| οὐχ ἣν ἐχρῆν , ἐλθόντες δὲ ἑτέραν : ὡς ἑνὸς μετέχω μόνου τοῦ προσειπεῖν . εἰ μὲν οὖν οὔσης μοι | ||
| Ὥσπερ μεταλαμβάνω τούτου καὶ τοῦτο φαμὲν , οὕτω καὶ τὸ μετέχω διπλῶς συντάσσεται : καὶ ὅτε μέν ἐστι γενικὴ , |
| συγγενῆ τῶν θνητῶν πλάνην , ἀπατῷτο ἂν ἴσως περὶ τὴν ποσότητα τῆς ὕλης , ὅποτε τεχνιτεύοι : τότε μὲν ὡς | ||
| περιεχούσης . ἓξ δὲ σημαινόμενα τοῦ ἔχειν : λεγόμεθα γὰρ ποσότητα ἔχειν , ὡς δίπηχυ ἢ τρίπηχυ μέγεθος , λεγόμεθα |
| οἷος , τοῖος , ὁποῖος , τοιοῦτος , ἡλίκος , πηλίκος , ὅσος , τόσος , τοσοῦτος πάντα εἰσὶν ἀναφορικά | ||
| λευκὸς ἢ θερμὸς καὶ τὰ τοιαῦτα , ἐν δὲ τῷ πηλίκος ; μέγας ἢ μικρός , ἐν δὲ τῷ πόσος |
| * * ἀπὸ τῆς προτάσεως σαφηνίζειν τὸν ὅρον τῷ κατὰ ἀνάλυσιν τρόπῳ διδασκαλίας κεχρημένος οἰκείως τοῖς προκειμένοις : λέγει γὰρ | ||
| εἰκῇ συνέταττεν , εἰκότως τὸν ὁρισμὸν προέταξε . τὴν δὲ ἀνάλυσιν διὰ τοῦτο παρέλιπεν εἰπεῖν ἴσως , ὅτι ταὐτόν ἐστι |
| . χρὴ οὖν ὡς ἐπὶ τὸ πλεῖστον τὴν τοῦ αἵματος ἀφαίρεσιν προσάγειν . εὔχρηστοι δὲ καὶ αἱ κατὰ τὴν κοιλίαν | ||
| ἀρχὴν ἀφαιρέσεως αὐτοῦ , κἀκεῖνον ἅμα ψήφισμα κυροῦν περιέχον τὴν ἀφαίρεσιν τῆς Γράκχου δημαρχίας : ἢ γὰρ ἂν ἑκάτεροι κατέστησαν |
| ἰσόπλευρον πρὸς κατασκευὴν καὶ σύστασιν σχήματος ἑτέρου , ἀλλὰ πρὸς δεῖξιν θεωρήματος , λέγων τάδε τινὰ συμβαίνειν τοῖς ἰσοσκελέσι , | ||
| ὀρθοὶ καλεῖσθαι . παρελήφθησαν δὲ ὑπὲρ τοῦ εὐπαρακολούθητον ἡμῖν τὴν δεῖξιν γενέσθαι τῶν βορειοτέρων καὶ νοτιωτέρων καὶ ὥστε γνῶναι ἡμᾶς |
| δυνατὸν εἶναι ἐπὶ τὸ ἄνω ἄπειρον τὴν ἀρχὴν τοῦ κάτω ὡρισμένου ὑπάρχοντος , ἐπεὶ οὕτω συμβήσεται ἀναιρεῖσθαι τὸ κυρίως αἴτιον | ||
| οἰκείας οὐκ ἐκπεσεῖται δεξιότητος . Τούτων δὲ σαφῶς ἀποδειχθέντων καὶ ὡρισμένου μὲν ὄντος τοῦ ποσοῦ καταληφθείσης δὲ τῆς ἰδιότητος ἀκριβῶς |
| ἐξισωτέον τὸ γοῦν ἴς ' ἀντιλέξαι : τοῦδε γὰρ κἀγὼ κρατῶ : οὐ γάρ τι σοὶ ζῶ δοῦλος , ἀλλὰ | ||
| τὸ κρατήσας καὶ κόψας : παρὰ τὸ ἔχω : τὸ κρατῶ : ὁ παθητικὸς πα - ρακείμενος εἶχμαι : καὶ |
| διαχεῖν τὰ πεπηγότα πρὸϲ τοῦ ψυχροῦ μόρια τοῦ ϲώματοϲ ἐκθερμαῖνον ἡμᾶϲ , οὐ μὴν διαλῦόν γε οὐδὲ τέμνον αὐτῶν τὸ | ||
| διόπερ πᾶϲι τοῖϲ αἰτίοιϲ ἐπιμελῶϲ προϲεκτέον , ἵνα μὴ λάθῃ ἡμᾶϲ ἡ διάγνωϲιϲ . ϲφοδρὸϲ δὲ ϲφυγμὸϲ ὑπὸ ῥώμηϲ δυνάμεωϲ |
| . ἡνίκα μέντοι οὐ κατηγορεῖ ὀνόματος , τοῦ δὲ συντασσομένου ῥήματος , ὡς ἐν τῷ ταχὺ περιπατεῖ τὸ μειράκιον , | ||
| τάσιν ἀπαιτεῖ , εἴτε ἀπὸ τοῦ βιβῶ βιβάθω γενομένου τοῦ ῥήματος , περιπλεονάσαντος τοῦ σ , ὥς φησι Φιλόξενος , |
| Δίδυμος ἔφη , καὶ παραλαμβάνει αὐτὸ παρὰ τὸ ἔτης μετὰ μορίου τοῦ ὦ κλητικοῦ . Πρὸς ὅν φησι Τρύφων , | ||
| ἀπὸ μελαίνης χολῆς , αὖαι δὲ ἀπὸ λιγνύος καὶ μητρῴου μορίου , λευκαὶ δὲ ἀπὸ φλέγματος . Σημειώσεις τινὰς θέλει |
| δύναμις , ᾗ συμβέβηκε τὸ ἀόρατον . ἀλλ ' ὡς στοιχείου καὶ ἀρχῆς ἐδεήθησαν τοῦ ἀπείρου . θαυμαστὸν δὲ ἀριθμὸν | ||
| , ὦ ἑταῖρε , δοκεῖ , καὶ ἀποδέχῃ τὴν διὰ στοιχείου διέξοδον περὶ ἑκάστου λόγον εἶναι , τὴν δὲ κατὰ |
| ω εἰς τὸ ω κίρνανται , οἷον ποιέω ποιῶ , νοέω νοῶ : εἰ γὰρ ἐγένετο ἀπὸ τῆς κοινῆς γενικῆς | ||
