. Τινὲς μὲν οὖν ἐπεχείρησαν καὶ ἀπὸ τῆς τῶν ὀνομάτων ἀναπτύξεως Ἐπικράτους καὶ Μορύχου καὶ Φαίδρου λέγειν τι , ὡς | ||
: ὅσον δὲ [ τῆς ] ἐκ τῆς συντόμου ταύτης ἀναπτύξεως , πολλὴν ἐπίδοσιν ἑαυτῷ παρέξει , ἐάνπερ ᾖ εὐφυεῖ |
οὖν προσάξει ; τί ἱκανὸν ἀποστῆσαι ἡμᾶς τῆς πρὸς θεὸν ὁμοιώσεως καὶ φιλοσοφίας ; χρημάτων δόσις ἢ ἀφαίρεσις ; ἀλλὰ | ||
ὄντως πατέρα ζητεῖν παρακελεύεται κἀκείνου ἔχεσθαι καὶ τῆς πρὸς ἐκεῖνον ὁμοιώσεως πλείστην ἐπιμέλειαν ποιεῖσθαι . καὶ οὕτως ἀμφότερα συμβαίνει , |
] ἂν [ ἑνότης ] : δύναται γὰρ ἐκ τῆς ὁμοιότητος ὑπάρχουσι διαιώνιον ἔχειν τὴν τελείαν εὐδαιμονίαν , ἐπειδήπερ οὐχ | ||
. αἱ δὲ βάλανοι καλούμενοι ἀπὸ τῆς πρὸς τὰς δρυινὰς ὁμοιότητος διαφέρουσι παρὰ τοὺς τόπους . αἱ μὲν γὰρ Αἰγύπτιαι |
τῆς ἀποδείξεως χρησόμεθα διὰ τὸ ταύτην μὲν ἄνευ τῆς πρώτης συμπεπλεγμένης γε αὐτῇ πάντοτε μηδαμῶς εὑρεθῆναι δύνασθαι , ἐκείνην δὲ | ||
ὡς δηλοῖ αὐτῶν ἡ κατὰ τόπον μετάβασις , ἀεὶ μέντοι συμπεπλεγμένης πρὸς τὴν ἐνέργειαν : ὅπερ γὰρ καὶ προσφυῶς ἀνεφθέγξατο |
μηδ ' ἀληθὲς παρὰ τοῖς πολλοῖς , οἷα τὰ τῆς Στοᾶς ἐστι καὶ ἃ ἐκείνη φησίν , οὐκ ἂν εὐλόγως | ||
. Ξενοκράτης δὲ ὁ Πλάτωνος ἀκουστὴς καὶ οἱ ἀπὸ τῆς Στοᾶς φιλόσοφοι ἔλεγον ῥητορικὴν ὑπάρχειν ἐπιστήμην τοῦ εὖ λέγειν , |
γνωσθέντος γὰρ τοῦ κατὰ τὸ παράδειγμα ἑστῶτος καὶ τὸ τῆς εἰκόνος αὐτοῦ , ὃν δὴ χρόνον λέγουσιν εἶναι , τάχ | ||
Εὔπολις εἴρηκε τὴν Ξανθίου τοῦ σιδηρέως , οὗ ἐπὶ τῆς εἰκόνος ἐπιγέγραπται σιδηρόφυσα . τὰ δὲ ἐργαλεῖα τούτων φῦσαι ἀκροφύσια |
πρὸς δὲ τούτοις ὥσπερ νόμον κατεστήσατο ὁ Κῦρος , ὅσα διακρίσεως δέοιτο εἴτε δίκῃ εἴτε ἀγωνίσματι , τοὺς δεομένους διακρίσεως | ||
διακεκριμένον διακεκριμένου διακέκριται , εἰ καὶ ἄλλος ἑκατέρου ὁ τῆς διακρίσεως τρόπος . Καὶ γὰρ τὸ καλὸν τοῦ δικαίου ἕτερον |
κόνιν νῦν τῆς καλῆς βασιλίδος τῆς δῶρον οὔσης τοῦ Θεοῦ φερωνύμως , εἰ καὶ μετωνόμαστο τοῦ τέλους πέλας , Αἰκατερίνα | ||
: τὴν νάρκωσιν , ἀπὸ τῆς νάρκης τοῦ ἰχθύος λεγόμενον φερωνύμως : τὸ γὰρ ὄνομα αὐτῆς ναρκᾷν δεινῶς τοὺς ἁλιέας |
μοῖραν τὴν τιμιωτάτην . τοῦτο δὲ καὶ ἐξ ἐκείνης τῆς ῥήσεως δῆλον ἧς μικρῷ πρόσθεν ἐμνημονεύσαμεν , περὶ δὲ τοῦ | ||
ὢν μειράκιον : τοῦτό φησιν , ἵνα τὸ προπετὲς τῆς ῥήσεως ἐπὶ τὴν ἡλικίαν ἀνενέγκῃ καὶ ἐπὶ τὸ ἐξημμένον , |
, οὕτω καὶ νῦν τῆς Ἀκαδημίας , ἐὰν ὁ θεὸς ἀντιλάβηται , χωρίζοντες ἐάσομεν αὐτὸν ἐφ ' ἑαυτοῦ νῦν εἶναι | ||
δ ' ἂν πλεῖστα γελάσῃ καὶ πίῃ καὶ τῆς Ἀφροδίτης ἀντιλάβηται τὸν χρόνον τοῦτον ὃν ἀφεῖται , κἂν τύχῃ γ |
ὁ παραστάτης πρότερός ἐστι τοῦ τριτοστάτου καὶ ἡ παρανήτη τῆς νήτης , ἐπειδὴ τὸ μὲν πλησιαίτερόν ἐστι τῷ κορυφαίῳ , | ||
βαρυτέρα τῆς νήτης διεζευγμένων . τοῦ δ ' ἀπὸ τῆς νήτης ἕως τῆς τελευτῆς τὸ ὄγδοον λαβόντες καὶ ὑπερβιβάσαντες ἕξομεν |
πρώτην ὠδῖνα τοῦ πλήθους , μᾶλλον δὲ τῆς τοῦ πλήθους μίξεως : πρὸ αὐτοῦ γὰρ ἐξεφάνη τὸ πλῆθος , ὥσπερ | ||
σπέρμα , καὶ ὁρμὴ καὶ ὑπόμνησις καῇ γε περὶ τῆς μίξεως , ὀργῶντος τοῦ σώματος : οἱ γὰρ συνεχῶς πλησιάζοντες |
πολυχρόνιον . εἰ τύχῃ δὲ ἀπολειπόμενός τις τῶν ἀστέρων τῆς προσφόρου μαρτυρίας τὸ ἐνδεὲς περὶ τὴν πόλιν ἐσόμενον ἐντεῦθεν συνοραθήσεται | ||
