| προσῳδιακὸν καλούμενον , περὶ οὗ εἴρηται ἐν τῇ παραβάσει τοῦ Νεφελῶν δράματος . τὸ εʹ ὅμοιον τῷ βʹ . τὸ | ||
| τῷ Ἀριστοφάνει παρεκίνησαν αὐτὸν κατ ' ἐκείνου γράψαι τὴν τῶν Νεφελῶν κωμῳδίαν : οὐκ ἠδύναντο γὰρ κατ ' ἐκείνου λέγειν |
| πρᾶγμα , ὡς Ἰσαῖος ἐν τῷ περὶ τοῦ Ἀρχεπόλιδος κλήρου διαθηκῶν δὲ τεττάρων ὑπ ' αὐτῶν ἐσκευοποιημένων . ὁ δ | ||
| , “ ἐχέτω ὁ ἕτερος . ” τούτων ἀναγνωσθεισῶν τῶν διαθηκῶν οἱ τὴν πενίαν μὲν εἰδότες τοῦ Εὐδαμίδα , τὴν |
| , Ἀριστοτέλης ὁ Μῦθος ἐπικληθείς . Πάντων μέντοι τῶν Σωκρατικῶν διαλόγων Παναίτιος ἀληθεῖς εἶναι δοκεῖ τοὺς Πλάτωνος , Ξενοφῶντος , | ||
| ἀπέδωκε δυσὶ καὶ τρισὶν ἀντειπεῖν , ὡς γοῦν ἐν σχήματι διαλόγων , ἡμεῖς δὲ οἱ τὸ ὅλον βοηθεῖν ἔχοντες καὶ |
| ἔν τισι δοκοῦσιν ἐναντίως εἰρῆσθαι . ὁ δὲ λόγος οὗτος Ἀντισθένους ἐστὶ πρότερον , ὅτι τὰ μὲν δόξῃ , τὰ | ||
| τισι δοκοῦσιν ἐναντίως εἰρήσθαι . ὁ δὲ λόγος οὗτος , Ἀντισθένους ἐστὶ πρότερον , ὅτι τὰ μὲν δόξῃ , τὰ |
| τῆς ἰδίας ἀποδημήσει ἢ καὶ ὀχήματι φερόμενος . Τῶν δὲ ἀξιοπίστων λεγομένων , οἷς λέγουσί τι [ κατ ' ὄναρ | ||
| λόγοις διαλῦσαι . λοιπὸν δὲ περὶ πτήσεως καὶ περὶ τῶν ἀξιοπίστων ἐροῦμεν καὶ περὶ χρόνου ζωῆς . Ἵπτασθαι δοκεῖν ὀλίγον |
| ' ἐσίγων . Κρατῖνος Χείρωσιν : τοιοῦτοι δὲ καὶ οἱ Σωκράτους ὅρκοι . ἴθι δή κτλ . . ὅτι καὶ | ||
| τὸ χωρίον ] τὸ διάστημα τὸ ἀπὸ τῆς κεφαλῆς τοῦ Σωκράτους μέχρι τῆς ὀφρύος τοῦ Χαιρεφῶντος , τὸν τόπον τῆς |
| ἀληθῆ . Ὁ γοῦν Θ . ἐν τῷ πρώτῳ τῶν Προτέρων Ἀναλυτικῶν λέγων περὶ τῶν ὑπὸ τοῦ ἀναγκαίου σημαινομένων οὕτως | ||
| λαμβάνουσιν ἄλλως τινὰ ἔχειν δύνασθαι τῶν ἀποδεδειγμένων . Τέλος τῶν Προτέρων ἀναλυτικῶν . Ὁ πολιτικὸς ἤτοι δικανικὸς λόγος εἰς τέσσαρα |
| ἡμᾶς καὶ εἰς τὰ τοῦ πολιτικοῦ λόγου μέρη ἡ τῶν προγυμνασμάτων ὑπόθεσις , καθὸ τῶν προγυμνασμάτων τὰ μὲν προοιμίοις ἀναλογεῖ | ||
| οἰκεῖον λόγον ἀποδεῖξαι ἰσχύσειε . Καὶ ὁ μὲν σκοπὸς τῶν προγυμνασμάτων τοιοῦτος . Ἀποροῦσι δέ τινες , πῶς ιδʹ τῶν |
| καὶ σεμνύνομαι γράμμασιν ὑμετέροις , καὶ τὴν ἐπὶ τῷ πρότερον ἀμεληθῆναι λύπην ἡ τῶν νῦν γραμ - μάτων ἀπελήλακεν ἡδονή | ||
| μεγάλῃ τῇ φωνῇ συνειρόντων . διὰ ταῦτά τοι καὶ τοῦτον ἀμεληθῆναι συνέβη πρὸς ἡμῶν οὐ φαῦλον ὄντα . Ὅμως δὲ |
| ἐφετῶν . ἐναντίον τι συνέβη . κατ ' ἀντίφασιν ὁ Γοργίου λόγος ἀπέβη ? διότι ποτὲ μὲν ὡς ἀπὸ τῆς | ||
| ἀποδρὰς ᾠχόμην , εἴ πῃ εἶχον . καὶ γάρ με Γοργίου ὁ λόγος ἀνεμίμνῃσκεν , ὥστε ἀτεχνῶς τὸ τοῦ Ὁμήρου |
| Φρύνη ἡ ἑταίρα . παρεσίτει δὲ ταύτῃ Γρυλλίων εἷς τῶν Ἀρεοπαγιτῶν . τὸ δὲ κύριον αὐτῆς ὄνομα Μνησαρέτα , φησὶν | ||
| δικαίως ⌉ ἔσται ἡ κατ ' Ἀριστογείτονος ἀπόφασις παρὰ τῶν Ἀρεοπαγιτῶν γεγενημένη ; ἢ τὸ δῶρα λαμβάνειν ἐπὶ προδοσίᾳ τῶν |
| πάντα ὑπέστη , δηλοῦσι Πλωτῖνος Πορφύριος Ἰάμβλιχος καὶ πάντες οἱ θεωρητικώτερον περὶ τοῦτο τὸ πρόβλημα διατρίψαντες : οὐ μὴν ἀλλ | ||
| τῶν ἀγώνων ἐκλαμβάνειν , ἄμεινον δὲ κατὰ τὰ ἀνωτέρω εἰρημένα θεωρητικώτερον ἐκδέχεσθαι τὸ λεγόμενον , ἵνα εἴπῃ τὸν τρίτον ἐλθόντα |
| ! ! ! ! ! ! ! γεγονότα καὶ ἐν Ἀντιφῶντος τοίνυν ὁ Ζήνων ἔγγιστα τῶν ρ καὶ α ἐτῶν | ||
| ὁμοῦ καὶ οὖσα ἀναγκαίως ἐκ τῶν προειρημένων . Περὶ δὲ Ἀντιφῶντος λέγοντας ἀνάγκη προειπεῖν , ὅτι , καθάπερ ἄλλοι τέ |
