| , καὶ τῇ ὥρᾳ νικῶν τὰ ἐφήμερα πλέον διαφέρει τῶν παλαιοτάτων τῇ βεβαιότητι . ἄρτι γὰρ αὐτὴν ἐκ τῶν ὠδίνων | ||
| παλαιὰ τῶν Ἑλληνικῶν διεξιόντος μακάριόν τε τὸν βίον ἀφηγουμένου τῶν παλαιοτάτων , ὃν οὐχ ἧττον τῶν ἄλλων καὶ ἡ ἀποχὴ |
| τοῦ γένους ἀπορία φθάνειν ἔοικε καὶ ἐπὶ τὴν τοιαύτην τῶν Πυθαγορικῶν δόξαν . ὡς γὰρ ὁ γενικὸς ἄνθρωπος οὔτε μετὰ | ||
| τινες τῆς Πυθαγόρου σοφίας μετασχεῖν : Ἰταλιώτας δὲ σύμπαντας τῶν Πυθαγορικῶν , τοσοῦτον χρόνον εὐδαιμονήσαντας καὶ μετὰ πλείστης ὁμονοίας καὶ |
| ὁρίζειν ἀνεπίληπτοι τὸ παράπαν διαμένουσιν , οἱ δ ' ἐξ Ἀκαδημίας , φησίν , ὁμοίας τὰς εὐθύνας τοῖς ἄλλοις φιλοσόφοις | ||
| γνώμην τρέ - ψομεν , τουτουσὶ τοὺς ἐκ Λυκίου καὶ Ἀκαδημίας τῆς καλῆς ; οὐ γὰρ μυθολόγοι , οὐδ ' |
| οὐ πολὺ μετήλλαξεν , ὥς φησι Φλέγων ἐν τῶι Περὶ μακροβίων [ . ] βιοὺς ἔτη ἑπτὰ καὶ πεντήκοντα καὶ | ||
| τὸ ῥεῦμα τοῦ Ἄτλαντος κατοικοῦσι οἱ θεοειδεῖς Αἰθίοπες , τῶν μακροβίων οἱ ἄψογοι υἱοί : οἵτινές ποτε μετὰ τὸν θάνατον |
| ἀφθάρτου φύσεως , ἥτις ἦν θεός . τῶν δὲ νεωτέρων Στωικῶν φασί τινες τοὺς πρώτους καὶ γηγενεῖς τῶν ἀνθρώπων κατὰ | ||
| ἀπὸ Θάλεω καὶ Πυθαγόρου , λέγω δὲ τοὺς μέχρι τῶν Στωικῶν καταβεβηκότας σὺν Ἡρακλείτῳ , τρεπτὴν καὶ ἀλλοιωτὴν καὶ μεταβλη |
| μηδ ' ἀληθὲς παρὰ τοῖς πολλοῖς , οἷα τὰ τῆς Στοᾶς ἐστι καὶ ἃ ἐκείνη φησίν , οὐκ ἂν εὐλόγως | ||
| . Ξενοκράτης δὲ ὁ Πλάτωνος ἀκουστὴς καὶ οἱ ἀπὸ τῆς Στοᾶς φιλόσοφοι ἔλεγον ῥητορικὴν ὑπάρχειν ἐπιστήμην τοῦ εὖ λέγειν , |
| αὐτὸ τοῦτο προνοηθῆι μόνον , ὥστε λαβεῖν ἢ πόλιν ἔχουσαν ὑπομνημάτων πλῆθος ἢ βιβλιοθήκην που γειτνιῶσαν : λοιπὸν κατακείμενον ἐρευνᾶν | ||
| δὲ τῶν ε πλανωμένων διά γε τῶν εἰς ἡμᾶς ἐληλυθότων ὑπομνημάτων μηδὲ τὴν ἀρχὴν ἐπιβάλλειν , μόνον δὲ τὰς τηρήσεις |
| κατ ' Ἐρατοσθένους καὶ Πλάτων ἔν τε τῷ αʹ τῆς Πολιτείας καὶ ἐν Φαίδρῳ φησίν . Πολίοχος καὶ Πολυάλκης : | ||
| τὰ φαῦλα νικήσας ἔχω . καὶ ἐπὶ τοῦ ῥᾳδίου . Πολιτείας δʹ : ” Καὶ φαῦλόν γε , ἔφη , |
| φησιν ὁ Πίνδαρος . καὶ παρατίθεται τὰ Φιλίστου καὶ τὰ Τιμαίου . . . . , : Δεινομένης δὲ υἱὸς | ||
| ] τὸ Μάκριδος , ὃ νῦν ἱερὸν Μηδείας καλεῖται . Τιμαίου λέγοντος ἐν Κερκύραι τοὺς γάμους ἀχθῆναι , Διονύσιος ὁ |
| πόλει διαλέγεσθαι πολὺ περιών , ἐν τοῖς μηδεπώποτε φροντίσασι τῶν πολιτικῶν μηδὲ σοῦ καταπεφρονηκόσιν ὀκνεῖς λέγειν , δεδιὼς μὴ καταγελασθῇς | ||
| πρώτῳ περιτύχοι τοῦτον ἐπιμαρτυράμενος , εἴτε τῶν ἀγροίκων εἴτε τῶν πολιτικῶν εἴη , καὶ τὰς αὐτὰς προσθεὶς ἀρὰς πρὸς τὴν |
| ἐπεληλύθαμεν , ἑξῆς ἀναγκαῖον ἂν εἴη τὴν ἐπίκρισιν ἑκάστης τῶν αἱρέσεων ποιήσασθαι , ἔπειθ ' οὕτως τῇ ὑγιεῖ δόξῃ προσθέσθαι | ||
| τῷ ὑπό τινων ἐπαινουμένῳ πολύς ἐστιν ὁ ἐκ τῶν ἄλλων αἱρέσεων ἀντιφθεγγόμενος . τὸ δὲ πάντων συνεκτικώτατον : οἱ περί |
| λευκὸν ἴδωμεν , ἐγγίνεταί τι πάθος τῇ ψυχῇ ἐκ τῆς λήψεως αὐτοῦ . ὡς γὰρ ἐν τοῖς αἰσθητηρίοις ἐγγίνεται πάθος | ||
| τὸ αὐτὸ τῷ ὑποκειμένῳ ἀλλ ' οὐ τῷ τρόπῳ τῆς λήψεως : ἄλλως γὰρ ὡς τί ἐστι λαμβάνεται , καὶ |
| πολλοῦ ἄξιον εἶναι ἢ κεκτῆσθαι πολλοῦ ἄξια : ἐκ τῶν ἀποφθεγμάτων τοῦ Παυσανίου . Κρεῖσσον ταῖς ἀλγηδόσι τελευτᾶν ἢ περίφωρον | ||
| ὑποκειμένου πράγματος εἶπε τὸν ὅρον , διιστῶν αὐτὸν τῶν τε ἀποφθεγμάτων , οἷόν ἐστι τὸ μηδὲν ἄγαν καὶ τὸ ἐγγύα |
