ἐπιμελῶς πεπυσμένος . . . : ἀλλ ' ἄγε δὴ μετάβηθι , Ἐφόρου δὲ τοῦ φιλοσόφου καὶ σοφοῦ κόσμον ἄεισον | ||
ὁ δὲ τῆς ἐπιρροῆς παρέχεται . Ἀλλ ' ἄγε δὴ μετάβηθι , Ἐφόρου δὲ τοῦ φιλοσόφου καὶ σοφοῦ κόσμον ἄεισον |
τῆς συντάξεως πολλάκις ἀποβάλλει τὸ ν δι ' εὐφωνίαν , ἄεισον ἄμμι τὰν ἰόκολπον : αἰ δέ κ ' ἄμμι | ||
ἀκούσας . ἀλλ ' ἄγε δὴ μετάβηθι καὶ ἵππου κόσμον ἄεισον δουρατέου , τὸν Ἐπειὸς ἐποίησεν σὺν Ἀθήνῃ , ὅν |
ἥξω : παρὼν δὲ πρὸς παρόντας ἐμφανῶς γαμβροὺς διδάξω καὶ διδάξομαι λόγους . κἂν μὲν κολάζηι τήνδε καὶ τὸ λοιπὸν | ||
μέντοι πεσών γε κείσομαι , ἀλλ ' εὐξάμενος τοῖσιν θεοῖς διδάξομαι αὐτὸς βαδίζων εἰς τὸ φροντιστήριον . πῶς οὖν γέρων |
“ ὀπιπεύεις δὲ γυναῖκας . ” καὶ παρθενοπίπας ὁ παρθένους περιβλεπόμενος . ὀπηδεῖ ἀκολουθεῖ . ὄπιδα ἐπιστροφὴν καὶ ἐντροπήν : | ||
: ἐγὼ δὲ ἕστηκα ἐν τῷ αὐτῷ τόπῳ παρατηρῶν καὶ περιβλεπόμενος , ὅπου ἂν ταχθῶ . λινόπτας γάρ φησιν Ἀριστοτέλης |
ἔθετο : ὡς δὲ ἐδείχθη καὶ τὸ παράδειγμα γειτονεῖ . Ἄθρει γοῦν ὡς ἐν κεφαλαίῳ , θεσπεσία μοι κεφαλή , | ||
μόνον ἐκεῖνον ὁ πομπαῖος ἄνεμος οὐκ ἀφίησι τῆς δουλείας . Ἄθρει δὴ κἀκεῖνο περὶ τῶν μακαρίων ἀρχόντων , ὡς οὐχ |
, ἢ τίνας ἐξοίσῃ δόξας ; καὶ γὰρ τοῦτ ' ἐξέτασον . πρῶτον μὲν τῶν φιλτάτων τε καὶ ἀναγκαιοτάτων ὑπάρξει | ||
. ἀπόκειται . Θ . σκέψαι : Λογίζου . . ἐξέτασον . . τοὺς ῥήτορας : Τοὺς κριτάς . ὡς |
τιτθῶν ἔχεις . Ἇπερ ἱαρεῖόν τοί μ ' ὑποψαλάσσετε . Ἡδὶ δὲ ποδαπὴ ' σθ ' ἡ νεᾶνις ἁτέρα ; | ||
; Γιγνώσκομεν δῆτ ' : ἀλλὰ τὰς ἄλλας ἄθρει . Ἡδὶ δὲ δὴ τίς ἐστιν , ἡ τὸ παιδίον ἔχουσα |
ἀμυδρόν τι τυγχάνει ὂν πρὸς ἀλήθειαν . Μὴ γάρ . Βούλει οὖν , ἔφην , ἐπ ' αὐτῶν τούτων ζητήσωμεν | ||
ποῖόν τι εἶναι αὐτὸ φῶμεν , καὶ πῶς ποιοῦν ; Βούλει σοι λέγω κατὰ τὴν Σωκράτους μαντείαν ; Ὡς τὸ |
τῷ κόσμῳ , τὰ δὲ τοῦ θεοῦ τῷ θεῷ ἀκριβῶς ἀποδίδου . τὴν ψυχήν σου νόμιζε παραθήκην ἔχειν παρὰ θεοῦ | ||
δὲ τῷ νικήσαντι δίδωσι τὸ ἔπαθλον . φριμάσσεο : φριμαγμὸν ἀποδίδου μεθ ' ἡδονῆς , τουτέστι βρενθύου καὶ ἐναβρύνου , |
δὲ λανθάνον οὐ φαίνεται : ὑποβαίνων γὰρ ἐρεῖ ὧδέ που μεθύει τῷ μεγέθει τῶν πεπραγμένων Φίλιππος , ὥρμητο δὲ τὸ | ||
περὶ Ἠλείων λέγων παρατίθεται τόδε τὸ ἐπίγραμμα : Ἦλις καὶ μεθύει καὶ ψεύδεται : οἷος ἑκάστου οἶκος , τοιαύτη καὶ |
ἀοριστουμένου τοῦ λόγου . . καὶ ἴσως τις φήσει : Οὐχὶ οὖν καὶ ἐν ἄλλοις ἐλλειπτικός ἐστι τῶν ἄρθρων ; | ||
, κατὰ τὴν ἀρίστην πολιτείαν τὴν πάντα κοινὰ τιθεμένην . Οὐχὶ τῶν θεῶν οὖν οἰητέον τὴν βασιλείαν τὴν πάντα κοινὰ |
εὐφυῶς ἐσχετλίασεν ἐπάγων τὸ ” ἀλεξίκακε “ , τουτέστιν ” ἀποτρόπαιε “ καὶ ” ὦ τὰ δεινὰ ἀπείργων “ . | ||
παντελῶς , κατὰ πάντα τρόπον , ἐξ ὁλοκλήρου . Ἄπολλον ἀποτρόπαιε : ὁ ἀποτρέπων τὰ δεινά , ἀλεξίκακος γὰρ ἦν |
τὴν θύραν ” εἰπών , ἐπὶ δὲ τῶν ἔσω “ ἐψόφηκε τὴν θύραν ἐξιών ” . βάλλ ' ἐς κόρακας | ||
