κατὰ μῆκος συμμέτροις ἢ τοῖς κατὰ δύναμιν . Ὡς ὄντος δήλου , ὅτι ἔστι σύμμετρα μεγέθη , ἐπ - έξεισι | ||
ἐν ὅρῳ , οὐδ ' ἀδήλου τοῦ πράγματος ὄντος ἀλλὰ δήλου μὲν , ἀτελοῦς δὲ ἡ ζήτησις : πῶς οὖν |
ἁρμόττοντος . ἅπερ πάντα ἔχεσθαι τοῦ ἀκολούθου τῇ φύσει καὶ ὁμολογουμένου . Διελέξατο δὲ καὶ περὶ ὀνομάτων ὀρθότητος : ὥστε | ||
ἀμφίβολον ἐξ ἀμφιβόλου , ὁμολογούμενον ἐξ ἀμφιβόλου , ἀμφίβολον ἐξ ὁμολογουμένου . καὶ τὰ μὲν τρία ἀσύστατα , ἓν δὲ |
δυνατὸν εἶναι ἐπὶ τὸ ἄνω ἄπειρον τὴν ἀρχὴν τοῦ κάτω ὡρισμένου ὑπάρχοντος , ἐπεὶ οὕτω συμβήσεται ἀναιρεῖσθαι τὸ κυρίως αἴτιον | ||
οἰκείας οὐκ ἐκπεσεῖται δεξιότητος . Τούτων δὲ σαφῶς ἀποδειχθέντων καὶ ὡρισμένου μὲν ὄντος τοῦ ποσοῦ καταληφθείσης δὲ τῆς ἰδιότητος ἀκριβῶς |
πολιτῶν ὀνείδους . εἰ δὲ καὶ ὁ ἀνδρεῖος δι ' αἰσχροῦ φυγήν , ἀλλ ' οὐ καὶ ὀνείδους , ἀλλ | ||
, βίος τερπνότατος . ὁ γὰρ τὸ ἡδὺ μετὰ τοῦ αἰσχροῦ ἑλόμενος εἰ καὶ πρὸς ὀλίγον δελεασθείη τῷ ἥδοντι , |
τοὺς δ ' ἄλλους ὁρῶν καταπεπληγμένους παρεκάλει θαρρεῖν ὡς οὐδενὸς ἐσομένου περὶ αὐτοὺς δεινοῦ . διαβοηθείσης δὲ τῆς περὶ τὸ | ||
τινος χρόνου καὶ τελευτὴν ἔχον ἅμα , ἀρχὴν μὲν τοῦ ἐσομένου , τελευτὴν δὲ τοῦ παρελθόντος , ὃ μόνον ἐστὶ |
τῆς ἐπιστήμης , καὶ ὅτι ὄντος τοῦ ἐν ἡμῖν νοῦ διττοῦ , τοῦ μὲν θεωρητικοῦ τοῦ δὲ πρακτικοῦ , καὶ | ||
διάλληλον λόγον , τοὐναντίον δὲ ἀσπάζεται . Τοῦτ ' ἔστι διττοῦ . Ἀντὶ τοῦ ὁρίζουσιν . Φησὶν ὅτι οἱ ἄλλοι |
ἑστώσης , ἀλλὰ τοὐναντίον ἅπαν κυριώτερον μὲν ἡγεῖσθαι δεῖ τοῦ μερικοῦ τὸ καθόλου καὶ πρῶτον καὶ μάλιστα : συναναιρεῖ γὰρ | ||
κατασκευαστικοὶ τῶν ἀνασκευαστικῶν . καὶ ἐπεὶ ἄμεινον τὸ καθόλου τοῦ μερικοῦ , ἐν τοῖς κατὰ διάστασιν πρότερος ὁ ἐπὶ τῶν |
οὐ τοῦ ὀμβρίου , καθάπερ τὸ ὑδρόμηλον , ἀλλὰ τοῦ ἐπιτυχόντος . σκευάζεται δ ' οὕτως : κηρίων οὐ τῶν | ||
καιρῷ τοὺς ἐν τῷ μεσουρανήματι . μηδενὸς δὲ τῶν ἀστέρων ἐπιτυχόντος ἐπὶ τῶν προκειμένων τόπων λαμβάνειν δεῖ τοὺς ἐπιθεωροῦντας καὶ |
ἑαυτὸν ἐπισημαινόμενον ὡς διθυραμβώδη φθεγγόμενον : εἰρηκὼς γὰρ περὶ τοῦ ἀτόπου ἐραστοῦ ὡς λύκοι ἄρν ' ἀγαπῶς ' ὣς παῖδα | ||
κατὰ διαφορὰν λέγεσθαι , οἷον εἰκὸς ζήσεσθαί με αὔριον μηδενὸς ἀτόπου παρεμφαινομένου . τὸ δὲ αὐτό , φησί , λέγεται |
, καὶ ὡς ἔχει , διακριβῶσαι , μεῖζόν ἐστι τοῦ προκειμένου καὶ θεολογίᾳ μᾶλλον προσῆκεν : τοσοῦτον δὲ μόνον εἰπεῖν | ||
τὸν σοφιστὴν τὸν Ἠλεῖον , ὃς τὸν αὐτὸν περὶ τοῦ προκειμένου μοι σκέμματος ἧκεν λόγον , παραστησώμεθα ὧδέ πως λέγοντα |
κατὰ τὴν οὐσίαν τυγχάνεις ὢν διαγνῶναι ποθῶν οὐδένα τούτου τοῦ μαθήματος ὑφηγητὴν ἐν οὐδενὶ τῶν τοῦ παντὸς μερῶν ἀνευρίσκω . | ||
πρὸς καιρὸν μανθάνεται , πρὶν ἐντὸς τῆς ψυχῆς ἑκάστῳ που μαθήματος ἐπιστήμην γεγονέναι . οὕτω δὴ πάντα τὰ περὶ ταῦτα |
, ὅ τι πλεῖστον δύνασαι , ἀνδρὸς ἐκπεπληγμένου καὶ φανερῶς ἐπηρμένου . εἶτα ὕστερον ἐπαγάγῃς τὸ “ γνοὺς ” , | ||
ἀκατάληκτον ἐκ διιάμβων δύο : τὸ Ϙʹ “ καὶ φανερῶς ἐπηρμένου ” χοριαμβικὸν δίμετρον ἀκατάληκτον ἐκ χοριάμβου καὶ διιάμβου : |
ἀσθενείας αἰτίους λόγους ἀνελεῖν , ὑγιεινοὺς δὲ δι ' ἀγωγῆς νομίμου ἢ καὶ παιδεύσεως ὀρθῆς ἀντεισαγαγεῖν . τὸν Ἰωσὴφ οὖν | ||
