τὸν χρόνον ὃν ἔλαχον ἄνθρωποι ζῆν , ἀναλογίζεται δὲ καὶ σκοπεῖ τὰς παρὰ τὸν βίον ἡδυπαθείας . Σωκράτης μὲν οὖν | ||
οὐ δόξειεν ἀπὸ φθόνου γίνεσθαι . εὖ λογίζεται ] ὀρθῶς σκοπεῖ τὰ πράγματα . ὃν δεῖ πόλλ ' ἀκοῦσαι : |
. χρεὼν ] ἀποκείμενον . νιν ] αὐτόν . . ὅρα νυν εἴ σοι ταῦτ ' ἀρωγὰ φαίνεται ] ὁ | ||
τὰ σπέρματα , εἶτα αὐτὰ πάγος εἷς λαβὼν ἐξελέγξῃ . ὅρα καὶ σύ , ἄνθρωπε : ἐξύβρικας , ἐπιπεπήδηκας δοξαρίῳ |
ὅλα , ὥσπερ οὗτοι , πεπρακέναι ; οὐ δήπου . λέγε τοίνυν μοι τὸ ψήφισμα τουτὶ λαβών , ὃ σαφῶς | ||
Ζέφυρος βαθὺ λήιον ἐλθών . ἴθ ' ὦ κόλε καὶ λέγε : πρὸς τὸν τράγον φησίν : ὦ κολοβέ , |
ὑπὸ φθοροποιοῦ μὴ θεωρῆται , ἄνεσιν . Σκεπτόμενος περὶ νοσημάτων βλέπε τόν τε ὡροσκόπον τῆς κατακλίσεως καὶ τὴν τῆς Σελήνης | ||
ἱερωτάτη οὕτως . ἤδη ποτὲ ἄνω , μεγαλοφυέστατε παῖ , βλέπε ψυχῶν διατάξεις . τὸ ἀπ ' οὐρανοῦ κορυφῆς μέχρι |
ἑξῆς τετράδες , ἔπειτα πεντάδες , καὶ τοῦτο μέχρις οὗ βούλει : οὕτω γὰρ τῆς τούτων ἐκθέσεως θείῳ τινὶ καὶ | ||
μισθοῦ τοῖς Ἕλλησι διηκονοῦντο ἄνθρωποι βάναυσοι καὶ δημόσιοι . Ἀλλὰ βούλει γνῶναι τὴν παρὰ φιλοσοφίας συντέλειαν ; νόμον ἔμψυχον εἶναί |
διαφορᾶς οὐσιώδους λαμβάνομεν διὰ τὸ μὴ δύνασθαι οὐσιώδη διαφορὰν ἵππου φέρε καὶ ὄνου εὑρεῖν . Ἀπαριθμησάμενος τὰ σημαινόμενα τῆς διαφορᾶς | ||
' ἡμῶν οὐδὲ ἄλλο τι δῶρον καὶ πάνυ ἐπίσταμαι . φέρε οὖν ἔγωγε εἴπω τὴν ἐμαυτοῦ ὑπόνοιαν . δοκεῖτέ μοι |
τῷ κατασκόπῳ τῶν τῆς φύσεως πραγμάτων : τί περὶ ἡλίου ζητεῖς , εἰ ποδιαῖός ἐστιν , εἰ τῆς γῆς μείζων | ||
τῶν μεγάλα ἢ ἀσύμφορα αἰτούντων . Ἄρκτου παρούσης τὰ ἴχνη ζητεῖς : ἐπὶ τῶν δειλῶν κυνηγῶν . Ἀρχαιότερος Ἰβύκου : |
αὐτάς τε καθέξεις , καὶ ἄλλας πολλὰς σὺν αὐταῖς ἔρχεσθαι ποιήσεις , ἀγομένας ὑπὸ τῆς ὀσμῆς τοῦ κυμίνου . εἰ | ||
' ἂν ] ὠφελήσειέ σε δηλονότι , ὠφελήσει σε , ποιήσεις δι ' αὐτῆς , ἐκ ταύτης ποιήσῃς . λαβὼν |
γὰρ τὸ βρυχᾶσθαι τὸν Ἀχιλλέα , ἥ τε συνέπεια οὐδὲν ζητεῖ διαγραφέντων αὐτῶν . ὁ δὲ Σιδώνιος ἠθετηκέναι μὲν τὸ | ||
Πτερυγώδεες φύσιες πλευρέων δι ' ἀδυναμίην τῆς ἀφορμῆς . Νῦν ζητεῖ , πτερυγώδης κατασκευὴ πόθεν γίνεται . καὶ ἀφορμὴν καλοῦσιν |
ἢ τῷ σημαινομένῳ . Δικαίως ταῦτα πάσχεις : μᾶλλον δὴ θέλεις ἀγαθὸς αὔριον γενέσθαι ἢ σήμερον εἶναι . Πράσσω τι | ||
ἐσχάτη ῥίζα τοῦ ἠρυγγίου , ἤγουν ἡ κεφαλή , καὶ θέλεις αὐτὴν εὐλήπτως ἐπιτυχεῖν , ποίει οὕτως : λαβὼν σπέρμα |
: ταύταις ταῖς σκηναῖς , ὁ δὲ Πολυμήστωρ ἀναφορικῶς νοήσας ἐρωτᾷ : ποῦ δὲ αἱ στέγαι αὗται , ἃς λέγεις | ||
. Ταύτην αὐτῷ ἀπόδος καὶ ὅ τι ἄν σε τούτων ἐρωτᾷ , ᾗ γέγραπται σύμφαθι . καὶ γὰρ ἐγὼ ἐπιστέλλω |
εὔφραινε σαυτόν , πῖνε , τὸν καθ ' ἡμέραν βίον λογίζου σόν , τὰ δ ' ἄλλα τῆς τύχης . | ||
βοηθήσας ἐκπλήσεις τὰς ἁπάντων εὐχάς . κἀκεῖνα ἔτι πρὸς τούτοις λογίζου , ἔξιμεν δὴ αὐτίκα μάλα ἐκ τῆς σκηνῆς , |
