αἱ τοιαίδε γραφαί , περὶ αὐτοῦ τοῦ νόμου λέγειν ὃν γέγραμμαι : γενήσεσθε γὰρ εὐμαθέστεροι πρὸς τὰ λοιπὰ ταῦτα προακούσαντες | ||
παρακείμενος διὰ δύο μμ γράφεται , τύψω τέτυμμαι , γράψω γέγραμμαι : εἰ δὲ ξ ἔχει ὁ μέλλων , τότε |
ἐν ἐμαυτοῦ . γρ . ἐν ἑαυτῷ . ἀμελοῖεν . ὀμώμοκα . γρ . καὶ ὀμώμοκα ) . Ἕρμαιον . | ||
' ἐστί μοι : ἐκεῖνα δ ' αὐτῆι μὴ φράσειν ὀμώμοκα . καὶ τοῦτό μοι σύσσημον εἴρηκεν σαφές : ὀμώμοκεν |
φὺς ἀπέκτεινεν αὐτόν . ὥστε οὐχ ὁρῶ ἀνθ ' ὅτου ἀπαιτεῖτε τὸν μισθὸν ἐπὶ τῇ μαντικῇ . ἐῶ γὰρ λέγειν | ||
καὶ περὶ τοῦ κόσμου τῆς πολιτείας σκοπεῖτε , καὶ λόγον ἀπαιτεῖτε τοὺς δέκα περὶ πάντων , ὧν ἐπὶ τῆς ἀρχῆς |
κλητικῆς : ὅπερ ἑνούμενον εὐθείας ἐστίν , ὅμοιον τῷ ἐγὼ γράφω κἀκεῖνος γράφει , ἐπεχόμενον δὲ κατὰ τὴν σύ καὶ | ||
ἕκαστον τῶν ποιημάτων , ὅσα κατά τινα ἁρμονίαν ἐπέρχομαι καὶ γράφω . ἄλλως : ἤτοι διαβεβαιοῦμαι , ἢ εὔχομαί σοι |
ἔχει τὸ ψ , τότε ὁ παθητικὸς παρακείμενος διὰ δύο μμ γράφεται , τύψω τέτυμμαι , γράψω γέγραμμαι : εἰ | ||
κωφοῦ ξυνίημι καὶ οὐ λαλέοντος ἀκούω λῆμμα μὲν διὰ δύο μμ τὸ κέρδος , λῆμα δὲ δι ' ἑνὸς μ |
Ἆρ ' οὖν δυνατὸς αὐτὸ ἂν γενοίμην , ὥσπερ καὶ διανοοῦμαι , διὰ λόγων ἐνδείξασθαί σοι ; Τί δ ' | ||
γιγνόμενα , οὐκ ἂν θαυμάζοιμι εἰ μὴ σαφῶς λέγων ἃ διανοοῦμαι τοῦτο ἐποίησα καὶ ἔπαθον : ἀλλ ' ἃ βούλομαι |
: παρὰ τὸ ἄλη ἀλῶ , παράγωγον ἀλαίνω , ὡς δρῶ δραίνω , . , . . Ἀλαλή : ὁ | ||
: ἢ παρὰ τὸ ἄνω βλέπειν : ἢ παρὰ τὸ δρῶ , τὸ βλέπω , ἄδρωπος καὶ ἄνθρωπος : ἢ |
: καὶ λιγνύος ῥιπαῖσι καὶ γρυνῶν βολαῖς . παρὰ τὸ δεικνύω δεικνύς τις οὖσα , ἡ δεικνύουσα τὸ πῦρ . | ||
Ἀριστοφῶν Κολλυτεὺς πρόεδρος εἶπεν . ] Ὥσπερ τοίνυν ἐγὼ ταῦτα δεικνύω τὰ ψηφίσματα , οὕτω καὶ σὺ δεῖξον , Αἰσχίνη |
, ὃ καὶ αὐτὸ προσηγόρευσε θάτερον , μεθαρμόζειν ὡς ἂν ἐθέλωμεν πρός τε τὸ εἶναι καὶ τὸ μὴ εἶναι , | ||
, ἀλλ ' ἃ πεισόμεθα , ἂν μὴ ταῦτ ' ἐθέλωμεν ποιεῖν , καὶ τὸ διαρπασθήσεται τὰ χρήματα τῷ φυλακὴν |
ἕξω : καὶ ἀπὸ μὲν βαρυτόνων ἰσοσυλλαβεῖ αὐτῷ , πλέκω πλέξω , ἀπὸ δὲ περισπωμένων μιᾷ περιττεύει , ποιῶ ποιήσω | ||
πέπλεχα , ἐν δὲ τῷ μέλλοντι τὸ Ξ , οἷον πλέξω . Τὸ γὰρ Ξ διπλοῦν ὂν ἐκ τοῦ Κ |
ἔθησεν , ἀλλὰ ὁ κανών φησιν : Ὁ ἀόριστος πρῶτος ἐνεργητικός , εἴτε ἀπὸ βαρυτόνων ῥημάτων παράγεται , εἴτε ἀπὸ | ||
γέγονε τοῦ βέλεα τείχεα . Ἑνικά . Τετυφώς : ὁ ἐνεργητικός τε καὶ μέσος παρακείμενος τρέπων τὸ α εἰς ως |
μὲν ἐξεῦρες , ἐποίησε δὲ ὁ τέκτων . ἐγὼ δὲ γράψω τῷ λόγῳ : ἥδιστον γὰρ τὸ θέαμα . δύο | ||
γὰρ ἐνταῦθ ' ἦσθ ' ἔτι ; Ἀπολῶ σε καὶ γράψω σε μυρίας δραχμάς Ἐγὼ δὲ σοῦ γε τὼ κάδω |
μετὰ ταῦτά φασιν ἀφανῆ γεγονέναι . καὶ ὅτι ταῦτα οὐ ψεύδομαι , ἡ Μελίτη συνομολογήσει καὶ θεράπαιναι δύο , μεθ | ||
τοῦτο καὶ . . ἀπὸ βαρυτόνου . τὸ φείδω ψεύδω ψεύδομαι , ἐρείδω ἐρείδομαι παραλήγουσι διφθόγγῳ . Τὰ εἰς ΔΩ |
παρά τισι κενοῦ . διαφοραὶ δὲ αὐτοῦ αἵδε : μακρὰ δίχρονος ̅ μακρὰ τρίχρονος ⌙ μακρὰ τετράχρονος ␣ μακρὰ πεντάχρονος | ||
