| αὐτῷ νοητὰ νοητὰ μὲν ἀλλὰ τοιαῦτα οἷα τῆς ἀπὸ τῶν χωριστῶν δεῖσθαι κατα - λάμψεως , ἵνα ἀκραιφνῶς ᾖ νοητά | ||
| εἶναι ἐχόντων . οὔτε δὲ ἡ μαθηματικὴ περὶ τῶν παντάπασι χωριστῶν διαλέγεται καὶ ἀκινήτων τῶν ἐχόντων τὴν οὐσίαν αὐτὴν καθ |
| σωμάτων οὐδὲ τῶν ἐγκοσμίων πραγμάτων , ἀλλὰ καὶ αὐτῶν τῶν νοητῶν , ἡνίκα ἂν αὐτὸ σεμνύνων ἀρχὰν εἶναι τῶν ὄντων | ||
| , τοῦτ ' ἐπιστήμη λογισμῷ πρὸς θεωρίαν τῶν ἀσωμάτων καὶ νοητῶν , ἧς ἀεὶ τὸ φέγγος ἐπιλάμπει μηδέποτε ἀμαυρούμενον ἢ |
| ἑαυτῇ προειληφυῖαν ἀρχοειδῶς , δι ' αὐτῆς δὲ καὶ τῶν μερικωτέρων τὰς ἀρχὰς καταβαλλόμενος . διόπερ οὐδ ' αὐταὶ πᾶσαι | ||
| πλειόνων εὐποροῦμεν μέσων . τὸ αὐτὸ γὰρ καὶ διὰ τῶν μερικωτέρων συνάγειν δυνατόν : εἰ δέ τι διὰ τῶν μερικωτέρων |
| μαθημάτων , τῶν κατά τι μὲν χωριστῶν κατά τι δὲ ἀχωρίστων . διὰ τοῦτο γὰρ καὶ μαθήματα λέγεται , ὅτι | ||
| ἀδιαίρετα τοῦ ὅπερ ὄντος , καὶ τὸ ὅπερ ὂν ἐξ ἀχωρίστων μὲν καὶ ἀδιαιρέτων ὑπάρξει , ἐξ ὅπερ δὲ ὄντων |
| οἱ ὁρισμοί : τῶν γὰρ μερικῶν οὔκ εἰσιν , ὡς φθαρτῶν ὑπαρχόντων . οἱ γὰρ ὁρισμοὶ τῶν ἀεὶ ὡσαύτως ἐχόντων | ||
| . . . φθειρομένων . μάλιστα μὲν αὐτὸς ὑπέθου τῶν φθαρτῶν λέγειν αὐτοὺς εἶναι τὴν γεωδαισίαν , καὶ οὐκ ἴσμεν |
| νοεῖ , ἀλλ ' οὖν μία προσβολὴ οὐκ ἀναίσθητος τῶν ἐνεργημάτων ἑαυτῆς : γελοῖον γὰρ ἐπὶ τοῦ ἀληθινοῦ νοῦ τοῦτο | ||
| τῶν ὀνειράτων λέγων φησὶν ὅτι ἐκ τῶν καθ ' ἡμέραν ἐνεργημάτων αἱ νυκτεριναὶ γίνονται φαντασίαι : ταύτην δὲ τὴν φαντασίαν |
| τὰ τοιαῦτα θεωρῆσαι καὶ εἰπεῖν . οὔτε γὰρ ἐπὶ τῶν διανοητῶν οὕτως ἔχειν εὔλογον μόνον , ἀλλὰ καὶ ἐπὶ τῶν | ||
| ἐπὶ τὰ διανοητὰ γενέσθαι , εἶθ ' οὕτως ἀπὸ τῶν διανοητῶν ἐπὶ τὰ νοητὰ ἀνάγεσθαι . Τὸ δὲ βλέπων ἄνω |
| ἀπογίνεται μηδὲ προσγίνεται . τοῦτο δ ' ἐστὶν ἡ τῶν ἀιδίων φύσις , ἣν ὁμοίαν τε καὶ τὴν αὐτὴν ἀεὶ | ||
| μόνων τῶν ἐφ ' ἡμῖν , οὔτε δὲ περὶ τῶν ἀιδίων οὔτε περὶ τῶν ἀδυνάτων . οὐδένα γάρ φαμεν προαίρεσιν |
| ποιήσει τὰ τμήματα τὸν μὲν διπλάσιον λόγον τοῦ πρώτου τῶν ὁμοφώνων , τουτέστι τοῦ διὰ πασῶν τριχῶς : τά τε | ||
| . πάλιν ὥσπερ ἐπὶ τοῦ ἡρμοσμένου προηγεῖσθαι δεῖ τὰς τῶν ὁμοφώνων ἀκριβώσεις , εἶθ ' ἕπεσθαι ταύταις τὰς τῶν συμφώνων |
| ἀρχὰ καὶ μέτρον ἐστί . καὶ ὁ μὲν νόος ἀρχὰ νοατῶν τε καὶ φύσει πρώτων : ἁ δὲ αἴσθασις τῶν | ||
| ἐκ τῶν αἰσθατῶν ἐνέργειαν , ὁ δὲ τὰν ἐκ τῶν νοατῶν . τυγχάνοντι δὲ τὰ μὲν αἰσθητὰ τῶν πραγμάτων κινάσιος |
| δάκνουσαν τῇ συνήθει κεράσαντες χάριτι . Ἀλλὰ τούτων οὕτω σαφῶς δεικνυμένων οὐδέν , φησίν , ἀπᾴδουσι τῶν Ἡσιόδου κηφήνων , | ||
| εἰ οὖν οὕτως ἔχει ταῦτα , καὶ ἐκμαρτυρεῖται ὑπὸ τῶν δεικνυμένων νῦν καὶ ὑπὸ τῶν ποιητῶν , τί ἐκώλυε τὸν |
| λογικὰ θεωρήματα ζητεῖ : πρῶτον μὲν ὅτι τεσσάρων ὄντων γενικωτάτων ὑπαλλήλων εἰδικωτάτων καὶ ἀτόμων καὶ δύο ἄκρων ἐν τούτοις θεωρουμένων | ||
| ' ὕστερον περὶ τῶν μέσων , φημὶ δὲ περὶ τῶν ὑπαλλήλων . φησὶν οὖν ὅτι τὸ γενικώτατον μίαν σχέσιν ἔχει |
| ἡ ὕλη , ἐπειδὴ κεχωρισμένα ὑπάρχουσιν : ἐπὶ δὲ τῶν ἐνύλων λαμβάνεται , ἐπειδὴ ἀχώριστα ὑπάρχουσι . διὰ τοῦτο γὰρ | ||
| αἰτιᾶσθαι καὶ τὴν ἑτερότητα τῶν φυσικῶν δυνάμεων καὶ τὴν τῶν ἐνύλων εἰδῶν περὶ τὰ ὑποκείμενα διαίρεσιν . Πάλαι μὲν ᾐτιᾶτο |
