μοι πάντες ὀμόσσατε καρτερὸν ὅρκον , μή τις ἐπ ' Ἴρῳ ἦρα φέρων ἐμὲ χειρὶ βαρείῃ πλήξῃ ἀτασθάλλων , τούτῳ | ||
' ἀποδειλιῶντα εἰσάγων τάδε εἴρηκεν : Ὡς ἂρ ἔφαν : Ἴρῳ δὲ κακῶς ὠρίνετο θυμός : Ἀλλὰ καὶ ὣς μνηστῆρες |
τοῦ πωλεύσαντος αὐτὸν καὶ τρέφοντος γυ - ναῖκα ἐπ ' αὐτοφώρῳ καταλαβών , δι ' ἀμφοτέρων θάτερον πείρας τοῖν κεράτοιν | ||
δέξαιο τὰ βασιλέως χρήματα ἀντὶ τοῦ υἱοῦ ; Ἐπ ' αὐτοφώρῳ εἴλημμαι , ἔφη , πλουσιώτατος , ὡς ἔοικεν , |
' ἐπεὶ οὖν περόωντο μετὰ χρύσειον ἄεθλον Ἀργώης ἐπὶ νηὸς Ἰήσονι συμπονέοντες παῖδε Βορειόνεω Ζήτης Κάλαΐς τε κλεεννώ , οἰκτείραντε | ||
δ ' αἶψα πόδες φέρον ἐκ μεγάροιο , ὥς κεν Ἰήσονι μῦθον ἐναίσιμον ἀγγείλειεν Ἀρήτης βουλάς τε θεουδέος Ἀλκινόοιο . |
μὲν ] οἶδα μὲν , φησὶν , ἐγὼ ὅτι ἐπὶ ἐξειργασμένοις καὶ ἤδη φθάσασι γενέσθαι πράγμασι καὶ φόνοις τῶν Περσῶν | ||
ἡμᾶς ἡγείσθω πέρα τοῦ δέοντος διατρίβειν μηδ ' ἐπ ' ἐξειργασμένοις ἀναλαμβάνειν , ἀλλὰ σκοπείσθω τὴν χρείαν ὅση καὶ τὴν |
. ἄλλαξον οὖν , φησί , τοὺς τρόπους σου καὶ μεταβαλοῦ . ὡς τάχιστα : μεταφορικῶς . τὸ γὰρ “ | ||
ἀσπίδα κλῖνον , πρόαγε , ἔχου οὕτως . Ἐπὶ δόρυ μεταβαλοῦ , πρόαγε , ἔχου οὕτως . Ἐπ ' ἀσπίδα |
υἷες ὑπ ' Ἀτρεΐδη βασιλῆϊ : ἀντὶ τοῦ ὑπ ' Ἀτρείδου βασιλέως , . . . Ἀντικρύ : τὸ ἐξ | ||
δίφθογγον ἔχουσι τὴν γενικήν , πατρωνυμικὰ μέν , οἷον Ἀτρείδης Ἀτρείδου , Αἰακίδης Αἰακίδου , Πηλείδης Πηλείδου , Πριαμίδης Πριαμίδου |
νεφρὸς καὶ πλεῖον ὀδυνᾶται . δῆλον δὲ ὅτι ἐπ ' ἐμφράξει κόπρου πολλάκις παροξύνεται ὁ νεφρὸς , ἐδήλωσεν ἔνεμα ὀδύνην | ||
καὶ πλῆθος ὑπολάβοις εἶναι ἢ φλεγμονὴν ἅμα τῇ τοῦ λίθου ἐμφράξει , τὴν φλεβοτομίαν πάντως παραλάμβανε πρότερον . οὕτω γὰρ |
κακῶς ἔχειν ἀλλ ' ὀρθῶς : πᾶς γὰρ ἀποκρινόμενος ἐρεῖ θαυμάζοντι ξένῳ , τὴν παρ ' αὐτοῖς ἀήθειαν ὁρῶντι , | ||
Εὐβούλου τοῦ Ἀταρνείτου τὸν ποιητὴν Περσῖνον ἀμελούμενον εἰς Μιτυλήνην ἀπελθόντα θαυμάζοντι γράψαι , διότι τὰς Φωκαίδας , ἃς ἔχων ἦλθεν |
ἐκείνοις θεαταῖς , κροτοῦντά τε προσέτι καὶ ἐπαίνους ἀπρεπεστάτους ἐπιβοῶντα ὀλέθρῳ τινὶ ἀνθρώπῳ ἐς οὐδὲν δέον κατακλωμένῳ . Συγγνωστά σου | ||
εἶναι τὸ ἔργον : καὶ ἦν εὐαγὲς τὸν ἐπ ' ὀλέθρῳ ζῶντα ἀνθρώπων ἀπόλλυσθαι . ταῦτ ' ἀκούσας ὁ βασιλεὺς |
: οὐδὲ τὸ αὐτὸ ἐμφαίνει τὸ οἱ μὲν παρ ' ὄχεσφι τῷ οἱ μὲν δὴ παρ ' ὄχεσφι : παραγραφῆς | ||
ἵππος ἀφίσταται , ὅς ῥα ἄνακτα ἕλκῃσιν πεδίοιο τιταινόμενος σὺν ὄχεσφι : τοῦ μέν τε ψαύουσιν ἐπισσώτρου τρίχες ἄκραι οὐραῖαι |
. ” δυσχερῶς δὲ τοῦ Τίτου τὸν κύνα ἀκούσαντος ” Ὁμήρῳ μέντοι „ ἔφη „ νέος ὢν ὁ Τηλέμαχος καὶ | ||
δὴ πολὺς ὅμιλος , οὓς ἰδιώτας οἱ σοφοὶ καλοῦσιν , Ὁμήρῳ τε καὶ Ἡσιόδῳ καὶ τοῖς ἄλλοις μυθοποιοῖς περὶ τούτων |
νέους ὡραίους : οὔτε γὰρ οὔθ ' οἱ κωμικοὶ τῶν Ἀγάθωνος καὶ Δημοκρίτου τοιοῦτον , ἀλλὰ μόνον λέγουσιν : οὐ | ||
' εὔκρατος καὶ ἡδίστη , μαλακὴ καὶ ἐκλελυμένη . ἀπὸ Ἀγάθωνος αὐλητοῦ . οὗτος ἀγαθὸς ἦν τὸν τρόπον καὶ ποθεινὸς |
