ἐν ἀνδρικῇ ἡλικίᾳ . . Τὸ τερπνὸν ἐν ἀνθρώποις ] προκατάστασίς ἐστιν οὗ μέλλει εἰπεῖν περὶ τοῦ Μελησίου , ὃς | ||
τὰ νῦν γεγενημένα . τὰ μὲν γὰρ πρεσβύτερα τῶν ἀδικημάτων προκατάστασίς ἐστι τῆς διηγήσεως , ἃ δὲ νῦν διὰ τὸν |
διὰ κινδύνου ἰέναι . ἄνδρες στρατιῶται . . . : δημηγορία Νικίου στρατηγοῦ Ἀθηναίων ἔστι τῳ : τινὶ [ ἀφ | ||
παρελθόντες ἐπὶ ἰδίων . ἡ μὲν πρέσβευσις κτἑ . : δημηγορία Ἀθηναίων εʹ ʃ ἡ στάσις πραγματική : τὸ μέλλον |
πρώτου , καὶ ὡς ἂν εἴποι τις , γενικωτάτου ἐνετῆρος ἐξέτασις τῆς συνθέσεως , τὰς δὲ κατὰ μέρος χρείας , | ||
: ἐπειδὴ γὰρ ἐν αὐτῇ ἐστιν ἡ τῶν ἐμπιπτόντων ῥητῶν ἐξέτασις , ἀναγκαίως κατὰ μίαν τῶν νομικῶν στάσεων διαιρεῖται : |
δίωξις , εὔθυνα , αἰτία , κρίσις , γραφή , ἐπαγγελία . καὶ Ἰσαῖος ἐπιδιώκειν ἔφη τὸ πάλιν δικάζεσθαι . | ||
λέγωμεν . Πρόθεσίς ἐστιν ἔκθεσις τοῦ ζητουμένου ὡσπερεὶ σκοπὸς καὶ ἐπαγγελία τῆς μελλούσης παρασκευῆς . λαμβάνεται δὲ [ γὰρ ] |
δικάζεσθαι , καὶ μὴ , καὶ διόλου κατασκευάσεις ὡς ἀντιληπτικὸν κεφάλαιον : καὶ μετὰ ταῦτα προςθήσεις τῇ λύσει καὶ στοχαστικὰ | ||
προκατασκευάζων διὰ τῶν ὀνομάτων ὃ βούλεται δεῖξαι . τὸ δὲ κεφάλαιον τοῦ λεγομένου , ἔστιν ἐν παντὶ διαιρετῷ καὶ πλέον |
ἀγωνιζομένων χρώμενος ἔπραξε τόδε τι : σαφὴς δὲ καὶ ἡ διήγησις ἔσται τῇ λέξει ἢ τῇ τάξει ἢ ἀμφοῖν . | ||
] ὧν εἶπον πρότερον ἴχνος ] τὸ τέλος . ἑτέρα διήγησις . Κάνωβος ἦν κυβερνήτης τῶν νεῶν Μενελάου , ὃν |
τὸ πρός τι ἀνήγαγον . οὐσίας δὲ ὑποτεθείσης ἔτι λείπεται ζήτησις , πότερον τῶν ἐν δυνάμει ὄντων ἐστὶν ἢ μᾶλλον | ||
τὴν γὰρ ὕπαρξιν τοῦ πράγματος , περὶ οὗ ἦν ἡ ζήτησις εἰ ἔστι , ποτὲ μὲν ἀπὸ συμβεβηκότων ποτὲ δέ |
ἐκθῇς , ἀλλὰ διαζευγνύων . εἰ μὲν ἴση ἐστὶν ἡ παράλειψις καὶ ὦσι τρεῖς ἀριθμοὶ οἱ ἐκτεθέντες ἢ καὶ πλείονες | ||
ἐννοιῶν ὠνόμασται , οἷον προδιόρθωσις , ἐπιδιόρθωσις , ἀποσιώπησις , παράλειψις , εἰρωνεία , ἠθοποιΐα , ἅπαντα ταῦτα οὔ μοι |
δύο πάθη περὶ ἃ ἥδε ἡ ἀρετὴ τοῦ μέσου ἐστὶ στοχαστική , ἡδομένη μὲν ἐπὶ τῇ εὐλόγῳ περὶ αὐτὰ ἐνεργείᾳ | ||
δέος μή τι κακὸν ἐργάσησθε παροικοῦντες ἡμᾶς . Ἡ Λύσις στοχαστική : ὅτι οὐκ εἰκὸς τοιοῦτόν τι εἰς ὑμᾶς τολμῆσαι |
καὶ ἡ δευτέρα πρᾶξις . Μαθόντες τὸν σκοπὸν τοῦ παρόντος συγγράμματος ἔλθωμεν ἐπὶ τὸ χρήσιμον . ἰστέον ὅτι τὸ χρήσιμον | ||
πολλὴν ἐνεῖδον τὴν εὔνοιαν πρὸς ἐμὲ καὶ τιμὴν ἐκ τοῦ συγγράμματος : οὐ γὰρ ἂν οὕτως ὑπερεπῄνει τις , εἰ |
γάρ , ἃ ἔχομεν , ταῦτα προσλαβεῖν κελεύειν , ἵνα μάθωμεν ἃ δοξάζομεν , πάνυ γενναίως ἔοικεν ἐσκοτωμένῳ . Εἰπὲ | ||
ἢ ὡς κατάφασις καὶ ἀπόφασις . ἵνα δὲ πραγματικῶς τοῦτο μάθωμεν , πῶς τὰ ἀντικείμενα τετραχῶς λέγεται , λάβωμεν αὐτὰ |
ἀλλ ' ἀγαθῇ τύχῃ , καὶ δέχομαι τὸ προοίμιον . προοίμιον γὰρ ὀνομάζω τὴν τήβεννον τῆς ἁλουργίδος καὶ τοῦ στεφάνου | ||
ἐλέγομεν τρόπον τινὰ αὐτό . Μακρόν , ἔφη , τὸ προοίμιον τῷ ἐπιθυμοῦντι ἀκοῦσαι . Ἀλλ ' , ἦν δ |
Κατηγοριῶν βιβλίου βουλόμεθα ἄρξασθαι , φέρε τὰ μικρὸν ἀνωτέρω εἰρημένα ζητήσωμεν , καὶ πρῶτον τὸν σκοπόν . ἰστέον τοίνυν ὅτι | ||
ἀπατᾶν , ἵνα τῆς θεοῦ τὴν προσηγορίαν ἀνεγνωκότες μὴ σφόδρα ζητήσωμεν , ἧς ὑπάρχει τὸ εἶδος . σὺ μὲν οὕτως |