συνθείη . Εἰς μὲν δὴ τὸν οὐκ ἀφροντίστως δοκοῦντα λέγειν ἐρεῖς ἐσκεμμένος , βεβουλευμένος , συγγεγραφώς , πεφροντικώς , προεωρακώς | ||
κρατήσαντες οἱ πολέμιοι . μεταβαίνεις ἐπὶ τὴν ὑποκειμένην περίστασιν . ἐρεῖς γὰρ , ἀλλὰ νῦν οὐκ οἶδα πῶς ὁ χρηστὸς |
Ἀττικὸν ἀντὶ τοῦ ναί . τοῦ δέει : Τίνος χρείαν ἔχεις . . τίνος χρῄζεις . . πρὸς : Εἰς | ||
ὀλίγα . πρῶτον μέν , ἴδιον , φησίν , οὐδὲν ἔχεις ἀγαθόν , ἀλλ ' ὅ τι ἂν νομίσῃς ἔχειν |
Δίωνος : εἰς ἃ ἀποβλέψας ὁ βασιλεὺς εἶπεν , ὦ θαυμάσιε λυτικὲ , ἐὰν ἀφέλῃς τοῦ Σωτῆρος τὸ σω , | ||
ὀρθῆς . ἔστι δὲ ἀδύνατον . τὸ αὐτό , ὦ θαυμάσιε : διὸ καὶ τὰ ἑξῆς προσιέμεθα μέν , οὔ |
δὲ πάντα τὰ δοθέντα αὐτός . Εἰ μὲν οὖν κἀκεῖνο γνώσεται κατὰ τὰς δυνάμεις αὐτοῦ μαθών , καὶ ἑαυτὸν γνώσεται | ||
τε μαθεῖν ἄμφω . γοῦν ] κἄν . μαθήσεται ] γνώσεται , ὅντινα δεῖ μαθεῖν . γοῦν ] δ ' |
ἡ μῖξις τοῦ πύου εὑρίσκεται καὶ οὐκ ἀκριβῶς ἀναμεμιγμένη . πρόσεχε δὲ καὶ τοῖς ἀναμεμιγμένοις καὶ ἐμφερομένοις ἐν οὔροις : | ||
ἀντείποιμι , μὴ πολυπραγμόνει , ἀλλ ' εἰ δοκεῖ σοι πρόσεχε τὸν νοῦν κἀκροῶ . Τρώγων ἐρεβίνθους ἀπεπνίγη πεφρυγμένους . |
, ἐνθυμήθητι , συλλογίσθητι . , ἴδε , ἀναλογίσθητι , σκόπησον , θέασαι . τοίνυν ] λοιπόν . γαστριδίου ] | ||
Φιλάνθρωπος εἶ . : φέρ ' ὅπως χάρις : Φέρε σκόπησον ὅτι ἡ χάρις ἣν ἐχαρίσω τοῖς ἀνθρώποις ἄχαρις ἦν |
. . . . . . Περὶ δὲ τῶν ἰδεῶν ὡδὶ διεξήρχετο , τῶν κατὰ φύσιν αἰσθητῶν κατὰ γένος ὡρισμένα | ||
ἀπεσημήνατο βίον , κτλ . . . . ἔφη τοίνυν ὡδὶ περὶ αὐτοῦ : λέγει δὲ ὁ Ἀριστόξενος , ἀφηγούμενος |
, ἀγαθόν . Οὐ φαίνεται . Ἔτι τοίνυν καὶ ὧδε σκέψαι . ὅστις καλῶς πράττει , οὐχὶ καὶ εὖ πράττει | ||
, ὑπερηφανεύεσθαι . . . κλέπτειν ] κατ ' εἰρωνείαν σκέψαι ] πρόσεξον τοὺς ῥήτορας ] διασύρει τοὺς ῥήτορας . |
τοῦ κυρίου , τέλειος ἔσῃ : εἰ δ ' οὐ δύνασαι , ὃ δύνῃ , τοῦτο ποίει . Περὶ δὲ | ||
ὠφελήσω . “ ὁ δὲ πρὸς αὐτόν : ” τί δύνασαι σὺ ὠφελῆσαί με ; “ καὶ ὁ Αἴσωπος : |
. καὶ τί γε δὴ διὰ μέσου παρεμπεσὸν τὸ καὶ σκοπῶ , ὑφ ' οὗ δὴ τὸ μέτρον ἐπισκοτούμενον ἠφάνισται | ||
. Τὸ ποῖον δή ; Τὸ δοξάζειν τινὰ ψευδῆ . σκοπῶ δὴ καὶ νῦν ἔτι διστάζων , πότερον ἐάσωμεν αὐτὸ |
ὅ τι ἂν ἅπαντες οὗτοι γνῶσι πράττειν με δεῖν , ποιήσω . καὶ πρὸς μὲν σὲ ταῦθ ' ἱκανά : | ||
διὰ πλατείας . . . οὐράνιον . . παιδιάν βάψας ποιήσω μέλαν . ἀκούεις ὡς στένει ; Ἀστυάναξ γέγονα . |
εἰ δὲ Ζεύς τοι τόν γε βιωσέμεν ἀρνήσηται , ἀλλὰ νόει σὺ τεῇσιν ἐνὶ φρεσίν , οὕνεκεν αὐτῷ ῥῆξε λίνον | ||
ἐκπεριελθεῖν σε πάλιν κακοδαιμονίζοντας . σὺ δὲ τὸν τρίβωνα λεοντῆν νόει , τὸ δὲ βάκτρον ῥόπαλον , τὴν δὲ πήραν |
ποῦ ἐπορεύθησάν σου αἱ σάρκες ἀφανεῖς γενόμεναι , οὕτως οὐκ ἐπίστασαι οὐδὲ πόθεν ἐγένοντο ἢ πόθεν ἦλθον . ἀλλὰ ἐρεῖς | ||
λόγου οὐδὲν ἧττον ἐρήσομαι πόθεν μαθὼν αὖ τὰ συμφέροντ ' ἐπίστασαι , καὶ ὅστις ἐστὶν ὁ διδάσκαλος , καὶ πάντ |
δι ' ἀδυνάτου συλλογισμοὶ μέρος εἰσὶ τῶν ἐξ ὑποθέσεων , ἴδωμεν , πῶς καὶ οὗτοι γίνονται . ἰστέον , ὡς | ||
