ἀκρόασιν ἄξια , τοῖς κατὰ δύναμιν ἐγχειρεῖν λόγοις ἑκάστοτε . Ποιήσομαι δὲ τὸν λόγον ἁπλοῦν τε καὶ εὔληπτον , ἀλλὰ | ||
ἀναιδῶς αὐτοὺς ἰόντας ἐξελέγχω , βοηθεῖν μοι τὰ δίκαια . Ποιήσομαι δ ' ὡς ἂν κἀγὼ δύνωμαι διὰ βραχυτάτων τοὺς |
Αἰσχίνην ὀψὲ Ἀθηναῖον γεγενημένον , ὀψὲ γάρ ποτε , ὀψὲ λέγω , εἶτα ἀξιοπίστως ἐπικατεψεύσατο , χθὲς μὲν οὖν καὶ | ||
κατὰ συμβεβηκὸς ἥ τε κίνησις καὶ ὁ ταύτης ἀριθμός , λέγω δέ , ὅτι τοῖς μὲν γινομένοις οὐ μόνον ὁ |
! ! ! [ ] [ καθάπερ ] ἐγώ [ φημι , διανοεῖσθαι ] ? [ . τὴν ] καθ | ||
ἀνδρὸς ἰδιώτου ἢ ἄλλου τινός , μάλιστα μέν , ἔγωγέ φημι , ὦ Καλλίκλεις , φιλοσόφου τὰ αὑτοῦ πράξαντος καὶ |
κλητικῆς : ὅπερ ἑνούμενον εὐθείας ἐστίν , ὅμοιον τῷ ἐγὼ γράφω κἀκεῖνος γράφει , ἐπεχόμενον δὲ κατὰ τὴν σύ καὶ | ||
ἕκαστον τῶν ποιημάτων , ὅσα κατά τινα ἁρμονίαν ἐπέρχομαι καὶ γράφω . ἄλλως : ἤτοι διαβεβαιοῦμαι , ἢ εὔχομαί σοι |
ι γράφουσιν : δήκω , ἐξ οὗ τὸ δαγκάνω , δέδηγμαι δῆγμα : δείκω , ἐξ οὗ τὸ δεικνύω , | ||
ἐν τοῖς Ἀχαρνεῦσιν ὁ Ἀριστοφάνης δηλοῖ λέγων οὕτως ὅσα δὴ δέδηγμαι τὴν ἐμαυτοῦ καρδίαν τὸ πικρόν , ἥσθην δὲ βαιά |
ὄναρ φανερὸν εἶδόν ποτε ὥσπερ ἐπὶ τῆς παρελθούσης νυκτός . λέξω δέ σοι τοῦτο . ἰστέον δὲ ὅτι Ἰάονες οἱ | ||
ἐπέσχον : συγκλείσας : τὰ μαντικά : τὸ ἑξῆς : λέξω δέ σοι : τὸ δὲ νοσεῖ ἀντὶ τοῦ στασιάζει |
. Κρόνος ] ἄφρων ⌈ καὶ παλαιός . εἴπερ ] διδάξω . λαλιὰν ] στωμυλίαν καὶ πανουργίαν . ⌈ ἐπιβάλῃς | ||
δὲ τοῦτ ' ἐδύνατο , ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι ; ἐγὼ διδάξω . Φιλίππῳ μὲν ἦν συμφέρον ὡς πλεῖστον τὸν μεταξὺ |
τεταμένοι εἰσὶν οἱ ὑμένες , ἀντέχοντες αὐτό . Νῦν δὲ ἐρῶ τὴν διάγνωσιν , ἣν ἔφην ἀποφανέειν ὀλίγῳ πρότερον , | ||
νεώτερος λέγω , ἀλλ ' εἰ φρονούντων τοὺς λόγους ἀνδρῶν ἐρῶ . Οὐχ αἱ τρίχες ποιοῦσιν αἱ λευκαὶ φρονεῖν , |
ταυτί μοι δοκεῖ δίκαια λέγειν ὁ λέγων , κἀγὼ ὑμῖν πειράσομαι ἀποδεῖξαι τί ποτ ' ἐστὶν τοῦτο ὃ ἐμοὶ πεποίηκεν | ||
ἔχει , καὶ περὶ τῶν παρόντων ἄμεινον φρονήσομεν , ταῦτα πειράσομαι λέγειν . καίτοι με οὐ λέληθεν , ὅτι μαίνεσθαι |
Τροίᾳ , ἐκάθησθε : ἕνεκα τῶν ἐν Τροίᾳ γεγενημένων : δείξω δ ' ἐγώ σοι : ἐγώ σε ποιήσω αὐτοῖς | ||
ταῖς τῶν πατέρων τιμαῖς ἡ τῶν παίδων ἀνδραγαθία κρίνεται , δείξω τὸν λόγον . Καλλιμάχου γὰρ πατὴρ ὢν παντὸς ἄλλου |
ἡμῶν ὕπερ . ἐγὼ γὰρ αὐτὸς τόνδε κίνδυνον μεθεὶς μόνος συνάψω συγγόνωι τὠμῶι μάχην : κἂν μὲν κτάνω τόνδ ' | ||
οἷον ἄνθρωπος ζῷόν ἐστιν ἡ ὕλη ἀναγκαία : εἰ δὲ συνάψω ἐνδεχόμενον τρόπον τῇ ἀναγκαίᾳ καὶ εἴπω ἄνθρωπος ἐνδεχομένως ζῷόν |
μάλα : ἐγὼ δὲ τὸν ἐπιχώριον ὀμοῦμαί σοι ἐν τῷ ἐμαυτοῦ λόγῳ . Ἴστω τοίνυν ὁ Ζεὺς ὁ Φίλιος , | ||
τῆς ἐκείνων σοφίας ᾤμην προσήκειν ἐμοί , μέμνημαί τε τῶν ἐμαυτοῦ διδασκάλων καὶ περίειμι διδάσκων , ἃ ἐκείνων ἤκουσα , |
λόγου ἐστὶν ἡ δὲ κατὰ τὴν τοῦ θυμοειδοῦς ἐπικράτειαν . ἀποφαίνομαι οὖν ὅτι δύο εἴδη τῆς μεγαλοψυχίας ἐστὶν ἀλλήλων ἕτερα | ||