| τοῦ τραύματος , ἀλλ ' ἐπὶ τὴν ἴασιν ὁρμήσας ἐχρησάμην Ἑρμογένους τῇ χειρί . μετὰ τὴν ἀρχὴν καὶ ταῦτα . | ||
| προσδοκᾶν ἀποβήσεσθαι , τῶν δὲ σῶν πραγμάτων , ἃ τῶν Ἑρμογένους ἐδεῖτο γραμμάτων , οὐκ ἠμελήσαμεν , ἀλλ ' ἡμεῖς |
| τοῦ γένους ἀπορία φθάνειν ἔοικε καὶ ἐπὶ τὴν τοιαύτην τῶν Πυθαγορικῶν δόξαν . ὡς γὰρ ὁ γενικὸς ἄνθρωπος οὔτε μετὰ | ||
| τινες τῆς Πυθαγόρου σοφίας μετασχεῖν : Ἰταλιώτας δὲ σύμπαντας τῶν Πυθαγορικῶν , τοσοῦτον χρόνον εὐδαιμονήσαντας καὶ μετὰ πλείστης ὁμονοίας καὶ |
| τῶν ἀσυνέτων καὶ ἀπραγμόνων . Δαιδάλου ποίημα : ἐπὶ τῶν ἀκριβούντων τὰς τέχνας ⋮ Λέγεται γὰρ , ὅτι Μίνως Δαίδαλον | ||
| δὲ συγγενικὸν Ἄττιος , ὃς ἁπάντων θεοφιλέστατος ὁμολογεῖται γενέσθαι τῶν ἀκριβούντων τὴν τέχνην καὶ μεγίστου τυχεῖν δι ' αὐτὴν ὀνόματος |
| ἔμελλέ τινα ὑπόληψιν ἐν τῇ διδασκαλίᾳ ἔχειν τῶν ὑπὸ Πλάτωνος παραδοθέντων Πλατωνικὸς ὢν καὶ αὐτός , ἐπειδήπερ ὡς χρήσιμον εἰς | ||
| . ἤδη δὲ καὶ ἀπὸ τῆς ἀκολουθίας τῶν ἀναμφισβητήτως ἡμῖν παραδοθέντων δυνάμεθα τὰ ἑξῆς ἀνευρίσκειν μαθήματα προσηκόντως . οἱ γὰρ |
| εἷς , Ἀριστοτέλης ὁ Μῦθος ἐπικληθείς . Πάντων μέντοι τῶν Σωκρατικῶν διαλόγων Παναίτιος ἀληθεῖς εἶναι δοκεῖ τοὺς Πλάτωνος , Ξενοφῶντος | ||
| φιλοσοφία ἐπικέκληται . Φαίδωνα δὲ τὸν Ἠλεῖον οὐδεὶς ἠγνόησε τῶν Σωκρατικῶν εἰς πρῶτα ἥκειν ὑπειλημμένον * * * Ἀριστοτέλης δὲ |
| σοι ἀνατρέψαι τὴν εἰσαγωγὴν καὶ ποιῆσαι λύσιν , κατηγορεῖς τῶν συμπρέσβεων : ναί , πολλὰ γὰρ καὶ δεινὰ πεπρεσβεύκασι . | ||
| σαφῶς ἐπιδεῖξαι ; ἐκλήθην μὲν γὰρ ἐπὶ ξένια μετὰ τῶν συμπρέσβεων , ἦσαν δ ' οἱ κλητοὶ καὶ συνδειπνοῦντες σὺν |
| τῶν ἄλλων κοινολογίᾳ καὶ τὰς συμβολὰς ἀποδιδόντων , τοῦ δὲ Ζήνωνος ἡσυχίαν ἄγοντος , φιλοφρονησάμενοι καὶ προπιόντες οἱ ξένοι „ | ||
| . . , . . τάχα δὲ καὶ τοῖς ἀπὸ Ζήνωνος σύμφωνος ἡ δόξα , διὰ πάσης οὐσίας πεφοιτηκέναι τὸν |
| καὶ πολὺν χρόνον σκεψαίμην . περὶ μὲν οὖν τὰς τῶν γεγραμμένων λόγων διαβολὰς οὕτως ἀπαντητέον : ἂν δὲ φάσκωσιν ἡμᾶς | ||
| , ἔφην ἐγὼ , σπουδαιότερόν μοί ἐστιν ἐπελθεῖν τινα τῶν γεγραμμένων : δεῖ γάρ με καὶ τοῖς ὕστερον ἀνθρώποις διαλέγεσθαι |
| Ἄλεξις ἐν Γαλατείᾳ ποιεῖ τινα θεράποντα διηγούμενον περί τινος τῶν μαθητῶν τάδε : ὁ δεσπότης οὑμὸς περὶ λόγους γάρ ποτε | ||
| γένος , καθά φησιν Ἕρμιππος ἐν βʹ περὶ τῶν Ἰσοκράτους μαθητῶν . Δημήτριος δ ' ἐν τοῖς περὶ ὁμωνύμων ποιητῶν |
| ἄλλοις , δῆλον δὲ καὶ ἐν οἷς ἡ παῖς . Σωκρατικὸς δὲ ὁ τρόπος καὶ ἀρχαῖος τὸ ἐκ παντὸς χρήσιμόν | ||
| ἀνεῖλεν , ἀλλ ' ἤκουεν αὐτοῦ καθάπερ Ἀντισθένης φησὶν ὁ Σωκρατικὸς ἐν τῷ Ἡρακλεῖ . . . , . λέγει |
| φησιν ὁ Πίνδαρος . καὶ παρατίθεται τὰ Φιλίστου καὶ τὰ Τιμαίου . . . . , : Δεινομένης δὲ υἱὸς | ||
| ] τὸ Μάκριδος , ὃ νῦν ἱερὸν Μηδείας καλεῖται . Τιμαίου λέγοντος ἐν Κερκύραι τοὺς γάμους ἀχθῆναι , Διονύσιος ὁ |
| . , ἀδικώτατα , κάκιστα ψεύσματα . βουλήσεται ] ὁ Στρεψιάδης . φέρειν ] ὑπομένειν οἷός τ ' ] δυνατός | ||
| ' ἐκείνου λέγειν διὰ τὸ μέγαν νομίζεσθαι αὐτόν . ὁ Στρεψιάδης ἄρχεται τοῦ μανθάνειν [ : μὴ μανθάνων δ ' |
| καὶ πρὸς τὸν λύχνον ὁρῶν φησιν ἅ φησιν . ὁ Πασίας δὲ δανειστὴς ἦν . οἱ σχολιογράφοι δὲ αὐτὸν ἱπποτρόφον | ||