τῷ θειοτάτῳ ἀνθρώπων ὑπὸ τῆς θεοῦ φωνῆς , φέρε , ἴδωμεν τὴν θείαν φωνήν , καὶ ἃ ἐδίδαξας τὸν Λυκοῦργον |
εἶναι κατελθὼν ἐς τὴν σεωυτοῦ : ἢν δὲ τὴν κάμινον εὕρῃς πλέην ἀμφορέων , μὴ ἐξοπτήσῃς τοὺς ἀμφορέας ἀλλ ' | ||
καὶ ὅταν , φησίν , τοὺς τόπους τούτους πάντας ἐρήμους εὕρῃς ἀπὸ τῶν τριῶν ἀστέρων Ἄρεως , Ἀφροδίτης , Ἑρμοῦ |
συναπεδείχθη . προσσχὼν γὰρ ταῖς ὑποτεινούσαις τὰς ἀλλήλαις ἴσας γωνίας εὑρήσεις αὐτὰς ἢ ἡγουμένας ἄμφω ἢ ἑπομένας : εἴρηται γὰρ | ||
αὗται γὰρ πυκνότατα λαμβάνονται : ἢν διακόψῃς τὴν κεφαλὴν , εὑρήσεις τὸν ἐγκέφαλον ὑγρὸν ἐόντα καὶ ὕδρωπος περίπλεων καὶ κακὸν |
βιβλίοις ἐξετάσας ὡς καὶ ἡμεῖς στεφάνῳ εὑρήσεις . * μὴ λάβῃς εἰς τὸ τῶν ἔξωθεν τὸ ἀπό , ἀλλὰ πρὸς | ||
οὔ τοι πλέον γ ' : ἐάν τε νῦν αὐτὴν λάβῃς , ἐάν τε γεγηρακυῖαν , ἔχοις ἄν τι πλέον |
ἀκοῦσαι ὡς οἱ ἀγαθοὶ οἰκονόμοι ἀγαθοὶ στρατηγοὶ ἂν εἶεν . Ἴθι δή , ἔφη , ἐξετάσωμεν τὰ ἔργα ἑκατέρου αὐτῶν | ||
γὰρ οἴει , ὦ Σώκρατες , καὶ δικαίως ὑπολαμβάνεις . Ἴθι νυν καὶ σὺ τὴν ἀπόκρισιν ἣν ἠρόμην διαπέρανον . |
τι παρὰ θεοῦ ἰδεῖν περὶ τῶν ἐν ποσὶ πραγμάτων . μέμνησο δέ , ὅταν μὲν αἰτῇς ὀνείρους , μήτε ἐπιθυμιᾶν | ||
παννυχίδες , ἀναστροφή : ἱππόδρομος οὗτός ἐστί σοι μαγειρικῆς . μέμνησο καὶ σὺ τοῦτο . καὶ περὶ ἑτέρου δὲ μαγείρου |
ἐστὶν ἀσφαλές . ἀρχὴ δὲ ναυσὶ συμβολῆς τίς ἦν , φράσον : τίνες κατῆρξαν , πότερον Ἕλληνες , μάχης , | ||
εἰσὶ στάδια ἑβδομήκοντα ἀπαρτί ” : καὶ Φερεκράτης : “ φράσον μοι . ἀπαρτὶ δὴ τοῦ προλαβεῖν ” . συνωνυμεῖ |
λύχνον ἐμοῦ βιότοιο φαεσφόρον ἡγεμονῆα . εἰ ἐτεὸν δ ' ἐθέλεις ἐμὸν οὔνομα καὶ σὺ δαῆναι , οὔνομά μοι Λείανδρος | ||
ἄλλοσε ὅποι δύναμαι , ἀπορῶν : ἐπεὶ εἴ γ ' ἐθέλεις σὺ τούτων μὲν ἤδη παύσασθαι πρὸς ἐμὲ τῶν λόγων |
, ἵνα μὴ κακουργῶν ἐνέγραφ ' ἡμῖν τὸν λόγον . ἄκουσον , ὦ δαιμόνιε , μου τῶν μαρτύρων . ἀνάβηθι | ||
ἀπέλθῃς καταλιπών : καὶ τὸ ταύτης ἐμόν ἐστι πῦρ . ἄκουσον δὲ ὡς καὶ τἆλλα μοι μέλει περὶ σοῦ . |
: εἰπὲ πρὸς αὐτῶν τῶν Ἐλευσινίων Κόρης καὶ Δήμητρος : δίδαξον ἄν τι σφαλώμεθα : πρόσθες τοῖς παρ ' ἡμῶν | ||
ἀμερίμνους ἐκτενοῦσιν ἐπὶ καὶ τὰ στοιχεῖα τὰς ψυχὰς αὑτῶν ; δίδαξον ἐντεῦθεν ἐρᾶν τοῦ τι βουλεύεσθαι , ἵνα ἔχωσι καὶ |
κακότητας φαρμακίδων ἀλόχων καὶ βάσκανα φῦλ ' ἀνθρώπων . ἢν εἴπῃς παρ ' ὅτῳ κεῖται , δώσω σοι χρυσέους δέκα | ||
οἴεται , οἰκεῖα λογιζόμενος τὰ πάθη . εἰ δὲ ἐπίσταται εἴπῃς , συντάξεις πρὸς τὸ ὅστις ἔμπορος κυρεῖ : ἔστι |
, τῆς προρρηθείσης ὑφαντικῆς αὐτῷ φέροντες τὸ παράδειγμα . Καλῶς εἶπες , καὶ ποιῶμεν ἃ λέγεις . Οὐκοῦν ἀπό γε | ||
; Ὁμολογῶ . Ἀλλὰ μὲν δὴ τούς γε πονηροὺς αὐτὸς εἶπες ὅτι καὶ σμικρὰ καὶ μεγάλα κέρδη φιλοῦσιν . Εἶπον |
Καὶ ὁ Πρωταγόρας ἐμοῦ ταῦτα ἀκούσας , Σύ τε καλῶς ἐρωτᾷς , ἔφη , ὦ Σώκρατες , καὶ ἐγὼ τοῖς | ||
ἐμοῦ ὅτι φημὶ αὐτὴν εἶναι , ὥστε τὸ μετὰ τοῦτο ἐρωτᾷς εἰ οὐ καλή μοι δοκεῖ εἶναι ; Οὐ γὰρ |
