οὖν εἰπεῖν , ὅτι οὐκ ἔστιν αὕτη ἡ τοῦ κάλως κάλωος κλίσις , ἀλλ ' ἐπέκτασις : ἔστι γὰρ ὁ | ||
τοῦ τος ἀλλὰ διὰ καθαροῦ τοῦ ος , οἷον κάλως κάλωος , ὡς μαρτυρεῖ Ἀπολλώνιος ὁ τὰ Ἀργοναυτικὰ γράψας , |
ἄρθρον , καὶ ἐπὶ τοῦ τούτου . καὶ κατ ' ἐπέκτασιν λέγεται . τούς ἐπὶ τοῦ ἄρθρου “ τοὺς μὲν | ||
τὸ ὕπαι βαρύνεται : λέγεται δὲ καὶ ὕπαιθα κατ ' ἐπέκτασιν τῆς θα συλλαβῆς : σημειωτέον δὲ ὅτι τὰ μὲν |
φηγοὶ Πανὸς ἄγαλμα , γογγυλίδας σπείροις δὲ κυλινδρωτῆς ἐφ ' ἅλωος ὄφρ ' ἂν ἴσαι πλαθάνοισι χαμηλοτέροις θαλέθωσι : βουνιὰς | ||
τῆς βουνιάδος μνημονεύει : γογγυλίδας σπείροις δὲ κυλινδρωτῆς ἐφ ' ἅλωος , ὄφρ ' ἂν ἴσαι πλαθάνοισι χαμηλότεραι θαλέθωσι . |
ταῖς μέσαις ἐναρμόνιον πυκνὸν ᾧ νῦν χρῶνται οὐ δοκεῖ τοῦ ποιητοῦ εἶναι . ῥᾴδιον δ ' ἐστὶ συνιδεῖν , ἐάν | ||
τῷ Συμποσίῳ ταυτί : καίτοι Παυσανίας γε ὁ Ἀγάθωνος τοῦ ποιητοῦ ἐραστὴς ἀπολογούμενος ὑπὲρ τῶν ἀκρασίᾳ συγκαλινδουμένων εἴρηκεν ὡς καὶ |
. Ἄξιον δέ ἐστι ζητῆσαι , διατί μὴ λέγομεν ὁ Δρῆς τοῦ Δροῦ καὶ ὁ Τρῆς τοῦ Τροῦ , ὥσπερ | ||
, ὁ ῥοῦς τοῦ ῥοῦ : οὕτως οὖν καὶ ὁ Δρῆς τοῦ Δρῆ καὶ ὁ Τρῆς τοῦ Τρῆ : μονοσύλλαβα |
συγκοπῇ τοῦ ε ἐρώοντο . Αὐξάνει δὲ χρονικῶς κατ ' ἐπένθεσιν τοῦ ρʹ , ὥσπερ καὶ τὸ ἔρδω τὸ πράττω | ||
δέ σοι χάριν ὁμολογεῖν : ἵνα τὸ μεταξὺ κατ ' ἐπένθεσιν γένηται : τουτέστι πλέον ἢ ἐγὼ δύνασθαι . ὁ |
θνητοῖσι , κακῇ θυίουσιν ἀέλλῃ : ἄλλοτε δ ' ἄλλαι ἄεισι διασκιδνᾶσί τε νῆας ναύτας τε φθείρουσι : κακοῦ δ | ||
Φιλόξενος εἰς τὸ Ῥηματικὸν αὑτοῦ . . . . . ἄεισι : ἄεισι : παρὰ τὸ ἀῶ , τὸ πνέω |
τέχνας , ὑφ ' ὧν κατελιθώθη , τῷ δὲ οὐδὲ ἔπους αὐτὸν ἀξιώσαντι . καὶ ἐπειδὴ μήθ ' ἡ σοφία | ||
, ὥστε καὶ σοὶ γράφοντι πρὸς αὐτὼ τὴν ἐκείνου τοῦ ἔπους ἀρχὴν ἀρκεῖν ἥ φησιν : οὕτω νῦν , φίλα |
ἀναγκαίως τοῦ ν ἀποστάντος , καθότι καὶ ἐπὶ τοῦ πρόσθεν πρόσθα , ἔνερθεν ἔνερθα . Τῇ αὐτῇ ἀκολουθίᾳ σκεπτέον καὶ | ||
ὄπισθεν ὄπισθα : ὁ δ ' ἐξύπισθα κασταθείς : πρόσθεν πρόσθα : καὶ παρ ' Ἀλκμᾶνι οὕτω δεκτέον τὴν συναλοιφήν |
γίνεται ὀρέσκοος ὡς παρ ' Ἀρχιλόχῳ , καὶ προπαροξύνεται . ὄρηαι χωρὶς τοῦ ι : ἐκ γὰρ τοῦ ὄρεαι γέγονεν | ||
καὶ οὐ προπερισπᾶται οὐδὲ προσγράφεται τὸ ι . τὸ μέντοι ὄρηαι ἐκ τοῦ ὄρεαι γέγονεν ἐνεστῶτος ὡς ἀπὸ α συζυγίας |
εἰς ὀχετὸν ἄτας ἵζοισαν ἑὰν πόλιν . Νεῖσθαι κατ ' ἀμαξιτὸν ] * Τοῦτο λέγει διὰ τὴν εἰς τοσοῦτον παρέκβασιν | ||
Ἀόος ἀκμᾷ ἔγχεος ζακότοιο . καὶ ταῦτα μὲν παλαιότεροι ὁδὸν ἀμαξιτὸν εὗρον : ἕπομαι δὲ καὶ αὐτὸς ἔχων μελέταν : |
λόγῳ , λέγων , δερκόμενοι παράμειβον , ὑπὸ πνοιῇ δὲ κάλωες : οὐδὲ γὰρ δυνάμεθα εἰπεῖν , ὡς Ἀττική ἐστιν | ||
ῥέεθρα καὶ Ἀνθεμοεισίδα λίμνην δερκόμενοι παράμειβον : ὑπὸ πνοιῇ δὲ κάλωες ὅπλα τε νήια πάντα τινάσσετο νισσομένοισιν . ἠῶθεν δ |
ἡ δὲ Τρῳὰς ἀπὸ Μυσίας ἀρχομένη τῆς Μεγάλης ἐπὶ τοῦ Αἰσήπου λήγει . ἡ δὲ Δολιονία καὶ Φρυγία ἄρχεται μὲν | ||
ὅν φησιν ὁ ποιητής . Ὑπὲρ δὲ τῆς ἐκβολῆς τοῦ Αἰσήπου σχεδόν τι . . . σταδίοις κολωνὸς ἔστιν , |
Θρᾴσσης Λίνος , τοῦ δὲ Πίερος , τοῦ δ ' Οἴαγρος , τοῦ δ ' Ὀρφεύς , τοῦ δὲ Δρής | ||
