, καὶ εἴ που νεανίσκον ἐξ Αἰτωλίας ἢ γέροντα Πύλιον ὑποκρίνοιτο ἤ τινα ὅλως τῶν Ἀχαιῶν καὶ οἷς ἐπολέμουν οἱ | ||
τοῦτο καθελοῦνται ζητοῦντες οἱ δικασταὶ , ἀλλ ' εἴ τις ὑποκρίνοιτο . Τὸ τέταρτον εἶδος τῶν προσώπων ἐπεξείργασται , καὶ |
ἔπιεν ἡ Δημήτηρ τὸν κυκεῶνα καὶ διὰ τὴν χλεύην τῆς Ἰάμβης ἐγέλασεν ἡ θεά , ἐν τοῖς εἰς Ὅμηρον ἀναφερομένοις | ||
] πόλιν ἀθύροισιν : ὑπὸ τοῖς παιγνιώδεσι λόγοις τῆς Θρᾳκικῆς Ἰάμβης , καὶ τὰ ἑξῆς σιάλοιο ] τοῦ χοίρου σίαλος |
. παρ ' αἶσαν : παρὰ τὸ προσῆκον ποιοῦσα . ἀμφαδά : ἀκουστά , φανερά . κατελώφεεν : ἐκ τῶν | ||
. παρ ' αἶσαν : παρὰ τὸ προσῆκον ποιοῦσα . ἀμφαδά : ἀκουστά , φανερά . κατελώφεεν : ἐκ τῶν |
καὶ ἁρπακτοῖσιν ὑποδμηθεῖς ' ὑμεναίοις Τυνδαρὶς αἴν ' ἀχέουσα κακὸν γόνον ἤρατο βούτεω . δι ' αἰπεινήν τε κολώνην Οἰωνοῦ | ||
δίκαιος ὤν . λείπει δ ' ἐν οἴκοις ἄλλον Ἀγαμέμνων γόνον ; λέλοιπεν Ἠλέκτραν γε παρθένον μίαν . τί δέ |
γείτων ἔκ τινος εὐτελοῦς αἰτίας προσκεκρουκὼς ἀνακρινόμενος εἴπῃ μοιχὸν ἢ παιδεραστήν , τοῦτ ' ἐκεῖνο , ἐκ τῶν Διὸς δέλτων | ||
ἔρωτι . τόν μοι Πάν : ἐπικαλεῖται τὸν Πᾶνα ὡς παιδεραστήν , ἐπεὶ καὶ αὐτὸς τοιοῦτός ἐστιν . καὶ Καλλίμαχος |
διὰ μέσων τῶν ἰοβόλων πορεύεσθαι κατετόλμων . Φασὶ δὲ καὶ μαντικὸν εἶναι , καί τινα νηστεύοντα καὶ καθαίροντα ἑαυτόν , | ||
σχολάζοντες , καὶ οἱ καλούμενοι δὲ μάγοι , γένος τοῦτο μαντικὸν καὶ θεοῖς ἀνακείμενον παρά τε Πέρσαις καὶ Πάρθοις καὶ |
τῶν ὀνομάτων , Χάρισι μὲν ὅμοιοι πλοκαμοί , ὕλαι δὲ ἀνθηραὶ χρυσὸς καὶ ἄργυρος , τά τε ἐφεξῆς εὐθαλής τε | ||
δὲ καὶ ἡ ἀλόη : σύνθετοι δ ' αἵ τε ἀνθηραὶ καὶ περίχριστοι διὰ μόρων καὶ διὰ ῥοᾶς ἥ τε |
. Τὸ δὲ ὡς λύκοι ἄρνα φιλοῦσιν ἀπὸ τοῦ Ὁμηρικοῦ παρῴδηται ὡς οὐκ ἔστι λέουσι καὶ ἀρνάσιν ὅρκια πιστὰ οὐδὲ | ||
γοῦν εἰπὼν ἐπὶ τὸν ἡγεμονικώτατον Δία ἀνῆλθεν . καὶ ὅλως παρῴδηται ἐκ τῶν Λιτῶν : βλάπτους ' ἀνθρώπους : οἱ |
ὡς ἀνεκὰς τὸ κρίβανον . Ἀδώνι ' ἄγομεν καὶ τὸν Ἄδωνιν κλᾴομεν . Ὑπέλυσε δήμαρχός τις ἐλθὼν εἰς χορόν . | ||
ἔστιν ἐκφυγέειν , ὁπόσοι γῆν ἐπιφερβόμεθα . Ἢ ὡς θεῖον Ἄδωνιν ὀρειφοίτης Διόνυσος ἥρπασεν , ἠγαθέην Κύπρον ἐποιχόμενος . Ἐν |
! ! ! [ καὶ τὸν μο ? [ ] ἀμμέων [ ] λάμπρω τε ? ! [ ] δι | ||
δοκίμοι τὸν δολομάχανον νικάσην Ἔρον , οὖτος δοκίμοι τοὶς ὐπὲρ ἀμμέων εὔρην βραϊδίως ἄστερας ὀππόσσακιν ἔννεα . καὶ νῦν , |
χρυσέων ἀναδεσμᾶν δέξεται δύστανος ἄταν : ξανθᾶι δ ' ἀμφὶ κόμαι θήσει τὸν Ἅιδα κόσμον αὐτὰ χεροῖν . πείσει χάρις | ||
τε ἦσαν πολλαί , φυτοῦ διὰ τέλους ἀκμάζοντος ἡδεῖαι προσιδεῖν κόμαι : ἄμπελοι δὲ πάνυ σφόδρα εὐθενούντων βοτρύων πρὸ τοῦ |
. Καίτοι νιν οὐ κεῖνός γ ' ὁ δύστηνός ποτε κατέκταν ' , ἀλλ ' αὐτὸς πάροιθεν ὤλετο . Ὥστ | ||
Ζεῦ , γενέσθαι τῆσδέ μ ' ἐξάντη νόσου τὸν σὸν κατέκταν παῖδα μισῶ παρ ' ἐχθρῶν θῶπας εὐειδεῖς λόγους Χρυσεὺς |
ἀμπέλου λημνία , ὡς ἱστορεῖ Ἀνδροτίων ἐν τῷ Γεωργικῷ . φῖτυ : τὸ σπέρμα , τὸ γένος . καὶ γάρ | ||
δοῦναι πρὶν εἰσβῆναί σε δεῖ . ἀτὰρ ἤγαγες καινόν τι φῖτυ τῶν βοῶν . ἀνεκάς τ ' ἐπαίρω καὶ βδελυρὸς |
