| τοῦ πράγματος ὑπάρχει ζήτησις μόνου . Πολλὴ δὲ ἡ τοῦ προγυμνάσματος τούτου χρῆσις καὶ πρὸς πολλὰ ὠφέλιμος , εἴ γε | ||
| φθάσαντα βίον : ἔπειτα ἐλέου ἐκβολήν , καὶ τελευταῖα τοῦ προγυμνάσματος τὰ τελικὰ κεφάλαια , νόμιμον , δίκαιον , συμφέρον |
| λέγειν . γένους μὲν δὴ λόγων ἑνὸς ἀσκητὴς ἐγένετο τοῦ δικανικοῦ καὶ περὶ τοῦτο μάλιστα ἐσπούδασε . χαρακτῆρα δὲ τὸν | ||
| : καὶ πάλιν ἡ ἀπὸ τούτων τομή : τοῦ μὲν δικανικοῦ εἰς κατηγορίαν καὶ ἀπολογίαν , τοῦ δὲ συμβουλευτικοῦ , |
| οἷον τὸ δίκαιον τοῦ δικανικοῦ ἔστι , τὸ ἀγαθὸν τοῦ συμβουλευτικοῦ , τοῦ δὲ πανηγυρικοῦ τὸ καλόν . Καὶ κατὰ | ||
| ὄντων εἰδῶν , τοῦ τε δικανικοῦ λέγω καὶ πανηγυρικοῦ καὶ συμβουλευτικοῦ , ἐν πᾶσιν ἡ χρεία τοῦ προγυμνάσματος τούτου εὑρεθήσεται |
| ἐκβαλλομένων τῶν ὄψεων καὶ τῶν ὁρωμένων , οὐδὲ ἡ τοῦ βιβλίου , ἀλλὰ αὕτη κατὰ τὸ ἐν τοῖς ὅροις ἐκβαλλομένων | ||
| εὔλογον ἄρα καὶ ἀναγκαιότατον . ἤδη εἰρήκαμεν τὸν σκοπὸν τοῦ βιβλίου τούτου . ἔφημεν δὲ καὶ ὅτι φιλοσοφία ἐστὶ φιλία |
| . Ἔτι πέντε μερῶν ὄντων τοῦ πολιτικοῦ λόγου , τουτέστι προοιμίου , διηγήσεως , ἀντιθέσεως , λύσεως καὶ ἐπιλόγου , | ||
| ὄντων τῶν τοῦ λόγου μερῶν , ὡς πολλάκις εἴρηται , προοιμίου , διηγήσεως , ἀντιθέσεως , λύσεως , ἐπιλόγου , |
| ὅτι αὐτὴ μὲν παραγραφικοῦ τάξιν οὐκ ἔχει , ἀλλ ' ἀποδεικτικοῦ , ἐκείνη δὲ παραγραφικοῦ μόνον : ἐπειδὴ δὲ τολμηρὸν | ||
| τὰ κατορθούμενα . Σκοπός ἐστιν ἐνταῦθα τῷ Ἀριστοτέλει περὶ τοῦ ἀποδεικτικοῦ καὶ ἐπιστημονικοῦ διδάξαι συλλογισμοῦ , οὗ χάριν καὶ τέλους |
| μὴ βιάζεσθαι τὸ δειλὸν αὐτοῦ περιτρέψαι εἰς ἔπαινον : τοῦ πανηγυρικοῦ γὰρ τοῦτο : τινὲς γὰρ λέγουσιν , οἳ καὶ | ||
| λύσεων , ἐπιλόγων , καὶ τριῶν τῆς ῥητορικῆς μερῶν , πανηγυρικοῦ , δικανικοῦ , συμβουλευτικοῦ , τὴν αὐτὴν πρὸς ταῦτα |
| τὸν ῥήτορα τὴν ἰσχὺν ἐπιδείκνυσθαι . καὶ ἡ μὲν τοῦ κεφαλαίου δύναμις αὕτη : θαυμάσειε δέ τις κἀνταῦθα τῆς ἀκριβείας | ||
| Ὃ δὲ διαφέρει μάλιστα ἡ στάσις ὁ ὅρος τοῦ ὅρου κεφαλαίου , ὅτι ἡ μὲν στάσις ἀρνεῖται τὸ ὅλον , |
| καὶ τῆς ἀναπαύσεως τὸν ἀέρα τέμνει πολύ , καὶ ὀξύτατα ὁροῦ ἐκ πολλοῦ τοῦ αἰθέρος : τῶν δὲ νεοττῶν αὐτοῦ | ||
| καὶ τῆς ἀναπαύσεως τὸν ἀέρα τέμνει πολύ , καὶ ὀξύτατα ὁροῦ ἐκ πολλοῦ τοῦ αἰθέρος : τῶν δὲ νεοττῶν αὐτοῦ |
| ἐμοὶ δὲ λίαν ἄτοπον ἔδοξεν ἀνδρὸς ἀρετὰς ὅλην πληρούσας ὑπόθεσιν ἐγκωμίου πάρεργον εἶναι . ὅθεν τὰ τοῦδε σιγῇ παραδοὺς πάλιν | ||
| παντὶ ὁμίλῳ . χρώμεθα γάρ : τὸ δεύτερον κεφάλαιον τοῦ ἐγκωμίου , ἡ ἀγωγή οὐ ζηλούσῃ : οὐ μιμουμένῃ . |
| τὰς δεινωτικὰς ὕλας παρέσπειρεν ἑκάστῳ κεφαλαίῳ , ἅπερ ἐστὶ τοῦ ἐπιλόγου . διαφέρει δὲ ὁ ἐπίλογος τοῦ προοιμίου καὶ κατὰ | ||
| μετὰ μαρτύρων ὡς βελτίστων ὁριζόμενοι χρόνους . Ἐκ δὲ τοῦ ἐπιλόγου περὶ μὲν τῶν λελεγμένων μνημονικοὺς ποιήσομεν ἐκ τοῦ πάλιν |
| μὲν τὸ δίκαιον οὐκ ἐνίσταται , μέρος δὲ ἔχει τοῦ δυνατοῦ ὅτι εἰ καὶ Φίλιππος ἄδικος καὶ ἐπίορκος , ἀλλ | ||
| τῆς ἐπισπασθῶσι . Φίλιππον τοίνυν ] ἀντέπιπτεν ἀντίθεσις ἀπὸ τοῦ δυνατοῦ καὶ μὴν οὐ βοηθήσουσι Θηβαῖοι Φιλίππῳ ὑπόπτως ἔχοντες : |
| , φέρε , τὰ καθήκοντα διέλθω τοῦ κατὰ τοὺς Ἡρακλείδας διηγήματος . Οὗτοι γάρ ποθ ' ὡρμημένοι κατὰ τὸν Ἰσθμὸν | ||
| τῶν δικαστῶν , εἶπεν : Ἀκούσατε , ὦ ἄνδρες , διηγήματος τερπνοῦ : Νεανίσκος ποτὲ ὄνον ἐμισθώσατο Ἀθήνηθεν Μέγαράδε : |
