| ὁρίζειν ἀνεπίληπτοι τὸ παράπαν διαμένουσιν , οἱ δ ' ἐξ Ἀκαδημίας , φησίν , ὁμοίας τὰς εὐθύνας τοῖς ἄλλοις φιλοσόφοις | ||
| γνώμην τρέ - ψομεν , τουτουσὶ τοὺς ἐκ Λυκίου καὶ Ἀκαδημίας τῆς καλῆς ; οὐ γὰρ μυθολόγοι , οὐδ ' |
| μηδ ' ἀληθὲς παρὰ τοῖς πολλοῖς , οἷα τὰ τῆς Στοᾶς ἐστι καὶ ἃ ἐκείνη φησίν , οὐκ ἂν εὐλόγως | ||
| . Ξενοκράτης δὲ ὁ Πλάτωνος ἀκουστὴς καὶ οἱ ἀπὸ τῆς Στοᾶς φιλόσοφοι ἔλεγον ῥητορικὴν ὑπάρχειν ἐπιστήμην τοῦ εὖ λέγειν , |
| πρὸς ἑαυτόν , οὐ μόνον [ τοὺς ] ἀπὸ τῆς Ποικίλης Στοᾶς , ὑπὲρ ὧν καὶ Ἐπίκουρος ἔγραψεν ἐπί τε | ||
| ἐπιμελεῖσθαι [ συνεβούλευε ] . [ τοὺς ] ἀπὸ τῆς Ποικίλης Στοᾶς , ὑπὲρ ὧν καὶ Ἐπίκουρος ἔγραψεν : ἐπί |
| ἐγγὺς αὐτῶν λάβωσιν . ἐντεῦθεν τινὲς νομίζουσιν ἐν Αἰγίνῃ τὰς κωμῳδίας ποιεῖν τὸν Ἀριστοφάνην διὰ τὸ ἐπενηνοχέναι αὐτὸν “ ἀλλ | ||
| , Πορφύρα , Δὶς κατηγορούμενος . ἔστι δὲ τῆς μέσης κωμῳδίας . Μοσχίων Ξενίζων Μένιππος κωμικός . τῶν δραμάτων αὐτοῦ |
| δὲ περὶ αὐτῶν φέρειν οὐ δέομαι τοῖς διεληλυθόσιν αὐτοῦ τὰς ἱστορίας . ταῦτα μὲν οὖν ἂν ἔχοι τις εἰπεῖν , | ||
| ἀποδημήσαντα σημαίνοντες , ὀνοκέφαλον ζωγραφοῦσιν , ἐπειδὴ οὔτε ἀκούει τινὸς ἱστορίας , οὔτε τῶν ἐπὶ ξένης γινομένων αἰσθάνεται . Φυλακτήριον |
| σοφιστής . Κλέαρχός φησι Χάρμον τὸν Συρακούσιον εὐτρεπίσθαι στιχίδια καὶ παροιμίας εἰς ἕκαστον τῶν ἐν τοῖς δείπνοις παρατιθεμένων : εἰς | ||
| φῦλον ἐλεύθερον . σοὶ δ ' ἴσως εὐλάβεια τὸ τῆς παροιμίας ἐπὶ σκώμματι τῆς συμμετρίας ἐπαγαγέσθαι , μή σοι μεῖζον |
| τε λέγουσι καὶ Λεοντεύς , εἷς τῶν ἐπ ' ἄκρον Ἐπικούρου μαθητῶν , πρὸς Λυκόφρονα γράφων , τιμᾶσθαί τέ φησι | ||
| δεσμῷ τινι ἀφύκτῳ πεδηθείς . ἀνήρ τις ἦν διὰ τῶν Ἐπικούρου λόγων τὴν ψυχὴν ἐκνευρισθεὶς καὶ θῆλυς γενόμενος , ὁ |
| τάξις αὐτῶν ἐστιν αὕτη : ἔσχατος πάντων ὁ ἐκ τῆς ἐτυμολογίας , ὡς περὶ φωνὰς μόνας ἠσχολημένος καὶ οὐδὲν τοῦ | ||
| Τὰ δὲ αὐτὰ λεκτέον πρὸς αὐτοὺς καὶ ὅταν δι ' ἐτυμολογίας κρίνειν θέλωσι τὸν ἑλληνισμόν . πάλιν γὰρ ἤτοι σύμφωνός |
| ἰδίαν ὠμότητα καταδεῖξαι θύειν τοὺς ξένους , ἵνα διαδοθείσης τῆς φήμης εἰς ἅπαντα τόπον περὶ τῆς Κόλχων ἀγριότητος μηδεὶς τῶν | ||
| τὸ γνήσιον αὐτῆς ἐναυγασάμενοι κάλλος , τῆς παρὰ τοῖς πολλοῖς φήμης οὐ φροντίσαντες ἐπεβουλεύθησαν , κακοὶ νομισθέντες οἱ πρὸς ἀλήθειαν |
| Δημόκριτόν τε καὶ Ἐπίκουρον , οἷς καὶ οἱ ἀπὸ τοῦ Περιπάτου ἔτι δὲ καὶ οἱ ἀπὸ τῆς Στοᾶς συναπεγράψαντο καὶ | ||
| δὲ κατὰ τοὺς Στωικούς , τὶς δὲ τῶν ἀπὸ τοῦ Περιπάτου . ἤτοι οὖν πάσαις ὁμοίως ἀκολουθητέον ἢ μιᾷ μόνῃ |
| ἑνί γέ τῳ τρόπῳ Λυσίας ἐν τῷ κατ ' Ἀρισταγόρου ἐνδείξεως , εἰ γνήσιος . Ἀναβάλλει : ἀντὶ τοῦ εἰς | ||
| εὑρέσεως παρὰ τὸν νοῦν , καὶ διὰ τῆς χειρουργικῆς αὐτῶν ἐνδείξεως παρὰ τὴν τέχνην καὶ διὰ τῆς παρακολουθητικῆς ἐμπειρίας παρὰ |
| , θυγατριδοῦς τοῦ πρώτου : τέταρτος ὁ ἐκ τῆς νεωτέρας Ἀκαδημείας . Τοῦ δὴ Κυρηναϊκοῦ φιλοσόφου φέρεται βιβλία τρία μὲν | ||
| Διὸς ἐγκέφαλος . ἔπειτ ' ἀναστὰς εὔστοχος νεανίας τῶν ἐξ Ἀκαδημείας τις ὑπὸ Πλάτωνα καὶ Βρυσωνοθρασυμαχειοληψικερμάτων πληγεὶς ἀνάγκῃ , ληψιλογομίσθῳ |
| σοφόν , περὶ ὧν Ἀριστοτέλης φησίν , ὅτι παλαιᾶς εἰσὶ φιλοσοφίας ἐν ταῖς μεγίσταις ἀνθρώπων φθοραῖς ἀπολομένης ἐγκαταλείμματα , περισωθέντα | ||