| μελετήσαντα πάσχειν συναίρεσιν , διὰ τὸ ποιέω , ποιῶ : νοέω , νοῶ : καὶ εἴτι ἄλλο τοιοῦτον διὰ τοῦ |
| ἄρχει τῇ πόλει . Ἑτεροσχημάτιστον δέ ἐστιν ἐναλλαγὴ ῥήματος εἰς μετοχήν , ἢ καθ ' ἑαυτὸ ἢ μετὰ συνδέσμου , | ||
| ἐπὶ μόνων τῶν ὑπ ' αὐτὸ ἀτόμων κατὰ τὴν αὐτοῦ μετοχήν , ἐπ ' ἄλλου δὲ οὐδενός , ὥσπερ καὶ |
| τὸ ἀφανίσαι . παρὰ τὴν ἄμμον ἀποβολῇ τοῦ ἑνὸς μ ἀμῶ γίνεται : ὡς δοῦλος δουλῶ , φίλος φιλῶ , | ||
| Ἀπὸ τοῦ ἀμέρδω τὸ ἀφανίζω : τοῦτο δὲ ἀπὸ τοῦ ἀμῶ τὸ θερίζω . . ΕΝΘΑ ΚΕ . Τὸ Ἔνθα |
| οὖν παῖδ ' οἶδ ' ὅτωι κατήινεσας , γένους δὲ ποίου χὠπόθεν μαθεῖν θέλω . Αἴγινα θυγάτηρ ἐγένετ ' Ἀσωποῦ | ||
| , ὦ σχέτλιοι καὶ παμμίαροι , τολμημάτων . ὀνόματος οὖν ποίου γλίχεσθε ; ἢ τοῦ τοῖς πραττομένοις οἰκειοτάτου ; ἆρ |
| σύμφωνον ἐν τῇ δευτέρᾳ καὶ τρίτῃ συλλαβῇ καὶ ὑπερβαίνειν τὴν τρισυλλαβίαν , καὶ τὴν τρίτην ἀπὸ τῆς ἀρχούσης συστέλλεσθαι , | ||
| αὐτὰς παρατηρήσεις φυλάττοντες , πλὴν ὅτι οὔτε πάντως ὑπερβαίνει τὴν τρισυλλαβίαν οὔτε συστέλλει τὴν δευτέραν , οἷον ὄπωπα ὄλωλα ὄρωρα |
| Ὁ γὰρ ἀδίκως τι καθ ' ἑτέρου ζητῶν κακόν αὐτὸς προπάσχει τοῦ κακοῦ τὴν ἔκβασιν . Ὅταν ἐκ πονηροῦ πράγματος | ||
| . } Ὁ μὴ δικαίως κατὰ φίλων ζητῶν κακὸν αὐτὸς προπάσχει τοῦ κακοῦ τὴν ἔκβασιν . } Ἄνθρωπος ὢν μηδέποτε |
| καὶ πρωτοτύπου . τὴν γὰρ ἀπαράδεκτον τοῦ ἄρθρου οἴεται ἐκ πρωτοτύπου συντεθεῖσθαι , ἐμαυτοῦ ἀκούω , σαυτοῦ φείδῃ , τὴν | ||
| παιδὶ Ἀχιλλεῖ . ἢ ἀντὶ τοῦ Πηλέως , πατρωνυμικὸν ἀντὶ πρωτοτύπου : γράφεται παῖ : † ἀντὶ τοῦ πῶς πῶς |
| τῆς ἐργασίας οὐκ ἀποτέμνεις τῆς αὔλακος οὐδέν ; ποῖός τις δείλαν τε : ποταπὸς ἔσῃ κατὰ μεσημβρίαν καὶ δείλην , | ||
| ποίμνας , ἇς τὸν πόδα κάκτος ἔτυψε . ποῖός τις δείλαν τὺ καὶ ἐκ μέσω ἄματος ἐσσῇ , ὃς νῦν |
| γὰρ ἔνερθεν γῆς ὀλέσας ψυχὴν κείσομαι ὥστε λίθος ἄφθογγος , λείψω δ ' ἐρατὸν φάος ἠελίοιο : ἔμπης δ ' | ||
| μὴ θανοῦμαί γ ' : εἰ δὲ μή , οὐ λείψω ποτέ . ὡς τοῦτ ' ἄραρε κοὐ μενῶ πόσιν |
| οἱ ἀπὸ τῆς Στοᾶς , τὸ τὴν τοῦ νοουμένου πράγματος σημαντικὴν προφέρεσθαι φωνήν , οἷον τοῦδε τοῦ στίχου : μῆνιν | ||
| φωνὴν σημαντικὴν καὶ ἐγγράμματον ὡς τὴν ἄνθρωπος , τὴν δὲ σημαντικὴν καὶ ἀγράμματον ὡς τὴν κυνὸς ὑλακήν , τὴν δὲ |
| Ἔλλειψις δέ ἐστιν ἀποβολὴ φωνήεντος κατὰ τὸ μέσον οὐ ποιοῦντος συλλαβήν , οἷον ἀμνίον ἀντὶ τοῦ αἱμνίον , ἑταῖρος ἕταρος | ||
| καὶ ἡ κλητική . Πρόσκειται καὶ συναιρουμένη κατὰ τὴν τελευταίαν συλλαβήν διὰ τὸ Ἡρακλῆες : ἰδοὺ γὰρ τοῦτο εἰς ς |
| καὶ προσῳδίας ὠνόμασαν , ὡς πρὸς τὴν ᾠδὴν καὶ τὴν ἐκφώνησιν τῶν συλλαβῶν συντελούσας , πρὸς τούτοις δὲ καὶ μακρᾶς | ||
| φίλω . Ἰστέον δὲ ὅτι ὁ τεχνικὸς ὡς πρὸς τὴν ἐκφώνησιν ἀποβλέπων εἰς α ἢ εἰς ω λήγουσα μόνον εἶπεν |
| πρὸϲ διαϲτολὴν μᾶλλον ἐπείγοιτο , δι ' ἱδρώτων προϲδοκητέον τὴν κρίϲιν ἔϲεϲθαι . καὶ μέγαϲ δὲ ἁπλῶϲ εἴπερ εἴη καὶ | ||
| οἷον ἡ μὲν τετάρτη τὴν ἐϲομένην ἐν τῇ ἑβδόμῃ προδηλοῖ κρίϲιν ἱδρῶτάϲ τιναϲ ἢ νοτίδαϲ ἤ τιναϲ τοιαύταϲ μερικὰϲ ἐργαζομένη |
| θερμαίνεται μέν , οὐκ ἀκριβῶϲ δέ . Ἀκμῆϲ τοῦ μερικοῦ παροξυϲμοῦ ϲημεῖα . κατὰ δὲ τὴν ἀκμὴν τοῦ παροξυϲμοῦ ἡ | ||
| . εἰ γὰρ ὥραιϲ που δύο ἢ τριϲὶ πρόϲθεν τοῦ παροξυϲμοῦ θρέψαϲ διακρατεῖϲθαί τε τοὺϲ πόδαϲ καὶ τὰϲ χεῖραϲ κελεύϲειαϲ |
