| πλείω προσθεῖναι , τῆς ἑξῆς περὶ τοῦ ἐσομένου λέξεως ὑπαρχούσης σαφοῦς . Περὶ ἀκολουθήσεως τῶν ὅρων παραδιδοὺς ἐπειδήπερ προλαβὼν ἔλεγεν | ||
| γε τοῦτο πρακτέον ἐν ἐκείνοις τε τοῖς καιροῖς , ὁπότε σαφοῦς ἐνδείας αἰσθάνονται . καὶ ὅσοις τε ἀνθρώποις οἷόν τέ |
| . Ἔτι πέντε μερῶν ὄντων τοῦ πολιτικοῦ λόγου , τουτέστι προοιμίου , διηγήσεως , ἀντιθέσεως , λύσεως καὶ ἐπιλόγου , | ||
| ὄντων τῶν τοῦ λόγου μερῶν , ὡς πολλάκις εἴρηται , προοιμίου , διηγήσεως , ἀντιθέσεως , λύσεως , ἐπιλόγου , |
| καὶ τῷ ἰδίῳ ὑπεύθυνον ἑαυτὸν εἶναι λέγει τὴν ἀπὸ τοῦ συλλογισμοῦ περιάπτων ἰσχὺν , οἷον τοῦ κατηγόρου συλλογιζομένου καὶ λέγοντος | ||
| μόνον , ἀλλὰ παντός : ἐφαρμόζει γὰρ ὁ ὅρος τοῦ συλλογισμοῦ ὁ ἀποδεδομένος ὑπ ' αὐτοῦ καὶ τῷ ὑποθετικῷ , |
| πολιτῶν ὀνείδους . εἰ δὲ καὶ ὁ ἀνδρεῖος δι ' αἰσχροῦ φυγήν , ἀλλ ' οὐ καὶ ὀνείδους , ἀλλ | ||
| , βίος τερπνότατος . ὁ γὰρ τὸ ἡδὺ μετὰ τοῦ αἰσχροῦ ἑλόμενος εἰ καὶ πρὸς ὀλίγον δελεασθείη τῷ ἥδοντι , |
| ὡς προλέλεκται τοῦ Ἑρμοῦ ἀεὶ παραλαμβανομένου , ὑπαύγου μὲν ὄντος χρησίμου τοῖς ἐγκαλουμένοις καὶ τοῖς λαθραῖόν τι πράττουσιν , ἀνατολικοῦ | ||
| τοῦ νώτου ὄπιθεν ἔξπληκτον καὶ εὔοπλον καὶ ἱκανὴν δύναμιν μετὰ χρησίμου ἄρχοντος , τοὺς λεγομένους ὀπισθοφύλακας , ὡς ἀπὸ πεντεκαίδεκα |
| εἰδείη τὸ ἀληθές . , . . Εἰ καὶ τοῦ ψεύδους ἔστιν ἀνάμνησις , ὡς ἠπόρει Βίων ; ἢ τῇ | ||
| πρὸς ἄνδρα ψευδολόγον . Ζεὺς Ἑρμῆν προσέταξε πᾶσι τοῖς τεχνίταις ψεύδους φάρμακον ἐγχεῖν . ὁ δὲ τοῦτο τρίψας καὶ μέτρον |
| περὶ ἐπαγωγῆς τρόπον . ἐπεὶ γὰρ ἀπὸ τῶν κατὰ μέρος πιστοῦσθαι βούλονται δι ' αὐτῆς τὸ καθόλου , ἤτοι πάντα | ||
| βιωφελὲς τῆς γραμματικῆς καὶ πρὸς εὐδαιμονίαν ἀναγκαῖον ἐξ αὐτοῦ τολμᾶν πιστοῦσθαι . φασὶ γοῦν ὡς ἡ ποιητικὴ πολλὰς δίδωσιν ἀφορμὰς |
| τελεῖν ἢ πρόσθεν , καὶ ποιοῦντες τοῦτο τὸν διπλάσιον τοῦ εἰκότος χρόνον πολιορκούμενοι διήρκεσαν . καὶ τόλμα δὲ ἀτολμίας ἔσθ | ||
| : Ἀρτέμιδι δὲ οὐκ ἔστιν ὅπως ἂν μετά γε τοῦ εἰκότος λόγου μετείη τοιούτου σχήματος . περιέχεται δὲ ἡ Φιγαλία |
| πρὸς ἀπόδειξιν τῶν ἰατρικῶν θεωρημάτων , τοσοῦτον παραλαμβάνει παρὰ τοῦ διαλεκτικοῦ ὡς ὄργανον : ὁ δὲ φιλόσοφος ἐπιστήμων ἐστὶν ὡς | ||
| τῷ ἀνακαθαίρειν καὶ διαρθροῦν τὰ προσπίπτοντα , τὸ δὲ τοῦ διαλεκτικοῦ , ὃς οὐ διδάσκει ἀλλ ' ἐρωτᾷ : προσποιεῖται |
| μὲν τὸ δίκαιον οὐκ ἐνίσταται , μέρος δὲ ἔχει τοῦ δυνατοῦ ὅτι εἰ καὶ Φίλιππος ἄδικος καὶ ἐπίορκος , ἀλλ | ||
| τῆς ἐπισπασθῶσι . Φίλιππον τοίνυν ] ἀντέπιπτεν ἀντίθεσις ἀπὸ τοῦ δυνατοῦ καὶ μὴν οὐ βοηθήσουσι Θηβαῖοι Φιλίππῳ ὑπόπτως ἔχοντες : |
| ἄδοξον , μέρη τοῦ συμφέροντος , εἰ δὲ βούλει τοῦ ἀσυμφόρου : καίτοι τί γένοιτ ' ἂν νεώτερον ἢ Μακεδὼν | ||
| δὲ ὠφελίμου , ἀπὸ τοῦ τοῖς ἐχθροῖς ἡδέος ἡμῖν δὲ ἀσυμφόρου , ἀπὸ τοῦ σφόδρα δεῖν ἐκείνων ἀντέχεσθαι ὑπὲρ ὧν |
| ὁμοίαν ἔχοντας προαίρεσιν ἀλλήλοις σχεδὸν ἐπὶ μόνου τοῦ Διονύσου συμφωνουμένην ἀποδεικνύειν μαρτυρίαν τῆς ἀθανασίας : οὐδένα γὰρ οὔθ ' Ἑλλήνων | ||
| δ ' , ἵν ' ὡς ἀληθῶς στοιχεῖον ᾖ , ἀποδεικνύειν , ὅτι καὶ αἱ ἀναλύσεις ἐπ ' αὐτὴν ἐσχάτην |
| διὰ τὴν περὶ τὸ κυούμενον ἀργίαν . ταῦτα δὲ τοῦ πιθανοῦ μᾶλλον ἢ τοῦ ἀληθοῦς ἔχεται , παρ ' ὅσον | ||