συνυπάρχουσιν ἀλλήλοις . διόπερ καὶ ἡ μακρὰ συλλαβὴ εἴπερ ἐστὶ δίχρονος , ὀφείλει , ὅτε μὲν αὐτῆς ἐνέστηκεν ὁ πρῶτος |
παράθεσιν ἀναμεμερισμέναι ταῖς πλαγίαις πτώσεσιν , ἔν γε μὴν τοῖς ἀπτώτοις καθ ' ἕνα σχηματισμὸν παρελαμβάνοντο . ἔνθεν κατὰ τοῦτο | ||
. : Φησὶ Τρύφων τὸν ὅτι σύνδεσμον καὶ πτωτικοῖς καὶ ἀπτώτοις συντάσσεσθαι : ‚ ὅτι ὁ ἥλιος ὑπὲρ γῆν ἐστίν |
οἱ δὲ ϲυναπτικοί , οἱ δὲ παραϲυναπτικοί , οἱ δὲ αἰτιολογικοί , οἱ δὲ † ἀπορρηματικοί , οἱ δὲ ϲυλλογιϲτικοί | ||
, δέ , δέ , τοῦτο δέ , ἔγωγε ; αἰτιολογικοί , γάρ γάρ , ἐπειδή , ἐπεί , διὰ |
ὡς πολλαχόθι τὸν ἔνδον ὅλον ἀπολέσθαι χιτῶνα , καὶ ὅμως ἐβίων τε οὗτοι καὶ διεγένοντο , μὴ ἂν διασωθέντες , | ||
. βιῶναι : ζῆσαι . βίωμι , ὁ δεύτερος ἀόριστος ἐβίων , ἐβίωμεν τὸ πληθυντικόν , καὶ τὸ ἀπαρέμφατον βιῶναι |
ἀλλὰ ποδάρκη καὶ ποδώκη . . , πτολίπορθος Ἀχιλλεύς . πτ . Ἀχ . Θ Ο Φ Ω . Θ | ||
καὶ τὸ ἔτυπτον ὁ παρατατικὸς ἐπειδὴ ἀμφότεροι [ εἰς ] πτ ἐν ταῖς τελευταίαις συλλαβαῖς ἔχουσι , διὰ τοῦτο συγγενεῖς |
μετοχῆς , ὅθεν γενέσθαι τὸ εἴτω ἐν διφθόγγῳ καὶ ἐκεῖθεν ἤτω διὰ τοῦ η . . . , : περὶ | ||
ἐϲ τὴν κεφαλὴν ὑπ ' ἀνάγκηϲ χρέεϲθαι : ὀλίγη δὲ ἤτω ἡ χρῖϲιϲ . ἢν δὲ καὶ φλεγμαϲίαι τῶν ὑποχονδρίων |
] εἰσβολὴ ἐντεῦθεν ἐπὶ τὸ συμφέρον : τὸ δὲ σχῆμα προδιόρθωσις . τρίτον προοίμιον , μᾶλλον δὲ εἰσβολὴ τῶν ἀγώνων | ||
πάντα εἰς ἑαυτὸν ἀνάγων φορτικὸς εἶναι δοκῇ . τὸ σχῆμα προδιόρθωσις . μὴ συνιέναι ] σημείωσαι ὅτι διενήνοχε σύνεσις φρονήσεως |
οὐ καλὸν ἡγοῦμαι εἶναι : ἐγὼ δ ' αὐτῷ οὐκ ἀποκρινοῦμαι πρότερον εἴτε αἰσχρὸν εἴτε καλὸν ἡγοῦμαι τὴν ῥητορικὴν πρὶν | ||
τί δυσχεραίνεις ; Οὐ δυσχεραίνω μόνον ἀλλὰ καὶ δέδοικα ὅτι ἀποκρινοῦμαι ἄν τις ἔρηταί με : ” Ὦ Σώκρατες , |
δεοντος ἐμῶν ἀπιθήσετ ? ! [ [ ] ! εων εἶπα διδασκόμενος [ ] ηνησοίσετε ! ! ! ! φύλλα | ||
τοῦ θεοῦ καθ ' ὕπνον : Ἰακώβ . ἐγὼ δὲ εἶπα : τί ἐστιν „ ; ἀνακληθεὶς δὲ προσοχῇ χρῆται |
πόθεν τὸ ὄσσω καὶ πέσσω ; παρὰ τὸ ὄπτω καὶ πέπτω . Αἰολικῶς γὰρ ἐτράπη τὸ πτ εἰς δύο σσ | ||
, μάσσω μάγειρος : Αἰολεῖς δὲ διὰ τοῦ ι : πέπτω πέπειρος : ὀνῶ τὸ ὀφελῶ ὄνειρος : ἀΐσσω αἴγειρος |
μὲν ἐκ τύχης ὁ ποταμὸς μεταβάλῃ καὶ ῥυῇ θολερώτερος , ἄχθεσθε καὶ πρὸς τοὺς πρῶτον ἐπιδημήσαντας αἰτίαν λέγετε : τὸν | ||
ὅτι , οἷς ἐπὶ τῆς σκηνῆς ψυχαγωγεῖσθε , τούτοις μὴ ἄχθεσθε ἐπὶ τῆς μείζονος σκηνῆς : ὁρᾶτε γὰρ ὅτι οὕτως |
στῶτος : τὸ μὲν γὰρ τύπτω δισύλλαβον , τὸ δὲ τέτυφα τρισύλλαβον , ὁ δὲ ὑπερσυντέλικος ἐπεὶ κατὰ πολὺ παρῆλθε | ||
ἀπὸ τοῦ ὁριστικοῦ ἐνεργητικοῦ παρακειμένου τοῦ τέτυφα : τὸ γὰρ τέτυφα τραπέντος τοῦ α εἰς ω καὶ καταβιβασθέντος τοῦ τόνου |
ἐνδιάθετος : καὶ ὁ μὲν προφορικὸς , καθ ' ὃν διαλεγόμεθα καὶ συντυγχάνομεν , καὶ προφερόμεθα τοὺς λογισμούς : ὁ | ||
ἐν τοῖς λόγοις : ἐν παντὶ γὰρ τῷ χρόνῳ ὃν διαλεγόμεθα οὐδὲν παυόμεθα εἰς τὸ αὐτὸ ἀεὶ περιφερόμενοι καὶ ἀγνοοῦντες |