λέξεως καὶ τρίτης τῆς συνθέσεως , ἐν ἅπασι τούτοις αὐτὸν ἀποφαίνομαι κατορθοῦν . οὐ γὰρ διανοουμένους μόνον ὑποτίθεται χρηστὰ καὶ |
διάτονον ἔντραχυ καὶ ὑπάγροικον . ἀλλὰ δὴ πάλιν τὸ μὲν ἁρμονικὸν μέλος τῶν μελῳδουμένων ἀδιαίρετόν ἐστι , τὸ δὲ διάτονον | ||
τέλειος γὰρ ὁ κηʹ . τῇ δὲ εʹ κατὰ τὸν ἁρμονικὸν ἀποδειχθέντα τὸν λεʹ καὶ ἡ κατὰ ἰσχὺν πᾶσα ἐπίδοσις |
ἀπεικὸς διανοεῖσθαι τὸν παῖδα , οὐ μὴ ἐγὼ τὸν τοιοῦτον ἀποδέχομαι λογισμόν . ὁρίζομαι γὰρ ἄνδρα μὲν ἄριστον τὸν οὐ | ||
διισχυρίσασθαι , οὔτ ' εἰ ὅτι μάλιστα ἔστι , σωφροσύνην ἀποδέχομαι αὐτὸ εἶναι , πρὶν ἂν ἐπισκέψωμαι εἴτε τι ἂν |
ὑπὸ τῆς Ἀγαθοκλέους γοητείας παραλογισθέντες καὶ τῆς τῶν ἐγχειρουμένων ὀξύτητος ἀναθεώρησιν οὐ διδούσης πάντες συγκατετίθεντο τοῖς πραττομένοις : τοῦ δὲ | ||
πρόσωπον ὑποκείμενον , ἀλλ ' ἁπλῶς κοινῶς πρὸς ὁτιοῦν κατὰ ἀναθεώρησιν μόνων τῶν προσόντων τῷ πράγματι τὴν διέξοδον λαμβάνουσα : |
πρὸς τῷ ἄρθρῳ λέγοντες τὸν προσδιορισμὸν ἡγούμεθα κοινοτάτην ποιεῖσθαι τὴν ἀπόφανσιν καὶ μὴ μάτην αὐτὸν προστίθεμεν , μόνον ἄρα τὸ | ||
ζῷον κύνα . ἐνταῦθα δὲ καὶ τὴν κατάφασιν ὁριζόμενός φησιν ἀπόφανσιν , καὶ τὴν ἀπόφασιν ὡσαύτως . ὥστε κυρίως γένος |
διαίτης τὸ δέον ποιεῖν εἴωθεν : χειρουργίας δὲ μνήμην οὐ ποιήσομαι , τὸ δυσμεταχείριστον αὐτῆς , μάλιστα ἐν ἀποδημίαις , | ||
οὔτε προσετάχθη οὔτε ἔτλη . καὶ μάρτυρα τοῦ λόγου τούτου ποιήσομαι τὸν θεσπέσιον Μάρκον : μετὰ γὰρ τὰ ἐν τῇ |
ἦ δ ' ὅς , οὐκ εἴρηται ὃ μάλιστα ἔδει ῥηθῆναι . Οὐκοῦν , ἦν δ ' ἐγώ , τὸ | ||
σιω - πῶντες τὰ δὲ διδάσκοντες μήτε τι τῶν ὀφειλόντων ῥηθῆναι παραλείψωμεν μήτε ἀδολεσχίᾳ περιπέσωμεν δὶς τὰ αὐτὰ λέγοντες . |
δεῦρο κἀκεῖ διαφορὰν εἴωθε τοῖς ἕψουσι ἐμποιεῖν τινα . ἔτι δίειμί σοι τὰ στρατηγικά . ἡ τάξις σοφὸν πανταχοῦ , | ||
. ὅθεν φησὶ τὰς λέξεις αὐτοὺς θηρᾶσθαι . ἅπαντα γὰρ δίειμί σοι : Ἅπαντα γάρ σοι τὰ περὶ τοῦ ἀέρος |
οἴκων ἐκ τῆς διχοστασίας γενομένης ἀνέμενον ἀκοῦσαι τὰ παρὰ σοῦ λεχθησόμενα - εἴτε μενεῖς εἴτε καὶ οὔ : ἀπ ' | ||
ὧν ὑμεῖς αὐτοὺς συγκεκλήκατε , ἢ τὰ ὑπ ' ἐμοῦ λεχθησόμενα . ἀλλὰ μή μ ' ἀποστέρει λόγου βουλευτὴν ὄντα |
ἄν τι λόγου ἄξιον ἔχειν καὶ τὰ πρὸ τῆς ὑποθέσεως ῥηθησόμενα . Οὐδενὸς οὖν εἰκῆ οὐδ ' ὡς ἔτυχε γινομένου | ||
γενοῦ : καὶ μὴ μόνον δι ' ἀκοῆς δέξαι τὰ ῥηθησόμενα , ἀλλὰ καὶ δι ' ὄψεως ἴθυνον . Ὅπερ |
Αἰγύπτιος , ὡς ἔχει τὸ ἰαμβεῖον δεινοὶ πλ . τοι μηχ . Αἰγ . . . . . : ἔπειτα | ||
, ὡς καὶ Αἰσχύλος φησίν : δεινοὶ πλ . τοι μηχ . Αἰγ . . . . . : . |
ὀρθὸς λόγος καὶ Ἰωσὴφ εἰπόντα , διὰ τοῦ θεοῦ τὴν σαφήνειαν εὑρεθήσεσθαι τῶν ἐνυπνίων : ἐχρῆν γὰρ εἰπεῖν , ὑπ | ||
ἐφ ' οἷς ἡ παροῦσα θεωρία . Ὁρᾷς πῶς τὴν σαφήνειαν πανταχοῦ θέλει φυλάξαι : ὧδε γὰρ λέγων σύντομον ἐδήλωσεν |
, λύπην τῇ ψυχῇ μου φέρω : ἐὰν δὲ μὴ σιγήσω , ἤτοι ἐὰν λαλήσω καὶ εἴπω τὰ λυποῦντά με | ||
πρὸς ἑτέρους λέγῃ τὰ λυποῦντα αὐτόν . εἰ δὲ μὴ σιγήσω , ἤτοι ἐὰν λαλήσω καὶ εἴπω τὰ λυποῦντά με |
εἰσάγεται , μετὰ μέντοι ὀρθότητος διαρκοῦς , καὶ πραγμάτων τινῶν ἀφήγησιν ἔχει , ἀλλ ' οὐκ αὔξησίν τινα τούτων οὐδὲ | ||