. οἷα δὲ ὑμῖν καὶ διαπεπράχασιν οἱ αὐθαίρετοι οὗτοι στρατηγοὶ σκέψασθε . Ζήλαρχος μὲν ὁ ἀγορανόμος εἰ μὲν ἀδικεῖ ὑμᾶς | ||
τἀναντία τούτων ἔχειν : τί γὰρ δεῖ πάλιν διεξιέναι ; σκέψασθε δὴ τί τούτων ὑπάρχει Δημοσθένει : ὁ δὲ λογισμὸς |
. ὡς δὲ ἀληθῆ λέγω , αὐτὸ ὑμῖν τὸ ψήφισμα δηλώσει . Ὅτι μὲν οὐκ ἀπέκτεινε Φρύνιχον , ἐξ αὐτοῦ | ||
. ὧν δὲ ἕνεκα , καὶ ὅσα ἐνταῦθα ἐπράξαμεν , δηλώσει σοι τὰ Ῥωμαϊκὰ γράμματα . ἀπὸ δὲ Χώβου Σιγάμην |
ἢ καὶ μαθητοῦ πρὸς διδάσκαλον ἐκδεχομένη τὶ προστάξει ἢ τὶ διδάξει ἡ διάνοια , ὡς ἂν ἢ αἱρετίσεται τὸ ἀγαθὸν | ||
καὶ ἐπὶ τοῖς αὐτοῖς ἐπιμενόντων : ἡ δὲ ὑποκειμένη ὑποδιαίρεσις διδάξει τοὺς φιλομαθεῖς : ταύτην γὰρ προκρίνας μὲν πασῶν καὶ |
γε λαμπραί , εἴ τις σὺν ἐπιστήμῃ αὐτὰς θεωροίη . σκεψώμεθα δέ , ποίας ἐννοίας ἔφαμεν εἶναι λαμπράς . αἷς | ||
τί δεῖ ποιεῖν ἐν ταῖς παραγραφαῖς τὸν παραγραφόμενον , φέρε σκεψώμεθα , τί προσήκει καὶ τὸν ἀντιλέγοντα πράττειν . ὁ |
δ ' ἠγνόηκε κοὐδὲ ἓν λέγει . μὴ πάντ ' ἄκουε μηδὲ πάντα μάνθανε , τῶν βιαίων ἔσθ ' ἕνεκα | ||
ἐκ τοῦ δευτέρου ἀπὸ τοῦ πρώτου . σὺ δ ' ἄκουε δίκης : πρὸς ἀντιδιαστολήν φησι τῶν ἀλόγων ζῴων : |
οὐσίαν ἐπιβλέπειν παντὸς ὁτουοῦν , ἔπειτα περὶ τῶν συμβεβηκότων : ἐπισκοπεῖ δὲ αὐτὸ μὲν ὅ ἐστιν ἕκαστον ἢ ἄνωθεν διαιρετικῶς | ||
θηλείας ἀναγομένης τεκεῖν , ὁ δεινὸς ἐκεῖνος ἀγχοῦ μάλα παρακαθήμενος ἐπισκοπεῖ τὸν τόκον ἀτενεῖ τῷ βλέμματι , κἂν μὲν θῆλυ |
καὶ ἀλγεῖς τὴν ψυχὴν περὶ τῆς σῆς συνουσίας , σιωπᾶν ὀφείλεις , ἵνα μὴ δόξῃς διὰ λαγνείαν χαλεπαίνειν : τὸ | ||
: τὸ δὲ τρίγωνον παράδειγμά ἐστι τοῦ ζητουμένου , ὅπερ ὀφείλεις γινώσκειν τί σημαίνει , ἤγουν τὸ ὑπὸ τριῶν γραμμῶν |
ἀρχαϊκά : μωρά , εὐήθη , λῆρα . εἰδῇς ] μάθῃς . ὅπως δὲ τοῦτο μὴ διδάξῃς : ὡς † | ||
, θυμὸς δ ' ἐν κακοῖς οὐ ξύμφορον . Ὅταν μάθῃς μου , νουθέτει : τανῦν δ ' ἔα . |
Ἐλάλησε δὲ Ἱερεμίας λέγων : Παρακαλῶ σε , κύριε , δεῖξόν μοι τὶ ποιήσω Ἀβιμέλεχ τῷ Αἰθίοπι , ὅτι πολλὰς | ||
εἶναι , ἄρα πῶς προκόπτεις ; Σὺ οὖν ἐνταῦθά μοι δεῖξόν σου τὴν προκοπήν . καθάπερ εἰ ἀθλητῇ διελεγόμην δεῖξόν |
κατέχειν αὑτὸν οὐ δυνάμενος . τὸν δ ' ἕτερον τί φῶμεν , τὸν κάλλιστον τῶν Ἀχαιῶν ; οὐκ ἀναμνησθήσει πῶς | ||
ἐντειλάμενοι τὰ χρήματα ἀποδοῦναι τοῖς αὑτῶν ἐπιτηδείοιςτούτοις δὴ πᾶσι λυσιτελεῖν φῶμεν τὸ πρᾶγμα καὶ τὴν δόξαν , ἣν ἔχοντες περὶ |
ἀναστένεις ; πέπαυσο , Κέκροψ ἄθλιε , καὶ τρέπου κατὰ σεαυτόν , ὦ πρέσβυ , μή σε λαβοῦσα κακόν τι | ||
κάθευδε καὶ τὰ τοῦ σκώληκος ποίει , ὧν ἄξιον ἔκρινας σεαυτόν : ἔσθιε καὶ πῖνε καὶ συνουσίαζε καὶ ἀφόδευε καὶ |
τὸν καρπόν . τί γὰρ πλέον θέλεις εὖ ποιήσας , ἄνθρωπε ; οὐκ ἀρκεῖ τοῦτο , ὅτι κατὰ φύσιν τὴν | ||
ρωτᾶν ἅπαντας ἐν μέρει , Τί γὰρ σύ , ὦ ἄνθρωπε , δέδοικας τὴν πενίαν οὕτως πάνυ , τὸν δὲ |
