| . σπαʹ Ταῦτα μὲν δὴ παιδιᾶς τε Ὅπερ ἐπὶ τῆς ἐγκοσμίου δημιουργίας τοῖς θεοῖς ἔχει τὸ παίγνιον αὐτῶν εἶναι τὸν | ||
| τοῖς ἀύλοις εἴδεσι διὰ τῆς αἰδίου τε καὶ ὑπερκοσμίου καὶ ἐγκοσμίου ψυχῆς δημιουργεῖ τοὺς κόσμους : ὁ δὲ δὴ τῶν |
| οὕτως γὰρ εἴωθε λέγειν : ἄσβεστος δ ' ἄρ ' ἐνῶρτο γέλως . τὸ δὲ σβεστή ἀνέμφατον . καὶ τὸ | ||
| τὰ τοιαῦτα ἀποδεξόμεθα περὶ θεῶν ἄσβεστος δ ' ἄρ ' ἐνῶρτο γέλως μακάρεσσι θεοῖσιν , ὡς ἴδον Ἥφαιστον διὰ δώματα |
| μέμφομαί γε τῷ ποιητῇ τοῦτο ἀμέλει , ὅτι προοίμιον τῆς ποιήσεως τὴν μῆνιν ἔγραψε τὴν Ἀχιλλέως : ἀτὰρ ὁρῶ καὶ | ||
| τὴν τῶν πραγμάτων πολυπειρίαν . λέγωμεν δὲ περὶ τῆς τούτου ποιήσεως , πρότερον μνησθέντες διὰ βραχέων τοῦ γένους αὐτοῦ . |
| ἕπτ ' ἀπύρους τρίποδας . ἐν τούτοις δὲ τὸν οἶνον ἐκίρνων , καὶ οὗτός ἐστιν ὁ τῆς ἀληθείας [ οἰκεῖος | ||
| ἡ ἀρχή , ἐπεὶ καὶ ἐν τοῖς συμποσίοις τρεῖς κρατῆρας ἐκίρνων , καὶ τὸν μὲν πρῶτον Διὸς Ὀλυμπίου , τὸν |
| πιθανῶς δὲ ὁ Εὐριπίδης τὸν μῦθον προσήρμοσεν : ὁ γὰρ φυσικὸς λόγος τὸν ἥλιον ἀποδείκνυσι τὴν ἐναντίαν ἰόντα πορείαν τῷ | ||
| , ὅτι ὁ θυμός ἐστι φυσικός , ὅτι δέ ἐστι φυσικὸς δῆλον , διότι καὶ κατὰ γενεὰς ἐπακολουθεῖ . εἰ |
| κοινότερον λόγον δι ' ἑαυτὸν καὶ τὴν ἐπὶ πάσης τῆς δημιουργίας θεωρουμένην ἀγαθότητα καὶ σοφίαν ἐποίησεν ὁ θεὸς ἄνθρωπον , | ||
| εἰδωλοποιητικὴ τέχνη πολλοστή τίς ἐστιν ἀπὸ τῆς φυτουργοῦ τῶν ἀληθινῶν δημιουργίας : ἀλλ ' οὐδὲ ἀναλογίαν τινὰ πρὸς τὴν θείαν |
| , ἀσχημάτιστον , ἀσώματον , ἐξ αὐτῆς τῆς πρώτης καὶ νοητῆς οὐσίας . Εἰσὶ δὲ καὶ ἐν ἡμῖν τούτῳ ἐναντίαι | ||
| αἰῶνα εἶναι φανταζόμεθα καὶ νοοῦμεν , σεμνότατον δὲ τὸ τῆς νοητῆς φύσεως , καὶ οὐκ ἔστιν εἰπεῖν ὅ τι σεμνότερον |
| κατ ' Ἐρατοσθένους καὶ Πλάτων ἔν τε τῷ αʹ τῆς Πολιτείας καὶ ἐν Φαίδρῳ φησίν . Πολίοχος καὶ Πολυάλκης : | ||
| τὰ φαῦλα νικήσας ἔχω . καὶ ἐπὶ τοῦ ῥᾳδίου . Πολιτείας δʹ : ” Καὶ φαῦλόν γε , ἔφη , |
| Ἰνδῶν : καὶ δὲ ἰδίᾳ θύει , ἐξηγητὴς αὐτῷ τῆς θυσίης τῶν τις σοφιστέων τούτων γίνεται , ὡς οὐκ ἂν | ||
| σέβονται , τῷ θύουσι ἵππους . Νόος δὲ οὗτος τῆς θυσίης : τῶν θεῶν τῷ ταχίστῳ πάντων τῶν θνητῶν τὸ |
| τοῦ καλοῦ , βʹ ἢ περὶ τοῦ ψεύδους ἀνατρεπτικοί : Ἴων ἢ περὶ Ἰλιάδος , πειραστικός : Μενέξενος ἢ ἐπιτάφιος | ||
| ἔτει δ . πρῶτος Εὐριπίδης , δεύτερος Ἰοφῶν , τρίτος Ἴων . ἔστι δὲ οὗτος Ἱππόλυτος δεύτερος ὁ καὶ στεφανίας |
| Περικλέα ἤδη γηράσκοντε . καὶ Ἀγάθων δὲ ὁ τῆς τραγωιδίας ποιητής , ὃν ἡ κω - μωιδία σοφόν τε καὶ | ||
| ἐστιν εἰς τοὐπίσω , καὶ ἐξ ὑποστροφῆς , ὡς ὁ ποιητής : παλίντονα τόξα τιταίνων . . . . Ἄλλως |
| μόνον ἀλληγορικῶς ἀλλὰ καὶ γεωργεῖν [ θεωρεῖν ] ἐπίσταται . Φυσικῆς δ ' ἅπτεται θεωρίας καὶ ὅταν ὁ Ζεὺς εἰς | ||
| , ἐπειδή , ὡς εἴρηται ἐν τοῖς τελευταίοις λόγοις τῆς Φυσικῆς , φέρεται ἡ μεταβολὴ οὐ μόνον ἐπὶ κινήσεως , |
| , κακοτεχνίην . “ οὕτω δ ' εἶπεν , ἐπειδήπερ ἐναρχόμενος ὁ Πυθαγόρας τοῦ Φυσικοῦ συγγράμματος λέγει ὧδε : ” | ||
| συγγράμματα : λέγει δ ' ἐν τῶι Περὶ μαθηματικῆς εὐθὺς ἐναρχόμενος τοῦ λόγου τάδε : καλῶς . . . γέγονεν |
