. ἀλλοτριωθεὶς δὲ τῶν ἑαυτοῦ περιαχθήσεται ἐπὶ ξενῶν διὰ τὸ ἀποσχίζεσθαι τοὺς δύο ἵππους καὶ κτηνοτροφήσει καὶ ἱππηλατήσει διὰ τὸν | ||
ψυχῇ | προσβλέπειν , καὶ μὴ τῷ πόθῳ τῶν παιδικῶν ἀποσχίζεσθαι . γνωρίζω τὸ πάθος , ἐμὴν ἑρμηνεύει [ γνώμην |
τοιαύτας τῶν τεχνῶν . καὶ γὰρ ἄλλως διαφέρει τὸ ἐν φθαρτῷ εἶναι καὶ φθαρτοῦ προνοεῖν ἢ περὶ φθαρτὸν ἐνεργεῖν : | ||
γὰρ τὸ ζῷον καὶ φύσεως ἔτυχεν ἀκοιμήτου τρόπῳ τινὶ καὶ φθαρτῷ σώματι τὴν ἀθάνατον γυμναζόμενον φύσιν : οὔτε γὰρ κάμνουσιν |
κενῷ φυσήματι μόνον ἐπαίροντες , ὃ δι ' ἔνδειαν τῆς συνεχούσης δυνάμεως , ὅταν μάλιστα περιταθῇ , ῥήγνυται . τὰς | ||
ἡ συνέχουσα ἕξις : πρὸς δὲ τὸ ὅλον μετὰ τῆς συνεχούσης ἕξεως ἐνταῦθα μένειν τί ἂν ποιοῖ ; Ἔτι δὲ |
, Ὀρέστα , δυστυχεῖς . ἥκω κλυὼν τὰ δεινὰ καὶ δραστήρια δισσοῖν λεόντοιν : οὐ γὰρ ἄνδρ ' αὐτὼ καλῶ | ||
μὲν ὑπερέχοντα τῶν αἰσθητῶν , γόνιμα δὲ καὶ τελεσιουργὰ καὶ δραστήρια καὶ πᾶσιν ἐξ ἴσου παρόντα καὶ τοῖς μὲν ψυχικοῖς |
καὶ τοῦτον ἐπέδωκε φίλοις ἔσθειν διὰ παντὸς οἶνον χρηστὸν ἔχουσα κέρασμα διδοῦσα μετ ' ἄρτου . ταῦτα παρεστὼς εἶπον Ἀβέρκιος | ||
. καίτοι καθάπερ ὁ Ζήνων ἔλεγε τὸ σπέρμα σύμμιγμα καὶ κέρασμα τῶν τῆς ψυχῆς δυνάμεων ὑπάρχειν ἀπεσπασμένον , οὕτω κτλ̈ |
: ὀρφανοὶ κατὰ μητέρα * ἐξεγένοντο : ἐγεννήθησαν οἵη γὰρ βαρύθει : μόνη γὰρ βαρύνεται ὑπὸ τῷ κυήματι τῆς γαστρός | ||
ὀξείῃς ὀδύνῃσιν ἐλήλαται , οὐδέ μοι αἷμα τερσῆναι δύναται , βαρύθει δέ μοι ὦμος ὑπ ' αὐτοῦ : ἔγχος δ |
τὸ ἀγαθὸν μὴ δυνάμενος : ὥστε κἂν γέρων τις εἴη ἐμπαθῶς ἔχων , οὐδὲ οὗτος οἰκεῖος ἀκροατὴς τούτων τῶν λόγων | ||
σώζεσθαι τὸ λογιζόμενον ἡμῶν καθαρὸν καὶ ἀδιαλώβητον . οἱ γὰρ ἐμπαθῶς ζῶντες οὐκ εἰσὶν ὅπερ εἰσίν , ἤτοι νοεραὶ ψυχαί |