ὅσα ἄλλα ἐφ ' ἡδονῇ μᾶλλόν τι πεποίηται ἢ ἐς ἀφήγησιν τῶν ὄντων , ὡς τά γε κατ ' Ἰνδοὺς |
δόξαν οὕτως ἦγον εἰς πέρας τὴν γνώμην . καὶ χάριν ἔχω τῷ Γάμῳ : εὗρον ὁμότροπον κόρην τάλαντα πολλὰ κεκτημένην | ||
ἐμισθώσατο ῥήτορα ἔφη : ” καὶ γάρ , ὅταν δεῖπνον ἔχω , μάπειρον μισθοῦμαι ” . Ὁ αὐτὸς ὀνειδιζόμενος ὑπό |
Χρυσίππεια , ὡς οὐδείς : τὴν λέξιν διαλύσω καθαρώτατα : προσθήσω ἄν που καὶ Ἀντιπάτρου καὶ Ἀρχεδήμου φοράν . . | ||
δι ' ὁρισμοῦ δέ , ὡς ἵνα καὶ τὰς διαφορὰς προσθήσω εἰπὼν τέχνη περὶ λόγου δύναμιν ἐν πράγματι πολιτικῷ , |
τέχνης ὑπουργούσης δεήσεται : ταῦτα μὲν δὴ περὶ τέχνης λέγουσι παρεκβατικώτερον εἴρηται . μέθοδος δέ ἐστιν ἕξις ὁδοποιητικὴ μετὰ λόγου | ||
πορείας . ἀπορήσειε δ ' ἄν τις , εἰ καὶ παρεκβατικώτερον : εἰ δὴ πολλὰ τῶν ζώων τὴν αἰσθητικὴν ἔχει |
! ] ϲη ? ? ! ! [ νὴ τοὺϲ θεοὺϲ [ ! ! ! εινλλ ! ! ! ! | ||
[ ὅδ ' ἀπολεϲα [ φιλωτι ϲυν [ νὴ τοὺϲ θεοὺϲ [ οὐ γὰρ λέγων [ οἷϲ ἂν μαθον [ |
ἐπιμελῶς πεπυσμένος . . . : ἀλλ ' ἄγε δὴ μετάβηθι , Ἐφόρου δὲ τοῦ φιλοσόφου καὶ σοφοῦ κόσμον ἄεισον | ||
ὁ δὲ τῆς ἐπιρροῆς παρέχεται . Ἀλλ ' ἄγε δὴ μετάβηθι , Ἐφόρου δὲ τοῦ φιλοσόφου καὶ σοφοῦ κόσμον ἄεισον |
ἂν ἀλλαξαίμην πρὸς αὐτὰς τὸν ἐμαυτοῦ βίον , ἀλλ ' ἑλοίμην ἂν ἔτι πενέστερος διαβιῶναι ἤπερ καθῆσθαι κλώθων ἄτρακτον τοσούτων | ||
Γλαύκην : ψυχῆς ἂν ἀλλαξαίμεθ ' : ἀντὶ τοῦ : ἑλοίμην ἂν καὶ ἀποθανεῖν ὑπὲρ τοῦ μὴ τοὺς παῖδάς μου |
, ὦ Φουφέττιε , πρὸς τὰς δικαιώσεις , ἃς σὺ παρέσχου , λέγειν : μάταιον δὲ ὁρῶν τὸν λόγον καὶ | ||
, εἰκῇ οὑτωσὶ λέγειν , ἢ περὶ ὧν τὰς μαρτυρίας παρέσχου , οὕτως ἂν παρασχέσθαι , εἰ μὴ μετὰ σοῦ |
τεκτόνων τέχναι καὶ χεῖρες ἕτεραι καὶ ἅμαξαι καὶ δοκοὶ καὶ κάλω , ἀλλ ' οὐδεὶς ἦν λογισμὸς ὁ πείσων πλειόνων | ||
περὶ τοῦ δεῖν ἀπάγξασθαι λέγων μία μὲν γάρ ἐστιν ἀπὸ κάλω καὶ θρανίου . ἐπιθράνους δ ' ἐκάλουν τὰ ξύλα |
λέγειν . οἰκοδομῆσαι δὲ τοὺς προγόνους ταυτὶ τὰ δικαστήρι ' ὑπείληφα , οὐχ ἵνα συλλέξαντες ὑμᾶς εἰς ταῦτα ἀπὸ τῶν | ||
δ ' ἄρχουσιν . ἀλλ ' ὃ δεῖ ὑπειληφέναι , ὑπείληφα περὶ τοῦ ἄρχειν καὶ μὴ ἄρχειν . ὄψονται οἱ |
[ ὁρῶ ; τί βούλει , τηθία ; τί μοι λαλεῖϲ ; πατὴρ ἐμόϲ ; ποῦ ; παιδίον , Κράτεια | ||
τί ] φήιϲ ; πέπονθαϲ ἀγάθ ' ; ὑπὲρ ταύτηϲ λαλεῖϲ [ ; ! ] ν ? ἔλεγ ' ἐμοὶ |
θέσεων ἐπιγραφόμενα . ἤδη δέ τινα καὶ παρὰ ῥήτορσιν εἴρηται θετικὰ κεφάλαια , καὶ δὴ καὶ ὅλοι λόγοι νομίζοιντ ' | ||
καταλιμπάνεται , πῶς τοῦτο δακτύλῳ ἔδει δειχθῆναι ; οὐδὲ τὰ θετικὰ ἐπιρρή - ματα οὐδὲν τῶν τριῶν ἐπιδέχεται : πῶς |
ὄνομα συμφορᾶς γέμον διπλῆς . Οἴμοι . τί τοῦτο ; λέξον , οὗ δέομαι , γέρον . Ἐκ τοῦ τόπου | ||
. ἔλαβε . ἀφείλκυσεν εἰς ἑαυτὸν . ὦ ἄγγελε . λέξον . ναῶν ] ἀπὸ . αἳ ] νῆες Περσικαὶ |
. Τὰ διὰ τοῦ ωλη ὀξύτονα ὑπὲρ δύο συλλαβὰς ἀπὸ ῥημάτων γινόμενα διὰ τοῦ ω μεγάλου γράφονται : οἷον , | ||
ἁγίῳ ἀνδρὶ ἐν λόγοις ἐκολάκευσέ με , μετὰ δόλου διὰ ῥημάτων ἐπαινοῦσα τὴν σωφροσύνην μου ἐνώπιον τοῦ ἀνδρὸς αὐτῆς , |