; Εἰκὸς γοῦν . Ἐπειδὴ τοίνυν ἐνταῦθά ἐσμεν τούτου τοῦ νομίμου πέρι , διὰ κάκην δὲ τὴν τῶν πολλῶν εἰς |
οὖν παῖδ ' οἶδ ' ὅτωι κατήινεσας , γένους δὲ ποίου χὠπόθεν μαθεῖν θέλω . Αἴγινα θυγάτηρ ἐγένετ ' Ἀσωποῦ | ||
, ὦ σχέτλιοι καὶ παμμίαροι , τολμημάτων . ὀνόματος οὖν ποίου γλίχεσθε ; ἢ τοῦ τοῖς πραττομένοις οἰκειοτάτου ; ἆρ |
ἑκάστου πῶς δεῖ λέγειν περὶ αὐτοῦ , πότερον ὡς ἁπλῶς ὄντος ἢ ὡς πῇ ὄντος . πρότερον δὲ δεῖ σκοπεῖν | ||
ἔτι ἡ δλʹ . Ἐπεὶ τοῦ ἡλίου ἐπὶ τοῦ θʹ ὄντος τὸ ζʹ ἑῷον ἀνατέλλει , καὶ τὸ εʹ ἄρα |
ἐν ἁπάσαις ταῖς ἡλικίαις , εἰ φυλακικοί εἰσι τούτου τοῦ δόγματος καὶ μήτε γοητευόμενοι μήτε βιαζόμενοι ἐκβάλλουσιν ἐπιλανθανόμενοι δόξαν τὴν | ||
πρὸς ] ἐμὲ ἔμπροσθεν [ ] ἀνδρῶν τοῦ αὐτοῦ [ δόγματος ] . ἐν πᾶσι [ δὲ ἡττήθη ] ? |
, τὰ ἀκροστόλια . Ἀπολλόδωρος . : Ἀσαλής : ἡ ἄφροντις , ἡ μηδενὸς φροντίζουσα . Σάλη γὰρ ἡ φροντίς | ||
] ἕνεκα , τιμῆς . . ἀμέλει ] ἀργόν , ἄφροντις ἀφρόντιστος ἔσο , ἀφροντίστως ἔχε . , μὴ φρόντιζε |
κατὰ τὴν ἀρχαίαν φύσιν , ὁμοιώσαντα δὲ τέλος ἔχειν τοῦ προτεθέντος ἀνθρώποις ὑπὸ θεῶν ἀρίστου βίου πρός τε τὸν παρόντα | ||
Ἡ δ ' οὖν μέθοδός ἐστιν ἥδε . Παντὸς οὑτινοσοῦν προτεθέντος ζητήματος , εἰ συνεστήκοι , ἐπισκοπεῖν δεῖ τὸ κρινόμενον |
τοῦ τραύματος , ἀλλ ' ἐπὶ τὴν ἴασιν ὁρμήσας ἐχρησάμην Ἑρμογένους τῇ χειρί . μετὰ τὴν ἀρχὴν καὶ ταῦτα . | ||
προσδοκᾶν ἀποβήσεσθαι , τῶν δὲ σῶν πραγμάτων , ἃ τῶν Ἑρμογένους ἐδεῖτο γραμμάτων , οὐκ ἠμελήσαμεν , ἀλλ ' ἡμεῖς |
, ἵνα μὴ ἐκ τῶν ἔν τινι βραχεῖ μέρει τοῦ διαλόγου εἰρημένων ποιησώμεθα τὸν σκοπόν , ἀλλ ' ἐκ τῶν | ||
ζητῆσαι κεφάλαιον , ἐκ πόσων κανόνων δεῖ θηρᾶν τὸν ἑκάστου διαλόγου σκοπόν . χρεία γάρ ἐστιν τοῦτον ζητεῖν , ἐπειδὴ |
Κλουσίνων Λάρον Πορσίναν , εἰς κινδύνους μεγάλους ἀγαγὼν τὴν πόλιν τοιούτου τέλους ἔτυχεν . Ἡ δὲ τῶν Ῥωμαίων βουλὴ μετὰ | ||
' ὀλίγον ἐλευσομένην . ὁρμουσῶν : αὐλιζουσῶν . ἐκ τοῦ τοιούτου : ἀντὶ τοῦ διὰ τὸ τοιοῦτον . λέγει δὲ |
μὲν ἀφανὲς ᾖ , στοχασμὸς ἔσται : ἔστι γὰρ στοχασμὸς ἀδήλου πράγματος ἔλεγχος οὐσιώδης ἀπό τινος φανεροῦ σημείου [ ἢ | ||
βουλόμενον , , καὶ ἐξ ἴσου ποιοῦντα τὴν ἐρώτησιν : ἀδήλου γὰρ ὄντος τοῦ τί βούλεται λαβεῖν ἧττον δυσκολαίνουσιν , |
, μὴ μέντοι γε συλλογίζεσθαι : οὐ γὰρ πᾶσα γνῶσις ἀγνοουμένου τινὸς διὰ συλλογισμοῦ γίνεται . ἰδοὺ γὰρ καὶ ὁ | ||
ὁρισμῶν . καὶ πῶς δυνατὸν δι ' ὁρισμοῦ μαθεῖν πρᾶγμα ἀγνοουμένου τοῦ τί ἐστιν ὁρισμός ; ὁρισμὸς τοίνυν ἐστὶ λόγος |
παντὶ ὑπάρχειν κατὰ τὸ ἁπλῶς , τουτέστι τὸ καθόλου τοῦ ὑπάρχοντος σημαινόμενον , ὅπερ δύναται μηδενὶ ἐξ ἀνάγκης ὑπάρχειν καὶ | ||
, ἀνατρέχουσι , λέγοντες ” καταληπτική ἐστι φαντασία ἡ ἀπὸ ὑπάρχοντος κατ ' αὐτὸ τὸ ὑπάρχον “ . ὅπερ ἦν |
ἀμφότεροι τῶν ἑαυτοῖς προσηκόντων ὑπομιμνήσκονται , καὶ διὰ τούτου τοῦ τρόπου ἡ μεγίστη καὶ συμφορωτάτη διόρθωσις γίνεται τῶν ἠθῶν . | ||
λῆρος πάντα δοκεῖ εἶναι πρὸς τὸ ἀργύριον ἔχειν ἐκ παντὸς τρόπου : ἐγὼ δέ , ὦ Σεύθη , οὐδὲν νομίζω |
ἕστηκε . διὸ οὐκ ἄνευ μὲν τοῦ ἐν τῷ αἰσθητηρίῳ παθήματος , οὐ μὴν τοῦτο ἡ αἴσθησις : ὅθεν καὶ | ||
