. τρεῖς οὖν ἔχει τόπους ἡ ἀνάμνησις , τουτέστιν ἡ ἀνακεφαλαίωσις , τὸν ἐπὶ τέλει τοῦ λόγου , τὸν μεταξὺ | ||
εἰσίν . Αἱ δέ : αἱ πέτραι , οἰκήσεις : ἀνακεφαλαίωσις : αἱ νομαὶ δῆλον , ἢ αὗται αἱ πέτραι |
ἀλλ ' ἀγαθῇ τύχῃ , καὶ δέχομαι τὸ προοίμιον . προοίμιον γὰρ ὀνομάζω τὴν τήβεννον τῆς ἁλουργίδος καὶ τοῦ στεφάνου | ||
ἐλέγομεν τρόπον τινὰ αὐτό . Μακρόν , ἔφη , τὸ προοίμιον τῷ ἐπιθυμοῦντι ἀκοῦσαι . Ἀλλ ' , ἦν δ |
. Ἔτι πέντε μερῶν ὄντων τοῦ πολιτικοῦ λόγου , τουτέστι προοιμίου , διηγήσεως , ἀντιθέσεως , λύσεως καὶ ἐπιλόγου , | ||
ὄντων τῶν τοῦ λόγου μερῶν , ὡς πολλάκις εἴρηται , προοιμίου , διηγήσεως , ἀντιθέσεως , λύσεως , ἐπιλόγου , |
ὁ βασιλεὺς ὡμίλησε φιλοφρόνως , ὥστε μηδὲν ὑποπτεῦσαι περὶ αὐτοῦ πραγματικὸν ἢ διαφορᾶς ἔμφασιν ἔχον τῆς δοκούσης ὑποικουρεῖν ἐκ τῆς | ||
ἐργαζόμενα οὐχ ὁμοίως ἐργάζεται , ἀλλὰ τὸ μὲν μετὰ συνδέσμων πραγματικὸν πλῆθος ἢ μέγεθος , οἷον Ὄλυνθον μὲν δὴ καὶ |
καὶ τοῦ ῥήματος καὶ τῶν ἄλλων , περὶ ὧν ἐκ προοιμίων ὑπέσχετο ἡμᾶς ὁ Ἀριστοτέλης διδάξαι . Ὅτι μὲν εἰκότως | ||
ἀπαγορεύσεσιν ὑποτίθεται καὶ παρηγορεῖ τὸ πλέον ἢ κελεύει , μετὰ προοιμίων καὶ ἐπιλόγων τὰ πλεῖστα καὶ ἀναγκαιότατα πειρώμενος ὑφηγεῖσθαι , |
πρώτῳ : τάχα γὰρ οἷον ἐκ πυρείων τριβομένων πολλάκις τῶν ῥήσεων τοῦ φιλοσόφου ἐκλάμψειεν ἂν ἡ διάνοια : τὸ δὲ | ||
γίγνεται , ὅταν τις τὰ τοῦ ποιητοῦ τὰ μεταξὺ τῶν ῥήσεων ἐξαιρῶν τὰ ἀμοιβαῖα καταλείπῃ . Καὶ τοῦτο , ἔφη |
πανηγυρικῶς : γίνεται δὲ τοῦτο καὶ δικανικῶς : μελετᾶται τὸ συμβουλευτικὸν , ὅτε ἐναντιοῦνται ἡμῖν συμβουλεύσουσιν ἢ νόμος , ἢ | ||
, πραγματικὸν καὶ ἐπιδεικτικόν , οἱ δὲ τρία , δικανικὸν συμβουλευτικὸν πανηγυρικόν , οἱ δὲ τέταρτον τούτοις προστιθέασι τὸ ἱστορικόν |
. ἔτι δὲ εἶπεν Ἡροδότου τὰ Περσικά : τὰ δὲ Θουκυδίδου τὰ Πελοποννησιακά : τὰ δὲ Ξενοφῶντος αἱ Ἑλληνικαί : | ||
γραμματικός τις Ἀρεθούσιος ἔφασκε χρῆσθαι αὐτῷ Φύλαρχον : ὃς οὐδὲ Θουκυδίδου λέγοντος ἤκουσε „ καθὸ δεῖ εἰς Σικελίαν πλεῖν „ |
τὴν καταντικρὺ τοῦ θεάτρου ὄψιν , ὁπότε ἐβούλετο ὁ ποιητὴς διαλεχθῆναί τι ἔξω τῆς ὑποθέσεως ἄνευ τῶν ὑποκριτῶν πρὸς τὸ | ||
Ἀττικοὶ λέγουσιν , ἰδεῖν τί σε ἐβουλόμην , ἀντὶ τοῦ διαλεχθῆναί σοι ἐπιέναι : αὐτοῖς δηλονότι . ἐς μέσον λαβών |
ἐκβαλλομένων τῶν ὄψεων καὶ τῶν ὁρωμένων , οὐδὲ ἡ τοῦ βιβλίου , ἀλλὰ αὕτη κατὰ τὸ ἐν τοῖς ὅροις ἐκβαλλομένων | ||
εὔλογον ἄρα καὶ ἀναγκαιότατον . ἤδη εἰρήκαμεν τὸν σκοπὸν τοῦ βιβλίου τούτου . ἔφημεν δὲ καὶ ὅτι φιλοσοφία ἐστὶ φιλία |
βασιλικῷ τριγώνῳ παροδεύουσαν κατὰ τὸν καιρὸν καὶ τὴν καταρχὴν τῆς ἐπιγραφῆς ἤτοι θεμελιώσεως καὶ ὑπὸ πάντων τῶν ἀστέρων καλῶς μαρτυρουμένην | ||
, τῶν τοιούτων ἔθος ἐστὶ τὰς τιμὰς ἀναιρεῖσθαι , κἂν ἐπιγραφῆς τινος πρότερον ὦσι τετευχότες . εἶτ ' οὐκ αἰσχρὸν |
πλεῖστον μετεσχηκότας συγγραμμάτων διαπορεῖσθαι τῆς ὀρθῆς δοκούσης γεγράφθαι παρὰ σοὶ ἐξηγήσεως . βασιλεὺς οὖν Δαρεῖος Ὑστάσπου βούλεται τῆς σῆς ἀκροάσεως | ||
τὴν ἱστορίαν , οὐ μὴν ἀλλὰ καὶ τὴν οἰκονομίαν τῆς ἐξηγήσεως : διὸ τὰ τῆς ἱστορίας τοὺς φιλομαθεῖς δύναται ἀκριβέστερον |
ἀγαθὸν αὐτὸ τοῦτό ἐστιν τὸ ὑπὸ τῶν παιδίων καὶ θηρίων ζητεῖσθαι . οὗ γὰρ πάντα ἐφίεται , ἀγαθόν , τῆς | ||