Διόνυσον οὐ δύναμαι ποεῖν ἐγώ . τοῦτ ' ἐστίν . ἐψόφηκε προϊὼν τὴν θύραν . ὑστερίζειν μοι δοκεῖς σὺ παντελῶς |
παῖ , δίδωμι , καὶ ποιήσω πάνθ ' ὅσα οὗτος αἰτεῖται παρ ' ἡμῶν . Πολὺς γὰρ οἶνος πόλλ ' | ||
' ἔλιπεν ὡς θανουμένωι . κἄμ ' ὢν ἀδελφὸς Φοῖβος αἰτεῖται τάδε : Ὦ σύγγον ' , ἐλθὼν λαὸν εἰς |
, δύναμιν δὲ ψεύδους . λαμβάνεται δὲ τὸ θεν ὡς παραπληρωματικόν . δημιουργός : ὁ δημοσίᾳ μισθαρνῶν . Ὅμηρος . | ||
νεωτέρας Ἰάδος τὸ ὧλλοι . τὸ δὲ δῆθεν ποτὲ μὲν παραπληρωματικόν , ποτὲ δὲ ἀντὶ τοῦ δηλαδὴ ἢ ὡς δή |
ἀποδείξεις ποιούμεθα . Ἀλλὰ περὶ μὲν τούτων καὶ ἐν ὑστέρῳ διασαφήσομεν καὶ μά - λιστα εἰς τὰς τῶν χρόνων διαιρέσεις | ||
ὁ θάνατος εὑρεθήσεται . Συντομώτερον δὲ τὴν εὕρεσιν κατὰ πλάτος διασαφήσομεν . ἐπὶ πάσης γενέσεως τὸ μὲν τετράγωνον Ἡλίου ἐστὶ |
πόδας τέτταρας ὑείους , Ἡράκλεις . βοὸς δὲ τρεῖς , ὄρνιθ ' , Ἄπολλον . λέγ ' ἕτερον . σύκων | ||
αἶνός τίς ἐστιν ὡς ἀνήρ τε κοὐκ ἀνὴρ ὄρνιθα κοὐκ ὄρνιθ ' ἰδών τε κοὐκ ἰδὼν ἐπὶ ξύλου τε κοὐ |
τινὰ ὁμοιότητα πρὸς τὸν Θεαίτητον , δόξει ἡ σκιαγραφία τοῦ Θεαιτήτου εἶναι , ἐπειδὴ ἔχει τι αὐτοῦ : οὐκ ἔστι | ||
. μετὰ γὰρ τοὺς τοῦ Πρωταγόρου ἐλέγχους πάλιν ἐπὶ τὴν Θεαιτήτου μαιείαν ἀναδραμεῖται . μυρίοι γὰρ κτλ . οἱ Θρασύμαχοι |
” , „ ἀνοικοδόμησεν „ . βαρυνομένη δὲ σημαίνει τὸ ἀνάστηθι , οἷον ” ἀλλ ' ἄνα , εἰ μέμονάς | ||
ἀλλ ' ἄνα εἰ μέμονάς γε εἰς ἐντελῆ προφορὰν τοῦ ἀνάστηθι . Οὐκ ἀήθως δὲ καὶ τὸ ὑποτακτικὸν πάντως ἐπιζητήσει |
τὴν δὲ τελεωτέραν διδασκαλίαν ὕστερον εἴσῃ . Γνώμη ἐστὶ λόγος κεφαλαιώδης ἐν ἀποφάνσει καθολικῇ ἀποτρέπων τι ἢ προτρέπων ἐπί τι | ||
, ῥοῦν δὲ πολὺν καὶ σφοδρόν . ἡ μὲν οὖν κεφαλαιώδης τοῦ κόλπου τούτου θέσις ὑπάρχει τοιαύτη . ἡμεῖς δ |
μικρὸν ὕστερον εἰσόμεθα . νῦν δὲ ἐπὶ τὰ πρῶτα πάλιν ἐπανέλθωμεν . τίς ὁ νόμος καὶ ἡ κατὰ τοῦτον τάξις | ||
τοῖς προοιμίοις ἐνασχολώμεθα , ὅπως ἐπὶ τὸ προκείμενον τοῦ σκοποῦ ἐπανέλθωμεν . ἔτι δὲ καὶ ἄλλην ἔφη θεάσασθαι πόλιν πρὸ |
, ἀντὶ τοῦ συνεργὸν λάβοι . . ἄστρα δὲ δὴ προβέβηκε , παρῴχηκεν δὲ πλέων νύξ τῶν δύο μοιράων , | ||
συνθέσεως μείζων . εἴκαζον δὲ αὐτὴν ἐν ἀρεταῖς ἀνδρείᾳ : προβέβηκε γὰρ ἤδη ἐπὶ πρᾶξιν : διὸ καὶ τόλμαν ἐκάλουν |
ἐμὲ παίζειν μηδ ' ὅτι ἂν τύχῃς παρὰ τὰ δοκοῦντα ἀποκρίνου , μήτ ' αὖ τὰ παρ ' ἐμοῦ οὕτως | ||
Νεκτεναβὼ ἔφη “ Αἴσωπε , ἥττημαι . ὃ δὲ ἐρωτήσω ἀποκρίνου μοι . ” καί φησι “ μετεπεμψάμην ἵππους ἀπὸ |
παῖ , διά γ ' ἐκείνας τὰς ἐπιμελείας ἥδιον μὲν ἔρχῃ πρὸς τοὺς θεοὺς δεησόμενος , ἐλπίζεις δὲ μᾶλλον τεύξεσθαι | ||
τοῦτο : Τί οὖν ; οἶσθα εἰς οἷόν τινα κίνδυνον ἔρχῃ ὑποθήσων τὴν ψυχήν ; ἢ εἰ μὲν τὸ σῶμα |
ἀγορεύοις , καί σφιν ὀνείδεά τε προφέροις , νόστόν τε φυλάσσοις . οὐδέ τί πω σάφα ἴδμεν ὅπως ἔσται τάδε | ||
, ἐνθάδε κ ' αὖθι μένων σὺν ἐμοὶ τόδε δῶμα φυλάσσοις ἀθάνατός τ ' εἴης , ἱμειρόμενός περ ἰδέσθαι σὴν |
δὲ σός , κεἰ μὴ σός , ἀλλὰ τοῦ κακοῦ πότμου φυτευθείς , σός γέ τοι καλούμενος , ἄγω τὸν | ||
