τοὺς στρατιώτας ἐπὶ τούτων . ὀνομάζει δ ' αὐτῶν Ἀριστείδου γραφὴν τοῦ Διονύσου , ἐφ ' οὗ τινες εἰρῆσθαί φασι | ||
ἔλαβον : καὶ ἁπλῶς εἰπεῖν : ἄμφω μὲν προφέρουσι τὴν γραφὴν καὶ τὸν γάμον : διαφόρως δὲ ἐξετάζουσιν : ἐνίοτε |
“ οὐ προλαμβάνω ” φησί , “ δέσποτα , τὴν ἀπολογίαν , ἀλλ ' οἶδα τὴν τάξιν : δεῖ δὲ | ||
: τὸ γὰρ μέγιστον ὅ φησιν , ὅτι καὶ πιθανὴν ἀπολογίαν ἔχει : εἰ γὰρ ἡ πιθανὴ ἀπολογία ἀναστρέφουσά ἐστι |
' οὕτως ἔχειν Δημοσθένης τε ἢ Δείναρχος ἐν τῷ Κατὰ Θεοκρίνου καὶ Λυκοῦργος ἐν τῷ Κατ ' Ἀριστογείτονος , ἔτι | ||
Λεπτίνης Λεπτίνου , Σμικρίνης Σμικρίνου : οὕτως οὖν καὶ Θεοκρίνης Θεοκρίνου . Ἄλλως τε δὲ τὸ Ἀριφράδης τὸ κύριον ἀπὸ |
τῆς πόλεως ; Καὶ ὡς ἀληθῆ λέγω , ἀναγίγνωσκε τὴν μαρτυρίαν . Οὗτος τοίνυν τῷ ἡμετέρῳ θείῳ ἄπροικον τὴν ἀδελ | ||
τοὺς ἡγουμένους : εἰς ἀνεπαίσθητον γὰρ χάριν ἡ τιμὴ τιθεμένη μαρτυρίαν ἀνόθευτον περιεῖχε τῆς ἀληθείας . ὁπότε γὰρ ἐκλείποι τις |
† ἀεὶ μέμψιν ἰδίαν αὐτὸν ἐπάναγκες λαβεῖν . τὸ δοκεῖν διαβολὴν ἔσχε μείζω τοῦ ποιεῖν . ὅστις δὲ διαβολαῖσι πείθεται | ||
οἱ τοῦ Μαρκίου παῖδες , ἐπὶ τὸν βασιλέα Ταρκύνιον τὴν διαβολὴν τοῦ ἄγους ἀνέφερον ἄλλο μὲν οὐθὲν ἔχοντες φέρειν τῆς |
τῷ δήμῳ , καὶ κατὰ τῶν πληθῶν γε ἅμα διηγούμενος κατηγορίαν παρεμβαλεῖν , ὥστε τοὺς ἀκούοντας ἤτοι ἐπιλαθέσθαι ἢ νυστάξαι | ||
ὑπὸ τὰ πρός τι ἀναγόμενα ἀνάγεσθαι καὶ ὑπὸ ἄλλην τινὰ κατηγορίαν : εἴρηται γὰρ ὅτι ἴδια πράγματα οὐκ ἔχει τὰ |
ἐπεὶ οὕτως εἶ ἑδράστερος καὶ συνετός , οὐ τεύξῃ τὴν ἐπαγγελίαν . ” ὁ Αἴσωπος μαθὼν ὅτι στερεῖται τῆς ἐπαγγελίας | ||
καὶ τὴν τοῦ ὅπως δεῖ κρίνειν τοὺς ὀνείρους διδασκαλίαν καὶ ἐπαγγελίαν τῶν ἐν ἀμφοτέραις ταῖς βίβλοις γραφησομένων περὶ πάντων τῶν |
, Καὶ ἡ μὲν ἔγγραφός ἐστιν ἀπαγωγὴ τῆς εὐθυδικίας κατὰ παραγραφὴν ἀπὸ ῥητοῦ τινος , περὶ οὗ ἡ ζήτησις , | ||
τὸ στοχαστικόν . Συριανοῦ καὶ Σωπάτρου . Τεχνολογητέον πρῶτον τὴν παραγραφὴν κατὰ μέρος : γίνεται τοίνυν παραγραφὴ , ὅτ ' |
τὴν διάθεσιν τῆς ψυχῆς σημαίνει , τὸ δὲ προλέγειν τὴν προφορὰν αὐτὴν τῶν λεγομένων ἣν ποιούμεθα ἀλλήλοις ἀνακοινούμενοι τὰ πράγματα | ||
ἀγαθῶν εἰς ἀεὶ καρπούμενος . ἀλλὰ μετανάστηθι κἀκ τοῦ κατὰ προφορὰν λόγου , ὃν πατρὸς οἶκον ὠνόμασεν , ἵνα μὴ |
ἐξ οὗ καὶ ἀλαβανδιακὸς σολοικισμός , ὡς Φιλόξενος ὁ τὴν Ὀδύσσειαν ἐξηγούμενος , ὅταν ἡ μὴ ἀπαγόρευσις ἀντὶ τῆς οὐ | ||
, , ἐν ὑπομνήματι Ἀνδρονίκου εἰς τὸ δος Ἀριστονίκου εἰς Ὀδύσσειαν . . . . , . ὣς ἄρ ' |
περὶ προδοσίας τοῦτον κρίνων ὄνομα Διὸς Σωτῆρος ἐπιγράψαι πρὸς τὴν εἰσαγγελίαν . Ἐκπέπληγμαι δὲ μάλιστα ἐπὶ τοῖς μήτε γένει μήτε | ||
τῶι δήμῳ : καὶ οὐδ ' οὕτως ἀπέχρησέ μοι τὴν εἰσαγγελίαν 〚 αν 〛 δοῦναι , ἀλλ ' ὑποκάτω παρέγραψα |
γὰρ ὁ ἐπὶ τῆς τυραννίδος ἰατρὸς δύναται τὴν τῶν ἐλέγχων ἀπαίτησιν ποιήσασθαι λέγων . „ τίνι προεῖπες τῶν πολιτῶν ; | ||
Σέριφον ᾤχοντο . προσπλεύσας οὖν πάλιν ὁ Περσεὺς ἐπὶ τὴν ἀπαίτησιν τῶν χρημάτων καὶ ἐλθὼν εἰς τὴν ἀγοράν , ἀνθρώπων |
; ἀδύνατον ἀντειπεῖν . Λέγε δὴ πάλιν ὃ Δημοσθένης κατὰ Δημοσθένους ἔγραψε . προσέχετ ' ὦ ἄνδρες . Ἡ βουλὴ | ||