ἐν Θράικηι , υἱὸς Οἰάγρου καὶ Καλλιόπης : ὁ δὲ Οἴαγρος πέμπτος ἦν ἀπὸ Ἄτλαντος , κατὰ Ἀλκυόνην μίαν τῶν |
καὶ σοῦ αὐξηθεῖσαι ; . . : Τρύφων συγκατατιθέμενος τῷ Ἰξίωνί φησι τὴν σφέ ἀντωνυμίαν κατ ' ἐπένθεσιν τοῦ ω | ||
οὗτοι ἐλάσσονες τῶν τελείων . Αἰσχύλος γοῦν κατὰ μεταφορὰν ἐν Ἰξίωνί φησι : τὸν δ ' ἡμίοπον ˈ καὶ τὸν |
ἢ παρὰ τὸ ἀῶ γίνεται παράγωγον ἄημι καὶ τὸ τρίτον ἄησι καὶ τὸ δυϊκὸν ἄετον καὶ κατ ' ἔκτασιν ἄητον | ||
ἔρχεται οὐδέ μιν ἴσχει , καί τε δι ' αἶγα ἄησι τανύτριχα : πώεα δ ' οὔτι , οὕνεκ ' |
τοῦ θελῶ : θελησμός : ὡς μελήσω μελησμός : καὶ ἀποβολῇ τοῦ σ , θελημός . Θύελλα : παρὰ τὸ | ||
φώς φωτός , χρώς χρωτός , εἰ δὲ πεπονθότα , ἀποβολῇ τοῦ ς , ὁ σῶς τοῦ σῶ , ὁ |
βραχύτερον , ἔσκωπτεν εἰς Ἄδωνιν . ἀναγώγως δέ πως τοῦ μειρακίσκου καὶ τυραννικώτερον αὐτῇ συναντήσαντος ἐμβλέψασα τῇ θυγατρὶ μετ ' | ||
βραχύτερον , ἔσκωπτεν εἰς Ἄδωνιν . ἀναγώγως δέ πως τοῦ μειρακίσκου καὶ τυραννικώτερον αὐτῇ συναντήσαντος ἐμβλέψασα τῇ θυγατρὶ μετ ' |
: ἡ δὲ τροπὴ τοῦ θ εἰς τ διὰ τὴν κακοφωνίαν τῆς ἐπαλληλίας τῶν δασέων . Ἀορίστου δευτέρου . Τύπηθι | ||
ἐπὶ δὲ τῆς δευτέρας συζυγίας τοῦτο οὐ ποιοῦσι διὰ τὴν κακοφωνίαν τοῦ ἱστάασιν : εἰ γὰρ ἐποίησαν προσόδῳ τοῦ α |
ἀξιωμάτων μεταλαβὼν καὶ μέχρις αὐτοῦ τοῦ ὑπατεῦσαι , καθά φησιν Ἑλικώνιος , διὰ τὴν τῆς παιδείας δεξιότητα . ἔγραψε δὲ | ||
διὰ τοῦ ωνιος ? [ ὁμοίως προπαροξύνεται ] ? , Ἑλικώνιος , Κιθαιρώνιος ? ? [ ] , Μαραθώνιος [ |
τὸ ποιητικὸν ” Ζεὺς γὰρ ἐς Ὠκεανὸν μετ ' ἀμύμονας Αἰθιοπῆας / χθιζὸς ἔβη μετὰ δαῖτα ” . ἐνήλλακται γὰρ | ||
Οὐλυμπόνδε : καὶ Ζεὺς γὰρ ἐς Ὠκεανὸν μετ ' ἀμύμονας Αἰθιοπῆας , περὶ τοῦ κατὰ τρίτην ἀπόστασιν τοῦ ἐν τοῖς |
ἔστιν αὕτη ἡ τοῦ κάλως κάλωος κλίσις , ἀλλ ' ἐπέκτασις : ἔστι γὰρ ὁ κάλως τοῦ κάλω ἀττικῶς , | ||
ἀλλὰ τηλικουτοισί καὶ τοιουτοισί : κατὰ πτῶσιν γὰρ γίνεται ἡ ἐπέκτασις , οἷον τοιοῦτοι καὶ τηλικοῦτοι , τοιουτοιΐ καὶ τηλικουτοιΐ |
ἡ κτητικὴ ἔγκειται , οὐδὲν κωλύει καὶ πᾶσαν γενικὴν παντὸς πτωτικοῦ ἐπὶ κτῆμα φερομένην κτητικὴν καλεῖν ἀντὶ γενικῆς . καθὸ | ||
οἷον ὁ μὲν λέγων οὕτως ταχὺ περιπατεῖ κατηγορεῖ τάχα τινὸς πτωτικοῦ ταχέος , ὡς εἰ μειράκιον περιπατεῖ , καὶ εἰ |
τοῦ Ὑπερβίου . τοῦ πάρος ] τοῦ προλεχθέντος . Ξ λελεγμένου ] + λεχθέντος . ὃς τούτου τὸν κόμπον ἐφέξει | ||
εἰπεῖν , ἕτερα ἐπιδιανοεῖσθαι : τὸ μὲν ἄνευ πάθους ὁρατοῦ λελεγμένου μάλιστα ξυμβαίνει φιλοτεχνοῦσιν . Ἡλικίης , σμικροῦ ἐόντος τοῦ |
ἐπὶ γαίῃ κείμενον : ἔρρει δ ' αἷμα κατ ' οὐταμένην ὠτειλήν . βῆ δὲ διὰ προμάχων κεκορυθμένος αἴθοπι χαλκῷ | ||
καίτοι γε τοῦ ποιητοῦ λέγοντος „ ψυχὴ δὲ κατ ' οὐταμένην ὠτειλὴν ἔσσυτο . „ . . , . , |
υἱοῦ Μακεδόνος . τὸ ἐθνικὸν Βερήσιος ὡς Φαγρήσιος Ἀδρυμήσιος . Βέροια , πόλις Μακεδονίας , ἣν Φέρωνα κτίσαι φασίν , | ||
φασιν ἀπὸ Φέρητός τινος κτισθεῖσαν : Φέροια καὶ κατὰ Μακεδόνας Βέροια τροπῇ τοῦ φ εἰς β , . , . |
