| ἀπὸ δὲ τῆς φύσεως καὶ τῆς ἀλόγου ψυχῆς Πλωτίνου καὶ Πορφυρίου ὡς τὰ πολλά . Ἄλλοι δέ , ὧν καὶ | ||
| ἀντιλαμβάνεται , ἐν τελείαις πραγματείαις εἰσόμεθα . Ὁρισμὸς οὐκ ἔστι Πορφυρίου : διὰ τοῦτο λέγει ἃς καὶ ὁριζόμενοι καὶ οὐ |
| καὶ πόρρω τῆς εἰωθυίας σοι εὐλαβείας , καὶ ἐγγύς τι Προδίκου τοῦ Κείου καὶ Πρωταγόρου τοῦ Ἀβδηρίτου καὶ Γοργίου τοῦ | ||
| τε καὶ πράξεις τὰς τοιαύτας ποιήσεις . . καὶ γὰρ Προδίκου μυρία τινὰ ἀκήκοα περὶ ὀνομάτων διαιροῦντος . . . |
| ἐφετῶν . ἐναντίον τι συνέβη . κατ ' ἀντίφασιν ὁ Γοργίου λόγος ἀπέβη ? διότι ποτὲ μὲν ὡς ἀπὸ τῆς | ||
| ἀποδρὰς ᾠχόμην , εἴ πῃ εἶχον . καὶ γάρ με Γοργίου ὁ λόγος ἀνεμίμνῃσκεν , ὥστε ἀτεχνῶς τὸ τοῦ Ὁμήρου |
| , ἵνα μὴ ἐκ τῶν ἔν τινι βραχεῖ μέρει τοῦ διαλόγου εἰρημένων ποιησώμεθα τὸν σκοπόν , ἀλλ ' ἐκ τῶν | ||
| ζητῆσαι κεφάλαιον , ἐκ πόσων κανόνων δεῖ θηρᾶν τὸν ἑκάστου διαλόγου σκοπόν . χρεία γάρ ἐστιν τοῦτον ζητεῖν , ἐπειδὴ |
| δὲ Ζήνωνος τοῦ Ἐλεάτου , τὸ διαλεκτικόν . τοῦ δὲ ἠθικοῦ γεγόνασιν αἱρέσεις δέκα : Ἀκαδημαϊκή , Κυρηναϊκή , Ἠλιακή | ||
| διὰ τῶν τριῶν αὐτῆς μερῶν , τοῦ λογικοῦ , τοῦ ἠθικοῦ , τοῦ φυσικοῦ , καὶ πράξεις : ὅλου γὰρ |
| φησιν ὁ Πίνδαρος . καὶ παρατίθεται τὰ Φιλίστου καὶ τὰ Τιμαίου . . . . , : Δεινομένης δὲ υἱὸς | ||
| ] τὸ Μάκριδος , ὃ νῦν ἱερὸν Μηδείας καλεῖται . Τιμαίου λέγοντος ἐν Κερκύραι τοὺς γάμους ἀχθῆναι , Διονύσιος ὁ |
| ἐν οἷς τι σημεῖον εὕρισκον ἢ τῶν περὶ τὸν Διόνυσον ἱστορουμένων ἢ τῶν περὶ τὸν Ἡρακλέα . κἀνταῦθα δὴ τοὺς | ||
| θεὸς δὲ συνεφάψαιτο τῇ προαιρέσει . Ἐκ τῶν σποράδην γὰρ ἱστορουμένων τισίν ἐν ἐπιτομῇ σοι γέγραφα τὰς ἀποικίας κτίσεις τε |
| ἂν βουλώμεθα τρόπον . Ἔδει ἀνακοι - νοῦσθαι . Ἡ Λύσις ὅτι περιττὸν ἦν ἅπαξ λαβόντας , ἔχοντας ἐξουσίαν ἀνακοινοῦσθαι | ||
| ὑποθετικοὶ θεωρημάτων βʹ , Λύσις τῶν Ἡδύλου ὑποθετικῶν βʹ , Λύσις τῶν Ἀλεξάνδρου ὑποθετικῶν γʹ , Περὶ ἐκθέσεων πρὸς Λαοδάμαντα |
| πέμπτος ποιητὴς ἐπιγραμμάτων σαφὴς καὶ ἀνθηρός , ἕκτος Περγαμηνὸς ἀπὸ ῥητορικῶν λόγων εὐδοκιμήσας . Πρωταγόρας Ἀρτέμωνος ἤ , ὡς Ἀπολλόδωρος | ||
| [ συνπαθεῖς ] εἰσόδους , % καὶ ? ? τῶν ῥητορικῶν ἀποκάμψεις λόγων ὅπως ἀκούσῃς τι τῶν ἡμεῖν ἀρεσκόντων . |
| ἔστι καὶ ἐκ τοῦ Σόλωνος αʹ ἄξονος καὶ ἐκ τῆς Ἀριστοτέλους Ἀθηναίων πολιτείας . Τιμαχίδας δὲ ἡγεῖται παρὰ τοῖς Ἀττικοῖς | ||
| ἀρχηγῶν καὶ προστατῶν τῆς φιλοσοφίας δεῖξαι , Πλάτωνός τε καὶ Ἀριστοτέλους ; τούτων γὰρ ὁ μὲν εἷς τὴν ἀσάφειαν διὰ |
| . . : τοῖς Ἑλληνικοῖς ἐντυγχάνων αὐτοῦ τε καὶ τοῦ Ξενοφῶντος πολλὰ τοῦ Ξενοφῶντος αὐτὸν μετατιθέντα κατείληφα , καὶ τὸ | ||
| ἡδονὰς μὲν οὖν ἔχει ἑκάτερον , ἀνθρωπικώτερον δέ ἐστι τὸ Ξενοφῶντος : αὐλητρίδες τε καὶ ὀρχησταὶ καὶ θαυματοποιοὶ καὶ ποιηταὶ |
| τῷ περὶ μετάλλων , εἴτε Ἀριστοτέλους ἐστὶ τὸ βιβλίον εἴτε Θεοφράστου . πολλὰ δ ' ἂν καὶ ἄλλα εἴη μέταλλα | ||
| τῆς Φιλίππου τελευτῆς . Ἐπ ' ἄρχοντος δ ' Ἀθήνησι Θεοφράστου Ῥωμαῖοι μὲν ὑπάτους κατέστησαν Μάρκον Οὐαλέριον καὶ Αὖλον Κορνήλιον |
| μάλιστα δ ' ἐκ τῶν Νόμα Πομπιλίου τοῦ μετὰ Ῥωμύλον ἄρξαντος νόμων , ἐν οἷς καὶ οὗτος γέγραπται : ἐὰν | ||
| τοῦ Σαρδανάπαλλον καταπολεμήσαντος , καθότι προείρηται . τούτου δ ' ἄρξαντος ἔτη δυσὶ λείποντα τῶν τριάκοντα διαδέξασθαι τὴν βασιλείαν τὸν |
