: ἀπὸ δαΐζω τοῦ κατακόπτω . αἰχμῇ : τρώσει : παραδοξόλογος . Πηλοῖσι : βορβόροις . ἐφέστιος : ἐγκάτοικος . | ||
: ἀπὸ δαΐζω τοῦ κατακόπτω . αἰχμῇ : τρώσει : παραδοξόλογος . Πηλοῖσι : βορβόροις . ἐφέστιος : ἐγκάτοικος . |
ὅλα , τὰ δὲ ἐκ μέρους , τὰ δὲ ἄχρι στοιχειώσεως παραλαμβάνειν , καὶ τὸ ἐκείνων χρήσιμον κατασχόντας ἐπὶ τὴν | ||
ἐδίδαξεν Εὐκλείδης ἐν τοῖς προηγουμένοις θεωρήμασι τοῦ ηʹ βιβλίου τῆς στοιχειώσεως . περισσωνυμούντων τοῦ ἀρτιοπερίσσου τοῦ ἀρτιάκις ἀρτίου . προστρέχει |
μέμφομαί γε τῷ ποιητῇ τοῦτο ἀμέλει , ὅτι προοίμιον τῆς ποιήσεως τὴν μῆνιν ἔγραψε τὴν Ἀχιλλέως : ἀτὰρ ὁρῶ καὶ | ||
τὴν τῶν πραγμάτων πολυπειρίαν . λέγωμεν δὲ περὶ τῆς τούτου ποιήσεως , πρότερον μνησθέντες διὰ βραχέων τοῦ γένους αὐτοῦ . |
οὐδέ γε περὶ τῶν συμβιωσάντων Ἰσοκράτει καὶ τὸν χαρακτῆρα τῆς ἑρμηνείας ἐκείνου ἐκμιμησαμένων οὐθενός , Θεοδέκτου λέγω καὶ Θεοπόμπου καὶ | ||
συγκαταθέσεις νῦν . Ταῦτα δὲ οὐδὲν ἔχουσι περινενοημένον , οὐδὲ ἑρμηνείας δεόμενον . Πρόκλος δ ' ἐν τούτοις μᾶλλον πολυλογεῖ |
Κλεάνθην , ᾧ καὶ πολλάκις ἔλεγε μόνης τῆς τῶν δογμάτων διδασκαλίας χρῄζειν , τὰς δὲ ἀποδείξεις αὐτὸς εὑρήσειν . μετενόει | ||
γὰρ ὁ τὴν εὐθεῖαν ὁδὸν γιγνώσκων μίαν οὖσαν οὐ δεῖται διδασκαλίας ἑτέρας εἰς ἔλεγχον τῶν πεπλανημένων , οὕτως ὁ τὴν |
Ϛʹ περὶ ἀπεψίας . ζʹ περὶ χολερᾶς . ηʹ περὶ λειεντερίας . θʹ περὶ δυσεντερίας . ιʹ περὶ αἱματηρᾶς δυσεντερίας | ||
μβʹ Θεραπεία δυσεντερικῶν ἐν ᾗ καὶ περὶ φλεβοτομίας μγʹ Περὶ λειεντερίας Ὅπως μὲν χρὴ θεραπεύειν τοὺς καρδιακοὺς λεγομένους ἢ ἄλλως |
νίκας ἢ μικροῖς ἐλαττώμασι περιέπεσε . Τῶν δ ' ἐκ προλήψεως καὶ πρὶν ἢ συμβαλεῖν ἐπινοουμένων στρατηγοῖς αἱ παρ ' | ||
περὶ τῶν ἀγαθῶν τε καὶ κακῶν , ἔτι δὲ ἀδιαφόρων προλήψεως , δεήσει λοιπὸν καὶ τῶν παρὰ τοῖς σκεπτικοῖς εἰς |
καὶ Θουκυδίδης , ἀλλὰ τῆς κατ ' ἐκεῖνον τὸν χρόνον ἐπιχωριαζούσης , ὡς ἔστι τεκμή - ρασθαι τοῖς τε Ἀνδοκίδου | ||
καὶ Θουκυδίδης , ἀλλὰ τῆς κατ ' ἐκεῖνον τὸν χρόνον ἐπιχωριαζούσης , ὡς ἔστι τεκμήρασθαι τοῖς τε Ἀνδοκίδου λόγοις καὶ |
ἐγγὺς αὐτῶν λάβωσιν . ἐντεῦθεν τινὲς νομίζουσιν ἐν Αἰγίνῃ τὰς κωμῳδίας ποιεῖν τὸν Ἀριστοφάνην διὰ τὸ ἐπενηνοχέναι αὐτὸν “ ἀλλ | ||
, Πορφύρα , Δὶς κατηγορούμενος . ἔστι δὲ τῆς μέσης κωμῳδίας . Μοσχίων Ξενίζων Μένιππος κωμικός . τῶν δραμάτων αὐτοῦ |
. Τινὲς μὲν οὖν ἐπεχείρησαν καὶ ἀπὸ τῆς τῶν ὀνομάτων ἀναπτύξεως Ἐπικράτους καὶ Μορύχου καὶ Φαίδρου λέγειν τι , ὡς | ||
: ὅσον δὲ [ τῆς ] ἐκ τῆς συντόμου ταύτης ἀναπτύξεως , πολλὴν ἐπίδοσιν ἑαυτῷ παρέξει , ἐάνπερ ᾖ εὐφυεῖ |
ζυγῷ καὶ Ὑδροχόῳ καὶ Παρθένῳ , καὶ παντὶ δὲ εἴδει μαντικῆς χρηστέον . Θηρεύειν δὲ ἐν τοῖς θηριώδεσι ζῳδίοις τὴν | ||
πετομένων ἢ ἀρνῶν σφαττομένων μηνύσαι τι τῶν κρυπτομένων οὐδὲ μέχρι μαντικῆς ἡ μετ ' ἐκείνων σοι συνήθεια , καίτοι καὶ |
ἢ τοιᾶσδε ὃ μέλλει συμβῆναι τεκμαίρεσθαι : καὶ ἀπὸ τῆς ἀνατομῆς τῶν ζῴων τὰ ὅμοια νοεῖν . σχίζοντες γὰρ μέσον | ||
καὶ κοινωνεῖ τῶν αὐτῶν νοσημάτων : καὶ φανερῶς διὰ τῆς ἀνατομῆς δείκνυται τοὺς σπερματικοὺς ἔχον πόρους καὶ τὸ μέγιστον τοῦ |