| . ῥηθήσεται δὲ καὶ πρὸς τὸν οὕτως ἀποροῦντα περὶ τοῦ μαθηματικοῦ ἀριθμοῦ τἀληθῆ , ὅτι πᾶς μὲν ὁ λαμβανόμενος καὶ | ||
| μαθηματικοῦ καὶ φυσιολογικοῦ καὶ θεολογικοῦ . καὶ περὶ μὲν τοῦ μαθηματικοῦ ἔστιν εἰπεῖν ὅτι οὐ δοξάζει ὁ Πλάτων τοῦτο μὴ |
| τοῦ τραύματος , ἀλλ ' ἐπὶ τὴν ἴασιν ὁρμήσας ἐχρησάμην Ἑρμογένους τῇ χειρί . μετὰ τὴν ἀρχὴν καὶ ταῦτα . | ||
| προσδοκᾶν ἀποβήσεσθαι , τῶν δὲ σῶν πραγμάτων , ἃ τῶν Ἑρμογένους ἐδεῖτο γραμμάτων , οὐκ ἠμελήσαμεν , ἀλλ ' ἡμεῖς |
| κατὰ τὴν ἀρχαίαν φύσιν , ὁμοιώσαντα δὲ τέλος ἔχειν τοῦ προτεθέντος ἀνθρώποις ὑπὸ θεῶν ἀρίστου βίου πρός τε τὸν παρόντα | ||
| Ἡ δ ' οὖν μέθοδός ἐστιν ἥδε . Παντὸς οὑτινοσοῦν προτεθέντος ζητήματος , εἰ συνεστήκοι , ἐπισκοπεῖν δεῖ τὸ κρινόμενον |
| καὶ ἡ δευτέρα πρᾶξις . Μαθόντες τὸν σκοπὸν τοῦ παρόντος συγγράμματος ἔλθωμεν ἐπὶ τὸ χρήσιμον . ἰστέον ὅτι τὸ χρήσιμον | ||
| πολλὴν ἐνεῖδον τὴν εὔνοιαν πρὸς ἐμὲ καὶ τιμὴν ἐκ τοῦ συγγράμματος : οὐ γὰρ ἂν οὕτως ὑπερεπῄνει τις , εἰ |
| , ἵνα μὴ ἐκ τῶν ἔν τινι βραχεῖ μέρει τοῦ διαλόγου εἰρημένων ποιησώμεθα τὸν σκοπόν , ἀλλ ' ἐκ τῶν | ||
| ζητῆσαι κεφάλαιον , ἐκ πόσων κανόνων δεῖ θηρᾶν τὸν ἑκάστου διαλόγου σκοπόν . χρεία γάρ ἐστιν τοῦτον ζητεῖν , ἐπειδὴ |
| νόμων ὡς οὐ κηδόμενος οὐδὲ ποιῶν τὰ προσταχθέντα ὑπὸ τοῦ νομοθέτου . ἐὰν δέ τις ἐν ἄλλοις τόποις λοιδορίας ἄρχων | ||
| νόμος παρέχει τὴν ἐξουσίαν : ἔνθα καὶ τὴν γνώμην τοῦ νομοθέτου ἐξετάσει : λέξει γὰρ , ὅτι ὁ νομοθέτης τὴν |
| , καὶ ὡς ἔχει , διακριβῶσαι , μεῖζόν ἐστι τοῦ προκειμένου καὶ θεολογίᾳ μᾶλλον προσῆκεν : τοσοῦτον δὲ μόνον εἰπεῖν | ||
| τὸν σοφιστὴν τὸν Ἠλεῖον , ὃς τὸν αὐτὸν περὶ τοῦ προκειμένου μοι σκέμματος ἧκεν λόγον , παραστησώμεθα ὧδέ πως λέγοντα |
| . Καὶ περὶ μὲν ὠφελείας καὶ μεγέθους τοῦ πράγματος ἱκανῶς ἀποδεδεῖχθαι νομίζω , διότι δὲ πολλῷ ῥᾴστη τῶν ἄλλων ἀγαθῶν | ||
| ἀνθρώπων ἐπιμελοῦνται , ἔγωγε οὐ παντάπασιν φαύλως ἂν φαίην ἡμῖν ἀποδεδεῖχθαι : τὸ δὲ παραιτητοὺς αὖ θεοὺς εἶναι τοῖσιν ἀδικοῦσι |
| καὶ τῷ ἰδίῳ ὑπεύθυνον ἑαυτὸν εἶναι λέγει τὴν ἀπὸ τοῦ συλλογισμοῦ περιάπτων ἰσχὺν , οἷον τοῦ κατηγόρου συλλογιζομένου καὶ λέγοντος | ||
| μόνον , ἀλλὰ παντός : ἐφαρμόζει γὰρ ὁ ὅρος τοῦ συλλογισμοῦ ὁ ἀποδεδομένος ὑπ ' αὐτοῦ καὶ τῷ ὑποθετικῷ , |
| δὲ Ζήνωνος τοῦ Ἐλεάτου , τὸ διαλεκτικόν . τοῦ δὲ ἠθικοῦ γεγόνασιν αἱρέσεις δέκα : Ἀκαδημαϊκή , Κυρηναϊκή , Ἠλιακή | ||
| διὰ τῶν τριῶν αὐτῆς μερῶν , τοῦ λογικοῦ , τοῦ ἠθικοῦ , τοῦ φυσικοῦ , καὶ πράξεις : ὅλου γὰρ |
| δεῖ σύστασιν μὲν εἶναι τῶν κεφαλαίων , οὐκέτι δὲ αὐτὰ κεφάλαια . ὅθεν καὶ τῶν ἀντιδίκων ὑπολήψεις ἐν προοιμίοις διαλαμβάνουσιν | ||
| οὐ πρόσοδον μὲν ἐξ αὐτῶν οὐκ ἀποφαίνοντες , τὰ δὲ κεφάλαια φανερὰ ἀποδεικνύντες , ἀλλ ' αὐτὰ τὰ ἀρχαῖ ' |
| καὶ ἀναγκαῖα ἔχειν τὰ τοῖς τεθειμένοις ἑπόμενα , τοῦ δὲ λογιστικοῦ τὸ ἐξ ἐνδεχομένων καὶ ἐνδεχόμενα , δῆλον ὅτι διάφοροι | ||
| δὲ ὑπὸ πόνων . ] Ἀφροσύνη δέ ἐστι κακία τοῦ λογιστικοῦ αἰτία τοῦ ζῆν κακῶς . ἔργα δὲ αὐτῆς : |
| Ζ Ε σημείοις , ὅπερ : ∼ Ὁ μοναχὸς πρώτου προβλήματος τοῦ τρίτου ἐπιτάγματος . καʹ . Τριῶν δοθεισῶν εὐθειῶν | ||