| ὄψεως πρὸς τὸν ἥλιον , παραπλησίαν ταῖς κατοπτρικαῖς ἐμφάσεσιν . Ἀναξαγόρας Δημόκριτος σύνοδον ἀστέρων δυεῖν ἢ καὶ πλειόνων κατὰ συναυγασμόν | ||
| οὔτε ὕδωρ εἶναι ἄντικρυς οὔτε οὐχ ὕδωρ : ᾧ καὶ Ἀναξαγόρας ἠκολούθησεν . ὅτι δὲ ψευδὴς ὁ λόγος ὁ λέγων |
| : ἀρχαὶ δὲ τῶν μὲν συμπάντων ἕτεραι , τῆς δὲ κοσμοποιίας τὸ ὕδωρ : πρὸς δὲ τοῖς τέτταρσι στοιχείοις πέμπτη | ||
| , οἱ δὲ περὶ Ἵππασον ἀκουσματικοὶ ἀριθμὸν εἶπον παράδειγμα πρῶτον κοσμοποιίας καὶ πάλιν κριτικὸν κοσμουργοῦ θεοῦ ὄργανον . . . |
| ἑνικοῦ ἔταξε καὶ τὸ σφοῖς ἀδελφιδεοῖς κᾶρα καὶ φόνον . Ἡσίοδος μέντοι ἐπίμεμπτός ἐστιν εἰπὼν ἑὸν κακὸν ἀμφαγαπῶντες , ἐν | ||
| τῶν φυτῶν μετόρχιον ἐκάλεσεν ἐν τοῖς Γεωργοῖς , ὁ δὲ Ἡσίοδος ὄρχον λέγει τὴν ἐπίστιχον τῶν ἀμπέλων φυτείαν : λευκοὺς |
| πόλεων : ἐπεκαλεῖτο δὲ καὶ Στηλοκόπας , ὡς Ἡρόδικος ὁ Κρατήτειος εἴρηκεγράψας περὶ παρασίτων φησὶν οὕτως : Τὸ τοῦ παρασίτου | ||
| καὶ Φανοστράτης . καὶ περὶ μὲν τῆς Σινώπης Ἡρόδικος ὁ Κρατήτειος ἐν Ϛʹ Κωμῳδουμένων φησὶν ὅτι Ἄβυδος ἐλέγετο διὰ τὸ |
| ' εὔνοιαν . ὁ δὲ Ἐπαμινώνδας τῆς τε καρτερίας καὶ λιτότητος καὶ τῶν ἄλλων ἀρετῶν ἐκ τῆς Πυθαγορείου φιλοσοφίας ἐναύσματα | ||
| Ἕλλησιν εὐδοκίμουν , ὅτι ἐθνικόν τινα χαρακτῆρα ἐπέφαινον εὐκολίας καὶ λιτότητος καὶ δικαιοσύνης . καὶ τί δεῖ τοὺς πάλαι λέγειν |
| καὶ εἰ ὅλως φωνοῦσιν οἱ δαίμονες . Ὁ μὲν οὖν Πλωτῖνος ἐν τῷ πρώτῳ τῶν περὶ ἀποριῶν οὐδὲν ἄτοπόν φησι | ||
| τῷ περὶ τῶν στοιχείων βιβλίῳ καὶ ἐν τοῖς Ὀπτικοῖς καὶ Πλωτῖνος ὁ μέγας καὶ Ξέναρχος δὲ ἐν ταῖς Πρὸς τὴν |
| οὐκ ἔδοξαν ἄθεοι , ἐπιστήσαντες περὶ θεοῦ . ὁ μὲν Εὐριπίδης ἐπὶ μὲν τῶν κατὰ κοινὴν πρόληψιν ἀνεπιστημόνως ὀνομαζομένων θεῶν | ||
| τοῦ παρακολουθοῦντος τὸ ὀρρωδεῖν εἴρηται ἐπὶ τοῦ εὐλαβεῖσθαι . καὶ Εὐριπίδης τὸν Περσέα λέγοντα εἰσάγει : τὰς γὰρ συμφορὰς τῶν |
| μέχρι τοῦ Κυρίνου . ἤλεγξε δὲ Σέρουιος τὴν ἔκλειψιν : ἀνεπλήρωσε γὰρ προσθεὶς τόν τε Ἠσκυλῖνον λόφον καὶ τὸν Ὀυιμίναλιν | ||
| μετέστησε τὰς περὶ τῶν ἀρχῶν δόξας καὶ τὴν ἐλλείπουσαν αἰτίαν ἀνεπλήρωσε τὰς μὲν σωματικὰς ἀπείρους ποιήσας : πάντα γὰρ τὰ |
| ἀλλ ' ἡ ἐρινεὸς εἶδός ἐστι συκῆς ἀπὸ Ἐρινεοῦ πόλεως Δωρικῆς † . ἑξάπολις γὰρ ἡ Δωρίς , ἧς μία | ||
| τῆς στάθμης καὶ δικαιοσύνης καὶ νόμου τῆς Ὑλλίδος καὶ τῆς Δωρικῆς , ἢ καὶ τῆς τοῦ Λυκούργου , ἤ τινος |
| μὲν ἑπτακαιεικοσαπλασίω τῆς γῆς τοῦτον ἔφησεν εἶναι . . . Ἐμπεδοκλῆς δὲ ἴσον τῇ γῇ . . . ὁ δὲ | ||
| ὡς περατοῦντα καὶ συνέχοντα πάντα . τοῦτο οὖν φησιν ὁ Ἐμπεδοκλῆς , ὅτι ἡνίκα τὸ νεῖκος ἐπεκράτησε καὶ ὥρμησεν εἰς |
| καὶ ὕπαιθρος τόπος . ἄω , τὸ πνέω , αὔω αὐή καὶ αὐλή ' . . . . αὐλισθῆναι : | ||
| νοῦ . ἢ παρὰ τὸ αὔω , τὸ φωνῶ , αὐή καὶ αὐδή ' . . . . αὔδα : |
| τοῦτο εἰπεῖν ἢ ὡς Ὀρφεὺς [ . , ] εἶπεν ὠεὸν ἀργύφεον ; . , φυσικοὶ [ . ὕμνοι ] | ||
| Ὀρφεύς : ἔπειτα δ ' ἔτευξε μέγας Κρόνος αἰθέρι δίῳ ὠεὸν ἀργύφεον . Τὸ γὰρ ἔτευξε δηλοῖ τι τεχνητόν , |
| καὶ Μουσαῖον , ἐνίους δέ τινας ἤισθημαι καὶ γυμναστικὴν οἷον Ἴκκος τε ὁ Ταραντῖνος καὶ ὁ νῦν ἔτι ὢν οὐδενὸς | ||
| γελοῖον : φέρονται δ ' αὐτοῦ δράματα ληʹ . καὶ Ἴκκος ὁ Ταραντῖνος ἰατρὸς ἐπὶ τῆς οζʹ ὀλυμπιάδος : μέμνηται |
