καὶ ὀτραλέως , ὁπότε σπερχοίατ ' Ἀχαιοὶ Τρωσὶν ἐφ ' ἱπποδάμοισι φέρειν πολύδακρυν Ἄρηα . νῦν δὲ σὺ μὲν κεῖσαι | ||
ἐπιθρῴσκων , ἵνα τις στυγέῃσι καὶ ἄλλος Τρωσὶν ἐφ ' ἱπποδάμοισι φέρειν πολύδακρυν Ἄρηα . κήρυκες δ ' ἀνὰ ἄστυ |
ζυγόν , ἡνία δέ σφι σύγχυτ ' , ἐπεὶ δὴ κεῖτο παρήορος ἐν κονίῃσι . τοῖο μὲν Αὐτομέδων δουρικλυτὸς εὕρετο | ||
γ ' ἔτι βόσκοι : τόσσα οἱ ἐν μεγάροις κειμήλια κεῖτο ἄνακτος . τὸν δ ' ἐς Δωδώνην φάτο βήμεναι |
μόχθον ἄελπτον : ἐφέσπετο γὰρ μέγα ἔργον πᾶσιν ἐφ ' ἡρώεσσι , κακῶν δ ' ἀνεφαίνετο πυθμήν : Πρόσθε γὰρ | ||
βραχίονας ἰτεΐνοισιν : ἐν δ ' αὐτοῖς Ἱέρων προτέροις ἴσος ἡρώεσσι ζώννυται , ἵππειαι δὲ κόρυν σκιάουσιν ἔθειραι . αἲ |
ἤματι τῷδε υἱέος ἀμφὶ τάφῳ περικαλλέα θεῖναι ἄεθλα , πὰρ νήεσσι μένωμεν ἐρυκανόωντε καὶ ἄλλους . Καὶ γὰρ δὴ μακάρεσσι | ||
Ἑλένην ἐχέτω καὶ κτήματα πάντα , ἡμεῖς δ ' ἐν νήεσσι νεώμεθα ποντοπόροισιν : εἰ δέ κ ' Ἀλέξανδρον κτείνῃ |
: οὐδὲ τὸ αὐτὸ ἐμφαίνει τὸ οἱ μὲν παρ ' ὄχεσφι τῷ οἱ μὲν δὴ παρ ' ὄχεσφι : παραγραφῆς | ||
ἵππος ἀφίσταται , ὅς ῥα ἄνακτα ἕλκῃσιν πεδίοιο τιταινόμενος σὺν ὄχεσφι : τοῦ μέν τε ψαύουσιν ἐπισσώτρου τρίχες ἄκραι οὐραῖαι |
ἐβήσετο ποντοπόροιο . ἐν πρύμνῃ δ ' ἄρ ' ἔπειτα καθέζετο , πὰρ δὲ οἷ αὐτῷ εἷσε Θεοκλύμενον : τοὶ | ||
' ἐλθὼν δεῦρο Περικλείδας ποτέ / ὁ Λάκων Ἀθηναίων ἱκέτης καθέζετο / ἐπὶ τοῖσι βωμοῖς ὠχρὸς ἐν φοινικίδι / στρατιὰν |
τὴν αὐτὴν ὁδόν . αὐτάγρετα αὐτόληπτα . αὐσταλέος αὐχμηρός . αὖε ἐφώνει . αὐτόδιον ἐξ αὐτῆς τῆς ὁδοῦ : “ | ||
, ἄλλοτ ' ἐπ ' ἀκτάων ἐριδούπων μακρὸν ἀΰτει . αὖε δ ' Ἄρης ἑτέρωθεν ἐρεμνῇ λαίλαπι ἶσος ὀξὺ κατ |
Ὀδυσσεὺς ἐκ Κεφαληνίας Ἰθάκης σὺν νηυσὶν ιβ : Τληπόλεμος σὺν νηυσὶν θ : Αἴας ὁ Λοκρὸς σὺν νηυσὶν θ : | ||
ὄρνυσθ ' ἱππόδαμοι Τρῶες , ῥήγνυσθε δὲ τεῖχος Ἀργείων καὶ νηυσὶν ἐνίετε θεσπιδαὲς πῦρ . Ὣς φάτ ' ἐποτρύνων , |
Ἴλιον ἠνεμόεσσαν : πρόσθεν γάρ μιν μοῖρα δυσώνυμος ἀμφεκάλυψεν ἔγχεϊ Ἰδομενῆος ἀγαυοῦ Δευκαλίδαο . εἴσατο γὰρ νηῶν ἐπ ' ἀριστερά | ||
Ἀγαμέμνων , ἂν δ ' ἄρα Μηριόνης , θεράπων ἐῢς Ἰδομενῆος . τοῖσι δὲ καὶ μετέειπε ποδάρκης δῖος Ἀχιλλεύς : |
χρύσεος θέε πόρκης . τῷ ὅ γ ' ἐρεισάμενος ἔπεα Τρώεσσι μετηύδα . ἡ διπλῆ περιεστιγμένη , ὅτι Ζηνόδοτος περιγράφει | ||
τῇ δ ' ἀντίος ὄρνυτ ' Ἀπόλλων Περγάμου ἐκκατιδών , Τρώεσσι δὲ βούλετο νίκην : ἀλλήλοισι δὲ τώ γε συναντέσθην |
ἐγώ μιν ἀμειβόμενος προσέειπον : αὐτὴ νῦν φράζευ σὺ λόχον θείοιο γέροντος , μή πώς με προϊδὼν ἠὲ προδαεὶς ἀλέηται | ||
' ὡς οὖν ἀπάνευθεν ἴδεν νεφεληγερέτα Ζεὺς τεύχεσι Πηλεΐδαο κορυσσόμενον θείοιο , κινήσας ῥα κάρη προτὶ ὃν μυθήσατο θυμόν : |
τὸ υ καὶ τὸ ι , ὥσπερ ἐν τῷ Α χρυσέῳ ἀνὰ σκήπτρῳ τὸ ε καὶ τὸ ῳ δίφθογγον εἰς | ||
δὲ θρῆνυς ποσὶν ἦεν : ] τεῦχε δέ μοι κυκεῶ χρυσέῳ δέπᾳ , ὄφρα πίοιμι , ἐν δέ τε φάρμακον |
λιγύπνοον Ἀπόλλωνος , ἔνθα θεοδμήτοισι παρὰ προθύροισι πυλάων πολλάκις εἰλιπόδεσσιν ἐφέσπετο βουσὶν Ἀπόλλων . ἀγρέο νῦν Σπάρτηθεν ἐπὶ Τροίην με | ||