| ' ἄνδρα τῶν αὐτοῦ : οὗτος ὁ δανειστής ἐστι Στρεψιάδου Πασίας ἄγων σὺν αὐτῷ μάρτυρα , ᾧ καὶ διαλέγεται ἀσχάλλων |
| μετὰ ταῦτα χρόνον ἐμέτοισι χρήσθω τρὶς τοῦ μηνὸς , καὶ γυμναζέσθω καὶ θερμολουτεέτω . Ἢν δέ σοι τάδε ποιέοντι ἐκ | ||
| ' ἐλαίου τριβέσθω , καθότι σύνηθες ἦν αὐτῷ , κἄπειτα γυμναζέσθω πλήθει μὲν ἴσα γυμνάσια , θᾶττον δὲ νῦν ἢ |
| , καὶ παρ ' ὅσους τῶν ἐμῶν οἰκείων καὶ τῶν γνωρίμων , καὶ πᾶσαι διακελευόμεναί μοι ἰέναι καὶ δεόμεναι σοὶ | ||
| δὴ [ καὶ ] [ ὑπὸ τῶν [ παρόντων ] γνωρίμων ἐπιζητηθεὶς καὶ ὑφ ' ἡμῶν τῶν καὶ [ τὸ |
| ἔστι τὴν τάξιν . δεῖ τὸ παρὸν βιβλίον πρὸ τῶν Κατηγοριῶν ἀναλέγεσθαι , εἴ γε ἐνταῦθα τὰς φωνὰς διδασκόμεθα , | ||
| δύο τῶν Κατηγοριῶν τέσσαρα μόνα τῶν Ἀναλυτικῶν ἐκκρίνουσι καὶ τῶν Κατηγοριῶν ἕν , καὶ εἰ μὴ γνήσιον ἦν τὸ παρὸν |
| μεμφομένοις ] [ ] αὐτοῦ τὸ κάτιςχνον ? [ τῶν ποιημάτων ] καὶ ὅτι οὐχὶ μῆκος ? ηρα ? [ | ||
| καὶ καταγέλωτι . τί οὖν αἴτιον ἦν ἐκείνων μὲν τῶν ποιημάτων τῆς εὐγενείας , τούτων δὲ τῶν φλυαρημάτων τῆς ταπεινότητος |
| νέους ὡραίους : οὔτε γὰρ οὔθ ' οἱ κωμικοὶ τῶν Ἀγάθωνος καὶ Δημοκρίτου τοιοῦτον , ἀλλὰ μόνον λέγουσιν : οὐ | ||
| ' εὔκρατος καὶ ἡδίστη , μαλακὴ καὶ ἐκλελυμένη . ἀπὸ Ἀγάθωνος αὐλητοῦ . οὗτος ἀγαθὸς ἦν τὸν τρόπον καὶ ποθεινὸς |
| γὰρ μέγιστον δικαστήριον Ἀθήνησιν : οἱ δὲ δικασταὶ ὑπὸ τῶν δημαγωγῶν ἐτρέφοντο , τριώβολον λαμβάνοντες μισθὸν δικαστικὸν μετὰ τὸ κρῖναι | ||
| . : Εὐθὺς δ ' ὁ Ἀλέξανδρος ἐξῄτει πέμπων τῶν δημαγωγῶν δέκα μὲν , ὡς Ἰδομενεὺς καὶ Δοῦρις εἰρήκασιν , |
| χρηστέον , Πλάτωνος μὲν γεγονότι μαθητῇ , πρεσβυτέρῳ δὲ γεγονότι Ἀριστοξένου , λέγοντι ἐν τῷ Φιλοκράτους , ὅτι οὐκ ἐπαύετο | ||
| φιλανθρωπίας . ἐγὼ δὲ ἀνθ ' ὅτου προοίμιον ἐποιησάμην τὴν Ἀριστοξένου ἀπόκρισιν ; ἐνεθυμήθην κατ ' ἐμαυτόν , ὦ φίλοι |
| τάξαντας . προθέμενος ὁ Ἀριστοτέλης ἐν τῇ πραγματείᾳ τῶν Νικομαχείων Ἠθικῶν περὶ τῶν ἀρετῶν ἁπασῶν διδάξαι , ἐξ ἀρχῆς μὲν | ||
| τῶν φίλων ” , καὶ Ἀριστοτέλης ἐν τῷ θʹ τῶν Ἠθικῶν . Κλέαρχος δέ φησιν ὑπὸ Χαλκιδέων τῶν ἐν Εὐβοίᾳ |
| λεγομένων σωτῆρα ἐξ ἀτόπου καὶ ἀήθους διηγήσεως πρὸς τὸ τῶν εἰκότων δόγμα διασῴζειν ἡμᾶς ἐπικαλεσάμενοι πάλιν ἀρχώμεθα λέγειν . Ἡ | ||
| , λέγομεν δ ' ὑμῖν , εἰ μήτε ἐκ τῶν εἰκότων μήτε ἐκ τῶν μαρτυρουμένων οὗτος νῦν ἐλέγχεται , οὐκ |
| ἐσθῆτα γυναικείαν ἐνδὺς καὶ νυκτὸς τῶν πολεμίων κρατήσας ἠξίωσε μὴ γραφῆναι ἀντιλέγοντος τοῦ ἑτέρου στρατηγοῦ , ὃς πρότερον ὑπ ' | ||
| γυναῖκας στρατεύεσθαι : ἐνταῦθα γὰρ τὸ συμβῆναι αὐτὰς νικῆσαι πεποίηκε γραφῆναι : ἐπὶ ἕβδομόν ἐστιν ἡ τῶν ψηφισμάτων , ὅταν |
| . „ ὁ λόγος δηλοῖ , ὅτι τοιοῦτος εἶναί τις ὑπολαμβάνεται , ὁποίοις ἂν ἥδηται τοῖς ἑταίροις . ὄνος ξύλων | ||
| Ξενοκρίτου γεγονέναι . Ὄλυμπος δέ , ὡς Ἀριστόξενός φησιν , ὑπολαμβάνεται ὑπὸ τῶν μουσικῶν τοῦ ἐναρμονίου γένους εὑρετὴς γεγενῆσθαι : |
| μὲν Ζήνωνα κατ ' ἰδίαν φιλοσοφῆσαι , τὸν δὲ Ἀναξαγόρου διακοῦσαι καὶ Πυθαγόρου : καὶ τοῦ μὲν τὴν σεμνότητα ζηλῶσαι | ||
| μὲν Ζήνωνα κατ ' ἰδίαν φιλοσοφῆσαι , τὸν δὲ Ἀναξαγόρου διακοῦσαι καὶ Πυθαγόρου : καὶ τοῦ μὲν τὴν σεμνότητα ζηλῶσαι |
| . ὅτι Θίμβρων ἔνδοξος μάγειρος παρὰ Φιλοστεφάνῳ . τευθὶς ὠνθυλευμένη Σωτάδης ὁ κωμικός φησιν , οὐχ ὁ τῶν Ἰωνικῶν ᾀσμάτων | ||