. ἐγὼ δὲ ὑμῖν διήγημα Ἀττικόν τε ὁμοῦ καὶ Ἰωνικὸν διηγήσομαι . ἦν Διονύσια , καὶ τὸ θέατρον εἶχε μετὰ | ||
τὸ πλῆθος . ἡ μὲν δὴ δύναμις αὕτη ἀμφοτέρων : διηγήσομαι δὲ καὶ τὴν μάχην , καὶ πῶς ἐγένετο οἵα |
ἰσοδυναμοῦν κατὰ τοῦτο ἐπίρρημα πρὸς τὴν ἑπομένην τῶν προτάσεων καὶ αὐτοτελῆ μεμενηκυῖαν συμφύεσθαι , καθάπερ ἔχει καὶ ἐπὶ τοῦ προκειμένου | ||
διότι συνέβη τὸ βαδίζειν τῷ Σωκράτει . εἰ δὲ οὐκ αὐτοτελῆ τὸν λόγον ἀπεργάζεται , καλεῖται παρακατηγόρημα ἢ παρασύμβαμα , |
φιλοσοφίας . γενέσθαι τε αὐτῷ θυγατέρα Κλεοβουλίνην , αἰνιγμάτων ἑξαμέτρων ποιήτριαν , ἧς μέμνηται καὶ Κρατῖνος ἐν τῷ ὁμωνύμῳ δράματι | ||
. τά γε μὴν τελευταῖα ἀπεσφάγη μοιχεύων ἁλούς . Τὴν ποιήτριαν Σαπφώ , τὴν Σκαμανδρωνύμου θυγατέρα , ταύτην καὶ Πλάτων |
τῶν ἀνιστόρων πάθοι ; τῶν ἱστορούντων τεχνικὸν λόγον νόει : σαφὴ μετ ' ὄγκου , πειστικόν , γλυκὺν ἅμα , | ||
τῶν ἀνιστόρων πάθοι ; τῶν ἱστορούντων τεχνικὸν λόγον νόει : σαφὴ μετ ' ὄγκου , πειστικόν , γλυκὺν ἅμα , |
οὔτε τῶν σεμνῶν οὔτε τῶν ἐλαττόνων , οὔτε μαντικὴν οὔτε σοφιστικὴν ἀλλ ' οὐδὲ ῥητορικήν τινα ἢ κολακευτικὴν δύναμιν , | ||
Ἅιδην καὶ τὸν Δία , καὶ παγκάλην λέγει εἶναι τὴν σοφιστικὴν τέχνην : ὅθεν ὑπονοοῦμεν ὅτι γλαφυρωτέρου σκοποῦ ἔχεται ὁ |
βʹ , ὁσάκις ὑπονέφελός ἐστιν ἡ ἡμέρα . καὶ ὀλίγας παραλιπὼν ἡμέρας δίδου τὸ ἐκ τοῦ κρανίου τοῦ ὄνου . | ||
τοῦ μέλλοντος προνοεῖται , καὶ τὰ ἥδιστα τῷ πλήθει , παραλιπὼν τὰ βέλτιστα , συμβουλεύει . Θαυμάζω δὲ τῶν πεπεισμένων |
δὲ φάρμακον τεύχουσα κἀμοῦ μισθὸν ἐνθήσει ποτῷ : ἐπεύχεται , θήγουσα φωτὶ φάσγανον , ἐμῆς ἀγωγῆς ἀντιτείσεσθαι φόνον . τί | ||
τοίνυν καὶ πρὸς ὀξύτητα διανοίας παρελήφθη ὑπὸ τοῦ Πλάτωνος , θήγουσα τὴν ψυχὴν καὶ πρὸς ἐπίσκεψιν τῶν ὄντων ἀκρίβειαν παρεχομένη |
καὶ ἐκεῖνος . Δημόστρατος , οὗπερ οὖν καὶ ἀνωτέρω μνήμην ἐποιησάμην , εἶδον τὸν ἰχθὺν ἦ δ ' ὅς , | ||
μέρος ἦν τὸ πρὸς δικαστήρια καὶ δικαστάς , οὗ πρότερον ἐποιησάμην ὑπόμνησιν , ἡνίκα τὰ τῶν μαρτυρίων ἐπὶ πλέον ἀπομηκύνων |
ἄνδρα πρεσβύτην ὑπ ' ἀνδρὸς τοξότου κυκώμενον ὃς μὰ τὴν Δήμητρ ' , ἐκεῖνος ἡνίκ ' ἦν Θουκυδίδης , οὐδ | ||
πολλοὶ γὰρ μίσει σφε κατακρώζουσι κολοιοί . Ταυτὶ μὰ τὴν Δήμητρ ' ἐγὼ οὐκ οἶδ ' ὅ τι λέγει . |
. καὶ τί γε δὴ διὰ μέσου παρεμπεσὸν τὸ καὶ σκοπῶ , ὑφ ' οὗ δὴ τὸ μέτρον ἐπισκοτούμενον ἠφάνισται | ||
. Τὸ ποῖον δή ; Τὸ δοξάζειν τινὰ ψευδῆ . σκοπῶ δὴ καὶ νῦν ἔτι διστάζων , πότερον ἐάσωμεν αὐτὸ |
: ῥηΐδιος : μαψίδιος : τὸ ἀντίος μόνον κατὰ τόνον παρήλλαξε παροξυνόμενον . Τὰ διὰ τοῦ ιος τρισύλλαβα παροξύτονα ἀπὸ | ||
τὸ κηδεμὼν καὶ ἀκρεμὼν ὀξυνόμενα ἐναλλάξαντα τὰ περὶ τόνων , παρήλλαξε καὶ κατὰ τὴν γραφήν : τρέπει γὰρ τὸ ω |
. , : Ἀπολλόδωρος δὲ , ὁ τὴν χρονικὴν σύνταξιν πραγματευσάμενος , φησὶ καὶ τὸν Εὐριπίδην κατὰ τὸν αὐτὸν ἐνιαυτὸν | ||
τοῖς εὐεργετήσασιν . ὁ γοῦν Μάκρων πάντα ἐπ ' ἀληθείας πραγματευσάμενος μετ ' ἐκτενεστάτης σπουδῆς καὶ φιλοτιμίας , τὸ μὲν |
