| καὶ σοῦ αὐξηθεῖσαι ; . . : Τρύφων συγκατατιθέμενος τῷ Ἰξίωνί φησι τὴν σφέ ἀντωνυμίαν κατ ' ἐπένθεσιν τοῦ ω | ||
| οὗτοι ἐλάσσονες τῶν τελείων . Αἰσχύλος γοῦν κατὰ μεταφορὰν ἐν Ἰξίωνί φησι : τὸν δ ' ἡμίοπον ˈ καὶ τὸν |
| συγκοπῇ τοῦ ε ἐρώοντο . Αὐξάνει δὲ χρονικῶς κατ ' ἐπένθεσιν τοῦ ρʹ , ὥσπερ καὶ τὸ ἔρδω τὸ πράττω | ||
| δέ σοι χάριν ὁμολογεῖν : ἵνα τὸ μεταξὺ κατ ' ἐπένθεσιν γένηται : τουτέστι πλέον ἢ ἐγὼ δύνασθαι . ὁ |
| Ἰσθμοῖ , πολλαχόθι , οὐδαμόθι , ὁτὲ δὲ κατὰ τὴν δοτικὴν μόνην , οἷον Ἀθήνῃσι , Θήβῃσι καὶ ὡς ἐπὶ | ||
| γραμματικοί , τὴν ἀπὸ τῆς ὀρθῆς ἐπὶ τὴν γενικὴν καὶ δοτικὴν ἑτερότητα . Ἰστέον δὲ ὅτι τινὲς τὰ παρώνυμα μέσα |
| ἀκολουθίας , οὐσίαν τε μόνον δηλοῦσιν . Ὁριστέον οὖν τὴν ἀντωνυμίαν ὧδε : λέξιν ἀντ ' ὀνόματος προσώπων ὡρισμένων παραστατικήν | ||
| , καὶ τὸ ῥῆμα συνυπακουόμενον ἔχον τὸ ὄνομα ἢ τὴν ἀντωνυμίαν ἢ τὸ ἀπαρέμφατον λόγος ἐστίν . εἰ δὲ τοῦτο |
| γενικὴ καὶ οὐ ποιεῖ τροπῇ τοῦ ος εἰς α τὴν αἰτιατικήν : οὐδὲ γὰρ λέγομεν ἅρματα καὶ βήματα τὴν αἰτιατικὴν | ||
| ὑπομένω , μετὰ γενικῆς : ἐνταῦθα δὲ ὁ Ἀριστοφάνης πρὸς αἰτιατικήν . σημείωσαι τὸ ἀνέχομαι καὶ μετὰ αἰτιατικῆς . κἀφ |
| . . , : Ἁλαὶ Ἀραφηνίδες καὶ Ἁλαὶ Αἰξωνίδες . Τρύφων ἐν παρωνύμοις ‚ Ἁλαῖος τρισυλλάβως καὶ Ἁλαιαῖος τετρασυλλάβως . | ||
| περιπατεῖν Τρύφωνα : καὶ ἔτι ἐπὶ προστακτικῆς ἐγκλίσεως , περιπατείτω Τρύφων , εἴποι ἂν προσέταξε περιπατεῖν Τρύφωνα . Ἔνθεν μοι |
| ἄρθρον , καὶ ἐπὶ τοῦ τούτου . καὶ κατ ' ἐπέκτασιν λέγεται . τούς ἐπὶ τοῦ ἄρθρου “ τοὺς μὲν | ||
| τὸ ὕπαι βαρύνεται : λέγεται δὲ καὶ ὕπαιθα κατ ' ἐπέκτασιν τῆς θα συλλαβῆς : σημειωτέον δὲ ὅτι τὰ μὲν |
| ἴσασιν ἥ τίς ποτ ' ἐστὶν οὐδὲ δύνανται , πᾶσαν εἰρωνείαν ἀφείς , ὡς πέφυκα , διαλέξομαι . ὃν δὲ | ||
| πάντα ἄνθρωπον ἔχων . χαλεπώτερον . καὶ τοῦτο κατ ' εἰρωνείαν φησὶν ἢ κατ ' ἀντίφρασιν . ἀδύνατον . ὁ |
| . ἐκ δὲ τοῦ ὀΐω ὀϊστός καὶ ἀνώϊστος κατ ' ἔκτασιν . ἢ ἐκ τοῦ ὤϊσμαι ὤϊσαι ὠϊστί καὶ ἀνωϊστί | ||
| μὲν βραχύ , ἀποκοπή ἐστιν , ἐὰν δὲ κατ ' ἔκτασιν , ἀπὸ τοῦ ἱστῶ ἵστα , ὡς βόα . |
| ἡ κτητικὴ ἔγκειται , οὐδὲν κωλύει καὶ πᾶσαν γενικὴν παντὸς πτωτικοῦ ἐπὶ κτῆμα φερομένην κτητικὴν καλεῖν ἀντὶ γενικῆς . καθὸ | ||
| οἷον ὁ μὲν λέγων οὕτως ταχὺ περιπατεῖ κατηγορεῖ τάχα τινὸς πτωτικοῦ ταχέος , ὡς εἰ μειράκιον περιπατεῖ , καὶ εἰ |
| ἑσπέραν : ἢ ἀριθμόν , μειδιόων βλοσυροῖσι προσώπασιν : ἢ πτῶσιν , Πατροκλῆος δειλοῖο καὶ Σαρπήδοντος ἑταῖρον , ἀντὶ τοῦ | ||
| . γέ τοι ἔστι , μεταλαμβάνοντα ἐπὶ τρίτου προσώπου γενικὴν πτῶσιν , φάναι ὁ πατὴρ ὁ ἐκείνου , ὁ φίλος |
| Αἴαντι Αἴαντα , Λάχητι Λάχητα . Καλῶς εἶπεν εἰς ι ἐκφωνούμενον λήγουσα , ἐπειδὴ ἐὰν εὑρεθῇ τὸ ι ἀνεκφώνητον , | ||
| , βοΐ βόε . Καλῶς προσέθηκεν ὁ τεχνικός εἰς ι ἐκφωνούμενον λήγουσα : ἐμάθομεν γὰρ ὅτι εὑρίσκεται τὸ ι ἀνεκφώνητον |
| σεσημειωμένων , ὅτι τὰ εἰς ΟΣ λήγοντα μονοσύλλαβα κατὰ τὴν γενικὴν , τὰ μὲν ὀξύτονα , ἐὰν διὰ συμφώνων κλίνοιντο | ||