| λέγει . πάλιν δὲ φῶς ἐγένετο αὐτοῖς ἀπὸ τῆς ἡμετέρας φω - νῆς : ἄνευ γὰρ κιθάρας ἢ ἄνευ ἀνδρὸς | ||
| ἀκαμαντοχάρμαν μετὰ τοῦ ν , ἢ διὰ τὴν ἐπαλληλίαν τῶν φω - νηέντων , ἐπεὶ εἰ οὕτω ἐγένετο ὦ ἀκαμαντοχάρμα |
| ἐστι ψυχῆς : ἄψυχα δὲ αὐτὰ λέγομεν ὡς πρὸς τὴν μερικὴν ψυχὴν ἀφορῶντες : ἐπειδὴ γὰρ οὐχ ὁρῶμεν ἔχοντα αὐτὰ | ||
| τῇ ἡμετέρᾳ τῇ μερικῇ : ψυχὴν γὰρ εἴωθε πολλάκις τὴν μερικὴν καλεῖν : πόνον δὲ αὐτὴν πονεῖν διὰ τὴν μαρμαρυγὴν |
| χρονοκράτωρ μετά τινος ἀστέρος , δεῖ συμπεριλαβεῖν τούτῳ καὶ τὴν σημασίαν τοῦ ἀστέρος ᾧ σύνεστιν : ὡσαύτως δεῖ σε ἐπιβλέπειν | ||
| καὶ ἐνθάδε διαφέρει . ἐνταυθοῖ μὲν γὰρ τὴν ἐν τόπῳ σημασίαν [ δηλοῖ ] , ἐνταῦθα δὲ καὶ τὴν ἐν |
| “ ” ἀλλὰ ἔθαψας αὐτήν . “ ” δεῖξον γάμου διάλυσιν . “ ” τὸν τάφον ὁρᾷς μοι . “ | ||
| τόξον . Ὀϊστὸς ἐτυμολογεῖται ἀπὸ τοῦ οἴω τὸ κομίζω κατὰ διάλυσιν , ὥσπερ καὶ ἰὸς τὸ αὐτὸ , ἀπὸ τοῦ |
| καὶ ἐργῶδες ἐν τοῖς ἐπιλογισμοῖς , κινουμένων καὶ τοῦ ἀναβιβάζοντος συνδέσμου καὶ τοῦ καταβιβάζοντος εἰς τὰ προηγούμενα τῶν ζῳδίων . | ||
| . ἔοικα δὲ τὰ μεταξὺ παρατρέχειν : ὑπὸ γὰρ τοῦ συνδέσμου τὰς συμβολὰς ὄχναι καὶ ῥοιαὶ καὶ μηλέαι ἀγλαόκαρποι , |
| τοῦ Ἀπίωνος λόγος διὰ τοῦ ι γράφει τὴν τοῦ Ἠλυσίου ἄρχουσαν : ὁ δ ' αὐτὸς λέγει καὶ ὅτι πείρατα | ||
| . τὸ γʹ ἰαμβέλεγος τὴν τελευταίαν συλλαβὴν μετατιθεὶς ἐπὶ τὴν ἄρχουσαν . γεγένηται δὲ καὶ παρὰ τὸ Σαπφικὸν , συστεῖλαν |
| ἑτέρου ὑπογράφει : τὴν γὰρ σχέσιν διὰ τῶν ἐχόντων τὴν σχέσιν ὑπογράφει : μόνα γὰρ τὰ πρός τι δι ' | ||
| οὐκ ἀπεξηραμμένα , ἔγχυλα δ ' ἀτρεμεὶ καὶ δροσώδη τὴν σχέσιν . Ἄπολλον , ὡς ἰατρικῶς . ὦ Γλαυκία , |
| ἐμίσουν , οὗτος δὲ οὐχ οὕτως , ἀλλὰ διακόψας τὴν συμπλοκὴν τῶν νοημάτων καὶ ἀποστήσας ἀπὸ τοῦ συνῆφθαι αὐτὸν αὐτῷ | ||
| δύο : φησὶ γὰρ ὅτι τῶν λεγομένων τὰ μὲν κατὰ συμπλοκὴν λέγεται τὰ δὲ ἄνευ συμπλοκῆς , καὶ τὰ μὲν |
| ὄντι πρώτῳ , πλὴν ὅτι ἐν τούτῳ μὲν κατὰ τὴν ὕπαρξιν καὶ δύναμις καὶ ἐνέργεια , καθάπερ εἴπομεν , ἐν | ||
| τὸ ἔτος ὡς ἂν ἀκριβῶς διαγνῶμεν τὴν τοῦ πράγματος ἐκείνου ὕπαρξιν . ἡ ἑτέρα δεῖξις πρόεισιν οὕτως , ὡς ὁ |
| λείπω τὸν αὐτὸν ἔχειν μέλλοντα : ἐὰν δὲ ἀπὸ τοῦ ἐνεστῶτος ἀρχώμεθα , οὐδὲν ἀμφίβολον γίνεται : καὶ γὰρ τοῦ | ||
| τῶν ἀπαρεμφάτων . πάλιν γὰρ τὸ γράφειν , μεταληφθὲν ἐξ ἐνεστῶτος καὶ παρατατικοῦ κατὰ τὴν αὐτὴν φωνήν , ἐν τῇ |
| ἢ ἓξ , σκεπτόμενον ἐς τὴν ἄνθρωπον : κἢν μὲν διαλύηται καὶ ἀσθενὴς γίνηται , διαλαμβάνειν ἐς ὅσον δεῖ χρόνον | ||
| οὐ γὰρ ἔσται τοῦ παντὸς φθορὰ ἐὰν εἰς τὸ ὂν διαλύηται , τὸ γὰρ ὂν ἤτοι τὸ πᾶν ἢ μέρος |
| κλητικῆς : ὅπερ ἑνούμενον εὐθείας ἐστίν , ὅμοιον τῷ ἐγὼ γράφω κἀκεῖνος γράφει , ἐπεχόμενον δὲ κατὰ τὴν σύ καὶ | ||
| ἕκαστον τῶν ποιημάτων , ὅσα κατά τινα ἁρμονίαν ἐπέρχομαι καὶ γράφω . ἄλλως : ἤτοι διαβεβαιοῦμαι , ἢ εὔχομαί σοι |
| αὐτῆϲ γοῦν τὰ τῆϲ χρείαϲ ἀποτελεϲθείη . ταῦτα μὲν οὖν μεγέθουϲ τε καὶ τάχουϲ καὶ πυκνότητοϲ καὶ τῶν ἐναντίων αὐτοῖϲ | ||
| : ὅτι οὐκ ἔϲτιν ἀποτυχεῖν τοῦ ἀγγείου . Ἀντύλλου περὶ μεγέθουϲ διαιρέϲεωϲ . Ἐπὶ μὲν τῶν κενώϲεωϲ ἀθρόωϲ δεομένων μεγάλην |