ἐπεδείξατο , καὶ κηρύττει τὴν τέχνην , οὐκ αὐτὸς ἐκ ταύ - της κεκήρυκται . ὅσα μὲν τοίνυν ἢ βασιλεῦσι | ||
ἀλλαχόθι , καὶ μέντοι καὶ περὶ τῆς θήρας αὐτῶν καὶ ταύ - της εἶπον ὀλίγα ἐκ πολλῶν ὧν ἔφασαν ἄλλοι |
μὲν τοῦ Πέλοπος τοσαῦτα , περὶ δὲ τοῦ Κέκροπος ἤδη λελέξεται . Κέκροψ βασιλεὺς γέγονεν Ἀθηνῶν , ὃς μεγάλως τὴ | ||
ἀλλὰ ἀμφὶ μὲν τῆϲ γενέϲιοϲ τῶν λίθων ἐν τοῖϲι χρονίοιϲι λελέξεται , ὅκωϲ ἢ μὴ † ξυνήϲωνται ἢ θρύπτωνται γιγνόμενοι |
τις ἔχοι με πεῖσαι , τί δεῖ ταῦτα κατηγορεῖν ὧν ἀποκρῖναι τοὺς ἑτέρους οὐκ ἔστιν ; ἁπάντων γὰρ τῶν ὡς | ||
, ὧν [ ἃ ] ἕκαστοι παρὰ σφίσι λέγουσιν , ἀποκρῖναι τὰ ἀξιολογώτατα . ὡς οὖν εὖ βεβουλευμένος οὐκ ἔστιν |
οὐ καλὸν ἡγοῦμαι εἶναι : ἐγὼ δ ' αὐτῷ οὐκ ἀποκρινοῦμαι πρότερον εἴτε αἰσχρὸν εἴτε καλὸν ἡγοῦμαι τὴν ῥητορικὴν πρὶν | ||
τί δυσχεραίνεις ; Οὐ δυσχεραίνω μόνον ἀλλὰ καὶ δέδοικα ὅτι ἀποκρινοῦμαι ἄν τις ἔρηταί με : ” Ὦ Σώκρατες , |
ρπʹ ὧν τελευταῖος ” εἰπεῖν , σύ τ ' οὐδὲν ἐκμαθοῦσα κερδανεῖς “ . μετὰ δὲ τὸν μϚʹϚʹ , κῶλον | ||
ὑπάρχει εἰπεῖν ] † ἤγουν διηγήσασθαι τ ' ] καὶ ἐκμαθοῦσα ] † ἤγουν μαθοῦσα κερδανεῖς ] † ὠφεληθήσῃ † |
υἱῷ γὰρ ἀγαπητῷ τι πράττων πρὸς χάριν ἔρανον ἐμαυτῷ τοῦτον οἴομαι φέρειν . ὅστις δ ' ἐρυθριᾷ τηλικοῦτος ὢν ἔτι | ||
καὶ εἰ μή τι αὐτῶν ἀληθές ἐστιν , ὥσπερ οὐκ οἴομαι , οὐ πρὸς τὰς ὑμετέρας ἀγγελίας καταπλαγεῖσα καὶ ἑλομένη |
τε περιόδων καὶ κώλων ἀπηκριβωμένην σύνθεσιν , τὴν δέ γε διθυραμβώδη καὶ ποιητικὴν συνθήκην ἥκιστα ζηλώσαντα , οἵα τίς ἐστιν | ||
δογματίας ὁ Κριτίας καὶ πολυγνώμων σεμνολογῆσαί τε ἱκανώτατος οὐ τὴν διθυραμβώδη σεμνολογίαν , οὐδὲ καταφεύγουσαν ἐς τὰ ἐκ ποιητικῆς ὀνόματα |
εἴπῃ τεκεῖν οὐλὴν ἔχον παιδίον . Καλῶς εἶπεν εἰδοποιῷ διαφορᾷ παραλλάξῃ : ἡ γὰρ εἰδοποιὸς διαφορὰ οὐσιώδης ἐστί , δι | ||
πανσεληνιακὸς σύνδεσμος . ἀπόκρουσις δέ ἐστιν , ὅταν ἡ Σελήνη παραλλάξῃ τὴν κατὰ διάμετρον ἡλιακὴν μοῖραν μίαν , καλεῖται δὲ |
οὐκ ἔδει πολυλογίας , λέξεων δὲ βραχειῶν τινῶν . Καὶ γέγραφα ταύτας ἄνωθεν τῶν ἐπῶν . Οἷον τὸ ΠΟΙΚΙΛΟΔΕΙΡΟΝ , | ||
χου ? ? . τὸ γὰρ ? αὐτὸ ? [ γέγραφα ] ? καὶ ἐν ? το [ ! ! |
νομίζω κατὰ τῆς πόλεως καὶ βούλομαι , κἀκεῖνο δ ' ὑπολαμβάνω σωφρόνων ἀνθρώπων ἔργον εἶναι , ἴσην πρόνοιαν τῶν αὑτοῖς | ||
γὰρ ἄπιστον καὶ θεοῖς ἐχθρόν , οὐ μόνον ἀνθρώποις , ὑπολαμβάνω τὸν τῶν γονέων ἀμελοῦντα . ἀλλὰ νὴ Δί ' |
κραταιή . Κρατέρου ἀξιοῦντος πρὸς αὐτὸν ἀπιέναι , “ ἀλλὰ βούλομαι , ” ἔφη , “ ἐν Ἀθήναις ἅλα λείχειν | ||
〚 〛 , φήσεις , τοῦτ ' οἶδα καὶ τοῦτο βούλομαι καὶ τοῦτ ' οἴομαι δι ' οὗ ἐνεργῶ παρασκευάσασθαι |
γένος ἔχοντες . τοῦτο σχῆμα . ὅρος σχήματος . πολλοῦ δεῖς . λείπῃ καὶ ἐνδεὴς εἶ εἰπεῖν : οἷον πολλοῦ | ||
Ὁμήρου ἐπίστασαι καὶ φάσκων ἐπιδείξειν , ἐξαπατᾷς με καὶ πολλοῦ δεῖς ἐπιδεῖξαι , ὅς γε οὐδὲ ἅττα ἐστὶ ταῦτα περὶ |
διαφορᾶς οὐσιώδους λαμβάνομεν διὰ τὸ μὴ δύνασθαι οὐσιώδη διαφορὰν ἵππου φέρε καὶ ὄνου εὑρεῖν . Ἀπαριθμησάμενος τὰ σημαινόμενα τῆς διαφορᾶς | ||