ποιῆσαι κατηγορίαν καὶ πότε οὔ . ἕτεροι δέ γε ὑπέλαβον ζητεῖσθαι διὰ τούτων εἰ ὥσπερ ἐν ταῖς ἐνεργείᾳ τὸ ἔστι |
δέ ἐϲτι λέγειν , ὅπωϲ χρὴ πρὸϲ ἑκάϲτην διάθεϲιν ἰδίᾳ ἐνίϲταϲθαι . πρότερον δὲ ῥητέον περὶ τῶν ἐκ τῶν ἔξωθεν | ||
ὅϲον ἄν τιϲ μαθὼν ἱκανὸϲ ἂν εἴη τοῖϲ ἐξαίφνηϲ προϲπίπτουϲιν ἐνίϲταϲθαι παροξυϲμοῖϲ . διαφέρει δὲ λειποθυμία ϲυγκοπῆϲ , ὅτι ἡ |
' αὐτῶν τῶν ὀνομάτων ποιεῖσθαι τὰς διαβολάς : οὐ γὰρ ῥητορικὸν ἀρχόμενον πολλοῖς προσκρούειν . ἀνύει δὲ πολλὰ διὰ τῆς | ||
: ἐπεὶ τάχιστ ' κτλ . . . ] Σχῆμα ῥητορικὸν τὸ λεγόμενον διηγηματικόν . . : δῆθεν ] Ἀληθῶς |
, λαβέ μοι ταυτασὶ τὰς μαρτυρίας , ὡς ἐγένετο Πασίων Ἀρχεστράτου . Εἶτα τὸν σῴσαντα μὲν ἐξ ἀρχῆς τὰ πράγματα | ||
Ἐπικούρου φύσιν καὶ εἰπόντα μητρόπολιν εἶναι τῆς φιλοσοφίας αὐτοῦ τὴν Ἀρχεστράτου Γαστρολογίαν , ἣν πάντες οἱ τῶν φιλοσόφων γαστρίμαργοι Θέογνίν |
ἄλλος ὁ αἰών . εὗρεν δὲ καὶ εἶδος συγγραφῆς τὸ διαλογικόν : εἰ γάρ τις εἴποι ὅτι καὶ Ζήνων πρὸ | ||
δὲ διαγράφει ἐνταῦθα τῶν ῥαθυμούντων . ἔστι δὲ τὸ σχῆμα διαλογικόν . εἶτα τῇ ἐρωτήσει τὴν ἀπόκρισιν οὐκ ἀποδίδωσιν , |
τοῦ πράγματος ὑπάρχει ζήτησις μόνου . Πολλὴ δὲ ἡ τοῦ προγυμνάσματος τούτου χρῆσις καὶ πρὸς πολλὰ ὠφέλιμος , εἴ γε | ||
φθάσαντα βίον : ἔπειτα ἐλέου ἐκβολήν , καὶ τελευταῖα τοῦ προγυμνάσματος τὰ τελικὰ κεφάλαια , νόμιμον , δίκαιον , συμφέρον |
φιλοσοφίαν . συμβάλλεται δέ , ὡς εἴρηται , τὸ παρὸν σύγγραμμα καὶ εἰς τὰς διαλεκτικὰς μεθόδους . ἀλλὰ πρῶτον εἴπωμεν | ||
τοῦτο αἰσχυνόμεθα οἱ φιλοῦντες ἐκεῖνον ; Παρμενίδης τοίνυν ἔστιν αὐτῷ σύγγραμμα θεῖον . τί οὖν πρὸς τὸ ἓν καὶ πολλὰ |
προαιρούμενος εἶπε Σωκράτης κάθηται , ἀπόκρισιν δὲ οὐ δέδωκεν . Ἐπειδή , φησί , δῆλόν ἐστι τί ἐστι τὸ ἐν | ||
οὖν τὰ καὶ πρὸς αὐτὸν ἀντειρημένα τυγχάνει , θεασώμεθα . Ἐπειδή ἐστι διττὴ γνῶσις , ἡ μὲν τῶν ἔξω πραγμάτων |
ἐξεβλήθη παρ ' ἐμοῦ . μὴ δυνηθέντες γάρ τινες τοῦτο συντάξαι , τὸ λειβομένα προσέθηκαν . σὺ δέ γε οὕτω | ||
ταὐτὸν τῷ σκέψασθαι , βουλεῦσαι δὲ τὸ ἐνθυμηθῆναί τι καὶ συντάξαι κακόν . οἷον βουλεῦσαι φόνον ἢ ἱεροσυλίαν . βούλεσθαι |
τοῦ τραύματος , ἀλλ ' ἐπὶ τὴν ἴασιν ὁρμήσας ἐχρησάμην Ἑρμογένους τῇ χειρί . μετὰ τὴν ἀρχὴν καὶ ταῦτα . | ||
προσδοκᾶν ἀποβήσεσθαι , τῶν δὲ σῶν πραγμάτων , ἃ τῶν Ἑρμογένους ἐδεῖτο γραμμάτων , οὐκ ἠμελήσαμεν , ἀλλ ' ἡμεῖς |
φιλότιμον καὶ σφόδρα ἔνδοξον εἴη τὸ γένος , μνημονεύσεις διὰ βραχέων καὶ γένους , εἶθ ' οὕτω τῶν πράξεων , | ||
καὶ βεβόλητο καὶ βεβολέατο : καὶ διὰ τὴν ἐπαλληλίαν τῶν βραχέων ἔκτασις γέγονεν τοῦ ε εἰς τὸ η βεβολήατο . |
δικάζεσθαι , καὶ μὴ , καὶ διόλου κατασκευάσεις ὡς ἀντιληπτικὸν κεφάλαιον : καὶ μετὰ ταῦτα προςθήσεις τῇ λύσει καὶ στοχαστικὰ | ||
προκατασκευάζων διὰ τῶν ὀνομάτων ὃ βούλεται δεῖξαι . τὸ δὲ κεφάλαιον τοῦ λεγομένου , ἔστιν ἐν παντὶ διαιρετῷ καὶ πλέον |
' ὑβρισμοὺς οὐκ ἐναισίους ἐμοί . ἦν μὲν γὰρ αὐτῶι σκοπὸς ἀεὶ τοὐμὸν κάρα , τοῦ δ ' ἀγκυλητοὺς κοσσάβιους | ||
τῆς δημοκρατίας πολιτευόμενος : εἰκότως : ᾧ γὰρ τὸ πλέον σκοπὸς ζητεῖν , δωρεὰν λαμβάνειν , κἂν ἡ πόλις βλαπτομένη |