. Γ εἰς μακαρίαν ] εἰς ὄλεθρον , κατ ' εὐφημισμόν . φθόρε ] ὄλεθρε , φθοροποιέ . μέντοι ] | ||
ἐπέραινον , συνουσιαζόμην . . ἀντὶ τοῦ ἐγάμουν κατ ' εὐφημισμόν . Θ . ἐπίττων : Τουτέστιν ἐφίλουν , ἐμιγνύμην |
τοῦ τε ἐνεργείᾳ ὄντος , τοῦτ ' ἔστι τοῦ ἐξηγουμένου γραμματικοῦ , τὸ δυνάμει μὲν ὄν , ἐνεργείᾳ δὲ οὐδαμῶς | ||
τὸ μὲν οὖν ζῶον κατὰ τοῦ ἀνθρώπου καὶ ὁ ἄνθρωπος γραμματικοῦ καὶ τὸ ζῶον κατὰ γραμματικοῦ ὁμοίως πάντα : κατὰ |
. . . † ἀπωμόρξατο : ἐκ τοῦ ἀμέργω τοῦ σημαίνοντος τὸ ἐκπιάζω , μεταθέσει τοῦ ρ εἰς λ ἀμέλγω | ||
κτισάντων τὴν πόλιν , ἥτις τῇ Κολχίδι φωνῇ Πόλαι καλεῖται σημαίνοντος τοῦ ὀνόματος τοὺς φυγάδας , ὥς φησι Καλλίμαχος . |
λῃστικὸν καθῄρουν , καὶ ἐμπόριον παρέχοντες ἀμφότερα δυνατὴν ἔσχον χρημάτων προσόδῳ τὴν πόλιν . καὶ Ἴωσιν ὕστερον πολὺ γίγνεται ναυτικὸν | ||
. Ἡ δὲ λύκαινα οὐ μάλα ἀγριαίνουσα τῶν ἀνθρώπων τῇ προσόδῳ , ἀλλ ' ὥσπερ ἂν χειροήθης , ἀποστᾶσα τῶν |
τῷ ποιητῇ ἡ χρῆσις καὶ σχεδὸν συνεχής . διὸ οὐδὲ Αἰολικώτερον χρὴ ἀναγινώσκειν , διηκούσης καὶ ἐπὶ πολλὰς διαλέκτους τῆς | ||
ἦν νέοτε , κατ ' Ἀττικὴν δὲ ἐπέκτασιν νέωτα , Αἰολικώτερον τοῦ ε εἰς α τραπέντος . καὶ τὸ ἐνίοτε |
νῦν οὖν ἐπέγραψε περὶ παιδίου φύσεως ἐκ τοῦ ἐντελεστέρου καὶ τιμιωτέρου περὶ ἀνθρώπων φύσεως , περὶ τῆς πόῤῥω ὕλης διαλεγόμενος | ||
ὅσῳ κρεῖττον τὸ σώζειν τοῦ φθείρειν : ἀπὸ οὖν τοῦ τιμιωτέρου οὕτω καλείσθωσαν , ὡς τὸ Τεῦκρε , φίλη κεφαλή |
: ὅτε μέντοι ἀκατάληκτόν ἐστι , καθόλου σπανίως εἰς τὴν ἰωνικὴν περαιοῦται διὰ τὸ ἀπρεπῆ εἶναι τὴν ἰωνικὴν ἐπὶ τέλους | ||
ἰαμβικήν , ἤτοι ἑξάσημον ἢ ἑπτάσημον , τὴν δὲ δευτέραν ἰωνικὴν ἀπὸ μείζονος ἢ δευτέραν παιωνικήν , τὴν δὲ κατάκλειδα |
καὶ τὴν ἀνδρείαν μεταξὺ τοῖν Αἰάντοιν , τοῦ μὲν γὰρ Τελαμωνίου πάντα ἐλείπετο , ἐκράτει δὲ ἄμφω τοῦ Λοκροῦ , | ||
ἀνθρώπων βλέψαι καὶ φθέγξασθαι μέγα . εἶναι δὲ τοῦ μὲν Τελαμωνίου μείω , κακίω δὲ οὐδὲν τὰς μάχας , ἐν |
„ πνεῦμα ἕτερον ἐν αὐτῷ „ , ὡσανεὶ τοῦ ἡγεμονικοῦ μεταβαλόντος πρὸς ἄκραν τελειότητα . καὶ γὰρ ἑρμηνευθείς ἐστι Χάλεβ | ||
τοῦτο γὰρ ἦν τὸ πελέκει εἶναι : ἀμβλυνθέντος δὲ καὶ μεταβαλόντος τὸ σχῆμα οὐκέτι πέλεκυς ἀλλ ' ὁμωνύμως , ὥσπερ |
ἔκτασιν ἄητον , οἷον ” τώ τ ' ἐκ Θρῄκηθεν ἄητον ” , ἐξ οὗ καὶ τὸ τρίτον τῶν πληθυντικῶν | ||
. Ὅμηρος : Βορέης καὶ Ζέφυρος , τώ τε Θρῄκηθεν ἄητον . εἴης δ ' Ἠδωνῶν μέν : οἱ Ἠδωνοὶ |
“ ἀχλὺν αὖ τοι ἀπ ' ὀφθαλμῶν ἕλον ἣ πρὶν ἐπῆεν , ὄφρ ' εὖ γινώσκεις ἠμὲν θεὸν ἠδὲ καὶ | ||
δ ' αὖ τοι ἀπ ' ὀφθαλμῶν ἕλον ἣ πρὶν ἐπῆεν : καὶ τοῦτο ἂν νοηθείη τὸ πῦρ καὶ ἡ |
Δία δὲ ὀργισθέντα θνητῷ θέλειν αὐτὴν συνοικίσαι . Χείρωνος οὖν ὑποθεμένου Πηλεῖ συλλαβεῖν καὶ κατασχεῖν αὐτὴν μεταμορφουμένην , ἐπιτηρήσας συναρπάζει | ||
τοῦ Αἰήτου ἐπὶ τὴν Εὐρυλύτης τῆς γυναικὸς συνουσίαν , Ἴδμονος ὑποθεμένου τοῖς Ἀργοναύταις ἀποδιδράσκειν , καὶ Μήδεια συνεκπλεῖ . ἐγκονέουσαν |
ἄρα ἐγὼ ἀληθῆ λέγω . εὐθὺς γὰρ τὸ πρῶτον τοῦ ᾄσματος μανικὸν ἂν φανείη , εἰ βουλόμενος λέγειν ὅτι ἄνδρα | ||
