| εὐεργέτην σωτῆρα ἡγοῦντο . ἐν δὲ τῇ κλίμακι κατὰ τὴν ἐπανάληψιν τὸ τέλος τοῦ πρώτου κώλου εὑρίσκομεν ἐν τῇ ἀρχῇ | ||
| ἔοικε , μένος δ ' αἴθωνι σιδήρῳ : πρὸς τὴν ἐπανάληψιν ὅτι ἐν Ἰλιάδι συνεχῶς , ἐν δὲ Ὀδυσσείᾳ ἅπαξ |
| ἄρθρον , καὶ ἐπὶ τοῦ τούτου . καὶ κατ ' ἐπέκτασιν λέγεται . τούς ἐπὶ τοῦ ἄρθρου “ τοὺς μὲν | ||
| τὸ ὕπαι βαρύνεται : λέγεται δὲ καὶ ὕπαιθα κατ ' ἐπέκτασιν τῆς θα συλλαβῆς : σημειωτέον δὲ ὅτι τὰ μὲν |
| ἡμερινῆς γενέσεως προκοπὰς καὶ συστάσεις ἐκ φίλων ποιεῖ καὶ συκοφαντίας ἐπιπλοκὴν καὶ βίου κατόρθωσιν , μάλιστα τῆς Ἀφροδίτης ἀθεωρήτου οὔσης | ||
| διαφέρειν τοῦ εἱμαρμένου τὸ κατηναγκασμένον * * * κατ ' ἐπιπλοκὴν μερῶν συνηρτημένην . Ζήνων ὁ Στωικὸς ἐν τῷ Περὶ |
| τοῦ Ἀπίωνος λόγος διὰ τοῦ ι γράφει τὴν τοῦ Ἠλυσίου ἄρχουσαν : ὁ δ ' αὐτὸς λέγει καὶ ὅτι πείρατα | ||
| . τὸ γʹ ἰαμβέλεγος τὴν τελευταίαν συλλαβὴν μετατιθεὶς ἐπὶ τὴν ἄρχουσαν . γεγένηται δὲ καὶ παρὰ τὸ Σαπφικὸν , συστεῖλαν |
| πάλιν γράφω , ἀρχόμενος πάλιν ἀπὸ τοῦ χρησμοῦ κατ ' ἐπερώτησιν : ἔχει δὲ ὧδε : Ἐπεὶ [ μὲν ] | ||
| κατάφασιν ἀποβάλλουσα μεθίσταται καὶ τοῦ καλεῖσθαι ὁριστική . εἰς γὰρ ἐπερώτησιν τῶν πραγμάτων ἐγχωρεῖ , ἡνίκα φαμὲν γέγραφας ; λελάληκας |
| Χ οὔτε κατὰ τὴν ποσότητα τῶν συλλαβῶν οὔτε κατὰ τὴν κατάληξιν ἔχουσι συγγένειαν πρὸς τὸ Η . Μετὰ δὲ τὸ | ||
| κάρδοπος : οἷον τὸ αὐτὸ γένος . σημαίνει δὲ τὴν κατάληξιν . ταὐτὸν δύναταί σοι κάρδοπος : δοκεῖ σοι ὁμοιοκατάληκτον |
| τὴν διάθεσιν τῆς ψυχῆς σημαίνει , τὸ δὲ προλέγειν τὴν προφορὰν αὐτὴν τῶν λεγομένων ἣν ποιούμεθα ἀλλήλοις ἀνακοινούμενοι τὰ πράγματα | ||
| ἀγαθῶν εἰς ἀεὶ καρπούμενος . ἀλλὰ μετανάστηθι κἀκ τοῦ κατὰ προφορὰν λόγου , ὃν πατρὸς οἶκον ὠνόμασεν , ἵνα μὴ |
| συγκοπῇ τοῦ ε ἐρώοντο . Αὐξάνει δὲ χρονικῶς κατ ' ἐπένθεσιν τοῦ ρʹ , ὥσπερ καὶ τὸ ἔρδω τὸ πράττω | ||
| δέ σοι χάριν ὁμολογεῖν : ἵνα τὸ μεταξὺ κατ ' ἐπένθεσιν γένηται : τουτέστι πλέον ἢ ἐγὼ δύνασθαι . ὁ |
| πρόσταξιν , οἷον ὡσανεὶ προσέταξας ἀνδριαντοποιῷ ἀνδριάντα ποιῆσαι κατά τινα ἐπιταγήν , οἷον ἐπιτάξας αὐτῷ ὅτι βούλομαι εἶναι αὐτὸν τὸν | ||
| , τούτους πάντας βεβλαφέναι κατὰ τὴν ἀνάγκην καὶ κατ ' ἐπιταγήν , ἑκουσίως δὲ παραίτιον κακῶν οὐδενὶ γεγονέναι τῶν ἀνθρώπων |
| δὲ ἐπὶ μήκιστον . ἄνευ γὰρ τοῦ πᾶσαν αὐτῷ τὴν Ἰλιάδα εἰς τοῦτο αὐτὸ συγκεῖσθαι καὶ στάσεως εἶναι κατηγορίαν ἅπαν | ||
| πάντα τὰ Ὁμήρου ἔπη μαθεῖν : καὶ νῦν δυναίμην ἂν Ἰλιάδα ὅλην καὶ Ὀδύσσειαν ἀπὸ στόματος εἰπεῖν . Ἐκεῖνο δ |
| : τίνες ἦσαν , . τὴν νέκυιαν , πρὸς τὴν νέκυιαν . Θέτιδος δ ' ἐξήνυσε βουλάς , ἥ οἱ | ||
| , , , , . † ) Ἀρίσταρχος ἀθετεῖ τὴν νέκυιαν κεφαλαίοις τοῖς συνεκτικωτάτοις τοῖσδε . ὅτι οὐκ ἔστι καθ |
| . τὸ δὲ δρᾶμα τῶν πάνυ δυνατῶς πεποιημένων . τὴν κωμῳδίαν καθῆκε κατὰ Σωκράτους ὡς τοιαῦτα νομίζοντος καὶ Νεφέλας καὶ | ||
| αὐτοὺς διὰ τῆς κωμῳδίας ἐβούλετο , οὔκουν ἀνεῖλε παντάπασι τὴν κωμῳδίαν : ὑπομνήματα δὲ τοῖς μετὰ ταῦτα γενησομένοις ἢ τοῖς |
| ἴσασιν ἥ τίς ποτ ' ἐστὶν οὐδὲ δύνανται , πᾶσαν εἰρωνείαν ἀφείς , ὡς πέφυκα , διαλέξομαι . ὃν δὲ | ||
| πάντα ἄνθρωπον ἔχων . χαλεπώτερον . καὶ τοῦτο κατ ' εἰρωνείαν φησὶν ἢ κατ ' ἀντίφρασιν . ἀδύνατον . ὁ |