| αἱ πτώσεις : ὀρθὴν γὰρ καὶ αἰτιατικὴν ὁμοῦ λέγομεν καὶ γενικὴν καὶ δοτικὴν πάλιν ὁμοῦ . Καὶ ἄξιόν ἐστι ζητῆσαι |
| ὅτι ἐνταῦθα οὐ συναιρεῖται ὡς Λητόϊ Λητοῖ , ἐπειδὴ οὐδέποτε δοτικὴ ἑνικῶν μονοσύλλαβος ἐκφωνεῖ τὸ ι , οἷον τῷ νῷ | ||
| : τοῖς σωλῆσι , τοῖς ποιμέσιν . Ἰστέον ὅτι ἡ δοτικὴ τῶν πληθυντικῶν ἀπὸ τῆς δοτικῆς τῶν ἑνικῶν γίνεται ἐνταῦθα |
| . Γ εἰς μακαρίαν ] εἰς ὄλεθρον , κατ ' εὐφημισμόν . φθόρε ] ὄλεθρε , φθοροποιέ . μέντοι ] | ||
| ἐπέραινον , συνουσιαζόμην . . ἀντὶ τοῦ ἐγάμουν κατ ' εὐφημισμόν . Θ . ἐπίττων : Τουτέστιν ἐφίλουν , ἐμιγνύμην |
| εἰς ὀχετὸν ἄτας ἵζοισαν ἑὰν πόλιν . Νεῖσθαι κατ ' ἀμαξιτὸν ] * Τοῦτο λέγει διὰ τὴν εἰς τοσοῦτον παρέκβασιν | ||
| Ἀόος ἀκμᾷ ἔγχεος ζακότοιο . καὶ ταῦτα μὲν παλαιότεροι ὁδὸν ἀμαξιτὸν εὗρον : ἕπομαι δὲ καὶ αὐτὸς ἔχων μελέταν : |
| . Τὸν Μενέλεων . Εἴρηται ὅτι πᾶσα εὐθεῖα εἰς ς λήγουσα , ὅταν ἔχῃ τὴν αἰτιατικὴν ἰσοσύλλαβον μετὰ τῶν αὐτῶν | ||
| καὶ βέλεε : ἡ δὲ εἰς α καὶ εἰς ω λήγουσα , ἐφ ' ἧς ἂν ἔχῃ συλλαβῆς ἡ γενικὴ |
| , ὥστε ἀντιγράφεσθαι ταῦτα : Δημοσθένης ἐν τῷ κατ ' Ἀνδροτίωνος καὶ Αἰσχίνης ἐν τῷ κατὰ Κτησιφῶντος . διττοὶ δὲ | ||
| . . Ἀρχιδάμειος πόλεμος : Λυσΐας ἐν τῶι Κατ ' Ἀνδροτίωνος καὶ Δείναρχος Κατὰ Πυθέου ξενίας . τὰ πρῶτα δέκα |
| γραμμὴ ἡ εὐθεῖα οὑτωσὶ καὶ ποσόν . Εἰ γὰρ τὴν εὐθεῖαν οὐ ποσὸν μόνον , τί κωλύει καὶ τὴν πεπερασμένην | ||
| ὀπίσω ὁδόν , ὡς δὲ Πτολεμαῖος ὁ Λάγου , ἄλλην εὐθεῖαν ὡς ἐπὶ Μέμφιν . Εἰς Μέμφιν δὲ αὐτῷ πρεσβεῖαί |
| ὀνομάτων : ἐμεῖο γὰρ καὶ ἐμεῦ , οὐχ ὡς ἡ Ἀτρείδεω καὶ ἡ Ἀτρείδαο ἢ καλοῖο . . Καθὼς πρόκειται | ||
| εὐθείας Ἀσίου ἡ γενικὴ γίνεται , Ἰωνικῶς Ἀσίεω , ὡς Ἀτρείδεω , καὶ κατὰ κρᾶσιν Ἀσίω . ἢ κατὰ συγκοπήν |
| ὡς προείρηται : εἰ οὖν ταῦτα εἰς φωνῆεν ἔχουσι τὴν κλητικὴν καταλήγουσαν , ὦ Ἐρετριεῦ γὰρ καὶ ὦ Πειραιεῦ καὶ | ||
| τρίτοις προσώποις σύνταξιν ποιουμένων , καὶ εἰ ἀπεμφαῖνον τὸ τὴν κλητικὴν ὄνομα μὴ παραδέχεσθαι , ἀπεμφαῖνον ἄρα καὶ τὸ τῆς |
| γενικὴ ἰσοσυλλαβοῦσα τῇ εὐθείᾳ τὴν δοτικὴν ἔχει εἰς ι ἀνεκφώνητον λήγουσαν μετὰ τοῦ φωνήεντος τῆς εὐθείας ἢ μείζονος ἀντιστοίχου . | ||
| τὴν παραλήγουσαν , οἷον Ἀτρείδεω Πριαμίδεω , ἢ συστέλλει τὴν λήγουσαν καὶ ἐκτείνει τὴν παραλήγουσαν , οἷον καλοῖο σοφοῖο Πριάμοιο |
| Ὀλυμπιάδος γαστέρα ἐσφραγίσθαι λέοντος εἰκόνι . ἐλέγετο δὲ κατ ' ἐξοχὴν πόλις καὶ πολῖται ἐξ αὐτοῦ , ὡς ἄστυ αἱ | ||
| τὸ ἄρθρον ἀπηνέγκατο ὁ ποιητής , ἀπενεγκάμενος καὶ τὴν ἁπάντων ἐξοχὴν καὶ τὴν πρὸς ἁπάντων προπεπερασμένην γνῶσινἪ . καὶ κατὰ |
| , οὐκ ἐπιρρηματικὴ σύνταξις τοῦ ἐκ πασσαλόφιν , κατ ' ὄρεσφιν , τῶν παραπλησίων . ὅθεν προκρίνειεν ἄν τις καὶ | ||
| ” ὀπαζόμενος ἐπὶ μὲν τοῦ κατεπειγόμενος “ χειμάρρους κατ ' ὄρεσφιν ὀπαζόμενος Διὸς ὄμβρῳ : ” οὐχ ὡς Δημήτριος ὁ |
| τὰ ἑκατέρωθεν γυιῶσαι , καὶ τοῦ σαυρωτῆρος , οἷον : γυιώσω μέν σφωϊν . . . . ἀμφίβασις : ὑπερμάχησις | ||
| εἶναι γενικὴν τὴν ἀλλ ' εἴπ ' ἤ σφωιν καὶ γυιώσω μέν σφωιν καὶ ἀπ ' αὐτῆς κτητικὴν παρ ' |
| υἷες ὑπ ' Ἀτρεΐδη βασιλῆϊ : ἀντὶ τοῦ ὑπ ' Ἀτρείδου βασιλέως , . . . Ἀντικρύ : τὸ ἐξ | ||
