| ἱστορίαν πεζῶς ἐξήνεγκε , συγγραφὴν δὲ Φερεκύδης . τὰ γὰρ Ἀκουσιλάου νοθεύεται . . . Ἑλλάνικος Μιτυληναῖος : . . | ||
| μὴν ] ἐδύνατο πρὸς [ ] τῆς [ ὑπ ' Ἀκουσιλάου ] [ τοῦ ] Ἀργείου καταλεγομένης [ ] ἱστορίας |
| ' γὼ μολπὰν οὐ τὰν αὐτὰν † οἵαν ποτὲ δὴ σκήπτρωι Πριάμου διερειδομένου ποδὸς ἀρχεχόρου πλαγαῖς Φρυγίους εὐκόμποις ἐξῆρχον θεούς | ||
| καὶ [ – ˘ ˘ – παλικὴν ? ] ? σκήπτρωι ? [ ⋮ ˘ ˘ – ˘ ˘ – |
| ταῦτα δὲ εἴδη τοῦ ποσοῦ ἀλλήλοις ἀντιδιαιρούμενα . Καινέα . Καινεὺς ὁ Θετταλὸς Ἄτρακτος [ ] μὲν ἦν θυγάτηρ τὸ | ||
| αιαιαν [ [ ὁ δὲ ⌋ χˈλωραῖς ⌊ [ οἴχεται Καινεὺς ⌋ ⌊ τοῖσι λάμπει μὲν μένος ἀελίου τὰν ἐνθάδε |
| ὑπὸ ματρὶ νέον φυτὸν ὣς ἐν ἀλωᾷ ἐτρέφετ ' , Ἀργείου κεκλημένος Ἀμφιτρύωνος . γράμματα μὲν τὸν παῖδα γέρων Λίνος | ||
| βασιλείας νεμηθέντας . ἐπὶ γὰρ τῆς ἀρχῆς τῆς Ἀναξαγόρου τοῦ Ἀργείου τοῦ Μεγαπένθους μανία ταῖς γυναιξὶν ἐνέπεσεν , ἐκφοιτῶσαι δὲ |
| , ἀνὰ ἔτος πᾶν ἀμείβουσαι τὸ γένος . οὐκοῦν τὸν Καινέα καὶ τὸν Τειρεσίαν ἀρχαίους ἀπέδειξε τὸ ζῷον τοῦτο , | ||
| ' ἧς καὶ τὸν Βόσπορον εἰληφέναι τὴν κλῆσιν : ἔτι Καινέα τὸν Λαπίθην τὸ μὲν ἀπ ' ἀρχῆς γενέσθαι παρθένον |
| ἰσχυρῶν κατειλημμένων , ὥστε τοὺς πολεμίους μὴ δύνασθαι παριέναι , Ἀγησιλάου δ ' εἰς τὴν Βοιωτίαν ἐμβαλόντος ψηφισαμένων τῶν ἀρχόντων | ||
| ἐπὶ Μεσσαπίους καὶ Λευκανούς , καὶ ἔτι πρότερον Ἀρχίδαμον τὸν Ἀγησιλάου καὶ ὕστερον Κλεώνυμον καὶ Ἀγαθοκλέα , εἶτα Πύρρον , |
| συναγαγὼν Αἰνείαν φησὶν ἐκ Μολοττῶν εἰς Ἰταλίαν ἐλθόντα μετ ' Ὀδυσσέως οἰκιστὴν γενέσθαι τῆς πόλεως , ὀνομάσαι δ ' αὐτὴν | ||
| ἀλόγων μνήμην ἐχόντων μόνον , ὡς δηλοῖ ὁ κύων τοῦ Ὀδυσσέως ὁ Ἄργος φυλάξας τὴν μνήμην εἰς εἴκοσιν ἔτη . |
| θέλοντες δὲ καὶ τὸν κοινὸν εὐεργέτην Ἡρακλέα θεραπεῦσαι , οἱ Ἐλευσίνιοι ἐπ ' αὐτῷ τὰ μικρὰ ἐποιήσαντο μυστήρια : οἱ | ||
| Ἀδράστωι χαρισαμένου . καταμαρτυροῦσι δὲ τῶν Εὐριπίδου Ἱκετίδων οἱ Αἰσχύλου Ἐλευσίνιοι , ἐν οἷς καὶ ταῦτα λέγων ὁ Θησεὺς πεποίηται |
| οὖσαν ἐγγενῆ . μήτηρ δ ' ἐμὴ Φρυγίοισιν ἐν σκυλεύμασιν θρόνωι κάθηται , πρὸς δ ' ἕδραισιν Ἀσίδες δμωαὶ στατίζους | ||
| καὶ τιμὰς πάλιν θῆκε Λοξίαι πολυάνορί τ ' ἐν ξενόεντι θρόνωι θάρση βροτοῖς θεσφάτων ἀοιδαῖς . ὦ ναοφύλακες βώμιοί τ |
| τίς σοι καταφαίνεται ; ἢ ἡγῇ τι φροντίζειν Κινησίαν τὸν Μέλητος , ὅπως ἐρεῖ τι τοιοῦτον ὅθεν ἂν οἱ ἀκούοντες | ||
| ἐτιμωρεῖτο , ἀλλὰ ἐβόα μέγα : Ἐμὲ δὲ Ἄνυτος καὶ Μέλητος ἀποκτεῖναι μὲν δύνανται , βλάψαι δὲ οὐ δύνανται : |
| ἐπεὶ μέμψις τοῖς Αἰγινήταις πρὸς τὸν ποιητὴν ἦν χάριν τοῦ Νεοπτολέμου , εἰς τὴν ἀπολογίαν τὴν περὶ Νεοπτόλεμον δικαίως διαρκέσει | ||
| διώκομαι : λέγει γάρ : ὁ μὲν Εὐριπίδης ἄπαιδα ἐκ Νεοπτολέμου φησὶν εἶναι τὴν Ἑρμιόνην , ὁ δὲ Λυσίμαχος ταύτην |
| ἄνευ λύτρων . οἱ μὲν αἰχμάλωτοι εἴσω παρελθόντες εὐηγγελλίζοντο . Εὐδαμίδας δὲ , στρατηγὸς Κρατεροῦ , φυλάττων τὴν πόλιν τοῖς | ||
| τὴν ἀρετὴν ζητεῖ , πότε οὖν εἶπεν αὐτῇ χρήσεται ; Εὐδαμίδας ὁ Ἀρχιδάμου , ἀδελφὸς δὲ Ἄγιδος , ἰδὼν Ξενοκράτην |
| μὲν γὰρ ὑπὸ τοῦ Ὀδυσσέως τὰ ψευδῆ λέγειν πρὸς τὸν Φιλοκτήτην , οὐκ ἐμμένει δὲ χαίρων καὶ ἡδόμενος τῷ μὴ | ||
| ἐκ Λετρίνης ἐνέγκοιεν καὶ τὸν Ἀχιλλέως υἱὸν Νεοπτόλεμον καὶ τὸν Φιλοκτήτην ἐκ Λήμνου . μετακομισθέντων οὖν τῶν ἄλλων Φιλοκτήτης μόνος |
