| ἀλώπεκος καὶ χηναλώπηξ χηναλώπεκος . Ταῦτα μὲν ἐν τούτοις . Ἰστέον δὲ ὅτι τὸ βουπλήξ βουπλῆγος πανταχοῦ εἰς τὴν πλη | ||
| συναιρεῖται . Ταῦτα μὲν ἐν τούτοις . Ὦ ἡδέε . Ἰστέον ὅτι οὐ συναιρεῖται ἐνταῦθα ἡ κλητικὴ τῶν δυϊκῶν , |
| ἐλλειπούσας κατὰ τὴν ἔκτασιν οὔτε περιττευούσας τὸ χωρίον ὑφίστησιν . ἰστέον δέ , ὅτι , ὅτε μὲν τρίγωνα τριγώνοις ἐδείκνυεν | ||
| πρῶτον ἄλλῳ μηνύει Παρεμποδισμῷ τῷ τέλει τῶν πραγμάτων : Πλὴν ἰστέον σχήματος εὐσθενεστέραν Ἅπαντος εἶναι σύνοδον τῶν ἀστέρων : Κακοποιὸς |
| , ταχέως κατὰ χειρὸς ὕδωρ , παράπεμπε τὸ χειρόμακτρον . σημειωτέον δὲ ὅτι καὶ μετὰ τὸ δειπνῆσαι κατὰ χειρὸς ἔλεγον | ||
| . ἀλλὰ περὶ πτόλιός τε μαχήσεται ἠδὲ γυναικῶν : τοῦτο σημειωτέον πρὸς τὸ ἀμυνέμεναι ὤρεσσιν καὶ ὀάρων ἕνεκα σφετεράων ὅτι |
| ἡμιφώνων ἐμνημονεύσαμεν , δεῖ γινώσκειν ὅτι ὡς ἐν τοῖς προλαβοῦσιν ἐμάθομεν , ἡμίφωνα ἐστὶν ὀκτὼ , ζ , ξ , | ||
| , ὥσπερ εἰρήκαμεν , παρώνυμόν ἐστιν ἀπὸ τοῦ Ποσειδέης : ἐμάθομεν δὲ ὅτι τὰ εἰς ων παρώνυμα βαρύτονα τὸ ω |
| πάντων αἴτιον : ὅτι δὲ κακῶν οὐδενός ἐστι , τοῦτο γνωστέον . σχεδὸν δὲ ἀλόγιστος , ἄτακτος , ἀσχήμων τε | ||
| λέγων , ὅτι ἐχρῆν σε τοιάνδε ποιῆσαι τὴν γραφήν : γνωστέον δὲ ὅτι εἴπομεν φιλοτιμίας ἕνεκεν γεγενῆσθαι τῷ Ἀθηναίῳ τὴν |
| ὡς σημεῖόν ἐστιν ἐνταῦθα ὑποκείμενον τὸ τρέφειν τοὺς ἀποκηρύκτους . Σημειωτέον ὡς ἐξετάζοντας τὸν πλοῦτον καὶ τὰ ἄλλα , δεῖ | ||
| νομοθέτης τοῦ τε ἄνδρα ἀγαθὸν καὶ πολίτην ἀγαθὸν εἶναι . Σημειωτέον ὅτι μέρος τῆς ἀρετῆς τὴν δικαιοσύνην , οὐκ εἶδος |
| ὃν οὐκέτι κώπας ἔχει τὸ πλοῖον οὐδὲ ἐρέττεται . ʃ σημείωσαι τὴν παρεξειρεσίαν ʃ παρεξειρεσία ἐστὶν ὁ ἔξω τῆς εἰρεσίας | ||
| ἐνὶ βάμμασι σίμβλων ] πᾶν δὲ ὑγρὸν βάμμα καλεῖται . σημείωσαι ὅτι μόνον βάμμα τὸ ὄξος , εἰ δὲ μετά |
| ὡς χηρωστής ὁ ἀγχιστεύς . . . . , : Σημείωσαι δὲ καὶ ὅτι κεῖται καὶ ὧδε τὸ ἄττα , | ||
| . περὶ τοῦ πταίσαντος . : τὴν Διὸς τυραννίδα : Σημείωσαι ὅτι τὸ τύραννος ὄνομα βασιλικὸν ἦν τοῖς παλαιοῖς , |
| εἰρήσεται , εἰς μέντοι κατάστασιν βραχεῖάν τινα ἀπόδειξιν ληπτέον . εἴπομεν αὐτὰ δυνάμει ἐπιθετικὰ εἶναι τῶν ῥημάτων . ᾧ λόγῳ | ||
| καὶ σπάρτων καὶ πάντων ὁπόσα φυτῶν ἄρτι νεῦρα κατὰ λόγον εἴπομεν , δημιουργίαν πᾶσαν ἀφείλομεν : τήν τε αὖ πιλητικὴν |
| . ὅταν γὰρ ἀναφορὰν οὐ σημαίνουσι τὰ ἄρθρα , εἴτε ἑνικὰ ὦσιν εἴτε πληθυντικά , πάντως τὸν καθόλου προσδιορισμὸν εἰσάγουσιν | ||
| , ] ὧν , αἷς , ἅς . οὐδέτερα [ ἑνικὰ προτακτικά ] ? , τό , τοῦ , τῷ |
| τῷ Περὶ τῆς ἱερείας . ὅτι ἱερωσύνης ὄνομά ἐστιν ἡ τραπεζοφόρος , καὶ ὅτι αὕτη τε καὶ ἡ κοσμὼ συνδιέπουσι | ||
| ἐν τῷ περὶ τῆς ἱερείας ὅτι ἱερωσύνης ὄνομά ἐστιν ἡ τραπεζοφόρος . ὅτι δ ' αὕτη τε καὶ ἡ κοσμὼ |
| μικρὰ , πλησίον Χίου , μὴ δυναμένη οἶνον ἐνεγκεῖν . λέγομεν οὖν τὴν παροιμίαν ἐπὶ τῶν ἐν συμποσίῳ ἀνακειμένων καὶ | ||
| ; τί ὄνομα αὐτῷ ; Ἰατρός . Οὐκοῦν ἐν κεφαλαίῳ λέγομεν ὡς ὁ αὐτὸς γνώσεται ἀεί , περὶ τῶν αὐτῶν |
| διὸ καὶ εἰκότως μακρότερα ἔσται . Συριανοῦ καὶ Σωπάτρου . Ἔφαμεν ἤδη ὅτι τὰς στάσεις λεγομένας φησὶν ἤτοι διὰ τὸ | ||