| αὐτὸς καθάπερ ὁ Δημήτριος ὁ τὸ περὶ τῆς λογογραφικῆς ἰδέας βιβλίον συγγράψας καὶ οὗτος αὐτὸ ἐπιγράψας Περὶ ἑρμηνείας ἀξιοῖ καλεῖν | ||
| τῇ πόλει γίγνοιτ ' ἂν ὄφελος . τοῦ πατριάρχου τὸ βιβλίον : βραχὺ τῇ πόλει γίγνοιτ ' ἂν ὄφελος . |
| . . . . . . ναὶ μὴν Ἀθάμαντος τοῦ Πυθαγορείου εἰπόντος : ὧδε ἀγέννατος παντὸς ἀρχὰ καὶ ῥιζώματα τέτταρα | ||
| ἐξ ἁδονᾶς ζῴων . . . . . . Ἱπποδάμου Πυθαγορείου ἐκ τοῦ Περὶ πολιτείας . Πάντα μὲν ὦν τὰ |
| ὕποπτοι δοκοῦσιν εἶναι τῆς πολλῆς ἐπιτεχνήσεως ἕνεκα , οἱ δὲ Ἰσοκράτους καὶ Λυσίου παντὸς μάλιστα δίκαιοί τε καὶ ἀληθεῖς , | ||
| Ἰσοκράτους ἐδέξατο : ἄλλοι δέ φασι γυμνασίαν εἶναι τὸν λόγον Ἰσοκράτους , τίνας ἂν εἴποι λόγους Ἀρχίδαμος συμβουλεύων Λακεδαιμονίοις . |
| καὶ Πλάτων , ὡς ἐν [ τοῖς ] εἰς τὸ Συμπόσιον [ ὑπεμνήσαμεν ] ? : ἐπιχειροῦσι [ ] δὲ | ||
| : καὶ εἶθ ' οὕτως ἐπὶ τὸν Φαῖδρον καὶ τὸ Συμπόσιον ὡς θεωρητικοὺς καὶ περὶ θεολογικῶν διαλεγομένους : καὶ οὕτως |
| , . , τοῦτον . . . ἐξηγητὴν αὑτῷ γεγενῆσθαι Δαμάσκιος ἀναγράφει καὶ τῆς συντάξεως τῶν ἀστρονομικῶν Πτολεμαίου βιβλίων . | ||
| ὡς Πρόκλος πολιτικὴ ψυχή καθαρτικὴ καὶ θεωρητικὴ ψυχή ἄτομον ὡς Δαμάσκιος τί ποτ ' ἐσμὲν αὐτοί . ἐντεῦθεν κατασκευάζει ὅτι |
| ' ἄλλων ἀκούσεσθε τὰ ὀνόματα . Καὶ αὐτοῖς ἀναγίγνωσκε . Χαρμίδης Ἀριστοτέλους : οὗτος ἀνεψιὸς ἐμός : ἡ μήτηρ ἡ | ||
| “ ποτέ ; ” “ Καὶ μάλα , ” ὁ Χαρμίδης εἶπεν , “ καὶ ἀκήκοα παρὰ τῶν ἀκριβῶς εἰδότων |
| ἂν οἶμαι λόγοις ἀληθινοῖς ἁρμόσειεν . ταύτῃ καὶ τὰ τοῦ Λεοντίνου Γοργίου γελᾶται γράφοντος “ Ξέρξης ὁ τῶν Περσῶν Ζεύς | ||
| , μετὰ δὲ ταῦτα Ἡροδίκου τοῦ Σηλυβριανοῦ καὶ Γοργίου τοῦ Λεοντίνου ῥήτορος καὶ φιλοσόφου , ὡς δέ τινες , Δημοκρίτου |
| αἰσθητοῖς ἀποτιθεμένους τὰ τῇ γεωμετρίᾳ καὶ ταῖς ἄλλαις μαθηματικαῖς ὑποβεβλημένα διείλεκται , ἴδωμεν ὅπως καὶ τοῖς χωρίζουσιν αὐτὰ τῶν αἰσθητῶν | ||
| καὶ τοὺς Πενέστας ” ὥπλισεν ἐπὶ τοὺς δεσπότας . “ διείλεκται δὲ περὶ αὐτῶν ἐπὶ πλέον Στάφυλος ἐν τῇ γʹ |
| ὡς μὴ ἀδικοῖτο . εἰ δὲ καὶ σοὶ δοκεῖ μετὰ Πλάτωνος τὸ ἀδικεῖν τοῦ ἀδικεῖσθαι μεῖζον εἶναι κακόν , ἔοικα | ||
| ὁ λόγος γένηται πρὸς τὸ τὴν ἐξήγησιν εὑρεῖν ἑτοίμως , Πλάτωνος πρότερον ἐφοδεύσω τὸν διάλογον . Σωκράτης περὶ ῥητορικῆς Γοργίᾳ |
| δεῦρο πρὸς τὰ δεξιά , τρίγλας , ἔδεσμα τοῦ καλοῦ Καλλισθένους : κατεσθίει γοῦν ἐπὶ μιᾷ τὴν οὐσίαν . καὶ | ||
| κἀκείνας συνήγαγον τὰς ἱστορίας , ἃς ὁ Σκήψιος τίθησι παρὰ Καλλισθένους λαβὼν καὶ ἄλλων τινῶν , οὐ καθαρευόντων τῆς περὶ |
| δὲ τούτου παρακαλοῦσιν αὐτὸν μόνον . ὁ δὲ γνοὺς τοῦ Ἡρακλείδου τὴν πανουργίαν ὅτι βούλοιτο αὐτὸν διαβάλλειν πρὸς τοὺς ἄλλους | ||
| , ἡ σταφυλή ὄντως ὀξύνεται . τὸ μέντοι προκείμενον τοῦ Ἡρακλείδου παρατήρημα ἰσχυρόν , καθὰ παραγγέλλεται ὀξυτονεῖν , οὐ μόνον |
| τήνδε τὴν συμφροσύνην συγγραφεύς , Οὐάρρων , ἑνὶ βιβλίῳ περιλαβὼν ἐπέγραψε Τρικάρανον . Ὑφορωμένη δ ' αὐτοὺς ἡ βουλὴ Λεύκιον | ||
| . . ἔτι καὶ Διονύσιος ὁ Μεταθέμενος γράψας τὸν Παρθενοπαῖον ἐπέγραψε Σοφοκλέους . ὁ δὲ πιστεύσας εἴς τι τῶν ἰδίων |
| , φιλοσοφίας ἐπεθύμησε . γενόμενος δὲ ἀκουστὴς Προδίκου τε τοῦ Κείου καὶ Γοργίου τοῦ Λεοντίνου καὶ Τισίου τοῦ Συρακουσίου , | ||