' υἱὸς ἐμεῖο καὶ αὐτῆς ἀθανάτοιο Ὀρφεύς , οὗ μολπῇσιν ἐφέσπετο πᾶσα μὲν ὕλη , πᾶσα δ ' ἄρ ' |
ὀρώρει . Ἀλλ ' οὐδ ' ὧς ἀμέλησε δεδουπότος ἀνδρὸς ἀγαυοῦ Νιρῆός θ ' ὃς κεῖτο παρ ' αὐτόθι , | ||
ἄλλω δύο παῖδε Ποσειδάωνος ἵκοντο , ἤτοι ὁ μὲν πτολίεθρον ἀγαυοῦ Μιλήτοιο νοσφισθεὶς Ἐργῖνος , ὁ δ ' Ἰμβρασίης ἕδος |
Ἀχαιῶν χαλκοχιτώνων , οὓς ἕθεν εἵνεκ ' ἔπασχον ὑπ ' Ἄρηος παλαμάων . διδάσκει δ ' ἡμᾶς Ὅμηρος ὅτι δεῖ | ||
' ἐννεάχιλοι ἐπίαχον ἢ δεκάχιλοι ἀνέρες ἐν πολέμῳ ἔριδα ξυνάγοντες Ἄρηος . τοὺς δ ' ἄρ ' ὑπὸ τρόμος εἷλεν |
δὴ ἔτος ἦλθε περιπλομένων ἐνιαυτῶν , τῷ οἱ ἐπεκλώσαντο θεοὶ οἶκόνδε νέεσθαι εἰς Ἰθάκην , οὐδ ' ἔνθα πεφυγμένος ἦεν | ||
τὸν Ὀδυσσέα Διογενὲς Λαερτιάδη πολυμήχαν ' Ὀδυσσεῦ , οὕτω δὴ οἶκόνδε φίλην ἐς πατρίδα γαῖαν . εἰ γοῦν τὸν σύνδεσμον |
θωρηχθέντες ἔνδιοι ἱκόμεσθ ' ἱερὸν ῥόον Ἀλφειοῖο . ἔνθα Διὶ ῥέξαντες ὑπερμενεῖ ἱερὰ καλά , ταῦρον δ ' Ἀλφειῷ , | ||
ἕλκεά τ ' ἀνδρῶν οὐταμένων ἀκέοντο , καὶ ἀθανάτοισι θυηλάς ῥέξαντες μέγα δόρπον ἐφώπλισαν , οὐδέ τιν ' ὕπνος εἷλε |
δύναμαι γλυκερώτερον ἄλλο ἰδέσθαι . ὀπταλέος δ ' εἰσῆλθε πελώριος ἱππότα κεστρεύς , οὐκ οἶος : ἅμα τῷ γε δυώδεκα | ||
ἐοικώς . Ἐν δ ' ἦν ἠυκόμου Δανάης τέκος , ἱππότα Περσεύς , οὔτ ' ἄρ ' ἐπιψαύων σάκεος ποσὶν |
παρέστια πικρὰ γένεθλα . ἀλλ ' ἐπεὶ οὖν περόωντο μετὰ χρύσειον ἄεθλον Ἀργώης ἐπὶ νηὸς Ἰήσονι συμπονέοντες παῖδε Βορειόνεω Ζήτης | ||
φηγοῖο πέριξ κλαδεῶσιν ἐρυμνόν , ἐν δ ' ἄρα οἱ χρύσειον ἐπεκρέματ ' ἔνθα καὶ ἔνθα ὅρπηκος ταναοῖο δέρας , |
ἠδὲ καὶ ὀδμήν θηρείην λευκῇσιν ἐνισκίμψασα βολῇσιν τῆμος ἄρ ' Αἰσονίδης κούρη τ ' ἀπὸ νηὸς ἔβησαν ποιήεντ ' ἀνὰ | ||
. ἔνθ ' ὁ μὲν Ὑψιπύλης βασιλήιον ἐς δόμον ὦρτο Αἰσονίδης : οἱ δ ' ἄλλοι ὅπῃ καὶ ἔκυρσαν ἕκαστος |
ῥ ' ἵκαν ' , ὅθι οἱ κειμήλια κεῖτο , Ἀτρεΐδης μὲν ἔπειτα δέπας λάβεν ἀμφικύπελλον , υἱὸν δὲ κρητῆρα | ||
, ὀλέκοντο δὲ λαοί , οὕνεκα τὸν Χρύσην ἠτίμασεν ἀρητῆρα Ἀτρεΐδης : ὃ γὰρ ἦλθε θοὰς ἐπὶ νῆας Ἀχαιῶν λυσόμενός |
, ὕβριζον . τοῖσιν : γράφεται μέσσῳ . ἁζόμενος Μαίης υἷα : τὸν Ἑρμῆν φησιν ἐξιλάσασθαι τὸν Εὔφημον διὰ τὸ | ||
ἰοῦσαν , ἥ σε πάρος κύδαινε καὶ ὡς φίλον ἔδρακεν υἷα ; Ἦ μέγα νεικείουσα πολυσθενέος Διὸς υἷα Ἥρη ἀκηχεμένη |
Κυταῖος , ἐξ οὗ καὶ Κυταιεύς ” πύργους εἰσόψεσθε Κυταιέος Αἰήταο „ . τὸ θηλυκὸν Κυταιϊάς . καὶ Κυταία , | ||
νηοπόλον μύχιον ποιήσατο , δαίμονα δῖον . κούρην δ ' Αἰήταο διοτρεφέος βασιλῆος Αἰσονίδης βουλῇσι θεῶν αἰειγενετάων ἦγε παρ ' |
ὁμοῦ λωβήτορι πότμῳ . ὡς δ ' ὅτε δυσμενέεσσιν ἐπιστήσωνται Ἄρηα , φροῦδον ἐελδόμενοι ῥαῖσαι πόλιν , οὐδ ' ἀνιεῖσι | ||
στόμα λευγαλέοιο [ ] πολέμοιο ? μάχεσθαι [ ] θοῦρον Ἄρηα [ ] ! ν ἄγριόν ἐστι [ ] ! |
' οὕτως ἠθεῖε κορύσσεαι ; ἦ τιν ' ἑταίρων ὀτρυνέεις Τρώεσσιν ἐπίσκοπον ; ἀλλὰ μάλ ' αἰνῶς δείδω μὴ οὔ | ||
ῥηγμῖνος ἁλὸς πολιοῖο θέεσκον . Τρῶα δ ' Ἐριχθόνιος τέκετο Τρώεσσιν ἄνακτα : Τρωὸς δ ' αὖ τρεῖς παῖδες ἀμύμονες |