| ἃ βούληται λέγῃ , οὐ χρὴ αὐτὸν οὔτ ' ἐναντίοις ἔπεσι χρῆσθαι οὔτ ' εὐδιαλύτοις , οὕτως ὅταν τις ὧν | ||
| . . . . . . . ἐν δὲ τοῖς ἔπεσι φαίνεται ὁ ἀνὴρ οὗτος τὴν μὲν γῆν ἐᾶν ἀκίνητον |
| τὸ ἐρῳδιός ὀξυνόμενον . Τὰ διὰ τοῦ ΩΝΙΟΣ προπαροξύνεται : Κιθαιρώνιος Μαραθώνιος Ἀπολλώνιος . Τὰ εἰς ΝΙΟΣ καθόλου ὑπὲρ τρεῖς | ||
| . τὸ κτητικὸν Σιρβώνιος ἀπὸ τῆς Σίρβωνος γενικῆς , ὡς Κιθαιρώνιος καὶ Ἀργανθώνιος . Σίρες , ἔθνος Θρᾴκης ὑπὲρ τοὺς |
| ἀκόλουθον γὰρ περὶ ὧν ἐν τοῖς πρώτοις ἠπόρησεν καὶ μετρίως ἐπελύσατο , ἐνταῦθα αὐτὸν ἐπιλύεσθαι ἀκριβέστερον : ἠπόρησε δὲ ἐν | ||
| Ὅπερ ἔμελλε τῷ Ἀριστοτέλει τις ἀπορήσειν , τοῦτο φθάσας αὐτὸς ἐπελύσατο : ἠπόρησε γὰρ ἄν τις λέγων ἐπειδὴ τὰ μέρη |
| οἳ καὶ προηγοῦνται αὐτοῦ . Ψευδῶς δὲ καὶ τοῦτο ὁ Ἄρατος περὶ τῆς Κασσιεπείας λέγει , ὅτι ἐστὶν μάλα πολλὴ | ||
| ὁμοίως ἀμφότεροι ἀναγράφουσι τὰ περὶ τὰς ἀνατολάς : ὁ γὰρ Ἄρατος τοῖς ὑπὸ τοῦ Εὐδόξου λεγομένοις ἠκολούθηκε : συμφωνοῦσι μέντοι |
| τοῦ τος , ἀλλὰ διὰ καθαροῦ τοῦ ος , ὡς μαρτυρεῖ Ἀπολλώνιος ὁ τὰ Ἀργοναυτικὰ εἰπὼν κάλωες , ὥσπερ ἥρωες | ||
| τοῖς γε ὅλοις ὁπόσῳ τινὶ κρείττους γεγενήμεθα καὶ Νικίας αὐτὸς μαρτυρεῖ . Τίνος οὖν ἕνεκα ταῦτα λέγω νῦν ; οὐ |
| σαφηνιοῦμεν . συμφήσει δὲ ἡμῖν καὶ ἐν τῇ προκειμένῃ λέξει Φιλόλαος λέγων : „ ἁρμονία δὲ πέντε ἐπόγδοα καὶ δύο | ||
| ἥλιον , εἰς ὃν ἀπὸ τοῦ αἰθέρος ἀκτῖνες ἐναποστηρίζονται . Φιλόλαος ὁ Πυθαγόρειος ὑαλοειδῆ τὸν ἥλιον , δεχόμενον μὲν τοῦ |
| οὐδέ γε περὶ τῶν συμβιωσάντων Ἰσοκράτει καὶ τὸν χαρακτῆρα τῆς ἑρμηνείας ἐκείνου ἐκμιμησαμένων οὐθενός , Θεοδέκτου λέγω καὶ Θεοπόμπου καὶ | ||
| συγκαταθέσεις νῦν . Ταῦτα δὲ οὐδὲν ἔχουσι περινενοημένον , οὐδὲ ἑρμηνείας δεόμενον . Πρόκλος δ ' ἐν τούτοις μᾶλλον πολυλογεῖ |
| πρὸς τὸν ἥλιον , παραπλησίαν ταῖς κατοπτρικαῖς ἐμφάσεσιν . Ἀναξαγόρας Δημόκριτος σύνοδον ἀστέρων δυεῖν ἢ καὶ πλειόνων κατὰ συναυγασμόν . | ||
| τούτων . καὶ γὰρ Ἀναξαγόρας ἁπλῶς εἴρηκε περὶ αὐτῶν . Δημόκριτος δὲ καὶ Πλάτων ἐπὶ πλεῖστόν εἰσιν ἡμμένοι , καθ |
| Ἄρατος περὶ τῶν διοσημιῶν διαλεγόμενοι Γ καὶ Καλλίμαχος ἐν τοῖς Ἰάμβοις . Γ ἐκ δὲ τῆς θαλάσσης ζῆν αὐτὸν λέγουσιν | ||
| ἢ Διοκλῆς ἐν Κύκλωψι καὶ Εὔπολις Ἕρμιππός τε ἐν τοῖς Ἰάμβοις . τὸ δὲ καλούμενον κατακτὸν κοττάβιον τοιοῦτόν ἐστιν : |
| οὐ μόνον ἀντεῖπεν , ἀλλὰ καὶ μετέπεισε τὸν προδιεφθαρμένον . ἐδίδαξε γὰρ αὐτὸν συμφέρειν ζῆν τὸν Εὐμενῆ μᾶλλον ἢ τὸν | ||
| ἐπὶ τῆς γῆς καὶ πάντα δόλον ἐπὶ τῆς ξηρᾶς . ἐδίδαξε γὰρ τὰ μυστήρια καὶ ἀπεκάλυψε τῷ αἰῶνι τὰ ἐν |
| ὀλυμπιὰς ἤχθη ἑκατοστή , καθ ' ἣν ἐνίκα στάδιον Διονυσόδωρος Ταραντῖνος . ἐπὶ δὲ τούτων Ἀγησίπολις ὁ τῶν Λακεδαιμονίων βασιλεὺς | ||
| ἀπὸ τῆς Ἰνδικῆς θαυματοποιοὶ ἦσαν διαπρέποντες . . . Σκύμνος Ταραντῖνος καὶ Φιλιστίδης Συρακόσιος Ἡράκλειτός τε ὁ Μιτυληναῖος : μεθ |
| ἐπιφλογίσματα . ἐσχημάτισται δὲ ἡ λέξις ἀπὸ τοῦ φωτὸς καὶ ἐρεύθους , ὡς Διοκλῆς ὁ Καρύστιός φησιν : ὁτὲ δὲ | ||
| τοῦ σώματος , μάλιστα δὲ χειρῶν καὶ ποδῶν , καὶ ἐρεύθους προσώπου . Ὄξος σκίλλινον ἢ ἁλμάδων ἐλαιῶν ζωμὸς ἢ |
