| ἀλλ ' ἀγαθῇ τύχῃ , καὶ δέχομαι τὸ προοίμιον . προοίμιον γὰρ ὀνομάζω τὴν τήβεννον τῆς ἁλουργίδος καὶ τοῦ στεφάνου | ||
| ἐλέγομεν τρόπον τινὰ αὐτό . Μακρόν , ἔφη , τὸ προοίμιον τῷ ἐπιθυμοῦντι ἀκοῦσαι . Ἀλλ ' , ἦν δ |
| αὐτὸς καθάπερ ὁ Δημήτριος ὁ τὸ περὶ τῆς λογογραφικῆς ἰδέας βιβλίον συγγράψας καὶ οὗτος αὐτὸ ἐπιγράψας Περὶ ἑρμηνείας ἀξιοῖ καλεῖν | ||
| τῇ πόλει γίγνοιτ ' ἂν ὄφελος . τοῦ πατριάρχου τὸ βιβλίον : βραχὺ τῇ πόλει γίγνοιτ ' ἂν ὄφελος . |
| φιλοσοφίαν . συμβάλλεται δέ , ὡς εἴρηται , τὸ παρὸν σύγγραμμα καὶ εἰς τὰς διαλεκτικὰς μεθόδους . ἀλλὰ πρῶτον εἴπωμεν | ||
| τοῦτο αἰσχυνόμεθα οἱ φιλοῦντες ἐκεῖνον ; Παρμενίδης τοίνυν ἔστιν αὐτῷ σύγγραμμα θεῖον . τί οὖν πρὸς τὸ ἓν καὶ πολλὰ |
| μύθου ἤδη ἐναγωνιώτερον , τῶν δὲ ἄλλων ἁπάντων ἁπλούστερον . διήγημα δέ ἐστιν , ὡς εἴρηται καὶ μικρὸν ἔμπροσθεν , | ||
| εἰ ἀφέλῃς τὸ ἐπιμύθιον : τότε γὰρ μυθικὸν γίνεται τὸ διήγημα : καὶ πρὸς τοὺς ἀγῶνας δέ : ἔστι γὰρ |
| . Ἔτι πέντε μερῶν ὄντων τοῦ πολιτικοῦ λόγου , τουτέστι προοιμίου , διηγήσεως , ἀντιθέσεως , λύσεως καὶ ἐπιλόγου , | ||
| ὄντων τῶν τοῦ λόγου μερῶν , ὡς πολλάκις εἴρηται , προοιμίου , διηγήσεως , ἀντιθέσεως , λύσεως , ἐπιλόγου , |
| δικάζεσθαι , καὶ μὴ , καὶ διόλου κατασκευάσεις ὡς ἀντιληπτικὸν κεφάλαιον : καὶ μετὰ ταῦτα προςθήσεις τῇ λύσει καὶ στοχαστικὰ | ||
| προκατασκευάζων διὰ τῶν ὀνομάτων ὃ βούλεται δεῖξαι . τὸ δὲ κεφάλαιον τοῦ λεγομένου , ἔστιν ἐν παντὶ διαιρετῷ καὶ πλέον |
| . Καὶ ἅμα πρῶτον καὶ μέγιστον [ τῆς ] πόλεως ἐγκώμιον γῆς ἀρετή , καθάπερ , οἶμαι , νεώς , | ||
| εἰδόσιν ἡδόμενοι . καί μοι δοκεῖ σοφιστὴς εἰς Τύρου καταστὰς ἐγκώμιον τοῦτ ' ἂν εἰπεῖν μέγιστον , τὰς σὰς ἐν |
| καὶ τοῦ ῥήματος καὶ τῶν ἄλλων , περὶ ὧν ἐκ προοιμίων ὑπέσχετο ἡμᾶς ὁ Ἀριστοτέλης διδάξαι . Ὅτι μὲν εἰκότως | ||
| ἀπαγορεύσεσιν ὑποτίθεται καὶ παρηγορεῖ τὸ πλέον ἢ κελεύει , μετὰ προοιμίων καὶ ἐπιλόγων τὰ πλεῖστα καὶ ἀναγκαιότατα πειρώμενος ὑφηγεῖσθαι , |
| πανηγυρικῶς : γίνεται δὲ τοῦτο καὶ δικανικῶς : μελετᾶται τὸ συμβουλευτικὸν , ὅτε ἐναντιοῦνται ἡμῖν συμβουλεύσουσιν ἢ νόμος , ἢ | ||
| , πραγματικὸν καὶ ἐπιδεικτικόν , οἱ δὲ τρία , δικανικὸν συμβουλευτικὸν πανηγυρικόν , οἱ δὲ τέταρτον τούτοις προστιθέασι τὸ ἱστορικόν |
| . ἔτι δὲ εἶπεν Ἡροδότου τὰ Περσικά : τὰ δὲ Θουκυδίδου τὰ Πελοποννησιακά : τὰ δὲ Ξενοφῶντος αἱ Ἑλληνικαί : | ||
| γραμματικός τις Ἀρεθούσιος ἔφασκε χρῆσθαι αὐτῷ Φύλαρχον : ὃς οὐδὲ Θουκυδίδου λέγοντος ἤκουσε „ καθὸ δεῖ εἰς Σικελίαν πλεῖν „ |
| , ἡ τοῦ λόγου τάξις καὶ μέθοδος καὶ τὸ σχῆμα δικανικὸν καθαρῶς ἀποφαίνει τὸ εἶδος . Λέγουσι δέ τινες νοθεύεσθαι | ||
| . Οὐκ ἀκριβῶς ἐνταῦθα λέγει : οὐ γὰρ ἀεὶ τὸ δικανικὸν δικανικῶς μελετᾶται , τὸ μὲν γὰρ πρόβλημά ἐστι τοῦ |
| ταῦτα , πῶς οὐκ ἂν εἴη ἐν αὐτοῖς καὶ τὸ πανηγυρικὸν , καὶ ἔτι πρὸς τούτοις καὶ τοῦτο συντελεῖ πρὸς | ||
| ἀποτροπὴν καὶ τὸ δικανικὸν εἰς κατηγορίαν καὶ ἀπολογίαν καὶ τὸ πανηγυρικὸν εἰς ἐγκώμιον καὶ ψόγον . Τούτῳ δέ , φασί |
| ; ἀδύνατον ἀντειπεῖν . Λέγε δὴ πάλιν ὃ Δημοσθένης κατὰ Δημοσθένους ἔγραψε . προσέχετ ' ὦ ἄνδρες . Ἡ βουλὴ | ||
| δὲ ταῦτα πρεσβύτερα τῆς Δεινάρχου ἀκμῆς . ὁ μὲν γὰρ Δημοσθένους περὶ τοῦ ὀνόματος λόγος , ἐν ᾧ τούτων μέμνηται |
