Αἰσχίνην ὀψὲ Ἀθηναῖον γεγενημένον , ὀψὲ γάρ ποτε , ὀψὲ λέγω , εἶτα ἀξιοπίστως ἐπικατεψεύσατο , χθὲς μὲν οὖν καὶ | τῷ ἀνδρί . τοῦτο δὲ πρὸς τὸ ὑμῶν αὐτῶν σύμφορον λέγω , οὐχ ἵνα βρόχον ὑμῖν ἐπιβάλω , ἀλλὰ πρὸς |
κατὰ συμβεβηκὸς ἥ τε κίνησις καὶ ὁ ταύτης ἀριθμός , λέγω δέ , ὅτι τοῖς μὲν γινομένοις οὐ μόνον ὁ | ἐγὼ οὐδέποτε σκανδαλισθήσομαι . ἔφη αὐτῷ ὁ Ἰησοῦς , Ἀμὴν λέγω σοι ὅτι ἐν ταύτῃ τῇ νυκτὶ πρὶν ἀλέκτορα φωνῆσαι |
! ! ! [ ] [ καθάπερ ] ἐγώ [ φημι , διανοεῖσθαι ] ? [ . τὴν ] καθ | , ἵνα περισσεύητε μᾶλλον . οἴδατε γὰρ τίνας παραγγελίας ἐδώκαμεν ὑμῖν διὰ τοῦ κυρίου Ἰησοῦ . τοῦτο γάρ ἐστιν θέλημα |
ἀνδρὸς ἰδιώτου ἢ ἄλλου τινός , μάλιστα μέν , ἔγωγέ φημι , ὦ Καλλίκλεις , φιλοσόφου τὰ αὑτοῦ πράξαντος καὶ | πατὴρ ἐν ἐμοί ἐστιν ; τὰ ῥήματα ἃ ἐγὼ λαλῶ ὑμῖν ἀπ ' ἐμαυτοῦ οὐ λαλῶ : ὁ δὲ πατὴρ |
ἀπὸ τῆς ΑΓ τετράγωνον πρὸς τὸ ἀπὸ τῆς ΔΖ . Λέγω δὴ ὅτι ἐστὶν καὶ ὡς ἡ ΑΒΓ περιφέρεια πρὸς | Ἰερουσαλήμ : ὑμεῖς μάρτυρες τούτων . καὶ [ ἰδοὺ ] ἐγὼ ἀποστέλλω τὴν ἐπαγγελίαν τοῦ πατρός μου ἐφ ' ὑμᾶς |
Η καὶ λειπέτω τὴν ΗΕ ἀσύμμετρον οὖσαν ὅλῃ περιφορᾷ . Λέγω , ὅτι οὐδέποτε ἔσται ἅπαντα κατὰ τὰ αὐτά . | ἀπέστειλα αὐτοὺς εἰς τὸν κόσμον : καὶ ὑπὲρ αὐτῶν [ ἐγὼ ] ἁγιάζω ἐμαυτόν , ἵνα ὦσιν καὶ αὐτοὶ ἡγιασμένοι |
τὸ συνεχὲς ὅλως ἐπ ' αὐτοῦ λέγειν . ἐπεὶ γὰρ δείξομεν ἐφεξῆς , ὅτι ταὐτὸν ὁ νοῦς τῇ νοήσει , | ἢ ἀδελφὴ γυμνοὶ ὑπάρχωσιν καὶ λειπόμενοι τῆς ἐφημέρου τροφῆς , εἴπῃ δέ τις αὐτοῖς ἐξ ὑμῶν , Ὑπάγετε ἐν εἰρήνῃ |
σχολίῳ τοῦ νβʹ : ἀπὸ γὰρ ἑκάστης ἀναγράφοντες τετράγωνον ὁμοίως δείξομεν . Ὥστε καὶ τοῦ ὑπὸ τῶν ΕΓΔ . , | : λύσατε αὐτὸν καὶ φέρετε . καὶ ἐάν τις ὑμῖν εἴπῃ , Τί ποιεῖτε τοῦτο ; εἴπατε , Ὁ κύριος |
Τροίᾳ , ἐκάθησθε : ἕνεκα τῶν ἐν Τροίᾳ γεγενημένων : δείξω δ ' ἐγώ σοι : ἐγώ σε ποιήσω αὐτοῖς | ὅταν ἀνοίξῃ τὴν δευτέραν σφραγῖδα , κρυβήσεται ἡ σελήνη καὶ οὐκ ἔσται ἐν αὐτῇ φῶς . καὶ ὅταν ἀνοίξῃ τὴν |
ταῖς τῶν πατέρων τιμαῖς ἡ τῶν παίδων ἀνδραγαθία κρίνεται , δείξω τὸν λόγον . Καλλιμάχου γὰρ πατὴρ ὢν παντὸς ἄλλου | δίκαιός μου ἐκ πίστεως ζήσεται , καὶ ἐὰν ὑποστείληται , οὐκ εὐδοκεῖ ἡ ψυχή μου ἐν αὐτῷ . ἡμεῖς δὲ |
κλητικῆς : ὅπερ ἑνούμενον εὐθείας ἐστίν , ὅμοιον τῷ ἐγὼ γράφω κἀκεῖνος γράφει , ἐπεχόμενον δὲ κατὰ τὴν σύ καὶ | ἀμὴν λέγω ὑμῖν ὅτι εἰσίν τινες τῶν ὧδε ἑστώτων οἵτινες οὐ μὴ γεύσωνται θανάτου ἕως ἂν ἴδωσιν τὸν υἱὸν τοῦ |
ἕκαστον τῶν ποιημάτων , ὅσα κατά τινα ἁρμονίαν ἐπέρχομαι καὶ γράφω . ἄλλως : ἤτοι διαβεβαιοῦμαι , ἢ εὔχομαί σοι | , Πᾶς ὁ πιστεύων ἐπ ' αὐτῷ οὐ καταισχυνθήσεται . οὐ γάρ ἐστιν διαστολὴ Ἰουδαίου τε καὶ Ἕλληνος , ὁ |
ἀκρόασιν ἄξια , τοῖς κατὰ δύναμιν ἐγχειρεῖν λόγοις ἑκάστοτε . Ποιήσομαι δὲ τὸν λόγον ἁπλοῦν τε καὶ εὔληπτον , ἀλλὰ | Διὰ τοῦτο εἴρηκα ὑμῖν ὅτι οὐδεὶς δύναται ἐλθεῖν πρός με ἐὰν μὴ ᾖ δεδομένον αὐτῷ ἐκ τοῦ πατρός . Ἐκ |
ἀναιδῶς αὐτοὺς ἰόντας ἐξελέγχω , βοηθεῖν μοι τὰ δίκαια . Ποιήσομαι δ ' ὡς ἂν κἀγὼ δύνωμαι διὰ βραχυτάτων τοὺς | Ἰησοῦς καὶ εἶπεν αὐτῷ , Ἀμὴν ἀμὴν λέγω σοι , ἐὰν μή τις γεννηθῇ ἄνωθεν , οὐ δύναται ἰδεῖν τὴν |
τεκτόνων τέχναι καὶ χεῖρες ἕτεραι καὶ ἅμαξαι καὶ δοκοὶ καὶ κάλω , ἀλλ ' οὐδεὶς ἦν λογισμὸς ὁ πείσων πλειόνων | , ᾧ ἡ δόξα εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων : ἀμήν . Θαυμάζω ὅτι οὕτως ταχέως μετατίθεσθε ἀπὸ τοῦ καλέσαντος |
περὶ τοῦ δεῖν ἀπάγξασθαι λέγων μία μὲν γάρ ἐστιν ἀπὸ κάλω καὶ θρανίου . ἐπιθράνους δ ' ἐκάλουν τὰ ξύλα | τὸν κτίσαντα , ὅς ἐστιν εὐλογητὸς εἰς τοὺς αἰῶνας : ἀμήν . διὰ τοῦτο παρέδωκεν αὐτοὺς ὁ θεὸς εἰς πάθη |
ὅτι ἡ τὸ ΑΓ χωρίον δυναμένη ἐστὶν ἡ ΜΞ . δεικτέον δή , ὅτι ἡ ΜΞ ἐστιν ἡ ῥητὸν καὶ | ὁδοῖς αὐτῶν , καὶ ὁδὸν εἰρήνης οὐκ ἔγνωσαν . οὐκ ἔστιν φόβος θεοῦ ἀπέναντι τῶν ὀφθαλμῶν αὐτῶν . Οἴδαμεν δὲ |
σημεῖα γιγνομένας ἀκολούθως τῷ καθ ' ἡμᾶς ἐνιαυσίῳ χρόνῳ . δεικτέον δὴ πρῶτον , ὅτι καὶ κατὰ ταύτας τὰς ὑποθέσεις | βλέπω . ἔλεγον οὖν ἐκ τῶν Φαρισαίων τινές , Οὐκ ἔστιν οὗτος παρὰ θεοῦ ὁ ἄνθρωπος , ὅτι τὸ σάββατον |
οὐκ ἔδει πολυλογίας , λέξεων δὲ βραχειῶν τινῶν . Καὶ γέγραφα ταύτας ἄνωθεν τῶν ἐπῶν . Οἷον τὸ ΠΟΙΚΙΛΟΔΕΙΡΟΝ , | , μὴ ἐξέλθητε : Ἰδοὺ ἐν τοῖς ταμείοις , μὴ πιστεύσητε : ὥσπερ γὰρ ἡ ἀστραπὴ ἐξέρχεται ἀπὸ ἀνατολῶν καὶ |
χου ? ? . τὸ γὰρ ? αὐτὸ ? [ γέγραφα ] ? καὶ ἐν ? το [ ! ! | γεγραμμένα ἐν τῷ βιβλίῳ τούτῳ : ταῦτα δὲ γέγραπται ἵνα πιστεύσητε ὅτι Ἰησοῦς ἐστιν ὁ Χριστὸς ὁ υἱὸς τοῦ θεοῦ |
ὄναρ φανερὸν εἶδόν ποτε ὥσπερ ἐπὶ τῆς παρελθούσης νυκτός . λέξω δέ σοι τοῦτο . ἰστέον δὲ ὅτι Ἰάονες οἱ | λέγω ὑμῖν , ὁ πιστεύων ἔχει ζωὴν αἰώνιον . ἐγώ εἰμι ὁ ἄρτος τῆς ζωῆς . οἱ πατέρες ὑμῶν ἔφαγον |
ἐπέσχον : συγκλείσας : τὰ μαντικά : τὸ ἑξῆς : λέξω δέ σοι : τὸ δὲ νοσεῖ ἀντὶ τοῦ στασιάζει | , ἀλλὰ ὅμοιος αὐτῷ ἐστιν . ἐκεῖνος ἔλεγεν ὅτι Ἐγώ εἰμι . ἔλεγον οὖν αὐτῷ , Πῶς [ οὖν ] |
. Κρόνος ] ἄφρων ⌈ καὶ παλαιός . εἴπερ ] διδάξω . λαλιὰν ] στωμυλίαν καὶ πανουργίαν . ⌈ ἐπιβάλῃς | σύγκαμψον . Λέγω οὖν , μὴ ἔπταισαν ἵνα πέσωσιν ; μὴ γένοιτο : ἀλλὰ τῷ αὐτῶν παραπτώματι ἡ σωτηρία τοῖς |
δὲ τοῦτ ' ἐδύνατο , ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι ; ἐγὼ διδάξω . Φιλίππῳ μὲν ἦν συμφέρον ὡς πλεῖστον τὸν μεταξὺ | ἀναγκάζουσιν ὑμᾶς περιτέμνεσθαι , μόνον ἵνα τῷ σταυρῷ τοῦ Χριστοῦ μὴ διώκωνται : οὐδὲ γὰρ οἱ περιτεμνόμενοι αὐτοὶ νόμον φυλάσσουσιν |
γὰρ ὄντως ὑπ ' ἀπορίας ἐν τοῖς νῦν λόγοις . Φέρε δή , περὶ ἑκάστου τῶν παρ ' ἡμῖν λαβὲ | ' ἑαυτῶν ἱκανοί ἐσμεν λογίσασθαί τι ὡς ἐξ ἑαυτῶν , ἀλλ ' ἡ ἱκανότης ἡμῶν ἐκ τοῦ θεοῦ , ὃς |
οὐσίας ἀπορητέον τί ἑκάτερον καὶ τί τῆς γνώσεως διαφέρετον . Φέρε οὖν ἐξ ὑπτίας ἀπὸ τῶν ἐσχάτων ἐπὶ τὰ πρῶτα | διδάσκειν δὲ γυναικὶ οὐκ ἐπιτρέπω , οὐδὲ αὐθεντεῖν ἀνδρός , ἀλλ ' εἶναι ἐν ἡσυχίᾳ . Ἀδὰμ γὰρ πρῶτος ἐπλάσθη |
