| φασὶ δ ' , ὡς παῖδα θύσαις ὑπὲρ μαν - τικῆς , ἣν τὰ νεαρὰ τῶν σπλάγχνων φαίνει , πρόσκειται | ||
| τροπῇ τῆς ἐσχάτης εἰς μενος καὶ συστολῇ τῆς κλι - τικῆς ἐκτάσεως τὴν μετοχὴν ποιεῖ : ἔστιν οὖν ἐτυψάμην καὶ |
| , συναγωνιζομένων αὐτῷ τῶν μεγίστων σκαφῶν . τοιαύτης δὲ τῆς διατάξεως γενομένης εὐχὰς ἑκάτεροι τοῖς θεοῖς ἐποιοῦντο , καθάπερ ἦν | ||
| πρὸς τὴν ἐξάρχουσαν αἰτίαν καὶ αὐτῆς τῆς ἐν τῷ κόσμῳ διατάξεως : καὶ τὰ μὲν ὡς ἐστερημένα τῆς γνώσεως παραφέρεται |
| ὡς ἂν ἔχωμεν μνήμης , οὕτω περὶ τῆς τῶν πραγμάτων ὑποστάσεως φερόμεθα . Ἀλλ ' εἴπερ οὔτε αἰσθητόν ἐστι τὸ | ||
| ἢ τοὐναντίον δυστυχῆσαι ; ἀλλὰ καθολικῶς μὲν τῆς ἐξ ἀρχῆς ὑποστάσεως [ ὁ ] τῶν ἐπισήμων καὶ μέσων καὶ ταπεινῶν |
| τάξις αὐτῶν ἐστιν αὕτη : ἔσχατος πάντων ὁ ἐκ τῆς ἐτυμολογίας , ὡς περὶ φωνὰς μόνας ἠσχολημένος καὶ οὐδὲν τοῦ | ||
| Τὰ δὲ αὐτὰ λεκτέον πρὸς αὐτοὺς καὶ ὅταν δι ' ἐτυμολογίας κρίνειν θέλωσι τὸν ἑλληνισμόν . πάλιν γὰρ ἤτοι σύμφωνός |
| αὑτῆς ἀτιμότερα προσπαθείᾳ πεδηθείη , μνήμην τε ἐνέθηκεν αὐτῇ τῆς ἀλογίας ἀλεξιφάρμακον ἐπιστημῶν τε κάλλος ἀμύθητον ὅσον κατιούσῃ συναπέστειλεν , | ||
| , ὡς μόνον τὸν λόγον ἐνεργεῖν ἐν αὐτῷ ὑπὸ τῆς ἀλογίας μηδαμῇ ἐνοχλούμενον , οὗ γενομένου ἡ τοῦ ἀνθρώπου ψυχὴ |
| οὖν προσάξει ; τί ἱκανὸν ἀποστῆσαι ἡμᾶς τῆς πρὸς θεὸν ὁμοιώσεως καὶ φιλοσοφίας ; χρημάτων δόσις ἢ ἀφαίρεσις ; ἀλλὰ | ||
| ὄντως πατέρα ζητεῖν παρακελεύεται κἀκείνου ἔχεσθαι καὶ τῆς πρὸς ἐκεῖνον ὁμοιώσεως πλείστην ἐπιμέλειαν ποιεῖσθαι . καὶ οὕτως ἀμφότερα συμβαίνει , |
| ποιεῖ τὰ ζῶα ἀλλ ' οἱ ἄνθρωποι ἐκ τῆς ἰδίας ὑπολήψεως ταύτην αὐτοῖς περιῆψαν τὴν αἰτίαν παντὶ δῆλον . Πόθεν | ||
| ἕστηκεν ἀτρεμοῦντα , αἱ δὲ ὀχλήσεις ἐκ μόνης τῆς ἔνδον ὑπολήψεως : ἕτερον δέ , ὅτι πάντα ταῦτα , ὅσα |
| καὶ τὸν κλύδωνα τῶν συμφορῶν καὶ τὴν ἀλλοίωσιν τῆς ἐμῆς μορφῆς , ὅθεν μοι ἐπῆλθεν . εἶτα ἀφηγεῖται τὴν πᾶσαν | ||
| Λάκωνας λόγος κατέχει , δεινὸν τοὺς ἀκούοντας δελεάσαι καὶ λαμπροτέρας μορφῆς ἔννοιαν αὐτοῖς παρασχεῖν ; εἰ μὲν γὰρ παρ ' |
| αὐτὴν ἀναδοθῆναι ἢ πρὸ τροφῆς . πρὸς ἀναλογίαν δὲ τῆς ἕξεως καὶ ἡ διὰ τῆς αἰώρας κίνησις ἐπιτηδευέσθω , τὸ | ||
| ἀρχάς , τὰ τέλη δηλονότι , οὐ γινώσκομεν ἄνευ τῆς ἕξεως τῆς ἠθικῆς ἀρετῆς : πονηρὸν γὰρ τιθέμεθα τέλος ὑπὸ |
| οὐκ ἐνεργεῖ , οὐκ ἄρα οὐδὲ τῆς δόξης ἢ τῆς νοήσεώς εἰσι τὰ ἐνύπνια . Ἔτι παρὰ τὸ ἐνύπνιον πολλάκις | ||
| οὐδέποτε συντελέσει . οὐδέποτε οὖν ἔσται νενοηκώς : καίτοι πάσης νοήσεώς ἐστι πέρατα , καὶ τῆς πρακτικῆς καὶ τῆς θεωρητικῆς |
| ] ἂν [ ἑνότης ] : δύναται γὰρ ἐκ τῆς ὁμοιότητος ὑπάρχουσι διαιώνιον ἔχειν τὴν τελείαν εὐδαιμονίαν , ἐπειδήπερ οὐχ | ||
| . αἱ δὲ βάλανοι καλούμενοι ἀπὸ τῆς πρὸς τὰς δρυινὰς ὁμοιότητος διαφέρουσι παρὰ τοὺς τόπους . αἱ μὲν γὰρ Αἰγύπτιαι |
| γὰρ ] αὐτὸν ἄνακτα καὶ Αἰακὸν ἀμφιπολεύεις [ ] [ φύτλης ] ὑμετέρης ἡγήτορας ? ? ? ? ? , | ||
| ἄλλον ἀείσω Μιλτιάδην [ ] ; καὶ τόνδε φέρεις ἡγήτορα φύτλης [ ] . αὐδήσω [ σε ] Πλάτωνα ; |
| κοινότερον λόγον δι ' ἑαυτὸν καὶ τὴν ἐπὶ πάσης τῆς δημιουργίας θεωρουμένην ἀγαθότητα καὶ σοφίαν ἐποίησεν ὁ θεὸς ἄνθρωπον , | ||