ἔχει . ὧδ ' οὖν κατὰ παντὸς αἰσθητοῦ καὶ ἀναισθήτου παθήματος τὰς αἰτίας λαμβάνωμεν , ἀναμιμνῃσκόμενοι τὸ τῆς εὐκινήτου τε |
οὐχ ἑτέρου τινὸς γενήσεται παραστατική . ὡσαύτως δὲ οὐδὲ ἄδηλος προδήλου . ἀμφότερα γὰρ συνδραμεῖται ἄπορα : τό τε γὰρ | ||
τῆς ἐννοίας τῆς ἀποδείξεως . διὰ δὲ ταῦτα οὐδὲ ἄδηλος προδήλου δύναται εἶναι ἀπόδειξις : ἀλλ ' οὐδὲ πρόδηλος ἀδήλου |
. Ὁ οὐκ εἰδὼς ἄρα τοῦ εἰδότος ἐν οὐκ εἰδόσι πιθανώτερος ἔσται , ὅταν ὁ ῥήτωρ τοῦ ἰατροῦ πιθανώτερος ᾖ | ||
ἅπαντάς ἐστιν ὁ ῥήτωρ καὶ περὶ παντὸς λέγειν , ὥστε πιθανώτερος εἶναι ἐν τοῖς πλήθεσιν ἔμβραχυ περὶ ὅτου ἂν βούληται |
: ὅπερ ἀδηλούμενον ἐπιθειάσας ἀνέφηνε λογίῳ μαρτυρηθέντι διὰ σημείου τινὸς ἐναργοῦς . τὸ δὲ σημεῖον τοιοῦτον ἦν : ἐλάττων μὲν | ||
ὅτι ἀμφοῖν ἢ ἄνω ἢ κάτω . τούτου τοίνυν ὄντος ἐναργοῦς οὕτως τὸ ἄπειρον σῶμα ἤτοι ὁμοειδές ἐστιν ἢ ἀνομοιοειδές |
τῆς Φυσικῆς ἀκροάσεως . διὸ οὔτε γένεσις λέγεται κυρίως τοῦ συμβεβηκότος οὔτε φθορά , ἀλλ ' ὅτι ἢ ἔστιν ἢ | ||
συμβέβηκεν : ᾧ δὲ συμβέβηκε τὸ συμβεβηκὸς πρότερον φύσει τοῦ συμβεβηκότος ἐστίν . ἔσται ἄρα πρότερον φύσει τοῦ ἀρχετύπου τὸ |
καὶ ἡ δευτέρα πρᾶξις . Μαθόντες τὸν σκοπὸν τοῦ παρόντος συγγράμματος ἔλθωμεν ἐπὶ τὸ χρήσιμον . ἰστέον ὅτι τὸ χρήσιμον | ||
πολλὴν ἐνεῖδον τὴν εὔνοιαν πρὸς ἐμὲ καὶ τιμὴν ἐκ τοῦ συγγράμματος : οὐ γὰρ ἂν οὕτως ὑπερεπῄνει τις , εἰ |
νεανικὸν καὶ θερμόν . μέλλοντος δέ τι τούτοις προστιθέναι τοῦ Οὐλπιανοῦ ὁ Αἰμιλιανὸς ἔφη : ὥρα ἡμῖν , ἄνδρες φίλοι | ||
ἐκ τῆς κηδείας , ἀλλὰ καὶ ἐμὴν χάριν φιλεῖν . Οὐλπιανοῦ καὶ ὡς πολίτου καὶ ὡς ἑταίρου καὶ ὡς χρηστοῦ |
ἀλλότριον : ὥσπερ γὰρ τοῖς εὐεργέταις ἀπὸ τῶν πραγμάτων τὸ πρόςρημα , οὕτω τοῖς μηδὲν ἐνεργήσασιν ἐπιψεύδεσθαι τὴν κατηγορίαν οὐ | ||
ἔξεστιν , φῄς ; ἐξ ἀκροπόλεως ὡς ἀληθῶς τοῦτο τὸ πρόςρημα . ΕΙΤΑ λύσεις τῇ μεταλήψει , ἢ ἐνστατικῶς , |
προσκατηγορουμένου προτάσεων , ἀλλὰ καὶ ἐπὶ τῶν ἐξ ὑποκειμένου καὶ κατηγορουμένου συμβαίνειν ἐροῦμεν , οἷον τῆς τὶς ἄνθρωπος οὐ γεωμετρεῖ | ||
σχέσεως οὐ δύναται . Τριῶν οὖν τούτων ὄντων , ὑποκειμένου κατηγορουμένου καὶ σχέσεως , διέλωμεν χωρὶς ἕκαστον αὐτῶν : οὔτω |
αὐτὸς εἶναι λέγει τοῦ ἔσθω τοῦ , ὥς φησιν , ἡμαρτημένου : ἐχρῆν γὰρ ὡς ἔχω ἴσχω , ἔπω ἴσπω | ||
ἀδύνατον : πᾶς γὰρ παρακείμενος ὑπερβαίνειν θέλει τὴν δισυλλαβίαν , ἡμαρτημένου τοῦ οἶδα . Ἑνικά . Ἐτεθείκειν , ἐτεθείκεις , |
τε ὄντων καὶ τῶν μελλόντων , τοῦ τε ἡγεμόνος καὶ αἰτίου πατέρα κύριον ἐπομνύντας , ὅν , ἂν ὄντως φιλοσοφῶμεν | ||
ὡς ἀποτέλεσμα καταλαμβάνωμεν . ἀλλ ' οὐδὲ τὸ ἀποτέλεσμα τοῦ αἰτίου ὡς ἀποτέλεσμα αὐτοῦ καταλαβεῖν δυνάμεθα , ἐὰν μὴ καταλάβωμεν |
καὶ ὀνόματος καὶ πᾶσαν διάκρισιν , ὡς γνωστοῦ ἀπὸ τοῦ γινώσκοντος , ἁλώνης τρόπον ἐπινοούμενον , ἁπλούστατον καὶ περιεκτικώτατον : | ||
ὑπὸ τοῦ ἰητροῦ ” , ὅτι τυχὸν ἀμηνυτὶ καὶ μὴ γινώσκοντος τοῦ ἀρρώστου δεῖ ποιεῖσθαι τὴν ἐπίσκεψιν καὶ οἷον καταλαμβάνειν |
οὕτως αὐτοὺς διέκρινεν . Ὅτι πολλὰς ὁδοὺς Πυθαγόρας ἀνεῦρε τῆς ὠφελίμου παιδεύσεως τῶν ἀνθρώπων , ἐν ᾧ λέγεται καὶ ἡ | ||
φαίνηταί τις ἄλλου μὲν ἕνεκεν πράξας , οἷον ἀγαθοῦ καὶ ὠφελίμου , τοῖς τοιούτοις * * * διὸ καὶ οἱ |
