διαβάλλοι ἂν τὸν Ἀπολλώνιον ἐς τὴν σοφίαν ταύτην , ἢ διαβεβλήσεταί γε καὶ Σωκράτης ἐφ ' οἷς παρὰ τοῦ δαιμονίου | ||
διαβάλλοι ἂν τὸν Ἀπολλώνιον ἐς τὴν σοφίαν ταύτην , ἢ διαβεβλήσεταί γε καὶ Σωκράτης ἐφ ' οἷς παρὰ τοῦ δαιμονίου |
Ξ . καὶ Ἐμπεδοκλῆς . . ἀποθανόντι δὲ [ . Ὁμήρωι ἐφιλονίκει ] Ξ . ὁ Κολοφώνιος καὶ Κέρκωψ Ἡσιόδωι | ||
οὗτοι ἅμιπποι λέγονται . τοῦτ ' ἔστι τὸ παρ ' Ὁμήρωι θρώισκων ἄλλοτ ' ἐπ ' ἄλλον . πεζοὶ δ |
περὶ ἐμαυτοῦ , ταύτην ἀναφαίνων εἰ βαρυνῶ τοὺς δικαστάς , αἱρήσομαι τελευτᾶν μᾶλλον ἢ ἀνελευθέρως τὸ ζῆν ἔτι προσαιτῶν κερδᾶναι | ||
, διαβεβλήσεται δὲ πρὸς ἀμφοτέρους : οὐ μὴν ἀλλ ' αἱρήσομαι μᾶλλον αὐτός , ἐὰν ἄρα τοῦτο πάθω , δοκεῖν |
χρησαμένους ἀρετῇ , ἥδεσθαί τε συνόντας , ἐς ἀλλήλους τε φλυαρεῖν [ ] , καὶ σκώπτειν τοιαῦθ ' οἷα γέλωτα | ||
Πύγελα λέγοντας τοὺς Ἀμαζῶνας μεταξὺ Ἐφέσου καὶ Μαγνησίας καὶ Πριήνης φλυαρεῖν φησὶν ὁ Δημήτριος : τὸ γὰρ ” τηλόθεν „ |
. ” δυσχερῶς δὲ τοῦ Τίτου τὸν κύνα ἀκούσαντος ” Ὁμήρῳ μέντοι „ ἔφη „ νέος ὢν ὁ Τηλέμαχος καὶ | ||
δὴ πολὺς ὅμιλος , οὓς ἰδιώτας οἱ σοφοὶ καλοῦσιν , Ὁμήρῳ τε καὶ Ἡσιόδῳ καὶ τοῖς ἄλλοις μυθοποιοῖς περὶ τούτων |
ὡς Ἀλ . Κορνήλιος ἐν τῷ Περὶ τῶν παρ ' Ἀλκμᾶνι ποτικῶς εἰρημένων . Ἄσσος . . . Ἀλέξανδρος δ | ||
παρ ' Ἀπολλοφάνει ἐν Δαλίδι . αἱ δὲ παρ ' Ἀλκμᾶνι θριδακίσκαι λεγόμεναι αἱ αὐταί εἰσι ταῖς Ἀττικαῖς θριδακίναις . |
δικασταί , μεμνημένοι σαφῶς , ἐὰν ἄρα τι περὶ αὐτῶν ἐγχειρῇ νυνὶ διαβάλλειν , ἀντίθετε . πρῶτον δ ' ἵν | ||
παραδέξασθαι , τούτοις διαφθείρειν αὐτήν ἐστιν , ὅταν ταῦτά τις ἐγχειρῇ λέγειν . οὐκοῦν οὐχ ὅτι στοχάζεται , διὰ τοῦτο |
Ἡσίοδος κιθάραν ἐπὶ τοῖς γόνασιν ἔχων , οὐδέν τι οἰκεῖον Ἡσιόδῳ φόρημα : δῆλα γὰρ δὴ καὶ ἐξ αὐτῶν τῶν | ||
. . . . καὶ Ζήνων δὲ τὸ παρ ' Ἡσιόδῳ χάος ὕδωρ εἶναί φησιν , οὗ συνιζάνοντος ἰλὺν γίνεσθαι |
βραχυκαταληκτεῖ : πλὴν τοῦ αὔρα , καὶ Φαίδρα παρ ' Εὐριπίδῃ [ . ] Φαίδρα : τὸ γὰρ τῆσδ ' | ||
γὰρ ἐμπειρία δηλοῖ καὶ τὴν πολυπειρίαν , ὡς παρ ' Εὐριπίδῃ : ἀλλ ' ἡ ἐμπειρία ἔχει τι λέξαι τῶν |
Ἀριστόνικος δηλοῦν λέγων τὸν ἀδηλοποιόν . . . . . σφῶι δ ' ἀποστρέψαντε . † ) ὑμεῖς οἱ δύο | ||
τι ὀρθοτονεῖται , τοῦτο καὶ πρός τι . τὸ ὃς σφῶι προΐει κατ ' ὀρθὸν τόνον , καὶ τὸ νοούμενον |
δὲ καὶ ὀνειδίζει αὐτοῖς ἐν τῶι Παλαμήδει λέγων ἐκάνετ ' ἐκάνετε τὰν πάνσοφον , τὰν οὐδὲν ἀλγύνουσαν ἀηδόνα Μουσᾶν . | ||
λέγοντα , τὸ δὲ ἀληθὲς πρὸς Ἀθηναίους διὰ Σωκράτην ” ἐκάνετε , ἐκάνετε τῶν Ἑλλήνων τὸν ἄριστον , “ ὅ |
γάλα . Ὅμηρος : εὐγλαγέας κατὰ πέλλας . παρ ' Ἱππώνακτι δὲ πελλίς : ἐκ πελλίδος πίνοντες . οὐ γὰρ | ||
Ἀλκμᾶνι Σάμβας καὶ Ἄδων καὶ Τῆλος , καὶ παρ ' Ἱππώνακτι Κίων , Κώδαλος καὶ Βάβυς , ἐφ ' ᾧ |
μοι πάντες ὀμόσσατε καρτερὸν ὅρκον , μή τις ἐπ ' Ἴρῳ ἦρα φέρων ἐμὲ χειρὶ βαρείῃ πλήξῃ ἀτασθάλλων , τούτῳ | ||