πλόος πλέω πλέεις , ῥόος ῥέω ῥέεις , νόος νοῶ νοεῖς , θρόος θροῶ θροεῖς : ἐπειδὴ οὖν τὸ γόος | ||
Τροίας πεδία πορθῆσαι μολών . Καὶ ταῦτ ' ἀληθῆ δρᾶν νοεῖς ; Πολλὴ κρατεῖ τούτων ἀνάγκη : καὶ σὺ μὴ |
γὰρ ὄντως ὑπ ' ἀπορίας ἐν τοῖς νῦν λόγοις . Φέρε δή , περὶ ἑκάστου τῶν παρ ' ἡμῖν λαβὲ | ||
οὐσίας ἀπορητέον τί ἑκάτερον καὶ τί τῆς γνώσεως διαφέρετον . Φέρε οὖν ἐξ ὑπτίας ἀπὸ τῶν ἐσχάτων ἐπὶ τὰ πρῶτα |
καὶ γὰρ ἄλλως ἑορταστικὴν ἄγομεν ἡμέραν Ἡράκλεια θύοντες : οὐκ ἀγνοεῖς δὲ δήπου τὸν θεὸν ὡς ὀξὺς ἦν πρὸς Ἀφροδίτην | ||
ἆρ ' οὐ δῆλον ἐκ τῶν ἔμπροσθεν ὅτι οὐ μόνον ἀγνοεῖς τὰ μέγιστα , ἀλλὰ καὶ οὐκ εἰδὼς οἴει αὐτὰ |
τῷ κοπρολόγῳ , καὶ ταῦτα λοιδορούμενος : μῦς καὶ γαλᾶς μέλλεις λέγειν ἐν ἀνδράσιν ; ποίους τινὰς δὲ χρὴ λέγειν | ||
μύθων , ψυχή : τί περισσὰ φρονεῖς ; εἰ μὴ μέλλεις σεμνύνεσθαι παρ ' ὁμοίοις . γλώσσῃ διαψαίρουσα μυκτήρων πόρους |
τὴν ῥῖνα ἔχοντας . σὺ δ ' οὖν ἂν μὴ ἐπαινῇς , εἰς τὰς λιθοτομίας τὰς Διονυσίου εὐθὺς ἀφίξῃ ὡς | ||
ὀλίγα . Νόει καὶ τότε πρᾶττε . Ἀνάξιον ἄνδρα μὴ ἐπαινῇς διὰ πλοῦτον . Πείσας λάβε , μὴ βιασάμενος . |
ὁ Χαιρέας εἶπεν ” ὦ πάντων ἀνθρώπων ἀφυέστατε , οὐκ οἶδας πῶς μεθοδεύεται γυνὴ παρακλήσεσιν , ἐπαίνοις , ἐπαγγελίαις , | ||
τὸ τῆς Λήθης ὕδωρ πεπώκασι καὶ τῶν ἀλγεινῶν ἐξελάθοντο : οἶδας γὰρ καὶ νεκροῖς ἐπιτοξάζεσθαι καὶ ψυχὰς ἐξ ᾅδου τοῖς |
σκηνικὸν τάττει δὲ πάντων ἐσχάτως . πρῶτον λόγον δὲ τυγχάνειν γίνωσκέ μοι , τῶν ὧν θέλει λέγειν τις , ἐκθέσεις | ||
Ὡροσκοποῦσαν τὴν Σελήνην εἰ βλέπεις Χαυνοῦν τὸ σῶμα τῶν βροτῶν γίνωσκέ μοι : Ἐπιτυχίας πραγμάτων προμηνύει , Τόπων μεταβάσεις τε |
εὔκρατον , εὐόφθαλμον , εὔσαρκον , στρογγυλοπρόσωπον . Ἀκριβέστερον δὲ μαθήσῃ περὶ τῶν αὐτῶν οὐ μόνον τοὺς ἀστέρας σκοπῶν ἀλλὰ | ||
αὐτῆς ποιοῦσι , ζήτησον εἰς τὸν ἰχθὺν τὸν γλαῦκα καὶ μαθήσῃ . ἡ δὲ τῆς χολῆς μίξις καταπλασσομένη χίμεθλα ἰᾶται |
πόλις σώζουσα τὰ τολμήματα τῶν προγόνων ἐν τῇ φύσει . σκοπῶμεν τοίνυν , εἰ καὶ τὰς ἄλλας ἀρετὰς Ἀθηναίων ἐφύλαξεν | ||
ἀλλ ' εἰ προσῆκον ἐξάγειν καὶ μάχεσθαι παρεώρα , τοῦτο σκοπῶμεν , ἐπεὶ καὶ Λακεδαιμονίους ἀκούομεν δή που προσκειμένων αὐτοῖς |
' εἶμεν καθ ' αὕθ ' , ὅστις δέ κα εἰδῇ μαθὼν τῆν ' , ἀγαθὸς ἤδη γίγνεται . ὥσπερ | ||
: ἐσθλὸν καὶ τὸ τέτυκται , ὅτ ' ἄγγελος αἴσιμα εἰδῇ . τοῦτο δὲ πρὸς ἑαυτὸν ὁ Πίνδαρος ἀνάγει , |
Τροίᾳ , ἐκάθησθε : ἕνεκα τῶν ἐν Τροίᾳ γεγενημένων : δείξω δ ' ἐγώ σοι : ἐγώ σε ποιήσω αὐτοῖς | ||
ταῖς τῶν πατέρων τιμαῖς ἡ τῶν παίδων ἀνδραγαθία κρίνεται , δείξω τὸν λόγον . Καλλιμάχου γὰρ πατὴρ ὢν παντὸς ἄλλου |
μηνιθμὸν καταπαυσέμεν . ἡ διπλῆ ὅτι τὸ ἐάσομεν ἀντὶ τοῦ ἐάσωμεν . . . . . ὅτι τὸ ἔφην γε | ||
καὶ ἐν σκέπῃ ἀποθώμεθα ἡμέρας δʹ . καὶ μετὰ ταῦτα ἐάσωμεν ταῖς δρόσοις ὕεσθαι , καὶ τοῖς ἡλίοις αὐαίνεσθαι , |
, μισητοὺς καὶ ἀποβλήτους ποιεῖ τοὺς γεννηθέντας τοῖς πατράσιν . Σκέπτου δὲ καὶ τὸν κύριον τοῦ κλήρου τοῦ πατρὸς ἐν | ||