| . τρεῖς οὖν ἔχει τόπους ἡ ἀνάμνησις , τουτέστιν ἡ ἀνακεφαλαίωσις , τὸν ἐπὶ τέλει τοῦ λόγου , τὸν μεταξὺ | ||
| εἰσίν . Αἱ δέ : αἱ πέτραι , οἰκήσεις : ἀνακεφαλαίωσις : αἱ νομαὶ δῆλον , ἢ αὗται αἱ πέτραι |
| ἐκβαλλομένων τῶν ὄψεων καὶ τῶν ὁρωμένων , οὐδὲ ἡ τοῦ βιβλίου , ἀλλὰ αὕτη κατὰ τὸ ἐν τοῖς ὅροις ἐκβαλλομένων | ||
| εὔλογον ἄρα καὶ ἀναγκαιότατον . ἤδη εἰρήκαμεν τὸν σκοπὸν τοῦ βιβλίου τούτου . ἔφημεν δὲ καὶ ὅτι φιλοσοφία ἐστὶ φιλία |
| δοκεῖς λέγειν , ἔφην . . : Ἀνεγνώσθη Κεφαλίωνος σύντομον ἱστορικόν . Ἄρχεται ἀπὸ τῆς βασιλείας Νίνου καὶ Σεμιράμεως , | ||
| ὡμολόγηται τυγχάνειν , οὐκ ἂν εἴη τῆς γραμματικῆς μέρος τὸ ἱστορικόν . καὶ ὅτι τῷ ὄντι τοιοῦτόν ἐστιν , αὐτόθεν |
| , φέρε , τὰ καθήκοντα διέλθω τοῦ κατὰ τοὺς Ἡρακλείδας διηγήματος . Οὗτοι γάρ ποθ ' ὡρμημένοι κατὰ τὸν Ἰσθμὸν | ||
| τῶν δικαστῶν , εἶπεν : Ἀκούσατε , ὦ ἄνδρες , διηγήματος τερπνοῦ : Νεανίσκος ποτὲ ὄνον ἐμισθώσατο Ἀθήνηθεν Μέγαράδε : |
| ' ἀρετὴν καὶ σωφροσύνην , παρώρμα πρὸς τὰ βέλτιστα , παράδειγμα τὸν ἴδιον βίον ἐκθεὶς ἅπασιν , ἀκόλουθον ὄντα τοῖς | ||
| σκώπτει τὸν ἐπαινέσαντα Ὅμηρον . ὃν διανοούμεθα . τὸ νοητὸν παράδειγμα , τὴν ἰδέαν . ἀμφότερά γε . τὸ τὴν |
| Ἀχιλλέως ὅπλων κατασκευή . Τοῦ δὲ διηγήματος τὸ μέν ἐστι δραματικόν , τὸ δὲ ἱστορικόν , τὸ δὲ πολιτικόν : | ||
| λέγοντες παντελῶς εἰσιν ἀμαθεῖς . ὅτι τὸ πρῶτον τοῦτο εἰδύλλιον δραματικόν ἐστιν : οὐ γὰρ δείκνυται τὸ πρόσωπον τοῦ ποιητοῦ |
| ὅτι παραφθορὰ τῆς ἰατρικῆς ἐστιν : ἐκ γὰρ ἀγαθοῦ τῆς ῥητορικῆς γνόντες τὴν φύσιν αὐτῶν εἰς φθορὰν αὐτοῖς κατεχρήσαντο : | ||
| βούλεται δεῖξαι αὐτῷ ὅσον διάφορόν ἐστι τῆς ἀλη - θοῦς ῥητορικῆς πρὸς τὴν δημώδη , καὶ ὅτι ὃ μὲν σῴζει |
| οἷς οὐ ἴσα ἀποδεικνύναι πειρασώμεθα ἢ μείζω , καὶ εἰς ἐπιλόγων πάθη , ἐν οἷς καταπαυόμεθα τὰς ὑποθέσεις . εἰ | ||
| , ἐν δὲ τῷ τετάρτῳ περί τινων σχημάτων : περὶ ἐπιλόγων δὲ οὐδὲν διδάσκει , εἰ καὶ τῷ ἐξηγητῇ τοῦτο |
| τὴν ἀκρόασιν ἐξ ὧν ἂν ὑπείπωμεν . Ἀλλὰ καὶ περὶ διηγήσεως λεκτέον , ὅτι καὶ διὰ πλειόνων καὶ ἐλαχίστων εἴποις | ||
| ἐπίλοιπα κοινῶς εἴπω ὑμῖν καὶ ταύτῃ , τῆς πρώην ἁψάμενος διηγήσεως . εἶτα ἀναλαμβάνει τὰ προειρημένα καὶ οἱονεὶ ἀναγνωρισμὸν ποιεῖται |
| ὀρθὸς λόγος καὶ Ἰωσὴφ εἰπόντα , διὰ τοῦ θεοῦ τὴν σαφήνειαν εὑρεθήσεσθαι τῶν ἐνυπνίων : ἐχρῆν γὰρ εἰπεῖν , ὑπ | ||
| ἐφ ' οἷς ἡ παροῦσα θεωρία . Ὁρᾷς πῶς τὴν σαφήνειαν πανταχοῦ θέλει φυλάξαι : ὧδε γὰρ λέγων σύντομον ἐδήλωσεν |
| διὰ κινδύνου ἰέναι . ἄνδρες στρατιῶται . . . : δημηγορία Νικίου στρατηγοῦ Ἀθηναίων ἔστι τῳ : τινὶ [ ἀφ | ||
| παρελθόντες ἐπὶ ἰδίων . ἡ μὲν πρέσβευσις κτἑ . : δημηγορία Ἀθηναίων εʹ ʃ ἡ στάσις πραγματική : τὸ μέλλον |
| δὲ πλαστικῷ κηροὶ καὶ μικρὰ ἄττα ἀγάλματα τῆς τέχνης ταύτης προοίμια . διδάσκει δὲ καὶ αὐλητὴς τὸν αὐλητικὸν αὐτὸς προεμπνέων | ||
| ὅτι τετραμεροῦς ὄντος τοῦ λόγου καὶ ἐν πρώτοις μὲν ἐπιδεχομένου προοίμια οὕτω καὶ τῆς τῶν πραγμάτων φύσεως ἀπαιτούσης , μετὰ |
| ' αὐτῶν τῶν ὀνομάτων ποιεῖσθαι τὰς διαβολάς : οὐ γὰρ ῥητορικὸν ἀρχόμενον πολλοῖς προσκρούειν . ἀνύει δὲ πολλὰ διὰ τῆς | ||