| διαθέσει , πάλιν οὐκ ἔσται πιστὸς πρὸς τὴν διάγνωσιν τῶν ὑποπιπτόντων αὐτῷ . μηδενὸς οὖν χωρὶς περιστάσεως λαμβανομένου , ἑκάστῳ | ||
| τῶν ἀρχαίων ἰδέας προσαγορεύεσθαι . τῶν γὰρ κατὰ τὰ ἐννοήματα ὑποπιπτόντων εἶναι τὰς ἰδέας , οἷον ἀνθρώπων , ἵππων , |
| δυσγένειαν δυνάμενον δι ' ἐπιστήμης τῶν πολλῶν καὶ δευτέρων καὶ γενητῶν εἰς ἀνεπιστημοσύνην ἰούσῃ τοῦ ἑνὸς καὶ πρεσβυτάτου καὶ ἀγενήτου | ||
| , καὶ ὁ Ἀριστοτέλης δὲ αὐτὸς τὰ ὑπὲρ γένεσιν τῶν γενητῶν προτιθεμένων ἐν τῷ Περὶ ἑρμηνείας βιβλίῳ , δυνάμεως προτέραν |
| νοητὴ καὶ νοερὰ ἀπὸ τῶν ἄκρων , ἔστι δὲ οὐδέτερον ἀκραιφνῶς , ἀλλ ' ᾗ διακρίνεται μόνον , ταύτῃ καὶ | ||
| τοῦ νεύρου πεπονθότος , ὡς μηκέτ ' ἰσχύος ἔχειν , ἀκραιφνῶς διαπορθμεύειν τὴν ἀπ ' ἐγκεφάλου εἰς ταῦτα ἰοῦσαν δύναμιν |
| ἁ δὲ δόξα τῶν δοξαστῶν , ἁ δὲ αἴσθασις τῶν αἰσθατῶν : διόπερ ὦν δεῖ μεταβαίνεν ἀπὸ μὲν τῶν αἰσθατῶν | ||
| τῶν αἰσθατῶν : διόπερ ὦν δεῖ μεταβαίνεν ἀπὸ μὲν τῶν αἰσθατῶν ἐπὶ τὰ δοξαστὰ τὰν διάνοιαν , ἀπὸ δὲ τῶν |
| εἰ ἀκούσειας , ὦ θαυμάσιε , περί τε ἰδεῶν καὶ ἀσωμάτων ἃ διεξέρχονται ἢ τοὺς περὶ τοῦ πέρατός τε καὶ | ||
| αὐτῷ μέρει τοῦ ὑποκειμένου ἐν τῷ αὐτῷ χρόνῳ , ἐπὶ ἀσωμάτων μέντοι , οἷα τὰ γένη καὶ τὰ καθόλου , |
| τούτοις τέλος , εἰς θείαν γένεσιν ἅμα καὶ τὴν τῶν ὁρατῶν καλλίστην τε καὶ θειοτάτην φύσιν ἰτέον , ὅσην ἀνθρώποις | ||
| πάντων ἀποκρουσθῶσι , συκοφαντήσουσιν . αὐτίκα γὰρ ἐπὶ τῶνδε τῶν ὁρατῶν καὶ κατ ' ἐνέργειαν αἰσθητῶν ὀλίγον παραλλάξασι | τοῖς |
| τὰ τοῖς σοφοῖς . τὴν μὲν οὖν τῶν πρὸ αὐτοῦ φιλοσοφησάντων δόξαν τοιαύτην τινὰ λαμβάνει : τριχῇ γὰρ διοριζομένων τῶν | ||
| , ὅσον οἱ μὴ ἀκούσαντες . Τοσαῦτα μὲν ὑπὲρ τῶν φιλοσοφησάντων ἐν δόξῃ τοῦ σοφιστεῦσαι . οἱ δὲ κυρίως προσρηθέντες |
| , ὧν θατέ - ρου κρουσθέντος ἐπί τινος ὀργάνου τῶν ἐντατῶν καὶ ὁ λοιπὸς κατά τινα οἰκειότητα καὶ συμπάθειαν συνηχεῖ | ||
| ἐπὶ τῆς ἀρτηριακῆς ἡμῶν φωνῆς εἴτε ἐπὶ τῆς τῶν ὀργάνων ἐντατῶν τε καὶ ἐμπνευστῶν καὶ κρουστῶν ποιούμεθα τὸν λόγον κατὰ |
| ἀλλὰ τὸ κοινῇ λαμβάνων ὁμολογούμενον . Ἐκ τῆς χείρονος τῶν γνώσεων ἀπαρξάμενος κοινῶς τοῖς ζῴοις ἐνυπαρχούσης , ὁδῷ πρόεισιν ἐπί | ||
| οἱονεὶ μονάδα τινὰ ταύτην ἐπιστημῶν ὑποστησάμενος πάντα τὰ εἴδη τῶν γνώσεων ἐν ἑαυτῇ προειληφυῖαν ἀρχοειδῶς , δι ' αὐτῆς δὲ |
| ἄχρι κούφης ἐπιδήξεως ἢ στυπτηρίᾳ ὑγρᾷ ἢ μίσυϊ λείῳ . Φλεγματικὸν αἷμα καὶ γλίσχρον ποιεῖ τὴν λεύκην , ὅταν τρέψῃ | ||
| δὲ προπερικαθαίρειν τοὺς τύλους καὶ οὕτω χρῆσθαι τοῖς φαρμάκοις . Φλεγματικὸν αἷμα καὶ γλίσχρον ποιεῖ τὴν λεύκην , ὅταν τρέψῃ |
| τροφῆϲ οἱ ἰατροὶ παρέχουϲιν . ὅϲοι δὲ μετά τινοϲ τῶν παχυνόντων ἐϲθίουϲι τά τε ϲῦκα καὶ τὰϲ ἰϲχάδαϲ οὐ ϲμικρὰ | ||
| τὰ ϲίδια . τεκμαίρεϲθαι δὲ τὰϲ ξυμμετρίαϲ τῶν ξηραινόντων ἢ παχυνόντων : καὶ γὰρ βηχώδεα ταῦτα , ὑπερβολῇ τε ξηρότητοϲ |
| ἑτερότητα ἀποτελεῖν τὴν καλουμένην ἀόριστον δυάδα διὰ τὸ μηδεμίαν τῶν ἀριθμητῶν καὶ ὡρισμένων δυάδων εἶναι τὴν αὐτήν , πάσας δὲ | ||
| καὶ εἰ μὲν μία , ἤτοι ὅλης μετέχει ἕκαστον τῶν ἀριθμητῶν ἢ μέρους τινὸς αὐτῆς . καὶ εἰ μὲν ὅλης |
| Δεινίου πατήρ , φησί . δισσῶν δὲ σταδίων , ὅτι διαυλοδρόμος . Νέμεον δὲ ἄγαλμα , τὸ γεγραμμένον εἰς Νεμεακὴν | ||