ὄφελος τοῦ μένειν ἄνευ τοῦ ταχθῆναι : ὅ περ μάλιστα ὑπόθεσίς ἐστι καὶ ζήτησις τοῦ Ἀγαμέμνονος : ἀλλ ' ἄγετ | ||
ἠραιωμένον ἀναφλογωθὲν ἐξανάπτει πῦρ ῥέον . Ἡ μὲν τοῦ δράματος ὑπόθεσίς ἐστιν ἡ κατὰ τῆς Ἑλλάδος ἐπιστρατεία τοῦ Ξέρξου καὶ |
τοὺς τῶν σοφιστῶν ἐλέγχους κατ ' εἴδη καὶ κατὰ γένος διῃρήκαμέν τε καὶ ἐδιδάξαμεν καὶ πρώτην αὐτῶν ἐκείνην καὶ κοινοτάτην | ||
τοὺς τῶν σοφιστῶν ἐλέγχους κατ ' εἴδη καὶ κατὰ γένος διῃρήκαμέν τε καὶ ἐδιδάξαμεν καὶ πρώτην αὐτῶν ἐκείνην καὶ κοινοτάτην |
αὐτῶν ; οὐκοῦν ταύτην πρῶτον ἐκβλητέον τὴν στάσιν . Ἄλλοι πραγματικῆς ὑποθέσεως εἶναι τὸν λόγον προῄρηνται , λέγοντες ζητεῖσθαι εἰ | ||
ὡρισμένα εἰσὶν ἐπὶ ἑκάστης στάσεως καὶ ἀεὶ φυλαττόμεναοἷον ἐπὶ τῆς πραγματικῆς δίκαιον , συμφέρον καὶ νόμιμον , ταῦτα πάντως ἐν |
μύθου ἤδη ἐναγωνιώτερον , τῶν δὲ ἄλλων ἁπάντων ἁπλούστερον . διήγημα δέ ἐστιν , ὡς εἴρηται καὶ μικρὸν ἔμπροσθεν , | ||
εἰ ἀφέλῃς τὸ ἐπιμύθιον : τότε γὰρ μυθικὸν γίνεται τὸ διήγημα : καὶ πρὸς τοὺς ἀγῶνας δέ : ἔστι γὰρ |
Πρωτέως γυνήνοσφίσει σε τῶν γάμων τῆς Ἑλένης . ἡ δὲ ἀπόδοσις τῆς συντάξεως ὑπερβατή ἐστιν εἰς τὸ νοσφιεῖ γάμων . | ||
αὐτὴν ἀνέθηκεν . Ἡ μὲν τελεία τοῦ ὁρισμοῦ τοῦ ῥήματος ἀπόδοσις εἴη ἂν παραπλησίως τῷ ἀποδοθέντι τοῦ ὀνόματος ὅρῳ φωνὴ |
. Ἔτι πέντε μερῶν ὄντων τοῦ πολιτικοῦ λόγου , τουτέστι προοιμίου , διηγήσεως , ἀντιθέσεως , λύσεως καὶ ἐπιλόγου , | ||
ὄντων τῶν τοῦ λόγου μερῶν , ὡς πολλάκις εἴρηται , προοιμίου , διηγήσεως , ἀντιθέσεως , λύσεως , ἐπιλόγου , |
λέγειν . γένους μὲν δὴ λόγων ἑνὸς ἀσκητὴς ἐγένετο τοῦ δικανικοῦ καὶ περὶ τοῦτο μάλιστα ἐσπούδασε . χαρακτῆρα δὲ τὸν | ||
: καὶ πάλιν ἡ ἀπὸ τούτων τομή : τοῦ μὲν δικανικοῦ εἰς κατηγορίαν καὶ ἀπολογίαν , τοῦ δὲ συμβουλευτικοῦ , |
ἐγκώμιον δὲ τὸ πολλοὺς περιλαμβάνον . ἐρώτησις , πεῦσις καὶ ἀνάκρισις διαφέρει . ἐρώτησις μὲν γάρ ἐστι συντόμου ἀποκρίσεως ζήτησις | ||
ἐστι σύντομος ἀπόκρισις , πεῦσις δὲ μακρᾶς πράξεως ἀπαγγελία , ἀνάκρισις δὲ δευτέρων ἐξέτασις . ἔσται τοῦ γενήσεται διαφέρει . |
οἷον τὸ δίκαιον τοῦ δικανικοῦ ἔστι , τὸ ἀγαθὸν τοῦ συμβουλευτικοῦ , τοῦ δὲ πανηγυρικοῦ τὸ καλόν . Καὶ κατὰ | ||
ὄντων εἰδῶν , τοῦ τε δικανικοῦ λέγω καὶ πανηγυρικοῦ καὶ συμβουλευτικοῦ , ἐν πᾶσιν ἡ χρεία τοῦ προγυμνάσματος τούτου εὑρεθήσεται |
πλεῖστον μετεσχηκότας συγγραμμάτων διαπορεῖσθαι τῆς ὀρθῆς δοκούσης γεγράφθαι παρὰ σοὶ ἐξηγήσεως . βασιλεὺς οὖν Δαρεῖος Ὑστάσπου βούλεται τῆς σῆς ἀκροάσεως | ||
τὴν ἱστορίαν , οὐ μὴν ἀλλὰ καὶ τὴν οἰκονομίαν τῆς ἐξηγήσεως : διὸ τὰ τῆς ἱστορίας τοὺς φιλομαθεῖς δύναται ἀκριβέστερον |
καὶ καταψηφισθείς , πέντε ταλάντοις ἐζημιώθη . εἰσαγγελία δέ ἐστι κατηγορία διὰ τὰ ἀδίκως ἢ κακῶς πεπραγμένα . . ἐπὶ | ||
εἰκότως οὖν ζητοῦμεν τὸν τρόπον τῆς ὑπάρξεως . οὐδεμία ἄλλη κατηγορία δέκα εἴδη ἔχει , εἰ μὴ τὰ πρός τι |
ὧν δ ' ἐστὶν ἀναιρετικὰ προηγουμένως βοηθήματα , ἀπὸ τούτων ἔνδειξις τῶν συμφερόντων γίνεται : ἀναιρετικὰ δ ' ἐστὶ προηγουμένως | ||
οὐκ ἐσθίει τῷ τε ὄνῳ ἐμποδίζει . Ἑρμηνεία . Πονηρίας ἔνδειξις ἀνδρὸς ἀναιδοῦς Τροφῆς κωλύειν ἄλλον , ἧς οὐχ ἅπτεται |