τεταμένοι εἰσὶν οἱ ὑμένες , ἀντέχοντες αὐτό . Νῦν δὲ ἐρῶ τὴν διάγνωσιν , ἣν ἔφην ἀποφανέειν ὀλίγῳ πρότερον , | ' ὃ καὶ δέδεμαι , ἵνα φανερώσω αὐτὸ ὡς δεῖ με λαλῆσαι . Ἐν σοφίᾳ περιπατεῖτε πρὸς τοὺς ἔξω , |
νεώτερος λέγω , ἀλλ ' εἰ φρονούντων τοὺς λόγους ἀνδρῶν ἐρῶ . Οὐχ αἱ τρίχες ποιοῦσιν αἱ λευκαὶ φρονεῖν , | γὰρ περισσεύματος καρδίας λαλεῖ τὸ στόμα αὐτοῦ . Τί δέ με καλεῖτε , Κύριε κύριε , καὶ οὐ ποιεῖτε ἃ |
σύμμετροι : ὥστε ἡ ΜΞ ἐκ δύο μέσων ἐστίν . Δεικτέον δή , ὅτι καὶ δευτέρα . [ Καὶ ] | οἴδατε πάντες . οὐκ ἔγραψα ὑμῖν ὅτι οὐκ οἴδατε τὴν ἀλήθειαν , ἀλλ ' ὅτι οἴδατε αὐτήν , καὶ ὅτι |
σύμμετροι : ἐκ δύο ἄρα ὀνομάτων ἐστὶν ἡ ΖΘ . Δεικτέον δή , ὅτι καὶ ἕκτη . Ἐπεὶ γάρ ἐστιν | ' οὐρανοῦ ἐπὶ πᾶσαν ἀσέβειαν καὶ ἀδικίαν ἀνθρώπων τῶν τὴν ἀλήθειαν ἐν ἀδικίᾳ κατεχόντων , διότι τὸ γνωστὸν τοῦ θεοῦ |
ἀλώπεκος καὶ χηναλώπηξ χηναλώπεκος . Ταῦτα μὲν ἐν τούτοις . Ἰστέον δὲ ὅτι τὸ βουπλήξ βουπλῆγος πανταχοῦ εἰς τὴν πλη | πνεύματος οὗ ἡμῖν ἔδωκεν . Ἀγαπητοί , μὴ παντὶ πνεύματι πιστεύετε , ἀλλὰ δοκιμάζετε τὰ πνεύματα εἰ ἐκ τοῦ θεοῦ |
συναιρεῖται . Ταῦτα μὲν ἐν τούτοις . Ὦ ἡδέε . Ἰστέον ὅτι οὐ συναιρεῖται ἐνταῦθα ἡ κλητικὴ τῶν δυϊκῶν , | ἐμοῦ ἐκεῖνος ἔγραψεν . εἰ δὲ τοῖς ἐκείνου γράμμασιν οὐ πιστεύετε , πῶς τοῖς ἐμοῖς ῥήμασιν πιστεύσετε ; Μετὰ ταῦτα |
ἀρχῇ , ὡς ὁ Λυκοῦργος : καὶ παράνομον τὸ ψήφισμα ἐπιδείξω καὶ ἀσύμφορον καὶ ἀνάξιον τὸν ἄνδρα δωρεᾶς . ἁρμόζει | ὅτι ἐν τῷ ὀνόματι Ἰησοῦ Χριστοῦ τοῦ Ναζωραίου , ὃν ὑμεῖς ἐσταυρώσατε , ὃν ὁ θεὸς ἤγειρεν ἐκ νεκρῶν , |
ἁπασῶν ἤδη τούτων ὡς οἷόν τε συναρμόσας μίαν σοι εἰκόνα ἐπιδείξω , τὸ ἐξαίρετον παρ ' ἑκάστης ἔχουσαν . Καὶ | ὁ Χριστὸς φανερωθῇ , ἡ ζωὴ ὑμῶν , τότε καὶ ὑμεῖς σὺν αὐτῷ φανερωθήσεσθε ἐν δόξῃ . Νεκρώσατε οὖν τὰ |
ταυτί μοι δοκεῖ δίκαια λέγειν ὁ λέγων , κἀγὼ ὑμῖν πειράσομαι ἀποδεῖξαι τί ποτ ' ἐστὶν τοῦτο ὃ ἐμοὶ πεποίηκεν | ἡ συκῆ ; ἀποκριθεὶς δὲ ὁ Ἰησοῦς εἶπεν αὐτοῖς , Ἀμὴν λέγω ὑμῖν , ἐὰν ἔχητε πίστιν καὶ μὴ διακριθῆτε |
ἔχει , καὶ περὶ τῶν παρόντων ἄμεινον φρονήσομεν , ταῦτα πειράσομαι λέγειν . καίτοι με οὐ λέληθεν , ὅτι μαίνεσθαι | αὐτῷ τὸ Ναί : διὸ καὶ δι ' αὐτοῦ τὸ Ἀμὴν τῷ θεῷ πρὸς δόξαν δι ' ἡμῶν . ὁ |
ἐλλειπούσας κατὰ τὴν ἔκτασιν οὔτε περιττευούσας τὸ χωρίον ὑφίστησιν . ἰστέον δέ , ὅτι , ὅτε μὲν τρίγωνα τριγώνοις ἐδείκνυεν | τοῦτο δοῦναι , ἀλλ ' οἷς ἡτοίμασται ὑπὸ τοῦ πατρός μου . Καὶ ἀκούσαντες οἱ δέκα ἠγανάκτησαν περὶ τῶν δύο |
πρῶτον ἄλλῳ μηνύει Παρεμποδισμῷ τῷ τέλει τῶν πραγμάτων : Πλὴν ἰστέον σχήματος εὐσθενεστέραν Ἅπαντος εἶναι σύνοδον τῶν ἀστέρων : Κακοποιὸς | ἐμοὶ διακονῇ τιμήσει αὐτὸν ὁ πατήρ . Νῦν ἡ ψυχή μου τετάρακται . καὶ τί εἴπω ; Πάτερ , σῶσόν |
, ἀλλ ' οὐκ ἀγήρως * καὶ ἥλλατο , ὥσπερ ἔφην , εἰς θάλασσαν * . μαντεύεται δὲ ὡς * | λόγος σαπρὸς ἐκ τοῦ στόματος ὑμῶν μὴ ἐκπορευέσθω , ἀλλὰ εἴ τις ἀγαθὸς πρὸς οἰκοδομὴν τῆς χρείας , ἵνα δῷ |
γυνή . ἐγέλασα , ὦ Κλωνάριον , ἐπὶ τούτῳ καὶ ἔφην , Οὐκοῦν σύ , ὦ Μέγιλλε , ἀνήρ τις | δέσμιος τοῦ Χριστοῦ [ Ἰησοῦ ] ὑπὲρ ὑμῶν τῶν ἐθνῶν εἴ γε ἠκούσατε τὴν οἰκονομίαν τῆς χάριτος τοῦ θεοῦ τῆς |
Σμικρίνη . λέγεις δὲ τί ; ἁδελφόςὦ Ζεῦ , πῶς φράσω ; σχεδόν τι σου τέθνηκεν . ὁ λαλῶν ἀρτίως | ὑμῖν , ὁ πιστεύων εἰς ἐμὲ τὰ ἔργα ἃ ἐγὼ ποιῶ κἀκεῖνος ποιήσει , καὶ μείζονα τούτων ποιήσει , ὅτι |
συντυχίαν πόθ ' ἥξει ] ἐλεύσεται , ἵνα αὐτῷ ἀπαλλαγὴν φράσω † πάντ ' ἐκκάλυψον : αἱ συστηματικαὶ αὗται περίοδοι | πόδας ; ἀπεκρίθη Ἰησοῦς καὶ εἶπεν αὐτῷ , Ὃ ἐγὼ ποιῶ σὺ οὐκ οἶδας ἄρτι , γνώσῃ δὲ μετὰ ταῦτα |
ἄστει διάγων καὶ πολιτικοῖς καλινδούμενος πράγμασιν . Ἔτι καὶ οὕτως ῥητέον : πέντε εἰσὶν αἱ γνωστικαὶ δυνάμεις τῆς ψυχῆς : | Διδάσκαλε , δέομαί σου ἐπιβλέψαι ἐπὶ τὸν υἱόν μου , ὅτι μονογενής μοί ἐστιν , καὶ ἰδοὺ πνεῦμα λαμβάνει αὐτόν |
μὲν οὖν τερατολογίαν τοιαύτην λόγου τινὸς ἀξιῶσαι , ὅμως δὲ ῥητέον , ὡς εἰ καὶ ἐγένετο κατὰ τὴν ἐξ ἀρχῆς | ὑμῖν ἐτήρησα καὶ τηρήσω . ἔστιν ἀλήθεια Χριστοῦ ἐν ἐμοὶ ὅτι ἡ καύχησις αὕτη οὐ φραγήσεται εἰς ἐμὲ ἐν τοῖς |
λόγου ἐστὶν ἡ δὲ κατὰ τὴν τοῦ θυμοειδοῦς ἐπικράτειαν . ἀποφαίνομαι οὖν ὅτι δύο εἴδη τῆς μεγαλοψυχίας ἐστὶν ἀλλήλων ἕτερα | ὁ Ἰησοῦς : νεύει οὖν τούτῳ Σίμων Πέτρος πυθέσθαι τίς ἂν εἴη περὶ οὗ λέγει . ἀναπεσὼν οὖν ἐκεῖνος οὕτως |
λέξεως καὶ τρίτης τῆς συνθέσεως , ἐν ἅπασι τούτοις αὐτὸν ἀποφαίνομαι κατορθοῦν . οὐ γὰρ διανοουμένους μόνον ὑποτίθεται χρηστὰ καὶ | κύριος τῷ κυρίῳ μου , Κάθου ἐκ δεξιῶν μου ἕως ἂν θῶ τοὺς ἐχθρούς σου ὑποκάτω τῶν ποδῶν σου ; |
ὅμοιον ἄρα ἐστὶν τὸ ΑΒΓ τρίγωνον τῷ ΔΕΖ τριγώνῳ . Φανερὸν δὲ καὶ τὸ τούτῳ ἀναστρόφιον , ἐὰν ᾖ ὅμοιον | μου τοῖς τραπεζίταις , καὶ ἐλθὼν ἐγὼ ἐκομισάμην ἂν τὸ ἐμὸν σὺν τόκῳ . ἄρατε οὖν ἀπ ' αὐτοῦ τὸ |
νόμῳ γινόμενον καλεῖς παρανόμῳ προῤῥήματι . ΒΟΥΛΗΣΕΙ ΚΑΙ ΔΥΝΑΜΕΙ . Φανερὸν ὅτι πᾶσα βούλησις καὶ δύναμις ἀπὸ τῶν ἐγκωμιαστικῶν τόπων | κρίνων . ἀμὴν ἀμὴν λέγω ὑμῖν , ἐάν τις τὸν ἐμὸν λόγον τηρήσῃ , θάνατον οὐ μὴ θεωρήσῃ εἰς τὸν |
ὅ τι ἂν ἅπαντες οὗτοι γνῶσι πράττειν με δεῖν , ποιήσω . καὶ πρὸς μὲν σὲ ταῦθ ' ἱκανά : | : καὶ οὐχ εὕρισκον τὸ τί ποιήσωσιν , ὁ λαὸς γὰρ ἅπας ἐξεκρέματο αὐτοῦ ἀκούων . Καὶ ἐγένετο ἐν μιᾷ |
διὰ πλατείας . . . οὐράνιον . . παιδιάν βάψας ποιήσω μέλαν . ἀκούεις ὡς στένει ; Ἀστυάναξ γέγονα . | Πέτρῳ , Ἀληθῶς καὶ σὺ ἐξ αὐτῶν εἶ , καὶ γὰρ ἡ λαλιά σου δῆλόν σε ποιεῖ . τότε ἤρξατο |
μὲν ᾤμην γελοῖον εἶναι ἀντιλέγειν ἔτι , ὅμως δ ' εἶπον ὅτι χρείη τὴν παρὰ Δίωνος ἐπιστολὴν περιμένειν ἡμᾶς καὶ | ἀφανιζομένη : ἀντὶ τοῦ λέγειν ὑμᾶς , Ἐὰν ὁ κύριος θέλῃ , καὶ ζήσομεν καὶ ποιήσομεν τοῦτο ἢ ἐκεῖνο . |
ἐσχόλαζον ἀλλ ' ᾖδον μουσικῶς . „ οἱ δὲ γελάσαντες εἶπον : „ ἀλλ ' εἰ θέρους ὥραις ηὔλεις , | ἐν ὑμῖν , ἔσται ὑμῶν διάκονος , καὶ ὃς ἂν θέλῃ ἐν ὑμῖν εἶναι πρῶτος , ἔσται πάντων δοῦλος : |