| δίφθογγον ἔχουσι τὴν γενικήν , πατρωνυμικὰ μέν , οἷον Ἀτρείδης Ἀτρείδου , Αἰακίδης Αἰακίδου , Πηλείδης Πηλείδου , Πριαμίδης Πριαμίδου |
| τῇ σῇ ἁφῇ , τὸ δὲ ἐναργές παρὰ τὴν ἐν πρόθεσιν καὶ τὸν ἄρα συλλογιστικὸν σύνδεσμον καὶ τὸ γίνεσθαι . | ||
| δὲ ταράσσεσθαι μή τις ἡμᾶς φήσει ὑπὲρ ποιότητος ποιησαμένοος τὴν πρόθεσιν πολλὰ τῶν πρός τι συγκαταριθμεῖσθαι : τὰς γὰρ ἕξεις |
| † ἀφένου , ὡς ἀσφόδελος καὶ ἀσφοδελός : κατ ' ἀσφοδελὸν λειμῶνα . καὶ ἰστέον , ὅτι λέγεται καὶ ἀρσενικῶς | ||
| δῆμον Ὀνείρων ἤισαν : αἶψα δ ' ἵκοντο κατ ' ἀσφοδελὸν λειμῶνα , ἔνθα τε ναίουσι ψυχαί , εἴδωλα καμόντων |
| . . . . ἄϊδι : Σέλευκός φησιν ἀπὸ τῆς Ἄϊς εὐθείας : ἀλλὰ τὰ εἰς δος , Πάριδος Πάριος | ||
| αἰθάλην . Ἄϊδι τῷ Ἅιδῃ , ἀπ ' εὐθείας τῆς Ἄϊς ὡς Πάρις , “ πολλὰς δ ' ἰφθίμους ψυχὰς |
| τὰ σκληρὰ κάρφη , ἤτοι τοὺς ἁπαλοὺς κόκκους κατ ' ἀντίφρασιν , τῇ ἰσχνῇ καλύπτρᾳ καλύπτουσιν , ἤτοι περιβολῇ ἰσχνῇ | ||
| καθέδρα . παρὰ τὸ θῶ ῥῆμα , ὃ σημαίνει κατὰ ἀντίφρασιν τὸ ἑδραιῶ , ὁ μέλλων θώσω ἐξ οὗ γίνεται |
| συντάξεως τῆς κατ ' εὐθεῖαν τυγχάνει , αὐτὰρ ὁ αὖτε Θυέστ ' Ἀγαμέμνονι λεῖπε : καὶ εἰ εὐθείας εἴη , | ||
| τόξον Ὀδυσσεύς . . Δ . . αὖταρ ὁ αὖτε Θυέστ ' Ἀγαμέμνονι λεῖπε φορῆναι : ἡ διπλῆ ὅτι οὐ |
| ὀξύτονα , εἴτε βαρύτονα διὰ τοῦ υ ψιλοῦ γράφει τὴν παραλήγουσαν : οἷον , σφαλερός : δολερός : χλοερός : | ||
| εἰς χω λήγοντα δισύλλαβα περισπώμενα διὰ τοῦ ι γράφει τὴν παραλήγουσαν , ἢ διὰ τοῦ υ : οἷον , τυχῶ |
| Στράβων ὀγδόῃ . χώρα δὲ ἡ Μεσσηνία καὶ Μέσση κατὰ ἀποκοπήν , ἢ Μέση καὶ Μεσήνη , ὥς τινες . | ||
| δόλοισιν : ἐν , μηχανήμασιν . Πολλάκι : κατ ' ἀποκοπήν . κρατερόν : ἰσχυρόν . ὑπέρτερον : ἰσχυρότερον , |
| ὕψος ὄντα καὶ τῷ αὐτῷ ἐπιπέδῳ τεμνόμενον καὶ ποιοῦντα ὁμοίαν ἔλλειψιν τῇ τοῦ κυλίνδρου ἐλλείψει . ἔστω ὁ δοθεὶς κύλινδρος | ||
| , ὃ σημαίνει τὴν ταλαιπωρίαν : λυπηρός , κατ ' ἔλλειψιν τοῦ η . μηδὲ εἴην εὐτυχὴς ἐν τῷ λυπεῖν |
| Μυρλεανός : ἡ μὲν φιάλη , φησί , κατ ' ἀντιστοιχίαν ἐστὶ πιάλη , ἡ τὸ πιεῖν ἅλις ἔχουσα : | ||
| ὁ Μυρλεανὸς ἡ μὲν φιάλη , φησί , κατ ' ἀντιστοιχίαν ἐστὶ πιάλη , ἡ τὸ πιεῖν ἅλις παρέχουσα : |
| , ἐξ οὗ καὶ τὸ διαιρῶ συντάσσεται μετὰ γενικῆς καὶ αἰτιατικῆς . αἱρῶ , τὸ καταλαμβάνω . ἔστι καὶ αἴρω | ||
| ὅτι παραλέλειπται πρόθεσις ἡ ἐπί καὶ ἡ γενικὴ ἀντὶ τῆς αἰτιατικῆς κεῖται : τὸ γὰρ ὅλον ἀντὶ τοῦ ἐπ ' |
| . ἀπολείψεσθ ' . “ ἀπολήψεσθαι ” γρ . καὶ δίφθογγον : καὶ εἰ οὕτως , νοεῖται ἀντὶ τοῦ “ | ||
| παρὰ δὲ τοῖς Δωριεῦσι καὶ τοῖς Ἴωσιν εἰς τὴν ευ δίφθογγον , οἷον Ἰδομενέος Ἰδομενεῦς , Ν Ἰδομενεῦς δ ' |
| ἄκρων εἴ τε κατὰ μῖξιν εἴ τε κατὰ ἄνεσιν καὶ ἐπίτασιν τῶν ἐσχάτων ὅρων . Τῆς μὲν οὖν αὐστηρᾶς ἁρμονίας | ||
| δ ' εὐθέως , εἰ βούλεσθε , τὴν τῆς φιλαργυρίας ἐπίτασιν , τὴν τῆς ἀκρασίας . ἀλλ ' ἔοικα γὰρ |
| δὲ Μακεδονικόν , μετὰ ἑξακόσια ἔτη τῶν ἡρωϊκῶν ὀνομασθεῖσα : Σαπφώ † αὕτη γὰρ † μέμνηται τῆς χλαμύδος . διαφέρειν | ||