ὡροσκόπου ἢ ἐπὶ τοῦ μεσουρανήματος εὖ πράξας ταχέως ἐξελεύσεται . Σκέπτου δὲ καὶ τὸν Ἥλιον τῆς ἐξόδου καὶ τὰ τούτου |
λεχθήσεται δὲ καὶ ἕτερα . ἐρεῖς τι καὶ εἰς τὴν σεαυτοῦ πατρίδα ὡς χρονίως μὲν ἐπανελθὼν ἐπ ' αὐτήν , | ||
ἂν γὰρ ἅπαξ χρόνου καὶ διατριβῆς τύχῃς , ῥᾷον κρατήσεις σεαυτοῦ . Θάνατος καὶ φυγὴ καὶ πάντα τὰ δεινὰ φαινόμενα |
' ἀποψήσει Γ : διὰ ποίου μέρους τὸν πρωκτὸν ἀπομάξασθαι δυνήσῃ ; Γ διὰ τῆς θαλαμιᾶς Γ : διὰ τῆς | ||
φιλόσοφος οὐκ ἔστιν . μεγάλην σοφίαν νόμιζε δι ' ἧς δυνήσῃ φέρειν ἀγνοούντων ἀπαιδευσίαν . αἰσχρὸν ἡγοῦ λόγον ἔχων διὰ |
ποιεῖ , μονονουχὶ βοῶν τίς τὰς εὐθύνας λαμβάνειν προῄρηται ; μίμησαί μου πρὸς θεῶν , Αἰσχίνη , τὴν πρόκλησιν : | ||
δὲ ἐν ταῖς τῶν μὴ γραφόντων αἰτίαις . ἢ τοίνυν μίμησαί μου τὸ γράφειν ἢ σύγγνωθι σιωπῶν . Τί δεῖ |
ἂν δέῃ μὴ ἄπορος δοκῶν εἶναι , καὶ ἔτι ἀναίτιος ἔσῃ παρὰ τοῖς σαυτοῦ στρατιώταις : ἐκ τούτου δὲ μᾶλλον | ||
σοι προνοῶν , ὅπως δὲ αὐτὸς εὔρυθμός τε καὶ κόσμιος ἔσῃ , ἥκιστα πεφροντικώς , ἀλλ ' ἀτιμότερον ποιῶν σεαυτὸν |
πάλιν ἀγαθὸν τοῦτο ἔφησε . μετὰ ταῦτα τῶν οἰκείων τις ἐρωτήσας αὐτόν : ” πῶς ἔχεις ; ” ἔφη : | ||
μὴ ἔχει τὸν δέκα ἀνάγκη καὶ δέκα μονάδας ἀποβαλεῖν . ἐρωτήσας οὖν ποιὸν συνάγει ποσόν : οὐ γὰρ εἰ μὴ |
ὄργανόν τι ποιεῖσθαι τὴν ἀναγωγήν , εἰς τοὺς αὐλοὺς ἦν ποιητέον , ἐπειδὴ μάλιστα πλανᾶται καὶ κατὰ τὴν αὐλοποιΐαν καὶ | ||
μέσον τὸν περίνεον καὶ κατὰ τὸ ἱερὸν ὀστέον τὴν ἐκκρέμασιν ποιητέον . ὁ δὲ καταρτισμὸς ὁ διὰ τοῦ κρεμασμοῦ οὕτως |
Ξάνθος λέγει ” ἔπαρε τὰ σανδάλιά μου καὶ τὰ ἑξῆς ποίησον . “ εἶτα λέγει τοῖς ἑαυτοῦ φίλοις ” ἄνδρες | ||
καλῶς περισκεπάσας . ὅταν οὖν βούλῃ ἔνδειξιν μεγίστην ποιῆσαι , ποίησον οὕτως : λύχνου τεθέντος , ἐὰν στέαρ οἵου βούλει |
καὶ πρὸς τὸν αὑτοῦ λόγον ἕκαστος ὑπάγειν ἐπειρῶντο . Ἄτοπον λέγεις , εἰ σοφοὶ ὄντες οἱ ἄνδρες ἐστασίαζον πρὸς αὑτοὺς | ||
οὖν μικροῦ πράγματος ἤρτηται τὰ τηλικαῦτα ; Τίνα δὲ καὶ λέγεις τὰ τηλικαῦτα ; πολέμους καὶ στάσεις καὶ ἀπωλείας πολλῶν |
μάθῃ ] νοήσῃ . σοφιστὴς ὢν ] ἀπατεὼν ὑπάρχων . νωθέστερος ] χαυνότερος , τουτέστιν , ἵνα γνώῃ ὡς εἰ | ||
ὁ Ζήνων ἐπιεικὴς μὲν ἦν φύσει καὶ ἱερός , ἀλλὰ νωθέστερος ἐν λόγοις καὶ μαθήμασιν , ἐφιέμενος μὲν ἀεί τι |
ὤφθη τὸ ῥόδον τὸ σόν , Κυθήρη , τεὸν εἰ μάθῃ δὲ κέντρον , τρομερὸν νόον κομίσσει . Ὀλίγον ῥόδον | ||
μάθησιν ἐκπονῆσαι , ἢ ὅσα ἂν ἀκούσῃ ἢ ἴδῃ ἢ μάθῃ ἱκανωτέρα ἐστὶ διαμεμνῆσθαι ; οὐ γὰρ πάνυ σοι κατάδηλον |
ὄνομα συμφορᾶς γέμον διπλῆς . Οἴμοι . τί τοῦτο ; λέξον , οὗ δέομαι , γέρον . Ἐκ τοῦ τόπου | ||
. ἔλαβε . ἀφείλκυσεν εἰς ἑαυτὸν . ὦ ἄγγελε . λέξον . ναῶν ] ἀπὸ . αἳ ] νῆες Περσικαὶ |
τροπῇ μὲν τοῦ ω εἰς ε δεύτερον πληθυντικὸν γίνεται , λεγέτω λέγετε , τετυφέτω τετύφετε , προσθέσει δὲ τῆς σαν | ||
γ ' οὐ λόγος : αὐτὸς θέτω , καὶ μὴ λεγέτω τοῦθ ' , ὡς οὐ θήσομεν ἡμεῖς . κάλλιον |