ὄντα πρὸς τὸ προκείμενον τὰ εἰρημένα καὶ οὐδ ' ὁπωστιοῦν σαφεστέρου δι ' αὐτὰ τοῦ ζητουμένου γεγονότος , οὗπερ ἕνεκεν | ||
στεγνώσειε δὲ τὴν ἀρτηρίαν , ἀναπεπταμένα φυλάττων τἄλλα , μετὰ σαφεστέρου ψόφου κενωθήσεται τούτων τὸ πνεῦμα : εἰ δὲ σὺν |
ἐδίδοσαν ἀργύριον : τοῦτο μέντοι εὖ οἶδα , διότι πᾶσι διαπρᾶξαι ἡ πόλις . . . τῶν δεομένων οὐχ ἱκανή | ||
σμικροῦ : Ἀναλώματος . . ἐθέλω : Χρῄζω . . διαπρᾶξαι : Οἰκονομῆσαι . πυθέσθαι : Μαθεῖν , ἀκοῦσαι . |
ἐκ τοῦ ἀπρεποῦς , ἐκ τοῦ ἀσυμφόρου . ἐκ τοῦ ἀσαφοῦς οἷον ἀσαφὴς ἦν ὁ περὶ Νάρκισσον χρόνος . ἐκ | ||
Οἰδίποδος τὸ αἴνιγμα διεσπάραξεν ἑαυτὴν ἡ Σφίγξ : ἐξότε : ἀσαφοῦς : ξυνετὸν μέλος ἔγνω : ἀπὸ κοινοῦ τὸ Σφιγγός |
μέντοι διάνοιαν σχεδὸν ἁπάντων , οἷς ἔφη διαφέρειν τὰ τοῦ ἐρῶντος ἢ τὰ τοῦ μή , ἐν κεφαλαίοις ἕκαστον ἐφεξῆς | ||
πέφυκεν ὁρᾶν ὀξύτερον οὑτοσὶ ὁ πάνυ ἐραστὴς ἐμοῦ τοῦ μὴ ἐρῶντος , ἀλλ ' ἔγωγε τοῦ σοῦ κάλλους αἴσθομαι οὐδενὸς |
διώκουσι , μάρτυρες δ ' οὐχ ἱκανοὶ περὶ τῶν οὕτως ἐλέγχου δεομένων . αὐτίκα Πινδάρῳ πεποίηται , ὅσπερ μάλιστ ' | ||
παρὰ τὸ πῆ καὶ ἁπλῶς παραλογισμοὶ ἀνάγονται εἰς τὴν τοῦ ἐλέγχου ἄγνοιαν καὶ αὐτοί , ὅτι οὐ τοῦ αὐτοῦ ἡ |
πεφύλαξο . οὐδεὶς ἐλεύθερος ἑαυτοῦ μὴ κρατῶν . παντὸς καλοῦ κτήματος πόνος προηγεῖται ὁ κατ ' ἐγκράτειαν . πᾶς ἄνθρωπος | ||
μὲν πειρῶνται θεραπεύειν τοῦ καρποῦ ἕνεκεν , τοῦ δὲ παμφορωτάτου κτήματος , ὃ καλεῖται φίλος , ἀργῶς καὶ ἀνειμένως οἱ |
λυτρώσασθαι τοιοῦτον ὑποβάλλει νοῦν , ἐλευθερῶσαι τὴν ψυχὴν ἀνηνύτου καὶ ἀτελοῦς φροντίδος . λέγω δὲ ταῦτα οὐ περὶ τῶν ἀρετῶν | ||
μερικωτέρων ἐπὶ τὰ ὁλικώτερα μεταβαίνειν πεφυκότας διὰ τὴν ἀπὸ τοῦ ἀτελοῦς τῆς γνώσεως ἡμῶν ἐπὶ τὸ τελειότερον προκοπήν . ἐν |
τὸ ὅτι καὶ τὸ διότι γνωρίζεται ἢ τοῦ εἰ ἔστι γινωσκομένου , καὶ τὸ τί ἦν εἶναι καταλαμβάνεται , ἐπειδὴ | ||
τυγχάνει , μὴ οἷόν τέ τινα συνειδότος κρίνεσθαι , μὴ γινωσκομένου τοῦ πράξαντος : καὶ τὰ τοιαῦτα παραδείγματα . εἶτα |
ἄλλοις ὅμοιοι πολίταις ἦσαν , ἴσως ἂν οὐ περὶ τῶν Νικοστράτου χρημάτων ἠμφεσβήτει , ἀλλ ' ὑπὲρ τοῦ σώματος ἠγωνίζετο | ||
Χαριάδης πεποίηκεν : αὐτός τε γὰρ ἔλαχε τῶν τοῦ Σμίκρου Νικοστράτου , τούτοις τε τῶν τοῦ Θρασυμάχου λαχοῦσι παρακατέβαλεν ὡς |
τελεῖν ἢ πρόσθεν , καὶ ποιοῦντες τοῦτο τὸν διπλάσιον τοῦ εἰκότος χρόνον πολιορκούμενοι διήρκεσαν . καὶ τόλμα δὲ ἀτολμίας ἔσθ | ||
: Ἀρτέμιδι δὲ οὐκ ἔστιν ὅπως ἂν μετά γε τοῦ εἰκότος λόγου μετείη τοιούτου σχήματος . περιέχεται δὲ ἡ Φιγαλία |
τὸ τίς συστέλλει τὸ ι , ἐπειδὴ ἡ σύντομος τῆς πεύσεως ἀνάκρισις τὸν μακρὸν χρόνον τοῦ ι παρῃτήσατο : ὁ | ||
ἀστέρων τὴν πορείαν ποιῶν εὑρίσκεται ἐπὶ τοῦ θʹ κατὰ τὴν πεύσεως ὥραν ὅρα τὸν ὄντα ἐπὶ τοῦ ὑπογείου , εἰ |
παρόντος καὶ γινομένου , ἐλπὶς δὲ μέλλοντος , μνήμη δὲ παρεληλυθότος . ἥδιον δὲ παρὸν τὸ ἀγαθὸν ἢ μέλλον καὶ | ||
' ἐν τῷ μεταξὺ τοῦ τε μέλλοντος χρόνου καὶ τοῦ παρεληλυθότος ἐστὶν ἡ πληγὴ οἱονεὶ τομή τις τοῦ χρόνου καὶ |
ᾧ προϲφέρειϲ , καὶ τὴν ἡλικίαν καὶ τὴν ὥραν τοῦ ἔτουϲ καὶ τὸ χωρίον . ἐν ἅπαϲι γὰρ τούτοιϲ ἐπὶ | ||