| κατέλειψεν , ὃν προσεθήκαμεν λόγον , ὡς ὄντως διέζευκται ἡ ἀντωνυμία , ἐκ τοῦ ἀντιδιαζευχθέντος λόγου , εἴγε ἐπιφέρεται ἢ | ||
| ῥώννυται διὰ τὴν ἐπιφορὰν τοῦ τέ . ἡ δὲ οἱ ἀντωνυμία περισπωμένη ἐν τῷ οἷ αὐτῷ θάνατον , οὐκ ἐφύλαξε |
| : ἐμοὶ δὲ δοκεῖ δευτέρου εἶναι ἀορίστου διὰ τὸ μέτρον ἐκφρόντισόν ] σκόπησον . τῶν . . . πραγμάτων ] | ||
| “ κατακλινεὶς ” κοινόν , τὸ δὲ κατακλιθείς ἀττικόν . ἐκφρόντισόν τι τῶν σεαυτοῦ πραγμάτων : ἀντὶ τοῦ “ σκέψαι |
| Χ οὔτε κατὰ τὴν ποσότητα τῶν συλλαβῶν οὔτε κατὰ τὴν κατάληξιν ἔχουσι συγγένειαν πρὸς τὸ Η . Μετὰ δὲ τὸ | ||
| κάρδοπος : οἷον τὸ αὐτὸ γένος . σημαίνει δὲ τὴν κατάληξιν . ταὐτὸν δύναταί σοι κάρδοπος : δοκεῖ σοι ὁμοιοκατάληκτον |
| τοῦ παθητικοῦ παρακειμένου : τοῦ τέτυμμαι γίνεται , τροπῇ τῆς μαι εἰς μην καὶ προσόδῳ τοῦ ε τέτυμμαι ἐτετύμμην : | ||
| μέλλων τὸ ἐὰν τύπωμαι γίνεται : προσόδῳ γὰρ μόνης τῆς μαι συλλαβῆς γίνεται ἀπὸ τοῦ ἐὰν τύπω ἐὰν τύπωμαι . |
| τῷ ἤτοι φιλολογήσω ἢ πορεύσομαι εἰς περίπατον , οὐδὲ τὸ γράψαιμι ἄν εὐχὴν ἐπαγγέλλεται , ὁρισμὸν δὲ τοῦ ἐσομένου πράγματος | ||
| . τούτοις σε παρακαλῶ , πρὸς δὲ ἄλλον οὐδὲν ἂν γράψαιμι τοιοῦτον λογιζόμενος , ὡς ἐθελήσας μὲν ἀρκέσεις καὶ μόνος |
| εἰκότωϲ παραδώϲομεν . ἐπιτρέψομεν τοίνυν ἑϲτῶτι τῷ ἀνθρώπῳ μετὰ ϲύμμετρον κίνηϲιν βιαιότερον βήττειν καὶ ἐντείνεϲθαι μετὰ κατοχῆϲ τοῦ πνεύματοϲ : | ||
| δὲ τοῖϲ ἀνάντεϲιν ἐπερειδόμενοϲ ῥᾷον ποιεῖ τὴν εἰϲ τὸ πρόϲαντεϲ κίνηϲιν τοῦ ϲώματοϲ . διαναπαύϲεωϲ μὲν οὖν γινομένηϲ ἐν ταῖϲ |
| τινί . ἅπαντα δὲ ταῦτα εἰς αἵρεσιν καὶ φυγὴν τὴν ἀναφορὰν ἔχει . δοξάζομεν δὲ οὐκέτι λαβεῖν ἢ φυγεῖν ἀλλὰ | ||
| στῆσαι τὴν εἰκόνα , φανερῶς δὲ εἰς αὐτὸν ἔχει τὴν ἀναφορὰν τὸ κρινόμενον : αὐτὸς γάρ ἐστιν ὁ γεγραμμένος , |
| ἁπλοῦν ἐστι παρόσον οὔτε ἐκ τοῦ αὐτοῦ ἔστιν ἀξιώματος δὶς λαμβανομένου οὔτε ἐκ διαφερόντων συνέστηκεν , ἐξ ἄλλων δὲ τινῶν | ||
| : καὶ πλύνεται δὲ χωριζομένου τοῦ ψαμμώδους ὡς ἀχρήστου , λαμβανομένου δὲ τοῦ λιπαρωτέρου καὶ λείου . Ἀλσίνη ἔχει παρόμοια |
| τοῦ συνόντος ἀπαιδεύτου τοῖς πεπαιδευμένοις . καθ ' ὑπόκρισιν δὲ ἀναγνωστέον . ὁμοία τῇ : Καρικὴ Μοῦσα . Μετὰ γραμμάτων | ||
| ] σημείωσαι , εἰρωνικόν . καὶ ταύτην ] κατὰ χλευασίαν ἀναγνωστέον . ἐκεῖνος μὲν ] ἐντεῦθεν ὁ ἐπίλογος . Τινὲς |
| Δίωνος : εἰς ἃ ἀποβλέψας ὁ βασιλεὺς εἶπεν , ὦ θαυμάσιε λυτικὲ , ἐὰν ἀφέλῃς τοῦ Σωτῆρος τὸ σω , | ||
| ὀρθῆς . ἔστι δὲ ἀδύνατον . τὸ αὐτό , ὦ θαυμάσιε : διὸ καὶ τὰ ἑξῆς προσιέμεθα μέν , οὔ |
| ἀπορήσομεν : ἡ γὰρ τοῦ δυνάμει ποιητικοῦ καὶ τοῦ δυνάμει παθητικοῦ πρὸς ἄλληλα ἐντελέχεια κίνησίς ἐστιν . ἁρμόσει δὲ καὶ | ||
| ἀλλὰ τὸν θηλαζόμενον χοῖρον : ἐνεργητικὸν γάρ ἐστιν ἀντὶ τοῦ παθητικοῦ . Βίβλινον οἶνον τὸν Θρᾳκικὸν ἀπὸ τόπου Θρᾴκης ἔχοντος |
| ὀφείλει γίγνεϲθαι . εἴωθε γὰρ ἐνίοτε ἐπικαταλαμβάνειν ἐπί τινων νοϲημάτων παροξυϲμὸϲ ἕτεροϲ τὴν παρακμὴν τοῦ προτέρου , καθάπερ ἐπὶ τῶν | ||
| ἐνίοτε ἐμπίπτει , καύϲου πρότερον μὴ γενομένου καὶ τοὐπίπαν ὁ παροξυϲμὸϲ προειϲβάλλει τῆϲ ϲυνήθουϲ ὥραϲ καὶ καῦμα πολὺ καὶ δίψοϲ |