| εἴρηκε . εἴρηκε δὲ καὶ σύμποδα καὶ συνθήκην μεσέγγυον τὴν μείρακα καταθέσθαι Ἀριστοφάνης λέγει . ὅτῳ δὲ τὰ σκεύη ἐκομίζετο | ||
| ἐκ μὲν παιδὸς εἰς ἔφηβον , ἐκ δὲ ἐφήβου εἰς μείρακα καὶ ἐπὶ τῶν ἑξῆς ἡλικιῶν : λέγει δὲ περὶ |
| συνῆκε τὸ δέον καὶ εὐθὺς ἕτερον ἱερέα ἑτοιμάσας τὸν τὴν μνηστείαν τελέσοντα τέως εἶχεν ἀφανῆ , αὐτὸς δὲ τῷ θυσιαστηρίῳ | ||
| πρότερον μὲν ἦν κεκρικὼς κοινοπραγίαν Ἀντιπάτρῳ καὶ διὰ τοῦτο τὴν μνηστείαν ἐπεποίητο , μήπω τῶν κατ ' αὐτὸν πραγμάτων βεβαίως |
| Ὀλυμπιάδος γαστέρα ἐσφραγίσθαι λέοντος εἰκόνι . ἐλέγετο δὲ κατ ' ἐξοχὴν πόλις καὶ πολῖται ἐξ αὐτοῦ , ὡς ἄστυ αἱ | ||
| τὸ ἄρθρον ἀπηνέγκατο ὁ ποιητής , ἀπενεγκάμενος καὶ τὴν ἁπάντων ἐξοχὴν καὶ τὴν πρὸς ἁπάντων προπεπερασμένην γνῶσινἪ . καὶ κατὰ |
| . Ὡς δ ' ἀπέθαν ' ὡνήρ , πᾶσι κατέλιπε ῥῆσιν ὅκου Νίνος νῦν ἐστι καὶ τὸ σῆμ ' ᾄδει | ||
| Πῶς γὰρ οὔ ; Ἀλλ ' ὅταν γέ τινα λέγῃ ῥῆσιν ὥς τις ἄλλος ὤν , ἆρ ' οὐ τότε |
| τὸ μὴ προχείρως ἀποκρίνασθαι διὰ μιᾶς ἀποκρίσεως πρὸς τὴν γεγενημένην ἐρώτησιν : οὐ γὰρ δὴ καὶ ὅταν δοκῇ μὲν εἶναι | ||
| ἀξιῶν τοῦ ἑτέρου μόνον μορίου τῆς ἀντιφάσεως εἶναι τὴν διαλεκτικὴν ἐρώτησιν , ὁ δὲ τοῖς λεγομένοις περὶ αὐτῆς ἐν τῷ |
| ἀκολουθίας , οὐσίαν τε μόνον δηλοῦσιν . Ὁριστέον οὖν τὴν ἀντωνυμίαν ὧδε : λέξιν ἀντ ' ὀνόματος προσώπων ὡρισμένων παραστατικήν | ||
| , καὶ τὸ ῥῆμα συνυπακουόμενον ἔχον τὸ ὄνομα ἢ τὴν ἀντωνυμίαν ἢ τὸ ἀπαρέμφατον λόγος ἐστίν . εἰ δὲ τοῦτο |
| πρὸς τὸ κτῆμα συντρέχουσα διάθεσις , ἐάν τε κατ ' ἐνεργητικὴν ᾖ ἐκφορὰν ἐάν τε κατὰ παθητικήν , μόνως ἀναλύεται | ||
| εὐκτικῇ καὶ ἐπὶ τῶν ὑπολοίπων , οὐ μὴν κατὰ διάθεσιν ἐνεργητικὴν ἢ παθητικήν : ἢ καὶ ἔτι οἷς μὲν μετὰ |
| ' ἐπεὶ οὖν Τρῶας , ἀλλ ' ἐγκλινομένην διὰ τὴν ἐπιφορὰν τοῦ δέ συνδέσμου . ἐν γοῦν τῷ Ζεύς τε | ||
| [ , ] σχήματα δὲ τοῦ ἐνδιαθέτου καὶ κατ ' ἐπιφορὰν λόγου ἐπιφοράν φησι τὴν καταφοράν , οἱ δὲ καταφορικοὶ |
| ἕκαστον ἀκατάληπτον εἶναι . . . . ὁ Ἀντίοχος τὴν Στοὰν μετήγαγεν εἰς τὴν Ἀκαδημίαν , ὡς καὶ εἰρῆσθαι ἐπ | ||
| . νῦν δὲ ἐπεὶ τὰ Στωϊκῶν προετίμησας , πρὸς τὴν Στοὰν ἀποτετάσθαι ὁ λόγος ἔδοξεν οὐδὲν ἐξαίρετον πρὸς αὐτὴν ἔχων |
| πένθος . καὶ κηδεῦσαι τὸ θάψαι . σημαίνει καὶ τὴν ἐπιγαμίαν . κεκιβδηλευμένον νόμισμα : τὸ ἀδόκιμον καὶ πεπανουργευμένον . | ||
| τὸν Λάβαν , ἀλλὰ Ῥεβέκκας ἀδελφόν , μέλλοντα κατ ' ἐπιγαμίαν τῷ ἀσκητῇ κῆδος συνάπτειν . „ ἀπόδραθι οὖν εἰς |
| ἐπεὶ οὕτως εἶ ἑδράστερος καὶ συνετός , οὐ τεύξῃ τὴν ἐπαγγελίαν . ” ὁ Αἴσωπος μαθὼν ὅτι στερεῖται τῆς ἐπαγγελίας | ||
| καὶ τὴν τοῦ ὅπως δεῖ κρίνειν τοὺς ὀνείρους διδασκαλίαν καὶ ἐπαγγελίαν τῶν ἐν ἀμφοτέραις ταῖς βίβλοις γραφησομένων περὶ πάντων τῶν |
| μεταβολὴν σὺν ὀργῇ τῆς πρόσθεν ὑπεροψίας μᾶλλον ἢ κρίσεως ἀληθεστάτης δικαιώσει ἐς τὸ κατ ' αὐτοῦ ἐπιβούλευμα ἐποιοῦντο . . | ||
| τιμωρία τε καὶ ζημία . τοιοῦτόν ἐστι καὶ τὸ “ δικαιώσει δὲ Κόρινθον ” , ἴσον τῷ ἐπανορθώσει καὶ κολάσει |
| ἐξ οὗ καὶ ἀλαβανδιακὸς σολοικισμός , ὡς Φιλόξενος ὁ τὴν Ὀδύσσειαν ἐξηγούμενος , ὅταν ἡ μὴ ἀπαγόρευσις ἀντὶ τῆς οὐ | ||
| , , ἐν ὑπομνήματι Ἀνδρονίκου εἰς τὸ δος Ἀριστονίκου εἰς Ὀδύσσειαν . . . . , . ὣς ἄρ ' |