| : ἐπεὶ τάχιστ ' κτλ . . . ] Σχῆμα ῥητορικὸν τὸ λεγόμενον διηγηματικόν . . : δῆθεν ] Ἀληθῶς |
| ὁ βασιλεὺς ὡμίλησε φιλοφρόνως , ὥστε μηδὲν ὑποπτεῦσαι περὶ αὐτοῦ πραγματικὸν ἢ διαφορᾶς ἔμφασιν ἔχον τῆς δοκούσης ὑποικουρεῖν ἐκ τῆς | ||
| ἐργαζόμενα οὐχ ὁμοίως ἐργάζεται , ἀλλὰ τὸ μὲν μετὰ συνδέσμων πραγματικὸν πλῆθος ἢ μέγεθος , οἷον Ὄλυνθον μὲν δὴ καὶ |
| παρ ' Ἀθηναίοις οἱ ἀποδέκται , ἧς πολλάκις μνημονεύουσιν οἱ ῥήτορος καὶ οἱ κωμικοί . Ἀριστοτέλης δ ' ἐν τῇ | ||
| . . . : Περὶ Ἀλεξάνδρου η . | Περὶ ῥήτορος ἢ πολιτικοῦ . | Τέχνην ἐγκωμιαστικήν . . . |
| ἕνεκα πᾶσα ἡμῖν ἐστιν ἡ σκέψις τὰ νῦν . Λέγε σαφέστερον . Ψυχῆς ἦν ἕνεκά που ; Πάνυ μὲν οὖν | ||
| καὶ Λακεδαιμονίους ἐπιβουλευόμενα : ἀντὶ τοῦ ἐπικίνδυνα ἐξ ἐπιβουλῆς . σαφέστερον : ἐπιφανέστερον ἀναγκαῖον . . . : δημηγορία Ἀλκιβιάδου |
| τοιοῦτοί τινες , οὐδένα ἡγούμενος οὔτε ἀκριβέστερον οὔτε χαριέστερον γεγονέναι Λυσίου : Ἀντιφῶν γε μὴν τὸ αὐστηρὸν ἔχει μόνον καὶ | ||
| εἶναι τῆς πολλῆς ἐπιτεχνήσεως ἕνεκα , οἱ δὲ Ἰσοκράτους καὶ Λυσίου παντὸς μάλιστα δίκαιοί τε καὶ ἀληθεῖς , κἂν μὴ |
| ἐπὶ τῇ γυναικὶ κρίνει μοιχείας , ” ἀναντιῤῥήτως ἦν τὸ ζήτημα ὅρος , εἰ οὗτος μοιχός : ἐπειδὴ δὲ φονευθέντος | ||
| . εἶθ ' ἡκόντων τουτωνὶ τῶν νῦν γραμμάτων ἕτερον ἀνέφυ ζήτημα τὸ τί ταύτην ἐποίησε τὴν ἐπιστολήν ; οὐ γὰρ |
| τὰς δεινωτικὰς ὕλας παρέσπειρεν ἑκάστῳ κεφαλαίῳ , ἅπερ ἐστὶ τοῦ ἐπιλόγου . διαφέρει δὲ ὁ ἐπίλογος τοῦ προοιμίου καὶ κατὰ | ||
| μετὰ μαρτύρων ὡς βελτίστων ὁριζόμενοι χρόνους . Ἐκ δὲ τοῦ ἐπιλόγου περὶ μὲν τῶν λελεγμένων μνημονικοὺς ποιήσομεν ἐκ τοῦ πάλιν |
| λέγειν . γένους μὲν δὴ λόγων ἑνὸς ἀσκητὴς ἐγένετο τοῦ δικανικοῦ καὶ περὶ τοῦτο μάλιστα ἐσπούδασε . χαρακτῆρα δὲ τὸν | ||
| : καὶ πάλιν ἡ ἀπὸ τούτων τομή : τοῦ μὲν δικανικοῦ εἰς κατηγορίαν καὶ ἀπολογίαν , τοῦ δὲ συμβουλευτικοῦ , |
| ὁμοίως , ὡς ὑπέδειξεν ἡμῖν ὁ Δημοσθένης εὐθὺς ἐν τῷ προοιμίῳ τοῦ Κατ ' Ἀνδρο - τίωνος : Διόδωρος γὰρ | ||
| τῶν συμπερασμάτων ὑπακούειν . ὥσπερ καὶ ὁ Γαληνὸς ἐν τῷ προοιμίῳ τοῦ Περὶ στοιχείων εἰρηκὼς μόνας τὰς προτάσεις τὰ συμπεράσματα |
| τοῦ τραύματος , ἀλλ ' ἐπὶ τὴν ἴασιν ὁρμήσας ἐχρησάμην Ἑρμογένους τῇ χειρί . μετὰ τὴν ἀρχὴν καὶ ταῦτα . | ||
| προσδοκᾶν ἀποβήσεσθαι , τῶν δὲ σῶν πραγμάτων , ἃ τῶν Ἑρμογένους ἐδεῖτο γραμμάτων , οὐκ ἠμελήσαμεν , ἀλλ ' ἡμεῖς |
| καὶ ἡ δευτέρα πρᾶξις . Μαθόντες τὸν σκοπὸν τοῦ παρόντος συγγράμματος ἔλθωμεν ἐπὶ τὸ χρήσιμον . ἰστέον ὅτι τὸ χρήσιμον | ||
| πολλὴν ἐνεῖδον τὴν εὔνοιαν πρὸς ἐμὲ καὶ τιμὴν ἐκ τοῦ συγγράμματος : οὐ γὰρ ἂν οὕτως ὑπερεπῄνει τις , εἰ |
| ὕποπτοι δοκοῦσιν εἶναι τῆς πολλῆς ἐπιτεχνήσεως ἕνεκα , οἱ δὲ Ἰσοκράτους καὶ Λυσίου παντὸς μάλιστα δίκαιοί τε καὶ ἀληθεῖς , | ||
| Ἰσοκράτους ἐδέξατο : ἄλλοι δέ φασι γυμνασίαν εἶναι τὸν λόγον Ἰσοκράτους , τίνας ἂν εἴποι λόγους Ἀρχίδαμος συμβουλεύων Λακεδαιμονίοις . |
| οἷον τὸ δίκαιον τοῦ δικανικοῦ ἔστι , τὸ ἀγαθὸν τοῦ συμβουλευτικοῦ , τοῦ δὲ πανηγυρικοῦ τὸ καλόν . Καὶ κατὰ | ||
| ὄντων εἰδῶν , τοῦ τε δικανικοῦ λέγω καὶ πανηγυρικοῦ καὶ συμβουλευτικοῦ , ἐν πᾶσιν ἡ χρεία τοῦ προγυμνάσματος τούτου εὑρεθήσεται |