φιλοσοφίαν . συμβάλλεται δέ , ὡς εἴρηται , τὸ παρὸν σύγγραμμα καὶ εἰς τὰς διαλεκτικὰς μεθόδους . ἀλλὰ πρῶτον εἴπωμεν | ||
τοῦτο αἰσχυνόμεθα οἱ φιλοῦντες ἐκεῖνον ; Παρμενίδης τοίνυν ἔστιν αὐτῷ σύγγραμμα θεῖον . τί οὖν πρὸς τὸ ἓν καὶ πολλὰ |
τῆς τριακάδος τοῦ ξανθικοῦ μηνός . εἰ δέ τινα τῶν πολιτευμάτων Φίλιππος ἢ Ἀλέξανδρος ἀπέδειξαν ἑαυτοῖς ὑπεναντία , παραγινέσθωσαν πρὸς | ||
μὴ βουλεύεσθαι τὰ περὶ τῶν διαλύσεων ἀλλὰ τοὺς προεστῶτας τῶν πολιτευμάτων καὶ σαφῶς εἰδότας τίνα διαφορὰν ὁ πόλεμος ἔχει τῆς |
δὲ διήγημα εἰς διήγησιν , ἡ δὲ ἀνασκευὴ καὶ ἡ κατασκευὴ εἰς τοὺς ἀγῶνας , ὁ δὲ κοινὸς τόπος εἰς | ||
ἀναλλοίωτον τὸ σῶμα , διὰ παντὸς ἂν ἔμενεν ἡ ἀρίστη κατασκευὴ καὶ οὐκ ἂν ἐδεῖτο τέχνης ἐπιστατούσης αὐτῷ : ἐπειδὴ |
τῶν δικαιολογικῶν γίγνεται στάσεων , οἷον ἐπ ' ἐκείνου τοῦ ζητήματος φυγάδες πόλιν ἔκτισαν καὶ γράφει τις στρατεύειν ἐπ ' | ||
. Προκατασκευαζόμενος δὲ γίνεται , ὅτ ' ἂν πρὸ τοῦ ζητήματος ἕτερον ἀναγκαῖον ᾖ ζητῆσαι στοχαστικῶς , ὡς ὂν ἢ |
γε εἰς θειασμὸν Ἰαμβλίχου φέρει . τούτων γὰρ οὐδὲν εἴχομεν ἀναγράφειν , ὅτι τὸ μὲν ἐπέκρυπτεν ἴσως Αἰδέσιος αὐτὸς διὰ | ||
Ἀσσυρίων μεγάλας πράξεις ἐπετελέσατο : περὶ οὗ τὰ κατὰ μέρος ἀναγράφειν πειρασόμεθα . γενόμενος γὰρ φύσει πολεμικὸς καὶ ζηλωτὴς τῆς |
Βουταλίωνι , ὅπερ δρᾶμα τῶν Ἀγροίκων ἐστὶν [ ἑνὸς ] διασκευή . φησὶ γάρ : καὶ μὴν ἑστιάσω τήμερον ὑμᾶς | ||
τὰ ἐνδύματα . . πανοπλία κυρίως ἡ τῶν ὅπλων πάντων διασκευή : ἐνταῦθα δὲ καταχρηστικῶς . . πανοπλία μὲν ἡ |
γίνεσθαι : „ ἄνθρωπε τοῦ θεοῦ , εἰσῆλθες πρὸς μὲ ἀναμνῆσαι τὸ ἀδίκημά μου καὶ τὸ ἁμάρτημά μου „ : | ||
πράξεων , ὡς πεποίηκεν ὁ Δημοσθένης : βούλομαι δὲ ὑμᾶς ἀναμνῆσαι , τίνων προσήκει λόγον παρὰ πρεσβευτοῦ λαβεῖν , πρῶτον |
ταῦθ ' ὁ πατήρ , ἢ ὡς ἔστιν τις ἄλλη μίσθωσις πλὴν ἧς ἡμεῖς δείκνυμεν , ἢ ὡς οὐκ ἀφῆκεν | ||
. ἑκούσια μὲν πρᾶσις ὠνὴ δανεισμὸς ἐγγύη χρῆσις , παρακαταθήκη μίσθωσις ἢ δούλου ἢ τεχνίτου : ἑκούσια δὲ λέγεται ταῦτα |
ἕνεκα πᾶσα ἡμῖν ἐστιν ἡ σκέψις τὰ νῦν . Λέγε σαφέστερον . Ψυχῆς ἦν ἕνεκά που ; Πάνυ μὲν οὖν | ||
καὶ Λακεδαιμονίους ἐπιβουλευόμενα : ἀντὶ τοῦ ἐπικίνδυνα ἐξ ἐπιβουλῆς . σαφέστερον : ἐπιφανέστερον ἀναγκαῖον . . . : δημηγορία Ἀλκιβιάδου |
δύο ἐπιχειρημάτων πίστεις καὶ ἡ ἀντιπαράστασις δύο καὶ εἰς ἕκαστον ἐπιχείρημα ἐργασίαν δῶμεν καὶ καθ ' ἑκάστην ἐργασίαν αὖθις ἐνθύμημα | ||
ἑνικώτερον : τοῦτο δέ φαμεν προσήκειν ταῖς ἀρχαῖς . Τὸ ἐπιχείρημα δοκεῖ μὲν ἀναιρεῖν καὶ τὴν ὑπόστασιν τῶν γενῶν , |
εἶχες χλαμύδιον καὶ παῖδ ' ἕνα . ἡ τῶν ὁμοίων αἵρεσις μάλιστά πως τὴν τοῦ βίου σύγκρασιν ὁμόνοιαν ποιεῖ . | ||
ἐγένετο . πλοῦτος ἄρα καὶ ὑγίεια δῶρα ἄμφω ἐστόν : αἵρεσις δὲ ἐρρωμένη καὶ διάνοια ὑγιαίνουσα αἱρεῖται τὰ βελτίω , |
ψεῦδος : οὕτω γὰρ ἂν κατάφασις ὑπῆρχεν ἢ ἀπό - φασις , ἀλλ ' ἐὰν προστεθῇ τι , δῆλον ὅτι | ||
δίκαιος οὐκ ἔστιν . ἡ μὲν γὰρ ἁπλῆ ἀπό - φασις , ὡς εἴρηται , ἁρμόζει καὶ ἐπὶ τῶν λίθων |
παρ ' Ἀθηναίοις οἱ ἀποδέκται , ἧς πολλάκις μνημονεύουσιν οἱ ῥήτορος καὶ οἱ κωμικοί . Ἀριστοτέλης δ ' ἐν τῇ | ||
