| ἡμιφώνων ἐμνημονεύσαμεν , δεῖ γινώσκειν ὅτι ὡς ἐν τοῖς προλαβοῦσιν ἐμάθομεν , ἡμίφωνα ἐστὶν ὀκτὼ , ζ , ξ , | ||
| , ὥσπερ εἰρήκαμεν , παρώνυμόν ἐστιν ἀπὸ τοῦ Ποσειδέης : ἐμάθομεν δὲ ὅτι τὰ εἰς ων παρώνυμα βαρύτονα τὸ ω |
| ἐλλειπούσας κατὰ τὴν ἔκτασιν οὔτε περιττευούσας τὸ χωρίον ὑφίστησιν . ἰστέον δέ , ὅτι , ὅτε μὲν τρίγωνα τριγώνοις ἐδείκνυεν | ||
| πρῶτον ἄλλῳ μηνύει Παρεμποδισμῷ τῷ τέλει τῶν πραγμάτων : Πλὴν ἰστέον σχήματος εὐσθενεστέραν Ἅπαντος εἶναι σύνοδον τῶν ἀστέρων : Κακοποιὸς |
| ἀλώπεκος καὶ χηναλώπηξ χηναλώπεκος . Ταῦτα μὲν ἐν τούτοις . Ἰστέον δὲ ὅτι τὸ βουπλήξ βουπλῆγος πανταχοῦ εἰς τὴν πλη | ||
| συναιρεῖται . Ταῦτα μὲν ἐν τούτοις . Ὦ ἡδέε . Ἰστέον ὅτι οὐ συναιρεῖται ἐνταῦθα ἡ κλητικὴ τῶν δυϊκῶν , |
| τι εἰς τὸ εἶναι ἀπόδειξιν οἱ δογματικοί , καθὼς ἤδη ὑπεμνήσαμεν : συνάγει γὰρ τὸ μὴ εἶναι ἀπόδειξιν , καὶ | ||
| ἀγαθῶν αὐτῷ παρόντων καὶ τῶν κακῶν , ἐν τοῖς ἔμπροσθεν ὑπεμνήσαμεν . λεκτέον οὖν , ὅτι εἰ μήτε ἡ τῶν |
| μόνου κεφαλαίου καὶ δύο , ὡς ἐν Φιλιππικοῖς καὶ συμβουλευτικοῖς μεμαθήκαμεν , καὶ τῷ ὑπὲρ τοῦ στεφάνου : ἐν πᾶσι | ||
| καὶ δημοτικὸν προέμενοι , νῦν ὅτε τῇ πείρᾳ τὰ σφάλματα μεμαθήκαμεν , ἑκόντες τὸ λυσιτελὲς οὐκ ἀφήκαμεν . ἑτέρα δὲ |
| οἱ δὲ ϲυναπτικοί , οἱ δὲ παραϲυναπτικοί , οἱ δὲ αἰτιολογικοί , οἱ δὲ † ἀπορρηματικοί , οἱ δὲ ϲυλλογιϲτικοί | ||
| , δέ , δέ , τοῦτο δέ , ἔγωγε ; αἰτιολογικοί , γάρ γάρ , ἐπειδή , ἐπεί , διὰ |
| θεν καὶ ἐν μεταθέσει τοῦ ο εἰς ω , καθὼς προείπομεν , αὐτόθεν αὐτῶ , αὐτῶ ὁρῇς , Φύσκα ; | ||
| τῆς σπορᾶς ἡ αὐτὴ ἔσται τῇ τῆς γενεθλίου Σελήνης καθὼς προείπομεν . ἐὰν οὖν ἐκ τῶν προειρημένων εὑρεθῇ ἡ μοῖρα |
| , ταχέως κατὰ χειρὸς ὕδωρ , παράπεμπε τὸ χειρόμακτρον . σημειωτέον δὲ ὅτι καὶ μετὰ τὸ δειπνῆσαι κατὰ χειρὸς ἔλεγον | ||
| . ἀλλὰ περὶ πτόλιός τε μαχήσεται ἠδὲ γυναικῶν : τοῦτο σημειωτέον πρὸς τὸ ἀμυνέμεναι ὤρεσσιν καὶ ὀάρων ἕνεκα σφετεράων ὅτι |
| προσθείη τὸ δεῖ , ὑφελόμενος ἀναγκαίως τὸ φησίν , καθὼς ἐπεδείξαμεν , πάλιν προσγενήσεται καὶ ἡ αἰτιατική , δεῖ ἀκούειν | ||
| ἐσχάτου γένους τῶν κρειττόνων , ὥσπερ τῆς ψυχῆς , ἀδύνατον ἐπεδείξαμεν τὴν μετουσίαν τοῦ πάσχειν , τί χρὴ δαίμοσι καὶ |
| δι ' αὑτῶν γάρ εἰσιν ἀναφορικαί , ὥς γε καὶ ἐπιδείξομεν ἀμοιβὴν γινομένην αὐτῶν τε καὶ τῶν ἄρθρων . . | ||
| ἡ τοῦ φιλοσόφου κρατεῖ Πορφυρίου δόξα , προϊόντες κατὰ καιρὸν ἐπιδείξομεν ἐξηγούμενοι τοὺς ἀποδιδομένους αὐτῶν παρὰ τοῦ Ἀριστοτέλους ὁρισμούς . |
| πρὸς ἀλλήλους δὲ ὑπεροχὴ ἔλλειψις , συμμετρία ἰσότης , ὡς ἐδείξαμεν ἐν τῇ θεωρίᾳ , ὁμοίως δὲ καὶ στερεῷ σώματι | ||
| ὄγκος ἐστίν . ὅπερ ἦν ληρῶδες . πρῶτον μὲν γὰρ ἐδείξαμεν ὅτι οὐδὲ ἡ κοινὴ σύνοδος τῶν τινι συμβεβηκότων ἐκεῖνό |
| εἰρήσεται , εἰς μέντοι κατάστασιν βραχεῖάν τινα ἀπόδειξιν ληπτέον . εἴπομεν αὐτὰ δυνάμει ἐπιθετικὰ εἶναι τῶν ῥημάτων . ᾧ λόγῳ | ||
| καὶ σπάρτων καὶ πάντων ὁπόσα φυτῶν ἄρτι νεῦρα κατὰ λόγον εἴπομεν , δημιουργίαν πᾶσαν ἀφείλομεν : τήν τε αὖ πιλητικὴν |
| ἔξω τῆς λέξεως παραλογισμῶν , οὓς καὶ πρῶτον ἀπαριθμεῖται . Ῥητέον δὲ καὶ ὅπως ἔξω τῆς λέξεως τὰ σοφίσματα λέγονται | ||