| ἐν αἷστισιν ἂν ᾖ πράξεσιν , παρὰ πάντα δὲ ἀεὶ φιλοσοφίας ἐχόμενος καὶ τροφῆς τῆς καθ ' ἡμέραν ἥτις ἂν |
| δ ' ἔξω τῆς αἰσθήσεως καὶ οὗτος καὶ ἄλλοι τερατολογίας μυθικῆς πεπληρώκασιν . οὐκοῦν ἐχρῆν οὕτως εἰπεῖν , ὅτι ποιητὴς | ||
| κεῖται λεγομένη Βέργα , τοῦ δὴ γεγραφότος ἄπιστον ἱστορίας τε μυθικῆς γέλων . Μετ ' Ἀμφίπολιν δ ' ἡ πρότερον |
| ἐν συντάξει ἐπιρρήματα γίνονται , ὡς τὰ ὀνοματικὰ ἅπαντα οὐδεμιᾶς παραφθορᾶς γινομένης ἐν ταῖς φωναῖς : καὶ αἱ φωναὶ παραχθεῖσαι | ||
| τὴν σύστασιν τοῦ γενέσθαι ἔχει , ἀλλ ' ὅσα προσγίνεται παραφθορᾶς ἐστι τοῦ ἀγαθοῦ , ὅπερ ἄν τις περὶ τῆς |
| . ὥστε οὔτε ὁ διὰ τῆς διαιρέσεως οὔτε ὁ ἐξ ὑποθέσεως συλλογιζόμενος ἀνάγκην τινὰ ἐπάγει τοῦ συντίθεσθαι καὶ ἓν γίνεσθαι | ||
| οὐδὲν γὰρ ἀδύνατον ἕπεται . γίνεται γὰρ συναγόμενον ἐκ τῆς ὑποθέσεως τῆς τὸ Β τινὶ τῷ Γ ὑπάρχειν λεγούσης καὶ |
| καὶ περὶ θεολογίαν καταγίνεται , συμβάλλεται δὲ εἰς εἴδησιν τῆς θεολογίας τὸ μαθηματικόν , οὗτινος μέρος ἐστὶν ἡ γεωμετρία . | ||
| καὶ πράττοντας [ ] κατὰ τὸ διὰ [ τῆς ] θεολογίας [ ] οὐσιῶδες ? ἔργον καὶ 〚 υ 〛 |
| . . . . Παρμενίδης δὲ οὐκ ἂν δόξαι τῆς διαλεκτικῆς ἀπείρως ἔχειν , ἐπείπερ πάλιν Ἀριστοτέλης τὸν γνώριμον αὐτοῦ | ||
| τὰ τοιαῦτα ἄττα ἀτεχνῶς σκοτεινὰ καὶ λοξὰ ῥήματα τῆς Ἀριστοτέλους διαλεκτικῆς , τούτῳ δὲ οὐχ ἕξετε προσενεγκεῖν τι βασανιστήριον οὐδὲ |
| σέ γε γυμνασίη Ἀφθονίοιο λάθῃ . Ἡ δὲ τάξις τῆς ἀναγνώσεως τοιαύτη . εἰκότως τὸ τῶν Προγυμνασμάτων βιβλίον τῆς ῥητορικῆς | ||
| αἱ παρολκαί . ἔπειτα εἰρήσεται , ὡς καὶ τὰ τῆς ἀναγνώσεως παράλογα , ὅταν ἐφιστάνωμεν ὑπὲρ τῶν κατὰ τὸ τρίτον |
| τρυφὴν αἱρέσεως ἀντεποιήσαντο , ὡς ἡ Κυρηναικὴ καλουμένη ἀπ ' Ἀριστίππου τοῦ Σωκρατικοῦ τὴν ἀρχὴν λαβοῦσα , ὃς ἀποδεξάμενος τὴν | ||
| οὐκ ἀπιθὴς ἲς γράψαι . . . οἷά τ ' Ἀριστίππου τρυφερὴ φύσις ἀμφαφόωντος ψεύδη ἀλλ ' οὔ μοι τούτων |
| τοῦ γένους ἀπορία φθάνειν ἔοικε καὶ ἐπὶ τὴν τοιαύτην τῶν Πυθαγορικῶν δόξαν . ὡς γὰρ ὁ γενικὸς ἄνθρωπος οὔτε μετὰ | ||
| τινες τῆς Πυθαγόρου σοφίας μετασχεῖν : Ἰταλιώτας δὲ σύμπαντας τῶν Πυθαγορικῶν , τοσοῦτον χρόνον εὐδαιμονήσαντας καὶ μετὰ πλείστης ὁμονοίας καὶ |
| : οὐ γὰρ ὀλίγος ἐστὶν ἀριθμὸς τῶν ἐξ ἀκοῆς καὶ ὑφηγήσεως μανθανόντων , οὓς λαὸν ὠνόμασεν : οἱ δὲ ἀνθρώπων | ||
| αὐτῆς ὑπεράνω ‖ . Τὸ δὲ ὕστερον τῆς διδασκαλίας καὶ ὑφηγήσεως τὸ ὡς ἄνθρωπος , ἕνεκα τοῦ παιδεύεσθαι τοὺς γηγενεῖς |
| φησιν ὁ Πίνδαρος . καὶ παρατίθεται τὰ Φιλίστου καὶ τὰ Τιμαίου . . . . , : Δεινομένης δὲ υἱὸς | ||
| ] τὸ Μάκριδος , ὃ νῦν ἱερὸν Μηδείας καλεῖται . Τιμαίου λέγοντος ἐν Κερκύραι τοὺς γάμους ἀχθῆναι , Διονύσιος ὁ |
| μᾶλλον μὲν λόγῳ κέχρηται ἧττον δὲ ἔργῳ ὡς ἐπὶ τῆς γραμματικῆς , ἢ μᾶλλον μὲν ἔργῳ κέχρηται ἧττον δὲ λόγῳ | ||
| ἡ τέχνη , συσταίη δ ' ἂν ὁ βίος χωρὶς γραμματικῆς : αἱ δὲ οὔτε ἀναγκαῖαι οὔτε χρήσιμοι : οἷον |
| ἀντὶ ὀνομάτων μετοχὰς ἔχει ἢ κατὰ τὴν κτητικὴν ἰδέαν παρηγμένας προσηγορίας , εἰδώς : ὁ γὰρ εἰδήμων ὑπομόχθηρον , γινώσκων | ||
| τῆς Αἰγύπτου : τελευταίας δὲ τυχεῖν αὐτὸν ἧς νῦν ἔχει προσηγορίας ἀπὸ τοῦ βασιλεύσαντος Νειλέως . τὸν δ ' οὖν |
| καὶ οἷς οὐκ ἐλάχιστον μετεῖναι φαίημεν ἂν τῆς περὶ ταῦτα ἐμπειρίας ὁ μὲν τῶν Ἑλληνίδων μεγίστην τὴν ἐκείνου γλῶτταν εἴρηκε | ||