ἔκρυφε πῆμα . Λαοκόων δ ' ἔτ ' ἔμιμνεν ἐποτρύνων ἑτάροισιν ἵππον ἀμαλδῦναι μαλερῷ πυρί : τοὶ δέ οἱ οὔ | ||
πάλιν : ἦρχε δ ' Ὀδυσσεύς . Πάτροκλος δ ' ἑτάροισιν ἰδὲ δμωῇσι κέλευσε Φοίνικι στορέσαι πυκινὸν λέχος ὅττι τάχιστα |
τε : ἔπρηξας καὶ ἔπειτα βοῶπις πότνια Ἥρη ἀνστήσας ' Ἀχιλῆα πόδας ταχύν : ἦ ῥά νυ σεῖο ἐξ αὐτῆς | ||
' ἀέξηται σικυὸς δροσερῶι ἐνὶ χώρωι . Πηλεΐδην δ ' Ἀχιλῆα φέρε Σκῦρόνδε θύελλα , ἔνθ ' ὅ γ ' |
κακόν : ἀλλά που οὕτω μέλλει δὴ φίλον εἶναι ὑπερμενέϊ Κρονίωνι νωνύμνους ἀπολέσθαι ἀπ ' Ἄργεος ἐνθάδ ' Ἀχαιούς . | ||
κρατερόν τε , βίην Ἡρακληείην , τὸν μὲν ὑποδμηθεῖσα κελαινεφέι Κρονίωνι , αὐτὰρ Ἰφικλῆα δορυσσόῳ Ἀμφιτρύωνι : κεκριμένην γενεήν , |
χολωσάμενος ῥέξῃ κακὸν υἷας Ἀχαιῶν . θυμὸς δὲ μέγας ἐστὶ διοτρεφέος βασιλῆος . τιμὴ δ ' ἐκ Διός ἐστι : | ||
: υἱάσι δὲ Πριάμοιο διοτρεφέεσσι κέλευεν : ὦ υἱεῖς Πριάμοιο διοτρεφέος βασιλῆος ἐς τί ἔτι κτείνεσθαι ἐάσετε λαὸν Ἀχαιοῖς ; |
. ” ὁ δὲ Θεοδόσιος τὴν βασίλισσαν θανοῦσαν ἐπ ' ἤματι σχεδόν τι ἐδάκρυσεν . ἀνάγκη γὰρ καὶ ὁ προκείμενος | ||
ἦν πᾶσιν εὐπόριστος , ῥᾴδιον ἂν ἦν καὶ ἐπ ' ἤματι , τουτέστιν ἐν μιᾷ ἡμέρᾳ , μεταχειρίσασθαί τι τῶν |
εἰ δὲ θεοπροπίῃσι γέρων ἀνεβάλλετο Κάλχας , ἀλλὰ καὶ ὣς Ἑλένοιο μετήλυδος ὀμφητῆρος μαντοσύναι καλέουσιν ἑτοιμοτάτην ἐπὶ νίκην . τούνεκά | ||
τανύονται . ἤματα μὲν τρί ' ἐφ ' ἑπτὰ βίην Ἑλένοιο πέπυσμαι θηλυτέρης τε λέχος φεύγειν καὶ κοινὰ λοετρά , |
ὄροφον λειμωνόθεν ἀμήσαντες : ἀμφὶ δέ οἱ μεγάλην αὐλὴν ποίησαν ἄνακτι σταυροῖσιν πυκινοῖσι : θύρην δ ' ἔχε μοῦνος ἐπιβλὴς | ||
Πηλείωνα . Ἀντήνωρ δ ' ἐν τοῖσι θεῶν ἠρήσατ ' ἄνακτι : Ζεῦ Ἴδης μεδέων ἠδ ' οὐρανοῦ αἰγλήεντος , |
: μετὰ δ ' αὐτὸς ἀμηχανίῃ κακότητος ἰθυντὴρ Ἀγκαῖος ἀκηχεμένοις ἀγόρευσεν : “ Ὠλόμεθ ' αἰνότατον δῆθεν μόρον οὐδ ' | ||
πάντας ἐπισπέρχων , καί τέ σφισιν ἐγρομένοισιν Ἀμπυκίδεω Μόψοιο θεοπροπίας ἀγόρευσεν . αἶψα δὲ κουρότεροι μὲν ἀπὸ σταθμῶν ἐλάσαντες ἔνθεν |
στοιχεῖα λόγου καὶ περὶ ἑκάστου χωρὶς διαλαβεῖν . ῥᾴ - διον γὰρ τοῖς γε ἐντεῦθεν ὁρμωμένοις καὶ περὶ τῶν καθ | ||
αἰτίαν : ἐμάθομεν , ὅτι εἰσὶν παραγωγαὶ καὶ διὰ τοῦ διον καὶ ιδιον . καὶ εἰ μὲν τελευταία συλλαβὴ τῆς |
ἀνθρώπῳ μαθεῖν . Τὸ γὰρ κάταγμα τυγχάνω ῥίψασά πως τῆς οἰὸς ᾧ προὔχριον ἐς μέσην φλόγα , ἀκτῖν ' ἐς | ||
κελέβην Ἀλυβηΐδα μοῦνος ἀπηύρα . Ἀλύβη ἐστὶν ὄνομα πόλεως . οἰὸς ἀώτῳ : προβάτου ἄνθει ἀντὶ τοῦ ἐρίῳ . ὡς |
νεοζυγέεσσιν ἀγαλλόμενος φαλάροισιν ἔφθασε καὶ μάστιγα καὶ ἡνιοχῆος ἀπειλήν . Τυδείδης δ ' ἐπόρουσε Νεοπτολέμῳ Διομήδης θαυμάζων , ὅτι τοῖος | ||
ῥινόν καὶ τὸ γνῶναι εἴσομαι αἴ κέ μ ' ὁ Τυδείδης . καὶ ὅτι κατὰ ἀριστερὰ τοῦ ναυστάθμου ἡ πύλη |
Αἰήτης Κόλχων ἀγὸς ᾖεν ἰδέσθαι . Τόφρα δὲ Μηδείης ὑποθημοσύνῃσιν Ἰήσων , φάρμακα μυδήνας , ἠμὲν σάκος ἀμφεπάλυνεν ἠδὲ δόρυ | ||
ἐν δὲ πεσεῖν αὐτὴ μαλερῷ πυρί . τοῖα δ ' Ἰήσων μειλιχίοις ἐπέεσσιν ὑποδδείσας προσέειπεν : “ Ἴσχεο , δαιμονίη |