οὖν τὰς συνθήκας τὰς ἐπὶ Σκιπίωνος οὐδὲν χρῄζειν δικῶν οὐδὲ διορθώσεως , ὅσα μὴ ἐξ αὐτῶν παραβαίνεται μόνα . οἳ | ||
γραφέντα καλῶς μὴ μετεχέτω φθόνου , τὰ δὲ ἀγνοηθέντα τυγχανέτω διορθώσεως ὑπὸ τῶν δυνατωτέρων . διεληλυθότες δὲ ὑπὲρ ὧν προῃρού |
ρ ψ , ἠναγκάζετο πρῶτον ἢ περὶ τῶν εἰς αν διαλαβεῖν ἢ περὶ τῶν εἰς αξ ἢ περὶ τῶν εἰς | ||
ἕτερα μετατιθεμένης μόρια . τὸ σύμπαν οὖν τοῦ λόγου ἐστὶ διαλαβεῖν περὶ τῶν ἐν τοῖς περιπνευμονικοῖς γινομένων ἀποστημάτων . διμερὴς |
τόνδε , ὡς καλὸν ἐπὶ τοῖς ἐκ τῶν πολέμων θαπτομένοις ἀγορεύεσθαι αὐτόν . ἐμοὶ δὲ ἀρκοῦν ἂν ἐδόκει εἶναι ἀνδρῶν | ||
ἐπιγέγραπται τὸ βιβλίον , κατηγορία δέ ἐστι τὸ κατά τινος ἀγορεύεσθαι ἤγουν λέγεσθαι , τὸ δὲ λέγεσθαι φωνή ἐστι : |
ἀνευρίσκει τὴν ἰδέαν , ἀφ ' ἧς ἡ τοῦ ἀγάλματος διατύπωσις γέγονε , καὶ καταμανθάνει αὐτὸ ἀκριβῶς τῷ ἀρχετύπῳ παρατιθείς | ||
ὅσα κατὰ φύσιν ἀδύνατα . σχῆμα δὲ λέγεται ἡ τοιάδε διατύπωσις καὶ διάπλασις : μορφὰ δὲ ἡ ἔξωθεν ἐπιφαινομένη ποιότης |
ἐμοὶ δὲ λίαν ἄτοπον ἔδοξεν ἀνδρὸς ἀρετὰς ὅλην πληρούσας ὑπόθεσιν ἐγκωμίου πάρεργον εἶναι . ὅθεν τὰ τοῦδε σιγῇ παραδοὺς πάλιν | ||
παντὶ ὁμίλῳ . χρώμεθα γάρ : τὸ δεύτερον κεφάλαιον τοῦ ἐγκωμίου , ἡ ἀγωγή οὐ ζηλούσῃ : οὐ μιμουμένῃ . |
τὴν ἀκρόασιν ἐξ ὧν ἂν ὑπείπωμεν . Ἀλλὰ καὶ περὶ διηγήσεως λεκτέον , ὅτι καὶ διὰ πλειόνων καὶ ἐλαχίστων εἴποις | ||
ἐπίλοιπα κοινῶς εἴπω ὑμῖν καὶ ταύτῃ , τῆς πρώην ἁψάμενος διηγήσεως . εἶτα ἀναλαμβάνει τὰ προειρημένα καὶ οἱονεὶ ἀναγνωρισμὸν ποιεῖται |
οὐδὲ εἶναι ἔτι βούλεται . ΜΕτὰ ταῦτα θήσομεν καὶ τὸν ἐπίλογον . Πένης καὶ πλούσιος ἐκ πολιτείας ἐχθροί : λιμοῦ | ||
, ἵνα μὴ ἑαυτοὺς καθέλωσι . ΜΕτὰ ταῦτα θήσεις τὸν ἐπίλογον : σχεδὸν δὲ ὁ ἐπίλογος ἐγκώμιον εἰρήνης καὶ προτροπὴ |
αὐτὸς καθάπερ ὁ Δημήτριος ὁ τὸ περὶ τῆς λογογραφικῆς ἰδέας βιβλίον συγγράψας καὶ οὗτος αὐτὸ ἐπιγράψας Περὶ ἑρμηνείας ἀξιοῖ καλεῖν | ||
τῇ πόλει γίγνοιτ ' ἂν ὄφελος . τοῦ πατριάρχου τὸ βιβλίον : βραχὺ τῇ πόλει γίγνοιτ ' ἂν ὄφελος . |
ταῦτα , πῶς οὐκ ἂν εἴη ἐν αὐτοῖς καὶ τὸ πανηγυρικὸν , καὶ ἔτι πρὸς τούτοις καὶ τοῦτο συντελεῖ πρὸς | ||
ἀποτροπὴν καὶ τὸ δικανικὸν εἰς κατηγορίαν καὶ ἀπολογίαν καὶ τὸ πανηγυρικὸν εἰς ἐγκώμιον καὶ ψόγον . Τούτῳ δέ , φασί |
ἡμῶν ὁ χαρίεις Εὐθύδικος , ἀνὴρ ἐν τοῖς πρώτοις τοῦ συνεδρίου τῶν Ἀρεοπαγιτῶν , ἀνέῳξεν ἡμῖν τὸ δεσμωτήριον , τάχ | ||
, αἴτιον δὲ γεγονότα τῷ δήμῳ τοῦ μὴ μετὰ κοινοῦ συνεδρίου τῶν Ἑλλήνων ποιήσασθαι τὴν εἰρήνην , ἔκδοτον δὲ πεποιηκότα |
. Καὶ ἅμα πρῶτον καὶ μέγιστον [ τῆς ] πόλεως ἐγκώμιον γῆς ἀρετή , καθάπερ , οἶμαι , νεώς , | ||
εἰδόσιν ἡδόμενοι . καί μοι δοκεῖ σοφιστὴς εἰς Τύρου καταστὰς ἐγκώμιον τοῦτ ' ἂν εἰπεῖν μέγιστον , τὰς σὰς ἐν |
μὴ βιάζεσθαι τὸ δειλὸν αὐτοῦ περιτρέψαι εἰς ἔπαινον : τοῦ πανηγυρικοῦ γὰρ τοῦτο : τινὲς γὰρ λέγουσιν , οἳ καὶ | ||
λύσεων , ἐπιλόγων , καὶ τριῶν τῆς ῥητορικῆς μερῶν , πανηγυρικοῦ , δικανικοῦ , συμβουλευτικοῦ , τὴν αὐτὴν πρὸς ταῦτα |
. . ἱερὸν γάρ ἐστιν : Ἱερὸν λέγουσι πᾶν τὸ ἀνατιθέμενον τοῖς θεοῖς . μὴ δῆθ ' : Μηδαμῶς . | ||
. ἀνάθημά ἐστι διὰ τοῦ η τὸ ἀφιερούμενόν τε καὶ ἀνατιθέμενον ἱερῷ τινι : ἀνάθεμα δὲ τὸ ὕβρεως ἐχόμενον καὶ |