δὲ πάντη ἀνισόπλευρα σκαληνά . ἀκριβέστερον δὲ περὶ τῶν μεσοτήτων λεκτέον , ἐπειδὴ καὶ ἀναγκαιοτάτη εἰς τὰ Πλατωνικὰ ἡ τούτων | τοῦ διδόντος θεοῦ πᾶσιν ἁπλῶς καὶ μὴ ὀνειδίζοντος , καὶ δοθήσεται αὐτῷ . αἰτείτω δὲ ἐν πίστει , μηδὲν διακρινόμενος |
λεγομένων εἰδότες οὐκ ἔχουσι γραμματικὴν ἐμπειρίαν , οὐδὲ ταύτῃ εἶναι λεκτέον γραμματικήν . ἐκτὸς εἰ μή τι διὰ τοῦτο τὸ | δέκα μνᾶς ] . λέγω ὑμῖν ὅτι παντὶ τῷ ἔχοντι δοθήσεται , ἀπὸ δὲ τοῦ μὴ ἔχοντος καὶ ὃ ἔχει |
Χρυσίππεια , ὡς οὐδείς : τὴν λέξιν διαλύσω καθαρώτατα : προσθήσω ἄν που καὶ Ἀντιπάτρου καὶ Ἀρχεδήμου φοράν . . | καὶ ὁ καρπὸς ὑμῶν μένῃ , ἵνα ὅ τι ἂν αἰτήσητε τὸν πατέρα ἐν τῷ ὀνόματί μου δῷ ὑμῖν . |
δι ' ὁρισμοῦ δέ , ὡς ἵνα καὶ τὰς διαφορὰς προσθήσω εἰπὼν τέχνη περὶ λόγου δύναμιν ἐν πράγματι πολιτικῷ , | ἐγὼ πρὸς τὸν πατέρα πορεύομαι : καὶ ὅ τι ἂν αἰτήσητε ἐν τῷ ὀνόματί μου τοῦτο ποιήσω , ἵνα δοξασθῇ |
τῶν περὶ γῆς εἰωθότων λέγειν , ὡς ἐγὼ ὑπό τινος πέπεισμαι . Καὶ ὁ Σιμμίας , Πῶς ταῦτα , ἔφη | μου τετήρηκα καὶ μένω αὐτοῦ ἐν τῇ ἀγάπῃ . Ταῦτα λελάληκα ὑμῖν ἵνα ἡ χαρὰ ἡ ἐμὴ ἐν ὑμῖν ᾖ |
, ἐπειδὰν τοῦ ἄφρονος σώματος δίχα γένηται , οὐδὲ τοῦτο πέπεισμαι : ἀλλ ' ὅταν ἄκρατος καὶ καθαρὸς ὁ νοῦς | τῆς διδαχῆς αὐτοῦ . ἀπεκρίθη αὐτῷ Ἰησοῦς , Ἐγὼ παρρησίᾳ λελάληκα τῷ κόσμῳ : ἐγὼ πάντοτε ἐδίδαξα ἐν συναγωγῇ καὶ |
δίκαιον ἀποδιδόναι τοῖς συνιεῖσιν αὐτοῦ τῆς διανοίας . τί τούτου ποιοῦμαι τεκμήριον ; μόνος σπουδάσας περὶ αὐτὴν ἐξ ἁπάντων ἀδελφῶν | δὲ λέγω ὑμῖν ὅτι πᾶς ὁ ὀργιζόμενος τῷ ἀδελφῷ αὐτοῦ ἔνοχος ἔσται τῇ κρίσει : ὃς δ ' ἂν εἴπῃ |
ἐνθένδε ἀκόντων Ἀθηναίων ἐμὲ ἀπιέναι : ὡς ἐγὼ περὶ πολλοῦ ποιοῦμαι πείσας σε ταῦτα πράττειν , ἀλλὰ μὴ ἄκοντος . | , Οὐ φονεύσεις : ὃς δ ' ἂν φονεύσῃ , ἔνοχος ἔσται τῇ κρίσει . ἐγὼ δὲ λέγω ὑμῖν ὅτι |
μετὰ ταῦτά φασιν ἀφανῆ γεγονέναι . καὶ ὅτι ταῦτα οὐ ψεύδομαι , ἡ Μελίτη συνομολογήσει καὶ θεράπαιναι δύο , μεθ | πάντα γὰρ ταῦτα τὰ ἔθνη ἐπιζητοῦσιν : οἶδεν γὰρ ὁ πατὴρ ὑμῶν ὁ οὐράνιος ὅτι χρῄζετε τούτων ἁπάντων . ζητεῖτε |
τοῦτο καὶ . . ἀπὸ βαρυτόνου . τὸ φείδω ψεύδω ψεύδομαι , ἐρείδω ἐρείδομαι παραλήγουσι διφθόγγῳ . Τὰ εἰς ΔΩ | τοῦ πατρὸς ποιεῖτε . Ἀπεκρίθησαν καὶ εἶπαν αὐτῷ , Ὁ πατὴρ ἡμῶν Ἀβραάμ ἐστιν . λέγει αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς , |
μικρὰ , πλησίον Χίου , μὴ δυναμένη οἶνον ἐνεγκεῖν . λέγομεν οὖν τὴν παροιμίαν ἐπὶ τῶν ἐν συμποσίῳ ἀνακειμένων καὶ | τούτου τοῦ ἄρτου ζήσει εἰς τὸν αἰῶνα : καὶ ὁ ἄρτος δὲ ὃν ἐγὼ δώσω ἡ σάρξ μού ἐστιν ὑπὲρ |
; τί ὄνομα αὐτῷ ; Ἰατρός . Οὐκοῦν ἐν κεφαλαίῳ λέγομεν ὡς ὁ αὐτὸς γνώσεται ἀεί , περὶ τῶν αὐτῶν | τοῦτον . εἶπεν αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς , Ἐγώ εἰμι ὁ ἄρτος τῆς ζωῆς : ὁ ἐρχόμενος πρός με οὐ μὴ |
θρασεῖαν οὕτω . Τάδε γὰρ εἰπεῖν τὴν πανοῦργον κατὰ τὸ φανερὸν ὧδ ' ἀναιδῶς οὐκ ἂν ᾠόμην ἐν ἡμῖν οὐδὲ | καὶ ὁ λόγος ὃν ἀκούετε οὐκ ἔστιν ἐμὸς ἀλλὰ τοῦ πέμψαντός με πατρός . Ταῦτα λελάληκα ὑμῖν παρ ' ὑμῖν |
τὴν ΖΔΜ περιφέρειαν διαπορεύεται , καὶ ἡ ΖΔΜ ἐξαλλάσσει τὸ φανερὸν ἡμισφαίριον : καὶ ἐν ᾧ ἄρα ὁ ἥλιος χρόνῳ | Ἰησοῦς , Ἐμὸν βρῶμά ἐστιν ἵνα ποιήσω τὸ θέλημα τοῦ πέμψαντός με καὶ τελειώσω αὐτοῦ τὸ ἔργον . οὐχ ὑμεῖς |
δὲ ἐγὼ αὐτοῦ τὸ κεφάλαιον κολακείαν . καλῶ καὶ τὸ ἐπικαλοῦμαι , ὡς παρ ' Ἀριστείδῃ , καλῶ δὲ ἐπὶ | κύριος ποιῶν ταῦτα γνωστὰ ἀπ ' αἰῶνος . διὸ ἐγὼ κρίνω μὴ παρενοχλεῖν τοῖς ἀπὸ τῶν ἐθνῶν ἐπιστρέφουσιν ἐπὶ τὸν |
τοῦ ἐπακούσατε ἐμοῦ δηλονότι : ἐπεὶ εὔχομαι ὑμῖν , ἤγουν ἐπικαλοῦμαι ὑμᾶς . σὺν ὑμῖν γάρ , ἀντὶ τοῦ δι | δύναμαι ἐγὼ ποιεῖν ἀπ ' ἐμαυτοῦ οὐδέν : καθὼς ἀκούω κρίνω , καὶ ἡ κρίσις ἡ ἐμὴ δικαία ἐστίν , |
, ταχέως κατὰ χειρὸς ὕδωρ , παράπεμπε τὸ χειρόμακτρον . σημειωτέον δὲ ὅτι καὶ μετὰ τὸ δειπνῆσαι κατὰ χειρὸς ἔλεγον | χρυσίον οὐχ ὑπάρχει μοι , ὃ δὲ ἔχω τοῦτό σοι δίδωμι : ἐν τῷ ὀνόματι Ἰησοῦ Χριστοῦ τοῦ Ναζωραίου περιπάτει |
. ἀλλὰ περὶ πτόλιός τε μαχήσεται ἠδὲ γυναικῶν : τοῦτο σημειωτέον πρὸς τὸ ἀμυνέμεναι ὤρεσσιν καὶ ὀάρων ἕνεκα σφετεράων ὅτι | ἐμὴν δίδωμι ὑμῖν : οὐ καθὼς ὁ κόσμος δίδωσιν ἐγὼ δίδωμι ὑμῖν . μὴ ταρασσέσθω ὑμῶν ἡ καρδία μηδὲ δειλιάτω |
δ ' ἠγνόηκε κοὐδὲ ἓν λέγει . μὴ πάντ ' ἄκουε μηδὲ πάντα μάνθανε , τῶν βιαίων ἔσθ ' ἕνεκα | τοῦ πιστοῦ ἀδελφοῦ , ὡς λογίζομαι , δι ' ὀλίγων ἔγραψα , παρακαλῶν καὶ ἐπιμαρτυρῶν ταύτην εἶναι ἀληθῆ χάριν τοῦ |
ἐκ τοῦ δευτέρου ἀπὸ τοῦ πρώτου . σὺ δ ' ἄκουε δίκης : πρὸς ἀντιδιαστολήν φησι τῶν ἀλόγων ζῴων : | ἔχετε ἀπὸ τοῦ ἁγίου , καὶ οἴδατε πάντες . οὐκ ἔγραψα ὑμῖν ὅτι οὐκ οἴδατε τὴν ἀλήθειαν , ἀλλ ' |
διαίτης τὸ δέον ποιεῖν εἴωθεν : χειρουργίας δὲ μνήμην οὐ ποιήσομαι , τὸ δυσμεταχείριστον αὐτῆς , μάλιστα ἐν ἀποδημίαις , | κόσμον ἀλλ ' ἵνα σώσω τὸν κόσμον . ὁ ἀθετῶν ἐμὲ καὶ μὴ λαμβάνων τὰ ῥήματά μου ἔχει τὸν κρίνοντα |
οὔτε προσετάχθη οὔτε ἔτλη . καὶ μάρτυρα τοῦ λόγου τούτου ποιήσομαι τὸν θεσπέσιον Μάρκον : μετὰ γὰρ τὰ ἐν τῇ | ὁ Πέτρος εἶπεν αὐτῷ , Κύριε , ποσάκις ἁμαρτήσει εἰς ἐμὲ ὁ ἀδελφός μου καὶ ἀφήσω αὐτῷ ; ἕως ἑπτάκις |
αἱ τοιαίδε γραφαί , περὶ αὐτοῦ τοῦ νόμου λέγειν ὃν γέγραμμαι : γενήσεσθε γὰρ εὐμαθέστεροι πρὸς τὰ λοιπὰ ταῦτα προακούσαντες | ἐν παρόδῳ ἰδεῖν , ἐλπίζω γὰρ χρόνον τινὰ ἐπιμεῖναι πρὸς ὑμᾶς , ἐὰν ὁ κύριος ἐπιτρέψῃ . ἐπιμενῶ δὲ ἐν |
παρακείμενος διὰ δύο μμ γράφεται , τύψω τέτυμμαι , γράψω γέγραμμαι : εἰ δὲ ξ ἔχει ὁ μέλλων , τότε | ἂν ἐξέλθητε ἐκεῖθεν . καὶ ὃς ἂν τόπος μὴ δέξηται ὑμᾶς μηδὲ ἀκούσωσιν ὑμῶν , ἐκπορευόμενοι ἐκεῖθεν ἐκτινάξατε τὸν χοῦν |
ξυμβάλλω ἐμπόροις , οὐδὲ τὴν δραχμὴν ὅ τι ἐστί , γιγνώσκω , ἀλλὰ βοῦν σίτου καὶ οἴνου τράγον καὶ τοιαῦτα | λέγω ὑμῖν μὴ ἀπελπιστεῖν τοῦ θεοῦ ἡμῶν φιλανθρωπίαν ὅτι αὐτὸς εἶπε : τὸν ἐρχόμενον πρός με οὐ μὴ ἐκβάλω ἔξω |