| εἰδωλοποιητικὴ τέχνη πολλοστή τίς ἐστιν ἀπὸ τῆς φυτουργοῦ τῶν ἀληθινῶν δημιουργίας : ἀλλ ' οὐδὲ ἀναλογίαν τινὰ πρὸς τὴν θείαν |
| ὁ αὐλός , μόνη δὲ κιθάρα Ἀπόλλωνος , ἀλλὰ καὶ αὐλητικῆς καὶ κιθαριστικῆς εὑρετὴς ὁ θεός . δῆλον δ ' | ||
| ἡ συνήθεια καὶ τὰ φοβερὰ τῶν πραγμάτων καταπραΰνει . ἁλιεὺς αὐλητικῆς ἔμπειρος ἀναλαβὼν αὐλοὺς καὶ τὰ δίκτυα παρεγένετο εἰς τὴν |
| εἰς μαι λήγοντος ἐνεργητικὸν ἔστιν παραδέξασθαι , ἐὰν μετὰ τῆς καταλήξεως συντρέχῃ καὶ τὰ τῆς συντάξεως , ἵσταμαι ὑπὸ σοῦ | ||
| ἦν τὸ ἐντελὲς ἠόαΑἱ . ἀποκοπαί , ἐὰν τύχωσι πτωτικῆς καταλήξεως , κλίνονται , μάκαρ , μάρτυρ , γηράντεσσι τοκεῦσιν |
| α εἰς η , ἠκεστός . καὶ μετὰ τῆς α στερήσεως , ἥτις πολλάκις λαμβάνει τὸ ν , ἀνήκεστος , | ||
| ὁ τρόπος τῆς μεταχειρίσεως : παραθεὶς γὰρ ἐξ ὑπάρξεως καὶ στερήσεως καὶ κόψας τὰ νοήματα λέγει , πότερον ὅτι ὑμεῖς |
| γωγαῖς καὶ συλλογισμοῖς καὶ παραδείγμασι καὶ τῆς ἐκ τοῦ ὁμοίου παραθέσεως , ἃς ἡ τοῦ λόγου τέχνη ἐπινενόηκεν : διὸ | ||
| καὶ πλοῦτον καὶ φίλους : ἐπὶ τούτοις τὴν σύγκρισιν ἐκ παραθέσεως συνάγων τῷ ἐγκωμιαζομένῳ τὸ μεῖζον : εἶτα ἐπίλογον εὐχῇ |
| ζῶντα καὶ μέχρι θανάτου κεκινδυνευκότα πολλάκις καὶ τὴν τελευτὴν τῆς προαιρέσεως ἀξίαν ἐπιθέντα τῷ βίῳ , αὐτόν τε δή που | ||
| ὀγδόην βίβλον ἀντιπαρεξετάζοι τις ἀλλήλαις , οὔτε τῆς αὐτῆς ἂν προαιρέσεως δόξειεν ἀμφοτέρας ὑπάρχειν οὔτε τῆς αὐτῆς δυνάμεως . Ἡ |
| γένος ἡ γυναικεία φρήν : ἄλλως : χρῆμα τῆς θηλείας φρενὸς τὸ φθονεῖν : ταῖς ὑπὸ τοῦ αὐτοῦ ἀνδρὸς γεγαμημέναις | ||
| . . βαθεῖαν ἄλοκα ] βαθεῖαν ἔχων τὴν ἄλοκα τῆς φρενὸς , ἐξ ἧς φρενὸς φύεται τὰ ἀγαθὰ βουλεύματα . |
| γίνεσθαι . εἰδέναι μέντοι χρή , ὅτι , ἐὰν μετὰ καταστάσεως εἰς ἀρχὴν ἀνάγῃς τὸν λόγον ὀρθώσας , κἂν ἀποστήσῃς | ||
| μέρος ἔχει , ἡ δὲ προβολὴ κεφαλαιωσαμένη πάντα τὰ τῆς καταστάσεως συντόμως ὁρίζεται τὸ ἀδίκημα : καὶ ἔστι προβολὴ κυρίως |
| καὶ χρήσιμον : καὶ ἀγαθὸν μὲν διὰ τὰν γνῶσιν τᾶς χρήσεως , ὠφέλιμον δὲ διὰ τὸ συνεργεῖν ταῖς πράξεσι . | ||
| τὰς θεραπείας καὶ περὶ διαφόρων κολλουρίων καὶ τοῦ τρόπου τῆς χρήσεως αὐτῶν καὶ τῆς σκευασίας . ἀλλ ' οὖν ὅμως |
| τισιν οἵ τε ἀπὸ τῆς Ἀκαδημίας καὶ οἱ ἀπὸ τῆς σκέψεως λέγουσι , πρόδηλος καὶ ἡ κατὰ τοῦτο διαφορὰ τῶν | ||
| ιʹ εἰ ἀναιρεῖ τὰ φαινόμενα ιαʹ περὶ τοῦ κριτηρίου τῆς σκέψεως ιβʹ περὶ τοῦ τέλους αὐτῆς ιγʹ περὶ τῶν ὁλοσχερῶν |
| , ἀριστίνδην ἐπιλεξάμενοι . ἦν μέντοι καὶ κρηνοφυλάκιον ἀρχή , δηλούσης τὸ ἔργον αὐτῆς τῆς ἐπικλήσεως . καὶ λέων δέ | ||
| δὲ μισοῦντος τὴν σιωπήν , καὶ τῆς μὲν ἀπειθῆ μοι δηλούσης τὸν φύσαντα , τοῦ δὲ πειθοῦς χορηγοῦντος ἐλπίδα , |
| . ταῦτα οὖν διορίζεσθαι καὶ πειρᾶσθαι κατὰ τὸ ποσὸν τῆς ἁπλῆς διαθέσεως ἐξευρίσκειν τὸ ποσὸν τῆς τοῦ φαρμάκου δυνάμεως , | ||
| , καὶ τῇ μὲν ἐκ μεταθέσεως ἀποφάσει ἐπὶ πλέον τῆς ἁπλῆς , καὶ τῇ καταφάσει αὐτῆς κατὰ τὸ ἀκόλουθον ἐπ |
| τὰ ἐπὶ πόλεων διὰ τοῦ ω : ὀξύτονα μὲν τρυγόνος ἀηδόνος , βαρύτονα δὲ τρήρωνος μήκωνος , ἐπὶ πόλεων δὲ | ||
| ἀδινὸν γόον ἔκλυεν ἀνὴρ ὄρθριον ἀμφὶ τέκεσς ' , ἢ ἀηδόνος αἰολοφώνου , ἠὲ καὶ εἰαρινῇσι χελιδόσιν ἐγγὺς ἔκυρσε μυρομέναις |