' ἀποδειλιῶντα εἰσάγων τάδε εἴρηκεν : Ὡς ἂρ ἔφαν : Ἴρῳ δὲ κακῶς ὠρίνετο θυμός : Ἀλλὰ καὶ ὣς μνηστῆρες |
αὖ πολλῶν μὲν λόγων καὶ καλῶν ἄλλων μάλ ' ἔμπειρον ἥγημαι , φοβοῦμαι δὲ μή πως , ἅτε πλανητὸν ὂν | ||
ξείνου κεραΐσας ἥκεις . Νῦν ὦν , ἐπειδὴ περὶ πολλοῦ ἥγημαι μὴ ξεινοκτονέειν , γυναῖκα μὲν ταύτην καὶ τὰ χρήματα |
καὶ ὅσα τοῦ περικειμένου σοι σωματίου ἢ τοῦ συμφύτου πνευματίου ἀπροαίρετα πρόσεστιν καὶ ὅσα ἡ ἔξωθεν περιρρέουσα δίνη ἑλίσσει , | ||
οὐχ ὧν ἔτυχεν . ἂν γοῦν τινα ἴδῃς περὶ τὰ ἀπροαίρετα ἐσπουδακότα καὶ τούτοις ὑποτεταχότα τὴν αὑτοῦ προαίρεσιν , ἴσθι |
“ ἄνεχε , πάρεχε , φῶς φέρω , φλέγω , σέβω ” . ἄνεχε , πάρεχε : μετὰ λαμπάδων ἔρχεται | ||
ἔνθα κερδανεῖ . ἐχθρὸς μὲν ἁνήρ , ἀλλὰ τὴν δίκην σέβω . ὀλόμαν ὀλόμαν ἀποχηρωθείς λεπτοσπαθήτων χλανιδίων ἐρειπίοις θάλπουσα καὶ |
δὲ † Ὀμφάλῃ τύραννον αὐτὴν καλεῖ , † χείρων Εὔπολις Φίλοις : ἐν δὲ Προσπαλτίοις Ἑλένην αὐτὴν καλεῖ : ὁ | ||
Μὴ ᾖς ἐπαχθής . Θεὸν σέβου . Γονεῖς αἰδοῦ . Φίλοις βοήθει . Μηδενὶ φθόνει . Ἀλήθειαν ἀνέχου . Ὅρκῳ |
τροπὴν τοῦ λ εἰς ρ ἀργαλέον : ὡς ἀργαλέον : Ἀργαλέον τὸ βαρὺ καὶ δύσκολον καὶ λυπηρόν : ἀπὸ τοῦ | ||
τῷ φάει σκοτεινός , ἐν δὲ τῷ σκότει φωτεινός . Ἀργαλέον φρονέοντα παρ ' ἄφροσι πόλλ ' ἀγορεύειν . Ἂν |
μέσῃ κωμῳδίᾳ καψιδρώτιον καλούμενον , ὃ νῦν σουδάριον ὀνομάζεται : Ἀριστοφάνει γὰρ ἐν Πλούτῳ τοιαύτη τις ἡ δόξα : ἔπειτα | ||
μοι οὔτ ' αὐτὸς ἠξίουν ἀπολαβεῖν οὔτε ἀναγκάζοντος ἐδεξάμην . Ἀριστοφάνει δὲ καὶ τὸ δοθὲν ἐκεῖνο τὸ μικρὸν ἔργον ἦν |
, ὥστ ' οὐδὲν ἂν δέοι πρὸς σὲ μηκύνειν . Ἐμὸν τὸ γράμμα καὶ παλαιὸν καὶ πρὸς παιδιὰν γραφέν . | ||
γυιόχαλκον οὖρον ἔρραισεν , ὃν ὡπάτωρ δίσευνος μόγησε ματρόριπτος . Ἐμὸν δὲ τεῦγμ ' ἀθρήσας Θεοκρίτοιο κτάντας Τριεσπέροιο καύστας θώυξεν |
ἀλλὰ τὴν δίψαν πεφοβημένος . Οὐδὲ τὸν ἐλλέβορον , ὦ Μένιππε , ἀναίνομαι πιεῖν , γένοιτό μοι μόνον . Θάρρει | ||
Ὀδυσσέα ἢ Ὀρφέα . Ὡς δὴ τί τοῦτο , ὦ Μένιππε ; οὐ γὰρ συνίημι τὴν αἰτίαν οὔτε τοῦ σχήματος |
τοῦ Διομήδους ἐστὶν ὁ λόγος . . , . μὴ σφῶιν ἐλεγχείην καταχεύῃ Αἴθη : ἡ διπλῆ ὅτι σφῶιν ὑμῖν | ||
ἠίθεοι ᾔθεοι “ , ” ἠιόνες ᾐόνες “ καὶ ” σφῶιν σφῷν “ . ἥκιστ ' ] οὐδαμῶς . ἀνδράσιν |
μύκητα , καὶ , ἐπεὶ λήξειν ἔμελλεν , ἐξίδρωσεν . Ἐπιχάρμῳ , περὶ πληϊάδων δύσιν , ὤμου ὀδύνη , καὶ | ||
παρὰ Κρατίνῳ ἐν Πανόπταις ἀλλοτριογνώμοις ἐπιλήσμοσι μνημονικοῖσι καὶ παρ ' Ἐπιχάρμῳ ἐν Μεγαρίδι εὔυμνος καὶ μουσικὰν ἔχουσα πᾶσαν φιλόλυρος † |
τοῦ ὥστε λὶς ἠυγένειος ] ποιητικῶς , ὡς παρ ' Εὐφορίωνι ἐν Μοψοπίᾳ , ὡς ἐπὶ τοῦ οἱ ἐπιθύουσι βῶν | ||
Βύνη κατὰ τροπήν . ἄλλοι θάλασσα ἢ πεύκη ὡς παρὰ Εὐφορίωνι πολύτροφα δάκρυα βύνης . . . Λυκόφρων . Βύνῃ |
πρόσχορδα . πρόσχορδα . καὶ ἀντίφωνον . . . . ἀληθέστατα τοίνυν . καὶ ταῦθ ' ἡμῖν . τοῦ πατριάρχου | ||