κατακεκομμένα , τὰ δὲ κατακεκαυμένα . εἰ οὖν ἐγὼ μὴ γιγνώσκω μήτε τὰ ὅσια μήτε τὰ δίκαια , ὑμεῖς δὲ | λέγω ὑμῖν μὴ ἀπελπιστεῖν τοῦ θεοῦ ἡμῶν φιλανθρωπίαν ὅτι αὐτὸς εἶπε : τὸν ἐρχόμενον πρός με οὐ μὴ ἐκβάλω ἔξω |
κραταιή . Κρατέρου ἀξιοῦντος πρὸς αὐτὸν ἀπιέναι , “ ἀλλὰ βούλομαι , ” ἔφη , “ ἐν Ἀθήναις ἅλα λείχειν | Ἰωάννη : ἀπὸ τότε οὐκ ἔστιν πόνος , οὐκ ἔστιν λύπη , οὐκ ἔστιν στεναγμός , οὐκ ἔστιν μνησικακία , |
〚 〛 , φήσεις , τοῦτ ' οἶδα καὶ τοῦτο βούλομαι καὶ τοῦτ ' οἴομαι δι ' οὗ ἐνεργῶ παρασκευάσασθαι | Ποῦ ὑπάγεις ; ἀλλ ' ὅτι ταῦτα λελάληκα ὑμῖν ἡ λύπη πεπλήρωκεν ὑμῶν τὴν καρδίαν . ἀλλ ' ἐγὼ τὴν |
Βούλει καὶ πρὸς αὐτοὺς ἐκείνους ἐντείλωμαί τι τοὺς φιλοσόφους ; Λέγε : οὐ βαρὺ γὰρ οὐδὲ τοῦτο . Τὸ μὲν | ὑμῶν οἰκοδομῆς . φοβοῦμαι γὰρ μή πως ἐλθὼν οὐχ οἵους θέλω εὕρω ὑμᾶς , κἀγὼ εὑρεθῶ ὑμῖν οἷον οὐ θέλετε |
πᾶσιν οὑτωσὶ φανερῶς καὶ παρὰ τοῦτον εἴρηκε τὸν νόμον . Λέγε δὴ τὸν ἐφεξῆς . Μηδὲ νόμον ἐπ ' ἀνδρὶ | , μή πως ἄλλοις κηρύξας αὐτὸς ἀδόκιμος γένωμαι . Οὐ θέλω γὰρ ὑμᾶς ἀγνοεῖν , ἀδελφοί , ὅτι οἱ πατέρες |
ἀπεικὸς διανοεῖσθαι τὸν παῖδα , οὐ μὴ ἐγὼ τὸν τοιοῦτον ἀποδέχομαι λογισμόν . ὁρίζομαι γὰρ ἄνδρα μὲν ἄριστον τὸν οὐ | ψεύδει , ἵνα κριθῶσιν πάντες οἱ μὴ πιστεύσαντες τῇ ἀληθείᾳ ἀλλὰ εὐδοκήσαντες τῇ ἀδικίᾳ . Ἡμεῖς δὲ ὀφείλομεν εὐχαριστεῖν τῷ |
διισχυρίσασθαι , οὔτ ' εἰ ὅτι μάλιστα ἔστι , σωφροσύνην ἀποδέχομαι αὐτὸ εἶναι , πρὶν ἂν ἐπισκέψωμαι εἴτε τι ἂν | δόξαν , οὓς καὶ ἐκάλεσεν ἡμᾶς οὐ μόνον ἐξ Ἰουδαίων ἀλλὰ καὶ ἐξ ἐθνῶν ; ὡς καὶ ἐν τῷ Ὡσηὲ |
στίβον : ἀνὰ τὴν ὁδόν , παρὰ τὸ στείβω τὸ περιπατῶ . ἐπεκλονέοντο : οὐ καλῶς τὸ ἐπεκλονέοντο εἴρηκεν ἅμα | παρὰ σοῦ εἰσιν : ὅτι τὰ ῥήματα ἃ ἔδωκάς μοι δέδωκα αὐτοῖς , καὶ αὐτοὶ ἔλαβον καὶ ἔγνωσαν ἀληθῶς ὅτι |
! ! ! ! ! ! ! ] ! ω περιπατῶ τ ' ἄνω κάτω [ ! ! ! ! | καὶ κλείων καὶ οὐδεὶς ἀνοίγει : Οἶδά σου τὰ ἔργαἰδοὺ δέδωκα ἐνώπιόν σου θύραν ἠνεῳγμένην , ἣν οὐδεὶς δύναται κλεῖσαι |
ἄλλου , ἀλλ ' οὐδὲ ὑπὲρ ἐμαυτοῦ πώποτε δίκην ἰδίαν εἴρηκα , ὥστε πολλῆς δεῖ με συγγνώμης τυχεῖν παρ ' | ἐστιν καὶ ἀδικία ἐν αὐτῷ οὐκ ἔστιν . οὐ Μωϋσῆς δέδωκεν ὑμῖν τὸν νόμον ; καὶ οὐδεὶς ἐξ ὑμῶν ποιεῖ |
: ἔστιν ἄρα οὗτος Κλέωνα . οὐδὲ τοῦτο καλῶς : εἴρηκα γὰρ ὅ φημι εἶναι τοῦτον , ἔστιν οὗτος , | ποιῶν τὴν δικαιοσύνην ἐξ αὐτοῦ γεγέννηται . ἴδετε ποταπὴν ἀγάπην δέδωκεν ἡμῖν ὁ πατὴρ ἵνα τέκνα θεοῦ κληθῶμεν : καὶ |
τὸ πόρρω δὴ ἐγγύς , ὥσπερ ἐφ ' ἑνὸς τῶν καθέκαστα ὄνυξ καὶ κέρας καὶ δάκτυλος καὶ ἄλλο τι τῶν | παρῃτημένον . καὶ ἕτερος εἶπεν , Γυναῖκα ἔγημα καὶ διὰ τοῦτο οὐ δύναμαι ἐλθεῖν . καὶ παραγενόμενος ὁ δοῦλος ἀπήγγειλεν |
ἐναντίων ἡ αὐτὴ ἐπιστήμη , οὐ δεῖ σε ἐνδιατρίβειν τοῖς καθέκαστα καὶ λέγειν ἡρμοσμένου καὶ ἀναρμόστου ἡ αὐτὴ ἐπιστήμη : | τὴν γυναῖκα , ἀλλὰ γυνὴ διὰ τὸν ἄνδρα . διὰ τοῦτο ὀφείλει ἡ γυνὴ ἐξουσίαν ἔχειν ἐπὶ τῆς κεφαλῆς διὰ |
γένους καὶ ἀριθμοῦ ἐπιφέρεται , τῇ δὲ ἐμαυτοῦ οὔποτε εὐθεῖα συντάσσεται . τὸ δ ' αἴτιον προῦπτον . αἱ γὰρ | εἰ μὴ Ἰάκωβον τὸν ἀδελφὸν τοῦ κυρίου . ἃ δὲ γράφω ὑμῖν , ἰδοὺ ἐνώπιον τοῦ θεοῦ ὅτι οὐ ψεύδομαι |
καὶ φονεργάτην πέμπουσιν . γράφεται καὶ διὰ δέ τοι καὶ συντάσσεται οὕτως : οἱ διὰ τῶν ἱππείων δέ τοι γενύων | , πατέρες , ὅτι ἐγνώκατε τὸν ἀπ ' ἀρχῆς . γράφω ὑμῖν , νεανίσκοι , ὅτι νενικήκατε τὸν πονηρόν . |
υἱῷ γὰρ ἀγαπητῷ τι πράττων πρὸς χάριν ἔρανον ἐμαυτῷ τοῦτον οἴομαι φέρειν . ὅστις δ ' ἐρυθριᾷ τηλικοῦτος ὢν ἔτι | τοῦ θεοῦ . ἀμὴν λέγω ὑμῖν , ὃς ἂν μὴ δέξηται τὴν βασιλείαν τοῦ θεοῦ ὡς παιδίον , οὐ μὴ |
καὶ εἰ μή τι αὐτῶν ἀληθές ἐστιν , ὥσπερ οὐκ οἴομαι , οὐ πρὸς τὰς ὑμετέρας ἀγγελίας καταπλαγεῖσα καὶ ἑλομένη | εἰρήνη ὑμῶν πρὸς ὑμᾶς ἐπιστραφήτω . καὶ ὃς ἂν μὴ δέξηται ὑμᾶς μηδὲ ἀκούσῃ τοὺς λόγους ὑμῶν , ἐξερχόμενοι ἔξω |
ἀρχὴν Σκαμανδρίῳ τῷ παιδὶ κατέλιπεν . ταῦτα δὲ ἔχοντα οὕτως ἐπίσταμαι σαφῶς ὅτι οὐδεὶς ἀποδέξεται , φήσουσι δὲ ψευδῆ πάντες | , ἀλλὰ ἀφορμὴν διδόντες ὑμῖν καυχήματος ὑπὲρ ἡμῶν , ἵνα ἔχητε πρὸς τοὺς ἐν προσώπῳ καυχωμένους καὶ μὴ ἐν καρδίᾳ |
ἐκ φιλανθρωπίας κτήσασθαι δόξαν , καὶ οὕτως ἐγώ σε καλῶς ἐπίσταμαι ὥστε καὶ ὑπεσχόμην αὐτοῖς τὰ βελτίω , καὶ νῦν | ἐμοῦ : καὶ οὐ θέλετε ἐλθεῖν πρός με ἵνα ζωὴν ἔχητε . Δόξαν παρὰ ἀνθρώπων οὐ λαμβάνω , ἀλλὰ ἔγνωκα |
παρισούμενον , πῶς οὐ κάλλιον ὁστισοῦν ἂν κρίνοι σωφρονῶν ; δείκνυμι μὲν δὴ ταῦτα : λέγειν δὲ καὶ κάλλιον καὶ | οὖν αὐτοῖς [ ὁ ] Ἰησοῦς καὶ εἶπεν , Ἡ ἐμὴ διδαχὴ οὐκ ἔστιν ἐμὴ ἀλλὰ τοῦ πέμψαντός με : |
πρὸς ἔλεον ; Ἴσως τοίνυν , ὅσῳ τὰ συμβάντα δεινότερα δείκνυμι , τοσούτῳ μείζονά σοι δίδωμι πρόφασιν εἰς τὴν τοῦ | μὴ παραδοθῶ τοῖς Ἰουδαίοις : νῦν δὲ ἡ βασιλεία ἡ ἐμὴ οὐκ ἔστιν ἐντεῦθεν . εἶπεν οὖν αὐτῷ ὁ Πιλᾶτος |
οὐ καλὸν ἡγοῦμαι εἶναι : ἐγὼ δ ' αὐτῷ οὐκ ἀποκρινοῦμαι πρότερον εἴτε αἰσχρὸν εἴτε καλὸν ἡγοῦμαι τὴν ῥητορικὴν πρὶν | εἰσιν : εἰ δὲ μή , εἶπον ἂν ὑμῖν ὅτι πορεύομαι ἑτοιμάσαι τόπον ὑμῖν ; καὶ ἐὰν πορευθῶ καὶ ἑτοιμάσω |
τί δυσχεραίνεις ; Οὐ δυσχεραίνω μόνον ἀλλὰ καὶ δέδοικα ὅτι ἀποκρινοῦμαι ἄν τις ἔρηταί με : ” Ὦ Σώκρατες , | καὶ μείζονα τούτων ποιήσει , ὅτι ἐγὼ πρὸς τὸν πατέρα πορεύομαι : καὶ ὅ τι ἂν αἰτήσητε ἐν τῷ ὀνόματί |
Β τριπλασίονα λόγον ἔχει ἤπερ ἡ ὁμόλογος πλευρὰ πρὸς τὴν ὁμόλογον πλευράν , τουτέστιν ἤπερ ὁ Γ ἀριθμὸς πρὸς τὸν | , πρὸς τοὺς ἀρχιερεῖς εἶπεν , Τί θέλετέ μοι δοῦναι κἀγὼ ὑμῖν παραδώσω αὐτόν ; οἱ δὲ ἔστησαν αὐτῷ τριάκοντα |
, ἅ τε ἁρμονία ἐπιστάμονα μὲν ποιεῖ τὰν ἀκοάν , ὁμόλογον δὲ τὰν φωνάν . φαμὶ δὴ ἐγὼ πᾶσαν κοινωνίαν | , ἵνα γνῶτε καὶ γινώσκητε ὅτι ἐν ἐμοὶ ὁ πατὴρ κἀγὼ ἐν τῷ πατρί . Ἐζήτουν [ οὖν ] πάλιν |