ἑαυτῶν . , εἶα , ἄγε , ἄγε δή . προσφωνήσεως , ὤ ὠή . . εἴθε . , μή | ||
ἢ μᾶλλον προσφωνηματικόν . διαφέρει δὲ τῆς διὰ τοῦ ὦ προσφωνήσεως ὅτι τοῦτο μὲν ψυχῆς ἀπαθοῦς , τὸ δὲ ἆ |
ἐπείπερ ἔγνως ἀκριβῶς πάντα τάδε , ἄκουε πάντα νῦν μέρη τραγῳδίας , ἃ πρὶν ὁ Εὐκλείδης τε καὶ λοιποὶ πόσοι | ||
ἐκ μετεώρου τοῖς θεαταῖς διαλέγοιτο : | θαυμάσαντα δὲ τῆς τραγῳδίας αὐτὸν ] θαμὰ ὁμιλεῖν ἅμα τῷ παιδὶ τοῖς τοῦ |
τὸ δεύτερον ἔτος ὁ ναὸς ἐπετελέσθη . Τῶν δὲ τῆς ἀληθείας ἱστοριῶν Ἕλληνες οὐ μέμνηνται , πρῶτον μὲν διὰ τὸ | ||
μάγων , οἳ τὰ φύσεως ἔργα διερευνώμενοι πρὸς ἐπίγνωσιν τῆς ἀληθείας καθ ' ἡσυχίαν τὰς θείας ἀρετὰς τρανοτέραις ἐμφάσεσιν ἱεροφαντοῦνταί |
τὰς ἀρετὰς καὶ κακίας τῶν σιτίων καὶ τῶν ὄψων πολυπραγμοσύνην ἀτέχνου τινὸς εἶναί σοι δοκεῖ , καὶ ταῦτα τοῦ γενναιοτάτου | ||
ἄτεχνος , ἂν τὸ ἓν ἐκεῖνο προσλάβῃ , τεχνίτης ἐξ ἀτέχνου ἀποτελεῖται ἐκ καταλήψεως μιᾶς , ἀποκληρωτικὸν λέξει . ἐπὶ |
πιθανῶς δὲ ὁ Εὐριπίδης τὸν μῦθον προσήρμοσεν : ὁ γὰρ φυσικὸς λόγος τὸν ἥλιον ἀποδείκνυσι τὴν ἐναντίαν ἰόντα πορείαν τῷ | ||
, ὅτι ὁ θυμός ἐστι φυσικός , ὅτι δέ ἐστι φυσικὸς δῆλον , διότι καὶ κατὰ γενεὰς ἐπακολουθεῖ . εἰ |
στοιχεῖόν ἐστιν , ἐξ ἧς καὶ τὰ λοιπὰ μέρη τῆς μηχανικῆς ἀνήρτηται , τί ποτ ' ἐστὶν καὶ τί βούλεται | ||
λόγων καταπαῦσαι , μεταβῆναι δὲ ἐπ ' ἄλλο μέρος τῆς μηχανικῆς . . Πρῶτον μὲν δεῖ τοὺς οἰκοδομοῦντας πύργους ὀρύξαντας |
τε λέγουσι καὶ Λεοντεύς , εἷς τῶν ἐπ ' ἄκρον Ἐπικούρου μαθητῶν , πρὸς Λυκόφρονα γράφων , τιμᾶσθαί τέ φησι | ||
δεσμῷ τινι ἀφύκτῳ πεδηθείς . ἀνήρ τις ἦν διὰ τῶν Ἐπικούρου λόγων τὴν ψυχὴν ἐκνευρισθεὶς καὶ θῆλυς γενόμενος , ὁ |
χαλεπός : ἦ γάρ ; Ἔοικεν . Ὁ δέ γε φιλόσοφος , τῇ τοῦ ὄντος ἀεὶ διὰ λογισμῶν προσκείμενος ἰδέᾳ | ||
οὐκ ὀφείλει καλεῖσθαι πολιτικὸς ἢ ῥαψῳδὸς ἢ νομοθέτης , ἀλλὰ φιλόσοφος . Τὸ γὰρ σοφὸν καλεῖν ὑπερβαίνει τὰ ἀνθρώπινα μέτρα |
] ἂν [ ἑνότης ] : δύναται γὰρ ἐκ τῆς ὁμοιότητος ὑπάρχουσι διαιώνιον ἔχειν τὴν τελείαν εὐδαιμονίαν , ἐπειδήπερ οὐχ | ||
. αἱ δὲ βάλανοι καλούμενοι ἀπὸ τῆς πρὸς τὰς δρυινὰς ὁμοιότητος διαφέρουσι παρὰ τοὺς τόπους . αἱ μὲν γὰρ Αἰγύπτιαι |
; καὶ διὰ τί ἐστι κύκλος ; τῆς τοῦ ὁρισμοῦ ἀποδόσεως μηδετέραν δυναμένης ἱστᾶν τουτωνὶ τῶν ζητήσεων . ἐπεὶ οὖν | ||
συζύγως ἀμειβόμενος καὶ ὡς ἀφορίζονται οἱ Πυθαγορικοὶ δικαιοσύνην λέγοντες δύναμιν ἀποδόσεως τοῦ ἴσου καὶ προσήκοντος ἐμπεριεχομένην ἀριθμοῦ τετραγώνου περισσοῦ μεσότητι |
ἀληθεῖς συμφωνοῦσι λόγοι : ληψόμεθα δὲ τὰ ζητούμενα ἐκ τῆς ἐκτεθείσης διαγραφῆς : ἐν ἑκάστῳ μὲν οὖν τῆς ψυχῆς πάθει | ||
καὶ ἕξ . Τούτων προληφθέντων ἐπισκεψώμεθα ἑξῆς τὰ διὰ τῆς ἐκτεθείσης ῥήσεως ὑπὸ τοῦ Ἀριστοτέλους λεγόμενα , ἐνταῦθα μὲν πάνυ |
δοκεῖν , παρ ' ὃν αἱ βόες , πῶς οὐκ ἐναργείας πρόσω ; τοὺς δὲ λέοντας οὐδ ' ἂν ἀφερμηνεῦσαί | ||
ὅτι , εἰ ληφθείη τις ὕλη , ἐξ αὐτῆς τῆς ἐναργείας ὁ ἔλεγχος , ὥσπερ ἐφ ' ὧν ἐθήκαμεν πρότερον |
] τ [ ] [ ] ἑτερα [ ] [ ἐπαγωγῆς ] [ ] κα [ ] [ ] θι | ||
καὶ ὑπάρχοντα ταῖς οὐσίαις ἢ ἐκ τῶν περιεχομένων δι ' ἐπαγωγῆς ἢ ἐκ τῶν περιεχόντων διὰ συλλογισμοῦ : ὡς κατὰ |
