, ἄλλο δὲ οὐδέν . 〚 ἡ Πυθία ἔχρησε τῶι Λυκούργωι περὶ τῶν πολιτικῶν οὕτως : 〛 ὧδε γὰρ ἀργυρότοξος | ||
' ἐκείνου ἔργα τοῖς μὴ προσήκουσιν ἀνατιθέναι : μόνωι γοῦν Λυκούργωι ἱερὸν ἱδρῦσθαι καὶ θύεσθαι κατ ' ἔτος , ἐκείνοις |
τῶν διὰ τοῦ ἱλαρῳδεῖν ποιητῶν , συνεχῶς ἡμῖν ἐπεφαίνοντο . καταλέγει δ ' ὁ Ἀριστοκλῆς καὶ τούσδε ἐν τῷ περὶ | ||
δὲ ἀχθόμενος εἰ Γνάθωνος ἐμπαροίνημα γενήσεται τοιοῦτον κάλλος , αὐτίκα καταλέγει πάντα κἀκείνῳ καὶ Λάμωνι . Ὁ μὲν οὖν Δάφνις |
εἰς Σικελίαν ἐστράτευον . Γ μέμνηται δὲ αὐτοῦ καὶ Εὔπολις Πόλεσιν ὡς οὖν τίν ' ἔλθω δῆτά σοι τῶν μάντεων | ||
: στρατηγὸς ἦν τοῦ ναυτικοῦ . καὶ Εὔπολις μέμνηται ἐν Πόλεσιν οὕτως περὶ τοῦ Ἀδειμάντου οὐκ ἀργαλέον δῆτ ' ἐστὶ |
λεγόμενος λόγος εἴρηται . Ἔφη δὲ Ἀριστέης ὁ Καϋστροβίου ἀνὴρ Προκοννήσιος , ποιέων ἔπεα , ἀπικέσθαι ἐς Ἰσσηδόνας φοιβόλαμπτος γενόμενος | ||
ἐν οἷς ἐστιν Εὐγέων τε ὁ Σάμιος καὶ Δηίοχος ὁ Προκοννήσιος καὶ Εὔδημος ὁ Πάριος καὶ Δημοκλῆς ὁ Φυγελεὺς καὶ |
τῷ λόγῳ τῶν εἰς ος δισυλλάβων ἐπὶ νήσων , Ἴμβριος Ἄνδριος . Ἰστρία , χώρα κατὰ τὸν Ἰόνιον κόλπον . | ||
: ηὐλαβήθη . ὀρρωδέειν : ἀγωνιᾶν , φοβεῖσθαι . οἶνος Ἄνδριος : ὁ εὔτονος , ἢ ὁ ἀπὸ Ἄνδρου τῆς |
ὣς δὲ καὶ ἀνθρώπων γενεὴ καὶ φῦλον ἑλίσσει , Ὅμηρος μεταγράφει : φύλλα τὰ μὲν κτλ . [ Ζ . | ||
εἴτε τοὺς Ἄραβας . ὁ μὲν οὖν Ζήνων ὁ ἡμέτερος μεταγράφει οὕτως „ καὶ Σιδονίους ” Ἄραβάς τε . „ |
, πόλις Ἀχαΐας . τὸ ἐθνικὸν Τηνειεύς ὡς Σουνιεύς καὶ Σιγειεύς . Τῆνος , νῆσος Κυκλάς , ἀπὸ οἰκιστοῦ Τήνου | ||
, κτίσμα Φινέως . τὸ ἐθνικὸν Φινειεύς , ὡς Σίγειον Σιγειεύς . Φινόπολις , πόλις πρὸς τῷ Πόντῳ , ἀπὸ |
δὲ ποιηταὶ Αἰσχύλος , Σοφοκλῆς , Εὐριπίδης , Ἀρίων , Θέσπις , Φρύνιχος , Ἴων , Ἀχαιὸς καὶ ἕτεροι νέοι | ||
τραγῳδίᾳ πρότερον μὲν μόνος ὁ χορὸς διεδραμάτιζεν , ὕστερον δὲ Θέσπις ἕνα ὑποκριτὴν ἐξεῦρεν ὑπὲρ τοῦ διαναπαύεσθαι τὸν χορὸν καὶ |
, ἀνὴρ πολυίστωρ , ἀπλάστως παρέδωκε τὴν ἱστορίαν . εἶτα Δαμάστης ὁ Σιγειεὺς τὰ πλεῖστα ἐκ τῶν Ἑκαταίου μεταγράψας Περίπλουν | ||
. . . . , : Ἀναξιμένης μὲν οὖν καὶ Δαμάστης καὶ Πίνδαρος . . . . Χῖον αὐτὸν ἀποφαίνονται |
γράφονται : Αἰδεσηνός : Σαρακηνός : Ἀβυδηνός : Δαμασκηνός : Περγαμηνός : Λαμψακηνός : οἷς ὅμοιον καὶ τὸ Γαληνὸς , | ||
τῶν Ἀκαδημαικῶν λόγων οὐ παρέργως ἁπτόμενος , Γαληνός τε ὁ Περγαμηνός , ὃς τοσαῦτ ' ἐκδέδωκε συγγράμματα φιλόσοφά τε καὶ |
ὁ τόπος , ἐν ᾧ Ἀθηνᾶ καὶ Ποσειδῶν ἐκρίθησαν . Κρατῖνος Ἀρχιλόχοις : Ἔνθα Διὸς μεγάλου θῶκοι πεσσοί τε καλοῦνται | ||
ὁ Συρακόσιος ἔν τινι τῶν δραμάτων ἐπ ' ὀλίγον καὶ Κρατῖνος ὁ τῆς ἀρχαίας κωμῳδίας ποιητὴς ἐν Εὐνείδαις , καὶ |
τῷ Διομήδει τὸν Διομήδην ὦ Διομήδη , ὁ Ἀριστοφάνης τοῦ Ἀριστοφάνους τῷ Ἀριστοφάνει τὸν Ἀριστοφάνην ὦ Ἀριστοφάνη : ἐπὶ δὲ | ||
ἡ δὲ μέση διάφορός ἐστι πρὸς ταύτην . ἐπὶ τῶν Ἀριστοφάνους καὶ Κρατίνου καὶ Εὐπόλιδος χρόνων τὰ τῆς δημοκρατίας ἐκράτει |
ἐφ ' ᾗ Δημήτηρ ὅτε τὴν κόρην ἐζήτει ἐκάθισεν . Ἀγαθῶν θάλασσα : καί : Ἀγαθῶν θησαυρός : καί : | ||
προδοὺς , ηὐπόρησεν . Ὅμοιον , Ἀπὸ νεκρῶν φορολογεῖν . Ἀγαθῶν θάλασσα : ἐπὶ πλήθους ἀγαθῶν . Ὡς καὶ τὸ |