| δ ' ἄλλα μοι παροψίδων κάθεφθα καὶ κνισηρὰ παραφλογίσματα . Σωτάδης δ ' ὁ κωμικὸς Παραλυτρουμένῳ : παροψὶς εἶναι φαίνομαι |
| καθάπτεται . ἔχε δὴ αὐτοῦ . ἀντὶ τοῦ μέμνησο τῶν ῥηθέντων . ἁθρόοι . ἀντὶ τοῦ ὁμοῦ . οὐ γὰρ | ||
| τι περὶ τῶν πρεσβευομένων ἢ περὶ τῶν ἐν τῇ βουλῇ ῥηθέντων , εἰ ἄρα ἠμφισβήτει μὴ ἀληθῆ λέγειν ἐμὲ παμπληθὲς |
| διαιρετικὴ ποιεῖν βούλεται , δείξομεν αὐτοὶ ἐν τῷ τῶν Ὑστέρων ἀναλυτικῶν δευτέρῳ . ὅτι δὲ μηδὲ ἡ διαίρεσις αὐτοῖς τοιοῦτόν | ||
| τοῖς Ὑστέροις ἀναλυτικοῖς : τούτους γάρ φησι διὰ ἀπαιδευσίαν τῶν ἀναλυτικῶν ταῦτα λέγειν . δέδεικται γὰρ ἐν ἐκείνοις ὅτι δεῖ |
| ἔνια δὲ εὐθὺς καὶ πρὸ τῆς εἰσόδου ζητεῖται παρὰ τῶν ἀκροατῶν , πρὸς ἃ δεῖ τὸν ῥήτορα τὴν ἀπάντησιν εὐθὺς | ||
| τοῦτο τῇ ἐρωτήσει σοφιστικωτέρᾳ κέχρηται ὡς ἂν ἑτοίμων ὄντων τῶν ἀκροατῶν ποιεῖν τὰ δέοντα . καίτοι γε οὐκ ἄλλο τι |
| παραδεδομένην τοῦ δυνατοῦ διαίρεσιν σαφῶς εὑρίσκομεν κατ ' ἀρχὰς τῶν Ἀναλυτικῶν ἐν τῷ περὶ τῶν ἀντιστροφῶν λόγῳ καὶ ἐπὶ τοῦ | ||
| ἐκ προϋπαρχούσης γίνεται γνώσεως , ὡς καὶ αὐτὸς τῶν Ὑστέρων Ἀναλυτικῶν ἀρχόμενος εἶπεν . εἰσὶ δὲ ἀρχαὶ οἱ ὅροι καὶ |
| . , διή - κουσε δὲ Περικλῆς καὶ Ζήνωνος τοῦ Ἐλεάτου πραγματευομένου περὶ φύσιν ὡς Παρμενίδης , ἐλεγκτικὴν δέ τινα | ||
| ὡς προείρηται , τὸ ἠθικόν : ἀπὸ δὲ Ζήνωνος τοῦ Ἐλεάτου , τὸ διαλεκτικόν . τοῦ δὲ ἠθικοῦ γεγόνασιν αἱρέσεις |
| οὐκ ὀλίγον , εἶτ ' ἐπὶ τῇ καταντλήσει πρὸ τῶν ἐπιδέσμων ὑπαλειφόντων ἔλαιον μηδεμίαν ἔχον στῦψιν . ἐπιδεῖν δὲ προσήκει | ||
| . διὰ τοῦτο δέ φησιν Ἱπποκράτης τὴν ἐσχάτην περιβολὴν τῶν ἐπιδέσμων ἥκιστα λοξὴν εἶναι προσήκειν , ὅτι τὰς πρὸ αὐτῆς |
| Θηβαῖος καὶ Κέβης καὶ Φαιδώνδης καὶ Μεγαρόθεν Εὐκλείδης τε καὶ Τερψίων . Τί δέ ; Ἀρίστιππος καὶ Κλεόμβροτος παρεγένοντο ; | ||
| γέροντα Θούκριτον ζῆν ἔτι ; Δικαιότατον μὲν οὖν , ὦ Τερψίων , εἴ γε ὁ μὲν ζῇ μηδένα εὐχόμενος ἀποθανεῖν |
| τρυφὴν αἱρέσεως ἀντεποιήσαντο , ὡς ἡ Κυρηναικὴ καλουμένη ἀπ ' Ἀριστίππου τοῦ Σωκρατικοῦ τὴν ἀρχὴν λαβοῦσα , ὃς ἀποδεξάμενος τὴν | ||
| οὐκ ἀπιθὴς ἲς γράψαι . . . οἷά τ ' Ἀριστίππου τρυφερὴ φύσις ἀμφαφόωντος ψεύδη ἀλλ ' οὔ μοι τούτων |
| Ἡράκλειτον καὶ Στίλπωνα ἅμα καὶ Κράτητα , ὧν ὑπὸ μὲν Στίλπωνος ἐγένετο μαχητής , ὑπὸ δὲ Ἡρακλείτου αὐστηρός , κυνικὸς | ||
| Μενέδημον τὸν Ἐρετριέα καὶ Ἀσκληπιάδην τὸν Φλιάσιον , μετάγοντες ἀπὸ Στίλπωνος . καὶ ἕως μὲν τούτων Ἠλιακοὶ προσηγορεύοντο , ἀπὸ |
| , ἵν ' ἀκούσαντες ἐμοῦ πρὸς ἕκαστον τῶν ὑπὸ τούτου ῥηθησομένων ἔχηθ ' ὑπολαμβάνειν ἃ δεῖ . Ἔστι γὰρ εἷς | ||
| ' οὐδὲ τοὐναντίον ἀκολουθητέον , κατανοήσειεν ἄν τις ἐκ τῶν ῥηθησομένων . πρῶτον μὲν οὖν εἰ καὶ καθ ' ἑκάστην |
| καὶ ἀποδεικτικώτερον δεικνὺς δι ' ἀριθμῶν τὰ πράγματα . Τὴν Παρμενίδου δ ' ὑπερῆρεν φιλοσοφίαν τῷ ἐκεῖνον μὲν λέγειν ἀρχὴν | ||
| καὶ Βροτίνου , μὴ εἶναι ἀξιόπιστον . Ὁ δὲ Θεόφραστος Παρμενίδου φησὶ ζηλωτὴν αὐτὸν γενέσθαι καὶ μιμητὴν ἐν τοῖς ποιήμασι |
| Ἀριστοφάνης , ὅτι τὰ πλείω ἐξέλαβεν ἀπὸ τοῦ δράματος τῶν Ἱππέων , ὅπερ ἦν τοῦ Ἀριστοφάνους . παρείλκυσεν ] εἰς | ||
| ⌈ ἡ περὶ τούτου δὲ ἱστορία προείρηται . τὸ τῶν Ἱππέων δὲ δρᾶμά ἐστιν , ὃ κατ ' αὐτοῦ ἔγραψεν |