. . . : Περὶ Ἀλεξάνδρου η . | Περὶ ῥήτορος ἢ πολιτικοῦ . | Τέχνην ἐγκωμιαστικήν . . . |
ἡ ἀμφισβήτησις : ἀλλ ' ἡ ζήτησίς ἐστι καὶ ἡ ἀμφισβήτησις , εἰ χρηστὸς ὁ Τιμοκράτους νόμος : ὁ δὲ | ||
αὐτὴν εἰς γάμον , ἀμφισβητοῦσιν : ἐνταῦθα διαθήκης καὶ νόμου ἀμφισβήτησις καὶ ἑνὶ λόγῳ , ὃν τρόπον ἐπὶ τῷ ῥητῷ |
αἵρεσιν : φυσιολογία , αἰτιολογία , σημείωσις καὶ τέταρτον τὸ ὑπαγορεύειν αὐταῖς τὰ αἴτια τῆς θεραπείας . ἐμπειρικὴ δέ ἐστιν | ||
μερῶν αὐτοῦ . Δοκεῖ μὲν οὖν καὶ αὐτὴ ἡ ὄψις ὑπαγορεύειν , ὅτι σφαῖρά ἐστιν ὁ κόσμος . Οὐ μὴν |
ἐβούλετο , καὶ παρῄνει τοῖς Ἀθηναίοις τοιάδε . Ἡ μὲν ἐκκλησία περὶ παρασκευῆς τῆς ἡμετέρας ἥδε ξυνελέγη , καθ ' | ||
τοὺς ἐκκαύσαντας τὸ δεινὸν καὶ κατασβέσαι . ἡ μὲν δὴ ἐκκλησία διελύετο . Οἱ δ ' ὕπατοι τῇ κατόπιν ἡμέρᾳ |
ὑμᾶς εὔνοιαν στέρονται τῆς πατρίδος . ὧν ἐπέρχεταί μοι πρώτους ἐξετάσαι τοὺς ἐκ Κορίνθου φεύγοντας . ἀναγκάζομαι δὲ λέγειν πρὸς | ||
οἷον νέος πλούσιος : ἔχει γὰρ ἐνταῦθα ἡλικίαν καὶ τύχην ἐξετάσαι καὶ τὰ παρακολουθοῦντα τούτοις : τὰ δὲ ἐγκωμιαστικὰ δηλονότι |
πέψιν . Ὑπὲρ μὲν οὖν τούτων ἐν τοῖς ἑπομένοις ἔσται φανερώτερον . Τῶν δ ' ἄλλων ἐκεῖνο δεῖ λαβεῖν πρῶτον | ||
τὸν πόλεμον προκεκρίκασιν : ἐπεὶ δ ' ἐξεπολεμήθησαν λοιπὸν ἡμῖν φανερώτερον , καὶ μαντείας ἡμῶν ἐξεμάνθανον , καὶ λόγια κατ |
, ὅτι ἀμήχανον τοὺς αὐτοὺς δύνασθαι καλῶς ἀμφοῖν ἐπιτροπεύειν , ἱερωσύνης τε καὶ βασιλείας , ὧν ἡ μὲν ἐπαγγέλλεται θεοῦ | ||
ὑπ ' αὐτῶν τούτων προὐκρίθην ἐν τοῖς εὐγενεστάτοις κληροῦσθαι τῆς ἱερωσύνης τῷ Ἡρακλεῖ , ὡς ἦρχον ἀρχὰς δοκιμασθείς . καί |
δὲ πλαστικῷ κηροὶ καὶ μικρὰ ἄττα ἀγάλματα τῆς τέχνης ταύτης προοίμια . διδάσκει δὲ καὶ αὐλητὴς τὸν αὐλητικὸν αὐτὸς προεμπνέων | ||
ὅτι τετραμεροῦς ὄντος τοῦ λόγου καὶ ἐν πρώτοις μὲν ἐπιδεχομένου προοίμια οὕτω καὶ τῆς τῶν πραγμάτων φύσεως ἀπαιτούσης , μετὰ |
τὸ βούλημα τῆς ψυχῆς ἐστιν ἐμφανές , οἷον ἐπὶ τῆς ὁριστικῆς καὶ προστακτικῆς καὶ εὐκτικῆς καὶ ὑποτακτικῆς , ἐπ ' | ||
τινὰ ὁ τυραννοκτονήσας τιμάσθω : ὅπερ πάνυ ἐμφανέστατον γενήσεται μετὰ ὁριστικῆς προφορᾶς , καὶ μάλιστα ἐπὶ παρῳχημένου χρόνου , ὁ |
ἐφ ' ἑκάτερον γὰρ τοῦ προτεθέντος προβλήματος ἐπιχειρεῖ καὶ τὰ κατασκευαστικὰ τοῦ αὐτοῦ καὶ ἀνασκευαστικὰ λαμβάνει , εἶτα τοῖς ἰσχυροτέροις | ||
εἰςήνεγκα , καὶ δυνάμενον ἅπαντας ὠφελεῖν , καὶ ὅσα τοιαῦτα κατασκευαστικὰ τοῦ χρώ - ματος . ΜΕτὰ ταῦτα θήσεις τοὺς |
τοῦ φαρμάκου μεταλήψει : δεῖ δὲ τὰ σημεῖα ἐπὶ τοῦ στοχασμοῦ ἀνεύθυνα εἶναι καὶ ὁμολογεῖσθαι περί τε τοῦ φεύγοντος καὶ | ||
: ἀποδείκνυται δὲ τὸ κρινόμενον : καὶ ὅτι τὸ μὲν στοχασμοῦ μόνου : τὸ κρινόμενον δὲ καὶ ἐν ταῖς ἄλλαις |
οὐδετέρου . . καλὸν δ ' ἐστὶ ] τοῦτο καλεῖται ἐπιδιόρθωσις . . . . φοβηθεὶς γὰρ τὸ εἰπεῖν ἀλλ | ||
λέγων . Πλεονασμῶν δὲ ἕξ ἐστι σχήματα , προδιόρθωσις , ἐπιδιόρθωσις , προκατάληψις , παράλειψις ἤτοι ὑποσιώπησις , διατύπωσις , |
δὲ οὐδέν ἐστι τοιοῦτον : ἀπ ' ὀρθώσεως : ἡ βίβλος τοῦ πατριάρχου . αὐτά τ ' ἔσται . γρ | ||
. . . ] [ Ἡ μὲν οὖν πρὸ ταύτης βίβλος , τῆς ὅλης συντάξεως οὖσα δεκάτη , τὸ τέλος |