| αὐτοῦ : πλὴν ἐκεῖνος μὲν ὁπλιτοδρόμος νενίκηκεν , οὗτος δὲ διαυλοδρόμος : Ἐμοὶ δοκεῖ , πολλῶν καὶ ἄλλων τερπνῶν ὄντων |
| αἷς ἀεὶ ἀληθεύομεν τὰς γνωστικὰς ἐδήλωσε διαστέλλων αὐτὰς ἀπὸ τῶν ὀρεκτικῶν , εἰπὼν δὲ τῶν περὶ τὴν διάνοιαν διέστειλεν αὐτὰς | ||
| εἴη ἀνοητότερον καὶ ἀσεβέστερον ; ταῦτα μὲν εἴρηται ἐκ τῶν ὀρεκτικῶν δυνάμεων ὁρμηθεισῶν τῶν ἐπιχειρήσεων . περὶ μὲν γὰρ τὰ |
| βʹ γʹ δʹ εʹ Ϛʹ ζʹ ηʹ θʹ ιʹ , Φυσικῶν αἰτιῶν αʹ βʹ γʹ δʹ εʹ Ϛʹ ζʹ ηʹ | ||
| ἱέρακος καὶ ἄλλων , ὥς φησι Μανεθῶς ἐν τῇ τῶν Φυσικῶν Ἐπιτομῇ . . . , : Τὴν Ἶσιν φασὶ |
| , ἃ δὲ δι ' ἀποδείξεως καταλαμβάνεται . τῶν μὲν ἐναργῶν ἐπίκρισις ἡ κοινὴ πάντων ἀνθρώπων ἔννοια : τῶν δὲ | ||
| λέγουσι περὶ αὐτῆς . οἱ πολλοὶ γὰρ ἕν τι τῶν ἐναργῶν καὶ δοκούντων ἀγαθῶν τὴν εὐδαιμονίαν φασίν , οἷον ἡδονὴν |
| ταῦτα τὰ πρὸ τῶν πολλῶν γένη καὶ εἴδη καταγίνεται ὁ θεολόγος φιλόσοφος . ἢ ἐν τοῖς πολλοῖς , οἷον τὰ | ||
| λυσιτελὲς πρὸ τῆς ἰδίας ἀσφαλείας τιθεμένη . ‖ Ἐπισφραγίζεται ὁ θεολόγος τὸν γάμον τῶν ὁσίων διὰ τοὺς ἀκρατεῖς : οὗτοι |
| φρόνησιν καὶ τὴν γνῶσιν ἁπλῶς ὀνομάζοντας , καὶ αὐτῶν τῶν τιμιωτάτων τῇ φύσει , ὅπου γε καὶ ἐπὶ θεοῦ ταύτην | ||
| φοβηθείς , μή με ἡγήσῃ θηριώδη καὶ δυσσεβῆ καὶ τῶν τιμιωτάτων προδότην , ὑπὸ τούτων ἁπάντων ἐπείσθην ἤ , τό |
| φθάνομεν εἰρηκότες τὴν αἴσθησιν δέχεσθαι καὶ στέγειν τὰ εἴδη τῶν αἰσθητῶν ἄνευ τῆς ὕλης ἐπὶ ποσόν τινα χρόνον , τὰ | ||
| οἱ ἄλλοι τύπωσιν τῆς ψυχῆς εἶναι τίθενται , συνιστάναι τῶν αἰσθητῶν τὴν κατάληψιν , καὶ διὰ τοῦτο ἀφοριζόμενος τὸ αἰσθητὸν |
| τοῦ καθόλου . Τούτων οὕτω διωρισμένων σκεπτέον καὶ περὶ τῶν ἀτελῶν , τί τὸ κινοῦν αὐτὰ τυγχάνει , πότερον ἐνδέχεται | ||
| αἴτησιν δωρεᾶς : κατὰ μὲν νόμου εἰσφοράν , οἷον πολλῶν ἀτελῶν γιγνομένων καὶ τῶν πολυτελευομένων ἐκλειπόντων τίθησι νόμον Λεπτίνης μηδένα |
| μὲν γὰρ ἐς ὀξὺ πεφρικότι φωτὶ βλέπονται . Ῥείη τοι νοερῶν μακάρων πηγή τε ῥοή τε : πάντων γὰρ πρώτη | ||
| . τῇ κοινωνίᾳ γὰρ τῶν φύσεων ἕκαστον τῶν αἰσθητικῶν καὶ νοερῶν ἐπιγινώσκει . οὕτω τὸ τῆς ψυχῆς ἡμῶν θεῖον καὶ |
| τῇ πείρᾳ προσέθηκε τὸ χρόνου . οὐ γὰρ τούτῳ τῶν ἠθικῶν αὗται διαφέρουσιν ἀλλὰ τῷ προειρημένῳ , τῷ τὸ πλεῖστον | ||
| ἀλλὰ δεῖ αὐτῇ ἀφελείας ἢ ἐπιεικείας ἤ τινος τῶν ἄλλων ἠθικῶν τι πάντως προσεῖναι . σαφέστερον δὲ καὶ τοῦτο περὶ |
| τῶν Ἐπικουρείων , τοῦτο δὲ τὰς τῶν Στωικῶν καὶ ἤδη Περιπατητικῶν : ὅπερ ἄτοπον . εἰ δὲ τὴν ἀποδεικνυμένην , | ||
| τὴν γραμματικὴν μετιόντες τέχνην . λεγόντων δὲ πρὸς αὐτοὺς τῶν Περιπατητικῶν ὡς τὰς μὲν ἄλλας εἰκότως λέγομεν πτώσεις διὰ τὸ |
| καὶ αἱ Μοῖραι θεολογοῦνται , ὅτι καὶ ἡ σύμπασα διεξαγωγὴ θείων τε καὶ θνητῶν ἔκ τε προέσεως καὶ ὑποδοχῆς καὶ | ||
| θεῷ φίλον Ταῦτα οὖν , φησὶ , τὰ περὶ τῶν θείων ζῴων , ὅπῃ ποτὲ διατέτακται ὑπὸ τῶν θεῶν καὶ |
| εἰπὼν δὲ τῶν περὶ τὴν διάνοιαν διέστειλεν αὐτὰς ἀπὸ τῶν γνωστικῶν μὲν ἀλόγων δέ , λέγω δὴ αἰσθήσεως καὶ φαντασίας | ||
| τῷ λόγῳ καὶ φρόνησις . πέντε δ ' οὐσῶν δυνάμεων γνωστικῶν , ἁπλαῖ μὲν νοῦς , φαντασία καὶ αἴσθησις , |