| ἐμοὶ δὲ λίαν ἄτοπον ἔδοξεν ἀνδρὸς ἀρετὰς ὅλην πληρούσας ὑπόθεσιν ἐγκωμίου πάρεργον εἶναι . ὅθεν τὰ τοῦδε σιγῇ παραδοὺς πάλιν | ||
| παντὶ ὁμίλῳ . χρώμεθα γάρ : τὸ δεύτερον κεφάλαιον τοῦ ἐγκωμίου , ἡ ἀγωγή οὐ ζηλούσῃ : οὐ μιμουμένῃ . |
| δύο ἐπιχειρημάτων πίστεις καὶ ἡ ἀντιπαράστασις δύο καὶ εἰς ἕκαστον ἐπιχείρημα ἐργασίαν δῶμεν καὶ καθ ' ἑκάστην ἐργασίαν αὖθις ἐνθύμημα | ||
| ἑνικώτερον : τοῦτο δέ φαμεν προσήκειν ταῖς ἀρχαῖς . Τὸ ἐπιχείρημα δοκεῖ μὲν ἀναιρεῖν καὶ τὴν ὑπόστασιν τῶν γενῶν , |
| μὴ βιάζεσθαι τὸ δειλὸν αὐτοῦ περιτρέψαι εἰς ἔπαινον : τοῦ πανηγυρικοῦ γὰρ τοῦτο : τινὲς γὰρ λέγουσιν , οἳ καὶ | ||
| λύσεων , ἐπιλόγων , καὶ τριῶν τῆς ῥητορικῆς μερῶν , πανηγυρικοῦ , δικανικοῦ , συμβουλευτικοῦ , τὴν αὐτὴν πρὸς ταῦτα |
| ἐξεβλήθη παρ ' ἐμοῦ . μὴ δυνηθέντες γάρ τινες τοῦτο συντάξαι , τὸ λειβομένα προσέθηκαν . σὺ δέ γε οὕτω | ||
| ταὐτὸν τῷ σκέψασθαι , βουλεῦσαι δὲ τὸ ἐνθυμηθῆναί τι καὶ συντάξαι κακόν . οἷον βουλεῦσαι φόνον ἢ ἱεροσυλίαν . βούλεσθαι |
| φιλότιμον καὶ σφόδρα ἔνδοξον εἴη τὸ γένος , μνημονεύσεις διὰ βραχέων καὶ γένους , εἶθ ' οὕτω τῶν πράξεων , | ||
| καὶ βεβόλητο καὶ βεβολέατο : καὶ διὰ τὴν ἐπαλληλίαν τῶν βραχέων ἔκτασις γέγονεν τοῦ ε εἰς τὸ η βεβολήατο . |
| τινὶ δοκῶμεν , ἀλλὰ πρὸς τὸ ἀναγκαῖον τῆς ἀκολουθίας ἀποβλέποντες ἀρξόμεθα πρῶτον ἀπὸ τοῦ γεννᾶσθαι , ἔπειτα * * ἀνατρέφεσθαι | ||
| , μικρὰ καὶ τῶν προτέρων ἐφαπτομένοις ὅπου τοῦτο χρήσιμον . ἀρξόμεθα δὲ ἀπὸ Ἡρακλείας , ἥπερ δυσμικωτάτη ἐστὶ τούτων τῶν |
| , καί ἐστιν ἡ ὑποτείνουσα ε . δείκνυται οὖν τὸ θεώρημα οὕτως ὡς ἐν τῷ διαγράμματι . Πυθαγόρας ἀπὸ τῶν | ||
| τέχνη : ὁ γὰρ μηδὲν ὅλως εἰδώς , εἰ ἓν θεώρημα διδαχθείη τέχνης , τεχνίτης ἂν οὕτω λέγοιτο εἶναι . |
| καὶ αἰσχρὰ μηνύοιτο , ἀλλ ' ἀεὶ τὴν τῶν ἁγίων διήγησιν ἱεροὶ καὶ ἅγιοι ποιείσθωσαν λόγοι . ἔν τινι τῶν | ||
| , περὶ ἧς μέλλοντες γράφειν ἀναληψόμεθα τὴν ἀπ ' ἀρχῆς διήγησιν . Λεωτυχίδης γὰρ ὁ Λακεδαιμόνιος καὶ Ξάνθιππος ὁ Ἀθηναῖος |
| . μηδ ' ὀμνύναι θεούς : ἀσκεῖν γὰρ αὑτὸν δεῖν ἀξιόπιστον παρέχειν . τούς τε πρεσβυτέρους τιμᾶν , τὸ προηγούμενον | ||
| δὴ τοῦτον Ἰουλιανὸς αὐτῷ , τοσοῦτον ἐπιθεὶς ὡς οὐκ ἔστιν ἀξιόπιστον ἓν μειράκιον ὑπὲρ πολλῶν εὐγενεστέρων ὁμηρεῦον παρ ' αὐτῷ |
| ὃ σημαινόμενον νῦν δεῖ ἀκοῦσαι τὸ ἄτομον . Ὑποσχόμενος ὁ Πορφύριος δύο παραδείγμασιν ὑποβάλλειν τὰ γενικώτατα καὶ ὑπάλληλα καὶ εἰδικώτατα | ||
| δογμάτων , ἐς αὐτὰ κάμπτεται . τὸν βίον αὐτοῦ πάντα Πορφύριος ἐξήνεγκεν , ὡς οὐδένα οἷόν τε ἦν πλέον εἰσφέρειν |
| ἀγωνιζομένων χρώμενος ἔπραξε τόδε τι : σαφὴς δὲ καὶ ἡ διήγησις ἔσται τῇ λέξει ἢ τῇ τάξει ἢ ἀμφοῖν . | ||
| ] ὧν εἶπον πρότερον ἴχνος ] τὸ τέλος . ἑτέρα διήγησις . Κάνωβος ἦν κυβερνήτης τῶν νεῶν Μενελάου , ὃν |
| εὖ τὸ παρὸν ἐκδεχόμενος . εἰ δὲ συντόμως τε καὶ κεφαλαιωδῶς δεῖ φράσαι , ὁ ἐν πάντεσσι τοῖς καιροῖς καλῶς | ||
| τυμπανῶδες εἶναι . πρῶτός τε ἀτόμους ἀρχὰς ὑπεστήσατο . καὶ κεφαλαιωδῶς μὲν ταῦτα : ἐπὶ μέρους δὲ ὧδε ἔχει . |
| τούτων προήχθη συγγραφήν . Ἔστι τοίνυν πατὴρ τῆς παρούσης τῶν Προγυμνασμάτων βίβλου Ἀφθόνιος Ἀντιοχεὺς ὁ Σύρος , ὁ Λιβανίου τοῦ | ||
| εἰς τὰ κεφάλαια διαίρεσιν . διαιρεῖται τὸ παρὸν βιβλίον τῶν Προγυμνασμάτων εἰς τὰ γυμνάζοντα ἡμᾶς εἰς τὸ συμβουλευτικὸν εἶδος τῆς |