| τοιοῦτος καὶ διαιρουμένων τοὺς ἀντισφαιριοῦντας ἀχώριστος περιγίγνεται , καὶ ἐν χοροῖς δ ' εἰς τὰς ἐπονειδίστους χώρας ἀπελαύνεται , καὶ | ||
| τῆς ἐκκλησίας ἐν ᾗ τὸν ἄρχοντα ἐπικληροῦν ὁ νόμος τοῖς χοροῖς τοὺς αὐλητὰς κελεύει , λόγου καὶ λοιδορίας γενομένης , |
| φύσεως ἐπιγέγραπται , τὰ Μελίσσου , τὰ Παρμενίδου , τὰ Ἐμπεδοκλέους Ἀλκμαίωνός τε καὶ Γοργίου καὶ Προδίκου καὶ τῶν ἄλλων | ||
| τοῦ φωτὸς ἐμπεσόντος . . . ἀπολείπεται τοίνυν τὸ τοῦ Ἐμπεδοκλέους , ἀνακλάσει τινὶ τοῦ ἡλίου πρὸς τὴν σελήνην γίγνεσθαι |
| μετὰ δὲ ἐκείνους Ἔφορος ὁ Κυμαῖος καὶ Φιλόχορος ὁ Ἀθηναῖος Μεγακλείδης τε καὶ Χαμαιλέων οἱ Περιπατητικοί : ἔπειτα γραμματικοὶ Ζηνόδοτος | ||
| ὡς καὶ αὐτὸς ὁ Στησίχορος μαρτυρεῖ , ὥς φησιν ὁ Μεγακλείδης , οὐ ταύτην αὐτῷ περιτίθησι τὴν στολήν , ἀλλὰ |
| . Δημόκριτος : . . . . μαθητὴς κατά τινας Ἀναξαγόρου καὶ Λευκίππου , ὡς δέ τινες καὶ μάγων καὶ | ||
| τῶν ἀμφὶ τὸν Μιλήσιον Θαλῆν καὶ ἔτι τῶν ὕστερον μέχρι Ἀναξαγόρου , ὡς ἢ πάντες ἢ οἱ πολλοὶ αὐτῶν φαίνονται |
| πέμπτον τὸν δεύτερον . στρέφεσθαι δὲ αὐτὸν ἐν τοῖς τῆς Ἀνάγκης γόνασιν . ἐπὶ δὲ τῶν κύκλων αὐτοῦ ἄνωθεν ἐφ | ||
| πράττει . οἷον καὶ ὁ Ὁμηρικὸς Ζεὺς ὑπόκειται τῷ τῆς Ἀνάγκης ζυγῷ , ἀφ ' οὗ ἂν ἐπινεύσῃ τινί : |
| παραδόξως τὰ τοῦ Λυκούργου βασίλεια κατὰ τὴν ἐπιφάνειαν τοῦ Διονύσου θεοφορεῖται ἐνθουσιᾷ δὴ δῶμα , βακχεύει στέγη : ὁ δὲ | ||
| Λυσία , οὐ προσποεῖται . πεῖραν ἔξεστιν λαβεῖν . εἰ θεοφορεῖται ταῖς ἀληθείαισι γάρ , νῦν εἰς τὸ πρόσθεν ἐνθάδ |
| Ἀμάσιος ἀνὴρ γένος μὲν Ἁλικαρνησσεύς , οὔνομα δέ οἱ ἦν Φάνης , καὶ γνώμην ἱκανὸς καὶ τὰ πολέμια ἄλκιμος . | ||
| χάος , τριὰς δὲ τὸ ᾠὸν , τετρὰς δὲ ὁ Φάνης , ὡς καὶ Ὀρφεύς φησι : τετράσιν ὀφθαλμοῖσιν ὁρώμενος |
| συνεξαμαρτάνει . Ὁ δὲ ἄλλος ἵππος , ἡ καταγωγὸς καὶ γενεσιουργὸς αὐτῆς δύναμις , εἰς γῆν βρίθει καὶ ἀντιτείνει τῷ | ||
| χωρὶς ὕπνου . Λέγε μοι καὶ τοῦτο : τίς ἐστι γενεσιουργὸς τῆς παλιγγενεσίας ; Ὁ τοῦ θεοῦ παῖς , ἄνθρωπος |
| τε λέγουσι καὶ Λεοντεύς , εἷς τῶν ἐπ ' ἄκρον Ἐπικούρου μαθητῶν , πρὸς Λυκόφρονα γράφων , τιμᾶσθαί τέ φησι | ||
| δεσμῷ τινι ἀφύκτῳ πεδηθείς . ἀνήρ τις ἦν διὰ τῶν Ἐπικούρου λόγων τὴν ψυχὴν ἐκνευρισθεὶς καὶ θῆλυς γενόμενος , ὁ |
| , ὅτι κέρατα ἔχει διότι ὠμηστής , ἢ ὅτι τοῖς διθυράμβοις ἆθλον ἦν ἡ βοῦς , ὅθεν καὶ ὁ Κρατῖνος | ||
| ταύτην πρὶν εἰς ἄστυ μετελθεῖν , κωμῳδία ὠνομάσθη . ἐν διθυράμβοις . ὁ διθύραμβος γράφεται μὲν εἰς Διόνυσον , κεκινημένος |
| ' ἀκοῆς κατακηλοῦσα : ἢ ἡδονὴ ἐκ λόγου τε καὶ μουσικῆς ἢ δι ' ἀπάτης γινομένη . δʹ Ἐπιχαιρεκακία δὲ | ||
| ποιητῶν δείκνυται ὄντα . ἀλλὰ μὴν καὶ τὰ περὶ τῆς μουσικῆς ἐφλυάρησάν τινες εὑρετὴν Ἀπόλλωνα γεγενῆσθαι , ἄλλοι δὲ Ὀρφέα |
| γνωσθέντος γὰρ τοῦ κατὰ τὸ παράδειγμα ἑστῶτος καὶ τὸ τῆς εἰκόνος αὐτοῦ , ὃν δὴ χρόνον λέγουσιν εἶναι , τάχ | ||
| Εὔπολις εἴρηκε τὴν Ξανθίου τοῦ σιδηρέως , οὗ ἐπὶ τῆς εἰκόνος ἐπιγέγραπται σιδηρόφυσα . τὰ δὲ ἐργαλεῖα τούτων φῦσαι ἀκροφύσια |
| Ἡσίοδος ἐν τῇ Θεογονίᾳ ἀθάνατον αὐτήν φησιν : ὡς δὲ Ἀσκληπιάδης , ὅτι οὐδὲν τῶν ῥηθέντων ὑπ ' αὐτῆς ἀτελὲς | ||