| λόγος πρὸς τὰς Χάριτας . . Ἐπειδὴ ὁ μὲν Ἀσώπιχος Ὀρχομένιός ἐστιν , ὁ δὲ Κηφισὸς ποταμὸς περὶ τὸν Ὀρχομενόν | ||
| λόγος πρὸς τὰς Χάριτας . . Ἐπειδὴ ὁ μὲν Ἀσώπιχος Ὀρχομένιός ἐστιν , ὁ δὲ Κηφισὸς ποταμὸς περὶ τὸν Ὀρχομενόν |
| δοκεῖν τὸ Θηβαίων . Θεόπομπος δὲ ὁ Δαμασιστράτου τόν τε Ἀρχίδαμον μετασχεῖν τῶν χρημάτων αὐτὸν καὶ ἔτι Δεινίχαν τὴν Ἀρχιδάμου | ||
| ἐστι τὴν ἐναντίωσιν τοῦ πολέμου . μιμεῖται γὰρ ἐνταῦθα τὸν Ἀρχίδαμον τοῦ Θουκυδίδου . καὶ γὰρ ἐκεῖνος ἐπειδὴ ἑώρα τοὺς |
| Πάτροκλον , ὃν ἑταῖρον τοῦτο λέγουσιν εἶναι ἀμφιβολίαν , πότερον Πάτροκλον κελεύει σφαγιασθῆναι ἢ τῷ Πατρόκλῳ προσέταξε τοῖς θεοῖς θῦσαι | ||
| τὸν νεκρὸν τοῦ Σαρπηδόνος καὶ τὰ τεύχη , ἀντικομιζόμενοι τὸν Πάτροκλον : δοκοῦσι γὰρ τὸν Σαρπηδόνα ὑπὸ τῶν Ἀχαιῶν ἦρθαι |
| μόνον ἥκειν ἐπέστειλας , Δίωνα δ ' εἰς αὖθις ἔφησθα μεταπέμψεσθαι . διὰ ταῦτα οὐκ ἦλθον , ἀλλὰ καὶ Δίωνι | ||
| ἐνοχλουμένους οἴκοι , πολέμου δὲ οἰκείου σφίσι γενομένου καὶ Ἀννίβαν μεταπέμψεσθαι . οὕτω μὲν ἐκράτησε πέμπειν ἐς Λιβύην Σκιπίωνα , |
| μετιὸν εἰς ἁπλῆν μετάπτωσιν ἕνεκα τοῦ τὸ ῥῆμα ἐπὶ τὸν Πρίαμον συντείνειν , αἴτει τὸν αὐτοῦ ἄγγελον . . Ἀλλὰ | ||
| τοὺς ἀπὸ Πέλοπος , οἳ συμπράξουσιν αὐτῷ , μισοῦντες τὸν Πρίαμον . ταῦτα δὴ ἀκούοντες , οἱ μέν τινες ὠργίζοντο |
| Τροίαν ἑλέειν Παναχαιούς . . . . : περὶ τῆς Ὀρέστου κρίσεως ἐν Ἀρείωι πάγωι ἱστορεῖ καὶ Ἑλλάνικος ταῦτα γράφων | ||
| Καὶ μήν , εἰ μυθολογικὸς ἦν , τόν τε τοῦ Ὀρέστου νεκρὸν διῄειν , ὃν ἑπτάπηχυν ἐν Νεμέᾳ Λακεδαιμόνιοι εὗρον |
| οὕτω γὰρ δὴ οἱ καθ ' ἡμᾶς βασιλεῖς οἱ πρὸ Ἀρχελάου διατεταγμένην εἶχον τὴν ἡγεμονίαν τῆς Καππαδοκίας : δέκατον δ | ||
| ὡς Ἀλέξανδρος ἐν Διαδοχαῖς , μετὰ τὴν ἐκείνου καταδίκην διήκουσεν Ἀρχελάου τοῦ φυσικοῦ : οὗ καὶ παιδικὰ γενέσθαι φησὶν Ἀριστόξενος |
| εἴποι , πῶς οὖν ταῦτα ἐξημάρτανες , οὕτως δεδοικυῖα τὸν Νεοπτόλεμον : ἄλλως : πῶς οὖν ταῦτα ἐξήμαρτες , ἵν | ||
| Ὅμηρος μνημονεύει : καὶ τετάρτοις : Πύρρον λέγει τὸν καὶ Νεοπτόλεμον : τέταρτος γὰρ ἐξ Αἰακοῦ . Αἰακοῦ γὰρ Πηλεὺς |
| . . . , ̈ : ὅτι ὁ Ἀριστοτέλης τὸν Καλλισθένην ἀπέσκωψεν εἰπὼν τὸν μὲν περιττὸν νοῦν ἔχειν , τὸν | ||
| οὕστινας ἐθέλοι τῶν Ἑλλήνων φυγόντα σώζεσθαι , καὶ ἀποκρίνασθαι αὖθις Καλλισθένην , εἰ καὶ μὴ παρ ' ἄλλους , παρά |
| καὶ ἐγὼ χρησμῳδῆσαί τι . συνεγενόμην γάρ ποτε βραχέα τῷ Ἀνύτου υἱῷ , καὶ ἔδοξέ μοι οὐκ ἄρρωστος τὴν ψυχὴν | ||
| ἂν οὖν , ὦ Ξενοφῶν , τὴν μιαρίαν τοῦ βυρσοδέψου Ἀνύτου γράφοιμι , τήν τε Μελήτου τόλμαν καὶ τὸ θράσος |
| ἀγρίοις διῆγε τὸν στρατὸν πειθομένους αὐτῷ καὶ πᾶν τὸ ἐκ Παλαμήδους θεῖόν τε ἡγουμένους καὶ χρησμῶδες : καὶ γὰρ δὴ | ||
| μακρῶν οὐκ ἤρξατο , ὅτι ὁ Κεῖος Σιμωνίδης ὕστερον τοῦ Παλαμήδους ἐφεῦρεν αὐτά . Συζεύξας γὰρ δύο Π διὰ μακρᾶς |
| ὅλης θορυβῆται περὶ τοῦτο καὶ ἐκφρονῇ : καὶ νὴ Δία ἑαλωκέναι λέγοιτ ' ἂν καὶ κατὰ κράτος ὃς οὕτως ἑάλωκε | ||
| οὔτε πῦρ ἀνῆψαν οὔτε τροφῆς ἐγεύσαντο : πεπεισμέναι γὰρ ἦσαν ἑαλωκέναι μὲν βασιλέα καὶ ἀπολωλέναι τὰ Περσῶν πράγματα , τὸν |
| , δικαίως ἂν ἐπιτιμῷτο . Κριτίαν μὲν τοίνυν αἰσθανόμενος ἐρῶντα Εὐθυδήμου καὶ πειρῶντα χρῆσθαι , καθάπερ οἱ πρὸς τἀφροδίσια τῶν | ||
