| καὶ ἡ δευτέρα πρᾶξις . Μαθόντες τὸν σκοπὸν τοῦ παρόντος συγγράμματος ἔλθωμεν ἐπὶ τὸ χρήσιμον . ἰστέον ὅτι τὸ χρήσιμον | ||
| πολλὴν ἐνεῖδον τὴν εὔνοιαν πρὸς ἐμὲ καὶ τιμὴν ἐκ τοῦ συγγράμματος : οὐ γὰρ ἂν οὕτως ὑπερεπῄνει τις , εἰ |
| . Ἔτι πέντε μερῶν ὄντων τοῦ πολιτικοῦ λόγου , τουτέστι προοιμίου , διηγήσεως , ἀντιθέσεως , λύσεως καὶ ἐπιλόγου , | ||
| ὄντων τῶν τοῦ λόγου μερῶν , ὡς πολλάκις εἴρηται , προοιμίου , διηγήσεως , ἀντιθέσεως , λύσεως , ἐπιλόγου , |
| ἐκβαλλομένων τῶν ὄψεων καὶ τῶν ὁρωμένων , οὐδὲ ἡ τοῦ βιβλίου , ἀλλὰ αὕτη κατὰ τὸ ἐν τοῖς ὅροις ἐκβαλλομένων | ||
| εὔλογον ἄρα καὶ ἀναγκαιότατον . ἤδη εἰρήκαμεν τὸν σκοπὸν τοῦ βιβλίου τούτου . ἔφημεν δὲ καὶ ὅτι φιλοσοφία ἐστὶ φιλία |
| τὸν ῥήτορα τὴν ἰσχὺν ἐπιδείκνυσθαι . καὶ ἡ μὲν τοῦ κεφαλαίου δύναμις αὕτη : θαυμάσειε δέ τις κἀνταῦθα τῆς ἀκριβείας | ||
| Ὃ δὲ διαφέρει μάλιστα ἡ στάσις ὁ ὅρος τοῦ ὅρου κεφαλαίου , ὅτι ἡ μὲν στάσις ἀρνεῖται τὸ ὅλον , |
| , ἵνα μὴ ἐκ τῶν ἔν τινι βραχεῖ μέρει τοῦ διαλόγου εἰρημένων ποιησώμεθα τὸν σκοπόν , ἀλλ ' ἐκ τῶν | ||
| ζητῆσαι κεφάλαιον , ἐκ πόσων κανόνων δεῖ θηρᾶν τὸν ἑκάστου διαλόγου σκοπόν . χρεία γάρ ἐστιν τοῦτον ζητεῖν , ἐπειδὴ |
| . ῥηθήσεται δὲ καὶ πρὸς τὸν οὕτως ἀποροῦντα περὶ τοῦ μαθηματικοῦ ἀριθμοῦ τἀληθῆ , ὅτι πᾶς μὲν ὁ λαμβανόμενος καὶ | ||
| μαθηματικοῦ καὶ φυσιολογικοῦ καὶ θεολογικοῦ . καὶ περὶ μὲν τοῦ μαθηματικοῦ ἔστιν εἰπεῖν ὅτι οὐ δοξάζει ὁ Πλάτων τοῦτο μὴ |
| , φέρε , τὰ καθήκοντα διέλθω τοῦ κατὰ τοὺς Ἡρακλείδας διηγήματος . Οὗτοι γάρ ποθ ' ὡρμημένοι κατὰ τὸν Ἰσθμὸν | ||
| τῶν δικαστῶν , εἶπεν : Ἀκούσατε , ὦ ἄνδρες , διηγήματος τερπνοῦ : Νεανίσκος ποτὲ ὄνον ἐμισθώσατο Ἀθήνηθεν Μέγαράδε : |
| ἐντυχὼν ὁ βαρὺς αὐτῷ περὶ δείλην ὀψίαν ἀπήγγειλε τὰ τοῦ δράματος καὶ γραφήν τινα χρυσοσήμαντον ὑπεδείκνυ τούτῳ πεμφθεῖσαν παρὰ τοῦ | ||
| βοήσω . τὸ δὲ εἴθ ' ὤφελεν ἀρχὴ τοῦ Μηδείας δράματος Εὐριπίδου . 〛 βούνομοι : Ὑπὸ βοῶν καταστρεφόμεναι ἤγουν |
| οὔσῃ τῇ τοῦ νέου ψυχῇ τροφὴν μαλακωτέραν τὴν ἀπὸ τοῦ μύθου εὐθὺς προσάγειν , ὥσπερ καὶ τὰ ἀρτίτοκα βρέφη μαλακὰ | ||
| καὶ μαντικὸν τὸ φυτόν : εἰ δὲ βούλει καὶ τοῦ μύθου ἐφάπτεσθαι τοῦ περὶ τῆς Δάφνης , οὐδὲ τοῦτό σοι |
| , καὶ ὡς ἔχει , διακριβῶσαι , μεῖζόν ἐστι τοῦ προκειμένου καὶ θεολογίᾳ μᾶλλον προσῆκεν : τοσοῦτον δὲ μόνον εἰπεῖν | ||
| τὸν σοφιστὴν τὸν Ἠλεῖον , ὃς τὸν αὐτὸν περὶ τοῦ προκειμένου μοι σκέμματος ἧκεν λόγον , παραστησώμεθα ὧδέ πως λέγοντα |
| τῶν ἑρμηνευσόντων ἂν δεηθεῖεν . ταῦτα ἔστιν ἃ περὶ τοῦ συγγραφέως ἐπείσθην , μετὰ πάσης ἀληθείας εἰρημένα κατὰ τὴν ἐμὴν | ||
| οὐδείς , φησί που Δημοσθένης [ ἐκ ] τοῦ παλαιοῦ συγγραφέως ἀποσπάσας , [ πρὸς τοὺς ] θανόντας τοῖς ἔτι |
| μὲν τὸ δίκαιον οὐκ ἐνίσταται , μέρος δὲ ἔχει τοῦ δυνατοῦ ὅτι εἰ καὶ Φίλιππος ἄδικος καὶ ἐπίορκος , ἀλλ | ||
| τῆς ἐπισπασθῶσι . Φίλιππον τοίνυν ] ἀντέπιπτεν ἀντίθεσις ἀπὸ τοῦ δυνατοῦ καὶ μὴν οὐ βοηθήσουσι Θηβαῖοι Φιλίππῳ ὑπόπτως ἔχοντες : |
| ἑστώσης , ἀλλὰ τοὐναντίον ἅπαν κυριώτερον μὲν ἡγεῖσθαι δεῖ τοῦ μερικοῦ τὸ καθόλου καὶ πρῶτον καὶ μάλιστα : συναναιρεῖ γὰρ | ||
| κατασκευαστικοὶ τῶν ἀνασκευαστικῶν . καὶ ἐπεὶ ἄμεινον τὸ καθόλου τοῦ μερικοῦ , ἐν τοῖς κατὰ διάστασιν πρότερος ὁ ἐπὶ τῶν |