ἐπὶ πλέον ἀτομοῦνται τὰ πράγματα . ἀλλὰ οὗτος ὁ λόγος δείκνυσι τὰς διαφορὰς ἐν τοῖς εἴδεσιν εἶναι , οὐ μὴν | ἡμεῖς δόκιμοι φανῶμεν , ἀλλ ' ἵνα ὑμεῖς τὸ καλὸν ποιῆτε , ἡμεῖς δὲ ὡς ἀδόκιμοι ὦμεν . οὐ γὰρ |
, ὅτε ἔλεγεν ὅτι ὁ ὁρισμὸς μὲν τὸ τί ἐστι δείκνυσι τὸ δὲ διὰ τί ἐστιν ἡ ἀπόδειξις , διὰ | ὑπὲρ τῶν φίλων αὐτοῦ . ὑμεῖς φίλοι μού ἐστε ἐὰν ποιῆτε ἃ ἐγὼ ἐντέλλομαι ὑμῖν . οὐκέτι λέγω ὑμᾶς δούλους |
δυνατόν , ὡς ἐν τῷ τελευταίῳ τμήματι τοῦδε τοῦ βιβλίου σαφέστατα ἡμᾶς ὁ Ἀριστοτέλης διδάξει . Διὸ πανταχοῦ συντίθεσθαι τὸν | τῶν τοιούτων παιδίων δέξηται ἐπὶ τῷ ὀνόματί μου , ἐμὲ δέχεται : καὶ ὃς ἂν ἐμὲ δέχηται , οὐκ ἐμὲ |
μόνους ἐφ ' ἑαυτὸν συγκαλέσαι τοὺς κύνας . ὅτεπερ καὶ σαφέστατα ὤφθη ὡς οὐχ ἡ λύρα ἡ θέλγουσα ἦν , | πνεύματος , πνευματικοῖς πνευματικὰ συγκρίνοντες . ψυχικὸς δὲ ἄνθρωπος οὐ δέχεται τὰ τοῦ πνεύματος τοῦ θεοῦ , μωρία γὰρ αὐτῷ |
Ὀστέα δὲ κνήμης κρατύνεται ἐν τεσσαράκοντα ἡμέρῃσιν , ἢν ὀρθῶς ἰητρεύηται . Ἢν δὲ ὑποπτεύῃς τῶν ὀστέων τι δεῖσθαί τινος | οὐρανοῦ , καὶ ἔμεινεν ἐπ ' αὐτόν : κἀγὼ οὐκ ᾔδειν αὐτόν , ἀλλ ' ὁ πέμψας με βαπτίζειν ἐν |
ταῦτα τοίνυν τὰ μέρεα καὶ διαστρέφεται , ἐπὴν μὴ καλῶς ἰητρεύηται : καὶ δὴ καὶ κατὰ ταῦτα ἀσαρκότερος αὐτὸς ἑωυτοῦ | τοῦ θεοῦ λοιδορεῖς ; ἔφη τε ὁ Παῦλος , Οὐκ ᾔδειν , ἀδελφοί , ὅτι ἐστὶν ἀρχιερεύς : γέγραπται γὰρ |
ὑπερβαίνειν τὴν Ἀφροδίτης ἐπιβουλήν . Ἀλλὰ πρὸς τὰ τῆς Σπάρτης ἐπάνειμι βρέφη , ὡς ἀδικεῖ ταῦτα Πραξιτέλης καλὰ γενέσθαι μὴ | σάββασιν ; καὶ ἀποκριθεὶς πρὸς αὐτοὺς εἶπεν ὁ Ἰησοῦς , Οὐδὲ τοῦτο ἀνέγνωτε ὃ ἐποίησεν Δαυὶδ ὅτε ἐπείνασεν αὐτὸς καὶ |
, ὦ Σώκρατες . Ποιήσω ὡς λέγεις , κἀγὼ δὲ ἐπάνειμι ἐς Κυνόσαργες , ἐς περίπατον , ὁπόθεν δεῦρο μετεκλήθην | μὴ εἰδέναι πόθεν . καὶ ὁ Ἰησοῦς εἶπεν αὐτοῖς , Οὐδὲ ἐγὼ λέγω ὑμῖν ἐν ποίᾳ ἐξουσίᾳ ταῦτα ποιῶ . |
ἔφη , πρὸς τὰς τύχας οὕτω προσφέροιτο . Οὐκοῦν , φαμέν , τὸ μὲν βέλτιστον τούτῳ τῷ λογισμῷ ἐθέλει ἕπεσθαι | Καλῶς ἀθετεῖτε τὴν ἐντολὴν τοῦ θεοῦ , ἵνα τὴν παράδοσιν ὑμῶν στήσητε . Μωϋσῆς γὰρ εἶπεν , Τίμα τὸν πατέρα |
ἀκουόντων , ὃ καὶ τῶν προοιμίων ἐπαινοῦμεν καὶ προσδεῖν αὐτοῖς φαμέν . κἂν εὑρίσκῃς ἃ λέγω προσόντα , τόλμησον εἰπεῖν | ὥρας , προσώπῳ οὐ καρδίᾳ , περισσοτέρως ἐσπουδάσαμεν τὸ πρόσωπον ὑμῶν ἰδεῖν ἐν πολλῇ ἐπιθυμίᾳ . διότι ἠθελήσαμεν ἐλθεῖν πρὸς |
ἀκοῦσαι ὡς οἱ ἀγαθοὶ οἰκονόμοι ἀγαθοὶ στρατηγοὶ ἂν εἶεν . Ἴθι δή , ἔφη , ἐξετάσωμεν τὰ ἔργα ἑκατέρου αὐτῶν | δέ , ἀδελφοί , μὴ ἐγκακήσητε καλοποιοῦντες . εἰ δέ τις οὐχ ὑπακούει τῷ λόγῳ ἡμῶν διὰ τῆς ἐπιστολῆς , |
γὰρ οἴει , ὦ Σώκρατες , καὶ δικαίως ὑπολαμβάνεις . Ἴθι νυν καὶ σὺ τὴν ἀπόκρισιν ἣν ἠρόμην διαπέρανον . | διηπόρουν περὶ αὐτῶν τί ἂν γένοιτο τοῦτο . παραγενόμενος δέ τις ἀπήγγειλεν αὐτοῖς ὅτι Ἰδοὺ οἱ ἄνδρες οὓς ἔθεσθε ἐν |
τὸν λόγον τρεπώμεθα , ἵνα μὴ καί , ὃ νυνδὴ ἐλέγομεν , λίαν πολὺ τῇ ἐλευθερίᾳ καὶ μεταλήψει τῶν λόγων | ' αὐτούς . οὐ πεινάσουσιν ἔτι οὐδὲ διψήσουσιν ἔτι , οὐδὲ μὴ πέσῃ ἐπ ' αὐτοὺς ὁ ἥλιος οὐδὲ πᾶν |
ἐκτὸς ἔχει ὀρεκτὸν τὴν ὅλην καὶ πᾶσαν ἐνέργειαν : διόπερ ἐλέγομεν τὸ τοιοῦτον αὐτοκίνητον ἔνδοθεν εἰς τὸ ἐκτὸς ἐνεργεῖν , | πλήθους τῶν πιστευσάντων ἦν καρδία καὶ ψυχὴ μία , καὶ οὐδὲ εἷς τι τῶν ὑπαρχόντων αὐτῷ ἔλεγεν ἴδιον εἶναι , |
ἡ κατὰ βάθος κίνησις τῶν ἀστέρων τοῖς ἐν ἁρμονίᾳ γένεσι παραβάλλεται . Ὅτι καὶ ταῖς κατὰ πλάτος παρόδοις τῶν ἀστέρων | εἰσέλθῃ εἰς συναγωγὴν ὑμῶν ἀνὴρ χρυσοδακτύλιος ἐν ἐσθῆτι λαμπρᾷ , εἰσέλθῃ δὲ καὶ πτωχὸς ἐν ῥυπαρᾷ ἐσθῆτι , ἐπιβλέψητε δὲ |
τὸν μονάδι ἐλάσσονα , ἐπειδὴ αὐτό τι πρὸς αὑτὸ οὐδὲν παραβάλλεται , ἀλλὰ ἄλλο πρὸς ἄλλο . πρὸς ἀλλήλους δὲ | οὐκ ἐροῦσιν ὅτι μαίνεσθε ; ἐὰν δὲ πάντες προφητεύωσιν , εἰσέλθῃ δέ τις ἄπιστος ἢ ἰδιώτης , ἐλέγχεται ὑπὸ πάντων |
χρονικῶς ἢ συλλαβικῶς θέλουσι μεγεθύνεσθαι , συλλαβικῶς μέν , οἷον τύπτω ἔτυπτον , γράφω ἔγραφον , λέγω ἔλεγον , χρονικῶς | ἐν μέσῳ ὑμῶν εἰμι ὡς ὁ διακονῶν . ὑμεῖς δέ ἐστε οἱ διαμεμενηκότες μετ ' ἐμοῦ ἐν τοῖς πειρασμοῖς μου |
τῇ ληγούσῃ , οἷον ἔχει καὶ ὁ ἐνεστὼς αὐτοῦ : τύπτω τέτυπα , λείβω λέλειβα . Δι ' ἣν αἰτίαν | γάρ ἐστιν ὑμῶν ὁ διδάσκαλος , πάντες δὲ ὑμεῖς ἀδελφοί ἐστε . καὶ πατέρα μὴ καλέσητε ὑμῖν ἐπὶ τῆς γῆς |
μὲν ἐξεῦρες , ἐποίησε δὲ ὁ τέκτων . ἐγὼ δὲ γράψω τῷ λόγῳ : ἥδιστον γὰρ τὸ θέαμα . δύο | κατασκευάσει τὴν ὁδόν σου ἔμπροσθέν σου . λέγω ὑμῖν , μείζων ἐν γεννητοῖς γυναικῶν Ἰωάννου οὐδείς ἐστιν : ὁ δὲ |
γὰρ ἐνταῦθ ' ἦσθ ' ἔτι ; Ἀπολῶ σε καὶ γράψω σε μυρίας δραχμάς Ἐγὼ δὲ σοῦ γε τὼ κάδω | καὶ φιλονεικία ἐν αὐτοῖς , τὸ τίς αὐτῶν δοκεῖ εἶναι μείζων . ὁ δὲ εἶπεν αὐτοῖς , Οἱ βασιλεῖς τῶν |
ι γράφουσιν : δήκω , ἐξ οὗ τὸ δαγκάνω , δέδηγμαι δῆγμα : δείκω , ἐξ οὗ τὸ δεικνύω , | ἡ ἄμπελος , ὑμεῖς τὰ κλήματα . ὁ μένων ἐν ἐμοὶ κἀγὼ ἐν αὐτῷ οὗτος φέρει καρπὸν πολύν , ὅτι |
ἐν τοῖς Ἀχαρνεῦσιν ὁ Ἀριστοφάνης δηλοῖ λέγων οὕτως ὅσα δὴ δέδηγμαι τὴν ἐμαυτοῦ καρδίαν τὸ πικρόν , ἥσθην δὲ βαιά | . [ καὶ ] λέγει αὐτῇ ὁ Ἰησοῦς , Τί ἐμοὶ καὶ σοί , γύναι ; οὔπω ἥκει ἡ ὥρα |
κακὸν μέλος καὶ ἄμουσον ἔχουσαν ὡς θρηνῶδες καὶ ἀπευκτήν . ἱάν ] βοήν . Μαριανδηνοῦ ] † οὗτος γὰρ ἀμούσως | τοῦ κυρίου . Οὐ καλὸν τὸ καύχημα ὑμῶν . οὐκ οἴδατε ὅτι μικρὰ ζύμη ὅλον τὸ φύραμα ζυμοῖ ; ἐκκαθάρατε |
κακὸν μέλος καὶ ἄμουσον ἔχουσαν ὡς θρηνῶδες καὶ ἀπευκτήν . ἱάν ] βοήν . Μαριανδηνοῦ ] † οὗτος γὰρ ἀμούσως | καὶ ὑμεῖς ἦτε . καὶ ὅπου [ ἐγὼ ] ὑπάγω οἴδατε τὴν ὁδόν . Λέγει αὐτῷ Θωμᾶς , Κύριε , |
. Ὅδ ' ἐστὶν ἁνὴρ ὃν λέγεις . Τί οὖν ποιῶ ; Ἀπόδυσον αὐτόν : οὐδὲν ὑγιὲς γὰρ λέγει . | πιστεύων εἰς ἐμὲ οὐ πιστεύει εἰς ἐμὲ ἀλλὰ εἰς τὸν πέμψαντά με , καὶ ὁ θεωρῶν ἐμὲ θεωρεῖ τὸν πέμψαντά |
δ : λαμβάνω μίαν πλευρὰν τοῦ κζ τὴν τριάδα καὶ ποιῶ τρὶς δ , γίνονται ιβ : ἰδοὺ ὁ ιβ | χρόνον μικρὸν μεθ ' ὑμῶν εἰμι καὶ ὑπάγω πρὸς τὸν πέμψαντά με . ζητήσετέ με καὶ οὐχ εὑρήσετέ [ με |