εἶδος ἀντὶ τῆς ἰδέας λαμβάνεται : δικανικὸς δὲ ὁ περὶ στεφάνου : καὶ γὰρ ζητεῖται καὶ ἀμφισβητεῖται , εἰ ἄξιος | ||
? ? ? [ ἐτέλουν ] ἐν τῶι Περὶ τοῦ στεφάνου δεδηλώκαμεν . Ἀλλὰ τὸν μὲν ἐκ Μακεδονίας [ ] |
ὀρνίθων διαμαχόμενοι . τοῦ δὲ χοροῦ τὸ πρόσωπον ἐκλέλοιπεν : ἐπιγραφὴ δὲ φέρεται χοροῦ . διαλέγονται δὲ οἱ λόγοι ὅ | ||
ὑπόκειται ἐν Σκυθίᾳ ἐπὶ τὸ Καυκάσιον ὄρος . ἡ δὲ ἐπιγραφὴ τούτου Προμηθεὺς δεσμώτη . . . Κράτος καὶ Βία |
τούτων προήχθη συγγραφήν . Ἔστι τοίνυν πατὴρ τῆς παρούσης τῶν Προγυμνασμάτων βίβλου Ἀφθόνιος Ἀντιοχεὺς ὁ Σύρος , ὁ Λιβανίου τοῦ | ||
εἰς τὰ κεφάλαια διαίρεσιν . διαιρεῖται τὸ παρὸν βιβλίον τῶν Προγυμνασμάτων εἰς τὰ γυμνάζοντα ἡμᾶς εἰς τὸ συμβουλευτικὸν εἶδος τῆς |
τῇ συντάξει μυστικὰς καὶ ἀπορρήτους ἀγωγὰς προτάξαι περί τε χρόνων ἐμπράκτων καὶ περὶ ἐσομένων . οὕτως γὰρ εὐκατάληπτος φανεῖσα ἡ | ||
χρηστέον δὲ καὶ τῷ λεγομένῳ κυνικῷ ἐνιαυτῷ . Διαίρεσις χρόνων ἐμπράκτων πρὸς τὰ τέταρτα . οἷον Κρόνου ἔτη λʹ , |
μύθου ἤδη ἐναγωνιώτερον , τῶν δὲ ἄλλων ἁπάντων ἁπλούστερον . διήγημα δέ ἐστιν , ὡς εἴρηται καὶ μικρὸν ἔμπροσθεν , | ||
εἰ ἀφέλῃς τὸ ἐπιμύθιον : τότε γὰρ μυθικὸν γίνεται τὸ διήγημα : καὶ πρὸς τοὺς ἀγῶνας δέ : ἔστι γὰρ |
, ἡ τοῦ λόγου τάξις καὶ μέθοδος καὶ τὸ σχῆμα δικανικὸν καθαρῶς ἀποφαίνει τὸ εἶδος . Λέγουσι δέ τινες νοθεύεσθαι | ||
. Οὐκ ἀκριβῶς ἐνταῦθα λέγει : οὐ γὰρ ἀεὶ τὸ δικανικὸν δικανικῶς μελετᾶται , τὸ μὲν γὰρ πρόβλημά ἐστι τοῦ |
εὖ τὸ παρὸν ἐκδεχόμενος . εἰ δὲ συντόμως τε καὶ κεφαλαιωδῶς δεῖ φράσαι , ὁ ἐν πάντεσσι τοῖς καιροῖς καλῶς | ||
τυμπανῶδες εἶναι . πρῶτός τε ἀτόμους ἀρχὰς ὑπεστήσατο . καὶ κεφαλαιωδῶς μὲν ταῦτα : ἐπὶ μέρους δὲ ὧδε ἔχει . |
, Ἀριστοτέλης ὁ Μῦθος ἐπικληθείς . Πάντων μέντοι τῶν Σωκρατικῶν διαλόγων Παναίτιος ἀληθεῖς εἶναι δοκεῖ τοὺς Πλάτωνος , Ξενοφῶντος , | ||
ἀπέδωκε δυσὶ καὶ τρισὶν ἀντειπεῖν , ὡς γοῦν ἐν σχήματι διαλόγων , ἡμεῖς δὲ οἱ τὸ ὅλον βοηθεῖν ἔχοντες καὶ |
ἀστῆς γένηται νόθον εἶναι , αὐτὸς ἀπεδείχθη ὑπὸ Καλλιάδου τοῦ κωμικοῦ ἐκ Χορηγίδος τῆς ἑταίρας παιδοποιησάμενος : ἱστορεῖ Καρύστιος . | ||
Τὸ μέντοι τῶν ἰχθύων ἀπέχεσθαι ἄχρι τῶν Μενάνδρου χρόνων τοῦ κωμικοῦ διέμεινε . . . . : Προεβλήθη δέ τι |
τὸ πρὸς τὰς ἄλλας ἐπιστήμας προσυπακουμένου , οὕτω καὶ ὁ Ἀφθόνιος εἰς τὴν μεγίστην καὶ βιωφελεστέραν τῶν τεχνῶν τεχνολογῶν γυμνασίας | ||
: ἐν ᾧ ζητῆσαι ὀφείλομεν , ὁποῖόν τί ἐστι τὸ Ἀφθόνιος ὄνομα , εἶτα τί βούλεται σημαίνειν ἐν τῇ παρούσῃ |
οὐ λαβὼν , ἐνθύμιον ἐποιησάμην ὅτι χρὴ μέντοι λαβεῖν τοῦ συμβόλου ἕνεκα . ἐπιστραφεὶς οὖν καὶ λαβὼν ᾔειν ἄνω . | ||
χαρά . ταύτην ὁ σοφὸς ἱερουργεῖν λέγεται δεόντως θεῷ διὰ συμβόλου παριστάς , ὅτι τὸ χαίρειν μόνῳ θεῷ οἰκειότατόν ἐστιν |
: οὐ γὰρ ὀλίγος ἐστὶν ἀριθμὸς τῶν ἐξ ἀκοῆς καὶ ὑφηγήσεως μανθανόντων , οὓς λαὸν ὠνόμασεν : οἱ δὲ ἀνθρώπων | ||
αὐτῆς ὑπεράνω ‖ . Τὸ δὲ ὕστερον τῆς διδασκαλίας καὶ ὑφηγήσεως τὸ ὡς ἄνθρωπος , ἕνεκα τοῦ παιδεύεσθαι τοὺς γηγενεῖς |
λέξομεν , εἰ δὲ ἀόριστον πάντῃ , ἀπὸ τοῦ νῦν πεπραγμένου στοχαστικῶς ἐξετάσομεν , τίς ἦν τὸν παρελθόντα χρόνον καὶ | ||