| ἡμᾶς , οἵ τε τοῦ Κλεινίου ἐρασταὶ καὶ οἱ τοῦ Εὐθυδήμου τε καὶ Διονυσοδώρου ἑταῖροι . τούτους δὴ ἐγὼ δεικνὺς |
| Ἀριστείδης φησίν : Ἡρόδοτος δὲ γράφει Ἀθηναίους ἀναπεισθέντας ὑπ ' Ἀρισταγόρου τοῦ Μιλησίου πορθῆσαι Σάρδεις οὔσας ὑπὸ Δαρεῖον καὶ ἑτέρας | ||
| ὁ Μήλιος : ἀντὶ τοῦ “ ὁ ἀσεβής ” . Ἀρισταγόρου γὰρ τοῦ Μηλίου μαθητὴς ὁ Σωκράτης . διεβέβληντο δὲ |
| : ὃν οὖν καθ ' ἑτέρων ἤμελλον τίθεσθαι νόμον . αὐτοχειρὶ σφαγεὶς τὸν βίον ἐξέλιπεν . αἱ θυγατέρες Ἐρεχθέως τῷ | ||
| καὶ δεῖξαι τοῖς ἔργοις , ὡς ὑπὲρ ἐλευθερίας οὐδὲ σφάττειν αὐτοχειρὶ παρ ' ἡμῖν ἀποκνοῦσι τέκνα πατέρες . οὐ γὰρ |
| ἄμεινον . οἱ δὲ πολλοὶ χάριτι καὶ παρακλήσει τῶν πρεσβυτάτων ὑπαχθέντες εἵποντο . ἦν δέ τι μέρος , ὃ τῶν | ||
| ἀλεῖψαι μεταποιεῖν φασι τὰ εἱμαρμένα , καὶ πολλοὶ τούτων κατηγορίαις ὑπαχθέντες τὰ τοιαῦτα ὡμολόγησαν σοφοὶ εἶναι . ὁ δὲ εἵπετο |
| ἀλλ ' οὐκ ἀμισθί γε αὐτοῖς ταῦτα βουλευσαμένοις ἀπέβη . μηνίσαντος γὰρ τοῦ θεοῦ νόσος κατέσκηψεν εἰς τὰ αἰδοῖα τῶν | ||
| ἡττηθῆναι καὶ μετὰ ταῦτα ἐν Ἡλίκῃ καταποντωθῆναι , τοῦ δαιμονίου μηνίσαντος διὰ τὸν φιλόσοφον , ὡς καὶ Φαβωρῖνός φησιν ἐν |
| ὑπογράφοντος ; . . καὶ μὲν δὴ καὶ Τάνταλόν γε εἰσεῖδον : ἐπεδήμει γὰρ ἄρα καὶ Π . ὁ Κεῖος | ||
| πῶς ἔξωθεν τὰ ἔσω ἐθεώρει ; . καὶ μὴν Σίσυφον εἰσεῖδον . † ) πῶς δύναται σὺν τῷ λίθῳ καὶ |
| φάσκων Ἀχιλλέα Πατρόκλου ἐρᾶν , ὃς ἦν καλλίων οὐ μόνον Πατρόκλου , ἀλλὰ ἄρα καὶ τῶν ἡρώων ἁπάντων , καὶ | ||
| . εἴην εὑρεσιεπής : τοῦτό φησιν ὅτι ἔπλασε τὰ περὶ Πατρόκλου εἰρημένα εἰς ἔπαινον τοῦ Ἐφαρμόστου Ὀπουντίου ὄντος . γενοίμην |
| γὰρ εἰ κοιναί τινες ἐμπίπτουσιν , οἷον ὅτι καλὸν τὸ κολασθῆναι τόνδε ἢ ἀφεθῆναι ἤ τι τῶν τοιούτων , ταῦτα | ||
| οἱ κακῶς δράσαντες ἀναγκαίως ἔχουσιν κατ ' ἀξίαν τῶν πράξεων κολασθῆναι . Ἤδη δὲ καὶ τῶν ποιητῶν τινες ὡσπερεὶ λόγια |
| τῆς Ἀχιλλέως ὠμότητος ἔργα , ταῦτα συγκρύψει , τάς τε Ἕκτορος ὕβρεις περὶ τὸ μνῆμα Πατρόκλου καὶ τὰς τῶν ζωγρηθέντων | ||
| καὶ τὰς σκηνὰς κατακαύσαντες καὶ τὸ ναύσταθμον ἁφθὲν ὑπὸ τοῦ Ἕκτορος καὶ τὸ τεῖχος αὐτῶν ἑαλωκός , καὶ ἀνάθημα ἀναθέντες |
| : Μίμνερμος δέ φησι τὴν μὲν Ἰσμήνην προσομιλοῦσαν Θεοκλυμένῳ ὑπὸ Τυδέως κατὰ Ἀθηνᾶς ἐγκέλευσιν τελευτῆσαι . [ τὸ δὲ δρᾶμα | ||
| τοῦ δευτέρου ἔπαινον . πανηγυρικὸν δὲ καὶ δριμὺ περὶ τοῦ Τυδέως λέγων οὐκ εἶπεν ὅτι γίγας ἐστὶν ἢ γίγασιν ὅμοιος |
| ἠξίου τοὺς συνόντας ἐκείνῳ εἰκάζειν οἵτινες ἦσαν οἱ ἀποκτείναντες [ Ἐφιάλτην ] , εἰ δὲ μή , ἐνόχους εἶναι τῷ | ||
| δύο υἱούς , τὸν μὲν Ὦτον , τὸν δὲ δεύτερον Ἐφιάλτην . οὗτοι κατ ' ἐνιαυτὸν ηὐξάνοντο κατὰ μὲν τὸ |
| . Ἀνδοκίδης . . . . υἱὸς Λεωγόρου , ἀπόγονος Τηλεμάχου τοῦ Ὀδυσσέως καὶ Ναυσικάας , ὥς φησιν Ἑλλάνικος . | ||
| ἐλάσῃ δὲ βοῶν ἐπιβουκόλος ἀνήρ : εἷς δ ' ἐπὶ Τηλεμάχου μεγαθύμου νῆα μέλαιναν πάντας ἰὼν ἑτάρους ἀγέτω , λιπέτω |
| καὶ βαρβάρων καὶ Ἑλλήνων , καὶ οἱ ἀπὸ τῆς Ἰνδικῆς θαυματοποιοὶ ἦσαν διαπρέποντες καὶ ψιλοκιθαρισταὶ καὶ αὐλῳδοὶ καὶ ποιηταὶ τραγικοί | ||
| εἰς τὴν μικρότητα , καὶ λέγοντος ὅτι ῥᾳδίως αὐτὰς οἱ θαυματοποιοὶ καταπίνουσιν ἐν τοῖς θεάτροις , καὶ μὴν μάλιστα , |