τε ταῦτ ' ἀναρίστητος ὤν περὶ δὲ τὸν πανάθλιον εὕδουσι γρᾶες , Νάννιον , Πλαγγών , Λύκα , Γνάθαινα , | ||
τε τὸ τοῦ ὀσπρίου χαῦνον : τοιαῦται γὰρ καὶ αἱ γρᾶες : καὶ διὰ τὸ ἐσθίειν φακῆν τὰς γραῦς οὐκ |
' ὑπὸ ποσσὶν ἐδήσατο καλὰ πέδιλα , εἵλετο δ ' ἄλκιμον ἔγχος , ἀκαχμένον ὀξέϊ χαλκῷ , νηὸς ἀπ ' | ||
σπουδῆς ἐστιν ἄξια . πρῶτον μὲν γάρ , εἰ ὅτι ἄλκιμον καὶ ἀρρενωπόν ἐστιν ὁ λέων , φασὶ τὸν ἐν |
ὅτι οὐκ εἰκὸς τοὺς οὕτως ἱεροὺς καὶ σοφοὺς ἄνδρας σὲ μιαιφόνον γενομένην ὑποδέξεσθαι : Ἐρεχθεῖδαι τὸ παλαιόν : ἱκανὸν ἐγκώμιον | ||
, ὠμὸν καὶ ἀπάνθρωπον τὸ φρόνημα σημαίνουσι καὶ φιλόφονον καὶ μιαιφόνον . ὑπέρυθροι δὲ μᾶλλον ὄντες καὶ μεγάλοι ἄνδρα φιλοπότην |
ὡς καὶ ἰσχναίνεται καὶ ἐπιτρίβει τὰ κρέα ὗς ὁρῶν τὸν θῆλυν , πεποίηκε τοὺς ἄρρενας ἰδίᾳ καθεύδοντας καὶ τὰς θηλείας | ||
ἀμφιδύμους ὁλκούς : τοὺς εἴ κέ τις ἀμήσειεν , αὐτίκα θῆλυν ἔθηκε , πρόπαν δ ' ἀπέρευσε καρήνων ὀξύκομον κεράων |
σύνθετον γενόμενον , ὡς καὶ ἀπὸ τοῦ κῦμα ἔγκυμος ἐγκύμων ἐγκύμονος καὶ ἀπὸ τοῦ αἷμα ἄναιμος ἀναίμων ἀναίμονος καὶ πεῖρα | ||
πέμψατέ μοι πλώοντι σοφὸν πρυμναῖον ἀήτην : ἤδη γὰρ τρομέων ἐγκύμονος ὄμβρον ἀοιδῆς πείσματα φωνήεντα θοῆς ἀνέλυσα μελίσσης . Παγγενέτωρ |
: τοῦτο προσέθηκε διὰ τὸ εἶναι τὸν αὐτὸν ξυνιέντα καὶ εὐξύνετον , καὶ ἐντεῦθέν φησι ληφθῆναι τὸ τῆς συνέσεως ὄνομα | ||
ἃ παρὰ πετρίνας πόντου δειράδας ἀλκυὼν ἔλεγον οἶτον ἀείδεις , εὐξύνετον ξυνετοῖς βοάν , ὅτι πόσιν κελαδεῖς ἀεὶ μολπαῖς , |
τάττουσιν δύναμιν , Ῥέας μὲν σφραγίδα τοὺς πόλους ὀνομάζοντες , Ζανὸς δὲ πύργον τὸ τοῦ παντὸς κέντρον , ἰυγγικὰς δὲ | ||
: νεύοι δ ' εὐμενέως ὁ θεός . Τὸν τῶ Ζανὸς ὅδ ' ὗμιν υἱὸν ὡνήρ , τὸν λειοντομάχαν , |
σίδηρος ἤ τι τοιοῦτον ἐμπεσὸν πατάξῃ , καὶ τὸν μὲν βαλόντ ' ἀγνοῇ τις , αὐτὸ δ ' εἰδῇ καὶ | ||
, εὖτ ' ἐν ὄρεσσι δένδρε ' ἐπ ' ἀλλήλοισι βαλόντ ' ἐριθηλέας ὄζους . Πολλάκι δ ' Αἴαντος μεγάλου |
τῆς δὲ μέσης χώρας Πτολίπορθον ἡγεμόνα κατέστησε . τοὺς δὲ ὀνειροπόλους ἤθελε ἀνελεῖν : τοῦ δὲ Τηλεγόνου παραιτουμένου ταύτην τὴν | ||
' ἡγήτορας , ἀλλὰ καὶ ἐσθλοὺς μάντιας , ἀστρονόμους καὶ ὀνειροπόλους , προπάροιθεν ἑζομένους θυσιῶν , μακάρων ἄπο θέσφατα θνητοῖς |
ἄρχει πόνων . ἔνθα θηρσὶν περιλιχμώμενοι καὶ λαμπάσιν ἐπιμόνως πυρούμενοι Ποινῶν καὶ πᾶσαν αἰκίαν αἰκιζόμενοι ἀιδίοις τιμωρίαις τρύχονται . ταῦτα | ||
γὰρ θεμιστεύοντες ἐνταῦθα δεινοί , Ὅμηρε , καὶ τὰ ἐκ Ποινῶν ἐγγύς , εἰ δὲ τοῖς ἄνω ἀνθρώποις μὴ δόξω |
παρὰ τὸ ἄγαλμα τὸ τῆς Ἀρτέμιδος : καί οἱ Βελλεροφόντης ἔπεστι καὶ τὸ ὕδωρ [ ὁ ] δι ' ὁπλῆς | ||
λίθον εἰργάσατο ἄγαλμα μὲν εἶναι Νεμέσεως , τῇ κεφαλῇ δὲ ἔπεστι τῆς θεοῦ στέφανος ἐλάφους ἔχων καὶ Νίκης ἀγάλματα οὐ |
. Ποῦ γὰρ ἶσον ἰχθύν τε ἀνελκύσαι τοῦ βυθοῦ καὶ ὄρνιν ἐξ ἀέρος ἐπισπάσασθαι , καὶ θηρσὶν ἀγρίοις μάχην ἐν | ||
' ἄλλο σῶμα εἰς γῆν κύψασαι ποιοῦσι προσιέναι ὡς πρὸς ὄρνιν ὁμόφυλον , καὶ εἶτα ἐπιθέμεναι κτείνουσι . τοὺς δὲ |