, ὡς Ἐρατοσθένης φησίν . Φρύνιχος δὲ αὐτοῦ τούτου τοῦ ᾄσματος μνημονεύει ὡς Λαμπροκλέους ὄντος Παλλάδα περσέπτολιν κληΐζω πολεμαδόκον ἁγνάν |
ὅτι τινὲς τῶν νεωτέρων ἀνέγνωσαν χωρὶς τὸ ο , ὡς ἄρθρου ὄντος , εἶτα Ἰλῆος . Ὁ δὲ Ὅμηρος σὺν | ||
καὶ ἐπιμόνου τρίψεωϲ μετὰ τοῦ ἀποπειρᾶϲθαι καὶ τῆϲ τοῦ πεπονθότοϲ ἄρθρου κάμψεώϲ τε καὶ ἐκτάϲεωϲ . Χαλᾶται τὰ ἄρθρα πολλάκιϲ |
στάχυς βραχέως τὸ ἑνικόν , ἐκτεταμένως τὸ πληθυντικόν . σταφυλὴν ὀξυτονητέον † † ὡς ἁλυκὴν καὶ σταφύλην βαρυτόνως ὡς Μελίτην | ||
ὀρνέων καλεῖ αὐτὰ ὁ ἔποψ . ὁμοίως δὲ καὶ ταῦτα ὀξυτονητέον . . , . . ἐπὶ κισσοῦ κλάδεσιν : |
Κουρῆτα λαὸν ἤινεσαν . . . : Δανάην δὲ τὴν Λεοντίου τῆς Ἐπικουρείου θυγατέρα ἑταιριζομένην καὶ αὐτὴν Σώφρων εἶχεν ὁ | ||
ῥέῃ , λαμπροὶ δὲ ἡμεῖς διὰ Λεόντιον ὦμεν μετὰ τοῦ Λεοντίου . Ἴσως τἄλλα ψεύδομαι καὶ οὐκ ἐπεσταλκὼς ἐπεσταλκέναι φημί |
καὶ ἁπλῶς ἡ λέξις ἀρχαϊσμὸν σημαίνει . ἀντὶ τοῦ ” ἀρχαῖε καὶ μωρέ “ : τοὺς γὰρ ἀρχαίους μωροὺς ἐκάλουν | ||
φησι Θουρίων εἶναι τὴν διάλεκτον . φησὶν οὖν , ὦ ἀρχαῖε βασιλεῦ , ἱκοῦ καὶ παραγενοῦ καὶ ἐλθὲ ἐπ ' |
μήδους , ὁ δὲ νεώτερος ὑπὸ τοῦ Ἀντιλόχου καὶ τοῦ Μηριόνου , ὁ δὲ μεσαιπόλιος ὑπὸ τοῦ Ἰδομενέως καὶ τοῦ | ||
ὄφιος : οὕτως ἐπειδὴ πολλὰ εἰς ης ἰσοσυλλαβεῖ , Μηριόνης Μηριόνου , καὶ Ἀττικοὶ συναιροῦντες τὴν Δημοσθένεος γενικὴν Δημοσθένους φασὶν |
πάλιν γράφω , ἀρχόμενος πάλιν ἀπὸ τοῦ χρησμοῦ κατ ' ἐπερώτησιν : ἔχει δὲ ὧδε : Ἐπεὶ [ μὲν ] | ||
κατάφασιν ἀποβάλλουσα μεθίσταται καὶ τοῦ καλεῖσθαι ὁριστική . εἰς γὰρ ἐπερώτησιν τῶν πραγμάτων ἐγχωρεῖ , ἡνίκα φαμὲν γέγραφας ; λελάληκας |
φλεγμαίνωϲι . καὶ γὰρ καὶ τὸ γάλα ϲβέννυται πρὸϲ τοῦ καταπλάϲματοϲ , ὥϲπερ καὶ τὸ τῶν παίδων ἐφήβαιον ἐπιπλαττόμενον ἀλεύρῳ | ||
κατάπλαϲμα τὸν θώρακα καὶ τὰϲ πλευράϲ . ἀρθέντοϲ δὲ τοῦ καταπλάϲματοϲ , ϲκεπέϲθω ὁ θώραξ κηρωτῇ τῇ διὰ βουτύρου καὶ |
Κυζίκου φησὶν ὅτι κτίσμα ἐστὶ Φερσεφόνης , καὶ ὄνομα ἔχει γίγαντος . Οἱ γὰρ γίγαντες ἀπορρήξαντες αἰγιαλοὺς ἐκύλιον διὰ τῆς | ||
ὁ λόγος ᾖ περὶ τοῦ Αἰγέως , ἢ υἱὸς τοῦ γίγαντος τοῦ λαβόντος τὰ ὅπλα ἐκ τῆς πέτρας , ἵνα |
εἰδικῶς , ἀλλ ' ἐπεὶ τὸ κριτήριον περὶ οὗ ζητοῦμεν τρισσὸν εἶναι δοκεῖ , τό τε ὑφ ' οὗ καὶ | ||
κατ ' ἄλλον δὲ τρόπον τρεῖς Μοῖραι παρεισάγονται κατὰ τὸ τρισσὸν τῶν χρόνων : καὶ Κλωθὼ μὲν ὠνόμασται μία αὐτῶν |
τε τἀπέκεινα , Παιόνων πέλας , ὄρη τε Δωδωναῖα : συντέμνει δ ' ὅρος ὑγρᾶς θαλάσσης : τῶνδε τἀπὶ τάδε | ||
δυσμὰς μέρους Στρυμόνος κρατῶ : Στρυμὼν δὲ ποταμὸς Θράικης . συντέμνει . . . κρατῶ ] ὁ δὲ ὅρος ὁ |
κληθῆναι . Ὅμηρος : Βορέης καὶ Ζέφυρος , τώ τε Θρῄκηθεν ἄητον . εἴης δ ' Ἠδωνῶν μέν : οἱ | ||
' ἔκτασιν ἄητον , οἷον ” τώ τ ' ἐκ Θρῄκηθεν ἄητον ” , ἐξ οὗ καὶ τὸ τρίτον τῶν |
μακραὶ φαίνονται σκοπιαὶ Παλληνίδος Εἰδοθεείης . τὴν δὲ μετ ' ἀντολίηνδε παραὶ Κασιώτιδα πέτρην Πηλῆος πτολίεθρον ἐπώνυμον ἄνδρες ἔχουσιν ἔξοχα | ||
ἐστίν , Ἰηλυσίων πέδον ἀνδρῶν . τὴν δὲ μετ ' ἀντολίηνδε Χελιδόνιαι γεγάασι τρεῖς νῆσοι μεγάλης Παταρηΐδος ἔνδοθεν ἄκρης . |