| λόγους εἶναι , ἐκ τοῦ πολλὰ ἐν τῇ ᾠδῇ ἐπὶ παρῳχημένου χρόνου λέγεσθαι , λεχθησόμενα ἂν ἐπὶ τοῦ παρόντος , | ||
| πάνυ ἐμφανέστατον γενήσεται μετὰ ὁριστικῆς προφορᾶς , καὶ μάλιστα ἐπὶ παρῳχημένου χρόνου , ὁ τυραννοκτονήσας τετίμηταιΔεδείξεται . δὲ ὡς καὶ |
| πολλαί . τῷ ἀπηρτισμένῳ ⌈ δὲ ἀριθμῷ ἐχρήσατο ⌈ ἀντὶ ἀορίστου . Γ ἢ καὶ ἀπὸ ἱστορίας τὸ τοιοῦτον ἔλαβεν | ||
| : ἴδον ἔσχον . Τὰ εἰς ΟΝ προστακτικὰ τοῦ πρώτου ἀορίστου ὑπερδισύλλαβα προπαροξύνονται : ἄκουσον νόησον φίλησον : δισύλλαβα δὲ |
| . τὰ δὲ λοιπὰ ἀκατάληκτα καὶ δίμετρα , πλὴν τοῦ μονομέτρου παρατελεύτου . ἐν ἐκθέσει δὲ στίχοι δύο ἀναπαιστικοὶ τετράμετροι | ||
| μὲν προηγητικαὶ αὐτῆς περίοδοί εἰσιν ἑπτά , κῶλα παιωνικὰ ἐκ μονομέτρου καὶ τετραμέτρου δὶς κἀκ τριῶν διμέτρων . Γ εἶδες |
| ἤδη ἀποδείξας ἐπὶ τὸ ἔλαττον ὑποστρέφει , καὶ οἱ μὲν πηλικότητα προτάττοντες τούτοις χρῶνται τοῖς λόγοις : οἱ δὲ τὸ | ||
| τῶν λόγων λάβωμεν , ἕξομεν τὴν ἐπὶ τὸν οἰκεῖον λόγον πηλικότητα : δείκνυται γὰρ τοῦτο διὰ λημματίου τινὸς ἀριθμητικοῦ . |
| . τύπετον τυπέτων Πληθ . τύπετε τυπέτωϲαν Προϲτακτικὰ παθητικὰ χρόνου ἐνεϲτῶτοϲ καὶ παρατατικοῦ Ἑν . τύπτου τυπτέϲθω Δυ . τύπτεϲθον | ||
| ἐνεργητικὸν ἁπλοῦν ϲυζυγίαϲ πρώτηϲ τῶν βαρυτόνων ῥημάτων ἐγκλίϲεωϲ ὁριϲτικῆϲ χρόνου ἐνεϲτῶτοϲ τῶν τριῶν προϲώπων τε καὶ ἀριθμῶν Ἑν . τύπτω |
| τῆς πληθοποιοῦ δυάδος . Οὐκοῦν ὅλην φέροντες τὴν οἱανδήποτε λεγομένην ἀντιδιαίρεσιν εἰς μίαν ἀνοίσομεν ἐκείνην ἀρχήν , τὴν πληθοποιόν , | ||
| ἀδιάκριτον , ἐν δὲ τῷ διακεκριμένῳ κατὰ διορισμόν τινα καὶ ἀντιδιαίρεσιν ἤδη προβεβλημένην , ἐν δὲ τῷ μέσῳ δῆλον ὅτι |
| μετοχὴ τοῦ μέσου παρακειμένου καὶ ὑπερσυντελίκου γίνεται ἀπὸ τοῦ μέσου παρακειμένου τοῦ τέτυπα τροπῇ τοῦ α εἰς ως , τὸ | ||
| καὶ τῆς Χαλκίτιδος νήσου . ἐκλήθη δὲ ἀπὸ Χάλκιδος τοῦ παρακειμένου ποταμοῦ , ὡς οἱ ἱστορικοὶ ἅπαντές φασι . Χαλκητόριον |
| διαϲτολὴν μᾶλλον ἤπερ πρὸϲ ϲυϲτολὴν ἐπείγοιτο , αἱμορραγίαν διὰ ῥινῶν ἔϲεϲθαι δηλοῖ , ϲυνεπιμαρτυρούντων δηλονότι τῶν ἐπὶ τῆϲ αἱμορραγίαϲ ῥηθηϲομένων | ||
| εἰϲβάλλοιεν ἐφ ' ἑκάϲτηϲ ἡμέραϲ γιγνόμενοι , μετὰ πλείονα χρόνον ἔϲεϲθαι προϲδόκα τὴν κρίϲιν . καὶ τῶν ἐπὶ ῥίγεϲι δὲ |
| τοῦ παθητικοῦ παρακειμένου γίνεται καὶ αὐτός : ἐκ γὰρ τοῦ τέτυμμαι , ἐὰν ἀποβάλῃς τὸ κατ ' ἀρχὰς Τ καὶ | ||
| τοῦ φα εἰς μαι καὶ προσλαμβανομένου ἑτέρου μ , τέτυφα τέτυμμαι . Τοῦτο γάρ σοι κοινῶς περὶ τῶν παθητικῶν παρακειμένων |
| τοῦ ὅλου ἕνα χαρακτῆρα δηλοῦσι , διὸ καὶ ὑπὸ τὴν ποιότητα ἀνάγονται . ἀπωθεῖται δὲ οὐ μόνον σχήματος καὶ μορφῆς | ||
| . εἰπὼν γὰρ τούς τε κατὰ μετάληψιν καὶ τοὺς κατὰ ποιότητα δεῖν φημι ἐπισκέψασθαι καὶ τοὺς ἄλλους τοὺς ἐξ ὑποθέσεως |
| ἐπεδείξατο , καὶ κηρύττει τὴν τέχνην , οὐκ αὐτὸς ἐκ ταύ - της κεκήρυκται . ὅσα μὲν τοίνυν ἢ βασιλεῦσι | ||
| ἀλλαχόθι , καὶ μέντοι καὶ περὶ τῆς θήρας αὐτῶν καὶ ταύ - της εἶπον ὀλίγα ἐκ πολλῶν ὧν ἔφασαν ἄλλοι |
| περὶ τὰ βιωτικά . ΠΟΝΩΝ δὲ τὸ ΠΟ κοινή ἐστι συλλαβή . Ὑπὸ γὰρ τοῦ ν ἀμεταβόλου ἐκτείνεται . . | ||
| : ἐν μὲν γὰρ τῷ προτέρῳ μακρά ἐστιν ἡ τελευταία συλλαβή , ἐν δὲ τῷ δευτέρῳ βραχεῖα . Πᾶν μέτρον |