| , εἶτα ἐπειδὴ καὶ οἱ φιλόσοφοι ἔχουσι λόγους , προσέθηκε πιθανοῦ : ἐκεῖνοι γὰρ οὐ πιθανοὺς ἔχουσιν , ἀλλ ' |
| βασιλεύσετον ἀντὶ νόμου τε καὶ τοῦ κοινῇ ἀεὶ δόξαντος εἶναι βελτίστου λόγου . Ἀληθέστατα , ἔφη . Ταῦτα δή , | ||
| . Τίνι γὰρ ἂν μᾶλλον ἁρμόττοι ταῦτα καρποῦσθαι ἀπὸ τοῦ βελτίστου καὶ σπουδαιοτάτου γιγνόμενα ἢ τῷ τοιούτῳ ; οὐ γὰρ |
| τε δίκης νικᾶσθαι παρὰ τὸ ἀληθές , αὐτοῦ τε τοῦ ἀληθοῦς , κἂν μὴ ὁ τιμωρήσων ᾖ . Αὐτῶν δὲ | ||
| ὅσας καὶ ἡμεῖς , ἢ πάντας ἀνάγειν εἰς τὴν τοῦ ἀληθοῦς ἐλέγχου ἄγνοιαν . ἐχρῆν οὖν περὶ συλλογισμοῦ ἐσκέφθαι πρότερον |
| οὐκ ἐνδέχεται ἀεὶ ὄντος οὕτως ἢ οὕτως ἀεὶ γινομένου τινὸς συμπεράσματος , τὸν τούτου μέσον ὡς ἐπὶ τὸ πολὺ οὕτως | ||
| εἰ καὶ τοῦ πράγματός ἐστιν αἴτιος , οὐ μόνον τοῦ συμπεράσματος , καὶ ἀναγκαίως ἔχων καὶ τὰ κατηγορούμενα κατηγορούμενα καὶ |
| καὶ ἡ δευτέρα πρᾶξις . Μαθόντες τὸν σκοπὸν τοῦ παρόντος συγγράμματος ἔλθωμεν ἐπὶ τὸ χρήσιμον . ἰστέον ὅτι τὸ χρήσιμον | ||
| πολλὴν ἐνεῖδον τὴν εὔνοιαν πρὸς ἐμὲ καὶ τιμὴν ἐκ τοῦ συγγράμματος : οὐ γὰρ ἂν οὕτως ὑπερεπῄνει τις , εἰ |
| Ἰάμβων ποιητὴν [ . ] ἐπιβαλέσθαι τὸν ἐκείνου λόγον διὰ μέτρου ἐκβάλλειν . πολλά τ ' εἰς αὐτὸν ἐπιγράμματα φέρεται | ||
| λέξις , λέγω ἡ κτητικὴ ἀντωνυμία , δυναμένη καὶ ἕνεκα μέτρου καὶ ἕνεκα λόγου παραλαμβάνεσθαι , πρὸς οὐδὲν χρειῶδες μετετίθετο |
| τοῦ τραύματος , ἀλλ ' ἐπὶ τὴν ἴασιν ὁρμήσας ἐχρησάμην Ἑρμογένους τῇ χειρί . μετὰ τὴν ἀρχὴν καὶ ταῦτα . | ||
| προσδοκᾶν ἀποβήσεσθαι , τῶν δὲ σῶν πραγμάτων , ἃ τῶν Ἑρμογένους ἐδεῖτο γραμμάτων , οὐκ ἠμελήσαμεν , ἀλλ ' ἡμεῖς |
| ἐκ τοῦ ἀπρεποῦς , ἐκ τοῦ ἀσυμφόρου . ἐκ τοῦ ἀσαφοῦς οἷον ἀσαφὴς ἦν ὁ περὶ Νάρκισσον χρόνος . ἐκ | ||
| Οἰδίποδος τὸ αἴνιγμα διεσπάραξεν ἑαυτὴν ἡ Σφίγξ : ἐξότε : ἀσαφοῦς : ξυνετὸν μέλος ἔγνω : ἀπὸ κοινοῦ τὸ Σφιγγός |
| δὲ ἑκών , ἀρνεῖται ‖ . Ἔτι δὲ καὶ ἄθεον δεικνύντος ὑπόληψιν τῷ μὴ νομίζειν ‖ πάντα τὸν θεῖον ἐφορᾶν | ||
| μὲν τὴν ἐπιφάνειαν , ἥτις ποτ ' ἂν εἴη , δεικνύντος τῶν τε τὰ βάθη , ὅπως ἔχουσι κινήσεως , |
| δὲ αὐτῷ κόσκινον ὑποτιθέναι ; Ἀγαθοκλέους δὲ τοῦ Περιπατητικοῦ μέγα φρονοῦντος ὅτι μόνος αὐτός ἐστι καὶ πρῶτος τῶν διαλεκτικῶν , | ||
| ; χαρά μ ' ὑφέρπει δάκρυον ἐκκαλουμένη . εὖ γὰρ φρονοῦντος ὄμμα σοῦ κατηγορεῖ . τί γὰρ τὸ πιστόν ; |
| θεωρητικὸν ὡρίσατο : εἰ γὰρ φρόνησίς ἐστιν ἡ τελειότης τοῦ λόγου , τέλος δὲ τοῦ θεωρητικοῦ ἡ τελειότης τοῦ λόγου | ||
| ? ⌊ ⌋ γέγονεν . οἱ χρόνοι τοῦ [ ] λόγου σαφεῖς [ ] τέλεόν . τέως μὲν γὰρ ἦσαν |
| , τὸ δὲ πάντα ὡς ἀνοήτῳ λέγειν καταγινώσκοντι ἔοικεν τοῦ ἀκροατοῦ . Ἐπεὶ δὲ καὶ ὁ ἐπιστολικὸς χαρακτὴρ δεῖται ἰσχνότητος | ||
| οὐ πάντας δύναται πείθειν , ἀλλ ' ἀνάγκη τὴν τοῦ ἀκροατοῦ ψυχὴν ἔθεσί τισιν ἀγαθοῖς παρεσκευασμένην εἶναι πρὸς τὸ χαίρειν |
| κατὰ τὴν οὐσίαν τυγχάνεις ὢν διαγνῶναι ποθῶν οὐδένα τούτου τοῦ μαθήματος ὑφηγητὴν ἐν οὐδενὶ τῶν τοῦ παντὸς μερῶν ἀνευρίσκω . | ||
| πρὸς καιρὸν μανθάνεται , πρὶν ἐντὸς τῆς ψυχῆς ἑκάστῳ που μαθήματος ἐπιστήμην γεγονέναι . οὕτω δὴ πάντα τὰ περὶ ταῦτα |
| καὶ θεωρία ἐκεῖνο . Ἡ ἄρα πρᾶξις ἕνεκα θεωρίας καὶ θεωρήματος : ὥστε καὶ τοῖς πράττουσιν ἡ θεωρία τέλος , | ||