δὲ ταῦτα πρεσβύτερα τῆς Δεινάρχου ἀκμῆς . ὁ μὲν γὰρ Δημοσθένους περὶ τοῦ ὀνόματος λόγος , ἐν ᾧ τούτων μέμνηται |
τοῦ Ἀπίωνος λόγος διὰ τοῦ ι γράφει τὴν τοῦ Ἠλυσίου ἄρχουσαν : ὁ δ ' αὐτὸς λέγει καὶ ὅτι πείρατα | ||
. τὸ γʹ ἰαμβέλεγος τὴν τελευταίαν συλλαβὴν μετατιθεὶς ἐπὶ τὴν ἄρχουσαν . γεγένηται δὲ καὶ παρὰ τὸ Σαπφικὸν , συστεῖλαν |
μὲν δὴ περὶ τῆς Σαρδοῦς λόγον ἐπεισηγαγόμεθα ἐς τὴν Φωκίδα συγγραφήν , ὅτι οὐχ ἥκιστα καὶ ἐς ταύτην οἱ Ἕλληνες | ||
ὁπλίτας ἄγειν . ἔστι δὲ ἀνδράσι βιβλία οὐκ ἐπιφανέσιν ἐς συγγραφήν , ἔχοντα ἐπίγραμμα ἔργων ὑπομνήματα εἶναι . ταῦτα ἐπιλεγομένῳ |
Δημήτηρ , οὐκέτι δὲ ἡ Κόρη διὰ τὴν περὶ αὐτὴν ἱστορίαν . αὕτη δὲ πολλάκις καὶ τοῖς ὀφθαλμοῖς τοῦ ἰδόντος | ||
. καλῶς δὲ ὁ Πίνδαρος τὴν περὶ τὸν κόρακα παρακρουσάμενος ἱστορίαν δι ' ἑαυτοῦ φησι τὸν Ἀπόλλωνα κατειληφέναι τὴν Κορωνίδα |
δὲ τὰ μὲν ἄλλα φιλανθρώπως πρὸς τὴν πρεσβείαν ἀπεκρίνατο , ἐπιστολὴν δὲ γράψας πρὸς τὸν δῆμον ἐξῄτει τοὺς ἀμφὶ Δημοσθένην | ||
Πέρσας τις ἀπιὼν ἦλθε πρὸς ἐμὲ καὶ ἐκέλευσέ με τὴν ἐπιστολὴν ἣν ἔγραψα οἴκαδε δοῦναι , κἀγώ , ὁ γὰρ |
καὶ εὐδαιμονισμοῖς γεραίρῃ τὸν τῶν ὅλων πατέρα , τὰς πρὸς ἑρμηνείαν ἁπάσας ἀρετὰς εἰς ἓν τοῦτο μόνον ἔργον συγκροτῶν καὶ | ||
. ἁπλῶς ἂν ὁ λόγος ἦν καὶ κατ ' εὐθεῖαν ἑρμηνείαν ἐκφερόμενος , εἴ τις οὕτως κατεσκεύασεν αὐτόν : πολλῶν |
λαμβανομένη , [ ἡ ] πρώτη δὲ οὐ κατὰ τὴν ἀπόδοσιν , ἀλλὰ τῇ φύσει πρώτη , εἰς ἣν καταντήσας | ||
τοὺς ἐνυπάρχοντας τρόπους , τὴν τῶν γλωσσῶν καὶ ἱστοριῶν πρόχειρον ἀπόδοσιν , τὴν τῆς ἐτυμολογίας εὕρεσιν , τὴν τῶν ποιημάτων |
ποιούμεθα : ὡς ἐν τῷ κατ ' Αἰσχίνου Δημοσθένης : Αἰσχίνου γὰρ ἄγοντος ἐπὶ Χάρητα τὴν αἰτίαν τῶν ἐγκλημάτων ὡς | ||
, ὅτι οὐκ ἔδωκε χρήματα Ὀλυνθίοις καὶ Φωκεῦσιν , ἵνα Αἰσχίνου καταμαρτυρήσωσιν , μὴ θεὶς τὴν ἀντίθεσιν προηγουμένως ταύτην ὁ |
καὶ αἰσχρὰ μηνύοιτο , ἀλλ ' ἀεὶ τὴν τῶν ἁγίων διήγησιν ἱεροὶ καὶ ἅγιοι ποιείσθωσαν λόγοι . ἔν τινι τῶν | ||
, περὶ ἧς μέλλοντες γράφειν ἀναληψόμεθα τὴν ἀπ ' ἀρχῆς διήγησιν . Λεωτυχίδης γὰρ ὁ Λακεδαιμόνιος καὶ Ξάνθιππος ὁ Ἀθηναῖος |
ἄνθρωπος καὶ ζῷον καὶ δίπουν καὶ ἥμερόν ἐστι μίαν ποιητέον ἀπόκρισιν , ἐπεὶ οὐδὲ αὕτη μία ἡ πρότασις . εἴρηται | ||
ὠνόμασε πρῶτος Διονύσιος ὁ Χαλκηδόνιος διὰ τὸ πρὸς ἐρώτησιν καὶ ἀπόκρισιν τοὺς λόγους διατίθεσθαι . πρὸς τοῦτόν φησιν ὁ Ἑρμόδωρος |
τοῦ ἀποκτεῖναι : σημαίνει τὸ ἀπόψηφοι ἐγένοντο οἷον οὐκ ἤνεγκαν ψῆφον . καὶ ἀποψηφισθεὶς ὁ ἄτιμος : χρῶ πανταχοῦ . | ||
οὐδ ' ἐστὶν αὐτῷ πάτριον ὄντ ' ἀσύμβολον ἰχθὺν ἔχοντα ψῆφον ἀδικεῖν οὐδένα . Ἄλεξις δ ' ἐν Πυραύνῳ Στράτιον |
σεσημειωμένων , ὅτι τὰ εἰς ΟΣ λήγοντα μονοσύλλαβα κατὰ τὴν γενικὴν , τὰ μὲν ὀξύτονα , ἐὰν διὰ συμφώνων κλίνοιντο | ||
αἱ πτώσεις : ὀρθὴν γὰρ καὶ αἰτιατικὴν ὁμοῦ λέγομεν καὶ γενικὴν καὶ δοτικὴν πάλιν ὁμοῦ . Καὶ ἄξιόν ἐστι ζητῆσαι |
καὶ ἐν αὐτῇ τῇ φύσει τῶν ὄντων θέλοι τις εἶναι σύνταξιν τῆς αὐτοδυάδος πρὸς τὸ τριαδικὸν παράδειγμα , καὶ ζητοίη | ||
' ἵκετο γήραος οὐδόν . † ) ὁ δὲ παρὰ σύνταξιν κεῖται : λέγει γὰρ ὅτι καίπερ θεοφιλὴς ὢν οὐκ |
δὲ ἐπὶ μήκιστον . ἄνευ γὰρ τοῦ πᾶσαν αὐτῷ τὴν Ἰλιάδα εἰς τοῦτο αὐτὸ συγκεῖσθαι καὶ στάσεως εἶναι κατηγορίαν ἅπαν | ||