ἐριστικοὶ ἀλλὰ τὸ ὅλον τοῦτο πειραστικοί . ὁ δέ γε Βρύσων κατὰ κοινόν τι τετραγωνίζειν ἐπιχειρῶν καὶ οὐ κατὰ τὸ | ||
συμπεράσματα , οἱ δὲ παρὰ τὰς ἐν ἰατρικῇ Ὥσπερ ὁ Βρύσων ἐλέγχεται μὴ τετραγωνίζων τὸν κύκλον διὰ τὸ μὴ ἐκ |
καὶ ἔστιν ἡ μὲν ἀρχή : δεῦρ ' αὖτε θεὰ φιλόμολπε , τῆς δέ : χρυσόπτερε παρθένε , ὡς ἀνέγραψε | ||
αὖτ ' ἐς οἶκον τὸν Κλεησίππω , ἱανοκρήδεμνος ἱανόκροκα χρυσοκόμα φιλόμολπε : κύκνος ὑπὸ πτερύγων . . . [ ] |
τί πράγματα ἔχεις ; ἢ μικρὸν ἔκδεξαι καὶ ἀχθείσης τῆς θεωρίας κάθισον εἰς τοὺς τῶν συγκλητικῶν τόπους καὶ ἡλιάζου . | ||
καὶ αὐτοὶ τὸν ἔρωτα τῆς τῶν αἰεὶ καὶ ὡσαύτως ἐχόντων θεωρίας κατὰ τὸ συνεχὲς αὔξειν πειρώμεθα μανθάνοντες μὲν τὰ ἤδη |
ἦλθεν , τετάρτῳ δὲ διὰ τί τὸ διαλογικὸν εἶδος τῆς λογογραφίας ἐπετήδευσε , πέμπτῳ δὲ τίνα συμπληροῦσι τοὺς διαλόγους , | ||
λανθάνει σε ὅτι οἱ μέγιστον φρονοῦντες τῶν πολιτικῶν μάλιστα ἐρῶσι λογογραφίας τε καὶ καταλείψεως συγγραμμάτων , οἵ γε καὶ ἐπειδάν |
περὶ τὸ ποσὸν τὸ διωρισμένον καταγινόμεναι προτερεύουσι τῆς γεωμετρίας καὶ ἀστρονομίας ὡς τούτων περὶ τὸ ποσὸν τὸ συνεχὲς καταγινομένων . | ||
τοίνυν τὰ μέγιστα καὶ κυριώτατα μέρη διαιρουμένου τοῦ δι ' ἀστρονομίας προγνωστικοῦ , καὶ πρώτου μὲν ὄντος καὶ γενικωτέρου τοῦ |
πῶς οὖν ἄν τις ἐπιδείξαι μᾶλλον τὴν πεπλεγμένην ἐκ τῆς ἐκπυρώσεως ἀκοσμίαν ἢ τὰ φύσει συνυπάρχοντα δεικνὺς ἀπαρτώμενα τῆς συζυγίας | ||
δὲ καὶ Διογένης ἡνίκα νέος ἦν συνεπιγραψάμενος τῷ δόγματι τῆς ἐκπυρώσεως ὀψὲ τῆς ἡλικίας ἐνδοιάσας ἐπισχεῖν . ̈ , Ἡράκλειτος |
μᾶλλον μὲν λόγῳ κέχρηται ἧττον δὲ ἔργῳ ὡς ἐπὶ τῆς γραμματικῆς , ἢ μᾶλλον μὲν ἔργῳ κέχρηται ἧττον δὲ λόγῳ | ||
ἡ τέχνη , συσταίη δ ' ἂν ὁ βίος χωρὶς γραμματικῆς : αἱ δὲ οὔτε ἀναγκαῖαι οὔτε χρήσιμοι : οἷον |
. Ἐπιληψία ἐστὶν , ὡς εἴρηται ἐν τῷ τρίτῳ τῆς διαγνωστικῆς , ὅταν πεσών τις ἐξαίφνης σπᾶται καὶ ἀφρίζῃ ὅπερ | ||
δριμέος . Ἀποπληξία ἐστὶν , ὡς ἐν τῷ τρίτῳ τῆς διαγνωστικῆς εἴρηται , ὅταν ἐξαίφνης τις πεσὼν ἀναίσθητος καὶ ἀκίνητος |
ταῖς μέσαις ἐναρμόνιον πυκνὸν ᾧ νῦν χρῶνται οὐ δοκεῖ τοῦ ποιητοῦ εἶναι . ῥᾴδιον δ ' ἐστὶ συνιδεῖν , ἐάν | ||
τῷ Συμποσίῳ ταυτί : καίτοι Παυσανίας γε ὁ Ἀγάθωνος τοῦ ποιητοῦ ἐραστὴς ἀπολογούμενος ὑπὲρ τῶν ἀκρασίᾳ συγκαλινδουμένων εἴρηκεν ὡς καὶ |
τέχνῃ τινὸς ἀπείρου τὸν Ἀγαμέμνονα περισχοῦσα πέλεκυν ἐς αὐτὸν ἧκεν ἀμφήκη τοῦτον , ὃς καὶ τὰ δένδρα αἱρεῖ τὰ μεγάλα | ||
ὑπὸ σεῖο κρατεῖται : τοῖον ἔχεις ὑποεργὸν ἀνικήτοις ἐνὶ χερσὶν ἀμφήκη πυρόεντ ' αἰειζώοντα κεραυνόν : τοῦ γὰρ ὑπὸ πληγῇς |
, Ἑρμοκράτη τὸν Ἕρμωνος ” . ὥστε θαυμάζειν με , Τερεντιανὲ ἥδιστε , πῶς οὐ καὶ εἰς Διονύσιον γράφει τὸν | ||
ἐνεδείξατο δύναμιν . ταῦτα γὰρ οἶμαι καὶ τὰ παραπλήσια , Τερεντιανὲ ἥδιστε , κἂν αὐτὸς ἐκ πείρας ὑφηγήσαιο . Ἡμῖν |
καὶ τὸ περὶ τῶν ἀτόμων δόγμα παλαιόν ἐστιν ἀνδρὸς Σιδωνίου Μώχου πρὸ τῶν Τρωικῶν χρόνων γεγονότος . . . . | ||
καὶ τὸ περὶ τῶν ἀτόμων δόγμα παλαιόν ἐστιν ἀνδρὸς Σιδωνίου Μώχου πρὸ τῶν Τρωικῶν χρόνων γεγονότος . τὰ μὲν οὖν |
γνωσθέντος γὰρ τοῦ κατὰ τὸ παράδειγμα ἑστῶτος καὶ τὸ τῆς εἰκόνος αὐτοῦ , ὃν δὴ χρόνον λέγουσιν εἶναι , τάχ | ||