ἀποβάλῃς τὸ ε καὶ τρέψῃς τὸ α εἰς ω μέγα τύψω γίνεται . Τὸ ἐὰν τύπω χρόνου μέν ἐστιν ἀορίστου | ||
ἔχουσιν : ὥσπερ γὰρ ἐπὶ τοῦ τύπτω ὁ μέλλων ἐστὶ τύψω διὰ τοῦ Ψ , οὕτω καὶ ἐπὶ τοῦ λείβω |
ἡμίφωνον ὑγρὸν καὶ προτάσσεται φωνηέντων ἐν συλλαβῇ καὶ ὑποτάσσεται : προτάσσεται , ὁπότε καὶ τὰ τούτοις ὅμοια γράφομεν : ὑποτάσσεται | ||
θηλυκὸν καὶ οὐδέτερον : καὶ ἀρσενικὸν μὲν οὖν ἐστιν οὗ προτάσσεται κατ ' εὐθεῖαν καὶ ἑνικὴν πτῶσιν ἄρθρον τὸ ὁ |
τὴν θεραπείαν , πᾶσιν ἁρμόσαι δυναμένην : ὑποδραμόντες δὲ ἑξῆς ὑποδείξομεν , εἴ τινα κατ ' ἰδιότητα ἐνίους προςωφελεῖν πέφυκεν | ||
ὧν ἀπεδείχθη τὸ προκείμενον κεφάλαιον . Πῶς οὖν ἀναμνήσομεν , ὑποδείξομεν ἤδη τοὺς τόπους τῆς ἀναμνήσεως κεφαλαιωδῶς λέγοντες , ἐπέδειξα |
μέλλει πρὸς ἡμᾶς ἥξειν . ἐπειδὰν γνῶμεν , ὅ τι γέγραφας , ἀντεπιστελοῦμεν μακρότερα . Οὐδὲ πρότερον μὲν ἐν τοῖς | ||
εἰ δὲ μὴ ταῦθ ' ἕξεις δεικνύναι , οὐκ ἐξὸν γέγραφας : κληρονόμον γάρ σε καθίστης ' ὁ νόμος τῆς |
ἀφ ' οὗ . Δόλου : παρὰ τὸ δέω τὸ δεσμῶ τοὺς ἁλισκομένους , ὡς τό : ἀλλά σφωε δόλος | ||
προστακτικόν ἐστι καὶ κανονίζεται οὕτω : δέω , δῶ τὸ δεσμῶ : δέομαι , δοῦμαι : ἐδεόμην , ἐδούμην : |
γὰρ καὶ βαρὺ τὸ α ἀπαιτεῖ , ὥσπερ καὶ τῷ δώτης τὸ δῶτα παράκειται , θύτης θῦτα . αὐτός γε | ||
κᾰλός κᾱλός , Ἀ̆πόλλων Ἀ̄πόλλων , τιθέμενος τιθήμενος , δότης δώτης , Κόρα Κώρα , Τυνδάρεος Τυνδάρεως , μήστορα μήστωρα |
ἡμερῶν . κᾆθ ' ὅταν θύειν δέῃ , στρεβλοῦτε καὶ δικάζετε , πολλάκις δ ' ἡμῶν ἀγόντων τῶν θεῶν ἀπαστίαν | ||
ὑμᾶς ἐροίμην ἐπὶ τούτοις ἅπασι , κατὰ ποίους νόμους ὀμωμοκότες δικάζετε , πότερα κατὰ τοὺς τῆς πόλεως ἢ καθ ' |
. λαβὼν ] ἀπελθεῖν σε μετὰ τοῦ υἱοῦ σου . διδάσκω ] ἵνα διδάσκω αὐτόν , οὔ , παιδεύω . | ||
δι ' αἰτίων καὶ προτάσεων . πάλιν δ ' οὐδένα διδάσκω λέγει ἀντὶ τοῦ οὐδενὶ ἐντίθημι τὰ δόγματα : οὐ |
ὑμῶν ; οὐκ ἄρ ' ὀρθῶς ἐγνώκατε . ἵνα τοίνυν εἰδῆθ ' ὅτι τἀληθῆ λέγω , λαβέ μοι τὴν ἐπιστολὴν | ||
πόλει : προσήκει δὲ καὶ τούτων φροντίζειν . ἵνα τοίνυν εἰδῆθ ' ὅτι καὶ τοῦτον ἀπώλεσεν , [ τὸν Τίμαρχον |
πολλὰ φαύλως περιβεβλῆσθαι πράγματα . ὅταν λέγῃς μὲν πολλά , μανθάνῃς δὲ μή , τὸ σὸν διδάξας τοὐμὸν οὐ μαθὼν | ||
ὡς εὐεργέτην τιμῶσιν . θυμοῦ κράτει . ἐάν τι παρηκμακὼς μανθάνῃς , μὴ αἰσχυνθῇς : βέλτιον γὰρ ὀψιμαθῆ μᾶλλον ἢ |
ἀποβολῇ τοῦ ι Αἰολικῶς καὶ κατὰ διπλασιασμὸν τοῦ ρ γίνεται ἔρρω , ὡς κείρω κέρρω : οἱ δὲ Αἰολεῖς τὰ | ||
. οὕτω γοῦν καὶ φθείρω εἴρω , ἐξ οὗ Αἰολικῶς ἔρρω ὡς κείρω κέρρω , δείρω δέρρω : Αἰολεῖς γάρ |
τὸ ὅμοιος οὗτος τῷ τεθνηκότι λέγομεν . Ἀλλὰ ταῦτα μὲν παρεξέβημεν : ἐκεῖθεν δὲ ζητητέον τὸ διὰ τί ἐπὶ τούτων | ||
. ἐπάνιμεν δ ' ἐπὶ τὰ ἑξῆς ἀφ ' ὧν παρεξέβημεν . Τὴν μὲν δὴ Λιπάραν καὶ τὴν Θέρμεσσαν εἰρήκαμεν |
Ὁμήρων , τίμιοι τιμίων . αἱ δὲ εἰς ΟΙ εὐθεῖαι ὀξύτονοι περισπῶσι τὰς γενικὰς αὐτῶν : σοφοί σοφῶν , καλοί | ||