. ἢν τύχῃ δ ' ἀπολειπόμενός τις τῶν ἀστέρων τῆς προσφόρου μαρτυρίας , τὸ ἐνδεὲς περὶ τὴν πόλιν ἐσόμενον ἐντεῦθεν |
τοῖς ἰατροῖς καὶ χωρίον ἐσκοπεῖτο τῇ νόσῳ κατάλληλον εὖ τε κράσεως ἔχον καὶ θυμηδίαν τινὰ παρέχον τῷ κάμνοντι , ὁ | ||
οἰόν τ ' ἦν τὰ ἐξ ἐκείνων , ἴσοις μέτροις κράσεως συνίστασθαι : ἦ γὰρ ἂν ὁμοιοειδῆ καὶ ὁμοιότροπα , |
: Λιθαργύρου λίτραν α , ἐλαίου λίτ . β , σεραπιάδος τῆς τριόρχεως χυλοῦ λίτ . γ . Ἕψε λιθάργυρον | ||
. κδ , χυλοῦ κράμβης δραχ . η , χυλοῦ σεραπιάδος τῆς τριόρχεως δραχ . ιστ , χυλοῦ καλάμου καρδίας |
ὁρώντων . ἔοικεν γὰρ δὴ πάλαι ὧδε βεβουλευμένῳ περὶ τῆς ὑστάτης ἡμέρας . δηλοῖ δὲ ἡ παρασκευή . καθῆστο μὲν | ||
ἐκράτησεν ἁπάντων Ἀλέξανδρος , τὴν τοῦ Ἰνδοῦ παροικούντων ποταμίαν , ὑστάτης δὲ τῆς Παταληνῆς ἣν ὁ Ἰνδὸς ποιεῖ σχισθεὶς εἰς |
τέλειον εὐθὺ τεχθέντα : σὺ γὰρ ἐξ ἀφανοῦς καὶ κεχυμένης ἀμορφίας τὸ πᾶν ἐμόρφωσας . ὥσπερ οὖν ὅλου κόσμου τάφον | ||
χαλκοῦ λέγομεν γίγνεσθαι τὸν ἀνδριάντα ὡς ἐνυπαρχούσης αὐτῷ καὶ τῆς ἀμορφίας . σχεδὸν οὖν τοῦτο λέγομεν , ὡς ἐκ τοῦ |
οὐκ ἐνεργεῖ , οὐκ ἄρα οὐδὲ τῆς δόξης ἢ τῆς νοήσεώς εἰσι τὰ ἐνύπνια . Ἔτι παρὰ τὸ ἐνύπνιον πολλάκις | ||
οὐδέποτε συντελέσει . οὐδέποτε οὖν ἔσται νενοηκώς : καίτοι πάσης νοήσεώς ἐστι πέρατα , καὶ τῆς πρακτικῆς καὶ τῆς θεωρητικῆς |
καὶ μερῶν καὶ πάντων εὐωνύμων . Καὶ πάλιν διακρίνονται εἰς χροίας τε καὶ γεύσεις : ὁ Κρόνος μαῦρος , μόλυβδος | ||
τῆς βαθυτάτης κατὰ τοῦ δάσους ἢ τῆς ὑπὸ τῶν ἴων χροίας μελαινομένης . ὑπὸ τὸ δάσος τῶν ἴων . * |
, συναγωνιζομένων αὐτῷ τῶν μεγίστων σκαφῶν . τοιαύτης δὲ τῆς διατάξεως γενομένης εὐχὰς ἑκάτεροι τοῖς θεοῖς ἐποιοῦντο , καθάπερ ἦν | ||
πρὸς τὴν ἐξάρχουσαν αἰτίαν καὶ αὐτῆς τῆς ἐν τῷ κόσμῳ διατάξεως : καὶ τὰ μὲν ὡς ἐστερημένα τῆς γνώσεως παραφέρεται |
ἡμᾶς τὰ μετὰ τὸν θάνατον , καθάπερ ἔνιοι τῶν φιλοσόφων θρυλοῦσιν , ὅμως ὅ γε προγεγενημένος βίος γίνεται πολὺ χείρων | ||
' ἀνθρακιᾶς βαδίζειν ἀπαθεῖς : κἀνταῦθα δέ τινες τὴν αὐτὴν θρυλοῦσιν ἱστορίαν τὴν περὶ τοῦ Ὀρέστου καὶ τῆς Ταυροπόλου , |
παραπλοκῆς , οὐ μὴν ἀλλὰ καὶ διὰ τῆς τῶν ὀδόντων ἐπερείσεως : λεῖον γὰρ ὑποπίπτει καὶ οὐ τραχὺ τὸ ἀμιγές | ||
ἀπό τινος , ὑπό τινος μὲν οἷον τῆς τοῦ ποδὸς ἐπερείσεως , ἀπό τινος δὲ ὥσπερ τοῦ Δίωνος , οὕτω |
θρομβοῦται τὸ αἷμα , ἐμφράσσονται δὲ οἱ πόροι οἱ τῆς ἀναπνοῆς , εἶτα , τοῦ πνεύματος ἔνδον ἀποθλιβομένου , ἐπὶ | ||
ἀὴρ σύμμετρος πρὸς τὴν κατάψυξιν ἢ ὁτιδήποτέ ἐστιν ἐκ τῆς ἀναπνοῆς γινόμενον , ὁτὲ δὲ τὸ ὑγρόν : οὐ γὰρ |
μὲν γὰρ σχεδὸν τεσσάρων ἐτῶν κατὰ τὸν οἰκεῖον ἀριθμὸν τῆς τετραετηρίδος τὴν τοῦ βρέφους ἡλικίαν ἡ Σελήνη λαχοῦσα τήν τε | ||
Παναθηναϊκῆς νεώς , ἣν οἱ Ἀθηναῖοι κατασκευάζουσι τῇ θεῷ διὰ τετραετηρίδος : ἧς καὶ τὴν πομπὴν ἀπὸ τοῦ Κεραμεικοῦ ποιοῦσι |
ἀποτελέσματος ἀστέρων πρὸς τὰ ἑῷα καὶ τὰ ἑσπέρια κέντρα ἀεὶ διαθέσεως . Ἑξῆς δὲ τούτοις ὄντος τοῦ περὶ συναρμογῶν λόγου | ||
σοι σώματος ; γεύσῃ ποτὲ ἆρα τῆς φιλητικῆς καὶ στερκτικῆς διαθέσεως ; ἔσῃ ποτὲ ἆρα πλήρης καὶ ἀνενδεὴς καὶ οὐδὲν |
ὡς ἂν ἔχωμεν μνήμης , οὕτω περὶ τῆς τῶν πραγμάτων ὑποστάσεως φερόμεθα . Ἀλλ ' εἴπερ οὔτε αἰσθητόν ἐστι τὸ | ||