| μόρια μήτε ὅλα μήτε ἕτερα ἀλλήλων ταὐτὰ ἔσεσθαι ἀλλήλοις . Ἔφαμεν γάρ . Φῶμεν ἄρα καὶ τὸ ἓν πρὸς τὰ |
| ὁ κακοήθης , βαρυτόνως δὲ ὁ ἐπίπονος : ὅτι δὲ ὀξυτονεῖν ὁ λόγος ἀπαιτεῖ ἐξ ἀνάγκης σαφές . πᾶν γὰρ | ||
| ὀφείλει καὶ τῶν αὐτῶν τόνων μετέχειν , † ὅτι † ὀξυτονεῖν ἀπαιτεῖ ὁ λόγος βίᾳ ἀνάγκης . πᾶν γὰρ παρώνυμον |
| καὶ πράγματος μετεδίδου καὶ ὀνόματος τοῖς δέκα γενικωτάτοις γένεσιν . Φησὶν ὅτι ὀνόματος μεταδίδωσιν , οὐκέτι δὲ καὶ τοῦ κατὰ | ||
| τὴν σύμπασαν βασιλείαν , κτίζει τὸ Βυζάντιον ἐπώνυμον ἑαυτῷ . Φησὶν οὖν ὁ Πραξαγόρας , καίτοι τὴν θρησκείαν Ἕλλην ὢν |
| ὅτι ἡ τὸ ΑΓ χωρίον δυναμένη ἐστὶν ἡ ΜΞ . δεικτέον δή , ὅτι ἡ ΜΞ ἐστιν ἡ ῥητὸν καὶ | ||
| σημεῖα γιγνομένας ἀκολούθως τῷ καθ ' ἡμᾶς ἐνιαυσίῳ χρόνῳ . δεικτέον δὴ πρῶτον , ὅτι καὶ κατὰ ταύτας τὰς ὑποθέσεις |
| ἄστει διάγων καὶ πολιτικοῖς καλινδούμενος πράγμασιν . Ἔτι καὶ οὕτως ῥητέον : πέντε εἰσὶν αἱ γνωστικαὶ δυνάμεις τῆς ψυχῆς : | ||
| μὲν οὖν τερατολογίαν τοιαύτην λόγου τινὸς ἀξιῶσαι , ὅμως δὲ ῥητέον , ὡς εἰ καὶ ἐγένετο κατὰ τὴν ἐξ ἀρχῆς |
| οἱ δὲ ϲυναπτικοί , οἱ δὲ παραϲυναπτικοί , οἱ δὲ αἰτιολογικοί , οἱ δὲ † ἀπορρηματικοί , οἱ δὲ ϲυλλογιϲτικοί | ||
| , δέ , δέ , τοῦτο δέ , ἔγωγε ; αἰτιολογικοί , γάρ γάρ , ἐπειδή , ἐπεί , διὰ |
| Ἀγησιλάου φάλαγγος ὧν Ἡριππίδας ἐξενάγει καὶ σὺν αὐτοῖς Ἴωνες καὶ Αἰολεῖς καὶ Ἑλλησπόντιοι , καὶ πάντες οὗτοι τῶν συνεκδραμόντων τε | ||
| περισπώμενον δῆλον ἐκ τοῦ ἄησις καὶ ἄημι : καὶ οἱ Αἰολεῖς τὴν ἀῶν μετοχὴν καθὰ ποιῶν καὶ φιλῶν ἀεὶς ἐροῦσιν |
| Προτακτικὰ φωνήεντα πέντε : α ε η ο ω . προτακτικὰ δὲ λέγεται , ὅτι προταϲϲόμενα τοῦ ι καὶ υ | ||
| τὸ ἐπιμελεῖται . αὐτάρ : δέ . ὁ : τὰ προτακτικὰ ἄρθρα στερηθέντα τῶν ὑποκειμένων ὀνομάτων ταχύτερον ἐκφωνοῦνται καὶ ἀντὶ |
| καὶ ἐπιτυχὼν ἱεραῖς γραφαῖς τῶν ἁγίων προφητῶν , οἳ καὶ προεῖπον διὰ πνεύματος θεοῦ τὰ προγεγονότα ᾧ τρόπῳ γέγονεν καὶ | ||
| καὶ ταῦτα σύμπαντας , πῶς οὐκ εἰς τοῦθ ' ὃ προεῖπον τελευτᾷ ; ἆρ ' οὖν ἐνεθυμήθης διὰ πάντων τούτων |
| πρὸς ἀλλήλους δὲ ὑπεροχὴ ἔλλειψις , συμμετρία ἰσότης , ὡς ἐδείξαμεν ἐν τῇ θεωρίᾳ , ὁμοίως δὲ καὶ στερεῷ σώματι | ||
| ὄγκος ἐστίν . ὅπερ ἦν ληρῶδες . πρῶτον μὲν γὰρ ἐδείξαμεν ὅτι οὐδὲ ἡ κοινὴ σύνοδος τῶν τινι συμβεβηκότων ἐκεῖνό |
| οἴκῳ καὶ Ἑρμοῦ , ἀμφοτέρων ὄντων ἐπὶ ἑῴας ἀνατολῆς . ἐπισημαντέον δὲ ὅτι καὶ ἡ Σελήνη ἔμελλε συνάπτειν λαμπρῷ τινι | ||
| τι περὶ ὧν ἑξῆς ἐροῦμεν . ῥητὰ δὲ λέγω : ἐπισημαντέον ὅτι ῥητὰ οὐ νόμους λέγει μόνον , ἀλλὰ πάντα |
| ὅμοιον ἄρα ἐστὶν τὸ ΑΒΓ τρίγωνον τῷ ΔΕΖ τριγώνῳ . Φανερὸν δὲ καὶ τὸ τούτῳ ἀναστρόφιον , ἐὰν ᾖ ὅμοιον | ||
| νόμῳ γινόμενον καλεῖς παρανόμῳ προῤῥήματι . ΒΟΥΛΗΣΕΙ ΚΑΙ ΔΥΝΑΜΕΙ . Φανερὸν ὅτι πᾶσα βούλησις καὶ δύναμις ἀπὸ τῶν ἐγκωμιαστικῶν τόπων |
| θεν καὶ ἐν μεταθέσει τοῦ ο εἰς ω , καθὼς προείπομεν , αὐτόθεν αὐτῶ , αὐτῶ ὁρῇς , Φύσκα ; | ||
| τῆς σπορᾶς ἡ αὐτὴ ἔσται τῇ τῆς γενεθλίου Σελήνης καθὼς προείπομεν . ἐὰν οὖν ἐκ τῶν προειρημένων εὑρεθῇ ἡ μοῖρα |