πάντα τὰ Ὁμήρου ἔπη μαθεῖν : καὶ νῦν δυναίμην ἂν Ἰλιάδα ὅλην καὶ Ὀδύσσειαν ἀπὸ στόματος εἰπεῖν . Ἐκεῖνο δ |
κρίνεται , ὁ δὲ παραγράφεται . Τοῦτο τὸ ζήτημα τὴν εὐθυδικίαν ἔχει στοχαστικήν . ἀπὸ γὰρ τοῦ εἰπεῖν τὸν κλέπτην | ||
οὐδέποτε ἐκτὸς στάσεως μελετᾶται : ἀλλὰ ἀνάγκη τὴν παραγραφὴν τὴν εὐθυδικίαν ἔχειν , παραγραφὴν δὲ ἡ μετάληψις : οἷον ἐγράψατο |
διορθῶσαί τινα νόμον , ὅταν ποιῆται τὴν περὶ τῆς διορθώσεως συμβουλίαν , τὸν ἑαυτοῦ τράχηλον εἰς βρόχον ἐντιθέναι , καὶ | ||
μᾶλλον ἀπέδυσας αὐτόν , ἂν ὀνειδίσῃς . ἀνὴρ γυναικὸς λαμβάνων συμβουλίαν πεσεῖν δεδοικώς , βούλεται πάλιν πεσεῖν . ὁ γῆρας |
τῇ σῇ ἁφῇ , τὸ δὲ ἐναργές παρὰ τὴν ἐν πρόθεσιν καὶ τὸν ἄρα συλλογιστικὸν σύνδεσμον καὶ τὸ γίνεσθαι . | ||
δὲ ταράσσεσθαι μή τις ἡμᾶς φήσει ὑπὲρ ποιότητος ποιησαμένοος τὴν πρόθεσιν πολλὰ τῶν πρός τι συγκαταριθμεῖσθαι : τὰς γὰρ ἕξεις |
: ὁ μέντοι σοφιστὴς Ἱμέριος ἔφη : ταύτην ἐγὼ τὴν ἀντίθεσιν μελετῶν οὐδέποτε ἔθηκα , ἀλλ ' ἀεὶ ἔλυσα . | ||
οὐκ ἦν προκείμενον παραδιδόναι νῦν πάλιν τὴν ἀντιφατικὴν τῶν προτάσεων ἀντίθεσιν , ἀλλ ' ἐπισημήνασθαι μόνον ὅτι προηγοῦνται αἱ ἐξ |
, τρέχει , νικᾷ , οὐδὲ ἄκοντες ἁμαρτάνομεν περὶ τὴν ἀνάγνωσιν . ῥήμασι δὲ ἐχρήσατο τρίτου προσώπου καὶ οὐ πρώτου | ||
ῥήματος ἕτερον θεὶς ὄνομα , ἵνα μηδὲ ἄκοντες περὶ τὴν ἀνάγνωσιν σφαλῶμεν καὶ κατὰ συμπλοκὴν αὐτὰ ἀναγνῶμεν . μετὰ συμπλοκῆς |
ἐν τοῖς σώμασι κοῖλα ἕλκη ἐσχάρας καλεῖν . Ἐσχατιά : Δημοσθένης ἐν τῷ πρὸς Φαίνιππον . τὰ πρὸς τοῖς τέρμασι | ||
ἐφ ' οὗ τὴν πέμπτην τῶν κατὰ Φιλίππου δημηγοριῶν ἀπήγγειλε Δημοσθένης περὶ τῆς φυλακῆς τῶν νησιωτῶν καὶ τῶν ἐν Ἑλλησπόντῳ |
μὴ στρατηγεῖν : θέμενός τις υἱὸν ἐστρατήγησε : μετὰ τὴν στρατηγίαν ἀπεκήρυξε τὸν υἱόν : καὶ κρίνεται κατασοφισμοῦ : ἀρνεῖται | ||
βασιλέως , Φαρνάβαζος ὁ τῶν ἐπὶ θαλάττης τόπων ἔχων τὴν στρατηγίαν ἐχορήγει χρήματα τοῖς Λακεδαιμονίοις : μετεπέμψατο δὲ καὶ τὰς |
. ἀπολείψεσθ ' . “ ἀπολήψεσθαι ” γρ . καὶ δίφθογγον : καὶ εἰ οὕτως , νοεῖται ἀντὶ τοῦ “ | ||
παρὰ δὲ τοῖς Δωριεῦσι καὶ τοῖς Ἴωσιν εἰς τὴν ευ δίφθογγον , οἷον Ἰδομενέος Ἰδομενεῦς , Ν Ἰδομενεῦς δ ' |
ὀξύτονα , εἴτε βαρύτονα διὰ τοῦ υ ψιλοῦ γράφει τὴν παραλήγουσαν : οἷον , σφαλερός : δολερός : χλοερός : | ||
εἰς χω λήγοντα δισύλλαβα περισπώμενα διὰ τοῦ ι γράφει τὴν παραλήγουσαν , ἢ διὰ τοῦ υ : οἷον , τυχῶ |
οὐδὲ τοῖς παραδείγμασιν , ἀλλὰκαὶ Τηλαύγει ἀμιδίων καὶ κωδίων . Αἰσχίνης ὁ Σωκρατικὸς ἐν μὲν τῷ Τηλαύγει Κριτόβουλον τὸν Κρίτωνος | ||
νηʹ ἡμέραι . σάμερον ἑνδεκάτα : ψηφίζει τὰς ἡμέρας ὁ Αἰσχίνης καὶ γίνονται ξʹ παρὰ βʹ . σάμερον ἑνδεκάτη : |
, ἐπ ' εὐγενείᾳ μέγα φρονῶν , ὅμως διὰ τὴν ὑπόσχεσιν δώσειν ὡμολόγησεν . Ὡς δὲ ταῦτα συνέθεντο , πᾶσαν | ||
κατ ' ἰδίαν ἐρεῖν τοῦ ἀληθοῦς . ὅθεν νῦν τὴν ὑπόσχεσιν πληροῦντες ἐν πρώτοις σκεπτώμεθα εἰ ἔστι τι ἀληθές . |
πλεῖστον ἔχει περὶ τὴν μέθοδον καὶ τὰ σχήματα τήν τε λέξιν καὶ ὅσα τούτοις ἕπεται , γίνεται μὴν καὶ κατ | ||
καὶ τὸ πολλὰ νοήματα καθ ' ἓν ἕκαστον πρὸς μίαν λέξιν εἰπεῖν δυνάμεως καὶ ῥυθμοῦ . Καὶ τοῖς ὀνόμασι δὲ |