| , καὶ καθόλου ξηραντικῆς ἐστι δυνάμεως : τούτους τοὺς ἐπαίνους Ἀσκληπιάδης περὶ αὐτῆς γράφει . Ἁρμόζουσα πρὸς τὰ ἔναιμα τραύματα |
| τίμιον . . . τεκμήριον δὲ τούτου : γονῆς γὰρ Ἔρωτος οὔτ ' εἰσὶν οὔτε λέγονται ὑπ ' οὐδενὸς οὔτε | ||
| . δορυφοροῦσαι . δικαίων δοξῶν αἱ κακαὶ φαντασίαι . ὑπὸ Ἔρωτος . κακοῦ ἔρωτος . ὀλιγάκις . ὅτε εἴδωλα κακὰ |
| ἐθνικὸν εὑρέθη : κίνδυνος Πάχυνος πίσυνος βόθυνος . τὸ μέντοι Βιθυνός καὶ Μαριανδυνός ἐθνικά . τὸ μέντοι μόσσυνος ἀπὸ γενικῆς | ||
| εὔνοιαν ἄρχοντος λάβῃ . Φλαβιανὸς οὑτοσὶ τὸ μὲν γένος ἐστὶ Βιθυνός , οἶσθα δὲ ὅπως ἔχω πρὸς Βιθυνούς , μουσείων |
| δεινοὶ καὶ φερέπονοι . γνωτός : ἀντὶ τοῦ ἀδελφός . Αἰθαλίδης : ὄνομα κύριον . ἔστι δὲ υἱὸς Ἑρμοῦ καὶ | ||
| ὑπὸ Μενέλεω τρωθῆναι . ὁ δ ' Εὔφορβος ἔλεγεν ὡς Αἰθαλίδης ποτὲ γεγόνοι καὶ ὅτι παρ ' Ἑρμοῦ τὸ δῶρον |
| , ὡς Ἰάσων . τὸ ἐθνικὸν Τήλιος . Ἀνδροτίων ἕκτῳ Ἀτθίδος . Τημένιον , χωρίον Μεσσήνης , ἐν ᾧ τέθαπται | ||
| . . : Κάπαι , πόλις Ἑλλησποντία . Ἀνδροτίων γʹ Ἀτθίδος . . . : Πάνακτον , φρούριον Ἀττικῆς , |
| ὄντα ἐν κινήσει εἶναι καὶ στάσεως μηδεμιᾶς μετέχειν : πάλιν Παρμενίδης ἓν ἐδόκει εἶναι τὸ ὄν . λέγεται θέσις καὶ | ||
| τὰς ἀρχάς , καὶ τῶν πεπερασμένας οἱ μὲν δύο ὡς Παρμενίδης ἐν τοῖς πρὸς δόξαν πῦρ καὶ γῆν , ἢ |
| . ΛΕΞ . . . , : Θυηλαί : Φιλόχορος Γῆς παῖδας εἶναι Θυηλάς , ἃς πρῶτον θύουσιν . 〚 | ||
| . . . Ὁ δὲ τὸ Ἐξηγητικὸν ποιήσας Οὐρανοῦ καὶ Γῆς φησὶν αὐτοὺς εἶναι παῖδας , ὀνόματα δὲ αὐτοῖς Κόττον |
| ἡ ἔλλειψις . . . . , Εὔδημος δὲ ὁ Περιπατητικὸς [ . . ] εἰς τοὺς Πυθαγορείους ἀναπέμπει τὴν | ||
| ] † περιττῶν † . , : Κλέαρχος δὲ ὁ Περιπατητικὸς εἰδέναι φησί τινα Ἰουδαῖον , ὃς Ἀριστοτέλει συνεγένετο . |
| δὲ καὶ τῶν νεωτέρων διελέχθησαν , σαφέστατα δὲ ὁ θεῖος Ἰάμβλιχος ἐν ἑβδόμῃ βίβλῳ τῆς τῶν Πυθαγορείων δογμάτων συναγωγῆς . | ||
| τῶν μὲν παλαιῶν Ξενοκράτης καὶ Σπεύσιππος , τῶν δὲ νεωτέρων Ἰάμβλιχος καὶ Πλούταρχος : οἱ δὲ μέχρι μόνης τῆς λογικῆς |
| γραμμάτων , ὃ καθάπερ ἐν τῷ ζῴῳ κεφαλὴ τῆς ὅλης νομοθεσίας ἐστίν . ἤδη γὰρ ἀναλαμβανόμενος καὶ ἐπ ' αὐτῆς | ||
| , τὰ δ ' ἀπολείπει σχεδόν : πρὸς γὰρ τέλει νομοθεσίας ἡ δικῶν ἀκριβὴς νόμων θέσις ἅμα καὶ διαίρεσις ὀρθότατα |
| τε καὶ ἀξιέπαινον . καὶ κοινὸς μὲν οὗτος ἐν τοῖς ἠθικοῖς ὁ σκοπός : ἐν δὲ τῷ πρώτῳ βιβλίῳ τῆς | ||
| δημοκρατίας καὶ βασιλείας καὶ ἀριστοκρατίας . Καὶ ἐν μὲν τοῖς ἠθικοῖς δόγμασι τοιαῦτα λέγουσι καὶ τούτων πλείω μετὰ τῶν οἰκείων |
| ἐνομοθέτησε τῷ καιρῷ , βουλόμενος ἀνὰ πᾶν ἔτος τὰ τῆς σεμνῆς καὶ αὐστηρᾶς διαίτης ἐμπυρεύματα ζωπυρεῖν καὶ ἅμα τὸν ἀρχαῖον | ||
| καὶ θεαινῶν μυρίους : ἔπειτ ' ἐπὶ τούτοις πᾶσι τῆς σεμνῆς θεᾶς , καὶ τοῦ γλυκυτάτου βασιλέως διμοιρίαν . Οἰνογευστεῖ |
| ἐν Τόποις διαλέγεται περὶ ταὐτοῦ καὶ ἑτέρου , ἅτινα λέγομεν πεφοιτηκέναι διὰ πάντων τῶν ὄντων ; ὁ δὲ ἡμέτερος φιλόσοφός | ||
| , οἷον εἴ τις διὰ τοῦ χαλκοῦ τὸν ἀνδριάντα λέγοι πεφοιτηκέναι , εἰ τὸ πῦρ διὰ τῆς ὕλης λέγοι κεχωρηκέναι |
| γίνεσθαι περὶ τὰ ἀγάλματα . ἄκμηνοι : ἄφαγοι . καὶ Νίκανδρος : ἄκμηνοι σίτων . τὸ ἑξῆς : παρ ' | ||