| γένος ἀριθμὸν γραφὴν μέρος λόγου συνήθειαν : τὸ γὰρ ἄργος παροξυτόνως καὶ τὸ ἀργὸς ὀξυτόνως οὐχ ὁμώνυμα : τῷ γὰρ | ||
| τοὺς Πέρσας κληρώσασθαι : μηδὲ γὰρ ἐκείνους σφᾶς αὐτοὺς Πέρσας παροξυτόνως ὀνομάζειν , ἀλλὰ Περσᾶς , ἐπὶ τέλους τῆς περισπωμένης |
| γνωμολογῆσαί τι τῶν κατὰ τὸν βίον βουλόμενοι τὰς Ἐπιχάρμου διανοίας προφέρονται , καὶ σχεδὸν πάντες αὐτὰς οἱ φιλόσοφοι κατέχουσι . | ||
| ἔριον . ἀγνοία καὶ ἀναιδεία καὶ πάντα τὰ τοιαῦτα ἐκτείνοντες προφέρονται τὴν τελευταίαν οἱ παλαιοὶ Ἀττικοὶ καὶ παροξύνοντες . * |
| ξηρίῳ κατάπλασσε τὸν τόπον , καὶ μοτὸν στρεπτὸν ἐντίθει ὡς προείρηται σπαρτίῳ ἀποδήσας τὴν ἔξω ἀρχὴν , καὶ ὁμοίως θεράπευε | ||
| τὰ τῆς προστακτικῆς , ἡ εὐκτικὴ ἔγκλισις αὐτόθεν πρόδηλον Ἤδη προείρηται ἐν τοῖς προτελείοις , διατί ὠνόμασται ἡ παροῦσα ἔγκλισις |
| διὰ ] τὰς ἐπιχρίσεις τὴν ἰδίαν ἐνέργειαν οὐκ ἐτέλεσεν . Εἴπομεν γὰρ ὅτι διὰ τοῦ φυσητῆρος ἀναπεμπόμενος τὸ πῦρ μετὰ | ||
| κατηγοροῦνται τοῦ ζῴου , τὸ ἔμψυχον καὶ τὸ αἰσθητικόν . Εἴπομεν ὅτι ὀφείλει προτάξαι τοῦτο πρῶτον . Τινὲς ἀποροῦσι λέγοντες |
| προσθείη τὸ δεῖ , ὑφελόμενος ἀναγκαίως τὸ φησίν , καθὼς ἐπεδείξαμεν , πάλιν προσγενήσεται καὶ ἡ αἰτιατική , δεῖ ἀκούειν | ||
| ἐσχάτου γένους τῶν κρειττόνων , ὥσπερ τῆς ψυχῆς , ἀδύνατον ἐπεδείξαμεν τὴν μετουσίαν τοῦ πάσχειν , τί χρὴ δαίμοσι καὶ |
| συνίστασθαι αὐτὴν εἰ μὴ ὑποταγείη τοῖς προκειμένοις συνδέσμοις , εἴρηται ὑποτακτική . . Ὅτι δὲ καὶ ἐπ ' ἄλλων μερῶν | ||
| ὅμως μέλλοντος ἔχουσιν . Διατί ἡ ἔγκλισις ἡ ὑποτακτικὴ καλεῖται ὑποτακτική ; Καὶ λέγομεν , ὅτι ἐπειδὴ προτάσσονται τοῦ ῥήματος |
| . τοιοῦτον οὖν καὶ τὸ προκείμενον . Ἐκφεύγοντάς φασι τὸ Αἰολικὸν τοὺς περὶ Κομανὸν ἀντωνομασίας καλεῖν , εἴγε τὸ μὲν | ||
| τοῦ ι γράφεται : οἷον , ἄλλυδις : ἄμυδις , Αἰολικὸν ἔχον τὸ πνεῦμα . Τὰ εἰς δις ἐπιῤῥήματα ἔχοντα |
| τὸ συνεχὲς ὅλως ἐπ ' αὐτοῦ λέγειν . ἐπεὶ γὰρ δείξομεν ἐφεξῆς , ὅτι ταὐτὸν ὁ νοῦς τῇ νοήσει , | ||
| σχολίῳ τοῦ νβʹ : ἀπὸ γὰρ ἑκάστης ἀναγράφοντες τετράγωνον ὁμοίως δείξομεν . Ὥστε καὶ τοῦ ὑπὸ τῶν ΕΓΔ . , |
| ἕνεκα τίθεμεν . γράμμα σύμφωνον ἡμίφωνον ὑγρὸν καὶ προτάσσεται καὶ ὑποτάσσεται , ὡς τό . ὁμοίως συμφώνοις ὑποτάσσεται , ὡς | ||
| κέκληται ὑποτακτική , καθότι , ὡς εἶπον , ἀεὶ συνδέσμοις ὑποτάσσεται . Σημαίνει δὲ πράγματα ἢ γινόμενα , ἅ ἐστιν |
| ἢ τὸ Υ διὰ τοῦ Ι ἔχουσι τὴν πρώτην ὡς ἐπιτοπλεῖστον , οἷον Ἶρις , δριμύς , πίτυς , βριθύς | ||
| τὰ δὲ λοιπὰ πάντα δίμετρα ἀκατάληκτα τῶν δύο προσώπων ὡς ἐπιτοπλεῖστον δίμετρον κῶλον ἀποτελούντων , ὧν τὸ τελευταῖον κλαύσει : |
| δὲ οὗτοι ἔλεγον , εἰ μόνον ἦν πολιτικὸν ζήτημα ἡ πραγματική : εἰ δὲ ὥς φασιν ἀπὸ μέρους τὸ ὅλον | ||
| πάντως ἡ δικαιολογία , ὥσπερ περὶ τὸ μέλλον πάντως ἡ πραγματική : ἅμα δὲ καὶ ἐπειδὴ αὗται μὲν κοινωνοῦσι τοῖς |
| ἀπὸ φωνήεντος ἄρχεται . Τὰ εἰς ΝΩ παραληγόμενα τῷ Ε περισπᾶται , εἰ προκατάρχοιτο ὄνομα , ἐξ οὗ γέγονε : | ||
| τὴν τοῦ μέτρου χρείαν καὶ ὀξύνεται παρὰ τοῖς ποιηταῖς καὶ περισπᾶται . χρὴ τοίνυν περισπᾶν τοῦτο ἐνταῦθα ἵν ' εἴη |