συκοφάνταις λοιπὸς ᾖ . καὶ ξυνίημι μὲν ἐπιτιμῶν μᾶλλον ἢ ἀπολογούμενος , εἰρήσθω δέ μοι ταῦθ ' ὑπὲρ τῶν νόμων | ||
ὡς βαρύνοντα τὴν λέξιν τὸν Ἀρίσταρχον διαβάλλουσιν . Κάσσιος δὲ ἀπολογούμενος ὑπὲρ τῆς βαρυτονήσεώς φησιν ὅτι τὰ μονοσύλλαβα , ὅταν |
τούτου : νόμος τὸν ἡταιρηκότα μὴ λέγειν , Τίμαρχος ἁλοὺς ἑταιρήσεως διδάσκει παῖδας καὶ ὑπάγεται τῷ νόμῳ : ἐνταῦθα γὰρ | ||
πάρεστι κατηγορῆσαι λόγου χάριν . . . . ἐπήγγειλα ] ἑταιρήσεως ἦν γραφὴ καὶ δοκιμασία καὶ ἐπαγγελία . καὶ ταῦτα |
. τὸ δὲ δρᾶμα τῶν πάνυ δυνατῶς πεποιημένων . τὴν κωμῳδίαν καθῆκε κατὰ Σωκράτους ὡς τοιαῦτα νομίζοντος καὶ Νεφέλας καὶ | ||
αὐτοὺς διὰ τῆς κωμῳδίας ἐβούλετο , οὔκουν ἀνεῖλε παντάπασι τὴν κωμῳδίαν : ὑπομνήματα δὲ τοῖς μετὰ ταῦτα γενησομένοις ἢ τοῖς |
περὶ τοῦ θεοῦ τοῦ γάμου λόγος ὥσπερ θετικὸς καθόλου τὴν ἐξέτασιν περιέχων ὅτι καλὸν ὁ γάμος , ἄρξῃ δὲ ἄνωθεν | ||
ὑπολήψεταί τις ἐν τοῖς πολιτικοῖς λόγοις τὴν ἐκ τῆς συγκρίσεως ἐξέτασιν καὶ καθ ' ἑαυτὸν ἕκαστον ἀξιώσει σκοπεῖν , οὐδὲν |
εὐθυδικίαν ἔχειν , παραγραφὴν δὲ ἡ μετάληψις : οἷον ἐγράψατο Τίμαρχος Αἰσχίνην παραπρεσβείας : καὶ παραγράφεται αὐτὸν κατὰ τὸν νόμον | ||
δύναται , μὴ πρότερον ἀπολογησάμενος : καὶ ὅτι μὲν ὁ Τίμαρχος κατηγόρησε , παντί τῳ δῆλον : ἔκ τε τῶν |
σπυρίδα παρά τινα δειπνήσων ἴῃ . σύνδειπνον εἴρηκεν ἐπὶ συμποσίου Λυσίας ἐν τῷ κατὰ Μικίνου φόνου . φησὶν γάρ : | ||
γε τῷ τοῦ Ὀλόρου καὶ παρὰ τῷ τοῦ Ἀρίστωνος , Λυσίας τε καὶ Ὑπερείδης καὶ ὁ Παιανιεὺς καὶ ὁ τοῦ |
σεμνοῦ φύλακος ἔρημον τὴν ἐκκλησίαν ὁ πλούσιος , ἀτόπων καὶ παρανόμων πραγμάτων πληρώσας τὴν πόλιν , ὕβρεως , αἰκίας , | ||
οὐ μόνον δὲ ὅταν ψηφίσματος ἢ νόμου κατηγορῷ τις , παρανόμων γραφὴν ἀποφέρεσθαι καὶ γράφεσθαι λέγεται , ἀλλὰ καὶ ἐπ |
ὡς προείρηται : εἰ οὖν ταῦτα εἰς φωνῆεν ἔχουσι τὴν κλητικὴν καταλήγουσαν , ὦ Ἐρετριεῦ γὰρ καὶ ὦ Πειραιεῦ καὶ | ||
τρίτοις προσώποις σύνταξιν ποιουμένων , καὶ εἰ ἀπεμφαῖνον τὸ τὴν κλητικὴν ὄνομα μὴ παραδέχεσθαι , ἀπεμφαῖνον ἄρα καὶ τὸ τῆς |
. Τὰ δὲ βουκολικὰ ἔχει κατὰ διαφορὰν τὴν τῶν ποιημάτων ἐπιγραφήν : καὶ γὰρ αἰπολικά ἐστι καὶ ποιμενικὰ καὶ μικτά | ||
αὐτὸς ἅτε περὶ τελείων διαλαμβάνων οὕτως ἐποιήσατο τοῦ βιβλίου τὴν ἐπιγραφήν ; πρῶτον μὲν οὖν ἀνόητον εὐθύνειν τὸν τεχνικὸν ὅτι |
Τῆς δὲ φιλίας εἶναι γνωριμότητα μέν , φιλίαν ἐγνωσμένων : συνήθειαν δέ , φιλίαν συνειθισμένων : ἑταιρίαν δέ , φιλίαν | ||
λέγειν , ἀποστεροῦν με τῶν συγγεγενημένων καὶ συντεθραμμένων γραμμάτων , συνήθειαν ᾤμην καὶ οἰστὸν ἦν μοι τὸ ἄκουσμα καὶ οὐ |
φοινικᾶς κελεύσας λαβεῖν , εἰσελθόντα τὸν Αἴσωπον τὴν προτέραν αὖθις πεῦσιν ἐπύθετο . καὶ ὁ Αἴσωπος „ σὲ μὲν „ | ||
, καὶ τοῦτο διχῶς λέγουσιν . οἱ μὲν γὰρ τὴν πεῦσιν λέγουσιν ὡς ἀπὸ τῶν Ἀθηναίων πρὸς Δημοσθένην , νυνὶ |
τῆς αὐτῆς ἀνασχέσθαι φλυαρίας , καὶ πάλιν σου γνῶναι τὴν συκοφαντίαν , ὅπερ καὶ πρότερον γέγονεν : εἶτα τῷ πηλίκῳ | ||
ἀρετὴν παρακαλέσαι κηρύξαντα τῇ ψήφῳ τὸ μήποτ ' ἂν γενέσθαι συκοφαντίαν κρείττονα βίου τοῖς νόμοις ἀκολουθοῦντος . Ὁ ὑμέτερος μὲν |
ἰδέᾳ . Πῶς γὰρ οὔ ; Οὐκοῦν πέμπτον κατὰ τὴν κρίσιν , ἣν νῦν ὁ λόγος ἀπεφήνατο , γίγνοιτ ' | ||