δὲ κἀκεῖνο ἐνθυμοῦ , ποταπὴ μὲν ἡ παροῦϲα ὥρα τοῦ ἔτουϲ , ποταπὸν δὲ τὸ ϲύμπαν ἔτοϲ : ἐντεῦθεν γὰρ |
ἦσαν ἄνδρες , ἐξ ὧν ὁ χορὸς συνεστὼς προκαταρχομένου τοῦ αὐλητοῦ τὸ μέλος προεφέρετο . οἱ δὲ κεφαλὰς ἀκούουσι τὰ | ||
κήρυκι τὸν πόδ ' ἀναπαρῶ . αὐλεῖν ἐπὶ τοῖς ἱεροῖσιν αὐλητοῦ κακοῦ μέλλοντος ὁ Στρατόνικος εὐφήμει , μέχρι σπείσαντες εὐξώμεσθα |
ὡς ἀδίκημα προβαλλομένην ὑπὸ τοῦ κατηγόρου , τῷ ἀνευθύνῳ τοῦ πραχθέντος διϊσχυρίζεται καὶ τὴν ἐξουσίαν προβάλλεται : ἐν δὲ τῇ | ||
μᾶλλον ἢ τὰ τῶν Ἑλλήνων πολεμεῖν . ἐκ γὰρ τοῦ πραχθέντος ὑπὸ τοῦ Ἀγησιλάου , ἔμελλε δὲ τὸ διαβῆναι αὐτὸν |
- λοιτο ; φησὶ γὰρ δή που διαβάλλων αὐτὴν ὅτι στοχάζεται καὶ προάγει τοὺς λόγους οὕτως ὅπως ἂν στοχάζηται . | ||
πλὴν ὅσον μαντικὴ μὲν ἀπήλλακται στοχασαμένη , ῥητορικὴ δὲ οὐ στοχάζεται μόνον τῶν πραγμάτων , ἀλλὰ καὶ πράττει διὰ τῶν |
ταῦτα ἕτεροί τινες τὰ ψηφίσματα ἐπιψηφίζουσιν , οὐκ ἐκ τοῦ δικαιοτάτου τρόπου λαχόντες προεδρεύειν , ἀλλ ' ἐκ παρασκευῆς καθεζόμενοι | ||
καὶ πόρων καὶ δυνάμεων , ὧν συνήγαγεν αὐτοῖς ἐκ τοῦ δικαιοτάτου , ἰδίᾳ που τοῦ λόγου λέγων ταῦτα καὶ πρὶν |
ὅσον οἷός τ ' ἦν ἐκώλυον διαφερομένουςἢ εἰ περὶ ἑτέρου οὑτινοσοῦν διαφερόμενοι μηδέν τι μᾶλλον ἐμέλλετε , εἰ μὴ ὁμολογοῖτε | ||
, ἀλλὰ τινὰς μὲν παντελῶς διαφεύγοντας τὸ μετρηθῆναι ὑφ ' οὑτινοσοῦν , τινὰς δὲ ὑπὸ ἑνὸς μόνου μετρουμένους , τινὰς |
ὡς προλέλεκται τοῦ Ἑρμοῦ ἀεὶ παραλαμβανομένου , ὑπαύγου μὲν ὄντος χρησίμου τοῖς ἐγκαλουμένοις καὶ τοῖς λαθραῖόν τι πράττουσιν , ἀνατολικοῦ | ||
τοῦ νώτου ὄπιθεν ἔξπληκτον καὶ εὔοπλον καὶ ἱκανὴν δύναμιν μετὰ χρησίμου ἄρχοντος , τοὺς λεγομένους ὀπισθοφύλακας , ὡς ἀπὸ πεντεκαίδεκα |
ἐνθυμεῖσθαι , ὅτι ἐγὼ μὲν ἀδελφιδοῦς αὐτῷ , ἡ δὲ ἀνεψιὰ τοῦ τελευτήσαντος , καὶ ὅτι ἡ μὲν δύ ' | ||
: γράφεται φίλην : τῆς ἐκ τοῦ σοῦ αἵματος . ἀνεψιὰ αὐτοῦ ἦν πρὸς μητρός : διαμάρτω ἀποτύχω : σοὶ |
προτάσεις κυρίας καὶ μὴ ἀμφιβόλους , ἐν οἷς δὲ αὖθις ἀποκρινομένου , πάλιν ἔργον ἐκείνου ἐστὶ τὸ δύνασθαι τὸν ἐρωτῶντα | ||
ἕπεται οὐσῶν τῶν προτάσεων , ὡς μηδὲ δεῖσθαι τῆς τοῦ ἀποκρινομένου ὁμολογίας . εἰ δὲ καὶ τινὲς μὲν τῶν ὁρισμῶν |
καὶ τἀληθῆ ψηφιεῖσθε , ἃ καὶ ἐγὼ ὑμῶν δέομαι . Ὀλίγου δέω χάριν ἔχειν , ὦ βουλή , τῷ κατηγόρῳ | ||
, ἔφη . Καὶ ἐγὼ αὖ πάλιν μετανοήσας εἶπον ὅτι Ὀλίγου καταγέλαστοι ἐγενόμεθα ὑπὸ τῶν ξένων ἐγώ τε καὶ σύ |
προσοδιακῶν . σύγκειται γὰρ ἐκ χοριάμβου , παίωνος βʹ ἀντὶ Ἰωνικοῦ ἀπὸ μείζονος , χοριάμβου αὖθις καὶ Ἰωνικοῦ ἀπ ' | ||
. ἔστι δὲ τὸ προσοδιακὸν δίμετρον ἀκα - τάληκτον ἐξ Ἰωνικοῦ καὶ χοριάμβου . Τὸ ζʹ Πινδαρικὸν ἐκ Σαπφικοῦ ἑνδεκασύλλαβον |
δι ' ἑαυτὸ μὲν φευκτοῦ , δι ' ἄλλο δὲ αἱρετοῦ , ὡς τὸ φλεβοτόμον , ἢ καὶ δι ' | ||
μετ ' ἀσθενείας , τὸ δὲ νόσημα οἴησις σφόδρα δοκοῦντος αἱρετοῦ . καὶ ὡς ἐπὶ τοῦ σώματος εὐεμπτωσίαι τινὲς λέγονται |
πάρεστιν ὁρᾶν , ὅσον διαφέρουσιν αἱ τῶν ἄλλων ἀποφάσεις , Κτησίου μὲν οὐκ ἐλάττω τῆς ἄλλης Ἀσίας τὴν Ἰνδικὴν λέγοντος | ||
, βασιλεύσας ἔτη λ . ἐν οἷς τελευτᾶι ὁ ια Κτησίου λόγος τοῦ Κνιδίου . . . , : τὸν |