| γὰρ ἰσότητι δόξαν καὶ ἀσφάλειαν ἀκολουθήσειν , τῇ δὲ πλεονεξίᾳ βλασφημίαν καὶ φόβον , δι ' ὧν ταχέως ἂν αὐτοῦ | ||
| τοίνυν μετὰ τοῦ λῃτουργεῖν τὰ σφέτερ ' αὐτῶν διεφθαρκότες τὴν βλασφημίαν ἀντὶ τῆς χρείας τῇ πόλει καταλείπουσιν : οἱ δ |
| φοινικᾶς κελεύσας λαβεῖν , εἰσελθόντα τὸν Αἴσωπον τὴν προτέραν αὖθις πεῦσιν ἐπύθετο . καὶ ὁ Αἴσωπος „ σὲ μὲν „ | ||
| , καὶ τοῦτο διχῶς λέγουσιν . οἱ μὲν γὰρ τὴν πεῦσιν λέγουσιν ὡς ἀπὸ τῶν Ἀθηναίων πρὸς Δημοσθένην , νυνὶ |
| πρὸς τὸ δεύτερον πρόσωπον τῶν ῥημάτων : ὡς γάρ φαμεν Ἀρίσταρχε γράφε καὶ ἔτι ἐπὶ ὁριστικῆς προφορᾶς ‚ Ἀρίσταρχε ἀναγινώκεις | ||
| δέ , Ἀρίσταρχος εἶ , γραμματικὸς εἶ , οὐ μὴν Ἀρίσταρχε εἶ οὐδὲ γραμματικὲ εἶ , πῶς οὐ δοθήσεται ὅτι |
| εἰς ρω λήγοντα ῥήματα βαρύτονα ἔχοντα τὴν ει δίφθογγον παρατέλευτον μετατιθέντες τὸ ι εἰς ρ προφέρονται , οἷον σπείρω σπέρρω | ||
| κοινότερον , Ἡρακλείδης λέγει περὶ αὐτοῦ ὡς ἔνιοι τῶν Αἰολέων μετατιθέντες ἐν πρώτῃ καὶ δευτέρᾳ συζυγίᾳ τῶν περισπωμένων τὸ ω |
| ἀλλὰ πολλοῖς τε ὀλίγοι μαχόμενοι καὶ ἀσθενείᾳ σωμάτων διὰ τὴν σιτοδείαν ὑπεχώρουν , καὶ οἱ Ἀθηναῖοι ἐκράτουν ἤδη τῶν ἐφόδων | ||
| ἐγχωρίοις παρέχεσθαι : λέγεται δὲ μηδέποτε κατ ' αὐτὴν γεγονέναι σιτοδείαν ἢ φθορὰν καρπῶν διὰ τὴν εὐκρασίαν τῶν τόπων . |
| τοῦ ῑ εἰς τὴν ῳ̄ δίφθογγον καταχρηστικῶς . Κατ ' ἔκθλιψιν δὲ καὶ κρᾶσιν καὶ συναίρεσιν , οἷον οἱ αἰπόλοι | ||
| γινομένην πληγὴν ἐν ἡμῖν , ὅταν φωνὴν ἀφίωμεν , τοιαύτην ἔκθλιψιν ὄγκων τινῶν ῥεύματος πνευματώδους ἀποτελεστικῶν ποιεῖσθαι , ἣ τὸ |
| χρονοκράτωρ μετά τινος ἀστέρος , δεῖ συμπεριλαβεῖν τούτῳ καὶ τὴν σημασίαν τοῦ ἀστέρος ᾧ σύνεστιν : ὡσαύτως δεῖ σε ἐπιβλέπειν | ||
| καὶ ἐνθάδε διαφέρει . ἐνταυθοῖ μὲν γὰρ τὴν ἐν τόπῳ σημασίαν [ δηλοῖ ] , ἐνταῦθα δὲ καὶ τὴν ἐν |
| . Περὶ ϲπονδύλων . ριηʹ . Περὶ τῆϲ κατ ' ἰϲχίον διαρθρώϲεωϲ . ριθʹ . Περὶ τῆϲ κατὰ τὸ γόνυ | ||
| ἐξελθὼν δὲ οἰνελαίῳ λιπαρῷ περιαντληθεὶϲ καὶ περιμαξάμενοϲ , ϲκέπε τὸ ἰϲχίον ἐρίοιϲ καθαροῖϲ . ϲιναπιϲμοῦ μὲν ὁ τρόποϲ , τὰϲ |
| ] τὴν στροφὴν [ [ παύει ] ? τὴν [ ἀντιστροφὴν ] [ [ ὧδε ] ? : ἀλλὰ φαίνεται | ||
| ῥυθμοὺς ἐμπεριλαμβάνουσα καὶ μήτε ἀκολουθίαν ἐμφαίνουσα αὐτῶν μήτε ὁμοζυγίαν μήτε ἀντιστροφὴν εὔρυθμος μέν ἐστιν , ἐπειδὴ διαπεποίκιλταί τισιν ῥυθμοῖς , |
| * : τὴν Ἀδράστειαν : Ἢ τὴν Δίκην τὴν Ἄδραστον τιμωρήσασαν : θεὰ γὰρ ἦν τοὺς ὑπερηφάνους τιμωροῦσα . : | ||
| τῶν χρησμῶν τοῦ Ἀπόλλωνος , τὴν ὠκύποινον , τὴν ταχέως τιμωρήσασαν καὶ μετελθοῦσαν ἐκεῖνον . μένει δὲ ἀκμὴ καὶ εἰς |
| Διονύσιος δέ φησιν εἰρῆσθαι αὐτὴν ἀπὸ τῆς Ἀντινόου μνηστευσαμένου τὴν Πηνελόπην συμφορᾶς . Προσαγόμενος γὰρ τὸ ἔκπωμα ἐτελεύτησε τοξευθεὶς παρὰ | ||
| γεγόνασιν , ὥς φησιν Ὅμηρος : λέγει γοῦν Ὀδυσσεὺς πρὸς Πηνελόπην : ἄλλη δ ' ἄλλων γλῶσσα μεμιγμένη : ἐν |
| πάλιν αὖτις Ἕκτωρ Αἰνείας τ ' ἠδὲ Χρομίος θεοειδής , Ἄρητον δὲ κατ ' αὖθι λίπον δεδαϊγμένον ἦτορ κείμενον : | ||
| μὲν Πεισιδίκην καὶ Πολυκάστην ἐγέννησε , παῖδας δὲ Περσέα Στράτιχον Ἄρητον Ἐχέφρονα Πεισίστρατον Ἀντίλοχον Θρασυμήδην . Πελίας δὲ περὶ Θεσσαλίαν |