αὐτὴν κρίνεσθαι περὶ ἀνδρός , μετὰ ἀνδρὸς ἥκειν ἐπὶ τὴν κρίσιν . “ Ἐξῄεσαν οὖν τοῦ δικαστηρίου οἱ μὲν ἄλλοι |
ἄλλων συχνοί . Λατῖνοι δὲ πρεσβείας πρὸς αὐτοὺς ἐπὶ συμμαχίας αἴτησιν ἀφικομένης δήσαντες τοὺς ἄνδρας εἰς Ῥώμην ἤγαγον . οἷς | ||
ἐστὶν ἕξ . τὸ συμ - βουλευτικὸν , τὸ κατὰ αἴτησιν , τὸ κατὰ ἀμφισβήτησιν , εἰσαγγελία , ἀποκήρυξις , |
ὀδούς ὀδόντος ὄνομα μετοχικὸν λέγεται , ἐπειδὴ καὶ τόνον καὶ κλίσιν μετοχῆς ἔχει : ὥσπερ γὰρ διδούς διδόντος οὕτω καὶ | ||
Συνῃρημένα εἶπε διὰ τὰ ἀσυναίρετα : ταῦτα ἰδικὴν οὐκ ἔχει κλίσιν , ἀλλὰ τὴν τῶν ἐντελῶν ἀφ ' ὧν συναιροῦνται |
λέγειν ὁ δὲ τῇ πρώτῃ τῶν ἐκκλησιῶν πάντα εἰπὼν κατὰ Φιλοκράτους , τῇ δ ' ὑστεραίᾳ μεταβαλόμενος δῆλός ἐστι προδιδόναι | ||
ἀκούσητε ὑπομιμνῄσκοντος τοὺς καιροὺς καὶ τὰ ψηφίσματα παρεχομένου ἃ μετὰ Φιλοκράτους ἔγραψε Δημοσθένης , ἐὰν αὐτὸς ὁ τῆς ἀληθείας λογισμὸς |
, οἶμαι , ἕλοιτο τὴν περὶ οὔρων πραγματείαν τὰ μέγιστα λυσιτελοῦσαν ἐς τὴν τῶν κατεχόντων παθῶν διάγνωσιν . Ταῦτά τοι | ||
τὴν τέχνην ᾖ καὶ πᾶσαν μὲν ἀφορμὴν λόγων εἰς ἰατρικὴν λυσιτελοῦσαν καθορῶν πλήρη λόγων τε καὶ παιδεύσεως , καὶ μάλιστα |
τοῦτο οὐκ ἔστιν αὑτῆς θεωρητική . γραμματικὴ πάλιν περὶ τὴν ἐγγράμματον φωνήν : μή τι οὖν ἐστι καὶ αὐτὴ ἐγγράμματος | ||
' ἑαυτὸ μὲν λεγόμενον μὴ ἀποτελεῖν διάνοιαν ? ? ? ἐγγράμματον , προστασσομένου δὲ ῥήματος 〚 ! ! 〛 , |
καὶ σημειωδῶν ὀνομάτων τὴν ἀπειροκαλίαν , κατὰ δὲ τὴν τροπικὴν φράσιν ὀλίγον τι διαλλάττει τῆς Λυσίου καὶ κέκραται συμμέτρως , | ||
ἔχειν τῶν οὔτε κατὰ τὰς οἰκονομίας κατορθουμένων οὔτε κατὰ τὴν φράσιν ἀνεγκλήτων . Ἐν μὲν οὖν τῇ δευτέρᾳ βύβλῳ τὴν |
ἡ εὐθυδικία ὡσαύτως . στοχαστικῶς δὲ , ὡς τὸ κατὰ Τιμάρχου : ζητοῦμεν γὰρ , εἰ Τίμαρχος ἡταίρηκεν , ἢ | ||
γνωρίζετε . Οὐκοῦν τὸν αὐτὸν τρόπον προσήκει ὑμᾶς καὶ περὶ Τιμάρχου ἐξετάζειν , καὶ μὴ σκοπεῖν εἴ τις εἶδεν , |
, τροπὴ δὲ ἐγένετο τοῦ ν εἰς ς κατὰ Δωρικὴν διάλεκτον , ὥσπερ ἦν ἦς , εἵρπομεν εἵρπομες , ὡς | ||
Ἑλλήνων . φθόγγον ] φωνήν , λαλιάν . φθόγγον ] διάλεκτον . χέουσαν ] ἔχουσαν . χέουσαν ] σκορπίζουσαν . |
πείρας ποιουμένων . Κᾶρες γὰρ ἐμισθοφόρησαν πρῶτοι . Ἄλλοι τὴν παροιμίαν τιθέασι ἐπὶ τῶν εὐκαταφρονήτων : φασὶ γὰρ τοὺς Κᾶρας | ||
καὶ συγκατατίθεσθαι . αἶνος δʹ : ἔπαινον . γνώμην . παροιμίαν . καὶ πόλιν . αἴνυσθαι βʹ : τὸ αἴρεσθαι |
λοιπὰ δίμετρα ἀκατάληκτα . ἑξῆς δὲ τούτων μεταβὰς εἰς ἑτέραν ὑπόθεσιν ἐνήλλαξε καὶ τὸ μέτρον . καί εἰσι κῶλα ἀναπαιστικὰ | ||
Αἴγυπτον ὑπὸ Θεοφάνους πεισθέντα πράττοντος Πομπείῳ χρηματισμοὺς καὶ στρατηγίας καινῆς ὑπόθεσιν . Ἀλλὰ τοῦτο μὲν οὐχ οὕτως ἡ Θεοφάνους μοχθηρία |
ὢν καὶ τοσαῦτα καὶ τοιαῦτα διανοούμενος , ἐξέτασιν πεποιηκὼς καὶ δοκιμασίαν τοῦ Φεραίων ἱππικοῦ , καὶ ἤδη καθήμενος καὶ ἀποκρινόμενος | ||
μετέχουσι τῆς κατ ' αὐτὸν πολιτείας . βάσανον δὲ καὶ δοκιμασίαν τῶν δέκα ζῴων ὑπογράφεται κοινῇ κατὰ διττὰ σημεῖα , |
πρότερον . Ἦλθον καλούμενος εἰς Συρακούσας ὑπό τε σοῦ καὶ Δίωνος , τοῦ μὲν δεδοκιμασμένου παρ ' ἐμοὶ καὶ ξένου | ||