| . ὅτι δὲ καὶ τὸ μετὰ θεοὺς γένος , ὃ ἔφαμεν ἀγγελικὸν εἶναι , δευτέρως χρὴ τιμᾶν , ἐπάγει : | ||
| παρὰ τοῦτο τὸ μεγιστᾶν , ξυνός τε καὶ ξυνᾶν . ἔφαμεν δὲ ἐν ἑτέροις , ὅτι καὶ παρὰ τὸ νέος |
| δὲ τοῦτο , ἀλλὰ πεπερασμένον , οὕτω τοίνυν κἀνθάδε ἡ συναίρεσις τοῦ πλάτους , εἰς ἐλάχιστον πλάτος καταληγούσης τῆς διανοίας | ||
| ἀλλοίωσις ἐγένετο τῶν φωνηέντων , δηλονότι κρᾶσίς ἐστιν καὶ οὐ συναίρεσις . Καὶ ἄξιόν ἐστι ζητῆσαι , εἰ ἄρα ἐν |
| ὅτι μὴ μόνον τὰ ἀναδεχόμενα εἴη τοπικά , ἅπερ ἀπὸ πρωτοτύπων πάλιν ἐπιρρημάτων ἐστί , ποιεῖται δὲ διττὴν τὴν ἐπίτασιν | ||
| κτητικῆς , τῇ δὲ ἐμεῦ καὶ ταῖς συζύγοις ἀντὶ τῶν πρωτοτύπων μόνων , πατρὸς ἐμοῦ κλέος εὐρὺ μετέρχομαι : ἐπὶ |
| τότε ἐν σχέσει πρὸς ἕτερον λαμβάνεσθαι . ἡ δὲ γεωμετρία προτερεύει τῆς ἀστρονομίας , ἐπειδὴ ἡ μὲν γεωμετρία περὶ τὸ | ||
| τῶν εἰδῶν τοῦ ἑτέρου προτερεύει , ὥσπερ ὁ ἄνθρωπος οὐ προτερεύει τοῦ ἵππου , οὐδὲ ὁ ἵππος τοῦ κυνός : |
| βραχέσι συστελλόμενα : ἀπὸ δ ' αὐτῶν τῶν τριῶν τούτων διχρόνων οὐκ ἔδει προτάξαι τὸ Ι : ἀλλ ' οὐδὲ | ||
| ι δὲ λήγει τὸ οὐδέτερον , καθότι τὰ συστελλόμενα τῶν διχρόνων ἀποβολῇ τοῦ ς τὸ οὐδέτερον ποιοῦσι , ταχύς ταχύ |
| , οὐδὲ τὸν ἴδιον τόνον ἔχει , ἀναμένει δὲ τὸν πτωτικὸν τόνον , ὅς ἐστιν ἀπὸ γενικῆς πληθυντικῆς . καὶ | ||
| τὸν ὅρον τοῦ ὀνόματος . Ὄνομα τοίνυν ἐστὶ μέρος λόγου πτωτικὸν ἑκάστου τῶν ὑποκειμένων σωμάτων ἢ πραγμάτων κοινὴν ἢ ἰδίαν |
| δὲ σχῆμα τὸ τὰ ἐναντία τῷ Κορινθίῳ ἔχον , ἤγουν ὑποτακτικὰ ἀνθ ' ὁριστικῶν : ὡς τὸ ” λαμπρὸν παμφαίνῃσιν | ||
| ι καὶ υ ϲυλλαβὴν ἀποτελεῖ , οἷον αι αυ . ὑποτακτικὰ δύο : ι καὶ υ . καὶ τὸ υ |
| δὲ καὶ ἡ σάγδα . Εὔπολις : σάγδαν ἐῤῥυγγάνοντα : εἴρηται δὲ ἐπὶ ἄγαν χλιδῶντος . Θεόδωρος δὲ θυμίαμά τί | ||
| ' αὑτοὺς συλλογιστικοὶ προστεθείσης αὐτοῖς τῆς καθόλου προτάσεως , ὡς εἴρηται , γίνονται συλλογισμοί . ἡ γὰρ αἰτία τοῦ τοὺς |
| ἔφη , πρὸς τὰς τύχας οὕτω προσφέροιτο . Οὐκοῦν , φαμέν , τὸ μὲν βέλτιστον τούτῳ τῷ λογισμῷ ἐθέλει ἕπεσθαι | ||
| ἀκουόντων , ὃ καὶ τῶν προοιμίων ἐπαινοῦμεν καὶ προσδεῖν αὐτοῖς φαμέν . κἂν εὑρίσκῃς ἃ λέγω προσόντα , τόλμησον εἰπεῖν |
| ἑνικὸς δυϊκὸς πληθυντικός . Εἴρηται ὅτι πάντα τὰ μετὰ τὰ δυϊκὰ ἑνὶ χαρακτῆρι παραλαμβάνεται τῷ πληθυντικῷ , ὡς μὴ τὰ | ||
| : καὶ ἔστιν εἰπεῖν ὅτι πρὸς τὸ σημαινόμενον ἔσχον τὰ δυϊκὰ καὶ τὰς πτώσεις συνεζευγμένας : ἐπειδὴ γὰρ τὰ δυϊκὰ |
| τίθησι παράδειγμα τὸ τοῦ Ἀρχιδάμου , ἐξ ἑτέρων , ὡς εἰρήκαμεν , ἔχει τὴν κατηγορίαν , ἐκ τοῦ βραδῦναι , | ||
| καὶ πεδία εἰς ἄλληλα μεταπίπτειν : περὶ ὧν καὶ πρότερον εἰρήκαμεν πολλὰ καὶ νῦν εἰρήσθω . Ἡ δ ' οὖν |
| καὶ ἀφώνων : βραχεῖαι δὲ αἱ ἐκ βραχέος φωνήεντος ἢ βραχέως λαμβανομένου . μήκους δὲ καὶ βραχύτητος συλλαβῶν οὐ μία | ||
| νόσου πιεζουμένου . οὐ μὴν ἀλλὰ τοῦ πάθους κριθέντος ἐπειδὴ βραχέως αὑτὸν προσανέλαβε , προῆγε μετὰ τῆς δυνάμεως ἀφηγουμένου Πευκέστου |
| τῆς μὲν γὰρ καταγραφείσης τὸ ποσὸν εἰς τὴν πρότασιν οὐ παραλαμβάνεται , τῶν δὲ καθόλου μέμνηται καὶ ἐκ τῶν καθόλου | ||