| ἀναγκαζόμεναι δυστυχοῦσιν ἀπαιδίαν αἱ νῆσοι . Διήγησίς ἐστι παντὸς μὲν προβλήματος αὐτὸ τὸ πρᾶγμα , ἐξ οὗ συνέστηκεν ἡ ὑπόθεσις |
| μόνον ὡς μέρος ἰατρικῆς , ἀλλὰ καὶ ὡς κάλλιον τοῦ θεραπευτικοῦ προτάττεται αὐτοῦ . πολὺ γὰρ ἄμεινον τοῦ ἀπαλλάξαι τῆς | ||
| προφυλακὴν καὶ προφυλακτικὸν ὀνομάζοντες : τοῦ δὲ ὑγιεινοῦ καὶ τοῦ θεραπευτικοῦ μέσον τάξαντες , μικρᾷ καὶ παντάπασιν ἐπιπολαίῳ πλανηθέντες πιθανότητι |
| παράγραφος , τῆς δ ' ἀντιστροφῆς κορωνίς . 〛 ταῦτα ἐξήγησίς ἐστι τῶν ἀνωτέρω . γένος δέ ἐστι περὶ τὸν | ||
| κολαζόμενον . ἡ οὖν διάνοια τοῦ νομοθέτου τούτου τοῦ προςδιωρισμένου ἐξήγησίς ἐστιν , ὅτι περιττὸν ἡγεῖτο ὁ νομοθέτης τὰ σαφῆ |
| λοιποῦ παιγνίου ἐκ τούτου γενήσεται . καὶ ταῦτα γελοίου χάριν παρείληπται . ἢ καὶ πρὸς τὴν ἀθεότητα Σωκράτους , ὅτι | ||
| ἀναγκαίως : ἕνεκα γὰρ τοῦ ὁρᾶσθαι τὸν Αἴαντα ἡ δεῖξις παρείληπται , ἕνεκα δὲ τῆς ἰδίας ποιότητος , ὑπὲρ ἧς |
| γὰρ αἴτιον τὸ πῦρ ὂν εἰκόνα φέρει τοῦ νοῦ τοῦ τεχνικοῦ , καθ ' ὃν οἱ ἄνθρωποι ζῶσι πρῶτον νοερῶς | ||
| δὲ πολλὰ τῶν τοιούτων ἐλλιπῆ εὑρίσκεται πρὸς τοὺς παρὰ τοῦ τεχνικοῦ παραδεδομένους κανόνας , ἔστω καὶ τοῦτο ἐγκωμιολογικόν . Τὸ |
| λέγω ἴσως ἢ ἀντεῖπεν ἢ οὐκ ἐπείσθη , ἡ δὲ ἀποσιώπησις μείζονα τὴν ὑπόνοιαν πεποίηκεν , ὡς ἐπιβουλεύων τῷ πατρί | ||
| Ἀθήνας , τῇ ὑποσιωπήσει καὶ πάλιν χρησάμενος . τὸ σχῆμα ἀποσιώπησις . τὰς Ἀθήνας ἐμφαίνει διὰ τῆς τοιαύτης ἀποσιωπήσεως . |
| . ἔργον ἐνταῦθα εὐδόκιμον τοῦ Ὀδυσσέως ὁ Πρωτεσίλεως οἶδε : προκειμένῳ γὰρ τῷ Αἴαντι τὰ ὅπλα ἐπενεγκὼν τοῦ Ἀχιλλέως καὶ | ||
| καὶ ἐπικίνδυνον ἐπιτήδειον πρὸς ἄσκησιν , ἀλλὰ τὸ πρόσφορον τῷ προκειμένῳ ἐκπονηθῆναι . τί δ ' ἐστὶ τὸ προκείμενον ἐκπονηθῆναι |
| εἴη . ἀπὸ δὲ τῆς μεθόδου τῆς νῦν παραδεδομένης καὶ Ἀναλυτικὰ ἡμῖν ἐπιγράφεται τὰ βιβλία . οὐ τῶν ἁπλῶν δὲ | ||
| ταῦτα μὲν οὕτως Ἀναλυτικὰ ἐπιγέγραπται : ἡ δὲ ἀποδεικτικὴ ἐπιγέγραπται Ἀναλυτικὰ οὐχ οὕτως : οὐδὲν γὰρ τῶν πρὸ αὐτῆς τιμιώτερον |
| φίλην αὐτῷ συντομίαν συνόψει συντομωτάτῃ περιβάλωμεν : σύνοψις γὰρ καὶ συντομία φίλαι τῷ Ἀριστοτέλει , Πυθαγορείῳ κατ ' ἀλήθειαν γεγονότι | ||
| ἐντελῆ συναγόμενόν τε ἐκ τῶν κατὰ μέρος , ἵνα μὴ συντομία μόνον , ἀλλὰ καὶ σαφήνεια τοῖς ἐντευξομένοις ὑπάρχῃ . |
| ἐπιστήμη καὶ γνῶσις . Διατεινομένης οὖν ὅλης τῆς ἐκκειμένης τοῦ κριτηρίου πρὸς τὸ δικαστήριον παραβολῆς ἔοικε τὰ μὲν ὑποκείμενα τῶν | ||
| . Τὸ δὲ τοῦ Ζυγοῦ δωδεκατημόριον σημαίνει περὶ προσόδου ἢ κριτηρίου ἢ δόσεως ἢ λήψεως , τὸ βʹ περὶ κλέμματος |
| καὶ θεωρία ἐκεῖνο . Ἡ ἄρα πρᾶξις ἕνεκα θεωρίας καὶ θεωρήματος : ὥστε καὶ τοῖς πράττουσιν ἡ θεωρία τέλος , | ||
| ἀνεκλείπτου περιφερείας δεδειγμέναις μοίραις ρνζ , ὡς ἐπὶ τοῦ προκειμένου θεωρήματος σελήνης , ἑκατέρα τῶν ΕΓΗ , ΖΑΘ περιφερειῶν [ |
| πανηγυρικῶς : γίνεται δὲ τοῦτο καὶ δικανικῶς : μελετᾶται τὸ συμβουλευτικὸν , ὅτε ἐναντιοῦνται ἡμῖν συμβουλεύσουσιν ἢ νόμος , ἢ | ||
| , πραγματικὸν καὶ ἐπιδεικτικόν , οἱ δὲ τρία , δικανικὸν συμβουλευτικὸν πανηγυρικόν , οἱ δὲ τέταρτον τούτοις προστιθέασι τὸ ἱστορικόν |
| δίωξις , εὔθυνα , αἰτία , κρίσις , γραφή , ἐπαγγελία . καὶ Ἰσαῖος ἐπιδιώκειν ἔφη τὸ πάλιν δικάζεσθαι . | ||
| λέγωμεν . Πρόθεσίς ἐστιν ἔκθεσις τοῦ ζητουμένου ὡσπερεὶ σκοπὸς καὶ ἐπαγγελία τῆς μελλούσης παρασκευῆς . λαμβάνεται δὲ [ γὰρ ] |