| γὰρ καὶ ἔβλαψε τοὺς Ἕλληνας διὰ τὸ λαβεῖν αὐτὴν τὸν Ἀγαμέμνονα , . , . * ? Βρισῇδες : εἴρηται | ||
| δῆλον ὅτι ἰσχύος , οὐχ ἡδονῆς ἕνεκεν . τὸν γοῦν Ἀγαμέμνονα τὸν ξυμπάντων βασιλέα καὶ πλουσιώτατον βοῦν ἀεί φησι θύειν |
| ' ὠμὸν , οὔτι ] εἴπομεν ἄνωθεν ὅτι περὶ τοῦ Παρθενοπαίου τοῦ υἱοῦ τῆς Ἀταλάντης ἐνταῦθα διαλαμβάνει . φησὶν οὖν | ||
| Ἀστυδάμας ποτέ : Ἀστυδάμᾳ τῷ Μορσίμου εὐημερήσαντι ἐπὶ τραγῳδίας διδασκαλίᾳ Παρθενοπαίου δοθῆναι ὑπ ' Ἀθηναίων εἰκόνος ἀνάθεσιν ἐν θεάτρῳ . |
| καὶ οὕτω φαίνοιτο ἂν Ἔχεκλος μὲν φονευθεὶς ὁ Ἀγήνορος ὑπὸ Ἀχιλλέως , Ἀγήνωρ δὲ αὐτὸς ὑπὸ τοῦ Νεοπτολέμου . Λαομέδοντος | ||
| ἀμφὶ λέκτρων διδύμων , ἐπίκοινον ἔχουσαν ἄνδρα , παῖδ ' Ἀχιλλέως . γνῶθι τύχαν , λόγισαι τὸ παρὸν κακὸν εἰς |
| . Σὺ δὲ πῶς , ὦ Ἑρμότιμε , δύναιο ἂν ἐπομοσάμενος εἰπεῖν ὅτι εὕρηται πρὸς αὐτῶν ; Ἐγὼ μὲν οὐκ | ||
| Ἡφαιστίωνος τάφον . ἀλλ ' ἐκείνῳ μὲν βοηθῆσαι λέγεται Περδίκκας ἐπομοσάμενος κατὰ πάντων θεῶν καὶ κατὰ Ἡφαιστίωνος , ὅτι δὴ |
| δ ' Αὐτομέδοντα θοῶς ζευγνῦμεν ἄνωγε , τὸν μετ ' Ἀχιλλῆα ῥηξήνορα τῖε μάλιστα , πιστότατος δέ οἱ ἔσκε μάχῃ | ||
| πράγματα οὕτως : περὶ ἀνδρείας ἐπὶ τὸν Ἄρη καὶ τὸν Ἀχιλλῆα , περὶ χαλκείας δὲ ἐπὶ τὸν Ἥφαιστον , περὶ |
| πρόσωπον κατὰ τὴν ποίησιν . ἀλλ ' ἴθι νῦν προκάλεσσαι ἀρηίφιλον Μενέλαον ἐξαῦτις μαχέσασθαι ἐναντίον . ἀλλά ς ' ἔγωγε | ||
| : ἀλλ ' ὦ φίλε ματέρα ? [ Καλλιρόαν καὶ ἀρηίφιλον ? ? [ Χρυσάορα ? [ ] ? ? |
| λαγέτας , ἡγεμόνας . τῶν λαῶν ἡγουμένους . λέγει δὲ Ἀτρέα : Θυέστην : Πιτθέα : Ἀλκάθουν : Πλεισθένην : | ||
| ἔσχε τὴν χρυσῆν , μοιχεύσας τοῦ ἀδελφοῦ τὴν γυναῖκα . Ἀτρέα δὲ οὐκ ἐπέσχεν ὁ λογισμὸς μετρῆσαι τὴν ἴσην , |
| ' ἐπιών νιν βίοτος εὐδαίμων μένει . Ἄργους δ ' Ὀρέστην , Μενέλεως , ἔα κρατεῖν , ἐλθὼν δ ' | ||
| ὁ χρήσας αὐτὸς ἦν ὁ μαρτυρῶν , ὡς ταῦτ ' Ὀρέστην δρῶντα μὴ βλάβας ἔχειν . ὑμεῖς δ ' ἐμεῖτε |
| θανόντος . Ἠὼς δ ' Ὠκεανοῖο ῥόον καὶ λέκτρα λιποῦσα Τιθωνοῦ προσέβη μέγαν οὐρανόν , ἀμφὶ δὲ πάντῃ κίδνατο παμφανόωσα | ||
| καὶ βάρη . ἄνδρα Τιθωνόν : ὑπεράγαν γεγηρακότα . ἀπὸ Τιθωνοῦ τοῦ πάνυ γηράσαντος καὶ μεταβληθέντος εἰς τέττιγα . Γ |
| τὸ ἐν Λεύκτροις . ἐφεξῆς δὲ ἀνάκειται μὲν πύκτης ἐκ Λεπρέου τοῦ Ἠλείων , Λάβαξ Εὔφρονος , ἀνάκειται δὲ καὶ | ||
| Ἀργείων ξύμμαχοι ἐγένοντο . διαφερόμενοι γὰρ ἐτύγχανον τοῖς Λακεδαιμονίοις περὶ Λεπρέου . πολέμου γὰρ γενομένου ποτὲ πρὸς Ἀρκάδων τινὰς Λεπρεάταις |
| παρὰ τοὺς νόμους αὐτῷ προστάττεσθαι : καὶ ὅτε τὴν ὑπὸ Μελήτου γραφὴν ἔφευγε , τῶν ἄλλων εἰωθότων ἐν τοῖς δικαστηρίοις | ||
| χαίρειν αὐτοὶ λέγοντες . ἢ τί ἂν εἴποιμεν Ἀνύτον καὶ Μελήτου πέρι , τῶν ἐμοῦ κατηγορησάντων , ἢ τῶν τότε |
| , ἀνὴρ φιλόσοφος ἅμα καὶ περὶ τὰς πράξεις ἱκανώτατος , Ἀλεξάνδρωι τῶι βασιλεῖ συνακμάσας καὶ Πτολεμαίωι τῶι Λάγου συγγενόμενος , | ||
| Ἀσίαι . κέκληται δὲ ἀπὸ Σόλωνος , ὡς Εὐφορίων ἐν Ἀλεξάνδρωι . . . Διονύσιος δὲ ἐν γ Βασσαρικῶν Σώλειαν |
| Ὀρέστην φονευομένου τοῦ πατρὸς αὐτοῦ Ἀρσινόη ἡ τροφὸς ἐκ τῶν Κλυταιμνήστρας χειρῶν καὶ τοῦ κατ ' αὐτοῦ δόλου σκευωρουμένου ὑπεξέκλεψεν | ||
| μεταξὺ Οἴακος τοῦ μετὰ τοῦ Τυνδαρίου ἐλθόντος καὶ Ἠριγόνης τῆς Κλυταιμνήστρας καὶ τοῦ Ὀρέστου . ὅστις Μενεσθεὺς ἐξεῖπε ψῆφον δικαίως |