σκολιαῖς ταῖς ἀγυιαῖς οὐκ ἂν προσπίπτοι ὁμαλῶς , ἀλλὰ σποράδην ἐφάψαιτο ἂν τῶν τῆς πόλεως , καὶ οὕτως ἥκιστα ἂν | ||
φησι , πρότερον βρέφος φθέγξαιτο , πρὶν ἂν τῆς γῆς ἐφάψαιτο , ὥστε Μαῖαν εἰς γῆν καλῶς ἐξελάμβανον οἱ πολλοί |
εἰς τὴν τούτων ἀπόνιψιν . Τίς ἂν εἰδὼς πάθεσι θρήνους ἐξισοῦν τὴν Θεσσαλονικέων ἀξίως πόλιν ὠδύρετο ; πόλις γὰρ αὕτη | ||
πιστότατος τοῖς φίλοις , τὰς τιμάς τε ἀφθονώτατα παρεῖχεν ὡς ἐξισοῦν ἐθέλειν ἑαυτῷ τοὺς τούτων ἀξίους . Ἤνθησε γοῦν τὰ |
ἀντικείσονται : εἰ δὲ εὐπαράδεκτοι αὗται , οὐδὲ αἱ Ζηνοδότου ἀπόβλητοι . . Ἢ δέον πρὸς τὴν γραφὴν οὕτως ἀντιθεῖναι | ||
καὶ πάντα ὁμοῦ πράττοντες ὡς μὴ διαμαρτάνοιμεν τῆς φιλίας μηδὲ ἀπόβλητοι δόξωμεν εἶναι . κἀπειδὰν προκριθείς τις ἤδη φίλος ᾖ |
πικρόν . εἰ δέ τις λέγει ὅτι χυμῶν τινων παραπλοκὴ ἀνοικείους φαντασίας ἐκ τῶν ὑποκειμένων ποιεῖ τοῖς παρὰ φύσιν ἔχουσιν | ||
εἰς τοῦτο κωμῳδεῖται ὁ Εὐριπίδης , ὅτι διαφόροις τοῖς προσώποις ἀνοικείους λόγους περιτίθησιν . ὅτι καὶ παρθένος ἐν τραγῳδίαις λέγει |
ὑπερβασίη τ ' Ἀμύκοιο τηλόθι ναιετάοντος ἐνόσφισαν Ἡρακλῆος , δὴν ἀποτεμνόμενοι γαίης ἅλις , ὄφρ ' ἐβάλοντο οὖρα βαθυρρείοντος ἐφ | ||
τοῖς λοιποῖς οὐδεὶς οὐδ ' ἐπεχείρει καταμανθάνειν , ἀλλ ' ἀποτεμνόμενοι τῆς ὅλης μελῳδίας τοῦ τρίτου γένους ἕν τι [ |
. κρημνοὶ δέ εἰσι τὰ μέρη τὰ ἀπὸ τῶν ὀρῶν ἀποσπώμενα . ΓΘ κρημνοὶ λέγονται τὰ μέρη τὰ ἀπὸ τῶν | ||
ἐλεύθερα δουλεύειν πονηρῶς μελλήσει , τῆς συνήθους τε καὶ φίλης ἀποσπώμενα ἐρημίας , μάχεσθαι δὲ καὶ στασιάζειν καὶ οὐχ ὁμονοεῖν |
τῶν Ἀχαιῶν καὶ ἔφασκεν οὐ τῇ Σπάρτῃ , τοῖς δὲ ταράσσουσιν αὐτὴν πολεμήσων ἀφίξεσθαι . ἐρομένων δὲ τῶν γερόντων ὁπόσους | ||
τὴν Μαιώτιδα λίμνην . ἐπιῤῥήσσουσιν : ῥηγνύουσι , διασχίζουσι , ταράσσουσιν . ὑπερφίαλοι : μεγάλοι , ἄδικοι , βίαιοι , |