| ἔστι καὶ ἐκ τοῦ Σόλωνος αʹ ἄξονος καὶ ἐκ τῆς Ἀριστοτέλους Ἀθηναίων πολιτείας . Τιμαχίδας δὲ ἡγεῖται παρὰ τοῖς Ἀττικοῖς | ||
| ἀρχηγῶν καὶ προστατῶν τῆς φιλοσοφίας δεῖξαι , Πλάτωνός τε καὶ Ἀριστοτέλους ; τούτων γὰρ ὁ μὲν εἷς τὴν ἀσάφειαν διὰ |
| ὡς μὴ ἀδικοῖτο . εἰ δὲ καὶ σοὶ δοκεῖ μετὰ Πλάτωνος τὸ ἀδικεῖν τοῦ ἀδικεῖσθαι μεῖζον εἶναι κακόν , ἔοικα | ||
| ὁ λόγος γένηται πρὸς τὸ τὴν ἐξήγησιν εὑρεῖν ἑτοίμως , Πλάτωνος πρότερον ἐφοδεύσω τὸν διάλογον . Σωκράτης περὶ ῥητορικῆς Γοργίᾳ |
| λέβης λέβητος , Πάρις Πάριδος , βῆμα βήματος , ποίημα ποιήματος , μέλι μέλιτος , κρέας κρέατος : πρόσκειται ἐπὶ | ||
| , κατατρέχειν δὲ εἰς ἀσύστατον ἱστορίαν . ἡ δὲ τοῦ ποιήματος ὑπόθεσις οἰκουμενικὸν ἐπαγγελλομένη τὸ πρᾶγμα τοῦ ἔπους γλαφυρὸν ἠνάγκασε |
| μὲν χρήσιμον λεχθῆναι , πρὸς δὲ τὴν δίαιταν τῶν τοῦ Ἐφόρου λεγομένων ἢ παραλειπομένων οὐδὲν δέον : εἴρηκε δὲ τὴν | ||
| τὸ γοῦν Κυλώνειον ἄγος μᾶλλον [ δὲ ] Ἡροδότου καὶ Ἐφόρου ἐξείργασται Θουκυδίδηι . . . : ἀλλὰ καὶ Ἔφορος |
| ἧττον , ἅμα καὶ ἐν ἐπιλόγοις αὖθις ἀναμνήσεις περὶ τῶν πεπολιτευμένων καὶ πεπραγμένων , ἐὰν λέγῃς , ὅτι μὴ συγχωρηθῆναί | ||
| . ἐκεῖνος τοίνυν ἐν τοῖς ἐλεγείοις διεξιὼν περὶ τῶν αὑτῷ πεπολιτευμένων ἐπὶ τούτῳ μάλιστα πάντων σεμνύνεται , τῷ καταμῖξαι τὸν |
| . ἀντὶ τοῦ συνθετῶν . μὴ τοίνυν κτλ . ἔτι συνηγορῶν τῷ Πρωταγόρᾳ τὰς πρὸς αὐτὸν ἐνστάσεις δοκεῖ διαλύειν . | ||
| εἰς τοὐπίσω παλίρρους μετέπιπτεν . Ἀπολλόδωρος δὲ ἐπιτιμᾷ Καλλιμάχῳ , συνηγορῶν τοῖς περὶ τὸν Ἐρατοσθένη , διότι καίπερ γραμματικὸς ὢν |
| αὐτὸ τοῦτο προνοηθῆι μόνον , ὥστε λαβεῖν ἢ πόλιν ἔχουσαν ὑπομνημάτων πλῆθος ἢ βιβλιοθήκην που γειτνιῶσαν : λοιπὸν κατακείμενον ἐρευνᾶν | ||
| δὲ τῶν ε πλανωμένων διά γε τῶν εἰς ἡμᾶς ἐληλυθότων ὑπομνημάτων μηδὲ τὴν ἀρχὴν ἐπιβάλλειν , μόνον δὲ τὰς τηρήσεις |
| ἔχει , κἂν ὑπὸ πλατάνῳ λέγηται μόνῃ , κἂν τεττίγων ἀκροωμένων . εἰ γὰρ δὴ καὶ ἐπαίνου προσδεῖται , δεῖ | ||
| οὐ κριτὴς καὶ ἐξεταστὴς τῶν λόγων , ἀλλὰ καὶ τῶν ἀκροωμένων ὅτι δῆμος ἦν καὶ τοῦ χωρίου ὅτι τὸ θέατρον |
| ] καὶ παραγενόμενος Ἀθήναζε ? [ ] | πρῶτον μὲν Ξενοκράτους | ἤκουεν , ὕστερον δὲ μετὰ Πολέμωνος ἐσχόλαζεν | | ||
| κυλίηται . διὰ τοῦτο καὶ Πολέμωνος ἥψαντο οἱ λόγοι οἱ Ξενοκράτους ὡς φιλοκάλου νεανίσκου : εἰσῆλθεν γὰρ ἔχων ἐναύσματα τῆς |
| κρίσις ἐπ ' αὐτῆι , καὶ ἀθώωσις μὲν παρὰ τῶν κριτῶν , καταδίκη δὲ παρὰ βασιλέως : καὶ αἰκισμὸς Γίγγης | ||
| καλεῖται : ] ὑπογραφεὺς ὁ τοῦ βουλευτηρίου ⌈ καὶ τῶν κριτῶν : γραμματιστὴς δὲ ὁ χαμαιδιδάσκαλος ἤτοι ὁ τὰ στοιχεῖα |
| εἰς τὸ μὴ δογματίζειν . Λέγομεν δὲ μὴ δογματίζειν τὸν σκεπτικὸν οὐ κατ ' ἐκεῖνο τὸ σημαινόμενον τοῦ δόγματος καθ | ||
| ' αὐτόν „ : σοφιστοῦ γὰρ βούλημα τοῦτο τὸ λίαν σκεπτικὸν ἐπιμορφάζοντος καὶ λόγοις χαίροντος ἐριστικοῖς . οὗτος καὶ πάντας |
| πέμπτος ποιητὴς ἐπιγραμμάτων σαφὴς καὶ ἀνθηρός , ἕκτος Περγαμηνὸς ἀπὸ ῥητορικῶν λόγων εὐδοκιμήσας . Πρωταγόρας Ἀρτέμωνος ἤ , ὡς Ἀπολλόδωρος | ||
| [ συνπαθεῖς ] εἰσόδους , % καὶ ? ? τῶν ῥητορικῶν ἀποκάμψεις λόγων ὅπως ἀκούσῃς τι τῶν ἡμεῖν ἀρεσκόντων . |
| . ἐς τὰ ῥάκια : ὡς τοιαῦτα εἰσαγόντων τῶν ἄλλων κωμικῶν . Γ ῥακοφοροῦντας . Γ αἰνίττεται δὲ καὶ εἰς | ||