βελτίους εἰσὶν ἢ οἱ τῶν σκυτοτόμων : καί μοι δοκεῖς ἀληθέστατα λέγειν ἐξ ὧν ἐγὼ δύναμαι αἰσθέσθαι . ἀνόητος ἂν |
ἐρασθέντα Σκύλλης ἐλθεῖν αὐτῆς εἰς τὸ ἄντρον ἢ κόγχου δώρημα φέροντ ' Ἐρυθραίης ἀπὸ πέτρης , ἢ τοὺς ἀλκυόνων παῖδας | ||
ἆρ ' οἴσει τρία ; τὸν δ ' ἴσον ἴσῳ φέροντ ' : ἐγὼ δ ' ἐκτήκομαι . τὴν μὲν |
τις : ἄνθρωπος . ἐνὶ φρεσίν : ἐν λογισμοῖς . πιστώσαιτο : πιστεύσει , πιστωθῇ . Αἰεὶ γάρ : γνώμη | ||
τοῦ μὴ ῥᾴδιον εἶναι ὁρισμῷ ἢ καὶ ἀδύνατον εἶναι λαβεῖν πιστώσαιτο . Ἀλλὰ πῶς εἶδός τι , ὅταν πρὸς τὸ |
κακουργῶν τις φυλάττειν τοὔνομα τῆς τέχνης , ὥστε κἂν ἄκων ἐξαμάρτῃ , φησὶν ὁ Πλάτων , οὐκ ἀκριβεῖ τῷ λόγῳ | ||
, οἴκοι ποθ ' ὡς ὅς ' ἂν ὁ μάγειρος ἐξαμάρτῃ , τύπτεται , ὥς φασιν , αὑλητὴς παρ ' |
, καὶ μάλιστα ὅταν πόρρωθεν τὰ ὕδατα ᾖ μεταγόμενα ἢ ἀποστρεφόμενα . καὶ τὸν τοῦ κλήρου δὲ κύριον δεῖ παραφυλάσσειν | ||
, καὶ μάλιστα ὅταν πόρρωθεν τὰ ὕδατα ᾖ μεταγόμενα ἢ ἀποστρεφόμενα . καὶ τὸν τοῦ κλήρου δὲ κύριον παραφυλάττειν , |
προδιδοῦσι τὴν πόλιν , καταπλεύσας , προαισθόμενος ὡς ἐπιβουλεύοιτο , σπεύσας ἐπὶ τὴν ναῦν προανέβη . οἱ μὲν ἐπιβουλεύοντες ἐγγὺς | ||
ὑφ ' ὧν πιέζομαι ἐπὶ τούτου καθήμενος . ἀνύσας ] σπεύσας . κατάθου ] αὐτὸν ἐνταῦθα . πρόσεχε τὸν νοῦν |
οὐθέν , ἀλλὰ τοῦθ ' ὁρᾶι καὶ ἄπειϲιν ] : ὑμᾶϲ δ ' ἐξ ἀνάγκηϲ βούλομαι πᾶν κατανοῆϲαι ] , | ||
! ! ! ! ! ! ! ] ϲιν : ὑμᾶϲ δ ' ἐξ ἀνάγκηϲ βούλομαι ! ! ! ! |
ε ψιλοῦ γράφονται : οἷον , γραπτὸς γραπτέος : μεμπτὸς μεμπτέος : λαλητὸς λαλητέος : νοητὸς νοητέος : ποιητὸς ποιητέος | ||
ὡς τῶν ὑποκειμένων αὐτῷ ἐξαλλαττομένων καὶ μεταπιπτόντων . οὔκουν ἐκεῖνος μεμπτέος , ὅτι τοῦ τέλους οὐ τέτευχεν , ἀλλ ' |
προσωτέρω τῆς Ἑλλάδος ἀπικόμενοι ἐκμαθεῖν , ἐστερημένοι τοῦ ἡγεμόνος . Τοσόνδε μέντοι ἐνετείλατό σφι Δημοκήδης ἀναγομένοισι , κελεύων εἰπεῖν σφεας | ||
ἐν Πύλῳ , τὸ δ ' ἕτερον ἐν τἠκκλησίᾳ . Τοσόνδε δ ' αὐτοῦ βῆμα διαβεβηκότος ὁ πρωκτός ἐστιν αὐτόχρημ |
πόλεσιν οὐ δή ποτε χρὴ τέχνῃ , σαφεῖ τε καὶ ἀψευδεῖ φύσει πράγματι , διαπειρᾶσθαι τῶν ἰδιωτῶν τεχνάζοντα αὐτὸν τὸν | ||
. ἔμαθες δὲ τῷ σφοδρῷ σφυγμῷ μεθ ' ὁμαλότητος ὡς ἀψευδεῖ σημείῳ πιστεύειν ἀεὶ περὶ δυνάμεως ἰσχύος , ἐξ ἐπι |
οὖν ἐκ συμποσίου ἀπελύσαντο . Λεωπρέπης ὁ Κεῖος ὁ τοῦ Σιμωνίδου πατὴρ ἔτυχέ ποτε ἐν παλαίστρᾳ καθήμενος : εἶτα μειράκια | ||
Λακε - δαιμονίων , ὡς Χαμαιλέων φησὶν ἐν τῷ περὶ Σιμωνίδου , οὐ προσίενται οὔτε φιλοσοφίαν οὔτε ῥητορικὴν διὰ τὰς |
ἐπιθύμημα ὡς παρὰ Πλάτωνι , καὶ ἐπιθύμησις κακῶν παρ ' Ἰσαίῳ , καὶ ἐπιθυμήματα παρὰ Φιλυλλίῳ . τὸ δὲ σῶμα | ||
πάγῳ . Ἀριστοτέλης δ ' ἐν τῇ Ἀθηναίων πολιτείᾳ τῷ Ἰσαίῳ συμφωνεῖ . περὶ δὲ τοῦ ἑτέρου ἐγκλήματος Δημοσθένης ἐν |
σαφὲς ὅτι ἐγένετο ἐπίρρημα εἰς α περατούμενον , ὅμοιον τῷ ἀντῶ ἄντα , ἠρεμῶ ἠρέμα : ἀφ ' οὗ σύνθετον | ||
ἀντίοι ἔσταν ἅπαντες : παρὰ τὸ ἄντω ῥῆμα βαρύτονον γίνεται ἀντῶ περισπώμενον , ἀφ ' οὗ ἄντην ἐπίρρημα καὶ ἀντίος |