| δὲ ὁ Ἀναξανδρίδεω εἶχε τὴν βασιληίην , οὐ κατ ' ἀνδραγαθίην σχὼν ἀλλὰ κατὰ γένος . Ἀναξανδρίδῃ γὰρ ἔχοντι γυναῖκα | ||
| ἐόντες σύντροφοί τε ἐκείνῳ καὶ οἰκίης οὐ φλαυροτέρης οὐδὲ ἐς ἀνδραγαθίην λειπόμενοι , λυπεοίατο καὶ ἐπιβουλεύοιεν , ἀλλ ' ἑτεροῖός |
| ἐν ταῖς μεγίσταις ἀνθρώπων φθοραῖς ἀπολομένης ἐγκαταλείμματα , περισωθέντα διὰ συντομίαν καὶ δεξιότητα . παροιμία δήπου καὶ τοῦτο καὶ λόγος | ||
| τοῦ λόγου καὶ ἀρετάς , τήν τε σαφήνειαν καὶ τὴν συντομίαν , τὸ πιθανόν τε καὶ αὐτὴν τὴν μεγαλοπρέπειαν . |
| καταστηριζομέναις σφαίραις διὰ τὸ καὶ ἀκίνητος εἶναι καὶ μηδεμίαν ἐπιδέχεσθαι μετάπτωσιν . Οὐ κατὰ πᾶσαν δὲ χώραν καὶ πόλιν ὁ | ||
| εἶναι , αἰνιττόμενος τὴν ἐκ τῆς τύχης ἄνω καὶ κάτω μετάπτωσιν , τρόπον τινὰ τῶν μὲν εὐτυχούντων ἀνιόντων , κατιόντων |
| ἀπὸ ταύτης ἐλευθερίαν λέγουσιν , Ἡράκλειτόν τε τὸν Ἐφέσιον τὴν εὐαρέστησιν . . . . καὶ Ἡ . ἐπιτιμᾶι τῶι | ||
| βούλεται νόμος , καλὸν ἐπιγεγραμμένος νομοθέτην τὴν τῶν χρωμένων ἁπάντων εὐαρέστησιν , ἴσως δέ που καὶ τοῖς φύσει δικαίοις ἐγγὺς |
| ἄλλων , εἰς οὐδὲν πρότερον καταθέμενος τὴν αὑτοῦ σπουδὴν καὶ ἔντευξιν ἢ εἰς φίλου σωτηρίαν . . Ἐκ τούτου τὰς | ||
| θέας φόβον ἐμβάλλων . . πεῖραν ] δοκιμήν . . ἔντευξιν . εὖ φυλακτέον ] ἄξιός ἐστι φυλάξασθαι καὶ σκοπῆσαι |
| , μετάληψιν δὲ ἔχει εἰς δύο μέρη λόγου κατ ' αἰτιολογικὴν ἔννοιαν . καὶ ἄπορόν γε , πότερον ἐπίρρημά ἐστιν | ||
| σου ἀναγινώσκω , διαφερούσης συντάξεως τῆς οὕτω νοουμένης κατ ' αἰτιολογικὴν ἐκφοράν , ὅτι πλείονά σου ἀναγινώσκω συνετώτερός σου καθέστηκα |
| ἀποκεκριμένη δὲ ταύτης . “ εἶτα προκρίνων τῆς σκοτίης τὴν γνησίην ἐπιφέρει λέγων : ” ὅταν ἡ σκοτίη μηκέτι δύνηται | ||
| , ἀποκεκριμένη δὲ ταύτης . εἶτα προκρίνων τῆς σκοτίης τὴν γνησίην ἐπιφέρει λέγων : ὅταν ἡ σκοτίη μηκέτι δύνηται μήτε |
| εἶναι φίλων : πυθομένου δέ τινος διὰ ποίαν αἰτίαν τοιαύτην εὐχὴν ποιεῖται , „ ὅτι „ , ἔφη , ” | ||
| τοῦ γένους , φιλοτιμησομένων πατρίδι , διαθησόντων ἀγῶνας . εἶτα εὐχὴν ἐπιθήσεις τοῖς εἰρημέ - νοις , αὐτὸς αἰτῶν αὐτοῖς |
| διάδοσιν τῆς κινήσεως ἐκ τῶν πτώσεων ἐδαφῶν πολλῶν καὶ πάλιν ἀνταπόδοσιν , ὅταν πυκνώμασι σφοδροτέροις τῆς γῆς ἀπαντήσῃ , ἐνδέχεται | ||
| , ἐγὼ δὲ ἐσύριττον : κακοτεχνοῦντι γὰρ ἔοικεν διὰ τὴν ἀνταπόδοσιν , μᾶλλον δὲ παίζοντι , οὐκ ἀγανακτοῦντι . Πρέπει |
| ἡ κτητικὴ ἔγκειται , οὐδὲν κωλύει καὶ πᾶσαν γενικὴν παντὸς πτωτικοῦ ἐπὶ κτῆμα φερομένην κτητικὴν καλεῖν ἀντὶ γενικῆς . καθὸ | ||
| οἷον ὁ μὲν λέγων οὕτως ταχὺ περιπατεῖ κατηγορεῖ τάχα τινὸς πτωτικοῦ ταχέος , ὡς εἰ μειράκιον περιπατεῖ , καὶ εἰ |
| , ἐπ ' εὐγενείᾳ μέγα φρονῶν , ὅμως διὰ τὴν ὑπόσχεσιν δώσειν ὡμολόγησεν . Ὡς δὲ ταῦτα συνέθεντο , πᾶσαν | ||
| κατ ' ἰδίαν ἐρεῖν τοῦ ἀληθοῦς . ὅθεν νῦν τὴν ὑπόσχεσιν πληροῦντες ἐν πρώτοις σκεπτώμεθα εἰ ἔστι τι ἀληθές . |
| οὐκ αὐτῇ προςῆκεν ἐπιθεῖναι τὸ ξίφος : εἶτα μετὰ τὴν μετάληψιν λῦσον εὐθὺς τὴν ἀπὸ τοῦ νόμου διάνοιαν : οἷον | ||
| οὔσης τῆς μεταλήψεως : ἐρεῖ τοίνυν ὁ φεύγων πρὸς τὴν μετάληψιν ἀγωνιζόμενος , ὅτι ἐξῆν μοι ἀναιρεῖν : καὶ ὁ |
| λαμβανομένη , [ ἡ ] πρώτη δὲ οὐ κατὰ τὴν ἀπόδοσιν , ἀλλὰ τῇ φύσει πρώτη , εἰς ἣν καταντήσας | ||