| ἐπισπᾶται , Ἐπικλῆς δὲ ἐκπιέζηται καὶ ἐκθλίβηται , ὡς καὶ Νίκανδρος ἐξηγεῖται . | ἀναλελάφθαι : ἀνειλῆφθαι . ἅλις : |
| γε διέφυγον , ἀλλ ' οἱ μὲν . . . Ὀρφεὺς δ ' ὁ μάλιστα τούτων τῶν λόγων ἁψάμενος διασπασθεὶς | ||
| ὡς Μοῦσαι τὸν ἀοιδὸν ὃ μὴ Πίμπλειαν ἀείσῃ ἔχθουσι καὶ Ὀρφεὺς νῦν δ ' ἄγε μοι κούρη Πιμπλείας ἔννεπε Μοῦσα |
| , ὥσπερ καὶ τὰ ἄλλα εἰώθεσαν , ἀνάγουσι καὶ τὸ ἀμφισβήτημα τὸ ὑπὲρ Δημαράτου : ἡ δέ σφισιν ἔχρησεν ἡ | ||
| δέ , καίπερ ἐπὶ σφίσιν ὄν , οὐκ ἐπανήγαγον τὸ ἀμφισβήτημα ἐς Δελφούς : αἴτιος δ ' ἐμοὶ δοκεῖν Λύσανδρος |
| ποιητῶν Ἀλεξαμενὸν Στυρέα ἢ Τήιον , ὡς καὶ Φαβωρῖνος ἐν Ἀπομνημονεύμασι . δοκεῖ δέ μοι Πλάτων ἀκριβώσας τὸ εἶδος καὶ | ||
| . Ἦθος δὲ πάλιν μετὰ γλυκύτητος ἐποίησεν εἰπὼν ἐν τοῖς Ἀπομνημονεύμασι , καὶ μὴ νομίζοι τὸ μέγιστον κέρδος ἔχειν φίλον |
| ἔγκλισις , καὶ τὸ ὦ τῆς κλητικῆς ἄρθρον καταχρηστικῶς . Κέκληται δέ , ὥς φαμεν , ὀρθὴ διὰ τὸ ὀρθῶς | ||
| εὐθείας ἀπτώτου οὔσης , καὶ ἐπὶ τῶν ἄλλων ὁμοίως . Κέκληται δὲ ἡ μὲν ὁριστικὴ καὶ ἀποφαντικὴ ἀπὸ τοῦ ὁρίζειν |
| γέγονε Πυθαγόρας τε καὶ Ἐπίκουρος , Δ . δὲ καὶ Ἀριστοτέλης τῆς Ἑρμογένους . . . . , διὰ δὲ | ||
| κινούμενον περὶ τὸ μέσον ἐγκυκλίως . . . . . Ἀριστοτέλης ἐκ πέμπτης οὐσίας τὸν ἥλιον . πυροῦσθαι δὲ τὸν |
| τ ' ἐκτετιλμένος . μέμνηται δ ' αὐτοῦ Χαμαιλέων ὁ Ποντικός : ξανθῇ δ ' Εὐρυπύλῃ μέλει ὁ περιφόρητος Ἀρτέμων | ||
| ὡς τὸ πολὺ καὶ τιμῶν , ἔτι δὲ Ἡρακλείδης ὁ Ποντικός . τούτων δὲ πρότερος Πλάτων πανταχοῦ μέμνηται , τὴν |
| : ὡς γὰρ ἀπὸ τοῦ Ἡρακλῆς Ἥρυλλος καὶ ἀπὸ τοῦ Ἀριστοκλῆς Ἀρίστυλλος , Θρασυκλῆς Θράσυλλος , οὕτως Βαθυκλῆς Βάθυλλος . | ||
| δὲ ἱλαρῳδοί , οὓς νῦν τινες σιμῳδοὺς καλοῦσιν , ὡς Ἀριστοκλῆς φησιν ἐν αʹ περὶ Χορῶν , τῷ τὸν Μάγνητα |
| . κωμῳδεῖται δὲ ὡς συώδης ἐν τοῖς ἑταίροις αὐτοῦ . Ἀπιὼν ἐς Ἀπατούρια , ἐπανῆκες Θαργηλιῶνα : ἐπὶ τῶν ἄγαν | ||
| . κωμῳδεῖται δὲ ὡς συώδης ἐν τοῖς ἑταίροις αὐτοῦ . Ἀπιὼν ἐς Ἀπατούρια , ἐπανῆκες Θαργηλιῶνα : ἐπὶ τῶν ἄγαν |
| πέλει : πουλὺς δὲ περὶ σφίσι πάμπαν ἄρηρε χρυσὸς δαιδαλέοισι κεκασμένος , οἷσι καὶ αὐτὸς Ἥφαιστος μέγα θυμὸν ἐν ἀθανάτοισιν | ||
| Χῖός φησιν περὶ αὐτοῦ : ὣς ὃ μὲν ἠνορέῃ τε κεκασμένος ἠδὲ καὶ αἰδοῖ καὶ φθίμενος ψυχῇ τερπνὸν ἔχει βίοτον |
| φιλοσοφίαν ἐπιδείκνυσιν ἥτις ἐστί , μετὰ σιωπῆς πάνθ ' ἡμῖν ἐμφανίζων σαφέστερον ἢ οἱ τὰς τῶν λόγων τέχνας ἐπαγγελλόμενοι διδάσκειν | ||
| . Ἀντιφάνης δ ' ἐν Φιλώτιδι τὴν σοφίαν τῶν μαγείρων ἐμφανίζων φησίν : οὐκοῦν τὸ μὲν γλαυκίδιον , ὥσπερ ἄλλοτε |
| τὸν Ἐμπεδοκλέα Ἀρχινόμου εἶναι υἱόν . Ὅτι δ ' ἦν Ἀκραγαντῖνος ἐκ Σικελίας , αὐτὸς ἐναρχόμενος τῶν Καθαρμῶν φησιν : | ||
| [ . . . . . . ] Ἐμπεδοκλῆς ὁ Ἀκραγαντῖνος οὐ πολὺ κατόπιν τοῦ Ἀναξαγόρου γεγονώς , Παρμενίδου δὲ |
| χαλεπός : ἦ γάρ ; Ἔοικεν . Ὁ δέ γε φιλόσοφος , τῇ τοῦ ὄντος ἀεὶ διὰ λογισμῶν προσκείμενος ἰδέᾳ | ||
| οὐκ ὀφείλει καλεῖσθαι πολιτικὸς ἢ ῥαψῳδὸς ἢ νομοθέτης , ἀλλὰ φιλόσοφος . Τὸ γὰρ σοφὸν καλεῖν ὑπερβαίνει τὰ ἀνθρώπινα μέτρα |