| ὧν τὸ πρᾶγμα συνίσταται , τέχνης φημὶ καὶ ἐπιστήμης καὶ ἐμπειρίας , ἀναγκαῖον ζητῆσαι , τί ποτέ ἐστιν ἡ ῥητορική |
| ἐπείπερ ἔγνως ἀκριβῶς πάντα τάδε , ἄκουε πάντα νῦν μέρη τραγῳδίας , ἃ πρὶν ὁ Εὐκλείδης τε καὶ λοιποὶ πόσοι | ||
| ἐκ μετεώρου τοῖς θεαταῖς διαλέγοιτο : | θαυμάσαντα δὲ τῆς τραγῳδίας αὐτὸν ] θαμὰ ὁμιλεῖν ἅμα τῷ παιδὶ τοῖς τοῦ |
| συγγραφὴν ἐθέμην παρὰ Κίττῳ τῷ τραπεζίτῃ . κελευούσης δὲ τῆς συγγραφῆς ἐνθέσθαι εἰς τὴν ναῦν τετρακισχιλίων φορτία ἄξια , πρᾶγμα | ||
| ἀρκούντως λέγοιτο ἄν : Κατὰ δὲ τὸν αὐτὸν τρόπον τῆς συγγραφῆς καὶ τὸ φυσικὸν μέρος αὐτῆς ἐπιόντες οὐ πρὸς ἕκαστον |
| Πυθαγόραν μηδὲ ἓν καταλιπεῖν σύγγραμμά φασι τὸ δὲ φερόμενον ὡς Πυθαγόρου Λύσιδός ἐστι τοῦ Ταραντίνου Πυθαγορικοῦ φυγόντος εἰς Θήβας καὶ | ||
| τὰ δὲ ἀναθήματα αὐτῷ τὰ ἐς Ὀλυμπίαν ἐστὶ τοῦ Ῥηγίνου Πυθαγόρου τέχνη . ἐνταῦθα καὶ Ἀναξιμένους οἶδα εἰκόνα ἀνευρών , |
| Κλεάνθην , ᾧ καὶ πολλάκις ἔλεγε μόνης τῆς τῶν δογμάτων διδασκαλίας χρῄζειν , τὰς δὲ ἀποδείξεις αὐτὸς εὑρήσειν . μετενόει | ||
| γὰρ ὁ τὴν εὐθεῖαν ὁδὸν γιγνώσκων μίαν οὖσαν οὐ δεῖται διδασκαλίας ἑτέρας εἰς ἔλεγχον τῶν πεπλανημένων , οὕτως ὁ τὴν |
| προσδέξεσθαι τὴν δόσιν οὖσαν ἀκατηγόρητον . Ὅτι Φιντίας ὁ Φιντιάδος κτίστωρ , Ἀκράγαντος τύραννος , εἶδεν ὄναρ δηλοῦν τὴν τοῦ | ||
| Λαμάχῃ μιγεὶς Λευκοφάνην γεννᾷ , ἐξ οὗ κατάγεται Βάττος ὁ κτίστωρ Κυρήνης ὁ διὰ στάσιν ἐκ τῆς Θήρας χρησμῷ εἰς |
| φιλόσοφος , ἀλλ ' ἵνα καὶ πράξῃ τι διὰ τῆς προγνώσεως . ὁμοίως καὶ ὁ γραμματικὸς οἶδε τὰ ὀκτὼ μέρη | ||
| τὴν προπαρασκευήν , ἀλλὰ τὴν πρόγνωσιν . τὸ δὲ τῆς προγνώσεως ὄνομα λαμβάνεται παρ ' αὐτοῦ κατὰ τῶν τριῶν χρόνων |
| μέμφομαί γε τῷ ποιητῇ τοῦτο ἀμέλει , ὅτι προοίμιον τῆς ποιήσεως τὴν μῆνιν ἔγραψε τὴν Ἀχιλλέως : ἀτὰρ ὁρῶ καὶ | ||
| τὴν τῶν πραγμάτων πολυπειρίαν . λέγωμεν δὲ περὶ τῆς τούτου ποιήσεως , πρότερον μνησθέντες διὰ βραχέων τοῦ γένους αὐτοῦ . |
| . Ἡγησιάναξ γραμματικὸς [ . . ] γράψας Περὶ τῆς Δημοκρίτου λέξεως βιβλίον ἓν καὶ Περὶ ποιητικῶν λέξεων . ἦν | ||
| : πάντων γὰρ σχεδὸν τῶν ἀρχαίων μεμνημένος ὁ Πλάτων οὐδαμοῦ Δημοκρίτου διαμνημονεύει , ἀλλ ' οὐδ ' ἔνθα ἀντειπεῖν τι |
| οὐδέ γε περὶ τῶν συμβιωσάντων Ἰσοκράτει καὶ τὸν χαρακτῆρα τῆς ἑρμηνείας ἐκείνου ἐκμιμησαμένων οὐθενός , Θεοδέκτου λέγω καὶ Θεοπόμπου καὶ | ||
| συγκαταθέσεις νῦν . Ταῦτα δὲ οὐδὲν ἔχουσι περινενοημένον , οὐδὲ ἑρμηνείας δεόμενον . Πρόκλος δ ' ἐν τούτοις μᾶλλον πολυλογεῖ |
| λεγομένων σωτῆρα ἐξ ἀτόπου καὶ ἀήθους διηγήσεως πρὸς τὸ τῶν εἰκότων δόγμα διασῴζειν ἡμᾶς ἐπικαλεσάμενοι πάλιν ἀρχώμεθα λέγειν . Ἡ | ||
| , λέγομεν δ ' ὑμῖν , εἰ μήτε ἐκ τῶν εἰκότων μήτε ἐκ τῶν μαρτυρουμένων οὗτος νῦν ἐλέγχεται , οὐκ |
| τουτέστι τῇ γενέσει ἐπιβεβήκασιν . Αὐτὸς δὲ ὁ Διόνυσος τῆς παλιγγενεσίας ἐπάρχει παντὸς τοῦ αἰσθητοῦ . κεʹ Ἀκμὴν ἔχει τῆς | ||
| σὺ δέ μου καὶ τὰ ὑστερήματα ἀναπλήρωσον οἷς ἔφης μοι παλιγγενεσίας γένεσιν παραδοῦναι προθέμενος ἐκ φωνῆς ἢ κρυβήν : ἀγνοῶ |
| ᾗ βραχύτατον , μυρίων ἑξακισχιλίων , ὡς ἔκ τε τῆς ἀναγραφῆς τῶν σταθμῶν τῆς πεπιστευμένης μάλιστα λαβεῖν Ἐρατοσθένης φησί : | ||