| τοὺς ἐνυπάρχοντας τρόπους , τὴν τῶν γλωσσῶν καὶ ἱστοριῶν πρόχειρον ἀπόδοσιν , τὴν τῆς ἐτυμολογίας εὕρεσιν , τὴν τῶν ποιημάτων |
| τιμιώτατε , τήν τε τοῦ Πλάτωνος καὶ τὴν τοῦ σοφιστοῦ μεταχείρισιν ἐκκαλύψωμεν , περὶ τοῦ πολιτικοῦ ὀλίγα πρὸ τῆς ὑποθέσεως | ||
| πιστούμενος . καὶ δοκεῖ ἐκ τῶν Ἰσοκράτους παραινέσεων εἰληφέναι τὴν μεταχείρισιν . ὡς γὰρ ἐκεῖνος περὶ δικαιοσύνης καὶ σωφροσύνης καὶ |
| εἰσάγεται , μετὰ μέντοι ὀρθότητος διαρκοῦς , καὶ πραγμάτων τινῶν ἀφήγησιν ἔχει , ἀλλ ' οὐκ αὔξησίν τινα τούτων οὐδὲ | ||
| ὅσα ἄλλα ἐφ ' ἡδονῇ μᾶλλόν τι πεποίηται ἢ ἐς ἀφήγησιν τῶν ὄντων , ὡς τά γε κατ ' Ἰνδοὺς |
| γενικὴ καὶ οὐ ποιεῖ τροπῇ τοῦ ος εἰς α τὴν αἰτιατικήν : οὐδὲ γὰρ λέγομεν ἅρματα καὶ βήματα τὴν αἰτιατικὴν | ||
| ὑπομένω , μετὰ γενικῆς : ἐνταῦθα δὲ ὁ Ἀριστοφάνης πρὸς αἰτιατικήν . σημείωσαι τὸ ἀνέχομαι καὶ μετὰ αἰτιατικῆς . κἀφ |
| ὑφιέντες . καὶ πρῶτον μὲν ὁλκάδας μεγάλας περί τε τὴν ἅλυσιν καὶ τὸ στόμα τοῦ μεγάλου λιμένος ἀντιπρῴρους βύζην ὥρμιζον | ||
| ἀνδρὸς ἀγύρτου παῖς ὤν , ὁποίαν τινὰ ἔφασκεν εἶναι τὴν ἅλυσιν , οὔτι που ταῖσδε ὁμοίαν , ἐκ σιδήρου τε |
| Ἰσθμοῖ , πολλαχόθι , οὐδαμόθι , ὁτὲ δὲ κατὰ τὴν δοτικὴν μόνην , οἷον Ἀθήνῃσι , Θήβῃσι καὶ ὡς ἐπὶ | ||
| γραμματικοί , τὴν ἀπὸ τῆς ὀρθῆς ἐπὶ τὴν γενικὴν καὶ δοτικὴν ἑτερότητα . Ἰστέον δὲ ὅτι τινὲς τὰ παρώνυμα μέσα |
| τοῦ κόσμου σύστασιν ἀγαγεῖν . Ἀθηνᾶ μὲν οὖν ἐκόμισε τὴν ὑφαντικήν , Ποσειδῶν δὲ τὸ σκάφος ἐπενοήσατο πρὸς ἐμπορίαν τὸν | ||
| λέγουσιν , ὥσπερ εἴ τις φαίη εἰς αὐλοὺς ἐνδύεσθαι τὴν ὑφαντικήν , ἢ τὴν χαλκευτικὴν εἰς κερκίδας : καίτοι καὶ |
| γενικὴ ἰσοσυλλαβοῦσα τῇ εὐθείᾳ τὴν δοτικὴν ἔχει εἰς ι ἀνεκφώνητον λήγουσαν μετὰ τοῦ φωνήεντος τῆς εὐθείας ἢ μείζονος ἀντιστοίχου . | ||
| τὴν παραλήγουσαν , οἷον Ἀτρείδεω Πριαμίδεω , ἢ συστέλλει τὴν λήγουσαν καὶ ἐκτείνει τὴν παραλήγουσαν , οἷον καλοῖο σοφοῖο Πριάμοιο |
| κἂν τὴν ἐκ τόπου σχέσιν ἐσήμαινενἔστιν . οὖν κατ ' ἐντέλειαν τὸ ἐκεινόθεν παρὰ τὸ ἐκεῖνος , ἀφ ' οὗ | ||
| κλίσιν : ἄλλως τε δὲ τὰ εἰς ων περισπώμενα τὴν ἐντέλειαν διὰ τοῦ ο καὶ ω ἔχουσιν , οἷον ἀμνοκόων |
| ἐξηλαύνοντο ὑπὸ τῶν ἀεὶ ἐπεισιόντων : ἐτετρύπητο δὲ κατὰ τὸ ἀντίθυρον ἄλλη ἔξοδος . οἷόν τι καὶ τοὺς Μακεδόνας ἐν | ||
| τε καὶ ἀγλαὰ ἔργα ἰδυίῃ . στῆ δὲ κατ ' ἀντίθυρον κλισίης Ὀδυσῆϊ φανεῖσα : οὐδ ' ἄρα Τηλέμαχος ἴδεν |
| καὶ ἐν αὐτῇ τῇ φύσει τῶν ὄντων θέλοι τις εἶναι σύνταξιν τῆς αὐτοδυάδος πρὸς τὸ τριαδικὸν παράδειγμα , καὶ ζητοίη | ||
| ' ἵκετο γήραος οὐδόν . † ) ὁ δὲ παρὰ σύνταξιν κεῖται : λέγει γὰρ ὅτι καίπερ θεοφιλὴς ὢν οὐκ |
| πείρας ποιουμένων . Κᾶρες γὰρ ἐμισθοφόρησαν πρῶτοι . Ἄλλοι τὴν παροιμίαν τιθέασι ἐπὶ τῶν εὐκαταφρονήτων : φασὶ γὰρ τοὺς Κᾶρας | ||
| καὶ συγκατατίθεσθαι . αἶνος δʹ : ἔπαινον . γνώμην . παροιμίαν . καὶ πόλιν . αἴνυσθαι βʹ : τὸ αἴρεσθαι |
| ἕνῃ καὶ νέᾳ , πολεμάρχου γνώμη : ἐπειδὴ Φίλιππος εἰς ἀλλοτριότητα Θηβαίους πρὸς ἡμᾶς ἐπιβάλλεται καταστῆσαι , παρεσκεύασται δὲ καὶ | ||
| συγγένειαν ἡ ἐπίβουλος πλεονεξία παρευημερήσασα διέσεισεν , ἀντ ' οἰκειότητος ἀλλοτριότητα καὶ ἀντὶ φιλίας ἔχθραν ἐργασαμένη . φιλοσοφίας τε τὸ |