| δείκνυται , ὡς οὐ τῆς ἐννοίας τῶν ἄρθρων ἔχεται . Ῥητέον δὲ καὶ ὑπὲρ τῶν ὑποτακτικῶν , ὡς ταῖς κτητικαῖς |
| : παροιμιῶδες , οἷον , ἐν ἀλλοτρίᾳ ἐξουσίᾳ εἰσίν . Εἴρηται δὲ ἡ παροιμία , παρόσον πέντε κριταὶ τοὺς κωμικοὺς | ||
| ἡ γονὴ μείνῃ ἐπ ' ἀμφοῖν ἐν τῇ μήτρᾳ . Εἴρηται ἡμῖν ὅτι ὁ σκοπὸς περὶ τῶν καιρῶν ἐν οἷς |
| καὶ πράγματος μετεδίδου καὶ ὀνόματος τοῖς δέκα γενικωτάτοις γένεσιν . Φησὶν ὅτι ὀνόματος μεταδίδωσιν , οὐκέτι δὲ καὶ τοῦ κατὰ | ||
| τὴν σύμπασαν βασιλείαν , κτίζει τὸ Βυζάντιον ἐπώνυμον ἑαυτῷ . Φησὶν οὖν ὁ Πραξαγόρας , καίτοι τὴν θρησκείαν Ἕλλην ὢν |
| διὰ τὸ παραστῆσαι περὶ τῶν ἱερῶν , ὅτι οὐκ ἀλόγως ἐρρέθη τοῖς ἀρχαίοις τι τῶν ὄντων . Τῇ δὲ θηλείᾳ | ||
| πόλιν ἔκτισε . κέλωρ οὖν νῦν ὁ ἀπόγονος Γραῦς . ἐρρέθη . ὁ γὰρ λόγος ἀκουόμενος περὶ τοῦ Γρᾶ καλλίων |
| τῶν πληθυντικῶν ὡς ἡ ὀρθὴ οὕτω καὶ ἡ κλητική . Ἐμάθομεν ἐν τοῖς προλαβοῦσιν , ὅτι τὰ εἰς ν λήγοντα | ||
| τὰ δὲ ἐναντία διὰ τῆς τῶν ἐναντίων παρατηρήσεως κατορθοῦται . Ἐμάθομεν τοίνυν τί ἐστι φιλοσοφία καὶ ποῖα αὐτῆς τὰ μέρη |
| τέχνῃ αὐτοῦ ἑκάστου ἐπιμελούμεθα , ἄλλῃ δὲ τῶν αὐτοῦ . Φαίνεται . Οὐκ ἄρα ὅταν τῶν σαυτοῦ ἐπιμελῇ , σαυτοῦ | ||
| ἀρχῆς τούτοις ἐπιθυμεῖ , τυραννικῆς , καὶ τύραννος εἶναι ; Φαίνεται . Οὐκοῦν ταύτης ἐπιθυμεῖν σὺ φῄς ; Ἔοικέν γε |
| , τρὶς τρεῖς ἐννέα : ὑπὸ δυάδος γὰρ γίνεται ὁ διπλασιασμός . ἐπεὶ οὖν πάντα ἐκ τῆς ὕλης γίνονται διὰ | ||
| . προφάσεσι . ἴσως ἄν , ἴσως ] τεχνικὸς ὁ διπλασιασμός . οὔτε γὰρ φανερῶς ἀπεφήνατο οὔτε μόνῳ τῷ ἴσως |
| διὰ ] τὰς ἐπιχρίσεις τὴν ἰδίαν ἐνέργειαν οὐκ ἐτέλεσεν . Εἴπομεν γὰρ ὅτι διὰ τοῦ φυσητῆρος ἀναπεμπόμενος τὸ πῦρ μετὰ | ||
| κατηγοροῦνται τοῦ ζῴου , τὸ ἔμψυχον καὶ τὸ αἰσθητικόν . Εἴπομεν ὅτι ὀφείλει προτάξαι τοῦτο πρῶτον . Τινὲς ἀποροῦσι λέγοντες |
| καὶ ἐπιτυχὼν ἱεραῖς γραφαῖς τῶν ἁγίων προφητῶν , οἳ καὶ προεῖπον διὰ πνεύματος θεοῦ τὰ προγεγονότα ᾧ τρόπῳ γέγονεν καὶ | ||
| καὶ ταῦτα σύμπαντας , πῶς οὐκ εἰς τοῦθ ' ὃ προεῖπον τελευτᾷ ; ἆρ ' οὖν ἐνεθυμήθης διὰ πάντων τούτων |
| ἐστιν : ἔνθεν γὰρ καὶ ταῖς ἐν δευτέρῳ προσώπῳ νοουμέναις ἁπάντοτε κλητικαῖς σύνεστιν . . Πρόκειται δὲ ὡς τὸ πλέον | ||
| εἶναι τὸ παρακαταθήκη : καὶ δεδομένου τοῦ ὅτι ἐν συνθέσει ἁπάντοτε μετὰ τῶν ῥημάτων αἱ προθέσεις , δοθείη ὅτι καὶ |
| Πρὸς τοὺς γραμματικοὺς καὶ ἐν τῷ Πρὸς τοὺς φυσικοὺς ὑπομνήματι παρεστήσαμεν : οὐκ ἄρα δυνατόν ἐστι τοῖς γεωμέτραις ἀφαιρεῖν τι | ||
| ὁ ἄνθρωπος . οὐδέτερον δὲ τούτων δύναται ὑπάρχειν , ὡς παρεστήσαμεν . καὶ αὐτὴ οὖν ἡ νόησις ὑπὸ τὴν αὐτὴν |
| ἔργα καὶ τέλος . Τί τὸ ὑποκείμενον τῆς γραμματικῆς ; Ἑλληνισμός : ἤγουν ἑλληνίδες φωναί . Τί ἔστι φωνή ; | ||
| Αἱ , Τά . Ἀρεταὶ δὲ λόγου εἰσὶ πέντε , Ἑλληνισμός , σαφήνεια , συντομία , πρέπον , κατασκευή . |
| ἔθησεν , ἀλλὰ ὁ κανών φησιν : Ὁ ἀόριστος πρῶτος ἐνεργητικός , εἴτε ἀπὸ βαρυτόνων ῥημάτων παράγεται , εἴτε ἀπὸ | ||
| γέγονε τοῦ βέλεα τείχεα . Ἑνικά . Τετυφώς : ὁ ἐνεργητικός τε καὶ μέσος παρακείμενος τρέπων τὸ α εἰς ως |