| τῶν Ἐπικουρείων , τοῦτο δὲ τὰς τῶν Στωικῶν καὶ ἤδη Περιπατητικῶν : ὅπερ ἄτοπον . εἰ δὲ τὴν ἀποδεικνυμένην , | ||
| τὴν γραμματικὴν μετιόντες τέχνην . λεγόντων δὲ πρὸς αὐτοὺς τῶν Περιπατητικῶν ὡς τὰς μὲν ἄλλας εἰκότως λέγομεν πτώσεις διὰ τὸ |
| . Τὸν ἀγῶνα τῶν νεμέων τινὲς μὲν ὑφ ' ἡρακλέους τεθεῖσθαί φασιν ἐπὶ τῇ τοῦ λέοντος ἀναιρέσει , οἱ δὲ | ||
| } Τὸν ἀγῶνα τῶν Νεμέων τινὲς μὲν ὑφ ' Ἡρακλέους τεθεῖσθαί φασιν ἐπὶ τῇ τοῦ λέοντος ἀναιρέσει , οἱ δὲ |
| : ὑποπτεύω γὰρ ἐξ Ἰταλίας Ἀθήναζε ἐλθεῖν τὸν λόγον , Πυθαγορείων τινῶν ἐμπορίαν ταύτην καλὴν στειλαμένων εἰς τὴν ἀρχαίαν Ἑλλάδα | ||
| τὸ ἀλλότριον , ὥσπερ δὴ καὶ Πλάτων μαθὼν παρὰ τῶν Πυθαγορείων συμμαρτυρεῖ . τοῦτο τοίνυν ἄριστα ἀνδρῶν κατεσκεύασεν , ἐν |
| μᾶλλον μὲν λόγῳ κέχρηται ἧττον δὲ ἔργῳ ὡς ἐπὶ τῆς γραμματικῆς , ἢ μᾶλλον μὲν ἔργῳ κέχρηται ἧττον δὲ λόγῳ | ||
| ἡ τέχνη , συσταίη δ ' ἂν ὁ βίος χωρὶς γραμματικῆς : αἱ δὲ οὔτε ἀναγκαῖαι οὔτε χρήσιμοι : οἷον |
| ἱερῶν τε καὶ πόλεων καὶ τὰ πρὸς δήμους καὶ ὑπὲρ δήμων καὶ τὰ ὑπὲρ τεθνεώτων ἢ νοσούντων καὶ τὰ πρὸς | ||
| καθύπερθεν καὶ Παιανιέαν ὑπένερθεν : ὁμοίως δ ' ἑκατέρου τῶν δήμων τὸν δημότην καλεῖσθαί φησι Παιανιέα . Διαφέρουσι δὲ οὗτοι |
| τρυφὴν αἱρέσεως ἀντεποιήσαντο , ὡς ἡ Κυρηναικὴ καλουμένη ἀπ ' Ἀριστίππου τοῦ Σωκρατικοῦ τὴν ἀρχὴν λαβοῦσα , ὃς ἀποδεξάμενος τὴν | ||
| οὐκ ἀπιθὴς ἲς γράψαι . . . οἷά τ ' Ἀριστίππου τρυφερὴ φύσις ἀμφαφόωντος ψεύδη ἀλλ ' οὔ μοι τούτων |
| αἷς ἀεὶ ἀληθεύομεν τὰς γνωστικὰς ἐδήλωσε διαστέλλων αὐτὰς ἀπὸ τῶν ὀρεκτικῶν , εἰπὼν δὲ τῶν περὶ τὴν διάνοιαν διέστειλεν αὐτὰς | ||
| εἴη ἀνοητότερον καὶ ἀσεβέστερον ; ταῦτα μὲν εἴρηται ἐκ τῶν ὀρεκτικῶν δυνάμεων ὁρμηθεισῶν τῶν ἐπιχειρήσεων . περὶ μὲν γὰρ τὰ |
| Φρύνη ἡ ἑταίρα . παρεσίτει δὲ ταύτῃ Γρυλλίων εἷς τῶν Ἀρεοπαγιτῶν . τὸ δὲ κύριον αὐτῆς ὄνομα Μνησαρέτα , φησὶν | ||
| δικαίως ⌉ ἔσται ἡ κατ ' Ἀριστογείτονος ἀπόφασις παρὰ τῶν Ἀρεοπαγιτῶν γεγενημένη ; ἢ τὸ δῶρα λαμβάνειν ἐπὶ προδοσίᾳ τῶν |
| Ἑλλάδος φιλοσοφοῦσι , τὰ μὲν παρ ' Ἰνδοῖς ὑπὸ τῶν Βραχμάνων , τὰ δὲ ἐν τῇ Συρίᾳ ὑπὸ τῶν καλουμένων | ||
| χώραν διέφυγε τὸν κίνδυνον . Τῆς δ ' ἐσχάτης τῶν Βραχμάνων πόλεως , ἣν ὀνομάζουσιν Ἁρματήλια , πεφρονηματισμένης ἐπ ' |
| τεκμηρίοις , ὅτι πάντες οἱ Δημοσθένους ἀγῶνες οἱ πρὸ τῆς Λυσιμαχίδου ἀρχῆς ἐν ἐκκλησίαις τε καὶ δικαστηρίοις γενόμενοι πρότερον τῶν | ||
| προειρημένοις ἀναβιβάσομεν τὸν λόγον . Ἐπ ' ἄρχοντος γὰρ Ἀθήνησι Λυσιμαχίδου Ῥωμαῖοι μὲν ὑπάτους κατέστησαν Τίτον Μενήνιον καὶ Πόπλιον Σήστιον |
| ἰσορροπίαν σῶσαι κελεῦσαι τὸν Ἑρμῆν σπέρματα λόγων ἐνταυθοῖ καταθέσθαι τῶν Ἀττικῶν οὐ λειπόμενα καὶ τῇ ῥάβδῳ κινῆσαι τοὺς ἀνθρώπους ὀρέγεσθαι | ||
| Παπίας τοῦ Παπίου ὦ Παπία . Δεῖ προσθεῖναι χωρὶς τῶν Ἀττικῶν : οἱ γὰρ Ἀττικοὶ τὰς αὐτὰς ἔχουσιν ὀρθὰς καὶ |
| τὸ δὲ ζῶ καὶ εἰμὶ οὐδέτερα λέγεται καὶ ὑπὸ τῶν γραμματικῶν ὡς ἐν ὑποστάσει θεωρούμενα , πλὴν εἰ μὴ προσλάβοι | ||
| ἀπὸ τῶν σεμνῶν ἐπὶ τὰ ἄσεμνα ἡκόντων : οἷον ἀπὸ γραμματικῶν ἐπὶ πραγματικὰ , ἢ εἰς ἄλλο τι τῶν ἀτιμοτάτων |
| συγγνώμην πρὸ τιμωρίας ἀεὶ τιθέντος , δευτέρῳ δὲ τῇ τῶν ἀρχηγετῶν τοῦ ἔθνους ὁσιότητι , ὅτι ταῖς ἀφειμέναις σωμάτων ψυχαῖς | ||