' ἡμῶν οὐδὲ ἄλλο τι δῶρον καὶ πάνυ ἐπίσταμαι . φέρε οὖν ἔγωγε εἴπω τὴν ἐμαυτοῦ ὑπόνοιαν . δοκεῖτέ μοι |
ἐὰν οὖν καθ ' ὑπόθεσιν στῇ ὁ ἥλιος ἤγουν ἀεὶ φαίνῃ , οὐκέτι κατ ' αὐτοὺς ἔσται ἥλιος . ἀλλ | ||
ἐμπτύεσθαι χωρίον ἐπιτήδειον ; ταῦτ ' ἔφη πρὸς τὴν ἀπαιδευσίαν φαίνῃ λέγων ἡμῶν , ἀλλ ' οὐκ ἐξέσται σοι τοῦτο |
Σμικρίνη . λέγεις δὲ τί ; ἁδελφόςὦ Ζεῦ , πῶς φράσω ; σχεδόν τι σου τέθνηκεν . ὁ λαλῶν ἀρτίως | ||
συντυχίαν πόθ ' ἥξει ] ἐλεύσεται , ἵνα αὐτῷ ἀπαλλαγὴν φράσω † πάντ ' ἐκκάλυψον : αἱ συστηματικαὶ αὗται περίοδοι |
πρῶτος ἐπὶ τὸν κλῆρον ἐκαλεῖτο κατὰ τὸν νόμονοὐκ εἶχον ὅπως καταπαύσω τὸν γέλωτα , καὶ μάλιστα μεμνημένος ὡς ὠχρὸς ἀεὶ | ||
δὲ ἔχων ἔτι πολλὰ λέγειν περὶ μουσικῆς αὐλῶν ἀκούων βόμβου καταπαύσω τὸ πολυλογεῖν , τὰ ἐκ Φιλαύλου Φιλεταίρου ἐπειπών : |
ἴσμεν ἕκαστα τούτων καὶ μηδεμιᾶς ἐπιμελείας περὶ τὴν διάρθρωσιν τῶν προλήψεων δεόμεθα , τί διαφερόμεθα , τί πολεμοῦμεν , τί | ||
τῶν ματαίων ἐννοιῶν καὶ τῶν ἀτόπων καὶ πονηρῶν ἐνθυμήσεων καὶ προλήψεων , αἵ με συνέχουσι καὶ συμπνίγουσι νῦν καὶ πολιορκοῦσι |
οὐχ ἣν ἐχρῆν , ἐλθόντες δὲ ἑτέραν : ὡς ἑνὸς μετέχω μόνου τοῦ προσειπεῖν . εἰ μὲν οὖν οὔσης μοι | ||
Ὥσπερ μεταλαμβάνω τούτου καὶ τοῦτο φαμὲν , οὕτω καὶ τὸ μετέχω διπλῶς συντάσσεται : καὶ ὅτε μέν ἐστι γενικὴ , |
: ] λλιου ! ! ? : ] οῦντά ? ϲε : ] ι ? μάρτυραϲ ] νιεῖ ἐφημερῶ ] | ||
καλεῖ με ; πάππα χαῖρε πολλὰ φίλτατε . ἔχω ] ϲε , τέκνον . ὦ ποθούμενοϲ φανείϲ [ , ὁρῶ |
ἄλλου , ἀλλ ' οὐδὲ ὑπὲρ ἐμαυτοῦ πώποτε δίκην ἰδίαν εἴρηκα , ὥστε πολλῆς δεῖ με συγγνώμης τυχεῖν παρ ' | ||
: ἔστιν ἄρα οὗτος Κλέωνα . οὐδὲ τοῦτο καλῶς : εἴρηκα γὰρ ὅ φημι εἶναι τοῦτον , ἔστιν οὗτος , |
γὰρ ὄντως ὑπ ' ἀπορίας ἐν τοῖς νῦν λόγοις . Φέρε δή , περὶ ἑκάστου τῶν παρ ' ἡμῖν λαβὲ | ||
οὐσίας ἀπορητέον τί ἑκάτερον καὶ τί τῆς γνώσεως διαφέρετον . Φέρε οὖν ἐξ ὑπτίας ἀπὸ τῶν ἐσχάτων ἐπὶ τὰ πρῶτα |
πᾶς : εἰ δὲ περιττοσυλλάβως κλίνοιτο μονογενῆ ὄντα ὀξύνεται : Πράς Ζάς Φθάς κράς . τὸ μέντοι πᾶς παντός τριγενές | ||
καὶ ὦ Πράν , ἀλλ ' ὦ Ζάς καὶ ὦ Πράς ὁμοφώνως τῇ εὐθείᾳ : τὰ γὰρ εἰς ας ὀξύτονα |
πρὸς τὸ κτῆμα συντρέχουσα διάθεσις , ἐάν τε κατ ' ἐνεργητικὴν ᾖ ἐκφορὰν ἐάν τε κατὰ παθητικήν , μόνως ἀναλύεται | ||
εὐκτικῇ καὶ ἐπὶ τῶν ὑπολοίπων , οὐ μὴν κατὰ διάθεσιν ἐνεργητικὴν ἢ παθητικήν : ἢ καὶ ἔτι οἷς μὲν μετὰ |
αὐτὰ κατασειόμενος , οὐδὲ συγγραφὴν ἁπλῆν , ἀλλ ' ἔπαινον ἀκριβῆ τινα καὶ λαμπρὸν ἑαυτοῦ διέξεισιν αὐτοκέλευστος , καὶ πρὸς | ||
τῷ ὅρῳ τῷ κατὰ ἀμφισβήτησιν , καὶ λεπτήν τινα καὶ ἀκριβῆ τὴν διαφορὰν ἔχει , ὡς καὶ τοὺς σφόδρα τεχνίτας |
παντοκτίστης καὶ ἀόρατος Θεός , αὐτὸς ἀπ ' οὐρανῶν τὴν Ἀλήθειαν καὶ τὸν Λόγον τὸν ἅγιον καὶ ἀπερινόητον ἀνθρώποις ἐνίδρυσε | ||
τρόπων , τὴν ὀξύτητα τοῦ νοῦ , τὸ τιμᾶσθαι τὴν Ἀλήθειαν , τὸ τοὺς ἀγαθοὺς ἐν οἷς ἄξιον εἶναι . |