καλούμενοι κοινῇ ποιμένες : ἢ οὐκ ἀνέγνωκας τοῦτο τὸ ἔπος Κρατίνου : ποιμὴν καθέστηκ ' , αἰπολῶ καὶ βουκολῶ ; | ||
ἐπαγηοχὼϲ τοῖϲ Ἀθηναίοιϲ τὸν πόλεμον . Ἐπὶ Κλεοβουλινῶν ] τῶν Κρατίνου . ] ϲτρινου ? ? ! ηχ [ ! |
ὡς ἔοικεν , ἀποδεξάμενος οὔτε τῶν περὶ τὴν Παλλήνην τοὺς Ἁλιζώνους ὑπολαβόντων . . . ὁμοίως διαπορεῖ καὶ πῶς ἐκ | ||
νῦν δὲ λεκτέον . οὐ γὰρ οἴεται δεῖν δέχεσθαι τοὺς Ἁλιζώνους ἐκτὸς τοῦ Ἅλυος : μηδεμίαν γὰρ συμμαχίαν ἀφῖχθαι τοῖς |
προστάξας τοῖς ἡγεμόσι τὸ μαντεῖον συλήσαντας ἐμπρῆσαι , τούς τε περιοικοῦντας τὸ ἱερὸν ἅπαντας ἐξανδραποδίσασθαι . [ . . . | ||
ἐδόκει μεγάλη , καταλογιζομένῳ τό τε αὑτῶν πλῆθος καὶ τοὺς περιοικοῦντας τὸν Πόντον . καὶ ἐπὶ τούτοις ἐθύετο πρίν τινι |
Φιλοστέφανος ἐν τῷ περὶ νήσων καὶ Ἴστρος ἐν ἀποικίας Αἰγυπτίων ἱστόρησαν . . . : Ταύτην δὲ Ἴστρος ἐν τῷ | ||
ζῶντας τὸ παλαιὸν ἀνεκαλοῦντό τε οἱ Ἀρεοπαγῖται καὶ ἐκόλαζον , ἱστόρησαν Φανόδημος καὶ Φιλόχορος . . . : Ἅμα δ |
' ἐκ τοῦ περὶ Μυκήνας Ἄργους φησὶν ἐν Ἱκέτισιν ἢ Δαναΐσι τὸ γένος αὐτῶν . καὶ τὴν Πελοπόννησον δὲ Πελασγίαν | ||
. , . : καθαίρομαι γῆρας : ἐκδύομαι . Αἰσχύλος Δαναΐσι . . Γεωγραφ . , : . . . |
Καλλισθένους εἰσαγγελία : οὐκ ἀγνοῶ , ὦ ἄνδρες . Διαδικασία Φαληρέων πρὸς Φοίνικας ὑπὲρ τῆς ἱερωσύνης τοῦ Ποσειδῶνος : εὔχομαι | ||
ἔσχον συμμάχους οἱ Πεισιστρατίδαι , ἐμεμηχανέατο τοιάδε : κείραντες τῶν Φαληρέων τὸ πεδίον καὶ ἱππάσιμον ποιήσαντες τοῦτον τὸν χῶρον ἐπῆκαν |
τούτου παισὶ καὶ θεοῖς πᾶσι καὶ Μούσαις , ἀπέλυσε τοὺς ἑστιωμένους . αʹ . Τί ἐστιν ἡ φύσις βʹ . | ||
ὄψου , ἔφη , ὡς ἔοικας , ποιεῖς τοὺς ἄνδρας ἑστιωμένους . ἀληθῆ , ἦν δ ' ἐγώ , λέγεις |
καὶ ἀριθμὸν ἐποίησεν οὐδένα ἐπ ' αὐτοῖς : Λύκιος δὲ Ὠλὴν ἀρχαιότερος τὴν ἡλικίαν , Δηλίοις ὕμνους καὶ ἄλλους ποιήσας | ||
τελευτήσας τὰς δὲ τοὺς Τρεμιλέας Λυκίους Βελλεροφόντης μετωνόμασε . : Ὠλὴν , Δυμαῖος ἢ Ὑπερβόρειος ἢ Λύκιος , ἐποποιός : |
πολύποδα φαγὼν ἐπιθεμένης αὐτῷ τῆς γαστρὸς ἀπέθανε . καὶ περὶ Ὑπερίδου δὲ τοῦ ῥήτορος ὅτι ὀψοφάγος ἦν δηλοῖ Τιμοκλῆς λέγων | ||
Ἰσοκράτους μὲν τὰ ἐγκώμια , Πλάτωνος δὲ καὶ Θουκυδίδου καὶ Ὑπερίδου καὶ Λυσίου τοὺς ἐπιταφίους , καὶ Θεοπόμπου τὸ Φιλίππου |
κατὰ τῶν ὀνοματικῶς λεγομένων Ἀγαυῶν πάντα ἐπίθετα λέγεσθαι , τοὺς ἱππημολγούς , τοὺς δικαιοτάτους καὶ ἀβίους γλακτοφάγους . ὁ δὲ | ||
, Αἰθίοπάς ⌋ τε Λίβυς τε ἰδὲ Σκύθας ⌊ ⌋ ἱππημολγούς ⌊ ⌋ . Σκύθης μὲν γένεθ ] ' υἱὸς |
Ἄγγαρος , διαφέρει . ὀροσάγγαι μὲν οἱ σωματοφύλακες , ὡς Σοφοκλῆς Ἑλένης γάμῳ καὶ Τρωίλῳ : Ἡρόδοτος δέ , ” | ||
ἡ Πυθία δοκεῖ τὸν περὶ τοῦ Σωκράτους χρησμὸν εἰπεῖν σοφὸς Σοφοκλῆς , σοφώτερος δ ' Εὐριπίδης , ἀνδρῶν δὲ πάντων |
τοὺς Σειληνοὺς καὶ τοὺς Σατύρους , ὡς Αἰσχύλος μὲν ἐν Γλαύκῳ , Σοφοκλῆς δὲ ἐν Ἀνδρομέδᾳ . οἱ Σάτυροι δὲ | ||
ἔκτοτε εἰς τὴν ἑαυτοῦ πατρίδα τὸ Ἄργος ἀπελθεῖν πρὶν τῷ Γλαύκῳ διδάξαι τὴν μαντικὴν καὶ ὃς διδάσκει αὐτόν . ἀποπλέων |
Πολέμων εἴρηκεν , ἀναιρεθῆναι φάσκων αὐτὴν ὑπό τινων γυναικῶν ἐν Θετταλίαι , ἐρασθεῖσάν τινος Παυσανίου Θετταλοῦ , κατὰ φθόνον καὶ | ||