| τοῦ μέλους ἔντεχνον κρᾶσιν . Ἀλλὰ τριῶν ὄντων τοῦ γένους ἀρχηγετῶν , οἱ μὲν ἄκροι μετωνομάσθησαν , Ἀβραάμ τε καὶ |
| . κατεψεύσθη γὰρ πρὸς τὸν πατέρα ὑπὸ Φθίας τῆς αὐτοῦ παλλακῆς ὅτι δὴ πειραθείη πρὸς εὐνὴν αὐτῇ συνελθεῖν . ἰᾶται | ||
| σοφιστῶν ἰατρῶν ἔνιοι , ἀγνοούμενοι τίνι λόγῳ τὸν ἔρωτα τῆς παλλακῆς τοῦ πατρὸς Ἐρασίστρατος ἐγνώρισεν , ἔγραψαν τῶν ἀρτηριῶν [ |
| καὶ Σάτυρον δέ τινα ἀναγράφει ὁ Τίμαιος κόλακα ἀμφοτέρων τῶν Διονυσίων . . , . : Τίμαιος δ ' ἐν | ||
| βοὸς ἐν ἀκροπόλει ἁψαμένου τοῦ πελανοῦ ἐν τῇ ἑορτῇ τῶν Διονυσίων . ταῦτ ' ἐστὶν ἐκεῖνα ] ἀντὶ τοῦ ” |
| . : Τιτακίδαι : δῆμός ἐστι τῆς Αἰαντίδος φυλῆς οἱ Τιτακίδαι , ὡς Νίκανδρος ὁ Θυατειρηνὸς ἐν τῷ Περὶ τῶν | ||
| χωρίον Σικελίας . Φίλιστος ἐνάτῳ . τὸ ἐθνικὸν Τισσαῖος . Τιτακίδαι , δῆμος τῆς Ἀντιοχίδος φυλῆς , ἀπὸ Τιτακοῦ τοῦ |
| παραδοξολογουμένων , τῆς τε τούτου πληρώσεως τὰς αἰτίας καὶ τῶν ἱστορικῶν καὶ φιλοσόφων ἀποφάσεις . Περὶ τῶν πρώτων γενομένων κατ | ||
| Μακοσκολέρου τοῦ καὶ Σαρδαναπάλλου , ὡς συμφωνοῦσι πολλοὶ τῶν ἐπισήμων ἱστορικῶν , Πολύβιος καὶ Διόδωρος , Κεφαλίων τε καὶ Κάστωρ |
| μὲν τὰ ἀναγκαιότατα καὶ ἐξ ἀστρολογίας κυριώτατα πρὸς τὴν τῶν Πλατωνικῶν ἀνάγνωσιν . ἐπεὶ δὲ ἔφαμεν εἶναι μουσικὴν καὶ ἁρμονίαν | ||
| τῶν καθ ' ἕκαστα εἴδη ἐστὶ κατὰ τοὺς ἀκριβεστέρους τῶν Πλατωνικῶν οὔτε τῶν συμβεβηκότων τοῖς σώμασι . ῥητέον δὲ καὶ |
| παλαιοῖς , ὡς καὶ Πλάτων διασαφεῖ ἐν εʹ Πολιτείας . Δευτέρων ἀμεινόνων . παροιμία ἐπὶ τῶν θυομένων ἐκ δευτέρου , | ||
| τῶν ὑπό τινων ἐπιβουλευομένων . Παρόσον ἀλεξιφάρμακον ἡ δάφνη . Δευτέρων ἀμεινόνων : ἐπὶ τῶν θυομένων ἐκ δευτέρου , ὅταν |
| τὰ τοῖς σοφοῖς . τὴν μὲν οὖν τῶν πρὸ αὐτοῦ φιλοσοφησάντων δόξαν τοιαύτην τινὰ λαμβάνει : τριχῇ γὰρ διοριζομένων τῶν | ||
| , ὅσον οἱ μὴ ἀκούσαντες . Τοσαῦτα μὲν ὑπὲρ τῶν φιλοσοφησάντων ἐν δόξῃ τοῦ σοφιστεῦσαι . οἱ δὲ κυρίως προσρηθέντες |
| καὶ οἷον τὸ τῇ Ἑλλάδι : συγχαίρω σοι . Τῆς αὐταρκείας καρπὸς μέγιστος ἐλευθερία . Ὁ γενναῖος περὶ σοφίαν καὶ | ||
| οὐκ ὂν οὐσία , ἀλλ ' ἐπέκεινα ταύτης καὶ ἐπέκεινα αὐταρκείας . Ἀρκεῖ οὖν ταῦτα λέγοντας ἀπαλλαχθῆναι ; Ἢ ἔτι |
| ζῴων ψυχὰς συναπόλλυσθαι τοῖς σώμασι . Τοιαῦτα καὶ τὰ τῆς Στωικῆς φιλοσοφίας δόγματα ἀπὸ τῶν Ἐπιτομῶν Ἀρείου Διδύμου συνειλεγμένα . | ||
| κἀκ τοῦ Ξενοφῶντος Συμποσίου . δοκεῖ δὲ καὶ τῆς ἀνδρωδεστάτης Στωικῆς κατάρξαι : ὅθεν καὶ Ἀθήναιος ὁ ἐπιγραμματοποιὸς περὶ αὐτῶν |
| τε λέγουσι καὶ Λεοντεύς , εἷς τῶν ἐπ ' ἄκρον Ἐπικούρου μαθητῶν , πρὸς Λυκόφρονα γράφων , τιμᾶσθαί τέ φησι | ||
| δεσμῷ τινι ἀφύκτῳ πεδηθείς . ἀνήρ τις ἦν διὰ τῶν Ἐπικούρου λόγων τὴν ψυχὴν ἐκνευρισθεὶς καὶ θῆλυς γενόμενος , ὁ |
| πρὸς ἑαυτόν , οὐ μόνον [ τοὺς ] ἀπὸ τῆς Ποικίλης Στοᾶς , ὑπὲρ ὧν καὶ Ἐπίκουρος ἔγραψεν ἐπί τε | ||
| ἐπιμελεῖσθαι [ συνεβούλευε ] . [ τοὺς ] ἀπὸ τῆς Ποικίλης Στοᾶς , ὑπὲρ ὧν καὶ Ἐπίκουρος ἔγραψεν : ἐπί |
| εἶδος τῶν διπλῶν , ὃ παρά τισι μὲν ηὕρηται τῶν τεχνικῶν , Ἑρμογένει δὲ οὐκ εἴρηται , ὃ καλοῦσί τινες | ||
| οἷς κρίσιν ἔχων οὐκ ἄμουσον ὁ Ἄρατος ἀεί τι τῶν τεχνικῶν καὶ περιττῶν , μάλιστα δὲ Παμφίλου καὶ Μελάνθου , |