. . ὄρνιθας ἀποστέλλει . βουληφόρως τὴν ἡμετέραν , ὦ Δημέα , προκατέλαβες ὅρασιν . ἐμοὶ παράστα : τὴν θύραν | ||
, ὄλεθρος . ἀλλὰ τί ; οὐ γὰρ περιέσται . Δημέα , νῦν ἄνδρα χρὴ εἶναί ς ' : ἐπιλαθοῦ |
τὸν ἀρκοῦντα καὶ γῆς λαμβάνει κλῆρον . ἐπεὶ δὲ ταῦτα διῳκήσατο καὶ τῶν ἀστῶν εἷς ἐγεγόνει , μαθὼν ὅτι Ῥωμαίων | ||
: ἐπειδὴ γὰρ Φαρσαλίοις Ἅλον παρέδωκε καὶ τὰ περὶ Φωκέας διῳκήσατο καὶ τὴν Θρᾴκην κατεστρέψατο πᾶσαν , αἰτίας οὐκ οὔσας |
δίκαιον ἀποδιδόναι τοῖς συνιεῖσιν αὐτοῦ τῆς διανοίας . τί τούτου ποιοῦμαι τεκμήριον ; μόνος σπουδάσας περὶ αὐτὴν ἐξ ἁπάντων ἀδελφῶν | ||
ἐνθένδε ἀκόντων Ἀθηναίων ἐμὲ ἀπιέναι : ὡς ἐγὼ περὶ πολλοῦ ποιοῦμαι πείσας σε ταῦτα πράττειν , ἀλλὰ μὴ ἄκοντος . |
ϲτέατοϲ αἰγείου ἢ τραγείου καὶ τὰ ἐν τῷ περὶ τεινεϲμοῦ λεχθέντα . εἰ δὲ αἷμα ἀποϲτάζοι , ἐνετέον χυλὸν πολυγόνου | ||
ὅλην εἶναι τὴν πρᾶξιν κακήν , ὁμοίως δὲ καὶ τὰ λεχθέντα πάθη , ὅπως ἂν γίνηται , ἡμαρτημένα εἶναι , |
ὀλίγα παρὰ τῶν ἐπιφανεστάτων ἀνδρῶν . ποιητῶν μὲν οὖν Πίνδαρος ἀρκέσει παραληφθείς , συγγραφέων δὲ Θουκυδίδης : κράτιστοι γὰρ οὗτοι | ||
ἕως ἂν ἡ κάθαρσις ἱκανὴ γένηται . τὸ δὲ πλῆθος ἀρκέσει τῷ πίνοντι τοῦ ὀρροῦ # ε τὸ μέτριον . |
φέρεται ἐπὶ τὰ ὁριστικὰ τῶν ῥημάτων , ὥστε τὰ συντασσόμενα πτωτικὰ ἢ ἄλλα τινὰ ἐν ὑπερβατῷ λαμβάνεσθαι . ὅτι καλῶς | ||
τῶν ἄρθρων ἀποφήνασθαι , καθὸ αἱ προθέσεις μόνον ἐπὶ τὰ πτωτικὰ ἐφέροντο , οὐ μὴν ἠδύναντο παρακεῖσθαι τοῖς ἐπιρρήμασιν : |
μὲν ἐξεῦρες , ἐποίησε δὲ ὁ τέκτων . ἐγὼ δὲ γράψω τῷ λόγῳ : ἥδιστον γὰρ τὸ θέαμα . δύο | ||
γὰρ ἐνταῦθ ' ἦσθ ' ἔτι ; Ἀπολῶ σε καὶ γράψω σε μυρίας δραχμάς Ἐγὼ δὲ σοῦ γε τὼ κάδω |
παροινίας ἔρχεται , φαίνονται λελυπηκότες . οὐκοῦν ἐνταῦθα μὲν καὶ ῥήματα καὶ ἔργα , ἐκεῖ δὲ τοὔλαττον μόνον , τὰ | ||
οὐκ ἀνεπιτηδεύτως εἶχεν , οἷοι τῶν συκοφαντικῶν οἱ συνειλοχότες ὀκτὼ ῥήματα ἢ δέκα , ὁ δὲ Ἀπολλώνιος ξυνιεὶς τῆς τέχνης |
δὲ κατὰ μέρος ἄπειρα καὶ ἀπερίληπτα : οἱ δὲ φιλόσοφοι ἐπιστημονικῶς πάντα ἐπαγγέλλονται ἐπίστασθαι : ὡς δέ φησιν ὁ Πλάτων | ||
περὶ τὸ ἄμεινον καὶ τὸ χεῖρον . εἰ τοίνυν μὴ ἐπιστημονικῶς ἴσασι τὸ ἄμεινον καὶ τὸ χεῖρον , ἀλλὰ ὀρθοδοξαστικῶς |
ἀγωγῆς διέξοδον ἀπαρτίζομεν . Τὴν πρὸς τοὺς ἀπὸ τῶν μαθημάτων ἀντίρρησιν κοινότερον μὲν διατεθεῖσθαι δοκοῦσιν οἵ τε περὶ τὸν Ἐπίκουρον | ||
διὸ καὶ ἔχει τὸ ἐνιστάμενον . παραίνεσις δέ ἐστι συμβουλὴ ἀντίρρησιν οὐκ ἐπιδεχομένη διὰ τὸ ἐξ αὐτῆς λεγόμενον πάντως ὁμολογεῖσθαι |
] ! [ ] ! ! ! [ ] ! πατρόϲ ? ? ] ! ν πάλιν ] ! ! | ||
! ! ] , περίμενε . } ; ταύτην τοῦ πατρόϲ μ ' [ ἀποϲτερεῖν ] μέλλοντοϲ , ἠξιωκότοϲ [ |
ἐν ταῖς μεγίσταις ἀνθρώπων φθοραῖς ἀπολομένης ἐγκαταλείμματα , περισωθέντα διὰ συντομίαν καὶ δεξιότητα . παροιμία δήπου καὶ τοῦτο καὶ λόγος | ||
τοῦ λόγου καὶ ἀρετάς , τήν τε σαφήνειαν καὶ τὴν συντομίαν , τὸ πιθανόν τε καὶ αὐτὴν τὴν μεγαλοπρέπειαν . |
ἔστιν ἀποφαντικὸς λόγος . ταῦτα δὲ εἰπὼν τὴν ἐπιδιαίρεσιν τῶν ἀποφαντικῶν λόγων παραδίδωσιν . ποία δέ ἐστιν αὕτη καὶ τί | ||