θνητῶν , τοῖς δ ' οὐδὲ παροῦσιν ἀκούειν ἔξεστιν : κωφὴν δ ' ἀκοῆς αἴσθησιν ἔχουσιν . ταῦτά τις ἐπιλυόμενός | ||
ἔργα , περιβλέπεται δὲ τὰ ὀπίσω καὶ τὰ νώτια , κωφὴν δόξαν καὶ τυφλὸν πλοῦτον καὶ ἀναίσθητον εὐσαρκίαν καὶ νοῦ |
ῥ ' ὁ μὲν ἠϊθέοισι μετέπρεπεν , αὐτὰρ ὁ πόντῳ ὠκύτατος δελφὶς ἑτέρων προφερέστατος ἦεν , δή ῥα τότ ' | ||
ἐπ ' αὐτοῦ τάχιστα . Ἰδού σοι οὑτοσὶ δελφίνων ὁ ὠκύτατος . Εὖ γε : ἀπελαύνωμεν : σὺ δὲ παρανήχου |
τὸ δὲ ἀντὶ τοῦ γάρ . ἑλκοποιὰ ] τραυματοποιά . ἑλκοποιὰ ] τραυμάτων ποιητικά . θ σήματα ] τὰ ἐπὶ | ||
ἀνδρὸς οὔτιν ' ἂν τρέσαιμ ' ἐγώ , οὐδ ' ἑλκοποιὰ γίγνεται τὰ σήματα : λόφοι δὲ κώδων τ ' |
τοῦ τυφλοῦ τῶν ἀγελαίων ἀνθρώπων γένους , ὃ βλέπειν δοκοῦν πεπήρωται . πῶς γὰρ οὐ πεπήρωται , ὅτε κακὰ μὲν | ||
ὡς οὐδὲ ὁ τυφλὸς ὁδηγεῖν ποτε δύναται τὸν βλέποντα : πεπήρωται γὰρ ὁ ἰδιώτης εἰς τὰ τῆς τέχνης θεωρήματα , |
Εὐριπίδης τὴν ῥίζαν τῆς πορνείας ἄνωθεν ἐξ εὐγενίδων συστᾶσαν τῷ ἐξαπλοῦσθαι εἰς πολλὰς τὸ κακόν . εἰ γὰρ ἐβεβλαστήκει ἐξ | ||
ἐπίσκοπον ἑκάστης , ὃν κακία κρύπτεσθαι οὐ πέφυκεν , | ἐξαπλοῦσθαι δὲ καὶ φανερῶς ὁρᾶσθαι . ὅταν μέντοι διὰ πάντων |
ὑπὸ ψόφου ἐκπλήττονται καὶ θορυβώδεις εἰσὶν καὶ ἐπὶ πολλὰ καὶ εἰκῇ κινοῦνταικαὶ ταῦτα ἀλογίστων ἐστὶν καὶ οὐκ ἐμφρόνων , καθάπερ | ||
ἂν εἰ χαλκοῦς ἔχων μυκτῆρας εἰσέλθοι τις , ἐξελθεῖν πάλιν εἰκῇ : τοσαύτην ἐξακοντίζει πνοήν . λέγεις μάγειρον ζῶντα . |
πράττων ἐν μεταμελείᾳ γίνεται : ἀεὶ οὖν τὰ καλὰ πράττων ἀμεταμέλητός ἐστιν . εἰ δὲ μὴ ἀεί , ἀλλὰ ποτὲ | ||
πράττων ἐν μεταμελείᾳ γίνεται : ἀεὶ οὖν τὰ καλὰ πράττων ἀμεταμέλητός ἐστιν . εἰ δὲ μὴ ἀεί , ἀλλὰ ποτὲ |
τόνδ ' ] τοῦτον . τὸν Δαρεῖον . ἐπεὶ . ὡς . καὶ εἶδε . σχίζει . ἐντραπεὶς δηλονότι . | ||
. ταυτὶ γὰρ τὰ κριτήρια , δυεῖν θάτερον , ἢ ὡς πρὸς τὴν τοῦ βίου διεξαγωγὴν χρήσιμα αὐτοῖς ὑπείληπται ἢ |