| θεωρητικὸν ὡρίσατο : εἰ γὰρ φρόνησίς ἐστιν ἡ τελειότης τοῦ λόγου , τέλος δὲ τοῦ θεωρητικοῦ ἡ τελειότης τοῦ λόγου | ||
| ? ⌊ ⌋ γέγονεν . οἱ χρόνοι τοῦ [ ] λόγου σαφεῖς [ ] τέλεόν . τέως μὲν γὰρ ἦσαν |
| οὐδὲ εἶναι ἔτι βούλεται . ΜΕτὰ ταῦτα θήσομεν καὶ τὸν ἐπίλογον . Πένης καὶ πλούσιος ἐκ πολιτείας ἐχθροί : λιμοῦ | ||
| , ἵνα μὴ ἑαυτοὺς καθέλωσι . ΜΕτὰ ταῦτα θήσεις τὸν ἐπίλογον : σχεδὸν δὲ ὁ ἐπίλογος ἐγκώμιον εἰρήνης καὶ προτροπὴ |
| γυναῖκα μὲν ἀλλοτρίαν πενθοῦσαν δύνασαι παραμυθεῖσθαι , γράψας δὲ μισθοῦ ψήφισμα οὐκ ἀπολογήσῃ ; ἢ τοιοῦτός ἐστιν ὃν γέγραφας στεφανοῦσθαι | ||
| τοίνυν Φωκέας ἐκσπόνδους καὶ Ἁλέας ἀπέφηναν καὶ Κερσοβλέπτην παρὰ τὸ ψήφισμα καὶ τὰ πρὸς ὑμᾶς εἰρημένα : εἶτα τὸ ψήφισμ |
| τὸ λογικὸν διεῖλον , οἱ δὲ εἰς τὸ φυσικὸν καὶ ἠθικόν , οἱ δὲ εἰς τὸ λογικὸν καὶ ἠθικόν : | ||
| Σωτίων μεμαρτύρηκεν , εἰς τοὺς ἀπὸ τῆς Κυρήνης ὡς λέγοντας ἠθικόν τι καὶ λογικὸν φιλοσοφίας εἶναι μέρος . πλὴν οὗτοι |
| πρὸς τοῦ γεννήσαντος ἠξίωνται πατρός . σκόπει μέντοι καὶ τὸ ἀκόλουθον . ὁ ἱερὸς λόγος τοῖς μὲν ὡς βασιλεὺς ἃ | ||
| σοι εὑρεθήσονται εἰς πυθμενικωτέρους ἄλλους τρεῖς , καὶ τοῦτο ἀεὶ ἀκόλουθον εὑρήσεις γινόμενον , μέχρις ἂν εἰς ἰσότητα ἀναχθῶσιν : |
| ἐγκλήματα τῷ λόγῳ , πρῶτον μὲν ὅτι αἱ εἰσαγωγαὶ τῶν κεφαλαίων ὕπτιαι καὶ ἱστορικαί , οἷαι καὶ αἱ παρ ' | ||
| θαυμαστὸν δὲ οὐδὲν εἰ παρεῖται . ἐπεὶ καὶ τῶν ἄλλων κεφαλαίων τινὰ ἔγκειται , καὶ παραλέλειπται κατὰ φύσιν : καὶ |
| ἀκολούθως βούλομαι καὶ περὶ τῆς ἔμπροσθεν ἔτι καὶ τῆς ὀπίσω διαστείλασθαι διαφορᾶς . Ἐπὶ τῆς ἔμπροσθεν καὶ ὀπίσω τοῦ ὤμου | ||
| πρὸ τῆς τούτων ἐξηγήσεως τὰ τρία ταῦτα ποιῆσαι : πρῶτον διαστείλασθαι τὴν ὁμωνυμίαν καὶ εἰπεῖν ποσαχῶς λαμβάνεται ἡ προκειμένη φωνή |
| τὸ πρὸς τὰς ἄλλας ἐπιστήμας προσυπακουμένου , οὕτω καὶ ὁ Ἀφθόνιος εἰς τὴν μεγίστην καὶ βιωφελεστέραν τῶν τεχνῶν τεχνολογῶν γυμνασίας | ||
| : ἐν ᾧ ζητῆσαι ὀφείλομεν , ὁποῖόν τί ἐστι τὸ Ἀφθόνιος ὄνομα , εἶτα τί βούλεται σημαίνειν ἐν τῇ παρούσῃ |
| , πῶς ὥσπερ ἐνταῦθα τὴν μετάληψιν διεῖλεν εἰς ἔγγραφον καὶ ἄγραφον , καὶ ἑκατέραν ἐτεχνολόγησε διελθὼν πρότερον : καὶ γὰρ | ||
| καθ ' ἣν διάνοιαν μὲν οὐκ ἀντιτίθεμεν τῷ ῥητῷ . ἄγραφον δέ τι ὡς ὅμοιον τῷ ὑπὸ τοῦ νόμου κεκωλυμένῳ |
| τῆς πράξεως : ἵνα δὲ σαφεστέρα γένηται ἡ διαίρεσις ἐπὶ παραδείγματος ἴδωμεν τὰ κεφάλαια : δώσεις δὲ τῷ δοκοῦντι μεμηνέναι | ||
| καὶ ὁ τρόπος ἡμῖν τῶν ἐφόδων εὐκατανόητος γένηται , δεικτέον παραδείγματος ἕνεκεν ἐπὶ πρώτου τοῦ τῆς Ἀφροδίτης τὰς γινομένας , |
| τύραννον αὑτὸν ἀποδείξας ὁ φιλόσοφος καὶ τὸ τῶν Πυθαγορικῶν ἀναδείξας δόγμα τὸ περὶ τῆς ἐπιβουλῆς καὶ τί ἠβούλετο αὐτοῖς ἡ | ||
| . Κίννας δὲ μετ ' οὐ πολὺ στρατηγῶν Καίσαρα παραιτησάμενος δόγμα ἐκύρωσεν κατιέναι τοὺς ἀπελαθέντας δημάρχους καὶ , ὥσπερ βούλεται |
| δεῖ σύστασιν μὲν εἶναι τῶν κεφαλαίων , οὐκέτι δὲ αὐτὰ κεφάλαια . ὅθεν καὶ τῶν ἀντιδίκων ὑπολήψεις ἐν προοιμίοις διαλαμβάνουσιν | ||
| οὐ πρόσοδον μὲν ἐξ αὐτῶν οὐκ ἀποφαίνοντες , τὰ δὲ κεφάλαια φανερὰ ἀποδεικνύντες , ἀλλ ' αὐτὰ τὰ ἀρχαῖ ' |
| ' ὑβρισμοὺς οὐκ ἐναισίους ἐμοί . ἦν μὲν γὰρ αὐτῶι σκοπὸς ἀεὶ τοὐμὸν κάρα , τοῦ δ ' ἀγκυλητοὺς κοσσάβιους | ||