| Νηλέως μὲν γὰρ οὐδὲ Νέστορι ἐπιδειχθῆναι τὸ μνῆμα ὑπὸ τοῦ Σισύφου φησί , Σίσυφον δὲ ταφῆναι μὲν ἐν τῶι ἰσθμῶι | ||
| . τῷ μὲν γὰρ λόγῳ ὁ Βελλεροφόντης Γλαύκου ἐστὶ τοῦ Σισύφου , τῇ δὲ ἀληθείᾳ Ποσειδῶνος , ὥσπερ Ἡρακλῆς Ἀμφιτρύωνος |
| τῷ ἔρωτι οὖν οὐ τετρωμένος πρὸς τοῦ δαμέντος τῷ ἔρωτι Ἀχιλέως καρατομηθεὶς τὸν βωμὸν τοῦ πατρός σου Ἀπόλλωνος αἱμάξεις . | ||
| βαλοῦσα ἀνεῖλεν ὡς ἀνάξια πάσχουσα ἑαυτῆς , ἐπὶ δὲ τοῦ Ἀχιλέως ἐφωράθη καὶ ἐκωλύθη . ἀφ ' ἑπτὰ παίδων : |
| ὁ Ἕκτωρ διώξας τοὺς Ἕλληνας καὶ κατακαύσας τὴν ναῦν τοῦ Πρωτεσιλάου . Δωριέα δὲ στρατὸν λέγει τοὺς Ἕλληνας ἀπὸ Δώρου | ||
| Ἐλαιοῦντα . καὶ μίαν μὲν ἐποκείλασαν κατὰ τὸ ἱερὸν τοῦ Πρωτεσιλάου αὐτοῖς ἀνδράσι λαμβάνουσι , δύο δὲ ἑτέρας ἄνευ τῶν |
| τούτοις καὶ τὸ ἐπὶ τῷ τάφῳ αὐτοῦ ἐπίγραμμα “ Αἰσχύλον Εὐφορίωνος Ἀθηναῖον τόδε σῆμα κεύθει ἀποφθινόμενον πυροφόρον * * * | ||
| δι ' αὐτοῦ θορεῖν , τριχῶν , ὅθεν κατηγοροῦσι τοῦ Εὐφορίωνος εἰπόντος : τέκνον , μὴ σύ γε μητρὸς ὑπ |
| Εὐβούλου πολιτευμάτων , ἐν ἅπασι δὲ τούτοις ἐγὼ τέταγμαι . Μόνος δ ' ἐν τῷ λόγῳ φαίνεται κηδεμὼν τῆς πόλεως | ||
| ' ἰσχὺν δὲ τὴν ἑκάστοις προσοῦσαν τοῦ πράγματος βραβευομένου . Μόνος δὲ Καῖσαρ , ᾧ τὸ σύμπαν κράτος κατελέλειπτο νομίμως |
| ἐπὶ τοῦ διαιτητοῦ ἐβούλετο ἐπὶ Δελφινίῳ , ἦ μὴν τουτονὶ Εὐφίλητον εἶναι ἐξ αὑτῆς καὶ τοῦ ἡμετέρου πατρός . καίτοι | ||
| , οὗτος καὶ τότε καὶ νυνὶ βούλεται ὀμόσαι ἦ μὴν Εὐφίλητον τουτονὶ ὑὸν εἶναι αὑτοῦ ἐξ ἀστῆς καὶ γαμετῆς γυναικός |
| ἐκ πολλῶν ἐθνῶν γενομένων οὐδένες μετὰ πλείονος παρρησίας καὶ σεμνότητος διελέχθησαν τῶν ἀπὸ τῆς ἡμετέρας . εἶτα ἐφ ' ἑκάστῃ | ||
| ἐδέξατο . ἔνιοι δὲ ὑπέλαβον ὡς ἐρωτήσαντος αὐτοῦ οἱ δικασταὶ διελέχθησαν τί βούλεται οὗτος καὶ τί ποιεῖν δεῖ ; , |
| οὖν ἐκ συμποσίου ἀπελύσαντο . Λεωπρέπης ὁ Κεῖος ὁ τοῦ Σιμωνίδου πατὴρ ἔτυχέ ποτε ἐν παλαίστρᾳ καθήμενος : εἶτα μειράκια | ||
| Λακε - δαιμονίων , ὡς Χαμαιλέων φησὶν ἐν τῷ περὶ Σιμωνίδου , οὐ προσίενται οὔτε φιλοσοφίαν οὔτε ῥητορικὴν διὰ τὰς |
| κυανέας Συμπληγάδας πλάτηι φυγόντες , δίπτυχοι νεανίαι , θεᾶι φίλον πρόσφαγμα καὶ θυτήριον Ἀρτέμιδι . χέρνιβας δὲ καὶ κατάργματα οὐκ | ||
| : αἰτεῖ δ ' ἀδελφὴν τὴν ἐμὴν Πολυξένην τύμβωι φίλον πρόσφαγμα καὶ γέρας λαβεῖν . καὶ τεύξεται τοῦδ ' οὐδ |
| τῇ πιθανῇ ἀπολογίᾳ οὐ χρηστέον : πιθανὴν ἀπολογίαν ἐνταῦθα οἱ συνηγοροῦντες Ἑρμογένει τὴν ἀναστροφήν φασιν : οὐ γὰρ δύναται λέγειν | ||
| καινοποιοῦντες . τὰ μὲν οὖν πολλὰ τοῖς μύθοις ἑπόμενοι καὶ συνηγοροῦντες ἔπλαττον , τὰ δὲ καὶ παρ ' αὑτῶν εἰσέφερον |
| τὸν πατέρα αὐτοῦ καὶ ἀπαγγείλωσι τὸν θάνατον αὐτοῦ . ὥσπερ Οἴαξ τῷ Ναυπλίῳ γράφει ἐν τῷ Παλαμήδει Εὐριπίδου . ὁ | ||
| σπουδάζοντες : ἐκδιώκουσιν [ ἐνήλλακται δὲ ἡ πτῶσις ] : Οἴαξ τὸ Τροίας μῖσος : Ναυπλίου καὶ Κλυμένης τῆς Κατρέως |
| , ἧκον οἱ περὶ τὸν Ἱππόθοον καὶ ὁρῶσι τὸν Ἀγχίαλον ἀνῃρημένον καὶ τὴν Ἀνθίαν παρὰ τῷ σώματι καὶ εἰκάζουσι τὸ | ||
| θάψαντες δὲ ἐκεῖ τὸν Κάλχαντα τὸν Θέστορος ὑπὸ τοῦ Μόψου ἀνῃρημένον ᾧ προείπομεν τρόπῳ Πολυποίτης καὶ Λεοντεὺς μετ ' ὀλίγον |