| μέμφομαί γε τῷ ποιητῇ τοῦτο ἀμέλει , ὅτι προοίμιον τῆς ποιήσεως τὴν μῆνιν ἔγραψε τὴν Ἀχιλλέως : ἀτὰρ ὁρῶ καὶ | ||
| τὴν τῶν πραγμάτων πολυπειρίαν . λέγωμεν δὲ περὶ τῆς τούτου ποιήσεως , πρότερον μνησθέντες διὰ βραχέων τοῦ γένους αὐτοῦ . |
| . . . . Παρμενίδης δὲ οὐκ ἂν δόξαι τῆς διαλεκτικῆς ἀπείρως ἔχειν , ἐπείπερ πάλιν Ἀριστοτέλης τὸν γνώριμον αὐτοῦ | ||
| τὰ τοιαῦτα ἄττα ἀτεχνῶς σκοτεινὰ καὶ λοξὰ ῥήματα τῆς Ἀριστοτέλους διαλεκτικῆς , τούτῳ δὲ οὐχ ἕξετε προσενεγκεῖν τι βασανιστήριον οὐδὲ |
| οἱ μηδέποτε ἐρευνήσαντες περὶ τῆς ἀληθείας μηδὲ ἐπιζητήσαντες περὶ τῆς θεότητος , πιστεύσαντες δὲ μόνον , ἐμπεφυρμένοι δὲ πραγματείαις καὶ | ||
| ὅσοι οὖν τούτοις πρόσκεινται , οὐ νοοῦσι τὰς παραβολὰς τῆς θεότητος : ἐπισκοτοῦνται γὰρ ὑπὸ τούτων τῶν πράξεων καὶ καταφθείρονται |
| ψυχικὴ διάθεσις . οὕτω Φιλόξενος ἐν τῷ Περὶ τῆς Ἰάδος διαλέκτου . . , : μείς : ὡς παρὰ τὸ | ||
| καθά φησι Νίκανδρος ὁ Θυατειρηνὸς ἐν τοῖς Ἐξηγητικοῖς τῆς Ἀττικῆς διαλέκτου . . . . μετρονόμοι : ἀρχή τις Ἀθήνησίν |
| οὐδεὶς Ἀμφίων οὐδὲ Ὀρφεύς : ὁ μὲν γὰρ υἱὸς ἦν Μούσης , οἱ δὲ ἐκ τῆς Ἀμουσίας αὐτῆς γεγόνασι : | ||
| αὐτῷ ἐπιγεγράφθαι : ὧδε Λίνον Θηβαῖον ἐδέξατο γαῖα θανόντα , Μούσης Οὐρανίης υἱὸν ἐϋστεφάνου . καὶ ὧδε μὲν ἀφ ' |
| μᾶλλον μὲν λόγῳ κέχρηται ἧττον δὲ ἔργῳ ὡς ἐπὶ τῆς γραμματικῆς , ἢ μᾶλλον μὲν ἔργῳ κέχρηται ἧττον δὲ λόγῳ | ||
| ἡ τέχνη , συσταίη δ ' ἂν ὁ βίος χωρὶς γραμματικῆς : αἱ δὲ οὔτε ἀναγκαῖαι οὔτε χρήσιμοι : οἷον |
| : τῷ δὲ ἑκάστου τῶν ὑποκειμένων τῶν λοιπῶν πτωτικῶν , μετοχῆς ἄρθρου ἀντωνυμίας . Ὑποκείμενα δέ ἐστι τὰ ὄντα καὶ | ||
| προτάττεσθαι καὶ τῶν ἄλλων πλαγίων τὸ ἄρθρον τὸ ὁ , μετοχῆς ἐπιφερομένης καὶ τῆς οὗτος ἀντωνυμίας μετὰ ῥήματος τοῦ ἔστιν |
| . φησὶν γὰρ ἡ γραφή : Καὶ παρελογίσατο Ἀμὼς λογισμὸν παραβάσεως κακὸν καὶ εἶπεν : ὁ πατήρ μου ἐκ νεότητος | ||
| τῶν ὑποκριτῶν ὀνομάζεται κορωνίς , διὰ δὲ τὸ προτίθεσθαι τῆς παραβάσεως ὀνομάζεται κομμάτιον . ἔθος ⌈ γάρ α [ δέ |
| δέξασθαι μὴ γὰρ εἶναι φύσεως ποίημα τὴν ἡμίονον , ἀλλὰ ἐπινοίας ἀνθρωπίνης καὶ τόλμης ὡς ἂν εἴποις μοιχιδίου ἐπιτέχνημα τοῦτο | ||
| ἐκκλησιάσασιν Ἀθηναίων ἑλέσθαι . εὐξάμενος δὲ ταῦτα , τῆς ἀγαθῆς ἐπινοίας ἐλπίδ ' ἔχων παρὰ τῶν θεῶν , τάδ ' |
| κατηγορούμενα πάντα πῶς θηρεύεται διδάσκων , κἀκ τῆς τούτων ποιᾶς συνθέσεως τὸν ὅρον ἀποτελῶν , ἓν μὲν καὶ αὐτὸν τῶν | ||
| καὶ τοῖς φαυλοτάτοις ὄντα . ταυτί μοι δοκεῖ μηνύματα τῆς συνθέσεως εἶναι τῆς Δημοσθένους ἀνυφαίρετα καὶ χαρακτηρικά , ἐξ ὧν |
| . τὸ μὲν γὰρ κτήσασθαι φρόνησιν ποιητικῆς τινός ἐστι καὶ πρακτικῆς ἀρετῆς ἔργον , ἧς τέλος οὐ τὸ κατιδεῖν ἁπλῶς | ||
| προτέρας ἀφίκοιτο εἶδος ἕξεως . καὶ πρῶτά γε τὰ τῆς πρακτικῆς ἀρετῆς παρατίθεται παραγγέλματα . πρῶτον γὰρ δεῖ τάξαι τὴν |
| , τὴν δὲ κακίαν ὑπεναντίαν εἶναι αὐτῇ : κοινὴν δὲ δοξαστικῆς καὶ ἠθικῆς ἕξιν θεωρητικήν , καὶ προαιρετικήν , καὶ | ||
| τῇ μητρὶ τὰ ἔμβρυα ὡς ἂν τῆς φανταστικῆς τε καὶ δοξαστικῆς μετέχοντα ψυχῆς : ὡμολόγηται γὰρ ὡς πολλά τε τῶν |
| τῷ κατὰ τὸ σῶμα θνητῷ , κατὰ λόγον ἀμφοῖν τῆς τελειότητος ἐφίεσθαι . Καὶ πρῶτον μὲν ὀρέγεσθαι τοῦ εἶναι , | ||