| , σφοδρά , ἐλεγκτικά , βίαια , ἐν δὲ τῷ ἀφελεῖ ἀνειμένα , ἁπλᾶ , μηδένα ἔλεγχον μηδὲ ἐξέτασίν τινα | ||
| ἀκριβῆ καὶ δοκοῦσαν μὲν ἀποίητον εἶναι κατεσκευασμένην δὲ ἀμωμήτῳ καὶ ἀφελεῖ κατασκευῇ διάλεκτον εἰσφέρῃ : ἢ γὰρ οὐδὲν ἁμαρτάνει ἢ |
| καὶ οὐ δεξιὰς ἐκείνας καλεῖ τῶν γὰρ δεξιῶν ἡ καλὴ ἐργασία . ἢ εὐώνυμα λέγει τὰ πληγώματα αὐτῶν . εὐωνύμως | ||
| δεῖ καινοτομεῖν Ἀθηναίους ὄντας : καινοτόμοι γάρ ἐσμεν : εἶτα ἐργασία ληφθεῖσα ἐκ παραδείγματος εἰς κατασκευὴν τοῦ ἐπιχειρήματος τούτου ὅτι |
| μάτην οἱ διάλογοι γίγνωνται . Ἀλλ ' ᾤμην εἰδέναι . Τρίτον δ ' ἔτος καὶ τέταρτον καὶ πέμπτον οὐχ οὕτως | ||
| τὸ μὴ ἐξεῖναι τῆς Ἀττικῆς ἐπιβαίνειν τὸν ὅλως φονεύσαντα . Τρίτον δ ' ἕτερον πρὸς τούτοις δικαστήριον , ὃ πάντων |
| οὐκ ἐνδέχεται ἀεὶ ὄντος οὕτως ἢ οὕτως ἀεὶ γινομένου τινὸς συμπεράσματος , τὸν τούτου μέσον ὡς ἐπὶ τὸ πολὺ οὕτως | ||
| εἰ καὶ τοῦ πράγματός ἐστιν αἴτιος , οὐ μόνον τοῦ συμπεράσματος , καὶ ἀναγκαίως ἔχων καὶ τὰ κατηγορούμενα κατηγορούμενα καὶ |
| γάρ ἐστι κατὰ φύσιν ἀμφότερα : καὶ γὰρ ἀρετὴ λόγου σαφήνεια : κεράσας δὲ τὸν ἀγῶνα τοῖς ἀγωνικοῖς καὶ ἀνθηροῖς | ||
| εὐγλωττία , εὐφωνία , ἀφθονία , βραχυλογία , συντομία , σαφήνεια , σφοδρότης , ἰσχύς , δύναμις , βία , |
| περὶ ῥητορικῆς . καὶ λέγομεν , ὅτι δικαίως τῶν ἄλλων προτέτακται τοῦτο , εἴ γε καὶ εἰσαγωγή ἐστι πρὸς ἅπασαν | ||
| , . . Καλλίστρατός φησιν ὡς ὑπό τινος ὁ στίχος προτέτακται ἀγνοοῦντος τὸ Ὁμηρικὸν ἔθος , ὡς θέλει ἄρχεσθαι ἀπὸ |
| ' αὐτὸ μὲν τοῦτο τὸ μὴ πεπέφθαι τὴν ὕλην ἄνευ παρυφισταμένου γίνεται : συνεπιμαρτυρήσει δὲ τά τε χρώματα καὶ αἱ | ||
| καὶ τὴν χροιὰν ἀμφοτέρων , τοῦ τε χύματος καὶ τοῦ παρυφισταμένου . Ἀλλὰ δὴ ἔστω παχὺ μὲν , ἀλλὰ μέλαν |
| πεντεκαίδεκα τοίνυν κέχρηται τρόποις διδασκαλικοῖς : τῷ ἐνθουσιαστικῷ , τῷ ἀποδεικτικῷ , τῷ ὁριστικῷ , τῷ διαιρετικῷ , τῷ ἀνα | ||
| γὰρ ἡ ὑπογραφὴ εἰκών ἐστι τοῦ ὁρισμοῦ . καὶ τῷ ἀποδεικτικῷ , ἡνίκα ἀποδείκνυσι πῶς θεωροῦνται ἐν τῷ γένει αἱ |
| ἡμέρα , οὐκ ἄρα νὺξ ἔστι . πέμπτος ὁ ἐκ διεζευγμένου καὶ τοῦ ἀντικειμένου ἑνὸς τῶν ἐν τῷ διεζευγμένῳ [ | ||
| , οὐκ ἄρα νὺξ ἔστιν . τέταρτος δὲ ὁ ἐκ διεζευγμένου καὶ ἑνὸς τῶν ἐπεζευγμένων τὸ ἀντικείμενον τοῦ λοιποῦ ἐπιφέρων |
| , ἡ τοῦ λόγου τάξις καὶ μέθοδος καὶ τὸ σχῆμα δικανικὸν καθαρῶς ἀποφαίνει τὸ εἶδος . Λέγουσι δέ τινες νοθεύεσθαι | ||
| . Οὐκ ἀκριβῶς ἐνταῦθα λέγει : οὐ γὰρ ἀεὶ τὸ δικανικὸν δικανικῶς μελετᾶται , τὸ μὲν γὰρ πρόβλημά ἐστι τοῦ |
| ὄργανα τῆς γραμματικῆς ; τέσσαρα : γλωσσηματικόν , ἱστορικόν , μετρικὸν καὶ τεχνικόν . Πόσα θεωρούμενα κατὰ τὴν γραμματικήν ; | ||
| βραχεῖαν δὲ τὴν παραλήγουσαν : τοῦτο γάρ ἐστιν ἴαμβος σύστημα μετρικὸν ἀπὸ βραχείας ἀρχόμενον καὶ μακρᾶς : ὁμοίως τῷ Λάχητι |
| τὸ τίς συστέλλει τὸ ι , ἐπειδὴ ἡ σύντομος τῆς πεύσεως ἀνάκρισις τὸν μακρὸν χρόνον τοῦ ι παρῃτήσατο : ὁ | ||
| ἀστέρων τὴν πορείαν ποιῶν εὑρίσκεται ἐπὶ τοῦ θʹ κατὰ τὴν πεύσεως ὥραν ὅρα τὸν ὄντα ἐπὶ τοῦ ὑπογείου , εἰ |
| τὸ ἐπισημήνασθαι περὶ πραγμάτων ὧν ἂν μέλλῃς λέγειν καὶ τὸ ἐπεσκέφθαι αὐτῶν τὴν φύσιν καὶ τὸ ἀντιπῖπτον πρὸς τὸ ὑπὸ | ||
| αὐτῶν εἴωθε γίγνεσθαι . πρὶν δὲ τὸν ἴδιον οἶκον καλῶς ἐπεσκέφθαι , τὸν τοῦ παντὸς ἐξετάζειν οὐχ ὑπερβολὴ μανίας ; |