| τὸ μὴ προχείρως ἀποκρίνασθαι διὰ μιᾶς ἀποκρίσεως πρὸς τὴν γεγενημένην ἐρώτησιν : οὐ γὰρ δὴ καὶ ὅταν δοκῇ μὲν εἶναι | ||
| ἀξιῶν τοῦ ἑτέρου μόνον μορίου τῆς ἀντιφάσεως εἶναι τὴν διαλεκτικὴν ἐρώτησιν , ὁ δὲ τοῖς λεγομένοις περὶ αὐτῆς ἐν τῷ |
| Καὶ πῶς , τῆς μὲν ἀρχῆς τῆς ὄντως ἑνὸς καὶ ἁπλοῦ πάντη οὔσης , πλήθους δὲ ἐν τοῖς οὖσιν ὄντος | ||
| εἶναι ὑπόστασιν οὐχ ἕξει , τό τε συγκείμενον ἐκ πολλῶν ἁπλοῦ οὐκ ὄντος οὐδ ' αὐτὸ ἔσται . Ἑκάστου γὰρ |
| ὁρᾶν ποιεῖν πρὸς τὴν ἐκφώνησιν ἔδωκεν , οὐ πρὸς τὸ σημαινόμενον , ὁ δέ γε ἀκροατὴς καὶ πρὸς τὸ πρᾶγμα | ||
| καθόλου , ὁ περιέχων ἐν ἑαυτῷ πᾶσαν λέξιν , καθὸ σημαινόμενον πᾶν μέρος λόγου , ἤτοι ὄνομα , ῥῆμα , |
| ὁμολογῶ δοῦναι : ἐγγυῶμαι δὲ τὸ λαμβάνω καὶ ἐν χερσὶ φυλάττω . ὅθεν καὶ ἐγχειρίσαι τὸ δοῦναι : ἐγγύη γὰρ | ||
| , ὅ ἐστιν : ὅπως μὴ ἀποψύξας λάθῃ με , φυλάττω : νεκρὸς γὰρ οὗτος : ἕνεκα τοῦ πνεύματος νεκρός |
| πίθοιό μοι : οὐ γὰρ ἐγώ γε τέρπομ ' ὀδυρόμενος μεταδόρπιος , ἀλλὰ καὶ Ἠὼς ἔσσεται ἠριγένεια : νεμεσσῶμαί γε | ||
| ὀρθῶς λεγομένων ἢ γινομένων : οὐ γὰρ ἔγωγε τέρπομαι ὀδυρόμενος μεταδόρπιος : καί : Τηλέμαχε , ποῖόν σε ἔπος φύγεν |
| ἀνεπιβούλευτον . οὕτως μὲν ὁ πρεσβύτερος καὶ χρόνῳ καὶ φύσει καταλυθήσεται πόλεμος , ἡμερωθέντων καὶ μεταβαλόντων τῶν θηρίων πρὸς τὸ | ||
| ' εἰ πρᾶγμα δίκαιον ὡρισμένον ἐκ παντὸς τοῦ χρόνου νῦν καταλυθήσεται . Οὐκ ἐμίσθωσαν ἡμῶν τὸν οἶκον , ἴσως ἐροῦσιν |
| τοῖσι χρεομένοισιν : κατὰ δὲ τὰ ἄρθρα ἐς τὸ εὐθὺ πηροῦται τούτοισι τὸ σκέλος μᾶλλόν τι , ἢ οἷσιν ἂν | ||
| αὐτῆς καὶ τὸ ἰδίᾳ εἰς ἕκαστον ἧκον αἴτιόν ἐστι . πηροῦται γὰρ τὸ ὁλόκληρον , ἐὰν καὶ ὁτιοῦν διακόψῃς τῆς |
| ὥσπερ ἀπὸ λευκοῦ εἰς μέλαν μεταβαλλόμενον , οὕτως ἀπὸ τοῦ περυσινοῦ πάθους εἰς τὸ τητινόν , οὐ καθὸ ἀπὸ πάθους | ||
| καὶ ἀχρεῖον . Βεβαιότερον δὲ συμφυήσεται τὰ νέα κλήματα ἔχοντα περυσινοῦ κλήματος μέρος . Οὐχ ἅμα δὲ τῷ ἀφαιρεθῆναι τῆς |
| νοῦν ἐπειγόμενοι πόρρωθεν . ἑκάστη μὲν οὖν τῶν αἰσθήσεων τοῦ ὑποκειμένου αὐτῇ αἰσθητοῦ ἐστι γνωριστική , ὑπάρχουσα ἐν τῷ αἰσθητηρίῳ | ||
| ὄντα λέγονται κατηγορεῖσθαι , ὅπερ ἐν Κατηγορίαις ἐλέγετο καθ ' ὑποκειμένου , τὰ δὲ ὡς συμβεβηκότα τοῖς ὑποκειμένοις , ὅπερ |
| παρασκευάζει κατεργαστικωτέραν τε καὶ λαμπροτέραν , ἀθρόως δὲ αὐτῷ συνεμπεσοῦσα ἠμαύρωσε καὶ κατέσβεσε τὴν εὐμορφίαν τοῦ φωτὸς καὶ πρὸς τούτοις | ||
| ἀκολουθίαν τοῦ οἰκοδεσπότου ταῦτα γέγονεν , ἑτέρα δὲ οἰκοδεσποτεία κακωθεῖσα ἠμαύρωσε τὴν δόξαν ἐπεισενεγκαμένη πολλὰς αἰτίας . ἄλλους δὲ ἀπὸ |
| ] η . † ἐγενόμην . στροφὴ ἑτέρα κώλωνϚʹ . προσφθόγγου ] χαιρετιστικοῦ . νόστου ] ὑποστροφῆς . τὰν ] | ||
| ἡ σύνταξις , πέμψω σοι τὴν βοὴν τοῦ νόστου τοῦ προσφθόγγου κακοφάτιδα ἰὰν καὶ βοὴν κακομέλετον Μαριανδυνοῦ θρηνητῆρος , ἰαχὴν |
| εὐδαιμονίαν οὐ ταῖς αἰσχίσταις μετροῦσιν ἡδοναῖς ἀλλὰ τῷ καλῷ , τελευταίαν δὲ τὴν ἐν τοῖς πολέμοις γενναιότητα τὴν παρασκευάζουσαν εἶναι | ||
| αὐταί εἰσιν , ἀλλὰ καὶ διαφορὰν ὀνόματος ἔχουσι κατὰ τὴν τελευταίαν συλλαβήν . ἀλλ ' ἐπειδὴ ὡς Ἕλενος καὶ Ἑλένη |
| ἔστιν ἀπόφασις τῆς τὶς ἄνθρωπος βαδίζει , ἀλλὰ τοῦ εἷς ἀριθμητικοῦ ὀνόματος . ἀπελείφθη τοίνυν ἐξ ἀνάγκης τὸ οὐδὲ εἷς | ||