Ἀγαμέμνονος κόρην ὑποκρινόμενος , ὁ δὲ εἰσιὼν τὴν Πλαγ - γόνα . οὐκοῦν ὁ μὲν εἰ τύχοι τὴν Φαίδραν οὐ | ||
γύναικες μιαρώταται λέπτοι δ ' ἄνδρες , ἐπεὶ κεφάλαν καὶ γόνα Σείριος ἄσδει πτερύγων δ ' ὔπα κακχέει λιγύραν ἀοίδαν |
διὰ τοῦ υος κλῖνε καὶ μὴ διὰ τοῦ εος : δελφύος γὰρ καὶ οὐ δελφέος κλίνεται . Καν . ιαʹ | ||
οὕτως ἄριστος ἀριστερός . ἀδελφοὶ , παρὰ ἐκ τῆς αὐτῆς δελφύος : ἤγουν μήτρας : αὐχὴν παρὰ τὸ ξηρὰ εἶναι |
μοι νόος ἄλλᾳ κέχυται ἐπὶ τὰν Χάρισι φίλαν παῖδα καὶ καλάν . ἀλλὰ μὴν καὶ ὁ ἱερώτατος Πλάτων ἐν ἑβδόμῳ | ||
Νεοπτόλεμος ἀνθέρικον ᾠήθη τὸν ἀθέρα τοῦ στάχυος , γελοίως . καλάν : ἐπίθετον . ἔστι ῥῆμα κάζω , ὃ δηλοῖ |
. Τῶν γὰρ τοιούτων τὰ ἐντελῆ δασύνεται , τὰ δὲ συγκοπέντα ψιλοῦται . Ὡς τὸ ὁλόλαμπος , ἁρμοζόμενος , ἁλλόμενος | ||
: εἰ μὴ ἀνάπαλιν τὸ βλήμενος καὶ δέγμενός εἰσιν Αἰολικὰ συγκοπέντα κατὰ τὸ μέσον . Συστολὴ δέ ἐστιν ὅταν τὰ |
καὶ Ὅμηρος ὡς δ ' ὅτε τις ἐλέφαντα γυνὴ φοίνικι μιήνῃ , καὶ Σαπφώ πόδα δὲ ποικίλος μάσθλης ἐκάλυπτε , | ||
ὥς δ ' ὅτε τίς τ ' ἐλέφαντα γυνὴ φοίνικι μιήνῃ . μέγεθος δὲ πρὸς μέγεθος , οἷον Κύκλωπος γὰρ |
καρτερὸν ἆορ , αὐτῷ δ ' ὅπλον ἄνακτι συνέσβετο , καδδὲ λέλειπται ὀστέον οὐδενόσωρον , ἀμήχανον ὅσσον ἰδέσθαι φάσγανον : | ||
ἐγένοντο ἔθειραι . πάλιν δ ' ἐπὶ τοῦ αὐτοῦ , καδδὲ κάρητος οὔλας ἧκε κόμας , ὑακινθίνῳ ἄνθει ὁμοίας . |
γένετ ' ἄλλος ἀποτμότερος ζωόντων οὐδὲ τόσων σφετέρῃσιν ἐγεύσατο φροντίσι κηδέων . σχέτλιος , ὃς τόξοισιν , ἅ οἱ πόρεν | ||
κακὴν βασιλῆος ἐφετμήν , αὐτίκ ' † ἀπὸ ψυχὴν μεθέμεν κηδέων τε λαθέσθαι , ὄφρ ' αὐτός με τεῇσι φίλαις |
πτερὰ ποικιλοτρίχων οἰωνῶν τόσσον ἂν χεύαιτ ' ἀριθμόν : εὐρύοπα κέλαδον ἀκροσόφων ἀγνύμενον διὰ στομάτων ἔπειτα κείσεται βαθυδένδρωι ἐν χθονὶ | ||
τ ' ἐπὶ κλωσὶ πίτυος ἥμεν ' ἐμινύριζ ' ἐτιττύβιζεν κέλαδον παντομιγῆ , καὶ τὰ μὲν ἄρχετο , τὰ [ |
φύσιν ὀνομάτων οὐκ ἂν ἐποίησε τοῦτο διὰ τῶν μεταφορικῶς σημαινομένων ἐνήργησε : τό τε γὰρ μέλαν ὀλίγου ταὐτὸν ἀκουόμενον ὥσπερ | ||
τῶν ἀψύχων ποιεῖν λέγομεν , οἷον τὸ πῦρ θερμαίνειν καὶ ἐνήργησε τὸ φάρμακον . Ἀλλὰ περὶ μὲν τούτων ἅλις . |
καὶ ἀνελθοῦσα ἀπηλλάττετο . ὀρχουμένης δὲ αὐτῆς καὶ παιζούσης ὁ τράγος μεμφόμενος αὐτὴν καὶ ὀνειδίζων ὡς τὰς ὁμο - λογίας | ||
ἄρτων καὶ οἱ μὴ καλῶς ἐσκευασμένοι παχύχυμοι καὶ ὁ καλούμενος τράγος καὶ τὰ διὰ γλεύκους καὶ σεμιδάλεως πέμματα καὶ λάγανα |
ἀθάνατοι πρώτωι μέλος ἀνθρώποισιν ἀεῖσαι / ἐν ποδὶ δεξιτερῶι : Μοῦσαι δέ σε θρήνεον αὐταί / μυρόμεναι μολπῆισιν , ἐπεὶ | ||
, καθάπερ καὶ τὸν Ὅμηρον τούτοις προσμαρτυρεῖν λέγοντα ἔνθα τε Μοῦσαι ἀντόμεναι Θάμυριν τὸν Θρήικα παῦσαν ἀοιδῆς , καὶ ἔτι |
. Αὐτὴ γαῖα μέλαινα πολυκλαύτοισι βροτοῖσι τίκτει καὶ κακότητα καὶ ἄλγεος ἄλκαρ ἑκάστου : γαῖα μὲν ἑρπετὰ τίκτε , τέκεν | ||
ὀνειρήεσσα , κακῶν ἐξάγγελος ἔργων , ὄφρα μὴ εὕρωνται λύσιν ἄλγεος ἐρχομένοιο . ἀλλά , μάκαρ , λίτομαί σε θεῶν |
τῆς μανίας ἀπαλλαγείη : τιμῆέν μ ' αἰτεῖς δῶρον μανίαν ἀποπαῦσαι : καὶ σὺ φέρειν τιμῆεν ἐμοὶ γέρας , ὧι | ||