λέγει ὅτι τὰ ὑποτακτικά , ὧν αἱ μετοχαὶ εἰς ων ὀξύτονοι , οἷον τύχω τυχών , εὕρω εὑρών , ὁμοίως |
. Ἐὰν γὰρ πεισθῇς , πατέρα τὸν ἐμὸν Ἄψυρτον ἐγὼ πείσω σοί με συνοικίσαι , καὶ τὴν νῦν σοι γυναῖκα | ||
τοῦ ς , ὁ παρακείμενος διὰ τοῦ κ , πείθω πείσω πέπεικα : ὅτε δὲ διὰ τοῦ ψ , ὁ |
οὐδ ' ὑπὸ δήμου ἐπῃνημένος , οὐδ ' ὑπὸ δικαστηρίου δεδοκιμασμένος , οὐδ ' ὑπὸ Σόλωνος ἢ Λυκούργου τεθείς : | ||
εἰ καὶ συγγενὴς καὶ φίλος καὶ εὐεργέτης καὶ φιλότιμος καὶ δεδοκιμασμένος ὑπῆρχον τοιοῦτος εἶναι , τίς ἂν ἀμφισβητήσειε μὴ οὐκ |
φαυλότατοι πάντων ἀνθρώπων , εἴποιμ ' ἂν αὐτοῖς , ἃ διδάσκετε , οὐ προεμάθετε ; ἢ προκαλεῖσθαι μὲν εἰς ἔλεον | ||
' , ἔφη , ὑμεῖς , ὦ Ἡριππίδα , καὶ διδάσκετε αὐτὸν βουληθῆναι ἅπερ ἡμεῖς . οἱ μὲν δὴ ἀναστάντες |
εἰπεῖν , πότερ ' ἡμῖν συμφέροντ ' ἢ οὔ , γέγραφ ' εὐθὺς ἀγώγιμον ἐκ τῶν συμμάχων εἶναι . οὐκοῦν | ||
μέσον γάρ ἐστιν αἰτίας καὶ ἐλέγχου κρίσις , ἣν οὐδαμοῦ γέγραφ ' οὗτος ἐν τῷ ψηφίσματι . Λέγε τοὺς ἐφεξῆς |
κρόμμυα ” . Γ αἰ λῇς ] εἰ θέλεις . περίδου ] συνθήκας ποίησον . θυμιτιδᾶν ] μετὰ θύμου τετριμμένων | ||
τόνδε κόριν κηφῆνα ποιήσω . γρυμέα θυροκοπεῖν καὶ θυροκοπία νεκρόν περίδου πολιτοκοπεῖν στρηνιᾶν γαστὴρ ὅλον τὸ σῶμα , πανταχῇ βλέπων |
ἀκτήμων ἀκτήμονος , Εὐκτήμων Εὐκτήμονος , τλήσω τλήμων τλήμονος , γνώσω γνώμων γνώμονος καὶ ἐν συνθέσει ἐπιγνώμων ἐπιγνώμονος , νοήσω | ||
ἀγνοῶ , [ καὶ κατὰ συγκοπὴν γνῶ , ὁ μέλλων γνώσω καὶ προσθέσει τοῦ κ πρὸ τοῦ δευτέρου ω γνώσκω |
τῆς ὀργῆς ὑμῶν ἔς με γεγένηται καὶ ἐκκλησίαν τούτου ἕνεκα ξυνήγαγον , ὅπως ὑπομνήσω καὶ μέμψωμαι εἴ τι μὴ ὀρθῶς | ||
δὲ τῶν περὶ τὸν ἄνδρα ἀγνοήσαντι . ὡς μὲν οὖν ξυνήγαγον ταῦτα διεσπασμένα καὶ ὡς ἐπεμελήθην τοῦ ξυνθεῖναι αὐτά , |
, οἷον ἥρως : ἴαμβος ἐκ ˘ καὶ – , τρίχρονος , οἷον Σόλων : σπανίως πάνυ τροχαῖος ἐκ – | ||
πρὸ τεσσάρων χρόνων τόνος πίπτει . ἐὰν δὲ εὑρεθῇ λέξις τρίχρονος , ἢ δίχρονος , ἢ μονόχρονος , τότε ἀναπέμπει |
κακῶς εἰπεῖν Περικλέα αὐτὸς μαρτυρήσει . καὶ ὅπως μὴ πάλιν ἀχθεσθῇς ὑπὲρ τοῦ αὐτοῦ . σκόπει γὰρ αὐτὰ ἃ λέγει | ||
βουλεύσαιο . “ καίτοι , ὦ φίλε Σώκρατεςκαί μοι μηδὲν ἀχθεσθῇς : εὐνοίᾳ γὰρ ἐρῶ τῇ σῇοὐκ αἰσχρὸν δοκεῖ σοι |
καὶ δευτέρᾳ συλλαβῇ ἔχοι τὸ Π : θάλπω λάμπω πέμπω λείπω μέλπω βλέπω ἐρείπω . πρόσκειται ” εἰ μὴ ἔχοι | ||
λοίσθιος , οἷον ἐξολισθήσας καὶ ἐμποδισθείς : ἢ παρὰ τὸ λείπω λοῖστος καὶ λοῖσθος καὶ λοίσθιος . ὁρώμενος : ὁρῶν |
ἰσόρροπος ἡ μάχη σφίσιν ἐγένετο . ἐν ὅσῳ δὲ οὗτοι συνεστήκασιν , ἐν τοσούτῳ τοὺς οἰκέτας ἐκέλευεν ὁ Εὐφαὴς πρῶτα | ||
κράσει σύγκεινται μορίων , ὥσπερ αἱ ἄρισται κατασκευαὶ τῶν σωμάτων συνεστήκασιν ἐκ συμμέτρων μὲν τῶν ὀργανικῶν , ἐξ εὐκρασίας δὲ |
πρὸς οὓς ἀσχολήσονται . εἰ γὰρ αὐτοὶ μὲν Θηβαίοις μὴ βοηθήσομεν , τούτους δὲ προησόμεθα , οὐχ ὁρῶ τὸ τούτων | ||