, τὸ δὲ λείπει , τοῖς μὲν ἐκ λείποντος καὶ πεπραγμένου συνεστῶσιν ὅροις ἁρμόζει , ὡς ἐπὶ τοῦ πλουσίου τοῦ |
χρηστοῖς ἀεὶ νόμοις χρῶνται καὶ τοῖς αὐτοῖς : καὶ πάλιν Λεπτίνην μεμφόμενος , ὡς ἀφελόμενον τὰς δωρεὰς τῶν εὐεργετῶν , | ||
ὄνομ ' ἐπὶ τὸ τῶν ἱερῶν μεταφέροντες ἐξαπατᾶν ζητοῦσι , Λεπτίνην ὑμῖν αὐτὸν ἐγὼ παρασχήσομαι μάρτυρα . γράφων γὰρ ἀρχὴν |
τινὶ δοκῶμεν , ἀλλὰ πρὸς τὸ ἀναγκαῖον τῆς ἀκολουθίας ἀποβλέποντες ἀρξόμεθα πρῶτον ἀπὸ τοῦ γεννᾶσθαι , ἔπειτα * * ἀνατρέφεσθαι | ||
, μικρὰ καὶ τῶν προτέρων ἐφαπτομένοις ὅπου τοῦτο χρήσιμον . ἀρξόμεθα δὲ ἀπὸ Ἡρακλείας , ἥπερ δυσμικωτάτη ἐστὶ τούτων τῶν |
; ἀδύνατον ἀντειπεῖν . Λέγε δὴ πάλιν ὃ Δημοσθένης κατὰ Δημοσθένους ἔγραψε . προσέχετ ' ὦ ἄνδρες . Ἡ βουλὴ | ||
δὲ ταῦτα πρεσβύτερα τῆς Δεινάρχου ἀκμῆς . ὁ μὲν γὰρ Δημοσθένους περὶ τοῦ ὀνόματος λόγος , ἐν ᾧ τούτων μέμνηται |
ἐλαίῳ . Κλέαρχος δ ' ὁ περιπατητικὸς ἐν τοῖς περὶ παροιμιῶν περὶ τῆς ἀφύης φησί : διὰ τὸ μικροῦ δεῖσθαι | ||
σαυτὸν ὡς παροιμία παραλαμβάνεται , μαρτυρεῖ Θεόφραστος ἐν τῷ περὶ παροιμιῶν . οἱ πολλοὶ δὲ Χείλωνος εἶναι τὸ ἀπόφθεγμα , |
ἱστορεῖ Κτησικλῆς ἐν τρίτῳ Χρόνων . : Οὐ γὰρ οἶδας ἱστοροῦντα Μενεκλέα , τὸν Βαρκαῖον συγγραφέα , ἔτι τε Ἄνδρωνα | ||
τὸν αὐτὸν δὲ τρόπον καὶ Θέστορα τὸν Ποσειδωνιάτην ἀκοῆι μόνον ἱστοροῦντα , ὅτι Θυμαρίδης εἴη ὁ Πάριος τῶν Πυθαγορείων , |
τὰ τοῦ πολιτικοῦ λόγου μέρη . Ὅτι δὲ γνήσιον τοῦ Ἀφθονίου τὸ τῶν Προγυμνασμάτων βιβλίον , ἐκ τῆς τῶν ἐξηγησαμένων | ||
εἰς ταῦτα . Ὄγδοον κεφάλαιον , διὰ τί τὰ τοῦ Ἀφθονίου Προγυμνάσματα τῶν Ἑρμογένους καὶ τῶν λοιπῶν προτετίμηται : καί |
οἷον τὸ δίκαιον τοῦ δικανικοῦ ἔστι , τὸ ἀγαθὸν τοῦ συμβουλευτικοῦ , τοῦ δὲ πανηγυρικοῦ τὸ καλόν . Καὶ κατὰ | ||
ὄντων εἰδῶν , τοῦ τε δικανικοῦ λέγω καὶ πανηγυρικοῦ καὶ συμβουλευτικοῦ , ἐν πᾶσιν ἡ χρεία τοῦ προγυμνάσματος τούτου εὑρεθήσεται |
ὁμοίως , ὡς ὑπέδειξεν ἡμῖν ὁ Δημοσθένης εὐθὺς ἐν τῷ προοιμίῳ τοῦ Κατ ' Ἀνδρο - τίωνος : Διόδωρος γὰρ | ||
τῶν συμπερασμάτων ὑπακούειν . ὥσπερ καὶ ὁ Γαληνὸς ἐν τῷ προοιμίῳ τοῦ Περὶ στοιχείων εἰρηκὼς μόνας τὰς προτάσεις τὰ συμπεράσματα |
πόλεως . ἱερομνήμονας ] οἱ πεμπόμενοι εἰς τὸ τῶν Ἀμφικτυόνων συνέδριον , ὡς κύριοι τῶν ψήφων . Κόττυφος ] ἱερομνήμων | ||
καὶ ἡ τρίτη , πρότερον μὲν εἰς τὸ Ῥωμαίων ἐτέλει συνέδριον , χθὲς δὲ ὡς εἰπεῖν γέγονεν ὑμέτερος . ἔπειθ |
ἐξέτασιν ἐπιδεχόμενα καὶ ὅσα οὐκ ἐπιδέχεται : ὕλη γὰρ τοῦ πολιτικοῦ ζητήματος τὰ πρόσωπα καὶ τὰ πράγματα , ὥσπερ τῆς | ||
εἴδη καὶ μέρη , ἔτι δὲ καὶ εἰς τὰ τοῦ πολιτικοῦ λόγου μέρη . Ὅτι δὲ γνήσιον Ἀφθονίου τὸ παρὸν |
χρόνου , καθ ' ὃν ἔδει συντετελέσθαι τὸ ποίημα τὸ Δηλιακὸν , ἔτι περὶ τὴν γραφὴν ἀσχολούμενος μεταξὺ Ἡροδότου Θηβαίου | ||
, ἄλλο δὲ ἄριστον , ἄλλο δὲ ἥδιστον κατὰ τὸ Δηλιακὸν ἐπίγραμμα κάλλιστον τὸ δικαιότατον , λῷστον δ ' ὑγιαίνειν |
καὶ ἡ δευτέρα πρᾶξις . Μαθόντες τὸν σκοπὸν τοῦ παρόντος συγγράμματος ἔλθωμεν ἐπὶ τὸ χρήσιμον . ἰστέον ὅτι τὸ χρήσιμον | ||
πολλὴν ἐνεῖδον τὴν εὔνοιαν πρὸς ἐμὲ καὶ τιμὴν ἐκ τοῦ συγγράμματος : οὐ γὰρ ἂν οὕτως ὑπερεπῄνει τις , εἰ |
συνήγαγεν , οἷον ὁ Κλεοφῶν ποιεῖ ἐν τῷ Μανδροβούλῳ τῷ Πλατωνικῷ διαλόγῳ . , ΣΙΑ . Σπεύσιππος ἐν βʹ Ὁμοίων | ||