δὲ καὶ ἐν τῆι ἐνάτηι τῶν Φιλιππικῶν Θεοπόμπου τὰ ἐν Θετταλίαι Τέμπη , ἅ ἐστι μὲν μεταξὺ δύο ὀρῶν μεγάλων |
Ἑρμησιάνακτα περὶ τούτου τοῦ ἔρωτος . καὶ γὰρ Δίφιλος ὁ κωμῳδιοποιὸς πεποίηκεν ἐν Σαπφοῖ δράματι Σαπφοῦς ἐραστὰς Ἀρχίλοχον καὶ Ἱππώνακτα | ||
' Ἐρυθραῖς ἀγαθὴ θηρεύεται αἰγιαλῖτις . Ναυσικράτης δ ' ὁ κωμῳδιοποιὸς ἐπαινεῖ τὰς Αἰξωνικὰς τρίγλας λέγων : μετ ' αὐτῶν |
δέ ἐστιν ὄνομα Περσεφόνη , καθὰ Ὅμηρος καὶ ἔτι πρότερον Πάμφως ἐποίησαν : τῆς δὲ Δεσποίνης τὸ ὄνομα ἔδεισα ἐς | ||
ἱμερόεν κιθάριζε , Λίνον δ ' ὑπὸ καλὸν ἄειδεν : Πάμφως δέ , ὃς Ἀθηναίοις τῶν ὕμνων ἐποίησε τοὺς ἀρχαιοτάτους |
καὶ σκάφην ὀνομάσαι κατ ' Αἰσχύλον που σκάφην εἰπόντα ἐν Σισύφωι : καὶ νίπτρα δὴ χρὴ θεοφόρων ποδῶν φέρειν . | ||
Ποσειδῶνι καὶ αὐτὴν συγγενέσθαι , ὧν Λύκος : Μερόπην δὲ Σισύφωι θνητῶι ὄντι , ὧν Γλαῦκος , διὸ καὶ ἀμαυρὰν |
Τὸ ἐθνικὸν ταύτης Τάρσιος καὶ Ταρσία . Δημοσθένης ἐν δευτέρῳ Βιθυνιακῶν Ταρσείαν διὰ τῆς ει διφθόγγου τὴν πόλιν οἶδε . | ||
Μεγαρικόν . . Νικομήδειον : ἐμπόριον Βιθυνίας : Ἀρριανὸς ε Βιθυνιακῶν . . . . Ἀναπλ . Βοσπ . : |
. πότερον δὲ χρὴ λέγειν Ἑλλούς , ὡς Πίνδαρος ἢ Σελλούς , ὡς ὑπονοοῦσι παρ ' Ὁμήρωι κεῖσθαι , ἡ | ||
πότερον δὲ χρὴ λέγειν Ἑλλούς , ὡς Πίνδαρος , ἢ Σελλούς , ὡς ὑπονοοῦσι παρ ' Ὁμήρῳ κεῖσθαι , ἡ |
. . Π . ἰδεῶν ; . . . : Φρύνιχος ἐν τῆι Σοφιστικῆι παρασκευῆι παρατίθεται τὸ ὑπόξυλος ῥήτωρ καὶ | ||
ὁ Κύνουλκος : ἀλλ ' , ὦ χοιρίον εὐάρτυτον , Φρύνιχος ὁ κωμῳδιοποιὸς ἐν τῷ Ἐφιάλτῃ μνημονεύει τοῦ ἡδυλόγου διὰ |
τε καὶ Αἰγυπτίους ἐπαληθεὶς ” Αἰθίοπας θ ' ἱκόμην καὶ Σιδονίους καὶ Ἐρεμβοὺς „ καὶ Λιβύην , ἵνα τ ' | ||
μοχθηρόν , ὅταν βορρᾶς καταπνεύσῃ . εἶτα Σάκας ἀφικνεῖ καὶ Σιδονίους καὶ Ἐρεμβούς , ἔς τε πόλιν δούλων , ἀνδρῶν |
καὶ Ἀγορῖται : μεταξὺ δὲ τοῦ Ῥᾶ ποταμοῦ καὶ τῶν Ἱππικῶν ὀρέων ὑπὸ μὲν τοὺς Σιρακηνοὺς ἡ Μιθριδάτου χώρα , | ||
. Τὸ δὲ πλάτος ἐπὶ μεσημβρινοῦ , γραφομένου διὰ τῶν Ἱππικῶν τῆς Σαρματίας ὀρῶν , στάδια τρισμύρια δισχίλια φʹ , |
ὁ Σκήψιος ἡγεῖται τοὺς ἐν τῇ Κατακεκαυμένῃ τῆς Μυσίας τοὺς Ἀρίμους τιθέντας . Πίνδαρος δὲ συνοικειοῖ τοῖς ἐν τῇ Κιλικίᾳ | ||
ὁ Σκήψιος ἡγεῖται τοὺς ἐν τῇ Κατακεκαυμένῃ τῆς Μυσίας τοὺς Ἀρίμους τιθέντας . . . , : ἡ δὲ κατ |
καὶ Φιλωνίδην Δυρραχηνὸν καὶ Νίκωνα Ἀκραγαντῖνον . καὶ πάλιν : Φιλωνίδης δὲ ὁ Δυρραχηνὸς ἤκουσε μὲν Ἀσκληπιάδου , ἰατρεύσας δὲ | ||
κεκμηκότος κολοβοῦμεν ἡμᾶς κουρᾷ τε τριχῶν καὶ στεφάνων ἀφαιρέσει . Φιλωνίδης δέ φησιν ἐκ τῆς Ἐρυθρᾶς θαλάσσης ὑπὸ Διονύσου μετενεχθείσης |
Σπάρτην , ἣν ἀγαγόμενος Λακεδαίμων ὁ Ταϋγέτης ἄρξας τοὺς μὲν Λέλεγας Λακεδαιμονίους , τὸ δὲ ὄρος Ταΰγετον καὶ πόλιν κτίσας | ||
συγγράμματί [ . ] φησιν οὕτως : Τέρμερον καὶ Λύκον Λέλεγας γενέσθαι θηριώδεις τὴν φύσιν : τούτων δὲ τὸν Τέρμερον |
ὑψηλοφρονεῖν ὑπερφρονεῖν , ὑπερορᾶν , τερατεύεσθαι : ἐν δ ' Εὐπόλιδος Δήμοις ἔστι καὶ τὸ καυχήσασθαι . ὧν τὰ πράγματα | ||
πατέρα , ἀλλὰ κατὰ τὴν μητέρα καὶ τῶν Ἀπολλοδώρου τοῦ Εὐπόλιδος ὑέος τὸ μέρος εἴληφε : καὶ τῶνδε ἐξῆν αὐτῷ |