, ὥσπερ τότε , ἀλλ ' ὑπὲρ ἡμῶν αὐτῶν ἀδικουμένων βοηθήσομεν . καὶ τοῦτο μέντοι χρὴ εὖ εἰδέναι , ὅτι |
πᾶσα γὰρ δύναμις αὐτός ἐστι . μηδὲ ἔν τινι αὐτὸν διανοηθῇς εἶναι , μηδὲ πάλιν κατεκτός τινος : αὐτὸς γὰρ | ||
οὐδὲν οἶδεν . ἑλοῦ δ ' εἰ θέλεις ἣν ἂν διανοηθῇς μικρὰν ἢ μείζονα τέχνην καὶ τὸν κατὰ ταύτην γενόμενον |
αἰσχρὰ ταῦτα , ἀλλὰ κἀκείνοις ὑπεναντία : εἰ δὲ ψεύδεσθαι φήσετε , οὐχὶ πρέπονθ ' ὑμῖν αὐτοῖς ἀναθήσετε . μὴ | ||
οὐ γὰρ ἂν δεηθείην ἄλλων ἢ ὑμῶν . καὶ τότε φήσετε δεινὰ πεπονθέναι με , ἀκριβῶς οἶδα , ὅτ ' |
τε . ἐντεῦθεν πάλιν εἶπεν ὁ Ξενοφῶν : Ἐπεὶ τοίνυν διανοῇ ἀποδιδόναι , νῦν ἐγώ σου δέομαι δι ' ἐμοῦ | ||
εἰ κυνὸς τροφὴν ἐσθίεις , τῷ ὁμογενεῖ καὶ ὁμοιοτρόπῳ μάχεσθαι διανοῇ ; λέγει δὲ ἑαυτὸν κυνοκέφαλον διὰ τὸ ἀναιδὴς εἶναι |
μεταβολῇ , κεράσας , μαλάξας , μολύνας . φύρω τὸ μιγνύω καὶ μολύνω , φυράω δέ , φυρῶ , τὸ | ||
Ἵνα δὲ εἰδῆτε ὅτι ἁπλῶς περὶ πάντων σκοποῦμαι καὶ οὐδὲν μιγνύω φιλονεικίας , ἐρῶ τι καὶ μεῖζον τούτων . εἰ |
ω εἰς τὸ ω κίρνανται , οἷον ποιέω ποιῶ , νοέω νοῶ : εἰ γὰρ ἐγένετο ἀπὸ τῆς κοινῆς γενικῆς | ||
μελετήσαντα πάσχειν συναίρεσιν , διὰ τὸ ποιέω , ποιῶ : νοέω , νοῶ : καὶ εἴτι ἄλλο τοιοῦτον διὰ τοῦ |
νεωστὶ κοπεῖσι , τοῖς νεωστὶ πεπλεγμένοις παρὰ τὸ στέφω τὸ πλέκω . κομῶντα : στεφανούμενον , περιφραστικῶς αὐτοῦ στεφανοφοροῦντος κλανεως | ||
τοῦ εκω δισύλλαβα βαρύτονα διὰ τοῦ ε ψιλοῦ γράφονται : πλέκω : τέκω : κρέκω : δέκω . Τὰ διὰ |
λόγον καὶ προδιέβαλεν , ἵν ' ὑμεῖς μὴ ὁμοίως αὐτῷ προσέχητε ἢ ἐγὼ μὴ εἴπω πρὸς ὑμᾶς αὐτὸν διὰ τὸ | ||
δοκῶ , μήτε νῦν μήτ ' αὖθις ὡς ὑγιαίνοντί μοι προσέχητε . Ὅτι μὲν δὴ μέγας ἐκ μικροῦ καὶ ταπεινοῦ |
, νὴ τοὺς θεούς . πόθεν ἔλαβον τὴν χάριν ; νενόηκα , “ φησίν , ” εὐσεβήσας εἰς τοὺς ξένους | ||
ἀποτέκοι τὸν Ἰσαάκεὐδαιμονίαν δὲ χρῆσιν ἀρετῆς τελείας ἐν βίῳ τελείῳ νενόηκα . παρὸ καὶ τῆς προαιρέσεως ἀγάμενος αὐτὸν ὁμολογεῖ τελεσφορήσειν |
, ὅπου ἐστίν . Ὅτι δ ' ἀληθῆ λέγω , ἀκούσατε τοῦ ψηφίσματος , καὶ ἀναμνήσθητε τοῦ πολέμου , καὶ | ||
αὐτοῦ : Ἀκούσατε , τέκνα μου , υἱοὶ Νεφθαλείμ , ἀκούσατε λόγους πατρὸς ὑμῶν . Ἐγὼ ἐγεννήθην ἀπὸ Βάλλας : |
νῦν λέγωμέν τε καὶ ἐρευνῶμεν . Οὐκέτι νόμους , ὦ Μέγιλλε καὶ Κλεινία , περὶ τῶν τοιούτων δυνατόν ἐστιν νομοθετεῖν | ||
Λακεδαιμόνιοι Ἀθηναίους , ὡς “ Ἡ πόλις ὑμῶν , ὦ Μέγιλλε , ” ἔφασαν , “ ἡμᾶς οὐ καλῶς ἢ |
δὲ ἑκουσίως πονηρὰς ψέγομεν , τὰς δὲ ἀκουσίως πονηρὰς οὐ ψέγομεν ἀλλὰ συγγνώμης ἀξιοῦμεν , τὰς δὲ ἀκουσίως πονηρὰς καὶ | ||
δόξαις δίχα ἐπιστήμης εἰκῇ καὶ ἐπαινοῦμεν ἃ ἔτυχεν ἑκάστοτε καὶ ψέγομεν : καὶ διὰ τοῦτο συμβαίνει ταὐτὰ καὶ ἐπαινεῖσθαι καὶ |
. τοῦ δὲ μακροῦ χρόνου ταῦτα . Πᾶν ὄνομα μονοσύλλαβον μακροκατάληκτόν ἐστι φύσει ἢ θέσει , οἷον : στύξ νύξ | ||
λάαος . Ἰστέον δὲ ὅτι πᾶν ὄνομα εἰς ας βαρύτονον μακροκατάληκτόν ἐστι , πλὴν τοῦ μέγας καὶ λᾶας : καὶ |