| [ . , . . , ] Θαλῆς Ἐξαμύου καὶ Κλεοβουλίνης Μιλήσιος , ὡς δὲ Ἡρόδοτος [ . ] Φοῖνιξ | ||
| [ ] φασι , πατρὸς μὲν Ἐξαμύου , μητρὸς δὲ Κλεοβουλίνης , ἐκ τῶν Θηλιδῶν , οἵ εἰσι Φοίνικες , |
| ὁ Σωκρατικὸς ἐν διαλόγῳ † Καλλίᾳ καὶ Πλάτων † ὁμοίως Πεδήταις . Κρατῖνος δὲ † Ὀμφάλῃ τύραννον αὐτὴν καλεῖ , | ||
| καὶ πάλιν , “ Εὐριπίδας σωκρατογόμφους . ” καὶ Καλλίας Πεδήταις : Τί δὴ σὺ σεμνὴ καὶ φρονεῖς οὕτω μέγα |
| Ἀρκάδες εἰσὶν ἐκ Κλείτορος . ἀνάκεινται δὲ καὶ ὄπισθεν τῶν κατειλεγμένων ὅσοι συγκατειργάσαντο τῷ Λυσάνδρῳ τὰ ἐν Αἰγὸς ποταμοῖς ἢ | ||
| ἀποστέλλουσι συνεδρεύσοντας ἐς Ἀμφικτυονίαν πᾶσαν : ἀπὸ δὲ ἐθνῶν τῶν κατειλεγμένων ἑκάστῃ πόλει ἀνὰ μέρος ἐς Ἀμφικτύονας καὶ ἐν χρόνου |
| πέμπτος ποιητὴς ἐπιγραμμάτων σαφὴς καὶ ἀνθηρός , ἕκτος Περγαμηνὸς ἀπὸ ῥητορικῶν λόγων εὐδοκιμήσας . Πρωταγόρας Ἀρτέμωνος ἤ , ὡς Ἀπολλόδωρος | ||
| [ συνπαθεῖς ] εἰσόδους , % καὶ ? ? τῶν ῥητορικῶν ἀποκάμψεις λόγων ὅπως ἀκούσῃς τι τῶν ἡμεῖν ἀρεσκόντων . |
| αὐτῷ νοητὰ νοητὰ μὲν ἀλλὰ τοιαῦτα οἷα τῆς ἀπὸ τῶν χωριστῶν δεῖσθαι κατα - λάμψεως , ἵνα ἀκραιφνῶς ᾖ νοητά | ||
| εἶναι ἐχόντων . οὔτε δὲ ἡ μαθηματικὴ περὶ τῶν παντάπασι χωριστῶν διαλέγεται καὶ ἀκινήτων τῶν ἐχόντων τὴν οὐσίαν αὐτὴν καθ |
| πολυτελέσι κεκοσμημένων . Τίμαιος δ ' ἐν τῇ πρώτῃ τῶν ἱστοριῶν καὶ τὰς θεραπαίνας φησὶ παρ ' αὐτοῖς μέχρι οὗ | ||
| . εἴρηκεν δὲ τοῦτο καὶ Ἀριστοτέλης ἐν τῇ ιδʹ τῶν ἱστοριῶν . Σώτακος ἐν τῷ περὶ λίθων : ὁ Καρύστιος |
| ἡ ἔλλειψις . . . . , Εὔδημος δὲ ὁ Περιπατητικὸς [ . . ] εἰς τοὺς Πυθαγορείους ἀναπέμπει τὴν | ||
| ] † περιττῶν † . , : Κλέαρχος δὲ ὁ Περιπατητικὸς εἰδέναι φησί τινα Ἰουδαῖον , ὃς Ἀριστοτέλει συνεγένετο . |
| Λαΐς . αὕτη δὲ θυγάτηρ ἦν Τιμάνδρας , ἥτις ἐξ Ὑκκάρων τῆς Σικελίας ἦν . 〚 ταύτην δὲ Φιλοξένῳ τῷ | ||
| πέτρῃ ἀλώμενον . Τίμαιος δὲ περὶ τοῦ Σικελικοῦ πολιχνίου τῶν Ὑκκάρων διαλεγόμενος προσαγορευθῆναι τοῦτό φησι διὰ τὸ τοὺς πρώτους τῶν |
| . . . . Ἀρχύτα Πυθαγορείου ἐκ τοῦ Περὶ παιδεύσεως ἠθικῆς . Φαμὶ τὰν ἀρετὰν ἦμεν ποττὸ μὴ κακοδαιμονεῖν ἱκανάν | ||
| προβληματικῶς τὴν ἐπιστήμην , ἧς ἐγὼ διαιρέσεως ἐκθήσομαι τὸ τῆς ἠθικῆς οἰκεῖον . Ἔχει δ ' οὕτως . Τριμεροῦς ὄντος |
| καὶ ἰδίᾳ καταθεὶς ἑκάτερον σκόπει : εὑρήσεις γὰρ τὸ τῶν μουσικῶν δὴ τοῦτο , δὶς διὰ πασῶν τὸ πρᾶγμα , | ||
| ἐν συγγράμματί τινι τῷ Περὶ τῶν ἀρχαίων ποιητῶν τε καὶ μουσικῶν : φησὶ γὰρ αὐτὸν δεύτερον γενέσθαι μετὰ τοὺς πρώτους |
| Ἴδοι δ ' ἄν τις αὐτοῦ τὴν ἀρετὴν κἀκ τῶν τελευταίων ῥημάτων . ἁπάντων γὰρ τῶν περιεστηκότων εἰς θρῆνον πεπτωκότων | ||
| πάντα ἕστηκεν . ὥστε καὶ τῶν ὁδοιπόρων ὅσοις ἐπὶ τῶν τελευταίων συσκοτάζει σταθμῶν , θαρροῦντες ἐλαύνουσιν ἐπὶ τὴν πόλιν , |
| , οὔτε φαίνεται ὢν αἴτιος : τὰ γὰρ θεωρήματα τῶν ἀριθμητικῶν πάντα καὶ κατὰ τῶν αἰσθητῶν ὑπάρξει , καθάπερ ἐλέχθη | ||
| δὲ ἐπὶ τέλει τοῦ βʹ θεωρήματος τοῦ ζʹ βιβλίου τῶν ἀριθμητικῶν ἐστιν . ἕπονται δὲ τὰ πορίσματα καὶ θεωρήμασιν , |
| ἔδει συνεστάναι δικαστάς , ὥς φησιν Ἀνδροτίων ἐν δευτέραι τῶν Ἀτθίδων : ὕστερον δὲ πλειόνων γέγονεν ἡ ἐξ Ἀρείου πάγου | ||
| σώφρονι διαφερόντων ὡς ἱστορεῖ Φιλόχορος διὰ τῆς τρίτης τῶν αὐτοῦ Ἀτθίδων . . . . . . . : τῶν |