| ἀνεκλείπτου περιφερείας δεδειγμέναις μοίραις ρνζ , ὡς ἐπὶ τοῦ προκειμένου θεωρήματος σελήνης , ἑκατέρα τῶν ΕΓΗ , ΖΑΘ περιφερειῶν [ |
| ἄλλοις . ἀντιλαμβανόμενοι γὰρ ἑκάστοτε κεναῖς καὶ περιτταῖς ἐρωτήσεσι τοῦ διδάσκοντος , ὥσπερ ἐν συνοδίᾳ , τὸ ἐνδελεχὲς ἐμποδίζουσι τῆς | ||
| εἶναι , τὸν μανθάνοντα δὲ ἐνεργεῖν μόνον , ἀλλὰ τοῦ διδάσκοντος παρόντος καὶ ἐνεργοῦντος τοσοῦτον ἐνεργεῖν καὶ ποιεῖν τοῦτο ὃ |
| ἀμφότεροι τῶν ἑαυτοῖς προσηκόντων ὑπομιμνήσκονται , καὶ διὰ τούτου τοῦ τρόπου ἡ μεγίστη καὶ συμφορωτάτη διόρθωσις γίνεται τῶν ἠθῶν . | ||
| λῆρος πάντα δοκεῖ εἶναι πρὸς τὸ ἀργύριον ἔχειν ἐκ παντὸς τρόπου : ἐγὼ δέ , ὦ Σεύθη , οὐδὲν νομίζω |
| φαίνοιτο , σκοπεῖσθαι χρὴ καὶ ἀναμιμνῄσκεσθαι , πότερα πλείω τοῦ προσήκοντος ἐπόνησεν ἢ ὀξυτέραις ἐχρήσατο ταῖς κινήσεσιν ἢ περὶ τὴν | ||
| ἐν τάξεσιν ὑπὸ πρεσβυτέροις νέοι καθέζονται , μετὰ κόσμου τοῦ προσήκοντος ἔχοντες ἀκροατικῶς . εἶθ ' εἷς μέν τις τὰς |
| , εἰ μὴ ἔστι μέσον λαβεῖν ὁρισμὸν ἑνὸς ὄντος τοῦ ὁρισμοῦ : ὥστε οὐ μόνον οὐκ ἔσται ἀπόδειξις , ἀλλ | ||
| εἶναι τὸ ἑαυτόν τινα ἀδικεῖν καὶ ἑκουσίως ἀδικεῖσθαι διὰ τοῦ ὁρισμοῦ τοῦ ἀδικεῖσθαι , ὅ ἐστι τὸ ἄδικα πάσχειν παρὰ |
| μέντοι ὥστε ταῦτα γίγνεσθαι ἐμηχανήσατο , καὶ τοῦτο καλὸν μὴ παραλιπεῖν . ἐκεῖνος τοίνυν σαφῶς παρεσκεύασε τοῖς μὲν ἀγαθοῖς εὐδαιμονίαν | ||
| πιστοῦν τὰς τοιαύ - τας προσθήκας οὔτε ἀπαιτοῦντος τοῦ λόγου παραλιπεῖν καλῶς ἂν ἔχοι . δεδειγμένης δή μοι τῆς αἱρέσεως |
| ἀλλ ' οὐ μόνον τῶν ἐν χερσὶ καὶ παρὰ πόδας ὑπομιμνῄσκειν ; εἷς μὲν οὖν ἐστιν ὁ ἐοικὼς τῷ συντεθέντι | ||
| πειρώμεθα ἡμῖν αὐτοῖς ὁμοίους ποιεῖν , τούτους δὲ ἡμᾶς δεῖ ὑπομιμνῄσκειν ἐφ ' οἷς τε ἐτρεφόμεθα ὑπὸ Κυαξάρου , ἅ |
| ἐξεργασία πραγμάτων ἢ γενομένων ἢ ὄντων ἢ πραχθησομένων εἰς τὸ παραστῆσαι ἐναργέστερον τὸ λεγόμενον , ὡς ἐν τούτῳ : ἄνδρας | ||
| ὁρισμόν τινος , λέγων ὡς ὁ θέλων δι ' ὁρισμοῦ παραστῆσαι τὴν φύσιν τοῦ ἀνθρώπου ἢ τοῦ ἵππου ἢ ἄλλου |
| , καὶ ὡς ἔχει , διακριβῶσαι , μεῖζόν ἐστι τοῦ προκειμένου καὶ θεολογίᾳ μᾶλλον προσῆκεν : τοσοῦτον δὲ μόνον εἰπεῖν | ||
| τὸν σοφιστὴν τὸν Ἠλεῖον , ὃς τὸν αὐτὸν περὶ τοῦ προκειμένου μοι σκέμματος ἧκεν λόγον , παραστησώμεθα ὧδέ πως λέγοντα |
| ἐμοὶ δὲ λίαν ἄτοπον ἔδοξεν ἀνδρὸς ἀρετὰς ὅλην πληρούσας ὑπόθεσιν ἐγκωμίου πάρεργον εἶναι . ὅθεν τὰ τοῦδε σιγῇ παραδοὺς πάλιν | ||
| παντὶ ὁμίλῳ . χρώμεθα γάρ : τὸ δεύτερον κεφάλαιον τοῦ ἐγκωμίου , ἡ ἀγωγή οὐ ζηλούσῃ : οὐ μιμουμένῃ . |
| τὸ ὅτι καὶ τὸ διότι γνωρίζεται ἢ τοῦ εἰ ἔστι γινωσκομένου , καὶ τὸ τί ἦν εἶναι καταλαμβάνεται , ἐπειδὴ | ||
| τυγχάνει , μὴ οἷόν τέ τινα συνειδότος κρίνεσθαι , μὴ γινωσκομένου τοῦ πράξαντος : καὶ τὰ τοιαῦτα παραδείγματα . εἶτα |
| ἐμφέρειαν , τάχα δὲ οὐδὲ κατ ' αὐτὴν ἀλλ ' εὐσήμου χάριν διδασκαλίας . τί γὰρ ἔχουσιν ὅμοιον ἄρκτῳ οἱ | ||
| ' ἐπεὶ ταύτας τινὰς βεβαίως Ἱπποκράτους λέγομεν εἶναι , διδασκαλίας εὐσήμου ἕνεκεν ἀρκτέον οὖν ἂν εἴη ἀπὸ τῶν σημειωτικῶν , |
| κατὰ τὴν ἀρχαίαν φύσιν , ὁμοιώσαντα δὲ τέλος ἔχειν τοῦ προτεθέντος ἀνθρώποις ὑπὸ θεῶν ἀρίστου βίου πρός τε τὸν παρόντα | ||
| Ἡ δ ' οὖν μέθοδός ἐστιν ἥδε . Παντὸς οὑτινοσοῦν προτεθέντος ζητήματος , εἰ συνεστήκοι , ἐπισκοπεῖν δεῖ τὸ κρινόμενον |