φήσεις καλὴν εἶναί σοι τὴν πρόφασιν : ὑπὲρ γὰρ τῶν Δίωνος πραγμάτων ἅπαντα ταῦτα ποιεῖν καὶ λέγειν : καλῶς γε |
τοῦ Μενηνίου πολλαὶ καὶ ποικίλαι παρ ' ὅλην ἐγίγνοντο τὴν δημηγορίαν ἐκ τῶν παρόντων φωναί . ἐπειδὴ δὲ τελευτῶν τοῦ | ||
μὲν οὖν πρὸς τοὺς Συρακοσίους τοιούτοις χρησάμενος λόγοις κατέπαυσε τὴν δημηγορίαν , συμπαθεῖς ποιήσας τοὺς ἀκούοντας . Γύλιππος δ ' |
τὴν μεγίστην , ἀναγκαῖον ἂν εἴη τῷ τὴν εἰρημένην μεταχειριζομένῳ πραγματείαν περὶ τοῦ τῆς φωνῆς τόπου καθόλου καὶ κατὰ μέρος | ||
πεῖραν . ἐπαινῶν δέ τις τῶν ἑταίρων Ἑρμοῦ τὴν αὐτὴν πραγματείαν ἔδωκέ μοι καὶ αὐτὴν διελθεῖν , ὥς γε ἐμοὶ |
Χ οὔτε κατὰ τὴν ποσότητα τῶν συλλαβῶν οὔτε κατὰ τὴν κατάληξιν ἔχουσι συγγένειαν πρὸς τὸ Η . Μετὰ δὲ τὸ | ||
κάρδοπος : οἷον τὸ αὐτὸ γένος . σημαίνει δὲ τὴν κατάληξιν . ταὐτὸν δύναταί σοι κάρδοπος : δοκεῖ σοι ὁμοιοκατάληκτον |
καὶ ἐσπείσατο , τὸν παῖδα ὡραῖον ὄντα ἐκεῖ καταλιπών : ἐγράψατο αὐτὸν προαγωγείας ὁ Δημοσθένης ἐπανελθόντα , ἔλυσε τὴν εἰρήνην | ||
ὁ θέμενος , ἀπέτεισε τιμὴν τῶν φιαλῶν τῷ Τιμοσθένει , ἐγράψατο δὲ ὁ πατὴρ αὑτῷ τοῦτον ὀφείλοντα πρὸς τὸ ἄλλο |
ὄντος , περὶ ὧν αὐτὸς ἠδίκημαι λέγειν . ἀλλὰ βούλομαι πρόκλησιν ὑμῖν ἀναγνῶναι : γνώσεσθε γὰρ ἐξ αὐτῆς ἀκούσαντες , | ||
τὴν γυναῖκά μου διέφθειρας . προκαλῇ με , Διονύσιε , πρόκλησιν οὐδαμῶς σοι συμφέρουσαν . μαρτύρομαι : φίλος εἰμί σου |
ὃς ἐναυμάχησεν ἐπὶ Μυκάλῃ Μήδοις . ἀλλ ' ὁ μὲν Περικλέους ἀνδριὰς ἑτέρωθι ἀνάκειται , τοῦ δὲ Ξανθίππου πλησίον ἕστηκεν | ||
ἀλλ ' ἐκεῖσε ἐπάνειμι , ὅτι πρῶτον μὲν οὐ τῶν Περικλέους καιρῶν , ἀλλὰ τῶν ὕστερόν ἐστι τὸ τῆς λαλιᾶς |
ἀκολουθίας , οὐσίαν τε μόνον δηλοῦσιν . Ὁριστέον οὖν τὴν ἀντωνυμίαν ὧδε : λέξιν ἀντ ' ὀνόματος προσώπων ὡρισμένων παραστατικήν | ||
, καὶ τὸ ῥῆμα συνυπακουόμενον ἔχον τὸ ὄνομα ἢ τὴν ἀντωνυμίαν ἢ τὸ ἀπαρέμφατον λόγος ἐστίν . εἰ δὲ τοῦτο |
ἔστη τῆς ἐλευθερίας , ἀλλὰ καὶ τὸν ἑρμηνεύσαντα ἀπέκτεινε , κατηγορῶν ὅτι τὴν φωνὴν ὥσπερ ἄλλο τι τῷ Πέρσῃ κατὰ | ||
, μὴ ἀποδειχθέντος ἐκείνου βασιλέως : διὸ καὶ πίστιν ἔσχε κατηγορῶν Κύρου . κατηγόρει δ ' ὡς μέλλοντος ἐνεδρεύειν ἐν |
τῇ διδασκαλίᾳ , τῷ χρόνῳ δὲ ταῦτα γράψας ἐτήρουν τὴν ἔκδοσιν μετὰ τὸν ἡμέτερον βίον τοῖς φιλολόγοις χρήματα καλὰ παιδείας | ||
τῶν τόκων ὡς ἐξηπατημένος διεφέρετο καὶ ἐδικάζετο , βουλόμενος τὴν ἔκδοσιν κομίσασθαι . συχνῆς δὲ πάνυ πραγματείας περὶ τοσαῦτα χρήματα |
οἱ τοιοῦτοι μικρολογίαν εἶναι ὑποτίθενται , οἷον τὸ εἰπεῖν τὸν Δημοσθένην μὴ ἐγκείσθω ὑπὸ τοῦ Φιλίππου τὸ δίδωμι ἀλλὰ τὸ | ||
Ἡρακλέϊ Ἡρακλεῖ : Ἡρακλέα Ἡρακλῆ καὶ ἀττικῶς Ἡρακλῆν , ὥσπερ Δημοσθένην . Ὦ Ἥρακλες καὶ ἀττικῶς ὦ Ἡρακλῆ , ὥσπερ |
καὶ προσῳδίας ὠνόμασαν , ὡς πρὸς τὴν ᾠδὴν καὶ τὴν ἐκφώνησιν τῶν συλλαβῶν συντελούσας , πρὸς τούτοις δὲ καὶ μακρᾶς | ||
φίλω . Ἰστέον δὲ ὅτι ὁ τεχνικὸς ὡς πρὸς τὴν ἐκφώνησιν ἀποβλέπων εἰς α ἢ εἰς ω λήγουσα μόνον εἶπεν |
Ἰσθμοῖ , πολλαχόθι , οὐδαμόθι , ὁτὲ δὲ κατὰ τὴν δοτικὴν μόνην , οἷον Ἀθήνῃσι , Θήβῃσι καὶ ὡς ἐπὶ | ||
γραμματικοί , τὴν ἀπὸ τῆς ὀρθῆς ἐπὶ τὴν γενικὴν καὶ δοτικὴν ἑτερότητα . Ἰστέον δὲ ὅτι τινὲς τὰ παρώνυμα μέσα |