δεσμοῖς ἰλλόμενον μεγάλων ἀπεσείσατο νώτων , αὐτὸς δ ' ᾗ ἰότητι παρὲκ νόον Εὐρυσθῆος ὡρμήθη : σὺν καί οἱ Ὕλας | ||
' ἐγὼ κακὰ μυθησαίμην , ὅσσα γε δὴ ξύμπαντα θεῶν ἰότητι μόγησα . ἀλλ ' ἐμὲ μὲν δορπῆσαι ἐάσατε κηδόμενόν |
. νεόκοτα ] † ἐκ νέας ὀργῆς δαίμονος ἐπελθόντα . δάϊ ' ] πολεμικά , ἀφανιστικά . διαίνεσθε ] βρέχεσθε | ||
θανεῖν . ἰώ μοί μοι : σπάραγμα κόμας ὀνύχων τε δάϊ ' ἀμύγματα θήσομαι . ὦ παῖ , τί δράσεις |
Θέτιδος Πηλῆι . Τεῆς δ ' ἐπελήσαο ἀρῆς ἦρα φέρων λαοῖσι κραταιοῦ Λαομέδοντος ᾧ πάρα βουκολέεσκες : ὃ δ ' | ||
: τερπόμενοι : μετὰ δέ σφιν ἐμέλπετο θεῖος ἀοιδός Δημόδοκος λαοῖσι τετιμένος . αὐτὰρ Ὀδυσσεύς . ἐδαίνυτο ἐμέλπετο ? ἦμος |
καὶ κύριον ὄνομα : “ τῶν ἦρχ ' Ἀγκέοιο πάϊς κρείων Ἀγήνωρ . ” ἀγός ἡγεμών , ἀπὸ τοῦ ἄγειν | ||
ἐτράπετ ' αἰχμή . καὶ τό γε χειρὶ λαβὼν εὐρὺ κρείων Ἀγαμέμνων ἕλκ ' ἐπὶ οἷ μεμαὼς ὥς τε λίς |
ὀψὲ μὲν ἀλλὰ καὶ ὣς πολέμων ἑτεραλκέα νίκην ἦλθε φέρων Δαναοῖσι καὶ ἀλλοπρόσαλλον ἀρωγήν . ἴαχε δὲ γλαυκῶπις ἐπ ' | ||
ἀνδρόμεον ῥῆξαί τε μετάλμενος : ἐν δὲ κυδοιμὸν ἧκε κακὸν Δαναοῖσι , μίνυνθα δὲ χάζετο δουρός . αὐτὰρ ὃ τῶν |
πρῶτος δ ' Ἰδομενεὺς Κρητῶν ἀγὸς ἐφράσαθ ' ἵππους : ἧστο γὰρ ἐκτὸς ἀγῶνος ὑπέρτατος ἐν περιωπῇ : τοῖο δ | ||
? [ . . . δαρὸν † δάραοι † χρόνον ἧστο τάφει πεπαγώς τούς τε λευκίππους κόρους τέκνα Μολιόνας κτάνον |
δὲ διδοῖ ποθέοντι μερίμνας . Ἀργεία κυάνοφρυ , σὺ λαοφόνον Διομήδεα μισγομένα Τυδῆι τέκες , Καλυδωνίῳ ἀνδρί , ἀλλὰ Θέτις | ||
περ ποδώκης Ἀχιλεὺς Τυδεΐδην τέ † φασι τὸν ἐσθλὸν † Διομήδεα . ἐν μύρτου κλαδὶ τὸ ξίφος φορήσω ὥσπερ Ἁρμόδιος |
Διὶ τὸν κεραυνὸν ἔδωκαν . καὶ Ἡσίοδος : οἳ βροντὴν Ζηνὶ ἔδοσαν τεῦξάν τε κεραυνόν . ἐπ ' ἀφθίτῳ : | ||
' ἐκεῖνον , εὖτ ' ἂν ἁγνὰ θύματα ῥέξῃ πατρῴῳ Ζηνὶ τῆς ἁλώσεως , φρόνει νιν ὡς ἥξοντα : τοῦτο |
ὅμως γε μὲν ὡς ἀδοιάστως . οὐ φιλέω , ὃς κρητῆρι παρὰ πλέωι οἰνοποτάζων νείκεα καὶ πόλεμον δακρυόεντα λέγει , | ||
δή που φόρμιγξ ἀνεπαύσατο , κεῖτο δὲ κάμνων αὐλὸς ἐπὶ κρητῆρι , κύπελλα δὲ πολλὰ χυθέντα αὐτομάτως ῥείεσκε καθελκομένων ἀπὸ |
τεύχεα Πηλεΐωνος . Ἦ καὶ κυανέῃσιν ἐπ ' ὀφρύσι νεῦσε Κρονίων . Ἕκτορι δ ' ἥρμοσε τεύχε ' ἐπὶ χροΐ | ||
' οὐρανὸς ἠδὲ θάλασσα , δὴ τότε κυανέην νεφέλην ἔστησε Κρονίων νηὸς ὕπερ γλαφυρῆς , ἤχλυσε δὲ πόντος ὑπ ' |
ἆρχε ] Πλεισθενίδας [ ] βασιλεὺς [ ] ἀγὸς ἀνδρῶν Ἀτρέος ἐσθλοῦ [ ] πάις ἐκ πατρός ? [ ] | ||
[ πυθόμενος ] δίοις τ ' Ἀχαιοῖς παιδί τ ' Ἀτρέος φίλωι [ ἂψ ἀπαγγεῖλαι ] τὰ τηνεῖ καὐτὸς ἀσκηθὴς |
. , . , Ξ , . . ὣς εἰπὼν ἵπποισιν ἐκέκλετο φώνησέν τε : Ξάνθε τε καὶ σὺ Πόδαργε | ||
εἰς τόδ ' εἷσας αὔχημ ' , ἄναξ Ποσειδάν , ἵπποισιν τὸν ἀκεστῆρα χαλινὸν πρώταισι ταῖσδε κτίσας ἀγυιαῖς : ἁ |
τοῖόν οἱ πῦρ δαῖεν ἀπὸ κρατός τε καὶ ὤμων , ὦρσε δέ μιν κατὰ μέσσον ὅθι πλεῖστοι κλονέοντο . Ἦν | ||
: ζαὴν ἄνεμον : . . . Ὅμηρος : ” ὦρσε δ ' ἐπὶ ζαὴν ἄνεμον ” . ὥσπερ παρὰ |