| ἄρνησις μέρος ἐστὶ τῆς ἄνω καὶ κατασκευαστικὴ καὶ λύσις τοῦ ἀντιπίπτοντος : καὶ πῶς ἂν ἐξήνεγκε τὸν πόλεμον ; οὔτε | ||
| εὐθυπορεῖν καὶ ὑπὸ τῶν τροπικῶν κύκλων . Διογένης ὑπὸ τοῦ ἀντιπίπτοντος τῇ θερμότητι ψύχους σβέννυσθαι τὸν ἥλιον . Οἱ Στωικοὶ |
| , ἵνα τὸν καθολικώτερον καὶ περιεκτικώτερον σκοπὸν αἱρώμεθα μᾶλλον τοῦ μερικωτέρου . ὅθεν οὐκ ἀποδεκτέον τοὺς λέγοντας τὸν Σοφιστὴν περὶ | ||
| τοὺς ὅρους . τὸν γὰρ μέσον οὐ κοινὸν ληπτέον ὄντος μερικωτέρου τοῦ συμπεράσματος διὰ τὸ προσκατηγορούμενον ἀλλὰ προσεχῆ καὶ τῆς |
| καθηγούμενον , ἐκκαλυπτικὸν τοῦ λήγοντος . κρίσεις δὲ τοῦ ὑγιοῦς συνημμένου πολλὰς μὲν καὶ ἄλλας εἶναί φασιν , μίαν δ | ||
| δεύτερον . “ δεύτερος δ ' ἐστὶν ἀναπόδεικτος ὁ διὰ συνημμένου καὶ τοῦ ἀντικειμένου τοῦ λήγοντος τὸ ἀντικείμενον τοῦ ἡγουμένου |
| . ῥηθήσεται δὲ καὶ πρὸς τὸν οὕτως ἀποροῦντα περὶ τοῦ μαθηματικοῦ ἀριθμοῦ τἀληθῆ , ὅτι πᾶς μὲν ὁ λαμβανόμενος καὶ | ||
| μαθηματικοῦ καὶ φυσιολογικοῦ καὶ θεολογικοῦ . καὶ περὶ μὲν τοῦ μαθηματικοῦ ἔστιν εἰπεῖν ὅτι οὐ δοξάζει ὁ Πλάτων τοῦτο μὴ |
| μακρὰς ἐπιτιμήσεις εὐλόγως διαβάλλεται , καὶ διὰ τὴν ὑπερβολὴν τῆς ἐπιτιμήσεως Ἐπιτίμαιος ὑπό τινων ὠνομάσθη . Ἔφορος δὲ τὰς κοινὰς | ||
| ἐν τῷ καθ ' ἑαυτὸν βίῳ διαφύγῃ τὸν ἀπὸ τῆς ἐπιτιμήσεως λόγον , ὕστερον ἥξειν ἐπ ' αὐτὸν προσδεχέσθω τὴν |
| τὸν ῥήτορα τὴν ἰσχὺν ἐπιδείκνυσθαι . καὶ ἡ μὲν τοῦ κεφαλαίου δύναμις αὕτη : θαυμάσειε δέ τις κἀνταῦθα τῆς ἀκριβείας | ||
| Ὃ δὲ διαφέρει μάλιστα ἡ στάσις ὁ ὅρος τοῦ ὅρου κεφαλαίου , ὅτι ἡ μὲν στάσις ἀρνεῖται τὸ ὅλον , |
| δι ' εὐλάβειαν τοῦ μήποτε εἴη ὁμώνυμον τὸ κοινόν : ἀσαφὲς γὰρ ὂν ἄδηλον εἰ οὕτως ἢ ἄλλως ἔχει . | ||
| πολλῶν συμφωνίας θηρώμενος τὴν τῆς ἀληθείας κατάληψιν : τὸ γὰρ ἀσαφὲς ἐξελέγχεται τῇ τῶν πλειόνων συνᾳδούσῃ συμφωνίᾳ . Ἤκουσε δὲ |
| παραστῆσαι , πειράσομαι ὅτι μάλιστα σαφέστατα διακρῖναι , τίς εὕρεσις ἐπιχειρήματος , ὃ κατασκευάζει τὸ κεφάλαιον ἢ τὴν λύσιν , | ||
| ἐράνου τρόπῳ ἀντεισφέρειν τε τοῖς θεοῖς εὐωχίαν ἠπόρησεν , ἀσεβοῦς ἐπιχειρήματος πρόφασιν τὸ ἄπορον ἔσχε : διακόψας γὰρ τὸν Πέλοπα |
| γὰρ αἴτιον τὸ πῦρ ὂν εἰκόνα φέρει τοῦ νοῦ τοῦ τεχνικοῦ , καθ ' ὃν οἱ ἄνθρωποι ζῶσι πρῶτον νοερῶς | ||
| δὲ πολλὰ τῶν τοιούτων ἐλλιπῆ εὑρίσκεται πρὸς τοὺς παρὰ τοῦ τεχνικοῦ παραδεδομένους κανόνας , ἔστω καὶ τοῦτο ἐγκωμιολογικόν . Τὸ |
| ὅπως ἂν στοχάζηται . καίτοι πῶς οὐχ ὑπεναντίον φάσκειν μὲν στοχάζεσθαι , λέγειν δ ' ὡς οὐ χρῆται λόγῳ δι | ||
| μὲν τέλειος , ὁ δὲ ἀτελής ἐστιν . Ὅθεν προσήκει στοχάζεσθαι τῆς τοῦ παιδευομένου δυνάμεως . ‖ Ἀκοῦσαι δεῖ πρῶτον |
| τουτέστι τὴν τοῦ διδάσκοντος ἅπασαν ἐπιστήμην εἰς τὴν ψυχὴν τοῦ μανθάνοντος . σοφισταὶ μὲν γὰρ ὑπὸ μισθαρνίας ἅμα καὶ φθόνου | ||
| ἀναμιμνῄσκεσθαι : μαθήσεως δὲ ἀνάμνησις οἰκεῖον . πολλάκις γὰρ τοῦ μανθάνοντος ἀπορρεῖ τὰ θεωρήματα μὴ δυναμένου δι ' ἀσθένειαν κρατεῖν |
| λέγω ἴσως ἢ ἀντεῖπεν ἢ οὐκ ἐπείσθη , ἡ δὲ ἀποσιώπησις μείζονα τὴν ὑπόνοιαν πεποίηκεν , ὡς ἐπιβουλεύων τῷ πατρί | ||
| Ἀθήνας , τῇ ὑποσιωπήσει καὶ πάλιν χρησάμενος . τὸ σχῆμα ἀποσιώπησις . τὰς Ἀθήνας ἐμφαίνει διὰ τῆς τοιαύτης ἀποσιωπήσεως . |