τῆς μανίας ἀπαλλαγείη : τιμῆέν μ ' αἰτεῖς δῶρον μανίαν ἀποπαῦσαι : καὶ σὺ φέρειν τιμῆεν ἐμοὶ γέρας , ᾧ |
' ὁ μὲν τυφὼς ἐκεραυνώθη ὑπὸ διός , ὁ δὲ πορφυρίων ἐτοξεύθη ὑπὸ τοῦ ἀπόλλωνος . ὅπερ οὖν ἑκατέρῳ συμβέβηκε | ||
τοῦτο εἶπεν οὐδὲ γὰρ ἀμφότεροι ὅ τε τυφὼς καὶ ὁ πορφυρίων ἐκεραυνώθησαν ἢ ὑπ ' ἀπόλλωνος ἐτοξεύθησαν , ἀλλ ' |
ῥ ' αὐτὸς ἐποίει : ἔνθα οἱ ἐκθεῖσαι πυκινὸν λέχος ἐμβάλετ ' εὐνήν , κώεα καὶ χλαίνας καὶ ῥήγεα σιγαλόεντα | ||
στρωμνή . φησὶ γοῦν Πηνελόπη ἔνθα οἱ ἐκθεῖσαι πυκνὸν λέχος ἐμβάλετ ' εὐνήν , δέμνια καὶ χλαίνας . λείαν καὶ |
' οὕτως ἔστης , ὥς ποτε κρινομένη . Σιγάτω λάσιον Δρυάδων λέπας οἵ τ ' ἀπὸ πέτρας κρουνοὶ καὶ βληχὴ | ||
δὲ εἰρημένον ἐστὶν ὡς ἡ Φιγαλία νύμφη τῶν καλουμένων εἴη Δρυάδων . Λακεδαιμόνιοι δὲ ἡνίκα Ἀρκάσιν ἐπεχείρησαν καὶ ἐσέβαλον ἐς |
] κυανέαις καὶ ἔσβεσαν ἀκάματον [ ] πῦρ . Φιλίννης Θεσσαλῆς ? [ ] ἐπαοιδὴ πρὸς [ ] κεφαλῆς πόνον | ||
λέγεται καὶ ἐπὶ τῶν ἄλλων ἀρετῶν : Φίλιππος γὰρ ἤρα Θεσσαλῆς γυναικὸς αἰτίαν ἐχούσης καταφαρμακεύειν αὐτόν : ἐσπούδασεν οὖν ἡ |
δὲ πυρὰ πρώτης μὲν φυλακῆς ἐκκαῦσαι σφοδρότερον , δευ - τέρας δὲ ἐλαττότερον , τρίτης δὲ μικρὰ παντάπασιν ὡς τὴν | ||
Λατοῦς ἱμεροέστατον ἔρνος , πόντου θύγατερ , χθονὸς εὐρείας ἀκίνητον τέρας , ἅν τε βροτοὶ Δᾶλον κικλῄσκουσιν , μάκαρες δ |
προφρονέως ἐμάχοντο , πολὺν δ ' ὑπὸ χείρεσι λαὸν ἐσσυμένως ἐδάιζον ἐυξέστῃς μελίῃσιν . Εὖτ ' ἄνεμοι θοὰ φύλλα κατὰ | ||
ἐγγὺς ἵκηται : ὣς οἵ γ ' ἐν μέσσοισιν ἐπεσσυμένους ἐδάιζον . Ἀλλ ' οὐδ ' ὧς μένος εἶχον ἐελδόμενοί |
τότ ' ἄρ ' Ἀτρέος υἷες ἐς ἄγκεα τηλεθάοντα Ἴδης ὑψικόμοιο θοοὺς προέηκαν ἱκέσθαι ἀνέρας . Οἳ δ ' ἐλάτῃσιν | ||
ἐφθέγγετο , ὥς φησιν Ὅμηρος : ὄφρα θεοῖο ἐκ δρυὸς ὑψικόμοιο βουλὴν ἐπακούσοι . οἱ δ ' ἀνὰ σέλματα : |
εὐχαριστοῦντες ὡς εὐφραινόμενοι . ἐὰν δὲ καὶ πτερὸν τοῦ θυρὸς ὀρνέου κόψῃς μαχαίρᾳ ὁλοσιδήρῳ , βάλῃς τε εἰς κεράμιον οἴνου | ||
αὐτοὺς καὶ μεγάλα αἰδοῖα ἔχοντας . Γ ὀρχίλων ] εἶδος ὀρνέου μικροῦ . ἅλμην κύκα : ὡς πρὸς ἰχθῦς ⌈ |
συρίγγων κοϊλώτερα στήθεα χρισάμενος μύρωι ; σὲ γάρ φη Ταργήλιος ἐμμελέως δισκεῖν πολλὰ δ ' ἐρίβρομον Δεόνυσον , ἀλλ ' | ||
τροχαϊκῆς ἐποίησαν , οἷον Κρῆσσαι νύ ποθ ' ὧδ ' ἐμμελέως πόδεσσιν ὠρχεῦντ ' ἀπαλοῖς ' ἀμφ ' ἐρόεντα βωμόν |
τοῦτο εἰπεῖν ἢ ὡς Ὀρφεὺς [ . , ] εἶπεν ὠεὸν ἀργύφεον ; . , φυσικοὶ [ . ὕμνοι ] | ||
Ὀρφεύς : ἔπειτα δ ' ἔτευξε μέγας Κρόνος αἰθέρι δίῳ ὠεὸν ἀργύφεον . Τὸ γὰρ ἔτευξε δηλοῖ τι τεχνητόν , |
ἀπὸ τῶν γονέων ἀρχόμενοι , πάσχουσιν ὅπερ καὶ οἱ νεώνητοι κύνες , οἳ οὐ μόνον τοὺς ἄλλους ὑλακτοῦσιν , ἀλλὰ | ||
Ἐ . ἀπορροὰς ἀπολείπει καί φησιν , ὅτι ἀνιχνεύουσι οἱ κύνες κέρματα θηρείων μελέων . ἀδύνατον δὲ τοῦτό γ ' |
: ἢ παρὰ τὸ μῶ , τὸ ζηθῶ . παράγωγον μαζῶ , καὶ μαστὸς , ὃν ἐπιζητοῦσιν οἱ παῖδες . | ||
, ὃν ἐπιζητοῦσιν οἱ παῖδες . δύναται καὶ παρὰ τὸ μαζῶ μάζα , ἡ ζητουμένη τροφή . Μήτηρ ἡ μαστεύουσα |