| , ἦρα λέγεται : ἦρ ' ἔτι παρθενίας ἐπιβάλλομαι , Σαπφώ . ἦρ ' ἔστι θ ' ὕδωρ ς . |
| ἀκαμάτοιο θοὸν μένος , εὖτ ' ἀλίαστον μαίνηται κατ ' ὄρεσφι βίη μεγάλου ἀνέμοιο , πίπτῃ δ ' αἰθομένη πυρὶ | ||
| θήσει : Ὡς δ ' ὅτε χείμαρροι ποταμοὶ κατ ' ὄρεσφι ῥέοντες ἐς μισγάγκειαν συμβάλλετον ὄμβριμον ὕδωρ : καὶ μυρία |
| πένθος . καὶ κηδεῦσαι τὸ θάψαι . σημαίνει καὶ τὴν ἐπιγαμίαν . κεκιβδηλευμένον νόμισμα : τὸ ἀδόκιμον καὶ πεπανουργευμένον . | ||
| τὸν Λάβαν , ἀλλὰ Ῥεβέκκας ἀδελφόν , μέλλοντα κατ ' ἐπιγαμίαν τῷ ἀσκητῇ κῆδος συνάπτειν . „ ἀπόδραθι οὖν εἰς |
| ἐπανέρχεται ἐπὶ τὸ πρῶτον ὣς ὀξεῖ ' ὀδύναι δῦνον μένος Ἀτρείδαο . οὕτω καὶ Θουκυδίδης : ἐκ δὲ τεκμηρίων , | ||
| ὁρμήματά τε στοναχάς τε , ἐκ γὰρ Ὀρέσταο τίσις ἔσσεται Ἀτρείδαο , Κύκλωπος κεχόλωται , καὶ ἄλλα πλεῖστα , ἔχοντος |
| τὴν διάθεσιν τῆς ψυχῆς σημαίνει , τὸ δὲ προλέγειν τὴν προφορὰν αὐτὴν τῶν λεγομένων ἣν ποιούμεθα ἀλλήλοις ἀνακοινούμενοι τὰ πράγματα | ||
| ἀγαθῶν εἰς ἀεὶ καρπούμενος . ἀλλὰ μετανάστηθι κἀκ τοῦ κατὰ προφορὰν λόγου , ὃν πατρὸς οἶκον ὠνόμασεν , ἵνα μὴ |
| τοῦ ο μικροῦ γράφονται , οἷον † κύκλῳ κυκλόθεν Ἰλιόθεν Λεσβόθεν , πλὴν τοῦ ἀμφότερος ἀμφοτέρωθεν , ἑκάτερος ἑκατέρωθεν , | ||
| εἰς ος ληγουσῶν παρῆχθαι ἢ γενικῶν τῶν εἰς ος , Λεσβόθεν , οὐρανόθεν , Διόθεν . ἔστιν οὖν καὶ τὸ |
| : ὅτε μέντοι ἀκατάληκτόν ἐστι , καθόλου σπανίως εἰς τὴν ἰωνικὴν περαιοῦται διὰ τὸ ἀπρεπῆ εἶναι τὴν ἰωνικὴν ἐπὶ τέλους | ||
| ἰαμβικήν , ἤτοι ἑξάσημον ἢ ἑπτάσημον , τὴν δὲ δευτέραν ἰωνικὴν ἀπὸ μείζονος ἢ δευτέραν παιωνικήν , τὴν δὲ κατάκλειδα |
| σύνταξιν ὀνόματος ἣν προεκτεθείμεθα , ἐκ πάσης ἀνάγκης εἰς ἀντωνυμίαν μεταληφθήσεται , εἴγε οὐκ ἐγγινόμενον μετ ' ὀνόματος δυνάμει ἀντὶ | ||
| “ οὔλας ἧκε κόμας ” καὶ “ χλαῖναν πορφυρέην ” μεταληφθήσεται εἰς τὴν ὅλην , ὅ ἐστιν ὁλοπόρφυρον . οὖδας |
| ὄνομα , καὶ τροπῇ τοῦ τ εἰς θ δι ' εὐφωνίαν βάθρον . Βλώσκω , μολῶ ἐστὶν , ἀφ ' | ||
| αὐτοὺς προσέχων τὴν γνώμην παρὰ μέρη διῃρημένους τὴν κατὰ τὴν εὐφωνίαν ἐπιμέλειαν . ἢ γὰρ προσέθεσάν τι μόριον τῷ κοινῷ |
| πλευρὰς κατακείμενος , ἄλλοτε δ ' αὖτε ἕως τοῦ τῶν μιμνησκόμενος ἀθετοῦνται στίχοι δʹ , ὅτι εὐτελεῖς εἰσίν , ἀρθέντων | ||
| ἄλγεα ἀνδρῶν τε πτολέμους ἀλεγεινά τε κύματα πείρων : τῶν μιμνησκόμενος θαλερὸν κατὰ δάκρυον εἶβεν , ἄλλοτ ' ἐπὶ πλευρὰς |
| τοῦ Ἰδομενεῦς : ἡ γὰρ ὀξεῖα καὶ ἡ βαρεῖα εἰς περισπωμένην συνέρχονται , οἷον ποιέω ποιῶ , νοέω νοῶ , | ||
| πλώ : τὸ γὰρ ω ἐν τοῖς δυϊκοῖς ἀπέστραπται τὴν περισπωμένην τάσιν , οἷον τὼ καλώ , τὼ σοφώ , |
| τοὺς στρατιώτας ἐπὶ τούτων . ὀνομάζει δ ' αὐτῶν Ἀριστείδου γραφὴν τοῦ Διονύσου , ἐφ ' οὗ τινες εἰρῆσθαί φασι | ||
| ἔλαβον : καὶ ἁπλῶς εἰπεῖν : ἄμφω μὲν προφέρουσι τὴν γραφὴν καὶ τὸν γάμον : διαφόρως δὲ ἐξετάζουσιν : ἐνίοτε |
| . τὸ ἐθνικὸν Δελφίνιος : προκατελήφθη γὰρ ὁ τύπος τοῦ ἐθνικοῦ : ἢ Δελφινιεύς . Δενθάλιοι , πόλις μία τῶν | ||
| δὲ ὡς τὸ Θέσπεια Ζέλεια : ἀπὸ δὲ τοῦ Βυζάντιος ἐθνικοῦ λέγεται θηλυκῶς Βυζαντία ἐπὶ τῆς γυναικὸς καὶ τῆς πόλεως |