| διώκουσι , μάρτυρες δ ' οὐχ ἱκανοὶ περὶ τῶν οὕτως ἐλέγχου δεομένων . αὐτίκα Πινδάρῳ πεποίηται , ὅσπερ μάλιστ ' | ||
| παρὰ τὸ πῆ καὶ ἁπλῶς παραλογισμοὶ ἀνάγονται εἰς τὴν τοῦ ἐλέγχου ἄγνοιαν καὶ αὐτοί , ὅτι οὐ τοῦ αὐτοῦ ἡ |
| θρασύτερον ἐπὶ τὸν ἀγῶνα ὥρμησαν Ἀλβανοὶ Ῥωμαίων καταφρονήσαντες καὶ μιᾷ κρῖναι μάχῃ τὰ ὅλα διέγνωσαν , οὐθὲν ἂν τὸ κωλῦον | ||
| οὐκ ἂν ἔκρινόν σε ; , διὰ τὸ ἀλόγως ἂν κρῖναι δόξαι οὕτω σχηματίσεις εἰ τόδε ἐποίεις , οὐκ ἂν |
| εἴκειν γὰρ αὐτῷ δεήσει . καὶ οἱ ἀπὸ φιλίας : λήμματος γὰρ ὤνιος ἡ φιλία ἔσται . καὶ οἱ ἀπὸ | ||
| δι ' ἑνὸς μ γράφειν αὐτὸ πρὸς ἀντιδιαστολὴν τοῦ ἑτέρου λήμματος ὃ καὶ ἐπὶ τοῦ ἁπλῶς δώρου λαμβάνεται . λῆμα |
| τοῦ πράγματος ὑπάρχει ζήτησις μόνου . Πολλὴ δὲ ἡ τοῦ προγυμνάσματος τούτου χρῆσις καὶ πρὸς πολλὰ ὠφέλιμος , εἴ γε | ||
| φθάσαντα βίον : ἔπειτα ἐλέου ἐκβολήν , καὶ τελευταῖα τοῦ προγυμνάσματος τὰ τελικὰ κεφάλαια , νόμιμον , δίκαιον , συμφέρον |
| οὔσῃ τῇ τοῦ νέου ψυχῇ τροφὴν μαλακωτέραν τὴν ἀπὸ τοῦ μύθου εὐθὺς προσάγειν , ὥσπερ καὶ τὰ ἀρτίτοκα βρέφη μαλακὰ | ||
| καὶ μαντικὸν τὸ φυτόν : εἰ δὲ βούλει καὶ τοῦ μύθου ἐφάπτεσθαι τοῦ περὶ τῆς Δάφνης , οὐδὲ τοῦτό σοι |
| ἐπιστήμη καὶ γνῶσις . Διατεινομένης οὖν ὅλης τῆς ἐκκειμένης τοῦ κριτηρίου πρὸς τὸ δικαστήριον παραβολῆς ἔοικε τὰ μὲν ὑποκείμενα τῶν | ||
| . Τὸ δὲ τοῦ Ζυγοῦ δωδεκατημόριον σημαίνει περὶ προσόδου ἢ κριτηρίου ἢ δόσεως ἢ λήψεως , τὸ βʹ περὶ κλέμματος |
| κοιναὶ ἔννοιαι , ἐξ ὧν ὑποτιθεμένων συλλογιζόμεθα , ἃς οὐ πιστοῦται συλλογισμὸς ἀλλ ' ἐπαγωγή , ὑφ ' ἧς ἐπιστήμης | ||
| ἐγένετο κατασκευάζει , καὶ κατὰ μίαν πρότασιν δι ' ἐπιχειρημάτων πιστοῦται τὸ δοκοῦν : κἀκεῖνο δὲ λεκτέον , ὡς ταμεῖόν |
| ἀπὸ τοῦ μεῖναι Μενέσται καλούμενοι ὕστερον Πενέσται μετωνομάσθησαν παραφθαρέντος τοῦ χαρακτῆρος . περὶ ὄνου σκιᾶς : παροιμία ἐπὶ τῶν ἐνδιατριβόντων | ||
| . οὐ γὰρ μόνον συνᾴδει τὸ καὶ τῷ σχήματι τοῦ χαρακτῆρος εἶναι τὸ εʹ τὸ ἥμισυ τοῦ θʹ , ἀλλὰ |
| τῷ δευτέρῳ ἐπιγραφησομένῳ δὲ περὶ τῶν ζῳοτοκούντων , νῦν δὲ ὑπομνήσεως χάριν ἐπιτετροχάσθω . Ἐπειδὴ δὲ ἀρχὴ πάσης γενέσεως ἐναίμου | ||
| αὕτη ἡ τετρακτύς , ὅσον τοῖς παροῦσι προσήκει λόγοις , ὑπομνήσεως ἔτυχε , φέρε καί , ἐφ ' ἃ προελθεῖν |
| τὰ ἀπ ' ἀρχῆς ἄχρι τέλους ἐστὶ τὰ σημεῖα τοῦ ἐγκλήματος : εἶτα βουλήσει καὶ δυνάμει : σκοπός ἐστιν τῇ | ||
| τῷ στοχασμῷ τὸ πεπραγμένον οὐκ ἔστιν ἔγκλημα , ἀλλὰ σημεῖον ἐγκλήματος : οὐκ ἠδύνατο οὖν προβολὴ εἶναι μὴ ὑπάρχον ἔγκλημα |
| καὶ τῆς ἀναπαύσεως τὸν ἀέρα τέμνει πολύ , καὶ ὀξύτατα ὁροῦ ἐκ πολλοῦ τοῦ αἰθέρος : τῶν δὲ νεοττῶν αὐτοῦ | ||
| καὶ τῆς ἀναπαύσεως τὸν ἀέρα τέμνει πολύ , καὶ ὀξύτατα ὁροῦ ἐκ πολλοῦ τοῦ αἰθέρος : τῶν δὲ νεοττῶν αὐτοῦ |
| τε ὄντων καὶ τῶν μελλόντων , τοῦ τε ἡγεμόνος καὶ αἰτίου πατέρα κύριον ἐπομνύντας , ὅν , ἂν ὄντως φιλοσοφῶμεν | ||
| ὡς ἀποτέλεσμα καταλαμβάνωμεν . ἀλλ ' οὐδὲ τὸ ἀποτέλεσμα τοῦ αἰτίου ὡς ἀποτέλεσμα αὐτοῦ καταλαβεῖν δυνάμεθα , ἐὰν μὴ καταλάβωμεν |
| ἑκάτερον αὐτῶν ἐπειρᾶτο μυρίοις ὅσοις σχήμασι καὶ τρόποις καὶ τοῦ πρέποντος ὅσην οὐδεὶς τῶν περὶ λόγους σπουδαζόντων ἐποιεῖτο δόσιν . | ||