ποιεῖν . ἀλλ ' οὐδεὶς ἐρεῖ . καὶ μὴν πάντες ἐπίστασθ ' ὡς , καὶ παραινούντων τούτων καὶ μή , | ||
διδάσκετε καὶ πάντα μηχανᾶσθε κἀξευρίσκετε , ἓν δ ' οὐκ ἐπίστασθ ' οὐδ ' ἐθηράσασθέ πω , φρονεῖν διδάσκειν οἷσιν |
τροπὴν Βοιωτικὴν τοῦ ῳ εἰς τὴν οι δίφθογγον αἰδοῖος καὶ ἠοῖος . ἔχει δὲ τὸ ι : τὰ γὰρ ἀπὸ | ||
κατὰ τροπὴν Βοιωτικὴν τῆς ωι διφθόγγου εἰς τὴν οι δίφθογγον ἠοῖος καὶ αἰδοῖος . οὕτως ὁ Χοιροβοσκὸς εἰς τὴν Ποσότητα |
εἰς φρούρια καὶ εἰς λοχαγίας , καὶ ἄλλου οὗτινος ἂν δέησθε οἶδα ὅτι ὡς φίλοι τεύξεσθε Κύρου . ἀκούσαντες ταῦτα | ||
ταῖς οἰκίαις καὶ ἐκ τῶν χωρίων βίᾳ λαμβάνειν ὧν ἂν δέησθε οὐ πείθοντας . ταῦτ ' οὖν οὐκ ἀξιοῦμεν : |
τέσσαρα νῦν τοῦ χοροῦ μαθὼν μέρη τὴν ἔξοδον τὸ πέμπτον ἀκροῶ μέρος , ὅπερ μετ ' ἐμμέλειάν ἐστιν εἰς τέλος | ||
φορῶ φορέσω , καὶ ἡ δευτέρα τὸ α ὡς τὸ ἀκροῶ ἀκροάσω , γελῶ γελάσω : τέως δὲ ὡς ἐπὶ |
εὐθείας , τὸ λοιπὸν δείκνυσι νῦν , ὅτι πᾶς σύνθετος κατηγορικὸς συλλογισμὸς ὑπὸ τὰ τρία σχήματα ἀνάγεται διὰ μέσου τοῦ | ||
εὐθείας κατηγορικός : ἐπ ' εὐθείας γὰρ ἀλλ ' οὐ κατηγορικὸς ὅδε : ἀριθμὸς ἢ ἄρτιος ἢ περιττός ἐστιν : |
βίβλῳ κατέταξεν , κατὰ μέρος ἐπισκοπήσωμεν ἀπὸ τοῦ τύπτω καὶ λείβω τὴν ἀρχὴν ποιησάμενοι , ἀφ ' ὧν καὶ αὐτὸς | ||
παρακείμενος τὸ Φ , τύπτω , τύψω , τέτυφα , λείβω λείψω λέλειφα , γράφω , γράψω γέγραφα : καὶ |
ἀγαθὸν συμφύλακα Πέρσαις τε καὶ ἐμοὶ τῆς ἀρχῆς τιμήσω . ἔστων δὲ παρ ' ὑμῖν καὶ ἕδραις ὥσπερ παρ ' | ||
ὀρθῶς ἀποπρεσβεύσας γένηται φανερὸς ἢ κηρυκεύσας , γραφαὶ κατὰ τούτων ἔστων ὡς Ἑρμοῦ καὶ Διὸς ἀγγελίας καὶ ἐπιτάξεις παρὰ νόμον |
φεύγειν ἠτυχηκότα φίλον . ταῦτα δὲ τρὶς ἤδη πρὸς σὲ βοῶ : τὸ μὲν πρῶτον ἐν γράμμασιν , ἔπειτα πρὸς | ||
ὡς διπλόος διπλόη , ὄγδοος ὀγδόη , ὡς ἔχει τὸ βοῶ βοήσω , γοῶ γοήσω : ἀκροῶ δὲ ἀκροάσω καὶ |
, ἀπὸ τοῦ οὔτημι καὶ ἐλήλαμι . ἵνα ὦσιν ἐνεστῶτες παθητικοί , ὡς τὸ ἵστημι ἵσταμαι καὶ ἱστάμενος , . | ||
, ἀπὸ τοῦ οὔτημι καὶ ἐλήλαμι . ἵνα ὦσιν ἐνεστῶτες παθητικοί , ὡς τὸ ἵστημι ἵσταμαι καὶ ἱστάμενος , . |
μὴ λέγε , ἀντιλογίαν δέ . Καθέζομαι , καθεδοῦμαι , καθεδοῦνται , καθεδούμενος . Υἱέος , υἱέι . υἱέα δὲ | ||
. ἐὰν δὲ στυπτηρίαν καὶ ὀρίγανον λειώσας χρίσῃς , οὐ καθεδοῦνται . Εἰς τὰς ὁδοὺς κρέμασον φύλλα πλατάνου , καὶ |
ὅτι μετὰ φαντασίας ἡ πρώτη εἰσδοχή . καὶ τούτων οὕτω διαιτηθέντων ἔτι κἀκεῖνα ἐπισκέψασθαι δεῖ , ἃ καί τισι τῶν | ||
ἀναληφθεῖϲα διαχρίεται : τούτουϲ δὲ καὶ ἡ τῶν . ἀπερίττωϲ διαιτηθέντων παιδίων κόπροϲ μειζόνωϲ ὀνίνηϲιν . ἡ δὲ τῶν λύκων |
χασμώδεις ὄντες ἐκτείνωσι τὰς χεῖρας . Ἀριστοφάνης Ἀχαρνεῦσι : „ στέλω , κέχηνα , σκορδινῶμαι , πέρδομαι . „ ὅπερ | ||
θέρω . Θρώσκω . ἀπὸ τοῦ θέρω θερίσκω , ὡς στέλω στελίσκω . μεταθέσει τοῦ ο εἰς ω , καὶ |
ἰδνῶ . σεσημείωται τὸ δάκνω βαρύτονον , ὅπερ ἀπὸ τοῦ δαγκάνω γέγονε κατὰ συγκοπήν . τὰ δὲ ἔχοντα πρὸ τοῦ | ||
ὡς ἔχει τὸ τήκω : δήκω , ἐξ οὗ τὸ δαγκάνω : ἤκω τὸ παραγίνομαι , ὅπερ ἐν μὲν τοῖς |