| αʹ περίοδος ἐξ ἰαμβικῆς καὶ τροχαϊκῆς συζυγίας : ἡ μέντοι τροχαϊκὴ συζυγία τρίβραχυν ἔχει τὸν πρῶτον πόδα , ἤτοι χορεῖον | ||
| τὸ ιαʹ προσοδιακὸν παρὰ τὴν ἰαμβικὴν συζυγίαν . τὸ ιβʹ τροχαϊκὴ διποδία , ὅ ἐστι μονόμετρον . ἡ δὲ ἐπῳδὸς |
| μερισμῷ , ἐπεὶ ἀντικείσεται , ὡς ἀκριβέστερον ἐν τοῖς ἑξῆς δεδείξεται , τὸ μὴ εἰς ω περατοῦσθαι τὰ ἀπὸ τριγενῶν | ||
| τι , ἐπεὶ πάλιν οὐ παρέλκει τὸ λευκώλενος Ἥρη , δεδείξεται οὖν ὡς οὐ πάντοτε πλεονάζουσιν οἱ παραπληρωματικοί , ἀλλὰ |
| ὅμοιον ἄρα ἐστὶν τὸ ΑΒΓ τρίγωνον τῷ ΔΕΖ τριγώνῳ . Φανερὸν δὲ καὶ τὸ τούτῳ ἀναστρόφιον , ἐὰν ᾖ ὅμοιον | ||
| νόμῳ γινόμενον καλεῖς παρανόμῳ προῤῥήματι . ΒΟΥΛΗΣΕΙ ΚΑΙ ΔΥΝΑΜΕΙ . Φανερὸν ὅτι πᾶσα βούλησις καὶ δύναμις ἀπὸ τῶν ἐγκωμιαστικῶν τόπων |
| ὡς σημεῖόν ἐστιν ἐνταῦθα ὑποκείμενον τὸ τρέφειν τοὺς ἀποκηρύκτους . Σημειωτέον ὡς ἐξετάζοντας τὸν πλοῦτον καὶ τὰ ἄλλα , δεῖ | ||
| νομοθέτης τοῦ τε ἄνδρα ἀγαθὸν καὶ πολίτην ἀγαθὸν εἶναι . Σημειωτέον ὅτι μέρος τῆς ἀρετῆς τὴν δικαιοσύνην , οὐκ εἶδος |
| τιθέντες , τὰ δὲ λοιπὰ ἀντὶ διαφορῶν χωριζουσῶν τὸ καθόλου προγύμνασμα ἀπὸ τῶν λοιπῶν ἀσκήσεων τῶν μὴ ἐν γυμνάσμασιν . | ||
| καὶ ἀπρεπεῖ , καὶ τελευταῖον ἐπάγειν ἀσύμφορον . Τὸ δὲ προγύμνασμα τοῦτο πᾶσαν ἐν ἑαυτῷ περιέχει τὴν τῆς τέχνης ἰσχύν |
| ἀλλὰ ποδάρκη καὶ ποδώκη . . , πτολίπορθος Ἀχιλλεύς . πτ . Ἀχ . Θ Ο Φ Ω . Θ | ||
| καὶ τὸ ἔτυπτον ὁ παρατατικὸς ἐπειδὴ ἀμφότεροι [ εἰς ] πτ ἐν ταῖς τελευταίαις συλλαβαῖς ἔχουσι , διὰ τοῦτο συγγενεῖς |
| ἑλληνισμόν . πάλιν γὰρ ἤτοι σύμφωνός ἐστι τῇ συνηθείᾳ ἡ ἐτυμολογία ἢ διάφωνος : καὶ εἰ μὲν σύμφωνος , παρέλκει | ||
| τῷ Πέλοπι , ὡς καὶ τοῖς λοιποῖς . ἡ δὲ ἐτυμολογία ἀπὸ τοῦ κορέννυσθαι τὰς ψυχὰς αἵματος . πόρῳ κλιθείς |
| τῶν τῆς οὐσίας αἰτίων ἐστὶ θεωρός , τὸ μὲν πρῶτον ἀπεδείξαμεν ἤδη , τὸ ὂν οὐχ ὁμωνύμως εὑρόντες λεγόμενον , | ||
| τὴν ἀρχὴν λαβόντες καὶ πρὸς τὸ καθόλου ἀνενεχθέντες ἐχθρὸν Ἀθηναίων ἀπεδείξαμεν Φίλιππον . Διότι , φησί , ἐκ τῶν καθ |
| σοῦ πατρὸς ἐνέστακται μένος ἠΰ , ἢ καὶ τεοῖο , Δωρικώτερον μετατεθέντος τοῦ ς εἰς τ καὶ ἐπενθέσεως τοῦ ε | ||
| , πελάζω . ἐκ δὲ τοῦ βάζω καὶ ἡ βάξις Δωρικώτερον . καὶ οὕτω μὲν ἐκ τοῦ φῶ Μακεδονικῶς γέγονε |
| οὔσης τῆς κύστεως πολὺ προανακεχώρηκεν ἡ ὑστέρα , καθάπερ ἔμπροσθεν ὑπεδείξαμεν . διόπερ καθέντα τὴν χεῖρα καὶ ψαύσαντα τοῦ κεφαλίου | ||
| . ἡ γοῦν ἡμέρα δωδεκάωρος εἶναι λεγομένη , καθὼς πρότερον ὑπεδείξαμεν , οὐχ ὑφέστηκε κατὰ τὰς δώδεκα ὥρας , ἀλλὰ |
| διὸ καὶ εἰκότως μακρότερα ἔσται . Συριανοῦ καὶ Σωπάτρου . Ἔφαμεν ἤδη ὅτι τὰς στάσεις λεγομένας φησὶν ἤτοι διὰ τὸ | ||
| μόρια μήτε ὅλα μήτε ἕτερα ἀλλήλων ταὐτὰ ἔσεσθαι ἀλλήλοις . Ἔφαμεν γάρ . Φῶμεν ἄρα καὶ τὸ ἓν πρὸς τὰ |
| τό , δῆλον ὡς καὶ ὅ . Ἐδείχθη ὡς ἀπὸ ἐγκλινομένων οὐ παράγονται αἱ κτητικαί . καὶ οἱ ἀξιοῦντες οὖν | ||
| φωνῆς ἡ τοῦ ἄρθρου πρόσθεσις γίνεται , σαφὲς κἀκ τῶν ἐγκλινομένων καὶ κατὰ τὴν φωνήν , Δίωνος ἡ ἐκφώνησις μεγίστη |
| οὐκ οἰητέον εἶναι συγκριτικά : θέματα δέ εἰσι συμπεπτωκότα τύποις συγκριτικοῖς . . . . . γεραίτερος : γεραίτερος : | ||