| ὡς προλέλεκται τοῦ Ἑρμοῦ ἀεὶ παραλαμβανομένου , ὑπαύγου μὲν ὄντος χρησίμου τοῖς ἐγκαλουμένοις καὶ τοῖς λαθραῖόν τι πράττουσιν , ἀνατολικοῦ | ||
| τοῦ νώτου ὄπιθεν ἔξπληκτον καὶ εὔοπλον καὶ ἱκανὴν δύναμιν μετὰ χρησίμου ἄρχοντος , τοὺς λεγομένους ὀπισθοφύλακας , ὡς ἀπὸ πεντεκαίδεκα |
| Ἀριστάρχῳ : καὶ μετὰ τοῦτον Μητρόδωρος , ἀνὴρ ἐκ τοῦ φιλοσόφου μεταβεβληκὼς ἐπὶ τὸν πολιτικὸν βίον καὶ ῥητορεύων τὸ πλέον | ||
| ἐστιν . παραθήσω δὲ πρώτου Ἀριστοβούλου , τοῦ ἐξ Ἑβραίων φιλοσόφου , τὰς οὕτως ἐχούσας φωνάς : Φανερὸν ὅτι κατηκολούθησεν |
| μὴ βιάζεσθαι τὸ δειλὸν αὐτοῦ περιτρέψαι εἰς ἔπαινον : τοῦ πανηγυρικοῦ γὰρ τοῦτο : τινὲς γὰρ λέγουσιν , οἳ καὶ | ||
| λύσεων , ἐπιλόγων , καὶ τριῶν τῆς ῥητορικῆς μερῶν , πανηγυρικοῦ , δικανικοῦ , συμβουλευτικοῦ , τὴν αὐτὴν πρὸς ταῦτα |
| εἴη . ἀπὸ δὲ τῆς μεθόδου τῆς νῦν παραδεδομένης καὶ Ἀναλυτικὰ ἡμῖν ἐπιγράφεται τὰ βιβλία . οὐ τῶν ἁπλῶν δὲ | ||
| ταῦτα μὲν οὕτως Ἀναλυτικὰ ἐπιγέγραπται : ἡ δὲ ἀποδεικτικὴ ἐπιγέγραπται Ἀναλυτικὰ οὐχ οὕτως : οὐδὲν γὰρ τῶν πρὸ αὐτῆς τιμιώτερον |
| λέγειν . γένους μὲν δὴ λόγων ἑνὸς ἀσκητὴς ἐγένετο τοῦ δικανικοῦ καὶ περὶ τοῦτο μάλιστα ἐσπούδασε . χαρακτῆρα δὲ τὸν | ||
| : καὶ πάλιν ἡ ἀπὸ τούτων τομή : τοῦ μὲν δικανικοῦ εἰς κατηγορίαν καὶ ἀπολογίαν , τοῦ δὲ συμβουλευτικοῦ , |
| γὰρ αἴτιον τὸ πῦρ ὂν εἰκόνα φέρει τοῦ νοῦ τοῦ τεχνικοῦ , καθ ' ὃν οἱ ἄνθρωποι ζῶσι πρῶτον νοερῶς | ||
| δὲ πολλὰ τῶν τοιούτων ἐλλιπῆ εὑρίσκεται πρὸς τοὺς παρὰ τοῦ τεχνικοῦ παραδεδομένους κανόνας , ἔστω καὶ τοῦτο ἐγκωμιολογικόν . Τὸ |
| κατὰ τὴν ἀρχαίαν φύσιν , ὁμοιώσαντα δὲ τέλος ἔχειν τοῦ προτεθέντος ἀνθρώποις ὑπὸ θεῶν ἀρίστου βίου πρός τε τὸν παρόντα | ||
| Ἡ δ ' οὖν μέθοδός ἐστιν ἥδε . Παντὸς οὑτινοσοῦν προτεθέντος ζητήματος , εἰ συνεστήκοι , ἐπισκοπεῖν δεῖ τὸ κρινόμενον |
| τοῦ τραύματος , ἀλλ ' ἐπὶ τὴν ἴασιν ὁρμήσας ἐχρησάμην Ἑρμογένους τῇ χειρί . μετὰ τὴν ἀρχὴν καὶ ταῦτα . | ||
| προσδοκᾶν ἀποβήσεσθαι , τῶν δὲ σῶν πραγμάτων , ἃ τῶν Ἑρμογένους ἐδεῖτο γραμμάτων , οὐκ ἠμελήσαμεν , ἀλλ ' ἡμεῖς |
| τῶν δικαιολογικῶν γίγνεται στάσεων , οἷον ἐπ ' ἐκείνου τοῦ ζητήματος φυγάδες πόλιν ἔκτισαν καὶ γράφει τις στρατεύειν ἐπ ' | ||
| . Προκατασκευαζόμενος δὲ γίνεται , ὅτ ' ἂν πρὸ τοῦ ζητήματος ἕτερον ἀναγκαῖον ᾖ ζητῆσαι στοχαστικῶς , ὡς ὂν ἢ |
| Ζ Ε σημείοις , ὅπερ : ∼ Ὁ μοναχὸς πρώτου προβλήματος τοῦ τρίτου ἐπιτάγματος . καʹ . Τριῶν δοθεισῶν εὐθειῶν | ||
| ἀναγκαζόμεναι δυστυχοῦσιν ἀπαιδίαν αἱ νῆσοι . Διήγησίς ἐστι παντὸς μὲν προβλήματος αὐτὸ τὸ πρᾶγμα , ἐξ οὗ συνέστηκεν ἡ ὑπόθεσις |
| ἀπορίαν : ἰστέον δὲ ὅτι ὡς τοῦ διδασκαλείου ὢν τοῦ Πλατωνικοῦ φησιν ὅτι οὐδεὶς οὐδὲν εἶπε περὶ τῆς τοιαύτης ἀπορίας | ||
| ' ἡμῖν εὐπατρίδαι ἀστοργότεροί πως εἰσί . Παρὰ Ἀλεξάνδρου τοῦ Πλατωνικοῦ τὸ μὴ πολλάκις μηδὲ χωρὶς ἀνάγκης λέγειν πρός τινα |
| κατὰ προοίμιον ὁ Φίλων διαστειλάμενος , ἑξῆς ἀπάρχεται τῆς τοῦ Σαγχουνιάθωνος ἑρμηνείας , ὧδέ πως τὴν Φοινικικὴν ἐκτιθέμενος θεολογίαν . | ||
| δὲ τῆς ἀφηγήσεως νόθον , ἀλήθειαν . Ταῦτα ἀπὸ τῆς Σαγχουνιάθωνος προκείσθω γραφῆς , ἑρμηνευθείσης μὲν ἀπὸ Φίλωνος τοῦ Βυβλίου |