| γνώσεως , ἀλλ ' οὐσίας καὶ τῆς ὅλης καὶ νοητῆς τελειότητος . Οὕτω γὰρ πολλαχοῦ καὶ ὁ Ἰάμβλιχος καὶ οἱ |
| : Ὕλλος ποταμὸς Λυδίας . Πᾶσα λέξις ἐκ τῆς λυ συλλαβῆς ἀρχομένη : διὰ τοῦ υ ψιλοῦ γράφεται λύαιος : | ||
| εἰς ος δισύλλαβοι γενικαί : οἷον Αἴας ἐπὶ τῆς πρώτης συλλαβῆς ἔχει τὸν τόνον καὶ ἡ Αἴαντος , χάριτος ἔρωτος |
| ἢ περὶ ὀρθότητος ὀνομάτων , λογικός : Θεαίτητος ἢ περὶ ἐπιστήμης , πειραστικός : Σοφιστὴς ἢ περὶ τοῦ ὄντος , | ||
| τῇ ποιότητι , ὅτε ἔλεγεν ὅτι πρότερον τὸ ἐπιστητὸν τῆς ἐπιστήμης , τῶν μέντοι ἀντικειμένων ἐν πάσῃ κατηγορίᾳ ἐδεήθη : |
| τοὺς λεηλατήσοντας . ἔπαυσαν δ ' αὐτοὺς Ῥωμαῖοι τῆς τοιαύτης ἐπιτηδεύσεως . ἀνὰ μέσον δὲ τούτων τῶν πόλεων ἐστὶ τὸ | ||
| παιδίῳ καὶ πρεσβύτῃ καὶ ἰδιώτῃ . Τὰ δ ' ἐξ ἐπιτηδεύσεως λουτρὰ θερμαίνοντα μὲν παρασκευάζομεν , ἢ ψῦξιν παῦσαι βουλόμενοι |
| ἧς μόνης γινώσκειν δυνατὸν ἀκριβῶς τῶν ὄντων τὴν φύσιν . Διττῆς γὰρ οὔσης τῆς τοῦ λόγου σχέσεως , καθὰ διώρισεν | ||
| εἰσαεὶ λαβόντα , μιμούμενα τὴν νοητὴν καθόσον δύναται φύσιν . Διττῆς δὲ φύσεως ταύτης οὔσης , νοητῆς , τῆς δὲ |
| οὖν . Καὶ συμπάσης γε ὡς ἔπος εἰπεῖν ἔοικεν τῆς οἰκοδομικῆς πέρι τήν γε δὴ νέαν καὶ ἀοίκητον ἐν τῷ | ||
| τεχνῶν τῶν μὴ λογικῶν , οἷον τῆς τεκτονικῆς , τῆς οἰκοδομικῆς , τῆς λιθοξοϊκῆς καὶ τῶν τοιούτων : αὗται γὰρ |
| καὶ δογμάτων γενόμενον , οὐ μελέτης δίχα καὶ τῆς τοιαύτης ἀσκήσεως σοφὸν εὕροι γενόμενον , ἀλλὰ κἂν μάχας λέγῃ καὶ | ||
| καὶ ἑτέρων συγκροτοῦντες . τὸ δὲ πλέον ἐστὶν αὐτοῖς τῆς ἀσκήσεως ἐν τῷ λέγειν ἃ μὴ δεῖ : τὸ γὰρ |
| ἔχε ἀτρέμα κατὰ σεαυτὴν καὶ ῥάπιζε τὸ κακὸν ἐξωθοῦσα τῆς διανοίας . εἰ γάρ τι τούτων ὁ σὸς πατὴρ πύθοιτο | ||
| τὸν μετὰ φωνῆς τοῦ ποσοῦ εἶναι : ὁ γὰρ λόγος διανοίας ἐστὶ σημαντικός , καὶ διὰ τοῦτο σύνθετός ἐστιν ὡς |
| τῶν ζῳδίων κύκλου . Ἁπλῶς μὲν οὖν γινομένης τῆς τοιαύτης παρατηρήσεως αἱ τῆς σελήνης πρὸς τὸν ἥλιον διαστάσεις , ἔκ | ||
| . εἰ δὲ τοῦτο , οὐ χρεία τῆς ἀναλογίας ἀλλὰ παρατηρήσεως τοῦ πῶς οἱ πολλοὶ διαλέγονται καὶ τί ὡς ἑλληνικὸν |
| καὶ τῆς ΕΜ , τὸ ἀπὸ ΛΜ πρὸς τὸ ὑπὸ ΛΜΡ . καὶ ἐναλλάξ , ὡς τὸ ὑπὸ συναμφοτέρου τῆς | ||
| ΜΕ πρὸς τὸ ὑπὸ ΛΜΡ . ἴσον δὲ τὸ ὑπὸ ΛΜΡ τῷ ὑπὸ τῆς ΜΕ καὶ συναμφοτέρου τῆς ΜΞ , |
| , ἐξείπω . . Ἐμοί γε μὴν δοκεῖ τὰ τῆς ἐγκλίσεως ἐπιτεταράχθαι , ἐπεὶ σχεδὸν ἐγκλίσεις δύο συνωθοῦσιν εἰς μίαν | ||
| ὑποτακτικὸν ἄληται ὡς λάβηται . συστολῇ οὖν ἐγένετο ἢ μεταβολῇ ἐγκλίσεως , ὁμοίως τῷ ” ἐπεὶ ἄρ κεν ἀμείψεται ἕρκος |
| ἡ μάλιστα καὶ κυρίως λεγομένη οὐκ ἄλλη τίς ἐστι τῆς συνισταμένης κατ ' εὔνοιαν ἀντίστροφον : αὕτη δὲ ὑφίσταται , | ||
| διαμένειν χρόνους . ὅτε αὐτοῖς χρῆσις . νεφέλης γὰρ πρῶτον συνισταμένης ἔπειθ ' ὑετὸς ἀπ ' αὐτῆς γίνεται . κόπῳ |
| τὴν εὕρεσιν τὴν παρὰ τοῦ θεοῦ Ἑρμοῦ εἰς ἀνθρώπους διὰ μεσότητός τινος ἔρχεσθαι , ἡ δὲ δαιμονία φύσις ἐστὶν ἡ | ||
| φανεῖεν χείρους καὶ ἦσαν οὐκ ἀδύνατοι : τὸ οὐκ ἀδύνατοι μεσότητός ἐστι ῥῆμα , οἷον οὔτε τελείως δυνατοὶ οὔτε ἀσθενεῖς |
| τροφὴν ἀποσβεσθῆναι . μένοντος μὲν οὖν , ὁ σπερματικὸς τῆς διακοσμήσεως ἐσῴζετ ' ἂν λόγος , ἀναιρεθέντος δὲ συνανῄρηται . | ||