| εἰ καὶ ἀποπατήϲειε . τούτων γὰρ προγεγενημένων ἀκινδύνωϲ ἡ ἀνάτριψιϲ παραλαμβάνεται . ἀνατρίβειν δὲ χρὴ ἐλαίῳ γλυκεῖ μηδόλωϲ ἐφαπτόμενον τῆϲ |
| ἀντίκειται ἡ οὐκ ἐνδέχεται μηδενί , ἡ δὲ ἐνδέχεται μηδενί ἰσοδυναμεῖ τῇ ἐνδέχεται παντί , ἡ δὲ ἐνδέχεται παντί οὐκ | ||
| οὐ διὰ τὸ δεικτικόν , ἀλλ ' ὅτι τὸ ἀπροσδιόριστον ἰσοδυναμεῖ τῷ μερικῷ . Δεύτερον κοινὸν τῶν τριῶν σχημάτων . |
| ἐκφωνούμενον λήγουσα τροπῇ τοῦ ι εἰς ε τὴν εὐθεῖαν τῶν δυϊκῶν ποιεῖ , βοΐ βόε . τοῖν Αἰάντοιν : πᾶσα | ||
| τρεῖς ἑνικῶν : ἐγώ , σύ , ἴ , τρεῖς δυϊκῶν , νῶϊ , σφῶϊ , σφῶε , τρεῖς πληθυντικῶν |
| ἐστι τοῦ ὁρισμοῦ , καὶ ὅτι ἡ ἀπόδειξις ὡσαύτως ἔχει συναποδέδεικται : ὁ μὲν γὰρ ὁρισμός , φησί , τοῦ | ||
| καὶ διὰ τοῦτο ἡ ὑπὸ ΜΚΛ γωνία ἀμβλεῖά ἐστιν . συναποδέδεικται δὲ ἐν αὐτῷ τῷ θεωρήματι , ὅτι καὶ τὸ |
| ἐς τὴν παρεξειρεσίαν καὶ ἀπέβαλε τὴν ἀσπίδα . † Καὶ ἀναδίπλωσις δέ που εἰργάσατο μέγεθος , ὡς Ἡρόδοτος δράκοντες δέ | ||
| τινὸς λόγου , ἢ πλειόνων λέξεων ἐπαναλαμβανομένων , ὃ καὶ ἀναδίπλωσις καλεῖται , οἷόν ἐστι τοῦ δ ' ἐγὼ ἀντίος |
| διὰ τὸ παραστῆσαι περὶ τῶν ἱερῶν , ὅτι οὐκ ἀλόγως ἐρρέθη τοῖς ἀρχαίοις τι τῶν ὄντων . Τῇ δὲ θηλείᾳ | ||
| πόλιν ἔκτισε . κέλωρ οὖν νῦν ὁ ἀπόγονος Γραῦς . ἐρρέθη . ὁ γὰρ λόγος ἀκουόμενος περὶ τοῦ Γρᾶ καλλίων |
| τὸ λεύκασπις λευκάσπιδος : ταῦτα γὰρ μὴ ὄντα κύρια οὐκ ἐκλίθησαν διὰ καθαροῦ τοῦ ος . Ταῦτα μὲν ἐν τούτοις | ||
| πάλιν . . Αἰγυπτίαν Μένδητα , εἰκότως διὰ τοῦ τος ἐκλίθησαν : τὰ γὰρ εἰς ης θηλυκὰ μονογενῆ διὰ τοῦ |
| . θηλυκαὶ δὲ οὖσαι , εἰ μὲν μονογενεῖς ὦσι , περισπῶσι τὰς ἰδίας γενικὰς : μοῦσαι μουσῶν , ἄελλαι ἀελλῶν | ||
| ἔστι γὰρ δεύτερος ἀόριστος , . τούτους δὲ οἱ Ἀττικοὶ περισπῶσι καὶ ἡ χρῆσις ἠκολούθησε τῇ διαλέκτῳ . ἡ γὰρ |
| ἔθησεν , ἀλλὰ ὁ κανών φησιν : Ὁ ἀόριστος πρῶτος ἐνεργητικός , εἴτε ἀπὸ βαρυτόνων ῥημάτων παράγεται , εἴτε ἀπὸ | ||
| γέγονε τοῦ βέλεα τείχεα . Ἑνικά . Τετυφώς : ὁ ἐνεργητικός τε καὶ μέσος παρακείμενος τρέπων τὸ α εἰς ως |
| φυτικὴν τῆς ψυχῆς ἕξιν , ᾗ εὐθὺς καὶ τὸ αἰσθητικὸν γενικὸν παρέσπαρται . ὅτι Νέμεσιν καλοῦσι τὴν πεντάδα : νέμει | ||
| τοῦ χρόνου , διῆκον μέντοι δι ' ὅλου , ὡσπερεὶ γενικὸν ὄνομα . . Ἐὰν οὖν ὡς πρὸς τὸ ἐγκείμενον |
| δὲ κανονίζομεν τὴν δοτικὴν τῶν πληθυντικῶν ἐκ τῆς εὐθείας τῶν ἑνικῶν , ἡνίκα μὴ δύναται κανονισθῆναι ἐκ τῆς δοτικῆς τῶν | ||
| ἐπειδὴ ἐὰν ἀποβληθῇ τὸ σύμφωνον , συνεμπίπτει τῇ δοτικῇ τῶν ἑνικῶν , ὅπερ ἐστὶν ἄτοπον : ἄλλως τε δὲ πᾶσα |
| δίφθογγον , οἷον πλέον πλεῖν . Τούτων εἰσὶ καὶ αἱ ἐπεκτάσεις : δευρί , νυνί . Τούτων ἐστὶ καὶ ἡ | ||
| ον λήγουσιν αἱ οὐδέτεραι ἐκφοραίΑἵ . τε διὰ τοῦ ι ἐπεκτάσεις κατά τινος ὑποκειμένου καὶ ἀναφερομένου θέλουσι παραλαμβάνεσθαι : ἐκεινοσί |
| ἀπὸ τῆς ΑΓ τετράγωνον πρὸς τὸ ἀπὸ τῆς ΔΖ . Λέγω δὴ ὅτι ἐστὶν καὶ ὡς ἡ ΑΒΓ περιφέρεια πρὸς | ||
| Η καὶ λειπέτω τὴν ΗΕ ἀσύμμετρον οὖσαν ὅλῃ περιφορᾷ . Λέγω , ὅτι οὐδέποτε ἔσται ἅπαντα κατὰ τὰ αὐτά . |
| λαβόν , ὁ φαγών τὸ φαγόν . Τῶν εἰς ΩΝ βαρυτόνων τὰ οὐδέτερα ὁμοτονοῦσι ταῖς κλητικαῖς τῶν ἀρσενικῶν : ὁ | ||