| Καρνεάδην ἀδορυφόρητον βασιλείαν . ἐρωτηθεὶς τίνι διαφέρουσιν οἱ πεπαιδευμένοι τῶν ἀπαιδεύτων , ” ὅσῳ , “ εἶπεν , ” οἱ | ||
| ἐν κακοῖς περιπεσόντων . Ὄνος λύρας ἀκούων : ἐπὶ τῶν ἀπαιδεύτων . Ὃς αὑτὸν οὐκ ἔχει , Σάμον θέλει : |
| , ἵν ' ἀκούσαντες ἐμοῦ πρὸς ἕκαστον τῶν ὑπὸ τούτου ῥηθησομένων ἔχηθ ' ὑπολαμβάνειν ἃ δεῖ . Ἔστι γὰρ εἷς | ||
| ' οὐδὲ τοὐναντίον ἀκολουθητέον , κατανοήσειεν ἄν τις ἐκ τῶν ῥηθησομένων . πρῶτον μὲν οὖν εἰ καὶ καθ ' ἑκάστην |
| ἢ ἀστραπῆς ] ἢ κεραυνοῦ εἴκασμα ἀλαμπὲς ἐκ τῶν τῇδε ἐπιγείων μεταλλευμάτων ποῖον ἄν τι καὶ γένοιτο ; ἔτι δὲ | ||
| ἄττα μηνύει ‖ [ τουτέστιν ] ἄνεσιν καὶ ἐπίτασιν τῶν ἐπιγείων , μήτε τῆς ἀνέσεως εἰς ἔκλυσιν ὑφιεμένης παντελῆ καὶ |
| οὐ πολλοὶ δύνανται παρακολουθεῖν , μὰ τὴν ὑμετέραν σωτηρίαν . Φιλόσοφος δ ' ἐπ ' ἀκρόασιν παρακαλεῖ ; Οὐχὶ δ | ||
| τὸ ὑπάρχον . Φάραξ : διὰ τὸ φέρεσθαι ὀξέως . Φιλόσοφος : διὰ τὸ φιλεῖν τὴν σοφίαν . Χάρτις / |
| ὑποχονδρίου κούφου , τῆς γαστρὸς δὲ λαγαρᾶς καὶ τῶν ἐρυγῶν διακένων καὶ μήτε καπνωδῶν μήτε ὀξωδῶν . εἶτα περὶ τὴν | ||
| . ἐχόντων γάρ τι τῶν σκευαρίων , ἤδη ἠρδευόμην . διακένων δ ' ὄντων αὖος καὶ ξηρὸς ἦν ὑπὸ τῆς |
| , ψυχὴν δ ' Ἀϊδόσδε κατελθεῖν . βιβλιολάθαν Τῶν ἐπιστολικῶν τύπων , ὦ Ἡρακλείδη , ἐχόντων τὴν θεωρίαν τοῦ συνεστάναι | ||
| καὶ πάρεστιν ἐπὶ τὴν πανδεχῆ διάνοιαν Ἠσαῦ ἀντὶ τῶν ἀρετῆς τύπων ἐνσφραγιούμενος κακίας , ἢν δύνηται , χαρακτῆρας : ἀλλ |
| οἷς διαφέρει ἡ βασιλὶς ἐπιστήμη τῆς ἰδιώτιδος γνωρίσματα . Καὶ θειότατα μὲν οὖν , καὶ οὐ πρότερον ἢ νῦν ταῖς | ||
| δὲ καὶ τοὺς θειοτάτους τῶν ἀνδρῶν καὶ τῶν ἀγαθῶν τὰ θειότατα . τοιοῦτον δὲ καὶ ἡ εὐδαιμονία , διόπερ οὐδεὶς |
| ' εἰ καὶ τούτων ὀλίγον τινὰ ἐποιήσω λόγον , τῶν οὐρανίων ἀπέχου μοι , καὶ φεῖσαι τῆς ἄνω λήξεως : | ||
| δὲ περὶ κόσμου διαθέσιος καὶ πολογραφίης , ἔτι τε ἄστρων οὐρανίων ξυγγράφοντες . Γνοὺς δὲ τὴν ἐπὶ τούτοις φύσιν , |
| καὶ ἕνεκα ἀποδείξεως ἧς προεξεθέμην τοῦ μὴ δύνασθαι μετὰ τῶν συζύγων ῥημάτων ἁπλᾶς ὑπάρχειν τὰς ἀντωνυμίας , ὅ τι μὴ | ||
| οὐδὲν ἧττον ὑπάρχει : γνωστικὴ γάρ ἐστι καὶ αὕτη τῶν συζύγων . ιαʹ Περὶ μὲν οὖν ἀθανασίας αὐτῆς Ἱκανῶς καὶ |
| εἰς χωριστὰ καὶ ἀχώριστα , ἐν δὲ τῇ δευτέρᾳ εἰς χωριστὰ καὶ ἀχώριστα , τὰ ἀχώριστα δὲ εἰς συμβεβηκότα καὶ | ||
| , ὥσπερ τὰ χωριστὰ τῆς ὕλης τὰ μέν ἐστιν ὄντως χωριστὰ ὡς τὰ ἄυλα , τὰ δὲ κατ ' ἐπίνοιαν |
| . . . . . . τὰ πάθη οὐ τῶν δηλουμένων . . . . . . καὶ ἡ παρά | ||
| ὅτι ἐκ τοῦ τόπου οὐδὲν πλέον μανθάνωμεν ἢ μέτρα τῶν δηλουμένων . εἰ μὲν γὰρ μέλαν εἴη τὸ παρυφιστάμενον , |
| τῆς μελῳδίας ἐφεξῆς καὶ ἔρρυθμον οὐκέθ ' ὁμοίως , μὴ καταλαμβανομένων ἀκριβῶς αὐτῶν τῶν οἰκείων σημειώσεων , μηδὲ εὐθικτουμένων διὰ | ||
| , μὴ ἐξ ἑαυτῶν δὲ , ἀλλ ' ἐξ ἑτέρων καταλαμβανομένων , κριτήριόν ἐστιν ἡ συμπαρατήρησις . λέγω δὴ τῶν |
| αὐτῶν τῶν αἰσθήσεων οὐχ εἷς ὁ λόγος , ἀλλὰ τῶν κυριωτέρων καὶ αἱ δυνάμεις ἀκριβέστεραι οἷον ἐπὶ ἁφῆς καὶ ὄψεως | ||
| ἡ φύσις δεύτερον πλοῦν ὁδεύουσα ἀποδιώκει τὴν ὕλην ἀπὸ τῶν κυριωτέρων μορίων ἐπὶ τὰ ἀκυρότερα μόρια καὶ εἰς ἀπόστασιν τρέπεται |
| . Μαθεῖν νοητῶν εἰ ποθεῖς ὄντων φύσιν ἐκ τῶν ὁρατῶν ὑλικῶν ποιημάτων ἕξει , μέτελθε γράμματα τάδ ' Εὐκλείδου γραμμικά | ||