| αὐτουργικὸν καὶ ἀπολύπραγμον : καὶ τὸ δυσπρόσδεκτον διαβολῆς . Παρὰ Διογνήτου τὸ ἀκενόσπουδον : καὶ τὸ ἀπιστητικὸν τοῖς ὑπὸ τῶν | ||
| ” Καρχηδόνιος σοφὸς Μάγων „ καί „ Κλειτόμαχος , ὁ Διογνήτου , ὃς ἐκαλεῖτο Ἀσδρούβας , φιλόσοφος ἀκαδημαϊκός , διάδοχος |
| ἡμᾶς καὶ εἰς τὰ τοῦ πολιτικοῦ λόγου μέρη ἡ τῶν προγυμνασμάτων ὑπόθεσις , καθὸ τῶν προγυμνασμάτων τὰ μὲν προοιμίοις ἀναλογεῖ | ||
| οἰκεῖον λόγον ἀποδεῖξαι ἰσχύσειε . Καὶ ὁ μὲν σκοπὸς τῶν προγυμνασμάτων τοιοῦτος . Ἀποροῦσι δέ τινες , πῶς ιδʹ τῶν |
| ἐν τῷ περὶ τῶν ἰδίων εὐεργεσιῶν . Φηγαιῆς δῆμος τῆς Αἰαντίδος , ὥς φησι Διόδωρος . Φηλώματα : Ἀντιφῶν ἐν | ||
| Διονύσιος ἀρσενικῶς , Εὐφορίων θηλυκῶς . ἔστι δὲ δῆμος τῆς Αἰαντίδος φυλῆς . ὁ δημότης Τρικορύσιος , καὶ θηλυκὸν Τρικορυσία |
| Ἀχαιῶν , τοῦτο λέγων Ἀριστοφάνην εἰρηκέναι ἐν Λακωνικαῖς Γλώσσαις . κοράκεων δὲ σύκων εἶδος Ἕρμιππος ἐν Στρατιώταις παραδίδωσι διὰ τούτων | ||
| ἐγὼ πάρα . τῶν φιβάλεων μάλιστ ' ἂν ἢ τῶν κοράκεων . οἴμοι τάλας , δάκνει , δάκνει , ἀπεσθίει |
| , Ἀριστοτέλης ὁ Μῦθος ἐπικληθείς . Πάντων μέντοι τῶν Σωκρατικῶν διαλόγων Παναίτιος ἀληθεῖς εἶναι δοκεῖ τοὺς Πλάτωνος , Ξενοφῶντος , | ||
| ἀπέδωκε δυσὶ καὶ τρισὶν ἀντειπεῖν , ὡς γοῦν ἐν σχήματι διαλόγων , ἡμεῖς δὲ οἱ τὸ ὅλον βοηθεῖν ἔχοντες καὶ |
| φησὶ Πτολεμαῖος ὁ Ἀσκαλωνίτης ἐν δευτέρᾳ Περὶ τῶν ἐν Ὀδυσσείᾳ προσῳδιῶν . τὸ μὲν γὰρ βαρυτονούμενον , φησίν , ὄνομα | ||
| στοιχεῖον κοινὸν εἶναι λέγειν : ἐπιδεκτικὸν γάρ ἐστι τῶν τεσσάρων προσῳδιῶν , βαρύτητος ὀξύτητος ψιλότητος δασύτητος . ἢ εἴπερ οὐχ |
| ἢ τοῦ προστακτικοῦ λόγου , ἃ οὐκ εἰσὶν φάσεις : περιληπτικώτερον ἄρα ἐστὶν τὸ ὄνομα καὶ τὸ ῥῆμα καὶ ἐπὶ | ||
| ἐστὶ συμμετρία μελῶν καὶ μερῶν μετ ' εὐχροίας καί ἐστι περιληπτικώτερον μὲν τὸ μέλος οἷον κεφαλὴ χεὶρ πούς , περιεχόμενον |
| πρᾶγμα , ὡς Ἰσαῖος ἐν τῷ περὶ τοῦ Ἀρχεπόλιδος κλήρου διαθηκῶν δὲ τεττάρων ὑπ ' αὐτῶν ἐσκευοποιημένων . ὁ δ | ||
| , “ ἐχέτω ὁ ἕτερος . ” τούτων ἀναγνωσθεισῶν τῶν διαθηκῶν οἱ τὴν πενίαν μὲν εἰδότες τοῦ Εὐδαμίδα , τὴν |
| ἐν οἷς τι σημεῖον εὕρισκον ἢ τῶν περὶ τὸν Διόνυσον ἱστορουμένων ἢ τῶν περὶ τὸν Ἡρακλέα . κἀνταῦθα δὴ τοὺς | ||
| θεὸς δὲ συνεφάψαιτο τῇ προαιρέσει . Ἐκ τῶν σποράδην γὰρ ἱστορουμένων τισίν ἐν ἐπιτομῇ σοι γέγραφα τὰς ἀποικίας κτίσεις τε |
| τῆς Ἀττικῆς καὶ τῆς Πεντελῆσι λιθοτομίας . Λίλαιαν δὲ τῶν καλουμένων Ναΐδων καὶ θυγατέρα εἶναι τοῦ Κηφισοῦ καὶ ἀπὸ τῆς | ||
| τὰ λοιπὰ κλίματα . Τίς οὖν πρὸς ταῦτα ἴσχυσεν τῶν καλουμένων σοφῶν καὶ ποιητῶν ἢ ἱστοριογράφων τὸ ἀληθὲς εἰπεῖν πολὺ |
| μόνον ἀλληγορικῶς ἀλλὰ καὶ γεωργεῖν [ θεωρεῖν ] ἐπίσταται . Φυσικῆς δ ' ἅπτεται θεωρίας καὶ ὅταν ὁ Ζεὺς εἰς | ||
| , ἐπειδή , ὡς εἴρηται ἐν τοῖς τελευταίοις λόγοις τῆς Φυσικῆς , φέρεται ἡ μεταβολὴ οὐ μόνον ἐπὶ κινήσεως , |
| ποιήσει τὰ τμήματα τὸν μὲν διπλάσιον λόγον τοῦ πρώτου τῶν ὁμοφώνων , τουτέστι τοῦ διὰ πασῶν τριχῶς : τά τε | ||
| . πάλιν ὥσπερ ἐπὶ τοῦ ἡρμοσμένου προηγεῖσθαι δεῖ τὰς τῶν ὁμοφώνων ἀκριβώσεις , εἶθ ' ἕπεσθαι ταύταις τὰς τῶν συμφώνων |
| τοὺς ἐντυγχάνοντας ἢ ἀναζητεῖν ἢ εἰδέναι βουλόμενος . τῆς δὲ ἀρχαιότητος τοῦ ἀνδρὸς ἐναργὲς γνώρισμα τὸ μήτε Ἀλέξανδρον εἰδέναι τῶν | ||