” Ὕπνος καὶ Ἥρα , τοῖς οὖσιν οἰκείως τοῦ ποιητοῦ φράζοντος τὸ Λεκτόν : καὶ γὰρ ὅτι τῆς Ἴδης ἐστὶ | ||
τῶν σωφρόνων . οὐδὲν δὲ οὐδ ' ὣς τοῦ Ἀντιόχου φράζοντος αὐτῷ , λιπαροῦντι μαθεῖν ἐν ἀπορρήτῳ , παρεκαθέζετο καὶ |
τοῦ αἰτίου , καὶ περὶ τοῦ ποιητικοῦ αἰτίου καὶ τοῦ τελικοῦ † ἑκάστου κατὰ τὴν ὑποβεβλημένην αὐτοῖς ὕλην : περὶ | ||
εἴρηται ἐν τῇ Φυσικῇ . λέγεται δὲ καὶ ἐπὶ τοῦ τελικοῦ αἰτίου : ἕκαστον γὰρ ἐπὶ τὸ οἰκεῖον τέλος ἐπείγεται |
δὲ γενητοῦ καὶ φθαρτοῦ γένεσιν καὶ φθοράν , τοῦ δὲ φορητοῦ φοράν : πάλιν γὰρ ἐπὶ τούτου διττὴ μὲν ἡ | ||
ἐλέου παρὰ τῶν γραμμάτων ἀφιγμένοι . ὄντος δὲ οὐδὲ τούτου φορητοῦ πολὺ δεινότερον τὸ ἐπὶ τούτῳ . μετὰ γὰρ δὴ |
, οὐδὲν ἄτοπον , ὥσπερ τῶν διαγραμμάτων ἐνίοτε τοῦ πρώτου σμικροῦ καὶ ἀδήλου ψεύδους γενομένου , τὰ λοιπὰ πάμπολλα ἤδη | ||
Σοφοκλεῖ αὖ προσελθὼν καὶ Εὐριπίδῃ τις λέγοι ὡς ἐπίσταται περὶ σμικροῦ πράγματος ῥήσεις παμμήκεις ποιεῖν καὶ περὶ μεγάλου πάνυ σμικράς |
ἁπλοῦν ἐστι παρόσον οὔτε ἐκ τοῦ αὐτοῦ ἔστιν ἀξιώματος δὶς λαμβανομένου οὔτε ἐκ διαφερόντων συνέστηκεν , ἐξ ἄλλων δὲ τινῶν | ||
: καὶ πλύνεται δὲ χωριζομένου τοῦ ψαμμώδους ὡς ἀχρήστου , λαμβανομένου δὲ τοῦ λιπαρωτέρου καὶ λείου . Ἀλσίνη ἔχει παρόμοια |
αἴτιος τοῦ θανάτου : ἔμελλεν γὰρ θνῄσκειν ὅσον ἐκ τοῦ προηγησαμένου συμπτώματος : ἀλλ ' ἐπειδὴ οὐ προέγνω τὸ μέλλον | ||
εἴη , καὶ κλυσμῷ προτρέπομεν , περιπάτου δ ' ἱκανοῦ προηγησαμένου ἐν ἀλεεινῷ καὶ εἰ θέρος εἴη , ἐν εὐπνόῳ |
Ἰουλίδος , φιλόσοφος φυσικὸς καὶ σοφιστής , σύγχρονος Δημοκρίτου τοῦ Ἀβδηρίτου καὶ Γοργίου , μαθητὴς Πρωταγόρου τοῦ Ἀβδηρίτου . ἐν | ||
σύγχρονος Δημοκρίτου τοῦ Ἀβδηρίτου καὶ Γοργίου , μαθητὴς Πρωταγόρου τοῦ Ἀβδηρίτου . ἐν Ἀθήναις κώνειον πιὼν ἀπέθανεν ὡς διαφθείρων τοὺς |
ἄδηλα δεῖται κρίσεως , πάλιν τοῦτο τὸ ἄδηλον διὰ τίνος κριθήσεται ; εἰ μὲν γὰρ διὰ φαινομένου ὁ διάλληλος εὑρίσκεται | ||
ἔκ τε οὖν Ἡλίου καὶ Σελήνης καὶ ὡροσκόπου ὁ ἀφέτης κριθήσεται ἢ ὁ μετὰ τὸν ὡροσκόπον εὑρισκόμενος ἀστὴρ καὶ ἑξῆς |
καὶ [ τοῦ ] περὶ τὰς πράξεις [ ? ] ἁμαρτωλοῦ [ ] τῶν μόνων , ἐπιτευκτικοῦ δὲ τῶν συνεργουμένων | ||
ἀπολέσαι ἐξ αὐτῶν οὐδένα , ἀναμένω δὲ τὸν θάνατον τοῦ ἁμαρτωλοῦ , ἕως τοῦ ἐπιστρέψαι καὶ ζῇν αὐτόν : ἀνάγαγε |
φαίνοιτο , σκοπεῖσθαι χρὴ καὶ ἀναμιμνῄσκεσθαι , πότερα πλείω τοῦ προσήκοντος ἐπόνησεν ἢ ὀξυτέραις ἐχρήσατο ταῖς κινήσεσιν ἢ περὶ τὴν | ||
ἐν τάξεσιν ὑπὸ πρεσβυτέροις νέοι καθέζονται , μετὰ κόσμου τοῦ προσήκοντος ἔχοντες ἀκροατικῶς . εἶθ ' εἷς μέν τις τὰς |
ἡ πέμπτη τὰ ἀμετάβολα τηρεῖ μετὰ συστολῆς τῆς παραληγούσης καὶ περισπωμένου τόνου , σπείρω σπερῶ , ψάλλω ψαλῶ : ἡ | ||
πήματα σύνδυο δαίονται βροτοῖς . χρῶνται δὲ τῷ ἔμπαν ἀντὶ περισπωμένου τοῦ ὁμῶς , ὅ ἐστιν ἴσον τῷ ὁμοίως : |
θεοὺς ἀγορήνδε καλέσσαι , ” ἐπὶ δὲ τοῦ ἁρμόζοντος καὶ καθήκοντος “ ἡ θέμις ἐστὶν ἄναξ ἀγορή , ” ἐπὶ | ||
μὲν ὁ μὴ ἀλγῶν , ἀνάλγητος δὲ ὁ ἀνεπίστρεπτος τοῦ καθήκοντος . περιμάξαι καὶ ἐκμάξαι τὸ τοὺς οἰομένους πεφαρμάχθαι δι |
ἄδοξον , μέρη τοῦ συμφέροντος , εἰ δὲ βούλει τοῦ ἀσυμφόρου : καίτοι τί γένοιτ ' ἂν νεώτερον ἢ Μακεδὼν | ||