Εὔπολις εἴρηκε τὴν Ξανθίου τοῦ σιδηρέως , οὗ ἐπὶ τῆς εἰκόνος ἐπιγέγραπται σιδηρόφυσα . τὰ δὲ ἐργαλεῖα τούτων φῦσαι ἀκροφύσια |
δοκέει πληθύεσθαι ὁ Νεῖλος τοῦ θέρεος : τὴν χειμερινὴν ὥρην ἀπελαυνόμενος ὁ ἥλιος ἐκ τῆς ἀρχαίης διεξόδου ὑπὸ τῶν χειμώνων | ||
πράττειν καὶ ἐν τοῖς πρώτοις τῶν ἀστῶν εἶναι προῄρητο . ἀπελαυνόμενος δὲ πανταχόθεν ὑπὸ τῶν ἐπιχωρίων καὶ οὐχ ὅπως ἐν |
δηλονότι καὶ ἡ μετὰ λόγου πρακτικὴ ἕτερον τῆς μετὰ λόγου ποιητικῆς ἕξεως . δεῖ δὲ ἐξακούειν τὴν ἕξιν ἐπ ' | ||
τούτων κρείττων ὤφθη ὁ Πλάτων . ἀπώνατο μὲν γὰρ τῆς ποιητικῆς τὸ ὑμνῆσαι τὴν τάξιν τῶν ὄντων , ὑπερέβαλεν δ |
Λουκιανὸς δὲ ὁ ἐκ Σαμοσάτων , ἀνὴρ σπουδαῖος ἐς τὸ γελασθῆναι , Δημώνακτος φιλοσόφου κατ ' ἐκείνους τοὺς χρόνους βίον | ||
αἰσχρῶν ᾀσμάτων , ὧν εἰς τοὺς συνόντας ποιοῦσιν εἵνεκα τοῦ γελασθῆναι , τούτους ἀγαπᾷ καὶ περὶ αὑτὸν ἔχει . καίτοι |
Περικλέα ἤδη γηράσκοντε . καὶ Ἀγάθων δὲ ὁ τῆς τραγωιδίας ποιητής , ὃν ἡ κω - μωιδία σοφόν τε καὶ | ||
ἐστιν εἰς τοὐπίσω , καὶ ἐξ ὑποστροφῆς , ὡς ὁ ποιητής : παλίντονα τόξα τιταίνων . . . . Ἄλλως |
αἱ δὲ κακίαι καὶ ποιητικὰ καὶ τελικά ἐστι κακά : ἀπογεννῶσι γὰρ τὴν κακοδαιμονίαν καὶ συμπληροῦσι , μέρη αὐτῆς γινόμενα | ||
ὁ λόγος οἶδε σύμμετρα ; ἔπειτα δὲ προσῆκε τοῖς ξανθὴν ἀπογεννῶσι χολὴν τῷ σώματι πλείω τοιαῦτα οὖρα ἐργάζεσθαι , οἷα |
τῶν ἀγαθῶν , ὁ δὲ πλοῦτος ἐπὶ τὴν πολυτέλειαν καὶ ἀφέλκει τῆς σωφροσύνης . δυσχερὲς ἄρα πλουτοῦντα σωφρονεῖν ἢ σωφρονοῦντα | ||
λαβόντας παραγενέσθαι . συνδραμόντων δὲ πολλῶν ἐν χοροῦ σχήματι προθύμως ἀφέλκει τε τοὺς λίθους ἀπὸ τοῦ ἄντρου καὶ καθικετεύσας τὸν |
δηλωθέντων μοχθηρίας καὶ περὶ τὰ φαῦλα λιχνείας ἐμφανίσαι τὴν τῶν παιδευσάντων διδασκαλίαν . Τοῖν μὲν ξένοιν ἐπεμελήθην ὡς παρεκάλεις , | ||
δηλωθέντων μοχθηρίας καὶ περὶ τὰ φαῦλα λιχνείας ἐμφανίσαι τὴν τῶν παιδευσάντων διδασκαλίαν . . . . καὶ Λαμψακηνοὶ Ἀναξαγόραν ξένον |
' ἀκοῆς κατακηλοῦσα : ἢ ἡδονὴ ἐκ λόγου τε καὶ μουσικῆς ἢ δι ' ἀπάτης γινομένη . δʹ Ἐπιχαιρεκακία δὲ | ||
ποιητῶν δείκνυται ὄντα . ἀλλὰ μὴν καὶ τὰ περὶ τῆς μουσικῆς ἐφλυάρησάν τινες εὑρετὴν Ἀπόλλωνα γεγενῆσθαι , ἄλλοι δὲ Ὀρφέα |
εἶδος τὸ εἶναι τὸν ἐπιμερίζοντα κακοποιὸν καὶ μόνον τὰ τῆς κυβερνήσεως σημαίνοντα καὶ τὸ εἶναι κατὰ πῆξιν ἀκάκωτον ἐν τόπῳ | ||
ζῳδίου ἐν ᾧ ἐστιν , καὶ ποιεῖν τὴν ἀρχὴν τῆς κυβερνήσεως τῶν ἡμερῶν ἀπ ' ἐκείνου τοῦ ἐννατημορίου τῆς μοίρας |
ἡ ἑξῆς θεωρία παραστήσει . Καταψηφισάμενος ὁ Ἀριστοτέλης τῆς Πλατωνικῆς ὑπογραφῆς τῶν πρός τι , διότι τὸ ζῷον καὶ τὴν | ||
ἔχειν τοῦ ποιεῖν ἅπαντας κακῶς . Ἔτι ἀναμνήσομεν δι ' ὑπογραφῆς ἤτοι εἰκόνος ἢ ἀνδριάντος ἢ τάφου ἢ τῶν τοιούτων |
οὐρανὸν ἀηδόνες ἀπὸ γῆς ἵπτανται : τολμᾷ γὰρ ἀνάγειν ὑπὲρ ᾠδῆς εἰς αὐτὸν οὐρανὸν ὁ μῦθος ὄρνιθας . . . | ||
τὸν νόμον τὸν ἁρμόζοντα τοῖς ἱππικοῖς διὰ μολπῆς , ἤγουν ᾠδῆς , Αἰολίδος , ἤγουν Θηβαϊκῆς ἢ Πινδαρικῆς . πέποιθα |
γραμμάτων , ὃ καθάπερ ἐν τῷ ζῴῳ κεφαλὴ τῆς ὅλης νομοθεσίας ἐστίν . ἤδη γὰρ ἀναλαμβανόμενος καὶ ἐπ ' αὐτῆς | ||
, τὰ δ ' ἀπολείπει σχεδόν : πρὸς γὰρ τέλει νομοθεσίας ἡ δικῶν ἀκριβὴς νόμων θέσις ἅμα καὶ διαίρεσις ὀρθότατα |