| τῆς δημοκρατίας πολιτευόμενος : εἰκότως : ᾧ γὰρ τὸ πλέον σκοπὸς ζητεῖν , δωρεὰν λαμβάνειν , κἂν ἡ πόλις βλαπτομένη |
| θεωρία δύο ἡμῖν κεφάλαια παραδίδωσιν , ἐν μὲν τῷ πρώτῳ κεφαλαίῳ τρεῖς χώρους παραδειγμάτων διακεκριμένους ἀλλήλων διὰ τοῦ ἔστιν , | ||
| προσώπου τῶν ὀστῶν ἀτρεμούντων κινεῖται καθ ' ὁρμήν . ἐν κεφαλαίῳ δὴ κατὰ πάντων μυῶν λεκτέον ὅτι κινήσεως τῆς καθ |
| τὸν ῥήτορα τὴν ἰσχὺν ἐπιδείκνυσθαι . καὶ ἡ μὲν τοῦ κεφαλαίου δύναμις αὕτη : θαυμάσειε δέ τις κἀνταῦθα τῆς ἀκριβείας | ||
| Ὃ δὲ διαφέρει μάλιστα ἡ στάσις ὁ ὅρος τοῦ ὅρου κεφαλαίου , ὅτι ἡ μὲν στάσις ἀρνεῖται τὸ ὅλον , |
| ψευδογράφος πρὸς τὸν γεωμέτρην ὁ ἐριστικὸς καὶ σοφιστικὸς πρὸς τὸν διαλεκτικόν : ἐκ γὰρ τῶν αὐτῶν τῇ διαλεκτικῇ παραλογίζεται , | ||
| . ̈ . . ὁ δὲ Κλεάνθης ἓξ μέρη φησί διαλεκτικόν , ῥητορικόν , ἠθικόν , πολιτικόν , φυσικόν , |
| . Τοῦτο πρὸ πάντων τάξας ἐν τῷ ὅρῳ τῶν συνεστώτων ζητημάτων καὶ καλῶς τάξας , ἐνταῦθα οἰκείως τελευταῖον αὐτὸ τάττει | ||
| Ὄνομα δὲ ἀφεὶς εἶναι τοῦτο κοινὸν ἢ καὶ συμβεβηκὸς τῶν ζητημάτων ἁπάντων , ὅπως τούτων ἐπιγνωσόμεθα τὴν μέθοδον ἐνταυθοῖ προτάξας |
| τὰ τοῦ πολιτικοῦ λόγου μέρη . Ὅτι δὲ γνήσιον τοῦ Ἀφθονίου τὸ τῶν Προγυμνασμάτων βιβλίον , ἐκ τῆς τῶν ἐξηγησαμένων | ||
| εἰς ταῦτα . Ὄγδοον κεφάλαιον , διὰ τί τὰ τοῦ Ἀφθονίου Προγυμνάσματα τῶν Ἑρμογένους καὶ τῶν λοιπῶν προτετίμηται : καί |
| ἔστι καὶ ἐκ τοῦ Σόλωνος αʹ ἄξονος καὶ ἐκ τῆς Ἀριστοτέλους Ἀθηναίων πολιτείας . Τιμαχίδας δὲ ἡγεῖται παρὰ τοῖς Ἀττικοῖς | ||
| ἀρχηγῶν καὶ προστατῶν τῆς φιλοσοφίας δεῖξαι , Πλάτωνός τε καὶ Ἀριστοτέλους ; τούτων γὰρ ὁ μὲν εἷς τὴν ἀσάφειαν διὰ |
| δυνατόν , ὡς ἐν τῷ τελευταίῳ τμήματι τοῦδε τοῦ βιβλίου σαφέστατα ἡμᾶς ὁ Ἀριστοτέλης διδάξει . Διὸ πανταχοῦ συντίθεσθαι τὸν | ||
| μόνους ἐφ ' ἑαυτὸν συγκαλέσαι τοὺς κύνας . ὅτεπερ καὶ σαφέστατα ὤφθη ὡς οὐχ ἡ λύρα ἡ θέλγουσα ἦν , |
| ἀπὸ δὲ τῆς φύσεως καὶ τῆς ἀλόγου ψυχῆς Πλωτίνου καὶ Πορφυρίου ὡς τὰ πολλά . Ἄλλοι δέ , ὧν καὶ | ||
| ἀντιλαμβάνεται , ἐν τελείαις πραγματείαις εἰσόμεθα . Ὁρισμὸς οὐκ ἔστι Πορφυρίου : διὰ τοῦτο λέγει ἃς καὶ ὁριζόμενοι καὶ οὐ |
| ἐν τοῖς σώμασι κοῖλα ἕλκη ἐσχάρας καλεῖν . Ἐσχατιά : Δημοσθένης ἐν τῷ πρὸς Φαίνιππον . τὰ πρὸς τοῖς τέρμασι | ||
| ἐφ ' οὗ τὴν πέμπτην τῶν κατὰ Φιλίππου δημηγοριῶν ἀπήγγειλε Δημοσθένης περὶ τῆς φυλακῆς τῶν νησιωτῶν καὶ τῶν ἐν Ἑλλησπόντῳ |
| αἱ συγγραφαὶ φυλάξουσιν , ἡμῖν δὲ ὅσα πρέπει πρὸς τὸ παρὸν ῥητέον . Ἴναχος ἦν υἱὸς μὲν τῆς Γῆς , | ||
| τοῦ βιβλίου ἀποδέδεικται χρήσιμον . Ὅτι δὲ γνήσιον Ἑρμογένους τὸ παρὸν βιβλίον , δῆλον ἔκ τε τῆς ἁπάντων συμφωνίας καὶ |
| ἀκούοντας , τῇ ἀναμνήσει χρησόμεθα : ὅταν δὲ ὀλίγα , παραλείψομεν τὴν ἀνάμνησιν . καὶ τὸ παθητικὸν δὲ μέρος ὡσαύτως | ||
| . ἔτι δὲ καὶ τοιοῦτό τι λέγουσι : πότερον γὰρ παραλείψομεν τὸ προοίμιον ἢ τοὺς ἐπιλόγους ; εἰ μὲν οὖν |
| περιεχόμενον , οἷον ποτέρου γενομένου οὐδέτερος ἀναιρεθήσεται τῶν νόμων . κἀνταῦθα μὲν χαλεπῶς φανεῖται ἡ φύσις τοῦ κεφαλαίου , ἐπὶ | ||
| ἀκτῖνα ἤτοι λαμπρότητα τῶν πολυθρυλλήτων ἀγώνων ἐν ἵπποις , ἤγουν κἀνταῦθα ἐνίκησαν ἅρματι . καὶ ἐν πυθοῖ καταβάντες ἐπὶ γυμνὸν |