| . φασί . ταχυτάτῳ . ἀεὶ περιφερόμενον . Αὕτη ἡ αἰτιατικὴ τὸ εὐεργέταν πρὸς τὸ ἐποιχομένους συντάσσεται οὕτως . ἐπὶ | ||
| φέρεται : ἐμαυτὸς τύπτω : διὰ τοῦ τύπτω ἡ ἐμέ αἰτιατικὴ δηλωθήσεται . ἀλλ ' ἐκεῖνο πάλιν ἀνακύψει , ὡς |
| χρονοκράτωρ μετά τινος ἀστέρος , δεῖ συμπεριλαβεῖν τούτῳ καὶ τὴν σημασίαν τοῦ ἀστέρος ᾧ σύνεστιν : ὡσαύτως δεῖ σε ἐπιβλέπειν | ||
| καὶ ἐνθάδε διαφέρει . ἐνταυθοῖ μὲν γὰρ τὴν ἐν τόπῳ σημασίαν [ δηλοῖ ] , ἐνταῦθα δὲ καὶ τὴν ἐν |
| καὶ σημειωδῶν ὀνομάτων τὴν ἀπειροκαλίαν , κατὰ δὲ τὴν τροπικὴν φράσιν ὀλίγον τι διαλλάττει τῆς Λυσίου καὶ κέκραται συμμέτρως , | ||
| ἔχειν τῶν οὔτε κατὰ τὰς οἰκονομίας κατορθουμένων οὔτε κατὰ τὴν φράσιν ἀνεγκλήτων . Ἐν μὲν οὖν τῇ δευτέρᾳ βύβλῳ τὴν |
| κεφάλαια μελετῆσαι : εἶτ ' ἐπανελθεῖν δεῖ πάλιν ἐπὶ τὴν μετάθεσιν τῆς αἰτίας καὶ εἰπεῖν : οἷον διὰ τὸ ἀναγκάσαι | ||
| Λητώ , οἱονεὶ ληθώ τις οὖσα καθ ' ἑνὸς στοιχείου μετάθεσιν : τὸ γὰρ ἀμνημονούμενον οὐκέτι ἀγγελθῆναι δύναται , διὸ |
| δηναιῶν ] τῶν παλαιῶν καὶ ἀρχαίων μόχθων ] τῶν δυστυχιῶν ἐκτροπήν ] ἐκφυγήν δύναιτ ' ] δυνηθείη σαφῶς ] ἀληθῶς | ||
| δὲ τοὺς ἀπὸ τοῦ λόφου βοηθοῦντας ἐπὶ τὴν τοῦ ὕδατος ἐκτροπήν , ἐπειδὰν πύθωνται , καταβιβάσαι [ τοὺς Ἀργείους καὶ |
| εὐεργέτην σωτῆρα ἡγοῦντο . ἐν δὲ τῇ κλίμακι κατὰ τὴν ἐπανάληψιν τὸ τέλος τοῦ πρώτου κώλου εὑρίσκομεν ἐν τῇ ἀρχῇ | ||
| ἔοικε , μένος δ ' αἴθωνι σιδήρῳ : πρὸς τὴν ἐπανάληψιν ὅτι ἐν Ἰλιάδι συνεχῶς , ἐν δὲ Ὀδυσσείᾳ ἅπαξ |
| χαρίεν . Λέγει ὁ τεχνικός , ὅτι διχῶς λέγεται ἡ κλητική , οἷον ὦ χαρίει καὶ ὦ χαρίεν : ἰστέον | ||
| : τῶν οὐδετέρων ἡ αὐτή ἐστιν ὀρθὴ καὶ αἰτιατικὴ καὶ κλητική . Δυϊκά . Τὼ βήματε , τοῖν βημάτοιν , |
| τοῦτο οὐκ ἔστιν αὑτῆς θεωρητική . γραμματικὴ πάλιν περὶ τὴν ἐγγράμματον φωνήν : μή τι οὖν ἐστι καὶ αὐτὴ ἐγγράμματος | ||
| ' ἑαυτὸ μὲν λεγόμενον μὴ ἀποτελεῖν διάνοιαν ? ? ? ἐγγράμματον , προστασσομένου δὲ ῥήματος 〚 ! ! 〛 , |
| δὲ ὁ Ἀναξανδρίδεω εἶχε τὴν βασιληίην , οὐ κατ ' ἀνδραγαθίην σχὼν ἀλλὰ κατὰ γένος . Ἀναξανδρίδῃ γὰρ ἔχοντι γυναῖκα | ||
| ἐόντες σύντροφοί τε ἐκείνῳ καὶ οἰκίης οὐ φλαυροτέρης οὐδὲ ἐς ἀνδραγαθίην λειπόμενοι , λυπεοίατο καὶ ἐπιβουλεύοιεν , ἀλλ ' ἑτεροῖός |
| προκρίνει τέχνην , ἀληθείας ψεῦδος , τοῦ παραμένοντος τὸ ῥᾳδίως ἀπα - λειφόμενον , τῶν πραγμάτων γράμματα : εἰκὼν ἀντὶ | ||
| ἔφη , “ ταῖς Καρχηδονίων ἀπιστίαις , ἀλλ ' ἀπόπεμπε ἀπα - θεῖς . ” μαθοῦσα δὲ ἡ γερουσία τὸν |
| ἡμερινῆς γενέσεως προκοπὰς καὶ συστάσεις ἐκ φίλων ποιεῖ καὶ συκοφαντίας ἐπιπλοκὴν καὶ βίου κατόρθωσιν , μάλιστα τῆς Ἀφροδίτης ἀθεωρήτου οὔσης | ||
| διαφέρειν τοῦ εἱμαρμένου τὸ κατηναγκασμένον * * * κατ ' ἐπιπλοκὴν μερῶν συνηρτημένην . Ζήνων ὁ Στωικὸς ἐν τῷ Περὶ |
| ἐπὶ γαίῃ κείμενον : ἔρρει δ ' αἷμα κατ ' οὐταμένην ὠτειλήν . βῆ δὲ διὰ προμάχων κεκορυθμένος αἴθοπι χαλκῷ | ||
| καίτοι γε τοῦ ποιητοῦ λέγοντος „ ψυχὴ δὲ κατ ' οὐταμένην ὠτειλὴν ἔσσυτο . „ . . , . , |