| εἶναι τοῦτο τιμήν , καί φησιν ἐπιπολαιότερον εἶναι τοῦτο τοῦ ζητουμένου , ἤτοι μετέωρόν τι καὶ τῇ τοῦ ἀγαθοῦ ζητήσει | ||
| ὅτ ' ἂν εἰσφέρωμεν νόμον ἄνευ τινὸς περιστάσεως ἰδίας μήτε ζητουμένου τινὸς ἢ αἰτίου προϋπάρχοντος , προγύμνασμα ἔσται : ὡς |
| παρ ' Ἀθηναίοις οἱ ἀποδέκται , ἧς πολλάκις μνημονεύουσιν οἱ ῥήτορος καὶ οἱ κωμικοί . Ἀριστοτέλης δ ' ἐν τῇ | ||
| . . . : Περὶ Ἀλεξάνδρου η . | Περὶ ῥήτορος ἢ πολιτικοῦ . | Τέχνην ἐγκωμιαστικήν . . . |
| δὲ Ζήνωνος τοῦ Ἐλεάτου , τὸ διαλεκτικόν . τοῦ δὲ ἠθικοῦ γεγόνασιν αἱρέσεις δέκα : Ἀκαδημαϊκή , Κυρηναϊκή , Ἠλιακή | ||
| διὰ τῶν τριῶν αὐτῆς μερῶν , τοῦ λογικοῦ , τοῦ ἠθικοῦ , τοῦ φυσικοῦ , καὶ πράξεις : ὅλου γὰρ |
| ἐπιστήμη καὶ γνῶσις . Διατεινομένης οὖν ὅλης τῆς ἐκκειμένης τοῦ κριτηρίου πρὸς τὸ δικαστήριον παραβολῆς ἔοικε τὰ μὲν ὑποκείμενα τῶν | ||
| . Τὸ δὲ τοῦ Ζυγοῦ δωδεκατημόριον σημαίνει περὶ προσόδου ἢ κριτηρίου ἢ δόσεως ἢ λήψεως , τὸ βʹ περὶ κλέμματος |
| ἕκαστα [ . . ] : ἰδοὺ ἐκ τούτου τοῦ ῥησειδίου δυνατόν ἐστι βεβαιῶσαι τὴν τοῦ Γαληνοῦ ἐξήγησιν , ὅτι | ||
| ἐπελάβοντό τινες τοῦ τεχνικοῦ , ὡς Μινουκιανῷ συντρέχοντος διὰ τοῦ ῥησειδίου τούτου , ἑαυτῷ καὶ ἐναντιουμένου : ἄνω μὲν γὰρ |
| καὶ θεωρία ἐκεῖνο . Ἡ ἄρα πρᾶξις ἕνεκα θεωρίας καὶ θεωρήματος : ὥστε καὶ τοῖς πράττουσιν ἡ θεωρία τέλος , | ||
| ἀνεκλείπτου περιφερείας δεδειγμέναις μοίραις ρνζ , ὡς ἐπὶ τοῦ προκειμένου θεωρήματος σελήνης , ἑκατέρα τῶν ΕΓΗ , ΖΑΘ περιφερειῶν [ |
| οἷον τὸ δίκαιον τοῦ δικανικοῦ ἔστι , τὸ ἀγαθὸν τοῦ συμβουλευτικοῦ , τοῦ δὲ πανηγυρικοῦ τὸ καλόν . Καὶ κατὰ | ||
| ὄντων εἰδῶν , τοῦ τε δικανικοῦ λέγω καὶ πανηγυρικοῦ καὶ συμβουλευτικοῦ , ἐν πᾶσιν ἡ χρεία τοῦ προγυμνάσματος τούτου εὑρεθήσεται |
| τὸ ἐπισημήνασθαι περὶ πραγμάτων ὧν ἂν μέλλῃς λέγειν καὶ τὸ ἐπεσκέφθαι αὐτῶν τὴν φύσιν καὶ τὸ ἀντιπῖπτον πρὸς τὸ ὑπὸ | ||
| αὐτῶν εἴωθε γίγνεσθαι . πρὶν δὲ τὸν ἴδιον οἶκον καλῶς ἐπεσκέφθαι , τὸν τοῦ παντὸς ἐξετάζειν οὐχ ὑπερβολὴ μανίας ; |
| ταῖς μέσαις ἐναρμόνιον πυκνὸν ᾧ νῦν χρῶνται οὐ δοκεῖ τοῦ ποιητοῦ εἶναι . ῥᾴδιον δ ' ἐστὶ συνιδεῖν , ἐάν | ||
| τῷ Συμποσίῳ ταυτί : καίτοι Παυσανίας γε ὁ Ἀγάθωνος τοῦ ποιητοῦ ἐραστὴς ἀπολογούμενος ὑπὲρ τῶν ἀκρασίᾳ συγκαλινδουμένων εἴρηκεν ὡς καὶ |
| παραστῆσαι , πειράσομαι ὅτι μάλιστα σαφέστατα διακρῖναι , τίς εὕρεσις ἐπιχειρήματος , ὃ κατασκευάζει τὸ κεφάλαιον ἢ τὴν λύσιν , | ||
| ἐράνου τρόπῳ ἀντεισφέρειν τε τοῖς θεοῖς εὐωχίαν ἠπόρησεν , ἀσεβοῦς ἐπιχειρήματος πρόφασιν τὸ ἄπορον ἔσχε : διακόψας γὰρ τὸν Πέλοπα |
| , τὸ δὲ πάντα ὡς ἀνοήτῳ λέγειν καταγινώσκοντι ἔοικεν τοῦ ἀκροατοῦ . Ἐπεὶ δὲ καὶ ὁ ἐπιστολικὸς χαρακτὴρ δεῖται ἰσχνότητος | ||
| οὐ πάντας δύναται πείθειν , ἀλλ ' ἀνάγκη τὴν τοῦ ἀκροατοῦ ψυχὴν ἔθεσί τισιν ἀγαθοῖς παρεσκευασμένην εἶναι πρὸς τὸ χαίρειν |
| ἔστι καὶ ἐκ τοῦ Σόλωνος αʹ ἄξονος καὶ ἐκ τῆς Ἀριστοτέλους Ἀθηναίων πολιτείας . Τιμαχίδας δὲ ἡγεῖται παρὰ τοῖς Ἀττικοῖς | ||
| ἀρχηγῶν καὶ προστατῶν τῆς φιλοσοφίας δεῖξαι , Πλάτωνός τε καὶ Ἀριστοτέλους ; τούτων γὰρ ὁ μὲν εἷς τὴν ἀσάφειαν διὰ |
| ἀπὸ δὲ τῆς φύσεως καὶ τῆς ἀλόγου ψυχῆς Πλωτίνου καὶ Πορφυρίου ὡς τὰ πολλά . Ἄλλοι δέ , ὧν καὶ | ||