| Τὰ εἰς ΩΝ σύνθετα ἀπὸ ἁπλῶν , συντεθειμένα ῥητὰ ἀπὸ βαρυτόνων βαρύνονται : Ἀνακρέων Χα - μαιλέων . τὰ δὲ |
| περὶ ῥητορικῆς . καὶ λέγομεν , ὅτι δικαίως τῶν ἄλλων προτέτακται τοῦτο , εἴ γε καὶ εἰσαγωγή ἐστι πρὸς ἅπασαν | ||
| , . . Καλλίστρατός φησιν ὡς ὑπό τινος ὁ στίχος προτέτακται ἀγνοοῦντος τὸ Ὁμηρικὸν ἔθος , ὡς θέλει ἄρχεσθαι ἀπὸ |
| ἡ τῶν πλανήτων κίνησις ἡ ἀπὸ δύσεως εἰς ἀνατολάς : ἐπῳδῷ δέ , ὅτι ἵσταντο ἐν ἑνὶ τόπῳ καὶ ἔλεγον | ||
| [ ὁ ποιητής ] , ἤγουν στροφῇ , ἀντιστρόφῳ καὶ ἐπῳδῷ , ἢ στροφῇ μόνῃ καὶ ἀντιστρόφῳ : οἱ δ |
| Μηριόνου , καὶ Ἀττικοὶ συναιροῦντες τὴν Δημοσθένεος γενικὴν Δημοσθένους φασὶν ἰσοσυλλάβως : ἐπειδὴ δὲ πᾶσα εὐθεῖα εἰς ς λήγουσα , | ||
| τὰ ἐντελῆ αὐτῶν ἰσοσυλλάβως κλίνονται , οὕτω καὶ τὰ συνῃρημένα ἰσοσυλλάβως κλίνονται . Καλῶς δὲ εἴρηται , ὅτι τὰ συνῃρημένα |
| εἰς τὸν ἀριθμὸν τῶν ἀφώνων πάντων [ δὲ ] τῶν φωνηέντων προτάσσεται , οὐδενὶ ὑποτάσσεται εἰ μὴ συμφώνοις , ὡς | ||
| : καὶ ὥσπερ ἀπὸ τοῦ ἁρμοστός ὁρμαστός κατὰ μετάθεσιν τῶν φωνηέντων , ἐκ δὲ τοῦ ὁρμαστός γίνεται ὁρμαθός κατὰ ἀποβολὴν |
| τοῦ ὀρθοτονουμένου οὐκ ἔτυχεν , τουτέστιν ἡ ἐγκεκλιμένη ἀντωνυμία οὐδέποτε προτακτική , οὐδὲ ἐκείνη ὑποτακτικὴ δεόντως παραληφθήσεται , ὅπου γε | ||
| τοῦ ὀρθοτονουμένου οὐκ ἔτυχεν , τουτέστιν ἡ ἐγκεκλιμένη ἀντωνυμία οὐδέποτε προτακτική , οὐδὲ ἐκείνη ὑποτακτικὴ δεόντως παραληφθήσεται , ὅπου γε |
| ῥέα συναλοιφή , τοῦ ε καὶ α εἰς μακρὸν α συνῃρημένων . ἣν οὐ παραδεξαίμεθα , κατὰ πρῶτον μὲν λόγον | ||
| ἄλλων συνθέτων ὄντων , καὶ ὅτι ἐντελῆ , τῶν ἄλλων συνῃρημένων , καὶ ὅτι δικαταληκτεῖ , τῶν ἄλλων μιᾷ καταλήξει |
| , ἐν τόπῳ ] Ἀγγελῆσιν . ὀξύνεται δὲ ὡς τὸ Περγασή καὶ κεφαλή . . . ἀγγεῖλαι : κυρίως τροπῇ | ||
| κατὰ δύο τρόπους , ὅτι δήμου ὄνομα , ὡς τὸ Περγασή καὶ Ἁλή , καὶ ὅτι τὰ διὰ τοῦ ελη |
| ἀληθὴς ἢ ἡ ἀπόφασις αἱ ἀντιφατικῶς ἀντικείμεναι , ἀντιφατικῶς δὲ ἀντίκεινται τὸ Α τῷ Β καὶ ἔτι τὸ Γ τῷ | ||
| ἐῴκει λέγειν ἀνωτέρω . διὰ τοῦτό φησιν ὅτι ὅταν οὕτως ἀντίκεινται αἱ τὸ γένος διαιροῦσαι διαφοραί , ὡς μὴ εἶναί |
| τι εἰς τὸ εἶναι ἀπόδειξιν οἱ δογματικοί , καθὼς ἤδη ὑπεμνήσαμεν : συνάγει γὰρ τὸ μὴ εἶναι ἀπόδειξιν , καὶ | ||
| ἀγαθῶν αὐτῷ παρόντων καὶ τῶν κακῶν , ἐν τοῖς ἔμπροσθεν ὑπεμνήσαμεν . λεκτέον οὖν , ὅτι εἰ μήτε ἡ τῶν |
| αἶ αἶ αἶ ] Τὰ εἰς αι λήγοντα ἐπιρρήματα θρηνητικὰ περισπῶνται , πλὴν τοῦ βαβαί καὶ οὐαί . τὸ δὲ | ||
| ὅτι τὰ εἰς ους λήγοντα ὀνόματα εἰ μὲν ὦσιν ἁπλᾶ περισπῶνται , οἷον βοῦς νοῦς χροῦς χοῦς χνοῦς ῥοῦς χαλκοῦς |
| καὶ μετρίῳ νικᾶν κἀν ἐκείνῳ τῷ παντὶ προέχειν . τοῦτο παρατήρημα δεύτερον , ᾧ διαγνοίη τις ἂν τὴν Δημοσθένους διάλεκτον | ||
| τῶν ἀγαθῶν γένοιτο : τί προσεκαλέσω με ; “ [ παρατήρημα ] . Αἴσωπος ἔφη ” ἕνεκα τίνος ἐνθάδε ἐλήλυθας |
| οὗ καὶ τὸ ἴημι : μνίω τὸ ἐσθίω : τίω διφορεῖται περὶ τόνον οὐ περὶ γραφήν : λίω καὶ αὐτὸ | ||
| σεσημείωται διὰ τῆς οι διφθόγγου γραφόμενον : τὸ γὰρ κοινὸς διφορεῖται : ἐπὶ μὲν γὰρ τῆς πόλεως βαρύνεται καὶ διὰ |