, ἄλλο δὲ οὐδέν . 〚 ἡ Πυθία ἔχρησε τῶι Λυκούργωι περὶ τῶν πολιτικῶν οὕτως : 〛 ὧδε γὰρ ἀργυρότοξος | ||
' ἐκείνου ἔργα τοῖς μὴ προσήκουσιν ἀνατιθέναι : μόνωι γοῦν Λυκούργωι ἱερὸν ἱδρῦσθαι καὶ θύεσθαι κατ ' ἔτος , ἐκείνοις |
λελυμένην καὶ τὸν Φούλβιον ἀντικαθήμενον ἔδοξε τὰς πηγὰς τοῦ ποταμοῦ περιοδεῦσαι . καὶ ὁ μὲν Φούλβιος ἀντιπαρώδευεν , ὃ δὲ | ||
μὴ ἐς δύσιν ὁρῶντα μετὰ τῆς στρατιᾶς ἐσελθεῖν , ἀλλὰ περιοδεῦσαι καὶ τὴν πόλιν λαβεῖν πρὸς ἥλιον ἀνίσχοντα . ὁ |
ἀνδράγρια . . Ἀτρείδης δ ' ἄρ ' ἔπειθ ' Ὑπερήνορα ποιμένα λαῶν οὖτα κατὰ λαπάρηνἡ διπλῆ ὅτι οὗτος ἴσως | ||
προείρηται γὰρ ” Ἀτρείδης δ ' ἄρ ' ἔπειθ ' Ὑπερήνορα ποιμένα λαῶν / οὔτασε ” , καὶ ἴσως κατὰ |
. ἐκ δὲ τοῦ ὀΐω ὀϊστός καὶ ἀνώϊστος κατ ' ἔκτασιν . ἢ ἐκ τοῦ ὤϊσμαι ὤϊσαι ὠϊστί καὶ ἀνωϊστί | ||
μὲν βραχύ , ἀποκοπή ἐστιν , ἐὰν δὲ κατ ' ἔκτασιν , ἀπὸ τοῦ ἱστῶ ἵστα , ὡς βόα . |
τῷ εἱλιγμῷ τῆς ἀσπίδος . * ὁλκῷ : τῷ σώματι ἅλωα : τὴν σπεῖραν , τὸ σῶμα . κυρίως δὲ | ||
σελήνης : μετενήνεκται δὲ εἰς τὴν τῆς ἀσπίδος περιφέρειαν . ἅλωα : ἀπὸ τοῦ ἅλωνος , ἐπεὶ κυκλοτερής ἐστιν , |
τῆς τῶν καρπῶν συγκομιδῆς . ἀλλ ' ὁπότ ' ἂν φερέοικος : οἱ κοχλίαι τῆς ἐπισημασίας γενομένης τῶν Πλειάδων φεύγουσι | ||
: ὣς γὰρ ἄμεινον . Ἀλλ ' ὁπότ ' ἂν φερέοικος ἀπὸ χθονὸς ἂμ φυτὰ βαίνῃ Πληιάδας φεύγων , τότε |
κρατῶν τοῦ μαντείου προσέταττε τῇ Πυθίᾳ τὴν μαντείαν ἀπὸ τοῦ τρίποδος ποιεῖσθαι κατὰ τὰ πάτρια . ἀποκριναμένης δ ' αὐτῆς | ||
, εἶτα Θέμις . Πύθωνος δὲ τότε κυριεύσαντος τοῦ προφητικοῦ τρίποδος , ἐν ᾧ πρῶτος Διόνυσος ἐθεμίστευσε , . . |
: ἦν δὲ καὶ τοῦτο ἐνόπλιον . καὶ βαυκισμὸς Βαύκου ὀρχηστοῦ κῶμος ἐπώνυμος , ἁβρά τις ὄρχησις καὶ τὸ σῶμα | ||
, ὡς μηδένα μηδὲν αὐτῶν διαλανθάνειν . μικροῦ μὲν γὰρ ὀρχηστοῦ εἰσελθόντος καὶ τὸν Ἕκτορα ὀρχουμένου μιᾷ φωνῇ πάντες ἀνεβόησαν |
δυνήσοιτο : γνώσῃ δὲ τὸ ὄνομα καὶ τὸ ῥῆμα τοῦ Ὁμηρικοῦ στίχου ὑποστείλας : τί γὰρ ἂν εἴη πρὸς δ | ||
τῷ εἴδει καὶ ἐξεργασίᾳ πλείονι , φέρε μὴ ἀφιστάμενοι τοῦ Ὁμηρικοῦ ἔθους διέλωμεν . χάριν ὁμολογήσει τῇ πόλει , ἐξ |
λόγιος ἄνθρωπος ἕτερον ἄρθρον : προανενήνεκται γὰρ διὰ τοῦ συνόντος ἐπιθέτου . . Τρύφων φησὶν προτάττεσθαι καὶ τῶν ἄλλων πλαγίων | ||
τῆς εἱμαρμένης ἐνηνεγμένους . κητώεσσαν τὴν Λακεδαίμονα . οὕτως ἐξ ἐπιθέτου λέγεται : “ Λακεδαίμονα κητώεσσαν . ” τὸ μὲν |
οὖν καὶ δεδόχθω εἶναι τὸ ὂν ἀσώματον . Εἶθ ' ὑποκαταβὰς ἐπιλέγει : Τὸ ὂν εἶπον ἀσώματον , τοῦτο δὲ | ||
, καὶ αὐτὸς δὴ περαιωθεὶς ὠφελέει : ὠφελέει δὲ καὶ ὑποκαταβὰς ἐς τὰ κάτω χωρία . Τὸ δὲ οὖρον ἄριστόν |
δὲ η εἰς ω . ἀνήρ ἀντήνωρ , ἀγαπήνωρ , εὐήνωρ , Ἐλεφήνωρ : φαμὲν δὲ καὶ διὰ τοῦτο καὶ | ||
ἁπλοῦ ἐγένετο τοῦ ἀνδρός , τὸ δὲ ἐκ συνθέτου τοῦ εὐήνωρ : οὐ γὰρ ἂν ἄλλως τὸ κατ ' ἀρχὴν |
ἐστι τῷ προϊάλλω . . βῆ δὲ κατ ' Οὐλύμποιο καρήνων ἀίξασα : ἡ διπλῆ ὅτι πάλιν ἐξ Ὀλύμπου λέγει | ||
Τυδείδαο πέσον παλάμῃσι δαμεῖσαι Τρώων ἂμ πεδίον σφετέρων ἀπὸ νόσφι καρήνων . Τῇσι δ ' ἐπὶ Σθένελος κρατερὸν κατέπεφνε Κάβειρον |