πολλαχοῦ , καὶ Εὐριπίδῃ εἴρηται , καὶ ἐν τῷ παρόντι Αἰσχύλῳ λέγοντι εἰς τὸ ὄπισθεν δρᾶμα “ ψαλίοις τετραβάμοσι ” | ||
χειλός : πόα , χόρτος . χειμάμυνα : παρ ' Αἰσχύλῳ , ἡ παρ ' Ὁμήρῳ ἀλεξάνεμος . χείμαρος : |
καὶ καθαρῶς : Γαίῃ δ ' ὅταν ἱερὰ ῥέξῃς , ὄχθῳ ἐπ ' ἀκροτάτῳ κτίζειν πόλιν εὐρυάγυιαν δεινὸν Ἐνυαλίου πέμψας | ||
, ἐμὰν δόξαν παρὰ Κασταλίᾳ καὶ παρ ' εὐδένδρῳ μολὼν ὄχθῳ Κρόνου κάλλιον ἂν δηριώντων ἐνόστης ' ἀντιπάλων . ὀμνύει |
ὅμοιον δέ ἐστι τῷ , δακρυόεν γελάσασα , παρ ' ὁμήρῳ : Παλίγλωσσον δέ οἱ . τὴν ἐναντιόφημον , τὴν | ||
, ἤγουν ὁ συνετώτατος χείρων : ὡς καὶ παρ ' ὁμήρῳ , ἱππότα πηλεύς , καί , νεφεληγερέτα ζεύς : |
ἂν ἢ μόνῳ ἐκείνῳ ποιῇ τις ἢ ἄριστα ; Οὐ μανθάνω , ἔφη . Ἀλλ ' ὧδε : ἔσθ ' | ||
μανθάνειν σημαίνει καὶ τὸ νοεῖν , ὥσπερ εἰώθαμεν λέγειν ὅτι μανθάνω τὰ λεγόμενα ἀντὶ τοῦ νοῶ , σημαίνει δὲ τὸ |
κατὰ θυμὸν ἐμηδόμεθ ' , ὄφρα μολόντες ἀμφ ' ἱερῆς φηγοῖο δέρας χρύσειον ἕλωμεν ῥᾷστα : περὶ φρεσὶ δ ' | ||
τε σκιόειν Ἄρεως , τόθι κῶας ἐπ ' ἄκρης πεπταμένον φηγοῖο ] ὁ δὲ Ἑλλάνικος ἐν τῶι ἱερῶι τοῦ Διός |
' ; ὦ πάτερ , λέγειν ἐπὶ τῷ πίνοντι τὸν ἐπιδέξια λέγειν , Ἄπολλον , ὡσπερεὶ τεθνηκότι ; ὡς δ | ||
. καὶ δεξιός , ἐπιδέξιος , δεξιῶς , ἐπιδεξίως , ἐπιδέξια : δηλοῖ δὲ τοῦτο παρὰ μὲν Πλάτωνι τὸ δεξιῶς |
σοὶ πέφηνε , ἀλλ ' ἐμοὶ σημαίνει ὁ ἐν Ἐλαιοῦντι Πρωτεσίλεως ὅτι καὶ τεθνεὼς καὶ τάριχος ἐὼν δύναμιν πρὸς θεῶν | ||
δὲ Ἀχιλλεῖ τε ἁμιλλᾶσθαι καὶ Ἀντιλόχῳ καὶ ἑαυτῷ φησιν ὁ Πρωτεσίλεως καὶ Εὐφόρβῳ τῷ Τρωί , γένεια μὲν γὰρ αὐτῷ |
ῥήμασιν . ἡ κερδαλῆ δὲ ἀλώπηξ ἑτέρα τίς ἐστι παρὰ Ἀρχιλόχῳ ; τὸν δὲ τοῦ Γλαύκου χρησμὸν οὐκ οἴει πρότερον | ||
τοὺς ἐκ Πάρου : λέγει δὲ οὕτως ἐν τῷ ἐπιγραφομένῳ Ἀρχιλόχῳ : ὦ τὴν εὐτυχῆ ναίων Πάρον , ὄλβιε πρέσβυ |
πρὸς τοὺς πέλας ἑρμηνείᾳ . εἶτα καὶ ὡς ἔφην , προσκοπὴν ἐμποιεῖ τὸ μετὰ προσοχῆς καὶ ῥητορείας λαλεῖν . μετακτέον | ||
παρ ' ἐκείνην καὶ οἱονεὶ βάρβαρον ἀδόκιμος γενήσεται καὶ ὡς προσκοπὴν ἐμποιοῦσα τελέως ἄχρηστος . Ἐπιχειρητέον δὲ καὶ ἀπὸ τῆς |
ἱερή , τὴν μέν τε λόγος Διὶ μαζὸν ἐπισχεῖν : Ὠλενίην δέ μιν Αἶγα Διὸς καλέους ' ὑποφῆται . Ἀλλ | ||
στάδια τῆς Ἠλείων πόλεως διέχουσα ἑβδομήκοντα . πέτρην δ ' Ὠλενίην εἰκάζουσι τὴν νῦν Σκόλλιν : ἀνάγκη γὰρ εἰκότα λέγειν |
διὰ πλειόνων ἐξηγεῖται λέγων : ξυνὸς Ἐνυάλιος , καί τε κτανέοντα κατέκτα . Νεμεσηταὶ γὰρ αἱ πολέμων ἐπ ' ἀμφότερα | ||
ἅμα ὀλλῦναι . Ὅμηρος : ξυνὸς Ἐνυάλιος , καί τε κτανέοντα κατέκτα . Μαντική . μαντική τις ἐστίν : οἷον |
[ [ βαθόην ] ? [ [ ] ! ! κάω [ [ ] μην : [ [ ´ ? | ||
ἡ ἐπιμέλεια . Τὸ καίω καὶ κλαίω κοινόν . Τὸ κάω δὲ καὶ κλάω Ἀττικόν , ἅπερ ἐπὶ τοῦ μέλλοντος |
. Ἐχρῆν δὴ λογίσασθαι ὡς οὐκ ἔστι δυνατὸν προτάτ - τειν ἁπάντων ὄγκον , ἀλλὰ τὸ ἄογκον καὶ τὸ ἕν | ||