οὕτως ἔχει . Ὧδέ γ ' οὖν , εἶπον , ἐννόει : οὐχὶ πεῖνα καὶ δίψα καὶ τὰ τοιαῦτα κενώσεις | ||
ἔργῳ τὰς ἀποδείξεις ποιοῦντες . Τὴν ἐκ τῶν ὑγρῶν ὠφέλειαν ἐννόει : ἐχρῆν δὲ ποιοῦντας ἐκ τῶν θείων θαυμάσια , |
, παρέβαινε καὶ τοὺς ὅρκους . Ἔτι πρὸς τούτῳ κἀκεῖνο ζητητέον . καταδρομὴν ποιεῖται τοῦ Μακεδόνος , καθ ' ἣν | ||
ἐκεῖ ἀποδόντα ἠρεμίαν ἐνταῦθα ζητεῖν . Τὴν οὖν ἠρεμίαν ταύτην ζητητέον πρῶτον τί ποτ ' ἐστί . Καὶ εἰ μὲν |
. ἐπέκεινα πάντων τῶν συναγωνιζομένων . * * ὑπὲρ ἅπαντας γράφε καὶ μὴ ὑπὲρ ἁπάντων : οὕτω γὰρ ἔχει πρὸς | ||
Ἐλέου βωμός . ἀλλὰ καὶ σύ , πάτερ , μοι γράφε , πότε παρὰ Λακεδαιμονίοις Ὑακίνθια καὶ παρὰ Κορινθίοις Ἴσθμια |
τὸν σκύφον μεστόν . τάλαινα Κοικόα , κατὰ χειρὸς δοῦσα ἀπόδος τάχ ' ἁμὶν τὰν τράπεζαν . πίμπλη δέ , | ||
, τί τὸ στυγνὸν σκότος ; μειδίασον , κατάστηθι , ἀπόδος ἡμῖν τὴν τῶν ὀμμάτων ἡμέραν . κεʹ . Χθές |
ἵνα μὴ κλάῃς . Ἀκροῶ δή , καὶ τὰς χεῖρας πειρῶ κατέχειν . Ἀλλ ' οὐ δύναμαι : χαλεπὸν γὰρ | ||
θεοῦ . Γλώσσης μάλιστα πανταχῆ πειρῶ κρατεῖν . Γαστρὸς δὲ πειρῶ πᾶσαν ἡνίαν κρατεῖν . Γίγνωσκε σαυτὸν νουθετεῖν ὅπου τρέχεις |
ὑπουργῆσαί με χρή ; χαῖρ ' : ἄξιος γὰρ καὶ σὺ καὶ πόλις σέθεν . ἔσται τάδ ' : ἀλλὰ | ||
ἐχθροῦ ἰδίου ἕνεκα ἀποθανεῖν ὡς παρὰ βασιλέως πλέοντα ἠξίουν . σὺ δέ , ὅπερ ἦν , ἀπιστήσας αὐτοῖς ἔτι καὶ |
τοῦ τοιοῦδε πέρι ; Τίνος δή ; Τοῦ ὑπολαμβάνειν παρὰ σεαυτῷ τὸν μὲν ἀμείνω ἄνδρα , τὸν δὲ χείρω : | ||
Ὁ δὲ [ ἕτερος ] ἀπεφήνατο : Καθὼς οὐ βούλει σεαυτῷ τὰ κακὰ παρεῖναι , μέτοχος δὲ τῶν ἀγαθῶν ὑπάρχειν |
περὶ αὐτῶν πῶς λέγεις ; τὸ μέν που ἀρετὴν αὐτοῖν καλεῖς , τὸ δὲ κακίαν ; Πῶς γὰρ οὔ ; | ||
καὶ τῷ ἐπιστέλλειν . καὶ σὺ μὲν τὸ δεύτερον τολμᾶν καλεῖς , ἐγὼ δέ σε μὴ γράφοντα ἀδικεῖν ἂν ἡγούμην |
δὲ καταγελῶσι , τί ; ἐπὶ ταῖς θύραις ἕστως τί δράσεις ; εἰπέ μοι . τῶν ἐσφερόντων ἁρπάσομαι τὰ σιτία | ||
ἐξεμέσω : βδελύττομαι γὰρ τοὺς λόφους . Οὗτος , τί δράσεις ; Τῷ πτίλῳ μέλλεις ἐμεῖν ; Πτίλον γάρ ἐστιν |
ἐπῄνεσε . τί οὖν οὐ καὶ τοὺς Ἡρακλείδας , ὦ βέλτιστε , ᾐτιάσω , διότι οὐ κατὰ γῆν εἰς Πελοπόννησον | ||
, μὴ πρῶτον μὲν εἴπῃ τί δέ σοι μέλει , βέλτιστε ; κύριός μου εἶ ; εἶτ ' ἂν ἐπιμείνῃς |
ἐν τοῖς . . . : Ἐν τοῖς ἐμοῖς λόγοις γνώσῃ ἴσως . . εἴσει τάχα : Γνώσῃ ἴσως ἢ | ||
” Αἴσωπος : “ οὐκέτι με μέμψει , δέσποτα , γνώσῃ δὲ εὔνοιαν οἰκέτου . ” Τῇ ἑξῆς ὁ Ξάνθος |
Πάλιν εἰς τὸν αὐτὸν ἥκομεν λόγον . παρὰ τοῦ ; φράζε κἀμοί . Παρὰ τῶν πολλῶν . Οὐκ εἰς σπουδαίους | ||
ἤγουν νοεῖς . λόγον ] τὸν παρ ' ἐμοῦ . φράζε ] δήλου . καρβάνωι ] βαρβάρωι . ἔοικεν ] |
μάλ ' αὖθις ; ἄταφος ἔπιτνε δίχα τε παντός . Ἄγε με , καὶ τότ ' ἐπενάριξον . – – | ||
. Ναί , φησίν , κεκολόβωται γὰρ τὸ σῶμα . Ἄγε , ὁ δὲ τὴν ὀσφρασίαν αὐτὴν ἀπολωλεκὼς οὐδὲν ἀπολλύει |
δείλη τῷ φθινοπώρῳ , ἡ δὲ νὺξ τῷ χειμῶνι . ζήτησον οὖν ταῦτα πάντα , ἵνα γνῷς ἐν ποίᾳ ὥρᾳ | ||