' ἂν ἐκ τούτων ὁ τοῦ γένους ἡμῖν θηρευθείη ; ζητῶ δὴ τί κοινὸν ἐν τῷ χαλεπῶς ἔχειν πρὸς ἀτιμίαν | εἰς ἐμὲ λογίσηται ὑπὲρ ὃ βλέπει με ἢ ἀκούει [ τι ] ἐξ ἐμοῦ καὶ τῇ ὑπερβολῇ τῶν ἀποκαλύψεων . |
ἐπιζητηθεῖσα πρὸς μίξιν . ἢ παρὰ τὸ μαστεύω , τὸ ζητῶ , ὅθεν καὶ μαστός . . . . . | εἶ ; εἶπεν αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς , Τὴν ἀρχὴν ὅ τι καὶ λαλῶ ὑμῖν ; πολλὰ ἔχω περὶ ὑμῶν λαλεῖν |
εἴρηκε . . . . Καὶ παρὰ Ἐφόρῳ καὶ Ἀνδροτίωνι ἱστο - ρεῖται , ὡς ἐνίκησαν τοὺς Ἀθναίους Λακεδαιμόνιοι σφόδρα | τὸ δένδρον καλὸν καὶ τὸν καρπὸν αὐτοῦ καλόν , ἢ ποιήσατε τὸ δένδρον σαπρὸν καὶ τὸν καρπὸν αὐτοῦ σαπρόν : |
ἄνδρας κτεινούσης . . Εἴην εὑρεσιεπής ] ἤγουν εἴθε τοιαύτας ἱστο - ρίας εὑρίσκοιμι , ἵνα ἐποχούμενος τῷ παρὰ τῶν | τὴν ἑαυτῶν εἰσιν . Καὶ ἐγὼ ὑμῖν λέγω , ἑαυτοῖς ποιήσατε φίλους ἐκ τοῦ μαμωνᾶ τῆς ἀδικίας , ἵνα ὅταν |
ἤδη ἔσωζεν ὑπὸ λεπτῇ κάμακι τὰ τηλικαῦτα πηδάλια περιστρέφων : ἐδείχθη γάρ μοι ἀναφαλαντίας τις , οὖλος , Ἥρων , | ' οὔτε αἰθίοψ ἢ διάφορα πρόσωπα : ἀλλὰ πάντες ἀναστήσονται μιᾶς εἰδέας καὶ μιᾶς ἡλικίας : πᾶσα φύσις ἀνθρωπίνη ἀσώματοι |
ἐστι πάντων τῶν , ὡς εἴρηται , συνισταμένων ἰσοσκελῶν . ἐδείχθη δέ , ὅτι οὐδὲ ἐλάχιστον : οὔτε ἄρα μέγιστόν | ἔργου ἐπιθυμεῖ . δεῖ οὖν τὸν ἐπίσκοπον ἀνεπίλημπτον εἶναι , μιᾶς γυναικὸς ἄνδρα , νηφάλιον , σώφρονα , κόσμιον , |
ἔμπροσθεν ἀσεβῶς πεπραγμένων . ἀλλὰ περιττὸς ὁ Φθιώτης τῇ Τροίᾳ δειχθήσεται συλλαμβανόντων αὐτῇ τῶν Ὀλυμπίων τῷ περὶ τὴν Ἕκτορος ἀτιμίαν | σκανδαλίζει σε , ἔξελε αὐτὸν καὶ βάλε ἀπὸ σοῦ : συμφέρει γάρ σοι ἵνα ἀπόληται ἓν τῶν μελῶν σου καὶ |
δὲ ἡ ὑπὸ ΠΡΑ γωνία ἀμβλεῖά ἐστιν , ἐκδηλότερον οὕτω δειχθήσεται : ἐπεὶ τὸ ΑΒΡ τρίγωνον ὀρθογώνιόν ἐστιν : ὀρθὴ | σκανδαλίζει σε , ἔκκοψον αὐτὴν καὶ βάλε ἀπὸ σοῦ : συμφέρει γάρ σοι ἵνα ἀπόληται ἓν τῶν μελῶν σου καὶ |
καὶ πρὸς τὸν αὑτοῦ λόγον ἕκαστος ὑπάγειν ἐπειρῶντο . Ἄτοπον λέγεις , εἰ σοφοὶ ὄντες οἱ ἄνδρες ἐστασίαζον πρὸς αὑτοὺς | φειδόμενοι τοῦ ποιμνίου , καὶ ἐξ ὑμῶν αὐτῶν ἀναστήσονται ἄνδρες λαλοῦντες διεστραμμένα τοῦ ἀποσπᾶν τοὺς μαθητὰς ὀπίσω αὐτῶν . διὸ |
οὖν μικροῦ πράγματος ἤρτηται τὰ τηλικαῦτα ; Τίνα δὲ καὶ λέγεις τὰ τηλικαῦτα ; πολέμους καὶ στάσεις καὶ ἀπωλείας πολλῶν | τῇ ὥρᾳ τί λαλήσητε : οὐ γὰρ ὑμεῖς ἐστε οἱ λαλοῦντες ἀλλὰ τὸ πνεῦμα τοῦ πατρὸς ὑμῶν τὸ λαλοῦν ἐν |
καὶ τίμιον . τούτων μὲν ὀβολόν , εἰ πολύ , τίθημι . λογιοῦμαι γάρ . αὗται δὲ ῥόαι . ὡς | Λάβετε , τοῦτό ἐστιν τὸ σῶμά μου . καὶ λαβὼν ποτήριον εὐχαριστήσας ἔδωκεν αὐτοῖς , καὶ ἔπιον ἐξ αὐτοῦ πάντες |
' οἶκον ἐγκεκρυμμένη οὐ πρὸς θυραίων οὐδαμῶς ἀκουσίμη . ἐξαίρετον τίθημι τὴν ἀκουσίαν ἀντάρης νυκτερὶς ὄψεσιν ῥήξασα κίρκους οἴμοι , | , ὑπὲρ ἡμῶν ἐστιν . Ὃς γὰρ ἂν ποτίσῃ ὑμᾶς ποτήριον ὕδατος ἐν ὀνόματι ὅτι Χριστοῦ ἐστε , ἀμὴν λέγω |
ὑμῶν ; οὐκ ἄρ ' ὀρθῶς ἐγνώκατε . ἵνα τοίνυν εἰδῆθ ' ὅτι τἀληθῆ λέγω , λαβέ μοι τὴν ἐπιστολὴν | ἔχομεν εἰς τὴν ἑορτήν , ἢ τοῖς πτωχοῖς ἵνα τι δῷ . λαβὼν οὖν τὸ ψωμίον ἐκεῖνος ἐξῆλθεν εὐθύς : |
πόλει : προσήκει δὲ καὶ τούτων φροντίζειν . ἵνα τοίνυν εἰδῆθ ' ὅτι καὶ τοῦτον ἀπώλεσεν , [ τὸν Τίμαρχον | πᾶσα πατριὰ ἐν οὐρανοῖς καὶ ἐπὶ γῆς ὀνομάζεται , ἵνα δῷ ὑμῖν κατὰ τὸ πλοῦτος τῆς δόξης αὐτοῦ δυνάμει κραταιωθῆναι |
καὶ καταρχὰς προσόδῳ τοῦ ε . Τέθεικα παρακείμενος ἀπὸ τοῦ θήσω μέλλοντος γίνεται τροπῇ τοῦ σω εἰς κα καὶ προσόδῳ | τοῦ θεοῦ ἐξῆλθον καὶ ἥκω : οὐδὲ γὰρ ἀπ ' ἐμαυτοῦ ἐλήλυθα , ἀλλ ' ἐκεῖνός με ἀπέστειλεν . διὰ |
. : Ἀθηνᾶ : . . . ἢ παρὰ τὸν θήσω μέλλοντα τὸν δηλοῦντα τὸ θηλάσω , οἷον „ γυναῖκά | ἡ μαρτυρία ἀληθής ἐστιν . ἐγώ εἰμι ὁ μαρτυρῶν περὶ ἐμαυτοῦ καὶ μαρτυρεῖ περὶ ἐμοῦ ὁ πέμψας με πατήρ . |
εἴσῃ , γνώση : μαθήσῃ : παρὰ τὸ εἴδω τὸ γινώσκω : σημαίνει δὲ τὸ εἴδω , ζ : εἴδω | ἐκτὸς αὐτοῦ καθαρόν . Οὐαὶ ὑμῖν , γραμματεῖς καὶ Φαρισαῖοι ὑποκριταί , ὅτι παρομοιάζετε τάφοις κεκονιαμένοις , οἵτινες ἔξωθεν μὲν |
γνώσκω : καὶ πλεονασμῷ τοῦ γ , καὶ διπλασιασμῷ , γινώσκω . Γνώμη , νοῶ νοήσω νοήμη , καὶ συναλοιφῇ | εἰσερχομένους ἀφίετε εἰσελθεῖν . Οὐαὶ ὑμῖν , γραμματεῖς καὶ Φαρισαῖοι ὑποκριταί , ὅτι περιάγετε τὴν θάλασσαν καὶ τὴν ξηρὰν ποιῆσαι |
δὲ κατὰ μέρος ἄπειρα καὶ ἀπερίληπτα : οἱ δὲ φιλόσοφοι ἐπιστημονικῶς πάντα ἐπαγγέλλονται ἐπίστασθαι : ὡς δέ φησιν ὁ Πλάτων | σὺν τῷ Χριστῷ ἐν τῷ θεῷ . ὅταν ὁ Χριστὸς φανερωθῇ , ἡ ζωὴ ὑμῶν , τότε καὶ ὑμεῖς σὺν |
περὶ τὸ ἄμεινον καὶ τὸ χεῖρον . εἰ τοίνυν μὴ ἐπιστημονικῶς ἴσασι τὸ ἄμεινον καὶ τὸ χεῖρον , ἀλλὰ ὀρθοδοξαστικῶς | νῦν , τεκνία , μένετε ἐν αὐτῷ , ἵνα ἐὰν φανερωθῇ σχῶμεν παρρησίαν καὶ μὴ αἰσχυνθῶμεν ἀπ ' αὐτοῦ ἐν |
. Τὰ διὰ τοῦ ωλη ὀξύτονα ὑπὲρ δύο συλλαβὰς ἀπὸ ῥημάτων γινόμενα διὰ τοῦ ω μεγάλου γράφονται : οἷον , | ἵνα μαρτυρήσῃ περὶ τοῦ φωτός . Ἦν τὸ φῶς τὸ ἀληθινόν , ὃ φωτίζει πάντα ἄνθρωπον , ἐρχόμενον εἰς τὸν |
ἁγίῳ ἀνδρὶ ἐν λόγοις ἐκολάκευσέ με , μετὰ δόλου διὰ ῥημάτων ἐπαινοῦσα τὴν σωφροσύνην μου ἐνώπιον τοῦ ἀνδρὸς αὐτῆς , | πατήρ μου δίδωσιν ὑμῖν τὸν ἄρτον ἐκ τοῦ οὐρανοῦ τὸν ἀληθινόν : ὁ γὰρ ἄρτος τοῦ θεοῦ ἐστιν ὁ καταβαίνων |
πρὸς ἀλλήλους δὲ ὑπεροχὴ ἔλλειψις , συμμετρία ἰσότης , ὡς ἐδείξαμεν ἐν τῇ θεωρίᾳ , ὁμοίως δὲ καὶ στερεῷ σώματι | καὶ λέγει αὐτοῖς , Θαρσεῖτε , ἐγώ εἰμι : μὴ φοβεῖσθε . καὶ ἀνέβη πρὸς αὐτοὺς εἰς τὸ πλοῖον , |
ὄγκος ἐστίν . ὅπερ ἦν ληρῶδες . πρῶτον μὲν γὰρ ἐδείξαμεν ὅτι οὐδὲ ἡ κοινὴ σύνοδος τῶν τινι συμβεβηκότων ἐκεῖνό | αἱ τρίχες τῆς κεφαλῆς πᾶσαι ἠριθμημέναι εἰσίν . μὴ οὖν φοβεῖσθε : πολλῶν στρουθίων διαφέρετε ὑμεῖς . Πᾶς οὖν ὅστις |
παρείας . μιαρέ ] μεμιασμένε . Ὀρέστα , ἀναιδές . φήμ ' ] ναὶ . λέγω . . ὁμολογοῦνθ ' | ἐν τῷ νόμῳ Μωϋσέως καὶ τοῖς προφήταις καὶ ψαλμοῖς περὶ ἐμοῦ . τότε διήνοιξεν αὐτῶν τὸν νοῦν τοῦ συνιέναι τὰς |