δὲ ὠφελίμου , ἀπὸ τοῦ τοῖς ἐχθροῖς ἡδέος ἡμῖν δὲ ἀσυμφόρου , ἀπὸ τοῦ σφόδρα δεῖν ἐκείνων ἀντέχεσθαι ὑπὲρ ὧν |
ἐπιστήμη καὶ γνῶσις . Διατεινομένης οὖν ὅλης τῆς ἐκκειμένης τοῦ κριτηρίου πρὸς τὸ δικαστήριον παραβολῆς ἔοικε τὰ μὲν ὑποκείμενα τῶν | ||
. Τὸ δὲ τοῦ Ζυγοῦ δωδεκατημόριον σημαίνει περὶ προσόδου ἢ κριτηρίου ἢ δόσεως ἢ λήψεως , τὸ βʹ περὶ κλέμματος |
ᾖ ὁ περαίνων : ἀνδρὶ δὲ ὑπὸ πλουσιωτέρου καὶ πρεσβυτέρου περαίνεσθαι ἀγαθόν : παρὰ γὰρ τῶν τοιούτων ἔθος ἐστὶ λαμβάνειν | ||
τῆς εἰς ἀδύνατον ἀπαγωγῆς λέγει καὶ ἄλλους πολλοὺς ἐξ ὑποθέσεως περαίνεσθαι , περὶ ὧν ὑπερτίθεται μὲν ὡς ἐρῶν ἐπιμελέστερον , |
ῥώμαις πρὸς τὴν ἅλωσιν τῆς πόλεως . οἱ δὲ Μεγαλοπολῖται Δάμιδος ἡγουμένου καὶ τούτου γεγονότος κατὰ τὴν Ἀσίαν μετ ' | ||
λόγον ἐς τὰ πρὸ τῆς δίκης . ἀνολοφυραμένου δὲ τοῦ Δάμιδος καί τι καὶ τοιοῦτον εἰπόντος „ ἆρ ' ὀψόμεθά |
τί σοι κακόν ἐστιν ἐνταῦθα ; οἷα λέγεις ; πέτεσθαι πέφυκα ὅπου θέλω , ὕπαιθρον διάγειν , ᾄδειν ὅταν θέλω | ||
ἐξετείνοντο ἐπὶ συγκεκροτημένοις καὶ ὄγκον ἔχουσι μέλεσιν , ἀπὸ τοῦ πέφυκα παρακειμένου , ἐνεστὼς πεφύκω , ὡς ἀπὸ τοῦ δέδοικα |
αὔξεις σὺν τῇ ἐμῇ ῥώμῃ : ἐγὼ δὲ δοκῶ οὐδὲν συναίτιος ὢν τῶν ἀγαθῶν παρέχειν ἐμαυτὸν ὥσπερ γυνὴ εὖ ποιεῖν | ||
διῆγεν ὁ Κῦρος , πᾶσιν ἡδονῆς μὲν καὶ ἀγαθοῦ τινος συναίτιος ὤν , κακοῦ δὲ οὐδενός . Ἀμφὶ δὲ τὰ |
ἀπὸ τοῦ κατὰ φύϲιν εὑρίϲκεται , ἀπὸ τῶν κατὰ φύϲιν ἀρξώμεθα . οὖρον μὲν οὖν ἄριϲτόν ἐϲτιν ἐπὶ τῶν ἐν | ||
ὑφ ' ὑμῶν πείσομαι . Ἀλλὰ κοινῇ συσταλέντες τοῦ μέλους ἀρξώμεθα . Οὐ παρασκευαζόμεσθα τῶν πολιτῶν οὐδέν ' , ὦνδρες |
καὶ ἐκ λείποντος μόνον , ὡς ἐπὶ τοῦ γελῶντος καὶ κωλυομένου ἱερᾶσθαι : δοκεῖ δὲ καὶ τὸ κατὰ τὸν Κέφαλον | ||
ἐκ λείποντος μόνον , ὡς ἐπὶ τοῦ μὴ γελῶντος καὶ κωλυομένου ἱερᾶσθαι . δοκεῖ δὲ καὶ τὸ κατὰ τὸν Κέφαλον |
κατέσχεν ὑπὸ σκότου τὸν φθόνον : ὡς δὲ πάλιν λέοντος παρατυχόντος ὁ μὲν αὖ ἥμαρτεν , οὐδὲν οἶμαι θαυμαστὸν παθών | ||
, Νεάπολις , Ἐπιπολαὶ , Τύχη . οὐκ ἐκ τοῦ παρατυχόντος οὖν μεγαλοπόλεις εἴρηκε τὰς Συρακούσας . . . ἄλλως |
δὲ ὑπὸ τὰς ἐκ μεταθέσεως καταφάσεις τοῦ δυνατοῦ καὶ τοῦ ἐνδεχομένου τάξας τὴν ἐκ μεταθέσεως τοῦ ἀδυνάτου ἀπόφασιν , ὑπὸ | ||
ποτε γινόμεναι . τοῦ δὲ συναληθεύειν ἐπὶ τοῦ δυνατοῦ καὶ ἐνδεχομένου τὰς κατὰ τὸ εἶναι καὶ μὴ εἶναι διαφερούσας προτάσεις |
, αὐτὸς ἂν προσέθηκεν αὐτὴν : δῆλον οὖν ὡς ὁ Μινουκιανοῦ λόγος ἔῤῥωται καὶ ἀτελής ἐστιν ἐκ πράγματος , καὶ | ||
οὐ κατενόησαν τῷ ὅρῳ τοῦ στοχασμοῦ , οὔτε τῷ παρὰ Μινουκιανοῦ οὔτε τῷ παρ ' Ἑρμογένους ἐκτεθέντι : ὁ μὲν |
φλεγμαίνωϲι . καὶ γὰρ καὶ τὸ γάλα ϲβέννυται πρὸϲ τοῦ καταπλάϲματοϲ , ὥϲπερ καὶ τὸ τῶν παίδων ἐφήβαιον ἐπιπλαττόμενον ἀλεύρῳ | ||
κατάπλαϲμα τὸν θώρακα καὶ τὰϲ πλευράϲ . ἀρθέντοϲ δὲ τοῦ καταπλάϲματοϲ , ϲκεπέϲθω ὁ θώραξ κηρωτῇ τῇ διὰ βουτύρου καὶ |
οὖν διὰ τὴν τῆς χολῆς ἀπουσίαν ἡ χρεία τοῦδε τοῦ βοηθήματος , μονοειδὲς αὐτὸ τὸ κατάλληλον : ἀλλ ' ἐπειδὴ | ||
μὴ * * * μέχρι ἐδάφους ἐγγισάτω ἀλλά τινος ὑπὸ βοηθήματος κατὰ μικρὸν καταβαινέτω . καὶ οὕτως ἡ τάσις καὶ |
λέγων , ὅτι δεῖ ποτε καὶ , τοῦ νοσήματος ἔτι ἀπέπτου ὄντος , φλεβοτομεῖν , ὅταν εἴη πολὺ τὸ αἷμα | ||