| ἐν τῷ Πριαμίδην νόθον υἱόν . ἀλλὰ καὶ ἐν τοῖς συγκριτικοῖς ἔγκειται τὸ μᾶλλον , καὶ πολλάκις συμπαραλαμβάνεται ἡ τοῦ |
| , ἀνάγων εἰς τὸ κάλλος τὸ αἰσθητὸν καὶ νοητόν . Λέγομεν οὖν τὸν Ἔρωτα θείαν μανίαν ἐξ ἀναμνήσεως τῶν αἰσθητῶν | ||
| ἀναγκαῖος ὁ λόγος τῷ φυσικῷ , ταῦτα ἀποχρώντως διδάσκει . Λέγομεν δὲ ἑξῆς εἰ ἔστι , καὶ πρῶτόν γε ἐκ |
| τριπλάσιον . τὸ δὲ δὶς διὰ πασῶν τετραπλάσιόν ἐστιν . ἀποδέδεικται ἄρα τῶν συμφώνων ἕκαστον , ἐν τίσι λόγοις ἔχει | ||
| τὴν ἐξουσίαν ἀνύποιστος . ὁρᾷς ὡς τὸ περιφανῶς μεῖζον ἔλαττον ἀποδέδεικται τῇ μεθόδῳ . τούτοις οὖν καὶ τοῖς τοιούτοις λογισμοῖς |
| ἐς τὴν παρεξειρεσίαν καὶ ἀπέβαλε τὴν ἀσπίδα . † Καὶ ἀναδίπλωσις δέ που εἰργάσατο μέγεθος , ὡς Ἡρόδοτος δράκοντες δέ | ||
| τινὸς λόγου , ἢ πλειόνων λέξεων ἐπαναλαμβανομένων , ὃ καὶ ἀναδίπλωσις καλεῖται , οἷόν ἐστι τοῦ δ ' ἐγὼ ἀντίος |
| ἄνθρωποι : εἰς δὲ τὴν εὐθεῖαν τῶν δυϊκῶν τὰ δύο εε εἰς η : τὼ Δημοσθένεε τὼ Δημοσθένη : οὐκ | ||
| σφάλλω σφαλερὸς καὶ τήκω τακερός : καὶ κράσει τῶν δύο εε εἰς η γέγονε τρηρός , ὁ δειλός , ἀφ |
| γὰρ διπλᾶ οὐδέποτε προτάσσονται ἢ ὑποτάσσονται , εἰ μὴ ἐν καταλήξει μερῶν λόγου , οἷον Σφίγξ , σάρξ . Πᾶσα | ||
| σωτήρ ἢ μόρον εἴπω ; ποῖ δῆτα κρανεῖ , ποῖ καταλήξει μετακοιμισθὲν μένος ἄτης ; Πρῶτον μὲν εὐχῇ τῇδε πρεσβεύω |
| . Παρὰ τοῖς πλείστοις ἐστὶ πρόληψις , ὡς οἱ καλούμενοι παραπληρωματικοὶ σημασίαν τινὰ οὐ ποιοῦνται . ὁ γοῦν Τρύφων ἐν | ||
| , καὶ ἅπαντες οἱ ὑπόλοιποι : οἵ γε μὴν καλούμενοι παραπληρωματικοὶ οὐκ ἀπὸ τοῦ δηλουμένου τὴν θέσιν ἔσχον . οὐ |
| παράθεσιν ἀναμεμερισμέναι ταῖς πλαγίαις πτώσεσιν , ἔν γε μὴν τοῖς ἀπτώτοις καθ ' ἕνα σχηματισμὸν παρελαμβάνοντο . ἔνθεν κατὰ τοῦτο | ||
| . : Φησὶ Τρύφων τὸν ὅτι σύνδεσμον καὶ πτωτικοῖς καὶ ἀπτώτοις συντάσσεσθαι : ‚ ὅτι ὁ ἥλιος ὑπὲρ γῆν ἐστίν |
| ρῶν : καὶ γὰρ καὶ προοιμίων τύπους ἡμᾶς διδάσκει καὶ διηγήσεων , ἤδη δὲ καὶ αὐτῶν τῶν ἀγώνων : προοιμίων | ||
| τοῦ λόγου μερῶν ἐστι δεκτική , προοιμίων τε λέγω καὶ διηγήσεων τῶν ἐν τῇ ἐξετάσει [ τε ] λέγω τῶν |
| κυρείαν ἔχοντες τῶν ψυχικῶν , καθ ' ὃν ἐν ἀρχῇ διωρισάμεθα τρόπον , προφανῆ καὶ ἀπαραπόδιστα καὶ αὐθέκαστα καὶ ἐπιτευκτικὰ | ||
| ὅσα ὑπάρχειν τῷ τόπῳ ταῖς κοιναῖς ἀκολουθοῦντες ἐννοίαις ἐξ ἀρχῆς διωρισάμεθα . τὸν τόπον δεῖν περιέχειν , ἀλλ ' ἐμπεριέχεται |
| ἂν πάθοις δικαίως ; ἔτι τοίνυν ἐκ τοῦδ ' ἀκριβέστερον γνώσεσθ ' ὅτι μισεῖ τοῦτον ἕκαστος οὐ διὰ τὴν εἴσπραξιν | ||
| μηδέν . Ἂν γὰρ ὀρθῶς μάθητε τὰ πραχθέντα , ῥᾳδίως γνώσεσθ ' ἅ μου κατεψεύσαντο οἱ κατήγοροι . Τὰ μὲν |
| καὶ διαιρέσει καθυποβάλωμεν τὴν φιλοσοφίαν . ἀλλ ' ἐπειδὴ διαιρέσεως ἐμνημονεύσαμεν , ἵνα μὴ περὶ ἀγνοουμένου πράγματος ποιησώμεθα τὴν ζήτησιν | ||
| τὴν ὁμώνυμον αὐτῆς τὴν τοῦ Ἀβραδάτα , ἧς μικρὸν ἔμπροσθεν ἐμνημονεύσαμεν . Παγκάλην καὶ ταύτην , ὦ Πολύστρατε , ἀπειργάσω |
| οὐσίας . . ΑΜΜΕΣΟΝ . Ἤγουν ἀνὰ μέσον , καὶ συνεκόπη τὸ ά : τὸ δὲ νʹ ἐτράπη συνήθως πρὸς | ||
| ἐπιρρηματικῆς ἐννοίας , ὥσπερ παρὰ τὴν ἰνόφιν φωνὴν τὸ ἶφι συνεκόπη , σημαῖνον τὸ ἰσχυρῶς . τὸ μέντοι νόσφι πρὸς |