| πιμελῶδες . τὰ δὲ λοιπὰ μέρη , μελάνδρυα διὰ τὴν ἐμφέρειαν πρὸς τὰς μελαινούσας τῆς δρυὸς ῥίζας , παρορμητικὰ ὀρέξεων | ||
| τράγους τιτύρους λέγουσι : νῦν δὲ ὄνομά ἐστιν αἰπόλου κατὰ ἐμφέρειαν τοῦ χαρακτῆρος . τὸν δὲ Τίτυρον οἱ μὲν κύριον |
| λέγειν κρισίμην καὶ τὴν εἰκοστήν , καὶ μὴ ἀποσώζειν ἀκριβῆ ἀπαρίθμησιν . Τρίτος προσδιορισμός ἐστιν ἐν ᾧ φησιν ὅτι ἐπὶ | ||
| κέρδους . τῷδε : τῇ προσόδῳ καὶ φορολογίᾳ λόγον : ἀπαρίθμησιν . καὶ τὴν φυλακὴν μὴ . . . ποιεῖσθαι |
| φασὶ δὲ τὸν Στρατόνικον τοῦτον , πολυχορδίαν εἰς τὴν ψιλὴν κιθάρισιν πρῶτον εἰσενεγκεῖν καὶ διάγραμμα συστήσασθαι , εἶναι δὲ καὶ | ||
| ἔχον ἀστείαν καὶ τὸν ἦχον προσβάλλον ἁδρότερον , ψιλὴν δὲ κιθάρισιν πρῶτος Ἀριστόνικος ὁ Ἀργεῖος εἰσήγαγεν , μετέστησεν δὲ ταύτην |
| ἀλλὰ καὶ ποτῶν . πολλῷ δ ' ἧϲϲον ἐπὶ τὴν πρόϲθεϲιν ἰτέον , ἐπεὶ τήν γε ἀφαίρεϲιν ὅλωϲ ἀφελεῖν πολλαχοῦ | ||
| τοῦ ϲώματοϲ ῥῶϲιν ὑπὸ τῆϲ δυνάμιοϲ καὶ ἐϲ τὴν τούτου πρόϲθεϲιν ὑπὸ τῆϲ θρέψιοϲ . οἶνοϲ γὰρ ὠκὺϲ μὲν ἐϲ |
| τις , ἃ μηδενὸς ἄξια ἡγεῖται . καὶ γὰρ ὁ ἐπηρεάζων φαίνεται καταφρονεῖν . ἔστι γὰρ κατὰ Ἀριστοτέλην ὁ ἐπηρεασμὸς | ||
| , ᾗπερ αὑτὸν διεχρήσατο : οὐ γὰρ ἐμοὶ πρὸς εὐδοξίαν ἐπηρεάζων εἰς τοῦτο προήχθη . οὕτω τοίνυν κἀμὲ δίκαιος εἶ |
| ! ] ? [ ! ! ! ! ! ] οἰκειότητα [ ] [ ] διαληψόμεθα [ ] , καὶ | ||
| ἐπί τινος ὀργάνου τῶν ἐντατῶν καὶ ὁ λοιπὸς κατά τινα οἰκειότητα καὶ συμπάθειαν συνηχεῖ : κατὰ ταὐτὸ δὲ ἀμφοῖν ἅμα |
| ' Ἀλεξάνδρου λαθομένα κρίσιος . ὑπὸ Δάφνιδος μαθεῖν Μαρσύαν τὴν αὐλητικήν Ἀγχοῦ δ ' Αἰγείδεω Θησέος ἐστὶ λύρη . Αὐτὰρ | ||
| Ἀλέξανδρος δέ φησιν ὁ Αἰτωλὸς ὑπὸ Δάφνιδος μαθεῖν Μαρσύαν τὴν αὐλητικήν . ἔνηβοι μὲν οἱ πεντεδεκαετεῖς καὶ πορρωτέρω : ἄνηβοι |
| καὶ μᾶλλον ἠπείγετο συναγαγεῖν ἡμᾶς . τοῦτο δὲ εἰς τὴν ὑστεραίαν παρεσκευάζετο . ἐώνητο δὲ τῇ κόρῃ τὰ πρὸς τὸν | ||
| παραγγέλλειν ὑπὲρ τοῦ πλοῦ τοῖς ἡγεμόσιν . ἐς δὲ τὴν ὑστεραίαν κακῶς ἤδη ἔχοντα ὅμως θῦσαι τὰ τεταγμένα . παραγγεῖλαι |
| . ἐκ δὲ τοῦ ὀΐω ὀϊστός καὶ ἀνώϊστος κατ ' ἔκτασιν . ἢ ἐκ τοῦ ὤϊσμαι ὤϊσαι ὠϊστί καὶ ἀνωϊστί | ||
| μὲν βραχύ , ἀποκοπή ἐστιν , ἐὰν δὲ κατ ' ἔκτασιν , ἀπὸ τοῦ ἱστῶ ἵστα , ὡς βόα . |
| * κατὰ μίμησιν προφερόμενος . ἡ δὲ βαττολογία σημαίνει τὴν πολυλογίαν ἀπὸ Βάττου τινὸς Ἕλληνος μακροὺς καὶ πολυμήκεις στίχους ποιήσαντος | ||
| βλάπτειν δυναμένων φαρμάκων ἐνερ - γείας . Παραιτησάμενοι οὖν τὴν πολυλογίαν ἐπάνιμεν ἐπὶ τὸ προκείμενον . ] Μεριζομένου δὲ τοῦ |
| δὲ καὶ τὸ μὴ γενέσθαι βλάβην ἡμῖν τὴν νῦν γε κλῆσιν , φασὶ γὰρ κεκλῆσθαι πανταχόθεν ἐκεῖσε πάντας ὅσοι καθεστᾶσιν | ||
| . διερρυηκόσιν ] κεχαλασμένοις καὶ κεχηνόσιν , οὐ συνεστραμμένοις . κλῆσιν : τὴν μαρτυρίαν . χαύνωσιν : λύσιν τῶν δικῶν |
| σεσημειωμένων , ὅτι τὰ εἰς ΟΣ λήγοντα μονοσύλλαβα κατὰ τὴν γενικὴν , τὰ μὲν ὀξύτονα , ἐὰν διὰ συμφώνων κλίνοιντο | ||
| αἱ πτώσεις : ὀρθὴν γὰρ καὶ αἰτιατικὴν ὁμοῦ λέγομεν καὶ γενικὴν καὶ δοτικὴν πάλιν ὁμοῦ . Καὶ ἄξιόν ἐστι ζητῆσαι |
| ἀκριβέϲτερον ἱϲτορήϲομεν . τοῖϲ μὲν οὖν ἐπ ' ἐγκαύϲει τὴν κόρυζαν ἢ τὸν κατάρρουν ἔχουϲι θερμαϲίαϲ ϲυναίϲθηϲιϲ περὶ τὰ μόρια | ||