| , τὸ μετὰ τοῦτο κοινότερον περί τε τούτων καὶ τῶν ὑλικῶν διαπορῶμεν . Περὶ τῶν ἀνωτάτω καὶ ἀρχικωτάτων στοιχείων δύο |
| σοφὸν δὲ Ἀνάχαρσιν ἐκ τῶν Νομαδικῶν φησὶ γενέσθαι τῶν σφόδρα εὐσεβεστάτων . καὶ κατοικῆσαί τινας εἰς τὴν Ἀσίαν ἐλθόντας , | ||
| χρηστῶν : ἀλλ ' ἐνόμιζε τοὺς θεοὺς ταῖς παρὰ τῶν εὐσεβεστάτων τιμαῖς μάλιστα χαίρειν . ἐπαινέτης δ ' ἦν καὶ |
| ἐπεὶ τῶν πραγμάτων τὰ μέν ἐστιν αἰσθητά , τὰ δὲ νοητά , τῶν μὲν νοητῶν κριτήριον ἔλεξεν εἶναι τὸν ἐπιστημονικὸν | ||
| ὥσπερ οἱ χειμαζόμενοι σκοπουμένη πόρρωθεν , τὰ θεῖα λέγω καὶ νοητά , καὶ συγγενέσθαι τούτοις ἀμέσως καὶ κατὰ νοῦν ἐνεργῆσαι |
| , ἱκανῶς εἴρηται διὰ βραχέων . ἐπεὶ δὲ ἀνώλεθρος καὶ ἀγένητος ὁ κόσμος καὶ οὔτε ἀρχὴν γενέσεως εἴληφεν οὔτε τελευτήν | ||
| εἰ ἔστι χρόνος , ἤτοι γενητός ἐστι καὶ φθαρτὸς ἢ ἀγένητος καὶ ἄφθαρτος . ἀγένητος μὲν οὖν καὶ ἄφθαρτος οὔκ |
| , τοῦ μὲν Διοκλέους κωλύοντος θάπτειν , τῶν δὲ πολλῶν συγκατατιθεμένων . τέλος δ ' οἱ Συρακόσιοι ἔθαψαν τε τὰ | ||
| , τόπον δ ' εὔθετον ἔχουσαν κατὰ τῆς Σπάρτης . συγκατατιθεμένων δὲ πάντων ἀνεζήτησε τοὺς ἀπολελειμμένους τῶν Μεσσηνίων , καὶ |
| ἐφ ' ἑκάστης πλάσεως τῶν τε ἐπιμερῶν σχέσεων καὶ τῶν πολλαπλασιεπιμορίων πῶς καὶ ἀντιπεπόνθησίς τις γλαφυρὰ ὑποφύεται . αἱ μὲν | ||
| τῶν ἐπιμερῶν , καὶ τῶν μὴ ἐξ ἀναστροφῆς , τουτέστι πολλαπλασιεπιμορίων , πάλιν τῷ αὐτῷ τρόπῳ διὰ τῶν αὐτῶν προσταγμάτων |
| τρίτον ὅτι τεσσάρων ὄντων , ὡς εἴρηται , γενικωτάτων ὑπαλλήλων εἰδικωτάτων καὶ ἀτόμων , τὸ μὲν γενικώτατον καὶ ὑπάλληλον καὶ | ||
| . τοῦτο τρίτον . τέταρτον ὅτι τεσσάρων ὄντων γενικωτάτων ὑπαλλήλων εἰδικωτάτων ἀτόμων τὸ μὲν γενικώτατον μόνως ὅλον , τὸ δὲ |
| σοφοῖς εὔκολα : ἐπὶ τῶν διὰ φρονήσεως καὶ τῶν δυσκόλων περιγινομένων . Ἀπὸ κώπης ἐπὶ βῆμα : ἐπὶ τῶν ἀπὸ | ||
| Ἅπαντα τοῖς σοφοῖς εὔκολα : ἐπὶ τῶν διὰ φρονήσεως πάντων περιγινομένων . Ἀργυραῖς λόγχαις μάχου καὶ πάντων κρατήσεις . Ἅπας |
| ὄνομα ὄρους . Ἑκαταῖος : πρὸς μὲν νότον Πάωλος καὶ Φάκος . . . Λοιδίας . . . ὅτι δὲ | ||
| πόκος τόκος . σεσημείωται τὸ φακός ὀξύτονον . τὸ δὲ Φάκος κύριον ὄνομα ὄρους . Τὰ εἰς ΚΟΣ δισύλλαβα τριγενῆ |
| κυνῶν κόπροϲ ξηρὰ ϲὺν γάλακτι τετυρωμένῳ διὰ τῆϲ τῶν καχλήκων καθέϲεωϲ πινο - μένη μεγάλωϲ ὀνίνηϲι . ϲύνθετα δὲ ὅ | ||
| . τὸ δὲ διὰ τῆϲ τῶν πεπυρακτωμένων κοχλάκων ἢ ϲιδήρων καθέϲεωϲ παχυνόμενον γάλα πρόϲ τε δυϲεντερίαϲ καὶ τὰ κατὰ γαϲτέρα |
| τῆς γονιμωτάτης , ἥτις ἐστὶν ἀρχὴ τελειότητος ἐκ τῶν ἰδίων συμπληρουμένη μερῶν . . . . . . § θαυμαστὴ | ||
| ἑξάδος , ἥτις ἐστὶν ἀρχὴ τελειότητος , ἐκ τῶν ἰδίων συμπληρουμένη μερῶν , οἷς ἐξισοῦται . . . § : |
| Περὶ τῆς Ἀραβίας καὶ τῶν κατ ' αὐτὴν φυομένων καὶ μυθολογουμένων . Περὶ τῶν νήσων τῶν ἐν τῇ μεσημβρίᾳ κατὰ | ||
| τετελεκότες αὐτοῦ περιγράψομεν τὴν τρίτην βίβλον . Προοίμιον περὶ τῶν μυθολογουμένων παρὰ τοῖς ἱστοριογράφοις . Περὶ Διονύσου καὶ Πριάπου καὶ |
| καὶ τὸ ἓν τῆς ψυχῆς δηλοῖ περὶ ὃ καὶ ὁ ἐνθουσιασμὸς γίνεται . Τὸ δὲ παίζειν δηλοῖ μὲν καὶ τὴν | ||
| . Ὁ οὖν πρώτως καὶ κυρίως καὶ ἀληθῶς ἐκ θεῶν ἐνθουσιασμὸς κατὰ τὸ ἓν τοῦτο γίνεται τῆς ψυχῆς , ὅ |