πολιτικῶν : δέκατος ὁμοίως , οὗ Ἀριστοτέλης μνημονεύει διὰ τῆς ἐπιτομῆς τῶν ῥητόρων : ἑνδέκατος Θηβαῖος ἀνδριαντοποιός : δωδέκατος ζωγράφος | ||
Ἀρικία , πόλις Λατίνων . Διονύσιος [ ἐν πέμπτῃ ] ἐπιτομῆς Ϛʹ . ὁ πολίτης Ἀρικῖνος . Ἄριμα , ὄρη |
φησὶ δ ' Ἔφορος τοὺς κατασχόντας τὴν Λακωνικὴν Ἡρακλείδας , Εὐρυσθένη τε καὶ Προκλῆ , διελεῖν εἰς ἓξ μέρη καὶ | ||
ἀπέθανε , παῖδας καταλιπὼν ἐξ Ἀργείας τῆς Αὐτεσίωνος διδύμους , Εὐρυσθένη καὶ Προκλέα . συνέβη δὲ καὶ τὸν στρατὸν ἐν |
ἡ παροιμία ἐστίν : ἐπειδὴ ναυτικώτατοι οἱ Κρῆτες ἐγένοντο . Μέμνηται ταύτης Ἀλκαῖος . Οὐ φροντὶς Ἱπποκλείδῃ : Ἱπποκλείδης μετὰ | ||
γλῶτταν , ὥσπερ τὸ Διωλύγιον κακὸν σημαίνει τὸ μέγα . Μέμνηται δὲ ἀμφοτέρων ὁ Πλάτων . τοῦ μὲν διωλύγιον ἐν |
κίναιδος Ἡμιθέων ὁ Συβαρίτης , ὃς τοὺς θαυμαστοὺς ὑμῖν νόμους συνέγραψεν , ὡς χρὴ λεαίνεσθαι καὶ παρατίλλεσθαι καὶ πάσχειν καὶ | ||
αὐτοῦ πόλει οἰκεῖν χρώμενος τῇ πολιτείᾳ καὶ τοῖς νόμοις οἷς συνέγραψεν . οἱ μέντοι ἀμφ ' Ἀρίστιππόν τε ὄντες Ἐπίκουρον |
τοῖς Ἕλλησιν ἐν ταῖς χρείαις , τῶν τροπαίων καὶ τῶν ἐπιγραμμάτων καλλίους ἀεὶ παρασχομένη τὰς ὑποθέσεις . Ὃ τοίνυν ἔξω | ||
ἀξιέπαινόν τι εἶναι καὶ οὐκ ἄχαρι , εἴ γε τῶν ἐπιγραμμάτων τὰ ἀρτιγενῆ καὶ νεώτερα , διαλανθάνοντα ἔτι καὶ χύδην |
μοι τοὺς Κυζικηνοὺς ἐπιὼν παραπλήσια τοῖς τῆς Ἀθηνᾶς πρὸς τοὺς Φαίακας λέγειν , μέγαν τε ἄγων ἐμὲ καὶ προμνώμενος συνουσίας | ||
σταγόνας , κατὰ τῆς γῆς , ἐξ ὧν γεννηθῆναι τοὺς Φαίακας : οἱ δὲ τοὺς Γίγαντας . καὶ Ἀλκαῖος δὲ |
ἐπιγραφόμενον . . . ἐν ἐνίοις δὲ καὶ πληθυντικῶς ἐπιγράφεται Τριαγμοί , καθὰ Δημήτριος ὁ Σκήψιος καὶ Ἀπολλωνίδης ὁ Νικαιεύς | ||
φησιν ὡς Ἐπιγένους . ἐν ἐνίοις δὲ καὶ πληθυντικῶς ἐπιγράφεται Τριαγμοί , καθὰ Δημήτριος ὁ Σκήψιος καὶ Ἀπολλωνίδης ὁ Νικαεὺς |
ἐν τῷ τρισκαιδεκάτῳ γράφειν ἀντὶ τοῦ ” Μυσῶν τ ' ἀγχεμάχων „ „ Μοισῶν τ ' ἀγχεμάχων . ” Τὸ | ||
νόσφιν ἐφ ' ἱπποπόλων Θρῃκῶν καθορώμενος αἶαν Μυσῶν τ ' ἀγχεμάχων καὶ ἀγαυῶν ἱππημολγῶν γλακτοφάγων Ἀβίων τε δικαιοτάτων ἀνθρώπων . |
τραγῳδίαις ἐξ ἀφανοῦς θεοὶ ἐπὶ τῆς σκηνῆς ἐφαίνοντο . Μένανδρος Θεοφορουμένῃ καὶ Κεκρυφάλῳ . αἱρεῖ . καταλαμβάνει . ὀφθαλμοῖς χρῆσθαι | ||
τῷ βʹ τῶν Ἠθικῶν καὶ Μένανδρος Κεκρυφάλῳ καὶ Πλοκίῳ καὶ Θεοφορουμένῃ . σημείωσαι περὶ χρυσοῦ ἑψήσεως . βλακικά . εὐήθη |
, τὴν δὲ περιουσίαν πένης . Εὔπολις μὲν οὖν ἐν Πόλεσι διὰ τὴν χροιὰν πύξινον αὐτὸν καλεῖ , Ἀριστοφάνης δ | ||
ἡ Τῆνος , θηριώδης δοκεῖ εἶναι . δηλοῖ καὶ Εὔπολις Πόλεσι Τῆνος αὕτη , πολλοὺς ἔχουσα σκορπίους . Καλλίστρατος δὲ |
καὶ Θεόκριτος ὀλίγον κοῦρον . τοὺς δ ' ἄμυδις : Δηίοχος τοὺς μὲν Δολίονας οὐκ ὀνομάζει , τὸν δὲ Κύζικόν | ||
, θαυμαστικῶς . πέδησεν : κατέσχεν . πολεῖς : μνημονεύει Δηίοχος τῶν ἀναιρεθέντων , ὥς φησι Σοφόκλειος . Τηλεκλῆα ἠδὲ |
ὡς μηδενὸς ἐν Σαμοθρᾴκῃ μυστικοῦ λόγου περὶ Καβείρων λεγομένου , παρατίθησιν ὁμοίως καὶ Στησιμβρότου τοῦ Θασίου δόξαν , ὡς τὰ | ||
οὗ μέσον κατὰ τὸν χρόνον ἅμα καὶ τὴν ἀντακολούθησιν . παρατίθησιν δὲ τούτου καὶ ἐναργῆ παραδείγματα , ἃ διὰ τὸ |
Θευδᾶς περισπᾶται , ὡς Μητρᾶς Ζηνᾶς Πυθᾶς : τὸ δὲ Κερκιδᾶς ἀπὸ συναλοιφῆς . Τὰ εἰς ΑΣ ἐκτεταμένον ἔχοντα τὸ | ||