ζῴων τὸν ἄνθρωπον λόγῳ τε καὶ μεταβατικῇ φαντασίᾳ καὶ ἐννοίᾳ ἀκολουθίας , ἀλλ ' οὔ τοί γε καὶ ἐν τοῖς | ||
συνπλοκῆς ἢ διαζεύξεος ἢ αἰτίας ἢ συλλογισμοῦ ἢ ἀπορίας ἢ ἀκολουθίας ἢ τοῦ μὴ κε - χηνέναι τὴν σύνθεσις . |
τὸν ἐκ νεβροῦ κώλων κατασκευαζόμενον αὐλόν . : Ἐκαλεῖτο δὲ φαινίνδα ἀπὸ τῆς ἀφέσεως τῶν σφαιριζόντων : ἢ ὅτι εὑρετὴς | ||
εἶτα λάθρα ῥίψῃ , καὶ ἐστὶ φαινακίνδα , καὶ συγκοπῇ φαινίνδα . ἀπὸ τοῦ φενακίζειν , ὅ ἐστι ἀπατᾶν . |
δείξομεν , καὶ γωνία ἡ ὑπὸ ΑΒΘ γωνίᾳ τῇ ὑπὸ ΔΓΚ ἐστιν ἴση , καὶ βάσις ἄρα ἡ ἀπὸ τοῦ | ||
β ὀρθαὶ τξ . ἔστι δὲ καὶ ἡ μὲν ὑπὸ ΔΓΚ τῶν αὐτῶν ο , ἡ δὲ ὑπὸ ΛΓΚ ὀρθή |
τῇ ἕνῃ καὶ νέᾳ κατ ' ἐκλογὴν τοῦτον ἐπριάμην , Νουμήνιον μὲν εὐθὺς ἐθέμην καλεῖσθαι , δόξαντα δὲ εἶναι ῥωμαλέον | ||
καὶ τῆς μὲν προτέρας εἰσὶ δόξης οἱ περὶ Ἀρίστανδρον καὶ Νουμήνιον καὶ ἄλλοι πλεῖστοι τῶν ἐξηγητῶν , τῆς δὲ δευτέρας |
, συνιστάντες αὐτὸ ἐκ τριῶν εὐθειῶν : ἀρχὴ γὰρ πάσης ζητήσεως τὸ τί σημαίνει . ὥστε ἡ μία πλειόνων δεῖξίς | ||
πρῶτον καὶ δεύτερον πρόσωπον , συνήθεις οὔσας , συνέβαινε μηδεμιᾶς ζητήσεως τυχεῖν , ἅτε δὴ τῶν μὲν ἀσυνθέτων μεταβατικῶν οὐσῶν |
ὡς γὰρ ὁ κύλινδρος οὐ κατακρατεῖ τῆς περὶ τὸν ἄξονα κυκλικῆς περιαγωγῆς ἀπὸ τῆς ὀρθότητος πλαγιασθείς , οὕτως οὐδὲ ψυχὴ | ||
τῆς ἀναφορᾶς τοῦ ζῳδίου χρόνων ἢ ἀπὸ τῆς τοῦ ἀστέρος κυκλικῆς ἀποκαταστάσεως . Ἥλιος νυκτὸς ὑπὸ γῆν ἄνευ οἰκοδεσποτείας χρηματίσας |
μοῖραν τὴν τιμιωτάτην . τοῦτο δὲ καὶ ἐξ ἐκείνης τῆς ῥήσεως δῆλον ἧς μικρῷ πρόσθεν ἐμνημονεύσαμεν , περὶ δὲ τοῦ | ||
ὢν μειράκιον : τοῦτό φησιν , ἵνα τὸ προπετὲς τῆς ῥήσεως ἐπὶ τὴν ἡλικίαν ἀνενέγκῃ καὶ ἐπὶ τὸ ἐξημμένον , |
εἰς τὸν ξανθὸν , καὶ ἄλλοι ἄλλας : τῆς μέντοι λευκώσεως οὐδεὶς κατηξίωσεν μνημονεύσας , εἰ μὴ ἐγώ : ἣν | ||
Ὁ πρῶτος τῆς ταριχείας τρόπος ἐστὶν ὁ τῆς τοῦ θείου λευκώσεως καθόσον ἡ χρεία καλεῖ , τοσοῦτον προδίδοται : τὸ |
τοῦτο τὸ ” εἰκάδας “ εἶπεν . ἢ τὸ ” εἰκάδας “ . . . ἀλλὰ καὶ . . . | ||
τέλει τῆς σελήνης οἱ τόκοι , διὰ τοῦτο τὸ ” εἰκάδας “ εἶπεν . ἢ τὸ ” εἰκάδας “ . |
μηδ ' ἀληθὲς παρὰ τοῖς πολλοῖς , οἷα τὰ τῆς Στοᾶς ἐστι καὶ ἃ ἐκείνη φησίν , οὐκ ἂν εὐλόγως | ||
. Ξενοκράτης δὲ ὁ Πλάτωνος ἀκουστὴς καὶ οἱ ἀπὸ τῆς Στοᾶς φιλόσοφοι ἔλεγον ῥητορικὴν ὑπάρχειν ἐπιστήμην τοῦ εὖ λέγειν , |
. . . . Παρμενίδης δὲ οὐκ ἂν δόξαι τῆς διαλεκτικῆς ἀπείρως ἔχειν , ἐπείπερ πάλιν Ἀριστοτέλης τὸν γνώριμον αὐτοῦ | ||
τὰ τοιαῦτα ἄττα ἀτεχνῶς σκοτεινὰ καὶ λοξὰ ῥήματα τῆς Ἀριστοτέλους διαλεκτικῆς , τούτῳ δὲ οὐχ ἕξετε προσενεγκεῖν τι βασανιστήριον οὐδὲ |
ὁρίζειν ἀνεπίληπτοι τὸ παράπαν διαμένουσιν , οἱ δ ' ἐξ Ἀκαδημίας , φησίν , ὁμοίας τὰς εὐθύνας τοῖς ἄλλοις φιλοσόφοις | ||
γνώμην τρέ - ψομεν , τουτουσὶ τοὺς ἐκ Λυκίου καὶ Ἀκαδημίας τῆς καλῆς ; οὐ γὰρ μυθολόγοι , οὐδ ' |
ἐρώτημα ἀποκρινόμενον εἰπεῖν ἐμφρόνως : διὸ δὴ καὶ ἐμὲ τῆς ἀποκρίσεως ὑμῖν δίκαιον τὰ νῦν προσλαμβάνειν . Εὖ λέγεις . | ||
: Παλαμήδης ἐξ ἀντιβολῆς ἢ παραλογιστικῶς , νῦν δὲ ἐξ ἀποκρίσεως . Ἀτθίδα καὶ πέλαγος : γράφεται Ἀπίδα καὶ πέλαγος |
φιλίας . . , . ἀντίθετον : τὸ σχῆμα τῆς φράσεως , ὡς ἡμεῖς , Ἀριστοφάνης Θεσμοφοριαζούσαις καὶ κατ ' | ||