ἢ τοὐναντίον δυστυχῆσαι ; ἀλλὰ καθολικῶς μὲν τῆς ἐξ ἀρχῆς ὑποστάσεως [ ὁ ] τῶν ἐπισήμων καὶ μέσων καὶ ταπεινῶν |
Ἔνθα κορυσσομένης ] τὴν ἀρχὴν ποιουμένου τοῦ Τυρσηνικοῦ πελάγους τῆς αὐξήσεως τῇ τῶν κυμάτων φορᾷ . Ὥσπερ γὰρ ἤπειρός ἐστι | ||
ἐναντία . ταῦτα δὲ ἄκρα μεταβολῆς , ὁμοίως δὲ καὶ αὐξήσεως μὲν τὸ πέρας τοῦ κατὰ τὴν οἰκείαν φύσιν τελείου |
οὐσίας θετέον τὴν ἐπιστήμην ταύτην , ἆρά γε νοητῆς ἢ αἰσθητῆς ; πάλιν δὲ τὸ λέγειν μίαν ἐπιστήμην εἶναι πασῶν | ||
ἐφαρμογὴ καὶ ἡ ἀπὸ ταύτης ἰσότης δεικνυμένη παντάπασιν ἔχεται τῆς αἰσθητῆς καὶ ἐναργοῦς ὑπολήψεως . ἀλλ ' ὅμως καὶ τοιαύτης |
; καὶ διὰ τί ἐστι κύκλος ; τῆς τοῦ ὁρισμοῦ ἀποδόσεως μηδετέραν δυναμένης ἱστᾶν τουτωνὶ τῶν ζητήσεων . ἐπεὶ οὖν | ||
συζύγως ἀμειβόμενος καὶ ὡς ἀφορίζονται οἱ Πυθαγορικοὶ δικαιοσύνην λέγοντες δύναμιν ἀποδόσεως τοῦ ἴσου καὶ προσήκοντος ἐμπεριεχομένην ἀριθμοῦ τετραγώνου περισσοῦ μεσότητι |
ἄλλην τινὰ προσθεῖναι πιθανὴν αἰτίαν εἶχεν , ὡς ἐπὶ τῆς ἀναδόσεως τὴν ἔκθλιψιν τῆς γαστρός . τῆς μὲν κοιλίας ἐνθλίβειν | ||
, οὐ τῇ καθάρσει ψιλῇ , σχεδὸν δὲ δοξαστῷ τῆς ἀναδόσεως λόγῳ τὴν φυσικὴν εὐαρέστησιν ὑπεργασάμενον , ἐνίοις δὲ διὰ |
τοῦτο , ὃ προειλήφαμεν καλεῖν μαντικήν , ἐν ἄλλοις ἀποδώσομεν πληρέστερον παρατιθέμενοι τὰ Ἐπικούρῳ καὶ περὶ τούτου δοκοῦντα : νυνὶ | ||
δὲ αὐτόθεν καὶ λύσις ἦν . κοινότερον γοῦν ἐνταῦθα καὶ πληρέστερον πάλιν τὰ περὶ αὐτῶν ἐπεξίωμεν . ἐπεὶ γὰρ πᾶς |
αἱρέσεων , τὸ σκοπεῖν , ἐκ τίνος γένους καὶ ποίας αἱρέσεως ὁ προσδιαλεγόμενός ἐστι , καὶ ἐπεὶ ἑκάστη ἴδιόν τι | ||
μονούμενα , ἤτοι μηδενὸς ἄλλου ἀκολουθοῦντος αὐτοῖς ἢ ἐκ τῆς αἱρέσεως αὐτῶν ἀποβαίνοντος , εἰσὶ μόνα δι ' ἑαυτὰ αἱρετὰ |
' ἠρεμοῦντα , πάλιν κινεῖται καὶ τὰ ἔμψυχα ἐκ παντελοῦς ἠρεμίας . καίτοι πρὸς μὲν τὰ ἄψυχα ἐνσταίη τις ἄν | ||
ἔλαιον σικυώνιον ἢ γλεύκινον ἀλειφόμενον μετ ' ἀνατρίψεως πολλῆς καὶ ἠρεμίας τῶν ἄκρων : ἔστι δὲ ὅτε τινὶ τούτων ἐν |
διεστραμμένης ἤδη διὰ τὴν πλησμονὴν τῆς γεύσεως , ἀλλ ' ἀθίκτου τῆς ἐπιθυμίας οὔσης πρὸ δείπνου παρατέθεικα . τῶν δ | ||
, ἀρσενίκου , θείου ἀπύρου # αʹ , καὶ θείου ἀθίκτου # αʹ , σανδαράχης # αʹ . Λείωσον ῥαφανίνῳ |
καὶ τὸν κλύδωνα τῶν συμφορῶν καὶ τὴν ἀλλοίωσιν τῆς ἐμῆς μορφῆς , ὅθεν μοι ἐπῆλθεν . εἶτα ἀφηγεῖται τὴν πᾶσαν | ||
Λάκωνας λόγος κατέχει , δεινὸν τοὺς ἀκούοντας δελεάσαι καὶ λαμπροτέρας μορφῆς ἔννοιαν αὐτοῖς παρασχεῖν ; εἰ μὲν γὰρ παρ ' |
εἰς τὸν ξανθὸν , καὶ ἄλλοι ἄλλας : τῆς μέντοι λευκώσεως οὐδεὶς κατηξίωσεν μνημονεύσας , εἰ μὴ ἐγώ : ἣν | ||
Ὁ πρῶτος τῆς ταριχείας τρόπος ἐστὶν ὁ τῆς τοῦ θείου λευκώσεως καθόσον ἡ χρεία καλεῖ , τοσοῦτον προδίδοται : τὸ |
ἑτέρου καὶ τῶν ἐναντίων : καὶ ταῦτα γὰρ πάντα μετέχουσιν ἑνώσεως καὶ ὑπάρξεως . ὥστε διελόμενον ποσαχῶς λέγεται ἕκαστον , | ||
φορᾷ : καὶ ἄρκτος ἑπτὰ ἄστροις συμπληροῦται , κοινωνίας καὶ ἑνώσεως ἀνθρώπων , οὐκ ἐπιμιξίας αὐτὸ μόνον , οὖσα αἰτία |
μόνῃ τῶν πεπονθότων ἀλλήλων διαλλάττοντα . Ἴδια δὲ ἑκάστου , καρδίας μὲν ψύξεις τε καὶ θερμότητες ἑκτικαὶ πρώτως αὐτῇ γινόμεναι | ||