| ἁρμάτων ἑξακόσια τοῖς ἐν τέλει δούς , ἵνα μετὰ τοῦ πρέποντος ἀξιώματος ἐπακολουθήσωσι καὶ τῆς στρατείας μετάσχωσιν , οὐδὲν τάχους |
| καὶ αὐτὸς τὰ ὅμοια πέπονθεν , ἐνταῦθα οὐ τὴν τοῦ συμφέροντος φύσιν ὑπογράφομεν , ὥστε συμβουλευτικοῦ εἴδους τὸν μῦθον εἶναι | ||
| δὲ ἰσχυρῶν γενέσθαι τῶν Λακεδαιμονίων . οὕτω τὰς κατασκευὰς τοῦ συμφέροντος ἀπὸ τοῦ δυνατοῦ κεκόμικεν . ἀλλὰ τὸ μὲν περὶ |
| δεινότερα τῶν θηρίων ἀναιροῦντες ὡς εὖ ποιοῦντες τὸν κοινὸν βίον ἐπαίνου τυγχάνουσιν , οὕτως οἱ τὴν Καρχηδονίων ὠμότητα καὶ τὸ | ||
| κρείττων μὲν χρημάτων , ἥττων δὲ ἡδονῶν , ἐκεῖνο μὲν ἐπαίνου τεύξεται , τοῦτο δὲ ἐν σιγῇ κείσεται . καὶ |
| καὶ ὀνόματος καὶ πᾶσαν διάκρισιν , ὡς γνωστοῦ ἀπὸ τοῦ γινώσκοντος , ἁλώνης τρόπον ἐπινοούμενον , ἁπλούστατον καὶ περιεκτικώτατον : | ||
| ὑπὸ τοῦ ἰητροῦ ” , ὅτι τυχὸν ἀμηνυτὶ καὶ μὴ γινώσκοντος τοῦ ἀρρώστου δεῖ ποιεῖσθαι τὴν ἐπίσκεψιν καὶ οἷον καταλαμβάνειν |
| τῆς ἀνθρώπου καθαίρειν . δέλεαρ δὲ ἄρα ἐκείνη καθίει τοῦ φίλτρου αὐτῷ στέφανον ἀεὶ τὸν ἐκ τῆς τέχνης , τὸν | ||
| γὰρ οἱ τρεῖς προσπλακέντες εἰς μίαν ἕνωσιν πόθου ἀρραγοῦς στερεμνίου φίλτρου τε οἰκήσουσιν ἐν μίξει μιᾷ σῶμα , ψυχὴ καὶ |
| ἐκβαλλομένων τῶν ὄψεων καὶ τῶν ὁρωμένων , οὐδὲ ἡ τοῦ βιβλίου , ἀλλὰ αὕτη κατὰ τὸ ἐν τοῖς ὅροις ἐκβαλλομένων | ||
| εὔλογον ἄρα καὶ ἀναγκαιότατον . ἤδη εἰρήκαμεν τὸν σκοπὸν τοῦ βιβλίου τούτου . ἔφημεν δὲ καὶ ὅτι φιλοσοφία ἐστὶ φιλία |
| λόγος , ἢ ἵνα συμπληρώσῃ τὸν περὶ τοῦ ὑπάρχοντος καὶ ἀναγκαίου λόγον καὶ τῶν ἁπλῶν ἐγνωσμένων καὶ τοῦ συνθέτου . | ||
| τὸ γνωσούμενον ἐσσεῖται πάντων ἀπείρων ἐόντων κατὰ τὸν Φιλόλαον . ἀναγκαίου δὲ ὄντος ἐπιστήμης φύσιν ἐνορᾶσθαι τοῖς οὖσιν οὕτως ὑπὸ |
| νόμων ὡς οὐ κηδόμενος οὐδὲ ποιῶν τὰ προσταχθέντα ὑπὸ τοῦ νομοθέτου . ἐὰν δέ τις ἐν ἄλλοις τόποις λοιδορίας ἄρχων | ||
| νόμος παρέχει τὴν ἐξουσίαν : ἔνθα καὶ τὴν γνώμην τοῦ νομοθέτου ἐξετάσει : λέξει γὰρ , ὅτι ὁ νομοθέτης τὴν |
| λελείψεται φύσις μόνον ἀντὶ ψυχῆς ὁρμῆς καὶ αἰσθήσεως στερομένη . Τίνος μὴν ἔτι δεῖ τετάρτου τὰ ! ! ντα ; | ||
| γὰρ τούτων οὐδεμιᾶς ἐπιστήμων εἰμί . Τίνος οὖν ἑτέρας ; Τίνος ; ὡς ἐγὼ οἶμαι , γενναίας : ἣν εἰ |
| οὕτως αὐτοὺς διέκρινεν . Ὅτι πολλὰς ὁδοὺς Πυθαγόρας ἀνεῦρε τῆς ὠφελίμου παιδεύσεως τῶν ἀνθρώπων , ἐν ᾧ λέγεται καὶ ἡ | ||
| φαίνηταί τις ἄλλου μὲν ἕνεκεν πράξας , οἷον ἀγαθοῦ καὶ ὠφελίμου , τοῖς τοιούτοις * * * διὸ καὶ οἱ |
| Διὸς δ ' ἐτελείετο βουλή . ἐνταῦθά φησι περὶ μόνης ἐρεῖν τῆς τοῦ Ἀχιλλέως μήνιδος καὶ τὰς συμφορὰς καὶ τὸν | ||
| : τὸν αὐτὸν δὲ τρόπον καὶ ἐπὶ τοῦ ἱεροσύλου δυνησόμεθα ἐρεῖν : λέγοντος γὰρ τοῦ φεύγοντος , ὅτι ἰδιωτικὰ τὰ |
| ἑκουσίων ὑπεράνω στὰς ἀλογεῖ . ταῦτα δ ' οὐκ ἀπὸ σκοποῦ μοι λέλεκται , ἀλλ ' ὑπὲρ τοῦ διδάξαι , | ||
| : οἱ Ὀπούντιοι Λοκροί τῆς αὐτῆς γνώμης : τοῦ αὐτοῦ σκοποῦ . κρατήσαντες : οἱ φυγάδες . ἐφ ' ᾧ |
| ἄνευ πράξεως . διαφέρει μέντοι τὸ ὡς ἀληθὲς ἀγαθὸν τοῦ πρακτικοῦ ἀγαθοῦ καὶ τὸ ὡς ψευδὲς κακὸν τοῦ πρακτικοῦ κακοῦ | ||
| τοῦ θεωρητικοῦ ἕξις καὶ ἀρετή , ἡ δὲ φρόνησις τοῦ πρακτικοῦ , κρείττων δὲ ὁ θεωρητικὸς νοῦς τοῦ πρακτικοῦ , |
| καὶ καθ ' ὑπερβολὴν ἔστιν , ὅταν πλέον τις τοῦ δεόντος δαπανᾷ καὶ κατ ' ἔλλειψιν , ὅταν ἐνδεέστερον τοῦ | ||