| ἄνθρωποι . οὕτω λέξιν εὑρών τινα περιττὴν καὶ ὑπ ' ἀρχαιότητος διαλανθάνουσαν , ὡς ἀνάθημά τι παλαιὸν καθαιρῶν , εἰς |
| : τὴν δὲ ὄψιν ἐλευθέριος ἦν . γενόμενος δὲ τῶν Πυθαγορίων εἷς διήνεγκε τῷ προτρεπτικῷ . Σόλωνα . Σόλων Ἀθηναῖος | ||
| τοῦτο δὲ ἐν παραδείγματος . ἦν δὲ ἐκεῖνο μὲν τῶν Πυθαγορίων οἰκεῖον , τοῦτο δὲ Σωκράτους , ὡς σαφέστερόν τε |
| . Τούτων οὕτω προεκτεθειμένων ἀκόλουθον ἂν εἴη κατὰ τὸ κεφαλαιῶδες λογικῶς ἐπελθεῖν τὰ καθόλου γινόμενα χώραις ἢ πόλεσι συμπτώματα . | ||
| ἁπλῶς ὁρισμός : ἀλλ ' ὥσπερ ἐπὶ τοῦ μὴ ὄντος λογικῶς φασιν οἱ σοφισταὶ εἶναι τὸ μὴ ὄν , οὐχ |
| : ἔστι δὲ εἷς τῶν λʹ τῶν παρ ' Ἀθηναίοις τυραννησάντων . . ποδοϲτράβη : Ὑπ . ἔν τε τῷ | ||
| ; . καὶ Κ . δὲ εἷς τῶν ἐν Ἀθήναις τυραννησάντων δοκεῖ ἐκ τοῦ τάγματος τῶν ἀθέων ὑπάρχειν φάμενος , |
| ὅτε καὶ Ἔφορος . Ἰσοκράτους ἀκουστὴς ἅμα Ἐφόρωι . ἔγραψεν Ἐπιτομὴν τῶν Ἡροδότου Ἱστοριῶν ἐν βιβλίοις β : Φιλιππικὰ ἐν | ||
| Πρὸς τὴν Δήμωνος Ἀτθίδα : Ἐπιτομὴν τῆς ἰδίας Ἀτθίδος : Ἐπιτομὴν τῆς Διονυσίου πραγματείας περὶ ἱερῶν : Περὶ τῶν Σοφοκλέους |
| ὀδυρμῶν καὶ δεήσεων , καὶ φωνῆς αἰχμαλώτοις μᾶλλον ἢ σπενδομένοις πρεπούσης , ὑφ ' ὧν ἐπεκλάσθη τις ἂν καὶ ἀδάμαντος | ||
| δὲ μοναχῶν , γέμουσα δὲ θυμηδείας καὶ τέρψεως τῷ χριστωνύμῳ πρεπούσης πληρώματι , εἰ μὴ τοιαύτη κατ ' αὐτῆς ἀπόφασις |
| προσῳδιακὸν καλούμενον , περὶ οὗ εἴρηται ἐν τῇ παραβάσει τοῦ Νεφελῶν δράματος . τὸ εʹ ὅμοιον τῷ βʹ . τὸ | ||
| τῷ Ἀριστοφάνει παρεκίνησαν αὐτὸν κατ ' ἐκείνου γράψαι τὴν τῶν Νεφελῶν κωμῳδίαν : οὐκ ἠδύναντο γὰρ κατ ' ἐκείνου λέγειν |
| δοκούσης καταγεγράφθαι διηγήσεως . βασιλεὺς οὖν Δαρεῖος Ὑστάσπου βούλεται σῆς ἀκροάσεως μεταλαβεῖν καὶ παιδείας λογικῆς . ἔρχου δὴ συντόμως πρὸς | ||
| σημείων Πυθαγορικά Καθολικά περὶ λέξεων προβλημάτων Ὁμηρικῶν πέντε περὶ ποιητικῆς ἀκροάσεως ἔστι δ ' αὐτοῦ καὶ Τέχνη καὶ Λύσεις καὶ |
| βʹ γʹ δʹ εʹ Ϛʹ ζʹ ηʹ θʹ ιʹ , Φυσικῶν αἰτιῶν αʹ βʹ γʹ δʹ εʹ Ϛʹ ζʹ ηʹ | ||
| ἱέρακος καὶ ἄλλων , ὥς φησι Μανεθῶς ἐν τῇ τῶν Φυσικῶν Ἐπιτομῇ . . . , : Τὴν Ἶσιν φασὶ |
| ἐν συντάξει ἐπιρρήματα γίνονται , ὡς τὰ ὀνοματικὰ ἅπαντα οὐδεμιᾶς παραφθορᾶς γινομένης ἐν ταῖς φωναῖς : καὶ αἱ φωναὶ παραχθεῖσαι | ||
| τὴν σύστασιν τοῦ γενέσθαι ἔχει , ἀλλ ' ὅσα προσγίνεται παραφθορᾶς ἐστι τοῦ ἀγαθοῦ , ὅπερ ἄν τις περὶ τῆς |
| τε καὶ ὑπαγωγάς . Ὅτι μὲν οὖν καὶ μέχρι τῶν ἐμμελειῶν οἰκείους ἔχει λόγους ἡ τοῦ ἡρμοσμένου φύσις καὶ τίνας | ||
| ἀντίληψιν ἀπεργαστικοί . Τὰ μὲν οὖν κοινῶς ἐφαρμοζόμενα ταῖς ἀπὸ ἐμμελειῶν διαφοραῖς καὶ ταῖς τῶν οὐρανίων κινήσεων ἀπὸ τῶν τοιούτων |
| ; Τὸ ἀληθέστατον ἐκεῖνο δηλαδή , ὅτι ἡμεῖς τὰ μὲν Στωϊκῶν καὶ πάνυ ἐκμανθάνομεν ὡς ἂν κατὰ ταῦτα φιλοσοφεῖν ἀξιοῦντες | ||
| Κράτητος δὲ ἐγένετο Ζήνων ὁ Κιτιεύς , ὁ τῆς τῶν Στωϊκῶν φιλοσόφων αἱρέσεως καταστὰς ἀρχηγός . Ζήνωνα δὲ Κλεάνθης διεδέξατο |
| : οὐ γὰρ ὀλίγος ἐστὶν ἀριθμὸς τῶν ἐξ ἀκοῆς καὶ ὑφηγήσεως μανθανόντων , οὓς λαὸν ὠνόμασεν : οἱ δὲ ἀνθρώπων | ||
| αὐτῆς ὑπεράνω ‖ . Τὸ δὲ ὕστερον τῆς διδασκαλίας καὶ ὑφηγήσεως τὸ ὡς ἄνθρωπος , ἕνεκα τοῦ παιδεύεσθαι τοὺς γηγενεῖς |