. ἐν ἡμέραι ; πῶς ; ὦ θεοί , δεινοῦ πότμου [ . ἤκουσα τὴν ναῦν , ἣ παρεῖχ ' |
καὶ τῷ εἴδει , ὥστε οὖν συνυπακούεται τῷ ἀριθμῷ . Ἔλθωμεν δὲ ἐπὶ τὴν ἐξήγησιν τοῦ φιλοσόφου . διὰ δύο | ||
τὴν ἀστρονομίαν . ταῦτα μὲν καὶ τὸ τέταρτον κεφάλαιον . Ἔλθωμεν δὲ ἐπὶ τὸ πέμπτον καὶ εἴπωμεν τί παράκειται τούτοις |
' . Ἀγοράκριτος : ἐν τἀγορᾷ γὰρ κρινόμενος ἐβοσκόμην . Ἀγορακρίτῳ τοίνυν ἐμαυτὸν ἐπιτρέπω καὶ τὸν Παφλαγόνα παραδίδωμι τουτονί . | ||
] ἐκδίδωμι . Γ παραδίδωμι ] ἤγουν σοί , τῷ Ἀγορακρίτῳ . Γ τὸν Παφλαγόνα ] τὸν Κλέωνα . παραδίδωμι |
οὐ πελάθεις ἐπ ' ἀρωγάν ; Δύο σοι κόπω , Αἰσχύλε , τούτω . Κύδιστ ' Ἀχαιῶν , Ἀτρέως πολυκοίρανε | ||
τὰς τραγωδίας . διὸ Σοφοκλῆς αὐτῷ μεμφόμενος ἔλεγεν : ὦ Αἰσχύλε , εἰ καὶ τὰ δέοντα ποιεῖς , ἀλλ ' |
δέ , αἰσθομένη , καταμύει τὸν κόγχον , καὶ οὕτω κυνηγετεῖ τὸ ἰχθύδιον . Ἄνθρωπον λάμιαν ἔχοντα βουλόμενοι σημῆναι , | ||
κυνί , ὁ δὲ Κέφαλος ἀποδέχεται τὸν λόγον καὶ ἐλθὼν κυνηγετεῖ τὴν ἀλώπεκα . ἦν δὲ θεμιτὸν οὔτε τὴν ἀλώπεκα |
Φέρε δή , τούτοιν τοῖν τέχναιν ἡμῖν τὸν βασιλικὸν ἐν ποτέρᾳ θετέον ; ἆρ ' ἐν τῇ κριτικῇ , καθάπερ | ||
κινούμενόν τε , καὶ περιφερόμενον , καὶ σειόμενον . Ἐν ποτέρᾳ δὴ τῶν φύσεων τούτων τὸν θεὸν τακτέον ; ἆρα |
Φήμιος . αὐτὰρ ὁ χειρὸς ἑλὼν προσέειπε συβώτην : “ Εὔμαι ' , ἦ μάλα δὴ τάδε δώματα κάλ ' | ||
: αἶψα δ ' ἂρ Εὔμαιον προσεφώνεεν ἐγγὺς ἐόντα : Εὔμαι ' , ἦ μάλα τίς τοι ἐλεύσεται ἐνθάδ ' |
αὐτόν : καὶ σύ , ὦ Ἑρμῆ , συνανάσπασον . Ποῦ νῦν καθεδεῖται ; μεστὰ γὰρ πάντα , ὡς ὁρᾷς | ||
ἀνὴρ τρέφει ; Καὶ ποῦ πέος ; Ποῦ χλαῖνα ; Ποῦ Λακωνικαί ; Ἀλλ ' ὡς γυνὴ δῆτ ' ; |
φησὶν “ διὰ τοῦ ἑτέρου μέρους ἀνάβαινε ” . “ ἀνάβαινε διὰ τοῦ ἑτέρου μέρους ” . καὶ ταῖσι φυλλάσι | ||
μακάριε ἀλλαντοπῶλα , δεῦρο δεῦρ ' , ὦ φίλτατε , ἀνάβαινε σωτὴρ τῇ πόλει καὶ νῷν φανείς . Τί ἐστι |
, ἄγροικος ἄνθρωπος καὶ ἰδιώτης ὡς πρὸς τὰ ὑμέτερα , Πέπαυσο , εἶπεν , ὦ θαυμάσιε , τὰ μέγιστ ' | ||
, ὡς ἐρεθίσαι τῆς θεοῦ τὴν ἄπαυστον ταύτην ὀργήν . Πέπαυσο τῆς ἐπιπλάστου καὶ δυσχεροῦς ταύτης ὑποκρίσεως , Θεόμνηστε . |
. Τί οὐκ ἐκέλευσας παραφέρειν τὰ ποτήρια ; Ὥρα βαδίζειν μοὐστὶν ἐπὶ τὸν δεσπότην : ἤδη γὰρ αὐτοὺς οἴομαι δεδειπνάναι | ||
εἰμι παῖς , Κλυταιμήστρα δέ μοι ὄνομα , πόσις δέ μοὐστὶν Ἀγαμέμνων ἄναξ . καλῶς ἔλεξας ἐν βραχεῖ τὰ καίρια |
τῶν ἐνθάδ ' , εἴπερ μὴ θεοὶ ψεύσουσί με . Ἄναξ , πάλαι καὶ ταῦτα καὶ τοιαῦτ ' ἔπη γῇ | ||
' ὅτι : στέργει γὰρ οὐδεὶς ἄγγελον κακῶν ἐπῶν . Ἄναξ , ἐμοί τοι μή τι καὶ θεήλατον τοὔργον τόδ |
ἄνθρωπος . . . [ . ] ἄνθρωπός ἐστι τοιουτονὶ μόρφωμα μετ ' ἐμψυχίας . λέγω τάδε περὶ τῶν ξυμπάντων | ||
γὰρ περιτύχοις μέλανι τὸ εἶδος , ὃ δὲ ἐξέτρεψε τὸ μόρφωμα ἐς χλωρότητα , ὥσπερ οὖν μεταμφιεσάμενος : εἶτα μέντοι |
, πάτερ [ , καὶ ] δέομαι , βάδισον πρὸς Ἑνὼχ [ τὸν πατέρα ἡμῶν καὶ ἐρώτησον ] . . | ||