λόγων φαίημεν ἄν , τὸν αὐτὸν καὶ τοῦτον εἶναι τῷ Πλατωνικῷ : καὶ γὰρ ἐνταῦθα ὁμοίως ἀναστρέφει , καθάπερ κἀκεῖ |
ἡ ἀμφισβήτησις : ἀλλ ' ἡ ζήτησίς ἐστι καὶ ἡ ἀμφισβήτησις , εἰ χρηστὸς ὁ Τιμοκράτους νόμος : ὁ δὲ | ||
αὐτὴν εἰς γάμον , ἀμφισβητοῦσιν : ἐνταῦθα διαθήκης καὶ νόμου ἀμφισβήτησις καὶ ἑνὶ λόγῳ , ὃν τρόπον ἐπὶ τῷ ῥητῷ |
περὶ τούτου μοι ἔστιν ἅπασα ἡ σπουδή . ιαʹ . Σύγκρισις δέ ἐστι προσώπων ἢ πραγμάτων ἐξέτασις : προσώπων μὲν | ||
τυγχάνεις ὤν „ . οὕτω γὰρ οἱ ἀρχαῖοι ἐχρήσαντο . Σύγκρισις : Πλούταρχος ἐπέγραψε σύγγραμμά τι τῶν αὑτοῦ ” Σύγκρισις |
, φέρε , τὰ καθήκοντα διέλθω τοῦ κατὰ τοὺς Ἡρακλείδας διηγήματος . Οὗτοι γάρ ποθ ' ὡρμημένοι κατὰ τὸν Ἰσθμὸν | ||
τῶν δικαστῶν , εἶπεν : Ἀκούσατε , ὦ ἄνδρες , διηγήματος τερπνοῦ : Νεανίσκος ποτὲ ὄνον ἐμισθώσατο Ἀθήνηθεν Μέγαράδε : |
Ἀθηναῖος Ἐξηκεστίδου παρὰ πότον τοῦ ἀδελφιδοῦ αὐτοῦ μέλος τι Σαπφοῦς ᾄσαντος , ἥσθη τῷ μέλει καὶ προσέταξε τῷ μειρακίῳ διδάξει | ||
. πλὴν ἀλλ ' ὁ μὲν ἕωθεν ἀπεληλύθει τοῦ ἀλεκτρυόνος ᾄσαντος εὐθὺς ἀνεγρόμενος , ἐγὼ δὲ ἐμεμνήμην ὅτι κατὰ τοίχου |
παρ ' Ἀθηναίοις οἱ ἀποδέκται , ἧς πολλάκις μνημονεύουσιν οἱ ῥήτορος καὶ οἱ κωμικοί . Ἀριστοτέλης δ ' ἐν τῇ | ||
. . . : Περὶ Ἀλεξάνδρου η . | Περὶ ῥήτορος ἢ πολιτικοῦ . | Τέχνην ἐγκωμιαστικήν . . . |
ἐπιστήμη καὶ γνῶσις . Διατεινομένης οὖν ὅλης τῆς ἐκκειμένης τοῦ κριτηρίου πρὸς τὸ δικαστήριον παραβολῆς ἔοικε τὰ μὲν ὑποκείμενα τῶν | ||
. Τὸ δὲ τοῦ Ζυγοῦ δωδεκατημόριον σημαίνει περὶ προσόδου ἢ κριτηρίου ἢ δόσεως ἢ λήψεως , τὸ βʹ περὶ κλέμματος |
ἔστι τὴν τάξιν . δεῖ τὸ παρὸν βιβλίον πρὸ τῶν Κατηγοριῶν ἀναλέγεσθαι , εἴ γε ἐνταῦθα τὰς φωνὰς διδασκόμεθα , | ||
δύο τῶν Κατηγοριῶν τέσσαρα μόνα τῶν Ἀναλυτικῶν ἐκκρίνουσι καὶ τῶν Κατηγοριῶν ἕν , καὶ εἰ μὴ γνήσιον ἦν τὸ παρὸν |
τότε οὐκ ἐμὲ δεῖ διεξελθεῖν , ἀλλ ' ὑμᾶς αὐτοὺς ἀναμνησθῆναι , ὅτι Τῆνος μὲν καταληφθεῖσα ὑπ ' Ἀλεξάνδρου ἐξηνδραποδίσθη | ||
τῷ λόγῳ : ἃ δὲ καὶ τοῖς εἰδόσιν χρήσιμ ' ἀναμνησθῆναι καὶ τοῖς ἀπείροις κάλλιστ ' ἀκοῦσαι , καὶ ζῆλον |
λόγου τὸ ἄγαν λαμπρὸν τῇ διακοπῇ καὶ ὑποστροφῇ . Ἔτι μεθόδου λαμπρᾶς καὶ τὸ τὰ ἔνδοξα ἐνδοξοτέρως λέγειν , ὥσπερ | ||
προσεγένετο τῷ Πλάτωνι . ἄπειροι γὰρ ἦσαν οἱ πρῴην διαλεκτικῆς μεθόδου , φημὶ δὲ διαιρέσεως καὶ ὁρισμῶν . ἔγνω οὖν |
αἱρέσεις ὠνομάσθησαν , φέρε δεύτερον καὶ τὴν διαίρεσιν τῶν Ἀριστοτελικῶν συγγραμμάτων ποιησώμεθα . τούτων οὖν τὰ μέν ἐστι μερικὰ τὰ | ||
τῶν τε Ἀναλυτικῶν καὶ τῶν ἄλλων πάντων τῆς λογικῆς πραγματείας συγγραμμάτων . Ὅτι δὲ χρήσιμον τὸ προκείμενον βιβλίον πρὸς τὴν |
τῷ δευτέρῳ περὶ Ἡροδότου τε καὶ Θουκυδίδου καὶ Ξενοφῶντος καὶ Φιλίστου καὶ Θεοπόμπου τάδε γράφω : Εἰ δὲ δεῖ καὶ | ||
, τὰ προκείμενά φησιν ὁ Πίνδαρος . καὶ παρατίθεται τὰ Φιλίστου καὶ τὰ Τιμαίου . . . . , : |
λόγου τὸ ἀποφαντικόν . καὶ ἔστιν ἡ τάξις τῆς εἰρημένης ἀπαριθμήσεως πρὸς ἡμᾶς τοὺς ἀπὸ τῶν χειρόνων ἐπὶ τὰ κρείττονα | ||
συμβαλεῖται τὰ εἰδικὰ διεξιέναι τῶν ὀνομάτων , ἵνα διὰ τῆς ἀπαριθμήσεως τούτων τὸ καθ ' ἑαυτὸν ἐπικρύψαι δυνηθείη : τῷ |