| συμμίγνυνται καὶ φέρονται παρὰ τὴν τοῦ κόσμου κίνησιν ἀστάτως . Ἥρωσι δὲ γενεσιουργοὶ πνευμάτων συστάσεις ἀνακεράννυνται , περὶ ἃς καὶ | ||
| ἄγνον οὐχὶ λύγον καλοῦσιν οἱ Ἀττικοί . καὶ ἀρσενικῶς Χιωνίδης Ἥρωσι : καὶ μὴν μὰ τὸν Δί ' οὐθὲν ἔτι |
| ἐν Ῥόδῳ . “ * Καὶ τοιοῦτοι μὲν ἐν τοῖς λογικοῖς οἱ Στωικοί , ἵνα μάλιστα κρατύνωσι διαλεκτικὸν ἀεὶ εἶναι | ||
| τὰ ἡδέα τοῦ σώματος σφοδροτέρα ὁρμή , ἐν δὲ τοῖς λογικοῖς ἥ τε παντελὴς κατορθοῦται εὐπάθεια καὶ ἡ σὺν μέτρῳ |
| ἀεὶ ἐκ τοῦ γενείου τὰς πολιάς . Παῖδες ἀγένειοι , Στράτων καὶ Κλεισθένης . Ἔστι τις πονηρὸς ἡμῖν τοξότης συνήγορος | ||
| δέχεται τὴν ἀνάλογον . : Εἰ σῶμα τὸ σπέρμα . Στράτων καὶ Δημόκριτος καὶ τὴν δύναμιν σῶμα : πνευματικὴ γάρ |
| τῆς τραγικῆς ὀρχήσεως εἶδος ἡ προσαγορευομένη ἐμμέλεια , τῆς δὲ σατυρικῆς ἡ σίκιννις , τῆς δὲ κωμικῆς ὁ κόρδαξ , | ||
| μὲν λύειν τὸν βίον , κωμῳδίας δὲ συνιστᾶν αὐτόν , σατυρικῆς δὲ τοιούτοις θυμελικοῖς χαριεντισμοῖς καθηδύνειν αὐτόν . λυρικοὶ δέ |
| : ἀπὸ δαΐζω τοῦ κατακόπτω . αἰχμῇ : τρώσει : παραδοξόλογος . Πηλοῖσι : βορβόροις . ἐφέστιος : ἐγκάτοικος . | ||
| : ἀπὸ δαΐζω τοῦ κατακόπτω . αἰχμῇ : τρώσει : παραδοξόλογος . Πηλοῖσι : βορβόροις . ἐφέστιος : ἐγκάτοικος . |
| οὔτε ἀμερίστως . Καὶ τὸ μὲν ἀκλινῶς ἀπογεννᾷ πάντα καὶ ἐπιτροπεύει , τὸ δ ' ἔχει φύσιν ἐπινεύειν καὶ ἐπιστρέφεσθαι | ||
| δὲ μεριστὴ τὴν καὶ δυνάμει καὶ τάξει δευτέραν , ἧς ἐπιτροπεύει ἑβδομάς , ἥτις ἑξαχῇ διανεμηθεῖσα τοὺς ἐπικαλουμένους ἑπτὰ πλάνητας |
| τινὲς δασύνουσι : καὶ Ἥρη ἁπτοεπής , ὡς καθαπτομένη τοῖς ἔπεσιν . ἐμφατικώτερον δὲ τὸ ψιλοῦν : ἄαπτον γάρ ἐστι | ||
| αἱ γυναῖκες καὶ ἐργάζονται τὰ ἔργα , ἃ ἐν τοῖς ἔπεσιν Ὅμηρος εἴρηκε . Κένταυρος δὲ οὐ τοὺς πάντας ἵππου |
| τὸ μὴ ἔχειν ὑπερβολήν . ἐν τῇ Λ γοῦν τῆς Ἰλιάδος πλείοσι τριακοσίων ἀντέστη καὶ [ μὴ ] παρούσης Ἀθηνᾶς | ||
| : Βίβλινος οἶνος . Σίμος δὲ ἐν τῇ ἕκτῃ τῆς Ἰλιάδος , ἐν Νάξῳ φησὶ ποταμὸν Βιβλίνην , ἀφ ' |
| εἴη Ζεὺς ἕρκειος , δεδήλωκε καὶ Ὑπερείδης ἐν τῷ ὑπὲρ δημοποιήτου , εἰ γνήσιος , καὶ Δημήτριος ἐν τοῖς περὶ | ||
| : οἷς δὲ ταῦτα παρὰ τῆς φύσεως ὑπῆρξεν , οὐ δημοποιήτου πατρὸς οὖσιν οὐδ ' ἐπ ' αἰτίαις αἰσχραῖς ἑαλωκότος |
| Ἀθηναίοις , ἱερὸς Διονύσου . Ἴστρος δὲ ἐν τοῖς τῆς συναγωγῆς κεκλῆσθαί φησιν αὐτὸν διὰ τὸ πλεῖστα τῶν ἐκ γῆς | ||
| αὐτοὺς ἐξεθέμεθα . Καὶ πρὸς τοῖς δυσὶ βιβλίοις τοῖς ἐκ συναγωγῆς ἡμῖν τῶν παρὰ τοῖς ἀρχαίοις εἰρημένων συντόμως γραφεῖσιν ἐκτεθείσθω |
| , θυγατριδοῦς τοῦ πρώτου : τέταρτος ὁ ἐκ τῆς νεωτέρας Ἀκαδημείας . Τοῦ δὴ Κυρηναϊκοῦ φιλοσόφου φέρεται βιβλία τρία μὲν | ||
| Διὸς ἐγκέφαλος . ἔπειτ ' ἀναστὰς εὔστοχος νεανίας τῶν ἐξ Ἀκαδημείας τις ὑπὸ Πλάτωνα καὶ Βρυσωνοθρασυμαχειοληψικερμάτων πληγεὶς ἀνάγκῃ , ληψιλογομίσθῳ |
| δὴ καλεῖσθαι διὰ τὴν τάξιν σκολιόν . . . : Δικαίαρχος ἐν τῷ περὶ μουσικῶν ἀγώνων : ἔτι δὲ κοινόν | ||
| κάπτουσι τὰ ψαιστά . περὶ δὲ τοῦ τῶν φιδιτίων δείπνου Δικαίαρχος τάδε ἱστορεῖ ἐν τῷ ἐπιγραφομένῳ Τριπολιτικῷ : τὸ δεῖ |
| τὸν Ἔρωτα γενεαλογεῖ , Σαπφὼ δὲ Γῆς καὶ Οὐρανοῦ , Σιμωνίδης δὲ Ἀφροδίτης καὶ Ἄρεως : σχέτλιε παῖ δολόμηδες Ἀφροδίτας | ||