διὰ τοῦ ε καὶ ω . Πρόσκειται ἐν τῷ κανόνι παρασχηματιζόμενα ἀρσενικοῖς ἰσοχρονεῖν θέλουσι τῇ ληγούσῃ τῆς γενικῆς τοῦ ἀρσενικοῦ | ||
Ὄγκος Λύγκος Φόρκος . Τὰ εἰς ΚΟΣ δισύλλαβα προσηγορικὰ μὴ παρασχηματιζόμενα εἰς θηλυκὸν γένος , εἰ ἔχοι τὴν πρὸ τέλους |
τέτοκεν . Τὸν Μουσῶν τέττιγα Πόθος δήσας ἐπ ' ἀκάνθαις κοιμίζειν ἐθέλει πῦρ ὑπὸ πλευρὰ βαλών : ἡ δὲ πρὶν | ||
ἀναβαλλόμενος . Πανόλβιος γὰρ τῶν ἄλλων ἐλαίῳ τὰς ἀλγηδόνας ἀξιούντων κοιμίζειν τέμνει μοι φλέβα , καὶ ῥᾴων μὲν εὐθὺς ἐγενόμην |
. κέαρ δέ μοι : ὡς δὲ ἡ ψυχή μου προορᾶται , οὕτως γένοιτο . βλέποντες : γράφεται λεύσσοντες . | ||
καὶ τὸ τοῦ ἀνθρώπου εἶδος ὡς πρῷρα τις φαίνεται : προορᾶται γὰρ ἐμφανῶς ἅπασι καὶ καταφαίνεται μάλιστα τῶν ἄλλων μερῶν |
, καὶ διώκειν ἐπιτάττει ἢ φεύγειν , οὕτω καὶ αἰσθήσεως ἀπούσης ἀναπλάττων τοῦτο τῇ φαντασίᾳ , ὡς εἴ ποτε τοιοῦτον | ||
ἀπούσης τῆς ἕξεως ἔννοιαν παρίστησιν ἡ στέρησις , ἀλλ ' ἀπούσης τοῦ πεφυκότος αὐτὴν δέχεσθαι : κωφὸν οὖν οὐχὶ πᾶν |
τις ἡ ἑκατέρων φύσις : καὶ ἵνα ὁ μὲν ἀετὸς ἁρπακτικὸς καὶ νεβρῶν καὶ ἀρνίων εἰσάγηται , ὁ δὲ κολοιὸς | ||
εὐήθη καὶ μετὰ ἀνοίας , καὶ ἵνα ὁ μὲν ἀετὸς ἁρπακτικὸς καὶ νεβρῶν καὶ ἀρνῶν εἰσάγηται , ὁ δὲ κολοιὸς |
ἀγλαΐζεται δέ : ἐπαγωγικῶς ἀπὸ τῶν καταριθμηθέντων : εἰρηκὼς γὰρ ἀφνεὸς , ἀγαθὸς , δίκαιος , βασιλεὺς , ἐν τῇ | ||
ἴσᾳ νέομεν ψευδῆ πρὸς ἀκτάν : ὃς μὲν ἀχˈρήμων , ἀφνεὸς τότε , τοὶ δ ' αὖ πλουτέοντες * * |
τὴν ἐξάπλωσιν τὴν εἰς μονάδα σχηματογραφούμενος ἐπιπέδως εἰς πενταγωνικὸν σχῆμα πάντη ἰσόπλευρον , οἷον α , ε , ιβ , | ||
τοῖς δευτέροις ἄληπτον καὶ ἀπόρρητον : οὕτω γὰρ καὶ τὸ πάντη ἐκβεβηκὸς ἀπόρρητον ἦν ἁπλῶς πρὸς πάντα , τῶν δὲ |