| ἀλλαχόθι δὲ τὰ μήκη μόνον καθάπερ ἐπὶ τῆς τῶν μεσημβρινῶν ἀναγραφῆς , καὶ οὐδὲ τῶν αὐτῶν ἐν ἑκατέρῳ μέρει κατὰ |
| αἱρέσεων , τὸ σκοπεῖν , ἐκ τίνος γένους καὶ ποίας αἱρέσεως ὁ προσδιαλεγόμενός ἐστι , καὶ ἐπεὶ ἑκάστη ἴδιόν τι | ||
| μονούμενα , ἤτοι μηδενὸς ἄλλου ἀκολουθοῦντος αὐτοῖς ἢ ἐκ τῆς αἱρέσεως αὐτῶν ἀποβαίνοντος , εἰσὶ μόνα δι ' ἑαυτὰ αἱρετὰ |
| μεγαλουργός , ὁ καινῶν ἀδικημάτων εὑρετής . τῆς γὰρ ἡμετέρας γερουσίας , ἣν ὁ σωτὴρ καὶ εὐεργέτης Σεβαστὸς ἐπιμελησομένην τῶν | ||
| ὄψει μὲν τοῦ δήμου , ἐπ ' ὄψει δὲ τῆς γερουσίας , καὶ παρηγγύα ἐπιμελεῖσθαι καὶ θεραπεύειν , οὔτε ἀσπίδα |
| γραμμάτων , ὃ καθάπερ ἐν τῷ ζῴῳ κεφαλὴ τῆς ὅλης νομοθεσίας ἐστίν . ἤδη γὰρ ἀναλαμβανόμενος καὶ ἐπ ' αὐτῆς | ||
| , τὰ δ ' ἀπολείπει σχεδόν : πρὸς γὰρ τέλει νομοθεσίας ἡ δικῶν ἀκριβὴς νόμων θέσις ἅμα καὶ διαίρεσις ὀρθότατα |
| πρὸς σύστασιν , τοῦτο δὲ οὐδαμῶς . Ἐπὶ τέταρτον παρακολούθημα μεταβέβηκε τῆς οὐσίας , καταγινώσκει δὲ καὶ τούτου ὡς καὶ | ||
| Γυμνάσας τὸν λόγον ἐπὶ τῆς ἐπιστήμης νῦν ἐπὶ τὴν αἴσθησιν μεταβέβηκε καὶ δείκνυσιν ὅτι πρότερον τὸ αἰσθητὸν τῆς αἰσθήσεως οἷον |
| βασιλικῷ τριγώνῳ παροδεύουσαν κατὰ τὸν καιρὸν καὶ τὴν καταρχὴν τῆς ἐπιγραφῆς ἤτοι θεμελιώσεως καὶ ὑπὸ πάντων τῶν ἀστέρων καλῶς μαρτυρουμένην | ||
| , τῶν τοιούτων ἔθος ἐστὶ τὰς τιμὰς ἀναιρεῖσθαι , κἂν ἐπιγραφῆς τινος πρότερον ὦσι τετευχότες . εἶτ ' οὐκ αἰσχρὸν |
| ] ἂν [ ἑνότης ] : δύναται γὰρ ἐκ τῆς ὁμοιότητος ὑπάρχουσι διαιώνιον ἔχειν τὴν τελείαν εὐδαιμονίαν , ἐπειδήπερ οὐχ | ||
| . αἱ δὲ βάλανοι καλούμενοι ἀπὸ τῆς πρὸς τὰς δρυινὰς ὁμοιότητος διαφέρουσι παρὰ τοὺς τόπους . αἱ μὲν γὰρ Αἰγύπτιαι |
| κακῶς ἔχον διασύρει . τοιοῦτος οὖν ἐστιν ὁ τῆς μέσης κωμωιδίας τύπος οἷός ἐστιν ὁ Αἰολοσίκων Ἀριστοφάνους καὶ οἱ Ὀδυσσεῖς | ||
| ἀστέρα κληθῆναι . περιβόητος δὲ ἐγένετο . ἔγραψε δὲ καὶ κωμωιδίας καὶ ἐπιγράμματα καὶ παιᾶνας καὶ ὕμνους καὶ σκολιὰ καὶ |
| δοκεῖν , παρ ' ὃν αἱ βόες , πῶς οὐκ ἐναργείας πρόσω ; τοὺς δὲ λέοντας οὐδ ' ἂν ἀφερμηνεῦσαί | ||
| ὅτι , εἰ ληφθείη τις ὕλη , ἐξ αὐτῆς τῆς ἐναργείας ὁ ἔλεγχος , ὥσπερ ἐφ ' ὧν ἐθήκαμεν πρότερον |
| τινος ἀφαιρῆται , ἀδικεῖται . Ἡ δὲ ἐσχάτη πρότασις οὐδεμιᾶς ἀμφισβητήσεως δεῖται , τὸ ἀεικίνητον ἀθάνατον εἶναι : εἰ γὰρ | ||
| Θασίων . μνημονεύει τῶν Θασίων πρὸς Μαρωνείτας περὶ τῆς Στρύμης ἀμφισβητήσεως Φιλόχορος ἐν ε , Ἀρχίλοχον ἐπαγόμενος μάρτυρα . . |
| ὀλίγα τινὰ προστιθεὶς εἰς σαφήνειαν ἀπὸ τῆς τῶν Εὐκλείδου Στοιχείων ἀναμνήσεως διὰ τὸν ὑπομνηματικὸν τρόπον τοῦ Εὐδήμου κατὰ τὸ ἀρχαϊκὸν | ||
| μείζονα τῆς ἐκ τῶν ὁρωμένων ἡδονῆς ἔχουσα τὴν ἐκ τῆς ἀναμνήσεως λύπην . ὅρα δέ μοι κἀκεῖνο : ἡνίκα μὲν |
| δοκούσης καταγεγράφθαι διηγήσεως . βασιλεὺς οὖν Δαρεῖος Ὑστάσπου βούλεται σῆς ἀκροάσεως μεταλαβεῖν καὶ παιδείας λογικῆς . ἔρχου δὴ συντόμως πρὸς | ||
| σημείων Πυθαγορικά Καθολικά περὶ λέξεων προβλημάτων Ὁμηρικῶν πέντε περὶ ποιητικῆς ἀκροάσεως ἔστι δ ' αὐτοῦ καὶ Τέχνη καὶ Λύσεις καὶ |
| αἱ Μοῦσαι γενόμεναι , καὶ τῶν ὀμμάτων αὐτὸν καὶ τῆς κιθαρῳδίας ἐστέρησαν . Θᾶττον ἢ Βούτης : τῶν ἐπὶ τῇ | ||
| τινὲς ἐπὶ τὸ γελοῖον παρῳδὰς ἐξεῦρον , οὕτω καὶ τῆς κιθαρῳδίας πρῶτος Οἰνώπας , ὃν ἐζήλωσαν καὶ ἄλλοι . καὶ |