| μὲν γὰρ τῶν μακρῶν οὐκ ἤρξατο , ὅτι ὁ Κεῖος Σιμωνίδης ὕστερον τοῦ Παλαμήδους ἐφεῦρεν αὐτά . Συζεύξας γὰρ δύο |
| οἱ πολλοὶ τὰς Μούσας αἰτεῖν . καίτοι Σωκράτης ὁ Ἀθηναῖος ποιητικὸς μὲν οὐκ ἦν , ἐδεήθη δὲ τῶν Μουσῶν παρεῖναί | ||
| χρυσῷ τε καὶ ἀργύρῳ ἐσφήκωντο . Ὁ δὲ τρόπος ἐστὶ ποιητικὸς πράξεως ἢ παθήματος ἢ σχέσεώς τινος , καθ ' |
| Περικλύμενόν τ ' ἀγέρωχον ὄλβιον , ᾧ πόρε δῶρα Ποσειδάων Ἐνοσίχθων παντοῖ ' : ἄλλοτε μὲν γὰρ ἐν ὀρνίθεσσι φάνεσκεν | ||
| τῷ κινητικῷ θεῷ προσήκουσαν ἡμέρανὃς καὶ τὴν ἀκίνητον γῆν κινεῖ Ἐνοσίχθων καλούμενοςοἰκείωσαν ταῦτα τὰ ζῷα ὁρμητικὰ ὄντα , καὶ μήποτε |
| Ἀλέξανδρον ἀπ ' αὐτῆς τῆς τοῦ βασιλέως τελευτῆς , καὶ διέξεισιν ὅπως εἰς τὸν ἀδελφὸν Ἀλεξάνδρου τὸν Ἀρριδαῖον , ὃς | ||
| θῦσαι αὐτὸν , ἐν ὅσῳ τοὺς λόγους τούτους ὁ Καρίων διέξεισιν , ἐξάγει εὐθὺς αὐτὸν συντυχεῖν , ὡς μέν τινες |
| ὡρῶν , ἐπειδήπερ ὁ πᾶς χρόνος τοῦ τηλικούτου μεγέθους τῆς ἐπισκοτήσεως τριῶν ἔγγιστα ὡρῶν ὀφείλει γεγονέναι . ἐν Ἀλεξανδρείᾳ πάλιν | ||
| μὲν πρῶτον περιέξει τοὺς εὑρισκομένους αὐτῆς τῆς κατὰ τὴν διάμετρον ἐπισκοτήσεως δακτύλους ἐν τῷ μέσῳ χρόνῳ τῆς ἐκλείψεως , τὸ |
| Βίας καὶ Κλεόβουλος καὶ Σόλων ὁ ἡμέτερος καὶ Μύσων ὁ Χηνεὺς καὶ ἕβδομος ἐξ αὐτῆς τῆς Λακεδαίμονος Χίλων ” . | ||
| , ὥς φησι Σωσικράτης , Ἕρμιππον παρατιθέμενος , τὸ γένος Χηνεὺς , ἀπὸ κώμης τινὸς Οἰταϊκῆς ἢ Λακωνικῆς , σὺν |
| . . Τὸ Μαδέαθεν ἀντὶ τοῦ εἰς τὴν Μηδέαν . Μηδέα δέ ἐστι πόλις Ἄργους . οὕτως ἐκαλεῖτο . * | ||
| . . Τὸ Μαδέαθεν ἀντὶ τοῦ εἰς τὴν Μηδέαν . Μηδέα δέ ἐστι πόλις Ἄργους . οὕτως ἐκαλεῖτο . * |
| σύμπαντας καθορῶντας , ἅτε νεφῶν καὶ ὑδάτων ἀπόπροσθεν ἀεὶ τοῦ κόσμου κεκτημένους , ὅθεν καὶ πανταχόσε καὶ δεῦρ ' ἐξήκει | ||
| Καρκίνον ἀκολούθως δεδήλωται , ἐπεὶ ἡ μὲν Σελήνη τύχη τοῦ κόσμου ἐστίν , ὁ δὲ Ἥλιος νοῦς καὶ δαίμων . |
| χρυσὸς διδόμενος ῥύεται τὸν ἄνθρωπον ἐκ τοῦ θανάτου . Καὶ Κολοφώνιος χρυσὸς λέγεται ὁ κάλλιστος χρυσός : καὶ γὰρ πολύ | ||
| δὲ ἄρα ὑπὲρ τούτου εἴη ἂν μάρτυς καὶ Νίκανδρος ὁ Κολοφώνιος λέγων : ἔκλυον ὡς Λίβυες Ψύλλων γένος οὔτε τι |
| ἐκ Μεγάρας δὲ τῆς Κρέοντος Θηρίμαχος Δηικόων Κρεοντιάδης , ἐξ Ὀμφάλης δὲ Ἀγέλαος , ὅθεν καὶ τὸ Κροίσου γένος . | ||
| ἔξαινον ἔρια ἐν Λυδίᾳ πορφυρίδα ἐνδεδυκὼς καὶ παιόμενος ὑπὸ τῆς Ὀμφάλης χρυσῷ σανδάλῳ , ἀλλὰ οὐδὲ μελαγχολήσας ἀπέκτεινα τὰ τέκνα |
| . καὶ ταῦτα μὲν περὶ τοῦ θανάτου καὶ τοσαῦτα . Φέρεται δὲ καὶ ἡμῶν εἰς αὐτὸν ἐν τῇ Παμμέτρῳ σκωπτικὸν | ||
| συνίσταται τὸ θνητὸν ζῷον λέγει , οὐ τί ἐστι . Φέρεται γὰρ , ὥς φησιν , ἕως οὗ στερεοῦ τινος |
| Ὄμπνιος καρπός : ὁ σῖτος καὶ οἱ Δημητριακοὶ καρποί . Ὀμπνία γὰρ ἡ Δήμητρα . Ὄμφακας βλέπει : ἐπὶ τῶν | ||
| λειμών : ὁ σῖτος καὶ οἱ Δημητριακοὶ καρποί : ἐπεὶ Ὀμπνία ἡ Δημήτηρ λέγεται . ὄνος ἄγων μυστήρια : ἐπὶ |
| χρυσῷ , οὗ αὐτὸς βασιλεὺς πίνει . τοσαῦτα εἰπὼν ὁ Πλούταρχος καὶ ὑπὸ πάντων κροταλισθεὶς ᾔτησε φιάλην , ἀφ ' | ||
| παλαιῶν Ξενοκράτης καὶ Σπεύσιππος , τῶν δὲ νεωτέρων Ἰάμβλιχος καὶ Πλούταρχος : οἱ δὲ μέχρι μόνης τῆς λογικῆς , ὡς |