| τὴν ὄρνιν , καὶ προσκλύζων ἀγρίων θέρμων ὕδατι ἀφεψημένων . κόρυζαν ἐμποιεῖ τὸ ῥυπαρὸν ποτόν , καθαρὸν οὖν χρὴ διδόναι |
| τὴν σύνταξιν : ὡς ἐπὶ τῶν ἄρθρων , ἃ ἐπείπερ ἀναπόλησιν παριστᾷ καὶ ἐπὶ ἀπόντων καὶ ἀωρισμένων τάσσεσθαι πέφυκε προσώπων | ||
| παροιμία διαφέρει . ὁ μὲν γὰρ αἶνός ἐστι λόγος κατὰ ἀναπόλησιν μυθικὴν ἀπὸ ἀλόγων ζῴων ἢ φυτῶν πρὸς ἀνθρώπους † |
| . , . . ἔνστασις κατὰ τὴν ἐξ ἀρχῆς αἱρεθεῖσαν ἔνστασιν τῆς ζωῆς . , . . πρόσκλισις μὴ διαπράξασθαί | ||
| ὅτι ἐναντίος ὁ ἄνω τόπος τῷ κάτω , καὶ κατὰ ἔνστασιν καὶ ἀντιπαράστασιν ἀνελὼν τὸ ἐπιχείρημα τὸ λέγον τὰ πέρατα |
| γενέσεως καιρόν . τοῦ δὲ τοῦ Κρόνου ἐπιλαβόντος τὸν τόπον ἐναντιότητα καὶ ψύξιν ἀποτελεῖ τῶν πράξεων : εἰ δὲ καὶ | ||
| στεγνώσει ἡ διόγκωσις , ἐπιδεῖξαι δεῖ αὐτοῖς τὴν τῶν ὅρων ἐναντιότητα . λέγουσι γὰρ , τὴν στέγνωσιν πίλησιν καὶ σφίγξιν |
| ι ἀπὸ δοτικῆς γεγόνασιν . οὕτως ὁ Χοιροβοσκὸς εἰς τὴν Ποσότητα , . , , . , . * + | ||
| τοῦ αε εἰς α μακρὸν αἴρω . οὕτως εἰς τὴν Ποσότητα , . , . . . Αἱρείτω : † |
| δὲ ἀρκέϲει ἁπλῆ , ϲμικρή , ϲτύμματα μὲν ἐϲ τὴν ὑπερώην , καὶ τάδε ψυχρά . ἐπὶ γὰρ τοῖϲι θερμαίνουϲι | ||
| ἀραιώϲιοϲ . ἴϲχεταί κοτε διὰ ῥινῶν αἱμορραγίη ξυνήθηϲ , ἐϲ ὑπερώην δὲ τρεπομένη ἀναγωγῆϲ φανταϲίην παρέχει . ἢν ὦν ἀπὸ |
| . . . [ Ἀγών : οὐχ ] εὗρον αὐτοῦ ἐτυμολογίαν . [ ἐγὼ δέ φημι : παρὰ τὸ ἄγω | ||
| διὰ τῶν τοιούτων ὀνομάτων συμβαίνει νοεῖσθαι τῶν ὑομένων ὑδάτων τὴν ἐτυμολογίαν . διὰ μὲν γὰρ τοῦ Κοίου τὸ ποιὸν νοεῖται |
| πρὸϲ διαϲτολὴν μᾶλλον ἐπείγοιτο , δι ' ἱδρώτων προϲδοκητέον τὴν κρίϲιν ἔϲεϲθαι . καὶ μέγαϲ δὲ ἁπλῶϲ εἴπερ εἴη καὶ | ||
| οἷον ἡ μὲν τετάρτη τὴν ἐϲομένην ἐν τῇ ἑβδόμῃ προδηλοῖ κρίϲιν ἱδρῶτάϲ τιναϲ ἢ νοτίδαϲ ἤ τιναϲ τοιαύταϲ μερικὰϲ ἐργαζομένη |
| δηναιῶν ] τῶν παλαιῶν καὶ ἀρχαίων μόχθων ] τῶν δυστυχιῶν ἐκτροπήν ] ἐκφυγήν δύναιτ ' ] δυνηθείη σαφῶς ] ἀληθῶς | ||
| δὲ τοὺς ἀπὸ τοῦ λόφου βοηθοῦντας ἐπὶ τὴν τοῦ ὕδατος ἐκτροπήν , ἐπειδὰν πύθωνται , καταβιβάσαι [ τοὺς Ἀργείους καὶ |
| θερειοτάτου τὸ βορειότατον σημαίνεται . Μυχὸν δέ φησιν ἐνταῦθα τὴν ἐκβολὴν καὶ τὸ στόμα τοῦ Νείλου , οὐ τὰς πηγάς | ||
| οἱ γενναιότατοι ἐξιόντες ἐπὶ τὴν θάλατταν κατὰ μὲν τὴν πρώτην ἐκβολὴν σώζουσιν τὸ ῥεῦμα ἀμιγὲς ἄλλῃ φύσει πικροτέρᾳ , καὶ |
| . τῶν Γυπόδων , ἤτοι τοῦτο , Γύποδας . : Γύποδας ἔθνος . ἀντὶ γενικῆς . τινὲς γυμνόποδας . λαιᾶς | ||
| καὶ τὴν γῆν τῶν Γυπόδων . τὴν γὰρ αἰτιατικὴν τὸ Γύποδας ἀντὶ γενικῆς νόει κατὰ ἀντίπτωσιν . Γύποδες δὲ ὄνομα |
| δὲ νῦν τὸ χωρίον τελέως : εἰς δὲ τὴν νῦν Χρῦσαν τὴν κατὰ Ἁμαξιτὸν μεθίδρυται τὸ ἱερόν , τῶν Κιλίκων | ||
| συμμαχίας ἀφαιρούμενοι τοὺς Τρῶας . ἐξ ὧν μίαν ἑλόντες , Χρῦσαν , γέρας ἔδοσαν Ἀγαμέμνονι Χρυσηίδα , Χρύσου ἱερέως Ἀπόλλωνος |
| πρὸς νομὰς ὄντα χρήσιμα τὰ τοιαῦτα : παύει γὰρ τὴν ἀνάβρωσιν καὶ τὴν αἱμορραγίαν ἐπέχει : ἀναλυέσθω δὲ καὶ ταῦτα | ||
| ἢ φῦμα προηγησάμενον , εἴτε διὰ ῥῆξιν , εἴτε διὰ ἀνάβρωσιν τὴν ἐκ ῥευματισμοῦ , εἴτε διὰ ἄλλην τινὰ πρόφασιν |
| τὴν ἐπίθλιψιν . ἴδια δὲ ϲημεῖα τῶν μὲν κατ ' ἐπέκταϲιν τὸ μὴ ἀθρόωϲ , ἀλλὰ κατὰ μέροϲ ἐν χρόνῳ | ||