] τὸ ἐν ταῖς ἀρτηρίαις τῶι πολὺ κεχωρίσθαι ταύτας τῆς καρδίας . καὶ πάλι πρώτη πληρωθήσεται αἵματος ⌈ πρὸς [ |
ὅτι μὲν οὖν , εἰ ταῦτα περὶ τῆς μακαρίας καὶ ἀφθάρτου φύσεως , καθ ' ἣν μάλιστα νοεῖται τὸ θεῖον | ||
διάθεσιν ἡμῶν ἰσόθεον ποιεῖ καὶ οὐδὲ διὰ τὴν θνητότητα τῆς ἀφθάρτου καὶ μακαρίας φύσεως λειπομένους ἡμᾶς δείκνυσιν . ὅτε μὲν |
: ἀπὸ δαΐζω τοῦ κατακόπτω . αἰχμῇ : τρώσει : παραδοξόλογος . Πηλοῖσι : βορβόροις . ἐφέστιος : ἐγκάτοικος . | ||
: ἀπὸ δαΐζω τοῦ κατακόπτω . αἰχμῇ : τρώσει : παραδοξόλογος . Πηλοῖσι : βορβόροις . ἐφέστιος : ἐγκάτοικος . |
αὑτῆς ἀτιμότερα προσπαθείᾳ πεδηθείη , μνήμην τε ἐνέθηκεν αὐτῇ τῆς ἀλογίας ἀλεξιφάρμακον ἐπιστημῶν τε κάλλος ἀμύθητον ὅσον κατιούσῃ συναπέστειλεν , | ||
, ὡς μόνον τὸν λόγον ἐνεργεῖν ἐν αὐτῷ ὑπὸ τῆς ἀλογίας μηδαμῇ ἐνοχλούμενον , οὗ γενομένου ἡ τοῦ ἀνθρώπου ψυχὴ |
καὶ οὗτος , καὶ ἄρθρον οὐκ ἐπιδέχονταιοὐδὲ . γὰρ ἕνεκα διαστολῆς παραλαμβάνεται , ἐπεὶ οὐδὲ αὐτὰ διαστέλλει , συνεμπεσόντα τοῖς | ||
γνωστόν , τοῦ τέλους ἐκθλιβέντος . ἔπειτα , εἰ ὑπὲρ διαστολῆς τῶν μεταβατικῶν πλαγίων αἱ σύνθετοι γεγόνασι , περισσὸν ζητεῖν |
τῶν αὐλῶν ἀναλογούσης πάχει καὶ μήκει καὶ ἀνέσει χορδῆς , στενότητος δὲ καὶ βραχύτητος λεπτότητί τε καὶ ἐπιτάσει καὶ βραχύτητι | ||
ἐπεὶ οὖν ἀπὸ τοῦ ποσὸν ἔχοντος πλάτος κατ ' ἐπίτασιν στενότητος νοῆσαί τι θέλομεν , τὸ μὲν πάντῃ πάντως ἀπλατὲς |
ἑκάστου ἀκριβοῦν καὶ ἐξονυχίζειν . τοιγάρτοι πρῶτον μὲν ἀπὸ τοῦ κυριωτάτου τῶν ἐν τῷ σώματι μερῶν ἄρξομαι διασαφεῖν . Μεγάλην | ||
. οὐκοῦν τῆς φρονήσεως , ἥν φαμεν δύναμιν εἶναι τοῦ κυριωτάτου τῶν ἐν ἡμῖν , οὐκ ἔστιν αἱρετώτερον οὐδέν , |
ὄλμου ἐμνημόνευσε : δεῖ γὰρ πρῶτον τῆς τροφῆς ἐπιμελεῖσθαι . ὄλμον : ὄλμος δὲ ἐκλήθη διὰ τὸ ὀλλύειν καὶ διαφθείρειν | ||
ἁψῖδος : ἐξ ὧν πλειόνων οὐσῶν ἡ ἁψὶς γέγονεν . ὄλμον : πρώτου τοῦ ὄλμου ἐμνημόνευσε : δεῖ γὰρ πρῶτον |
τροφὴν ἀποσβεσθῆναι . μένοντος μὲν οὖν , ὁ σπερματικὸς τῆς διακοσμήσεως ἐσῴζετ ' ἂν λόγος , ἀναιρεθέντος δὲ συνανῄρηται . | ||
δι ' ἀέρος τρέπεται εἰς ὑγρὸν τὸ ὡς σπέρμα τῆς διακοσμήσεως , ὃ καλεῖ θάλασσαν , ἐκ δὲ τούτου αὖθις |
ὡς ἐν νῷ ὄντα ἰδὼν ὁρᾷς καὶ τὸ ποιὸν ἤδη ἐπανθοῦν , μετὰ δὲ τοῦ συνεχοῦς τῆς ἐνεργείας μέγεθος προφαινόμενον | ||
μήλων ἔρευθος ἤτοι μένον ἢ διαφορούμενον καὶ ἐκ διαστήματος πάλιν ἐπανθοῦν , ἐπ ' ἐνίων δὲ καὶ ἐκ τοῦ ναυτιώδη |
, τὰ ἐκείνοις ἑξῆς προσθήσομεν . καὶ τὴν ἐνέργειαν τῆς αἰσθήσεως καὶ τοῦ αἰσθητοῦ τὴν αὐτὴν μὲν καὶ μίαν εἶναι | ||
αἱ τοῦ ζῴου δυνάμεις ἀλλήλων ἔχονται : νοῦ γὰρ καὶ αἰσθήσεως ἔτι δὲ αἰσθητοῦ τριῶν ὄντων μέσον μέν ἐστιν αἴσθησις |
τοῦ παραδεδομένου τοῖς βασιλεῦσι τὸ περὶ τὰς μεταβολὰς τῆς ἰδέας μυθολογηθῆναι παρὰ τοῖς Ἕλλησιν . ἐν ἔθει γὰρ εἶναι τοῖς | ||
τοῦ σύμπαντος κόσμου : διόπερ ἐκ τῆς κορυφῆς τοῦ Διὸς μυθολογηθῆναι ταύτην γενέσθαι . ὠνομάσθαι δὲ αὐτὴν Τριτογένειαν ἀπὸ τοῦ |
καὶ εἰς τὰς Ἀρχύτου χρησιμευούσης τῆς τούτων τῶν πέντε φωνῶν γνώσεως : καὶ γὰρ κἀκεῖνος ἔγραψε Κατηγορίας . ἄτοπον δὲ | ||
μεγάλην τιμὴν προσάγει τῇ τέχνῃ , τὸ μετὰ εἰδήσεως καὶ γνώσεως τῶν καμνόντων εἰσιέναι τὸν ἰατρὸν καὶ ποιεῖσθαι τὴν ἐπίσκεψιν |