| ἀντιλαμβάνεται , ἐν τελείαις πραγματείαις εἰσόμεθα . Ὁρισμὸς οὐκ ἔστι Πορφυρίου : διὰ τοῦτο λέγει ἃς καὶ ὁριζόμενοι καὶ οὐ |
| ἐν οἰκίαι [ ἢ φαρμακίταϲ ] ? τῶν παρ ' Εὐδήμου τρέφειν . Ἐπὶ Ϲοφιϲτῶν ? [ τῶν Πλάτωνοϲ ἡμεῖϲ | ||
| τοὺς μὲν οὖν λόγους οὕτως οἶμαι χρὴ διακρίνειν , τοῦ Εὐδήμου καὶ συνάψαντος αὐτοὺς ἐν οἷς φησι : τὸ δὴ |
| τοῦ πράγματος ὑπάρχει ζήτησις μόνου . Πολλὴ δὲ ἡ τοῦ προγυμνάσματος τούτου χρῆσις καὶ πρὸς πολλὰ ὠφέλιμος , εἴ γε | ||
| φθάσαντα βίον : ἔπειτα ἐλέου ἐκβολήν , καὶ τελευταῖα τοῦ προγυμνάσματος τὰ τελικὰ κεφάλαια , νόμιμον , δίκαιον , συμφέρον |
| ἀστῆς γένηται νόθον εἶναι , αὐτὸς ἀπεδείχθη ὑπὸ Καλλιάδου τοῦ κωμικοῦ ἐκ Χορηγίδος τῆς ἑταίρας παιδοποιησάμενος : ἱστορεῖ Καρύστιος . | ||
| Τὸ μέντοι τῶν ἰχθύων ἀπέχεσθαι ἄχρι τῶν Μενάνδρου χρόνων τοῦ κωμικοῦ διέμεινε . . . . : Προεβλήθη δέ τι |
| τῆς πράξεως : ἵνα δὲ σαφεστέρα γένηται ἡ διαίρεσις ἐπὶ παραδείγματος ἴδωμεν τὰ κεφάλαια : δώσεις δὲ τῷ δοκοῦντι μεμηνέναι | ||
| καὶ ὁ τρόπος ἡμῖν τῶν ἐφόδων εὐκατανόητος γένηται , δεικτέον παραδείγματος ἕνεκεν ἐπὶ πρώτου τοῦ τῆς Ἀφροδίτης τὰς γινομένας , |
| ἀλλ ' ἀγαθῇ τύχῃ , καὶ δέχομαι τὸ προοίμιον . προοίμιον γὰρ ὀνομάζω τὴν τήβεννον τῆς ἁλουργίδος καὶ τοῦ στεφάνου | ||
| ἐλέγομεν τρόπον τινὰ αὐτό . Μακρόν , ἔφη , τὸ προοίμιον τῷ ἐπιθυμοῦντι ἀκοῦσαι . Ἀλλ ' , ἦν δ |
| καὶ τῆς ἀναπαύσεως τὸν ἀέρα τέμνει πολύ , καὶ ὀξύτατα ὁροῦ ἐκ πολλοῦ τοῦ αἰθέρος : τῶν δὲ νεοττῶν αὐτοῦ | ||
| καὶ τῆς ἀναπαύσεως τὸν ἀέρα τέμνει πολύ , καὶ ὀξύτατα ὁροῦ ἐκ πολλοῦ τοῦ αἰθέρος : τῶν δὲ νεοττῶν αὐτοῦ |
| πολὺ δὲ ἔτι τούτων λαμπρότερον καί πως ἤδη τοῦ Περικλείου τύπου περὶ τὴν τοῦ λόγου τελευτὴν ” Εἰ δ ' | ||
| αὐτοῖς ἐνδόξοις οὖσι , τοῦτο ἀπάγει τὸν λόγον ἀπὸ τοῦ τύπου τοῦ ἀρχαίου . ἐνταῦθα λέγεται , μή τι εἶπεν |
| ἀπὸ τοῦ μεῖναι Μενέσται καλούμενοι ὕστερον Πενέσται μετωνομάσθησαν παραφθαρέντος τοῦ χαρακτῆρος . περὶ ὄνου σκιᾶς : παροιμία ἐπὶ τῶν ἐνδιατριβόντων | ||
| . οὐ γὰρ μόνον συνᾴδει τὸ καὶ τῷ σχήματι τοῦ χαρακτῆρος εἶναι τὸ εʹ τὸ ἥμισυ τοῦ θʹ , ἀλλὰ |
| νόμων ὡς οὐ κηδόμενος οὐδὲ ποιῶν τὰ προσταχθέντα ὑπὸ τοῦ νομοθέτου . ἐὰν δέ τις ἐν ἄλλοις τόποις λοιδορίας ἄρχων | ||
| νόμος παρέχει τὴν ἐξουσίαν : ἔνθα καὶ τὴν γνώμην τοῦ νομοθέτου ἐξετάσει : λέξει γὰρ , ὅτι ὁ νομοθέτης τὴν |
| τὰ κράτιστα ἑλέσθαι ; τοῦτο τοίνυν ἐποίησα : τοῦ κήρυκος ἐρωτῶντος , Αἰσχίνη , τίς ἀγορεύειν βούλεται : οὐ τίς | ||
| εὐαπάτητα ἔχων τὰ ὦτα . Ἐγκειμένου δὲ τοῦ σοφιστοῦ καὶ ἐρωτῶντος , τίνα δὲ καὶ ἐφόδια ἔχων , ὦ Δημῶναξ |
| ἐμοὶ δὲ λίαν ἄτοπον ἔδοξεν ἀνδρὸς ἀρετὰς ὅλην πληρούσας ὑπόθεσιν ἐγκωμίου πάρεργον εἶναι . ὅθεν τὰ τοῦδε σιγῇ παραδοὺς πάλιν | ||
| παντὶ ὁμίλῳ . χρώμεθα γάρ : τὸ δεύτερον κεφάλαιον τοῦ ἐγκωμίου , ἡ ἀγωγή οὐ ζηλούσῃ : οὐ μιμουμένῃ . |
| φησιν ὁ Πίνδαρος . καὶ παρατίθεται τὰ Φιλίστου καὶ τὰ Τιμαίου . . . . , : Δεινομένης δὲ υἱὸς | ||
| ] τὸ Μάκριδος , ὃ νῦν ἱερὸν Μηδείας καλεῖται . Τιμαίου λέγοντος ἐν Κερκύραι τοὺς γάμους ἀχθῆναι , Διονύσιος ὁ |
| αὐτὸς καθάπερ ὁ Δημήτριος ὁ τὸ περὶ τῆς λογογραφικῆς ἰδέας βιβλίον συγγράψας καὶ οὗτος αὐτὸ ἐπιγράψας Περὶ ἑρμηνείας ἀξιοῖ καλεῖν | ||