τρέψαν εἰς ψ λείψω γέγονεν , καὶ τὸ τέρπω ὁμοίως τέρψω καὶ διὰ τοῦτο ἰσοσυλλαβοῦσιν ἐν τοῖς τοιούτοις ῥήμασιν οἱ | ||
νῦν μὲν ὡς δὴ ξένον ἄγων ς ' ἐφέστιον δείπνοισι τέρψω , τῆς δ ' Ἀθηναίων χθονὸς ἄξω θεατὴν δῆθεν |
ἔργοις . οἷον , ταχέως ἅμα βοῆ . ἀνεσόβοω : σοβῶ ἐστὶ , τὸ ἐντρέχω . ἔνιοι δὲ τὸ ἐκδιώκω | ||
δολῶ : δονῶ : θολῶ : κροτῶ : κλονῶ : σοβῶ : στορῶ : τορῶ : φρονῶ : χολῶ : |
μελλόντων , ῥηματικὰ ἐκπίπτει ὀνόματα διὰ τοῦ δ : οἷον φράζω φραδὴ , κομίζω κομιδή : οὕτως ἀπὸ τοῦ ὀπάσω | ||
. . Ἀφραδέως : ἀνοήτως , ἀπείρως : ἀπὸ τοῦ φράζω φραδής ἀφραδής ἀφραδέως , . , . . . |
: μὴ δὴ νῆας ἕλωσι καὶ οὐκέτι φυκτὰ πέλωνται : δύσεο τεύχεα θᾶσσον , ἐγὼ δέ κε λαὸν ἀγείρω . | ||
, ὁμοίως τῷ σπάρτα λέλυνται . . . . . δύσεο τεύχεα θᾶσσον , ἐγὼ δέ κε λαὸν ἀγείρω : |
. νῦν μὲν οὖν σε ὅπῃ τε καὶ ὅπως ἔχω τιμῶ , ὡς ἂν μὴ ἀγέραστος τὸ γοῦν ἐμὸν παρέλθῃς | ||
. ἀντὶ τοῦ : πολλή τις οὖσα , τοὺς μὲν τιμῶ , τοὺς δὲ σφάλλω . πρεσβεύω δὲ τὸ προτιμῶ |
κληρονόμους τῶν Εὐκτήμονος . Ταῦτα τοίνυν ὡς ἀληθῆ λέγω , ἀναγίγνωσκε τὰς μαρτυρίας . Μετὰ ταῦτα τοίνυν ὁ Φιλοκτήμων τριηραρχῶν | ||
' ὡς ἀληθῆ λέγω , λαβέ μοι τὰς μαρτυρίας καὶ ἀναγίγνωσκε . Ὅτι τοίνυν οὐκ ἄπορος ἦν ὁ Μοιριάδης , |
, καὶ οἱ ἐπιορκοῦντες ἐξαγορεύουσιν καὶ ὁμολογήσουσι καὶ ἀναθήματα μέγιστα τεθήσονται ἐν τῷ τόπῳ ἐκείνῳ . Λαβὼν οὖν τὸν ἱέρακα | ||
περιεχομένη ὑπὸ τῶν δύο εὐθειῶν ἐστιν ὀρθή , καὶ ποῦ τεθήσονται αἱ μετὰ τῶν τοιούτων δύο πλευρῶν τὸ ὀρθογώνιον σχῆμα |
διδασκῆσαι γὰρ ἀπὸ τοῦ διδασκῶ περισπωμένου , ὥσπερ ἀπὸ τοῦ τυπῶ τυπήσω , ἀπὸ δὲ τοῦ διδάσκω διδάξω : οὕτω | ||
μέσος μέλλων δεύτερος ἀπὸ τοῦ ἐνεργητικοῦ δευτέρου μέλλοντος ; τοῦ τυπῶ γίνεται , τροπῇ τοῦ ω μεγάλου εἰς τὴν ου |
τυχῶ : σίνω , σινῶ : οἷς ἀκόλουθον καὶ τὸ λούω , λοῶ : πείρω , περῶ : κείρω : | ||
ξύω , σμῶ , βρέχω , τύπτω , παίω , λούω , δεσμεύω , λύω , πλήσσω , φονεύω , |
ἡμέρων δέχεται τὴν τοιαύτην ἀλλοίωσιν . Καὶ περὶ μὲν αἰρῶν ἀρκείτω τὰ εἰρημένα . Τὰς γὰρ ἐν αὐτοῖς τοῖς γένεσι | ||
γένος ἔχω εἰπεῖν οὔτε ὁπόθεν ἐσῆλθον ἢ ὅποι ἀπεχώρησαν : ἀρκείτω δὲ ὡς ποιηταῖς τε εἴρηται καὶ ὡς ἕκαστός πῃ |
. Κρόνος ] ἄφρων ⌈ καὶ παλαιός . εἴπερ ] διδάξω . λαλιὰν ] στωμυλίαν καὶ πανουργίαν . ⌈ ἐπιβάλῃς | ||
δὲ τοῦτ ' ἐδύνατο , ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι ; ἐγὼ διδάξω . Φιλίππῳ μὲν ἦν συμφέρον ὡς πλεῖστον τὸν μεταξὺ |
τοῦ παθητικοῦ παρακειμένου γίνεται καὶ αὐτός : ἐκ γὰρ τοῦ τέτυμμαι , ἐὰν ἀποβάλῃς τὸ κατ ' ἀρχὰς Τ καὶ | ||
τοῦ φα εἰς μαι καὶ προσλαμβανομένου ἑτέρου μ , τέτυφα τέτυμμαι . Τοῦτο γάρ σοι κοινῶς περὶ τῶν παθητικῶν παρακειμένων |
, ἐγὼ δὲ πρὸς ἑκάτερον οὐκ ὀκνῶ καὶ ἀθυμεῖν ὅτε σιγᾷς καὶ γεγραφέναι μὲν πολλάκις , εἶναι δὲ ἐν ταῖς | ||
οὐδαμῶς . τί δέ : ὅταν σιγᾷς , οὐ πάντα σιγᾷς ; ναί . οὐκοῦν καὶ τὰ λέγοντα σιγᾷς : |