θερμοῦ καὶ πεπεμμένου σπέρματος , τὰ δὲ θήλεα ὑπὸ τοῦ ἀπέπτου καὶ ψυχροῦ . ὅτι δὲ ταῦθ ' οὕτως ἔχει |
εἶναι τοῦτο τιμήν , καί φησιν ἐπιπολαιότερον εἶναι τοῦτο τοῦ ζητουμένου , ἤτοι μετέωρόν τι καὶ τῇ τοῦ ἀγαθοῦ ζητήσει | ||
ὅτ ' ἂν εἰσφέρωμεν νόμον ἄνευ τινὸς περιστάσεως ἰδίας μήτε ζητουμένου τινὸς ἢ αἰτίου προϋπάρχοντος , προγύμνασμα ἔσται : ὡς |
ἂν δὲ πλείω καὶ καλλίων : τούτου δὲ μάλιστα μνημονεύουσι γεγονότος τῶν ὕστερον χρόνων ὅτε συνέβη τὰ περὶ Χαιρώνειαν : | ||
καὶ τὴν ἀρχὴν αὐτῷ ἐγκεχειρίκεσαν . πλὴν τοῦ ἔργου ἅπαξ γεγονότος ἄκοντες μέν , ἔφερον δέ : ἀνάγκη τε ἦν |
ἕως ἂν εἴπῃς . Ἐπειδὴ δὲ σιγᾷς , ὅτι μὲν ἀπορεῖς , συγγνώμην ἔχω σοι , ἃ δὲ τότ ' | ||
ἰδίᾳ καὶ δημοσίᾳ , θαυμάζεις , ὦ Σώκρατες , καὶ ἀπορεῖς εἰ διδακτόν ἐστιν ἀρετή ; ἀλλ ' οὐ χρὴ |
ἐπιδῆσαι θέλομεν γένυν ἤτοι τραύματος χάριν ἢ ἐξαρθρήματος ἢ τοῦ κυνικοῦ καλουμένου σπασμοῦ ἤ τινος ἄλλου . ἀρχὴ κατ ' | ||
ἔπειτα δὲ καὶ δι ' ἑαυτῶν . ἐπὶ δὲ τοῦ κυνικοῦ σπασμοῦ ἰδιαίτερον βοηθοῦνται ὑπό τε πταρμικῶν καὶ ἀποφλεγματισμῶν τῶν |
παθόντος τοῦ ἀέρος ἡμᾶς ὁρᾶν , μεταξὺ ὄντος τοῦ μὴ πεπονθότος καὶ τοῦ φωτὸς μήπω ἐληλυθότος , πρὸς ὃ δεῖ | ||
χυμόν , ὅπου καὶ μετὰ τὸν πρῶτον ἐπίδεσμον ἐκθλίβοντα τοῦ πεπονθότος μορίου τὸ αἷμα πρὸς τὴν ἀρχὴν τοῦ κώλου , |
πράγματος . Ἀπορίαν τινὰ κινεῖ τοῖς περὶ τοῦ αἰτίου καὶ αἰτιατοῦ εἰρημένοις ἀκολουθοῦσαν . φησὶ γὰρ ὅτι ἐπειδὴ ὁ μέσος | ||
ἐμπειρικῶν ἀγνοούντων αὐτάς . καλῶς δὲ εἴπομεν τὸ ἐκ τοῦ αἰτιατοῦ τὸ αἴτιον ἐνταῦθα κατασκευάζεσθαι . τοῦ μὲν γάρ τινας |
τῶν Σεμνόνων , οἵτινες διήκουσι μετὰ τὸν Ἄλβιν ἀπὸ τοῦ εἰρημένου μέρους πρὸς ἀνατολὰς μέχρι τοῦ Συήβου ποταμοῦ , καὶ | ||
ἐφεξῆς μοι λόγος δηλώσει . ἀπὸ δὲ τοῦ ἀγάλματος τοῦ εἰρημένου προελθόντι ὀλίγον κατ ' εὐθεῖαν ἄγαλμά ἐστι Διὸς οὐκ |
διὰ τὴν περὶ τὸ κυούμενον ἀργίαν . ταῦτα δὲ τοῦ πιθανοῦ μᾶλλον ἢ τοῦ ἀληθοῦς ἔχεται , παρ ' ὅσον | ||
, εἶτα ἐπειδὴ καὶ οἱ φιλόσοφοι ἔχουσι λόγους , προσέθηκε πιθανοῦ : ἐκεῖνοι γὰρ οὐ πιθανοὺς ἔχουσιν , ἀλλ ' |
τὸ δὲ ὑπὸ φαντασίας σκιάζεται . τὸ δὲ ἀσθενέστερον τοῦ ἰσχυροτέρου καὶ τὸ ἔλαττον τοῦ κρείττονος διέστηκε τοσοῦτον , ὅσον | ||
δυσμενοῦς ] ἐχθροῦ . δυσμενοῦς ] πολεμίου . ὑπερτέρου ] ἰσχυροτέρου . ὑπερτέρου ] κρείττονος . θ ἐλπίς ἐστι νύκτερον |
καὶ πάνυ πείθομαι . φαίνῃ γὰρ ὑπὸ μὲν τοῦ λυπεῖσθαι παραπαίειν , ὑπὸ δὲ τοῦ παραφρονεῖν τοιαῦτα γράφειν . ἕως | ||
ἢν ἀτυχῇ ὁ Προμηθεὺς δηλονότι τοῦδε , ἤγουν τοῦ μὴ παραπαίειν . πρὸς γὰρ τὸν χορὸν ποιεῖται τὸν λόγον , |
πλείω προσθεῖναι , τῆς ἑξῆς περὶ τοῦ ἐσομένου λέξεως ὑπαρχούσης σαφοῦς . Περὶ ἀκολουθήσεως τῶν ὅρων παραδιδοὺς ἐπειδήπερ προλαβὼν ἔλεγεν | ||
γε τοῦτο πρακτέον ἐν ἐκείνοις τε τοῖς καιροῖς , ὁπότε σαφοῦς ἐνδείας αἰσθάνονται . καὶ ὅσοις τε ἀνθρώποις οἷόν τέ |
Ἀριστάρχῳ : καὶ μετὰ τοῦτον Μητρόδωρος , ἀνὴρ ἐκ τοῦ φιλοσόφου μεταβεβληκὼς ἐπὶ τὸν πολιτικὸν βίον καὶ ῥητορεύων τὸ πλέον | ||
ἐστιν . παραθήσω δὲ πρώτου Ἀριστοβούλου , τοῦ ἐξ Ἑβραίων φιλοσόφου , τὰς οὕτως ἐχούσας φωνάς : Φανερὸν ὅτι κατηκολούθησεν |