ῥύσιν εἶναι τοῦ σημείου τὴν γραμμὴν καὶ τὴν εὐθεῖαν καὶ ἀπαρέγκλιτον ῥύσιν . νοήσαντες οὖν τὸ σημεῖον κινούμενον τὴν ὁμαλὴν | ||
δι ' αὐτῶν καθετίου κριμναμένου δύνασθαι τὸν κανόνα ὀρθὸν καὶ ἀπαρέγκλιτον πρὸς τὸ τοῦ ὁρίζοντος ἐπίπεδον ἵστασθαι . ἔχοντες δὲ |
δύναμις , ᾗ συμβέβηκε τὸ ἀόρατον . ἀλλ ' ὡς στοιχείου καὶ ἀρχῆς ἐδεήθησαν τοῦ ἀπείρου . θαυμαστὸν δὲ ἀριθμὸν | ||
, ὦ ἑταῖρε , δοκεῖ , καὶ ἀποδέχῃ τὴν διὰ στοιχείου διέξοδον περὶ ἑκάστου λόγον εἶναι , τὴν δὲ κατὰ |
δ ' ἐς νῆσον : ἀπὸ τοῦ αἲ αἴ θρηνητικοῦ ἐπιρρήματος : † λέγεται δὲ τῆς Κίρκης τὴν νῆσον πλησίον | ||
χθών παράκειται τῇ εὐθείᾳ κατὰ λόγον τὸν τῆς προθέσεως , ἐπιρρήματος δὲ τοῦ πέριξ : ἢ καθ ' ὑπερβατόν ἐστι |
γὰρ ἐκαλλιέρεε οὐδαμῶς διαβαίνειν μιν , ἄγασθαι μὲν ἔφη τοῦ Ἐρασίνου οὐ προδιδόντος τοὺς πολιήτας , Ἀργείους μέντοι οὐδ ' | ||
ἀστυάνακτας μάκαρας θεοὺς γανάοντες πολιούχους τε καὶ οἳ χεῦμ ' Ἐρασίνου περιναίουσιν παλαιόν . ὑποδέξασθε δ ' ὀπαδοὶ μέλος : |
ὅς ἐστι τῆς διὰ πέντε συμφωνίας : καὶ κατ ' ἐμπλοκὴν ἡ διαφορὰ τοῦ ιβʹ καὶ ηʹ πρὸς διαφορὰν τοῦ | ||
ἑκατέρους ἀπὸ τῆς οἰκείας ἀρχῆς , καὶ συναρμοστέον κατ ' ἐμπλοκὴν αὐτούς , ὥσθ ' ἑκάστην συζυγίαν τριῶν ὅρων εἶναι |
ἡ συστολὴ τοῦ α . Εὔπολις Ἀστρατεύτοις ὡς ἦρξε περὶ Μίνῳαν αὐτὸς οὑτοσί καὶ Ἀλκαῖος Πασιφάῃ Μίνῳαν ἀλλ ' οἴμωζε | ||
Ἀστρατεύτοις ὡς ἦρξε περὶ Μίνῳαν αὐτὸς οὑτοσί καὶ Ἀλκαῖος Πασιφάῃ Μίνῳαν ἀλλ ' οἴμωζε σαυτὸν περιθέμενος . τῇ γὰρ συστολῇ |
. σπαʹ Ταῦτα μὲν δὴ παιδιᾶς τε Ὅπερ ἐπὶ τῆς ἐγκοσμίου δημιουργίας τοῖς θεοῖς ἔχει τὸ παίγνιον αὐτῶν εἶναι τὸν | ||
τοῖς ἀύλοις εἴδεσι διὰ τῆς αἰδίου τε καὶ ὑπερκοσμίου καὶ ἐγκοσμίου ψυχῆς δημιουργεῖ τοὺς κόσμους : ὁ δὲ δὴ τῶν |
Φουμήδ . Ἔαρ : Ληβανουθάν : Θέρος : Δανφῦβ . Μετόπωρον : Αἰδήχ . Χειμών : Σαρναφύν . Ἔαρ : | ||
Χεμρᾶ . Ἔαρ : Ἀχλίου . Θέρος : Αὐτερά : Μετόπωρον Ἀαρίθ . Χειμών : Βελτατουθήλ . Ἔαρ : Ἀμνύ |
ἠθέτουν , ἠθέτηκα , ἠθέτησα . Ὁμοίως καὶ πᾶς ἐνεστὼς ἀρχόμενος ἀπὸ τοῦ Ε , ὡς τὸ ἐνέγκω , ἑτοιμάζω | ||
εὐθείας , οὐκ ἄρθρον . Πᾶν ἄρθρον δασύνεται ἀπὸ φωνήεντος ἀρχόμενος , τὸ δὲ ὦ ψιλοῦται : οὐκ ἄρα ἄρθρον |
καὶ ὀνόματος καὶ πᾶσαν διάκρισιν , ὡς γνωστοῦ ἀπὸ τοῦ γινώσκοντος , ἁλώνης τρόπον ἐπινοούμενον , ἁπλούστατον καὶ περιεκτικώτατον : | ||
ὑπὸ τοῦ ἰητροῦ ” , ὅτι τυχὸν ἀμηνυτὶ καὶ μὴ γινώσκοντος τοῦ ἀρρώστου δεῖ ποιεῖσθαι τὴν ἐπίσκεψιν καὶ οἷον καταλαμβάνειν |
τόποις γενόμενοι , καὶ λαβόντες τὰ κατὰ κορυφὴν διὰ τοῦ ὀργάνου , εὑρήσομεν κἂν τῇ γῇ τὸ αὐτὸ διάστημα ἀπέχοντες | ||
μὴ θέλουσα , καὶ ἀναγκαζομένη , ἐξειπεῖν , ἀφαιρεθέντος τοῦ ὀργάνου τῆς φωνῆς . Ὁ Ἐπαμινώνδας τὸ γένος ἦν Θηβαῖος |
τὸ μῆνιν μέρος ἐστὶ τοῦ στίχου , ἤτοι ὅλου τοῦ στίχου μέρος ἐστὶν ἢ τοῦ ἄειδε θεὰ Πηληιάδεω Ἀχιλῆος . | ||
ἃς καὶ παραθήσομεν ἐν τῷ δεκάτῳ σελιδίῳ κατὰ τοῦ αὐτοῦ στίχου . ὁμοίως δ ' , ἐπειδὴ καί , ὅταν |
σαρκὸς τοῦ ὀστοῦ : ἀκώλυτος γὰρ ὁμοῦ καὶ ἀβλαβὴς ἡ πρίσις ἔσται διὰ τὰς τῶν τελαμώνων περιβολὰς καὶ τὴν τῆς | ||