: οἱ δὲ τὸ πνεῦμα συγκρατήσαντα , ὧν ἐστι καὶ Κερκιδᾶς ὁ Μεγαλοπολίτης [ ἢ Κρής ] , λέγων ἐν |
ἀγῇ : τῷ αἰγιαλῷ , ἔνθα τὰ κύματα περιάγνυται . Σουίδας δὲ ἐν Θεσσαλικοῖς φησιν Ἰξίονος υἱὸν εἶναι Χείρωνα ὥσπερ | ||
: μέμνηται αὐτοῦ καὶ Κτησίας ἐν τῶι α Περιόδων καὶ Σουίδας ἐν β περὶ τοὺς λεγομένους Μάκρωνας : ἀκριβέστερον δὲ |
“ ἐνηλύσια : εὐκίνητα . καὶ ἤλυσιν τὴν ἔλευσιν . Αἰσχύλος ἐν Ἀργείοις : Καπανέως μοι καταλείπεται ˈ † λοιποῖς | ||
. . . , . : ὑδρηλοὺς πίθους καὶ οἰνηροὺς Αἰσχύλος Καβείροις . . Συμποσ . προβλήμ . , : |
τοῦ ἔθους Κρατῖνος μὲν ἐν Δηλιάσιν , Φερεκράτης δὲ ἐν Ἐπιλήσμονι . Γ ] ἀντὶ τοῦ ἐργάται , ὡς ἐν | ||
ἔχει . Γ [ εἶχεν , ] Γ Φερεκράτης ἐν Ἐπιλήσμονι κἂν μὲν σιωπῶ , † φέρεται † πνίγεται καί |
δρᾷ καὶ ἐν Ἀχαρνεῦσι καὶ Λυσιστράτῃ κἀν τῆς Εἰρήνης τῷ δράματι . οὗ καὶ τὴν δοκοῦσαν αἰσχρορρημοσύνην τῶν λέξεων ὡς | ||
Ἀλθαία , τοῦτον τὸν λόγον Φρύνιχος ὁ Πολυφράδμονος πρῶτος ἐν δράματι ἔδειξε Πλευρωνίαις : κρυερὸν γὰρ οὐκ ἤλυξεν μόρον , |
, ἔθνος Ἰλλυρίας , οἱ αὐτοὶ τοῖς Ἐγχελέαις , ὡς Μνασέας ἐν γʹ τῶν Περιηγήσεων . : Οὐ μόνος δὲ | ||
Διὸς ἱερόν , ἢ ὡς ἀνειμένον τῷ Ποσειδῶνι , ὡς Μνασέας φησίν . ἀποροῦσιν ἐνταῦθα πῶς δοτικὴν λέγων τὸ ἀνθρώποις |
παίγνιον , ὁ ξύλινος νοῦς : αἴτιος ὁ γράψας Αἴτια Καλλίμαχος . Καλλίμαχος τὸ κάθαρμα , τὸ παίγνιον , ὁ | ||
κατὰ συγκοπήν . . . . ἀμπρεύω : ὁ μὲν Καλλίμαχος κυρίως ἐπὶ τοῦ ἕλκειν ἔλαβε τὴν λέξιν : ἀμπρὸν |
ἄλλων , κάθηνται δι ' ἡμέρας τιτᾶνας καὶ κορύβαντας καὶ σατύρους καὶ βουκόλους ὁρῶντες . καὶ ὀρχοῦνταί γε ταῦτα οἱ | ||
φησὶν ἐν Αἰθιοπίᾳ , μεμνῆσθαι χρὴ τοῦ λόγου τούτου . σατύρους δὲ εἶναί τε καὶ ἐρωτικῶν ἅπτεσθαι μὴ ἀπιστῶμεν : |
; ἐκφυγοῦσα δ ' ἣν εἶχεν νόσον οὐκ ἔσχε τοὺς ῥηθέντας ἀναθέσθαι λόγους . εἰ τὰς ἀληθείας ἁπλῶς τίς σοι | ||
τιθέντες ἐν ταῖς κωμωιδίαις τοῖς παλαιοτέροις εἰρημένους διέσυρον ὡς κακῶς ῥηθέντας , καὶ τὰς παραβάσεις παρηιτήσαντο διὰ τὸ τοὺς χοροὺς |
' αὐτοῦ δυνάμενος ἢ τοὺς ὑπολοίπους εὐμενεστέρους ἕξων διὰ τοὺς ἀναιρουμένους ; ἀλλὰ Ῥέννιος μὲν ἐψεύσατο τοῖς ἐπιτρίβουσιν ἐς τὸν | ||
, τοῖς δ ' ἑτέροις εἶπεν ὅτι βάλλειν δεήσοι † ἀναιρουμένους † ταῖς βώλοις . ἐπεὶ δὲ παρεσκευασμένοι οὕτως ἔστησαν |
ὁ Ἡρακλῆς τῷ ἐμῷ πατρὶ Δασκύλῳ ὑπέταξεν ὁμοῦ Μυσοὺς καὶ Φρύγας . τινὲς γράφουσι Μυγδόνας , ἵνα ᾖ : ὁμοῦ | ||
βασιλεύσας ἠθέλησε εἰδέναι οἵτινες γενοίατο πρῶτοι , ἀπὸ τούτου νομίζουσι Φρύγας προτέρους γενέσθαι ἑωυτῶν , τῶν δὲ ἄλλων ἑωυτούς . |
: ἀράσαντο δὲ πάμπαν ἐσλὰ τῷ γαμβρῷ . Κρατῖνος ἐν Διονυσαλεξάνδρῳ : στολὴν δὲ δὴ τίν ' εἶχεν ; τοῦτό | ||
. * . Ἄνηστις : ὁ ἄσιτος : Κρατῖνος ἐν Διονυσαλεξάνδρῳ : φοιτᾷς ἐπὶ δεῖπνον ἄνηστις : καὶ Αἰσχύλος ἐν |
; ἰαιβοῖ αἰβοῖ . τάδε μ ' ἀρέσκει : βάλλε κημούς . οὐκ ἄπει ; ποῦ ' στ ' ἠλιαστής | ||
γοῦν [ γὰρ ] ” καλούμενοι “ ἀπορρίπτει . βάλλε κημούς : ⌈ βάλλε Γ ἐς κόρακας τὰ δικαστικὰ σκεύη |
Περὶ κατηγορημάτων , Περὶ ἀμφιβολιῶν , Ἐπιστολάς . Χρύσιππος Ἀπολλωνίου Σολεύς , ἢ Ταρσεὺς ὡς Ἀλέξανδρος ἐν Διαδοχαῖς , μαθητὴς | ||