| , τοῦ δέ συνδέσμου , καὶ ἐπὶ τούτοις τοῦ εἷς ἀριθμητικοῦ ὀνόματος , ὃ καὶ κλινόμενον ὁρῶμεν οὐδενὸς περιπατοῦντος λέγοντες |
| ] ! [ ] ! ! ! [ ] ! πατρόϲ ? ? ] ! ν πάλιν ] ! ! | ||
| ! ! ] , περίμενε . } ; ταύτην τοῦ πατρόϲ μ ' [ ἀποϲτερεῖν ] μέλλοντοϲ , ἠξιωκότοϲ [ |
| ΑΝΩ ὑπὲρ δύο συλλαβὰς συστέλλει τὸ Α : λιμπάνω ἁνδάνω λαμβάνω , πλὴν τοῦ ἱκάνω κιχάνω . Τὰ εἰς ΙΣ | ||
| Χίοις εἶπε διότι λήψομαι ὅ τι ἂν παρά τινος ὑμῶν λαμβάνω τούτοις τοῖς μέτροις καὶ σταθμοῖς καὶ λαβὼν τὰ ἱκανὰ |
| εὔτακτον τῶν ἀρτίων ἐπ ' ἄπειρον προκοπὴν ἢ κατὰ τὸν διπλασιασμὸν τῆς χώρας , καὶ ἤδη ἐν τῇ μεθόδῳ εἰρήκαμεν | ||
| Τὰ εἰς ΛΙΣ ἁπλᾶ ἔχοντα σύμφωνον κατ ' ἐπιπλοκὴν ἢ διπλασιασμὸν τοῦ Λ ὀξύνεται , εἰ μὴ διὰ τοῦ Θ |
| μὴ λεπτή τις , ἀλλ ' οὐδὲ φλαῦρον ἀπ ' οὐδετέρου οὐδὲν ἄξιον λόγου . Τὸ μέλι ξὺν μὲν ἑτέροις | ||
| Δημοσθένεος . Ὁμοίως καὶ τὸ Εὐθυκράτης καὶ Ἀριστοκράτης ἐπεὶ ἀπὸ οὐδετέρου ὀνόματος τοῦ κράτος συντέθεινται διὰ τοῦτο διὰ τοῦ εος |
| δὲ πάντων συνεκτικώτατον : ἡ ἀπόφασις πρὸ ῥήματος ἐπιτασσομένη ποιεῖ αὐτοτέλειαν οὐ γράφω , οὐ περιπατῶ . ἦν δὲ τὸ | ||
| . Οὗ τὸ μὲν πέπρακται , τὸ δὲ λείπει πρὸς αὐτοτέλειαν τοῦ ὀνόματος : ἀσφαλῶς ὃ μικρῷ πρότερον ἐλέγομεν , |
| , οἷον ἐκ τοῦ ὄντως καλοῦ τὸ ἐνταῦθα καλὸν κατὰ μέθεξιν : οὕτω δὲ καὶ ἐπὶ τῶν ἄλλων ἁπάντων . | ||
| καὶ ἐν τῷ ἁπλῷ καὶ τῷ συνθέτῳ καὶ τῷ κατὰ μέθεξιν καὶ τῷ ἀμεθέκτῳ ; ἢ καὶ ὁ λόγος ὁ |
| παραγραφικὸν ἀπὸ τρόπου : διὰ τί εἰδὼς μείζονα ἀδικοῦντα ἥττονα κατηγορεῖς νῦν ; ἰστέον δὲ ὡς ὅτι πολὺ τὸ παραγραφικόν | ||
| ἐξευρών , ὡς φῄς , ἐμέ , εἰσάγεις τουτοισὶ καὶ κατηγορεῖς : τὸν δὲ δὴ βελτίους ποιοῦντα ἴθι εἰπὲ καὶ |
| : ἡ κατὰ ἀνάτασιν ἐν τῇ ὀξείᾳ , ἡ κατὰ ὁμαλισμὸν ἐν τῇ βαρείᾳ , ἡ κατὰ περίκλασιν ἐν τῇ | ||
| ἁπλῶς πέπλα οὕτως εἴρηκε . μή νυν ] καθ ' ὁμαλισμὸν ἀναγνωστέον τὸ νυν καὶ ἄνευ τόνου , ἵνα ᾗ |
| νόϲημα , καὶ δῆλον , ὅτι πολλῷ μᾶλλον οὐδὲ τὴν παρακμὴν ἐλπίζειν χρή . Δυϲφορία προηγεῖται κρίϲεωϲ ἁπάϲηϲ καί , | ||
| καὶ σικύας προσάγειν τοῖς τόποις μετὰ κατασχασμοῦ : μετὰ δὲ παρακμὴν ἀξιόλογον ἐπὶ τὰς ἐμπλάστρους καὶ τὰ μαλάγματα παραγίνεσθαι . |
| λόγον κατὰ τὴν ἀρχὴν τῆς πρώτης ὑποβολῆς τῶν πραγμάτων μὴ ἀπηρτισμένου τοῦ νοήματος , πολλάκις φησὶν ἐθαύμασα τίσι ποτὲ λόγοις | ||
| ἐστι χρονικὸν ἐπίρρημα , τὸ δ ' ἀρτίως ἐπὶ τοῦ ἀπηρτισμένου ἔργου τελείως . ὥστε ἁμαρτάνει Σαπφὼ λέγουσα ἀρτίως μὲν |
| ἀκολουθίας , οὐσίαν τε μόνον δηλοῦσιν . Ὁριστέον οὖν τὴν ἀντωνυμίαν ὧδε : λέξιν ἀντ ' ὀνόματος προσώπων ὡρισμένων παραστατικήν | ||
| , καὶ τὸ ῥῆμα συνυπακουόμενον ἔχον τὸ ὄνομα ἢ τὴν ἀντωνυμίαν ἢ τὸ ἀπαρέμφατον λόγος ἐστίν . εἰ δὲ τοῦτο |
| κατὰ μῆκος συμμέτροις ἢ τοῖς κατὰ δύναμιν . Ὡς ὄντος δήλου , ὅτι ἔστι σύμμετρα μεγέθη , ἐπ - έξεισι | ||
| ἐν ὅρῳ , οὐδ ' ἀδήλου τοῦ πράγματος ὄντος ἀλλὰ δήλου μὲν , ἀτελοῦς δὲ ἡ ζήτησις : πῶς οὖν |
| τὸ ο . Τὸ τυπτοίμην χρόνου μέν ἐστιν ἐνεστῶτος καὶ παρατατικοῦ παθητικοῦ : γίνεται δὲ ἀπὸ τοῦ ὁριστικοῦ παθητικοῦ ἐνεστῶτος | ||