κριβανωτώς . κἠπὶ τᾶι μύλαι δρυφήται κἠπὶ ταῖς συναικλίαις , αἶκλον Ἀλκμάων ἁρμόξατο . ἤδη παρεξεῖ πυάνιόν τε πολτὸν χίδρον | ||
ἀμφέπηι φρένας . . ἐκάλεσε γάρ τύ τις ἐπ ' αἶκλον ἀέκων : τὺ δὲ ἑκὼν ὤιχεο τρέχων . οὔτ |
διάκλυζε . Τὰς δὲ φθειριάσεις τὰς ἐν τοῖς βλεφάροις καὶ ὀφρύσι θεραπεύει σὺν μέλιτι ἢ οἴνῳ καταχριόμενα σανδαράχη , σταφὶς | ||
βίαιον δηλοῖ . εἰ δὲ καὶ τὸ μέτωπον ἅμα ταῖς ὀφρύσι σπᾷ εἰς τὸ μέσον , κερδαλεώτατον ἄνδρα σημαίνει . |
καὶ ἐγὼ χρησμῳδῆσαί τι . συνεγενόμην γάρ ποτε βραχέα τῷ Ἀνύτου υἱῷ , καὶ ἔδοξέ μοι οὐκ ἄρρωστος τὴν ψυχὴν | ||
ἂν οὖν , ὦ Ξενοφῶν , τὴν μιαρίαν τοῦ βυρσοδέψου Ἀνύτου γράφοιμι , τήν τε Μελήτου τόλμαν καὶ τὸ θράσος |
δὲ Ξανθίας γνοὺς ἅτε καὶ αὐτὸς πρότερος τὰ αὐτὰ ποιῶν ἐπάταξεν ἄν με . τοῦ ' ρεβίνθου : Τοῦ αἰδοίου | ||
ὑφείλετο , ἢ μητέρ ' ἠλόησεν , ἢ πατρὸς γνάθον ἐπάταξεν , ἢ ' πίορκον ὅρκον ὤμοσεν . Νὴ τοὺς |
φόβηθεν . ἡ δ ' ἄρ ' ἐπ ' ὀφρύσι νεῦσε : νόησε δὲ δῖος Ὀδυσσεύς , ἐκ δ ' | ||
' Ὁμήρῳ „ ἦ καὶ κυανέῃσιν ἐπ ' ” ὀφρύσι νεῦσε Κρονίων , ” τοῦ προφήτου τὸν Δία ὑποκριναμένου : |
ἐν κνημοῖσι δίδη μόσχοιο λύγοισιν , ποιμαίνοντ ' ἐπ ' ὄεσσι λαβών , καὶ ἔλυσεν ἀποίνων . ὥ : ἡ | ||
Ζ ἐπ ' ὄεσσι : ὅτι ἀντὶ τοῦ παρ ' ὄεσσι καὶ ὅτι ἐν τῷ τόπῳ τῶν ὀίων λέγει . |
ἔν τισι δοκοῦσιν ἐναντίως εἰρῆσθαι . ὁ δὲ λόγος οὗτος Ἀντισθένους ἐστὶ πρότερον , ὅτι τὰ μὲν δόξῃ , τὰ | ||
τισι δοκοῦσιν ἐναντίως εἰρήσθαι . ὁ δὲ λόγος οὗτος , Ἀντισθένους ἐστὶ πρότερον , ὅτι τὰ μὲν δόξῃ , τὰ |
διαβάλλοι ἂν τὸν Ἀπολλώνιον ἐς τὴν σοφίαν ταύτην , ἢ διαβεβλήσεταί γε καὶ Σωκράτης ἐφ ' οἷς παρὰ τοῦ δαιμονίου | ||
διαβάλλοι ἂν τὸν Ἀπολλώνιον ἐς τὴν σοφίαν ταύτην , ἢ διαβεβλήσεταί γε καὶ Σωκράτης ἐφ ' οἷς παρὰ τοῦ δαιμονίου |
: καὶ ἦν ἄρα μάντις ἀληθὴς ὡς μήποτε ὤφελον τῶν ἐκβησομένων . κατηγωνίσατό γ ' οὖν σε πολὺς ἐπιρράξας ὁ | ||
λογισμοῦ μὲν αἴτιος , ἀλλ ' οὐ τοῦ προνοητικοῦ τῶν ἐκβησομένων , ὡς ὁ Προμηθεὺς , ἀλλ ' ἐκείνου τοῦ |
ὀνείρους . πρὸς τὴν ὁμωνυμίαν : καὶ γὰρ Ἀργείων ἐβασίλευε Πολύϊδος ὁ τὸν Μίνωος ἀνευρὼν παῖδα μάντις . ἡ δὲ | ||
ἐπὶ νηὸς ἔβαινε : πολλάκι γάρ οἱ ἔειπε γέρων ἀγαθὸς Πολύϊδος , νούσῳ ὑπ ' ἀργαλέῃ φθῖσθαι οἷς ἐν μεγάροισιν |
αἱ νῆες τῷ Θηραμένει ὡς Ἀστύοχον κομίσαι ἀντὶ τοῦ προσταχθὲν Θηραμένει κομίσαι τὰς νῆας ὡς Ἀστύοχον Φρύνιχος : περὶ Φρυνίχου | ||
ὡς παλίμβολον καὶ πανοῦργον βούλεται τοῦτον ἀποδεῖξαι , καὶ παραπλήσιον Θηραμένει . ὁ ἀστεῖος . . οὐ Χῖος , ἀλλὰ |
πολλά τε δῶρα ἐξ ἐμεῦ , ὡς ἄν τίς σε συναντόμενος μακαρίζοι . ” ἦ , καὶ Πείραιον προσεφώνεε , | ||
πολλά τε δῶρα ἐξ ἐμεῦ , ὡς ἄν τίς σε συναντόμενος μακαρίζοι . ἀλλά μοι ὧδ ' ἀνὰ θυμὸν ὀΐεται |
ἐπὶ δεῖπνον ἵνα ξυνάγωμεν Ἄρηα . εὖ μέν τις δόρυ θηξάσθω , εὖ δ ' ἀσπίδα θέσθω , εὖ δέ | ||
ἐξ Ὁμήρου μὲν τοῖς στρατιώταις , Εὖ μέν τις δόρυ θηξάσθω , εὖ δ ' ἀσπίδα θέσθω . ἐκ φιλοσοφίας |
τῆς ποιήσεως τῶν διθυράμβων , καθάπερ ἐν ταῖς ἀσπίσιν , ἀριστέρ ' αὐτοῦ φαίνεται τὰ δεξιά . ἀλλ ' οὖν | ||