| περιτοναίου ῥαγέντοϲ κατὰ τὸν τοῦ κενεῶνοϲ τόπον ἢ δι ' ἐπέκταϲιν αὐτοῦ τοῦ περιτοναίου . ἀμφότερα μὲν οὖν , ἡ |
| ἀποφατικὴν ἀντιστρέφουσαν ἑαυτῇ : τὴν γὰρ καθόλου ἀποφατικὴν ὠνόμασαν καθόλου στερητικὴν , τὴν δὲ δεῖξιν οὕτως ποιοῦνται . Κείσθω τὸ | ||
| δείκνυται δὲ αὕτη δι ' ἀντιστροφῆς διὰ τὸ μηδεμίαν μερικὴν στερητικὴν ἀντιστρέφειν πρὸς ἑαυτήν . τὴν δὲ λοιπὴν συζυγίαν παραλελοίπαμεν |
| τῷ περιτοναίῳ τοῦ τραχήλου τῆς κύστεως , ἵνα κατ ' ἐπιτήδευσιν γένηται ῥυάς : αἱρετώτερον γάρ ἐστι ῥυαδικὸν γενέσθαι τὸν | ||
| μὲν τὸν Πόντον , χρηστὸς δὲ μᾶλλον ἢ κατὰ τὴν ἐπιτήδευσιν εἶναί μοι δοκεῖ . καὶ νῦν ἐν Βυζαντίῳ γενόμενος |
| Ὀροίτου τὸν Πολυκράτη ἀποκτείναντος . θεραπεύσας δ ' ὁ Δημοκήδης Ἄτοσσαν τὴν Δαρείου μὲν γυναῖκα , Κύρου δὲ θυγατέρα , | ||
| ἴσον τῶν θεῶν ὁρμᾶται ἤτοι ἔρχεται . λέγει δὲ τὴν Ἄτοσσαν . . . προσπίτνω καὶ προσφθόγγοις δὲ : καὶ |
| τῇ σῇ ἁφῇ , τὸ δὲ ἐναργές παρὰ τὴν ἐν πρόθεσιν καὶ τὸν ἄρα συλλογιστικὸν σύνδεσμον καὶ τὸ γίνεσθαι . | ||
| δὲ ταράσσεσθαι μή τις ἡμᾶς φήσει ὑπὲρ ποιότητος ποιησαμένοος τὴν πρόθεσιν πολλὰ τῶν πρός τι συγκαταριθμεῖσθαι : τὰς γὰρ ἕξεις |
| ἦν λέγεις : σὺ κατὰ τοῦ παιδὸς ταύτην εἰργάσω τὴν ἀποκήρυξιν : καὶ πατέρα γενέσθαι κατὰ γένους ἀπάνθρωπον κατηνάγκασας : | ||
| ὁρᾷν , ὁ πρὸς ὀλίγον ἀντὶ σώφρονος οὐ καρτερήσας τὴν ἀποκήρυξιν . ΤΡΙΤΟΝ ΠΡΟΟΙΜΙΟΝ . Ἡ μὲν οὖν ἑταίρα πρὸς |
| δὲ καὶ κάτω πολλὰς ἀποσχίδας . ἀλλ ' ἡμεῖς τὴν ἀνωτέραν τέμνωμεν , ἵνα ταχέως γένηται μετάστασις τῆς ὕλης . | ||
| , οὐχὶ δὲ πᾶσι τοῖς ἐρέταις θρανῖται : οἱ τὴν ἀνωτέραν τάξιν ἐν τῇ τριήρει τῶν ναυτῶν ἔχοντες : οἱ |
| μεταστρέφεται . Στρηνιᾷ : ἐπὶ τῶν ἀναίδην σκωπτόντων . Στησίχορος παλινῳδίαν ᾄδει : ἐπὶ τῶν μεταβαλλομένων ἐπὶ τοῖς βελτίοσιν . | ||
| , ὃς ᾄδων ἐς τὴν Ἑλένην ἐναντίον τῷ προτέρῳ λόγῳ παλινῳδίαν αὐτὸν ἐκάλεσεν οὐκ ἔστιν ἔτυμος ὁ λόγος οὗτος ἤδη |
| ἐπανάϲταϲιν ϲχηματίϲομεν ὕπτιον καὶ ϲμιλίῳ περιχαράξομεν τὸν ὄγκον κατὰ τὴν ϲημείωϲιν : ἔπειτα τὸ μέϲον ἀνατείναντεϲ ἀγκίϲτρῳ λίνον ἢ νεῦρον | ||
| ' αὐτὴν ἡ τῆϲ ὑϲτέραϲ ὑπόμνηϲιϲ : τὴν δὲ τούτων ϲημείωϲιν ἐν τοῖϲ ἔμπροϲθεν εἰρήκαμεν . ὅταν δὲ μηδὲν ἐκείνων |
| μητρὸς γῆς τῆς φιλτάτης τροφοῦ . ταῦτα δὲ κατ ' ἀντίπτωσιν . οἷον καθὸ ἕκαστος δύναται βοηθεῖν . ὤραν : | ||
| . βέλτιον οὖν εἰπεῖν τὸ κράτος ἀντὶ τοῦ κράτους κατὰ ἀντίπτωσιν , ἵν ' ἦ στερίσκεσθαι τοῦ κράτους , ἤτοι |
| † ἀεὶ μέμψιν ἰδίαν αὐτὸν ἐπάναγκες λαβεῖν . τὸ δοκεῖν διαβολὴν ἔσχε μείζω τοῦ ποιεῖν . ὅστις δὲ διαβολαῖσι πείθεται | ||
| οἱ τοῦ Μαρκίου παῖδες , ἐπὶ τὸν βασιλέα Ταρκύνιον τὴν διαβολὴν τοῦ ἄγους ἀνέφερον ἄλλο μὲν οὐθὲν ἔχοντες φέρειν τῆς |
| αἱ ὀξυνόμεναι λέξεις , βαρυνόμεναι δὲ διὰ τὴν συνέπειαν , ἐγκλιτικοῦ ἐπιφερομένου τὴν βαρεῖαν ἐγείρουσιν : αὐτός , αὐτός μοι | ||
| τὸν ἑαυτοῦ ἔχει : ὃν τρόπον καὶ ἐγ - κλινόμενον ἐγκλιτικοῦ . τὸ μὲν γὰρ ἐγκλινόμενον αὐτὸ μόνον κοιμίζει τὴν |
| γνωρισθῆναι ἅμα Κερκυόνι φεύγει εἰς Ὀρχομενόν . Αὐγείου δὲ κατὰ κέλευσιν Δαιδάλου πρὸς τὴν τῶν αἱμάτων ἔκχυσιν ἐπιδιώκοντος καταφεύγουσιν ὁ | ||
| ἠλιθείης , ὑπομνήματα τοῦ χρησμοῦ , τέως δὲ ἕως κατὰ κέλευσιν ὑποθήσομαί σοι πάλιν ὑπὸ χρησμὸν , καὶ τὰς εἰς |