| νομοῖο . ἤδη καὶ θιάσοισιν ἐμέμβλετο καὶ κατὰ πᾶσαν γαῖαν ἐκίδνατο δῶρα Θυωναίου Διονύσου . πάντῃ δὲ θνητοῖς ἀρετὴν πωλέσκετο | ||
| αἰγλήεσσα κατ ' Ὠκεανοῖο βεβήκει Ἠώς , ἀμφὶ δὲ γαῖαν ἐκίδνατο θεσπεσίη Νύξ , δὴ τότ ' ἄρ ' ἐν |
| συνημμένων , καὶ τόνος ἀπὸ προσλαμβανομένου ἐπὶ ὑπάτην ὑπάτων : συμφώνῳ δὲ ὁρίζεται τῷ διὰ πασῶν καὶ διὰ τεσσάρων . | ||
| καὶ ἐξ αὐτοῦ πίτνον οὐδετέρως : ἡνίκα γὰρ πλεονάσῃ σύμφωνον συμφώνῳ ἔχοντι παραληγόμενον τὸ ε , τρέπεται τὸ ε εἰς |
| ὁ νεωτερισμὸς ἡμῖν κακὸν ἀναστήσῃ . ἄλλως : τινὲς κατὰ συναλοιφὴν θέλουσιν ἐξενηνέχθαι , ὡς παρ ' Ὁμήρῳ : ἢ | ||
| ἵππαιχμόν θ ' ἅμα δή , καὶ ὁ λόγος κατὰ συναλοιφὴν , ἵν ' ᾖ : ὁ λαὸς μνηστὴρ ἅμα |
| ' οὐδ ' ὅτε ἄρθρα εἰς σύνταξιν ἀντωνυμίας παραλαμβάνεται , ἔγκλισιν ἀναδέχεται , οὐ καθὸ γένους ἐστὶ παρεμφατικά , ἀλλὰ | ||
| τὴν αὐτὴν πανταχῇ , συμμεταβάλλειν δὲ τῇ καθ ' ἑκάστην ἔγκλισιν τῆς σφαίρας ὑπεροχῇ τῶν μεγίστων ἢ ἐλαχίστων ἡμερῶν , |
| , τῇ δὲ διὰ τοῦ ε : καίτοι τῶν περὶ Τρύφωνα οὐκ ἀπιθάνοις λόγοις προσκεχρημένων ὑπὲρ τοῦ τὴν ἐμεῖο ἐντελεστέραν | ||
| , τῇ δὲ διὰ τοῦ ε : καίτοι τῶν περὶ Τρύφωνα οὐκ ἀπιθάνοις λόγοις προσκεχρημένων ὑπὲρ τοῦ τὴν ἐμεῖο ἐντελεστέραν |
| ὁπότε πλήθων ποταμὸς πεδίον δὲ κάτεισι χειμάρρους κατ ' ὄρεσφιν ὀπαζόμενος Διὸς ὄμβρῳ , πολλὰς δὲ δρῦς ἀζαλέας , πολλὰς | ||
| τὸ καταφέρεσθαι ὡς ἐν ἐκείνοις : χειμάρρους κατ ' ὄρεσφιν ὀπαζόμενος Διὸς ὄμβρῳ , ποτὲ δὲ τὸ ἐπιλέγεσθαι ὡς ἐκεῖ |
| πρὸς τὸ κτῆμα συντρέχουσα διάθεσις , ἐάν τε κατ ' ἐνεργητικὴν ᾖ ἐκφορὰν ἐάν τε κατὰ παθητικήν , μόνως ἀναλύεται | ||
| εὐκτικῇ καὶ ἐπὶ τῶν ὑπολοίπων , οὐ μὴν κατὰ διάθεσιν ἐνεργητικὴν ἢ παθητικήν : ἢ καὶ ἔτι οἷς μὲν μετὰ |
| δριμοφαγίας δὲ πάσης καὶ πικροφαγίας ἀπέχεσθαι χρὴ καὶ † πὰν ἱῶν . ἐκ δὲ τῶν ἰχθύων παντοίων ἐσθίειν ἄνευ τῶν | ||
| ] γὰρ [ Λατοΐδας ] δῶκ ' Εὐωνούμοι τριπόδων ἐσς ἱῶν [ χρεισμὼς ] ἐνέπειν , τὸν δ ' ἐς |
| . Ἀραφήνιος : Ἰσαῖος ἐν τῷ κατ ' Ἐλπαγόρου καὶ Δημοφάνους . δῆμός ἐστι φυλῆς τῆς Αἰγηΐδος . Ἀργᾶς : | ||
| ἡ πέμπτη : Ἰσαῖος ἐν τῷ κατ ' Ἐλπαγόρου καὶ Δημοφάνους κἀν τῇ πρὸς Τληπόλεμον ἀντωμοσίᾳ . Ἐπώνυμοι : Δημοσθένης |
| Ἔλλειψις δέ ἐστιν ἀποβολὴ φωνήεντος κατὰ τὸ μέσον οὐ ποιοῦντος συλλαβήν , οἷον ἀμνίον ἀντὶ τοῦ αἱμνίον , ἑταῖρος ἕταρος | ||
| καὶ ἡ κλητική . Πρόσκειται καὶ συναιρουμένη κατὰ τὴν τελευταίαν συλλαβήν διὰ τὸ Ἡρακλῆες : ἰδοὺ γὰρ τοῦτο εἰς ς |
| μὲν εἶχον τὴν ἐνεργητικὴν μετοχὴν εἰς ς ὀξύτονον , ἐκεῖνα τροπῇ τοῦ τ εἰς ς ποιεῖ τὸ δεύτερον , ὅσα | ||
| αὐτὸν εἰσάγει . εἰπὼν δὲ αὐτὸν βούταν , ἐνέμεινε τῇ τροπῇ : αὐλοῦσι γὰρ ἑπόμενοι τοῖς ποιμνίοις οἱ βουκόλοι . |
| εἰς ος πρωτοτύπων μὴ ἐπιδεχομένων τὰ ἄρθρασύγκρισίν . τε καὶ παραγωγὴν ἀνεδέξατο , ὡς ἐν Ἀλκυόνι Ἐπίχαρμος , αὐτότερος αὐτῶν | ||
| ταρασσόμενοι : ἀτύω , τὸ ταράσσω , ἀτύσω καὶ κατὰ παραγωγὴν ἀτύζω Αἰολικῶς , . , . . . Ἀτύζων |
| λόγου δεῖ καὶ ἴσως οὐδὲν ὄντος πρὸς τὰ νῦν . Ἀριστάρχου δὲ τοῦτο μὲν ἐπαινῶμεν , διότι τὴν Κρατήτειον ἀφεὶς | ||