κώνειον ἔσωθεν οὐ ψύχει : σκαμμωνία ἔσωθεν οὐ θερμαίνει . ζήτησον δὲ καὶ τὰς ἐπιτηδειότητας : λαγωὸς θαλάσσιος ἑλκοῖ τὸν |
τῇ γυναικί θ οὐκ ἔχεις ἱερατεῦσαι ι οὐ καταλαμβάνῃ ἐὰν πιστεύσῃς α πρεσβεύεις καὶ κινδυνεύεις β ἐὰν πλεύσῃς , ναυαγήσεις | ||
τὰ δίκαια καὶ συμφέροντά ἐστιν , ἄλλῳ γε λέγοντι μὴ πιστεύσῃς . Οὔτοι , ἀλλ ' ἀποκριτέον : καὶ γὰρ |
Διὸς φρόνημα λωφήσῃ χόλου . οὔκουν , Προμηθεῦ , τοῦτο γιγνώσκεις , ὅτι ὀργῆς νοσούσης εἰσὶν ἰατροὶ λόγοι ; ἐάν | ||
„ τί οὖν ” ἔφη ” ἀγαπᾷς , ὃν μὴ γιγνώσκεις „ ; ξυνῆκεν ὁ γεωργός , ὅτι ὁ Παλαμήδης |
πάντα λέγε ὅσων ἐσθλῶν μοῖραν ἔχει τὸ τέμενος , ἢ στίξας εἰς τὸ ἀναγήσασθαι , τὸ ἑξῆς θαυμαστικῶς λέγε : | ||
τοῦ φρονεῖν : εἰ δὲ πλανᾷ γράψεις πρὸς τὸ πῆμα στίξας , ἀσυνδέτως τὸ λοιπὸν ἐρεῖς , οὕτως ἀποσφαλεὶς καὶ |
έσχον καὶ διέμεινα ἐπὶ τῶν ἐγνωσμένων οὔτε φόβῳ ἀποτραπεὶς οὔτε δεήσει οὔτε χάρισιν εἴξας , νῦν δ ' ἰδιώτης ὢν | ||
αὐτὴ ἀπόδειξις σύνεστι καὶ ἐπὶ τοῦ καθότι . . Ὁμολόγως δεήσει καὶ ἐν τῇ τοιαύτῃ συντάξει , διὰ τὸ ἡμέραν |
' ἔσομαι τοιοῦτος γενέσθαι οἷοίπερ καὶ ἐκεῖνοι . Οὔκ , ὠγαθέ , ἀλλά σε λέληθεν οἷον τοῦτ ' ἔστιν , | ||
βιωσόμεθα ἀγνοοῦντες ὃ σὺ φῂς εἰδέναι . ἀλλ ' , ὠγαθέ , προθυμοῦ καὶ ἡμῖν ἐνδείξασθαιοὔτοι κακῶς σοι κείσεται ὅτι |
παραγραφικὸν ἀπὸ τρόπου : διὰ τί εἰδὼς μείζονα ἀδικοῦντα ἥττονα κατηγορεῖς νῦν ; ἰστέον δὲ ὡς ὅτι πολὺ τὸ παραγραφικόν | ||
ἐξευρών , ὡς φῄς , ἐμέ , εἰσάγεις τουτοισὶ καὶ κατηγορεῖς : τὸν δὲ δὴ βελτίους ποιοῦντα ἴθι εἰπὲ καὶ |
τε καὶ πρόπαντι βαρβάρων γένει . εὖ νυν τόδ ' ἴσθι , μηδέπω μεσοῦν κακόν : τοιάδ ' ἐπ ' | ||
ἀλύξειν ἐν δίκῃ τὸ σὸν κάρα δημορριφεῖς , σάφ ' ἴσθι , λευσίμους ἀράς . σὺ ταῦτα φωνεῖς νερτέρᾳ προσήμενος |
διδακτόν , δίδασκε : εἰ δὲ σὺ μὴ δύνασαι , ἄφες με μαθεῖν παρὰ τῶν λεγόντων εἰδέναι . ἐπεὶ τί | ||
τε γάρ ἐστιν καὶ εἰδεχθὴς καὶ σκληρὸς καὶ ἄτιμος : ἄφες αὐτὸν ἐπὶ κεφαλὴν κατὰ τῆς πέτρας : σὺ δὲ |
κάτω τὴν μήλην , ἕως ἂν προκύψῃ : ἐπὴν δὲ ἴδῃς ἐν τῷ στόματι τῆς μήτρης , ἢν μὲν μὴ | ||
ζέον τῶν πυρετῶν . ὅταν δέ ποτε ἐπ ' αὐτῶν ἴδῃς τὰ τῆς πέψεως τῶν χυμῶν σημεῖα , καὶ μήτε |
ἄλλης ἀρχῆς τὸ , ἢν ἐξῆν , λέγοντες , καὶ σκοπεῖτε ἔξωθεν λαμβάνοντες οὐκ ὀρθῶς οἴονται . 〛 ἐξῇ : | ||
οὕτως ? ἐμφερὴς ὅδ ' ἐστίν . εἶα δή , σκοπεῖτε δῶμα ? Ποντίου Σεισίχθονος [ , κἀπιπασσάλευ ' ἕκαστος |
γὰρ οὖν . Ταύτας τοίνυν δίχα τέμνοντες μίαν ἑκάστην ἓξ ποιῶμεν , τὴν ὀρθὴν χωρὶς ἀποκρίναντες τούτων ἑβδόμην . Πῶς | ||
ἐν Φιλοκάλῳ ἢ Νύμφαις : κατάκεισο κἀκείνας κάλει . συναγώγιμον ποιῶμεν . ἀλλ ' εὖ οἶδ ' ὅτι κυμινοπρίστης ὁ |
τε νόμους ἀνέγνω , καὶ τὸν χρόνον ἐπέδειξεν ὅτι οὐκ ἐγχωροίη ἀπογράψασθαι καὶ τὰς κλήσεις καλεῖσθαι ὅσας ἔδει , καὶ | ||
τιϲ φθάϲαϲ ἀποχέῃ τοῦ αἵματοϲ : κάλλιον δέ , εἰ ἐγχωροίη , δὶϲ ἀφαιρεῖν ἐν ἡμέρᾳ μιᾷ , τὸ μὲν |