' ὁ αἰγίλωψ : κἀν τοῖς φακοῖς δ ' ἐκ μεταβολῆς αὐτῶν ἄρακοι καὶ πελεκινοί , σκληρὰ καὶ στρογγύλα καὶ | ||
ὑπολαμβάνομεν γεγονέναι τὸν χρόνον , φανερὸν ὡς οὐκ ἔστιν ἄνευ μεταβολῆς καὶ κινήσεως ὁ χρόνος , ἐπεί , κἂν ἠρεμῶμεν |
μηδενὸς ἐπερείδοντος ; ἐξ οὗ φάσματι ἂν ἐοικέναι δόξαι , ζητούσης ἀεὶ τῆς διανοίας βάσιν σωματικήν , ἣν πᾶν ἔχειν | ||
αἰτίαν φασί , τὴν μὲν λέγουσαν ὅτι ἄρα τῆς Ἴσιδος ζητούσης πανταχόσε τὸν Ὄσιριν κύνες προηγούμενοι τὰ μὲν ἐπειρῶντο συνανιχνεύειν |
κάτοπτρον σχέσιν . εἰ δέ τι τῶν ἐνταῦθα λεγομένων περὶ ὁράσεως μὴ συνᾴδει τοῖς ἔμπροσθεν , οὐ δεῖ θαυμάζειν : | ||
καὶ διὰ βρωτῶν καὶ ποτῶν καὶ ἁφῶν καὶ ἀκοῆς καὶ ὁράσεως νομικῶς . Τὸ γὰρ καθόλου πάντα πρὸς τὸν φυσικὸν |
τὸ λευκόν , τὸ ἡδύ , καὶ τὸ ἠρεμαῖον τῆς ῥεύσεως . . : αἶ αἶ αἶ αἶ ] Τὰ | ||
ῥεῖν γὰρ αἰεὶ τὰ πράγματα καὶ δι ' ὀξύτητα τῆς ῥεύσεως τὴν ἡμετέραν ἐκφεύγειν ἀντίλημψιν . % ἡμεῖς δὲ τὴν |
οἷόν τε οὔτ ' οὖν ἀπὸ τοῦ πατρὸς γεγονέναι τὴν ψύχωσιν οὔτ ' ἀπὸ τῆς μητρός , ἀλλὰ μόνον ὡς | ||
τούτων μενόντων αὖθις ἀνεκτήσατο τὴν ἀπεσβηκυῖαν ζωὴν ἐπιτήδειον πρὸς τὴν ψύχωσιν γενόμενον . . , τῆς δ ' αὖ σηπεδόνος |
ἑαυτῶν . , εἶα , ἄγε , ἄγε δή . προσφωνήσεως , ὤ ὠή . . εἴθε . , μή | ||
ἢ μᾶλλον προσφωνηματικόν . διαφέρει δὲ τῆς διὰ τοῦ ὦ προσφωνήσεως ὅτι τοῦτο μὲν ψυχῆς ἀπαθοῦς , τὸ δὲ ἆ |
ἢ τοιᾶσδε ὃ μέλλει συμβῆναι τεκμαίρεσθαι : καὶ ἀπὸ τῆς ἀνατομῆς τῶν ζῴων τὰ ὅμοια νοεῖν . σχίζοντες γὰρ μέσον | ||
καὶ κοινωνεῖ τῶν αὐτῶν νοσημάτων : καὶ φανερῶς διὰ τῆς ἀνατομῆς δείκνυται τοὺς σπερματικοὺς ἔχον πόρους καὶ τὸ μέγιστον τοῦ |
κατηγορούμενα πάντα πῶς θηρεύεται διδάσκων , κἀκ τῆς τούτων ποιᾶς συνθέσεως τὸν ὅρον ἀποτελῶν , ἓν μὲν καὶ αὐτὸν τῶν | ||
καὶ τοῖς φαυλοτάτοις ὄντα . ταυτί μοι δοκεῖ μηνύματα τῆς συνθέσεως εἶναι τῆς Δημοσθένους ἀνυφαίρετα καὶ χαρακτηρικά , ἐξ ὧν |
προσήσεται καὶ ἁμαρτητικῶς αὐτοῖς χρήσεται , οὕτω καὶ ὁ περὶ τἀγαθοῦ βουλευσάμενος ἢ καθόλου ἁμαρτήσεται ἢ καθ ' ἕκαστον . | ||
ἀπὸ τῆς διαφωνίας λόγῳ , ὃν ἠρώτησα ἐν τοῖς περὶ τἀγαθοῦ λελεγμένοις ἡμῖν . εἰ μέντοι καὶ μίαν εἶναι πάντες |
Κορησσῷ τῆς Ἐφεσίης , αὐτοὶ δὲ ἀνέβαινον χειρὶ πολλῇ , ποιεύμενοι Ἐφεσίους ἡγεμόνας τῆς ὁδοῦ . Πορευόμενοι δὲ παρὰ ποταμὸν | ||
, ἢν ὑπερβάλωνται ἐκείνην τὴν ἡμέρην οἱ Πέρσαι συμβολὴν μὴ ποιεύμενοι , ἐς τὴν νῆσον ἰέναι : ἡ δέ ἐστι |
τὴν ἀρχήν . ἑκάτερος οὖν τούτων , φησί , καὶ ἐτυμολογεῖν ἐπιχειρεῖ τὸ τῆς ψυχῆς ὄνομα πρὸς τὴν οἰκείαν δόξαν | ||
δὲ κόραις καὶ κόροις ἐστὶν οἰκεῖα , ὥστε πλεοναχῶς τὸ ἐτυμολογεῖν τοὺς Κουρῆτας ἐν εὐπόρῳ κεῖται . εἰκὸς δὲ καὶ |
τουτέστιν ὅλον τὸ ἐπιθυμίας εἶδος ἐκνίψεται , τὸ δὲ „ στηθύνιον ἀπὸ τοῦ κριοῦ τῆς τελειώσεως ἀφελεῖ „ , σύμπαντα | ||
στερνόμαντιν Σοφοκλῆς τὸν καλούμενον ἐγγαστρίμυθον . τὸ δὲ στηθῶν μέσον στηθύνιον . ἐπὶ δὲ τοῖς στέρνοις μαστοί , ἀφ ' |
μὲν ἔστιν εὑρεῖν τὸ ὡροσκοποῦν ζῴδιον κατὰ τὴν ὥραν τῆς σπορᾶς τῇ συνεχεῖ πείρᾳ καὶ γυμνασίᾳ , χρωμένους τῇ τῶν | ||
ἄροτον γῆς καὶ ἀλοητόν , ὧν ὁ μέν ἐστιν ἀρχὴ σπορᾶς καρπῶν , | ὁ δὲ τέλος εἰς κάθαρσιν τῶν |