| τὰ πολλὰ τὸν πυρετὸν τοῦτον εἰσβάλλειν , ἀλλ ' ἑτέρων προηγησαμένων συμπίπτειν . Τὰ πολλὰ προσέθηκεν , ἐπειδὴ ὁ τεταρταῖος | ||
| διὰ δύο αἰτίας , ὅτι τε πολὺ φλέγμα ἐκ τῶν προηγησαμένων ἁπάντων ἐπὶ τούτων πλεονάζει , καὶ ὅτι τοῦτο ὑπὸ |
| . τὰ δ ' αὐτὰ νοεῖν δεῖ καὶ ἐπὶ τῶν συνθέτων λόγων οἷον πολλαπλασιεπιμορίων καὶ πολλαπλασιεπιμερῶν . εἰ γὰρ ἔσται | ||
| τῶν οὕτως λαμβανομένων συλλαβῶν καὶ ἐπὶ πάντων δὲ τῶν ἄλλων συνθέτων ἀφωρισμένας ἀριθμῷ τὰς ἀρχὰς ἔστι λαβεῖν , ἀλλ ' |
| ποιεῖται λόγον , καὶ τοῦτο διότι τὴν τῶν αἰτίων καὶ αἰτιατῶν παραδιδοὺς ἀκολούθησιν χρόνων διαφορὰν θεωρουμένην ἐν αὐτοῖς εἰσήγαγεν , | ||
| . Ἐφ ' ὧν τὰ αἴτια πρότερα κατὰ χρόνον τῶν αἰτιατῶν ἐστιν , ἐπὶ τούτων ἡ ἀναγκαία τοῦ συλλογισμοῦ ἀκολούθησις |
| * ὁ ἀνήρ . * * τῆς θαλάσσης . * αὔξανε , ἤτοι ἡδεῖαν τοῖς δεχομένοις καὶ κρείττονα τῶν ἄλλων | ||
| ὀρφανίᾳ στεφάνων , μήτε ἐπὶ πλέον ταῖς λύπαις ἐπίκεισο καὶ αὔξανε . ἔνιοι δέ : ἐπὶ δευτέρου προσώπου εἶπεν , |
| ταῦτα δὲ ἔλεγεν , οὐχ ὥσπερ οἱ πολλοὶ τῶν λεγομένων ἐνθέων ἀνδρῶν καὶ γυναικῶν , ἀσθμαίνουσα καὶ περιδινοῦσα τὴν κεφαλὴν | ||
| , Παρμενίδης : ἀλλ ' ὑπ ' ἐκείνων μὲν ἅτε ἐνθέων ἄνευ αἰτίας εἴρηται : ἐνθουσιῶντες γὰρ ἔλεγον . Ἐπειδὴ |
| τε ὅταν σεμνότερος ᾖ τὴν ἀξίαν , μέγιστον δὲ πάντων ἀξιωμάτων ἡγεμονία . οὐ μὴν ἀπέχρησεν Ἀγαμέμνονι τοῦτόν σε μόνον | ||
| γραμμάτων διεξοδεύουσι λόγους καὶ προτάσεις μηδὲ μιμουμένοις φωνὰς καὶ προφορὰς ἀξιωμάτων κεχρῆσθαι , ἀγάλματα δὲ γράψαντες καὶ ἓν ἕκαστον ἑκάστου |
| οἱ βωλῖται ἀνεφθότεροι ἐϲθιόμενοι κινδύνου παραίτιοι πολλάκιϲ γίνονται . Τῶν ϲιτωδῶν ὀνομαζομένων ὁ μὲν χόνδροϲ τρόφιμόϲ τε καὶ γλίϲχρου χυμοῦ | ||
| δὲ τούτοιϲ ᾠόγαλα τὴν ἀρχὴν ἔϲτω κἄπειτα τὰ διὰ τῶν ϲιτωδῶν ῥοφήματα καθ ' ἑαυτά τε καὶ ϲὺν γάλακτι ἑψόμενα |
| τὰ κάτω συγκοσμούντων καὶ συναυξόντων . καὶ οὕτως φόβος μὲν ἐπάλληλος ζητήσεις τε ἄλεκτοι : καὶ ἕως ὁ τῶν συμπάντων | ||
| Ἀναδίπλωσίς ἐστι πρώτης συλλαβῆς διὰ τῶν αὐτῶν συμφώνων συλλαβὴν ποιούντων ἐπάλληλος ἐκφορά , οἷον κλῦθι κέκλυθι , κάμωσι κεκάμωσι , |
| συνουσίαν . Καὶ τὸν σοφὸν δ ' Ἀνάχαρσιν ἐκ τῶν Νομαδικῶν φησὶν γενέσθαι τῶν σφόδρ ' εὐσεβεστάτων . Καὶ κατοικῆσαί | ||
| συνουσίαν . καὶ τὸν σοφὸν δ ' Ἀνάχαρσιν ἐκ τῶν Νομαδικῶν φησὶν γενέσθαι τῶν σφόδρ ' εὐσεβεστάτων . . . |
| , ἀλλὰ ἕτεραι μὲν τῶν φθαρτῶν , ἕτεραι δὲ τῶν ἀφθάρτων . εἰ οὖν , φησί , μήτε αἰτίαν τινὰ | ||
| αὐτὸν Μωυσῆς δύνασθαι μιαίνεσθαι , διότι , οἶμαι , γονέων ἀφθάρτων καὶ καθαρωτάτων ἔλαχεν , πατρὸς μὲν θεοῦ , ὃς |
| ἐξαιρέτως συνάρθρους καὶ ἀσυνάρθρους ἐκάλεσαν . ὡς οὐ δυναμένων τῶν προκατειλεγμένων ὀνομάτων ἀσυνάρθρων καλεῖσθαι . καὶ ἴσως ἂν εἴη μᾶλλον | ||
| Τρύφων ἤρξατο τὴν ἐν τοῖς ἄρθροις σύνταξιν παραδιδόναι , τῶν προκατειλεγμένων τρόπων οὐδὲ ἔννοιαν παραθέμενος . . . . : |
| μικρότης δ ' ὀφθαλμῶν ἅμα μὲν εὐρυθμίᾳ καὶ ἀρετῇ τῶν ἐνεργειῶν ὀλίγην μέν , ἀλλ ' εὔκρατον ἐνδείκνυται τὴν οὐσίαν | ||
| φύσεως αὐτῶν , καὶ προπαρασκευάσαι ἑαυτὸν πρὸ τῆς συμπτώσεως τῶν ἐνεργειῶν . Τότε ὠφελεῖ ἡ ἐπιλογὴ τῶν ἡμερῶν καὶ τῶν |