ἀχλυῶδες , κακόν . Ὀξυφωνίη κλαγγώδης , πονηρόν . Ὀδόντων πρίσις , ὀλέθριον , οἷσι μὴ σύνηθες καὶ ὑγιαίνουσιν : |
μὲν εἶχον τὴν ἐνεργητικὴν μετοχὴν εἰς ς ὀξύτονον , ἐκεῖνα τροπῇ τοῦ τ εἰς ς ποιεῖ τὸ δεύτερον , ὅσα | ||
αὐτὸν εἰσάγει . εἰπὼν δὲ αὐτὸν βούταν , ἐνέμεινε τῇ τροπῇ : αὐλοῦσι γὰρ ἑπόμενοι τοῖς ποιμνίοις οἱ βουκόλοι . |
ἐντυχὼν ὁ βαρὺς αὐτῷ περὶ δείλην ὀψίαν ἀπήγγειλε τὰ τοῦ δράματος καὶ γραφήν τινα χρυσοσήμαντον ὑπεδείκνυ τούτῳ πεμφθεῖσαν παρὰ τοῦ | ||
βοήσω . τὸ δὲ εἴθ ' ὤφελεν ἀρχὴ τοῦ Μηδείας δράματος Εὐριπίδου . 〛 βούνομοι : Ὑπὸ βοῶν καταστρεφόμεναι ἤγουν |
καὶ περὶ τῆς καθόδου πάλιν οὕτως λέγει : Τοῦ γὰρ Ἀναξικράτους ἄρχοντος εὐθὺ μὲν ἡ τῶν Μεγαρέων πόλις ἑάλω : | ||
ἐλθὼν εἰς Χαλκίδα τὴν ἐν Εὐβοίᾳ , τὸν ἀπ ' Ἀναξικράτους χρόνον ἕως Φιλίππου πεντεκαιδεκαετῆ γενόμενον ἐκεῖ διέτριψεν , εἴ |
ιηʹ , κατὰ δὲ Ῥωμαίους ἀπὸ τῆς πρὸ ιδʹ Καλανδῶν Μαίων δευτέρα βοτάνη , περιστερεών . καὶ ταύτης αἱ ἐνέργειαί | ||
, Κυμαῖον αὐτὸν ἀποδεικνύναι πειρώμενος , φησὶν ὅτι Ἀπελλῆς καὶ Μαίων καὶ Δῖος ἀδελφοὶ Κυμαῖοι τὸ γένος . ὧν Δῖος |
. λελάμπρυνται κόρας : Λαμπρὰς τὰς ὄψεις ἔσχε . . λελάμπρυνται καὶ ἀντὶ τοῦ καθαρῶς ἔσχε καὶ ἀντὶ τοῦ λευκώματα | ||
στυγητοῦ κρατὸς ἀγρία φόβη τομαῖος ἀχάλκευτα τρύπανα ἀρτύμασι ἐξωμμάτωται καὶ λελάμπρυνται κόρας , Ἀσκληπιοῦ παιῶνος εὐμενοῦς τυχών βλέφαρα κέκλῃται δ |
ῥοίζοισιν : ἤχοις , κτύποις , ἐντύψεσιν : ἀπὸ τοῦ παραγομένου τὸ ἑπόμενον . ἀνεῤῥοίζησεν : ἀπειλήσατο . ἱμάσθλῃ : | ||
Ἰστέον δὲ ὅτι τοῦ εἰμί , τουτέστιν ὑπάρχω , ἄλλως παραγομένου κοινότερον , Ἡρακλείδης λέγει περὶ αὐτοῦ ὡς ἔνιοι τῶν |
ἀστῆς γένηται νόθον εἶναι , αὐτὸς ἀπεδείχθη ὑπὸ Καλλιάδου τοῦ κωμικοῦ ἐκ Χορηγίδος τῆς ἑταίρας παιδοποιησάμενος : ἱστορεῖ Καρύστιος . | ||
Τὸ μέντοι τῶν ἰχθύων ἀπέχεσθαι ἄχρι τῶν Μενάνδρου χρόνων τοῦ κωμικοῦ διέμεινε . . . . : Προεβλήθη δέ τι |
τοῦ κοχλίου καὶ τοῦ κοχλία δωρικῶς , ὁ Παπίας τοῦ Παπίου καὶ τοῦ Παπία δωρικῶς , ὁ Αἰνείας τοῦ Αἰνείου | ||
οὐχ ὑπακούσαντες τῷ κηρύγματι ἐλήφθησαν αἰχμάλωτοι καὶ λιμῷ πρὸς τοῦ Παπίου διεφθάρησαν . Πάπιος δὲ καὶ Σταβίας εἷλε καὶ Μινέρουιον |
: πάνθ ' Ἡγησιάναξ τε καὶ Ἕρμιππος τὰ κατ ' αἴθρην τείρεα καὶ πολλοὶ ταῦτα τὰ φαινόμενα βίβλοις ἐγκατέθεντο , | ||
ῥῦσαι ὑπ ' ἠέρος υἷας Ἀχαιῶν , ποίησον δ ' αἴθρην , δὸς δ ' ὀφθαλμοῖσιν ἰδέσθαι . μετὰ δὲ |
ἐξ Ἰβηρίας αὐτοὺς ἀποικισθέντας κατοικῆσαι τὴν νῆσον , ἀπό τινος Σικανοῦ ποταμοῦ κατ ' Ἰβηρίαν ὄντος τετευχότας ταύτης τῆς προσηγορίας | ||
ἐξ Ἰβηρίας αὐτοὺς ἀποικισθέντας κατοικῆσαι τὴν νῆσον , ἀπό τινος Σικανοῦ ποταμοῦ κατ ' Ἰβηρίαν ὄντος τετευχότας ταύτης τῆς προσηγορίας |
οὖν καὶ ἀμφότερα ὡς ἕν τι πρᾶγμα καὶ ὡς ἐνεργητικὰ προφέρομεν ῥήματα . ἔδει δὲ τοῦτο καὶ τὰ ἑξῆς : | ||
δὴ καὶ ὁ λόγος ἅπας , ὃν διὰ τῶν χειλέων προφέρομεν ἄνθρωποι καὶ ὃν ἐν ταῖς χάρταις γράφοντες ἐντυποῦμεν ἐκ |
ἀπέβαλεν ἐν τοῖς ἐπιγόνοις , οἱ δὲ ἀπό τινος Ἀδράστου Μυσοῦ ἱδρυσαμένου αὐτῆς ἱερόν . βέλτιον δὲ ἀπὸ τοῦ μηδὲν | ||