καὶ οὐ ψευδῶς . καὶ ὅτε ἤκουσεν Μαθουσάλεκ τοὺς λόγους Ἑνὼχ τοῦ πατρὸς αὐτοῦ , μυστηριακῶς γὰρ ἐδήλωσεν αὐτῷ , |
εἴ μ ' ἐθέλεις πολεμίζειν ἠδὲ μάχεσθαι , ἄλλους μὲν κάθισον Τρῶας καὶ πάντας Ἀχαιούς , αὐτὰρ ἔμ ' ἐν | ||
, κάλλη δὲ τὰ ἄνθη τῶν βαμμάτων . κάθησο τοῦ κάθισον διαφέρει . κάθησο μὲν γὰρ ἐροῦμεν αὐτῷ τινι περὶ |
πόλεως μεταλαβὼν , ἀνατρέπει δι ' αὐτοῦ τὸ εἰρημένον . Ποτέρῳ δὲ πρότερον χρηστέον . Δυσχερῆ τούτων ἀποφαίνεται τὴν αἰτίαν | ||
τότε παύσοιτο στρεβλούμενος , ὁπότε εἴποι τὰ τούτοις δοκοῦντα . Ποτέρῳ οὖν εἰκός ἐστι πιστεῦσαι , τῷ διὰ τέλους τὸν |
ἐν ἅλῳ κρύπτῃ . ἐπὶ τῶν μὴ δυναμένων λαθεῖν . Εἶμι γὰρ ἐπ ' αὐτὸν ἤδη τὸν κολοφῶνα τοῦ λό | ||
ἀληθείας , εἰ μὴ καὶ πλείους ἄρα τῶν ἱκανῶν . Εἶμι δ ' ἐπ ' αὐτὸν ἤδη τὸν κολοφῶνα τῶν |
καὶ παραινέσας πέπωκεν , εἶτα μήτηρ δευτέρα , εἶτα τηθὶς παραλαλεῖ τις , εἶτα βαρύφωνος γέρων , τηθίδος πατήρ , | ||
καὶ παραινέσας πέπωκεν , εἶτα μήτηρ δευτέρα , εἶτα τηθὶς παραλαλεῖ τις , εἶτα βαρύφωνος γέρων , τηθίδος πατήρ , |
οὐκ ἀνέχεται , κἂν τοῖς τῆς προεδρίας ἀγῶσιν ἐνησχόληται . Οἶδας γὰρ ὡς λόγος ἐστὶ τὸ διδασκαλίας ὄργανον , ὅπερ | ||
Τοῦ δὲ συγκαταθεμένου τῶν ὑπὲρ αὐτοῦ λόγων αὖθις ἤρχετο : Οἶδας , ὦ βασιλεῦ , λέγων , ὡς εὔνους τῷ |
κινούμενον . ἐπὶ δὲ τῆς ἡμέρας καὶ στομάχου ἀσθε - νείας καὶ περὶ τὴν μήνιγγα διάθεσις , ὥστε καὶ ἐκλύτους | ||
δεινότερος οὗτός ἐστιν . ἐπίπαττε οὖν καὶ τῆς εἰρω - νείας καὶ τὰ κομψὰ ἐκεῖνα καὶ συνεχῆ ἐρώτα , κἄν |
ὄνομα συμφορᾶς γέμον διπλῆς . Οἴμοι . τί τοῦτο ; λέξον , οὗ δέομαι , γέρον . Ἐκ τοῦ τόπου | ||
. ἔλαβε . ἀφείλκυσεν εἰς ἑαυτὸν . ὦ ἄγγελε . λέξον . ναῶν ] ἀπὸ . αἳ ] νῆες Περσικαὶ |
τίνα τρόπον καλεῖται ; Μὰ Δί ' οὐκ ἔγωγε . Σκέψαι δὴ ὃ ἐγὼ ὑποπτεύω περὶ αὐτοῦ . ἐννοῶ γὰρ | ||
ἀρχὴν καὶ μέσα καὶ τέλος ἔχοντα καὶ τάξιν . ρξζʹ Σκέψαι τοίνυν Ὅτι οὔτε ὡρίσατο περὶ ποίου διαλέγεται ἔρωτος , |
ἅτινα ἐλέγετο προῳδικά , ἐπῳδικά , μεσῳδικὰ καὶ παλινῳδικά . Σύγκειται δὲ τὸ πρῶτον τουτὶ ᾆσμα καί τινα τῶν ἑξῆς | ||
πέντε κριταὶ τοὺς κωμικοὺς ἔκρινον , ὥς φησιν Ἐπίχαρμος . Σύγκειται οὖν παρὰ τὸ Ὁμηρικὸν , Θεῶν ἐν γούνασι κεῖται |
δὴ λιποῦς ' ἱκάνω χρυσεοστόλμους δόμους καὶ τὸ Δαρείου τε κἀμὸν κοινὸν εὐνατήριον . καί με καρδίαν ἀμύσσει φροντίς : | ||
παῖς ἀκόλουθός ἐστιν ἀλλότριος τὰ πολλά , μικρὸν δέ τι κἀμὸν αὐτοῦ . ἱματίω δέ μοι δύ ' ἐστὸν χαρίεντε |
σὺν εἰκάδι , Εἰκάς τε πάλιν ἐσχάτη σὺν ὀγδόῃ . Μάνθανε τανῦν τῷ προκειμένῳ λόγῳ Ἕκαστος οὓς δίδωσιν ἀστέρων χρόνους | ||
ἄνευ μιμήσεως ἁπλῆ διήγησις γίγνεται . Μανθάνω , ἔφη . Μάνθανε τοίνυν , ἦν δ ' ἐγώ , ὅτι ταύτης |
, ἀπέδωκα κἀγὼ σοὶ πρόθυμ ' ἐς παῖδε σώ . σῴζου δὲ δὴ σύ , σφὼ δὲ τήνδε μητέρα , | ||
γὰρ ἔσχον νῦν ἐλεύθερον στόμα . Ξύμφημι κἀγώ : τοιγαροῦν σῴζου τόδε . Τί δρῶσα ; Οὗ μή ' στι |