| μέλλωσιν ἐξ ἀρχῆς ἢ διακινδυνεύειν πρός τινας ὁλοσχερῶς , ἵππωι προθύονται καὶ σφαγιάζονται , σημειούμενοι τὸ μέλλον ἐκ τῆς τοῦ | ||
| τὰς Σεμνὰς θεὰς , καὶ τὴν ἡγεμονίαν ἔχει . Καὶ προθύονται πρὸ τῆς θυσίας κριὸν Ἡσύχῳ ἱερὸν ἥρῳ , τοῦτον |
| τῆς συμβουλευτικῆς τέλος , καὶ τὸ ταύτης οὐκ ἔσται τῆς ἐγκωμιαστικῆς , καὶ ἐναλλάξ . ἐπεὶ οὖν τῆς συμβουλευτικῆς τέλος | ||
| ἀλλήλων , οὕτω καὶ τὰ τέλη διοίσει , παρόσον τῆς ἐγκωμιαστικῆς τέλος ἐστὶ τὸ καλὸν τῆς δὲ δικανικῆς τὸ δίκαιον |
| αὐτόν . Καὶ εἶπεν Ἰωσὴφ τῷ πατρὶ ἡμῶν ὅτι υἱοὶ Ζελφᾶς καὶ Βάλλας θύουσι τὰ καλά , καὶ κατεσθίουσιν αὐτά | ||
| νέος , μετὰ τῶν υἱῶν Βαλλᾶς καὶ μετὰ τῶν υἱῶν Ζελφᾶς τῶν γυναικῶν πατρὸς αὐτοῦ „ : ὅταν γὰρ ὁ |
| μηʹ ∠ ʹʹ Πόλεις δὲ εἰσὶ μεσόγειοι ἐν τῇ Ταυρικῇ Χερσονήσῳ αἵδε : Τάφρος ξʹ γοʹʹ μηʹ δʹʹ Ταρῶνα ξβʹ | ||
| καὶ τῆς αὐτῆς ταύτης νυκτὸς ὡς εἶχον τάχους ὑπομείξαντες τῇ Χερσονήσῳ παρέπλεον ἐπ ' Ἐλαιοῦντος , βουλόμενοι ἐκπλεῦσαι ἐς τὴν |
| φέρεται ἐπ ' αἰτιατικήν . . Καὶ ὅσα ἐπ ' ἀνακρίσεως παραλαμβάνεται ἢ ἐπ ' ἐρωτήσεως , ἐξετάζω σε , | ||
| ἐνεδρευθεῖσιν ἀπαθεῖς αὐτοὺς διατηρῆσαι . ἐπιγνωσθῆναι δὲ τοῦτο ὕστερον ἐξ ἀνακρίσεως τοῦ τὸ φάρμακον πωλήσαντος καὶ ἐπιγνόντος τὸ γενόμενον ἐκ |
| τοῦ ῥᾴστου γένηται , οὐ τῇ σπουδαίᾳ τύχῃ τῶν πραξάντων ἀποδιδομένας , ἀλλὰ τῇ κακῇ . τοῦτον δὴ τὸν σκοπὸν | ||
| μᾶλλον τὰς ὀφειληθείσας χάριτας μετὰ δικαιοσύνης , εἰς ἀδικίαν δὲ ἀποδιδομένας , ἢ τὰς ὁμοίας χάριτας ἀντιδιδόναι ʃ λείπει ἡ |
| ' ἑνὸς μέλους τῶν ἀγωνιζομένων ἐπὶ τῆς σκηνῆς τραγῳδῶν ἢ κιθαρῳδῶν τοὺς μὲν οὕτως ἀχθέντας , ὡς ἀνεγειρομένους καὶ συνηχοῦντας | ||
| Ἀντιγενειδείων τοῦ Δωριωνείου διὰ τὴν αὐτὴν αἰτίαν , τῶν δὲ κιθαρῳδῶν τοῦ Τιμοθείου τρόπου : σχεδὸν γὰρ ἀποπεφοιτήκασιν εἴς τε |
| , ἐάνπερ αἴσθωνται . ἀλλὰ δὴ τίνα λέγεις τρόπον τῆς διαγραφῆς ; Λαβόντες , ἦν δ ' ἐγώ , ὥσπερ | ||
| ἀκολούθως κατὰ τὸ βάθος καὶ τὸ πλάτος ἑκάστης τῶν πολυγώνων διαγραφῆς ἐφαρμόζοντες ἀνάλογα εὑρήσομεν , ὅτι ἑκάστη πυραμὶς σύστημά ἐστι |
| σοφόν , περὶ ὧν Ἀριστοτέλης φησίν , ὅτι παλαιᾶς εἰσὶ φιλοσοφίας ἐν ταῖς μεγίσταις ἀνθρώπων φθοραῖς ἀπολομένης ἐγκαταλείμματα , περισωθέντα | ||
| ἐν αἷστισιν ἂν ᾖ πράξεσιν , παρὰ πάντα δὲ ἀεὶ φιλοσοφίας ἐχόμενος καὶ τροφῆς τῆς καθ ' ἡμέραν ἥτις ἂν |
| δ ' εἴρηται ἡμῖν περὶ πασῶν τῶν ἐν τῷ πρώτῳ μίξεων , μεταβατέον ἐπὶ τὸ δεύτερον σχῆμα . ἰστέον , | ||
| τε καὶ ὑφέσεις καὶ τὰ ἐκ τῆς πρὸς ἀλλήλας τῶν μίξεων ἀποτελούμενα ἴσως τε καὶ ἀνίσως λόγους τε καὶ ἀναλογίας |
| ' ἔστιν , ὃ τὴν ἀθυμίαν ἐμπεποίηκε . τοιούτων οὖν ᾀσμάτων διὰ τῆς πόλεως φερομένων τίς ἀνεβόησεν ὡς ἐπ ' | ||
| κάθησθε , ἀναπηδᾶτε τῶν ὀρχηστῶν μᾶλλον , συντείνεσθε ὑπὸ τῶν ᾀσμάτων : τοὺς μὲν γὰρ ἄλλους ἀνθρώπους ἡ μέθη πρὸς |
| σέ γε γυμνασίη Ἀφθονίοιο λάθῃ . Ἡ δὲ τάξις τῆς ἀναγνώσεως τοιαύτη . εἰκότως τὸ τῶν Προγυμνασμάτων βιβλίον τῆς ῥητορικῆς | ||
| αἱ παρολκαί . ἔπειτα εἰρήσεται , ὡς καὶ τὰ τῆς ἀναγνώσεως παράλογα , ὅταν ἐφιστάνωμεν ὑπὲρ τῶν κατὰ τὸ τρίτον |
| Νέστορος μένειν . ὥστε τοῦτο μὲν τὸ ἔργον φανερῶς τῶν ῥητόρων ἐγένετο . πολλὰ δ ' ἄν τις ἐπιδείξειε καὶ | ||
| οἴκοθεν εἰσφέρειν ἀποστήσονται . μηδένα αἰτιᾶσθαι ] διαβαλλόντων γὰρ τῶν ῥητόρων τοὺς στρατηγούς , μετεπέμποντο αὐτοὺς ἐπὶ κρίσιν , καὶ |