τῆς ποιήσεως τῶν διθυράμβων , καθάπερ ἐν ταῖς ἀσπίσιν , ἀριστέρ ' αὐτοῦ φαίνεται τὰ δεξιά . ἀλλ ' οὐκ |
εἶναι τῆς ἐν Παρνασῷ λέγων οὕτως : ἔστι γάρ τις ἐναλία Εὐβοιὶς αἶα : τῇδε βάκχειος βότρυς ἐπ ' ἦμαρ | ||
ποδί ἀμόρφωτον αὐτόμοιρος αὐτόφορτοι ἐπαίνους ἀφωσιωμέναι ἠγόμην ἔστι γάρ τις ἐναλία Εὐβοιὶς αἶα : τῇδε βακχεῖος βότρυς ἐπ ' ἦμαρ |
οἷς ἡ πόλις ἥδε γέγηθεν , ἐπὶ καιναῖσιν δ ' εὐτυχίαισιν παιωνίζειν τὸ θέατρον . Ὦ ταῖς ἱεραῖς φέγγος Ἀθήναις | ||
στίχοι ἰαμβικοὶ τρίμετροι ἀκατάληκτοι λεʹ , ὧν τελευταῖος ἐπ ' εὐτυχίαισιν ᾀστέον μοὐγκώμιον ' . ἐπὶ τῷ τέλει διπλῆ ἔξω |
τὸ κάλλος , ἵνα σε πλέον τὸ κέντρον ῥοδέοις φυτοῖς δαμάσσῃ . Ἄχρι τὶς μάθῃ , τὸ κρεῖσσον ἀγνοῶν δοκεῖ | ||
αἰνῶς γὰρ τάδε εἵματ ' ἔχω κακά : μή με δαμάσσῃ στίβη ὑπηοίη : ἕκαθεν δέ τε ἄστυ φάτ ' |
κελάδοντι μάχοντο Φειᾶς πὰρ τείχεσσιν , Ἰαρδάνου ἀμφὶ ῥέεθρα . ὠκυρόῳ κελάδοντι : ἡ διπλῆ ὅτι ἰδίως τὰ ἐπίθετα προτάξας | ||
δοκεῖ λέγων “ ἡβῷμ ' ὡς ὅτ ' ἐπ ' ὠκυρόῳ ” καὶ πάλιν “ εἴθ ' ὣς ἡβῴοιμι βίη |
θείοιο , τρητοῖς ' ἐν λεχέεσσιν , ὑπ ' αἰθούσῃ ἐριδούπῳ , πὰρ δ ' ἄρ ' ἐϋμμελίην Πεισίστρατον , | ||
ἕποντο νομῆες . καὶ τὰς μὲν κατέδησαν ὑπ ' αἰθούσῃ ἐριδούπῳ , αὐτὸς δ ' αὖτ ' Ὀδυσῆα προσηύδα κερτομίοισι |
μισθωταῖς οἰκοῦσι ; καὶ ἀνάσχου μέντοι , ὦ σοφιστά , ἐλεγχόμενος . Νὴ Δί ' , ἔφη ὁ Σωκράτης , | ||
σπάνιον γὰρ τὸ ἀγαθόν . σοφὸν τίμα μετὰ θεόν . ἐλεγχόμενος ἵνα γένῃ σοφὸς χάριν ἴσθι τοῖς ἐλέγχουσιν . ὁ |
. σαυτὴν ἐπαινεῖς ὥσπερ Ἀστυδάμας , γύναι : Ἀστυδάμᾳ τῷ Μορσίμου εὐημερήσαντι ἐπὶ τραγῳδίας διδασκαλίᾳ Παρθενοπαίου δοθῆναι ὑπ ' Ἀθηναίων | ||
ἑλκετρίβωνα . ἁρμοστῆρας ἀπέσχαζε ἅψαι μόνον σὺ κἂν ἄκρῳ τοῦ Μορσίμου , ἵνα σου πατήσω τὸν Σθένελον μάλ ' αὐτίκα |
συμπλεῖ τῶν ἐμῶν μόχθων χάριν . οὔκουν δίκαιον ἐπ ' ὀλέθρωι τῶι τοῦδ ' ἐμὲ χάριν τίθεσθαι καὐτὸν ἐκδῦναι κακῶν | ||
παῖδα νυμφεύσουσα σήν . ὦ θύγατερ , ἥκεις ἐπ ' ὀλέθρωι καὶ σὺ καὶ μήτηρ σέθεν . οἰκτρὰ πάσχετον δύ |
' ἔλαττον : τὰ γὰρ πράγματα ὅσῳ πλουτεῖ προσδιορισμοῖς , πένεται κατὰ τὸ σημαινόμενον : ὁ γὰρ ζῷον εἰρηκὼς μόνον | ||
λήμαις ὄντως λημῶντες τὰς φρένας ἄμφω , ὁ Ζεὺς δήπου πένεται , καὶ τοῦτ ' ἤδη φανερῶς σε διδάξω . |
πεποίηται : ἀλλ ' ἄγετ ' , αἴ κέν πως θωρήξομεν υἷας Ἀχαιῶν . διὰ τοῦτο ἐπαινεῖ τὸν Νέστορα , | ||
τοῦ ταγεύοντος : ἀλλ ' ἄγετ ' αἴ κέν πως θωρήξομεν υἷας Ἀχαιῶν καὶ τὸ πρῶτα δ ' ἐγὼν ἔπεσιν |
Ξ . καὶ Ἐμπεδοκλῆς . . ἀποθανόντι δὲ [ . Ὁμήρωι ἐφιλονίκει ] Ξ . ὁ Κολοφώνιος καὶ Κέρκωψ Ἡσιόδωι | ||
οὗτοι ἅμιπποι λέγονται . τοῦτ ' ἔστι τὸ παρ ' Ὁμήρωι θρώισκων ἄλλοτ ' ἐπ ' ἄλλον . πεζοὶ δ |
Ὑπερείδης ἐν τῷ κατ ' Αὐτοκλέους . δύο ἀναγράφουσιν Εὐήνους ἐλεγείων ποιητὰς ὁμωνύμους ἀλλήλοις , καθάπερ Ἐρατοσθένης ἐν τῷ περὶ | ||
ἐπαγόμενος δηλονότι , ἀλλά τινα βλάβην : τὸ μέτρον ἐξ ἐλεγείων : τοῖς γὰρ ἐλεγείοις οὐ μόνον ἐπὶ θρήνων , |