πάντων δημιουργὸς καὶ κύριος ἐφώνησεν οὕτως , Ἔστω γῆ καὶ φανήτω στερέωμα : καὶ εὐθέως ἀρχὴ τῆς δημιουργίας γῆ ἐγένετο | ||
γὰρ κράτιστα τἀν ποσὶν κακά . Ἴτω , ἴτω , φανήτω μόρων ὁ κάλλιστ ' ἔχων , ἐμοὶ τερμίαν ἄγων |
δ ' ἠγνόηκε κοὐδὲ ἓν λέγει . μὴ πάντ ' ἄκουε μηδὲ πάντα μάνθανε , τῶν βιαίων ἔσθ ' ἕνεκα | ||
ἐκ τοῦ δευτέρου ἀπὸ τοῦ πρώτου . σὺ δ ' ἄκουε δίκης : πρὸς ἀντιδιαστολήν φησι τῶν ἀλόγων ζῴων : |
' ἄγε τοι διαείσομαι : διακριθῶ . ἕστε κ ' ἀπείπῃς : ἕως ἂν ὁμολογήσῃς . διαείσομαι : διακριθήσομαι καὶ | ||
οὐδέν ἱερόν , ἀλλά γέ τοι διαείσομαι ἔστε κ ' ἀπείπῃς . ὗς ποτ ' Ἀθαναίαν ἔριν ἤρισεν . ἠνίδε |
ἡ τύχη λέγεται δαιμόνων κατάστασις . ὁ δὲ νοῦς : ἔξελθε τῶν οἴκων : οὐ γὰρ ἐν χορείαις καὶ παρθενῶσιν | ||
ὁμοίως : ἴθ ' ὦ ἄνα , πρὸς γονάτων , ἔξελθε καὶ σύγγνωθι τῇ τραπέζῃ . Φασὶν ἀλλήλαις ξυνελθεῖν τὰς |
: ὃς ἐδόκεε ἐν τῷ ὕπνῳ ἀπαγγεῖλαί τινά οἱ ὡς Σμέρδις ἱζόμε - νος ἐς τὸν βασιλήιον θρόνον ψαύσειε τῇ | ||
ὑποδύνειν κελεύῃ : εἰ γὰρ δὴ μή ἐστι ὁ Κύρου Σμέρδις ἀλλὰ τὸν καταδοκέω ἐγώ , οὔτοι μιν σοί τε |
. . . . οὐ γάρ τι πρήξεις ἀκαχήμενος υἷος ἑῆος , οὐδέ μιν ἀνστήσεις , πρὶν καὶ κακὸν ἄλλο | ||
σὸν κατὰ θυμόν : οὐ γάρ τι πρήξεις ἀκαχήμενος υἷος ἑῆος , οὐδέ μιν ἀνστήσεις , πρὶν καὶ κακὸν ἄλλο |
ἐοίκοι ἂν ὥσπερ τυφλοῦ πορείᾳ . ἀλλ ' οὐ μὴν ἀπεικαστέον τόν γε τέχνῃ μετιόντα ὁτιοῦν τυφλῷ οὐδὲ κωφῷ , | ||
ἀπεικαστέον Ἀλλὰ τὸν τέχνῃ μετιόντα τὰ πράγματα καὶ ἐπιστήμῃ οὐκ ἀπεικαστέον τυφλῷ , ἀλλὰ φωτεινῷ καὶ νοερῷ ἀνθρώπῳ . σκαʹ |
ἐλήφθη ἀπὸ τῶν ἀφ ' ἑνὸς καὶ τούτων ἀπὸ τοῦ παραδειγματικοῦ . καὶ ταῦτα μὲν περὶ τούτων . Δεῖ δὲ | ||
ἐπὶ ἑκάστου τῶν γινομένων πράγματος , ὑλικοῦ εἰδικοῦ ποιητικοῦ τελικοῦ παραδειγματικοῦ ὀργανικοῦ , τῷ μὲν ὑλικῷ ἀναλογοῦσι τὰ πρόσωπα καὶ |
] ἐφθάρης . θ φίλον ] ἀδελφόν . ἔκτανες ] ἐφόνευσας . τροχαϊκοὶ βʹ ἰθυφαλλικοί . διπλᾶ ] πάρεστι . | ||
εἰλουμένους . Εἰ σὺ μανείς , ὦ Αἶαν , σεαυτὸν ἐφόνευσας , ἐμέλλησας δὲ καὶ ἡμᾶς ἅπαντας , τί αἰτιᾷ |
, ἔναυλον ἢ θυραῖον ; Οἶκον μὲν ὁρᾷς τόνδ ' ἀμφίθυρον πετρίνης κοίτης . Ποῦ γὰρ ὁ τλάμων αὐτὸς ἄπεστιν | ||
, ἀλλὰ καὶ ἐπὶ ἑτέρων , οἷον ἀμφίθυρον τρίκλινον , ἀμφίθυρον δωμάτιον . οὕτως Φρύνιχος . . , . ἀμφίκαυστις |
' ἐς τὸ πρόσθεν . Ἀρίφραδες , παῦσαι λαλῶν . κάθιζε παριών . τίς ἀγορεύειν βούλεται ; ἐγώ . περίθου | ||
ποτ ' ἐστίν ; οὐ δήπου Στράτων ; Σίγα , κάθιζε . Τὸν βασιλέως Ὀφθαλμὸν ἡ βουλὴ καλεῖ εἰς τὸ |
Ἄθω ἡ σκιὰ φθάνει , . . . . . Ἀθῷος : ὥσπερ ἀπὸ τοῦ ζῶ ζωή χωρὶς τοῦ ι | ||
: Ἀπατήσας . ἀπαλλαγῆναι : Ἐλευθερωθῆναι . . ἀζήμιος : Ἀθῷος . ἔχοντος : Φέροντος , βαστάζοντος . . πάντως |
: καὶ γὰρ νῦν φθονεῖν τινὰς αὑτῷ τῶν συμπρέσβεων . ὑπῃνίττετο δ ' οὕτω καὶ παρεδήλου τὸν Ὠρωπόν . εὐδοκιμῶν | ||
φρονήματος ὑποπλησθεῖσα καὶ παρρησίας ὅσα κατ ' εἰρωνείαν πρότερον ὑπούλως ὑπῃνίττετο , ταῦτα ἀπ ' εὐτολμοτέρου θράσους ἐκλαλεῖ καὶ ἀναισχυντοῦσα |