| τῇ πόλει γίγνοιτ ' ἂν ὄφελος . τοῦ πατριάρχου τὸ βιβλίον : βραχὺ τῇ πόλει γίγνοιτ ' ἂν ὄφελος . |
| : οὐδὲν γὰρ διασαφεῖ περαιτέρω . ἡ μέντοι χαλεπότης τοῦ σκέμματος καὶ ἐντεῦθεν δήλη : εἴτε γὰρ εἶδος εἴτε ὕλη | ||
| βίου καὶ νόμου καὶ λόγου , δέοι ἂν ἴσως τοῦ σκέμματος : πότερα ἐατέον τουτὶ τὸ γένος , ἐπεὶ τῶν |
| μὲν οὖν δρῶμεν ταῦτα , εἴπερ σοί γε ἡδύ . Λέγοντος τοίνυν ἐμοῦ τί ποτε χρὴ φάναι παιδείαν εἶναι , | ||
| διήλθετε , οὕτως καὶ ἐν τοῖς λογισμῷ λαμβανομένοις ἐπιδεῖξαι . Λέγοντος δή , ἔφη ὁ Πυθόδωρος , τοῦ Σωκράτους ταῦτα |
| τὰς δεινωτικὰς ὕλας παρέσπειρεν ἑκάστῳ κεφαλαίῳ , ἅπερ ἐστὶ τοῦ ἐπιλόγου . διαφέρει δὲ ὁ ἐπίλογος τοῦ προοιμίου καὶ κατὰ | ||
| μετὰ μαρτύρων ὡς βελτίστων ὁριζόμενοι χρόνους . Ἐκ δὲ τοῦ ἐπιλόγου περὶ μὲν τῶν λελεγμένων μνημονικοὺς ποιήσομεν ἐκ τοῦ πάλιν |
| δὲ καὶ Περσαῖος ὁ τοῦ Ζήνωνος κατὰ τὴν αὐτὴν ὑπόθεσιν γέγραφε καὶ ἄλλοι πλείους . ̈ . . καὶ τῶν | ||
| ταύτην καὶ ὑπεύθυνον , ἣν οὗτος παρὰ πάντας τοὺς νόμους γέγραφε στεφανῶσαι , μυριάκις κατατέτμηκε καὶ τούτων μισθοὺς εἴληφε τραύματος |
| διπλῆ ὅτι Ζηνόδοτος γράφει ὅν . μήποτε δὲ πεπλάνηται , γεγραμμένου τοῦ ο ὑπ ' ἀρχαικῆς σημασίας ἀντὶ τοῦ ω | ||
| θέσει , ὥς ἐστι δῆλον ἐκ τοῦ Περὶ ταχῶν αὐτῷ γεγραμμένου συγγράμματος . Ἡ μὲν οὖν μεγίστη τῶν σφαιρῶν ἐπὶ |
| ἐπιδίδωσι δὲ καὶ ἀρετὴν τοῖς χρωμένοις , πόρρω ἂν οὗτος σοφιστοῦ ἀποκρίνοιτο . Ἀλλ ' ἐγὼ ὄναρ ὑμῖν ἀλλότριον ἀπαγγέλλω | ||
| ποίει : λάγνης γυναικός ἐστιν οὐκ ἀνδρὸς τόδε . Ἔρως σοφιστοῦ γίγνεται διδάσκαλος σκαιοῦ πολὺ κρείττων πρὸς τὸν ἀνθρώπων βίον |
| καὶ μὴν ” πόθος “ αὖ καλεῖται σημαίνων οὐ τοῦ παρόντος εἶναι [ ἱμέρου τε καὶ ῥεύματος ] ἀλλὰ τοῦ | ||
| ἄλλοτε ἄλλους ἐκπέμπουσιν ὀψομένους τοῦ λόγου τὸ πέρας καὶ τοῦ παρόντος θεάτρου δυσχεραίνουσι τὸν καιρόν . ὡς ἂν μηδὲ τοῦτον |
| ὑμᾶς εὔνοιαν στέρονται τῆς πατρίδος . ὧν ἐπέρχεταί μοι πρώτους ἐξετάσαι τοὺς ἐκ Κορίνθου φεύγοντας . ἀναγκάζομαι δὲ λέγειν πρὸς | ||
| οἷον νέος πλούσιος : ἔχει γὰρ ἐνταῦθα ἡλικίαν καὶ τύχην ἐξετάσαι καὶ τὰ παρακολουθοῦντα τούτοις : τὰ δὲ ἐγκωμιαστικὰ δηλονότι |
| ἄλλοις . ἀντιλαμβανόμενοι γὰρ ἑκάστοτε κεναῖς καὶ περιτταῖς ἐρωτήσεσι τοῦ διδάσκοντος , ὥσπερ ἐν συνοδίᾳ , τὸ ἐνδελεχὲς ἐμποδίζουσι τῆς | ||
| εἶναι , τὸν μανθάνοντα δὲ ἐνεργεῖν μόνον , ἀλλὰ τοῦ διδάσκοντος παρόντος καὶ ἐνεργοῦντος τοσοῦτον ἐνεργεῖν καὶ ποιεῖν τοῦτο ὃ |
| διὰ τὴν περὶ τὸ κυούμενον ἀργίαν . ταῦτα δὲ τοῦ πιθανοῦ μᾶλλον ἢ τοῦ ἀληθοῦς ἔχεται , παρ ' ὅσον | ||
| , εἶτα ἐπειδὴ καὶ οἱ φιλόσοφοι ἔχουσι λόγους , προσέθηκε πιθανοῦ : ἐκεῖνοι γὰρ οὐ πιθανοὺς ἔχουσιν , ἀλλ ' |
| , Ἀ . μὲν γὰρ Ἡγησιβούλου Κλαζομένιος , κοινωνήσας τῆς Ἀναξιμένους φιλοσοφίας , πρῶτος μετέστησε τὰς περὶ τῶν ἀρχῶν δόξας | ||
| . “ Ἀναξαγόρας : σοφιστὴς , Ἡγησιβούλου υἱὸς Κλαζομένιος , Ἀναξιμένους μαθητὴς Μιλησίου . νοῦς δ ' ἐπεκαλεῖτο , ἐπεὶ |
| προτάσεις κυρίας καὶ μὴ ἀμφιβόλους , ἐν οἷς δὲ αὖθις ἀποκρινομένου , πάλιν ἔργον ἐκείνου ἐστὶ τὸ δύνασθαι τὸν ἐρωτῶντα | ||
| ἕπεται οὐσῶν τῶν προτάσεων , ὡς μηδὲ δεῖσθαι τῆς τοῦ ἀποκρινομένου ὁμολογίας . εἰ δὲ καὶ τινὲς μὲν τῶν ὁρισμῶν |