μηχανοποιήσασθαι , ὅκως κατάτασιν δικαίην καὶ μὴ βιαίην σχήσει τὸ κατεηγὸς τοῦ σώματος : μάλιστα δὲ ἐν κνήμῃ ἐνδέχεται μηχανοποιέειν | ||
τούτους περὶ πλείονος χρὴ ποιέεσθαι , ὅκως εὐθέτως σχήσουσι τὸ κατεηγὸς τοῦ σώματος κατ ' ἰθυωρίην , προσέχοντα τὸν νόον |
γὰρ τῷ τοιούτῳ σπανίως χρῆται , πλὴν εἰ μή τις οἴοιτο ταὐτὸν εἶναι σφοδρότητά τε καὶ τραχύτητα : ἀλλ ' | ||
ὅμοιον ὥσπερ εἴ τις πρὸς τὸν στέφανον τὸν Ὀλυμπίασιν ἀποχρῆν οἴοιτο τὸ παλαίσματα ἐκ βιβλίου μεμαθηκέναι , κόνεως δὲ μὴ |
, οὐ γράφω δέ , τὸ κίνδυνον εἰδὼς καὶ τὸν Εὐβούλου νόμον μὴ ἀγνοῶν . ἡ γνώμη ἀποφαντική . ἐγὼ | ||
, οὗ μέμνηται μὲν ὁ Ἀσκληπιάδης παρατιθέμενος τὰ ἐκ τῶν Εὐβούλου Στεφανοπωλίδων ταῦτα : ὦ μάκαρ , ἥτις ἔχους ' |
φάσκων Ἀχιλλέα Πατρόκλου ἐρᾶν , ὃς ἦν καλλίων οὐ μόνον Πατρόκλου , ἀλλὰ ἄρα καὶ τῶν ἡρώων ἁπάντων , καὶ | ||
. εἴην εὑρεσιεπής : τοῦτό φησιν ὅτι ἔπλασε τὰ περὶ Πατρόκλου εἰρημένα εἰς ἔπαινον τοῦ Ἐφαρμόστου Ὀπουντίου ὄντος . γενοίμην |
συναγαγὼν Αἰνείαν φησὶν ἐκ Μολοττῶν εἰς Ἰταλίαν ἐλθόντα μετ ' Ὀδυσσέως οἰκιστὴν γενέσθαι τῆς πόλεως , ὀνομάσαι δ ' αὐτὴν | ||
ἀλόγων μνήμην ἐχόντων μόνον , ὡς δηλοῖ ὁ κύων τοῦ Ὀδυσσέως ὁ Ἄργος φυλάξας τὴν μνήμην εἰς εἴκοσιν ἔτη . |
τὴν θύραν ” εἰπών , ἐπὶ δὲ τῶν ἔσω “ ἐψόφηκε τὴν θύραν ἐξιών ” . βάλλ ' ἐς κόρακας | ||
Διόνυσον οὐ δύναμαι ποεῖν ἐγώ . τοῦτ ' ἐστίν . ἐψόφηκε προϊὼν τὴν θύραν . ὑστερίζειν μοι δοκεῖς σὺ παντελῶς |
: τόφρα δ ' ἄρ ' Ἀρήτη ξείνῳ περικαλλέα χηλὸν ἐξέφερεν θαλάμοιο , τίθει δ ' ἐνὶ κάλλιμα δῶρα , | ||
εἴτ ' ἐπ ' ἀριστερᾷ , καὶ οὕτως τὰς μαντείας ἐξέφερεν , ἀλλ ' ὑπ ' ἄλλων ὑπαγορευόντων τὴν πτῆσιν |
παρὰ τοὺς νόμους αὐτῷ προστάττεσθαι : καὶ ὅτε τὴν ὑπὸ Μελήτου γραφὴν ἔφευγε , τῶν ἄλλων εἰωθότων ἐν τοῖς δικαστηρίοις | ||
χαίρειν αὐτοὶ λέγοντες . ἢ τί ἂν εἴποιμεν Ἀνύτον καὶ Μελήτου πέρι , τῶν ἐμοῦ κατηγορησάντων , ἢ τῶν τότε |
φύσεως ἐπιγέγραπται , τὰ Μελίσσου , τὰ Παρμενίδου , τὰ Ἐμπεδοκλέους Ἀλκμαίωνός τε καὶ Γοργίου καὶ Προδίκου καὶ τῶν ἄλλων | ||
τοῦ φωτὸς ἐμπεσόντος . . . ἀπολείπεται τοίνυν τὸ τοῦ Ἐμπεδοκλέους , ἀνακλάσει τινὶ τοῦ ἡλίου πρὸς τὴν σελήνην γίγνεσθαι |
: Τὸ Ἀθήνησι διατρίβειν ἐργῶδες : ὄγχνη γὰρ ἐπ ' ὄγχνῃ γηράσκει , σῦκον δ ' ἐπὶ σύκῳ : τὴν | ||
' αὐτῶν χρηστὸν καὶ ἔγκαρπον ; Ἢ ὄγχνη μὲν ἐπὶ ὄγχνῃ γηράσκει , καὶ ἐπὶ μήλῳ μῆλον , καὶ σταφυλὴ |
θρασύς , δειλός , ἄρρωστος , ἄδικος , ἀνόσιος , ἀγνώμων , ἀνεπιεικής , μικρόψυχος , ἀσεβής , δυσσεβής , | ||
ἐκείνου παρελόμενος αὐτὸς ἐπεγράφη τῷ κατορθώματι . ὡς εἴ τις ἀγνώμων ἀνὴρ ἐπ ' αὐτῷ ἀμητῷ ἐκ τῆς ἅλω ἐκβαλὼν |
τήνδε δικάσσαι , Κύρνε , δίκην , ἶσόν τ ' ἀμφοτέροισι δόμεν , μάντεσί τοι οἰωνοῖς τε καὶ αἰθομένοις ' | ||
ἐθέλητε μάχεσθαι ἀνὰ κλόνον , οὕνεκα Μοῖραι μακρὸν ἐπ ' ἀμφοτέροισι βίου τέλος ἐκλώσαντο . Ὣς εἰπὼν ἀνέμοισι μίγη καὶ |
δ ' ἐγέλασσε χείλεσιν , οὐδὲ μέτωπον ἐπ ' ὀφρύσι κυανέῃσιν ἰάνθη . σαυτὴν ἐπαινεῖς ὥσπερ Ἀστυδάμας , γύναι : | ||