| τοῦ ἐννάτου , καὶ κύριον τῆς δευτέρας τὸν κύριον τοῦ πέμπτου ἀπ ' αὐτοῦ τοῦ ζῳδίου , καὶ κύριον τῆς | ||
| δὲ τὴν γένεσιν τοῦ κόσμου 〛 ἀπὸ πυρὸς καὶ τοῦ πέμπτου στοιχείου . Πλάτων τὸν ὁρατὸν κόσμον γεγονέναι παράδειγμα τοῦ |
| εὖ τὸ παρὸν ἐκδεχόμενος . εἰ δὲ συντόμως τε καὶ κεφαλαιωδῶς δεῖ φράσαι , ὁ ἐν πάντεσσι τοῖς καιροῖς καλῶς | ||
| τυμπανῶδες εἶναι . πρῶτός τε ἀτόμους ἀρχὰς ὑπεστήσατο . καὶ κεφαλαιωδῶς μὲν ταῦτα : ἐπὶ μέρους δὲ ὧδε ἔχει . |
| τὰς διαιρέσεις , εἴργει τοῦτο ὁ Πορφύριος διά τινος Πλατωνικοῦ διαιρετικοῦ παραγγέλματος . διὰ δὲ τοῦτο καὶ ἄλλα δύο διαιρετικὰ | ||
| τὸν διδασκαλικὸν λέξοντες , ὅτι διδασκαλικῶν τρόπων ὄντων τεσσάρων , διαιρετικοῦ , ὁριστικοῦ , ἀποδεικτικοῦ , ἀναλυτικοῦ , δυσὶ μόνοις |
| 〚 ὡς ἡδὺ πράττειν , ὦ ' νδρες : Εἴσθεσις συστηματικῆς περιόδου , ἐκ στίχων ὁμοίων κβʹ , ὧν τελευταῖος | ||
| τοῦ Τρικλινίου . ἡ εἴσθεσις τοῦ παρόντος δράματος ἄρχεται ἐκ συστηματικῆς περιόδου καὶ ἑξῆς ἐκ προσώπων ἀμοιβαίων . οἱ δὲ |
| , ἀπὸ δὲ τοῦ Ἰουνίου τὸ θέρος , ἀπὸ δὲ Σεπτεμβρίου τὸ φθινό - πωρον , ἀπὸ δὲ Δεκεμβρίου τὸν | ||
| Ἀπὸ τῆς ιγʹ τοῦ Ἰουνίου μηνὸς ἕως τῆς ιγʹ τοῦ Σεπτεμβρίου , λέγεται Θέρος , οὕτινος ζῴδιά εἰσι ταῦτα : |
| διπλῆ ὅτι Ζηνόδοτος γράφει ὅν . μήποτε δὲ πεπλάνηται , γεγραμμένου τοῦ ο ὑπ ' ἀρχαικῆς σημασίας ἀντὶ τοῦ ω | ||
| θέσει , ὥς ἐστι δῆλον ἐκ τοῦ Περὶ ταχῶν αὐτῷ γεγραμμένου συγγράμματος . Ἡ μὲν οὖν μεγίστη τῶν σφαιρῶν ἐπὶ |
| , ἀλλὰ τοὺς φαινομένους σοφιστικοὺς ἐλέγχους : εἰσὶ δὲ φαινόμενοι σοφιστικοὶ ἔλεγχοι οἱ σφαλλόμενοι καὶ κατὰ τὸν ὅρον τοῦ συλλογισμοῦ | ||
| ἡμαρτημένοι , ἤτοι κατὰ τὰς προτάσεις , συλλογισμοὶ καὶ ἔλεγχοι σοφιστικοὶ ὀνομάζονται . ἢ καὶ ἄλλως : ἐπειδὴ καὶ ὁ |
| . ὁρίζονται δ ' αὐτὸ ὧδε : κόμμα ἐστὶ τὸ κώλου ἔλαττον , οἷον τὸ προειρημένον , τό τε Διονύσιος | ||
| μόνον πλέκεται καὶ περιτίθεται , ἀλλὰ καὶ ἐκ περιθέσεως τοῦ κώλου γίνεται : ἀπαρτίζεται γὰρ ἡ καιρία , καὶ ἡ |
| τὸ ὕψωμα τῆς ῥινός : εἶθ ' ὑπὸ λοβὸν ὠτὸς ἀντικειμένου καὶ ἐπὶ ἰνίον . ταύτῃ τῇ ἐπιδέσει ἔνιοι καὶ | ||
| οὐκ ἐκ τοῦ αὐτοῦ μέρους , ἀλλ ' ἐκ τοῦ ἀντικειμένου καὶ ἀντεστραμμένου , ἀμφοτέροις τε περιλαμβάνοντες ἀναβαλοῦμεν . ἰστέον |
| χρῆσιν , προνοούμενος ἅμα καὶ τῆς εἰς εὐσέβειαν ἀγούσης ὁδοῦ νομίμῳ διδασκαλίᾳ τῶν ἀφαιρούντων . ἐθιζόμενοι γὰρ ἀεὶ καὶ τῆς | ||
| ἐκβαλεῖς δὲ τὸν ἔλεον τοῖς τελικοῖς καλουμένοις κεφαλαίοις , τῷ νομίμῳ , τῷ δικαίῳ , τῷ συμφέροντι , τῷ δυνατῷ |
| δὴ τρόπον ἐδείχθη καὶ τὰ προκείμενα μόρια ὁτὲ μὲν ἕνεκα δηλουμένου παραλαμβανόμενα , ἅπερ ἦν καὶ σπανιώτατα , ὁτὲ δὲ | ||
| τρόπον ἐπὶ τῶν ἁπλῶν σχημάτων τὸ λειπόμενον πάντως τοῦ ὅλου δηλουμένου ἐστὶ παραστατικόν , τὸν αὐτὸν τρόπον τὸ λειπόμενον ἁπλοῦν |
| παραστῆσαι , πειράσομαι ὅτι μάλιστα σαφέστατα διακρῖναι , τίς εὕρεσις ἐπιχειρήματος , ὃ κατασκευάζει τὸ κεφάλαιον ἢ τὴν λύσιν , | ||
| ἐράνου τρόπῳ ἀντεισφέρειν τε τοῖς θεοῖς εὐωχίαν ἠπόρησεν , ἀσεβοῦς ἐπιχειρήματος πρόφασιν τὸ ἄπορον ἔσχε : διακόψας γὰρ τὸν Πέλοπα |
| ὁμοίως , ὡς ὑπέδειξεν ἡμῖν ὁ Δημοσθένης εὐθὺς ἐν τῷ προοιμίῳ τοῦ Κατ ' Ἀνδρο - τίωνος : Διόδωρος γὰρ | ||