αὐτὴν ἀναδοθῆναι ἢ πρὸ τροφῆς . πρὸς ἀναλογίαν δὲ τῆς ἕξεως καὶ ἡ διὰ τῆς αἰώρας κίνησις ἐπιτηδευέσθω , τὸ | ||
ἀρχάς , τὰ τέλη δηλονότι , οὐ γινώσκομεν ἄνευ τῆς ἕξεως τῆς ἠθικῆς ἀρετῆς : πονηρὸν γὰρ τιθέμεθα τέλος ὑπὸ |
, προσπίπτων ἢ λίθοις ἢ σκληροῖς βώλοις , καὶ τῆς ποιότητος τῆς γῆς ἀντιλαμβανόμενος γεῶδες τὸ ἔλαιον ποιήσει . δεῖ | ||
ἀθάνατον , ἀίδιον , ἀγέννητον . Τρίτον δὲ ἴδιον τῆς ποιότητος τὸ ἀπογεννώμενον ἐκ τοῦ πρώτου ἰδίου , τοῦ ἐπιδέχεσθαι |
, τὴν δὲ τρίτην αὐτὸς ἐκάλεσε Μηρὸν , τῆς αὐτοῦ γενέσεως ὑπόμνημα . ἐνταῦθα πηγαὶ πολλαὶ , ἶδαι πυκναὶ , | ||
φησὶν ὅτι μόνοι Ἀθηναῖοι θύουσί τε καὶ εὔχονται αὐτοῖς ὑπὲρ γενέσεως παίδων , ὅταν γαμεῖν μέλλωσιν . ἐν δὲ τῶι |
, μηδενὸς εὑρισκομένου κανόνος τῆς κατ ' ἀλήθειαν τῶν πραγμάτων ὑπάρξεως , ἢ ἀνάπαλιν ὡς προπετεῖς ἐλέγχεσθαι τοὺς σκεπτικοὺς καὶ | ||
εἶναι : τὸ δὲ ἐπ ' ἴσης ὡς κέντρον ὂν ὑπάρξεως καὶ ἀνυπαρξίας : ἴσον γὰρ ἑκατέρας ἀπέχει . τὸ |
καὶ αὐτὸς ὕστερον ἀπέθανε . Μετὰ ταῦτα ἐπισκαφείσης αὐτοῖς τῆς οἰκήσεως , ἀπ ' ἐκείνου ὁ χῶρος ἐκαλεῖτο Ἵππου καὶ | ||
ὡρῶν πρὸς τὰς ἰσημερινὰς καὶ ἐν τῇ τῶν ἀπὸ ἑτέρας οἰκήσεως εἰς τὴν ἐν Ἀλεξανδρείᾳ μεσημβρίαν καὶ ἐν τῇ τῶν |
φασὶ δ ' , ὡς παῖδα θύσαις ὑπὲρ μαν - τικῆς , ἣν τὰ νεαρὰ τῶν σπλάγχνων φαίνει , πρόσκειται | ||
τροπῇ τῆς ἐσχάτης εἰς μενος καὶ συστολῇ τῆς κλι - τικῆς ἐκτάσεως τὴν μετοχὴν ποιεῖ : ἔστιν οὖν ἐτυψάμην καὶ |
οὐκ ἔστιν , οἷον ἄλλε : ἡ γὰρ φύσις τῆς κλήσεως μάχεται τῷ σημαινομένῳ τοῦ ὀνόματος : ἡ μὲν γὰρ | ||
ἑπομένως τῷ τῆς ἀκολουθίας εἱρμῷ τὰ πρέποντα καὶ περὶ τῆς κλήσεως εὐθὺς παρήγγειλε : πολύτροποι γὰρ καὶ πολυειδεῖς αἱ περὶ |
μέλλειν , ἀλλ ' ἔστ ' ἐπ ' αὐτῆς τῆς ἀκμῆς , ᾗ δεῖ παρόντ ' ἀμύνειν . Οὔκουν ὁρᾷς | ||
τί ἄν τις φαίη ἢ μὴ ἐξικέσθαι καὶ μέχρις αὐτῆς ἀκμῆς τὸ νόσημα , προαπειρηκυίας ὥσπερ τῆς φύσεως , καὶ |
τὸν μὲν ἀνωτάτω θεὸν εἶδος χωριστόν , ὁμοίως Πλάτωνι , ἐπιβεβηκότα τῇ σφαίρᾳ τοῦ παντός , ἥτις ἐστὶν αἰθέριον σῶμα | ||
παθητῷ συμπεπλεγμένον . Ἀριστοτέλης τὸν μὲν ἀνωτάτω θεὸν εἶδος χωριστὸν ἐπιβεβηκότα τῇ σφαίρᾳ τοῦ παντός , ἥτις ἐστὶν αἰθέριον σῶμα |
φιλίας . . , . ἀντίθετον : τὸ σχῆμα τῆς φράσεως , ὡς ἡμεῖς , Ἀριστοφάνης Θεσμοφοριαζούσαις καὶ κατ ' | ||
ὁ ἐπιφανέστατος , ὃς Τύρταμος ἐλέγετο καὶ διὰ τὸ τῆς φράσεως θεσπέσιον Θεόφραστος ἐκλήθη . τὸ ἐθνικὸν Ἐρέσιος ὡς Ἐφέσιος |
πλείονα χρόνον ἔσεσθαι σημαίνουσι τὴν κρίσιν . καὶ τῶν ἐπὶ ῥίγεσι σφοδροῖς πυρεττόντων οὐχ οἷόν τε λύσιν γενέσθαι πρὸ τοῦ | ||
, τὰ μὲν ἀλγήματα μειοῦται , καὶ οἱ σὺν τοῖς ῥίγεσι πυρετοὶ παύονται , καὶ ἡ πύρωσις κατασβέννυται , τὰ |
πρὸς ἑαυτόν , οὐ μόνον [ τοὺς ] ἀπὸ τῆς Ποικίλης Στοᾶς , ὑπὲρ ὧν καὶ Ἐπίκουρος ἔγραψεν ἐπί τε | ||
ἐπιμελεῖσθαι [ συνεβούλευε ] . [ τοὺς ] ἀπὸ τῆς Ποικίλης Στοᾶς , ὑπὲρ ὧν καὶ Ἐπίκουρος ἔγραψεν : ἐπί |
καὶ τοῦ εἶναι τῷ υἱῷ ὡς ἀνθρώπῳ αἴτιος καὶ τῆς σχέσεως , ὁ δὲ υἱὸς τῆς σχέσεως μόνης τῷ πατρὶ | ||
, ὡς δύνασθαι ῥᾷστά τινα , διὰ τῆς πρὸς ἄλληλα σχέσεως αὐτῶν , τὴν ὅλην οἰκουμένην μηδὲν εἰκόνος δεηθέντα τῷ |