ἔτι μηδ ' ἀντιβολούντων μηδὲν αἰσθανοίατο . Τοῦ δ ' εἵνεχ ' ἡμᾶς ταῦτ ' ἔδρασαν ; εἰπέ μοι . | ||
οὐδ ' εἰ δεινὰ πάντα προσβάλοις . τοῦ σώματος γὰρ εἵνεχ ' οἱ πολλοὶ πόνοι , τοῦδ ' εἵνεκ ' |
ἡδίω ἐστὶ τῶν πολυτελῶν . δῆλον δ ' ὅτι καὶ φύσει οἱ μὲν πρὸς τοὺς τοιούσδε ἡδέως ἔχουσι χυμούς , | ||
τέλους καὶ ἀγαθοῦ φαντασίαν , ἢ εἰ τὸ μὲν τέλος φύσει , τὸ δὲ τὰ πρὸς τὸ τέλος φέροντα πράσσειν |
μοιρέων τέρπεται ἀνήρ , τὰς δὲ δέκ ' ἐμπίπλησι γυνὴ τέρπουσα νόημα . . Ζεῦ πάτερ , εἴθε μοι † | ||
μὲν τὴν ψυχήν , ἀσκοῦσα δὲ καὶ τὸ σῶμα , τέρπουσα δὲ τοὺς ὁρῶντας , διδάσκουσα δὲ πολλὰ τῶν πάλαι |
καὶ ὑπὸ τῆς ἀκινησίας τῶν νεῶν : πεζομαχεῖν γὰρ πρὸς ναυμαχοῦντας ἐῴκεσαν , οὔτε διώκειν οὔτε ἐκκλίνειν ἔχοντες . Ἐν | ||
ἔφην ; ἴδοις δ ' ἂν καὶ κυβερνήτας ἐναντία ἀλλήλοις ναυμαχοῦντας , ἀλλ ' ὅμως τῆς κυβερνητικῆς ἐστι σώζειν τὴν |
εἰς ὁδοὺς δειλανδρίας ὁμοῦ βαδίζειν ἢ σφαγῆς αἱρουμένους , σταθεὶς παρώρμα τοὺς κακοὺς παρεργάτας : Ἐν τῇ τρυφῇ σπεύσωμεν , | ||
τὸ δουλεύειν , τούτους οὔτε μελετᾶν τῶν ἐλευθερίων πόνων οὐδένα παρώρμα οὔθ ' ὅπλα κεκτῆσθαι ἐπέτρεπεν : ἐπεμελεῖτο δὲ ὅπως |
γάρ , ὦ Πολύκλεις , συνθεωρήσας ἐκ πολλοῦ χρόνου τὴν ἀνθρωπίνην φύσιν καὶ βεβιωκὼς ἔτη ἐνενήκοντα ἐννέα , ἔτι δὲ | ||
ἐκ φύσεως : ἀλλ ' εἰ μέν τις κοινότερον καὶ ἀνθρωπίνην τινὰ καλοίη μαντικήν , τῆς ἀνθρωπίνης ἔστω φυσική τις |
, ἐνίοτε δὲ καὶ ἅμα δῆλα γίνεται , οὐ μὴν ἔμπαλιν . Λαβὼν τὸ ἕπεσθαι τὴν τοῦ τί ἐστι γνῶσιν | ||
Φασὶ γὰρ τὴν Νέμεσιν τὰ γλαφυρὰ τῶν πραγμάτων εἰς τὸ ἔμπαλιν τρέπειν ταῖς ὑπερβολαῖς τῆς τύχης , ὥς φησι Νουμήνιος |
οὐδενὶ σπαρτῶν γένει , οὔτ ' ἐν θεαῖσι πρὸς θεῶν ὁρωμένας οὔτ ' οὖν βροτείοις ἐμφερεῖς μορφώμασι λέγειν δ ' | ||
μεσαιτάτοις μέρεσι , καὶ ἐν τῷ αὐτῷ τὰς τρεῖς φύσεις ὁρωμένας , πυρὸς καὶ ὕδατος καὶ γῆς , ἐκ μιᾶς |