| τῶν Ἀργοναυτῶν ] , [ ὅτι ] οὐ τοὺς αὐτοὺς ἀναγράφουσιν ] [ ] [ ] ευετον ? ? ! | ||
| . . . . . : Διττὰς δὲ τὰς Εὐρώπας ἀναγράφουσιν ἔνιοι : μίαν μὲν Ὠκεανίδα . . . . |
| Ὡς ἄρα ταῦτα πάντα διακριδόν , οὕτως ἐκείνη ὁμοθυμαδὸν τοσαῦτα συνῃρημένη τῶν πάντων ἡ φύσις : καλεῖται δὲ ὅμως κατὰ | ||
| Ἐρατοῦς : εἴπομεν δὲ ὅτι πᾶσα γενικὴ εἰς ους λήγουσα συνῃρημένη ἐστίν : ἀπὸ τοίνυν τῆς Σαπφόος γίνεται κατὰ συναίρεσιν |
| ἐνεστῶτα τὸν σημαίνοντα τὸ καταπονῶ ὁ μέλλων τερῶ , ὡς κείρω κερῶ , γέγονε ῥηματικὸν ὄνομα κατὰ ἀποβολὴν τοῦ ω | ||
| , , . , . : κορμός : παρὰ τὸ κείρω . . . , : κορυθαίολος : αἰόλλω ῥῆμα |
| ἐπ ' ἴσης ἐκτείνουσι τοῦ προκειμένου ὀνόματος τὸ α καὶ συστέλλουσι , ὡς παρὰ Αἰσχύλωι ἐν Σαλαμινίαις : εἴ μοι | ||
| , ὡς καὶ Ἀριστοφάνης . τοῦ δὲ ὀνόματος αὐτῶν ἔνιοι συστέλλουσι τὴν μέσην συλλαβήν , ὡς Ἀρχίλοχος : πτώσσουσαν ὥστε |
| , κατὰ ῥήματοϲ λεγόμενον ἢ ἐπιλεγόμενον ῥήματι . Τῶν δὲ ἐπιρρημάτων τὰ μέν ἐϲτιν ἁπλᾶ , τὰ δὲ ϲύνθετα : | ||
| τὴν ευ ἐβάρυναν τὸ ἐπίρρημα . [ Τὰ τοπικὰ τῶν ἐπιρρημάτων τρεῖς ἔχει διαστάσεις , τὴν ἐν τόπῳ , τὴν |
| τὸ μὲν γὰρ εἷς ὡς ἀριθμὸς δασύνεται , εἰ δὲ ἐκλίθη διὰ τοῦ ντ , ἐψιλοῦτο ἂν ἡ γενικὴ τῷ | ||
| κράς , ὃ σημαίνει τὴν κεφαλήν , διὰ τοῦ τ ἐκλίθη , οἷον Α κρατὸς ἀπ ' ἀθανάτοιο : καὶ |
| πόλεως εὕρηται . Ὡς εἰρήκαμεν δὲ πάντα τὰ εἰς ων περισπώμενα διὰ τοῦ ντ κλίνονται , χωρὶς δηλονότι τοῦ Ποσειδῶν | ||
| τος ἔχουσι τὴν γενικήν . Πρόσκειται πάλιν βαρύτονα διὰ τὰ περισπώμενα , οἷον διὰ τὸ Σωκλῆς Σωκλοῦς , Προκλῆς Προκλοῦς |
| ἔστι τῆς τοπικῆς παραγωγῆς , σαφὲς ἐντεῦθεν . τὰ τοπικὰ παραχθέντα μετὰ τοῦ σημαινομένου καὶ τρίτην ἀπὸ τέλους ἔχει τὴν | ||
| ἕτερος κανών ἐστιν ὁ λέγων , ὅτι τὰ εἰς θι παραχθέντα προστακτικὰ κατ ' ἀρχὴν οὐ συντίθενται πλὴν τῶν προθέσεων |
| πρὸς τὸ δεύτερον πρόσωπον τῶν ῥημάτων : ὡς γάρ φαμεν Ἀρίσταρχε γράφε καὶ ἔτι ἐπὶ ὁριστικῆς προφορᾶς ‚ Ἀρίσταρχε ἀναγινώκεις | ||
| δέ , Ἀρίσταρχος εἶ , γραμματικὸς εἶ , οὐ μὴν Ἀρίσταρχε εἶ οὐδὲ γραμματικὲ εἶ , πῶς οὐ δοθήσεται ὅτι |
| μέρος ἐπιβολὴν ἤδη τινὰ παρατηρήσεως ἔτυχεν ἐξαιρέτου σινωτικά τε καὶ παθητικὰ σχήματα διὰ τῶν ὡς ἐπίπαν κατὰ τὰς ὁμοιοσχήμονας θέσεις | ||
| διαιρῶν φησι τῶν ζητημάτων τὰ μὲν εἶναι ἠθικὰ τὰ δὲ παθητικὰ τὰ δὲ πραγματικὰ τὰ δὲ μικτά : τούτους γὰρ |
| ἡ τῶν ἀπὸ ΚΖ , ΖΑ ὑπεροχή ἐστιν τὸ ὑπὸ ΓΚΑ : ὅτι ἄρα τὸ ὑπὸ ΓΚΑ ἴσον ἐστὶν τῷ | ||
| κύκλος ἄρα οὗ ἡ ἐκ τοῦ κέντρου δύναται τὸ ὑπὸ ΓΚΑ μείζων ἐστὶν τῆς κυρτῆς ἐπιφανείας τοῦ τμήματος . νοείσθω |
| δι ' αὑτῶν γάρ εἰσιν ἀναφορικαί , ὥς γε καὶ ἐπιδείξομεν ἀμοιβὴν γινομένην αὐτῶν τε καὶ τῶν ἄρθρων . . | ||
| ἡ τοῦ φιλοσόφου κρατεῖ Πορφυρίου δόξα , προϊόντες κατὰ καιρὸν ἐπιδείξομεν ἐξηγούμενοι τοὺς ἀποδιδομένους αὐτῶν παρὰ τοῦ Ἀριστοτέλους ὁρισμούς . |
| κατέλειψεν , ὃν προσεθήκαμεν λόγον , ὡς ὄντως διέζευκται ἡ ἀντωνυμία , ἐκ τοῦ ἀντιδιαζευχθέντος λόγου , εἴγε ἐπιφέρεται ἢ | ||
| ῥώννυται διὰ τὴν ἐπιφορὰν τοῦ τέ . ἡ δὲ οἱ ἀντωνυμία περισπωμένη ἐν τῷ οἷ αὐτῷ θάνατον , οὐκ ἐφύλαξε |