ὁ μὲν Ὅμηρος μετὰ τοὺς λόγους τίθησιν αὐτὸ ἦ καὶ κυανέῃσιν ἀντὶ τοῦ εἶπε καὶ ἔοικε τοῦτο τῷ ὣς ἔφατο |
δ ' ὄπιθεν , πλῆξεν δὲ μετάφρενον εὐρέε τ ' ὤμω χειρὶ καταπρηνεῖ , στρεφεδίνηθεν δέ οἱ ὄσσε . τοῦ | ||
, χωλὸς δ ' ἕτερον πόδα , τὼ δέ οἱ ὤμω κυρτὼ ἐπὶ στῆθος : καὶ τὰ ἑξῆς , καὶ |
τὸ σκέλος , Ζηνωνικῷ πραθήσεθ ' οὗτος κυρίῳ ἐπ ' ἐξαγωγῇ , τὴν φρόνησιν ἀγνοῶν . μετὰ παρρησίας γὰρ ἐρῶ | ||
τὸ σκέλος , Ζηνωνικῷ πραθήσεθ ' οὗτος κυρίῳ ἐπ ' ἐξαγωγῇ , τὴν φρόνησιν ἀγνοῶν . . . . Μειράκιον |
Πάρις , ὕβρισεν εἰς τὴν χάριν . ἐπεὶ δὲ καλῶς ἀπελογήσατο τῷ Ἔρωτι Χαιρέας ἀπὸ δύσεως εἰς ἀνατολὰς διὰ μυρίων | ||
τῶν οἰκείων συναγαγὼν εἰς ἐκκλησίαν τὰ πλήθη περί τε τούτων ἀπελογήσατο καὶ τὴν πάτριον πολιτείαν ἀποκατέστησεν . συνεχώρησε δὲ καὶ |
θαλάσσῃ ἀπέβαλεν . Ἀργαλέον φρονέοντα παρ ' ἄφροσι πόλλ ' ἀγορεύειν . Ἂν ἡ λεοντῆ μὴ ἐξίκηται , τὴν ἀλωπεκῆν | ||
παρὰ ῥηγμῖνι θαλάσσης . οὐ νέμεσις καὶ ψεῦδος ὑπὲρ ψυχῆς ἀγορεύειν . νοῦς οὐ παρὰ Κενταύροισι δικαιοτάτου δὲ φονῆος . |
Φήμιος . αὐτὰρ ὁ χειρὸς ἑλὼν προσέειπε συβώτην : “ Εὔμαι ' , ἦ μάλα δὴ τάδε δώματα κάλ ' | ||
: αἶψα δ ' ἂρ Εὔμαιον προσεφώνεεν ἐγγὺς ἐόντα : Εὔμαι ' , ἦ μάλα τίς τοι ἐλεύσεται ἐνθάδ ' |
τίς σοι καταφαίνεται ; ἢ ἡγῇ τι φροντίζειν Κινησίαν τὸν Μέλητος , ὅπως ἐρεῖ τι τοιοῦτον ὅθεν ἂν οἱ ἀκούοντες | ||
ἐτιμωρεῖτο , ἀλλὰ ἐβόα μέγα : Ἐμὲ δὲ Ἄνυτος καὶ Μέλητος ἀποκτεῖναι μὲν δύνανται , βλάψαι δὲ οὐ δύνανται : |
αὐτοί . ὥσπερ ὁ Λαέρτης , [ ἀγροῦ ἐπ ' ἐσχατιῆς γρηὶ σὺν ἀμφιπόλῳ , ἥ οἱ βρῶσίν τε πόσιν | ||
θητευέμεν , εἴ ς ' ἀνελοίμην , ἀγροῦ ἐπ ' ἐσχατιῆς , μισθὸς δέ τοι ἄρκιος ἔσται , αἱμασιάς τε |
δὲ ὡς αἱ ἀρεταί . πῶς γὰρ ἄλλως καλὰ εἶναι γνωρίσομεν τὰ σωφρονικὰ ἢ ἐκ τοῦ πράττειν ταῦτα καὶ οὕτως | ||
, ὃς εἴτε δεῖται φίλων εἴτε μή , ἐκεῖσε γενόμενοι γνωρίσομεν ἐξ ὧν αὐτὸς περὶ τοῦ τοιούτου εὐδαίμονος λέγει . |
ὃς οὔτι καὶ οὐδαμῶς φοβηθεὶς βρόμον καὶ ἦχον φρυαγμάτων ἱππικῶν μάργων , οἱονεὶ μαινομένων καὶ ἐνθουσιώντων , ἐκ τῶν πυλῶν | ||
] γενεά . σπαρτῶν ] τῶν γιγάντων . ὃς οὔτι μάργων : ὃς οὔτι καὶ οὐδαμῶς φοβηθεὶς βρόμον καὶ ἦχον |
ὁ κατηγορῶν , ἀλλὰ μὴ σπερμολόγος περίτριμμα ἀγορᾶς ‚ [ ἀρουραῖος Οἰνόμαος , παράσημος ῥήτωρ ] . τούτων ἕκαστον κῶλόν | ||
διαστολή τις εἴη , ἢ σύνθετον ὑπάρχοι : Ἀθηναῖος Εἰρηναῖος ἀρουραῖος . τὸ ἐρυσίχαιος προπαροξύνεται . τὸ δὲ Ἀθήναιος κύριον |
τὸ ” σκοπῶ “ αἰτιατικῇ , ὡς ἐνταῦθα : καὶ Λιβάνιος : ” ὡς τὰ αὐτὰ ἐφροντίζομεν “ . τελῶ | ||
: Κακὸν ἐπὶ κακῷ : ταύτης μέμνηται καὶ Πλάτων καὶ Λιβάνιος : πῦρ ἐπὶ πῦρ ἠσθόμην . Πυῤῥάνδρου μηχάνημα : |
γὰρ “ ἁλιτήριος ” πυκνὸν πάνυ ἔλεγεν “ τοιοῦτον ἔργον ἐξειργασμένος αὐτὸς γεγονώς τε παιδίου νόθου πατὴρ οὐκ ἔσχον οὐδ | ||
Σκώλου : Δήμητρος δὲ καὶ Κόρης ἐν τοῖς ἐρειπίοις οὐκ ἐξειργασμένος ὁ ναός , ἡμίεργα δὲ καὶ ταῖς θεαῖς ἐστι |