| τῶν ἄλλων κοινολογίᾳ καὶ τὰς συμβολὰς ἀποδιδόντων , τοῦ δὲ Ζήνωνος ἡσυχίαν ἄγοντος , φιλοφρονησάμενοι καὶ προπιόντες οἱ ξένοι „ | ||
| . . , . . τάχα δὲ καὶ τοῖς ἀπὸ Ζήνωνος σύμφωνος ἡ δόξα , διὰ πάσης οὐσίας πεφοιτηκέναι τὸν |
| καὶ ἀπὸ τῆς τῶν ὀνομάτων ἀναπτύξεως Ἐπικράτους καὶ Μορύχου καὶ Φαίδρου λέγειν τι , ὡς κρατουμένου τοῦ σκοτεινοῦ καὶ τοῦ | ||
| κάλλος ὀξυτάτας παθῶν ὁρμὰς ἐγείρει ; πάνυ γοῦν ἐρᾶν ἔδει Φαίδρου διὰ Λυσίαν , ὦ Πλάτων , ὃν προὔδωκεν . |
| . Πελοποννήσου τε τὰ πολλὰ πλὴν Ἀρκαδίας : καίτοι γε εἰρηκὼς , Πελοποννήσου τε τὰ πολλὰ ἐσήμανεν , ὅτι οὐ | ||
| ᾄδων αὐτὸν καὶ γανύμενος ὡς ῥᾳδίως τε καὶ τὰ προσήκοντα εἰρηκὼς ἀφυπνιζόμην . ἔδοξα δὲ καὶ περὶ τῶν ἐν Σμύρνῃ |
| εὖ τὸ παρὸν ἐκδεχόμενος . εἰ δὲ συντόμως τε καὶ κεφαλαιωδῶς δεῖ φράσαι , ὁ ἐν πάντεσσι τοῖς καιροῖς καλῶς | ||
| τυμπανῶδες εἶναι . πρῶτός τε ἀτόμους ἀρχὰς ὑπεστήσατο . καὶ κεφαλαιωδῶς μὲν ταῦτα : ἐπὶ μέρους δὲ ὧδε ἔχει . |
| προλαμβάνειν πρὸ μιᾶς ἡμέρας , ὀφείλοντας τὴν περίμετρον τοῦ παντὸς ὑπογράφειν τόπου , ἐν ᾧ μέλλει στρατοπεδεύεσθαι , καὶ τὸ | ||
| τόπων καὶ τῶν βίων μεταβολάς . ταύτας δὴ τὰς διαφορὰς ὑπογράφειν φησὶ τὸν ποιητὴν ὁ Πλάτων , τῆς μὲν πρώτης |
| πλείω προσθεῖναι , τῆς ἑξῆς περὶ τοῦ ἐσομένου λέξεως ὑπαρχούσης σαφοῦς . Περὶ ἀκολουθήσεως τῶν ὅρων παραδιδοὺς ἐπειδήπερ προλαβὼν ἔλεγεν | ||
| γε τοῦτο πρακτέον ἐν ἐκείνοις τε τοῖς καιροῖς , ὁπότε σαφοῦς ἐνδείας αἰσθάνονται . καὶ ὅσοις τε ἀνθρώποις οἷόν τέ |
| ὑφαντικῶς : διδασκαλικὸς δὲ ὀνόματι , καλῶς δ ' ἐστὶ διδασκαλικῶς . Ναί . Τῷ τίνος οὖν ἔργῳ ὁ ὑφάντης | ||
| ἱκέτειαν . . παράκειται , , ἰών . . ἱκέσθαι διδασκαλικῶς , ἱκέσθαι . . οὐδέ τί μ ' αἰδέσεται |
| καὶ τῷ ἰδίῳ ὑπεύθυνον ἑαυτὸν εἶναι λέγει τὴν ἀπὸ τοῦ συλλογισμοῦ περιάπτων ἰσχὺν , οἷον τοῦ κατηγόρου συλλογιζομένου καὶ λέγοντος | ||
| μόνον , ἀλλὰ παντός : ἐφαρμόζει γὰρ ὁ ὅρος τοῦ συλλογισμοῦ ὁ ἀποδεδομένος ὑπ ' αὐτοῦ καὶ τῷ ὑποθετικῷ , |
| μὲν χρήσιμον λεχθῆναι , πρὸς δὲ τὴν δίαιταν τῶν τοῦ Ἐφόρου λεγομένων ἢ παραλειπομένων οὐδὲν δέον : εἴρηκε δὲ τὴν | ||
| τὸ γοῦν Κυλώνειον ἄγος μᾶλλον [ δὲ ] Ἡροδότου καὶ Ἐφόρου ἐξείργασται Θουκυδίδηι . . . : ἀλλὰ καὶ Ἔφορος |
| εἰρωνείας καὶ ὁριοῦμαι αὐτήν , εἶθ ' οὕτως τὸν εἴρωνα διέξειμι , ποῖός τίς ἐστι καὶ εἰς τίνα τρόπον κατενήνεκται | ||
| σχέτλια ἔδρων . ὧν τὰ ἀλλότρια ὑμῖν πρὸ τῶν ἡμετέρων διέξειμι , ἵνα εἰδῆτε πάντας ἐφησθησομένους Καρχηδονίοις , εἰ δίκην |
| τῆς τάξεως . εἶτ ' ἐπισυνιστάμενοι καὶ ἀθροιζόμενοι κατεβόων τοῦ προφήτου , ὡς δι ' οἰκειότητα τῷ τε ἀδελφῷ καὶ | ||
| κυανέῃσιν ἐπ ' ” ὀφρύσι νεῦσε Κρονίων , ” τοῦ προφήτου τὸν Δία ὑποκριναμένου : τοῦτο μέντοι ῥητῶς εἰπεῖν τὸν |
| καὶ αὐτὸς τὰ ὅμοια πέπονθεν , ἐνταῦθα οὐ τὴν τοῦ συμφέροντος φύσιν ὑπογράφομεν , ὥστε συμβουλευτικοῦ εἴδους τὸν μῦθον εἶναι | ||
| δὲ ἰσχυρῶν γενέσθαι τῶν Λακεδαιμονίων . οὕτω τὰς κατασκευὰς τοῦ συμφέροντος ἀπὸ τοῦ δυνατοῦ κεκόμικεν . ἀλλὰ τὸ μὲν περὶ |
| τῷ ὄντι ῥητόρων διαλεγόμενοι , Πλάτων δ ' ἡμῖν ποῦ χοροῦ , φαμὲν , στήσεται ; ἡμεῖς μὲν αὐτὸν ἐν | ||
| τοῦ Πλούτωνος τοῦτο εἶναί φησι , . τινὲς δὲ τοῦ χοροῦ . πύθεσθε : Ἀκούσατε . . τοῦ χάριν : |