ὁ ἐπιφανέστατος , ὃς Τύρταμος ἐλέγετο καὶ διὰ τὸ τῆς φράσεως θεσπέσιον Θεόφραστος ἐκλήθη . τὸ ἐθνικὸν Ἐρέσιος ὡς Ἐφέσιος |
αὑτὸ ὁσημέραι καὶ ὧραι , καθὸ καὶ ὁ Ἀκραγαντῖνός φησι σφαῖρος κυκλοτερής , μονίηι περιηγέι χαίρων σφαῖρον μὲν καλέσας τὴν | ||
οὐ βλασφημία , οὐχ ὁτιοῦν ἅπτεται , ὅταν γένηται “ σφαῖρος κυκλοτερὴς μονίῃ ” . Οὐκ εἰμὶ ἄξιος ἐμαυτὸν λυπεῖν |
τὴν ἀρχήν . ἑκάτερος οὖν τούτων , φησί , καὶ ἐτυμολογεῖν ἐπιχειρεῖ τὸ τῆς ψυχῆς ὄνομα πρὸς τὴν οἰκείαν δόξαν | ||
δὲ κόραις καὶ κόροις ἐστὶν οἰκεῖα , ὥστε πλεοναχῶς τὸ ἐτυμολογεῖν τοὺς Κουρῆτας ἐν εὐπόρῳ κεῖται . εἰκὸς δὲ καὶ |
φαντασίας καθάπερ εἰκόνες συνεστῶτα : ὅταν δ ' ἄνωθεν τὴν ἐπίρροιαν ἔχῃ ἡ φαντασία , τῆς ἀληθείας γίγνεται μίμησις : | ||
: μέσον γὰρ ἀπείρξας διά τινος τείχους τὴν τῶν ὑδάτων ἐπίρροιαν , συναπεῖρξεν ἐκ τοῦ πρὸς θάλασσαν καὶ τῶν πνευμάτων |
σπεύδηι κἠς βάσανον αἰτῆι , προσδίδωμι κἀμαυτόν : λαβών , Θαλῆ , στρέβλου με : μοῦνον ἠ τιμή ἐν τῶι | ||
καὶ πέμπει ἄλλον ἀλλαχοῦ , Πυθαγόραν μὲν ἐπὶ μουσικήν , Θαλῆ δὲ ἐπὶ ἀστρονομίαν , Ἡράκλειτον δὲ ἐπὶ ἐρημίαν , |
; παραινῶ δή σοι τῷ θέρει μὲν τὰ ἀπελθόντα τῆς μνήμης αὖθις εἰσάγειν , τοῦ χειμῶνος δὲ πλάττειν λόγους ὑφ | ||
, οἷς αὐτὸς παρῆν . ἐπεξελθών : ἐρευνῶν εὐνοίας ἢ μνήμης : εὐνοίας ἐπὶ Λακεδαιμονίων , μνήμης ἐπὶ Ἀθηναίων ἔχοι |
πάντα τελείεται ἀνθρώποισι . δοιαὶ γάρ τε πύλαι ἀμενηνῶν εἰσὶν ὀνείρων : αἱ μὲν γὰρ κεράεσσι τετεύχαται , αἱ δ | ||
οὐχ ἥκιστα τῶν ὑπομενόντων ὀδυνώμενος . ἀλλ ' ἐπειδὴ τοῖς ὀνείρων κριταῖς ἀληθεύειν ἀναγκαῖον θεῖα λόγια διερμηνεύουσι καὶ προφητεύουσι , |
ὁρισμὸς τοῦ φυλλορροεῖν . Εἶπε μὲν περὶ τῆς τῶν ὅρων ἀκολουθήσεως τῆς ἐν ταῖς ἀποδείξεσι καὶ τῶν ὅρων καθόλου , | ||
δοκῶ καὶ ἀπελέγξαι , ὡς διὰ πάντων τὸν περὶ τῆς ἀκολουθήσεως λόγον ἀληθῆ δείκνυσθαι , καὶ δι ' ὧν αὐτόθεν |
, ἀλλὰ καὶ τὴν Σελήνην ὁμοίως τῷ Ἡλίῳ σκέπτου . Πέμπων ἐπιστολὰς ἐπιτήρει τὴν Σελήνην συνοῦσαν τῷ Ἑρμῇ ἢ ἐφορῶσαν | ||
Σελήνην πῶς κεῖται ἵνα ἐκ πάντων τὸ ἀληθὲς προμάθῃς . Πέμπων ἐπιστολὰς ἐπιτήρει τὴν Σελήνην συνοῦσαν τῷ Ἑρμῇ ἢ ἐφορῶσαν |
Ἄρης δ ' οὐκ ἀγαθῶν φείδεται , ἀλλὰ κακῶν . Ἀβδήρων προθανόντα τὸν αἰνοβίην Ἀγάθωνα πᾶς ' ἐπὶ πυρκαϊῆς ἥδ | ||
ἡ ἀρχὴ ἡ Ὀδρυσῶν μέγεθος ἐπὶ μὲν θάλασσαν καθήκουσα ἀπὸ Ἀβδήρων πόλεως ἐς τὸν Εὔξεινον πόντον μέχρι Ἴστρου ποταμοῦ : |
καὶ οὗτος , καὶ ἄρθρον οὐκ ἐπιδέχονταιοὐδὲ . γὰρ ἕνεκα διαστολῆς παραλαμβάνεται , ἐπεὶ οὐδὲ αὐτὰ διαστέλλει , συνεμπεσόντα τοῖς | ||
γνωστόν , τοῦ τέλους ἐκθλιβέντος . ἔπειτα , εἰ ὑπὲρ διαστολῆς τῶν μεταβατικῶν πλαγίων αἱ σύνθετοι γεγόνασι , περισσὸν ζητεῖν |
θερμότατον ὁ τρισάθλιος ἀναδιδῷ τῇ γλώττῃ . : Φιλόξενον τὸν Ἐρύξιδος , ἐκεῖνος γάρ , ὡς ἔοικεν , . . | ||
. : Θεόφιλος δέ φησιν : Οὐχ ὥσπερ Φιλόξενον τὸν Ἐρύξιδος : ἐκεῖνος γὰρ , ὡς ἔοικεν , ἐπιμεμφόμενος τὴν |
μέσης κωμωιδίας τύπος οἷός ἐστιν ὁ Αἰολοσίκων Ἀριστοφάνους καὶ οἱ Ὀδυσσεῖς Κρατίνου καὶ πλεῖστα τῶν παλαιῶν δραμάτων οὔτε χορικὰ οὔτε | ||
καὶ Ὀδρυσία λέγεται . καὶ Ὀδρύσης λέγεται καὶ Ὀδρυσίτης . Ὀδυσσεῖς , πόλις Ἰβηρίας . ἀρσενικῶς . καὶ τὸ ἐθνικὸν |