ἀλλ ' ἐν μεταχειρίσεσι καὶ ἐπιτηδειότητι . εἶπε δὲ τὰ διαμέσου ἀν . . . τὸ οὐκ ἠδυνήθην πιθεῖν , | ||
ἔνδοξον δάμαρ ] γυνή Τῶνδε προσσαίνει σέ τι : τοῦτο διαμέσου εἴρηται . λέγει δὲ ὅτι προσσαίνει σέ τι τούτων |
Ἄλεξις : ἀκρολίπαροι , τὸ δ ' ἄλλο σῶμ ' ὑπόξυλον . ὀξάλμης δὲ μέμνηται Κρατῖνος λέγων πάντας ἑλὼν ὑμᾶς | ||
ὤν , παρέγγραπτος , παρεγγεγραμμένος . τὸν δὲ τοιοῦτον καὶ ὑπόξυλον ὠνόμαζον οἱ νέοι κωμικοί . καὶ ὑπόχυτον δ ' |
πᾶσι Τρώεσσι γένοντο , ἵν ' ᾖ Ἀλεξάνδρῳ καὶ ἑαυτῷ τεκτήνατο . καὶ σαφές ἐστιν , ἕνεκα τούτου ὅτι τὸ | ||
Φέρεκλον ἐνήρατο , τέκτονος υἱόν Ἁρμονίδεω , ὃς καὶ Ἀλεξάνδρῳ τεκτήνατο νῆας ἐίσας ἀρχεκάκους , αἳ πᾶσι κακὸν Τρώεσσι γένοντο |
μάχης ἐλθεῖν τῷ Φαέθοντι . καὶ δὴ ἐφαίνοντο προσιόντες , θέαμα παραδοξότατον , ἐξ ἵππων πτερωτῶν καὶ ἀνθρώπων συγκείμενοι : | ||
δυστυχίας ἀφῖξαι ] ἦλθες ξυνασχαλῶν ] συλλυπηθησόμενος δέρκου ] βλέπε θέαμα ] θεωρίαν τόνδε ] ἤγουν ἐμέ τὸν συγκαταστήσαντα ] |
γόνος καὶ Καλλιρόας : “ μή μοι θάνατον [ προφέρων κρυόεντα δεδίσκε [ ' ἀγάνορα θυμόν , μηδεμελ [ αἰ | ||
: αὐτῷ δὲ χάρις καὶ μῖσος ὀπηδεῖ : καὶ πόλεμον κρυόεντα καὶ ἄλγεα δακρυόεντα . οὐδέ τις ἔσθ ' ἕτερος |
οἷον Φιλιᾶς . Ἰστέον δὲ ὅτι πᾶν ὄνομα διὰ τοῦ ιας διὰ βραχέος τοῦ ι γράφεται , πλὴν τοῦ Θείας | ||
? [ ! ] ? ? ? ! [ ] ιας ? τόνδε ? ? ? ? ? προσπεσεῖν ? |
διὰ τὴν ἀγροικίαν καὶ τὴν ἀναγωγίαν τὸ παλαιὸν οἱ Βοιωτοὶ ὗες ἐκαλοῦντο : καθάπερ καὶ αὐτὸς ἐν τοῖς διθυράμβοις : | ||
διὰ τὴν ἀγροικίαν καὶ τὴν ἀναγωγίαν τὸ παλαιὸν οἱ Βοιωτοὶ ὗες ἐκαλοῦντο : καθάπερ καὶ αὐτὸς ἐν τοῖς διθυράμβοις : |
οἷς λέγει ἔστι δέ τις Νύση , ὕπατον ὄρος , ἀνθέον ὕλη , τηλοῦ Φοινίκης , σχεδὸν Αἰγύπτοιο ῥοάων . | ||
, λέγων , Ἔστι δέ τις Νύση , ὕπατον κέρας ἀνθέον ὕλῃ , τηλοῦ Φοινίκης , σχεδὸν Αἰγύπτοιο ῥοάων . |
βοῶν ἐπὶ νῶτον ἵκηαι ἔνδρυον ἑλκόντων μεσάβων . ὁ δὲ τυτθὸς ὄπισθε δμῶος ἔχων μακέλην πόνον ὀρνίθεσσι τιθείη σπέρμα κατακρύπτων | ||
: τὺ δ ' οὐκ ἴσος ἐσσὶ μελίσσαις , ὃς τυτθὸς μὲν ἔεις τὰ δὲ τραύματα ἁλίκα ποιεῖς ; Εὐνίκα |
ζῶντας ἐξήλαυνεν ἀγερωχίας . ὁ κωμικὸς δέ πως γελῶν κωμῳδίαις ἅρπαγά τινα καὶ κακοῦργον καὶ φθόρον τὸ λοιπὸν ἡδραίωσεν εἰς | ||
ζῶντας ἐξήλαυνεν ἀγερωχίας . ὁ κωμικὸς δέ πως γελῶν κωμῳδίαις ἅρπαγά τινα καὶ κακοῦργον καὶ φθόρον τὸ λοιπὸν ἡδραίωσεν εἰς |
λᾶι : πέτρῳ τὸ δὲ λοχήσας γράφεται καὶ δοκήσας καὶ τυχήσας . καὶ εἰ μὲν δοκήσας , ἐπιτηρήσας : εἰ | ||
τὸν μὲν ὑπὸ κραδίην , τὸν δ ' ἐς κληῖδα τυχήσας . Δάμνατο δ ' ἄλλοθεν ἄλλον : ἐπέστενε δ |
ῥίζης καιομένης ἅμα λάεσιν : ἀλλὰ τὸ μέν που ἀθάνατοι τεύξαντο καὶ ἐσσομένοισιν ἰδέσθαι . Τεῦκρος δ ' Ἱππομέδοντος ἀμύμονος | ||
χρυσέῳ ἐν κρητῆρι θέσαν . Περὶ δέ σφισι σῆμα ἐσσυμένως τεύξαντο , θέσαν δ ' ἄρα δοιὼ ὕπερθε στήλας αἵ |
καὶ μηδεμία γένηται ἁμαρτία , οὐδόλως ὑποστρέφει : εἰ γὰρ εὐήθους ὄντος αὐτοῦ γένηται ἁμαρτία , ἧσσον κακὸν ἐπιστρέφειν : | ||
δὲ καὶ γυναῖκα νοσημάτων ὑστερικῶν καί τινος φύματος τοῦ παντάπασιν εὐήθους , οἷα δὴ φύεται γυναιξὶν ἔν τε τιτθοῖς καὶ |