τῆς κατὰ Πλάτωνα ψυχῆς , ἥν φησιν ἐξ ἀπαθοῦς καὶ παθητῆς οὐσίας συστῆναι ὑπὸ τοῦ θεοῦ , ὡς ἐκ λευκοῦ | ||
] [ : [ ] αθής ? , μέτοχος τῆς παθητῆς ? [ δυνάμεως - ] [ οὐδ ' ὡς |
γεωργικὸς λαός . Ἀγροῖκος ὀπώρα , ἀπ ' ἐναντίου τῇ γενναίᾳ , ὡς ἐν διαφορᾷ τῆς μὲν πρὸς τὸ ὀπωρίσαι | ||
καὶ δεξιοὶ πρὸς πόλεμον , ἐν τλήμονι καὶ καρτερικῇ καὶ γενναίᾳ δόξῃ καὶ γνώμῃ ψυχῆς . . δόξῃ ] ἢ |
δ ' αὐστηρὸν ἢ στρυφνὸν ἢ ὅλως στῦφον εὐστόμαχον , ἐπιμιγνυμένων δὲ τῶν ποιοτήτων ἀλλήλαις , ἡ σφοδροτέρα κρατοίη . | ||
καὶ ἐκπέμπῃ τὴν ὕλην . Ἀπὸ δὲ τῆς κράσεως τῶν ἐπιμιγνυμένων χρωμάτων , δεῖ πᾶσι τοῖς ἀναγομένοις χυμοῖς , λέγω |
δοκούσης εὐπραγίας ἡττηθέντας καὶ πρὸς τὴν παροῦσαν τῆς τύχης ἀκμὴν ἀποκλίναντας τῶν ἀμεινόνων ἐξηρτῆσθαι μόνων ἐλπίδων , καὶ ὑπὸ τοιαύταις | ||
πάντες : ἀναγκαῖον γὰρ ἦν αὐτοῖς ἢ πρὸς τοὺς βασιλεῖς ἀποκλίναντας ὑπ ' Ἀντιγόνου τιμωρίας τυχεῖν ἢ πειθαρχήσαντας Ἀντιγόνῳ ὑπὸ |
ἢ κύκνος νομίζεται : καὶ γὰρ πρὸ τοῦ σώματος κακίας ἐμπίμπλασθαι τὴν ψυχὴν δυνατὸν εἶναι λέγουσι καὶ τοῖς ἀλόγοις ἐξεικάζεσθαι | ||
, διὰ δὲ τὸ μήθ ' ὁμοίων δυνάμεων μήτε ἰσορρόπων ἐμπίμπλασθαι κατ ' οὐδὲν αὐτῆς ἰσορροπεῖν , ἀλλ ' ἀνωμάλως |
τοῦ ἐπικουρικοῦ : νεωστὶ γὰρ γεγονέναι φησὶ τὸ τεῖχος : ἀψυχίας δέ , εἰ γενομένου τοῦ τείχους ἐτειχομάχουν καὶ εἰσέπεσον | ||
σημεῖα τῆς σῆς γ ' , ὦ κάκιστ ' , ἀψυχίας . οὔτοι πρὸς ἡμῶν γ ' ὤλετ ' : |
ἣν ὅταν μὲν αἱ θύραθεν αὖραι μετρίως ψυχραὶ καταπνέωσιν , εὐοδεῖ τὰ τῆς ἀναπνοῆς ὄργανα ταῖς εὐκρασίαις , ὅταν δὲ | ||
ἀρχήν : ἐπ ' αὐτῶν δὲ μόνων , φησίν , εὐοδεῖ ὁ λόγος : καὶ ἀνάγκη ταῦτα λέγειν αὐτούς , |
θαυμασίως θεραπεύει , ὡς ἐγὼ πεπείραμαι . Ἐὰν δέ τις ἀσθενῇ καὶ βούλῃ μαθεῖν πότερον ζήσεται ἢ ἀποθανεῖται , λαβὼν | ||