. Ἀνδοκίδης . . . . υἱὸς Λεωγόρου , ἀπόγονος Τηλεμάχου τοῦ Ὀδυσσέως καὶ Ναυσικάας , ὥς φησιν Ἑλλάνικος . | ||
ἐλάσῃ δὲ βοῶν ἐπιβουκόλος ἀνήρ : εἷς δ ' ἐπὶ Τηλεμάχου μεγαθύμου νῆα μέλαιναν πάντας ἰὼν ἑτάρους ἀγέτω , λιπέτω |
ἔγχει . προτέρα δὲ σὺ λέγε ἡ Μέθη . τί σιγᾷ καὶ διανεύει ; μάθε , ὦ Ἑρμῆ , προσελθών | ||
; ἢ τὸν τῶν Ὀλυμπίων νόμον τιμᾷς , ἐν οἷς σιγᾷ μὲν ὁ νικῶν ἀθλητής , ἑτέρων δὲ τὸ κηρύττειν |
ῥα , καὶ ἐς κλισίην πάλιν ἤϊε δῖος Ἀχιλλεύς , ἕζετο δ ' ἐν κλισμῷ πολυδαιδάλῳ ἔνθεν ἀνέστη τοίχου τοῦ | ||
Ἤτοι ὅ γ ' ὣς εἰπὼν κατ ' ἄρ ' ἕζετο , τοῖσι δ ' ἀνέστη Νέστωρ , ὅς ῥα |
ἀλλὰ ξὺν τοῖς θεοῖς ἐπίωμεν ἐπὶ τοὺς ἀδικοῦντας . Τοιαῦτα λέξας ἐπεψήφιζεν αὐτὸς ἔφορος ὢν ἐς τὴν ἐκκλησίαν τῶν Λακεδαιμονίων | ||
καὶ μὴ ταχέως οὕτως ἐπιδραμεῖν σου τῇ διαβολῇ , ἐκεῖνο λέξας τἀληθέστατον ἂν εἴποιμι , ὦ Φιλοστέφανε , διότι θορυβεῖσθαι |
συναντήσας αὐτῷ συνεπομένῳ τῷ Εὐμαίῳ τῷ συφορβῷ φησι πρὸς τὸν Εὔμαιον . ρ καὶ ἅμα κολαφίζει καὶ τραχηλίζει † αὐτόν | ||
, ἄκρην δὲ ῥινὸν δηλήσατο χαλκός . Κτήσιππος δ ' Εὔμαιον ὑπὲρ σάκος ἔγχεϊ μακρῷ ὦμον ἐπέγραψεν : τὸ δ |
τοῦτο ἐπὶ τοῦ ὡμοιώθη “ εἴσατο δὲ φθογγὴν υἱέϊ Πριάμοιο Πολίτῃ , ” ἐπὶ δὲ τοῦ φανῆναι “ ἀλλ ' | ||
. καὶ τὸ Ἕκτορ , σοὶ δὲ μάλιστ ' ἐπιτέλλομαι Πολίτῃ ἀνοίκειον : μᾶλλον δὲ Ἴριδι ἁρμόζει ἐπιτάσσειν . . |
τῷ ἔρωτι οὖν οὐ τετρωμένος πρὸς τοῦ δαμέντος τῷ ἔρωτι Ἀχιλέως καρατομηθεὶς τὸν βωμὸν τοῦ πατρός σου Ἀπόλλωνος αἱμάξεις . | ||
βαλοῦσα ἀνεῖλεν ὡς ἀνάξια πάσχουσα ἑαυτῆς , ἐπὶ δὲ τοῦ Ἀχιλέως ἐφωράθη καὶ ἐκωλύθη . ἀφ ' ἑπτὰ παίδων : |
ἀγγέλου ὡς Ἀμφιάραος εἶπεν ὅτι ὑπὸ γῆν κρυβήσεται καὶ ταύτην δοξάσει , Ἐτεοκλῆς τῷ μὲν περὶ τοῦ μάντεως θανάτῳ πιστεύει | ||
χρὴ γράφειν ; Οὐδέτερα . Οὔτε ἄρα εἴσεται οὔτε ὀρθὰ δοξάσει ὁ μιμητὴς περὶ ὧν ἂν μιμῆται πρὸς κάλλος ἢ |
οὖν ἐκ συμποσίου ἀπελύσαντο . Λεωπρέπης ὁ Κεῖος ὁ τοῦ Σιμωνίδου πατὴρ ἔτυχέ ποτε ἐν παλαίστρᾳ καθήμενος : εἶτα μειράκια | ||
Λακε - δαιμονίων , ὡς Χαμαιλέων φησὶν ἐν τῷ περὶ Σιμωνίδου , οὐ προσίενται οὔτε φιλοσοφίαν οὔτε ῥητορικὴν διὰ τὰς |
διὰ πλειόνων ἐξηγεῖται λέγων : ξυνὸς Ἐνυάλιος , καί τε κτανέοντα κατέκτα . Νεμεσηταὶ γὰρ αἱ πολέμων ἐπ ' ἀμφότερα | ||
ἅμα ὀλλῦναι . Ὅμηρος : ξυνὸς Ἐνυάλιος , καί τε κτανέοντα κατέκτα . Μαντική . μαντική τις ἐστίν : οἷον |
πολεμίους ἔθει : καί οἱ καὶ ἐς τοὺς Λακεδαιμονίους ἔπεισιν ἐκβοῆσαι τοσόνδε : ‚ ἀλλ ' οὔ τοι τὸν πάντα | ||
τῶν ἐπὶ τὸ βῆμα ἀναβάντων : ” τοὺς δὲ δικαστὰς ἐκβοῆσαι , “ Κατάβα , κατάβατουτέστι ” κατάβηθι . ὁ |
καί νιν εὖ εἰδὼς προσεῖπεν : Υἱὲ Διὸς μεγάλου , στᾶθί τ ' ἐν χώρᾳ , γελανώσας τε θυμὸν μὴ | ||
καί νιν εὖ εἰδὼς προσεῖπεν : Υἱὲ Διὸς μεγάλου , στᾶθί τ ' ἐν χώρᾳ , γελανώσας τε θυμὸν μὴ |
, ἵνα μὴ πάντας εἴπω , οὐδεὶς αὐτῶν ἅτερος θατέρῳ λοιδορεῖται , ἵνα βέλτιόν τι τῶν ὑμετέρων γίγνηται , ἀλλ | ||
ὁ λοιδορῶν γάρ , ἂν ὁ λοιδορούμενος μὴ προσποιῆται , λοιδορεῖται λοιδορῶν . Πρόχειρον ἐπὶ τὴν γλῶτταν εὐλόγῳ τρέχειν . |