| δι ' ἑτέρων αὐτὰς ὥρισεν : ἔδει γὰρ τὸ μὲν ἐπανορθώσεως ἀξιωθῆναι , τὰς δὲ πηγὰς τῶν ἀεννάων αὐτοῦ χαρίτων | ||
| εἶναι ἅμα καὶ ἀλλοτρίαν : περὶ μὲν οὖν τοῦ ἐξ ἐπανορθώσεως ἐν ταῖς Ἐπιστολαῖς διαλαμβάνει , περὶ δὲ τοῦ ἐξ |
| δηλονότι καὶ ἡ μετὰ λόγου πρακτικὴ ἕτερον τῆς μετὰ λόγου ποιητικῆς ἕξεως . δεῖ δὲ ἐξακούειν τὴν ἕξιν ἐπ ' | ||
| τούτων κρείττων ὤφθη ὁ Πλάτων . ἀπώνατο μὲν γὰρ τῆς ποιητικῆς τὸ ὑμνῆσαι τὴν τάξιν τῶν ὄντων , ὑπερέβαλεν δ |
| ' ὅτι οἱ σοφισταὶ ἐλέγχουσι τοὺς ἀμαθεῖς καὶ ἀπείρους τῆς συλλογιστικῆς πραγματείας . ἐν δὲ τῷ τέλει τοῦ πρώτου τμήματος | ||
| κατωρθωκὼς ἂν εἴη τὸ προκείμενον , τουτέστιν ἐπιστήμων ἔσται τῆς συλλογιστικῆς μεθόδου , ὡς ἂν μὴ ἀρκοῦντος τοῦ μόνον εἰδέναι |
| , καὶ τῇ ὥρᾳ νικῶν τὰ ἐφήμερα πλέον διαφέρει τῶν παλαιοτάτων τῇ βεβαιότητι . ἄρτι γὰρ αὐτὴν ἐκ τῶν ὠδίνων | ||
| παλαιὰ τῶν Ἑλληνικῶν διεξιόντος μακάριόν τε τὸν βίον ἀφηγουμένου τῶν παλαιοτάτων , ὃν οὐχ ἧττον τῶν ἄλλων καὶ ἡ ἀποχὴ |
| λόγου τὸ ἄγαν λαμπρὸν τῇ διακοπῇ καὶ ὑποστροφῇ . Ἔτι μεθόδου λαμπρᾶς καὶ τὸ τὰ ἔνδοξα ἐνδοξοτέρως λέγειν , ὥσπερ | ||
| προσεγένετο τῷ Πλάτωνι . ἄπειροι γὰρ ἦσαν οἱ πρῴην διαλεκτικῆς μεθόδου , φημὶ δὲ διαιρέσεως καὶ ὁρισμῶν . ἔγνω οὖν |
| ἐκ τῆς Ἀβρεττηνῆς Μυσίας ἄλλους τε καὶ Μέκεστον ἀπ ' Ἀγκύρας τῆς Ἀβαείτιδος ἐκδίδωσιν εἰς τὴν Προποντίδα κατὰ Βέσβικον νῆσον | ||
| δεσμοῦ τὴν λύσιν . Αὐτὸς δὲ τῇ ὑστεραίᾳ ἐπ ' Ἀγκύρας τῆς Γαλατικῆς ἐστέλλετο : κἀκεῖ αὐτῷ πρεσβεία ἀφικνεῖται Παφλαγόνων |
| , μάλιστα ἐν τοῖς δήμοις τῶν Ἀθηναίων , ὡς ἐξ Οἴου δημότης καὶ ἐκ Κηδῶν , ὡς δειχθήσεται . Ἄβυδοι | ||
| ταῦτ ' οὐχ ὡμολόγηται ; Οἶμαι ἔγωγε , ἔφη . Οἴου τοίνυν , ἦν δ ' ἐγώ , καὶ τὸ |
| εὐώνυμον ἔχοντι τὴν Κράμβουσαν , στάδιοι μεʹ . Ἀπὸ τῆς Ἀφροδισιάδος ἐπὶ τὰ Πισούργια στάδιοι ρκʹ . Ἀπὸ τῶν Πισουργίων | ||
| ποιὰν σύνταξιν ἀποβλεπούσης ἑρμηνείας . Τῷ μὲν οὖν ἀπὸ τῆς Ἀφροδισιάδος ἐξηγητῇ δοκεῖ καὶ τὰ ἐπιρρήματα ὀνόματα εἶναι , καθάπερ |
| ἡ διάκρισις . ̈ . , οἱ περὶ Ἀναξαγόραν καὶ Δημόκριτον τὰς κράσεις κατὰ παράθεσιν γίγνεσθαι τῶν στοιχείων . . | ||
| ὁμοίωμά ἐστιν . Διὸ γυμνάζεσθαι ὀφείλομεν , κατὰ τὸν θεῖον Δημόκριτον : Διὸ γυμνάζεσθαι ὀφείλομεν καὶ συνετὸν καὶ ὀξὺν ἔχειν |
| ; Τὸ ἀληθέστατον ἐκεῖνο δηλαδή , ὅτι ἡμεῖς τὰ μὲν Στωϊκῶν καὶ πάνυ ἐκμανθάνομεν ὡς ἂν κατὰ ταῦτα φιλοσοφεῖν ἀξιοῦντες | ||
| Κράτητος δὲ ἐγένετο Ζήνων ὁ Κιτιεύς , ὁ τῆς τῶν Στωϊκῶν φιλοσόφων αἱρέσεως καταστὰς ἀρχηγός . Ζήνωνα δὲ Κλεάνθης διεδέξατο |
| γνωσθέντος γὰρ τοῦ κατὰ τὸ παράδειγμα ἑστῶτος καὶ τὸ τῆς εἰκόνος αὐτοῦ , ὃν δὴ χρόνον λέγουσιν εἶναι , τάχ | ||
| Εὔπολις εἴρηκε τὴν Ξανθίου τοῦ σιδηρέως , οὗ ἐπὶ τῆς εἰκόνος ἐπιγέγραπται σιδηρόφυσα . τὰ δὲ ἐργαλεῖα τούτων φῦσαι ἀκροφύσια |
| τὴν ἀκρόασιν ἐξ ὧν ἂν ὑπείπωμεν . Ἀλλὰ καὶ περὶ διηγήσεως λεκτέον , ὅτι καὶ διὰ πλειόνων καὶ ἐλαχίστων εἴποις | ||
| ἐπίλοιπα κοινῶς εἴπω ὑμῖν καὶ ταύτῃ , τῆς πρώην ἁψάμενος διηγήσεως . εἶτα ἀναλαμβάνει τὰ προειρημένα καὶ οἱονεὶ ἀναγνωρισμὸν ποιεῖται |
| ἐπὶ δὲ τῶν διαιρουμένων οὐδὲν ἔστι τῶν ἀφαιρουμένων πρὸ τῆς ἀφαιρέσεως ἐνεργείᾳ . ὥστε ἀνάγκη τῶν ἄκρων ὡρισμένων τὰ μέσα | ||