οὔτε ἐπὶ βωμοῦ καίειν αὐτοὺς οὔτε ἐν ἰπνοῖς φυλάτ - τειν , ἀλλ ' ὥσπερ τὰς αὐγάς , αἳ ἐξ |
ἴστε μετ ' ὀλίγον χρόνον , ἀναβεβίωκα : περιπατῶ , λαλῶ φρονῶν , τὴν τηλικούτων καὶ τοιούτων ηλιον νυντοντον εὑρών | ||
ἁρμόζου τύχην . ὄνος βαδίζεις εἰς ἄχυρα τραγημάτων . Κροίσῳ λαλῶ σοι καὶ Μίδᾳ καὶ Ταντάλῳ . σαυτὴν ἐπαινεῖς ὥσπερ |
, ἔφη : γέροντα τύραννον . πῶς ἄν τις ἀτυχίαν ῥᾶιστα φέροι , εἰ τοὺς ἐχθροὺς χεῖρον πράσσοντας βλέποι . | ||
ἀεὶ τρεφομένους , οἵπερ οὖν καταγωνίζονταί τε καὶ διαφθείρουσιν αὐτοὺς ῥᾶιστα . εἶτα τῶν κρεῶν τὰ μὲν δοκοῦντά σφισιν ἐς |
μοι φακούς , μὰ τὸν Δί ' : οὐ γὰρ ἥδομαι . ἢν γὰρ τράγῃ τις , τοῦ στόματος ὄζει | ||
ἐν Ναυπλίῳ νυμφικὸν Ἐλύμνιον . Γ # ἥδομαί γ ' ἥδομαι : κορωνίς . εἰσελθόντων τῶν ὑποκριτῶν ὁ χορὸς μόνος |
παντὸς γενέσεως , μὴ δυνατοὶ γιγνώμεθα πάντῃ πάντως αὐτοὺς ἑαυτοῖς ὁμολογουμένους λόγους καὶ ἀπηκριβωμένους ἀποδοῦναι , μὴ θαυμάσῃς : ἀλλ | ||
ζήτησις ἔσται , καὶ ἀμφισβήτησις : ἄλλοι μοιχοὺς μὲν τοὺς ὁμολογουμένους ὑπέλαβον , οὐ μὴν καὶ ἀξιοῦσι περὶ μοιχείας εἰσάγεσθαι |
ὑποβολήν , ὅταν ἑτέρῳ προσώπῳ περιβάλῃ λόγον . βουλόμενος γὰρ ἐπιτιμῆσαι τοῖς Ἀθηναίοις ὡς εἰς ῥᾳθυμίαν ἐκκλίνασιν , οὐκ ἀφ | ||
θαυμαστὸς Δημοσθένης ἔφη , τὸ μὲν ἐγκαλέσαι καὶ μέμψασθαι καὶ ἐπιτιμῆσαι ῥᾴδιον καὶ παντός , τὸ δὲ ὅπως τὰ παρόντα |
εἰϲιὼν ? ἐλευθέρωϲ ο ? [ ! ] ωτοϲ διακονῶν ἑτοιμ [ πράγματα ? χωρὶϲ θεράποντοϲ [ ] [ καὶ | ||
ἐπ ' ἄλλα ? ? ? ς ! [ γείτοσιν ἑτοιμ [ τὸν ἐγκεκλει [ παῖ , Μοσχίων [ Ἀρεοπαγίτης |
ἔλλιψιν λιμός . οἱ δὲ κατ ' ἀντίφρασιν φασὶ φίλος φιλήτης . οὐ γὰρ φίλος ὁ κλέπτης . εἰ γὰρ | ||
σπῆι : τῶν [ ] δὲ γίγνεται Ἑρμῆς [ ] φιλήτης , ὅτι αὐτῆι φιλησίμως [ ] συνεκοιμᾶτο [ ] |
εἶναι τῆς ἐν Παρνασῷ λέγων οὕτως : ἔστι γάρ τις ἐναλία Εὐβοιὶς αἶα : τῇδε βάκχειος βότρυς ἐπ ' ἦμαρ | ||
ποδί ἀμόρφωτον αὐτόμοιρος αὐτόφορτοι ἐπαίνους ἀφωσιωμέναι ἠγόμην ἔστι γάρ τις ἐναλία Εὐβοιὶς αἶα : τῇδε βακχεῖος βότρυς ἐπ ' ἦμαρ |
. Ἀχαιίδα γαῖαν τὴν Πελοπόννησον . ἀχάριστα ἀχαρίστως : “ ξεῖν ' , ἐπεὶ οὐκ ἀχάριστα παρ ' ἡμῖν ταῦτ | ||
πρόγονον τίομεν γένος οἱ περὶ λίμναν ἄγε νῦν , ὦ ξεῖν ' , ἐπὶ ποιοφύτων ? ἵστω ? σηκῶν ? |
διεξιόντες διὰ πασέων , ἐς ὃ ἀπέδεξαν ἁπάσας αὐτάς . Ἑκαταίῳ δὲ γενεηλογήσαντι ἑωυτὸν καὶ ἀναδήσαντι ἐς ἑκκαιδέκατον θεὸν ἀντεγενεηλόγησαν | ||
κῆδος δοκῶν , ὑπεισελθὼν αὐτὴν διεχρήσατο . Τιργαταὼ Μαιῶτις ἐγήματο Ἑκαταίῳ βασιλεῖ Σίνδων , οἳ νέμονται μικρὸν ἄνω Βοσπόρου . |
ποταμῶν τ ' Ἐρέβους τε Χάους τε εἰδότες ὀρθῶς , Προδίκῳ παρ ' ἐμοῦ κλάειν εἴπητε τὸ λοιπόν . Χάος | ||
[ ] καὶ τὸν ? [ Θεάγη ] συνέστησεν ? Προδίκῳ [ ] . εἰπὼν δὲ τοὺς ? [ σοφιστὰς |
? ? ἐκ τοῦ εὐκτικοῦ ? [ ] , [ μεταποιοῦντες ] τὸν στίχον ποῖοί κ ' ἐστὲ [ ] | ||
καὶ τὴν ὀφρὺν παρ ' αὐτοῦ [ ] κεκτημένοι , μεταποιοῦντες δὲ αὐτὸ ἐς τὸ οἰκεῖον ὁ μὲν ὑπ ' |