Ὅμηρος εἶπεν : ἀνδρὸς μὲν παῖδες στέφανος , πύργοι δὲ πόληος , ἵπποι δ ' ἐν πεδίῳ κόσμος , νῆες | ||
' ἀμφέκλασε θυμὸν Νυμφάων , φοβέοντο δ ' ὑπὲρ Πριάμοιο πόληος . Τεύχεσι δ ' ἀμβροσίοισι πέρι στεροπαὶ ποτέοντο , |
, ἐπὶ τὸ κῶας τὸ χρυσόμαλλον , ἄξοντα ἂν ἀπὸ Αἰήτεω . Ταῦτα δὲ τῷ Ἰήσονι Ἥρη ἐς νόον βάλλει | ||
Παναχαιίδος ἔκτοθι βάλλει ; αὐτῆμάρ κε δόμους ὀλοῷ πυρὶ δῃώσειαν Αἰήτεω , ὅτε μή σφιν ἑκὼν δέρος ἐγγυαλίξῃ : ἀλλ |
νυν ἢ τρίποδος περιδώμεθον ἠὲ λέβητος , ἴστορα δ ' Ἀτρεΐδην Ἀγαμέμνονα θείομεν ἄμφω , ὁππότεραι πρόσθ ' ἵπποι , | ||
οὐδὲ θανόντος ἐπιχθονίων τευ ἀκοῦσαι , ἀλλά μ ' ἐς Ἀτρεΐδην , δουρικλειτὸν Μενέλαον , ἵπποισι προὔπεμψε καὶ ἅρμασι κολλητοῖσιν |
κίεν δ ' ἄφαρ ἄστεος εἴσω : ἀμφὶ δέ οἱ πονέοντο περίφρονες ἰητῆρες , οἵ ῥά οἱ αἷμα κάθηραν ἀφ | ||
καὶ τάφρον ἵκοντο , οἳ δὲ νέον περὶ δόρπα φυλακτῆρες πονέοντο , τοῖσι δ ' ἐφ ' ὕπνον ἔχευε διάκτορος |
ἐπάλξεσιν ἠρήρειστο : σὺν δέ οἱ ἄλλοι ἔβαν μέγα μαιμώωντες Ἄρηι . Εὗρον δ ' Εὐρύπυλον κρατερόφρονα , τῷ δ | ||
, καὶ τοῦτο τετύχθω : βουλοίμην δ ' ὑπ ' Ἄρηι ἐυκλειῶς ἀπολέσθαι ἠὲ φυγὼν Τροίηθεν ὀνείδεα πολλὰ φέρεσθαι . |
γάρ οἱ ὁμωρόφιος φίλος ἦεν . Αὐτὰρ ὃ κυδιόων ἐν τεύχεσι δάμνατο λαούς . Ὀψὲ δέ οἱ ἐπόρουσε Πάρις , | ||
πέραον πάλιν . Ἕκτορα δ ' ἵπποι ἔκφερον ὠκύποδες σὺν τεύχεσι , λεῖπε δὲ λαὸν Τρωϊκόν , οὓς ἀέκοντας ὀρυκτὴ |
καὶ τὸ Ὁμηρικόν τῷ ῥ ' οἱ ὀψείοντες ἀΰτης καὶ πολέμοιο . οὕτως καὶ γαμήσειεν Ἀττικοί φασιν καὶ ἄλλας φωνὰς | ||
. βολαί : κατατοξεύσεις . Ἐπιπρέπει : φέρει . Εἴδωλον πολέμοιο : τὸ ὁμοίωμα , ὁ σίδηρος . Ἀφαυρῶν : |
θεον ? [ ! ! ] ? ὁδεύει ? δούρασι ποντοπόροισι [ ] [ ] ? ? [ ] ? | ||
παρ ' αὐτῇ : νῦν αὖτ ' ἐν νηυσὶν μενεαίνετε ποντοπόροισι πῦρ ὀλοὸν βαλέειν , κτεῖναι δ ' ἥρωας Ἀχαιούς |
καθέτοισι γέγηθεν ἢ πολυαγκίστροισιν ἀγάλλεται ὁρμιῇσι . δίκτυα δ ' αὖτ ' ἄλλοισι μέλει πλέον ἐντύνεσθαι : τῶν τὰ μὲν | ||
ἐπὶ χθονὶ φῦλ ' ἀνθρώπων . ” τὸν δ ' αὖτ ' Ἀλκίνοος ἀπαμείβετο φώνησέν τε : “ ξεῖν ' |
Πάριν Ποιάντιος ἥρως , κεκλομένου Δαναοῖς Ἑλένου Τροίηνδε κομίσσαι λοιγὸν ἀδελφειοῖο μιαιφόνον ἐκ Λήμνοιο . τῷ γὰρ Ἀπόλλων Φοῖβος ἔχειν | ||
ἴση δ ' ἐπὶ δῆρις ὀρώρει . Ὀψὲ δ ' ἀδελφειοῖο φόνον στονόεντα νόησε βλημένου ἐν κονίῃ Ποδαλείριος , οὕνεκα |
' ἐσσυμένως : καί κεν πολὺ λώιον εἴη ἢ ζώειν ἀπάνευθεν ἀοσσητῆρος ἑοῖο . Ἦ ῥ ' ὁ γέρων ἀλίαστον | ||
μάχης εἰρύατο νῆες „ . τὸ δὲ ” μὴ ἐμέο ἀπάνευθεν τιθειόμεναι ” , χωρίς . ἀπειλῆσαι δʹ : τὸ |
προσέφη ἑκάεργος Ἀπόλλων : φράζεο Τυδεΐδη καὶ χάζεο , μηδὲ θεοῖσιν ἶς ' ἔθελε φρονέειν , ἐπεὶ οὔ ποτε φῦλον | ||
ἐν τραγωιδίαις ἐχρῆν κἀλεκτρυόνα ποῆσαι ; σὺ δ ' ὦ θεοῖσιν ἐχθρέ , ποῖ ' ἄττ ' ἐστὶν ἅττ ' |
ὑπὲρ οὐδὸν ἀμείψῃ : ὣς οἵ γ ' ὠκυπόροισιν ἀεὶ νήεσσιν ἕπονται , ὄφρ ' οὔτις γαίης ἐλάει φόβος : | ||
ἄκοιτιν ἑλὼν ἄπο δούλια ἔργα . Νῦν δέ τις ἐν νήεσσιν Ἀχαιῶν ἄξεται ἄλλος Σπάρτην εἰς ἐρίβωλον ἢ ἐς πολυδίψιον |