, οὐκ ἐδέξατο τὴν βάσανον ; οὐκοῦν τῷ φεύγειν τὴν βάσανον ὑφῃρημένος ἐξελέγχεται . ἆρ ' οὖν ἂν ὑμῖν αἰσχυνθῆναι | ||
: Ἐν μὲν λιθίναις ἀκόναις ὁ χρυσὸς ἐξετάζεται , διδοὺς βάσανον φανεράν : ἐν δὲ χρυσῷ ἀνδρῶν ἀγαθῶν τε κακῶν |
οὐκ αὐτῇ προςῆκεν ἐπιθεῖναι τὸ ξίφος : εἶτα μετὰ τὴν μετάληψιν λῦσον εὐθὺς τὴν ἀπὸ τοῦ νόμου διάνοιαν : οἷον | ||
οὔσης τῆς μεταλήψεως : ἐρεῖ τοίνυν ὁ φεύγων πρὸς τὴν μετάληψιν ἀγωνιζόμενος , ὅτι ἐξῆν μοι ἀναιρεῖν : καὶ ὁ |
γραμματικός ἐστιν ὃς ἑνὸς ἑκάστου πράγματος τὴν δύναμιν καὶ τὴν κυριότητα δύναται σαφηνίσαι τῇ λαλιᾷ . τῆς τέχνης τῆς γραμματικῆς | ||
οἱ ἀστέρες τότε ποιοῦσι τὰ ἀποτελέσματα , ὅταν καὶ τὴν κυριότητα τοῦ κεφαλαίου ἔχωσιν , οἷον ὁ Κρόνος ἐν οἴκῳ |
δέ φησιν ἀδεσπότοις ὑπομνήμασιν ἐντυχεῖν , ἐν οἷς ἐγέγραπτο τὸν Δημοσθένη συνεσχολακέναι Πλάτωνι καὶ πλεῖστον εἰς τοὺς λόγους ὠφελῆσθαι , | ||
πρόνοιαν ; τίνα δὲ ἄλλον παρεχόμεθα μάρτυρα τοῦ πολεμεῖν αὐτῷ Δημοσθένη σαφῶς καὶ διαρρήδην μαρτυροῦντος Αἰσχίνου ; ἄνοια οὖν , |
ὅπερ ἐφοβεῖτο , ἵνα διὰ τούτου ὥσπερ προδιορθώσηται τὴν μέλλουσαν συμβουλήν . τὸ . . . ἐπιτιμᾶν ] ἐντεῦθεν προοίμια | ||
τυραννεύσαντί τε καὶ τυραννευθέντι , ὡς ἑνὶ ἑκατέρῳ παλαιὰν ἐμὴν συμβουλήν : καὶ νῦν δὲ ὅ γ ' ἐμὸς λόγος |
τὸ μὴ προχείρως ἀποκρίνασθαι διὰ μιᾶς ἀποκρίσεως πρὸς τὴν γεγενημένην ἐρώτησιν : οὐ γὰρ δὴ καὶ ὅταν δοκῇ μὲν εἶναι | ||
ἀξιῶν τοῦ ἑτέρου μόνον μορίου τῆς ἀντιφάσεως εἶναι τὴν διαλεκτικὴν ἐρώτησιν , ὁ δὲ τοῖς λεγομένοις περὶ αὐτῆς ἐν τῷ |
Πλειάδος ἐλέγοντο : ὧν τὰ ὀνόματα Θεόκριτος ὁ τὰ βουκολικὰ γράψας , Ἄρατος ὁ τὰ Φαινόμενα γράψας καὶ ἕτερα , | ||
ὁ Δημοσθένης τὴν λέξιν ταύτην ταῦτ ' εἴπας ἔγραψα , γράψας δ ' ἐπρέσβευσα , πρεσβεύσας δ ' ἔπεισα Θηβαίους |
Κλέωνος : παρὰ δὲ Πλάτωνι καὶ τὴν ἐξεργασίαν καὶ τὴν ἀντίῤῥησιν ἐπὶ τῶν πραγμάτων ἐστὶν ἰδεῖν : ἐν μέν γε | ||
: κρίνεται δὲ τῶν πραγμάτων τὰ μὴ ὡμολογημένα καὶ ἔχοντα ἀντίῤῥησιν , τὰ δὲ ὡμολογημένα καὶ μὴ ἔχοντα ἀντίῤῥησιν οὐ |
ψυχῇ γιγνόμενα λαβέ , νόησιν μὲν ἐπὶ τῷ ἀνωτάτω , διάνοιαν δὲ ἐπὶ τῷ δευτέρῳ , τῷ τρίτῳ δὲ πίστιν | ||
Ἥβῃ συνοικοῦντα , ὡς ὁλοσχερέστερον αὖ τὸ σῶμα ἢ τὴν διάνοιαν ὄντα . ὡς γάρ φησιν ὁ Εὐριπίδης νέων τι |
τῶν ἁγίων ἐντολῶν τοῦ θεοῦ , διὰ τὴν κακίαν καὶ ἁμαρτίαν τὴν πληθύουσαν ἐν αὐτῷ ἤδη ἂν ἐκλελοίπει . Καὶ | ||
εἰς τὸν αὐτὸν δαίμον ' ἦλθε : εἰς τὴν αὐτὴν ἁμαρτίαν : καὶ γὰρ παρανόμως ἐφόνευσε . πλέον δὲ τοῦτο |
ἀμείνοσιν γίγνεσθαι . ἐὰν δέ τις ἄπαις ὢν τὸ παράπαν διαθήκην γράφῃ , τὸ τῆς ἐπικτήτου δεκατημόριον ἐξελόμενος , ἐὰν | ||
ὁ δῆμος τὴν παρανομίαν ταύτην , ἀλλ ' ἄκυρον τὴν διαθήκην ἐποίησεν . Ἐρατοσθένης δ ' ἐν πρώτῳ Ὀλυμπιονικῶν τοὺς |
ἀλλὰ καὶ ἐν τῷ Περὶ τῆς ἀτελείας ἰσχυρότατον προτείνων τοῦ Λεπτίνου κεφάλαιον , τὸ τῆς ἀξίας , τῇ ἐπιστήμῃ προέτεινεν | ||
Καὶ οὐ τοῦτο μόνον , ἀλλὰ καὶ ταύτη μάλιστα καταψεύδει Λεπτίνου , ὡς ἐν τῷ δυσμεναίνειν ἰδία τισὶν οὐ τῷ |
κάθημαι : κᾆτ ' ἐπειδὰν ὦ μόνος , στένω , κέχηνα , σκορδινῶμαι , πέρδομαι , ἀπορῶ , γράφω , | ||
μόνοι καθήμενοι , ἀποροῦντες τί δήποτε βραδύνει τὸ προσδοκώμενον . κέχηνα ] ἤγουν προσδέχομαί τινα ἐλθεῖν . σκορδινῶμαι ] ἀνακλῶμαι |