Λάχης Λάχητος , Πάχης Πάχητος , Κέβης Κέβητος , Δάρης Δάρητος . Κλιθήτω σοι καὶ οὗτος ὁ κανὼν περιττοσυλλάβως . | ||
τος κλίνονται , οἷον λείβω λέβης λέβητος , δαίρω Δάρης Δάρητος , χαίρω Χάρης Χάρητος , πλανῶ πλάνης πλάνητος , |
– [ λοχαγέτ ] [ – [ ] ! ν ἅζεται φρε ? [ – [ ] τον ἐν βραχεῖ˘ | ||
πόνῳ [ ] ε ? [ ] η θανὼν ? ἅζεται κατ [ οὐδαμῶς ] ? ἔχοιμ ' ἂν εἰπεῖν |
ἠφανίσθη καὶ τὴν Χρυσίδα ἐξεπέμψαμεν περὶ αὐτό που σχεδὸν τὸ λυκαυγές . εἰ ταῦτα εἶδες , ὦ Τυχιάδη , οὐκ | ||
ἐν ᾧ λύχνῳ τις χρῆται : οἱ δὲ νῦν τὸ λυκαυγές , ὃ καὶ ἕω φασίν . Μάγειρος δόκιμον , |
καὶ φυλάττομαι σφόδρα : τὸ γὰρ ὑίδιον τηρεῖ με , κἄστι δύσκολον κἄλλως κυμινοπριστοκαρδαμογλύφον . ταῦτ ' οὖν περί μου | ||
θνητῶν ἔχουσι , τοῦ γε κερδαίνειν ὅμως ἀπρὶξ ἔχονται , κἄστι πρὸς τὰ χρήματα θνητοῖσι τἆλλα δεύτερ ' . εἰσὶ |
ἡ φιλοσοφία , μέλει Θέωνι τὸ πλουτεῖνὁ πλοῦτος φροντίδα ἐμποιεῖ Θέωνι [ τοῦ πλουτεῖν ] . χρὴ οὖν νοεῖν ὅτι | ||
, οἷον Δίωνι μὲν ὡς Δίωνι , Θέωνι δὲ ὡς Θέωνι προσφερόμενοι , οὕτω καὶ ἐν μανίᾳ τὸ παραπλήσιον πάσχουσί |
εἰς ἀχυρῶνα ἀπέδρα ” . ὁ δὲ ἄχυρος παρ ' Εὐπόλιδι ἐν Χρυσῷ γένει , ὅπου καὶ τὸ Πλάτωνος παράκειται | ||
γράφεται καὶ παροξύνεται , οἷον ἀρία , ὡς παρ ' Εὐπόλιδι : χήτει τοι πρίνης ἀρίας ποιούμεθα γόμφους : ἔστι |
κακόν : ἀλλά που οὕτω μέλλει δὴ φίλον εἶναι ὑπερμενέϊ Κρονίωνι νωνύμνους ἀπολέσθαι ἀπ ' Ἄργεος ἐνθάδ ' Ἀχαιούς . | ||
κρατερόν τε , βίην Ἡρακληείην , τὸν μὲν ὑποδμηθεῖσα κελαινεφέι Κρονίωνι , αὐτὰρ Ἰφικλῆα δορυσσόῳ Ἀμφιτρύωνι : κεκριμένην γενεήν , |
ἐκλαλῶ , ἀλλοτριοῦμαι , ἐκπαλαίω , μυθολογῶ , λαλῶ , συρίζω , ἀπατῶ , μωραίνω , κλέπτω , κατασκευάζω , | ||
τ τρέπουσι , τύ λέγοντες ἀντὶ τοῦ σύ . Τὸ συρίζω τυρίσδω λέγουσιν : ἐπὶ δὲ τοῦ δευτέρου καὶ τρίτου |
ἀνὴρ ἦν εἴτε ἐραστὴς τῆς προειρημένης , ὥσπερ οὖν ἀτιμασθέντα ἀγανακτῆσαι : θυμῷ γὰρ βιαίῳ ἐξαφθεὶς ὥρμησε μέν , ἐλθὼν | ||
ἢ πρὸς ὑμᾶς αὐτοὺς διακείμενοι ; ἄξιον δὲ μάλιστ ' ἀγανακτῆσαι ὅτι οὕτως ἤδη οἱ τὰ τῆς πόλεως πράττοντες διάκεινται |
. Ἔστι δὲ περὶ ὅτου Ὅμηρός τε καὶ Ἡσίοδος ταὐτὰ λέγετον ; Οἶμαι ἔγωγε καὶ πολλά . Πότερον οὖν περὶ | ||
οὖν ; ὅσα τε ὁμοίως καὶ ὅσα διαφόρως περὶ μαντικῆς λέγετον τὼ ποιητὰ τούτω , πότερον σὺ κάλλιον ἂν ἐξη |
κά τοί γ ' ἔθ ' ωὑτὸς εἶμεν ; οὐκ ἐμίν γα κά . οὐδὲ μὰν οὐδ ' αἰ ποτὶ | ||
. . ἀποθανεῖν μὴ εἴη , τεθνάκειν δ ' οὐκ ἐμίν γα διαφέρει . . . . . [ . |
ταύτην λέγω ἀντιφατικῶς ἀντικεῖσθαι τὴν ἀναιροῦσαν τὴν καθόλου κατάφασιν καὶ φάσκουσαν τῷ αὐτῷ τῷ καταφανθέντι καθόλου : τοῦτο δὲ ποιεῖ | ||
ἔχθρας διαφέρει : τοῦτό φασιν Ἱππόλυτον εἰπεῖν πρὸς Φαίδραν , φάσκουσαν αὐτὸν φιλεῖν παρὰ πάντας ἀνθρώπους . Ἀκάνθιος τέττιξ : |
τοῦ νοῦ κενόν . Εἶπον μὲν οὖν καὶ πρόσθεν , ἐννέπω δὲ νῦν , τὰς παῖδας ὡς τάχιστα δεῦρ ' | ||