, λίγξε βιός , νευρὴ δὲ μέγ ' ἴαχεν , ἆλτο δ ' ὀϊστὸς ὀξυβελὴς καθ ' ὅμιλον ἐπιπτέσθαι μενεαίνων | ||
Ἀχιλλῆος θῆκε προπάροιθεν ἀείρας . ἣ δ ' ἴρηξ ὣς ἆλτο κατ ' Οὐλύμπου νιφόεντος τεύχεα μαρμαίροντα παρ ' Ἡφαίστοιο |
πρὸς τὸ δάπεδον τῆς πόλιος : τὰ μὲν δὴ ἄλλα ἔσκε κωφὰ πρὸς τὰ προσῖσχε , κατὰ δὲ τὰ ὀρυσσόμενα | ||
δὲ πρῶτος ἀνίστατο , Ἤνοπος υἱός , ὅ σφι θυοσκόος ἔσκε , παρὰ κρητῆρα δὲ καλὸν ἷζε μυχοίτατος αἰεί : |
ἔθειραι αἵματι καὶ κονίῃσι : πάρος γε μὲν οὐ θέμις ἦεν ἱππόκομον πήληκα μιαίνεσθαι κονίῃσιν , ἀλλ ' ἀνδρὸς θείοιο | ||
ᾧ τὸ ξίφος κρέμαται , ἱμάς : αὐτὰρ περὶ κουλεὸν ἦεν ἀργύρεον χρυσέοισιν ἀορτήρεσσιν ἀρηρός , . , + , |
ἐρέθεσκον ὄνειροι : τὸν ξεῖνον δ ' ἐδόκησεν ὑφεστάμεναι τὸν ἄεθλον οὔτι μάλ ' ὁρμαίνοντα δέρος κριοῖο κομίσσαι , οὐδέ | ||
, καὶ εἶναι τὸν μὲν οὐ φέροντα τὸ τοῦ τέττιγος ἄεθλον τὸν οὐκ ἐθέλοντα ᾄδειν , Πανοπηιάδην δὲ τὸν ὄνον |
δέ τοι κἂν τήνδε καταγράψαιμι θάλασσαν , οὐ μὲν ἰδὼν ἀπάνευθε πόρους , οὐ νηῒ περήσας : οὐ γάρ μοι | ||
ἔτι ζώοντος ἀταρβέος Αἰακίδαο . Τρῶες δ ' αὖτ ' ἀπάνευθε γεγηθότες ὄβριμον ἄνδρα Εὐρύπυλον κύδαινον ἐνὶ κλισίῃσι καὶ αὐτοί |
ἠδ ' ἔτι δώσει : οὐδ ' ὅ γε πρὶν Δαναοῖσιν ἀεικέα λοιγὸν ἀπώσει πρίν γ ' ἀπὸ πατρὶ φίλῳ | ||
' ἀνθρώπων , τὸν δ ' ἔτι μᾶλλον ἀνῆκεν ἀμυνέμεναι Δαναοῖσιν . αὐτίκα δ ' ἐν πρώτοισι μέγα προθορὼν ἐκέλευσεν |
χωρίς ἀποβάλλον τὸ ς ἐγίνετο χῶρι , ὅμοιον καθεστὼς τῷ αὖθι καὶ τοῖς παρακειμένοις . ἐδείξαμεν καὶ ἐπὶ τοῦ δεσποστής | ||
ἀρρωστεῖ δὲ ὁ νοσῶν . οὕτως Ἀριστοτέλης : αὖθις καὶ αὖθι χωρὶς τοῦ σ διαφέρει . τὸ μὲν γὰρ αὖθις |
Κύπρις , ἁ δὲ δορὶ Παλλάς , Ἥρα δὲ Διὸς ἄνακτος εὐναῖσι βασιλίσιν , κρίσιν ἐπὶ στυγνὰν ἔριν τε καλλονᾶς | ||
οὔτε τις ἄντην ὄσσε βαλεῖν τέτληκεν , ὑποπτώσσουσι δ ' ἄνακτος τηλόθεν ἅλματα δεινὰ καὶ ἄσθματα φυσιόωντος . οἱ δ |
ω εἰς τὸ ο , ὥς τινες ὑπενόησαν , ἐν μέσσῳ : ἀλλ ' ὃν τρόπον παρὰ τὸ οἶκος τὸ | ||
' ἐρειδομέναις παλάμῃσι . Θῆκα δ ' ἄρ ' ἐν μέσσῳ τεῦχος κυκεῶνος ἐρείσας ὀστράκεον , τῷ πάντα περιφραδέως ἐμέμικτο |
. Ἦ νυ σοὶ οὐ Τρώων ἐπιμέμβλεται , ἀλλ ' Ἀχιλῆι ἀμφ ' ἀρετῆς ἐμέγηρας , ἐπεὶ πέλε φέρτατος ἀνδρῶν | ||
' ἀχνυμένοις περὶ θυμῷ . Αὐτὸς δ ' ἀμφ ' Ἀχιλῆι μαχέσκετο : τὸν δ ' ἄρα δουρὶ μυῶνος καθύπερθεν |
καὶ τότε δὴ γίνωσκον , ὅ τ ' οὐκέτι φυκτὰ πέλοντο . ἀγχίμολον δέ σφ ' ἦλθε περικλυτὸς ἀμφιγυήεις , | ||
στόνος : οὐδέ τις ἀλκὴ γίνετο τειρομένοισι : μινυνθάδιοι δὲ πέλοντο πάντες ὅσους ἐκίχανεν ἀνὰ κρυερὸν στόμα χάρμης . Ὡς |
ἅμ ' ἠοῖ κειαμένω πῦρ ἔκπεμψάν τε νομῆας ἅμ ' ἀγρομένοισι σύεσσι . Τηλέμαχον δὲ περίσσαινον κύνες ὑλακόμωροι οὐδ ' | ||
οἱ δὲ δὴ ἄλλοι ᾤχοντ ' ἄλλυδις ἄλλος ἅμ ' ἀγρομένοισι σύεσσιν , οἱ τρεῖς : τὸν δὲ τέταρτον ἀποπροέηκε |
ποιήσειαν ἐπὶ νόον νησιώτῃσι , ἐλθεῖν ἐπὶ Λυδῶν παῖδας σὺν ἵπποισι . Τὸν δὲ ὑπολαβόντα φάναι : Ὦ βασιλεῦ , | ||
Ἀθηνᾶς γενόμενον οἶδεν ὁ Ἀντίλοχος ; καὶ τὸ τοῦ Τυδείδεω ἵπποισι [ περισσόν : καὶ γὰρ ἄνευ τούτου ] δῆλον |