| καιροῦ παρὰ τοῖς Ἕλλησι , καὶ μέντοι καὶ Προδίκου τοῦ Κείου τὴν ἐπὶ τοῖς ὀνόμασιν ἀκριβολογίαν . μάλιστα δὲ πάντων |
| φιλοσοφίαν . συμβάλλεται δέ , ὡς εἴρηται , τὸ παρὸν σύγγραμμα καὶ εἰς τὰς διαλεκτικὰς μεθόδους . ἀλλὰ πρῶτον εἴπωμεν | ||
| τοῦτο αἰσχυνόμεθα οἱ φιλοῦντες ἐκεῖνον ; Παρμενίδης τοίνυν ἔστιν αὐτῷ σύγγραμμα θεῖον . τί οὖν πρὸς τὸ ἓν καὶ πολλὰ |
| . Γέγονε δὲ καὶ ἄλλος Πλάτων φιλόσοφος Ῥόδιος , μαθητὴς Παναιτίου , καθά φησι Σέλευκος ὁ γραμματικὸς ἐν πρώτῳ Περὶ | ||
| πολλοὶ στρατηλάται τε καὶ ἀθληταί , ὧν εἰσι καὶ οἱ Παναιτίου τοῦ φιλοσόφου πρόγονοι : τῶν δὲ πολιτικῶν καὶ τῶν |
| καὶ Ἐπινομὶς καὶ ὁ Ἀτλαντικός : τοῦ δὲ μαιευτικοῦ Ἀλκιβιάδαι Θεάγης Λύσις Λάχης : τοῦ δὲ πειραστικοῦ Εὐθύφρων Μένων Ἴων | ||
| αὐτοῦ καταδεηθείηκαὶ Παράλιος ὅδε , ὁ Δημοδόκου , οὗ ἦν Θεάγης ἀδελφός : ὅδε δὲ Ἀδείμαντος , ὁ Ἀρίστωνος , |
| καὶ ἡ δευτέρα πρᾶξις . Μαθόντες τὸν σκοπὸν τοῦ παρόντος συγγράμματος ἔλθωμεν ἐπὶ τὸ χρήσιμον . ἰστέον ὅτι τὸ χρήσιμον | ||
| πολλὴν ἐνεῖδον τὴν εὔνοιαν πρὸς ἐμὲ καὶ τιμὴν ἐκ τοῦ συγγράμματος : οὐ γὰρ ἂν οὕτως ὑπερεπῄνει τις , εἰ |
| τοῦ τραύματος , ἀλλ ' ἐπὶ τὴν ἴασιν ὁρμήσας ἐχρησάμην Ἑρμογένους τῇ χειρί . μετὰ τὴν ἀρχὴν καὶ ταῦτα . | ||
| προσδοκᾶν ἀποβήσεσθαι , τῶν δὲ σῶν πραγμάτων , ἃ τῶν Ἑρμογένους ἐδεῖτο γραμμάτων , οὐκ ἠμελήσαμεν , ἀλλ ' ἡμεῖς |
| δὲ ἄτοπον ἡμᾶς , εἰ καὶ ὁ τεχνικὸς παρῆκεν , ἐπιμνησθῆναι περὶ τούτων , ἅ φησι Μινουκιανός : ὑποτίθεται γὰρ | ||
| οὖν ἄλλας ὑπερθετέον , μιᾶς δ ' οὐκ ἄτοπον ἴσως ἐπιμνησθῆναι δείγματος ἕνεκα . τὰς γὰρ ἐν τῇ φύσει λεγομένας |
| γυναικὸς καὶ Εὐκτήμονα τὸν βασιλεύσαντα καὶ Χαρίδημον τὸν πατέρα τὸν Θεοπόμπου καὶ Στρατοκλέους , καὶ εἶναι τοῖς τούτων υἱέσι καὶ | ||
| χαρακτῆρα τῆς ἑρμηνείας ἐκείνου ἐκμιμησαμένων οὐθενός , Θεοδέκτου λέγω καὶ Θεοπόμπου καὶ Ναυκράτους Ἐφόρου τε καὶ Φιλίσκου καὶ Κηφισοδώρου καὶ |
| ἡ μὲν ἐπιγραφή , ὅτι ὁ μὲν Πλάτων ἑνικῶς ἐπέγραψε Πολιτεία ὁ δὲ Ἀριστοτέλης πληθυντικῶς Πολιτεῖαι , ὁ δὲ σκοπός | ||
| συντεθέντες ὑπ ' αὐτοῦ Νόμοι καὶ τούτων ἔτι πρότερον ἡ Πολιτεία τί πεποιήκασιν ; καίτοι γε ἔδει καθάπερ τὸν Λυκοῦργον |
| ταῦτα . Ὄγδοον κεφάλαιον , διὰ τί τὰ τοῦ Ἀφθονίου Προγυμνάσματα τῶν Ἑρμογένους καὶ τῶν λοιπῶν προτετίμηται : καί φαμεν | ||
| . Εἰ δέ τις ἀποροίη , τί μὴ καὶ τὰ Προγυμνάσματα τῆς αὐτῆς ἐπιγραφῆς τῷδε τῷ λόγῳ ἔτυχε , ῥητέον |
| ἀνένδοτον διατετηρηκέναι , ἔκ τε ὧν Ἀριστόξενος ἐν τῷ περὶ Πυθαγορικοῦ βίου αὐτὸς διακηκοέναι φησὶ Διονυσίου τοῦ Σικελίας τυράννου , | ||
| κοινάς τε πάσης φιλοσοφίας τάξομεν παρορμήσεις , ὥστε κεχωρίσθαι αὐτὰς Πυθαγορικοῦ βουλήματος κατά γε τοῦτο , συμμίξομεν δὲ ἐγκαιρότατα καὶ |
| ἀπετράπη . εἰσὶ δ ' οἳ καὶ τὸ Γλαύκου τοῦ Ῥηγίνου Περὶ ποιητῶν βιβλίον [ ] εἰς Ἀντιφῶντα ἀναφέρουσι . | ||
| ἐν Φλιοῦντι κατὰ τὴν πολεμάρχειον στοὰν γεγραμμένην ὑπὸ Σίλλακος τοῦ Ῥηγίνου , οὗ μνημονεύουσιν Ἐπίχαρμος καὶ Σιμωνίδης , λέγων οὕτως |
| ἠπείροις τέρπομαι ἀμφοτέραις . Διονύσιος ὁ Περιηγητὴς γέγονεν υἱὸς Διονυσίου Ἀλεξανδρέως . Γέγονε δὲ ἐπὶ τῶν Ῥωμαϊκῶν χρόνων μετὰ Αὔγουστον | ||
| πρώτης βίβλου τῶν Κυρανίδων , καὶ ἐκ τοῦ Ἁρποκρατίωνος τοῦ Ἀλεξανδρέως πρὸς τὴν οἰκεῖαν θυγατέραν . Εἶχε δὲ ἡ πρώτη |