πάρεστι λῆψις ὧν ἐρᾷ καθ ' ἡμέραν ἄπελθ ' , ἄπελθε , παῖ : τάδ ' οὐκ ἀκουστά σοι ἀνέκτημαι | ||
λέγεται καὶ ἡ συμπλεκομένη φωνὴ τῷ διανοήματι , οἷον τὸ ἄπελθε : τοῦτο γὰρ καὶ λέξεις , ὃ τετύχηκεν , |
οὐχὶ οὖν οἷον οὔκουν ἀπιστεῖν , οὐκοῦν δὲ περισπωμένως σύνδεσμος συλλογιστικὸς καὶ σημαίνει ἀπόφασιν . ὄχθαι μὲν ποταμοῦ χείλη , | ||
μετὰ πίστεως . συγκείμενος . . . . . λόγος συλλογιστικὸς ἀληθής . . . . . [ καλὸν τὸ |
ἀλλ ' οὐκ ἐκεῖνα . Ἀληθῆ μοι φαίνῃ λέγειν . Ἔχε δὴ πρὸς Διός : τὰ δὲ ὀνόματα οὐ πολλάκις | ||
τῷ ἡλίῳ μηδέποτε ἐξισταμένῳ μηδὲ εἰς τὸ παλίσκιον παραχωροῦντι . Ἔχε δὴ αὐτόθι . Μὴ ἀποκρινούμεθα σού πη δικαιότερον , |
δὲ μόνου κέκτηται θαυμαστόν τινα πλοῦτον . οὐδὲν γοῦν παραλέλοιπεν ἄφθεγκτον οὐδὲ ἄσημον τῶν πρὸς αἴσθησιν ἀφικνουμένων , ἀλλ ' | ||
δ ' ἄρ ' ἐξ ὑπάτης χέλυος βαρυηχέα φωνήν σιγαλέως ἄφθεγκτον ἐμοῖς ὑπὸ χείλεσι πέμπων . Κλῇξα γὰρ ὕπνον ἄνακτα |
γάρ ἐστιν ὃς βροτῶν ἔχει κράτη . ἀλλὰ τί μεταξὺ ἐγέλασας , ὦ ἀλεκτρυών ; Ὅτι ὑπ ' ἀγνοίας , | ||
τοῖς Παναθηναίοις τὸ ἔλαιον τὸ ἐκ τῆς μορίας . τί ἐγέλασας , ὦ Ἀνάχαρσι ; ἢ διότι μικρά σοι εἶναι |
τὰν ἀριθμητικὰν ἢ κινατὸν καὶ ποεῖ τὰν μουσικάν . Λόγος ποότητος τρίτος . ἁ δὲ ποότης διαιρεῖται εἰς ταῦτα , | ||
Τέτακται δὲ μετὰ τὴν οὐσίαν ἡ ποσότης καὶ πρὸ τῆς ποότητος , ὅτι κατὰ φύσιν ποσοῦται τὸ ὁτιοῦν πρᾶγμα καὶ |
γὰρ ὄντως ὑπ ' ἀπορίας ἐν τοῖς νῦν λόγοις . Φέρε δή , περὶ ἑκάστου τῶν παρ ' ἡμῖν λαβὲ | ||
οὐσίας ἀπορητέον τί ἑκάτερον καὶ τί τῆς γνώσεως διαφέρετον . Φέρε οὖν ἐξ ὑπτίας ἀπὸ τῶν ἐσχάτων ἐπὶ τὰ πρῶτα |
αἰνοτάτη : χαλεπωτάτη . μαντεύεται : προσημαίνει . αὐδή : λαλιά . Φάλαιναν : τὴν εἰς τὸ φῶς ἁλλομένην : | ||
ἀθυρόγλωσσος , γλώσσαλγος , προσκορής , πέρα κόρου ληρώδης . λαλιά , φλυαρία , ἀπεραντολογία , κουφολογία , ἀδολεσχία , |
βοῦς , τινὲς δὲ πρόβατα ἢ ὃ ἂν ἐθέλῃ ἡ Μήτρα : ἔλεγον οὖν οἱ Θετταλοὶ ὁρῶντες ἀθροιζόμενον τῷ Ἐρίχθονι | ||
ὁρῶντες ἀθροιζόμενον τῷ Ἐρίχθονι τὸν βίον ὅτι , ἐγένετο ἡ Μήτρα αὐτῷ , καὶ ἵππος καὶ βοῦς καὶ τἄλλα . |
εὐθυμίαν δὲ καὶ αὐτὸν [ ἐκεῖνον ] θέλων προαγαγεῖν ἐπυνθάνετο μειδιῶν εἰ οὐκ αἰσχύνεται Λάμωνος υἱὸν φιλῶν , ἀλλὰ καὶ | ||
νῦν καὶ αὖθις ἴσως προσᾴσομαι . Χαῖρε φίλον φάος χαρίεντι μειδιῶν προσώπῳ : μέλος γάρ τι λαβὼν ἐκ τῆς λύρας |
. Οἴμοι τάλας , ὡς ὠχρίας ' αὐτὴν ἰδών . Ὁδὶ δὲ δείσας ὑπερεπυρρίασέ σου . Οἴμοι , πόθεν μοι | ||
Νοεῖ μὲν ἕτερ ' ἕτερα δὲ τῇ γλώττῃ λέγει . Ὁδὶ μὲν Ἀναγυράσιος ὀρφώς ἐστί σοι . τούτῳ φίλος Μυνίσκος |
μένος ἄσχετος ἤσθιε Κύκλωψ ἰφθίμους ἑτάρους : σὺ δ ' ἐτόλμας , ὄφρα σε μῆτις ἐξάγαγ ' ἐξ ἄντροιο ὀϊόμενον | ||
νυμφείους εἰς ἀγκώνων εὐνὰς ἐκδώσειν λέκτροις . δεινά γ ' ἐτόλμας , Ἀγάμεμνον ἄναξ , ὃς τῶι τῆς θεᾶς σὴν |
κυβερνήτην κακόν . τύχην ἔχεις , ἄνθρωπε , μὴ μάτην τρέχε . εἰ δ ' οὐκ ἔχεις , κάθευδε , | ||