| σκοποῦ τὸ τόξον : Ἥρως θεός . κατὰ χρησμὸν τοῦ ἀπόλλωνος ἥρωα καὶ θεὸν τὸν ἡρακλέα λέγει : Δάμασε δέ | ||
| Μείς τ ' ἐπιχώριος . ὁ δελφίνιος αἰγινήταις καλούμενος ἱερὸς ἀπόλλωνος , ἐν ᾧ ἀγὼν τοῦ ἀπόλλωνος ὑδροφόρια καλούμενος : |
| τοῦτο , ἀπὸ Τηλέφου καὶ τοῦ τρώσαντος Ἀχιλλέως καὶ τοῦ χρηστηρίου ἀνελόντος ὅτι ὁ τρώσας καὶ ἰάσεται . βούλομαι γὰρ | ||
| προσήκουσαν . ὅθεν τοὺς Κᾶρας ὑπακοῦσαι βουλομένους τοῖς ἐκ τοῦ χρηστηρίου καταλῦσαι τὰς ἔμπροσθεν εἰθισμένας στεφανώσεις αὐτούς τε κατὰ πλῆθος |
| γάρ ἐστιν ἐπαινετά , τὰ δὲ ψεκτά , ὑπὲρ ὧν ἀπολογοῦνται : παράδοξα δὲ οἷον Ἀλκιδάμαντος τὸ τοῦ Θανάτου ἐγκώμιον | ||
| τὸ τοιοῦτον ἐκφέρεται καὶ οὐδέποτε εἰσόμεθα τί ἐστιν ὁρισμός . ἀπολογοῦνται οὖν τινες λέγοντες ὅτι οὐχ ὡς ὁρισμὸν ὡρισάμεθα αὐτόν |
| ἀναφοιτᾶν γοῦν ἐς τὴν Ἴδην τὸν Ἀντίλοχον ξὺν Ἀχιλλεῖ καὶ Μυρμιδόσι καὶ ἐφ ' ἑαυτοῦ μετὰ Πυλίων τε καὶ Ἀρκάδων | ||
| βδελυχθείη καὶ δυσχεράνειε . τραγικωτέρα δὲ ἡ λέξις . Αἰσχύλος Μυρμιδόσι καὶ μήν , φιλῶ γάρ , ἀβδέλυκτά μοι τάδε |
| τὸν βίον μετερχώμεθα . ἐβουλόμην δὲ τούτων τῶν λόγων ἀκοῦσαι Κλεόμβροτον : οὗτος γὰρ περινοήσας τὸ ἐν Φαίδωνι ῥητὸν * | ||
| Κλεομένει τίκτει Δωριέα καὶ αὖθις Λεωνίδαν , ἐπὶ δὲ αὐτοῖς Κλεόμβροτον . ἐπεὶ δὲ ἀπέθανεν Ἀναξανδρίδης , Λακεδαιμόνιοι Δωριέα καὶ |
| Ἐπὶ τοῦτον δὴ τὸν Ἀριστόδημον ἔτος ὁμοῦ τι τεσσαρεσκαιδέκατον ἤδη τυραννοῦντα Κύμης οἱ σὺν Ταρκυνίῳ φυγάδες καθιστάμενοι τὴν κατὰ τῆς | ||
| τῶν αἰσθήσεων εὐαισθήτως ἔχειν , ἔτι δὲ καὶ τὸ ποιεῖν τυραννοῦντα ὅ τι δἂν ἐπιθυμῇ , καὶ τὸ δὴ τέλος |
| ἦν . Γ φασὶ δὲ αὐτὸν ὁμοῦ διθύραμβον καὶ τραγῳδίαν ἀγωνισάμενον ἐν τῇ Γ Ἀττικῇ νικῆσαι , καὶ εὐνοίας χάριν | ||
| αὐτῇ πάντας ἀπέσφαξαν . τότε δή φασι τὸν Καλλικρατίδαν λαμπρῶς ἀγωνισάμενον καὶ πολὺν ἀντισχόντα χρόνον , τὸ τελευταῖον ὑπὸ τοῦ |
| , κατασβεσθῆναί τε τὴν πυρήν . Οὕτω δὴ μαθόντα τὸν Κῦρον ὡς εἴη ὁ Κροῖσος καὶ θεοφιλὴς καὶ ἀνὴρ ἀγαθός | ||
| , ἐπεὶ δ ' ἤκουσεν ἔργα ἀνδρὸς ἤδη διαχειριζόμενον τὸν Κῦρον , ἀπεκάλει δή , ὅπως τὰ ἐν Πέρσαις ἐπιχώρια |
| αὐτῷ , καὶ περὶ αὐτὸν ἀλωμένη θαμὰ ἐβόα τοὔνομα τοῦ Ῥήσου : τέλος δὲ καὶ ποταμῷ προσιεμένη διὰ λύπην ἐξ | ||
| αὐτῷ , καὶ περὶ αὐτὸν ἀλωμένη θαμὰ ἐβόα τοὔνομα τοῦ Ῥήσου : τέλος δὲ σῖτα καὶ ποτὰ μὴ προσιεμένη διὰ |
| πραχθῆναι ἢ ὡς ἐγὼ λέγω . πολὺ γὰρ πιστότερον ἑκόντα Τυνδάρεων κηδεῦσαι τοῖς βασιλεῦσι τῆς Ἀσίας , καὶ Μενέλαον τῆς | ||
| δὲ Ἰκάριον καὶ τοὺς στασιώτας παρὰ πολύ τε ὑπερεβάλετο δυνάμει Τυνδάρεων καὶ ἠνάγκασεν ἀποχωρῆσαι δείσαντα , ὡς μὲν Λακεδαιμόνιοί φασιν |
| οὐ μὴν καὶ τῷ Πηλέϊ καὶ τῷ βασιλέϊ . Τὸν Πηλέα . Ἰστέον ὅτι ἀπὸ τῆς Πηλέϊ δοτικῆς ἐγένετο τροπῇ | ||
| πορνικήν φησιν , ὅτι διὰ τὸ μὴ εἶναι ὑβριστὴν τὸν Πηλέα ἤγουν κατάφορον πρὸς τὰ ἀφροδίσια τοῦτον κατέλιπεν . ἀπολιποῦσά |
| τούτων , οἱ Λακεδαιμόνιοι Νικομήδους τοῦ Κλεομβρότου ὑπὲρ Πλειστοάνακτος τοῦ Παυσανίου βασιλέως νέου ὄντος ἔτι ἡγουμένου ἐβοήθησαν τοῖς Δωριεῦσιν ἑαυτῶν | ||
| Μεσσήνην πολέμοις : Ἀγησίπολις δὲ ἐξήγαγε τὴν φρουρὰν καὶ μάλα Παυσανίου τοῦ πατρὸς αὐτοῦ φιλικῶς ἔχοντος πρὸς τοὺς ἐν Μαντινείᾳ |
| ὅτι ἡ δίκη πρὸς αὐτοῦ ἔσται . Ἔστι καὶ τὸν Παλαμήδην ἰδεῖν , ἀμπελουργέ , καθάπερ καὶ τὸν Νέστορα εἶδον | ||