πάντα ὑφίστησιν αὐτὴ καθ ' ἕνα λόγον προηγούμενον , χρὴ διασκέψασθαι . εἰ μὲν οὖν σύμμιξίς ἐστιν ἀφ ' ὅλων | ||
, ἔδοξε τοῖς Ἀθηναίοις ἐκπέμψαι τινὰς τῶν ἀρίστων ἀνδρῶν καὶ διασκέψασθαι τὰ κατὰ τὴν νῆσον καὶ τοὺς Ἐγεσταίους . παραγενομένων |
: δῆλον γὰρ ὅτι κειμένης τῆς ἀντιθέσεως διανοίας . ἡ λύσις ἂν ἐκ διανοίας ἐγένετο . οἷον , ἐκήρυξας δώσειν | ||
οὐκ ἐξαλλάσσεται ἡ θεραπεία . κένωσις γὰρ ἐπ ' ἀμφοτέρων λύσις , ἐναντία τῷ πάθει . οὐ γὰρ ἀπὸ τῶν |
οὐδὲ ἔριδας καὶ φθόνους καὶ αἰσχρὰ κέρδη , σωφροσύνης δὲ ὑπομιμνήσκων καὶ δικαιοσύνης καὶ ὁμόνοιαν αὔξων , ἀπληστίαν δὲ καὶ | ||
κιθάραν τὸν Ἱέρωνα τῷ Πινδάρῳ . Διὸ καὶ ὁ ποιητὴς ὑπομιμνήσκων αὐτὸν τῆς ἐπαγγελίας ἀπὸ τῆς κιθάρας ἤρξατο . . |
τῇ προβολῇ χρησόμεθα , ὡς δέδεικται : τίς δὲ ἡ προβολὴ σκοπήσομεν ἐπὶ παραδείγματος : πολιορκουμένης πόλεως στρατηγὸς κατέσκαψε τὸ | ||
, καὶ μηδενὸς καταίροντος δημοσίων ἀδικημάτων φεύγει : ἡ μὲν προβολὴ φανερὰ , τὸ δὲ μόριον τοῦ δικαίου , εἰ |
πάροδον καὶ μνησθῆναι τοῦ πρὸς μητρός σου θείου Καλλικλέους , μνησθήσομαι . ἢ οὕτως : εἰ δὲ δὴ καὶ τῷ | ||
ξύμμαχοι ἔπραξαν ἢ πρὸς τοὺς Ἀθηναίους οἱ ἀντιπόλεμοι , τούτων μνησθήσομαι . Χαροιάδου γὰρ ἤδη τοῦ Ἀθηναίων στρατηγοῦ τεθνηκότος ὑπὸ |
ἐν τῇ κεφαλῇ μετὰ ὀστοῦ διακοπῆς : ὑγιάζει γὰρ χωρὶς ἀνασκευῆς , ποιεῖ καὶ πρὸς νύγματα καὶ σκόλοπας , ἀνθρωπόδηκτα | ||
κατὰ τὸν αὐτὸν χρόνον καὶ τὰ ἑξῆς . Περὶ δὲ ἀνασκευῆς καὶ κατασκευῆς εἴπομεν ὅτι οἱ αὐτοὶ τόποι χρήσιμοι , |
μάτην οἱ διάλογοι γίγνωνται . Ἀλλ ' ᾤμην εἰδέναι . Τρίτον δ ' ἔτος καὶ τέταρτον καὶ πέμπτον οὐχ οὕτως | ||
τὸ μὴ ἐξεῖναι τῆς Ἀττικῆς ἐπιβαίνειν τὸν ὅλως φονεύσαντα . Τρίτον δ ' ἕτερον πρὸς τούτοις δικαστήριον , ὃ πάντων |
' οὐ δικαστήριά τε καὶ ἰατρεῖα πολλὰ ἀνοίγεται , καὶ δικανική τε καὶ ἰατρικὴ σεμνύνονται , ὅταν δὴ καὶ ἐλεύθεροι | ||
κωμική , καὶ ἐν τῇ πεζῇ ἡ ἱστορικὴ καὶ ἡ δικανική . ἆρα γὰρ οὐδ ' ὁ λόγος ἐστὶ γενικός |
ἐπὶ τῇ γυναικὶ κρίνει μοιχείας , ” ἀναντιῤῥήτως ἦν τὸ ζήτημα ὅρος , εἰ οὗτος μοιχός : ἐπειδὴ δὲ φονευθέντος | ||
. εἶθ ' ἡκόντων τουτωνὶ τῶν νῦν γραμμάτων ἕτερον ἀνέφυ ζήτημα τὸ τί ταύτην ἐποίησε τὴν ἐπιστολήν ; οὐ γὰρ |
; ἀδύνατον ἀντειπεῖν . Λέγε δὴ πάλιν ὃ Δημοσθένης κατὰ Δημοσθένους ἔγραψε . προσέχετ ' ὦ ἄνδρες . Ἡ βουλὴ | ||
δὲ ταῦτα πρεσβύτερα τῆς Δεινάρχου ἀκμῆς . ὁ μὲν γὰρ Δημοσθένους περὶ τοῦ ὀνόματος λόγος , ἐν ᾧ τούτων μέμνηται |
. ἔτι δὲ εἶπεν Ἡροδότου τὰ Περσικά : τὰ δὲ Θουκυδίδου τὰ Πελοποννησιακά : τὰ δὲ Ξενοφῶντος αἱ Ἑλληνικαί : | ||
γραμματικός τις Ἀρεθούσιος ἔφασκε χρῆσθαι αὐτῷ Φύλαρχον : ὃς οὐδὲ Θουκυδίδου λέγοντος ἤκουσε „ καθὸ δεῖ εἰς Σικελίαν πλεῖν „ |
τε καὶ δόξαν . ἔγραψε γὰρ τῶν μὲν ὀρφανικῶν χρημάτων ἐπιτροπεύειν τοὺς ἀγχιστεῖς τοὺς ἀπὸ πατρός , τρέφεσθαι δὲ τοὺς | ||
τὴν μὲν αὐτὸς ἱκανὸς ἀσκεῖν , τὴν δὲ ἄλλον ἀσκοῦντα ἐπιτροπεύειν . τοῦτ ' οὖν ἐν πόλει ὑπάρχον δεῖ πρῶτον |
Σόλωνα ἐν ἀγορᾷ στήσετε . ” ἀπὸ διανοίας δὲ τοῦ γράψαντος , ὡς ἐν τῷ κατὰ Ἀνδροτίωνος . συνιστὰς γὰρ | ||
τινὸς ἤκουε τοῦ Κράτητος : ὅτε καὶ τὴν Πολιτείαν αὐτοῦ γράψαντος , τινὲς ἔλεγον παίζοντες ἐπὶ τῆς τοῦ κυνὸς οὐρᾶς |