| δὲ τούτου παρακαλοῦσιν αὐτὸν μόνον . ὁ δὲ γνοὺς τοῦ Ἡρακλείδου τὴν πανουργίαν ὅτι βούλοιτο αὐτὸν διαβάλλειν πρὸς τοὺς ἄλλους | ||
| , ἡ σταφυλή ὄντως ὀξύνεται . τὸ μέντοι προκείμενον τοῦ Ἡρακλείδου παρατήρημα ἰσχυρόν , καθὰ παραγγέλλεται ὀξυτονεῖν , οὐ μόνον |
| ἐν τῶι περὶ Ἰουδαίων συγγράμματι πρῶτον μὲν ἀμφιβάλλειν εἰ τοῦ ἱστορικοῦ ἐστι τὸ σύγγραμμα , δεύτερον δὲ λέγειν ὅτι εἴπερ | ||
| : Ἀντίπατρος : Ἀντίπατρος ἦν Νικολάου τοῦ Δαμασκηνοῦ πατὴρ τοῦ ἱστορικοῦ , ὃς ἔσχε Στρατονίκην γυναῖκα , τὴν μητέρα Νικολάου |
| τὴν γένεσιν ὑπάρχειν * * , καὶ ἐπὶ ἑτέρας γενέσεως ἐκθήσομαι . Ἀδριανοῦ δʹ Ἀθὺρ λʹ , τὰ ἀπὸ Αὐγούστου | ||
| πρὸς τῶν οἰκείων ἀγορευόμενον . διόπερ τὰς ὑπὲρ αὐτοῦ μᾶλλον ἐκθήσομαι ἀπολογίας ἀπὸ τῶν Ἀριστοκλέους τοῦ Περιπατητικοῦ , ὃς ἐν |
| θεωρητικὸν ὡρίσατο : εἰ γὰρ φρόνησίς ἐστιν ἡ τελειότης τοῦ λόγου , τέλος δὲ τοῦ θεωρητικοῦ ἡ τελειότης τοῦ λόγου | ||
| ? ⌊ ⌋ γέγονεν . οἱ χρόνοι τοῦ [ ] λόγου σαφεῖς [ ] τέλεόν . τέως μὲν γὰρ ἦσαν |
| καὶ τοῦ ῥήματος καὶ τῶν ἄλλων , περὶ ὧν ἐκ προοιμίων ὑπέσχετο ἡμᾶς ὁ Ἀριστοτέλης διδάξαι . Ὅτι μὲν εἰκότως | ||
| ἀπαγορεύσεσιν ὑποτίθεται καὶ παρηγορεῖ τὸ πλέον ἢ κελεύει , μετὰ προοιμίων καὶ ἐπιλόγων τὰ πλεῖστα καὶ ἀναγκαιότατα πειρώμενος ὑφηγεῖσθαι , |
| , μὴ μέντοι γε συλλογίζεσθαι : οὐ γὰρ πᾶσα γνῶσις ἀγνοουμένου τινὸς διὰ συλλογισμοῦ γίνεται . ἰδοὺ γὰρ καὶ ὁ | ||
| ὁρισμῶν . καὶ πῶς δυνατὸν δι ' ὁρισμοῦ μαθεῖν πρᾶγμα ἀγνοουμένου τοῦ τί ἐστιν ὁρισμός ; ὁρισμὸς τοίνυν ἐστὶ λόγος |
| ἐξέτασιν ἐπιδεχόμενα καὶ ὅσα οὐκ ἐπιδέχεται : ὕλη γὰρ τοῦ πολιτικοῦ ζητήματος τὰ πρόσωπα καὶ τὰ πράγματα , ὥσπερ τῆς | ||
| εἴδη καὶ μέρη , ἔτι δὲ καὶ εἰς τὰ τοῦ πολιτικοῦ λόγου μέρη . Ὅτι δὲ γνήσιον Ἀφθονίου τὸ παρὸν |
| τὰ δ ' ἄλλα ἀκατάληκτα , πλὴν τοῦ θʹ καὶ τελευταίου βραχυκαταλήκτων ἰθυφαλλικῶν . ἐπὶ τῷ τέλει κορωνίς . 〛 | ||
| ὥραν , προαποθνῄσκω πολλοὺς θανάτους ὑπομένων ἀνθ ' ἑνὸς τοῦ τελευταίου . ” πολλάκις δὲ ἐδειματοῦτο καὶ διεπτόητο καὶ φρίκῃ |
| τῆς ἐπιστήμης , καὶ ὅτι ὄντος τοῦ ἐν ἡμῖν νοῦ διττοῦ , τοῦ μὲν θεωρητικοῦ τοῦ δὲ πρακτικοῦ , καὶ | ||
| διάλληλον λόγον , τοὐναντίον δὲ ἀσπάζεται . Τοῦτ ' ἔστι διττοῦ . Ἀντὶ τοῦ ὁρίζουσιν . Φησὶν ὅτι οἱ ἄλλοι |
| ἔκγονα πάντα ἐόντα . Πρῶτον δὲ ἀπὸ τοῦ κοινοτάτου νοσήματος ἄρξομαι , πυρετοῦ : τοῦτο γὰρ τὸ νόσημα πᾶσιν ἐφεδρεύει | ||
| ἐπιτήδεια , πρόκειται περὶ τῶν τοῦ ὤμου καταρτισμῶν δηλῶσαι : ἄρξομαι δ ' ἀπὸ τῆς εἰς τὴν μασχάλην διαφορᾶς . |
| χρώμενος τόδε τι πέπραχεν . καταστάσεων δὲ τρόπους Ἀψίνης φησὶ ΙΒ : ἢ γὰρ τὴν ἑαυτῶν διάνοιαν ἐξετάζομεν , ἢ | ||
| , οἵ τινες εἰσὶ τοῦ διὰ πασῶν . Οἷον ὁ ΙΒ τοῦ Ϛʹ ὅτι διπλάσιος , οὐ πώποτε ἠρώτησα , |
| οὗ ; Πρὸ δὴ τῶν περὶ ταῦτα καὶ πρὸς ταῦτα λεχθησομένων λάβωμεν , ὡς ὁ ἄνθρωπος ὁ ἐνταῦθα οὐ τοιοῦτός | ||
| ὄχλος τὴν ὁρμὴν ἐλάμβανεν ἐπιθυμίᾳ γνώσεως τῶν ὑπ ' αὐτοῦ λεχθησομένων προαχθείς , πολλάκις ἐπιστρέψας τὸ πρόσωπον τῇδε καὶ τῇδε |
| τὰ τοῦ πολιτικοῦ λόγου μέρη . Ὅτι δὲ γνήσιον τοῦ Ἀφθονίου τὸ τῶν Προγυμνασμάτων βιβλίον , ἐκ τῆς τῶν ἐξηγησαμένων | ||