| τὴν χώραν καὶ διατρίβουσιν ἐν τοῖς “ φυλακτηρίοις . ” παρατηρητέον οὖν ὅτι ὁ μὲν Ἀριστοτέλης ἕνα φησὶν ἐνιαυτὸν ἐν | ||
| οὐκ ἔστιν ἀρχοειδές . καθόλου δ ' ἐν τῷ ἄρχεσθαι παρατηρητέον , ὅπως μήτ ' εἰς τὴν ὑπερορίαν ἐμπίπτωμεν ἀπό |
| τὸν Τάναϊν , ὅνπερ τῆς Εὐρώπης καὶ τῆς Ἀσίας ὅριον ὑπεθέμεθα . ἔστι δὲ ταῦτα τρόπον τινὰ χερρονησίζοντα : περιέχεται | ||
| τὸ Ω τῆς Δ αὐτῷ κινήσεως παρούσης , ἣν ἀδιαίρετον ὑπεθέμεθα ; ἀμήχανον γὰρ ἐπὶ τοῦ ἀμεροῦς πρότερον εἶναι τὸ |
| λέξει μιᾷ ὁ βαρβαρισμὸς νοεῖται καὶ ἐν συνθέσει λέξεων ὁ σολοικισμός , ἀλλ ' οὐκ ἐν τοῖς ὑποκειμένοις πράγμασι , | ||
| ὁ τῆς ἀναδιπλώσεως τρόπος . τὸ δὲ τοιοῦτον οὐκ ἔστι σολοικισμός , ἀλλὰ σχῆμα : Θῆβαι ἀνήρπασται . . . |
| δὲ ἑνὸς μέρους τὸ ὅλον . ἠΰς καλὸς κἀγαθός . ἐσχημάτισται ἀπὸ τοῦ ἐΰς . ἠΰτε ὡς : “ ἠΰτε | ||
| , ὅτι καὶ ἡ ψυχὴ κατ ' ἀνάγκην μὲν διηνεκῶς ἐσχημάτισται , ἔστι δ ' ὅμως καὶ ψυχῆς κατὰ φύσιν |
| ἐν τοῖς περὶ συλλογισμοῦ τὰ δύο ταῦτα βιβλία λέγων . Ἔχομεν οὖν τὸν σκοπὸν τοῦ βιβλίου , ὅτι περὶ συλλογισμοῦ | ||
| ὄφιν , πόλις πόλιος πόλιν , μάντις μάντιος μάντιν . Ἔχομεν οὖν πότε ἐστὶν ἡ αἰτιατικὴ ἰσοσύλλαβος τῇ εὐθείᾳ . |
| δὲ τὸ ἐξ αὐτοῦ μεταλαμβανόμενον , οὗτος γάρ . . Κἀκεῖνο δὲ προσθετέον , ὡς ἐνέλειψεν ἡ εὐθεῖα τῷ τ | ||
| τῶν ἀντωνυμιῶν , πάντοτε ὁριζομένων , ταῦτα ἐκάλεσαν ἀοριστώδη . Κἀκεῖνο δ ' εὔηθες τὸ λέγειν , ἄρθρα ἀντὶ ἀντωνυμιῶν |
| ἀπὸ τῶν παθητικῶν ἀορίστων , οἱ δὲ μέσοι ἀπὸ τῶν ἐνεργητικῶν μελλόντων . Πᾶς παθητικὸς ἀόριστος κατὰ τὸ τρίτον πρόσωπον | ||
| μόνη ἐστὶν τῶν παθητικῶν ἡ σύνταξις : τῶν γε μὴν ἐνεργητικῶν ἐστιν καὶ γενική , οὐ συνούσης τῆς ὑπό προθέσεως |
| , καθ ' ἣν ἕκαστον τῶν ὄντων ἓν λέγεται . Ἀριθμὸς δὲ τὸ ἐκ μονάδων συγκείμενον πλῆθος . Μέρος ἐστὶν | ||
| μερῶν ἐπιπέδῳ σὺν τῷ ἀπὸ τοῦ προειρημένου μέρους τετραγώνῳ . Ἀριθμὸς γὰρ ὁ αβ διῃρήσθω εἰς δύο ἀριθμοὺς τοὺς αγ |
| παισθεὶς ] τυφθείς . παισθεὶς ] πληγείς . ἔπαισας ] ἔτυψας . σὺ δ ' ἔθανες : ἀνῃρέθησαν οὕτως : | ||
| διάθεσιν τῆς εὐθείας , ἐγώ σοι δέδωκα , σύ με ἔτυψας , Ἀριστοφάνης Ἀρίσταρχον ἐδίδαξεν . Ἡ καλουμένη ἐπιταγματικὴ ἀντωνυμία |
| ἄστει διάγων καὶ πολιτικοῖς καλινδούμενος πράγμασιν . Ἔτι καὶ οὕτως ῥητέον : πέντε εἰσὶν αἱ γνωστικαὶ δυνάμεις τῆς ψυχῆς : | ||
| μὲν οὖν τερατολογίαν τοιαύτην λόγου τινὸς ἀξιῶσαι , ὅμως δὲ ῥητέον , ὡς εἰ καὶ ἐγένετο κατὰ τὴν ἐξ ἀρχῆς |
| ἕνεκα λεκτέον τι καὶ οὐ καθευδητέον ἐν τῇ μεσημβρίᾳ . Λεκτέον γὰρ οὖν . Οὐκοῦν , ὅπερ νῦν προυθέμεθα σκέψασθαι | ||
| εἰρήσεται τὸ ἱερώνυμος καὶ ἔτι τὸ ὁμώνυμος , δασυνόμενα ; Λεκτέον οὖν , ὡς καὶ ἐπ ' ἄλλων μυρίων κατὰ |
| δὲ σχῆμα τὸ τὰ ἐναντία τῷ Κορινθίῳ ἔχον , ἤγουν ὑποτακτικὰ ἀνθ ' ὁριστικῶν : ὡς τὸ ” λαμπρὸν παμφαίνῃσιν | ||
| ι καὶ υ ϲυλλαβὴν ἀποτελεῖ , οἷον αι αυ . ὑποτακτικὰ δύο : ι καὶ υ . καὶ τὸ υ |
| πάντων αἴτιον : ὅτι δὲ κακῶν οὐδενός ἐστι , τοῦτο γνωστέον . σχεδὸν δὲ ἀλόγιστος , ἄτακτος , ἀσχήμων τε | ||
| λέγων , ὅτι ἐχρῆν σε τοιάνδε ποιῆσαι τὴν γραφήν : γνωστέον δὲ ὅτι εἴπομεν φιλοτιμίας ἕνεκεν γεγενῆσθαι τῷ Ἀθηναίῳ τὴν |