| ὁ Ναύπλιος * . πτόρθου διαρραισθέντος : πτόρθον λέγει τὸν Παλαμήδην διὰ τὸ ἀκμαῖον . ἐν Μηθύμνῃ δὲ τέθαπται ὁ |
| καθ ' ὃ μεγαλόψυχοι ; ἔχουσι δὲ τὸ μὴ ἀνέχεσθαι ὑβριζόμενοι . ὁ μὲν γὰρ Ἀλκιβιάδης ὑβρισθεὶς καὶ μὴ ἀνασχόμενος | ||
| αὐτὸν ὡς δωροδοκοῦντα καὶ προδιδόντα τὴν πόλιν . πατούμενοι ] ὑβριζόμενοι , θλιβόμενοι . Γ ὀκταπλάσιον χέζομεν : πολλῷ πλείονα |
| διαφόρου κλίσεως , ὅτι κοινῶς μὲν Πηλέος , ἀττικῶς δὲ Πηλέως , ἰωνικῶς δὲ Πηλῆος , βοιωτικῶς δὲ Πηλεῖος , | ||
| τοῦ λύκου κατὰ τὸν Λυκόφρονα τοῦ φαγόντος τὰ ἄποινα τοῦ Πηλέως ὡς εἴπομεν ἢ τοῦ δόντος αὐτὰ τὰ ἄποινα τοῦ |
| τῆς Ἀρκαδίας ἁπάσης : πρῴην δὲ καὶ Ἀθηναίοις συμμαχήσας οὕτως ἠρίστευσα Μαραθῶνι , ὥστε καὶ ἀριστεῖον ᾑρέθη μοι τὸ ὑπὸ | ||
| Ἡ ΛΥσις κατὰ τὴν τῶν τυχόντων διαίρεσιν . πῶς οὖν ἠρίστευσα δυστυχῶν ; πῶς δὲ ἡ ἰδία τύχη τῆς κοινῆς |
| δίκην . καὶ Ἱππῶναξ : ἃ καὶ δικάζεσθαι Βίαντος τοῦ Πριηνέως κρεῖσσον . Τοῦτον οὖν καὶ ἐτελεύτα τὸν τρόπον . | ||
| με χρὴ τῶι σκότωι δικάζεσθαι . καὶ δικάζεσθαι Βίαντος τοῦ Πριηνέως κρέσσον . μηδὲ μοιμύλλειν Λεβεδίην ἰσχάδ ' ἐκ Καμανδωλοῦ |
| Ἐτυμολογικῶν πρὸς Διοκλέα δʹ . Σύνταξις πέμπτη Περὶ παροιμιῶν πρὸς Ζηνόδοτον βʹ , Περὶ ποιημάτων πρὸς Φιλομαθῆ αʹ , Περὶ | ||
| Αἴας : ἡ διπλῆ ὅτι οἱ τοιοῦτοι τόποι ἐπλάνησαν τὸν Ζηνόδοτον , ὥστε δέξασθαι χωρὶς τοῦ ο Ἰλῆος . . |
| δι ' ἀρωμάτων . οὓς ἰδὼν ὁ πατὴρ καλέσας τὸν Φῶκον οὐ παύσεις , ἔφη , τὸν ἑταῖρον διαφθείροντά σου | ||
| κατ ' ἀρχὰς τοῦ βιβλίου εἶπον , τὸν αὐτῶν ἀδελφὸν Φῶκον , υἱὸν δὲ Ψαμάθης τῆς Νηρηίδος ὄντα φθονοῦντες ἀνεῖλον |
| τὴν πρᾶξιν . Φασὶ δέ τινες ὀλίγον πρὸ τοῦ θανάτου γραμματίδιον αὐτῷ ὑπό του δεδόσθαι μηνύον τὴν ἐπιβουλήν : ὃ | ||
| γὰρ αὐτοῦ τὴν ἔμφυτον ζηλοτυπίαν ἐσπούδαζε λαθεῖν . λαβοῦσα δὲ γραμματίδιον ἐχάραξεν οὕτως : ” Καλλιρόη Διονυσίῳ εὐεργέτῃ χαίρειν : |
| δοκοῦντος σῴζεσθαι : περᾷ γὰρ ἥδ ' ὑπὸ σκηνῆς πόδα Ἀγαμέμνονος : εἰ κατὰ τὸν Εὐριπίδην ἴδιαι γυναικῶν αἰχμαλώτων στέγαι | ||
| : Ὀρέστης , τῆσδ ' ὅμαιμος , ὡς μάθηις , Ἀγαμέμνονος παῖς , τήνδ ' ἐμὴν κομίζομαι λαβὼν ἀδελφήν , |
| καὶ στένοντα ; δεθῆναι : μή τι καὶ θρηνοῦντα ; φυγαδευθῆναι : μή τις οὖν κωλύει γελῶντα καὶ εὐθυμοῦντα καὶ | ||
| ὅτε καὶ τὸν Λυσανδρίδαν ἐχθρὸν ὄντα Ἀγησίλαος ὁ βασιλεὺς καταστασιάσας φυγαδευθῆναι ἐποίησεν ὑπὸ Λακεδαιμονίων . . . . Αἰγείρουσσα : |
| πάντες βασιλεῖς ἦσαν τῶν Λαπιθῶν : οἱ δὲ Λαπίθαι ἔθνος Θετταλικὸν μάχιμον : ἦσαν δὲ ἐν τῇ εἰκονογραφίᾳ ἐκεῖνοι μὲν | ||
| πάνυ δυσειδῶν , ἐπεὶ καὶ ὁ Θερσίτης τοιοῦτος ἦν . Θετταλικὸν σόφισμα : ἐπὶ τῶν πανούργων καὶ εὐμεθόδων ἔργων . |
| , εἴ τις δοκεῖ ἄξια θανάτου ποιεῖν , λαμβάνω τουτονὶ Ἰσμηνίαν , ὡς πολεμοποιοῦντα . καὶ ὑμεῖς δὲ οἱ λοχαγοί | ||
| αὐτὴν τὴν πόλιν καὶ Διοσκόρους ἀσπάσασθαι . ἀκούω δὲ καὶ Ἰσμηνίαν τὸν αὐλητὴν Θήβαθεν ὑπ ' Ἀλεξάνδρου καλούμενον , ἵν |
| διαφθείρων καὶ ἀφανίζων : καταδιώκει δὲ καὶ τὸν τούτων ἡγεμόνα Ἀλέξανδρον . ὁ δὲ καταφεύγει πάλιν ἐπὶ τὰ ἐχυρὰ καὶ | ||
| δεύτερον [ διαμερισμὸν ] | τοῖς διαδεχομένοις [ ] | Ἀλέξανδρον [ ἐποίησεν ] | , ἐν ὧι πάλιν Πτολεμαῖος |