κατὰ τὸ σῶμα εὐαμερίαις ποτέχοντες σεμνυνόμενοι ἐπαιρώμεθα , αἵ τινες ὀλίγω πυρετῶ ἐπιγενομένω ἀνθέων τρόπῳ συντόμως μαραίνοντι , μήτε ταῖς | ||
καὶ καμπύλω οὐδὲ τᾶν ἀλλᾶν ἐναντιοτάτων , πολλῶ δὲ καὶ ὀλίγω μεταξὺ τὸ μέτριον , καὶ ὀξέος δὲ καὶ βαρέος |
ἡ μὲν δέρη θριξὶ χρυσοειδέσι κομᾷ , ἐφάλλεται δὲ καθάπερ ὄρνις ἐπὶ τοὺς ἐκεῖ συχνοὺς κυπέρους . μόνη δὲ καθ | ||
, οἵ ῥ ' ἔτι μερμήριζον ἐφεσταότες παρὰ τάφρῳ . ὄρνις γάρ σφιν ἐπῆλθε περησέμεναι μεμαῶσιν αἰετὸς ὑψιπέτης ἐπ ' |
. ὁδὲ Πὰν τραγοπρόσωπός ἐστι . σέβονται οὖν οὕτω τὸν Μένδητα τοῦτον , ἤτοι τὸν Πᾶνα , ὥστε μήδε γεύεσθαι | ||
διὰ τὸ κατωφερῆ εἶναι τὸν τράγον , ὃν καλοῦσιν Αἰγύπτιοι Μένδητα . Ἡ δὲ περὶ τὸν Πρίαπόν ἐστιν αὕτη . |
τὸ λαμπρόν : ὑαλόεν τὸ διαφανές : ὑαλίης εἰκαῖος , βλοσυρός : Ὕης Ζεὺς , ὄμβριος : υἱός . Ἡ | ||
φλίβω θλίβω , οὕτως φλιμάζω βλιμάζω . . . . βλοσυρός : καταπληκτικός : παρὰ τὸ βλέπειν . καὶ † |
[ ] ἀνήλυσιν : ἠελίου δέ [ αὐγὴ πρῶτον ] ἔλαμψε [ ] βοώπιδος οἷα σελήνης , [ ! ! | ||
γὰρ κατέλιπεν αὐτὸν τὸ κάλλος οὐδὲ φοβούμενον , ἀλλ ' ἔλαμψε μὲν ὑπὸ τοῦ δέους ἡ παρειά , τὸ βλέμμα |
λέοντα καὶ Ἡρακλέα τὸν λυροκτύπον καὶ τοξικὸν , τὸν δίκην λύρας τὴν νευρὰν τοῦ τόξου κτυποῦντα ὥπλισε τὰς χεῖρας αὐτοῦ | ||
τε ταῖς ὁδοῖς καὶ παρὰ τὰ ξυμπόσια , μηδὲν δεόμενοι λύρας μηδὲ αὐλῶνἀρχαῖα δὴ ταῦτα καὶ σκληρᾶς ἔτι καὶ ἀγροίκου |
παλάμῃσι . τὸν δὲ κασιγνήτη μάλα νείκεσε πότνια θηρῶν Ἄρτεμις ἀγροτέρη , καὶ ὀνείδειον φάτο μῦθον : φεύγεις δὴ ἑκάεργε | ||
, ὅπερ ἐστὶ κραυγῆς , κυνηγεῖ . “ κελαδεινὴ Ἄρτεμις ἀγροτέρη . ” κεμάς . τῶν ἅπαξ εἰρημένων . οἱ |
σάλου ζαχρηέσιν αὔραις , αἳ νέον ἐκ ποταμῶν ὑπὸ δείελον ἠερέθοντο , τειρόμενοι καμάτῳ μετελώφεον : αὐτὰρ ὁ τούσγε πασσυδίῃ | ||
μέγα θαῦμα περικτιόνεσσιν ἰδέσθαι : ἓξ γὰρ ἑκάστῳ χεῖρες ὑπέρβιοι ἠερέθοντο , αἱ μὲν ἀπὸ στιβαρῶν ὤμων δύο , ταὶ |
ἴοι φερέκαρπον ἐς αὔλακα κόλπον ἔχουσα . Σκέπτεο , καὶ θηητὸν ἔχων ἐλάφοιο πέλαζε ἀθανάτοισι κέρας : ποτὶ γὰρ νόος | ||
μεστὸν ἴοι φερέκαρπον ἐς αὔλακα κόλπον ἔχουσα . Σκέπτεο καὶ θηητὸν ἔχων ἐλάφοιο πέλαζε ἀθανάτοισι κέρας : ποτὶ γὰρ νόος |
ἐπαπειλοῦντες τοιαυτὶ κἀναφοβοῦντες : “ δώσετε τὸν φόρον , ἢ βροντήσας τὴν πόλιν ὑμῶν ἀνατρέψω . ” σὺ δὲ τῆς | ||
θύρσον . ἐκ νεφέων δέ οἱ : ἐκ δὲ νεφῶν βροντήσας ὁ Ζεὺς αἴσιον σύμβολον αὐτῷ ἐδίδου τῆς ὁδοῦ . |
Ἴυγγα ὑπ ' ἐνίων Μίνθαν λέγεσθαι , θυγατέρα μὲν οὖσαν Πειθοῦς , Ναΐδα δὲ νύμφην : Ἀριστοκλῆς δὲ ἐν τῷ | ||
δ ' οὕτως τοῦ μέλους : πολύξεναι νεάνιδες , ἀμφίπολοι Πειθοῦς ἐν ἀφνειῷ Κορίνθῳ , αἵ τε τᾶς χλωρᾶς λιβάνου |
, μὴ οὐ σχῇς τροφὰς αὔριον : περὶ τῶν δουλαρίων τρέμε , μὴ κλέψῃ τι , μὴ φύγῃ , μὴ | ||
καὶ ἄκρατον παρίστησιν , οἷα τὰ ἐπὶ τοῦ Ποσειδῶνος , τρέμε δ ' οὔρεα μακρὰ καὶ ὕλη καὶ κορυφαὶ Τρώων |
υἱός : τόνδε δ ' ἔπειτα πόσις σπέρμα θνατὸν ματρὶ τεᾷ πελάσαις στάξεν ἥρως , ἀλλ ' ἄγε τῶνδέ τοι | ||