| Τὸν δὲ ἐναντίον τύπον τούτοις λεκτέον τε καὶ ποιητέον ; Δῆλα δή . Καὶ τοὺς ὀδυρμοὺς ἄρα ἐξαιρήσομεν καὶ τοὺς | ||
| δουλεύειν ; Ἔμοιγε . Ποτέρῳ οὖν ἡ ψυχὴ ἔοικεν ; Δῆλα δή , ὦ Σώκρατες , ὅτι ἡ μὲν ψυχὴ |
| ' εἰς τὸ ἀμυνέμεναι καὶ τιμωρῆσαι δοτικῇ , ὅ τι κατάχρησίς ἐστιν . Ἄλλως : τὸ ἀμύνω ποτὲ μὲν λαμβάνεται | ||
| ' εἰς τὸ ἀμυνέμεναι καὶ τιμωρῆσαι δοτικῇ , ὅ τι κατάχρησίς ἐστιν . Ἄλλως : τὸ ἀμύνω ποτὲ μὲν λαμβάνεται |
| , ἢ καὶ τῶν στοιχείων , ὡς κατὰ τὸ δέον ἐκτεθείμεθα : οὐκ ἔστι μέντοι ἐπινοῆσαι ὄνομά τι ἐς διπλοῦν | ||
| βλάπτεται . τὸν τοιοῦτον λόγον ἀκριβέστερον ἐν τῷ περὶ συντάξεως ἐκτεθείμεθα . Καὶ τὸ καταφατικὸν δέ καὶ τὸ ἀποφατικόν , |
| ἢ τὸ Υ διὰ τοῦ Ι ἔχουσι τὴν πρώτην ὡς ἐπιτοπλεῖστον , οἷον Ἶρις , δριμύς , πίτυς , βριθύς | ||
| τὰ δὲ λοιπὰ πάντα δίμετρα ἀκατάληκτα τῶν δύο προσώπων ὡς ἐπιτοπλεῖστον δίμετρον κῶλον ἀποτελούντων , ὧν τὸ τελευταῖον κλαύσει : |
| οὐκ ἄρα ἔτι ἔστιν εἴδησις πάντων τῶν παρὰ ποιηταῖς καὶ συγγραφεῦσι λεγομένων , διὰ δὲ τοῦτο οὐδὲ γραμματική . καὶ | ||
| ἔφη ἐμπειρίαν ὑπάρχειν τὴν γραμματικὴν τῶν παρὰ ποιηταῖς τε καὶ συγγραφεῦσι λεγομένων . ὥστε τοῦτο μὲν ὑπέλαφρον , ἐκεῖνο δὲ |
| ὡς χηρωστής ὁ ἀγχιστεύς . . . . , : Σημείωσαι δὲ καὶ ὅτι κεῖται καὶ ὧδε τὸ ἄττα , | ||
| . περὶ τοῦ πταίσαντος . : τὴν Διὸς τυραννίδα : Σημείωσαι ὅτι τὸ τύραννος ὄνομα βασιλικὸν ἦν τοῖς παλαιοῖς , |
| παθητικὸν ἀντὶ ἐνεργητικοῦ καὶ . . . μὲν ] σχῆμα ἀποθετικόν ταῦτα ] ἀντὶ τοῦ “ οὕτως ” τῷ δὲ | ||
| χεῖρ ' ἐπιβάλλεις ; “ ἵν ' εἴη ἑφθημιμερὲς ὡς ἀποθετικόν , καὶ στίζειν εἰς τὸ ” κλαύσει “ τὸ |
| ἐχόμενος δ ' ἐστὶν ὁ ξυστός , εἶθ ' ὁ σκευαστός , δηκτικώτερος μέντοι καὶ μᾶλλον στύφων οὗτος ὑπάρχει , | ||
| σκεδάζω : ἐκ δὲ τοῦ ἀλάζω ἀλαστός , ὡς σκευάζω σκευαστός , καὶ ἐξ αὐτοῦ πάλιν ῥῆμα ἀλαστῶ τὸ σημαῖνον |
| ὡς εἴρηται , ὀνομάζεται . ἔστι δὲ κώλων χοριαμβικῶν ἐπιμεμιγμένων ἐπιτρίτοις καὶ βακχείοις καὶ παλιμβάκχοις ζʹ , ὧν τὸ αʹ | ||
| καὶ τριπλασίοις καὶ συνόλως πολυπλασίοις καὶ πάλιν ἐν ἡμιολίοις καὶ ἐπιτρίτοις καὶ τοῖς παραπλησίοις , ἔτι μέντοι καὶ τὴν ἁρμονικήν |
| ἄρα τοῦ ἔτης ἡ κλητική ἐστιν ἔτα καὶ † Δωρικῶς ἔταν † . ὠόψ : ἐπίφθεγμα τῶν ἀφιέντων τινὰς ἅμα | ||
| ὅτε τὸ κύριον μόλῃ φάος τόκου , δαίμονά τ ' ἔταν , ἄμαχον ἀπόλεμον ἀνίερον , Θράσος , μελαίνα μελάθροισιν |
| ἐν ἱεραῖς βίβλοις ἱλαστήριον . τούτου μῆκος μὲν καὶ πλάτος μεμήνυται , βάθος δ ' οὐδέν , ἐπιφανείᾳ γεωμετρικῇ μάλισθ | ||
| ἅπερ ἐν τοῖς γραφεῖσι περὶ τοῦ κατ ' αὐτὸν βίου μεμήνυται , τεττάρων ἄθλων ἐξαιρέτων τυγχάνει , [ τυχὼν ] |
| γίνεται ῥηματικὸν ὄνομα βέλτος : ἐκ δὲ τοῦ βέλτος γίνεται συγκριτικὸς τύπος εἰς ων βελτίων καὶ ὑπερθετικὸς βέλτιστος . οὕτως | ||
| ἀπὸ τῆς χειρὸς , ὅθεν χερειότερος . παρὰ τὸ χέρειος συγκριτικὸς εἰς ω χερείων , ὡς πλεῖος πλείων . πλεῖος |
| τὰ ἀμφισβητούμενα μάχης ; ἆρ ' ἐνθένδε ; Πόθεν ; Φαμέν που ταὐτὸν ἓν καὶ πολλὰ ὑπὸ λόγων γιγνό - | ||