γὰρ βλῆτο παρὰ σφυρὸν ὀκριόεντι κνήμην δεξιτερήν : βάλε δὲ Θρῃκῶν ἀγὸς ἀνδρῶν Πείρως Ἰμβρασίδης ὃς ἄρ ' Αἰνόθεν εἰληλούθει | ||
ἔχειν . πρὸς τοῦτο δὲ ἀντιδιέσταλκεν ἦ ἔτι τῶν πλεόνων Θρῃκῶν . . . πρός τι ληπτέον ὥστε περὶ τοῦ |
: πάντων γὰρ ὀιζυρώτατα τέκνα γείνασθαί σε θεῷ τε καὶ ἀνέρι θνητῷ ἔολπα . Ὣς ἄρ ' ἔφη : τὰ | ||
μὲν οὖν Νίκανδρος ἑῇ ἐνικάτθετο βίβλῳ μοχθήεντα μύκητα παρ ' ἀνέρι φαρμακόοντα . πρὸς δ ' ἔτι τοῖς Δίκτυννα τεῆς |
ἄνελκε . τὼ δ ' ἄρ ' ὁμαρτήδην ὃ μὲν ἔγχεϊ ὀξυόεντι ἵετ ' ἀκοντίσσαι , ὃ δ ' ἀπὸ | ||
: ὥς κέ τις αὖτ ' Ἀχιλῆα μετὰ πρώτοισιν ἴδηται ἔγχεϊ χαλκείῳ Τρώων ὀλέκοντα φάλαγγας . ὧδέ τις ὑμείων μεμνημένος |
ἀπίθησεν ἀκούσας , βῆ δ ' ἰέναι κατὰ λαὸν Ἀχαιῶν χαλκοχιτώνων παπταίνων ἥρωα Μαχάονα : τὸν δὲ νόησεν ἑσταότ ' | ||
ἐγχρίμπτοντο καὶ ἀλλήλους ἐνάριζον : ὧδε δέ τις εἴπεσκεν Ἀχαιῶν χαλκοχιτώνων : ὦ φίλοι οὐ μὰν ἧμιν ἐϋκλεὲς ἀπονέεσθαι νῆας |
. ἔμφρων δὲ καὶ ἐλεεινὸς ὁ λόγος : τοῖς φιλτάτοις τοκεῦσι : γράφεται καὶ ἑκοῦσιν , ἵν ' ᾖ : | ||
καὶ κάρτει , καλὸν ἄεθλον ῥεῖα φέρει χαίρων τε , τοκεῦσι δὲ κῦδος ὀπάζει . καὶ τοῖς , οἳ γλαυκὴν |
Ἠριγενείης ὕστατος ὕπνος ἀνῆκεν : ὃ δ ' ἐν φρεσὶ κάρτος ἀέξων ἤδη δυσμενέεσσι λιλαίετο δηριάασθαι : Ἠὼς δ ' | ||
ἣ δὲ καταθνήσκει τε μινυνθάδιον θαλέθουσα , καὶ τόσον αὐτῆς κάρτος , ἐφ ' ὁππόσον ἔμπνοός ἐστιν : εἰ δέ |
ἔστη , καί ῥ ' ὀλοὸν γελάσας τοῖον ποτὶ μῦθον ἔειπε : Κεῖσό νυν ἐν κονίῃσι , κυνῶν βόσις ἠδ | ||
, ἐκ δ ' ἦλθε κλισίης καί σφεας πρὸς μῦθον ἔειπε : τίφθ ' οὕτω κατὰ νῆας ἀνὰ στρατὸν οἶοι |
λίσσοντ ' ἐπέεσσι τυρῶν αἰνυμένους ἰέναι πάλιν , αὐτὰρ ἔπειτα καρπαλίμως ἐπὶ νῆα θοὴν ἐρίφους τε καὶ ἄρνας σηκῶν ἐξελάσαντας | ||
ἠμαθόεντ ' : ἐπὶ νύσσῃ δ ' ἔσταν ἕκαστοι : καρπαλίμως δ ' εὔληρα λάβον κρατερῇς παλάμῃσιν . Ἵπποι δ |
, δὴ τότ ' Ἀχιλλῆος μεγαλήτορος ἄμβροτα τεύχη θῆκεν ἐνὶ μέσσοισι θεὰ Θέτις . Ἀμφὶ δὲ πάντῃ δαίδαλα μαρμαίρεσκεν ὅσα | ||
μετ ' αὐτούς , ἷζε δ ' ἄρ ' ἐν μέσσοισι , Διὸς δ ' ἐξείρετο βουλήν : τίπτ ' |
, καὶ βίη Ἡρακλείη : ἡ δὲ ἀδικία : εἰν ἀγορῇ σκολιὰς κρίνωσι θέμιστας . εἴρηται δὲ ἀμφότερα παρὰ τὴν | ||
ἧστο , μενοίνησεν δ ' ἀγορεύειν , στῆ δὲ μέσῃ ἀγορῇ : σκῆπτρον δέ οἱ ἔμβαλε χειρὶ κῆρυξ Πεισήνωρ , |
, ὡς τό : Ὃ μὲν οὔτι τόσον κακὸν ἔνδοθι μίμνον : καὶ ἀντὶ τοῦ ὅτι , ὡς τὸ : | ||
ἀνάσσων μίμνεν ὑπὸ σκοπιὴν ὄρεος Χαλκωδονίοιο : οὐδ ' Ἀλόπῃ μίμνον πολυλήιοι Ἑρμείαο υἱέες εὖ δεδαῶτε δόλους , Ἔρυτος καὶ |
] διδάξας ὅσον ἐν μαλάχηι τε καὶ ἀσφοδέλωι μέγ ' ὄνειαρ [ . ] : οἴει γάρ , ὁ Περίανδρος | ||
ἐφιλιώθη . Ἠνορέης : δυνάμεως . εἴδεος : μεγέθους . ὄνειαρ : ὄφελος . Πραπίδων : φρονήσεως . ἀνεμώλιος : |
τήνδε δικάσσαι , Κύρνε , δίκην , ἶσόν τ ' ἀμφοτέροισι δόμεν , μάντεσί τοι οἰωνοῖς τε καὶ αἰθομένοις ' | ||
ἐθέλητε μάχεσθαι ἀνὰ κλόνον , οὕνεκα Μοῖραι μακρὸν ἐπ ' ἀμφοτέροισι βίου τέλος ἐκλώσαντο . Ὣς εἰπὼν ἀνέμοισι μίγη καὶ |