| ἀπὸ τῶν αἰσθητῶν καὶ μερικῶν συνηθροίσατο καὶ τὰ μαθηματικὰ ἐξ ἀφαιρέσεως . καὶ εὖ δὴ οἱ λέγοντες τὴν ψυχὴν εἶναι |
| κοιναὶ ἔννοιαι , ἐξ ὧν ὑποτιθεμένων συλλογιζόμεθα , ἃς οὐ πιστοῦται συλλογισμὸς ἀλλ ' ἐπαγωγή , ὑφ ' ἧς ἐπιστήμης | ||
| ἐγένετο κατασκευάζει , καὶ κατὰ μίαν πρότασιν δι ' ἐπιχειρημάτων πιστοῦται τὸ δοκοῦν : κἀκεῖνο δὲ λεκτέον , ὡς ταμεῖόν |
| περὶ τὸ ποσὸν τὸ διωρισμένον καταγινόμεναι προτερεύουσι τῆς γεωμετρίας καὶ ἀστρονομίας ὡς τούτων περὶ τὸ ποσὸν τὸ συνεχὲς καταγινομένων . | ||
| τοίνυν τὰ μέγιστα καὶ κυριώτατα μέρη διαιρουμένου τοῦ δι ' ἀστρονομίας προγνωστικοῦ , καὶ πρώτου μὲν ὄντος καὶ γενικωτέρου τοῦ |
| καταστησάμενοι μορμολύκας τινὰς πρὸς τοὺς νηπιόφρονας . τοιαύτης δὲ τῆς μυθοποιίας οὔσης καὶ καταστρεφούσης εἰς τὸ κοινωνικὸν καὶ τὸ πολιτικὸν | ||
| χρόνοις πραχθέντων . , : Διονυσίωι τῶι συνταξαμένωι τὰς παλαιὰς μυθοποιίας . οὗτος γὰρ τά τε περὶ τὸν Διόνυσον καὶ |
| ἐν τῇ αὐτῇ τέχνῃ λέγει περὶ τῆς διὰ τῶν ποδῶν συνθήκης ταυτί : Συνθῆκαι * μὲν σεμναὶ αἱ τῆς μὲν | ||
| πολέμῳ , τὸ μνᾶς λυτροῦσθαι τοὺς αἰχμαλώτους . μνημονεύει τῆς συνθήκης ταύτης Ἀνδροτίων : “ Εὐκτήμων Κυδαθήναιος . ἐπὶ τούτου |
| ἢ τοιᾶσδε ὃ μέλλει συμβῆναι τεκμαίρεσθαι : καὶ ἀπὸ τῆς ἀνατομῆς τῶν ζῴων τὰ ὅμοια νοεῖν . σχίζοντες γὰρ μέσον | ||
| καὶ κοινωνεῖ τῶν αὐτῶν νοσημάτων : καὶ φανερῶς διὰ τῆς ἀνατομῆς δείκνυται τοὺς σπερματικοὺς ἔχον πόρους καὶ τὸ μέγιστον τοῦ |
| εὐτυχῶν ἔσο περιχαρὴς μήτε πράττων ἑτέρως περίλυπος ; ἢ τῆς παραινέσεως τὸ μὲν ὑμῖν εὖ ἔχειν δοκεῖ , μετριάζετε γὰρ | ||
| δὲ αὐτὸν καὶ αἶνον ἐκάλεσαν ἀπὸ τῆς δι ' αὐτοῦ παραινέσεως . Τῶν δὲ μύθων οἳ μὲν ὀνομαζέσθωσαν Αἰσώπειοι , |
| πρῶτοι τὰ ὀνόματα θέντες . Ὦ Μοῦσαι αἱ ἐκ τῆς Πιερίας ὁρμώμεναι , καὶ ταῖς ὑμετέραις ᾠδαῖς καὶ φωναῖς τὰ | ||
| . . . οα ∠ ʹ λζ ∠ ʹδ : Πιερίας δὲ πόλεις αἵδε : Πίναρα . . . . |
| , ἅτε μάντις καὶ ποιητὴς ὢν καὶ κατ ' ἀμφότερα ἐξηγητὴς τῆς ἀληθείας , παρακελεύεται τιμᾶν , σύ τ ' | ||
| ἱστορίαν ψιλὴν εἶναί φασιν , ὥσπερ ὁ πρῶτος τοῦ Πλάτωνος ἐξηγητὴς Κράντωρ : ὃς δὴ καὶ σκώπτεσθαι μέν φησιν αὐτὸν |
| πέντε πεντάδος καὶ ἀεὶ οὕτως : διὰ γὰρ τῆς τοιαύτης γραφῆς καὶ σημάνσεως ἡ τῶν φρασθησομένων ἐπιπέδων τε καὶ στερεῶν | ||
| φοινικίσι προσβάλλει τι ἄνθος τῷ στρατοπέδῳ , καὶ χαρίεν τῆς γραφῆς οἱ ἄλλος ἄλλως πεπτωκότες ἵπποι τε ἀτακτοῦντες μετ ' |
| θ ' ἱκόμην ” καὶ Σιδονίους καὶ Ἐρεμβούς , ” διαποροῦσι : καὶ περὶ τῶν Σιδονίων μέν , εἴτε τινὰς | ||
| περὶ τῆς τῶν κροκοδείλων ἀποθεώσεως , ὑπὲρ ἧς οἱ πλεῖστοι διαποροῦσι πῶς τῶν θηρίων τούτων σαρκοφαγούντων τοὺς ἀνθρώπους ἐνομοθετήθη τιμᾶν |
| τοῦ τραύματος , ἀλλ ' ἐπὶ τὴν ἴασιν ὁρμήσας ἐχρησάμην Ἑρμογένους τῇ χειρί . μετὰ τὴν ἀρχὴν καὶ ταῦτα . | ||
| προσδοκᾶν ἀποβήσεσθαι , τῶν δὲ σῶν πραγμάτων , ἃ τῶν Ἑρμογένους ἐδεῖτο γραμμάτων , οὐκ ἠμελήσαμεν , ἀλλ ' ἡμεῖς |
| ὡς μὴ ἀδικοῖτο . εἰ δὲ καὶ σοὶ δοκεῖ μετὰ Πλάτωνος τὸ ἀδικεῖν τοῦ ἀδικεῖσθαι μεῖζον εἶναι κακόν , ἔοικα | ||
| ὁ λόγος γένηται πρὸς τὸ τὴν ἐξήγησιν εὑρεῖν ἑτοίμως , Πλάτωνος πρότερον ἐφοδεύσω τὸν διάλογον . Σωκράτης περὶ ῥητορικῆς Γοργίᾳ |
| προβουλίας ταύτης ἐκείνην τὴν προτέραν τοῦ βίου διαγωγὴν ὑπὸ τῆς εὑρέσεως τοῦ πυρὸς , ὃ καὶ τοῖς εὑροῦσι καὶ μεταγενεστέροις | ||