ἱστορίαν πεζῶς ἐξήνεγκε , συγγραφὴν δὲ Φερεκύδης . τὰ γὰρ Ἀκουσιλάου νοθεύεται . . . Ἑλλάνικος Μιτυληναῖος : . . | ||
μὴν ] ἐδύνατο πρὸς [ ] τῆς [ ὑπ ' Ἀκουσιλάου ] [ τοῦ ] Ἀργείου καταλεγομένης [ ] ἱστορίας |
σφοδρῶς διαβάλλοντες . ἐκ τούτων καὶ Μέλητός μοι ἐπέθετο καὶ Ἄνυτος καὶ Λύκων , Μέλητος μὲν ὑπὲρ τῶν ποιητῶν ἀχθόμενος | ||
αὐτῷ ; καὶ τί λέγει ἐκεῖνος ; ἐμὲ δ ' Ἄνυτος καὶ Μέλητος ἀποκτεῖναι μὲν δύνανται , βλάψαι δ ' |
ὕστερον . Οἰναῖοι τὴν χαράδραν : ἐπὶ τῶν ἐπ ' ὠφελείᾳ παρακαλουμένων , βλαπτόντων δέ . τῶν γὰρ Οἰναίων παροχετευόντων | ||
πεφαρμάκευσαι . μὴ φοβοῦ ζ ἀπαλλαγήσῃ τῆς γυναικὸς ἐπ ' ὠφελείᾳ η οὐ λήσεται σου ὁ δρασμός θ γενήσῃ βουλευτής |
ἑκούσιον ἔργον ἑκόντες , ὅσσον ὑπ ' ἠϊθέῳ δελφὶς φίλος ὀτρύνοντι πείθετ ' ἄνευ ζεύγλης τε βιαζομένων τε χαλινῶν . | ||
εὐγνάμπτοισιν ἐφέσπεται ὧδε χαλινοῖς , οὔτε τις ἀγρευτῆρι κύων ἐθὰς ὀτρύνοντι τόσσον ὑπεικαθέων ἐπιπείθεται , ᾗ κεν ἄγῃσιν , οὔτ |
εἰρχθῶμεν ἀνὰ πτόλιν , οὐδέ τις οἴσει οἶνον Μαιονίηθεν : ἀνιηρῇ δ ' ὑπὸ λιμῷ φθισόμεθ ' ἀργαλέως , εἰ | ||
βουπλῆγι στιβαρῷ : ὃ δ ' ἐχάσσατο μαρνάμενός περ αἰχμῇ ἀνιηρῇ : στονόεις δέ οἱ ἔμπεσεν ἰὸς ἄλλοθεν ἀίξας : |
? ? ? [ – ] [ – – ] κέλευσεν Φοῖβος [ Ἀλκμήνας - ] [ ] πολεμαίνετον υἱὸν | ||
Ζηνὸς ἐπ ' ἀκˈροτάτῳ βωμῷ τότ ' αὖ χρηστήριον θέσθαι κέλευσεν . ἐξ οὗ πολύκˈλειτον καθ ' Ἕλλανας γένος Ἰαμιδᾶν |
καὶ ἐν οἷς εἴδη τινῶν διαγράφει , ὡς ἐπὶ τοῦ Θερσίτου φολκὸς ἔην , χωλὸς δ ' ἕτερον πόδα : | ||
ἦν γάρ τις γραφὴ κατ ' αὐτοῦ ἀπενηνεγμένη ὕβρεως ὑπὸ Θερσίτου ἐφ ' οἷς αὐτὸν ἐν τῇ ποιήσει ἔσκωψεν , |
γέροντος , ὦκα δὲ κεκλόμενοι Μαντήιον Ἀπόλλωνα ῥέζον ἐπ ' ἐσχαρόφιν , νέον ἤματος ἀνομένοιο : κουρότεροι δ ' ἑτάρων | ||
Ἀλκινόοιο , χειρὸς ἑλὼν Ὀδυσῆα δαΐφρονα ποικιλομήτην ὦρσεν ἀπ ' ἐσχαρόφιν καὶ ἐπὶ θρόνου εἷσε φαεινοῦ , υἱὸν ἀναστήσας ἀγαπήνορα |
εὖ μέν τις δόρυ θηξάσθω , εὖ δ ' ἀσπίδα θέσθω , εὖ δέ τις ἵπποισιν δεῖπνον δότω ὠκυπόδεσσιν , | ||
Πληθ . Τέθητε , τεθήτωσαν . Ἑνικά . Θοῦ , θέσθω : εἴπομεν ὡς τοῦ ἐθέμην ἐδόμην διχῶς ἐστι τὸ |
Μειδίου . καὶ Ὅμηρος ” κρατὶ δ ' ἐπ ' ἰφθίμῳ “ κυνέην θέτο . ” καὶ Αἰσχίνης κατὰ Τιμάρχου | ||
' ἐθέλῃσθα , παρέσσεται εὔστοχος ἄγρη . Ἄλλοι δ ' ἰφθίμῳ τε βίῃ καὶ κάρτεϊ γυίων πειθόμενοι μέγαν ἆθλον ἐπ |
: πάνθ ' Ἡγησιάναξ τε καὶ Ἕρμιππος τὰ κατ ' αἴθρην τείρεα καὶ πολλοὶ ταῦτα τὰ φαινόμενα βίβλοις ἐγκατέθεντο , | ||
ῥῦσαι ὑπ ' ἠέρος υἷας Ἀχαιῶν , ποίησον δ ' αἴθρην , δὸς δ ' ὀφθαλμοῖσιν ἰδέσθαι . μετὰ δὲ |
: Μίμνερμος δέ φησι τὴν μὲν Ἰσμήνην προσομιλοῦσαν Θεοκλυμένῳ ὑπὸ Τυδέως κατὰ Ἀθηνᾶς ἐγκέλευσιν τελευτῆσαι . [ τὸ δὲ δρᾶμα | ||
τοῦ δευτέρου ἔπαινον . πανηγυρικὸν δὲ καὶ δριμὺ περὶ τοῦ Τυδέως λέγων οὐκ εἶπεν ὅτι γίγας ἐστὶν ἢ γίγασιν ὅμοιος |
υἱέας ἐγρήσσοντες : αὐτὸς δ ' ἐν μέσσοισι παρ ' ἐσχάρῃ ἧσθ ' ὁ γεραιός , πείρατα ναυτιλίης ἐνέπων ἄνυσίν | ||