ὕστερον μαινόμενος . Σόλοι , πόλις Κιλικίας . Τὸ ἐθνικὸν Σολεύς . Ἔστι δὲ καὶ πόλις Κύπρου Σόλοι , καὶ |
Κρητῶν λόγοι . Ἐγένετο καὶ Ἀθήνησιν ἀνὴρ Ἐλευσίνιος , ὄνομα Μελησαγόρας : οὗτος οὐ τέχνην μαθών , ἀλλ ' ἐκ | ||
Μελησαγόρας λέγει . . [ ἐπ ' Εὐρυγύῃ ἀγών ] Μελησαγόρας τὸν Ἀνδρόγεων Εὐρυγύην εἰρῆσθαί φησι τὸν Μίνωος , ἐφ |
ὁ δὲ νοῦς πέπαικται εἰς τραγῳδίαν : ὁ γὰρ χαρακτὴρ τραγικὸς , ὡς ἐν Ὀρέστῃ [ ] ἀναβοάσομαι πατρὶ Ταντάλῳ | ||
Σωτίων τε καὶ Ἀγαθοσθένης οἱ φιλόσοφοι , καὶ Εὐριπίδης ὁ τραγικὸς οὑτωσὶ λέγων : ἃν ὑγραίνει καλλιστεύων ὁ ξανθὰν χαίταν |
ἀληθείας ἀποπεπτώκασιν . φόριμος γὰρ ἡ ἀνθρώπου φύσις πολλῶν διαστρόφων δοξασμάτων , ὅταν μὴ ταῖς κοιναῖς ἐννοίαις ὀρθῶς ἕπηται . | ||
τῆς ἀντιλογικῆς καινοτομίας , ἀτὰρ δὴ καὶ τὴν ἐναντίωσιν τῶν δοξασμάτων καταπληγείη ἂν εἰκότως , εἰ τῆς ὅλης ὑποθέσεως φαινομένης |
βασιλεὺς ἀτιμάσῃ , κεραμέοις χρῆται . Χοιρίλος δ ' ὁ ἐποποιός φησι : χερσὶν ὄλβον ἔχω κύλικος τρύφος ἀμφὶς ἐαγός | ||
καὶ Φερεκύδης καὶ Νίκανδρος ἐν δευτέρωι Αἰτωλικῶν καὶ Θεόπομπος ὁ ἐποποιός . : περὶ δὲ τοῦ δέρους ὅτι ἦν χρυσοῦν |
πολλοὺς δεσπότας ἑαυτοῦ ποιεῖ . ιϚʹ . τῷ αὐτῷ . Μάγους οἴει δεῖν ὀνομάζειν τοὺς ἀπὸ Πυθαγόρου φιλοσόφους , ὧδέ | ||
θεῖοί τε καὶ δίκαιοι . ιζʹ . τῷ αὐτῷ . Μάγους ὀνομάζουσι τοὺς θείους οἱ Πέρσαι . μάγος οὖν ὁ |
καὶ παρὰ Φρυνίχῳ ἴδριδες . οὕτως εὗρον [ σχόλιον ἐν Ὑπομνήματι Ἰλιάδος ] , . , . . . Ἀϊδρεία | ||
' αὐτοῦ τὸ ὄρος Ἄτλας ἐκλήθη . οὕτως Λυκόφρονος ἐν Ὑπομνήματι . σημαίνει δὲ καὶ τὸν θεόν , οἷον : |
δὲ δεξαμένους ἐπήλυδας [ ἀνθρώπους ] , δι ' ἐκείνων δυναστεῦσαι : ὅθεν [ οὐδ ' ἀρχηγέτας ] νομισθῆναι ὅπερ | ||
Πηνελόπης πατρὸς υἱεῖς γενέσθαι δύο , Ἀλυζέα καὶ Λευκάδιον , δυναστεῦσαι δ ' ἐν τῆι Ἀκαρνανίαι τούτους μετὰ τοῦ πατρός |
ἐνδόξων τε καὶ πλουσίων , διαβληθέντας αὐτῷ ὡς ἀπαρεσκομένους καὶ σκώπτοντας αὐτοῦ τὸν βίον . ἠγάγετο δὲ γυναῖκα τὴν εὐγενεστάτην | ||
μὲν τὸν Διόνυσον , ὡραίαν δὲ τὴν Ἀριάδνην , οὐ σκώπτοντας δὲ ἀλλ ' ἀληθινῶς τοῖς στόμασι φιλοῦντας , πάντες |
οὐκ ἔδοξαν ἄθεοι , ἐπιστήσαντες περὶ θεοῦ . ὁ μὲν Εὐριπίδης ἐπὶ μὲν τῶν κατὰ κοινὴν πρόληψιν ἀνεπιστημόνως ὀνομαζομένων θεῶν | ||
τοῦ παρακολουθοῦντος τὸ ὀρρωδεῖν εἴρηται ἐπὶ τοῦ εὐλαβεῖσθαι . καὶ Εὐριπίδης τὸν Περσέα λέγοντα εἰσάγει : τὰς γὰρ συμφορὰς τῶν |
αἰτίαν οὐ καθαροὺς ὄντας ἱερῶσθαι . σημαίνει γὰρ τὸ ἱεροὺς νενομίσθαι καὶ οἷον καθιερῶσθαι . ἰλλός : πλάγιος , διεστραμμένος | ||
γινόμενοι . διὰ δὲ τὴν ὑπερβολὴν τῆς ἀρετῆς Διὸς υἱοὺς νενομίσθαι , καὶ ἐξ ἀνθρώπων μεταστάντας τιμῶν τυχεῖν ἀθανάτων . |
καθ ' ὁμοιωματικὴν σημασίαν . ὀξύνονται δὲ ταῦτα : Τυρσηνός Ἀβυδηνός . τὸ δὲ πανσέληνος σύνθετον , ὥσπερ καὶ τὸ | ||
ἐθνικὰ διὰ τοῦ η γράφονται : Αἰδεσηνός : Σαρακηνός : Ἀβυδηνός : Δαμασκηνός : Περγαμηνός : Λαμψακηνός : οἷς ὅμοιον |
Ἀριστοφάνους εἰπόντος ἐν Ἀχαρνεῦσιν . Εὐριπίδης μὲν γὰρ εἴρηκεν ἐν Αὐτολύκῳ σατυρικῷ τοὺς ὄνους τοὺς λαρκαγωγοὺς οἴσειν ἐξ ὄρους ξύλα | ||