| . πάλιν γὰρ τὸ γράφειν , μεταληφθὲν ἐξ ἐνεστῶτος καὶ παρατατικοῦ κατὰ τὴν αὐτὴν φωνήν , ἐν τῇ προκειμένῃ συντάξει |
| στεφάνου κόσμος οὐδὲν ἔχων μόνιμον σημεῖόν ἐστι πάθους ἀβεβαίου μὲν κεκαλλωπισμένου δέ . τοιοῦτος δ ' ὁ ἔρως : οὐδένες | ||
| στεφάνου κόσμος οὐδὲν ἔχων μόνιμον σημεῖόν ἐστι πάθους ἀβεβαίου μὲν κεκαλλωπισμένου δέ . τοιοῦτος δ ' ἐστὶν ὁ ἔρως : |
| ] τὴν στροφὴν [ [ παύει ] ? τὴν [ ἀντιστροφὴν ] [ [ ὧδε ] ? : ἀλλὰ φαίνεται | ||
| ῥυθμοὺς ἐμπεριλαμβάνουσα καὶ μήτε ἀκολουθίαν ἐμφαίνουσα αὐτῶν μήτε ὁμοζυγίαν μήτε ἀντιστροφὴν εὔρυθμος μέν ἐστιν , ἐπειδὴ διαπεποίκιλταί τισιν ῥυθμοῖς , |
| διαφορητικῆϲ καὶ θερμῆϲ κατὰ τὴν δευτέραν ἀπόϲταϲιν , τῆϲ δὲ ἑτέραϲ γεώδουϲ ψυχρᾶϲ , ἐξ ἧϲ καὶ τὴν ϲτύψιν ἔχει | ||
| κύρτωμα τοῦ κατάγματοϲ εὐφυῶϲ ὠθεῖν ἐπὶ τὰ ἔξω τοῦτο τῆϲ ἑτέραϲ χειρὸϲ ἐκτὸϲ ἀποδεχομένηϲ : ἡ δὲ τῆϲ γένυοϲ εὐθύτηϲ |
| ὁρμῶ , οὗ μέλλων σώσω , ὄνομα ῥηματικὸν σῶτρον καὶ σύνθετον ἐπίσωτρον . . . . . ἐρρέθην : ἐρρέθην | ||
| καὶ στέατος ὑείου παλαιοῦ τοσοῦτον , ὅσον εὐαφὲς ποιῆσαι τὸ σύνθετον καὶ δῆξιν οὐδεμίαν περὶ τὸ μόριον ἐᾶσαι γενέσθαι : |
| καὶ ἄνω , ὦ οὗτος , ἀλλὰ τὰ ἐγγὺς σαυτοῦ κατανόησον , μᾶλλον δὲ σαυτὸν ἀκολακεύτως ἐρεύνησον . πῶς οὖν | ||
| ; εἰ δὲ τοῦτό σοι δοκεῖ μικρὸν εἶναι , ἐκεῖνο κατανόησον : εἴ τις τοὺς σὲ θεραπεύοντας , οὓς σὺ |
| πάνυ καὶ σχεδὸν οὐδέποτε : τοῦ γὰρ πρός τι τὴν σύγκρισιν ἔχοντος πρὸς τὸν ὅρον τοῦ ἀντιδίκου , οὗτος οὐ | ||
| καθιδρυμένον , τὸ δ ' ἄλογον καθ ' ὅλην τὴν σύγκρισιν τοῦ σώματος διεσπαρμένον . Ὁ δὲ Δημόκριτος πάντα μετέχειν |
| ἐτυπτόμην : διατί ὁ παθητικὸς παρακείμενος καὶ ὁ ὑπερσυντέλικος οὐ περιττοσυλλαβεῖ τοῖς ἐνεργητικοῖς αὐτῶν , οἷον τέτυφα , τέτυμμαι , | ||
| Αἴας Αἰάντεος : καὶ ἔστιν εἰπεῖν , ὅτι οὐδέποτε γενικὴ περιττοσυλλαβεῖ δύο συλλαβὰς τῆς ἰδίας εὐθείας ἀλλὰ μίαν , οἷον |
| , ἐὰν λέγωσιν . . ὁμοφωνεῖ δὲ ἁπάντοτε κατὰ δευτέραν συζυγίαν τῶν περισπωμένων , ἐπί τε πρώτων προσώπων τῶν κατ | ||
| διποδίαν ἰαμβικὴν καθαρὰν καὶ τὴν ἑπτάσημον , σπανίως δὲ καὶ συζυγίαν [ καὶ ] τὴν ἰσόχρονον αὐτῷ : ἄρχεται δ |
| ἀποδοῦναι , προσαπέδωκεν Ἀττικά . κατ ' ἀμφότερα δὲ τὴν καταλλαγὴν ἔχει . Τί ποτ ' ἐστίν ; ὡς ῥαγδαῖος | ||
| τῶν ἐρχομένων , δι ' ἀναπλήρωσιν τοῦ χωρίου , διὰ καταλλαγὴν τῶν ἐχθρωδῶς διακειμένων προσώπων , καὶ διὰ παρηγορίαν τῶν |
| συνέχειαν τῆς φωνῆς ὡς ἄχρηστον περιεφρόνησε , τὴν δὲ μείζω διέχειαν ὡς ἄπειρον ἀποδοκιμάσασα συμμέτρῳ διαστάσει τὴν μελῳδίαν ὑπεστήσατο . | ||
| ὃς πρὸς ἀμφοτέρους τὸν ἡμιόλιον σώζει λόγον , καὶ μεταξὺ διέχειαν τοῦ ιϚ καὶ τοῦ δ ἐστιν ὁ η , |
| καὶ ἐπιστρέφεσθαι . λέγει οὖν ὁ δίκαιος : “ οὐ φροντίζω σου , ἔχων φυσικὸν δακτύλιον , τὸν λεγόμενον φαρμακίτην | ||
| παρὰ Ἀριστοφάνει . οὐδὲν προτιμῶ σου : ἀντὶ τοῦ οὐ φροντίζω σου . ἡ φράσις Ἀττική . Ἀριστοφάνης Πλούτῳ . |
| οἱ λόγοι . εἶτα , φησίν , ἀποτόμως τὴν ὑπόσχεσιν ἐποιήσω . τοῦτο γνώμης ἀδόλου τε καὶ ἁπλῆς καὶ πονηρὸν | ||
| πόλεως νόμος , ὃν σὺ παραβαίνων περὶ ἐλάττονος τῶν ἡδονῶν ἐποιήσω , καὶ μᾶλλον εἵλου τοιοῦτον ἁμάρτημα ἐξαμαρτάνειν εἰς τὴν |