| ἰχνῶν ὁ λαγωός : οὕτω καὶ τὰ φαινόμενα ἀρχὴν τῆς εὑρέσεως τῶν θεωρημάτων καλῶς ἄν τις εἴποι , ὅτι ἀπὸ |
| ὅτι παραφθορὰ τῆς ἰατρικῆς ἐστιν : ἐκ γὰρ ἀγαθοῦ τῆς ῥητορικῆς γνόντες τὴν φύσιν αὐτῶν εἰς φθορὰν αὐτοῖς κατεχρήσαντο : | ||
| βούλεται δεῖξαι αὐτῷ ὅσον διάφορόν ἐστι τῆς ἀλη - θοῦς ῥητορικῆς πρὸς τὴν δημώδη , καὶ ὅτι ὃ μὲν σῴζει |
| ὑπὸ τῆς ἐν τῷ λέγειν θερμότητος πρὸς τὰ ἑπόμενα τῆς βίβλου βαθμηδὸν ὑπεράλλεται . οἱ δ ' ἐν τῷ δείπνῳ | ||
| ἡ Ἀλήθεια Πρωταγόρου ἀλλὰ μὴ παίζουσα ἐκ τοῦ ἀδύτου τῆς βίβλου ἐφθέγξατο ; Ὦ Σώκρατες , φίλος ἁνήρ , ὥσπερ |
| τοὺς ἐντυγχάνοντας ἢ ἀναζητεῖν ἢ εἰδέναι βουλόμενος . τῆς δὲ ἀρχαιότητος τοῦ ἀνδρὸς ἐναργὲς γνώρισμα τὸ μήτε Ἀλέξανδρον εἰδέναι τῶν | ||
| ἄνθρωποι . οὕτω λέξιν εὑρών τινα περιττὴν καὶ ὑπ ' ἀρχαιότητος διαλανθάνουσαν , ὡς ἀνάθημά τι παλαιὸν καθαιρῶν , εἰς |
| πορφύρας ἄνθος . Ὁ δὲ δὴ ἔρως , ὃν τῆς Λαοδαμείας ἤρα , πῶς ἔχει αὐτῷ νῦν ; Ἐρᾷ , | ||
| δι ' Ἑλένην ἐν Τροίᾳ , ἀναβιῴη δὲ ἐν Φθίᾳ Λαοδαμείας ἐρῶν . Καὶ μὴν ἀποθανεῖν γε μετὰ τὸ ἀναβιῶναι |
| δυνατὸν ἡμῖν τρόπον . Ὡς μὲν οὖν ἁπλῶς εἰπεῖν , διττῆς οὔσης περὶ τὸν ἴδιον δαίμονα πραγματείας , τῆς μὲν | ||
| καὶ ἑτέρου αἰσθητηρίου , ἐκ τούτων πιστεύσειεν ἄν τις . διττῆς γὰρ οὔσης σχέσεως , καθ ' ἣν ἂν αἴσθησις |
| οὐκ ἔστιν , οἷον ἄλλε : ἡ γὰρ φύσις τῆς κλήσεως μάχεται τῷ σημαινομένῳ τοῦ ὀνόματος : ἡ μὲν γὰρ | ||
| ἑπομένως τῷ τῆς ἀκολουθίας εἱρμῷ τὰ πρέποντα καὶ περὶ τῆς κλήσεως εὐθὺς παρήγγειλε : πολύτροποι γὰρ καὶ πολυειδεῖς αἱ περὶ |
| ' ἐκείνου : ἐγράφη φυγῆς ψήφισμα Δημοσθένει , Ὑπερίδης περὶ καθόδου συνεβούλευσε , Δημάδης ἀντεῖπεν , ἡττήθη , εὕρηται Δημοσθένης | ||
| γίνεται δὲ τοῖς βασιλεῦσιν αὐτῶν λόγιον τόδε , ἡγεμόνα τῆς καθόδου ποιεῖσθαι τὸν τριόφθαλμον . ἀποροῦσι δέ σφισιν ὅ τι |
| ἔδοξε τῷ δήμῳ καὶ τῇ βουλῇ . Σφήττιοι , δῆμος φυλῆς Ἀκαμαντίδος : καλοῦνται δὲ καὶ Σφηττοί : κωμῳδοῦνται δὲ | ||
| περὶ τοῦ ὀνόματος . φρατρία ἐστὶ τὸ τρίτον μέρος τῆς φυλῆς , φρατέρες δὲ οἱ τῆς αὐτῆς φρατρίας μετέ - |
| ' ὧν καὶ τὰ ἐγκώμια , γένους , φύσεως , ἀγωγῆς , τύχης , ἐπιτηδευμάτων , πράξεων , διαθέσεων . | ||
| ἡμιολίῳ τὸ παιωνικόν . Ἄρχεται δὲ τὸ δακτυλικὸν ἀπὸ τετρασήμου ἀγωγῆς , αὔξεται δὲ μέχρι ἑκκαιδεκασήμου , ὥστε γίνεσθαι τὸν |
| φιλίας . . , . ἀντίθετον : τὸ σχῆμα τῆς φράσεως , ὡς ἡμεῖς , Ἀριστοφάνης Θεσμοφοριαζούσαις καὶ κατ ' | ||
| ὁ ἐπιφανέστατος , ὃς Τύρταμος ἐλέγετο καὶ διὰ τὸ τῆς φράσεως θεσπέσιον Θεόφραστος ἐκλήθη . τὸ ἐθνικὸν Ἐρέσιος ὡς Ἐφέσιος |
| : ὑποπτεύω γὰρ ἐξ Ἰταλίας Ἀθήναζε ἐλθεῖν τὸν λόγον , Πυθαγορείων τινῶν ἐμπορίαν ταύτην καλὴν στειλαμένων εἰς τὴν ἀρχαίαν Ἑλλάδα | ||
| τὸ ἀλλότριον , ὥσπερ δὴ καὶ Πλάτων μαθὼν παρὰ τῶν Πυθαγορείων συμμαρτυρεῖ . τοῦτο τοίνυν ἄριστα ἀνδρῶν κατεσκεύασεν , ἐν |
| . . . . Ἀλόπη : πόλις Θεσσαλίας , ἀπὸ Ἀλόπης τῆς Κερκυόνος , ὡς Φερεκύδης , ἢ τῆς Ἄκτορος | ||
| τὸ ἐθνικὸν ταὐτόν . Ἀλόπη , πόλις Θεσσαλίας , ἀπὸ Ἀλόπης τῆς Κερκυόνος ὡς Φερεκύδης , ἢ τῆς Ἄκτορος ὡς |
| πλεῖστον μετεσχηκότας συγγραμμάτων διαπορεῖσθαι τῆς ὀρθῆς δοκούσης γεγράφθαι παρὰ σοὶ ἐξηγήσεως . βασιλεὺς οὖν Δαρεῖος Ὑστάσπου βούλεται τῆς σῆς ἀκροάσεως | ||