| εἰς τὰ τετράκις ἑπτά : ἀνὴρ δ ' ἄχρις ἑνὸς δεόντος πεντήκοντα , εἰς τὰ ἑπτάκις ἑπτά : πρεσβύτης δ |
| τῆς πράξεως : ἵνα δὲ σαφεστέρα γένηται ἡ διαίρεσις ἐπὶ παραδείγματος ἴδωμεν τὰ κεφάλαια : δώσεις δὲ τῷ δοκοῦντι μεμηνέναι | ||
| καὶ ὁ τρόπος ἡμῖν τῶν ἐφόδων εὐκατανόητος γένηται , δεικτέον παραδείγματος ἕνεκεν ἐπὶ πρώτου τοῦ τῆς Ἀφροδίτης τὰς γινομένας , |
| τῶν ἄλλων ἀρχόντων παράπτωμα ἢ ἀστοχία γένηται , ἔστιν ἐλπὶς σύντομος ἐπανορθώσεως : εἰ δὲ ὁ πρῶτος τοῦ στρατοῦ πταίσει | ||
| ἐπιστολὴν γράφει . φιλοφρόνησις γάρ τις βούλεται εἶναι ἡ ἐπιστολὴ σύντομος , καὶ περὶ ἁπλοῦ πράγματος ἔκθεσις καὶ ἐν ὀνόμασιν |
| τῶν ἑρμηνευσόντων ἂν δεηθεῖεν . ταῦτα ἔστιν ἃ περὶ τοῦ συγγραφέως ἐπείσθην , μετὰ πάσης ἀληθείας εἰρημένα κατὰ τὴν ἐμὴν | ||
| οὐδείς , φησί που Δημοσθένης [ ἐκ ] τοῦ παλαιοῦ συγγραφέως ἀποσπάσας , [ πρὸς τοὺς ] θανόντας τοῖς ἔτι |
| ἀνθορισμοῦ χρείαν ὁ συλλογισμὸς πληροῖ , καὶ συμπέρασμά ἐστι τοῦ ἀνθορισμοῦ ὁ συλλογισμός : ἐπειδὴ οὖν προτέτακται συλλογισμὸς , δυνάμει | ||
| τοῦ ἀνθορισμοῦ χρείαν ὁ συλλογισμὸς πληροῖ : συμπέρασμα γὰρ τοῦ ἀνθορισμοῦ ὁ συλλογισμός : ἐπειδὴ οὖν προτέτακται ὁ συλλογισμὸς , |
| μηχανή . γέγονεν τῇδε , αὐτοῦ περὶ Σικελίαν . τοῦ πατριάρχου τὸ βιβλίον : γέγονεν ἐν τῇδε , αὐτοῦ περὶ | ||
| βιβλίον : πλήθει καὶ μεγέθεσιν . λέγοντα τίθετε . τοῦ πατριάρχου καὶ τὰ λοιπά : δίχα τοῦ με . Μαγνήτων |
| τέλος δὲ ἔχον τὸ ἀληθές , καὶ τὸ πρακτικὸν τοῦ θεωρητικοῦ , ὅτι εἰ καὶ μὴ ὑπόκεινται αὐτῷ πάντα τὰ | ||
| κατὰ Ἀριστοτέλη ἢ ἡ ἀπάθεια κατὰ Πλάτωνα , τοῦ δὲ θεωρητικοῦ ὕλη μὲν τὰ ὄντα πάντα , τέλος δὲ ἡ |
| ἐν τοῖς μεγέθους ἀναλωμάτων δεομένοις ἔργοις , τὸ δὲ θεωρεῖν ἐπιστήμονος : κατὰ τοῦτο ἐπιστήμονι ἐοικέναι λέγοι τὸν μεγαλοπρεπῆ . | ||
| Εἶτα μέντοι καὶ ἡ κλῆσις καὶ τὰ δρώμενα ὑπὸ τοῦ ἐπιστήμονος τῇ ἐξομοιώσει καὶ τῇ οἰκειώσει προστρέχει τοῖς κρείττοσιν αὐτὰ |
| ἀσθενείας αἰτίους λόγους ἀνελεῖν , ὑγιεινοὺς δὲ δι ' ἀγωγῆς νομίμου ἢ καὶ παιδεύσεως ὀρθῆς ἀντεισαγαγεῖν . τὸν Ἰωσὴφ οὖν | ||
| ; Εἰκὸς γοῦν . Ἐπειδὴ τοίνυν ἐνταῦθά ἐσμεν τούτου τοῦ νομίμου πέρι , διὰ κάκην δὲ τὴν τῶν πολλῶν εἰς |
| συμφέρειν σφίσιν ᾠήθησαν περιποιῆσαι Λακεδαιμονίους . Περὶ μὲν οὖν τοῦ δικαίου καὶ τοῦ νομίμου καὶ τοῦ συμφέροντος οὕτω μετιὼν εὐπορήσεις | ||
| . Βίος κέκληται δ ' ὃς βίᾳ πορίζεται . Βίου δικαίου γίγνεται τέλος καλόν . Βουλῆς γὰρ ὀρθῆς οὐδὲν ἀσφαλέστερον |
| διαίτης τὸ δέον ποιεῖν εἴωθεν : χειρουργίας δὲ μνήμην οὐ ποιήσομαι , τὸ δυσμεταχείριστον αὐτῆς , μάλιστα ἐν ἀποδημίαις , | ||
| οὔτε προσετάχθη οὔτε ἔτλη . καὶ μάρτυρα τοῦ λόγου τούτου ποιήσομαι τὸν θεσπέσιον Μάρκον : μετὰ γὰρ τὰ ἐν τῇ |
| εἶναι τὸ λογικὸν καὶ μὴ ἀμείβεσθαι τῇ τοῦ μείζονος καὶ ἥττονος προσελεύσει , κἀγὼ τὸ τοιοῦτον λέξω ἐπὶ τοῦ μέλανος | ||
| πνεῦμα . Ὥσπερ οὖν ὕδωρ μᾶλλον νηφαλίους ἡμᾶς ποιεῖ , ἥττονος τῆς ἀναδόσεως γινομένης , ὀλιγοσιτία δὲ οὐχ ὕλην δίδωσιν |
| τὸ τίς συστέλλει τὸ ι , ἐπειδὴ ἡ σύντομος τῆς πεύσεως ἀνάκρισις τὸν μακρὸν χρόνον τοῦ ι παρῃτήσατο : ὁ | ||
| ἀστέρων τὴν πορείαν ποιῶν εὑρίσκεται ἐπὶ τοῦ θʹ κατὰ τὴν πεύσεως ὥραν ὅρα τὸν ὄντα ἐπὶ τοῦ ὑπογείου , εἰ |