| τοὺς ἐπιλόγους παθητικοὺς ὄντας , καὶ καταδρομὴν πολλὴν ἔχοντας τοῦ φονεύσαντος ἐπιτρόπου . καὶ ἠθοποιΐας πρὸς τὸν ἐπίτροπον : ὅτι | ||
| ' ἐμοῦ : ἄλλως : τοῦ Ὀρέστου , φησὶ , φονεύσαντος ἢ κρύψαντος , ἵνα μὴ ταράξῃ , ὑπέθετο αὐτὴν |
| ταῖς γὰρ ἂν Θήβαις τόδε γένοιτ ' ὄνειδος , εἰ Μυκηναίου δορὸς φόβωι παρείην σκῆπτρα τἀμὰ τῶιδ ' ἔχειν . | ||
| ἀγῶνα τῶν Πυθίων , ἐν ᾧ ἐνίκα Δημόδοκος Λάκων μαθητὴς Μυκηναίου Αὐτομήδους τοῦ δι ' ἐπῶν γράψαντος τὴν Ἀμφιτρύωνός τε |
| , ἀπήγγειλα τὸ μέρος , ἡγούμενος ἐκ τοῦ θῦσαι μόνον ἐξιλεώσασθαι τὸν θεόν : ἐγκατάσκευον γὰρ ἔστω σοι , τίνος | ||
| λοιμῷ οὖν καὶ συνοχῇ ἰσχυρᾷ κατασχεθέντες οἱ Δελφοὶ χρησμὸν ἔλαβον ἐξιλεώσασθαι τὸν τοῦ Αἰσώπου μόρον . ἐτύπτοντο γὰρ ὑπὸ τῆς |
| , Ἀνάχαρσιν , Περίανδρον . ἔνιοι προστιθέασιν Ἀκουσίλαον [ ] Κάβα ἢ Σκάβρα Ἀργεῖον . Ἕρμιππος δ ' ἐν τῶι | ||
| . . [ . . , ] ἔνιοι προστιθέασιν Ἀκουσίλαον Κάβα ἢ Σκάβρα Ἀργεῖον . Ἕρμιππος δ ' ἐν τῶι |
| κατέσχον τὴν Σαλαμῖνα . Ἀθηνόδωρος βασιλεῖ στρατηγῶν , ἡττηθεὶς ὑπὸ Φωκίωνος περὶ Ἀταρνέα ὥρκισε τοὺς στρατιώτας καὶ τοὺς ἡγεμόνας αὐτῶν | ||
| Εἶτα οὐκ ἔστι σωφροσύνη μεγάλη , εἴ γε καὶ ἡ Φωκίωνος γυνὴ τὸ Φωκίωνος ἱμάτιον ἐφόρει , καὶ οὐδὲν ἐδεῖτο |
| ὀνείρους . πρὸς τὴν ὁμωνυμίαν : καὶ γὰρ Ἀργείων ἐβασίλευε Πολύϊδος ὁ τὸν Μίνωος ἀνευρὼν παῖδα μάντις . ἡ δὲ | ||
| ἐπὶ νηὸς ἔβαινε : πολλάκι γάρ οἱ ἔειπε γέρων ἀγαθὸς Πολύϊδος , νούσῳ ὑπ ' ἀργαλέῃ φθῖσθαι οἷς ἐν μεγάροισιν |
| . Ἐκ τούτου οἱ μὲν ἐπαινοῦντες ἀπῆλθον , ἔχοντες τὼ ἄνδρε : Κλέανδρος δὲ ἐθύετο ἐπὶ τῇ πορείᾳ καὶ ξυνῆν | ||
| , οἵ τινες ἀνέρες εἶεν ἐπὶ χθονὶ σῖτον ἔδοντες , ἄνδρε δύω κρίνας , τρίτατον κήρυχ ' ἅμ ' ὀπάσσας |
| Μακεδονίας ἧκον Ἰόλλας τε καὶ Ἀρχίας , ἄγοντες αὐτῷ τὴν Ἀντιπάτρου παῖδα Νίκαιαν εἰς γυναῖκα . ἀλλά γε καὶ Ὀλυμπιὰς | ||
| : ἡ γὰρ Βερενίκη ἐστὶ θυγάτηρ Ἀντιγόνης τῆς Κασσάνδρου τοῦ Ἀντιπάτρου ἀδελφοῦ . ὀλόλυξεν : μετ ' εὐχῆς ἐβόησεν . |
| πανταχόθεν οἱ μὲν πολέμιοι διώκειν ἐκωλύοντο , οἱ δὲ ἀμφὶ Πελοπίδαν ἀσφαλῶς τὸν ποταμὸν διῆλθον . Θήβας ἐφύλασσε φρουρὰ Λακωνικὴ | ||
| πόλεων , καταλύσει δὲ τῆς Ἀλεξάνδρου τοῦ Φεραίου τυραννίδος ἐξαπέστειλαν Πελοπίδαν μετὰ δυνάμεως εἰς Θετταλίαν , δόντες ἐντολὰς αὐτῷ εἰς |
| ἐστι δίκαιον αὐτῶν τὸν νοῦν ἐποίησεν ὁ Ζεύς . ἀπὸ Λυγκέως δὲ οἱ περὶ Περσέα . ὁ δ ' ὄλβῳ | ||
| μέλλον πολλάκις ἐμαντεύσατο . τοῦτο μὲν οὖν οὐδ ' οἱ Λυγκέως ἠδυνήθησαν εὑρεῖν ὀφθαλμοί . τίς δ ' ἂν καὶ |
| πλήθους , ὁ δῆμος εἵλετο δύο ἄνδρας , Ἀριστείδην καὶ Ξάνθιππον , οὐ μόνον κατ ' ἀρετὴν προκρίνας αὐτούς , | ||
| . Οἶσθα οὖν ὅτι Περικλῆς αὖ ἔθρεψεν ὑεῖς Πάραλον καὶ Ξάνθιππον , ὧν καὶ σύ μοι δοκεῖς τοῦ ἑτέρου ἐρασθῆναι |
| . ἐνταῦθα ἐν ταῖς γραφαῖς Ὀρέστης ἐστὶν Αἴγισθον φονεύων καὶ Πυλάδης τοὺς παῖδας τοὺς Ναυπλίου βοηθοὺς ἐλθόντας Αἰγίσθῳ : τοῦ | ||
| ' : ἀνδρείας δ ' ὕπο ἔστησαν ἀντίπρωιρα σείοντες βέλη Πυλάδης Ὀρέστης τ ' . εἶπε δ ' : Οὐχὶ |
| : δεικνύουσι δὲ καὶ Ἀχαιῶν Αἰγιεῖς ἐπὶ τῆς ἀγορᾶς , Ταλθυβίου καὶ οὗτοι φάμενοι μνῆμα εἶναι . Ταλθυβίου δὲ τούτου | ||
| Σπάρτῃ ἐστὶ Ταλθυβίου ἱρόν , εἰσὶ δὲ καὶ ἀπόγονοι [ Ταλθυβίου ] Ταλθυβιάδαι καλεόμενοι , τοῖσι αἱ κηρυκηίαι αἱ ἐκ |