| ἐνταῦθα Προκλικῶν ματαίων πλασμάτων : ἐν γὰρ τοῖς σπουδαίοις ὁ Πρόκλος οὐδὲν γράφων , ἐν τοῖς τοιούτοις μεγαλήγορος , καὶ | ||
| Πλούταρχος : οἱ δὲ μέχρι μόνης τῆς λογικῆς , ὡς Πρόκλος καὶ Πορφύριος : οἱ δὲ μέχρι μόνου τοῦ νοῦ |
| καὶ τίνας λόγους εἶπεν εἰς τοὺς νεανίσκους . Τίνας λόγους διελέχθη ἐν τοῖς χιλίοις τοῖς προεστηκόσι τῆς ὅλης πολιτείας περὶ | ||
| . προσεπηγγείλατο δὲ καὶ τῶν εἰσφορῶν ἅπαντας ἀφήσειν καὶ πολλὰ διελέχθη δημαγωγῶν τὰ πλήθη . ταχὺ δὲ πάντων εἰς τὴν |
| , πάσαις ἀποδέδειχα . Δεδηλωκότες οὖν ἑκάτερον , ἠρεμίαν τε ἀστείου καὶ ἄφρονος σάλον , τὸ ἑπόμενον τῷ λόγῳ συνεπισκεψώμεθα | ||
| , καὶ μιαρούς , καὶ ἀνεορτάστους . Τὸ γὰρ ἑορτάζειν ἀστείου φασὶν εἶναι , τῆς ἑορτῆς οὔσης χρόνου τινὸς ἐν |
| ἀπ ' αὐτῶν ἀποστάζειν . γέγραπται καὶ ὁ Ἔρως ἐν ἱστορίᾳ τοῦ ἔργου , γέγραπται καὶ ἡ Λυδία τὸ αἷμα | ||
| Καὶ οὐ τοῦτό φημι , ὡς οὐχὶ καὶ ἐπαινετέον ἐν ἱστορίᾳ ἐνίοτε . ἀλλ ' ἐν καιρῷ τῷ προσήκοντι ἐπαινετέον |
| τούτων ἀποταφρεύειν τὰς τοῦ πρωτονοταρίου ἐπεμβολάς αἷμα , : Ὁ πολυμαθέστατος Ἀριστοφάνης , οὐχ ὁ τὰς κωμῳδίας συγγράψας , ἀλλ | ||
| γάλα καὶ τυρὸς καὶ φύλλα εὐώδη τετμημένα . ὁ δὲ πολυμαθέστατος Ἀρχέστρατός φησιν : σηπίαι Ἀβδήροις τε Μαρωνίᾳ τ ' |
| , ὄγδοος γεωμετρικὰ γεγραφώς , ἔνατος ἐπιγραμμάτων ποιητής , δέκατος Ταρσεὺς φιλόσοφος Ἀκαδημαϊκός . Κράντωρ Σολεὺς θαυμαζόμενος ἐν τῇ ἑαυτοῦ | ||
| Περὶ ἀμφιβολιῶν , Ἐπιστολάς . Χρύσιππος Ἀπολλωνίου Σολεύς , ἢ Ταρσεὺς ὡς Ἀλέξανδρος ἐν Διαδοχαῖς , μαθητὴς Κλεάνθους . οὗτος |
| δὲ τὰς τῶν πολλῶν διέλαθεν ἀκοάς . λέγεται Πλάτωνα τὸν Ἀρίστωνος τουτωνὶ τῶν συγγραμμάτων ἐπαινέτην γενόμενον ὑπερφυῶς ὡς ἐκ Σικελίας | ||
| τὰς ἐπιστολάς φασι , τὰ δ ' ἄλλα τοῦ περιπατητικοῦ Ἀρίστωνος . Τοῦτον λόγος φαλακρὸν ὄντα ἐγκαυθῆναι ὑπὸ ἡλίου καὶ |
| , Ἀ . μὲν γὰρ Ἡγησιβούλου Κλαζομένιος , κοινωνήσας τῆς Ἀναξιμένους φιλοσοφίας , πρῶτος μετέστησε τὰς περὶ τῶν ἀρχῶν δόξας | ||
| . “ Ἀναξαγόρας : σοφιστὴς , Ἡγησιβούλου υἱὸς Κλαζομένιος , Ἀναξιμένους μαθητὴς Μιλησίου . νοῦς δ ' ἐπεκαλεῖτο , ἐπεὶ |
| χατίζει . τοὐντεῦθεν δὴ γεγονώς , φασίν , εἴκοσιν ἔτη διήκουσε Σωκράτους : ἐκείνου δ ' ἀπελθόντος προσεῖχε Κρατύλῳ τε | ||
| ἀπαθὲς ἕξειν ὕδατι . δεύτερος Κυρηναῖος , γεωμέτρης , οὗ διήκουσε Πλάτων : τρίτος ὁ προγεγραμμένος φιλόσοφος : τέταρτος οὗ |
| ρῶν : καὶ γὰρ καὶ προοιμίων τύπους ἡμᾶς διδάσκει καὶ διηγήσεων , ἤδη δὲ καὶ αὐτῶν τῶν ἀγώνων : προοιμίων | ||
| τοῦ λόγου μερῶν ἐστι δεκτική , προοιμίων τε λέγω καὶ διηγήσεων τῶν ἐν τῇ ἐξετάσει [ τε ] λέγω τῶν |
| , θυγάτηρ δὲ ἐγένετο Αὔγη . ταύτηι τῆι Αὔγηι τῶι Ἑκαταίου λόγωι συνεγίνετο Ἡρακλῆς , ὁπότε ἀφίκοιτο ἐς Τεγέαν : | ||
| τοξεύσας αὐτὸν ἀποκτείνηι Μοσόλλαμος ὁ Ἰουδαῖος . ἀλλὰ τῶν μὲν Ἑκαταίου μαρτυριῶν ἅλις : τοῖς γὰρ βουλομένοις πλείω μαθεῖν τῶι |
| ποιητὰς καὶ νομοθέτας γενέσθαι . τάς τε γὰρ τέχνας τὰς ῥητορικὰς καὶ τοὺς λόγους τοὺς ἐπιδεικτικοὺς καὶ τοὺς νόμους τοὺς | ||
| τοὺς Συρακουσίους , καὶ Γοργίαν καὶ Θρασύμαχον , οἳ πρῶτοι ῥητορικὰς τέχνας ἔγραψαν . ἡ βίβλος τελέθουσα Λυκόφρονος ἀσματοκόμπουσα ἦν |
| ' αὐτῶν τῶν ἔργων βεβαιῶσαι βουληθεὶς τὸ λεχθὲν ὁ τοῦ Νικομάχου λέγει [ . . Θ . ] εἶναί τι | ||