, πρὸς τῇ τῶν εἰδῶν σοφίᾳ τῇ καλῇ ταύτῃ , φήμ ' ἐγώ , καίπερ γέρων ὤν , προσδεῖν σοφίας | κύριος εἶπεν , Θάρσει , ὡς γὰρ διεμαρτύρω τὰ περὶ ἐμοῦ εἰς Ἰερουσαλὴμ οὕτω σε δεῖ καὶ εἰς Ῥώμην μαρτυρῆσαι |
καὶ ἐπιτυχὼν ἱεραῖς γραφαῖς τῶν ἁγίων προφητῶν , οἳ καὶ προεῖπον διὰ πνεύματος θεοῦ τὰ προγεγονότα ᾧ τρόπῳ γέγονεν καὶ | τὴν ἰσότητα τοῖς δούλοις παρέχεσθε , εἰδότες ὅτι καὶ ὑμεῖς ἔχετε κύριον ἐν οὐρανῷ . Τῇ προσευχῇ προσκαρτερεῖτε , γρηγοροῦντες |
καὶ ταῦτα σύμπαντας , πῶς οὐκ εἰς τοῦθ ' ὃ προεῖπον τελευτᾷ ; ἆρ ' οὖν ἐνεθυμήθης διὰ πάντων τούτων | τὴν πίστιν ὑμῶν ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ καὶ τὴν ἀγάπην ἣν ἔχετε εἰς πάντας τοὺς ἁγίους διὰ τὴν ἐλπίδα τὴν ἀποκειμένην |
] [ ] ! εραϲϲ ? [ ] [ ] ϲον ῥω [ ] [ ] ! υϲ ? ? | θεοῦ μετὰ παρρησίας . Τοῦ δὲ πλήθους τῶν πιστευσάντων ἦν καρδία καὶ ψυχὴ μία , καὶ οὐδὲ εἷς τι τῶν |
] ! εμο ! οὕτωϲ ] ? ἔϲομ ' ὑμῖν ϲον ? ! [ ! ! ! ! ! ! | Τὸ στόμα ἡμῶν ἀνέῳγεν πρὸς ὑμᾶς , Κορίνθιοι , ἡ καρδία ἡμῶν πεπλάτυνται : οὐ στενοχωρεῖσθε ἐν ἡμῖν , στενοχωρεῖσθε |
. τοῖς δὲ ἐπιπέδοις ἐφεξῆς τὴν τῶν στερεῶν ἡ τάξις ἀπαιτεῖ θεωρίαν : στερεὰ δὲ καλοῦσι προβλήματα οὐχ ὅσα ἐν | σεαυτοῦ μαρτυρεῖς : ἡ μαρτυρία σου οὐκ ἔστιν ἀληθής . ἀπεκρίθη Ἰησοῦς καὶ εἶπεν αὐτοῖς , Κἂν ἐγὼ μαρτυρῶ περὶ |
διόλου τὸ ζήτημα , ἥ τε τοῦ φιλαργύρου ποιότης ταύτην ἀπαιτεῖ τὴν τάξιν καὶ ἡ τοῦ δεδωκέναι τὰ χρήματα δυςχέρεια | δεδουλεύκαμεν πώποτε : πῶς σὺ λέγεις ὅτι Ἐλεύθεροι γενήσεσθε ; ἀπεκρίθη αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς , Ἀμὴν ἀμὴν λέγω ὑμῖν ὅτι |
, ἀντιλογίζεταί μοι . μισεῖ τὴν ἀγοραῖον . βίας σου κατηγορῶ - . εὕρατο αὑτῷ ἀξίωμα . ἐλθὲ πρὸς ἐμέ | λαμβάνοντες καὶ τὴν δόξαν τὴν παρὰ τοῦ μόνου θεοῦ οὐ ζητεῖτε ; μὴ δοκεῖτε ὅτι ἐγὼ κατηγορήσω ὑμῶν πρὸς τὸν |
ἀκούω γὰρ αὐτὸν ἐρεῖν ὡς ἄρ ' ἐγὼ πάντων ὧν κατηγορῶ κοινωνὸς γέγονα , καὶ συνήρεσκε ταῦτά μοι καὶ συνέπραττον | καὶ οὐδεὶς ἐξ ὑμῶν ποιεῖ τὸν νόμον . τί με ζητεῖτε ἀποκτεῖναι ; ἀπεκρίθη ὁ ὄχλος , Δαιμόνιον ἔχεις : |
ἄρχειν θεάτρου λαχόντα θεόν . Πάνυ τοίνυν εἰκότως ἂν ἐμαυτοῦ καταγνοίην , εἰ κωμῳδίας πολλαχοῦ μνημονεύσας τοῦ λόγου ἐκεῖνο παρα | ἀληθής ἐστιν , κἀγὼ ἃ ἤκουσα παρ ' αὐτοῦ ταῦτα λαλῶ εἰς τὸν κόσμον . οὐκ ἔγνωσαν ὅτι τὸν πατέρα |
τὴν ὑπόληψιν , μεγάλην ἂν αὖθις αὐτῶν ἀτοπίαν τοῦ τρόπου καταγνοίην : πρῶτον μέν , ὅτι κριτὴν οἴονται δεῖν κατασκευάζειν | δέξασθέ με , ἵνα κἀγὼ μικρόν τι καυχήσωμαι . ὃ λαλῶ οὐ κατὰ κύριον λαλῶ , ἀλλ ' ὡς ἐν |
ὅπως παρῇ τὰ προσόντα , ἐπιγένηται δὲ τὰ ἀπόντα τῷ φίλω ἀγαθά . τινὲς μὲν τοὺς τοιούτους λέγουσιν εἶναι φίλους | τοῦ ἀνθρώπου ; εἶπεν οὖν αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς , Ἔτι μικρὸν χρόνον τὸ φῶς ἐν ὑμῖν ἐστιν . περιπατεῖτε ὡς |
ἀεὶ γὰρ ἐγὼ καὶ ὁ σὸς πατὴρ ἑταίρω τε καὶ φίλω ἦμεν , καὶ πρότερον ἐκεῖνος ἐτελεύτησε , πρίν τι | Οὐκ ἀφήσω ὑμᾶς ὀρφανούς , ἔρχομαι πρὸς ὑμᾶς . ἔτι μικρὸν καὶ ὁ κόσμος με οὐκέτι θεωρεῖ , ὑμεῖς δὲ |
ἢ ὅτι ἀφαιροῦνται βίᾳ τὰ ἀλλότρια ; ἐγὼ μὲν οὐδὲ ἀκήκοα πώποτε πρᾶγμα μιαρώτερον ἢ ὃ οὗτοι διαπεπραγμένοι εἰσὶ περὶ | κύριον αὐτοῦ . ἀρκετὸν τῷ μαθητῇ ἵνα γένηται ὡς ὁ διδάσκαλος αὐτοῦ , καὶ ὁ δοῦλος ὡς ὁ κύριος αὐτοῦ |
τὴν ἀριστείαν ἐλήλυθα , καὶ τὸν πένητα λαβεῖν ἔκδοτον αἰτοῦντος ἀκήκοα , εὐθὺς καὶ πρὸς τὸν πόλεμον ὕποπτος ἐγενόμην , | οἱ τὰ δίδραχμα λαμβάνοντες τῷ Πέτρῳ καὶ εἶπαν , Ὁ διδάσκαλος ὑμῶν οὐ τελεῖ τὰ δίδραχμα ; λέγει , Ναί |
περὶ ῥητορικῆς . καὶ λέγομεν , ὅτι δικαίως τῶν ἄλλων προτέτακται τοῦτο , εἴ γε καὶ εἰσαγωγή ἐστι πρὸς ἅπασαν | οὐδεὶς κενώσει . ἐὰν γὰρ εὐαγγελίζωμαι , οὐκ ἔστιν μοι καύχημα : ἀνάγκη γάρ μοι ἐπίκειται : οὐαὶ γάρ μοί |
, . . Καλλίστρατός φησιν ὡς ὑπό τινος ὁ στίχος προτέτακται ἀγνοοῦντος τὸ Ὁμηρικὸν ἔθος , ὡς θέλει ἄρχεσθαι ἀπὸ | ἐπιγνώσεσθε , καθὼς καὶ ἐπέγνωτε ἡμᾶς ἀπὸ μέρους , ὅτι καύχημα ὑμῶν ἐσμεν καθάπερ καὶ ὑμεῖς ἡμῶν ἐν τῇ ἡμέρᾳ |
παραγραφικὸν ἀπὸ τρόπου : διὰ τί εἰδὼς μείζονα ἀδικοῦντα ἥττονα κατηγορεῖς νῦν ; ἰστέον δὲ ὡς ὅτι πολὺ τὸ παραγραφικόν | , ἐν μέσῳ ἐκκλησίας ὑμνήσω σε : καὶ πάλιν , Ἐγὼ ἔσομαι πεποιθὼς ἐπ ' αὐτῷ : καὶ πάλιν , |
ἐξευρών , ὡς φῄς , ἐμέ , εἰσάγεις τουτοισὶ καὶ κατηγορεῖς : τὸν δὲ δὴ βελτίους ποιοῦντα ἴθι εἰπὲ καὶ | πέμψασιν ἡμᾶς : τί λέγεις περὶ σεαυτοῦ ; ἔφη , Ἐγὼ φωνὴ βοῶντος ἐν τῇ ἐρήμῳ , Εὐθύνατε τὴν ὁδὸν |
τι παρὰ θεοῦ ἰδεῖν περὶ τῶν ἐν ποσὶ πραγμάτων . μέμνησο δέ , ὅταν μὲν αἰτῇς ὀνείρους , μήτε ἐπιθυμιᾶν | γεγέννηκά σε ; καὶ πάλιν , Ἐγὼ ἔσομαι αὐτῷ εἰς πατέρα , καὶ αὐτὸς ἔσται μοι εἰς υἱόν ; ὅταν |
παννυχίδες , ἀναστροφή : ἱππόδρομος οὗτός ἐστί σοι μαγειρικῆς . μέμνησο καὶ σὺ τοῦτο . καὶ περὶ ἑτέρου δὲ μαγείρου | εἰς ἐμέ : περὶ δικαιοσύνης δέ , ὅτι πρὸς τὸν πατέρα ὑπάγω καὶ οὐκέτι θεωρεῖτέ με : περὶ δὲ κρίσεως |
καὶ ἐκεῖνος . Δημόστρατος , οὗπερ οὖν καὶ ἀνωτέρω μνήμην ἐποιησάμην , εἶδον τὸν ἰχθὺν ἦ δ ' ὅς , | τῶν αὐτοῦ κτισμάτων . Ἴστε , ἀδελφοί μου ἀγαπητοί . ἔστω δὲ πᾶς ἄνθρωπος ταχὺς εἰς τὸ ἀκοῦσαι , βραδὺς |
μέρος ἦν τὸ πρὸς δικαστήρια καὶ δικαστάς , οὗ πρότερον ἐποιησάμην ὑπόμνησιν , ἡνίκα τὰ τῶν μαρτυρίων ἐπὶ πλέον ἀπομηκύνων | ὑμῶν . εἰ περισσοτέρως ὑμᾶς ἀγαπῶ , ἧσσον ἀγαπῶμαι ; ἔστω δέ , ἐγὼ οὐ κατεβάρησα ὑμᾶς : ἀλλὰ ὑπάρχων |
εἰρήσεται , εἰς μέντοι κατάστασιν βραχεῖάν τινα ἀπόδειξιν ληπτέον . εἴπομεν αὐτὰ δυνάμει ἐπιθετικὰ εἶναι τῶν ῥημάτων . ᾧ λόγῳ | πᾶς ὃς ἐρεῖ λόγον εἰς τὸν υἱὸν τοῦ ἀνθρώπου , ἀφεθήσεται αὐτῷ : τῷ δὲ εἰς τὸ ἅγιον πνεῦμα βλασφημήσαντι |
καὶ σπάρτων καὶ πάντων ὁπόσα φυτῶν ἄρτι νεῦρα κατὰ λόγον εἴπομεν , δημιουργίαν πᾶσαν ἀφείλομεν : τήν τε αὖ πιλητικὴν | , Ταῦτα ἃ θεωρεῖτε , ἐλεύσονται ἡμέραι ἐν αἷς οὐκ ἀφεθήσεται λίθος ἐπὶ λίθῳ ὃς οὐ καταλυθήσεται . Ἐπηρώτησαν δὲ |