γὰρ ἰσότητι δόξαν καὶ ἀσφάλειαν ἀκολουθήσειν , τῇ δὲ πλεονεξίᾳ βλασφημίαν καὶ φόβον , δι ' ὧν ταχέως ἂν αὐτοῦ | ||
τοίνυν μετὰ τοῦ λῃτουργεῖν τὰ σφέτερ ' αὐτῶν διεφθαρκότες τὴν βλασφημίαν ἀντὶ τῆς χρείας τῇ πόλει καταλείπουσιν : οἱ δ |
Αἰσχίνης κατὰ Δημοσθένους ἔφη σκληρότητα κατηγορῶν ἤθους ἐν τῷ κατὰ Κτησιφῶντος ἑβδόμην δὲ ἡμέραν τῆς θυγατρὸς αὐτῷ τετελευτηκυίας πρὶν ἢ | ||
τις ἐπὶ τοῦ θεωρικοῦ , ὡς Αἰσχίνης ἐν τῷ κατὰ Κτησιφῶντος δεικνύει . θεωροὶ μέντοι λέγονται οὐ μόνον οἱ θεαταὶ |
Ἴσχανδρός ἐστι . δοκεῖ δ ' αὐτῷ συνυποκρινόμενος Αἰσχίνης ὁ ῥήτωρ ἐν Κολλυτῷ καταπεσεῖν , καθά φησι Δημοχάρης ἐν τοῖς | ||
' ἅπερ σὺ γράφεις κελεύει παρών , ὅπως ἡμῖν ἔσται ῥήτωρ ὁ νεανίσκος . φράζε δὴ τῇ Φιλοξένου μητρὶ τὸν |
. , : πονηρὸν [ ] γὰρ εἰς [ ] ὑπόκρισιν [ ] αἱ [ μακραὶ ] περίοδοι , καθάπερ | ||
ἦ γάρ ; ἀντὶ τοῦ οὐχ οὕτως , καθ ' ὑπόκρισιν . ὅσα ἄνθρωποι . ἀντὶ τοῦ κατὰ ἀνθρωπίνην φύσιν |
τὰ πράγματα . Ὅσαι τέχναι γεγόνασι , ταύτας , ὦ Λάχης , πάσας ἐδίδαξεν ὁ χρόνος , οὐχ ὁ διδάσκαλος | ||
. Ἀληθῆ λέγεις , ὦ Σώκρατες . Οὐκοῦν , ὦ Λάχης , καὶ νῦν ἡμᾶς τώδε παρακαλεῖτον εἰς συμβουλήν , |
. Ὡς δ ' ἀπέθαν ' ὡνήρ , πᾶσι κατέλιπε ῥῆσιν ὅκου Νίνος νῦν ἐστι καὶ τὸ σῆμ ' ᾄδει | ||
Πῶς γὰρ οὔ ; Ἀλλ ' ὅταν γέ τινα λέγῃ ῥῆσιν ὥς τις ἄλλος ὤν , ἆρ ' οὐ τότε |
Θεμιστοκλῆς καὶ ὁ Ἀριστείδης , ὁ τὴν ἀνόμοιον ἔχων ἐπωνυμίαν Τιμάρχῳ τουτῳί , ὥστε ὃ νυνὶ πάντες ἐν ἔθει πράττομεν | ||
] παραλογίζεται ἐνταῦθα λέγων τὸ σιωπᾶν ῥᾴδιον εἶναι ῥήτορι ὄντι Τιμάρχῳ . . . . μὴ συκοφαντεῖν ] φασὶν ὅτι |
, προσελθὼν αὐτῷ ἐκέλευον ἐπὶ τὴν τράπεζαν ἀκολουθοῦντα κομίζεσθαι τὴν καταδίκην . ὡς δὲ ταῦτα ἀληθῆ λέγω , τούτων ὑμῖν | ||
ἀναγνώσεται τὰς μαρτυρίας . Ὁ δὲ Θεόφημος ἀντὶ τοῦ τὴν καταδίκην ἀπολαβεῖν ἀκολουθήσας ἐπὶ τὴν τράπεζαν , ἐλθών μου τὰ |
δὲ Φλαμίνιος ἔφη δυοῖν πραγμάτων ὄντων ἕτερον τῷ βασιλεῖ τὴν σύγκλητον συγχωρεῖν , εἰ μὲν βούλεται τῆς Εὐρώπης ἀπέχεσθαι , | ||
Ῥώμην καὶ περὶ τῶν ἐπιφερομένων ἐγκλημάτων ἀπολογεῖσθαι καὶ πειρᾶσθαι τὴν σύγκλητον εὐγνώμοσι λόγοις καὶ δεήσεσιν ἐξιλάσκεσθαι . διόπερ ἀπέστειλαν εἰς |
. αἰτοῦντος δὲ Δημητρίου μιγῆναι αὐτῇ ἀντηξίωσε δοῦναι καὶ αὐτὸν δωρεάν τινα . δόντος δ ' ἐπιστρέψασα λέγει : Ἀγαμέμνονος | ||
, „ φησί , ” βουλαὶ τοῦτον εἰλήφασι τὸν τρόπον δωρεάν . ” ἡ λύσις κατ ' ἀντίθεσιν ἐνδόξου : |
: τίνες ἦσαν , . τὴν νέκυιαν , πρὸς τὴν νέκυιαν . Θέτιδος δ ' ἐξήνυσε βουλάς , ἥ οἱ | ||
, , , , . † ) Ἀρίσταρχος ἀθετεῖ τὴν νέκυιαν κεφαλαίοις τοῖς συνεκτικωτάτοις τοῖσδε . ὅτι οὐκ ἔστι καθ |
γενικὴ καὶ οὐ ποιεῖ τροπῇ τοῦ ος εἰς α τὴν αἰτιατικήν : οὐδὲ γὰρ λέγομεν ἅρματα καὶ βήματα τὴν αἰτιατικὴν | ||
ὑπομένω , μετὰ γενικῆς : ἐνταῦθα δὲ ὁ Ἀριστοφάνης πρὸς αἰτιατικήν . σημείωσαι τὸ ἀνέχομαι καὶ μετὰ αἰτιατικῆς . κἀφ |
Σόλωνα ἐν ἀγορᾷ στήσετε . ” ἀπὸ διανοίας δὲ τοῦ γράψαντος , ὡς ἐν τῷ κατὰ Ἀνδροτίωνος . συνιστὰς γὰρ | ||
τινὸς ἤκουε τοῦ Κράτητος : ὅτε καὶ τὴν Πολιτείαν αὐτοῦ γράψαντος , τινὲς ἔλεγον παίζοντες ἐπὶ τῆς τοῦ κυνὸς οὐρᾶς |