| ἀπολογία : μὴ μεγάλου κινδύνου συμβεβηκότος . καὶ οὗτος ἐπὶ Νικομάχου εἴρηται . Ὑπὲρ ἀντιδόσεως πρὸς Μεγακλείδην : εἰ μὲν |
| δὲ καὶ Περσαῖος ὁ τοῦ Ζήνωνος κατὰ τὴν αὐτὴν ὑπόθεσιν γέγραφε καὶ ἄλλοι πλείους . ̈ . . καὶ τῶν | ||
| ταύτην καὶ ὑπεύθυνον , ἣν οὗτος παρὰ πάντας τοὺς νόμους γέγραφε στεφανῶσαι , μυριάκις κατατέτμηκε καὶ τούτων μισθοὺς εἴληφε τραύματος |
| ] καὶ παραγενόμενος Ἀθήναζε ? [ ] | πρῶτον μὲν Ξενοκράτους | ἤκουεν , ὕστερον δὲ μετὰ Πολέμωνος ἐσχόλαζεν | | ||
| κυλίηται . διὰ τοῦτο καὶ Πολέμωνος ἥψαντο οἱ λόγοι οἱ Ξενοκράτους ὡς φιλοκάλου νεανίσκου : εἰσῆλθεν γὰρ ἔχων ἐναύσματα τῆς |
| ἐν Λυκείωι , μαθητοῦ τὴν φωνὴν αὐτῶι χρήσαντος Ἀρχαγόρου τοῦ Θεοδότου . κατηγόρησε δ ' αὐτοῦ Πυθόδωρος Πολυζήλου , εἷς | ||
| ὁ Θεόδοτος ἀπέγνω τῆς δίκης , ὅπου νῦν γνόντος τοῦ Θεοδότου ἀπιέναι ἡμᾶς εἰς τὸ δικαστήριον οὔ φησι τὴν δίκην |
| . ἔτι δὲ εἶπεν Ἡροδότου τὰ Περσικά : τὰ δὲ Θουκυδίδου τὰ Πελοποννησιακά : τὰ δὲ Ξενοφῶντος αἱ Ἑλληνικαί : | ||
| γραμματικός τις Ἀρεθούσιος ἔφασκε χρῆσθαι αὐτῷ Φύλαρχον : ὃς οὐδὲ Θουκυδίδου λέγοντος ἤκουσε „ καθὸ δεῖ εἰς Σικελίαν πλεῖν „ |
| τις καὶ τὴν κωμωιδίαν φαίη λαβεῖν τὴν σύστασιν ἀπὸ τῆς τραγωιδίας καὶ τοῦ κατ ' αὐτὴν ὕψους καταβιβασθεῖσαν εἰς τὸ | ||
| τραγωιδὸν Ἐρατοσθένης καὶ Φιλόχορος ἱστοροῦσιν ἑβδομήκοντ ' ἔτη γεγενημένον ὀκτὼ τραγωιδίας ἐν τέτταρσιν ἡμέραις διαγωνίσασθαι , μικρὸν ἔμπροσθεν τῆς τελευτῆς |
| ἀρχαίων εἰς τοῦτο συνηγορούντων καὶ χρόνον ἄκαιρον δαπανήσωσιν , ὀλίγα παραθήσομαι ὡς τὰ κάλλιστα καὶ εὐσύνοπτα καὶ πολλῆς φλυαρίας ἐκτὸς | ||
| δυνάμει , ἧς τὴν πλοκὴν ἂν οὕτω δέῃ εὐκαιροτέραν σοι παραθήσομαι , καὶ ἐν κύκλῳ δὲ καὶ ἔμπροσθεν , καὶ |
| ἔστι δὲ πρὸ τῶν ποδῶν τοῦ Ὁρκίου πινάκιον χαλκοῦν , ἐπιγέγραπται δὲ ἐλεγεῖα ἐπ ' αὐτοῦ , δεῖμα ἐθέλοντα τοῖς | ||
| διαλαμβάνει , ἀλλὰ περὶ ἀποδεικτικοῦ συλλογισμοῦ διαλαμβάνει , Ἀναλυτικὰ ὕστερα ἐπιγέγραπται . Τοσαῦτα μὲν περὶ τῆς ἐπιγραφῆς . ἆρα δὲ |
| λέγειν . Ὅρα οὖν πόση διαφορὰ τούτου τοῦ λόγου τοῦ Σωκρατικοῦ καὶ τοῦ Λυσίου : ὃ μὲν γὰρ ἀπροοιμίαστος ἦν | ||
| Ὑπερείδης ἐν τῷ πρὸς Ἐπικλέα περὶ οἰκίας . Ξενοφῶντος τοῦ Σωκρατικοῦ υἱοὶ Γρύλλος καὶ Διόδωρος . ἐτελεύτησε δὲ οὗτος ἐν |
| κοινῶς καὶ ἰδίως καὶ ἰδιαίτατα : ἐν γὰρ τῇ Τοπικῇ πραγματείᾳ , ἧς τόδε τὸ βιβλίον συναγωγή , οὐ μέμνηται | ||
| ἄλλο . Θ . δὲ ἐν τῇ περὶ τῶν φυτῶν πραγματείᾳ τὴν θαψίαν ῥίζαν ᾗ οἱ ἰατροὶ χρῶνται , ἐάν |
| ᾧ ἔτει Ὀλυμπιὰς ἤχθη νεʹ , ὡς ἐκ τῶν Βιβλιοθηκῶν Διοδώρου καὶ τῶν Θάλλου καὶ Κάστορος Ἱστοριῶν , ἔτι δὲ | ||
| καὶ Πυθαγορικὸν τὸ τῆς κόμης ἔδοξαν εἶναί τινες ἀπὸ τοῦ Διοδώρου προαχθέν , ὥς φησιν Ἕρμιππος . Τίμαιος δ ' |
| ὑπὸ τοῦ Τυρρηνικοῦ πελάγους , ἀπὸ δὲ μεσημβρίας ὑπὸ τοῦ Ἀφρικανοῦ , ἀπὸ δὲ δύσεως ὑπὸ τοῦ Σαρδῴου πελάγους , | ||
| δὲ Σκιπίωνος τοῦ Καρχηδονίους ἀφελομένου τὴν ἡγεμονίαν καὶ πρώτου κληθέντος Ἀφρικανοῦ . ὧδε μὲν ἡ θεὸς ἐς Ῥώμην δι ' |
| Ἀριστάρχῳ : καὶ μετὰ τοῦτον Μητρόδωρος , ἀνὴρ ἐκ τοῦ φιλοσόφου μεταβεβληκὼς ἐπὶ τὸν πολιτικὸν βίον καὶ ῥητορεύων τὸ πλέον | ||
| ἐστιν . παραθήσω δὲ πρώτου Ἀριστοβούλου , τοῦ ἐξ Ἑβραίων φιλοσόφου , τὰς οὕτως ἐχούσας φωνάς : Φανερὸν ὅτι κατηκολούθησεν |