| δι ' ἀέρος τρέπεται εἰς ὑγρὸν τὸ ὡς σπέρμα τῆς διακοσμήσεως , ὃ καλεῖ θάλασσαν , ἐκ δὲ τούτου αὖθις |
| ὁμοίως δὲ κἀν τῷ ὁ πατὴρ ὁ ἐμός τὰ τῆς συντάξεως τὸν αὐτὸν ἐπέχει λόγον : τὸ γὰρ πρόσωπον τὸ | ||
| πρὸς νόησιν , ἀφιστᾶσα τῆς παχυτέρας καὶ μορφωτικῆς τῶν ἐνύλων συντάξεως . ὅμως δὲ λεγέσθωσαν ταύτῃ διαφέρειν . τί οὖν |
| ἐχρήσαντο . ὅλως δὲ εὑρετὴν αὐτὸν γενέσθαι φασὶ καὶ τῆς πολιτικῆς ὅλης παιδείας , εἰπόντα μηδὲν εἰλικρινὲς εἶναι τῶν ὄντων | ||
| γὰρ τῶν κατὰ τὸν βίον πράξεων . οἱ δὲ τῆς πολιτικῆς λόγοι , οἱ μὲν περὶ τούτων διαλαμβάνουσιν , οἱ |
| δυνατὸν ἡμῖν τρόπον . Ὡς μὲν οὖν ἁπλῶς εἰπεῖν , διττῆς οὔσης περὶ τὸν ἴδιον δαίμονα πραγματείας , τῆς μὲν | ||
| καὶ ἑτέρου αἰσθητηρίου , ἐκ τούτων πιστεύσειεν ἄν τις . διττῆς γὰρ οὔσης σχέσεως , καθ ' ἣν ἂν αἴσθησις |
| πρὸς ἑαυτόν , οὐ μόνον [ τοὺς ] ἀπὸ τῆς Ποικίλης Στοᾶς , ὑπὲρ ὧν καὶ Ἐπίκουρος ἔγραψεν ἐπί τε | ||
| ἐπιμελεῖσθαι [ συνεβούλευε ] . [ τοὺς ] ἀπὸ τῆς Ποικίλης Στοᾶς , ὑπὲρ ὧν καὶ Ἐπίκουρος ἔγραψεν : ἐπί |
| καὶ μερῶν καὶ πάντων εὐωνύμων . Καὶ πάλιν διακρίνονται εἰς χροίας τε καὶ γεύσεις : ὁ Κρόνος μαῦρος , μόλυβδος | ||
| τῆς βαθυτάτης κατὰ τοῦ δάσους ἢ τῆς ὑπὸ τῶν ἴων χροίας μελαινομένης . ὑπὸ τὸ δάσος τῶν ἴων . * |
| , διὰ τῆς συγγενοῦς φιλοζωίας τὰς διαδοχὰς εἰς ἀΐδιον ἄγουσα διαμονῆς κύκλον . αἱ δὲ καλούμεναι καμηλοπαρδάλεις τὴν [ μὲν | ||
| δὲ καὶ περὶ Κύζικον . Ἀλλὰ περὶ μὲν τῆς τούτων διαμονῆς καὶ τὸ ὅλον τῆς φύσεως τάχ ' ἂν ἐν |
| ' ἑκάστην ὄρεξιν , τῆς δὲ σοφίας μόνον θεωρούσης καὶ λεγούσης , πραττούσης δὲ μηδέν . ἐλέγετο γὰρ ἐξ ἀρχῆς | ||
| καὶ τὸ εἰωθὸς ἔπος , ὡς μετὰ ταῦτα ἐπυθόμην , λεγούσης , λαβέ μου , Σκάμανδρε , τὴν παρθενίαν , |
| ἐν δικαιοσύνῃ καὶ φυτευθήσεται δένδρον ἐν αὐτῇ , καὶ πλησθήσεται εὐλογίας . καὶ πάντα τὰ δένδρα τῆς γῆς ἀγαλλιάσονται : | ||
| εἴτ ' Ἀμφιτρύωνος ἶνιν , ὑμνῆσαι στεφάνωμα μόχθων δι ' εὐλογίας θέλω . γενναίων δ ' ἀρεταὶ πόνων τοῖς θανοῦσιν |
| τοῦ μέλους ὑποχαλᾶν , καὶ ὅ τι ποτέ ἐστι τῆς μούσης σύντονον ἐᾷ , πᾶν δὲ ὅ τι γλύκιστον αὐλῳδίας | ||
| , ᾧ δὴ τὴν ἀρχὴν τῆς Ἑλληνικῆς τε καὶ νομικῆς μούσης ἀποδιδόασι , τό τε τῆς ἁρμονίας γένος ἐξευρεῖν φασι |
| ἔστι τις καὶ οὐσία ἕκτη , περιεκτικὴ τῆς συνθέτου καὶ σχετικῆς . τοσαυταχῶς τῆς οὐσίας λεγομένης περὶ ποίας τῷ Ἀριστοτέλει | ||
| καὶ καθ ' αὑτήν , ἀλλὰ περὶ τῆς συνθέτου καὶ σχετικῆς , οἷον τοῦ τινὸς ἀνθρώπου : αὕτη γὰρ καὶ |
| μηδ ' ἀληθὲς παρὰ τοῖς πολλοῖς , οἷα τὰ τῆς Στοᾶς ἐστι καὶ ἃ ἐκείνη φησίν , οὐκ ἂν εὐλόγως | ||
| . Ξενοκράτης δὲ ὁ Πλάτωνος ἀκουστὴς καὶ οἱ ἀπὸ τῆς Στοᾶς φιλόσοφοι ἔλεγον ῥητορικὴν ὑπάρχειν ἐπιστήμην τοῦ εὖ λέγειν , |
| τοὺς δὲ προβλήματα , ἀποβλέποντας εἰς τὸ σχῆμα μόνον τῆς προτάσεως . τὴν δὲ διαφορὰν τῶν τριῶν τούτων ὅτι βέλτιον | ||
| ὁ δὲ γος Μο μ , καὶ ποιοῦσι τὰ τῆς προτάσεως . Ἄλλως . Ζητῶ πρότερον τρεῖς ἀριθμοὺς ἴσους εἶναι |
| προβουλίας ταύτης ἐκείνην τὴν προτέραν τοῦ βίου διαγωγὴν ὑπὸ τῆς εὑρέσεως τοῦ πυρὸς , ὃ καὶ τοῖς εὑροῦσι καὶ μεταγενεστέροις | ||
| ἰχνῶν ὁ λαγωός : οὕτω καὶ τὰ φαινόμενα ἀρχὴν τῆς εὑρέσεως τῶν θεωρημάτων καλῶς ἄν τις εἴποι , ὅτι ἀπὸ |