| εἰς ταῦτα . Ὄγδοον κεφάλαιον , διὰ τί τὰ τοῦ Ἀφθονίου Προγυμνάσματα τῶν Ἑρμογένους καὶ τῶν λοιπῶν προτετίμηται : καί |
| τοῦ αἰτίου , καὶ περὶ τοῦ ποιητικοῦ αἰτίου καὶ τοῦ τελικοῦ † ἑκάστου κατὰ τὴν ὑποβεβλημένην αὐτοῖς ὕλην : περὶ | ||
| εἴρηται ἐν τῇ Φυσικῇ . λέγεται δὲ καὶ ἐπὶ τοῦ τελικοῦ αἰτίου : ἕκαστον γὰρ ἐπὶ τὸ οἰκεῖον τέλος ἐπείγεται |
| παντός , οὗ ἀποφαίνεται ἡ διάνοια , ἢ κατάφησιν ἢ ἀπόφησιν περὶ αὐτοῦ : πᾶν μὲν γὰρ ὃ ὡς ἀποφαινομένη | ||
| καὶ γνῶσιν καλεῖ Δημοσθένης . καὶ ἀντίφῃς Πλάτων , καὶ ἀπόφησιν Ὅμηρος , καὶ ἀποφήνασθαι γνώμην οἱ ῥήτορες . κεφαλῇ |
| νομίζοιτο ἂν καὶ τὸ φωλιὸν εἰδέναι . καὶ τοῦτο ἀκουέτω Ἐρατοσθένους τε καὶ Εὐφορίωνος καὶ ἄλλων περιηγουμένων αὐτό . Ἰνδικοὶ | ||
| ὑστεροῦσαν τῶν Ἰλιακῶν . ὁ δὲ χρόνος οὗτος ἀναμετρηθεὶς ταῖς Ἐρατοσθένους χρονογραφίαις κατὰ τὸ πρῶτον ἔτος πίπτει τῆς ἑβδόμης ὀλυμπιάδος |
| περὶ εὑρέσεως πρότερον περὶ τοῦ γνωρίζειν προτίθεται διδάξαι ὡς ἂν καθολικωτέρου ὄντος . τοῦ οὖν γνωρίζειν δύο εἰσὶ τρόποι , | ||
| εἰ ὁ ἔρως αὐτοῖς θάνατον προξενεῖ : τοῦτο ἐκ τοῦ καθολικωτέρου . ὄντως οὐ λυσιτελεῖ , [ οὐ χρὴ ] |
| νεανικὸν καὶ θερμόν . μέλλοντος δέ τι τούτοις προστιθέναι τοῦ Οὐλπιανοῦ ὁ Αἰμιλιανὸς ἔφη : ὥρα ἡμῖν , ἄνδρες φίλοι | ||
| ἐκ τῆς κηδείας , ἀλλὰ καὶ ἐμὴν χάριν φιλεῖν . Οὐλπιανοῦ καὶ ὡς πολίτου καὶ ὡς ἑταίρου καὶ ὡς χρηστοῦ |
| τοῦ φαρμάκου μεταλήψει : δεῖ δὲ τὰ σημεῖα ἐπὶ τοῦ στοχασμοῦ ἀνεύθυνα εἶναι καὶ ὁμολογεῖσθαι περί τε τοῦ φεύγοντος καὶ | ||
| : ἀποδείκνυται δὲ τὸ κρινόμενον : καὶ ὅτι τὸ μὲν στοχασμοῦ μόνου : τὸ κρινόμενον δὲ καὶ ἐν ταῖς ἄλλαις |
| πλεῖστον μετεσχηκότας συγγραμμάτων διαπορεῖσθαι τῆς ὀρθῆς δοκούσης γεγράφθαι παρὰ σοὶ ἐξηγήσεως . βασιλεὺς οὖν Δαρεῖος Ὑστάσπου βούλεται τῆς σῆς ἀκροάσεως | ||
| τὴν ἱστορίαν , οὐ μὴν ἀλλὰ καὶ τὴν οἰκονομίαν τῆς ἐξηγήσεως : διὸ τὰ τῆς ἱστορίας τοὺς φιλομαθεῖς δύναται ἀκριβέστερον |
| Ἰουλίδος , φιλόσοφος φυσικὸς καὶ σοφιστής , σύγχρονος Δημοκρίτου τοῦ Ἀβδηρίτου καὶ Γοργίου , μαθητὴς Πρωταγόρου τοῦ Ἀβδηρίτου . ἐν | ||
| σύγχρονος Δημοκρίτου τοῦ Ἀβδηρίτου καὶ Γοργίου , μαθητὴς Πρωταγόρου τοῦ Ἀβδηρίτου . ἐν Ἀθήναις κώνειον πιὼν ἀπέθανεν ὡς διαφθείρων τοὺς |
| ὕποπτοι δοκοῦσιν εἶναι τῆς πολλῆς ἐπιτεχνήσεως ἕνεκα , οἱ δὲ Ἰσοκράτους καὶ Λυσίου παντὸς μάλιστα δίκαιοί τε καὶ ἀληθεῖς , | ||
| Ἰσοκράτους ἐδέξατο : ἄλλοι δέ φασι γυμνασίαν εἶναι τὸν λόγον Ἰσοκράτους , τίνας ἂν εἴποι λόγους Ἀρχίδαμος συμβουλεύων Λακεδαιμονίοις . |
| ἄρα ἐγὼ ἀληθῆ λέγω . εὐθὺς γὰρ τὸ πρῶτον τοῦ ᾄσματος μανικὸν ἂν φανείη , εἰ βουλόμενος λέγειν ὅτι ἄνδρα | ||
| , ὡς Ἐρατοσθένης φησίν . Φρύνιχος δὲ αὐτοῦ τούτου τοῦ ᾄσματος μνημονεύει ὡς Λαμπροκλέους ὄντος Παλλάδα περσέπτολιν κληΐζω πολεμαδόκον ἁγνάν |
| γὰρ ὄντων οἷς ἄν τις διαιτήσαι τὸ παρὸν τουτὶ τὸ σκέμμα , ἑνὸς μὲν τείνοντος ἐπὶ τὸ ἀληθὲς αὐτό , | ||
| . σκῶμμα τὸ ἐπὶ διασυρμῷ τοῦ πέλας λεγόμενον , οἷον σκέμμα : γέλοιον δὲ οἷον τὸ ἐπὶ διαχύσει τῶν ἀκροατῶν |
| ἐν ἁπάσαις ταῖς ἡλικίαις , εἰ φυλακικοί εἰσι τούτου τοῦ δόγματος καὶ μήτε γοητευόμενοι μήτε βιαζόμενοι ἐκβάλλουσιν ἐπιλανθανόμενοι δόξαν τὴν | ||
| πρὸς ] ἐμὲ ἔμπροσθεν [ ] ἀνδρῶν τοῦ αὐτοῦ [ δόγματος ] . ἐν πᾶσι [ δὲ ἡττήθη ] ? |