| τῶν ἀγαυῶν ἡρώων ἀνατείνεται . τοιαύτη δὲ ἡ τάξις τῶν λογικῶν γενῶν καὶ ἐν προοιμίοις παραδέδοται , ὥστ ' εἶεν | ||
| ἢ ἀλόγων ; ” “ λογικῶν . ” “ τίνων λογικῶν ; ὑγιῶν ἢ φαύλων ; ” “ ὑγιῶν . |
| πρεσβυτέρους ἀδικεῖν διδάσκεις ὁμολογίας παραβαίνοντας ; ἀλλὰ παρασκευάζου ὅπως τῶν ἐπιλοίπων Σωκράτει δώσεις λόγον . Ἐάνπερ γε βούληται . ἥδιστα | ||
| . ἡ γὰρ τοῦ μηνὸς πρώτη ἀρχή τε ἐστὶ τῶν ἐπιλοίπων καὶ νέα : ἐκ ταύτης γὰρ τὰ τῆς σελήνης |
| γοῦν πράγματος αἰσθητοῦ ἢ νοητοῦ γίνεται κατάληψις ἤτοι κατὰ ἐνάργειαν περιπτωτικῶς ἢ κατὰ τὴν ἀπὸ τῶν περιπτωτικῶς πεφηνότων ἀναλογιστικὴν μετάβασιν | ||
| ἐρῶ αὐτῷ εἰ μὴ θέλῃς ὀρέγεσθαι ἀποτευκτικῶς μηδ ' ἐκκλίνειν περιπτωτικῶς , μηδενὸς ὀρέγου τῶν ἀλλοτρίων , μηδὲν ἔκκλινε τῶν |
| μέγιστα καὶ κάλλιστα τῶν ἔργων τῶν σῶν ὥσπερ τινὰ τῶν ἀφανῶν καὶ ἀδόξων μηδεμιᾶς γοῦν μνήμης ἢ ξυγγραφῆς Ἑλληνικῆς ἀξιῶσαι | ||
| ἐρχομένη ἐκεῖθεν τοὺς ἐχθροὺς ἀντιπερισπᾷ , ἡ δὲ διὰ τῶν ἀφανῶν καὶ ἀλλήλους διὰ σκουλκῶν καὶ σημείων καὶ εἰκασμοῦ κανονίζειν |
| φροντίσῃς , εἰ τηλικόσδε ὢν τελείου ἔργα ποιῶ ἢ εἰ τελειότατός εἰμι : τότε γὰρ ἐγενόμην , ὅτε ἡ Ἀνάγκη | ||
| φροντίσῃς , εἰ τηλικόσδε ὢν τελείου ἔργα ποιῶ ἢ εἰ τελειότατός εἰμι : τότε γὰρ ἐγενόμην , ὅτε ἡ Ἀνάγκη |
| Ἔστιν οὖν ὁ ἄνθρωπος ἀμφόδους , πολυσχιδὴς καὶ μόνος τῶν διπόδων ζῳοτοκῶν . ἔχει δὲ ὁ μὲν ἄρρην ἐπὶ τοῦ | ||
| ἐντὸς ἔχει πρὸς τὴν ὀσφὺν τοὺς ὄρχεις , καθάπερ τῶν διπόδων ἀλεκτρυών , τῶν δὲ τετραπόδων σαῦρος . τὰ μακροσκελῆ |
| πολεμικήν , ὄντως σφαιρομαχεῖν τε καὶ βολαῖς ὡς ἐγγύτατα τῶν ἀληθῶν , χρωμένους ὑποκινδύνοις βέλεσιν , ὅπως μὴ παντάπασιν ἄφοβος | ||
| ἡμῖν ; Σφόδρα μὲν οὖν . Οὐκοῦν αἱ μὲν τῶν ἀληθῶν δοξῶν καὶ λόγων εἰκόνες ἀληθεῖς , αἱ δὲ τῶν |
| , ἀκάθαρτα | ἀναγράφεται , οὕτως καὶ ἡ ἄθεος καὶ πολύθεος ἀντίπαλοι ἐν ψυχῇ δόξαι βέβηλοι . σημεῖον δέ : | ||
| . . , , : ἡ γοῦν τῶν ἐθνῶν ἁπάντων πολύθεος πλάνη μακροῖς ὕστερον αἰῶσι πέφανται , ἀρξαμένη μὲν ἀπὸ |
| συγγραφεῖς αὐτῶν ταύτην ἐξενηνόχασι τὴν ἱστορίαν , οὐδὲν ἐζητηκότες τῶν ἀναιρούντων αὐτὴν ἀδυνάτων καὶ ἀτόπων . . . , : | ||
| παρατυγχάνωσι , τὰς ὄψεις ἀποστρέφονται θεάσασθαι μὴ ὑπομένοντες , ἄλλων ἀναιρούντων : ὁ δ ' ὥσπερ ἱερεὺς | αὐτὸς κατήρχετο |
| ἐμπειρίαν πολλὰ πράγματα κινούντων . Γύγου δακτύλιος : ἐπὶ τῶν πολυμηχάνων . Γυμνότερος παττάλου : ἐπὶ τῶν σφόδρα ἀπόρων . | ||
| ἐπὶ τῶν σφόδρα ἀπορωτάτων . Γύγου δακτύλιος : ἐπὶ τῶν πολυμηχάνων καὶ πανούργων . Γυπὸς σκιά : ἐπὶ τῶν μηδενὸς |
| μὲν οὖν φίλαυτος διανομεὺς οἷος ὁ Κάϊν , ὁ δὲ φιλόθεος δωρητικὸς οἷος ὁ Ἄβελ . Ἔοικε γὰρ ἐπιδιαιρεῖν ὁ | ||
| , φιλαθήναιος , φιλοχρήματος φιλόχρυσος φιλάργυρος , φίλοινος φιλοπότης , φιλόθεος , φιλόδικος , φιλαλήθης , φιλοπράγμων , φιλαπόδημος , |
| , οὐθὲν ὅλως τῶν δένδρων οὐδὲ τῶν ὑλημάτων οὐδὲ τῶν ποιωδῶν ὅμοιόν ἐστι τοῖς ἐν τῇ Ἑλλάδι πλὴν ὀλίγων . | ||
| γὰρ γινομένης ἡ πέψις καλλίων . Τῶν δὲ λαχανωδῶν ἢ ποιωδῶν ὅσα κολουόμενα ἢ κειρόμενα βελτίω , καθάπερ τά τε |
| ἁ δὲ ἐπιστήμη τῶν ἐπιστατῶν , ἁ δὲ δόξα τῶν δοξαστῶν , ἁ δὲ αἴσθασις τῶν αἰσθατῶν : διόπερ ὦν | ||