| ἀντὶ ὀνομάτων μετοχὰς ἔχει ἢ κατὰ τὴν κτητικὴν ἰδέαν παρηγμένας προσηγορίας , εἰδώς : ὁ γὰρ εἰδήμων ὑπομόχθηρον , γινώσκων | ||
| τῆς Αἰγύπτου : τελευταίας δὲ τυχεῖν αὐτὸν ἧς νῦν ἔχει προσηγορίας ἀπὸ τοῦ βασιλεύσαντος Νειλέως . τὸν δ ' οὖν |
| οὐκ ἔστιν , οἷον ἄλλε : ἡ γὰρ φύσις τῆς κλήσεως μάχεται τῷ σημαινομένῳ τοῦ ὀνόματος : ἡ μὲν γὰρ | ||
| ἑπομένως τῷ τῆς ἀκολουθίας εἱρμῷ τὰ πρέποντα καὶ περὶ τῆς κλήσεως εὐθὺς παρήγγειλε : πολύτροποι γὰρ καὶ πολυειδεῖς αἱ περὶ |
| ἄλλος ἀλλοδαπός , πάλιν τὴν ἀναίρεσιν τῶν προσώπων τῆν ἐθνικῆς παραγωγῆς ἐπαγγελλομένης . ὥστε ἀνθυπάγεσθαι μὲν τῷ ποῖος , προλελημματισμένον | ||
| οὐκ ἀπολιμπάνει λέξιν σημαίνουσάν τι , χωρὶς εἰ μὴ ἐκ παραγωγῆς μὲν μὴ εἴη , ἐκ δὲ συντάξεως τοῦ δέ |
| φαρμάκων . Διὰ τοῦτό γε καὶ παρατηρητικῆς τυγχάνει ἀναλογητικῆς τε τέχνης προςπεσούσης ἀπόρημα , καθ ' ἣν δὴ ὁ λόγος | ||
| ' εὖ μὲν σὺ χρήσῃ τῇ τέχνῃ , τὸν τῆς τέχνης καιρὸν δ ' ἀπολέσῃς , παραπόλωλεν ἡ τέχνη . |
| φιλίας . . , . ἀντίθετον : τὸ σχῆμα τῆς φράσεως , ὡς ἡμεῖς , Ἀριστοφάνης Θεσμοφοριαζούσαις καὶ κατ ' | ||
| ὁ ἐπιφανέστατος , ὃς Τύρταμος ἐλέγετο καὶ διὰ τὸ τῆς φράσεως θεσπέσιον Θεόφραστος ἐκλήθη . τὸ ἐθνικὸν Ἐρέσιος ὡς Ἐφέσιος |
| ; ἕτερον δέ ἐστιν οὐκ ἀποδέον τούτου δεῖγμα σαφέστατον τῆς βουλήσεως τοῦ Σεβαστοῦ : διετάξατο γὰρ ἐκ τῶν ἰδίων προσόδων | ||
| . Ἤμελλε γάρ που ὁ φὺς κύριος ἔσεσθαι τῆς ἑαυτοῦ βουλήσεως , καὶ οὔτε τις Ἀπόλλων , οὔτε τις αὐτοῦ |
| δὲ μετὰ τὸν καταρτισμὸν πρὸς ἀσφαλῆ γνῶσιν τῆς τῶν ὀστέων καταταγῆς πειράζειν τὰ φυσικὰ τῆς χειρὸς ἐνεργήματα , κάμψιν λέγω | ||
| ὀφειλόντων παρατηρήσεως τυχεῖν . Ἔτι δὲ ἐπὶ τῆς τῶν πόλεων καταταγῆς τὰς μὲν παραλίους προχειρότερον ἄν τις ὑπογράφοι , τάξεώς |
| μία ἀγκύλη . Ἐπεὶ πολλάκις ἐκ τῶν εὐτόνων σωμάτων σφοδρᾶς τάσεως γινομένης ἀπὸ μέρους αἱ τοῦ βρόχου ῥήγνυνται ἀρχαί , | ||
| τοῦτο πάλιν οὐχ οἷόν τε καλῶς ἐργάσασθαι χωρὶς ἀντι - τάσεως . χρὴ τοίνυν ἢ διὰ τῶν χειρῶν , εἰ |
| . . . Λυκοῦργος δ ' ἐν τῷ Περὶ τῆς διοικήσεως γείτονας τοῦ ὀχείου φησί : μήποτε δὲ ἐπὶ τόπου | ||
| καὶ τοῦ πρώτου λόγου . Περὶ δὲ τῆς οἰκονομίας καὶ διοικήσεως προοιμίων καὶ διηγήσεων καὶ πίστεων καὶ ἐπιλόγων ἀναγκαῖον προειπεῖν |
| ἐκ τῶν νόμων ἐπιτιθέντες δίκην , αὐτὸ δὲ τὸ τῆς ἐσχάτης δίκης ἀξίους πεφηνέναι μυρίους , ὧν οἱ πλείους οἰκιῶν | ||
| τὸ τῆς ἐπιπέδου πλάτος τὸ ἀπὸ τοῦ κέντρου μέχρι τῆς ἐσχάτης περιφερείας . ἐπεὶ οὖν τὸ συμπληρωτικὸν πλάτους ἐξ ἀνάγκης |
| πρᾶγμα . ἐπειδὰν δὲ συνουσιάζωσι καθ ' ἑταιρίας ἢ κατὰ συγγενείας , ποιοῦσιν οὕτως : πρῶτον μὲν ὅταν παύσωνται πίνοντες | ||
| δεδημιουργημένην : ἵδρυτο δ ' ἐν αὐτῷ τῆς τῶν βασιλέων συγγενείας ἀγάλματα εἰκονικὰ λίθου λυχνέως . ἐπιτερπὲς δ ' ἱκανῶς |
| τὰ γένη καὶ αἱ κτήσεις σημαίνονται : προτέτακται δὲ τῆς δοτικῆς , ὅτι πρὸς ὄνομα καὶ ῥῆμα κυρίως συντάσσεται , | ||
| ταύτης ἔχεσθαι τῆς συντάξεως . ὡς μὲν οὖν οὐ δύναται δοτικῆς εἶναι πτώσεως , προφανὲς ἐκ τοῦ σημαινομένου , καθὼς |
| σύστασις αὐτῆς τῇ φυσικῇ γενέσει παραπλησίως καὶ τῆς τοῦ παντὸς ἁρμονίας τὴν εἰκὼ φέρει . Πάλιν τὸν αὐτὸν ἡμῖν θεὸν | ||