τῷ κατὰ τὸ σῶμα θνητῷ , κατὰ λόγον ἀμφοῖν τῆς τελειότητος ἐφίεσθαι . Καὶ πρῶτον μὲν ὀρέγεσθαι τοῦ εἶναι , | ||
γνώσεως , ἀλλ ' οὐσίας καὶ τῆς ὅλης καὶ νοητῆς τελειότητος . Οὕτω γὰρ πολλαχοῦ καὶ ὁ Ἰάμβλιχος καὶ οἱ |
τὸ τῶν ἰχθύων : ψυχροῦ δὲ τοῦ λοιποῦ καὶ ἤδη κατωφεροῦς ὑπάρχοντος τὴν τῶν ἑρπετῶν αἱ ψυχαὶ φύσιν ἐκαινούργουν . | ||
μετὰ πλοίου πορεύεσθαι . τρήρωνος τῆς δειλῆς καὶ ταχείας καὶ κατωφεροῦς : οἰκεῖον γὰρ Ἀφροδίτης τὸ ζῷον . ἢ ἐπεὶ |
ὁ αὐλός , μόνη δὲ κιθάρα Ἀπόλλωνος , ἀλλὰ καὶ αὐλητικῆς καὶ κιθαριστικῆς εὑρετὴς ὁ θεός . δῆλον δ ' | ||
ἡ συνήθεια καὶ τὰ φοβερὰ τῶν πραγμάτων καταπραΰνει . ἁλιεὺς αὐλητικῆς ἔμπειρος ἀναλαβὼν αὐλοὺς καὶ τὰ δίκτυα παρεγένετο εἰς τὴν |
μᾶλλον δὲ τίνος αὐτῶν ἀπείρων οὐσῶν ; Εἰ δὲ τῆς τεταγμένης , οὐ πάσης μὲν οὐδὲ τῆς τοιαύτης : πολλαὶ | ||
παρεληλυθότα χρόνον καὶ μέλλοντα , καὶ τῆς πραγματικῆς μέσης ἀμφοτέρων τεταγμένης , καὶ φύσει μὲν εἰς τὸ μέλλον ἐχούσης τὸν |
Ἠλείων ἐς συμμαχίαν ἐτῶν ἑκατόν . ἔστι δὲ ἐντὸς τῆς Ἄλτεως καὶ Πέλοπι ἀποτετμημένον τέμενος : ἡρώων δὲ τῶν ἐν | ||
τῷ θεῷ . κεῖνται δὲ ἐπὶ τοῦ τείχους οὗτοι τῆς Ἄλτεως : Καλάμιδος δὲ εἶναι σφᾶς ἔργα ἐγώ τε εἴκαζον |
ἐν ἑαυτῷ περιέχον αἵματος ἐπιρρύτου τινὸς ἔξωθεν ἐκ τῆς παρακειμένης φλεβὸς τῆς ἀληθινῆς αἵματος ἑτέρου , ἀλλ ' ἱκανὸν αὐτῷ | ||
ἐστιν , ὅταν ἐκ τοῦ δακτυλίου κενῶται αἷμα , ἀναστομουμένης φλεβὸς , διὰ μηνὸς καὶ διὰ δύο μηνῶν , ὅπερ |
ἀναβιβάζοντος συνδέσμου ὡς ἡ ΕΔΚ , καὶ ἡ ἀπὸ τῆς ἀποχωρήσεως τοῦ καταβιβάζοντος συνδέσμου μέχρι τῆς ἀποχωρήσεως τοῦ ἀναβιβάζοντος ὡς | ||
μὲν οὖν περὶ Ἀλκιβιάδου : Περὶ τῆς δευτέρας αὐτοῦ λέγει ἀποχωρήσεως , ἣν ἑκὼν ἔφυγε , κατελθὼν μὲν ἐπὶ Ἀντιγένους |
φύσεως , ἀλλὰ καὶ ἄψυχα ψυχὴν ἔχειν ὁπωσοῦν ἐκ τῆς μαγνήτιδος καὶ τοῦ ἠλέκτρου . ἀρχὴν δὲ τῶν στοιχείων τὸ | ||
φύσεως . ἀλλὰ καὶ ἄψυχα ψυχὴν ἔχειν ὁπωσοῦν ἐκ τῆς μαγνήτιδος καὶ τοῦ ἠλέκτρου . ἀρχὴν δὲ τῶν στοιχείων τὸ |
ἐπαυξανομένης τῆς διαστολῆς μέχρι τελείας ἀκμῆς . Ἐπιτεινομένης δὲ τῆς θερμασίας , πρῶτον τὸ μέγεθος αὔξεται , εἶτα προσλαμβάνεται δὲ | ||
ἁπλῶς πρὸς τὴν κρᾶσιν ἑκάστου καὶ πρὸς τὴν ἐκτροπὴν τῆς θερμασίας καὶ τῆς ξηρότητος τῆς ἐκ τοῦ κόπου τεχθείσης οὕτω |
χώραν ἀπώσασθαι καὶ κατ ' εὐθὺ ποιῆσαι τῆς ὑποδεχομένης αὐτὸν κοιλότητος : ἐντεῦθεν γὰρ ἤδη καὶ οἱ περικείμενοι τῇ διαρθρώσει | ||
οὐ βραχύ τι συντελέσει , στρεφομένης ἤδη τηνικαῦτα τῆς σιγμοειδοῦς κοιλότητος ἀπαντώσης τε τῷ πρὸς αὐτὴν ἀγομένῳ πέρατι τοῦ βραχίονος |
καὶ μηδενὸς πράγματος χάριν , θεωρίας ἕνεκα τοῦ παιδός : ἀξιοθέατος γὰρ πᾶσιν ἦν , καὶ μάλιστα ἐν τῷ τότε | ||
πέτραν ] ὄρος . ἐν Ἐφέσῳ ἦν ναὸς τῆς Ἀρτέμιδος ἀξιοθέατος , ὃν ⌈ οἱ Ἐφέσιοι κατελάμβανον ἑορτάζοντες πανδημεί . |
κοινότερον λόγον δι ' ἑαυτὸν καὶ τὴν ἐπὶ πάσης τῆς δημιουργίας θεωρουμένην ἀγαθότητα καὶ σοφίαν ἐποίησεν ὁ θεὸς ἄνθρωπον , | ||
εἰδωλοποιητικὴ τέχνη πολλοστή τίς ἐστιν ἀπὸ τῆς φυτουργοῦ τῶν ἀληθινῶν δημιουργίας : ἀλλ ' οὐδὲ ἀναλογίαν τινὰ πρὸς τὴν θείαν |
τὸ σύνταγμα , ἀλλὰ πάντα διὰ πράξεων καὶ ἀληθινῶν ἀγώνων κεχωρηκότα μάλιστα μὲν Ῥωμαίοις : ἅ τε γὰρ ποιήσαντες ἐφυλάξαντο | ||