| τὰ μαθήματα διαβιβάζοντα τὴν διάνοιαν ἡμῶν ἀπὸ τῶν αἰσθητῶν καὶ δοξαστῶν ἐπὶ τὰ νοητὰ καὶ ἐπιστημονικὰ καὶ ἀπὸ τῶν συντρόφων |
| [ ἡ ] τοῦ προειρημένου μήτηρ , κατηχηθεῖσα περὶ τῶν συμβεβηκότων , εἰς τὴν ὕλην ἔδραμε , συνεπισπωμένη μάντιν τὸν | ||
| γένος ὑπάρχει . ὅτι δὲ ἡ οὐσία φύσει προτερεύει τῶν συμβεβηκότων , σαφὲς ἐκ τοῦ ἔχειν τὰ τοῖς φύσει πρώτοις |
| , μηδεμιᾶς τῶν ἀλλοιωτικῶν τῆς οὐσίας μεταβολῶν παρακολουθούσης αὐτῇ , διασυνίστησί πως τὸ προκείμενον , ἔπειτα καὶ τὸ τάς τε | ||
| , μηδεμιᾶς τῶν ἀλλοιωτικῶν τῆς οὐσίας μεταβολῶν παρακολουθούσης αὐτῇ , διασυνίστησί πως τὸ προκείμενον , ἔπειτα καὶ τὸ τάς τε |
| δυναστῶν ἐπιεικῶς προσφερομένων τοῖς πλήθεσι , καὶ διὰ τοῦτ ' ἀγαπωμένων , οὗτος βιαίως καὶ χαλεπῶς ἄρχων ἐμισεῖτο . διὸ | ||
| στεφανώσειν αὐτοῦ τὸν οἶκον . εἰώθασι γὰρ οἱ ἐρῶντες τῶν ἀγαπωμένων πλείονας κυάθους ἐπιχεῖσθαι . Καλλίμαχος : ἔγχει καὶ πάλιν |
| ἰσχὺς ἀρετὰ σώματος . καὶ ἕκαστον δὲ τῶν ἐν αὐτοῖς μερέων συντέτακται ποτὶ τὸ ὅλον καὶ τὸ πᾶν . ὀφθαλμοί | ||
| καὶ ἔστιν ἁ δικαιότας οἷον σύσταμά τι τᾶς ἁρμογᾶς τῶν μερέων τᾶς ψυχᾶς καὶ ἀρετὰ τελεία καὶ πανυπερτάτα : πάντα |
| ζητεῖ τοίνυν ὁ Ἀριστοτέλης πρῶτον μὲν εἰ ἔστι τέλος τῶν πρακτῶν , πρὸς ὃ πρᾶξις ἀνθρώπου σπουδαίου ἀπευθύνεται ἅπασα , | ||
| συμπεραίνεται : ἐπεὶ γάρ , φησί , τέλος ἐστὶ τῶν πρακτῶν ἀγαθῶν ἡ εὐδαιμονία τὸ ἔσχατον , ὡς μηδὲν εἶναι |
| αἴτια καὶ παρρησίας ὑπολαμβάνειν εἶναι , τὸ δὲ τῶν ὄντων θεοειδέστατον , ἀρετήν , μηκέτι , δι ' ἣν καὶ | ||
| κατὰ μέρος ἀρετὰς τυπούσῃ σφραγῖδι κατανοῶν καὶ καταπληττόμενος αὐτῆς τὸ θεοειδέστατον κάλλος ἤ τινι προσέρχηται δεξαμένῃ τὸν ἐκείνης χαρακτῆρα , |
| γένους ὡς γένους ταῦτα κατηγοροῦνται καὶ τῶν ὑπ ' αὐτὸ εἰδῶν , καὶ τὰ κατηγορούμενα τῆς διαφορᾶς ὡς διαφορᾶς ταῦτα | ||
| ἀξιόλογον θεωρίαν , ἆρ ' οἱ τῶν γενῶν καὶ τῶν εἰδῶν ὁρισμοὶ νοημάτων εἰσὶν ὁρισμοὶ ἢ φύσεων ἐν τοῖς καθ |
| ὃ δὴ καὶ σῶμα προσαγορεύομεν , οὐδὲ τὴν τῶν ἀίδιον παρακολουθούντων , οὐδ ' αὖ καθ ' αὑτὰ νομιστέονοὐδὲ γὰρ | ||
| τε καὶ κωλύσεις νομίμους . καὶ ἦν στῖφος ἑκατέρῳ τῶν παρακολουθούντων τε καὶ φυλακὴν τῷ σώματι παρεχόντων πολύ : τὸ |
| , τὸ ἀξίωμα ἀνύπαρκτον εὑρίσκεται , συνεστηκὸς ἐκ λεκτῶν μὴ συνυπαρχόντων ἀλλήλοις . οἷον γοῦν ἐπὶ τοῦ εἰ ἡμέρα ἔστι | ||
| εἰ οὖν τὰ μὲν συγκείμενα ἔκ τινων ἀδύνατον ὑπάρχειν μὴ συνυπαρχόντων ἀλλήλοις τῶν μερῶν αὐτῶν , τὰ δὲ ἐξ ὧν |
| περὶ μὲν τὸ περιγειότερον τῶν δύο σημείων κύκλος ἔκκεντρος καὶ ἀμετάστατος τῆς ἐκ τοῦ κέντρου αὐτοῦ πρὸς τὴν μεταξὺ τῶν | ||
| ὥσπερ ἐπίκτητος ἐν τοῖς συνθέτοις παραγίγνεται , ἡ δ ' ἀμετάστατος ἐνίδρυται ταῖς ψυχαῖς καὶ ἀνέκλειπτος , οὔτε αὐτή ποτε |
| ἀλλήλοις ἑπόμενα ἐκ τοῦ ἐξ ἀλλήλων γίνεσθαι καὶ ἀλλήλων εἶναι αἰτιατά τε καὶ αἴτια . γῆς γὰρ βραχείσης ἐξ ὑετοῦ | ||
| ἰδεῶν : τὰ μὲν γὰρ αἴτια ὑπάρχουσι , τὰ δὲ αἰτιατά . τὰ οὖν αἴτια [ τὰ ] ἐξῃρημένα ὑπάρχουσι |
| ἀπὸ τῶν σφετέρων βασιλέων τοῖς κοσμικοῖς στοιχείοις καί τισι τῶν νομιζομένων θεῶν τὰς ὀνομασίας ἐπέθεσαν : φυσικοὺς δὲ ἥλιον καὶ | ||
| , ὦ Τιμόκλεις , ὅτι με ὑπέμνησας τῶν κατὰ ἔθνη νομιζομένων , ἀφ ' ὧν μάλιστα συνίδοι τις ἂν ὡς |