| καὶ στρέφων ὅλην διέφθορεν , ἐν ἑπτὰ χορδαῖς δώδεχ ' ἁρμονίας ἔχων . ἀλλ ' οὖν ἔμοιγε χοὖτος ἦν ἀποχρῶν |
| ὅτι οἱ βαρυνόμενοι συμφοραῖς ὑπὸ προκειμένης δυστυχίας καὶ τὰς προτέρας εὐδαιμονίας δυστυχίας ἀποκαλοῦσιν : Πόλυβον ἀμφὶ δεσπότην : οὐκ ἐξέφανεν | ||
| σαφὴς καὶ ῥᾴδιος ὁ λόγος , τὰ προειρημένα περὶ τῆς εὐδαιμονίας ἀναλαβοῦσιν . εἴρηται τοίνυν περὶ αὐτῆς ἐν τῷ ιγʹ |
| πρὸς δὲ τούτοις ὥσπερ νόμον κατεστήσατο ὁ Κῦρος , ὅσα διακρίσεως δέοιτο εἴτε δίκῃ εἴτε ἀγωνίσματι , τοὺς δεομένους διακρίσεως | ||
| διακεκριμένον διακεκριμένου διακέκριται , εἰ καὶ ἄλλος ἑκατέρου ὁ τῆς διακρίσεως τρόπος . Καὶ γὰρ τὸ καλὸν τοῦ δικαίου ἕτερον |
| : Λιθαργύρου λίτραν α , ἐλαίου λίτ . β , σεραπιάδος τῆς τριόρχεως χυλοῦ λίτ . γ . Ἕψε λιθάργυρον | ||
| . κδ , χυλοῦ κράμβης δραχ . η , χυλοῦ σεραπιάδος τῆς τριόρχεως δραχ . ιστ , χυλοῦ καλάμου καρδίας |
| καὶ τὴν ἐκ τῆς συνεμπτώσεως πλάνην προανελόντας τὸν προσήκοντα τῆς κλίσεως ἀποδιδόναι λόγον . Εἰλήφθω δὲ παραδείγματα τὸ πλεῖον , | ||
| λῆγον , ὃ οὐ πάντως κλίσεως ἔτυχε . καὶ ἕνεκα κλίσεως καὶ συντάξεως τὸ μὲν πτύξ ὄνομά ἐστιν , ἐπεὶ |
| μοῖραν τὴν τιμιωτάτην . τοῦτο δὲ καὶ ἐξ ἐκείνης τῆς ῥήσεως δῆλον ἧς μικρῷ πρόσθεν ἐμνημονεύσαμεν , περὶ δὲ τοῦ | ||
| ὢν μειράκιον : τοῦτό φησιν , ἵνα τὸ προπετὲς τῆς ῥήσεως ἐπὶ τὴν ἡλικίαν ἀνενέγκῃ καὶ ἐπὶ τὸ ἐξημμένον , |
| μοι καὶ τὸ τοὺς θεοὺς μετὰ μούσης τινὸς ἐπικαλεῖσθαι καὶ μελῳδίας , οἷον ὕμνων τε καὶ αὐλῶν ἢ τῶν αἰγυπτιακῶν | ||
| παῖδες μήτε ἐπιθυμῶσιν ἄλλων μιμημάτων ἅπτεσθαι κατὰ ὀρχήσεις ἢ κατὰ μελῳδίας , μήτε τις αὐτοὺς πείσῃ προσάγων παντοίας ἡδονάς ; |
| τὰ μέταλλα τῆς ποικίλης λίθου τῆς Σκυρίας , καθάπερ τῆς Καρυστίας καὶ τῆς * Δευκαλλίας καὶ τῆς Συνναδικῆς * Ἱεραπολιτικῆς | ||
| Κάνας Αἰγὸς ἐπώνυμον γεγονέναι φασίν , οἱ δὲ ἀπὸ τῆς Καρυστίας τῆς Αἰγαίης ὀνομαζομένης . αἱ μὲν γὰρ Αἰγαί , |
| ] τὸν θάνατον , ζῶντα δὲ τρόπαιον εἶναι τῆς ἰδίας συνειδήσεως . συγχωρήσας δὲ ὁ βασιλεὺς ἐκείνῳ τὸ ζῆν , | ||
| ὁ δὲ Αἶνος διὰ λόγων μαστιγωθείς , καὶ ὑπὸ τῆς συνειδήσεως τρυχόμενος ἐπὶ τῷ ἠδικηκέναι Αἴσωπον , ἀποκρημνισάμενος ἑαυτὸν μετήλλαξε |
| γὰρ πρὸς τοὔνομα ἐκείνους φαμὲν συλλογίζεσθαι , τοὺς περὶ τὰς ὁμωνυμίας διατρίβοντας , ἐν οἷς μή εἰσιν ὁμώνυμα τὰ τιθέμενα | ||
| τὴν ἐκ θατέρου ῥηθεῖσαν ἐπαγγελίαν ἀπῄτεις τὸν οὐδὲν εἰρηκότα τῆς ὁμωνυμίας αὐτῷ δίκην λαχών ; οὐχ οὕτω Λακεδαιμονίους φασίτί γὰρ |
| , αἳ ἀπὸ τοῦ Διὸς καὶ τῆς προνοίας καὶ τῆς εἱμαρμένης εἰσὶ τίμιαι . ΚΛΗΡΟΝ ΕΔΑΣΣΑΜΕΘΑ . Κλῆρον ἢ τὸν | ||
| Χρυσίππου δόξῃ συμβέβηκε . Ἐν μὲν οὖν τῷ πρώτῳ περὶ εἱμαρμένης βιβλίῳ τοιαύταις τισὶν ἀποδείξεσι κέχρηται , ἐν δὲ τῷ |
| αἴτιον δὲ τὸ αὐτό . Τούτων δὲ γενομένων ἐξέρχεται τῆς ἰκμάδος πλέον ἢ κατατάσσεται : καὶ διὰ ταῦτα τῷ μὲν | ||
| στερεὴ καὶ πυκνή ἐστιν , ὥστε μὴ νοσέειν ὑπὸ τῆς ἰκμάδος , καὶ διὰ τοῦτο νόσημα ἐν τῇ καρδίῃ οὐδὲν |
| σέ γε γυμνασίη Ἀφθονίοιο λάθῃ . Ἡ δὲ τάξις τῆς ἀναγνώσεως τοιαύτη . εἰκότως τὸ τῶν Προγυμνασμάτων βιβλίον τῆς ῥητορικῆς | ||