, ἄνδρες φίλοι : ἄρτους ἐπιλελήσμεθ ' ἀρκοῦντας πρίασθαι . τρέχε δή , παῖ . καὶ τοῦτο ἔλεγεν αὐτὸς γελῶν |
Λύσιν , ὅθεν καὶ ἐξανέστη . ὁ οὖν Λύσις μάλα παιδικῶς καὶ φιλικῶς , λάθρᾳ τοῦ Μενεξένου , σμικρὸν πρός | ||
, καὶ τοῦτο θαυμαστὸν οἷον ἔδοξέ μοι , καὶ ὅτι παιδικῶς μάλα πρὸς τὸν σκύμνον τοῦ λέοντος ἀναβλέπουσι , μεταξὺ |
σύνεστι . εἰς ὃν οὐκ ἔστι μηχανὴν ἀπαλλαγῆς εὑρεῖν . κεκρατημένον μόχθῳ καὶ λύπῃ . * τοῦ πεινῆν , διψῆν | ||
ἵν ' ᾖ ἀάρης καὶ Ἄρης . . ἀρημένον : κεκρατημένον : αἱρῶ αἱρήσω ᾕρηκα ᾕρημαι ᾑρημένον καὶ ἀρημένον . |
ἐτῶν οὖσα τέξεται „ ; μὴ μέντοι νομίσῃς , ὦ γενναῖε , τὸ ” εἰπεῖν ” οὐχὶ τῷ στόματι , | ||
ἕκαστον βραβευόμενον ἐπαινετῶς ἐξορθοῦσθαι πέφυκεν . Ἔπειτ ' , ὦ γενναῖε , μὴ νομίσῃς ἀλυσιτελὲς ἐπίκαιρον εἶναι τυραννίδα . οὐδὲ |
αἰσθέσθαι βοῆς . οὐκ ἔστ ' ἀκούσας δείν ' ὅπως σιγήσομαι . ναί , πρός σε τῆσδε δεξιᾶς εὐωλένου . | ||
ἐν χεροῖν ἔχων μέλλοι τις εἰς τράχηλον ἐμβαλεῖν ἐμόν , σιγήσομαι δίκαιά γ ' ἀντειπεῖν ἔχων . καλῶς ἔχοι μοι |
τὴν νόησιν ; μάτην οὖν ἔτι περιενεχθήσεται , εἰ οὐδέποτε συντελέσει . οὐδέποτε οὖν ἔσται νενοηκώς : καίτοι πάσης νοήσεώς | ||
καταπρᾶξαι διὰ τὸ μὴ δοῦναί σε τὴν πίστιν οὐδὲν μὴ συντελέσει τῶν ἐπηγγελμένων , πάλιν ἀκούσας τούτων μετενόησε καὶ μετακαλεσάμενος |
Ἴδας Βρασίδας . τὸ μέντοι Θευδᾶς περισπᾶται , ὡς Μητρᾶς Ζηνᾶς Πυθᾶς : τὸ δὲ Κερκιδᾶς ἀπὸ συναλοιφῆς . Τὰ | ||
” ἐλθὲ πρὸς τὰ παρακείμενα κτήματα . “ ὁ δὲ Ζηνᾶς ἤνεγκεν αὐτὸν εἰς τὸν ἀγρὸν καί φησιν ” ἀπελθέτω |
τὰς πράξεις προσαγορεύωμεν καὶ ἐὰν τοῖς κοινοῖς , καὶ μὴ ὑπερβατῶς αὐτὰ τιθῶμεν , ἀλλ ' ἀεὶ τὰ ἐχόμενα ἑξῆς | ||
' Ὠλενίης καὶ Ἀλεισίου ἔνθα κολώνη „ κέκληται . ” ὑπερβατῶς γὰρ δεῖ δέξασθαι ἴσον τῷ ” καὶ „ ἔνθ |
καὶ οὔ ποτε λήσομαι αὐτῶν . ἀλλ ' ἄγε νῦν ἐπίμεινον , ἐπειγόμενός περ ὁδοῖο , ὄφρα λοεσσάμενός τε τεταρπόμενός | ||
καὶ μέλλοντα τὸν αὐχένα ὑποβαλεῖν , μακρόθεν Αἴσωπος κέκραγεν ” ἐπίμεινον , δέσποτα . “ ὁ δὲ ἐπιστραφεὶς καὶ ἰδὼν |
αὐτὸ περὶ τοῦ πρότερος εἰπεῖν πρῶτα διαμαχοῦμαι . Οἴμοι , διαρραγήσομαι . Καὶ μὴν ἐγὼ οὐ παρήσω . Πάρες πάρες | ||
ἢ πρῶτον εἰπεῖν . πάρες : τοῦ Κλέωνος εἰπόντος “ διαρραγήσομαι ” καὶ τοῦ ἀλλαντοπώλου εἰπόντος “ οὐ παρήσω ” |
προσελθεῖν , ἀλλὰ μὴ δυνάμενος : ἀνεκώκυσε δὴ μέγα καὶ διωλύγιον ἐν τοῖς ὕπνοις “ Χαιρέα , δεῦρο . ” | ||
χερσὶν ἐπικροτέοντες ὁμόκλεον , ὄφρ ' ἂν ἔγωγε δηρίσω Χείρωνι διωλύγιον κιθαρίζων . Ἀλλ ' ἐγὼ οὐ πιθόμην : περὶ |
, καὶ σκευασία μὴ μί ' ᾖ τῆς μουσικῆς , Ἀστυδάμας ὁ τραγικὸς ἐν Ἡρακλεῖ σατυρικῷ , ἑταῖρε , φησί | ||
. καὶ Τίτορμος δὲ ὁ Αἰτωλὸς διηριστήσατο αὐτῷ βοῦν . Ἀστυδάμας δ ' ὁ Μιλήσιος τρὶς Ὀλύμπια νικήσας παγκράτιον , |
συμπτωμάτων θεωρουμένων , συμβαίνει δίδυμα γενέσθαι : ὡσαύτως περὶ τῶν διδυμογόνων ἐπεξῆλθεν . ἐὰν οὖν , φησίν , ὑπὸ δύσιν | ||