πατρὶ αἰτῶν θυγατέρα πρὸς γάμον , οὐκ ἔδωκεν , ἐρᾷ εἰδώλου ἡ κόρη , καὶ κρίνεται ὁ μάγος φαρμάκων . | ||
εἴδωλον , τοῦτ ' ἔστι τὸ σῶμα , μὴ καὶ εἰδώλου εἴδωλον ἔχειν . εἰδώλου δὲ εἴδωλον τὴν εἰκόνα ἔφη |
ὑπὸ τῆς ἐν τῷ λέγειν θερμότητος πρὸς τὰ ἑπόμενα τῆς βίβλου βαθμηδὸν ὑπεράλλεται . οἱ δ ' ἐν τῷ δείπνῳ | ||
ἡ Ἀλήθεια Πρωταγόρου ἀλλὰ μὴ παίζουσα ἐκ τοῦ ἀδύτου τῆς βίβλου ἐφθέγξατο ; Ὦ Σώκρατες , φίλος ἁνήρ , ὥσπερ |
φησιν ἐπ ' αὐτῶν ἐν τῷ δευτέρῳ Τῶν καθόλου λόγων Ἐρασίστρατος , ἄξιον ἐπακοῦσαι τῆς λέξεως : “ τοῖς δ | ||
εἴτε πάθος χρὴ καλεῖν , οὐ γίνεται κατὰ περίωσιν , Ἐρασίστρατος ἔδειξεν ἐλέγξας τὴν τοῦ Ἑστιαίου δόξαν . γίνεται τοίνυν |
τοὺς πλακοῦντας οἱ πρότερον δημιουργοὺς ἐκάλουν . Μένανδρος Ψευδηρακλεῖ : καταμεμφόμενος δὲ τοὺς μαγείρους ὡς ἐπιχειροῦντας καὶ οἷς μὴ δεῖ | ||
παραγραφικὸν δέ ἐστι λόγος τὴν δίκην ὡς οὐ δεόντως εἰσαγομένην καταμεμφόμενος : ἔχει δὲ κοινωνίαν πρὸς τὴν παραγραφὴν τὴν στάσιν |
. ὥστε οὔτε ὁ διὰ τῆς διαιρέσεως οὔτε ὁ ἐξ ὑποθέσεως συλλογιζόμενος ἀνάγκην τινὰ ἐπάγει τοῦ συντίθεσθαι καὶ ἓν γίνεσθαι | ||
οὐδὲν γὰρ ἀδύνατον ἕπεται . γίνεται γὰρ συναγόμενον ἐκ τῆς ὑποθέσεως τῆς τὸ Β τινὶ τῷ Γ ὑπάρχειν λεγούσης καὶ |
ἐλαχίσταις καὶ ἀδηλοτάταις πλὴν τῷ πεμπομένῳ . Εἶτα ἀφικομένου τοῦ βυβλίου παρ ' ὃν δεῖ , ἐξεγράφετο καὶ τὰ ἐπισεσημασμένα | ||
- ] [ ὁ ] Ἐπίκουρος ἄρχοντα [ ] τοῦ βυβλίου [ ] Φύρσωνι γοῦν [ ] γράφων : ἀπέστειλα |
καὶ δογμάτων γενόμενον , οὐ μελέτης δίχα καὶ τῆς τοιαύτης ἀσκήσεως σοφὸν εὕροι γενόμενον , ἀλλὰ κἂν μάχας λέγῃ καὶ | ||
καὶ ἑτέρων συγκροτοῦντες . τὸ δὲ πλέον ἐστὶν αὐτοῖς τῆς ἀσκήσεως ἐν τῷ λέγειν ἃ μὴ δεῖ : τὸ γὰρ |
καὶ περὶ θεολογίαν καταγίνεται , συμβάλλεται δὲ εἰς εἴδησιν τῆς θεολογίας τὸ μαθηματικόν , οὗτινος μέρος ἐστὶν ἡ γεωμετρία . | ||
καὶ πράττοντας [ ] κατὰ τὸ διὰ [ τῆς ] θεολογίας [ ] οὐσιῶδες ? ἔργον καὶ 〚 υ 〛 |
διεστραμμένης ἤδη διὰ τὴν πλησμονὴν τῆς γεύσεως , ἀλλ ' ἀθίκτου τῆς ἐπιθυμίας οὔσης πρὸ δείπνου παρατέθεικα . τῶν δ | ||
, ἀρσενίκου , θείου ἀπύρου # αʹ , καὶ θείου ἀθίκτου # αʹ , σανδαράχης # αʹ . Λείωσον ῥαφανίνῳ |
οἰκίαν τοῦ Ἱέρωνος τὴν εὐδαίμονα : τὸ δὲ ὅθεν ὁ πολύφατος μέχρι τοῦ Κρόνου παῖδα , διὰ μέσου οὕτως : | ||
: καυστικὸν ἢ λαμπρόν ἄεθλα : ἔπαθλα ἔλδεαι : ἐπιθυμεῖς πολύφατος : πολύφημος ἀφνειάν : πλουσίαν θεμιστεῖον : δίκαιον πολυμάλῳ |
καὶ λογιστικὴν ἔμφασιν ποιεῖν τὸ μέλος διαφορώτερον , ἀλλὰ τέρψιν ἀκοῆς προστιθέναι μόνον , ὁ δὲ διὰ τιμὴν τῶν θεῶν | ||
λόγων ἀνθρώποις ἐμφύτων καὶ τῆς ψυχῆς αὐτῆς , οὐχὶ τῆς ἀκοῆς μόνης ἐφαπτομένων , ποικίλας κινοῦσαν ἰδέας ὀνομάτων νοήσεων πραγμάτων |
φησιν ὁ Πίνδαρος . καὶ παρατίθεται τὰ Φιλίστου καὶ τὰ Τιμαίου . . . . , : Δεινομένης δὲ υἱὸς | ||
] τὸ Μάκριδος , ὃ νῦν ἱερὸν Μηδείας καλεῖται . Τιμαίου λέγοντος ἐν Κερκύραι τοὺς γάμους ἀχθῆναι , Διονύσιος ὁ |
τῶν ἄλλων κοινολογίᾳ καὶ τὰς συμβολὰς ἀποδιδόντων , τοῦ δὲ Ζήνωνος ἡσυχίαν ἄγοντος , φιλοφρονησάμενοι καὶ προπιόντες οἱ ξένοι „ | ||