φορέουσα λιπαυγέσιν ὀφθαλμοῖσιν . σπληνὶ δ ' ἐπ ' ὀκρυόεντι πλατυνόμενον βούγλωσσον σφιγκτῷ σὺν τελαμῶνι νοσηφόρον αἴνυται ἄχθος . δευόμενον | ||
τὸ μυρίον ὕδωρ τοῦ Νείλου τοὺς ἐν Αἰγύπτῳ καρποὺς ποιεῖ πλατυνόμενον . θαυμαστοὶ δὲ καὶ ἀγχίνοοί εἰσιν , ἤν τε |
, ὡς οἴεται Καῖσαρ ὁ νέος ; πόθεν οὖν αὐτοῖς ἀμνηστία τοῦ φόνου καὶ ἡγεμονίαι ; ταῦτα γὰρ ἐπικαλεῖν , | ||
μετουσίαν τῆς τοιαύτης τραπέζης ἐκάλεσεν , εἰ μὴ παντελὴς ἐγεγένητο ἀμνηστία : τρίτον δ ' ὅτι λειτουργεῖν οὐδενὶ τῶν ἱερέων |
. ἀπὸ τοῦ : Ἀπὸ τίνος . ἀπὸ Πανός : Κατ ' ἐρώτησιν . οὐκ . ἀλλ ' ἀρχὰ μέν | ||
* προδοὺς Ναύπακτον ἀργύριον λαβών ἀγορᾶς ἄγαλμα ξενικὸν ἐμπορεύεται . Κατ ' ἐπεισόδιον μεταβάλλω τὸν λόγον , ὡς ἂν καιναῖσι |
: οὐ γὰρ εἰ ἀληθὲς εἰπεῖν , διὰ τοῦτο μία ἐρώτησις . ἐγχωρεῖ γὰρ καὶ μυρία ἕτερα ἐρωτηθέντα ἐρωτήματα ἅπαντα | ||
δὲ ὄντων τρία εἰσὶν τοῦ προσώπου μόνου , ἀποστροφή , ἐρώτησις , πεῦσις . ἀποστροφὴ μέν ἐστιν , ἡνίκα πρὸς |
πεισθήσῃ μοι οὔτ ' εἰ μή : ἐκεῖνος δ ' ἀκριβέστατα ᾔδει , ὅτι οὐ πεισθήσεται , καὶ ὅμως εἶπεν | ||
μνᾶ δ ' εἶχεν ἡ Ἀττικὴ δραχμὰς ἑκατόν , ὡς ἀκριβέστατα ἔστιν ἐν τοῖς Εὐπόλιδος Κόλαξιν δεῖπνον θὲς ἑκατὸν δραχμάς |
Ἱερομνήμονες . οἱ εἰς Πυλαίαν ἐκπεμπόμενοι γραμματεῖς . Ἱερὸν ἡ συμβουλή . ἐπὶ τῶν δεινῶν συμβουλεύειν . Ἱερόν τι νεωκορήσας | ||
ἀφ ' οὗ κωμῳδικὸν μορμολυκεῖον ἔγνων . ἀκραιφνὲς ὕδωρ ἱερὸν συμβουλή πλεκτὴν σχοῖνον τυφλότερος λεβηρίδος ἀναφλᾶν καὶ ἀνακνᾶν ἀνθρωπίζεται ἠντεβόλησε |
μυούμενός τις ἐμάνη καὶ ἀσεβείας κρίνεται : ἡ αὐτὴ γὰρ προδιήγησις ἁρμόσει τῷ προβλήματι , εἶτα καταβησόμεθα εἰς τὴν διήγησιν | ||
δέ τι συμφερομένη . εἴδη δὲ τῶν παραδιηγήσεων τρία , προδιήγησις , παραδιήγησις , ἐπιδιήγησις . καὶ προδιήγησις μέν ἐστιν |
εἴδη , πολλάκις διεμαρτυράμην , ὅτι ἐν τῷ περὶ μεθόδου δεινότητος λέγειν χρὴ καὶ ὅτι ἀκριβέστερον ἐκεῖ λέξομεν . Σχήματά | ||
λαμπρότητος καὶ ἀκμῆς ἔτι ἐνδεέστερον ἢ κατ ' ἐκείνας , δεινότητος δὲ τῆς μὲν ἐν μεθόδῳ μάλιστα , τῆς δὲ |
ἐξετάζει δὲ νῦν εἰ τούτων ἀναγκαίως τῇ τοῦ ὁρισμοῦ ἀποδείξει ἀπαιτουμένων , εὔοδόν ἐστιν ὁρισμοῦ ἀπόδειξιν γίνεσθαι . λέγει οὖν | ||
οἱ δ ' ἀπηρνοῦντο σκάφας : ἐπὶ τῶν ἄλλα μὲν ἀπαιτουμένων , ἄλλα δὲ μὴ ἔχειν ἀρνουμένων . Ἂν μὴ |
ἀλογῶ δὲ τὸ καταφρονῶ . . ΚΑΤΑΦΡΑΖΕΣΘΕ . Βουλεύεσθε , νοεῖτε . Παρολκὴ ἡ ΚΑΤΑ , τουτέστι περιττεύει . . | ||
ἔχετε ἔννοιαν αὐτῆς , ἔστιν ἀπόδειξις : εἰ δὲ οὐ νοεῖτε , πῶς ζητεῖτε τὸ μηδ ' ἀρχὴν νοούμενον ὑμῖν |
μαντεία , χρησμολόγιον , λόγιον , φήμη ἐκ θεοῦ , πρόρρησις , προαγόρευσις , χρησμῳδία , χρησμολογία , ἀνάρρησις , | ||
[ . . ] : ἰστέον ὅτι διαφέρουσι πρόγνωσις καὶ πρόρρησις , ὅτι ἡ μὲν πρόγνωσις κατὰ ἐνδιάθετον λόγον γίνεται |
προσώπου ἔχει . ὅταν οὖν ἐν ὑποθέσει παραληφθῇ ἀνεξέταστον , καθολικὸν ἡ τέχνη παραδίδωσι θεώρημα : ὡς χρὴ τῇ τοῦ | ||
τοῖς συστήμασιν ἀναλόγως . ἵνα δὲ ἐπὶ πάντων παρατηροῦντι τοῦτο καθολικὸν σύμφωνον ᾖ , ἑκάστου πολυγώνου τοὺς γνώμονας διαφέρειν ἀλλήλων |
τόν τε τῆς εὐθυδικίας καὶ τὸν δι ' ὃν ἡ παραγραφή : οἷον ἐγράψατο Τίμαρχος Αἰσχίνην παραπρεσβείας : ὁ δὲ | ||