. Ζ . μὲν τοίνυν ὁ Ἐλεάτης τὴν Νεάρχου τοῦ Μυσοῦ καταλύων τυραννίδα ἥλω καὶ στρεβλωθεὶς τοὺς μὲν ἑαυτοῦ ξυνωμότας |
τὰ δ ' ἄλλα ἀκατάληκτα , πλὴν τοῦ θʹ καὶ τελευταίου βραχυκαταλήκτων ἰθυφαλλικῶν . ἐπὶ τῷ τέλει κορωνίς . 〛 | ||
ὥραν , προαποθνῄσκω πολλοὺς θανάτους ὑπομένων ἀνθ ' ἑνὸς τοῦ τελευταίου . ” πολλάκις δὲ ἐδειματοῦτο καὶ διεπτόητο καὶ φρίκῃ |
! ! [ . . . ἔδοξε γαρ [ ἔχων στεφ ? ? [ ἱππυς ? ? ! κυν ? | ||
[ × – ˘ – × – ˘ × ἔχων στεφ ? ? [ – × – ˘ – × |
ἔρριψε μετ ' ἀμφίπολον βασίλεια , ἀμφιπόλου μὲν ἅμαρτε , βαθείῃ δ ' ἔμπεσε δίνῃ : ταὶ δ ' ἐπὶ | ||
ἔπειτα πληθύν , ὡς ὁπότε νέφεα Ζέφυρος στυφελίξῃ ἀργεστᾶο Νότοιο βαθείῃ λαίλαπι τύπτων : πολλὸν δὲ τρόφι κῦμα κυλίνδεται , |
, κακοτεχνίην . “ οὕτω δ ' εἶπεν , ἐπειδήπερ ἐναρχόμενος ὁ Πυθαγόρας τοῦ Φυσικοῦ συγγράμματος λέγει ὧδε : ” | ||
συγγράμματα : λέγει δ ' ἐν τῶι Περὶ μαθηματικῆς εὐθὺς ἐναρχόμενος τοῦ λόγου τάδε : καλῶς . . . γέγονεν |
Ἀττικοί , ἀρσενικῶς Ἕλληνες . σκευωρία καὶ σκευωρήματα Ἀττικοί , συσκευή Ἕλληνες . συνέριθοι Ἀττικοί , συνυφαίνουσαι Ἕλληνες . στρωματόδεσμος | ||
μόνος ζῆλος οὐκ ἀγαθὸς καὶ κατ ' αὐτοῦ μελέτη καὶ συσκευή , ὅπως ἀποδοθείη τούτῳ πονηρὰ ἀντὶ ἀγαθῶν καὶ ὅπως |
τὰς ποικίλας ἐπιδέσεις . αὐτὸς γοῦν ἐν τῷ κατ ' ἰητρεῖον βιβλίῳ περὶ ἐπιδέσεως διαλεγόμενος καὶ εἰπὼν τίς ἂν εἴη | ||
πλείστοισιν : τὰ δ ' ἄλλα , ὁκόσα κατ ' ἰητρεῖον , ἀνόσως διῆγον . Πρωῒ δὲ τοῦ θέρεος ἀρξαμένου |
νόμους ἔθετο διὰ Χαρώνδα τε τοῦ Καταναίου καὶ Ζαλεύκου τοῦ Λοκροῦ , δι ' ὧν ἀξιοζήλωτοι τοῖς περιοίκοις ἄχρι πολλοῦ | ||
γε προσφέρεσθαι . „ . . . . . Σθενίδα Λοκροῦ Πυθαγορείου Περὶ βασιλείας . Χρὴ τὸν βασιλέα σοφὸν ἦμεν |
μοι πάντες ὀμόσσατε καρτερὸν ὅρκον , μή τις ἐπ ' Ἴρῳ ἦρα φέρων ἐμὲ χειρὶ βαρείῃ πλήξῃ ἀτασθάλλων , τούτῳ | ||
' ἀποδειλιῶντα εἰσάγων τάδε εἴρηκεν : Ὡς ἂρ ἔφαν : Ἴρῳ δὲ κακῶς ὠρίνετο θυμός : Ἀλλὰ καὶ ὣς μνηστῆρες |
ἐστομωμένας λίμνας . ἔς τε τὰ Φύσκου : ὡς τοῦ Φύσκου ὄρους νομὰς ἐπιτηδείας τοῖς βουσὶν ἔχοντος . [ τᾷ | ||
καὶ τὰς εἰς θάλασσαν ἐστομωμένας λίμνας . ἔς τε τὰ Φύσκου : ὡς τοῦ Φύσκου ὄρους νομὰς ἐπιτηδείας τοῖς βουσὶν |
, ἰδίᾳ λεγόμενον , πάλιν πρὸς ἀπαρτισμὸν τοῦ ῥήματος τοῦ λεγομένου παραλαμβάνεται : πρὸς γὰρ τὴν ἔγραψας ; φωνὴν φαμὲν | ||
περὶ τοῦ καλουμένου Ἀρχείου καὶ ὅθεν ὠνόμασται . περὶ τοῦ λεγομένου Γέροντος Ἁλίου . περὶ τοῦ ἐπονομαζομένου Παραβόλου . περὶ |
, ἐπεὶ οἱ νικῶντες ἐκ τοῦ ὑμνεῖσθαι εὐκλεεῖς γίνονται . Ἀρίσταρχος δὲ ἀκούει Ὠκεανοῦ θυγατέρα Καμάριναν τὴν λίμνην , ἀφ | ||
: “ παλαισμοσύνης ἀλεγεινῆς θῆκεν ἄεθλα . ” ὅθεν καὶ Ἀρίσταρχος ἀναγινώσκει “ μεῖζον ἄεθλον : ” τὸ γὰρ ἔπαθλον |
ἀπορήσομεν : ἡ γὰρ τοῦ δυνάμει ποιητικοῦ καὶ τοῦ δυνάμει παθητικοῦ πρὸς ἄλληλα ἐντελέχεια κίνησίς ἐστιν . ἁρμόσει δὲ καὶ | ||
ἀλλὰ τὸν θηλαζόμενον χοῖρον : ἐνεργητικὸν γάρ ἐστιν ἀντὶ τοῦ παθητικοῦ . Βίβλινον οἶνον τὸν Θρᾳκικὸν ἀπὸ τόπου Θρᾴκης ἔχοντος |