πλαταμώδεσιν ἀπολυόμεναι μεταχωροῦσι . τὰς δὲ κνίδας ὁ Εὔπολις ἐν Αὐτολύκῳ ἀκαλήφας ὀνομάζει ἔτι τε Ἀριστοφάνης ἐν Φοινίσσαις οὕτως : |
Αἴμῳ ὄρει ἐστὶ , Φερεκύδης φησὶ , περὶ τῆς ἁρπαγῆς ἱστορῶν τῆς Ὠρειθυίας . . . . . : Περὶ | ||
. : Ἡσίοδος δέ μοι δοκεῖ πρῶτον γενέσθαι τὸ Χάος ἱστορῶν . . . τὴν δὲ Γῆν πρώτην ἐκεῖθεν παράγειν |
περὶ δειλίας ἐπὶ τὸν Ἐπειόν . . . . . Δίκτυς : ἱστορικός . ἔγραψεν Ἐφημερίδα Τρωικοῦ διακόσμου . οὗτος | ||
Ἰλιακῆς ὑποθέσεως . . . . , . . : Δίκτυς ὁ ἐκ τῆς Κρήτης ὑπεμνημάτισε μετὰ ἀληθείας τὰ προγεγραμμένα |
ὁ τοῦ Ἀχιλλέως υἱὸς ἀναιρεῖ : ἡ δὲ ἱστορία παρὰ Ἀκουσιλάωι . . ξ Ἐρεχθεὺς ὁ τῶν Ἀθηναίων βασιλεὺς ἴσχει | ||
νάκος ἔπλευσαν ἐν τῆι Ἀργοῖ . ἡ δὲ ἱστορία παρὰ Ἀκουσιλάωι . . ρ Πτερελάου παῖδες Ἴθακος καὶ Νήριτος ἀπὸ |
' Ἱερωνύμου : οὗτος ὁ Ἱερώνυμος μελῶν ἐστι ποιητὴς καὶ τραγῳδοποιὸς ἀνώμαλος καὶ ἀνοικονόμητος , διὰ τὸ ἄγαν ἐμπαθεῖς γράφειν | ||
τραγῳδὸς λέγεται ὁ χορευτὴς καὶ ὑποκριτής , κωμῳδοποιὸς δὲ καὶ τραγῳδοποιὸς οἱ ποιηταί . ἐνίοτε δὲ συγχέουσι τὴν διαφοράν . |
' ἔρωτος ἀφίησι τὸ ξίφος : τὰ παραπλήσια τούτοις καὶ Ἴβυκος ὁ Ῥηγῖνος ἐν διθυράμβῳ φησίν : τὴν κατάρρυτον καὶ | ||
Ἴβυκος , ὁ μὲν ἐποίησεν ὡς Ἐρεχθέως εἴη Σικυών , Ἴβυκος δὲ εἶναι Πέλοπός φησιν αὐτόν . Σικυῶνος δὲ γίνεται |
τις ἐπαίνει . . . . : Ἵππυς δὲ ὁ Ῥηγῖνος [ περὶ τῶν λεγομένων τόπων φθείρειν τὰ ἐμπίπτοντα ] | ||
ὕδωρ . . . . Ἀρκάς : Ἵππυς δὲ ὁ Ῥηγῖνος λέγεται πρῶτος καλέσαι Προσελήνους τοὺς Ἀρκάδας , καὶ τὸ |
ὁ περὶ τὰ στομώματα ἐπαινούμενος ἐξάγεται ” . τούτους Ὅμηρος Ἁλιζῶνάς φησιν ἐν τῷ μετὰ τοὺς Παφλαγόνας καταλόγῳ αὐτὰρ Ἁλιζώνων | ||
ὁ περὶ τὰ στομώματα ἐπαινούμενος ἐξάγεται ” . τούτους Ὅμηρος Ἁλιζῶνάς φησιν ἐν τῷ μετὰ τοὺς Παφλαγόνας καταλόγῳ αὐτὰρ Ἁλιζώνων |
Γλωσσῶν καὶ Ὀνομάτων ἐπιμηλίς , φησίν , ἀπίου γένος . Ἀνδροτίων δ ' ἐν τῷ περὶ Γεωργικῶν φωκίδας φησὶν εἶδος | ||
ἴηι [ πόλεις . ἀφηγοῦνται ] ταῦτα [ ] ? Ἀνδροτίων / ὃς καὶ τοτ ? [ ' εἶπε καὶ |
τοῦ α Φλιάσιος . καὶ Τίμων ὁ περὶ σίλλων γεγραφὼς Φλιάσιος ἐχρημάτιζε . τὸ θηλυκὸν Φλιουντία καὶ Φλιουντίς . Φλυγόνιον | ||
Ἀθηναῖον ἀλλὰ Φιλάσιον εἶναι : εἰ δὲ καὶ τὸ ἀνέκαθεν Φλιάσιος ἦν , ἀλλὰ πλὴν Ἴστρου παρ ' οὐδένι ἑτέρῳ |
ἀντὶ τοῦ καὶ Φρύγας ] , ἵνα ᾖ , ὁμοῦ Μυσοὺς καὶ Μυγδόνας ὑπέταξε τῷ πατρί μου . Ὅτι δὲ | ||
τραγικοὶ συγχέοντες τὰ ἔθνη , καθάπερ τοὺς Τρῶας καὶ τοὺς Μυσοὺς καὶ τοὺς Λυδοὺς Φρύγας προσαγορεύουσιν , οὕτω καὶ τοὺς |
λεγομένων Μοισῶν . Ταῦτα μὲν οὕτω λέγεται . τοὺς δὲ Μαριανδυνοὺς καὶ τοὺς Καύκωνας οὐχ ὁμοίως ἅπαντες λέγουσι : τὴν | ||
Θήβης πεδίου καὶ Λέλεγας : Παμφύλους δὲ καὶ Βιθυνοὺς καὶ Μαριανδυνοὺς καὶ Πισίδας καὶ Χάλυβας καὶ Μιλύας καὶ Καππάδοκας μηδ |
Φαρκαδόνα διὰ τοῦ α φησίν . ὁ πολίτης Φαρκηδόνιος ὡς Χαλκηδόνιος . καὶ Φαρκηδονίς καὶ Φαρκηνίς . Φαρμακοῦσσαι , δύο | ||
Σπεύσιππος καὶ ἕτερος , ἰατρὸς Ἡροφίλειος Ἀλεξανδρεύς . Ξενοκράτης Ἀγαθήνορος Χαλκηδόνιος : οὗτος ἐκ νέου Πλάτωνος ἤκουσεν , ἀλλὰ καὶ |
Κλείτων , καλοὶ οὓς ποιεῖς δρομέας τε καὶ παλαιστὰς καὶ πύκτας καὶ παγκρατιαστάς , ὁρῶ τε καὶ οἶδα : ὃ | ||