πάχετος : τὸ δὲ πάχος * οὐτιδανήν : μικράν ἐλάττονα ἀσθενῇ * σειρήν : τοῦ ὁλκοῦ τὸ μῆκος οὐράν σκυτάλην |
καθ ' ἑαυτὴν καὶ ἐν τῷ σπέρματι οὖσα ἡ ψυχὴ φαντασιοῦται καὶ ὀρέγεται , ὡς δὲ ζῴου καὶ τοῦ συναμφοτέρου | ||
ὅλων ἐμφαίνεσθαι δι ' αὐτῆς : ὡς γὰρ διὰ κατόπτρου φαντασιοῦται ὁ νοῦς θεὸν δρῶντα καὶ κοσμοποιοῦντα καὶ τῶν ὅλων |
οὐδὲν σημαίνειν ἐστίν , εἴ γε οὐκ ἔστι τῆς ἡμετέρας φύσεως τὰ ἄπειρα νοεῖν , καὶ ταῦτα ἐν πεπερασμένῳ χρόνῳ | ||
σώματα καὶ ὀκνοῦσι καὶ ἀποροῦσι καὶ ὀλιγοψυχοῦσιν ὥσπερ ἀπαγορευούσης τῆς φύσεως , καὶ ἐκκόπτονται τὰς ἐλπίδας καὶ ἐπιθυμιῶν ἐστέρηνται καὶ |
παρρησίᾳ ζῆν , ποιεῖ δὲ ταύτην οὐ τὰ αὐτῷ τινι βεβιωμένα μόνον , ἀλλὰ καὶ τὰ ' κείνοις ἐξ ὧν | ||
ἐνδιάθετον καὶ ὡς ἀληθῶς ἔμψυχον , οἷον καὶ τοιαῦτα συνειδὼς βεβιωμένα ἑαυτῷ ὁ ἀκάθαρτος οὑτοσὶ τολμήσει βλέπειν εἰς ὑμᾶς καὶ |
ἐπαινεῖν ἢ ψέγειν : τρίτον , ἀναμιμνήσκειν τὰ εἰρημένα : εἰσφέρονται δὲ ὑπὸ μὲν τῶν κατηγόρων τοπικῶς , μετὰ τὰς | ||
μὲν καὶ γραφεῖς ἐν ὕλῃ φθαρτῇ χειρῶν εὐστοχίας ἐνδεικνύμενοι τοσούτους εἰσφέρονται πόνους , ὥστε καὶ φλέβια καὶ πτίλα καὶ χνοῦς |
? . [ ἀντωνυμία δὲ κέκληται ] ? διὰ τὸ ἀντωνυμικῶς [ ? παραλαμβάνεσθαι ] ? [ ] ? . | ||
. . , : φίν : εἰώθασιν ἀντὶ τοῦ σφίν ἀντωνυμικῶς χρῆσθαι τῇ φίν , ἀντὶ τοῦ αὐτοῖς ἢ αὐταῖς |
ἐστι κατὰ ἔνδειξιν . Οὐκοῦν ἀπὸ μὲν τῆς ἀδιαιρέτου καὶ μονοειδοῦς ἐπὶ μίαν τὴν πρὸ πάντων ἥξομεν , ᾗ πάντα | ||
ἀνάγκην ἑνὸς δεῖ πράγματος ἐνδεικτικὸν εἶναι , καὶ τούτου πάντως μονοειδοῦς , ἐπεί τοι ἐὰν κοινὸν πολλῶν ὑπάρχῃ , οὐκ |
αὐτῷ ἐν τοῖς ἰδίοις τόποις ἀπελαύνοντες , ὡς δύνανται , τοξεύουσιν . ἀλλὰ τοῦτο , κἂν μείζονα κίνησιν καὶ γυμνασίαν | ||
τὴν δεξιὰν μεταλαβεῖν . οὕτως ἐγένετο ἀχρεῖα τὰ βέλη τοῖς τοξεύουσιν ἐκ τῆς θαλάττης . Καῖσαρ καὶ Πομπήϊος ἐν Θεσσαλίᾳ |