τῷ ἡ μὲν ἐπ ' ἐσχάρῃ ἀντὶ τοῦ παρ ' ἐσχάρῃ . . . . . Ἰλίου ἱρῆς : ἡ |
. , Ἐπιτετευγμένως δὲ αὐτῷ ἐγράφη τὰ Φαινόμενα , ὡς παρευδοκιμηθῆναι πάντας ὑπ ' Ἀράτου . Καὶ γὰρ Εὔδοξος ὁ | ||
καὶ νύμφην . Ἐξέπλησσε γὰρ κἀκείνας ἡ Χλόη κάλλος ἐκφέρουσα παρευδοκιμηθῆναι μὴ δυνάμεμον : ὅλη δὲ ἄρα ἐκίττα ἡ πόλις |
πάντων τῶν μεταξὺ τεταγμένων Τοί ῥ ' ἔσχατοι νῆας ἐΐσας εἴρυσαν ἠνορέῃ πίσυνοι καὶ κάρτεϊ χειρῶν , αὐτὼ μὲν ὁπλοφοροῦντε | ||
ἑκάτερθεν ἀπέφθιτο πουλὺς ὅμιλος . Ὀψὲ δὲ δὴ Δαναοί σφεας εἴρυσαν ἀθλήσαντες πολλά περ : αἶψα δὲ νῆας ἐπὶ σφετέρας |
. Ἑρμηνεία . Ἀλλοτρίᾳ τῇ στολῇ ὁ καλλυνόμενος Ἐπ ' ἐκφορᾷ θανάτου γελασθήσεται . Τὸ οὐκ οἶδα εἰς φυλακὴν οὐ | ||
δὲ σύμφορα παραινέσομεν : πρῶτον μὲν ἐπενεγκεῖν δόρυ ἐπὶ τῇ ἐκφορᾷ , καὶ προαγορεύειν ἐπὶ τῷ μνήματι , εἴ τις |
τὰς ποικίλας ἐπιδέσεις . αὐτὸς γοῦν ἐν τῷ κατ ' ἰητρεῖον βιβλίῳ περὶ ἐπιδέσεως διαλεγόμενος καὶ εἰπὼν τίς ἂν εἴη | ||
πλείστοισιν : τὰ δ ' ἄλλα , ὁκόσα κατ ' ἰητρεῖον , ἀνόσως διῆγον . Πρωῒ δὲ τοῦ θέρεος ἀρξαμένου |
! ! ! ! ] ´ας [ ! ] [ κατέδησεν ] ἵππους : ! ! ! ! ! ! | ||
ὑποστροφῆς παρεγένετο πρὸς τὸν Πηλέα : ὅθεν τὰς φρένας αὐτοῦ κατέδησεν ἡ ὀλιγωρία . ἀμηχανία δὲ ἡ ἀπορία καὶ λύπη |
τῷ τὴν ψυχὴν διακειμένῳ κακῶς . καὶ ἐπισφαλὲς καὶ ὅμοιον μαινομένῳ δοῦναι μάχαιραν καὶ μοχθηρῷ δύναμιν . καθάπερ τῷ ἐμπύῳ | ||
προϊεμένη , οὐ μετὰ διανοίας δὲ τῶν λεγόντων , ἀλλὰ μαινομένῳ φασὶ στόματι φθεγγομένων αὐτοὺς καὶ ὑπηρετούντων ὅλων καὶ παραχωρούντων |
] 〚 ἔλαιον οὐκ ἔνεστιν : Ἀντὶ τοῦ , οὐκ ἐλεοῦμεν , οὐ πειθόμεθα . 〛 νῦν τ ' ἐθέλομεν | ||
μάλιστα τούτων καταγελῶμεν καὶ διαπτύομεν [ αὐτοῖς ] καὶ τελευτῶντες ἐλεοῦμεν τοὺς οὐκ ἐπισταμένους τίνι διαφέρει δόξα ψευδὴς ἀληθοῦς : |
ποιέειν , ἀλλὰ τέλος καὶ ἐπιβουλεύοντας ἐπιχειρήσειν φανῆναι ἐπ ' αὐτοφώρωι . ἑωυτοὺς δὲ γενέσθαι τοσούτωι ἐκείνων ἄνδρας ἀμείνονας , | ||
εὐθὺς δ ' ἐρευνᾶι γραῖαν ὠλένην λαβών , ἐπ ' αὐτοφώρωι πρέσβυν ὡς ἔχονθ ' ἕλοι . ὤφθη δὲ καὶ |
μέθης . Σαπφώ τε ἡ καλὴ πολλαχοῦ Λάριχον τὸν ἀδελφὸν ἐπαινεῖ ὡς οἰνοχοοῦντα ἐν τῷ πρυτανείῳ τοῖς Μυτιληναίοις . καὶ | ||
κοινὸν τόδ ' ἄχος , καὶ πόλις ἄλλως ἄλλοτ ' ἐπαινεῖ τὰ δίκαια . ἡμεῖς δ ' ἅμα τῷδ ' |
ἑσταότες θαυμάζομεν οἷον ἐτύχθη . ὡς οὖν δεινὰ πέλωρα θεῶν εἰσῆλθ ' ἑκατόμβας , Κάλχας δ ' αὐτίκ ' ἔπειτα | ||
' ἕτερον ἥσθην , ἡνίκ ' ἐπὶ Μόσχῳ ποτὲ Δεξίθεος εἰσῆλθ ' ᾀσόμενος Βοιώτιον . Τῆτες δ ' ἀπέθανον καὶ |
θανατώσει : πρὸς τὰς Ὠκεανίδας φησὶ , τοιαῦτα μέντοι τῶν φρενοπλήκτων καὶ τῶν εἰς νοῦν βεβλαμμένων καὶ παραφρονούντων τὰ βουλεύματα | ||
τῶν μανιῶν , εἰ τάδ ' εὐτυχῆ ὑπάρχουσιν ; . φρενοπλήκτων ] τῶν μανικῶν . . παραπαίειν ] παραφρονεῖν . |
οὐδ ' ὧς ἀπέληγε μάχης κορυθαίολος Ἕκτωρ , ἀλλ ' ἀναχασσάμενος λίθον εἵλετο χειρὶ παχείῃ κείμενον ἐν πεδίῳ μέλανα τρηχύν | ||
νημερτέα εἴπω . ὣς φάτ ' , ἐγὼ δ ' ἀναχασσάμενος ξίφος ἀργυρόηλον κουλεῷ ἐγκατέπηξ ' . ὁ δ ' |