ἀρίδηλα γεγῶτα κυδήεντα τίθησι , τὰ δ ' ὑψόθι μείονα θῆκε : πολλάκι δ ' ἐξ ἀγαθοῖο πέλει κακόν , | ||
ἦεν ἰδέσθαι . ῥίμφα δ ' ὀιστοδόκην μὲν ἐπὶ χθονὶ θῆκε φαρέτρην αὐτοῖσιν τόξοισιν , ἔδυ δ ' ἀπὸ δέρμα |
Ἡσίοδος ἐν τῇ ἡρωϊκῇ γενεαλογίᾳ Ἕλληνος δ ' ἐγένοντο φιλοπτολέμου βασιλῆος Δῶρός τε Ξοῦθός τε καὶ Αἰόλος ἱππιοχάρμης ΑἰολίδαιΠεριήρης . | ||
προτέρω Καρμανίδος ἔκτοθεν ἄκρης Ὤγυρις , ἔνθα τε τύμβος Ἐρυθραίου βασιλῆος : ἐκ τῆς δ ' ἂν περάσειας ἐπὶ στόμα |
οὐδ ' ἀγαθοῦ , μᾶλλον δὲ κακῶν ῥεκτῆρα καὶ ὕβριν ἀνέρα τιμήσουσι : δίκη δ ' ἐν χερσί : καὶ | ||
ἢ καὶ ἐπαρκές θάλπε βαλὼν χύτρῳ σκαμμώνιον . οἷσι κορέσκων ἀνέρα καὶ θανάτοιο πέλας βεβαῶτα σαώσεις . Ἤν γε μὲν |
οὐδ ' ὑπάλυξις ἔστ ' ἄτης , πάρα δ ' ἄμμι τὰ κύντατα πημανθῆναι τῇδ ' ὑπ ' ἐρημαίῃ πεπτηότας | ||
σκευαστῶν φαρμάκων σύνηθες ἡμῖν τοῦτό φησιν Ἀρχιγένης . Καστόριον καὶ ἄμμι λειότατα ποιήσας , δίδου κοχλιάριον ἓν σὺν μελικράτῳ . |
πόσις κεκλημένος εἴη ἐνθάδε ναιετάων , καί οἱ ἅδοι αὐτόθι μίμνειν . † ) ἄμφω μὲν ἀθετεῖ Ἀρίσταρχος , διστάζει | ||
τὸν ἐνναετῆ χρόνον εὐνάζων καὶ πραΰνων * ἀνώγων καὶ κελεύων μίμνειν ἐν τῇ νήσῳ Δήλῳ πεπεισμένους καὶ πειθομένους αὐτοὺς τοῖς |
, ἐρητύων ἀχέουσαν , σεῖον δ ' ἐγχείας εὐήκεας ἐν παλάμῃσιν φάσγανά τ ' ἐκ κολεῶν , οὐδὲ σχήσεσθαι ἀρωγῆς | ||
τε καὶ αὐτοῦ . Ἄλλῳ δ ' αὖτε γεραιὸς ἐπισταμένῃς παλάμῃσιν ἀμφετίθει μελέεσσι κακῆς ἀλκτήρια χάρμης πολλὰ παρηγορέων φίλον υἱέα |
' ἔπειτα ἄναξ ἀνδρῶν Ἀγαμέμνων : ὦ Νέστορ Νηληϊάδη μέγα κῦδος Ἀχαιῶν γνώσεαι Ἀτρεΐδην Ἀγαμέμνονα , τὸν περὶ πάντων Ζεὺς | ||
σὺν Ἠελίῳ τόδε κέντρον ὁδεύοι : ἐσχατίῃ γενέθλῃ βίοτον καὶ κῦδος ὀπάζει . Ἄρης δ ' ἀντολίηθεν ἀνερχόμενος μεγατόλμους , |
τοῦ Ἑρκείου Διὸς ναῷ καταφυγὼν ὑπὸ Νεοπτολέμου ἀνῃρέθη ὅτι καὶ Ἀχιλεὺς ὑπ ' Ἀλεξάνδρου ἐν τῷ τοῦ Θυμβραίου Ἀπόλλωνος ναῷ | ||
μελάγχρουν ἐπίσταμαι . οὐκ οἶδα δέ , εἰ ὁ Θετταλὸς Ἀχιλεὺς οὕτως ἐρωτικὸς ἦν ὡς καὶ βαθυγενείων καὶ γεραιτέρων πολὺ |
Δείξω δὲ καὶ σοὶ τήνδε περιφανῆ νόσον , ὡς πᾶσιν Ἀργείοισιν εἰσιδὼν θροῇς . Θαρσῶν δὲ μίμνε μηδὲ συμφορὰν δέχου | ||
γὰρ πέφευγεν ἐλπὶς τῶνδέ μοι σωτηρίας . ἔμ ' ἔκδος Ἀργείοισιν ἀντὶ τῶνδ ' , ἄναξ , καὶ μήτε κινδύνευε |
πόρτιν ἑὴν δίζηται ἐν ἄγκεσιν , ἀμφὶ δὲ μακρὰ οὔρεος αἰπεινοῖο περιβρομέουσι κολῶναι : ὣς ἄρα μυρομένης ἀμφίαχεν αἰπὺ μέλαθρον | ||
θαυμάζεσκον . Τρῶες δ ' οὐκέτ ' ἔφαντο πρὸ τείχεος αἰπεινοῖο στήμεναι ἐν πολέμῳ : μάλα γὰρ δέος ἔλλαβε πάντας |
κάμετόν πρὸς τὸ πρόσωπόν ἐστι . Γρήνικός τε καὶ Αἴσηπος δῖός τε Σκάμανδρος καὶ Σιμόεις , ὅθι πολλὰ βοάγρια καὶ | ||
σφεας Ὀδυσεύς τε καὶ ὁ σθεναρὸς Διομήδης ἰσόθεός τε Νεοπτόλεμος δῖός τε Λεοντεὺς αἶψ ' ἀπὸ τείχεος ὦσαν ἀπειρεσίοις βελέεσσιν |
κῆρ ἔσσυτο σὺν τεύχεσσιν , ἐπεὶ μόρον αἰνὸν ἄκουσε παιδὸς ἑῆς : τῷ γάρ ῥα κατ ' οὐρανὸν εὐρὺν ἰόντι | ||
ὅσσοι γυμνῆτες ἄνω σπεύδουσι πρὸς ὕψος . σωζόμεναι δι ' ἑῆς ἀλκῆς . . . τοῖς δὲ διδακτὸν ἔδωκε φάους |