| , δικανικόν τε καὶ δημηγορικόν , εἴδη δὲ ἑπτά , προτρεπτικὸν ἀποτρεπτικὸν ἐγκωμιαστικὸν ψεκτικὸν κατηγορικὸν ἀπολογητικὸν ἐξεταστικόν : τὰ μὲν | ||
| παρὰ τὰ ἀνθρώπινα ἐπιτηδεύματα πρεσβευομένων κατά τινα κοινὸν καὶ δημώδη προτρεπτικὸν τρόπον . μετὰ δὲ ταῦτα μέσῃ τινὶ μεθόδῳ χρηστέον |
| ὁ γὰρ τῶν ὀνομάτων ἑλληνισμὸς καὶ τῶν λέξεων ἐργάτης τῆς σαφηνείας ἐστίν . περὶ ποιητῶν πολλάκις ὑμῖν ἐδιδάξαμεν καὶ περὶ | ||
| αὐτῶι ἐπιπέδωι οὖσαι καὶ μὴ συμπίπτουσαι ἐπὶ μηδέτερα μέρη . σαφηνείας δὲ ἕνεκα ἐκ τοῦ παρακολουθοῦντος εἴπωμεν . φαμὲν οὖν |
| φιλίας . . , . ἀντίθετον : τὸ σχῆμα τῆς φράσεως , ὡς ἡμεῖς , Ἀριστοφάνης Θεσμοφοριαζούσαις καὶ κατ ' | ||
| ὁ ἐπιφανέστατος , ὃς Τύρταμος ἐλέγετο καὶ διὰ τὸ τῆς φράσεως θεσπέσιον Θεόφραστος ἐκλήθη . τὸ ἐθνικὸν Ἐρέσιος ὡς Ἐφέσιος |
| οὔτε Λιβύην , οἱ δὲ λοιποὶ ἐπιόντες ὅση ἦν ἱκανὴ ὑπογράψαι τὴν τῆς οἰκουμένης ἐπίνοιαν , οὗτοί εἰσιν οἱ εἰς | ||
| Νικάνδρῳ καὶ λαβεῖν παρ ' αὐτοῦ τὰ Φαινόμενα καὶ ἴδια ὑπογράψαι . ἔστι δὲ τριχῶς ἡ τῶν Φαινομένων αὐτοῦ πραγματεία |
| ἡμᾶς καὶ εἰς τὰ τοῦ πολιτικοῦ λόγου μέρη ἡ τῶν προγυμνασμάτων ὑπόθεσις , καθὸ τῶν προγυμνασμάτων τὰ μὲν προοιμίοις ἀναλογεῖ | ||
| οἰκεῖον λόγον ἀποδεῖξαι ἰσχύσειε . Καὶ ὁ μὲν σκοπὸς τῶν προγυμνασμάτων τοιοῦτος . Ἀποροῦσι δέ τινες , πῶς ιδʹ τῶν |
| γὰρ ὄντων οἷς ἄν τις διαιτήσαι τὸ παρὸν τουτὶ τὸ σκέμμα , ἑνὸς μὲν τείνοντος ἐπὶ τὸ ἀληθὲς αὐτό , | ||
| . σκῶμμα τὸ ἐπὶ διασυρμῷ τοῦ πέλας λεγόμενον , οἷον σκέμμα : γέλοιον δὲ οἷον τὸ ἐπὶ διαχύσει τῶν ἀκροατῶν |
| ἐν ἀνδρικῇ ἡλικίᾳ . . Τὸ τερπνὸν ἐν ἀνθρώποις ] προκατάστασίς ἐστιν οὗ μέλλει εἰπεῖν περὶ τοῦ Μελησίου , ὃς | ||
| τὰ νῦν γεγενημένα . τὰ μὲν γὰρ πρεσβύτερα τῶν ἀδικημάτων προκατάστασίς ἐστι τῆς διηγήσεως , ἃ δὲ νῦν διὰ τὸν |
| . Σοφοκλῆς δὲ λύσας τοὔνομα αὐτοέντης εἶπεν . ἔστι δὲ πολιτικώτερον τὸ αὐθέντης . ἀναζέσαι καὶ ἀνάζεσον : τεῦτλα ἢ | ||
| δὲ πολλάκις . ὁ μέντοι Σοφοκλῆς καὶ ἀκούσιμά φησιν . πολιτικώτερον δὲ λέγει ὁ Φρύνιχος τὸ ἀκουστά μᾶλλον ἢ τὸ |
| καὶ πρὸς τὸν Ἡρακλέα ἀφικνεῖται Θηβαῖον ὄντα . Τὸ δὲ δρᾶμα τῶν εὖ πάνυ καὶ φιλολόγως πεποιημένων . ἐδιδάχθη ἐπὶ | ||
| τοῦ Ἀριστοφάνους κρινομένου αἰτίας θανάτου , μετὰ τοὺς ἱππέας τὸ δρᾶμα ὑπεξαγαγόντος ἑαυτὸν Κλέωνος : τοῦ κατὰ τὸ μὴ κεκωλύσθαι |
| λαλεῖς ὡς ἐξ ἀπόπτου θεώμενος , ἡμεῖς δ ' ἴσμεν ἀκριβέστερον οἱ διὰ πείρας ἰόντες . δῆμος γάρ , ὦ | ||
| τοῦ εἰδότος τὰ ἐπιπολαιότερα , καὶ πάλιν σοφώτερον λέγομεν τὸν ἀκριβέστερον περὶ τὴν γνῶσιν καὶ τὸν δυνάμενον διδάσκειν τοῦ μὴ |
| ἐξέτασιν ἐπιδεχόμενα καὶ ὅσα οὐκ ἐπιδέχεται : ὕλη γὰρ τοῦ πολιτικοῦ ζητήματος τὰ πρόσωπα καὶ τὰ πράγματα , ὥσπερ τῆς | ||
| εἴδη καὶ μέρη , ἔτι δὲ καὶ εἰς τὰ τοῦ πολιτικοῦ λόγου μέρη . Ὅτι δὲ γνήσιον Ἀφθονίου τὸ παρὸν |
| τὴν γένεσιν ὑπάρχειν * * , καὶ ἐπὶ ἑτέρας γενέσεως ἐκθήσομαι . Ἀδριανοῦ δʹ Ἀθὺρ λʹ , τὰ ἀπὸ Αὐγούστου | ||
| πρὸς τῶν οἰκείων ἀγορευόμενον . διόπερ τὰς ὑπὲρ αὐτοῦ μᾶλλον ἐκθήσομαι ἀπολογίας ἀπὸ τῶν Ἀριστοκλέους τοῦ Περιπατητικοῦ , ὃς ἐν |
| , ἀμφότερα γὰρ ἐκ τῶν πεπραγμένων λαμβάνεται : ὁ δὲ Ἑρμογένης ἀκολουθότερον ἐκ τῆς προβολῆς ἄρχεται , ἅτινα αὐξητικά ἐστιν | ||