' ἂν ἐμοὶ εἶπες ἡδίω . Καὶ γάρ , ὠγαθὲ Φαῖδρε , ἐννοεῖς ὡς ἀναιδῶς εἴρησθον τὼ λόγω , οὗτός | κληθῶμεν : καὶ ἐσμέν . διὰ τοῦτο ὁ κόσμος οὐ γινώσκει ἡμᾶς ὅτι οὐκ ἔγνω αὐτόν . Ἀγαπητοί , νῦν |
καὶ οὕτω διατρίψαντα εἰς ἑσπέραν οἴκοι ἀναπαύεσθαι . Ὦ φίλε Φαῖδρε , ποῖ δὴ καὶ πόθεν ; Παρὰ Λυσίου , | ἐν ἡμέρᾳ ᾗ οὐ προσδοκᾷ καὶ ἐν ὥρᾳ ᾗ οὐ γινώσκει , καὶ διχοτομήσει αὐτὸν καὶ τὸ μέρος αὐτοῦ μετὰ |
ὅθεν κατὰ δύναμιν τὴν ἰδίαν πειρασόμεθα , τὸν περὶ τῶν ἀντωνυμιῶν λόγον διεξιόντες , τὰ μὲν παρέλκοντα παραπέμπεσθαι , τὰ | θάνατος , οὐκ ἔστιν νὺξ ἀλλὰ πάντα ἡμέρα . καθὼς προείρηκα : καὶ ἄλλα πρόβατα ἔχω , ἃ οὐκ ἔστιν |
ἄνθρωποι ἢ ἡμεῖς ἐπὶ παντὸς ἀριθμοῦ τάσσομενἐπὶ . μέντοι τῶν ἀντωνυμιῶν κατὰ τρίτα καὶ πλείονες αἱ φωναὶ ἐσχηματίσθησαν , εἴγε | πλανῆσαι , εἰ δυνατόν , καὶ τοὺς ἐκλεκτούς : ἰδοὺ προείρηκα ὑμῖν . ἐὰν οὖν εἴπωσιν ὑμῖν , Ἰδοὺ ἐν |
γε λαμπραί , εἴ τις σὺν ἐπιστήμῃ αὐτὰς θεωροίη . σκεψώμεθα δέ , ποίας ἐννοίας ἔφαμεν εἶναι λαμπράς . αἷς | : Οἱ κατοιχούμενη ἡσὶν ὑπρο τοῦ βαπτήσματος . Οἱ πιστοὶ εἶπω ἡσὶν οι δικαὶοι . Εὔξαστε οἱ κατοιχοῦμενοι . Τότε |
τί δεῖ ποιεῖν ἐν ταῖς παραγραφαῖς τὸν παραγραφόμενον , φέρε σκεψώμεθα , τί προσήκει καὶ τὸν ἀντιλέγοντα πράττειν . ὁ | : Οἱ κατοιχούμενη ἡσὶν ὑπρο τοῦ βαπτήσματος . Οἱ πιστοὶ εἶπω ἡσὶν οι δικαὶοι . Εὔξαστε οἱ κατοιχοῦμενοι . Τότε |
ΑΝΩ ὑπὲρ δύο συλλαβὰς συστέλλει τὸ Α : λιμπάνω ἁνδάνω λαμβάνω , πλὴν τοῦ ἱκάνω κιχάνω . Τὰ εἰς ΙΣ | μετ ' ἐμοῦ τὴν χεῖρα ἐν τῷ τρυβλίῳ οὗτός με παραδώσει . ὁ μὲν υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου ὑπάγει καθὼς γέγραπται |
Χίοις εἶπε διότι λήψομαι ὅ τι ἂν παρά τινος ὑμῶν λαμβάνω τούτοις τοῖς μέτροις καὶ σταθμοῖς καὶ λαβὼν τὰ ἱκανὰ | κατασύρῃ σε πρὸς τὸν κριτήν , καὶ ὁ κριτής σε παραδώσει τῷ πράκτορι , καὶ ὁ πράκτωρ σε βαλεῖ εἰς |
κατέλειψεν , ὃν προσεθήκαμεν λόγον , ὡς ὄντως διέζευκται ἡ ἀντωνυμία , ἐκ τοῦ ἀντιδιαζευχθέντος λόγου , εἴγε ἐπιφέρεται ἢ | ὑψωθῆναι δεῖ τὸν υἱὸν τοῦ ἀνθρώπου , ἵνα πᾶς ὁ πιστεύων ἐν αὐτῷ ἔχῃ ζωὴν αἰώνιον . Οὕτως γὰρ ἠγάπησεν |
ῥώννυται διὰ τὴν ἐπιφορὰν τοῦ τέ . ἡ δὲ οἱ ἀντωνυμία περισπωμένη ἐν τῷ οἷ αὐτῷ θάνατον , οὐκ ἐφύλαξε | πατρός μου , ἵνα πᾶς ὁ θεωρῶν τὸν υἱὸν καὶ πιστεύων εἰς αὐτὸν ἔχῃ ζωὴν αἰώνιον , καὶ ἀναστήσω αὐτὸν |
εἰσηγεῖται καὶ ταύτην ἐργάζεται . προοίμιον ἐκ τοῦ ἀναγκαίου . λαμβάνεται δὲ ἐξ ὑπολήψεως τῶν πραγμάτων φαύλων ὄντων . εἰς | μὴ ἐχόντων περισσότερόν τι ποιῆσαι . ὑποδείξω δὲ ὑμῖν τίνα φοβηθῆτε : φοβήθητε τὸν μετὰ τὸ ἀποκτεῖναι ἔχοντα ἐξουσίαν ἐμβαλεῖν |
εἰ δὲ καὶ οὗτος ἀπόστροφος εἴη τοῦ Ἡλίου , ἄλλος λαμβάνεται ὁ ὁρῶν τὸν Ἥλιον ἐπέχοντα τὸ ἴδιον τρίγωνον . | ἐπεκάλεσαν , πόσῳ μᾶλλον τοὺς οἰκιακοὺς αὐτοῦ . Μὴ οὖν φοβηθῆτε αὐτούς : οὐδὲν γάρ ἐστιν κεκαλυμμένον ὃ οὐκ ἀποκαλυφθήσεται |
τὸν χρόνον ὃν ἔλαχον ἄνθρωποι ζῆν , ἀναλογίζεται δὲ καὶ σκοπεῖ τὰς παρὰ τὸν βίον ἡδυπαθείας . Σωκράτης μὲν οὖν | οὐ τηρεῖ : καὶ ὁ λόγος ὃν ἀκούετε οὐκ ἔστιν ἐμὸς ἀλλὰ τοῦ πέμψαντός με πατρός . Ταῦτα λελάληκα ὑμῖν |
οὐ δόξειεν ἀπὸ φθόνου γίνεσθαι . εὖ λογίζεται ] ὀρθῶς σκοπεῖ τὰ πράγματα . ὃν δεῖ πόλλ ' ἀκοῦσαι : | . λέγει οὖν αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς , Ὁ καιρὸς ὁ ἐμὸς οὔπω πάρεστιν , ὁ δὲ καιρὸς ὁ ὑμέτερος πάντοτέ |
τὸ δὲ νηλής ἀπὸ τοῦ λῶ , ὃ σημαίνει τὸ θέλω , κατὰ στέρησιν ὁ φευκταῖος καὶ μὴ θελόμενος . | καὶ ἰχθὺν αἰτήσειμὴ ὄφιν ἐπιδώσει αὐτῷ ; εἰ οὖν ὑμεῖς πονηροὶ ὄντες οἴδατε δόματα ἀγαθὰ διδόναι τοῖς τέκνοις ὑμῶν , |
αου , λείψαντα συναμφότερον , ποιεῖν Μο κδ . Ἐπεὶ θέλω τὸν ὑπὸ τοῦ αου καὶ τοῦ βου , λείψαντα | δὲ οἱ θέλοντες ζῆν εὐσεβῶς ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ διωχθήσονται : πονηροὶ δὲ ἄνθρωποι καὶ γόητες προκόψουσιν ἐπὶ τὸ χεῖρον , |
ὑπὸ τῶν σοφιστῶν ὀχλώμεθα . ὥστε , φησίν , καλῶς ὡρισάμεθα τὴν κοινὴν πρότασιν , καὶ ἔστιν μὲν ἡ συλλογιστικὴ | καὶ μετανόησον . ἐὰν οὖν μὴ γρηγορήσῃς , ἥξω ὡς κλέπτης , καὶ οὐ μὴ γνῷς ποίαν ὥραν ἥξω ἐπὶ |
μηδενὶ οὐκ ἔστι τοιούτου ἐνδεχομένου , οἵουπερ ἡμεῖς ἐξ ἀρχῆς ὡρισάμεθα : τοῦτο δὲ ἦν , ὃ ἀντιστρέφουσαν εἶχε τὴν | γράφεσθαι , αὐτοὶ γὰρ ἀκριβῶς οἴδατε ὅτι ἡμέρα κυρίου ὡς κλέπτης ἐν νυκτὶ οὕτως ἔρχεται . ὅταν λέγωσιν , Εἰρήνη |
ὅτι μὴ μόνον τὰ ἀναδεχόμενα εἴη τοπικά , ἅπερ ἀπὸ πρωτοτύπων πάλιν ἐπιρρημάτων ἐστί , ποιεῖται δὲ διττὴν τὴν ἐπίτασιν | παροιμίαις λελάληκα ὑμῖν : ἔρχεται ὥρα ὅτε οὐκέτι ἐν παροιμίαις λαλήσω ὑμῖν ἀλλὰ παρρησίᾳ περὶ τοῦ πατρὸς ἀπαγγελῶ ὑμῖν . |
κτητικῆς , τῇ δὲ ἐμεῦ καὶ ταῖς συζύγοις ἀντὶ τῶν πρωτοτύπων μόνων , πατρὸς ἐμοῦ κλέος εὐρὺ μετέρχομαι : ἐπὶ | με πατὴρ αὐτός μοι ἐντολὴν δέδωκεν τί εἴπω καὶ τί λαλήσω . καὶ οἶδα ὅτι ἡ ἐντολὴ αὐτοῦ ζωὴ αἰώνιός |
οἴκῳ καὶ Ἑρμοῦ , ἀμφοτέρων ὄντων ἐπὶ ἑῴας ἀνατολῆς . ἐπισημαντέον δὲ ὅτι καὶ ἡ Σελήνη ἔμελλε συνάπτειν λαμπρῷ τινι | ὧν δέδωκάς μοι , ὅτι σοί εἰσιν , καὶ τὰ ἐμὰ πάντα σά ἐστιν καὶ τὰ σὰ ἐμά , καὶ |
τι περὶ ὧν ἑξῆς ἐροῦμεν . ῥητὰ δὲ λέγω : ἐπισημαντέον ὅτι ῥητὰ οὐ νόμους λέγει μόνον , ἀλλὰ πάντα | Ἐγώ εἰμι ὁ ποιμὴν ὁ καλός , καὶ γινώσκω τὰ ἐμὰ καὶ γινώσκουσί με τὰ ἐμά , καθὼς γινώσκει με |
ὅσα τοῦ κέεσθαί ἐστι ξηρὰ ὄντα καὶ εἴ τι ὑγρᾶς γνωρίζομεν φύσεως : καὶ μέντοι καὶ τὸ ἡπλῶσθαι τοῦ κεῖσθαί | καὶ ἡ ῥάβδος τῆς εὐθύτητος ῥάβδος τῆς βασιλείας σου . ἠγάπησας δικαιοσύνην καὶ ἐμίσησας ἀνομίαν : διὰ τοῦτο ἔχρισέν σε |
ὅσῳ καὶ προσεπαινοῦμεν καὶ ὡς τὰ ἡμέτερα πρεσβεύοντα τὸν ἄνδρα γνωρίζομεν : τέως δὲ πιεσθήτω καὶ διδότω τὰς εὐθύνας τῷ | , ἵνα γινώσκῃ ὁ κόσμος ὅτι σύ με ἀπέστειλας καὶ ἠγάπησας αὐτοὺς καθὼς ἐμὲ ἠγάπησας . Πάτερ , ὃ δέδωκάς |