| τὴν ἱστορίαν , οὐ μὴν ἀλλὰ καὶ τὴν οἰκονομίαν τῆς ἐξηγήσεως : διὸ τὰ τῆς ἱστορίας τοὺς φιλομαθεῖς δύναται ἀκριβέστερον |
| δὲ ἐγώ τε δοκῶ καὶ τεκμήρια ἐς τόδε λείπεται , Δαυλίδος ἦρχε τῆς ὑπὲρ Χαιρωνείας : πάλαι γὰρ τῆς νῦν | ||
| Φωκέων . τὸ δὲ ὄνομα τῇ πόλει τεθῆναι λέγουσιν ἀπὸ Δαυλίδος νύμφης , θυγατέρα δὲ εἶναι τοῦ Κηφισοῦ τὴν Δαυλίδα |
| εἶναι τὸ τοιοῦτον πρόβλημα : εἶτα ἀναλύειν πειρώμενος αὐτὸς ἑαυτῷ ἀπάτης ἔσται καὶ πλάνης αἴτιος ζητῶν τὴν ἀποφατικὴν πρότασιν , | ||
| τὸ πρᾶγμα μηδ ' εἰδέναι δοκεῖν , ἀλλὰ δι ' ἀπάτης τινὸς καὶ στρατηγίας κωλῦσαι τὰ συμβησόμενα ταῖς πόλεσιν . |
| , λεπτὸς καὶ στερεὸς καὶ κυματοπλὴξ ἀφικνεῖται . χρύσοφρυν ἐξ Ἐφέσου τὸν πίονα μὴ παράλειπε , ὃν κεῖνοι καλέουσιν ἰωνίσκον | ||
| Ἐπίστροφον στρατεῦσαι . τοὺς περὶ Πύγελα λέγοντας τοὺς Ἀμαζῶνας μεταξὺ Ἐφέσου καὶ Μαγνησίας καὶ Πριήνης φλυαρεῖν φησὶν ὁ Δημήτριος : |
| περὶ ἀποκρίσεως πραγματεύεσθαι , ἀλλ ' ἢ διὰ τὴν τῆς σοφιστικῆς γειτνίασιν . δεδήλωται δὲ ἐν τοῖς πρότερον καὶ πρὸς | ||
| . . . . ἦρξε δὲ τῆς μὲν ἀρχαιοτέρας [ σοφιστικῆς ] Γ . ὁ Λεοντῖνος ἐν Θετταλοῖς . . |
| γὰρ πρὸς τοὔνομα ἐκείνους φαμὲν συλλογίζεσθαι , τοὺς περὶ τὰς ὁμωνυμίας διατρίβοντας , ἐν οἷς μή εἰσιν ὁμώνυμα τὰ τιθέμενα | ||
| τὴν ἐκ θατέρου ῥηθεῖσαν ἐπαγγελίαν ἀπῄτεις τὸν οὐδὲν εἰρηκότα τῆς ὁμωνυμίας αὐτῷ δίκην λαχών ; οὐχ οὕτω Λακεδαιμονίους φασίτί γὰρ |
| ἔστι καὶ ἐκ τοῦ Σόλωνος αʹ ἄξονος καὶ ἐκ τῆς Ἀριστοτέλους Ἀθηναίων πολιτείας . Τιμαχίδας δὲ ἡγεῖται παρὰ τοῖς Ἀττικοῖς | ||
| ἀρχηγῶν καὶ προστατῶν τῆς φιλοσοφίας δεῖξαι , Πλάτωνός τε καὶ Ἀριστοτέλους ; τούτων γὰρ ὁ μὲν εἷς τὴν ἀσάφειαν διὰ |
| τὰ δὲ ἴδια καθ ' ἕκαστον οὐκ ἔχομεν ἐκ τῆς συνηθείας , ἀλλ ' ὅμως ἅπαν γίνεται τὸ ἡρμοσμένον ἐξ | ||
| οὖν ζῶντες οἰκεῖοι τούτων ἐλεινοί , τοιούτων ἀνδρῶν ἐστερημένοι καὶ συνηθείας πολλῆς καὶ φιλανθρώπου διεζευγμένοι , καὶ τὰ τῆς πατρίδος |
| ποιεῖ τὰ ζῶα ἀλλ ' οἱ ἄνθρωποι ἐκ τῆς ἰδίας ὑπολήψεως ταύτην αὐτοῖς περιῆψαν τὴν αἰτίαν παντὶ δῆλον . Πόθεν | ||
| ἕστηκεν ἀτρεμοῦντα , αἱ δὲ ὀχλήσεις ἐκ μόνης τῆς ἔνδον ὑπολήψεως : ἕτερον δέ , ὅτι πάντα ταῦτα , ὅσα |
| μοῖραν τὴν τιμιωτάτην . τοῦτο δὲ καὶ ἐξ ἐκείνης τῆς ῥήσεως δῆλον ἧς μικρῷ πρόσθεν ἐμνημονεύσαμεν , περὶ δὲ τοῦ | ||
| ὢν μειράκιον : τοῦτό φησιν , ἵνα τὸ προπετὲς τῆς ῥήσεως ἐπὶ τὴν ἡλικίαν ἀνενέγκῃ καὶ ἐπὶ τὸ ἐξημμένον , |
| ἐρώτημα ἀποκρινόμενον εἰπεῖν ἐμφρόνως : διὸ δὴ καὶ ἐμὲ τῆς ἀποκρίσεως ὑμῖν δίκαιον τὰ νῦν προσλαμβάνειν . Εὖ λέγεις . | ||
| : Παλαμήδης ἐξ ἀντιβολῆς ἢ παραλογιστικῶς , νῦν δὲ ἐξ ἀποκρίσεως . Ἀτθίδα καὶ πέλαγος : γράφεται Ἀπίδα καὶ πέλαγος |
| , συνιστάντες αὐτὸ ἐκ τριῶν εὐθειῶν : ἀρχὴ γὰρ πάσης ζητήσεως τὸ τί σημαίνει . ὥστε ἡ μία πλειόνων δεῖξίς | ||
| πρῶτον καὶ δεύτερον πρόσωπον , συνήθεις οὔσας , συνέβαινε μηδεμιᾶς ζητήσεως τυχεῖν , ἅτε δὴ τῶν μὲν ἀσυνθέτων μεταβατικῶν οὐσῶν |
| καὶ δογμάτων γενόμενον , οὐ μελέτης δίχα καὶ τῆς τοιαύτης ἀσκήσεως σοφὸν εὕροι γενόμενον , ἀλλὰ κἂν μάχας λέγῃ καὶ | ||
| καὶ ἑτέρων συγκροτοῦντες . τὸ δὲ πλέον ἐστὶν αὐτοῖς τῆς ἀσκήσεως ἐν τῷ λέγειν ἃ μὴ δεῖ : τὸ γὰρ |