αν . . . Παῖδες , ἄφωνος ἐοῖσα τότ ' ἐννέπω , αἴ τις ἔρηται , φωνὰν ἀκαμάταν κατθεμένα πρὸ |
] αὐτόν . . ὅρα νυν εἴ σοι ταῦτ ' ἀρωγὰ φαίνεται ] ὁ Ἑρμῆς φησι πρὸς τὸν Προμηθέα , | ||
. ὑμεῖς δὲ μαρτύριά τε καὶ τεκμήρια καλεῖσθ ' , ἀρωγὰ τῆς δίκης ὀρθώματα . κρίνασα δ ' ἀστῶν τῶν |
καὶ ὀτραλέως , ὁπότε σπερχοίατ ' Ἀχαιοὶ Τρωσὶν ἐφ ' ἱπποδάμοισι φέρειν πολύδακρυν Ἄρηα . νῦν δὲ σὺ μὲν κεῖσαι | ||
ἐπιθρῴσκων , ἵνα τις στυγέῃσι καὶ ἄλλος Τρωσὶν ἐφ ' ἱπποδάμοισι φέρειν πολύδακρυν Ἄρηα . κήρυκες δ ' ἀνὰ ἄστυ |
στενῶ , προσαγορεύω , ὁπλίζω , σφίγγω , λευκαίνω , βοηθῶ , βαστάζω , καταφιλῶ , πολεμῶ , μακαρίζω , | ||
, . . α . * . Ἀρκῶ : τὸ βοηθῶ : οὐδ ' ἤρκεσε θώρηξ χάλκεος , ὃν φορέεσκε |
καλεῖσθαι : τὸν μέντοι ποιητὴν [ οὐχ ] οὕτω λέγειν Ἑλλοὺς ἀλλὰ Σελλοὺς ὑπολαμβάνει τοὺς περὶ τὸ ἱερόν , προσθεὶς | ||
γραφῆς ἀμφίβολον : οἱ μὲν γὰρ Σελλούς , οἱ δὲ Ἑλλοὺς ἐξεδέξαντο . δεῖ δὲ νοεῖν ὡς ἔστιν ἐκ πλήρους |
γὰρ Αἰσχύλος πολλάκις τὴν λέξιν οὕτως ἔχουσαν τίθησιν , ὅταν λέγηι σπίδιον μῆκος ὁδοῦ , καὶ ὁ Ἀντίμαχος οὐδὲ σπιδόθεν | ||
οὐχὶ οὐθὲν ] ? τοδὶ προσμετρεῖς [ ] ἐπειδάν τις λέγηι ? ? , τὴν τοῦ ἡλίου κίνησιν παραθεωρῶν ? |
με : τουτέστιν ἀπατήσεις . ὅτι μηδὲν ὧν ἐπαγγέλλεται Σωκράτης ψεύδεται . πληρωθεὶς γάρ , φησί , τούτων , λέγω | ||
ἄνθρωπος πᾶν ζῷον ψεύδεται οὐ πᾶς ἄνθρωπος οὐ πᾶν ζῷον ψεύδεται οὐ πᾶς ἄνθρωπος τὶ ζῷον ἀληθεύει οὐ πᾶς ἄνθρωπος |
. φόρου . Δημοσθένης ἐν τῷ ὑπὲρ Κτησιφῶντος . . Ἀντιφῶντι δὲ τῷ ῥήτορι λόγος μὲν γέγραπται ἔχων ἐπίγραμμα περὶ | ||
οἰκίσαντας αὐτὴν τὸ ὄνομα θέσθαι τοῦτο : καὶ ἔστι παρὰ Ἀντιφῶντι ἐν τῷ Σαμοθρᾳκικῷ λόγῳ οὕτως εἰρημένον : καὶ γὰρ |
ὄντι τῷ οὖν τὸ οὐκοῦν οὐ βαρυνόμενον κατὰ τέλος , παραπληρωματικῷ δ ' ὄντι τὸ βαρυνόμενον . Κᾶτα . Οὗτος | ||
, ἀλλ ' οὐκέτι ἐν τῷ Ὀδυσσῆος δέ που εὐνή παραπληρωματικῷ : καὶ τὸ νῦν , ἀλλ ' οὐκέτι ἐν |
δὲ ὅλουϲ τοὺϲ ἀνθρώπουϲ , καὶ ὁ μὲν δέδοικεν εἰϲ φῶϲ ἰέναι , τὰ δὲ ϲκοτεινὰ διώκει , ὁ δὲ | ||
τὴν ῥάχιν , ὅληϲ τῆϲ ἡμέραϲ οὕτω πράττοντεϲ ἐν οἴκῳ φῶϲ ἔχοντι καθαρὸν καὶ ἄνικμον . ἔϲτω δὲ καὶ τῇ |
μισῶ παρ ' ἐχθρῶν θῶπας εὐειδεῖς λόγους . πρὸς σὲ πελάζω τὸν ὀπισθοβάτην πόδα γηροκομῶν . καὶ γὰρ τὸν ἄλλον | ||
γίνεται δ ' ἀπὸ τοῦ εἱλῶ τὸ συστρέφω καὶ τοῦ πελάζω . Χοροτυπίῃς : χοροστασίαις , χορεύσεσι ταῖς τυπτούσαις τὸ |
ὄντα τῇ πόλει . ἐλέγχω καὶ τὸ φαυλίζω παρ ' Ἀριστείδῃ , εἶτα Πλάτων ἐλέγχειν μὲν βούλεται ῥητορικήν , κατηγορεῖ | ||
Ἀγησιλάῳ : χρηστόν , ἐὰν Φωκίωνι : δίκαιον , ἐὰν Ἀριστείδῃ : σοφόν , ἐὰν Σωκράτει . Ἐδίδασκε Πυθαγόρας τοὺς |
, ὁμοίως ἔχον τῷ μηδ ' ὅντινα γαστέρι μήτηρ καὶ ἀποκρινομένῳ τὸ παράπαν οὐδὲ γρῦ , τὸ δὲ οὐθείς ἀπὸ | ||
καὶ οὐχ οὕτως κατασκευάζειν δυνατούς : ἅμα γὰρ συμβαίνει τῷ ἀποκρινομένῳ ἢ πρὸς πλείω ἢ πρὸς τἀναντία ποιεῖσθαι τὴν φυλακήν |