βασιλεύς ἐσσί : μεγαλᾶν πολίων ἔχει συγγενής ὀφθαλμὸς αἰδοιότατον γέρας τεᾷ τοῦτο μειγνύμενον φρενί : μάκαρ δὲ καὶ νῦν , |
σκέπασμα . Ὡς δὲ πάϊς : παραβολή . δολόεντα : δολερόν . μόρον : φόνον . λίχνοισι : λαιμάργοις : | ||
κῦμα , ὅτε νοήσῃ τὴν ὁρμὴν τῶν ἀγρευτήρων δολόεντα ] δολερόν δολόεντα ] ἡ δολόεις , Ἰωνικῶς μαθοῦς ' ] |
ψαίρω τὸ ταχύνω . ψαρὸν ] ποικίλον ἢ σποδοειδὲς ἢ ταχὺν ἀπὸ τοῦ ψαίρειν , τὸν ψ ἔχοντα σημεῖον , | ||
τῶν ὑπηρετικῶν σκαφῶν εὐπορία τῶν ἐκδεχομένων τὰ φορτία καὶ ἀντιφορτιζόντων ταχὺν ποιεῖ τὸν ἀπόπλουν πρὶν ἢ τοῦ ποταμοῦ ἅψασθαι , |
ἔχει : καίτοι ἐπὶ τούτοις οὐκ ἄν τις εἴποι τὸ δεῖραι . ἔστι δ ' ἐκ τούτου φιλόδουλος , πολύδουλος | ||
ἔχει . καίτοι ἐπὶ τούτοιϲ οὐκ ἄν τιϲ εἴποι τὸ δεῖραι . . , . καὶ τῷ ϲκέλει με ἠρέμα |
μαλθάσσεται , καὶ ἐμπλάσσεται οἷόν περ ἐν σταιτὶ , καὶ οἰδέουσιν οἱ πόδες καὶ τὰ σκέλεα . Ἡ δὲ νοῦσος | ||
σκότος φιλέει , καὶ φόβος λάζυται , καὶ αἱ φρένες οἰδέουσιν ἐκτὸς , καὶ ἀλγέει ψαυόμενος , καὶ φοβεῖται , |
δαφοινὸν ὑπ ' αἰζηοῖσι δαμέντα μῆλα περιτρομέουσι παρὰ σταθμὸν ἀθρήσαντα βλήμενον , οὐδέ οἱ ἄγχι παρελθέμεναι μεμάασιν , ἀλλά ἑ | ||
μέγα στενάχων ἐγεγώνει , πατροκασιγνήτοιο φίλον ποθέων ἅμα παῖδα , βλήμενον ἐκ θεόφιν : θνητῶν γε μὲν οὔ τινι βλητὸς |
. καὶ μαλακοπτυχέων ἄρτων . ὁμοσύζυγα δὲ ξανθόν τ ' ἐπεισῆλθεν μέλι καὶ γάλα σύμπακτον , τό κε τυρὸν ἅπας | ||
, καὶ πεπλανημένος . Προσόμοια καὶ ταῦτα , εἰσῆλθεν ἐπῆλθεν ἐπεισῆλθεν , εἰσ - έδραμεν ἐπεισέδραμεν , εἰσκεκώμακεν ἐπεισκεκώμακε , |
' ὅπως τὰ θεῶν βουλεύματ ' ἐρευνάσει βροτέᾳ φρενί : θνατᾶς δ ' ἀπὸ ματρὸς ἔφυ . Θηβαγενεῖς Δώριον μέλος | ||
πάτρα τοι τελέθει μέγας οὐρανός , ἐκ δὲ γυναικὸς οὐ θνατᾶς , ματρὸς δ ' ἔπλεο Καλλιόπας . Γενέσθαι δὲ |
ἐκ βυθοῦ : ὑψηλαὶ δὲ πεφύκεσαν ἀγχόθι πεῦκαι λεῦκαί τε πλάτανοί τε καὶ ἀκρόκομοι κυπάρισσοι ἄνθεά τ ' εὐώδη , | ||
τοῦ ἄστεος ἑορτὴν εἰώθασιν ἄγειν ἴστε δήπου τὸν χῶρον : πλάτανοί τέ εἰσι καὶ κυπάριττοι καὶ πηγὴ καλὴ καὶ διαφανὴς |
τοῦ εἰς Ἱέρωνα ὕμνου . ἀλλὰ Δωρίαν ἀπὸ φόρμιγγα : παρόσον οἱ ὑπὸ τὸν Παρνασσὸν οἰκοῦντες Δωριεῖς πρῶτοι λέγονται τὸ | ||
ἑκὼν εἶναι οὐ δώσει . Μόναι Λάκαιναι ἄνδρας τίκτουσι : παρόσον ἐκεῖναι γενναιοτάτους παῖδας τίκτουσι . Μυκώνειος γείτων : αὕτη |
ἀρτύνετο βουλήν : κλῦτε φίλοι : θεῖός μοι ἐνύπνιον ἦλθεν ὄνειρος ἀμβροσίην διὰ νύκτα : μάλιστα δὲ Νέστορι δίῳ εἶδός | ||
καθεύδων βαθύτατα ἐδόκει διόβλητος γεγονέναι . καὶ τὸ μὲν φάσμα ὄνειρος ἦν , ἐβόα δὲ καίτοι καθεύδων καὶ μάλα γε |
πλεῖστον ἐπιχθονίους ἀνθρώπους πημαίνει , ὅτε κέν τις ἑκὼν ἐπίορκον ὀμόσσῃ . ἄλλως . εὐλαβείᾳ τοῦ ὀμνύειν οἱ ἀρχαῖοι παρελίμπανον | ||
καὶ οἳ ὑπένερθε καμόντας ἀνθρώπους τίνυσθον ὅτις κ ' ἐπίορκον ὀμόσσῃ , ὑμεῖς μάρτυροι ἔστε , φυλάσσετε δ ' ὅρκια |
' οὐρανὸν ἄστρωι . ἔνιοι δὲ τῶν ἱερέων φασὶ πρῶτον Ἥφαιστον βασιλεῦσαι πυρὸς εὑρετὴν γενόμενον . . . μετὰ δὲ | ||
νήσων ἐστὶν ἡ Ἱέρα καλουμένη , ἐν ᾗ φασι τὸν Ἥφαιστον χαλκεύειν . πλαγκτὴν δὲ αὐτὴν εἴρηκεν ἀκολουθήσας τοῖς περὶ |