| ἔφη . Οὐκοῦν καὶ ἀρετήν φαμέν τινα ψυχῆς εἶναι ; Φαμέν . Ἆρ ' οὖν ποτε , ὦ Θρασύμαχε , |
| ἂν ξὺν τῷ σωλῆνι οὕτως . Ἢ οὖν διαμπερὲς εἴη ποιητέος ὁ σωλὴν , ἢ οὐ ποιητέος . Πτέρνης δὲ | ||
| Ἢ οὖν διαμπερὲς εἴη ποιητέος ὁ σωλὴν , ἢ οὐ ποιητέος . Πτέρνης δὲ ἄκρης κάρτα χρὴ ἐπιμελέεσθαι , ὡς |
| , ἡ Στωϊκή , ἡ Περιπατητική , ἡ Πλατωνικὴ ἤτοι Ἀκαδημαϊκή . οἱ μὲν γὰρ Στωϊκοὶ μέρος οἴονται τὴν λογικὴν | ||
| τὸ διαλεκτικόν . τοῦ δὲ ἠθικοῦ γεγόνασιν αἱρέσεις δέκα : Ἀκαδημαϊκή , Κυρηναϊκή , Ἠλιακή , Μεγαρική , Κυνική , |
| ζητεῖται , εἰ τὸν τρισαριστέα φονεύειν ἐχρῆν ἢ μή . Εἴδη δὲ τῆς ἀντιλήψεώς ἐστι τέσσαρα : ἡ μὲν γάρ | ||
| δοκεῖ , ἀλλ ' ἐφ ' ὃ βούλονται μετάγουσιν . Εἴδη δὲ ἡ ἀντίστασις οὐκ ἐπιδέχεται , διότι οὐδὲ τὰ |
| ἀπαρέμφατος , ἣ καὶ πρώτη εἶναι ὀφείλει : τρίτη ἡ εὐκτική , καὶ προτέτακται τῆς προστακτικῆς ὡς ἔχουσα τρία πρόσωπα | ||
| προστακτική , ἢ εὔχεσθαι θέλει καὶ λέγεται ἡ θέλησις αὕτη εὐκτική , ἢ αἰτίαν τινὰ παριστάνειν βούλεται καὶ λέγεται αὕτη |
| προσώπῳ , λέγω ἐπὶ τοῦ Πλάτων διαλέγεται , μεθήσει ἡ ῥηματικὴ σύνταξις τὸ προτακτικὸν αὐτῆς στοιχεῖον κατὰ σύνθεσιν , λέγω | ||
| οὕτω γεγραμμένων σκόπει μοι ἐντεῦθεν , ὁσάκις προβάληταί σοι λέξις ῥηματικὴ καὶ ἐρωτήσει σέ [ τις ] ποίας συζυγίας ἐστὶν |
| Ἀλεξάνδρου Φορτίου . Κόραν ἀστέων ῥίζαν ] * Τροπικῶς ταῦτα ἐξενήνεκται : τὸ δὲ ἑξῆς οὕτω : Φημὶ γάρ , | ||
| καὶ κατὰ ἄλλα σχήματα πλείονα οὐ γὰρ μόνον κατὰ πλαγιασμὸν ἐξενήνεκται τὸ χωρίον , ἀλλὰ καὶ σὺν τοῖς περιστατικοῖς διαπέπλεκται |
| τίθησι παράδειγμα τὸ τοῦ Ἀρχιδάμου , ἐξ ἑτέρων , ὡς εἰρήκαμεν , ἔχει τὴν κατηγορίαν , ἐκ τοῦ βραδῦναι , | ||
| καὶ πεδία εἰς ἄλληλα μεταπίπτειν : περὶ ὧν καὶ πρότερον εἰρήκαμεν πολλὰ καὶ νῦν εἰρήσθω . Ἡ δ ' οὖν |
| ] εἰσβολὴ ἐντεῦθεν ἐπὶ τὸ συμφέρον : τὸ δὲ σχῆμα προδιόρθωσις . τρίτον προοίμιον , μᾶλλον δὲ εἰσβολὴ τῶν ἀγώνων | ||
| πάντα εἰς ἑαυτὸν ἀνάγων φορτικὸς εἶναι δοκῇ . τὸ σχῆμα προδιόρθωσις . μὴ συνιέναι ] σημείωσαι ὅτι διενήνοχε σύνεσις φρονήσεως |
| 〚 ὡς ἡδὺ πράττειν , ὦ ' νδρες : Εἴσθεσις συστηματικῆς περιόδου , ἐκ στίχων ὁμοίων κβʹ , ὧν τελευταῖος | ||
| τοῦ Τρικλινίου . ἡ εἴσθεσις τοῦ παρόντος δράματος ἄρχεται ἐκ συστηματικῆς περιόδου καὶ ἑξῆς ἐκ προσώπων ἀμοιβαίων . οἱ δὲ |
| συνίστασθαι αὐτὴν εἰ μὴ ὑποταγείη τοῖς προκειμένοις συνδέσμοις , εἴρηται ὑποτακτική . . Ὅτι δὲ καὶ ἐπ ' ἄλλων μερῶν | ||
| ὅμως μέλλοντος ἔχουσιν . Διατί ἡ ἔγκλισις ἡ ὑποτακτικὴ καλεῖται ὑποτακτική ; Καὶ λέγομεν , ὅτι ἐπειδὴ προτάσσονται τοῦ ῥήματος |
| . ἢ τὸν καλοῦ πατρὸς παῖδα . ὁ δὲ νοῦς πέπαικται εἰς τραγῳδίαν : ὁ γὰρ χαρακτὴρ τραγικὸς , ὡς | ||
| ξύνεισι πλὴν τῆς ἑσπέρας : Ἀντὶ τοῦ , σκοτίᾳ . πέπαικται δὲ ἀπὸ τοῦ Σκυθῶν ἐρημία . χαριέντως δὲ τοῦτο |
| ἀποδείξει ἐμπεριέχεται , ὡς μεμαθήκαμεν : ἀπόδειξις γάρ ἐστιν ἀντεστραμμένη ἀνάλυσις . Πῶς ἀνωτέρω μὲν εἶπεν ἀναγκαίαν τὴν γνῶσιν τῶν | ||
| τε ἐπαγωγὴ μαρτυρεῖ τὸ φθειρόμενον σύνθετον δεικνῦσα : καὶ ἡ ἀνάλυσις δέ : οἷον εἰ ἡ φιάλη εἰς τὸν χρυσόν |
| καὶ κατὰ διπλασιασμὸν τοῦ ρ γίνεται ἔρρω , ὡς κείρω κέρρω : οἱ δὲ Αἰολεῖς τὰ εἰς ρω λήγοντα ῥήματα | ||