| ἢ καὶ τορνευθέντων μεστὸς τοῦ ἐναντίου ἐστὶν τῷ πέμπτῳτοῦ γὰρ εὐθέος ἐφάπτεται πάντῃαὐτὸς δέ , φαμέν , ὁ κύκλος οὔτε | ||
| δόλοις καὶ σοφίσμασιν ἐξαπατῶντες τὰ θηρία , ἀλλὰ ἐκ τοῦ εὐθέος διαγωνιζόμενοι . καὶ ἔστιν τὰ θεάματα , ἐμοὶ δοκεῖν |
| δῆλον τῷ συνειθισμένῳ τὸ τῶν εὐρύθμων καὶ ἀποτετορνευμένων καὶ στρογγύλων ἀποδέχεσθαι λόγων , καὶ τετριμμένῳ τὰ ὦτα πρὸς τὴν σύνθεσιν | ||
| χαλεπὸν ἐσθλὸν ἔμμεναι , τοῦτον μέμφεταί τε καὶ οὔ φησιν ἀποδέχεσθαι αὐτοῦ τὰ αὐτὰ ἑαυτῷ λέγοντος ; καίτοι ὁπότε τὸν |
| τὴν παρρησίαν ; ἀνάγκη γάρ , εἰ τολμῴη λέγειν , γράφεσθαι καὶ εὑρίσκεσθαι φύσει ἀντινομίαν ὅπερ οὐχ οἷόν τε . | ||
| ἐπὶ τῆς ἀξίας κατὰ τὴν ἀναλογίαν τὴν Ἑλληνικὴν οὐ δύναται γράφεσθαι διὰ τοῦ ι , ἀλλὰ διὰ τοῦ η : |
| τῆς ἐν τοῖς οὖσιν ἀληθείας ἀναγορεύσας ἀπέστη τῆς τῶν αἰσθήσεων ἐπιστάσεως . , . . , [ ] ἔχει δὲ | ||
| καταλήψεως , ἀλλὰ παρίσταντες , ὅτι μετὰ μὲν τῆς προσηκούσης ἐπιστάσεως καὶ τοῦ κατὰ τὸ ἀκόλουθον ἐπιλογισμοῦ γινομένη κατορθοῦν δύναται |
| τῇ δι ' ἀλαζονείαν , ὡς δὴ περιττὸς καὶ ἱκανὸς ἐπανορθοῦσθαι τὰ ἀνεπιδεᾶ , προστιθέναι ἢ ἀφαιρεῖν τι τολμᾷ , | ||
| στέργεται , προθυμότεροι δ ' εἰσὶν οἱ πολλοὶ σωφρονίζεσθαι καὶ ἐπανορθοῦσθαι ἢ θεραπεύεσθαι καὶ τρυφᾶν : ἢ τίς οὐκ ἂν |
| μὲν ἀφανὲς ᾖ , στοχασμὸς ἔσται : ἔστι γὰρ στοχασμὸς ἀδήλου πράγματος ἔλεγχος οὐσιώδης ἀπό τινος φανεροῦ σημείου [ ἢ | ||
| βουλόμενον , , καὶ ἐξ ἴσου ποιοῦντα τὴν ἐρώτησιν : ἀδήλου γὰρ ὄντος τοῦ τί βούλεται λαβεῖν ἧττον δυσκολαίνουσιν , |
| εἰπόντες τὰ συγκριτικὰ ἥμαρτον : ἀντὶ γὰρ τοῦ κλεπτέστατον καὶ ψευδέστατον . οὕτως Φιλόξενος εἰς τὸ Ῥηματικὸν αὑτοῦ , . | ||
| εἰπεῖν ἢ ἀκοῦσαι λόγους . τὸ δὲ πάντων σχετλιώτατον καὶ ψευδέστατον τὸ εἰπεῖν οὐδεμιᾶς κατεπειγούσης χρείας ὅτι παιδικὰ γεγόνοι τοῦ |
| κατὰ μῆκος συμμέτροις ἢ τοῖς κατὰ δύναμιν . Ὡς ὄντος δήλου , ὅτι ἔστι σύμμετρα μεγέθη , ἐπ - έξεισι | ||
| ἐν ὅρῳ , οὐδ ' ἀδήλου τοῦ πράγματος ὄντος ἀλλὰ δήλου μὲν , ἀτελοῦς δὲ ἡ ζήτησις : πῶς οὖν |
| , τηλικαύτην δ ' ἀνελόντας μαρτυρίαν οὕτως οἴεσθαι δεῖν εἰκῇ πιστεύεσθαι παρ ' ὑμῖν . ἀλλ ' ἐχρῆν , ἐπειδὴ | ||
| ἂν εἴξατε τῇ προκλήσει : ἀχθόμενοι μὲν σφίσι τοῦ μὴ πιστεύεσθαι , ἀπειπεῖν δὲ οὐκ ἔχοντες ὅλως τοῦ μὴ τὸ |
| οὐδὲ φύλακας ὡς Ἀθηναῖοι . Θ . ἐν τῷ περὶ γελοίου λεχθῆναι μέν φησι τὴν παροιμίαν ὑπὸ τοῦ Στρατονίκου ἀλλ | ||
| % γελοῖον γάρ ἐστι ? ? , μᾶλλον δὲ παντὸς γελοίου ? γελοιότερον , % πρὸς ? ? τῷ ? |
| καὶ οἷον τὸ τῇ Ἑλλάδι : συγχαίρω σοι . Τῆς αὐταρκείας καρπὸς μέγιστος ἐλευθερία . Ὁ γενναῖος περὶ σοφίαν καὶ | ||
| οὐκ ὂν οὐσία , ἀλλ ' ἐπέκεινα ταύτης καὶ ἐπέκεινα αὐταρκείας . Ἀρκεῖ οὖν ταῦτα λέγοντας ἀπαλλαχθῆναι ; Ἢ ἔτι |
| εὐτυχῶν ἔσο περιχαρὴς μήτε πράττων ἑτέρως περίλυπος ; ἢ τῆς παραινέσεως τὸ μὲν ὑμῖν εὖ ἔχειν δοκεῖ , μετριάζετε γὰρ | ||
| δὲ αὐτὸν καὶ αἶνον ἐκάλεσαν ἀπὸ τῆς δι ' αὐτοῦ παραινέσεως . Τῶν δὲ μύθων οἳ μὲν ὀνομαζέσθωσαν Αἰσώπειοι , |
| παρ ' Ἀθηναίοις οἱ ἀποδέκται , ἧς πολλάκις μνημονεύουσιν οἱ ῥήτορος καὶ οἱ κωμικοί . Ἀριστοτέλης δ ' ἐν τῇ | ||
| . . . : Περὶ Ἀλεξάνδρου η . | Περὶ ῥήτορος ἢ πολιτικοῦ . | Τέχνην ἐγκωμιαστικήν . . . |