ἂν καὶ τὴν κατὰ τὸ ἁπλοῦν καὶ σύνθετον διαφορὰν τῶν ἀποφαντικῶν λόγων , ἀλλὰ τοῦτο εἰς ἕτερον καιρὸν ἀναβαλλόμενος , |
δυνάμενον αἴτιον γενέσθαι καὶ ἐπ ' αὐτῷ ὂν πρᾶξαι καὶ ἀναγάγῃ οὐ μόνον εἰς αὑτὸν , ἀλλ ' αὑτοῦ εἰς | ||
: ἐπειδὰν γὰρ ἡ ἀνάλυσις ἐπὶ τὰ ἁπλούστερα καὶ κοινότερα ἀναγάγῃ τὴν νόησιν , καὶ τὰ γένη καὶ τὰς διαφορὰς |
ἑταίροις οἷος Εὐδαίμων , οὐκ οἶσθα μέλλειν . Οἷς μὲν ἐπέταξας εὔφρανας , οἷς δὲ ἔδεισας μή μοι παράσχοις ὄχλον | ||
, ἐκβαλεῖν ; τίνι προσελήλυθας τούτου ἕνεκα ; ποῖον χρόνον ἐπέταξας σαυτῷ , ποίαν ἡλι - κίαν ; ἔπελθέ σου |
μεῖον οὐδὲ μὰν ἀδελφὸν ἢ υἱόν . λέγω δὲ ταῦτα ἐπιλογιζόμενος οὐκ ἐπὶ τὰς διαθέσιας ἀμφοτέρων τῶν ἀθέων , πῶς | ||
καὶ εἴ τι μὴ καλῶς ἐν αὐτοῖς ἔχειν ᾤμην , ἐπιλογιζόμενος ; ἐῶ γὰρ τὰς ἄλλας αὐτοῦ γραφὰς παραφέρειν , |
τῶν ἐπῶν , ὅταν κατὰ δυνάστου γράφης , ἐπιπνεῖσθαι , ὑποδέχου δ ' ἄσμενος τὰς θεάς , δι ' ἡμᾶς | ||
οἱ μὲν τὸν λόγον πρὸς τὴν Αἴγινάν φασιν εἶναι : ὑποδέχου αὐτῷ τὸν στέφανον : οἱ δὲ πρὸς τὴν Μοῦσαν |
ὅτι ὦ Τισία : ὅσα εἶπε περὶ τῆς ἀληθοῦς ῥητορικῆς ἐπαναλαμβάνει , ὅτι πάλαι ἐλέχθη τὸ εἰκὸς ὁποῖόν ποτε ὀφείλει | ||
ταῖς βουλεύσεσι , ψεκτὸν καὶ οὐκ εὔβουλον . ταῦτα εἰπὼν ἐπαναλαμβάνει τὰ εἰρημένα καί φησιν , ὅτι ἐκείνη ἡ ὀρθότης |
τούτου τοῦ γένουϲ εἰϲὶν καὶ τὸ ἀναρριχᾶϲθαι διὰ ϲχοινίου καὶ πλεῖϲτα ἄλλα ὁμοιότροπα . τὰ δὲ ταχέα χωρὶϲ εὐτονίαϲ καὶ | ||
δὲ ἄγει ἀπὸ ὑϲτέραϲ αἷμα καὶ τῶν εἰρημένων μὲν τὰ πλεῖϲτα καὶ πάντα δὲ τὰ διουρητικὰ καὶ ἐρύϲιμον δὲ καὶ |
μικρᾶς ἀρχῆς τοῦ φθόγγου τὴν ἅπασαν ἁρμονίαν συμβαίνει μεθίστασθαι , οὑτωσὶ δὲ κἀν ταῖς πράξεσιν ἐκ μετρίας ἐπιβολῆς ὁ σύμπας | ||
τῆς οὔσης ἡμῖν πρὸς ἀλλήλους φιλίας ἄξιον . ἁπλῶς δὲ οὑτωσὶ γράφειν : πραχθήτω τὸ καὶ τό , καὶ τῷ |
ἀγανακτοῦντος , ἐπειδήπερ ὁ φίλος ἔλεγεν , ὡς οὐ ποιοῖ σύμφωνα τοῖς λόγοις οὐδ ' ἄξια τῆς ἀπαθείας , εἰπεῖν | ||
φύσιν . τὰ μὲν γὰρ αὐτῶν φωνάεντα προσαγορεύουσι τὰ δὲ σύμφωνα , καὶ φωνάεντα μὲν ἑπτά , α ε η |
ἕνεκεν ὀρθοκόρυζον καλεῖσθαι πρὸς ἡμῶν καὶ τοῦ χοροῦ τῶν Διονυσοκολάκων ἔκρινα . Ὦ δαῖμον , ὅς με κεκλήρωσαι καὶ εἴληχας | ||
καθυστερεῖν καὶ τῆς τελείας εὐδαιμονίας ἣν σὺ κέκτησαι . διόπερ ἔκρινα προσφωνῆσαί σοι παραγενέσθαι πρὸς ἐμέ , πεπεισμένος σε μὴ |
ἁπλᾶ προεπινοεῖσθαι . εἰ δέ τις μὴ προσίοιτο ταύτην τοῦ προσσημαίνειν τὴν ἐξήγησιν , πειθέσθω τῷ Ἀλεξάνδρῳ λέγοντι διὰ τοῦ | ||
κατὰ τὸν τρόπον , καθ ' ὃν ἐλέγετο τὸ ῥῆμα προσσημαίνειν χρόνον , ἀλλ ' ἀντὶ τοῦ πρὸς ἑτέρῳ τινὶ |
τέχνην ; τοῦτό γ ' ἀπόκριναι [ ] , πόθεν ἔχειϲ ταῦτ ' ; οὐκ ἄπει ἐκ τῆϲ [ ! | ||
: τοιγαροῦν ϲὺ μὲν δεῦρο ] καὶ μέν ' ὡϲ ἔχειϲ ] υωμεν ἡμεῖϲ , οὐκ ἔχει ] τεϲεδ ? |
ἐς ὑπόμνησιν τῆς Ἀννίβου καὶ Σκιπίωνος μεγαλονοίας καὶ Φλαμινίνου σμικρότητος παρεθέμην : ὁ δ ' Ἀντίοχος ἐκ Πισιδῶν ἐς τὴν | ||
ἀντιφατικῶς ἀντικειμένας , ἡ πλάνη γέγονε . ταῦτα δὲ καθόλου παρεθέμην πρὸς ἔνδειξιν τοῦ δεῖν ἀκριβῶς τὰς ἀντιθέσεις καὶ ἀντιφάσεις |