| αἱ παρολκαί . ἔπειτα εἰρήσεται , ὡς καὶ τὰ τῆς ἀναγνώσεως παράλογα , ὅταν ἐφιστάνωμεν ὑπὲρ τῶν κατὰ τὸ τρίτον |
| καὶ οὗτος , καὶ ἄρθρον οὐκ ἐπιδέχονταιοὐδὲ . γὰρ ἕνεκα διαστολῆς παραλαμβάνεται , ἐπεὶ οὐδὲ αὐτὰ διαστέλλει , συνεμπεσόντα τοῖς | ||
| γνωστόν , τοῦ τέλους ἐκθλιβέντος . ἔπειτα , εἰ ὑπὲρ διαστολῆς τῶν μεταβατικῶν πλαγίων αἱ σύνθετοι γεγόνασι , περισσὸν ζητεῖν |
| . οὗτος οὖν ὁ λόγος δείκνυσιν , ὅτι καὶ τῆς ἁπλότητος προσποίησις σχήματος ἔργον ἐπιτελεῖ : ἐπεὶ καὶ αἱ τῶν | ||
| τεσσάρων ἐννοιῶν τάσσεται , κατ ' ἐναντιότητα παραλαμβανομένων . ἐπὶ ἁπλότητος καὶ εὐηθείας Δημοσθένης “ οὐ γὰρ εἰ φαύλοις ὑμεῖς |
| τῆς ἡλικίας ἡμῶν ; ] καὶ τίς ἐστιν ἔξω τῆς καθολικῆς , οἷον νέων ἀνδρῶν γερόντων , εἰ μὴ ἄρα | ||
| , οὕτω καὶ ὁ γραμματικὸς δύναται ἀπὸ ἐπιστημονικῆς τινος καὶ καθολικῆς θεωρίας ἀπαγγέλλειν , ὅτι ὁ μὲν Πέλοπος ὦμος ἐλεφάντινος |
| ἐνέργειαν ἀίδιον θεῶ τε καὶ γενέσιος κατὰ συνακολουθίαν τᾶς μεταβλατικᾶς φύσιος . καὶ ὁ μὲν εἷς ἐς ἀεὶ διαμένει κατὰ | ||
| καὶ δύο λόγως εἶμεν , τὸν μὲν ἕνα τᾶς ἀγαθοποιῶ φύσιος , τὸν δ ' ἕνα τᾶς κακοποιῶ . διὰ |
| κοινὰ τοῖς εἴδεσιν : ὡς εἰ ἀφέλοι τις ἀπὸ τῆς διαιρετικῆς καὶ τῆς ἀναλυτικῆς τὸ πρὸς τοὺς ὁρισμοὺς ἀποβλέπειν καὶ | ||
| στοιχεῖα παραλαμβάνων . τῶν γὰρ λογικῶν ἁπασῶν μεθόδων ἴδιον , διαιρετικῆς λέγω καὶ ἀναλυτικῆς ὁριστικῆς τε καὶ ἀποδεικτικῆς , καθολικὰς |
| καὶ μέσον δυναμένη . Χωρίον γὰρ τὸ ΑΓ περιεχέσθω ὑπὸ ῥητῆς τῆς ΑΒ καὶ τῆς ἐκ δύο ὀνομάτων πέμπτης τῆς | ||
| Ὅτι ἐπειδὴ ἀδύνατον ῥητὴν εἶναι τὴν διάμετρον τῆς πλευρᾶς οὔσης ῥητῆς , ἐπενόησαν οὕτω λέγειν οἱ Πυθαγόρειοι καὶ Πλάτων , |
| ἀπὸ μείζονος ἑφθημιμερῆ παντοίοις σύμμικτα ποσί . τῆς δ ' ἐπῳδοῦ κῶλα Ϛʹ ἀναπαιστικὰ δίμετρα πλὴν τοῦ τελευταίου ἀκατάληκτα . | ||
| τροχαίου . τὸ ιζʹ ἰαμβικὸν τρίμετρον βραχυκατάληκτον . τῆς δὲ ἐπῳδοῦ κώλων ιγʹ τὸ αʹ τροχαϊκὸν δίμετρον ἀπὸ ἰάμβου ὁμοίως |
| Δῖος . τὸ ἐπίθετον κτητικῷ τύπῳ , ἀπὸ τῆς Διὸς γενικῆς δίϊος ἐστὶ , καὶ συναλοιφῇ δῖος . διὸ καὶ | ||
| ὧδέ φησι ‚ τὰ εἰς εύς λήγοντα παρώνυμα οὐδέποτε τῆς γενικῆς τοῦ πρωτοτύπου μιᾷ πλεονάζει . ὁ γοῦν Φωκαεύς οὐ |
| μὴ κεκωλύσθαι νόμον ποιεῖται ὁ φεύγων ἐκ τῆς τοῦ ἐναντίου ἀντιφάσεως : καὶ ἀπαιτήσομεν τὸν κατήγορον δεῖξαι νόμον κωλύοντα : | ||
| πάλιν ἕτερόν τι δείκνυσιν ἐντεῦθεν ὅτι οὐδέν ἐστι μεταξὺ τῆς ἀντιφάσεως . φησὶν οὖν ὅτι οὐκ ἐνδέχεται εἶναί τι μεταξὺ |
| γνωσθέντος γὰρ τοῦ κατὰ τὸ παράδειγμα ἑστῶτος καὶ τὸ τῆς εἰκόνος αὐτοῦ , ὃν δὴ χρόνον λέγουσιν εἶναι , τάχ | ||
| Εὔπολις εἴρηκε τὴν Ξανθίου τοῦ σιδηρέως , οὗ ἐπὶ τῆς εἰκόνος ἐπιγέγραπται σιδηρόφυσα . τὰ δὲ ἐργαλεῖα τούτων φῦσαι ἀκροφύσια |
| καθὼς καὶ ἅπαντες οἱ ὅροι ἔχουσιν . φασὶν γοῦν ἀσυνάρθρους ἀντωνυμίας , καὶ ὅσον ἐπὶ τῇ φωνῇ , οὐκ εἰσὶν | ||
| διὰ τὰ ἄλλα μέρη τοῦ λόγου , οἷον διὰ τὰς ἀντωνυμίας καὶ τὰς μετοχάς : ἀνεπεκτάτων δὲ διὰ τὸ τοιόσδε |
| δαίμονα , Νόμος ἡμῖν ἐστιν , ἔφη , πρωτομύστας τῆς ἱερείας ἄρχεσθαι , μάλιστα ὅταν ἄνθρωπον καταθύειν δέῃ . ὥρα | ||
| πρὸς Διονύσιον τοῦτο μόνον εἶπεν , ὅπερ ἤκουσε παρὰ τῆς ἱερείας : ἠπίστατο γὰρ ὅτι φύσει περίεργός ἐστιν ὁ Ἔρως |