| δασέων τὸ ἔρρω φησὶ γίνεσθαι καθ ' ὁμοιότητα τοῦ κείρω κέρρω Αἰολικοῦ . ὁμοίως οὖν καὶ ἐκ τοῦ πλευράξ ἀφῄρηνται |
| , οὐκ ἐνδέχεται ἑνὶ δειχθῆναι λόγῳ καὶ τῷ αὐτῷ . Δέδεικται πρότερον ὅτι οὔτε ὁ ὁρισμὸς καὶ ἡ ἀπόδειξις ταὐτὸν | ||
| ἤτοι τοῦ μεγίστου τῶν ἀεὶ φανερῶν ἤτοι τῶν ἀρκτικῶν . Δέδεικται . , ] ἐν τῷ ιʹ θεωρήματι τοῦ Αὐτολύκου |
| τῆς στρατιῆς τῆς ἐμῆς ἀντάξιός ἐστι , σὲ δέ γε δίζημαι εἴκοσι εἶναι ἀντάξιον : καὶ οὕτω μὲν ὀρθοῖτ ' | ||
| ἀνθρώπων φιλότητα πολλῶν ἡμιόνων τε καὶ ἵππων πρόσθεν ἑλοίμαν . δίζημαι δ ' ὅτινι θνατῶν κεχαρισμένος ἔλθω σὺν Μοίσαις : |
| καθὰ καὶ τοὺς τὸν οἶνον . Ἀριστόβουλος δ ' ὁ Κασανδρεύς φησιν ἐν Μιλήτῳ κρήνην εἶναι Ἀχίλλειον καλουμένην , ἧς | ||
| Ποτίδαια λεγομένη , ἀπὸ Κασάνδρου τοῦ Ἀντιπάτρου . ὁ πολίτης Κασανδρεύς . Ποσείδιππος δὲ κωμῳδίας ποιητὴς υἱὸς ἦν Κυνίσκου Κασανδρέως |
| τῆς πάντων τῶν τοιούτων διακρίσεως , ἐν δὲ τῷ ἄκρῳ συνῄρηται πάντα εἰς ἕν , τὸ πάντων ἕνωμα . Οὔκουν | ||
| . Φυλάσσει δὲ τὸ Ω καὶ ἐπὶ τῆς γενικῆς , συνῄρηται γάρ . Κοινῶς γὰρ πάντα τὰ εἰς ων περισπώμενα |
| γενόμενα ἐπιρρήματα μιᾶς ἐννοίας ἐστὶ παρεμφατικά , οὐ δεόμενα παραθέσεως προθετικῆς , αἱ μέντοι γενικαί , ἐχόμεναι συντάξεως τῆς πρὸς | ||
| , πότερον ἥνωται καὶ τύπος ἐστὶν ἐπιρρηματικός , ἢ ἐκ προθετικῆς συντάξεως ἐπιρρήματος ἔννοιαν παρίστησι , καθάπερ ἔστιν ἐπινοῆσαι ἄπειρα |
| πλανῶ , γίνεται ἀλύω , ὡς πλήθω πληθύω καὶ ὀρῶ ὀρύω καὶ ὀρούω : οἱ γὰρ λυπούμενοι ἐν πλάνῃ εἰσίν | ||
| . Ὀρνυμένας : διεγειρομένας : ἐκ τοῦ ὄρω τὸ διεγείρω ὀρύω , καὶ πλεονασμῷ δωρικῷ τοῦ ν ὀρύνω , καὶ |
| δῆλον ὡς οὐ σύνδεσμοι . ἔτι εἴπερ τὸ ἕκητι σύνδεσμος αἰτιολογικός , δῆλον ὡς οὐ τὸ ἀέκητι : στέρησις γὰρ | ||
| , ἔμπα γε μὴν ἴθι δεῦρο . , καὶ σύνδεσμος αἰτιολογικός , καὶ ἔτι ἀποτελεστικός ) . καὶ τῷ μάλα |
| , ὅτε γένος : ἐμαυτόν γὰρ καὶ ἐμαυτήν . ὅθεν ἐπιστατέον τῷ οὐδετέρῳ σχήματι κατ ' αἰτιατικὴν σιγηθέντι , ἐπεὶ | ||
| : δίκαιος , εἰς καὶ κατὰ τὸν τόνον διήλλαξεν : ἐπιστατέον οὖν τὸ Τίμαιος : Νίκαιος ἐκτείνοντα τὸ ι . |
| . τὸ ἐθνικὸν Ἀλμήνιος ὡς Παλλήνιος , ἢ Ἀλμηνίτης ὡς Σινωπίτης . Ἄλμος , πόλις Βοιωτίας , ὡς Ἑλλάνικος : | ||
| , ὡς Φερεκύδης . τὸ ἐθνικὸν Διοπεύς ἢ Διοπίτης ὡς Σινωπίτης . Διὸς ἱερόν , πολίχνιον Ἰωνίας μεταξὺ Λεβέδου καὶ |
| μέσον κοινός , διάζευξις δ ' ὅταν δύο τετραχόρδων ἑξῆς μελῳδουμένων ὁμοίων κατὰ σχῆμα τόνος ᾖ ἀνὰ μέσον . ὅτι | ||
| τὸν δὲ τόνον ἐπόγδοον . τῶν δὴ παρὰ τοῖς κιθαρῳδοῖς μελῳδουμένων τετραχόρδων πεποιήσθω πρῶτον τὸ ἀπὸ νήτης μέχρι παραμέσης διὰ |
| μεταβολῇ , κεράσας , μαλάξας , μολύνας . φύρω τὸ μιγνύω καὶ μολύνω , φυράω δέ , φυρῶ , τὸ | ||
| Ἵνα δὲ εἰδῆτε ὅτι ἁπλῶς περὶ πάντων σκοποῦμαι καὶ οὐδὲν μιγνύω φιλονεικίας , ἐρῶ τι καὶ μεῖζον τούτων . εἰ |
| , ὡς οἷον ἡμῖν , πρῶτον τοῦτο ἐπιλυσώμεθα : εἶτα δείξωμεν μηδὲ ἐννέα μόνας εἶναι τὰς Μούσας . Μετὰ δὲ | ||
| γὰρ εἴπερ καταλαμβάνεται , ἁφῇ καταλαμβάνοιτο ἄν . ἐὰν οὖν δείξωμεν , ὅτι ἀκατάληπτός ἐστιν ἡ ἁφή , σαφὲς ἔσται |