με ἐπὶ τούτοις κρίνεσθαι καὶ οὐ δεῖ ἰδιώτην ὄντα , παραγραφή ἐστιν . Ἡ προβολὴ γίνεται , ὡς καὶ ἐν |
, ἐπῳδικὴ μὲν διὰ τὸ μετὰ τὴν κορωνίδα κεῖσθαι , μεσῳδικὴ δὲ διὰ τὸ ἑξῆς εἰσάγεσθαι ἑτέραν διπλῆν , ἐκ | ||
χοροῦ ἀντίστροφος μὲν διὰ τὸ ὁμοία εἶναι τῇ στροφῇ , μεσῳδικὴ δὲ διὰ τὸ μέσον τῆς διπλῆς τίθεσθαι καὶ ᾄδεσθαι |
ταῦτα : μῦθος , διήγημα , χρεία , γνώμη , ἀνασκευὴ καὶ κατασκευή , κοινὸς τόπος , ἐγκώμιον , σύγκρισις | ||
καὶ ἡ γνώμη , τὰ δὲ τοῦ δικανικοῦ ὡς ἡ ἀνασκευὴ καὶ κατασκευὴ καὶ ὁ κοινὸς τόπος , τὰ δὲ |
περὶ τούτου μοι ἔστιν ἅπασα ἡ σπουδή . ιαʹ . Σύγκρισις δέ ἐστι προσώπων ἢ πραγμάτων ἐξέτασις : προσώπων μὲν | ||
τυγχάνεις ὤν „ . οὕτω γὰρ οἱ ἀρχαῖοι ἐχρήσαντο . Σύγκρισις : Πλούταρχος ἐπέγραψε σύγγραμμά τι τῶν αὑτοῦ ” Σύγκρισις |
αὐτὸν ὡσὰν ἐν γενέσει ὄντα . ἀλλὰ τῆς μὲν Ἡσιόδου γενεαλογίας τελειοτέρα ποτ ' ἂν ἐξήγησίς σοι γένοιτο , τὰ | ||
, : οἱ μέν γε νομίζοντες οὐδὲν διαφέρειν καὶ τὰς γενεαλογίας μύθους εἶναί φασιν , οἷον εἰ βούλει , ὅσα |
λέγω ἴσως ἢ ἀντεῖπεν ἢ οὐκ ἐπείσθη , ἡ δὲ ἀποσιώπησις μείζονα τὴν ὑπόνοιαν πεποίηκεν , ὡς ἐπιβουλεύων τῷ πατρί | ||
Ἀθήνας , τῇ ὑποσιωπήσει καὶ πάλιν χρησάμενος . τὸ σχῆμα ἀποσιώπησις . τὰς Ἀθήνας ἐμφαίνει διὰ τῆς τοιαύτης ἀποσιωπήσεως . |
Ἕτερον δ ' , ὦ ἄνδρες δικασταί , σκέψασθε ὃ διαπέπρακται . ἐγὼ γὰρ τοῦτον προὐκαλεσάμην καὶ ἠξίωσα ἀκολουθῆσαι ὡς | ||
προσῆκεν οὔτε πλησμονῆς πω οὔτε μέθης : οὐ γάρ πω διαπέπρακται ἡμῖν ἃ βουλόμεθα , ἀλλ ' αὐτὰ πάντα νῦν |
οὗτος ὁ κατασκευάζων ἐπιτείχισμα ἐπὶ τὴν Ἀττικήν . Καὶ ἡ ἔνστασις μέντοι τοῦ πνεύματος ποιεῖ σχῆμα κάλλιστον , ἐὰν λέγωμεν | ||
τελευταῖον τὸ τοῦ μέλλοντος κεφαλαίου προκλητικόν : ἐπεὶ καὶ ἡ ἔνστασις καὶ ἡ ἀντιπαράστασις τὸν αὐτὸν ἔχουσι λόγον , οὐκ |
δεῖ σύστασιν μὲν εἶναι τῶν κεφαλαίων , οὐκέτι δὲ αὐτὰ κεφάλαια . ὅθεν καὶ τῶν ἀντιδίκων ὑπολήψεις ἐν προοιμίοις διαλαμβάνουσιν | ||
οὐ πρόσοδον μὲν ἐξ αὐτῶν οὐκ ἀποφαίνοντες , τὰ δὲ κεφάλαια φανερὰ ἀποδεικνύντες , ἀλλ ' αὐτὰ τὰ ἀρχαῖ ' |
εἶναι παρὰ τοῦ ῥήτορος αὐτοῦ τεθὲν ἄλλη ταχεῖα ἀπάντησις γέγονε κατασκευαστικὴ τοῦ λεχθέντος συμφέρει γὰρ τῇ πόλει . τὸ οὖν | ||
ἡ μικροψυχία . Ἔστι δὲ φρόνησις μὲν ἀρετὴ τοῦ λογιστικοῦ κατασκευαστικὴ τῶν εἰς εὐδαιμονίαν συντεινόντων . Σύμβωμοι δέ εἰσιν αὐτῆς |
ἐκ παραγραφῆς . Σωπάτρου . Τέσσαρας μὲν ἀπαριθμεῖται τοὺς τοῦ παραγραφικοῦ τρόπους ὁ τεχνικός : τρεῖς δέ εἰσι τῇ ἀληθείᾳ | ||
μὲν ἄνευ κατασκευῆς ἁπλῶς κατ ' ἀρχὰς τίθεται καὶ ἐν παραγραφικοῦ μοίρᾳ , ἐκεῖ δὲ ὡς ἑτέρως , οἷον ζωγράφος |
καὶ πολυλιμενότητα . Ἐν τούτῳ δὲ καὶ τὸ περὶ τῶν ἀκροπόλεων : αἱ μὲν ἐν μέσῳ πόλεών εἰσιν , αἱ | ||
. καὶ θύουσιν ἤδη τῇ Ἀθηνᾷ δῆμοι δύο ἐπὶ δυοῖν ἀκροπόλεων , Ἀθηναῖοι καὶ Ῥόδιοι , γῇ καὶ θαλάττῃ , |
ἔχει τοὺς δύο νόμους : ἀλλ ' ἐν μὲν τῇ ἀντινομίᾳ ἐπὶ ἤδη παραβεβασμένῳ νόμῳ ἡ κρίσις : ἐν δὲ | ||
καὶ ἡ διάνοια , εἰ γὰρ ὁ συλλογισμὸς ἐμπίπτει τῇ ἀντινομίᾳ , ἐν οἷς τὸ περιεχόμενον καὶ τὸ περιέχον ζητοῦμεν |
πολὺ δὲ ἔτι τούτων λαμπρότερον καί πως ἤδη τοῦ Περικλείου τύπου περὶ τὴν τοῦ λόγου τελευτὴν ” Εἰ δ ' | ||