| καὶ ἀπὸ τῆς τῶν ὀνομάτων ἀναπτύξεως Ἐπικράτους καὶ Μορύχου καὶ Φαίδρου λέγειν τι , ὡς κρατουμένου τοῦ σκοτεινοῦ καὶ τοῦ | ||
| κάλλος ὀξυτάτας παθῶν ὁρμὰς ἐγείρει ; πάνυ γοῦν ἐρᾶν ἔδει Φαίδρου διὰ Λυσίαν , ὦ Πλάτων , ὃν προὔδωκεν . |
| Ἰουλίδος , φιλόσοφος φυσικὸς καὶ σοφιστής , σύγχρονος Δημοκρίτου τοῦ Ἀβδηρίτου καὶ Γοργίου , μαθητὴς Πρωταγόρου τοῦ Ἀβδηρίτου . ἐν | ||
| σύγχρονος Δημοκρίτου τοῦ Ἀβδηρίτου καὶ Γοργίου , μαθητὴς Πρωταγόρου τοῦ Ἀβδηρίτου . ἐν Ἀθήναις κώνειον πιὼν ἀπέθανεν ὡς διαφθείρων τοὺς |
| αὐτὸς δὲ ἐξηγούμενος τὸ τῷ ταῦτα εἶναι τῶν ἐλλειπόντων μόνων ἐμνήσθη : ἐπὶ ἐκείνων γὰρ μάλιστα οὐ τῷ ταῦτα εἶναι | ||
| περὶ τοῦ κάλλους κρίσιν οὐκ οἶδεν : πολλαχῇ γὰρ ἂν ἐμνήσθη . καὶ τὸ νείκεσσε οὐκ ἔστι κρῖναι , ἀλλ |
| ὁ Κιτιεὺς Ἀπολλώνιος ἱστορεῖ , καὶ Καλλίμαχος ὁ ἀπὸ τῆς Ἡροφίλου οἰκίας . μεθ ' ὅν φασι τὸν Ταναγραῖον Βακχεῖον | ||
| . ὁ δὲ Ἀνδρέας ἐν τῷ Πρὸς Σώβιον τοῖς ἀπὸ Ἡροφίλου συντίθεται μόνον προσθεὶς τὸ παραλελυμένον ἔμβρυον καὶ ἰσχνόν : |
| τῆς βίβλου λόγον ἀποδώσομεν . Ἐν μὲν τῇ πρὸ ταύτης βίβλῳ , Κάσσιε Μάξιμε , μετὰ τὰς τεχνικὰς ὑποθήκας καὶ | ||
| ' ἐν τοῖς οὖσιν ἔστι κενόν , ὡς ἐν ε βίβλῳ τῆς τῶν Πυθαγορείων δογμάτων συναγωγῆς δείκνυσιν Ἰάμβλιχος . τὰς |
| οὐκ ἠδυνάμην , συνειδὼς οἷα αὐτὸν διατεθείκειν : καὶ ὁ Σώστρατος δὲ τὰς τῶν ὀφθαλμῶν ὁρῶν ἀμύξεις τῶν ἐμῶν , | ||
| , ὃς ἀπ ' αὐτοῦ Ἰσμηνὸς ὠνομάσθη , καθὼς ἱστορεῖ Σώστρατος ἐν βʹ περὶ Ποταμῶν . Παράκειται δὲ αὐτῷ Κιθαιρὼν |
| παρ ' Ἀθηναίοις οἱ ἀποδέκται , ἧς πολλάκις μνημονεύουσιν οἱ ῥήτορος καὶ οἱ κωμικοί . Ἀριστοτέλης δ ' ἐν τῇ | ||
| . . . : Περὶ Ἀλεξάνδρου η . | Περὶ ῥήτορος ἢ πολιτικοῦ . | Τέχνην ἐγκωμιαστικήν . . . |
| ἐπιδίδωσι δὲ καὶ ἀρετὴν τοῖς χρωμένοις , πόρρω ἂν οὗτος σοφιστοῦ ἀποκρίνοιτο . Ἀλλ ' ἐγὼ ὄναρ ὑμῖν ἀλλότριον ἀπαγγέλλω | ||
| ποίει : λάγνης γυναικός ἐστιν οὐκ ἀνδρὸς τόδε . Ἔρως σοφιστοῦ γίγνεται διδάσκαλος σκαιοῦ πολὺ κρείττων πρὸς τὸν ἀνθρώπων βίον |
| αἱρέσεις ὠνομάσθησαν , φέρε δεύτερον καὶ τὴν διαίρεσιν τῶν Ἀριστοτελικῶν συγγραμμάτων ποιησώμεθα . τούτων οὖν τὰ μέν ἐστι μερικὰ τὰ | ||
| τῶν τε Ἀναλυτικῶν καὶ τῶν ἄλλων πάντων τῆς λογικῆς πραγματείας συγγραμμάτων . Ὅτι δὲ χρήσιμον τὸ προκείμενον βιβλίον πρὸς τὴν |
| Πυθαγόραν μηδὲ ἓν καταλιπεῖν σύγγραμμά φασι τὸ δὲ φερόμενον ὡς Πυθαγόρου Λύσιδός ἐστι τοῦ Ταραντίνου Πυθαγορικοῦ φυγόντος εἰς Θήβας καὶ | ||
| τὰ δὲ ἀναθήματα αὐτῷ τὰ ἐς Ὀλυμπίαν ἐστὶ τοῦ Ῥηγίνου Πυθαγόρου τέχνη . ἐνταῦθα καὶ Ἀναξιμένους οἶδα εἰκόνα ἀνευρών , |
| σχολὴν δ ' ἄγειν οὐ σχολάζοντας . Ὅτι φασὶ τὸν Ταραντῖνον Ἀρχύταν τὸν ὄντα Πυθαγόρειον ἐπὶ μεγάλοις ἀδικήμασιν οἰκέταις ὀργισθῆναι | ||
| Σηλυμβριανός . . . ἆρ ' οὖν οὐκ ἴσμεν τὸν Ταραντῖνον Ἴκκον ἀκοῆι διὰ τὸν Ὀλυμπίασί τε ἀγῶνα καὶ τοὺς |
| οἱ Φοίνικες . ὅτι ἐστὶν ὄργανον καλούμενον νάβλα , ὡς Σώπατρος : νάβλα λαρυγγόφωνος ἐκκεχόρδωται . τὸ τρίγωνον δὲ καλούμενον | ||
| Ἀρχέστρατος μέμνηται ; ἀλλ ' ὅμως ὠνόμασεν ἡμίνηρον ὁ Πάφιος Σώπατρος ἐν Μυστάκου θητίῳ οὕτως : ἐδέξατ ' ἀντακαῖον , |
| ἐκτιθείς . . . . , : διὰ τί Μηδείας ἐμνημόνευσεν ; ὅτι ἡ Κόρινθος πατρῶιον αὐτῆς κτῆμα γέγονε τούτωι | ||