| τῶν συμπερασμάτων ὑπακούειν . ὥσπερ καὶ ὁ Γαληνὸς ἐν τῷ προοιμίῳ τοῦ Περὶ στοιχείων εἰρηκὼς μόνας τὰς προτάσεις τὰ συμπεράσματα |
| ἀγωνιζομένων χρώμενος ἔπραξε τόδε τι : σαφὴς δὲ καὶ ἡ διήγησις ἔσται τῇ λέξει ἢ τῇ τάξει ἢ ἀμφοῖν . | ||
| ] ὧν εἶπον πρότερον ἴχνος ] τὸ τέλος . ἑτέρα διήγησις . Κάνωβος ἦν κυβερνήτης τῶν νεῶν Μενελάου , ὃν |
| εἰρωνείας καὶ ὁριοῦμαι αὐτήν , εἶθ ' οὕτως τὸν εἴρωνα διέξειμι , ποῖός τίς ἐστι καὶ εἰς τίνα τρόπον κατενήνεκται | ||
| σχέτλια ἔδρων . ὧν τὰ ἀλλότρια ὑμῖν πρὸ τῶν ἡμετέρων διέξειμι , ἵνα εἰδῆτε πάντας ἐφησθησομένους Καρχηδονίοις , εἰ δίκην |
| δοκεῖς λέγειν , ἔφην . . : Ἀνεγνώσθη Κεφαλίωνος σύντομον ἱστορικόν . Ἄρχεται ἀπὸ τῆς βασιλείας Νίνου καὶ Σεμιράμεως , | ||
| ὡμολόγηται τυγχάνειν , οὐκ ἂν εἴη τῆς γραμματικῆς μέρος τὸ ἱστορικόν . καὶ ὅτι τῷ ὄντι τοιοῦτόν ἐστιν , αὐτόθεν |
| ἐξετάζων κατὰ θεωρίαν δείξει δηλαδή : ἀλλ ' ἥ γε διαίρεσις ἀπαιτεῖ , θαυμαστὸν δὲ οὐδέν , εἰ παρεῖται , | ||
| . Τάχα δ ' ἐκείνη πρός γε τὰ νῦν ἡ διαίρεσις ὅτι τὴν πέψιν τιθέμεθα χρώμασι καὶ χυλοῖς καὶ πυκνότητι |
| δὲ πλαστικῷ κηροὶ καὶ μικρὰ ἄττα ἀγάλματα τῆς τέχνης ταύτης προοίμια . διδάσκει δὲ καὶ αὐλητὴς τὸν αὐλητικὸν αὐτὸς προεμπνέων | ||
| ὅτι τετραμεροῦς ὄντος τοῦ λόγου καὶ ἐν πρώτοις μὲν ἐπιδεχομένου προοίμια οὕτω καὶ τῆς τῶν πραγμάτων φύσεως ἀπαιτούσης , μετὰ |
| προσκατηγορουμένου προτάσεων , ἀλλὰ καὶ ἐπὶ τῶν ἐξ ὑποκειμένου καὶ κατηγορουμένου συμβαίνειν ἐροῦμεν , οἷον τῆς τὶς ἄνθρωπος οὐ γεωμετρεῖ | ||
| σχέσεως οὐ δύναται . Τριῶν οὖν τούτων ὄντων , ὑποκειμένου κατηγορουμένου καὶ σχέσεως , διέλωμεν χωρὶς ἕκαστον αὐτῶν : οὔτω |
| πρὸς ἀπόδειξιν τῶν ἰατρικῶν θεωρημάτων , τοσοῦτον παραλαμβάνει παρὰ τοῦ διαλεκτικοῦ ὡς ὄργανον : ὁ δὲ φιλόσοφος ἐπιστήμων ἐστὶν ὡς | ||
| τῷ ἀνακαθαίρειν καὶ διαρθροῦν τὰ προσπίπτοντα , τὸ δὲ τοῦ διαλεκτικοῦ , ὃς οὐ διδάσκει ἀλλ ' ἐρωτᾷ : προσποιεῖται |
| καί , καθ ' ὅσον ἂν τόπον ταῦτα χρονίσωσι τοῦ χύματος , καὶ τὴν ἐπ ' ἐκείνῳ τοῦ σώματος διάθεσιν | ||
| παρυφιστάμενον δὲ τὸ ἐν αὐτῷ ἑτεροίως ἐμφαινόμενον . ἀλλὰ τοῦ χύματος πάλιν ἰσάριθμοι τυγχάνουσιν αἱ διαφοραί . δύο γάρ ἐστι |
| ὁ γὰρ τῶν ὀνομάτων ἑλληνισμὸς καὶ τῶν λέξεων ἐργάτης τῆς σαφηνείας ἐστίν . περὶ ποιητῶν πολλάκις ὑμῖν ἐδιδάξαμεν καὶ περὶ | ||
| αὐτῶι ἐπιπέδωι οὖσαι καὶ μὴ συμπίπτουσαι ἐπὶ μηδέτερα μέρη . σαφηνείας δὲ ἕνεκα ἐκ τοῦ παρακολουθοῦντος εἴπωμεν . φαμὲν οὖν |
| ἄλλοις . ἀντιλαμβανόμενοι γὰρ ἑκάστοτε κεναῖς καὶ περιτταῖς ἐρωτήσεσι τοῦ διδάσκοντος , ὥσπερ ἐν συνοδίᾳ , τὸ ἐνδελεχὲς ἐμποδίζουσι τῆς | ||
| εἶναι , τὸν μανθάνοντα δὲ ἐνεργεῖν μόνον , ἀλλὰ τοῦ διδάσκοντος παρόντος καὶ ἐνεργοῦντος τοσοῦτον ἐνεργεῖν καὶ ποιεῖν τοῦτο ὃ |
| ὅτι παραφθορὰ τῆς ἰατρικῆς ἐστιν : ἐκ γὰρ ἀγαθοῦ τῆς ῥητορικῆς γνόντες τὴν φύσιν αὐτῶν εἰς φθορὰν αὐτοῖς κατεχρήσαντο : | ||
| βούλεται δεῖξαι αὐτῷ ὅσον διάφορόν ἐστι τῆς ἀλη - θοῦς ῥητορικῆς πρὸς τὴν δημώδη , καὶ ὅτι ὃ μὲν σῴζει |
| καθαρτικὴν δύναμιν , ἵνα τῆς ὅλης φιλοσοφίας τὸ μὲν θεωρητικὸν προηγῆται ὡς νοῦς , τὸ δὲ πρακτικὸν ὡς δύναμις ἕπηται | ||
| οὔτε τὴν ἔκκλισιν ἀπερίπτωτον . καὶ ἐπεὶ τὸ ἔθος ἰσχυρὸν προηγῆται πρὸς μόνα ταῦτα εἰθισμένων ἡμῶν χρῆσθαι ὀρέξει καὶ ἐκκλίσει |