εἰδότας ἅπερ ἄμεινον αὐτοῦ ἴσασιν , ὅτι πολλοὶ εἰς Ἀθήνας γλαῦκες ⋮ Γλαῦξ ἐπί τινα πρᾶξιν σπουδῆς ἐχομένην ἀνδρὶ ὡρμημένῳ | ||
; ποῦ δὲ εἶδεν ἐκ κέρατος ἐλάφου κισσὸν ἀναφύντα ; γλαῦκες δέ , φησί , καὶ κόρακες ἡμέρας ἀδυνατοῦσι βλέπειν |
ὦ φίλοι , οὐχ ἥμιν συνθεύσεται ἥδε γε βουλή , Τηλεμάχοιο φόνος : ἀλλὰ μνησώμεθα δαιτός . ” ὣς ἔφατ | ||
πληγῆς ἀίοντες . . ἀλλ ' Ὀδυσσεύς , Διομήδης . Τηλεμάχοιο φίλον πατέρα προμάχοισι μιγέντα : ἡ διπλῆ , ὅτι |
Φρονίοιο Νοήμων ἐγγύθεν ἐλθὼν Ἀντίνοον μύθοισιν ἀνειρόμενος προσέειπεν : “ Ἀντίνο ' , ἤ ῥά τι ἴδμεν ἐνὶ φρεσὶν ἦε | ||
ἦ ῥα , καὶ Ἀντίνοον ἔπεα πτερόεντα προσηύδα : “ Ἀντίνο ' , ἦ μευ καλὰ πατὴρ ὣς κήδεαι υἷος |
τὸ δεν παρέλκει . . . . μέλιτος γλυκίων ῥέεν αὐδή : ὅτι Ζηνόδοτος χωρὶς τοῦ ν γράφει γλυκίω . | ||
οἷς λέγει : Τοῦ καὶ ἀπὸ γλώσσης μέλιτος γλυκίων ῥέεν αὐδή : ταῦτα δ ' ἐγκωμιαστικά εἰσι : πλὴν δείκνυσιν |
τὸν κεραυνοφόρον θεὸν τῷ σῷ πρηστῆρι βαλὼν καὶ πόθῳ κόρης Σεμέλης δουλωσάμενος . Τοιαῦτά σου τὰ βέλη καυστικά τε καὶ | ||
δείκνυσιν ὁ περιάγων ἐν ἀμυδροῖς τοῖς γνωρίσμασιν , οὑτοσὶ μὲν Σεμέλης θάλαμος , οὑτοσὶ δὲ Ἁρμονίας , ἢ Λήδας , |
' ἐστὶ φίλα φρεσὶ μαντεύεσθαι : ὅτι ἅπαξ εἴρηται τὸ κρήγυον , καὶ οὐκ ἔστιν ἀληθὲς ἀλλ ' ἀγαθόν : | ||
κακὰ μωμήσαθ ' ἑταίρα . ποιμένες , εἴπατέ μοι τὸ κρήγυον : οὐ καλὸς ἐμμί ; ἆρά τις ἐξαπίνας με |
γυμνικῶν ἑξῆς διελοῦμεν . ἵππον κέλητα ἐλαύνειν καλῶς πειθόμενον τῷ ῥυτῆρι καὶ αὐτῷ τῷ ἐλαύνοντι ἀγαθὸν ἐπίσης πᾶσιν : ἵππος | ||
καὶ μὴν ὑβρίζοντ ' αὐτίκ ' ἐκ βάθρων ἐλῶ , ῥυτῆρι κρούων γλουτὸν ὑπτίου ποδός ἑωθινὸς γάρ , πρίν τιν |
' ἐπίφθονός ἐστι , καὶ ταχέως βαδίζει , καὶ μέγα φθέγγεται , καὶ βακτηρίαν φορεῖ : ταῦτα δ ' ἐστὶν | ||
δ ' οὐδὲν ἤν τις δυστυχῇ . καὶ κάλλιστα μουσῶν φθέγγεται πλουτῶν ἀνήρ . ἀναποδείκτως μὲν οὖν λεγομένων τῶν οὕτως |
? ? κεῖτο ῥόῳ δ ? [ ] [ ] οντες ἀπηνέος [ ] Ἄρεος ? [ ] [ ] | ||
! [ ! ] ! δεν χαρικυ [ ! ] οντες ? μελίκ ! [ ! ] ! τροπτε σίδαρ |
ἵν ' Ἡρακλῆος ἀπηλεγέως πεπύθοιτο Εἰλατίδην Πολύφημον ὅπῃ λίπε , μέμβλετο γάρ οἱ οὗ ἕθεν ἀμφ ' ἑτάροιο μεταλλῆσαι τὰ | ||
γαῖαν θρῴσκουσαι : τῇς δ ' οὔ τι μίτρης ἔτι μέμβλετο λυγρῇς , ἀλλ ' αὕτως ἀλάληντο περὶ μελέεσσι χιτῶνα |
ἔργον ἐνώμα , ἀλλ ' αὕτως ἤσπαιρεν , ἅτε βλοσυροῖο δράκοντος οὐρὴ ἀποτμηθεῖς ' ἀναπάλλεται οὐδέ οἱ ἀλκὴ ἕσπεται ἐς | ||
ποταμόν . Ἐκτήνων τῶν Θηβαίων : οἱ γὰρ Θηβαῖοι ἀπὸ δράκοντος ἐγένοντο , διὰ τοῦτο δὲ ἀνδρεῖοι . καὶ πάντες |
πρὸς τὸ φόνῳ , ὥσπερ ἐστὶ καὶ τὸ “ ξύλινον μόρον , ἣν παγίδα καλέουσιν . ” ἢ μὴ σύναπτε | ||
] † ἀκόρεστοι γὰρ περὶ τὸ θρηνεῖν αἱ Περσίδες . μόρον ] τὸν θάνατον . τῶν οἰχομένων ] τῶν φθαρέντων |
, ἢ τὴν χλωρῶς διαυγάζουσιν ἴασπιν , ἢ καὶ τὸν γλαυκὸν λίθον τοῦ θαλασσοειδοῦς τοπάζου , καὶ τὴν γλυκερὰν ἀμέθυστον | ||
ὄσον τὸ χαρωπὸν ἐκπέφευγε τοῦ γλαυκοῦ τὴν λευκότητα , καὶ γλαυκὸν μὲν πέφυκεν οἷον τὸ διαυγές ἐστι κέρας , χαροπὸν |