| ἀποροῦσί τινες λέγοντες , διὰ ποίαν αἰτίαν τῆς Δωρίδος διαλέκτου ἐμνημόνευσεν ἐνταῦθα ὁ τεχνικὸς καὶ μὴ ἄλλης διαλέκτου . Καὶ |
| κατέστρεψεν . Ἀρχύτας Μνησαγόρου Ταραντῖνος , ὡς δὲ Ἀριστόξενος , Ἑστιαίου , Πυθαγορικὸς καὶ αὐτός . οὗτός ἐστιν ὁ Πλάτωνα | ||
| τοῦ Ἀλεξάνδρου , Μιλήσιοι δὲ διὰ τὸ ἐς τὰς ἐπιθυμίας Ἑστιαίου πρόχειρον καὶ ἔρωτα ἄλλοτε μὲν τῆς ἐν Ἠδωνοῖς πόλεως |
| σύμμετρον τῶν ποιῶν κρᾶσιν . . . Ἀλκμαίωνος γὰρ τοῦ Κροτωνιάτου λέγοντος ἐχθρὸν ἄνδρα ῥᾶιον φυλάξασθαι ἢ φίλον ὁ μὲν | ||
| Κροίσου , Λυγκέως δ ' ὀξυωπέστερος , ἀνδρειότερος δὲ τοῦ Κροτωνιάτου Μίλωνος , καλλίων δὲ Γανυμήδους , “ ὃν καὶ |
| Βιθυνῶν ἔθνος . ἔλεγε δὲ ὁ Πολέμων τὰ μὲν τῶν καταλογάδην ὤμοις δεῖν ἐκφέρειν , τὰ δὲ τῶν ποιητῶν ἁμάξαις | ||
| , ποτὲ μὲν τὸ ποίημα καλῶν γράμμα ποτὲ δὲ τὸ καταλογάδην σύγγραμμα , φησί : Κρεοφύλου πόνος εἰμί , δόμῳ |
| ἐξέτασιν ἐπιδεχόμενα καὶ ὅσα οὐκ ἐπιδέχεται : ὕλη γὰρ τοῦ πολιτικοῦ ζητήματος τὰ πρόσωπα καὶ τὰ πράγματα , ὥσπερ τῆς | ||
| εἴδη καὶ μέρη , ἔτι δὲ καὶ εἰς τὰ τοῦ πολιτικοῦ λόγου μέρη . Ὅτι δὲ γνήσιον Ἀφθονίου τὸ παρὸν |
| ξύμβουλον γενέσθαι Αἴαντα τὸν Τελαμῶνος λέγει . Μενεσθέως γὰρ τοῦ Ἀθηναίου τακτικωτάτου τῶν βασιλέων ἐς Τροίαν ἐλθόντος καὶ διδάσκοντος ἐν | ||
| ἔσχεν τὸ ἔκπωμα προείρηται , ἱστοροῦντος τοῦτο καὶ Ἀπολλοδώρου τοῦ Ἀθηναίου . Πολέμων δ ' ἐν πρώτῳ τῶν πρὸς Ἀδαῖον |
| οἷος μὲν τεχνογράφος ἐκεῖνος , οἷος δ ' ἐγὼ τοῦ τεχνογράφου ἑρμηνευτής . Γιγνωσκέτω σου ἡ μεγαλοφυΐα , ὅτι τὰ | ||
| οὐ γὰρ Διονυσίου τὸ φρόντισμα τοῦτο , ἀλλὰ Κέλερος τοῦ τεχνογράφου , ὁ δὲ Κέλερ βασιλικῶν μὲν ἐπιστολῶν ἀγαθὸς προστάτης |
| τὰ τοῦ πολιτικοῦ λόγου μέρη . Ὅτι δὲ γνήσιον τοῦ Ἀφθονίου τὸ τῶν Προγυμνασμάτων βιβλίον , ἐκ τῆς τῶν ἐξηγησαμένων | ||
| εἰς ταῦτα . Ὄγδοον κεφάλαιον , διὰ τί τὰ τοῦ Ἀφθονίου Προγυμνάσματα τῶν Ἑρμογένους καὶ τῶν λοιπῶν προτετίμηται : καί |
| τε τὸν Κλεινίου καὶ Νικίαν τὸν Νικηράτου καὶ Λάμαχον τὸν Ξενοφάνους , βοηθοὺς μὲν Ἐγεσταίοις πρὸς Σελινουντίους , ξυγκατοικίσαι δὲ | ||
| γὰρ καὶ ιδʹ ἔτη ἔγγιστα ἀπὸ τῶν Τρωικῶν ἱστορεῖται μέχρι Ξενοφάνους τοῦ φυσικοῦ καὶ τῶν Ἀνακρέοντός τε καὶ Πολυκράτους χρόνων |
| . . Νεοπτόλεμος δὲ ὁ Παριανὸς ἐντῶι Περὶ ἐπιγραμμάτων ἐν Χαλκηδόνι φησὶν ἐπὶ τοῦ Θρασυμάχου τοῦ σοφιστοῦ μνήματος ἐπιγεγράφθαι τόδε | ||
| τὰ ἀριστερὰ τοῦ Πόντου : ἐν δεξιᾷ δὲ τὰ προσεχῆ Χαλκηδόνι : Βιθυνῶν δ ' ἐστὶ τὰ πρῶτα , εἶτα |
| δικανικῶν λόγων αʹ , [ Περὶ διαβολῆς αʹ , ] Ἐπιστολαὶ αἱ ἐπὶ τῷ Ἀστυκρέοντι , Φανίᾳ , Νικάνορι , | ||
| αʹ , Περὶ Ἀντιφάνους αʹ , Προοίμιον ἱστορικὸν αʹ , Ἐπιστολαὶ αʹ , Ἐκκλησία ἔνορκος αʹ , Περὶ γήρως αʹ |
| Βουταλίωνι , ὅπερ δρᾶμα τῶν Ἀγροίκων ἐστὶν [ ἑνὸς ] διασκευή . φησὶ γάρ : καὶ μὴν ἑστιάσω τήμερον ὑμᾶς | ||
| τὰ ἐνδύματα . . πανοπλία κυρίως ἡ τῶν ὅπλων πάντων διασκευή : ἐνταῦθα δὲ καταχρηστικῶς . . πανοπλία μὲν ἡ |
| καὶ μέντοι καὶ βιάσασθαι ὑπὲρ τὰ μικρὰ μειράκια τὰ τοῦ Μενάνδρου ἐν ταῖς παννυχίσιν ἀκόλαστα . λαγνίστατον δὲ καὶ ὁ | ||
| ποιεῖν . ἵνα μή τις , φησί , ἐκεῖνον τοῦ Μενάνδρου λαρυγγίσῃ : οὐδὲ εἷς μάγειρον ἀδικήσας ἀθῷος διέφυγεν . |
| πρεσβύτερος μὲν ἀμφοῖν τούτοιν , Δήλιος δὲ τὸ γένος , πεπραγματευμένος τοῦτο μὲν ἔπος , τοῦτο δὲ πράγματα , τέταρτος | ||