| . . . Νυμφόδωρος δέ φησιν ἐν τῷ περὶ Σικελίας θαυμαζομένων , ὅτι τοῦ Δάφνιδος μεταλλάξαντος ἐκκομιζομένῳ τοὺς κύνας συνακολουθεῖν | ||
| πράττειν ὥστε ἐπαίνων ἀξιοῦσθαι καὶ δεῖξαι τοῦτον ἐξ ἐκείνων τῶν θαυμαζομένων καταγόμενον . Ἀρετὰ ] Ἡ νικηφορία . Ἀκούοντι ] |
| λόγων Γοργίου ἐπεχωρίαζον πολλαχοῦ μὲν μάλιστα δὲ ἐν τῶι τῶν ἐποποιῶν κύκλωι . . , πῶς γὰρ ἄν τις ὑπερβάλοιτο | ||
| εἴη καὶ τοὺς ἐν ταύτῃ πρωτεύ - σαντας καταριθμήσασθαι . ἐποποιῶν μὲν οὖν ἔμοιγε κάλλιστα τουτονὶ δοκεῖ τὸν χαρακτῆρα ἐξεργάσασθαι |
| Περὶ κατηγορημάτων , Περὶ ἀμφιβολιῶν , Ἐπιστολάς . Χρύσιππος Ἀπολλωνίου Σολεύς , ἢ Ταρσεὺς ὡς Ἀλέξανδρος ἐν Διαδοχαῖς , μαθητὴς | ||
| ὕστερον μαινόμενος . Σόλοι , πόλις Κιλικίας . Τὸ ἐθνικὸν Σολεύς . Ἔστι δὲ καὶ πόλις Κύπρου Σόλοι , καὶ |
| . . . . . . . Περὶ δὲ τῶν ἰδεῶν ὡδὶ διεξήρχετο , τῶν κατὰ φύσιν αἰσθητῶν κατὰ γένος | ||
| καὶ τὰ νοητὰ καὶ τὰ αἰσθητὰ πάντα μετέχειν ἀρέσκει τῶν ἰδεῶν , Πορφυρίῳ δὲ μόνα τὰ αἰσθητά . . . |
| καὶ ἐκ προκλήσεως τοῦτ ' ἐποίουν ἐν ἄλλοις εἰρήκαμεν . Δίυλλος δ ' ὁ Ἀθηναῖος ἐν τῇ ἐνάτῃ τῶν ἱστοριῶν | ||
| ἡδέως δι ' αὐτὴν καὶ Λαμπιτὼ προσηγορεύετο , ὥς φησι Δίυλλος : ἐκαλεῖτο δὲ καὶ Χαριτοβλέφαρος . Νικαρέτη δὲ ἡ |
| φιλοσοφίᾳ : κατ ' ἔννοιαν δὲ τὴν αἵρεσιν εἶναι πρόσκλισιν δογμάτων πολλῶν πρὸς ἄλληλα συμφώνων ἢ πρὸς ἓν τέλος ἀναφερόντων | ||
| ἐχόντων τὴν ἀναφοράν . ἢ οὕτως . αἵρεσίς ἐστι σύστημα δογμάτων ἀκολουθούντων ἀλλήλοις τε καὶ τοῖς φαινομένοις ἢ νομιζομένων ἀκολουθεῖν |
| ἱππάφεσιν ἐν Ὀλυμπίᾳ εὕρατο πρῶτος , τεῦξέ με Κλεοίτας υἱὸς Ἀριστοκλέους : Κλεοίτα δέ φασιν ὕστερον Ἀριστείδην σοφίαν τινὰ καὶ | ||
| Ἀπατούριος οὑτοσί , εἰσπράττων τὰς εἴκοσι μνᾶς , ἰσχυριζόμενος τῇ Ἀριστοκλέους γνώσει , ὁ δὲ Παρμένων παρὼν ἀπελογεῖτο ὑμῖν καὶ |
| ἄλλων Ἰουδαίων , ἀλλὰ καὶ τῶν ἱερέων , οὐχὶ τῶν ὑστάτων , ἀλλὰ τῶν τὴν εὐθὺς μετὰ τὸν πρῶτον τάξιν | ||
| ἀδόξου πόλεως προεστηκότες : εἴτε τῶν ἀπερριμμένων εἰσὶ καὶ τῶν ὑστάτων , ἔτι μείζω καὶ χαλεπωτέραν ποιοῦσι τὴν ἀτιμίαν αὑτοῖς |
| , ὥς φησιν : ἔπειτα μετὰ τοῦτο δῆλον ὅτι τῶν πρεσβυτέρων ἐπιμεληθεὶς πλείστων καὶ μεγίστων ἀγαθῶν αἴτιος τῇ πόλει γενήσεται | ||
| ὄντες καὶ πρεσβῦται γενόμενοι , ἀλλὰ γίνεται τὰ μὲν τῶν πρεσβυτέρων ἤθη μαλακώτερα , τὰ δὲ τῶν νεωτέρων ἀκμαιότερα . |
| ὥρᾳ τῆς γενέσεως τὴν ἐπάνοδον δηλοῦσιν . Περὶ δὲ τῶν εἰργομένων ἐν φρουραῖς ἐπιτηρητέον τὴν Σελήνην καθ ' αὑτὴν ἐν | ||
| τῷ μὲν αὐτῶν γεγόνασι δύο Ὀλυμπικαὶ νῖκαι , Λίχας δὲ εἰργομένων τηνικαῦτα τοῦ ἀγῶνος Λακεδαιμονίων καθῆκεν ἐπὶ ὀνόματι τοῦ Θηβαίων |
| Δημόκριτόν τε καὶ Ἐπίκουρον , οἷς καὶ οἱ ἀπὸ τοῦ Περιπάτου ἔτι δὲ καὶ οἱ ἀπὸ τῆς Στοᾶς συναπεγράψαντο καὶ | ||
| δὲ κατὰ τοὺς Στωικούς , τὶς δὲ τῶν ἀπὸ τοῦ Περιπάτου . ἤτοι οὖν πάσαις ὁμοίως ἀκολουθητέον ἢ μιᾷ μόνῃ |
| ἡμᾶς τοὺς τούτων ἐπιμιμνησκομένους μεγάλα πλεονεκτήσειν ἐν τοῖς λόγοις . ἐπικεχειρήκασι δέ τινες τὰς ἐκ τῶν λόγων ἐναντιώσεις καὶ γνώμας | ||
| δ ' οὔσης ἀπορίας ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΤΟΥ ΠΟΤΑΜΟΥ ΠΛΗΡΩΣΕΩΣ , ἐπικεχειρήκασι πολλοὶ τῶν τε φιλοσόφων καὶ τῶν ἱστορικῶν ἀποδιδόναι τὰς |