| κἀν τῇ ἀρχῇ δὲ τῆς περὶ τῶν στάσεων τέχνης ὁ Ἑρμογένης τὸν περὶ διαιρέσεως τῶν πολιτικῶν ζητημάτων λόγον εἰς τὰ |
| . Πελοποννήσου τε τὰ πολλὰ πλὴν Ἀρκαδίας : καίτοι γε εἰρηκὼς , Πελοποννήσου τε τὰ πολλὰ ἐσήμανεν , ὅτι οὐ | ||
| ᾄδων αὐτὸν καὶ γανύμενος ὡς ῥᾳδίως τε καὶ τὰ προσήκοντα εἰρηκὼς ἀφυπνιζόμην . ἔδοξα δὲ καὶ περὶ τῶν ἐν Σμύρνῃ |
| παρένθεσιν . ἐγὼ μὲν οὖν ] σημείωσαι , ὁ μερικὸς ἐπίλογος . Ὁ Φίλιππος μετὰ τὸ ἀνελεῖν τοὺς Φωκέας ἐν | ||
| οὔτε ἐπιλόγου , ἀλλὰ μόνης ἀποδείξεως . Διαιρεῖται δὲ ὁ ἐπίλογος εἰς εἴδη δύο , εἴς τε τὸ πρακτικὸν καὶ |
| ἐν τοῖς προειρημένοις τὸ δυνατὸν ἐπλεόναζε καὶ αὐτοῦ ἦν ὡς προηγούμενον , οὑτωσὶ καὶ ἐν τοῖς ἐφεξῆς τὸ μὲν συμφέρον | ||
| ἀλλ ' οὐ προηγούμενα οὐδὲ μέρη θεῶν . σὺ δὲ προηγούμενον εἶ , σὺ ἀπόσπασμα εἶ τοῦ θεοῦ : ἔχεις |
| πόλιν ὀλιγαρχίας γενομένης . ἤδη οὖν ἠξίουν τοὺς πεντακισχιλίους καθιστάναι πολιτικόν : ἤγουν δημοκρατικόν . αὐθημερόν : ἤγουν ἐν μιᾷ | ||
| , εὐμετάβολον , μετοπωρινόν , ὑπόγειον κόσμου , δημόσιον , πολιτικόν , αὐξομειωτικόν : οἶκος Ἀφροδίτης , ὕψωμα Κρόνου περὶ |
| ὡς μὴ ἀδικοῖτο . εἰ δὲ καὶ σοὶ δοκεῖ μετὰ Πλάτωνος τὸ ἀδικεῖν τοῦ ἀδικεῖσθαι μεῖζον εἶναι κακόν , ἔοικα | ||
| ὁ λόγος γένηται πρὸς τὸ τὴν ἐξήγησιν εὑρεῖν ἑτοίμως , Πλάτωνος πρότερον ἐφοδεύσω τὸν διάλογον . Σωκράτης περὶ ῥητορικῆς Γοργίᾳ |
| , λόγον τε προσειληφέναι τῇ ἀληθεῖ δόξῃ καὶ ἀντὶ δοξαστικοῦ τεχνικόν τε καὶ ἐπιστήμονα περὶ ἁμάξης οὐσίας γεγονέναι , διὰ | ||
| , θάτερον οὐκέτι δίδωμι , τὸ περὶ τὰς οἰκονομίας αὐτοῦ τεχνικόν , πλὴν ἐπ ' ὀλίγων πάνυ δημηγοριῶν . ὁρῶ |
| τοῦ εἰπεῖν “ καὶ τῶν ἄλλων σημείων ” , τὸ στοχαστικὸν τῆς πείρας ἐδήλωσε . δεῖ οὖν τὸν ἰατρὸν καὶ | ||
| ἰατρικὴν , οἷον τὸ αἰτιολογικὸν καὶ φυσιολογικὸν , τὸ δὲ στοχαστικὸν , οἷον τὸ θεραπευτικὸν καὶ τὸ σημειωτικόν . οἱ |
| ἐδυνάμην : καὶ πολλὰ δὲ ἄλλα πρὸς τούτοις , ἃ γράφειν αἰσχύνομαι , ἵνα μή τινα δηλοῦν ἐμὴν μικρολογίαν δόξω | ||
| ποτε ἐν Κορίνθῳ ξενικὸν τρέφειν . μήποτε μέντοι ἐνταῦθα δεῖ γράφειν Πολύτροπον ἀντὶ τοῦ Πολυστράτου : παρὰ μηδενὶ γάρ φησιν |
| Τούτων οὕτω διαιτηθέντων πάλιν ὡς ἓν τὸν ἐριστικὸν λαμβάνοντες καὶ σοφιστικὸν ζητοῦμεν ἰδεῖν , πῶς ποτε πρὸς τὸν διαλεκτικὸν ἔχει | ||
| ἁπλῶς καὶ κυρίως , ἀλλὰ μὴ κατὰ συμβεβηκὸς κατὰ τὸν σοφιστικὸν τρόπον , ἤγουν ὥσπερ οἱ σοφιστικοὶ ἀπατῶσιν ἀπό τινων |
| ἐκ παραγραφῆς . Σωπάτρου . Τέσσαρας μὲν ἀπαριθμεῖται τοὺς τοῦ παραγραφικοῦ τρόπους ὁ τεχνικός : τρεῖς δέ εἰσι τῇ ἀληθείᾳ | ||
| μὲν ἄνευ κατασκευῆς ἁπλῶς κατ ' ἀρχὰς τίθεται καὶ ἐν παραγραφικοῦ μοίρᾳ , ἐκεῖ δὲ ὡς ἑτέρως , οἷον ζωγράφος |
| τὸν δικαστὴν ἐπάγειν τὴν διήγησιν . Ἀλέξανδρος δὲ ὁ τοῦ Νουμηνίου καὶ Νεοκλῆς οὐ μίαν ἀποδεδώκασιν αὐτῇ τάξιν , ἀλλὰ | ||
| λελυμένως ἐπιπυρετήναντι χρονίως ὀλέθρια , οἷόν τι ἐπεπόνθει καὶ ὁ Νουμηνίου υἱός . Ἐξ ὀσφύος ἀλγήματος ἀναδρομαὶ ἐς καρδίην , |
| ἐπὶ τὸ καθόλου καὶ τὴν ἀρχὴν ἡ ἀπὸ τῶν τοιούτων στάσεών τε καὶ περιλήψεων πρόοδος . τὸ δ ' ἕως | ||
| ἐπεὶ καὶ τοὐναντίον τὴν παρὰ φύσιν κίνησιν ταραχῶν καὶ θορύβων στάσεών τε καὶ πολέμων αἰτίαν εἶναι συμβέβηκεν , ἣν μετίασιν |