Ἱερομνήμονες . οἱ εἰς Πυλαίαν ἐκπεμπόμενοι γραμματεῖς . Ἱερὸν ἡ συμβουλή . ἐπὶ τῶν δεινῶν συμβουλεύειν . Ἱερόν τι νεωκορήσας | ||
ἀφ ' οὗ κωμῳδικὸν μορμολυκεῖον ἔγνων . ἀκραιφνὲς ὕδωρ ἱερὸν συμβουλή πλεκτὴν σχοῖνον τυφλότερος λεβηρίδος ἀναφλᾶν καὶ ἀνακνᾶν ἀνθρωπίζεται ἠντεβόλησε |
τῆς πράξεως : ἵνα δὲ σαφεστέρα γένηται ἡ διαίρεσις ἐπὶ παραδείγματος ἴδωμεν τὰ κεφάλαια : δώσεις δὲ τῷ δοκοῦντι μεμηνέναι | ||
καὶ ὁ τρόπος ἡμῖν τῶν ἐφόδων εὐκατανόητος γένηται , δεικτέον παραδείγματος ἕνεκεν ἐπὶ πρώτου τοῦ τῆς Ἀφροδίτης τὰς γινομένας , |
. ἐρεθίζεται γὰρ ἀεὶ ῥᾳδίως ὑπὸ τοῦ φιλονείκου πρὸς τὸ φιλόπονον ἡ ψυχή . διὰ τοῦτο οὐκ ἀποκλείεις τὴν ἀγαθὴν | ||
ἄξων : καὶ Πλάτων μνήμονα δὴ καὶ ἄρρατον καὶ πάντῃ φιλόπονον ζητητέον , οἷον ἄφθαρτος , ὁ μὴ ῥαιόμενος , |
σημαντικὸν κεχωρισμένον , ὡρισμένην φύσιν εἰσάγουσα . αὐτὸς δὲ ἅτε συντομίας ὢν ἐραστὴς τὰ μὲν κοινὰ παρείασεν , ὅσα ὑπῆρχεν | ||
ὁ Θεοδόσιος , ὡς πρὸς εἰσαγομένους τὸν λόγον ποιούμενος καὶ συντομίας φροντίζων . Ἔστι δὲ εἰπεῖν περὶ αὐτῶν οὕτως : |
λέγειν . γένους μὲν δὴ λόγων ἑνὸς ἀσκητὴς ἐγένετο τοῦ δικανικοῦ καὶ περὶ τοῦτο μάλιστα ἐσπούδασε . χαρακτῆρα δὲ τὸν | ||
: καὶ πάλιν ἡ ἀπὸ τούτων τομή : τοῦ μὲν δικανικοῦ εἰς κατηγορίαν καὶ ἀπολογίαν , τοῦ δὲ συμβουλευτικοῦ , |
ἐξ αὐτῶν ἀποτελουμένων . καὶ τάχα μεταφορικῶς εἴληπται ἀπὸ τῶν ἀποδημούντων καὶ ἀναστρεφόντων εἰς τὰ οἰκεῖα : ὁ γὰρ ἐκ | ||
μὲν τῶν ὁμολογούντων ἱππεύειν οὐκ ἔνεισιν , ἔνιοι δὲ τῶν ἀποδημούντων ἐγγεγραμμένοι εἰσίν . ἐκεῖνος δ ' ἐστὶν ἔλεγχος μέγιστος |
παρένθεσιν . ἐγὼ μὲν οὖν ] σημείωσαι , ὁ μερικὸς ἐπίλογος . Ὁ Φίλιππος μετὰ τὸ ἀνελεῖν τοὺς Φωκέας ἐν | ||
οὔτε ἐπιλόγου , ἀλλὰ μόνης ἀποδείξεως . Διαιρεῖται δὲ ὁ ἐπίλογος εἰς εἴδη δύο , εἴς τε τὸ πρακτικὸν καὶ |
Βουταλίωνι , ὅπερ δρᾶμα τῶν Ἀγροίκων ἐστὶν [ ἑνὸς ] διασκευή . φησὶ γάρ : καὶ μὴν ἑστιάσω τήμερον ὑμᾶς | ||
τὰ ἐνδύματα . . πανοπλία κυρίως ἡ τῶν ὅπλων πάντων διασκευή : ἐνταῦθα δὲ καταχρηστικῶς . . πανοπλία μὲν ἡ |
οὐδέ γε περὶ τῶν συμβιωσάντων Ἰσοκράτει καὶ τὸν χαρακτῆρα τῆς ἑρμηνείας ἐκείνου ἐκμιμησαμένων οὐθενός , Θεοδέκτου λέγω καὶ Θεοπόμπου καὶ | ||
συγκαταθέσεις νῦν . Ταῦτα δὲ οὐδὲν ἔχουσι περινενοημένον , οὐδὲ ἑρμηνείας δεόμενον . Πρόκλος δ ' ἐν τούτοις μᾶλλον πολυλογεῖ |
ἐπτερωμένους τοὺς νικητὰς καὶ ἐπηρμένους ποιεῖ : ἐκ τῶν παλαιῶν σχολίων . τὸ προοίμιον ἀπὸ τῆς πατρίδος τοῦ νικητοῦ : | ||
καὶ ἴσους τοῖς λοιποῖς θεοῖς ἀπεργαζόμενος : ἐκ τῶν παλαιῶν σχολίων . Ὅθεν περ καὶ ὁμηρίδαι . ὃν τρόπον , |
ρῶν : καὶ γὰρ καὶ προοιμίων τύπους ἡμᾶς διδάσκει καὶ διηγήσεων , ἤδη δὲ καὶ αὐτῶν τῶν ἀγώνων : προοιμίων | ||
τοῦ λόγου μερῶν ἐστι δεκτική , προοιμίων τε λέγω καὶ διηγήσεων τῶν ἐν τῇ ἐξετάσει [ τε ] λέγω τῶν |
δὲ τρίτον ἀμφοῖν , τοῦ προλαβόντος δὲ ἀεὶ τὸ ἐχόμενον τελεώτερον , μεταξὺ δὲ οὐκ ἔστι χώρα κενὴ τῆς ἐπιστήμης | ||
τῷ ἀσθενεῖ τὸν ῥωμαλέον : σοφία δὲ ὅσῳ μεῖζον καὶ τελεώτερον ἀγαθόν , τοσούτῳ πλείους ἐγείρει τε καὶ ἀνίστησι πρὸς |
δὴ τούτων πάντων τὸ δύσκολον εἰς πρόγνωσιν τῆς συντελείας τῶν βιωσίμων χρόνων τούτων ὑπονοεῖν δίδωσιν ὁ Πτολεμαῖος : πολλαὶ γὰρ | ||