μοι ] * Πρῶτον περὶ τοῦ Ἀλκμᾶνος λέγων , ὅτι στέφω αὐτὸν καὶ ῥαίνω ἐν ὕμνῳ , εἶτα διὰ μέσου | ||
, χρωματίζω , κιχρῶ , εὐτρεπίζω ὠνοῦμαι , δεσμεύω , στέφω , κραδαίνω , φιλοποιῶ διαλλάσσω , πατῶ , συγκροτῶ |
ἐστιν : ἔνθεν γὰρ καὶ ταῖς ἐν δευτέρῳ προσώπῳ νοουμέναις ἁπάντοτε κλητικαῖς σύνεστιν . . Πρόκειται δὲ ὡς τὸ πλέον | ||
εἶναι τὸ παρακαταθήκη : καὶ δεδομένου τοῦ ὅτι ἐν συνθέσει ἁπάντοτε μετὰ τῶν ῥημάτων αἱ προθέσεις , δοθείη ὅτι καὶ |
λέγει τὴν ὅλην κατασκευὴν τοῦ πράγματος . Τὸν οἴκοι θησαυρὸν διαβάλλεις : ἐπὶ τῶν τὰ ἴδια διαβαλλόντων . Τὸ εὔωνον | ||
ἀργίας νόμος , ᾧ αὐτὸς ἔνοχος ὢν ἡμᾶς τοὺς ἐργαζομένους διαβάλλεις . ἀλλὰ γὰρ τοσαύτη τις ἀτυχία ἐστὶν περὶ ἡμᾶς |
: νωΐτερος σφωΐτερος ὑμέτερος ἡμέτερος σφέτερος : μὴ διὰ τοῦ ΤΕΡΟΣ δὲ ὀξύνονται : ἐμός σός ἑός . Πᾶσα πρόθεσις | ||
ἡμεδαπός ὑμεδαπός . Αἱ εἰς ΟΣ κτητικαὶ ἀντωνυμίαι διὰ τοῦ ΤΕΡΟΣ μὲν ἐκφερόμεναι προπαροξύνονται : νωΐτερος σφωΐτερος ὑμέτερος ἡμέτερος σφέτερος |
Χ ἀεὶ ἐκφέρεται λέλεχα , πέπλεχα : ἔτι καὶ ὁ παθητικὸς παρακείμενος τῆς τοιαύτης συζυγίας διὰ τοῦ Γ καὶ Μ | ||
, ὁ μέλλων ἕσω , ὁ παρακείμενος εἷκα , ὁ παθητικὸς εἷμαι καὶ ἡ μετοχὴ εἱμένος , οἷον : εἱμένος |
ἀργῆτι μαλλῶι ] εἰώθασιν οἱ ποιηταί , ὅταν τι ἀσαφὲς εἴπωσιν , ἐπεκδιδάσκειν αὐτὸ ἀπὸ τοῦ Ὁμήρου καὶ σαφὲς ποιεῖν | ||
. ὥστε οὐ τί εἴπωσι ζητητέον αὐτοῖς ἀλλ ' ὅπως εἴπωσιν . ὅλως δὲ , νομιστέον τὸν ἱστορίαν συγγράφοντα Φειδίᾳ |
δὲ οἷον καταφρονῶ , παραϲύνθετον δὲ οἷον ἀντιγονίζω φιλιππίζω . Ἀριθμοὶ τρεῖϲ , ἑνικόϲ , δυϊκόϲ , πληθυντικόϲ : ἑνικὸϲ | ||
ἢ σύνθετος καὶ δίλεξος , ἢ παρασύνθετος καὶ πολύλεξος . Ἀριθμοὶ δέ εἰσι τρεῖς : ὁ ἑνικός , ὁ δυϊκὸς |
Λυσίμαχος : μίξω , μιξόθηρ : μιξοπόλιος : μιξοβάρβαρος : ὄρσω , ὀρσόθριξ : ὀρσοθώραξ : δρύψω , δρυψόπαις : | ||
παρὰ τὸ ὁρῶ τὸ διεγείρω : ὁ μέσος Αἰολικὸς , ὄρσω : καὶ τὸ θύρα γίνεται , ὀρσοθύρη . ὀθνεῖον |
ἦ δ ' ὅς , ἀλλὰ τοῦτο ἔτι ἡμῖν μόνον εἴπατον καὶ ἐπιδείξατον ὅτι ἀληθῆ λέγετον : καὶ ἐὰν εἴπητον | ||
' . Ἰδού . Καὶ λαβομένω τὸ ῥῆμ ' ἑκάτερος εἴπατον , καὶ μὴ μεθῆσθον , πρὶν ἂν ἐγὼ σφῷν |
φ χ εὐθείας ἐν τοῖς οἰκείοις τῶν τριῶν παραλλήλων λόγοις γράψομεν διὰ τῶν ὁμολόγων τριῶν σημείων τμήματα τῶν ὑποκειμένων μεσημβρινῶν | ||
τί τὸ ὑγρὸν τοῦ χαλινοῦ καὶ τί τὸ σκληρόν , γράψομεν καὶ τοῦτο . ὑγρὸν μὲν γάρ ἐστιν ὅταν οἱ |
τὸν νόμον καὶ τὴν ἐκείνου φωνὴν ἐπὶ τοῦ παρόντος ὑποκρινάμενος εἰπάτω , δουλείαν ὀνομάζει τὰ γράμματα . δεχέσθω , φησὶν | ||
νῦν , οὐ λέγει τις τὰ βέλτιστα : ἀναστὰς ἄλλος εἰπάτω , μὴ τοῦτον αἰτιάσθω . ἕτερος λέγει τις βελτίω |
δὲ δήπουθεν ὑμᾶς ὥσπερ καὶ τότε , ὥστε πῶς οὐ συγχωρήσουσιν ; ἀλλ ' εἰ δεῖ προαρπάζειν τὸν καιρὸν , | ||
ὑμᾶς ἐάσουσιν οἱ πολέμιοι ταύτην ὑπολογιζόμενοι τὴν εὐεργεσίαν , καὶ συγχωρήσουσιν ὑμῖν τὴν πατρίδα καὶ τὴν ἐλευθερίαν καὶ τὴν ἡγεμονίαν |