| καὶ Ἀπολλωνίδης καὶ Ἐπιθέρσης γραμματικὸς γράψας περὶ λέξεων ἀττικῶν καὶ κωμικῶν καὶ τραγικῶν . Νικασία , νησίδιον μικρὸν πλησίον Νάξου |
| τροφέας ; εἶτα πρὸς Διὸς καὶ θεῶν παρ ' αὑτοῖς ψευδομαρτυριῶν ἁλώσεσθε , καὶ πότερον νῦν ταῦτα ὀργιζόμενοι λέγετε ἢ | ||
| καὶ Ναίδος τῆς ἑταίρας μέμνηται , κἀν τῶι Πρὸς Μέδοντα ψευδομαρτυριῶν Ἀντικύρας . ἐπώνυμον δ ' ἐστὶ τοῦτο ἑταίρας : |
| ἀνέχεσθε . . . . , : διὸ Δημάδης ὕστερον εὐδοκίμησεν εἰπὼν ὅτι δι ' αἵματος οὐ διὰ μέλανος τοὺς | ||
| καταληκτικά , ἃ καλεῖται καὶ ἀριστοφάνεια , ὅτι τούτοις αὐτὸς εὐδοκίμησεν . ] τοὺς παρόντας στίχους λέγουσιν εἶναι ἀναπαίστους . |
| εἰς τερατείαν φιλόσοφον . Στρεψιάδης : μαθητὴς Σωκράτους : δοῦλος Στρεψιάδου : χορὸς Νεφελῶν : Φειδιππίδης , υἱὸς Στρεψιάδου : | ||
| σοι . ἀποκρινάμενος ] τοῖς δικασταῖς δηλονότι . εἰσελθόντος τοῦ Στρεψιάδου ὁ δανειστής φησι πρὸς τὸν μάρτυρα . τῷ μάρτυρί |
| ᾧ ἔτει Ὀλυμπιὰς ἤχθη νεʹ , ὡς ἐκ τῶν Βιβλιοθηκῶν Διοδώρου καὶ τῶν Θάλλου καὶ Κάστορος Ἱστοριῶν , ἔτι δὲ | ||
| καὶ Πυθαγορικὸν τὸ τῆς κόμης ἔδοξαν εἶναί τινες ἀπὸ τοῦ Διοδώρου προαχθέν , ὥς φησιν Ἕρμιππος . Τίμαιος δ ' |
| ταῦτα πρότερος Κρατῖνος ἐν Πανόπταις δράματι περὶ Ἵππωνος τοῦ φιλοσόφου κωμῳδῶν αὐτὸν λέγει : ἀφ ' οὗ στοχαζόμενοί τινές φασιν | ||
| οὕτως ὅπως οἷός τε εἶ , ἵνα μὴ τὸ τῶν κωμῳδῶν φορτικὸν πρᾶγμα ἀναγκαζώμεθα ποιεῖν ἀνταποδιδόντες ἀλλήλοις [ εὐλαβήθητι ] |
| . , . Ἀπολογία πληγῶν , ἔδει δ ' ἐπιγεγράφθαι Ἀπολογία ὕβρεως Ἐπιχάρει πρὸς Φιλωτάδην : τὸν θαυμαστόν , ὦ | ||
| Παρμενίδης καὶ Σοφιστής : τοῦ δ ' ἠθικοῦ ἥ τε Ἀπολογία καὶ ὁ Κρίτων καὶ Φαίδων καὶ Φαῖδρος καὶ τὸ |
| Μήτηρ Πριάμου , ὥς φησι Πορφύριος ἐν τῷ περὶ τῶν παραλελειμμένων τῷ ποιήτῃ ὀνομάτων , κατὰ μὲν Ἀλκμᾶνα τὸν μελοποιὸν | ||
| παρ ' ἐκείνων τοὺς λογισμοὺς τῶν τε εἰρημένων καὶ τῶν παραλελειμμένων ἀπαιτεῖν . ἐγὼ δὲ ὑπὲρ μὲν ὧν ἰδίᾳ ἠπιστάμηνλέγω |
| κατά τι κεκωλυμένον ἢ οὔ : κἂν μὲν μηδαμῶς φάσκῃ κεκωλῦσθαι τὸ πεπραγμένον , ἀντίληψιν ποιεῖ : ἔστι γὰρ ἀντίληψις | ||
| ἔμφασιν δέ ἐστιν , ὅταν λέγειν μὴ δυνάμενοι διὰ τὸ κεκωλῦσθαι καὶ παρρησίαν μὴ ἔχειν ἐπὶ σχήματι ἄλλης ἀξιώσεως ἐμφαίνωμεν |
| . Σωτίων δ ' ἐν τῷ ἑβδόμῳ ταῦτα μόνα φησὶ Διογένους εἶναι : Περὶ ἀρετῆς , Περὶ ἀγαθοῦ , Ἐρωτικόν | ||
| Διαδοχῆς καὶ Σάτυρος ἐν τῷ τετάρτῳ τῶν Βίων οὐδὲν εἶναι Διογένους φασί : τά τε τραγῳδάριά φησιν ὁ Σάτυρος Φιλίσκου |
| ἐν Τροφωνίῳ καὶ Καλλίας ἢ Διοκλῆς ἐν Κύκλωψι καὶ Εὔπολις Ἕρμιππός τε ἐν τοῖς Ἰάμβοις . τὸ δὲ καλούμενον κατακτὸν | ||
| Ἀθήνησι καὶ οἱ Χαρώνδου νόμοι παρ ' οἶνον , ὡς Ἕρμιππός φησιν ἐν ἕκτῳ περὶ νομοθετῶν . . . . |
| αὐτοῦ μικρὸν ἡ Οὐετουρία ἐπισχοῦσα χρόνον , ἕως ὁ τῶν περιεστηκότων ἔπαινος ἐπαύσατο πολύς τε καὶ μέχρι πολλοῦ γενόμενος , | ||
| κρυπτόμενος , ἐγὼ δὲ καὶ σὲ καὶ τὴν πόλιν τῶν περιεστηκότων ἀπήλλαξα φόβων . εἶτά μου προδοσίαν καλεῖ τὸ μηδὲ |
| ἐπὶ τῶν πάντα ἀπολωλεκότων . Σῦκον αἰτεῖς : ἐπὶ τῶν κολακευόντων : Ἀθηναῖοι γὰρ ἐκολάκευον τοὺς γεωργούς : οἱ δὲ | ||
| , σωφρονούντων ἂν εἴη τὰ φέροντα τὴν σωτηρίαν πρὸ τῶν κολακευόντων ποιήσασθαι . Δημοσθένης μὲν οὖν τοῖς αὑτοῦ πολίταις παραινῶν |
| ἐπτερωμένους τοὺς νικητὰς καὶ ἐπηρμένους ποιεῖ : ἐκ τῶν παλαιῶν σχολίων . τὸ προοίμιον ἀπὸ τῆς πατρίδος τοῦ νικητοῦ : | ||