| Ἑλληνικῶν ἐάν τε βαρβαρικῶν , ἣν συνήθως γραμματιστικὴν καλοῦμεν , ἰδιαίτερον δὲ ἡ ἐντελὴς καὶ τοῖς περὶ Κράτητα τὸν Μαλλώτην | ||
| , τὰ μὲν γράμματα δημοσίᾳ ἀποδοῦναι , ἀξιῶσαι δὲ αὐτὸν ἰδιαίτερον ἀποστάντα ἐπακοῦσαι ἀπορρήτων ἐντολῶν , πεισθέντι δὲ δορυφόρων ἐρήμῳ |
| ἐν τῷ προειρημένῳ λόγῳ ἐλάσσων πρὸς τὸν μείζονα ἐξεταζόμενος . πολλαπλασιεπιμόριος δέ ἐστι λόγος , ὅταν ὁ μείζων ὅρος δὶς | ||
| ἐλάσσονος μέρος : οἷον ὁ τῶν κϚʹ τοῦ τῶν ηʹ πολλαπλασιεπιμόριος λέγεται , ἐπειδήπερ ὁ ηʹ τρὶς καταμετρήσας τὸν κϚʹ |
| μᾶλλον καὶ τὸ ἧττον , ἔπειτα νομή διανομή νεῖμαι , χωρίσαι χωρισμός , διακρῖναι διάκρισις , διελεῖν διαίρεσις , μοῖρα | ||
| , διακρῖναι , διελεῖν , διατεμεῖν διχοτο - μεῖν , χωρίσαι διαχωρίσαι ἀποχωρίσαι , ἀποστῆσαι διαστῆσαι ἀπομερίσαι * διαμερίσαι , |
| θεωρία δύο ἡμῖν κεφάλαια παραδίδωσιν , ἐν μὲν τῷ πρώτῳ κεφαλαίῳ τρεῖς χώρους παραδειγμάτων διακεκριμένους ἀλλήλων διὰ τοῦ ἔστιν , | ||
| προσώπου τῶν ὀστῶν ἀτρεμούντων κινεῖται καθ ' ὁρμήν . ἐν κεφαλαίῳ δὴ κατὰ πάντων μυῶν λεκτέον ὅτι κινήσεως τῆς καθ |
| τέλος δὲ ἔχον τὸ ἀληθές , καὶ τὸ πρακτικὸν τοῦ θεωρητικοῦ , ὅτι εἰ καὶ μὴ ὑπόκεινται αὐτῷ πάντα τὰ | ||
| κατὰ Ἀριστοτέλη ἢ ἡ ἀπάθεια κατὰ Πλάτωνα , τοῦ δὲ θεωρητικοῦ ὕλη μὲν τὰ ὄντα πάντα , τέλος δὲ ἡ |
| τῶν ἀφανῶν καὶ ἀλλήλους διὰ σκουλκῶν καὶ σημείων καὶ εἰκασμοῦ κανονίζειν καὶ τὸν ὡς εἰκὸς διὰ συντομίαν τοῦ τόπου προλαμβάνοντα | ||
| μορφῇ , ἐπειδὴ νενομίκαμεν αὐτοὺς τὰ εἴδη ἡμῖν ἐοικέναι . κανονίζειν οὖν χρὴ τοὺς ἀγνοουμένους θεούς τε καὶ θεὰς ἀπὸ |
| δὲ διήγημα εἰς διήγησιν , ἡ δὲ ἀνασκευὴ καὶ ἡ κατασκευὴ εἰς τοὺς ἀγῶνας , ὁ δὲ κοινὸς τόπος εἰς | ||
| ἀναλλοίωτον τὸ σῶμα , διὰ παντὸς ἂν ἔμενεν ἡ ἀρίστη κατασκευὴ καὶ οὐκ ἂν ἐδεῖτο τέχνης ἐπιστατούσης αὐτῷ : ἐπειδὴ |
| ἄνευ πράξεως . διαφέρει μέντοι τὸ ὡς ἀληθὲς ἀγαθὸν τοῦ πρακτικοῦ ἀγαθοῦ καὶ τὸ ὡς ψευδὲς κακὸν τοῦ πρακτικοῦ κακοῦ | ||
| τοῦ θεωρητικοῦ ἕξις καὶ ἀρετή , ἡ δὲ φρόνησις τοῦ πρακτικοῦ , κρείττων δὲ ὁ θεωρητικὸς νοῦς τοῦ πρακτικοῦ , |
| δι ' ἀδυνάτου συλλογισμοὶ μέρος εἰσὶ τῶν ἐξ ὑποθέσεων , ἴδωμεν , πῶς καὶ οὗτοι γίνονται . ἰστέον , ὡς | ||
| τῷ θειοτάτῳ ἀνθρώπων ὑπὸ τῆς θεοῦ φωνῆς , φέρε , ἴδωμεν τὴν θείαν φωνήν , καὶ ἃ ἐδίδαξας τὸν Λυκοῦργον |
| λόγου τὸ ἀποφαντικόν . καὶ ἔστιν ἡ τάξις τῆς εἰρημένης ἀπαριθμήσεως πρὸς ἡμᾶς τοὺς ἀπὸ τῶν χειρόνων ἐπὶ τὰ κρείττονα | ||
| συμβαλεῖται τὰ εἰδικὰ διεξιέναι τῶν ὀνομάτων , ἵνα διὰ τῆς ἀπαριθμήσεως τούτων τὸ καθ ' ἑαυτὸν ἐπικρύψαι δυνηθείη : τῷ |
| μόνου κεφαλαίου καὶ δύο , ὡς ἐν Φιλιππικοῖς καὶ συμβουλευτικοῖς μεμαθήκαμεν , καὶ τῷ ὑπὲρ τοῦ στεφάνου : ἐν πᾶσι | ||
| καὶ δημοτικὸν προέμενοι , νῦν ὅτε τῇ πείρᾳ τὰ σφάλματα μεμαθήκαμεν , ἑκόντες τὸ λυσιτελὲς οὐκ ἀφήκαμεν . ἑτέρα δὲ |
| αἵματος . καρανιστῆρες ] αἱ ἀποκεφαλίζουσαι . χλοῦνις ] ἡ ἐκτομὴ μορίων . χλοῦνις ἀκρωνία : ἡ ἀκμαία ἀποκοπὴ παρὰ | ||
| τὴν ὕλην ἐκ βάθουϲ ἀναλαμβάνῃ : καὶ περιϲαρκιϲμὸϲ δὲ καὶ ἐκτομὴ πλουϲιώτερον καταϲχαϲμοῦ βοηθοῦϲιν , περὶ δὲ καύϲεωϲ [ ὡϲ |
| . δίμετρον ἰαμβικόν . + εἴσθεσις διπλῆς ἀμοιβαίας συνεχοῦς καὶ μονοστροφικῆς . οἱ δὲ στίχοι εἰσὶν ἰαμβικοὶ τρίμετροι ἀκατάληκτοι Ϙζʹ | ||