πλεόνων Λυκίων ἀπὸ θυμὸν ἕλοιτο . οὐδ ' ἄρ ' Ὀδυσσῆϊ μεγαλήτορι μόρσιμον ἦεν ἴφθιμον Διὸς υἱὸν ἀποκτάμεν ὀξέϊ χαλκῷ | ||
] ? ? ? ? [ δίκᾳ δ ? ' Ὀδυσσῆϊ ? ? ? ξυνῇσαν [ οὐκ ] ἰσορρόπῳ ? |
κατὰ τὰ ἐλάχιστα . οὔτ ' οὖν ἐπίτασιν οὔτε μεταβολὴν ἀποδεκτέον , δι ' ἣν ἀπὸ τῆς διαθέσεως ἡ ἕξις | ||
ἐναντία οὐχ ἕπεται ἀλλήλοις . τούτου δὲ ὄντος ψευδοῦς οὐκ ἀποδεκτέον τὸ ἰλαδόν , ὡς Πλούταρχος ἐξηγήσατο , τὸ πᾶσαν |
ἐπαίνων ὀνομαστοί . ὅταν δὲ ὡς βασιλέα θαυμάζῃ τινὰ καὶ ἐπαινῇ καὶ τάττῃ τὸ ὄνομα αὐτοῦ ἐν τῇ ποιήσει , | ||
τοὺς τόπους ἐκείνους καὶ κατανέμεται . ὅταν οὖν ὁ Ἱπποκράτης ἐπαινῇ τὴν ἐπὶ τὰ ἐντὸς ῥῆξιν , ἀρίστην αὐτὴν ὑποτιθέμενος |
παύσαιτό τις ἑκάστοτε διεξιών . Εὖ γε , ὦ Λακεδαιμόνιε ξένε , λέγεις . τὴν ἀνδρείαν δέ , φέρε , | ||
εἰρήνης . Φαίνεται μέν πως ὁ λόγος οὗτος , ὦ ξένε , ὀρθῶς εἰρῆσθαι , θαυμάζω γε μὴν εἰ τά |
ποιεῖν : τὸν μὲν γελᾶν , τὸν δ ' ἕτερον οἰμώζειν μακρά . ὅτι δὲ καὶ παμπόλλου πιπράσκουσιν Ἄλεξις ἐν | ||
τὸ ὀΐζω ὀϊζύω , ἔστι δὲ καὶ παρὰ τὸ οἴμοι οἰμώζειν : ὅπερ ἴδιον ἐπιρρημάτων . Καὶ τὸ χρή δὲ |
ἢ κρέας , κἂν μὴ κατεσθίωσι καὶ τοὺς δακτύλους , ἐθέλω κρέμασθαι δεκάκις . οὐκ ἄκαιρον δ ' ἐστὶν μνημονεῦσαι | ||
τις δέξαιτ ' ἂν ὑμῶν ; ἐγὼ μὲν γὰρ πολλάκις ἐθέλω τεθνάναι εἰ ταῦτ ' ἔστιν ἀληθῆ . ἐπεὶ ἔμοιγε |
[ [ ] ηισιναπ ! [ [ ] γοντες : ενου ! [ [ ] ς θῶες ἐπερχομε ! [ | ||
: ] τοτε ] ρον τινά ] ηι μένειν ] ενου ? πολύ : ] τετι ] ρινοῦϲ ' ὅλωϲ |
. . . . . . . . [ ] ημερα του ? [ ] [ ] ος ? και | ||
] ν ολου του ? [ ] [ ] ! ημερα του [ ? ] [ ] τος ? και |
αὐθάδεις καθαιρεῖν . τοῦτο δὲ μετὰ ἀπειλῆς δρᾷ λοιδορῶν . ἐνίσπε : ἔνειπε . πατὴρ τεός : Ἀπόλλων . τὸ | ||
αὐθάδεις καθαιρεῖν . τοῦτο δὲ μετὰ ἀπειλῆς δρᾷ λοιδορῶν . ἐνίσπε : ἔνειπε . πατὴρ τεός : Ἀπόλλων . τὸ |
βίη καὶ κέρδεα δειλὰ καὶ ὕβρις πολλῶν ἐξ ἀγαθῶν ἐς κακότητ ' ἔβαλεν . Δισσαί τοι πόσιος κῆρες δειλοῖσι βροτοῖσιν | ||
ὃς ποταμὸν διαβῇ ⌊ κακότητι δέ ⌋ : ἄλλοι γράφουσι κακότητ ' ἴδε οἱονεὶ κακότητα εἶδεν , ἀντὶ τοῦ ἐκακώθη |
τοὺς ‖ [ ! ! ! ! ! ! ] ιτ [ ! ! ! ! ! ! ] [ | ||
! ουσαν ? [ [ ] ροχ [ [ ] ιτ ? ? [ [ ] ! ! ! αρρ |
. Ἀνδοκίδης . . . . υἱὸς Λεωγόρου , ἀπόγονος Τηλεμάχου τοῦ Ὀδυσσέως καὶ Ναυσικάας , ὥς φησιν Ἑλλάνικος . | ||
ἐλάσῃ δὲ βοῶν ἐπιβουκόλος ἀνήρ : εἷς δ ' ἐπὶ Τηλεμάχου μεγαθύμου νῆα μέλαιναν πάντας ἰὼν ἑτάρους ἀγέτω , λιπέτω |
: ἀλλ ' ὄφεσι καὶ σαύραις καὶ χελώναις . ἁμαρτῆ ἐπίῤῥημα , ἀντὶ τοῦ ὁμοῦ . ἁμαρτία , ἡ ἀποτυχία | ||
, ποταμὸς ὁ παραῤῥέων . Ἤλιθα . παρὰ τὸ ἅλις ἐπίῤῥημα ἐξέπεσε τὸ ἄλιθα . Ἠλίθιος , ὁ ἀνόητος , |
] ; καὶ τόνδε φέρεις ἡγήτορα φύτλης [ ] . αὐδήσω [ σε ] Πλάτωνα ; Πλατωνίδος ἐσσὶ γενέθλης [ | ||
η ἔχει , ἡβῶ ἡβήσω , σιγῶ σιγήσω , αὐδῶ αὐδήσω , θῶ θήσω : τὸ μυκῶ μυκήσω , τιμῶ |