| καὶ ἴσους τοῖς λοιποῖς θεοῖς ἀπεργαζόμενος : ἐκ τῶν παλαιῶν σχολίων . Ὅθεν περ καὶ ὁμηρίδαι . ὃν τρόπον , |
| . ὥστε ἐν μὲν ταῖς Κατηγορίαις διέλαβεν περὶ ἁπλῶν φωνῶν σημαντικῶν τῶν πραγμάτων διὰ μέσων τῶν νοημάτων , ἐν δὲ | ||
| διέλαβεν ἐν ταῖς Κατηγορίαις , οὐκ ἀσήμων ἀλλὰ περὶ φωνῶν σημαντικῶν τῶν πραγμάτων διὰ μέσων τῶν νοημάτων . καὶ καλῶς |
| φυσικός , ὃς ἐπεκλήθη Σκοτεινός . οὗτος ἐμαθήτευσεν οὐδενὶ τῶν φιλοσόφων , φύσει δὲ καὶ ἐπιμελείαι ἠσκήθη . οὗτος ὑδρωπιάσας | ||
| εἰρῆσθαι νοῦ οὐδὲ τὸ ὅταν γένηται . Μέλλοντας ἡμᾶς ἄρχεσθαι φιλοσόφων λόγων ἀναγκαῖόν ἐστι μαθεῖν τί ποτέ ἐστι φιλοσοφία . |
| ἀπάτην ἤνεγκεν . ἔχει μὲν οὖν τι κἀκ τῶν ἀμφιβόλων ἐρωτημάτων τουτὶ τὸ πρόβλημα , νικᾷ δὲ παρὰ τὴν σύνθεσιν | ||
| μέν εἰσι ληρήματα τῶν νεωτέρων καὶ πλάσεις τῶν πρὸς ἀλλήλους ἐρωτημάτων καὶ τῶν ἐξ Ὁμήρου παρεκβεβλημένων ἐπῶν καὶ ὑπ ' |
| καθαίρουϲι χρηϲτέον ἐπί τε τῶν ὑδρωπικῶν τῶν τὸν ἀϲκίτην ὕδερον νοϲούντων ἐπί τε γυναικῶν ἐνοχλουμένων ὑπὸ λευκοῦ ῥοῦ χρονίωϲ καὶ | ||
| τὰ δ ' ἐναντία τῷ ὅλῳ μαχόμενα οὐ μόνον τῶν νοϲούντων ἕνεκα φεύγειν πειρατέον , ἀλλὰ καὶ τῶν ἰατρῶν : |
| τῆς τοῦ λόγου διαθέσεως , ἣν ἐν τῷ Ζ τῶν Νικομαχείων Ἠθικῶν ὁ φιλόσοφος ἐξειργάσατο . προέθετο μὲν γὰρ ἐν | ||
| ἀγαθοῦ τινος ἐφίεσθαι δοκεῖ ” , ὡς εἶπεν ἀρχόμενος τῶν Νικομαχείων : καὶ ἔστι τὸ κυριώτατον ἀγαθόν , “ οὗ |
| ὃ σημαινόμενον νῦν δεῖ ἀκοῦσαι τὸ ἄτομον . Ὑποσχόμενος ὁ Πορφύριος δύο παραδείγμασιν ὑποβάλλειν τὰ γενικώτατα καὶ ὑπάλληλα καὶ εἰδικώτατα | ||
| δογμάτων , ἐς αὐτὰ κάμπτεται . τὸν βίον αὐτοῦ πάντα Πορφύριος ἐξήνεγκεν , ὡς οὐδένα οἷόν τε ἦν πλέον εἰσφέρειν |
| οὖν ταύτῃ τῇ ἀγωγῇ χρηϲάμενοι ἑτέρου βοηθήματοϲ ἐπὶ τῶν προϲφάτων αἰγιλώπων οὐκ ἐδεήθημεν . τὰ δὲ ὑπὸ τῶν ἀρχαίων γεγραμμένα | ||
| κολλουρίων μεμνημένοι τὸν λόγον μηκύνωμεν , περί τε πτερυγίων καὶ αἰγιλώπων ὀλίγα προσθέντες τὸν περὶ τῶν ὀφθαλμῶν διαλύσομεν λόγον . |
| ; ὃς πρῶτον μὲν περὶ τῶν ἐκ τοῦ παρεληλυθότος χρόνου κριθέντων ἐναντία τοῖς ὑφ ' ὑμῶν ἐγνωσμένοις προστάττει , δεύτερον | ||
| . Τῷ δὲ στιγματίῃ παρ ' Ἀντιφίλου , καυστικῷ , κριθέντων ἑβδόμῃ , χολώδεϊ , τυφώδεϊ , τρίτῃ μετὰ κρίσιν |
| καὶ παρεπομένων τῷ πράγματι κακῶν , λυομένη δὲ παραδειγματικῶς καὶ ἐνθυμηματικῶς : παραδειγματικῶς μὲν ἐκ τῶν ἑτέροις πράγμασι παρακολουθούντων κακῶν | ||
| τῶν παρεπομένων τῷ πράγματι κακῶν , λυομένη δὲ παραδειγματικῶς καὶ ἐνθυμηματικῶς . παραδειγματικῶς μὲν ἐκ τῶν ἑτέροις πράγμασι παρακολουθούντων κακῶν |
| ἄδηλον , εἰ τοιοῦτος ὁ Φίλιππος , ὅρκῳ τὸ ἀμφισβητούμενον ἐπιστώσατο : καὶ μὰ Δί ' οὐδὲν ἄπιστον ἴσως . | ||
| ὑπάρχουσιν ἀρχαί , ὑλικὸν εἰδικόν , ποιητικὸν τελικόν , καὶ ἐπιστώσατο τὸν λόγον καὶ ἐκ τῶν παλαιοτέρων καὶ ἐκ τοῦ |
| σόφισμα ἀπὸ τοῦ δεόντως δοκοῦντος ἐρωτᾶσθαι λόγου , εἴγε χρὴ δογματικῶς αὐτοὺς ἐπικρῖναι , καὶ ὅτι συνακτικόν ἐστι τὸ σχῆμα | ||
| λόγῳ λόγον ἴσον ἀντικεῖσθαι , ἀξιοῦντες παραγγελματικῶς τοῦτο παντὶ λόγῳ δογματικῶς τι κατασκευάζοντι λόγον δογματικῶς ζητοῦντα , ἴσον κατὰ πίστιν |
| . οὐ γὰρ ἐδεήθη , φησὶν ὁ Θεμίστιος . Πλάτων ἀποδεικνὺς τῆς συλλογιστικῆς Ἀριστοτέλους , ἵνα μὴ παρίδῃ τὰ ἴδια | ||