| δὲ ἀκόλουθον εἶναι ἐκείνῃ τῇ γραφῇ τῇ κομιζομένῃ ὑπ ' Ἀριστάρχου „ ὣς ἔμεν ὡς ὅτε δῖον Ἐρευθαλίωνα κατέκταν „ |
| τὰς πρώτας αἰτίας ἄνωθεν λαμβανούσης κατὰ συμβεβηκὸς καὶ κατ ' ἐπακολούθησιν , καὶ ὡς τῶν μὲν διὰ καθολικωτέρας περιστάσεις τοῖς | ||
| ὥρμησε : νῦν δὲ ἤτοι πᾶν τὸ γινόμενον κατ ' ἐπακολούθησιν γίνεται ἢ ἀλόγιστα καὶ τὰ κυριώτατά ἐστιν ἐφ ' |
| τὴν ἰπωτρίδα κατὰ τοῦ ὑβώματος πρὸς τὴν κατ ' ἴπωσιν μοχλείαν . ἔνιοι δὲ καὶ διπλῆς καιρίας ὑποθέντες μεσότητα τῷ | ||
| ἀπὸ γὰρ τῶν ἁπλῶν ἐπὶ τὴν ὀργανικὴν κατήντηκεν κατάτασιν καὶ μοχλείαν , ἥτις βιαιοτέρας ἀνάγκας ἔχει καὶ πρὸς τῶν ἄλλων |
| τούτου στροφῇ ἡ κατάτασις γένηται . μετὰ δὲ τὴν αὐτάρκη τάσιν δοκιμάζονται αἱ μοχλεῖαι αἱ ἐπὶ τῶν ἄλλων ὀργάνων δεδηλωμέναι | ||
| διπλάσιον αὔξεται , κατανοητέον . ὅταν γὰρ ἐπὶ τὴν αὐτὴν τάσιν ἀφίκωνται ἥ τε λιχανὸς ἀνιεμένη καὶ ἡ παρυπάτη ἐπιτεινομένη |
| Ἀριστόνικος δηλοῦν λέγων τὸν ἀδηλοποιόν . . . . . σφῶι δ ' ἀποστρέψαντε . † ) ὑμεῖς οἱ δύο | ||
| τι ὀρθοτονεῖται , τοῦτο καὶ πρός τι . τὸ ὃς σφῶι προΐει κατ ' ὀρθὸν τόνον , καὶ τὸ νοούμενον |
| βραχυκαταληκτεῖ : πλὴν τοῦ αὔρα , καὶ Φαίδρα παρ ' Εὐριπίδῃ [ . ] Φαίδρα : τὸ γὰρ τῆσδ ' | ||
| γὰρ ἐμπειρία δηλοῖ καὶ τὴν πολυπειρίαν , ὡς παρ ' Εὐριπίδῃ : ἀλλ ' ἡ ἐμπειρία ἔχει τι λέξαι τῶν |
| τὸ μὴ προχείρως ἀποκρίνασθαι διὰ μιᾶς ἀποκρίσεως πρὸς τὴν γεγενημένην ἐρώτησιν : οὐ γὰρ δὴ καὶ ὅταν δοκῇ μὲν εἶναι | ||
| ἀξιῶν τοῦ ἑτέρου μόνον μορίου τῆς ἀντιφάσεως εἶναι τὴν διαλεκτικὴν ἐρώτησιν , ὁ δὲ τοῖς λεγομένοις περὶ αὐτῆς ἐν τῷ |
| ὕμνων , ἀντὶ τοῦ χρὴ ὑμνεῖν αὐτάς . Ἀπὸ τοῦ πιτνῶ , τὸ πίπτω , καὶ τῆς ἀνὰ προθέσεως ἀναπιτνῶ | ||
| , πλεονασμῷ τοῦ νʹ : ἔστι δὲ καὶ πίτνω καὶ πιτνῶ . Ἁλωὴ , ὁ ὁμαλὸς τόπος , ἐν ᾧ |
| κύκλον . ποιείτω τὸν ΕΓΔΖ , ἐν δὲ τῷ κώνῳ εὐθείας τὰς ΑΓ , ΑΔ , ΔΓ : ὁ ἄρα | ||
| πάλιν ἐπεὶ ἀπὸ τοῦ αὐτοῦ σημείου τοῦ Δ εἰς τρεῖς εὐθείας τὰς ΒΝ ΒΓ ΒΖ δύο εἰσὶν διηγμέναι αἱ ΔΕ |
| πάλιν γράφω , ἀρχόμενος πάλιν ἀπὸ τοῦ χρησμοῦ κατ ' ἐπερώτησιν : ἔχει δὲ ὧδε : Ἐπεὶ [ μὲν ] | ||
| κατάφασιν ἀποβάλλουσα μεθίσταται καὶ τοῦ καλεῖσθαι ὁριστική . εἰς γὰρ ἐπερώτησιν τῶν πραγμάτων ἐγχωρεῖ , ἡνίκα φαμὲν γέγραφας ; λελάληκας |
| ) καταχρηστικῶς φησιν ὁ Ἀρίσταρχος ἐπὶ τῶν θηρίων εἶναι τὴν ἄκνηστιν . οὐ γὰρ αὐτὴν μόνην ἀδυνατοῦσι κνήσασθαι , ἀλλὰ | ||
| καὶ τὸ ἄξυλος ὕλη καὶ ἡ πολύξυλος . τὴν δὲ ἄκνηστιν οἱ μὲν τὴν κνίδην ἢ ἀκαλήφην , οἱ δὲ |
| ἢ παρὰ τὸ ἀῶ γίνεται παράγωγον ἄημι καὶ τὸ τρίτον ἄησι καὶ τὸ δυϊκὸν ἄετον καὶ κατ ' ἔκτασιν ἄητον | ||
| ἔρχεται οὐδέ μιν ἴσχει , καί τε δι ' αἶγα ἄησι τανύτριχα : πώεα δ ' οὔτι , οὕνεκ ' |
| φηγοὶ Πανὸς ἄγαλμα , γογγυλίδας σπείροις δὲ κυλινδρωτῆς ἐφ ' ἅλωος ὄφρ ' ἂν ἴσαι πλαθάνοισι χαμηλοτέροις θαλέθωσι : βουνιὰς | ||
| τῆς βουνιάδος μνημονεύει : γογγυλίδας σπείροις δὲ κυλινδρωτῆς ἐφ ' ἅλωος , ὄφρ ' ἂν ἴσαι πλαθάνοισι χαμηλότεραι θαλέθωσι . |
| . . Ἑξῆς ῥητέον καὶ περὶ τῶν συντασσομένων πτώσεων τοῖς ἀπαρεμφάτοις . Καὶ πρῶτόν γε ἐξεταστέον , εἰ ἀληθεύει τὸ | ||