τῆς ἑξηκοντάδος , τοσοῦτον ἐκ τοῦ δωδεκαπλασιασθέντος ἀριθμοῦ ἡγησόμεθα πλῆθος βιωσίμων ἐτῶν . δεῖ μέντοι λογίζεσθαι τὸν παρακείμενον ἀριθμὸν καὶ |
αὐτὸν ὡσὰν ἐν γενέσει ὄντα . ἀλλὰ τῆς μὲν Ἡσιόδου γενεαλογίας τελειοτέρα ποτ ' ἂν ἐξήγησίς σοι γένοιτο , τὰ | ||
, : οἱ μέν γε νομίζοντες οὐδὲν διαφέρειν καὶ τὰς γενεαλογίας μύθους εἶναί φασιν , οἷον εἰ βούλει , ὅσα |
ἢ αὐτὴ καθ ' αὑτήν , ἀπὸ τῆς τῶν ῥητόρων συμβουλῆς πάντα γίγνεται . Ἀληθῆ λέγεις . Ὅρα τοίνυν καὶ | ||
βεβαιοτέρα γὰρ ἐλευθερία τῷ δήμῳ τύραννος τεθνηκὼς ἤπερ ἔκ τινος συμβουλῆς πεπαυμένος τῆς δυναστείας . ἔστι γάρ , ἔστι πονηροῦ |
ἐπιλόγων χρῆσις παρ ' αὐτῷ ἀδιάφορος : ταῖς τε γὰρ προοιμιακαῖς ἐννοίαις καὶ ἐν ἀρχῇ καὶ ἐν μέσοις κέχρηται τοῖς | ||
τὰ τοῦ πολιτικοῦ λόγου μέρη : ὁ γὰρ μῦθος ταῖς προοιμιακαῖς ἐννοίαις ἡμᾶς ἐγγυμνάζει , τὸ δὲ διήγημα καὶ ἡ |
Κατηγοριῶν βιβλίου βουλόμεθα ἄρξασθαι , φέρε τὰ μικρὸν ἀνωτέρω εἰρημένα ζητήσωμεν , καὶ πρῶτον τὸν σκοπόν . ἰστέον τοίνυν ὅτι | ||
ἀπατᾶν , ἵνα τῆς θεοῦ τὴν προσηγορίαν ἀνεγνωκότες μὴ σφόδρα ζητήσωμεν , ἧς ὑπάρχει τὸ εἶδος . σὺ μὲν οὕτως |
δὲ εἰκότων , φησί , καὶ τῶν σημείων καὶ τῶν παραδειγμάτων εἴδη τρία , τὰ πρὸ τοῦ πράγματος , ὡς | ||
δύναμιν ἡ τοιαύτη δεινότης καὶ τοῦτο δῆλον ἐξ αὐτῶν τῶν παραδειγμάτων . τὸ γὰρ σφόδρα ἠθικαῖς καὶ ἀνειμέναις καὶ ταῖς |
. . Δ : Ζεφύρου ὑποκινήσαντος : Πτολεμαῖος ὁ τοῦ Ἀριστονίκου καὶ Νικίας καὶ Τυραννίων ἀναστρέφουσιν . οἱ δὲ ἄλλοι | ||
* * * Οὐ γέγονε μετὰ Σόλωνα κρείττων οὐδὲ εἷς Ἀριστονίκου νομοθέτης : τά τ ' ἄλλα γάρ νενομοθέτηκε πολλὰ |
πολλὰ μὲν λέγειν οὐκ οἶμαι δεῖν , ἐκ δὲ τοῦ ψηφίσματος αὐτοῦ δείξω σαφῶς οὐδ ' αὐτὸν τοῦτον ἡγούμενον εἶναι | ||
καὶ ὁ Πομπήιος , οὐκ ἀξιῶν Παρθυαίοις πολεμεῖν ἄνευ Ῥωμαίων ψηφίσματος , ἔπεμψεν ἀμφοτέροις διαλλακτάς . καὶ ὁ μὲν ἀμφὶ |
μὴ ἄλλως γένηται . τῆς δ ' ἡδονῆς πρὸ Ἐπικούρου εἰσηγητὴς ἐγένετο Σοφοκλῆς ὁ ποιητὴς ἐν Ἀντιγόνῃ τοιαῦτα εἰπών : | ||
δὲ στρατηγὸν Λεωσθένη διὰ ἀμφότερα : τῆς τε γὰρ προαιρέσεως εἰσηγητὴς τῆι πόλει ἐγένετο , καὶ τῆς στρατείας ἡγεμὼν τοῖς |
πρότερον μὲν ἀπολογεῖται ὑπὲρ ἐκείνου , εἶτα ὑπὲρ ἑαυτοῦ : χρησιμωτάτη οὖν ἡ προκατασκευὴ καὶ προαπόδειξις ἐν τῷ προκατασκευαζομένῳ . | ||
φεύγοντα προκατασκευάσαι περὶ παίδων , ἧττον μὲν τοῦ κατηγόρου : χρησιμωτάτη δὲ ὅμως ἡ ὑπὲρ τῶν παίδων ἀπολογία καὶ τούτῳ |
εἴδη , πολλάκις διεμαρτυράμην , ὅτι ἐν τῷ περὶ μεθόδου δεινότητος λέγειν χρὴ καὶ ὅτι ἀκριβέστερον ἐκεῖ λέξομεν . Σχήματά | ||
λαμπρότητος καὶ ἀκμῆς ἔτι ἐνδεέστερον ἢ κατ ' ἐκείνας , δεινότητος δὲ τῆς μὲν ἐν μεθόδῳ μάλιστα , τῆς δὲ |
ἐν τοῖς ἑξῆς , λέγω δὲ ἐν τῷ μετὰ τοῦτο βιβλίῳ , ἀκριβέστερον εἰσόμεθα . νῦν δὲ ἐκ τῶν εἰρημένων | ||
ὡς προείρηται . Διεξελθὼν ὁ Πτολεμαῖος καὶ ἐν τῷ τετάρτῳ βιβλίῳ τῶν μαθηματικῶν , ἀπὸ ποίων τηρήσεων τὰ περὶ τὴν |
ὅτι δ ' οὔτε Λυδοὺς οὔτε Μῄονας εἴρηκεν Ἔφορος μὴ ἐπισημήνασθαι . Φήσας δὲ ἀγνώτων τινῶν μεμνῆσθαι τὸν ποιητήν , | ||
νῦν πάλιν τὴν ἀντιφατικὴν τῶν προτάσεων ἀντίθεσιν , ἀλλ ' ἐπισημήνασθαι μόνον ὅτι προηγοῦνται αἱ ἐξ ὡρισμένου τοῦ ὑποκειμένου προτάσεις |