αὐτοῖς ἐνδόξοις οὖσι , τοῦτο ἀπάγει τὸν λόγον ἀπὸ τοῦ τύπου τοῦ ἀρχαίου . ἐνταῦθα λέγεται , μή τι εἶπεν |
τὴν ἀκρόασιν ἐξ ὧν ἂν ὑπείπωμεν . Ἀλλὰ καὶ περὶ διηγήσεως λεκτέον , ὅτι καὶ διὰ πλειόνων καὶ ἐλαχίστων εἴποις | ||
ἐπίλοιπα κοινῶς εἴπω ὑμῖν καὶ ταύτῃ , τῆς πρώην ἁψάμενος διηγήσεως . εἶτα ἀναλαμβάνει τὰ προειρημένα καὶ οἱονεὶ ἀναγνωρισμὸν ποιεῖται |
μέλλοντος κεφαλαίου προκλητικόν : ἐπεὶ καὶ ἡ ἔνστασις καὶ ἡ ἀντιπαράστασις τὸν αὐτὸν ἔχουσι λόγον , οὐκ ἀεὶ τῆς ἐνστάσεως | ||
ἔνστασις βίαιόν τί ἐστιφήσει γὰρ μηδὲ ἐξεῖναι : ἡ δὲ ἀντιπαράστασις κατασκευάζει , ὅτι , εἰ καὶ ἔξεστιν , ἀλλ |
τῶν τελείων ὡς εἰσαγωγικώτερα : ἄλλως τε δὲ καὶ ἡ ἀντινομία δύο ἔχουσα νόμους καὶ οἷον διπλοῦν ὑπάρχουσα ῥητὸν καὶ | ||
προσδιώρισεν ὁ νόμος τὸ ποῖόν με γέρας αἰτεῖν δεῖ , ἀντινομία μὲν οὐκ ἔστι τοῦτο . ὅτι μηδὲ δύο ῥητῶν |
ἀρχαίων εἰς τοῦτο συνηγορούντων καὶ χρόνον ἄκαιρον δαπανήσωσιν , ὀλίγα παραθήσομαι ὡς τὰ κάλλιστα καὶ εὐσύνοπτα καὶ πολλῆς φλυαρίας ἐκτὸς | ||
δυνάμει , ἧς τὴν πλοκὴν ἂν οὕτω δέῃ εὐκαιροτέραν σοι παραθήσομαι , καὶ ἐν κύκλῳ δὲ καὶ ἔμπροσθεν , καὶ |
χολῆς , τουτὶ γὰρ μάλιστα ἐπιφαίνει . ταῦτα , ὦ Τυανεῦ , μὴ ἐκπληττώμεθα , ἔστι γὰρ φύσεως μᾶλλον καὶ | ||
πολλῷ χαλεπωτέρων ἦλθον , ὀλίγον δὲ πρὸ μεσημβρίας ” ὦ Τυανεῦ , ” φάναι , σφόδρα γὰρ δὴ χαίρειν αὐτὸν |
τι δοκεῖ οὕτως : ἀπορῶ μέντοι διατεθρυλημένος τὰ ὦτα ἀκούων Θρασυμάχου καὶ μυρίων ἄλλων , τὸν δὲ ὑπὲρ τῆς δικαιοσύνης | ||
καὶ τὰς ἐπιθέτους κατασκευὰς βέλτιον ἀποδειξαμένους . ἡ μὲν οὖν Θρασυμάχου λέξις , εἰ δὴ πηγή τις ἦν ὄντως τῆς |
τὴν συνήθειαν ἔστι παρ ' αὐτῷ ὁ Πηνέλεως καὶ τὸ χρέως . ἔστι δὲ αὐτοῖς σύνηθες καὶ τὸ συναλείφειν ἐνίοτε | ||
τὰς ἡμέρας , πλὴν ἐκείνης ἐν ᾗ ἐγὼ ἀπεῖπον . χρέως οὐδ ' ὁτιοῦν ὠφείλετ ' ἐπὶ τῇ ἐσχατιᾷ : |
τὸ τίς συστέλλει τὸ ι , ἐπειδὴ ἡ σύντομος τῆς πεύσεως ἀνάκρισις τὸν μακρὸν χρόνον τοῦ ι παρῃτήσατο : ὁ | ||
ἀστέρων τὴν πορείαν ποιῶν εὑρίσκεται ἐπὶ τοῦ θʹ κατὰ τὴν πεύσεως ὥραν ὅρα τὸν ὄντα ἐπὶ τοῦ ὑπογείου , εἰ |
τὸν δῆμον ἐδικαίωσε . καὶ μετὰ τοῦτ ' ἀνέγνω τὸ προβούλευμα . ὁ μὲν δὴ ταῦτ ' εἰπών τε καὶ | ||
πρὸς τὸ δημοτικὸν ἠρέσκετο διαλλαγαῖς , οὐκ εἴα γενέσθαι τὸ προβούλευμα τοιούτοις λόγοις χρώμενος . Ἐβουλόμην μὲν ἂν ἔγωγε καὶ |
εἰρωνείας καὶ ὁριοῦμαι αὐτήν , εἶθ ' οὕτως τὸν εἴρωνα διέξειμι , ποῖός τίς ἐστι καὶ εἰς τίνα τρόπον κατενήνεκται | ||
σχέτλια ἔδρων . ὧν τὰ ἀλλότρια ὑμῖν πρὸ τῶν ἡμετέρων διέξειμι , ἵνα εἰδῆτε πάντας ἐφησθησομένους Καρχηδονίοις , εἰ δίκην |
συνειληχὼς οἷός τε καθ ' ἑαυτὸν ἐνεργεῖν ἕκαστον αὐτῶν ἰδίᾳ προχειριζόμενος , καὶ οὔτε διδασκαλίας ἔξωθέν τινος οὔτε γυμνασίας δεόμενος | ||
μᾶλλον ἐπιχειρῶν καὶ ἐπὶ τῶν οὐσιῶν τὸν λόγον ὡς εὐδηλότερον προχειριζόμενος . τῶν γὰρ ἑπομένων ταῖς ὁρισταῖς οὐσίαις τὰ μὲν |
ὥς γέ μοι φαίνεται . μάλιστα μὲν γὰρ καὶ τῆς νενομισμένης ταυτησὶ τροφῆς καὶ κοινῆς ὑμᾶς εὐθὺς ἂν εὕροι τις | ||
χρησμόν : καὶ προείρηται αὐτῷ , εἰ λύσει πρὸ τῆς νενομισμένης ἡμέρας , ἕξει μίαν τῶν τριῶν : ἢ γὰρ |