| ὕδατι νίζοντες ἄπο βρότον αἱματόεντα . Διατί δὲ τὰ ἀμετάβολα ἐκτείνουσιν : ὅτι , φασί , τοῦ ἀμεταβόλου ἡ ὑγρότης | ||
| δὲ παρέχουσιν κινητικήν . ἀνατρέχοντες γὰρ ἐπὶ τὴν οἰκείαν ἀρχὴν ἐκτείνουσιν καὶ συγκάμπτουσιν τὰ κῶλα . διὰ τοῦτο γὰρ καὶ |
| , ἀνάγων εἰς τὸ κάλλος τὸ αἰσθητὸν καὶ νοητόν . Λέγομεν οὖν τὸν Ἔρωτα θείαν μανίαν ἐξ ἀναμνήσεως τῶν αἰσθητῶν | ||
| ἀναγκαῖος ὁ λόγος τῷ φυσικῷ , ταῦτα ἀποχρώντως διδάσκει . Λέγομεν δὲ ἑξῆς εἰ ἔστι , καὶ πρῶτόν γε ἐκ |
| σύμμετροι : ὥστε ἡ ΜΞ ἐκ δύο μέσων ἐστίν . Δεικτέον δή , ὅτι καὶ δευτέρα . [ Καὶ ] | ||
| σύμμετροι : ἐκ δύο ἄρα ὀνομάτων ἐστὶν ἡ ΖΘ . Δεικτέον δή , ὅτι καὶ ἕκτη . Ἐπεὶ γάρ ἐστιν |
| πᾶς : εἰ δὲ περιττοσυλλάβως κλίνοιτο μονογενῆ ὄντα ὀξύνεται : Πράς Ζάς Φθάς κράς . τὸ μέντοι πᾶς παντός τριγενές | ||
| καὶ ὦ Πράν , ἀλλ ' ὦ Ζάς καὶ ὦ Πράς ὁμοφώνως τῇ εὐθείᾳ : τὰ γὰρ εἰς ας ὀξύτονα |
| μέλλοντα . ταῦτα ἔχει ἡ πρᾶξις . Διὰ τί μὲν προέταξεν τὸ ὄνομα τοῦ ῥήματος , ἤδη φθάσαντες τὴν αἰτίαν | ||
| ἐξ ἀρχῆς τῆς στάσεως ἔμελλέ τινα παραλαμβάνεσθαι κεφάλαια ἔξωθεν , προέταξεν τὸ μόριον τοῦ δικαίου ἡ τέχνη , ἐπειδὴ ἔφαμεν |
| | φάγεσθε τὸν μυελὸν τῆς γῆς „ . ἀλλ ' ἐροῦμεν αὐτῷ : σώματος ἀγαθὸν οὐ προσιέμεθα οἱ τὰ ψυχῆς | ||
| πολέμου λέγοιμεν ἔκφρασιν , πρῶτον μὲν τὰ πρὸ τοῦ πολέμου ἐροῦμεν , τὰς στρατολογίας , τὰ ἀναλώματα , τοὺς φόβους |
| τοῦ χρόνου τοῦ παρεδρεύοντος σεσημειώσεταιὅθεν . διακριτέον , πότερον ἐν προσθέσει ἐστὶ τοῦ ς τὸ οὕτως ἢ ἐν ὑφαιρέσει τοῦ | ||
| ἠξίουν βαρυτονεῖν , οἰόμενοι ἀπὸ τῆς τέο τῇ τοῦ υ προσθέσει γεγενῆσθαι . Ἡ χρῆσις παρ ' Ἐπιχάρμῳ καὶ Σώφρονι |
| , ὃ μὲν προτρεπτικός , ὃ δὲ μεθοδικός τε καὶ τεχνικός : τῷ μὲν οὖν προτρεπτικῷ , φασίν , ἐν | ||
| εἴδη εἴρηκεν . τέσσαρας δὲ τοὺς πάντας φησὶν εἶναι ὁ τεχνικός : ἀπὸ τοῦ ἴσου , ὡς τὸ προκείμενον πρόβλημα |
| γελοίου ὅμως τοῦτό φησιν . ψύλλαν ] ἡ διά ἔξωθεν ἀττικῶς , διά . , διὰ τήν , περὶ τῆς | ||
| ἐπὶ , ἀνά . ἐπί : ἀνά . Οὐδέν : ἀττικῶς , οὐδαμῶς . οἰσάμενοι : ὑπολαβόντες . ὀϊόμενοι : |
| . . . + . ἄνωγε : τὸ θέμα , περισπωμένων : γίνεται δὲ παρὰ τὸ ἀνωγή , τοῦτο παρὰ | ||
| μικροῦ γράφονται , καὶ διὰ τοῦ ντ κλίνονται : τῶν περισπωμένων δὲ ἡ δεύτερα μόνη διὰ τοῦ ω μεγάλου : |
| δὲ τοῖς Ἀριστοφάνους Τελμισσεῦσιν ἀντὶ τοῦ πρότερον κεῖται οὐ γὰρ τίθεμεν τὸν ἀγῶνα τόνδε τὸν τρόπον ὥσπερ τέως ἦν , | ||
| γοῦν ἄμφω περὶ αὐτὸ στρεφομένας καὶ τῆς αὐτῆς εἶναι κατηγορίας τίθεμεν . κατάφασιν δὲ καὶ ἀπόφασιν ἐνταῦθα τὸ ὡρισμένον καὶ |
| τῇ αι διφθόγγῳ παραλήγονται οἷον τὸ γέλαιμι καὶ τὰ λοιπὰ Αἰολικὰ ὄντα τῆς Λεσβίων ἔχονται διαλέκτου . εἶτα εἰπὼν ἡμαρτῆσθαι | ||
| δέγμενος : εἰ μὴ ἀνάπαλιν τὸ βλήμενος καὶ δέγμενός εἰσιν Αἰολικὰ συγκοπέντα κατὰ τὸ μέσον . Συστολὴ δέ ἐστιν ὅταν |
| τῷ κανόνι : ὁ γὰρ κανὼν περὶ τῶν εἰς ας ἀρσενικῶν , ὡς εἴρηται , διαλαμβάνει καὶ περὶ τῶν ἐχόντων | ||
| τὴν ει δίφθογγον κίρναται : τὸ γὰρ ι εὑρίσκεται τελικὸν ἀρσενικῶν ὀνομάτων : οἷον , ὅμηροι : ἄνθρωποι : εἰς |