| πατρίδος ὥσπερ ὅπλα θέμενον τοὺς λόγους , ὕπατον δὲ αὑτὸν ἀποδεικνὺς αἰσθανόμενός τε τῶν τε ἤδη παρόντων τῶν τε ἡξόντων |
| ἐκεῖνος πορνείας γραφὴν ἐνστησάμενος καὶ τοῦ τὰ πατρῷα κατεδηδοκέναι τὸν Τίμαρχον προκατασκευῇ κέχρηται τῇ διδούσῃ κατὰ τῶν ἀσελγῶς ζησάντων ἐξουσίαν | ||
| , Ἀθηναῖοι δ ' ἐπ ' αὐτοὺς ἀπέστειλαν Λεωτροφίδην καὶ Τίμαρχον μετὰ μὲν πεζῶν χιλίων , ἱππέων δὲ τετρακοσίων . |
| διθυράμβῳ , ἀντὶ τοῦ τὸν διθύραμβον προσλαβοῦσαι ; αἱ τῶν διθυράμβων χάριτες αἱ τῷ Διονύσῳ ᾀδόμεναι πόθεν ἐφάνησαν ; τοῦτο | ||
| καὶ κάτω γίγνοιτ ' ἄν . ἡγοῦμαι μὲν τοίνυν καὶ διθυράμβων εἶναι Πλάτωνα ποιητὴν ἄριστον : πῶς γὰρ οὔ ; |
| ἱππάφεσιν ἐν Ὀλυμπίᾳ εὕρατο πρῶτος , τεῦξέ με Κλεοίτας υἱὸς Ἀριστοκλέους : Κλεοίτα δέ φασιν ὕστερον Ἀριστείδην σοφίαν τινὰ καὶ | ||
| Ἀπατούριος οὑτοσί , εἰσπράττων τὰς εἴκοσι μνᾶς , ἰσχυριζόμενος τῇ Ἀριστοκλέους γνώσει , ὁ δὲ Παρμένων παρὼν ἀπελογεῖτο ὑμῖν καὶ |
| τέλος ἤδη τῆς διανοίας ἐχούσης , προσείληπται τὸ παρὰ τῶν ἀκουσάντων . ἆρά γε ὁμοίως ἡρμήνευται ὁ αὐτὸς νοῦς οὑτοσὶ | ||
| καλῶς ῥηθέντι μνήμη καὶ κόσμος γίνεται τοῖς πράξασι παρὰ τῶν ἀκουσάντων : ἐνταῦθα γὰρ τὸ παρὰ τῶν ἀκουσάντων παραπλήρωμα τῆς |
| Ἑρμογένης , ἤγουν αἱ Στάσεις , αἱ Εὑρέσεις , αἱ Ἰδέαι καὶ τὸ Περὶ μεθόδου δεινότητος : δι ' ἐκείνων | ||
| ὥστε εὕρεσιν καὶ ἐν ταῖς Στάσεσιν ἐκδιδάσκει . καὶ αἱ Ἰδέαι δὲ τὸ βιβλίον εὑρέσεις τινῶν διδάσκουσι . τί οὖν |
| πόλεως . καὶ τούτων οὐδεὶς πώποτ ' ἀκούων ταῦτ ' ἀντεῖπεν οὐδὲ διῆρε τὸ στόμα , οὐδ ' ἔδειξεν ἑαυτόν | ||
| , ὅπως ἀποκριθῇ καὶ εἴπῃ αὐτῇ τι , καὶ οὐκ ἀντεῖπεν αὐτῇ μέχρι τοῦ στίχου τοῦ λέγοντος τί σοι πρὸς |
| τοῖς νέοις , μὴ χείρους αὑτῶν γένοιντο ὑπὸ τῆς τοῦ Φιλολάου πτοίας , ἀπολαβὼν τὸν Ἀπολλώνιον „ ἀπολεῖ „ ἔφη | ||
| . . , [ . , . ] Ἐκ τοῦ Φιλολάου περὶ κόσμου . ἀνάγκα τὰ ἐόντα εἶμεν πάντα ἢ |
| ἰατρικόν ἐστι τὸ ζήτημα : εἰσὶ γὰρ καὶ ἰατρικὰ καὶ φιλόσοφα ζητήματα : καὶ ἰατρικοῦ μὲν ζητήματος παράδειγμα , ὃ | ||
| ἀνενέωσεν αὐτήν . ἐπαιδεύθη καὶ ἐν Ἀθή - ναις τὰ φιλόσοφα . οὗτος δὲ ὁ Ἀριστείδης νέος ὢν πικροτάτην λέγεται |
| . καίτοι οὐκ ἂν ᾠήθην ποτὲ ὡς ὀργὴ Πλάτωνος ἢ Χρυσίππου ἢ Ἀριστοτέλους ἢ τῶν ἄλλων ὑμῶν καθίκοιτο ἄν , | ||
| ὑπώπτευσεν αὐτὸν ψεύδεσθαι ὑπονοήσασα ταῦτα διὰ τὸν ἔρωτα λέγεσθαι τοῦ Χρυσίππου : εἰς μέθην : λειμῶν ' ἐς Ἥρας : |
| σιτίον αὐτῷ κατάλληλον τῷ πάθει συντάσσομεν , ἅπερ ἐκ τῶν θεραπευτικῶν ῥηθησομένων ἔστι μετενεγκεῖν . τὸ δὲ πόσων ἐτῶν αὐτὸ | ||
| διὰ τῆς συνήθους διαίτης περιγίνεται , τὸ δὲ ἤδη δεῖται θεραπευτικῶν βοηθημάτων εἰς τὸ προκαταλαμβάνεσθαι καὶ προδιαλῦσαι , μέλλουσαν συνίστασθαι |
| τι δοκεῖ οὕτως : ἀπορῶ μέντοι διατεθρυλημένος τὰ ὦτα ἀκούων Θρασυμάχου καὶ μυρίων ἄλλων , τὸν δὲ ὑπὲρ τῆς δικαιοσύνης | ||
| καὶ τὰς ἐπιθέτους κατασκευὰς βέλτιον ἀποδειξαμένους . ἡ μὲν οὖν Θρασυμάχου λέξις , εἰ δὴ πηγή τις ἦν ὄντως τῆς |
| οἱ αὐλῳδοὶ ᾖδον : τοῦτο δὲ δηλοῖ ἡ τῶν Παναθηναίων ἀναγραφὴ ἡ περὶ τοῦ μουσικοῦ ἀγῶνος . γέγονε δὲ καὶ | ||
| ὑπήκοα [ καὶ ] γενησόμενα . τὸ δὲ ἱστορικὸν μέρος ἀναγραφὴ βίων ἐστὶ σπουδαίων καὶ πονηρῶν καὶ τὰ ὁρισθέντα ἑκατέροις |