| φωνασκικὸν φέρεται βιβλίον πάγκαλον : πέμπτος ὁ περὶ τῶν νομοποιῶν πεπραγματευμένος , ἀρξάμενος ἀπὸ Τερπάνδρου : ἕκτος στωικός : ἕβδομος |
| ἐκβαλλομένων τῶν ὄψεων καὶ τῶν ὁρωμένων , οὐδὲ ἡ τοῦ βιβλίου , ἀλλὰ αὕτη κατὰ τὸ ἐν τοῖς ὅροις ἐκβαλλομένων | ||
| εὔλογον ἄρα καὶ ἀναγκαιότατον . ἤδη εἰρήκαμεν τὸν σκοπὸν τοῦ βιβλίου τούτου . ἔφημεν δὲ καὶ ὅτι φιλοσοφία ἐστὶ φιλία |
| εἶδος λόγου σοφιστεύοντος : μεθ ' ὃν Θεοφράστου διήκουσε τοῦ περιπατητικοῦ . ἦν δὲ καὶ θεατρικὸς καὶ πολὺς ἐν τῷ | ||
| μόνας αὐτοῦ τὰς Ἐπιστολὰς φασί : τὰ δὲ ἄλλα τοῦ περιπατητικοῦ Ἀρίστωνος . [ . ] . , : γεννᾶται |
| Παρμενίδηνκαὶ ἄλλους συχνούς . . . Φαβωρῖνος δέ φησιν ἐν Παντοδαπῇ ἱστορίᾳ λέγειν Δημόκριτον περὶ Ἀναξαγόρου ὡς οὐκ εἴησαν αὐτοῦ | ||
| ἐπὶ τῶν σκιοθήρων ἐν Λακεδαίμονι , καθά φησι Φαβωρῖνος ἐν Παντοδαπῇ ἱστορίᾳ , τροπάς τε καὶ ἰσημερίας σημαίνοντα : καὶ |
| ἑνὸς τοῦ καλουμένου μὲν Γλοῦ , μετὰ δέ τινας χρόνους ἀφηγησαμένου τῶν βασιλικῶν δυνάμεων . εὐλαβηθεὶς οὖν ὁ Ταμὼς τὸν | ||
| Σικελιώτου τὰ μὲν ἀρχαῖα τῶν ἱστοριῶν ἐν ταῖς κοιναῖς ἱστορίαις ἀφηγησαμένου , τοὺς δὲ πρὸς Πύρρον τὸν Ἠπειρώτην πολέμους εἰς |
| εἰπόντος Ἀριστοφάνους ἐν Σκηνὰς καταλαμβανούσαις τὴν κακκάβην γὰρ κᾶε τοῦ διδασκάλου . ἐν δ ' Εὐβούλου Ἴωνι εἴρηται τρύβλια δὲ | ||
| δὲ ἀνδριάντα ἐποίησε Σικυώνιος Κάνθαρος , Ἀλέξιδος μὲν πατρός , διδασκάλου δὲ ὢν Εὐτυχίδου . Εὐπολέμου δὲ Ἠλείου τὴν μὲν |
| , καὶ προῦχεν ἐν αὐτῇ τὰ Πομπηίου παρὰ πολύ : Δημοχάρης δὲ βαρυθυμῶν ἐπὶ τῷ θανάτῳ Μενεκράτους ὡς ἐπὶ ἥττῃ | ||
| τῶν Μενεκράτους νεῶν καὶ ἐκφυγούσας εἰς τὸ πέλαγος ἐδίωκε , Δημοχάρης δ ' , ὁ τοῦ Μενεκράτους συνεξελεύθερός τε καὶ |
| γράφονται : Αἰδεσηνός : Σαρακηνός : Ἀβυδηνός : Δαμασκηνός : Περγαμηνός : Λαμψακηνός : οἷς ὅμοιον καὶ τὸ Γαληνὸς , | ||
| τῶν Ἀκαδημαικῶν λόγων οὐ παρέργως ἁπτόμενος , Γαληνός τε ὁ Περγαμηνός , ὃς τοσαῦτ ' ἐκδέδωκε συγγράμματα φιλόσοφά τε καὶ |
| τῆς τάξεως . εἶτ ' ἐπισυνιστάμενοι καὶ ἀθροιζόμενοι κατεβόων τοῦ προφήτου , ὡς δι ' οἰκειότητα τῷ τε ἀδελφῷ καὶ | ||
| κυανέῃσιν ἐπ ' ” ὀφρύσι νεῦσε Κρονίων , ” τοῦ προφήτου τὸν Δία ὑποκριναμένου : τοῦτο μέντοι ῥητῶς εἰπεῖν τὸν |
| Φαρκαδόνα διὰ τοῦ α φησίν . ὁ πολίτης Φαρκηδόνιος ὡς Χαλκηδόνιος . καὶ Φαρκηδονίς καὶ Φαρκηνίς . Φαρμακοῦσσαι , δύο | ||
| Σπεύσιππος καὶ ἕτερος , ἰατρὸς Ἡροφίλειος Ἀλεξανδρεύς . Ξενοκράτης Ἀγαθήνορος Χαλκηδόνιος : οὗτος ἐκ νέου Πλάτωνος ἤκουσεν , ἀλλὰ καὶ |
| δόγματα πρὸς Φιλομαθῆ γʹ , Ὅρων τῶν τοῦ ἀστείου πρὸς Μητρόδωρον βʹ , Ὅρων τῶν τοῦ φαύλου πρὸς Μητρόδωρον βʹ | ||
| Μεγαρικὸς κατὰ λέξιν οὕτω : “ παρὰ μὲν γὰρ Θεοφράστου Μητρόδωρον τὸν θεωρηματικὸν καὶ Τιμαγόραν τὸν Γελῶον ἀπέσπασεν , παρ |
| ὁρῶν δ ' ὡς ἔπος εἰπεῖν τὰ πλεῖστα τῶν ἐρωτικῶν συνταγμάτων αἰσχύνην μᾶλλον ἢ τιμὴν περιάπτοντα τούτοις περὶ ὧν ἐστι | ||
| τοῖς περὶ τὰς ἀνατολὰς τῶν ἄστρων συμφωνούντων ἀλλήλοις τῶν δύο συνταγμάτων , περὶ δὲ τοῦ Περσέως διαφόρου τῆς ἀναγραφῆς οὔσης |
| τῷ σαφεῖ . Ἐν δὲ τῇ μεγίστῃ τῶν κατὰ Φιλίππου δημηγοριῶν καὶ τὴν ἀρχὴν εὐθὺς οὕτως κατεσκεύακεν : Πολλῶν , | ||
| μὲν φορτικὸν τῶν μέτρων ἄφες , σὺ δὲ τῶν Δημοσθένους δημηγοριῶν τῶν κατὰ Φιλίππου ἥντινα ἂν ἐθέλῃς σύνειρε , ὀλίγα |