. . , . . τάχα δὲ καὶ τοῖς ἀπὸ Ζήνωνος σύμφωνος ἡ δόξα , διὰ πάσης οὐσίας πεφοιτηκέναι τὸν |
εἴσεται τοῦ λεγομένου τὴν ἀλήθειαν , ἐν μὲν τῷ τῆς εἰσπνοῆς χρόνῳ μόνῳ τῆς ὀσμῆς αἰσθόμενος , ἐν δὲ τῷ | ||
' αὐτῶν ἀναγκαῖον ἦν ἐπιτελεῖσθαι : διὰ μὲν γὰρ τῆς εἰσπνοῆς ἡ τῶν ἀτμῶν γίνεται διάγνωσις , διὰ δὲ τῆς |
εἰρημένων , λευκὰ δὲ τῶν ἐπὶ τῆς τοῦ Διός , ὑπόκιρρα δὲ τῶν ἐπὶ τῆς τοῦ Ἄρεως , ξανθὰ δὲ | ||
καλούμενα παρήλια νέφη ἐξ ἑνὸς μέρους ἔχων ἢ σχήματα νεφῶν ὑπόκιρρα καὶ ὡσεὶ μακρὰς ἀκτῖνας ἀπομηκύνων ἀνέμων σφοδρῶν ἐστι σημαντικὸς |
τοῦ χρόνου παχύτερόν πώς ἐστι πνεῦμα ἡ φύσις καὶ μακρὰν ἀφεστηκυῖα ψυχῆς , κατόπιν δὲ τούτων κἀπειδὰν σχεδὸν ἥκηι τῆς | ||
τοσαύτας γὰρ περὶ τὴν τοῦ Καρκίνου ἀρχὴν οὖσα ὤφθη πολλάκις ἀφεστηκυῖα , ὡς ἐκ τῆς τοιαύτης ἐξετάσεως ε μοιρῶν ἀποδείκνυσθαι |
τουτέστι τῇ γενέσει ἐπιβεβήκασιν . Αὐτὸς δὲ ὁ Διόνυσος τῆς παλιγγενεσίας ἐπάρχει παντὸς τοῦ αἰσθητοῦ . κεʹ Ἀκμὴν ἔχει τῆς | ||
σὺ δέ μου καὶ τὰ ὑστερήματα ἀναπλήρωσον οἷς ἔφης μοι παλιγγενεσίας γένεσιν παραδοῦναι προθέμενος ἐκ φωνῆς ἢ κρυβήν : ἀγνοῶ |
τε δίκης νικᾶσθαι παρὰ τὸ ἀληθές , αὐτοῦ τε τοῦ ἀληθοῦς , κἂν μὴ ὁ τιμωρήσων ᾖ . Αὐτῶν δὲ | ||
ὅσας καὶ ἡμεῖς , ἢ πάντας ἀνάγειν εἰς τὴν τοῦ ἀληθοῦς ἐλέγχου ἄγνοιαν . ἐχρῆν οὖν περὶ συλλογισμοῦ ἐσκέφθαι πρότερον |
, κακοτεχνίην . “ οὕτω δ ' εἶπεν , ἐπειδήπερ ἐναρχόμενος ὁ Πυθαγόρας τοῦ Φυσικοῦ συγγράμματος λέγει ὧδε : ” | ||
συγγράμματα : λέγει δ ' ἐν τῶι Περὶ μαθηματικῆς εὐθὺς ἐναρχόμενος τοῦ λόγου τάδε : καλῶς . . . γέγονεν |
καὶ μύστης γενόμενος συνέταξα δοκῶν † κόρον ἐν ταῖς γραφαῖς τεθεικέναι ἀρχήν , ἀνα - τυποῦμαι καὶ οὐ διαλιμπάνω κάμνων | ||
τοῦ στεφάνου φέγγος : ἐν δὲ τοῖς ἄστροις ὕστερον αὐτὸν τεθεικέναι , ὅτε εἰς Νάξον ἦλθον ἀμφότεροι , σημεῖον τῆς |
πέντε τοῦ δὲ ἐν εἰκοσιδύο πολλοὺς ὀνείρους ἀναγραψαμένων καὶ μάλιστα συνταγὰς καὶ θεραπείας τὰς ὑπὸ Σαράπιδος δοθείσας . Ἔτι καὶ | ||
πέντε τοῦ δὲ ἐν εἰκοσιδύο πολλοὺς ὀνείρους ἀναγραψαμένων καὶ μάλιστα συνταγὰς καὶ θεραπείας τὰς ὑπὸ Σαράπιδος δοθείσας . . : |
τὴν ἀκρόασιν ἐξ ὧν ἂν ὑπείπωμεν . Ἀλλὰ καὶ περὶ διηγήσεως λεκτέον , ὅτι καὶ διὰ πλειόνων καὶ ἐλαχίστων εἴποις | ||
ἐπίλοιπα κοινῶς εἴπω ὑμῖν καὶ ταύτῃ , τῆς πρώην ἁψάμενος διηγήσεως . εἶτα ἀναλαμβάνει τὰ προειρημένα καὶ οἱονεὶ ἀναγνωρισμὸν ποιεῖται |
τοῦ καλλίστου κτήματος , θεοσεβείας , διὰ τριῶν ἐνεχύρων ἢ συμβόλων , δακτυλίου , ὁρμίσκου , ῥάβδου , βεβαιότητα καὶ | ||
ἐπιτάττει αὐταῖς αὖθις , ἐπειδὴ περιβάλλεταί πως διὰ τῶν ἀπορρήτων συμβόλων τὸ ἱερατικὸν τῶν θεῶν πρόσχημα . Ἀληθέστερον δ ' |
τὸν δικαστὴν ἐπάγειν τὴν διήγησιν . Ἀλέξανδρος δὲ ὁ τοῦ Νουμηνίου καὶ Νεοκλῆς οὐ μίαν ἀποδεδώκασιν αὐτῇ τάξιν , ἀλλὰ | ||
λελυμένως ἐπιπυρετήναντι χρονίως ὀλέθρια , οἷόν τι ἐπεπόνθει καὶ ὁ Νουμηνίου υἱός . Ἐξ ὀσφύος ἀλγήματος ἀναδρομαὶ ἐς καρδίην , |
σοφόν , περὶ ὧν Ἀριστοτέλης φησίν , ὅτι παλαιᾶς εἰσὶ φιλοσοφίας ἐν ταῖς μεγίσταις ἀνθρώπων φθοραῖς ἀπολομένης ἐγκαταλείμματα , περισωθέντα | ||
ἐν αἷστισιν ἂν ᾖ πράξεσιν , παρὰ πάντα δὲ ἀεὶ φιλοσοφίας ἐχόμενος καὶ τροφῆς τῆς καθ ' ἡμέραν ἥτις ἂν |