περὶ ἀδελφῶν . περὶ ἀρρενικῶν καὶ θηλυκῶν γενέσεων . περὶ διδυμογόνων . περὶ τεράτων . περὶ ἀτρόφων . περὶ χρόνων |
τὸν Ἑρμῆν ἐπὶ τῷ παραλόγῳ τοῦ κέρδους προσκυνῶν . Οὐκοῦν ἐξηπάτηται ὁ Ζεὺς οἰόμενός σε κατὰ τὰ αὐτῷ δοκοῦντα πλουτίζειν | ||
ἡγεῖται τοῦ σῶσαι τὰ τέκνα . ναί : ἀλλ ' ἐξηπάτηται . δεῖξον αὐτῇ ἐναργῶς ὅτι ἐξηπάτηται καὶ οὐ ποιήσει |
παρ ' ἃ ἂν ἐκεῖνα ἢ ποιῇ ἢ πάσχῃ ; Συνέφη . Οὐκ ἄρα ἡγεῖσθαί γε προσήκει ἁρμονίαν τούτων ἐξ | ||
εἰσὶν οἱ μανθάνοντες , ἀλλ ' οὐ τῶν ἐχόντων ; Συνέφη . Οἱ μὴ ἐπιστάμενοι ἄρα , ἔφη , μανθάνουσιν |
. οὐκ εὐτυχῶς ] † ἀλλ ' ἐπὶ συμφορᾷ . δυσπόλεμον ] λέγω . τὸ . ἤγουν οἱ δυσκαταγώνιστοι Πέρσαι | ||
νέᾳ δύᾳ δύᾳ : Ἰαόνων ναυβατᾶν κύρσαντες οὐκ εὐτυχῶς . δυσπόλεμον δὴ γένος τὸ Περσᾶν . πῶς δ ' οὔ |
τιμηθεὶς ὑπὸ Ἀπόλλωνος πατρῴου κατὰ ταῦτα Ἀμύκλᾳ καὶ Ναρκίσσῳ καὶ Ὑακίνθῳ καὶ εἰ δή τις ἄλλος ἐπὶ εἴδει καλῷ κρείττονα | ||
, στρατιᾶς ἐλθούσης ἐκ Βοιωτίας . Ἐσφαγιάσθησαν δὲ ἐν τῷ Ὑακίνθῳ καλουμένῳ πάγῳ ὑπὲρ τῶν Σφενδονίων . Διὸ καὶ οὕτως |
' οὖν ἕν γέ τί σοι πρὸς εὐγλωττίαν συμβαλοῦμαι . ὀνομαστικὸν μὲν οὖν τῷ βιβλίῳ τὸ ἐπίγραμμα , μηνύει δὲ | ||
νεκρῶσαι . Ἄμφω : ἄθροισις , ὁμοῦ : ἐπίῤῥημά ἐστιν ὀνομαστικὸν σχηματιζόμενον κατὰ δυϊκὴν πτῶσιν . ἀσφαλέως : ἀκινδύνως , |
τύχης διὰ τὴν ἐκ τοῦ γένους οἰκειότητα . ἀλλ ' ἐπανιτέον ἐπὶ τὴν προτέραν ἀπορίαν καὶ ζητῶμεν , εἰ οὐ | ||
μόνωσιν , πολυειδῆ δὲ καὶ ποικίλην παρίστησιν . ἀλλ ' ἐπανιτέον ἐπὶ τὴν λέξιν . καὶ τὸ αὔταρκες , φησίν |
εἶναι δοκοῦντα . τὸ δὲ ἀπιὸν ὕδωρ τε ἐμπίπλη καὶ ὠψώνει καὶ ἐσκεύαζεν καὶ πάντα δεξιῶς ὑπηρέτει καὶ διηκονεῖτο ἡμῖν | ||
ὁ γοῦν Κόρυδος ἄκλητος , ὡς ἐμοὶ δοκεῖ , γενόμενος ὠψώνει παρ ' αὑτὸν οἴκαδε . ἦν δὲ τὸ πάθος |
ὅθεν παντοίῳ τρόπῳ κατακεραϲτέον τὸ ϲῶμα τῆϲ τιτθῆϲ βαλανείοιϲ τε γλυκέϲι καὶ εὐχύμῳ τροφῇ . ἐπὶ πολὺ δὲ φερόμενον τὸ | ||
. ἅπαντεϲ μὲν οὖν ἄνθρωποι ὡϲ ἐπὶ τὸ πολὺ τοῖϲ γλυκέϲι χαίρουϲι ποτοῖϲ καὶ μάλιϲτα ἂν τύχῃ ϲυμμιγῆ ϲτύψει καὶ |
ἕν . Τί οὖν τὸ ἓν ὡρίσθη ; Νοῦς : ὁρισθεῖσα γὰρ ζωὴ νοῦς . Τί δὲ τὸ πολλά ; | ||
υἱεῖς τρεῖς ἀποκτείνας ἀφεθήσεται ; δύναται δὲ καὶ ἑκάστη ὑποδιαίρεσις ὁρισθεῖσα χώραν προσωποποιίας ἀναδέξασθαι . ποίκιλλε δὲ τοῖς σχήμασιν οἷον |
δὲ ἀπ ' αὐτοῦ πᾶσα κλίσις διὰ τοῦ ι : ἄφατος ἡ οἰκονομία : ἀντὶ τοῦ κἂν σύ : οὕτως | ||
ὄμμα [ ] φόνον τε καὶ δ [ ] Ξ ἄφατος ? ? ? : οὐ προ [ ] ἐν |
μιν ἐξείρυσσε πάρος δόλον ἐν φρεσὶ θέσθαι , πρὶν φόβον οὐτιδανοῖσιν ἐνιπλῆξαι μελανούροις . τοίην χειμερίην πανεπίκλοπον ἤνυσεν ἄγρην . | ||
μετὰ ἠθικῆς ἐρωτήσεως , οἷον καὶ τὸ Ὁμηρικὸν “ ἐπεὶ οὐτιδανοῖσιν ἀνάσσεις : ἦ γὰρ ἂν Ἀτρεΐδη νῦν ὕστατα λωβήσαιο |
ἀθλία τύχης . χαῖρ ' , ὦ τεκοῦσα , χαῖρε Κασσάνδρα τέ μοι . . . χαίρουσιν ἄλλοι , μητρὶ | ||
αὐτῶι ἑτέρα ἀπήνη , ἔνθα ἦν τὰ λάφυρα καὶ ἡ Κασσάνδρα . αὐτὸς μὲν οὖν προεισέρχεται εἰς τὸν οἶκον σὺν |