σορῷ τὸ παράπαν , ἔξω δὲ παντὸς τοῦ θνητοῦ | κεχωρηκότα παρέπεσθαι θεσμοθέτῃ λόγῳ Μωυσῇ ποδηγετοῦντι : τροφεὺς γὰρ καὶ |
γὰρ εἰληφότες κηρὸν ποιήσωμεν αὐτῷ τρίγωνον σχῆμα , εἶτα πάλιν μεταλλάξαντες αὐτὸν ἀπὸ τοῦ τριγώνου ποιήσωμεν σφαῖραν , οὐδεμίαν μεταβολὴν | ||
σφῶν . ἀπεκλήρωσαν : ἤγουν διὰ κλήρου ἀποκατέστησαν . πολὺ μεταλλάξαντες τῆς τοῦ δήμου διοικήσεως : μεταθέντες τὴν πολιτείαν ἔνεμον |
καὶ χρήσιμον : καὶ ἀγαθὸν μὲν διὰ τὰν γνῶσιν τᾶς χρήσεως , ὠφέλιμον δὲ διὰ τὸ συνεργεῖν ταῖς πράξεσι . | ||
τὰς θεραπείας καὶ περὶ διαφόρων κολλουρίων καὶ τοῦ τρόπου τῆς χρήσεως αὐτῶν καὶ τῆς σκευασίας . ἀλλ ' οὖν ὅμως |
γίνεσθαι . εἰδέναι μέντοι χρή , ὅτι , ἐὰν μετὰ καταστάσεως εἰς ἀρχὴν ἀνάγῃς τὸν λόγον ὀρθώσας , κἂν ἀποστήσῃς | ||
μέρος ἔχει , ἡ δὲ προβολὴ κεφαλαιωσαμένη πάντα τὰ τῆς καταστάσεως συντόμως ὁρίζεται τὸ ἀδίκημα : καὶ ἔστι προβολὴ κυρίως |
. , . . , . αἰγίθαλλος : ὄρνεον κωλυτικὸν πράξεως . Ἀλκαῖος Γανυμήδῃ ἔοικεν αἰγίθαλλος διακωλύειν τὸ πρᾶγμα . | ||
χρωμένου ὁ κατήγορος τῇ δευτέρᾳ χρήσεται μεταθέσει τὸν τρόπον τῆς πράξεως αἰτιώμενος : ἐπὶ μὲν γὰρ τῇ πρώτῃ τὴν πρᾶξιν |
τί πράγματα ἔχεις ; ἢ μικρὸν ἔκδεξαι καὶ ἀχθείσης τῆς θεωρίας κάθισον εἰς τοὺς τῶν συγκλητικῶν τόπους καὶ ἡλιάζου . | ||
καὶ αὐτοὶ τὸν ἔρωτα τῆς τῶν αἰεὶ καὶ ὡσαύτως ἐχόντων θεωρίας κατὰ τὸ συνεχὲς αὔξειν πειρώμεθα μανθάνοντες μὲν τὰ ἤδη |
μέρη διχῇ , ἕως ἂν ἐξοίσῃς ὅλης οὔσης γεώδους βαρείας χοληδόχου μελάνσεως τὸ εἶδος , ἐξ οὗπερ νέφη ἄνεισι βαστάζοντα | ||
χυλὸς λευκός . ἀλλ ' ἐπειδὴ δύο ἀγγεῖα ἀπὸ τῆς χοληδόχου κύστεως ἐκφύονται , καὶ τὸ μὲν μεῖζον φέρεται ἐπὶ |
πάνυ χρόνου συνενεγκάμενοι ἔθη καὶ νόμους καὶ θεῶν ἱερά , κηδείας τε συνάψαντες ἀλλήλοις καὶ κοινωνίαις πολέμων ἀνακερασθέντες , οἱ | ||
γὰρ καὶ τοῖς ἧττον ἀγαθοῖς προσεκτέον διὰ τὴν ἀνάγκην τῆς κηδείας , ὁδὶ δὲ ὑμᾶς , ἵνα μηδὲν εἴπω μέγα |
διὰ βρώσεως προσφερόμενον οὔτε δι ' ἐπιχρίσεως ἔξωθεν οὔτε διὰ πόσεως , ἀλλὰ πάντες διεφθείροντο τῇ χρείᾳ τῶν φαρμάκων , | ||
ὅτι οὐδὲ τοῦτο ἀποχρῶν ἐστὶν εἰς πίστιν τῆς τοῦ θερμοῦ πόσεως , ὑπηναντιοῦτό μοι τὸ ἐν τοῖς Ἀριστοφάνους Γεωργοῖς σαφῶς |
ἔχε ἀτρέμα κατὰ σεαυτὴν καὶ ῥάπιζε τὸ κακὸν ἐξωθοῦσα τῆς διανοίας . εἰ γάρ τι τούτων ὁ σὸς πατὴρ πύθοιτο | ||
τὸν μετὰ φωνῆς τοῦ ποσοῦ εἶναι : ὁ γὰρ λόγος διανοίας ἐστὶ σημαντικός , καὶ διὰ τοῦτο σύνθετός ἐστιν ὡς |
οὐδὲν σημαίνειν ἐστίν , εἴ γε οὐκ ἔστι τῆς ἡμετέρας φύσεως τὰ ἄπειρα νοεῖν , καὶ ταῦτα ἐν πεπερασμένῳ χρόνῳ | ||
σώματα καὶ ὀκνοῦσι καὶ ἀποροῦσι καὶ ὀλιγοψυχοῦσιν ὥσπερ ἀπαγορευούσης τῆς φύσεως , καὶ ἐκκόπτονται τὰς ἐλπίδας καὶ ἐπιθυμιῶν ἐστέρηνται καὶ |
ὅσα μὲν ἐν ἀρχαῖς τῆς διαμάχης , θεοῦ τε καὶ ἀτρέπτου ἥρωος ὑπονοείσθω , τὸ δ ' αὖ τέλος ὁ | ||
ποιούντων καὶ πρὸς οὓς γίγνονται , τῶν δὲ διὰ θαύματος ἀτρέπτου καὶ σεμνῆς καταστάσεως νοερᾶς τε χαρᾶς καὶ βεβαίας γνώμης |
καύσεως γινομένης καὶ τοῦ διαλύεσθαι βαλλόμενον ἐν ὕδατι καὶ μὴ ὑφιζάνειν , ὥσπερ τὸ φλέγμα καὶ ὁ ὠμὸς χυμός . | ||
ὠμῶν ἐν τοῖς οὔροις συνεκκρινομένων χυμῶν , ᾠήθησάν τινες τῷ ὑφιζάνειν τούτους ὑποστάσεις εἶναι . ἀλλ ' οἵδε μὲν τῷ |