| εἶναι καὶ τὸ ἐν χρόνῳ : διὰ γὰρ τοῦτο καὶ ἀπαρεμφάτοις ὀνόμασιν ὠνόμασεν αὐτὰ ὁ Ἀριστοτέλης , ἵνα μὴ τῷ |
| ὀδούς ὀδόντος ὄνομα μετοχικὸν λέγεται , ἐπειδὴ καὶ τόνον καὶ κλίσιν μετοχῆς ἔχει : ὥσπερ γὰρ διδούς διδόντος οὕτω καὶ | ||
| Συνῃρημένα εἶπε διὰ τὰ ἀσυναίρετα : ταῦτα ἰδικὴν οὐκ ἔχει κλίσιν , ἀλλὰ τὴν τῶν ἐντελῶν ἀφ ' ὧν συναιροῦνται |
| ἐκείνῳ τὸ τοῦ ποδὸς ἄκρον δεθήτω . καὶ διὰ ξύλου ἐπιμήκους ὁ ὕπερος στρεφόμενος ἕλκει τὸν πόδα καὶ ἡ τάσις | ||
| εὐδίας ” . καὶ γυλίου στρατιωτικοῦ : πλέγματος στρατιωτικοῦ σκευοφόρου ἐπιμήκους εἰς ὀξὺ λήγοντος πρὸς τὸ μὴ κατάγνυσθαι . πλέγμα |
| τὸν Διόνυσον , ἃς ὁ Λυκοῦργος σεῦε κατ ' ἠγάθεον Νυσήϊον ἡδύλη , κορδύλη : ὅθεν καὶ τὸ σταφύλη βαρυτονητέον | ||
| τιθηνησαμένων τὸν Διόνυσον ἃς ὁ Λυκοῦργος σεῦε κατ ' ἠγάθεον Νυσήϊον † ἐδύλη † : ὅθεν καὶ τὸ σταφύλη βαρυτονητέον |
| τοῦ Διομήδους ἐστὶν ὁ λόγος . . , . μὴ σφῶιν ἐλεγχείην καταχεύῃ Αἴθη : ἡ διπλῆ ὅτι σφῶιν ὑμῖν | ||
| ἠίθεοι ᾔθεοι “ , ” ἠιόνες ᾐόνες “ καὶ ” σφῶιν σφῷν “ . ἥκιστ ' ] οὐδαμῶς . ἀνδράσιν |
| ὁ Γρᾶς τοῦ Γρᾶ . Ἔστι δὲ ἀπολογήσασθαι περὶ τοῦ Γράδης καὶ εἰπεῖν , ὅτι εὐλόγως εἰς τὴν ου δίφθογγον | ||
| δισύλλαβα μὴ διὰ τοῦ ΟΥΣ κλινόμενα βαρύνονται : Πύδης ᾅδης Γράδης μέδης . τὸ μέντοι ψευδής καὶ φραδής ἐπιθετικά . |
| πρὸ τέλους ὡς ἰαμβικὰ κλίνεται : ἔτι σεσημείωται κούρης καὶ Ναίης , ἀπὸ πλεονασμοῦ εἶχον τὰ δίχρονα : τὸ δὲ | ||
| , καὶ ἐπλεόνασε τὸ μὲν Νάης τὸ ι καὶ ἐγένετο Ναίης , τὸ δὲ κόρης τὸ υ καὶ ἐγένετο κούρης |
| καὶ ἐν αὐτῇ τῇ φύσει τῶν ὄντων θέλοι τις εἶναι σύνταξιν τῆς αὐτοδυάδος πρὸς τὸ τριαδικὸν παράδειγμα , καὶ ζητοίη | ||
| ' ἵκετο γήραος οὐδόν . † ) ὁ δὲ παρὰ σύνταξιν κεῖται : λέγει γὰρ ὅτι καίπερ θεοφιλὴς ὢν οὐκ |
| τε καὶ τρί - δυμα γίνεται ἃ μὲν κατ ' ἐπισύλληψιν , ἔστι δ ' ὅτε , φησί , καὶ | ||
| δὲ ἀπέπτου εἰς δύο θήλεα . ὅτι δὲ κατ ' ἐπισύλληψιν ἀρέσκει αὐτῷ γίνεσθαι δῆλον : αὐτὸς γὰρ οὕτω φησί |
| τὸ ζῶιον διὰ τῶν αἰσθήσεων . ταῦτα δὲ οὐχ ὡς συγκατατιθέμενος λέγει , ἀλλ ' ἱστορῶν , ἐπεὶ οὐκ ἐδόκει | ||
| τὸ ζῷον διὰ τῶν αἰσθήσεων . ταῦτα δὲ οὐχ ὡς συγκατατιθέμενος λέγει ἀλλ ' ἱστορῶν : ἐπεὶ οὐκ ἐδόκει γε |
| τούτῳ ἀπὸ τριγώνου ἢ ἑξαγώνου , ὑπάρχει δὲ ὁ τὴν ἐναλλαγὴν ἔχων ἐκ τῶν πολυχρονίων τὴν εὐτυχίαν , προστεθήσεται ἡ | ||
| γράφονται : οἷον , ἀλοιμός : κυδοιμός : ἀμοιμὸς κατὰ ἐναλλαγὴν στοιχείων ἀπὸ τοῦ ἀμοιβός : σεσημείωται τὸ ἕτοιμος προπαροξυνόμενον |
| οἱ Ἕλληνες τὰ πρός τί πως ἔχοντα , συντάσσοντες αἰτιατικαῖς πτώσεσιν : „ Τρῶας στίχας οὖλος Ἄρης ὤτρυνε μετελθών „ | ||
| τὸ ἐπιπλέκεσθαι ἅπασιν τοῖς προκατειλεγμένοις , λέγω γένεσι διαφόροις , πτώσεσιν , ἀριθμοῖς , προσώποις , ἄλλοις τοῖς δυναμένοις τοιοῦτό |
| στάχυς βραχέως τὸ ἑνικόν , ἐκτεταμένως τὸ πληθυντικόν . σταφυλὴν ὀξυτονητέον † † ὡς ἁλυκὴν καὶ σταφύλην βαρυτόνως ὡς Μελίτην | ||
| ὀρνέων καλεῖ αὐτὰ ὁ ἔποψ . ὁμοίως δὲ καὶ ταῦτα ὀξυτονητέον . . , . . ἐπὶ κισσοῦ κλάδεσιν : |