| τετράμετροι καταληκτικοὶ ιζʹ . πολλοῖς μὲν αἰεὶ ] ἡ εἴσθεσις μονοστροφικῆς περιόδου . οἱ δὲ στίχοι εἰσὶν ἰαμβικοὶ τρίμετροι ἀκατάληκτοι |
| τῶν ἱκανῶν ἀποστε - ρεῖται . καίτοι τί τοῦ ζῆν ἀναγκαιότερόν ἐστιν , ἢ τί τούτου περὶ πλείονος ποιοῦνται πάντες | ||
| λέγοντες , ὅτι καὶ πρὸς τὰ λογικὰ καὶ ἄλογα ζῷα ἀναγκαιότερόν ἐστι τὸ ὕδωρ , μάλιστα πρὸς θάλπος , καὶ |
| τινὶ δοκῶμεν , ἀλλὰ πρὸς τὸ ἀναγκαῖον τῆς ἀκολουθίας ἀποβλέποντες ἀρξόμεθα πρῶτον ἀπὸ τοῦ γεννᾶσθαι , ἔπειτα * * ἀνατρέφεσθαι | ||
| , μικρὰ καὶ τῶν προτέρων ἐφαπτομένοις ὅπου τοῦτο χρήσιμον . ἀρξόμεθα δὲ ἀπὸ Ἡρακλείας , ἥπερ δυσμικωτάτη ἐστὶ τούτων τῶν |
| πλείω προσθεῖναι , τῆς ἑξῆς περὶ τοῦ ἐσομένου λέξεως ὑπαρχούσης σαφοῦς . Περὶ ἀκολουθήσεως τῶν ὅρων παραδιδοὺς ἐπειδήπερ προλαβὼν ἔλεγεν | ||
| γε τοῦτο πρακτέον ἐν ἐκείνοις τε τοῖς καιροῖς , ὁπότε σαφοῦς ἐνδείας αἰσθάνονται . καὶ ὅσοις τε ἀνθρώποις οἷόν τέ |
| αὐτὴν [ τὴν μεσότητα . ] ἁρμονικὴν καλεῖσθαι νομίζουσιν ἀκολούθως Φιλολάωι ἀπὸ τοῦ παρέπεσθαι πάσηι γεωμετρικῆι ἁρμονίαι , γεωμετρικὴν δὲ | ||
| ] ? ? . καὶ κατὰ μὲν ταῦτα συνηγόρευσεν τῶι Φιλολάωι , κατὰ δὲ τἆλλα αυτονει ? ? ? ? |
| , ἢ ὅλως τι μέγα δρᾶσαι ἢ παθεῖν ἄνευ πεζικῆς γνωρίζεται δυνάμεως , χωρὶς μέντοι ? τῶν κατὰ τύχην καὶ | ||
| πέφυκεν , οὐχ ἧττον δὲ καὶ ὅσα τῇ κοινωνίᾳ τούτου γνωρίζεται . ὥσπερ γὰρ αἱ τῶν ἀρτηριῶν κινήσεις τὰς τῆς |
| προσώπῳ , λέγω ἐπὶ τοῦ Πλάτων διαλέγεται , μεθήσει ἡ ῥηματικὴ σύνταξις τὸ προτακτικὸν αὐτῆς στοιχεῖον κατὰ σύνθεσιν , λέγω | ||
| οὕτω γεγραμμένων σκόπει μοι ἐντεῦθεν , ὁσάκις προβάληταί σοι λέξις ῥηματικὴ καὶ ἐρωτήσει σέ [ τις ] ποίας συζυγίας ἐστὶν |
| δάκτυλοι ιβ , ὥσπερ καὶ ἐπ ' αὐτῶν τῶν ἐκλειπτικῶν κανονίων ὡς τοῦ ἑνὸς δακτύλου περιέχοντος τὸ ιβʹ τῆς διαμέτρου | ||
| τῆς ἐμπτώσεως καὶ τῶν τῆς ἀνακαθάρσεως χωρὶς ἐξ ἑκατέρου τῶν κανονίων εἰσοίσομεν καὶ τὸν ἀπὸ τοῦ ἀπογείου κατὰ τὴν φαινομένην |
| ἄπειροι τῷ καθ ' ἑκάστην τέχνην δύνασθαι | καὶ ψευδῆ συλλογίζεσθαι , οἷον κατὰ γεωμετρίαν γεωμετρικῶς , καὶ κατὰ τὴν | ||
| καλῶς μοι δοκεῖς τὸ ἀδύνατον εἰς γνῶσιν τῆς μαθηματικῆς ἐπιστήμης συλλογίζεσθαι , διότι πολλὴ διαφωνία περὶ αὐτὴν γέγονεν , ἢ |
| ἃ τοῖς τρισὶ πλάσμασιν ὁμοίως παρέπεται καὶ ἔστι παντὸς λόγου Δημοσθενικοῦ μηνύματα χαρακτηριστικὰ καὶ ἀνυφαίρετα . ὑπομνήσω δὲ πρῶτον μέν | ||
| μάλιστα δικασταὶ κατέχονται . Ὁ δὲ Αἰσχίνειος ἀτονώτερος μὲν τοῦ Δημοσθενικοῦ , ἐν δὲ τῇ τῶν λέξεων ἐκλογῇ πομπικὸς ἅμα |
| . . . . Παρμενίδης δὲ οὐκ ἂν δόξαι τῆς διαλεκτικῆς ἀπείρως ἔχειν , ἐπείπερ πάλιν Ἀριστοτέλης τὸν γνώριμον αὐτοῦ | ||
| τὰ τοιαῦτα ἄττα ἀτεχνῶς σκοτεινὰ καὶ λοξὰ ῥήματα τῆς Ἀριστοτέλους διαλεκτικῆς , τούτῳ δὲ οὐχ ἕξετε προσενεγκεῖν τι βασανιστήριον οὐδὲ |
| . εἰκονολογίαν . τὸ δι ' εἰκόνος καὶ δι ' ὑποδείγματός τι δηλοῦν : γνωμολογία δὲ ὡς τὸ “ δεινὸν | ||
| μερόπων ἀνθρώπων Ἀτρεῖδαι ; . ψιλῶς . τὸ μὴ ἐπὶ ὑποδείγματός φησι . προσπαίζων . τουτέστιν ὁ φιλόσοφος ὡς παιδιᾷ |
| ἀπὸ τοῦ μεῖναι Μενέσται καλούμενοι ὕστερον Πενέσται μετωνομάσθησαν παραφθαρέντος τοῦ χαρακτῆρος . περὶ ὄνου σκιᾶς : παροιμία ἐπὶ τῶν ἐνδιατριβόντων | ||
| . οὐ γὰρ μόνον συνᾴδει τὸ καὶ τῷ σχήματι τοῦ χαρακτῆρος εἶναι τὸ εʹ τὸ ἥμισυ τοῦ θʹ , ἀλλὰ |