τῶν φίλων κατηρίθμησεν . Ὅτι ὁ Σόλων ἡγεῖτο τοὺς μὲν πύκτας καὶ σταδιεῖς καὶ τοὺς ἄλλους ἀθλητὰς μηδὲν ἀξιόλογον συμβάλλεσθαι |
. καὶ ἀμβροσίαν δὲ ἄνθος τι ἀναγράφει ὁ Καρύστιος ἐν Ἱστορικοῖς Ὑπομνήμασι λέγων οὕτως : Νίκανδρός φησιν ἐξ ἀνδριάντος τῆς | ||
τῆς ἰδίας βασιλείας ἀπελαύνων , ὡς ὁ Καρύστιός φησιν ἐν Ἱστορικοῖς Ὑπομνήμασιν , ἀλλὰ καὶ Ἀθηναῖοι . Ἄλεξις γοῦν ἐν |
οὖν ἀνὴρ φιλόσοφος καὶ γραμμάτων οὐκ ἄπειρος ἱστορικῶν Φανίας ὁ Λέσβιος εἴρηκε . : Θουκυδίδης μὲν οὖν καὶ Χάρων ὁ | ||
πηκτίδι τὸν βάρβιτον : τόν ῥα Τέρπανδρός ποθ ' ὁ Λέσβιος εὗρε πρῶτος ἐν δείπνοισι Λυδῶν ψαλμὸν ἀντίφθογγον ὑψηλᾶς ἀκούων |
χρυσῷ , οὗ αὐτὸς βασιλεὺς πίνει . τοσαῦτα εἰπὼν ὁ Πλούταρχος καὶ ὑπὸ πάντων κροταλισθεὶς ᾔτησε φιάλην , ἀφ ' | ||
παλαιῶν Ξενοκράτης καὶ Σπεύσιππος , τῶν δὲ νεωτέρων Ἰάμβλιχος καὶ Πλούταρχος : οἱ δὲ μέχρι μόνης τῆς λογικῆς , ὡς |
πρὸς Λυσικράτην . κράστις ἐστὶν ἡ πόα , ὡς καὶ Ἀριστοφάνης . . . . , . , . Συνηγορία | ||
καὶ Σιμωνίδης : κἠλειφόμην μύροισι καὶ θυώμασι καὶ βακκάρι . Ἀριστοφάνης δ ' ἐν Θεσμοφοριαζούσαις : ὦ Ζεῦ πολυτίμηθ ' |
ὦνδρες δικασταί , τῆι παροιμίηι τρύχω , πέπονθα ? πρὸς Θάλητος ὄσσα κἠμ πίσσηι μῦς ? : πὺξ ἐπλήγην , | ||
ἀλαζονευσαμένους , ὁ δὲ Σπαρτιάτης Λυκοῦργος , ὡς ἂν ζηλωτὴς Θάλητος τοῦ Κρητὸς γενόμενος , τὸν αὐτὸν τοῖς Σπαρτιάταις νόμον |
: ὁ δὲ ἕβδομος δίμετρος καταληκτικός : ὡς ἐκεῖνα τοῦ Ἀνακρέοντος ὁ μὲν θέλων μάχεσθαι , πάρεστι γὰρ , μαχέσθω | ||
ἀκαταλήκτων δὲ τὸ τετράμετρόν ἐστιν ἔνδοξον , οἷον τουτὶ τὸ Ἀνακρέοντος κλῦθί μευ γέροντος εὐέθειρα χρυσόπεπλε κούρα . Τὰ μὲν |
ψυχῆς ἀνάγων τις ἐπὶ τὰ πάθη καὶ τὰς αἰσθήσεις , μνημονεύων τῶν ἐν ἀρχῇ ῥηθέντων , ἱκανῶς κατόψεται τοῖς τύποις | ||
καὶ τὰ λοιπά . ἐν δὲ Δὶς πενθοῦντι Ζωπύρας τινὸς μνημονεύων φησί : καὶ Ζωπύρα , οἰνηρὸν ἀγγεῖον . Ἀντιφάνης |
τὰ κάλλαια , οὕτω τοι καὶ οὗτος ὑπὸ τῇ δέρῃ ἠρτημένους πλοκάμους ἔχει . ἁρπάζει δὲ ἄρα τοῖνδε τοῖν κριοῖν | ||
πλουσιώτερα κακὰ διεξιέναι ; λίθους Ἐρυθραίας κατὰ τῶν λοβῶν πολυτάλαντον ἠρτημένους βρῖθος ἢ τοὺς περὶ καρποῖς καὶ βραχίοσι δράκοντας , |
. ἤδη μέντοι πάλιν ὁ Ἵππαρχος ἤλεγξεν ἀπό τε τῶν Χαλδαϊκῶν καὶ τῶν καθ ' ἑαυτὸν τηρήσεων ἐπιλογιζόμενος μὴ ἔχοντα | ||
' ἀρχῆς ἑκάστῳ διδόντες τῶν ἀστέρων ἀκολούθως τῇ τάξει τῶν Χαλδαϊκῶν ὁρίων . ταῦτα μὲν οὖν πιθανὸν μόνον καὶ οὐ |
. τοὺς μὲν δὴ γείτονας καὶ προσοίκους καὶ συνοίκους καὶ παροικοῦντας καὶ προσοικοῦντας , τάχα δὲ καὶ παροίκους καὶ ἀγχιθύρους | ||
Αἰθίοπας ἐσχάτους τῶν ἄλλων τῶν ἐν τῇ ἑτέρᾳ εὐκράτῳ , παροικοῦντας τὸν αὐτὸν τοῦτον ὠκεανόν : διττοὺς δὲ εἶναι καὶ |
. . . . . . . . οὐχὶ καὶ Ἐπιγένης ἐν τῶι Περὶ τῆς Ὀρφέως ποιήσεως τὰ ἰδιάζοντα παρ | ||
Πελίου μὲν ἆθλον , Κάστορος δ ' ἔργον ποδῶν . Ἐπιγένης μὲν οὖν ἀκούει τὸ ἄμφωτον ποτήριον , εἰς ὃ |
τελευταῖον ἄρξαντα Περγάμου , ὃς κατελύθη ὑπὸ Ῥωμαίων , ᾧ προσφωνεῖ λέγων οὕτως : Τευθρανίδης , ὦ κλῆρον ἀεὶ πατρώιον | ||
τὰ πράγματα ἐν Σικελίᾳ . τοῦ δὲ Ἀράτου , ᾧ προσφωνεῖ , καὶ ἐν τοῖς Θαλυσίοις [ καὶ ἀλλαχόθι ] |