ὑδράργυρος φιλοτεχνουμένη ὑφ ' ἡμῶν πᾶν εἶδος αὐτὴ ἀναδέχεται καὶ πεδηθεῖσα , ὡς εἴρηται , ἐν τετραστοίχῳ σώματι ἰσχυρὰ καὶ | ||
κεράτων ἐς τὴν τῆς σχοίνου συμπλοκὴν διείρῃ , κατέχεται καὶ πεδηθεῖσα σὺν τῷ μόσχῳ καταμένει , ἐκεῖνον μὲν οὐκ ἀπολύσασα |
εὖ μὲν πάσχουσα τιμᾷ τὴν μητρόπολιν , ἀδικουμένη δ ' ἀλλοτριοῦται . ” ἐκ κοινότητος ἡ λύσις : ἡ δ | ||
ἀποικία εὖ μὲν πάσχουσα τιμᾷ τὴν μητρόπολιν , ἀδικουμένη δὲ ἀλλοτριοῦται : οὐ γὰρ ἐπὶ τῷ δοῦλοι , ἀλλ ' |
τοῦ βίου , βουλεύειν δὲ ἀντὶ τοῦ παι - δεύειν ἀναγκάζεται παρά τε τὰ τῇ βουλῇ δόξαντα καὶ τὰ τῷ | ||
ἀτυχέστερον , ὃς καὶ πρὸς τὸν τῶν ὄνων καιρὸν ζῆν ἀναγκάζεται . ὁ δὲ καθ ' ἡμᾶς χρόνος ἐκινδύνευσεν ὄντως |
φύσεως , ἀλλὰ καὶ ἄψυχα ψυχὴν ἔχειν ὁπωσοῦν ἐκ τῆς μαγνήτιδος καὶ τοῦ ἠλέκτρου . ἀρχὴν δὲ τῶν στοιχείων τὸ | ||
φύσεως . ἀλλὰ καὶ ἄψυχα ψυχὴν ἔχειν ὁπωσοῦν ἐκ τῆς μαγνήτιδος καὶ τοῦ ἠλέκτρου . ἀρχὴν δὲ τῶν στοιχείων τὸ |
προστάσεως ἣν πρὸς τοὺς ἔξω σχηματίζονται , ἀλλ ' ἱκανῶς διορᾷ ; εἰ οὖν οἰοίμην δεῖν ἐκείνου πάντας ἡμᾶς ἀκούειν | ||
τῶν ὀνειράτων , ὃ θειότατον τῶν ἀνθρωπίνων δοκεῖ , ῥᾷον διορᾷ μὴ ξυντεθολωμένη ὑπὸ τοῦ οἴνου , ἀλλ ' ἀκήρατος |
τὴν ἐπὶ τῇ στερήσει τοῦ πατρὸς λύπην τῇ τοῦ πατρὸς εὐχαρίστῳ μνήμῃ διορθουμένην ; ὅπως δὲ μὴ δόξῃ κοινὸς εἶναι | ||
καὶ κριθὰς ὅλας , καὶ τοῦτο μὲν ἦν μέτριον κακὸν εὐχαρίστῳ ὄνῳ ἀλεῖν τοῖς ἑαυτοῦ ἐπιστάταις : ἡ δὲ βελτίστη |
ἐκφέρουσιν ὑμᾶς εἰς βάραθρα καὶ κρημνούς . ἴστε δ ' οὐδαμῶς πρὶν πεσεῖν ὅτι πείσεσθαι μέλλετε . ὁ δὲ τρίβων | ||
: τὰ γοῦν ὁριστικὰ καὶ ἀπαρέμφατα : τὰ δὲ ὑποτακτικὰ οὐδαμῶς : σολοικισμὸς γὰρ τὸ ἐὰν θεριῶ καὶ ἐὰν κομιῶ |
περὶ τὴν ἡμετέραν πόλιν τὸ μὲν ἀληθὲς ἅπτεται πολλῶν καὶ κνίζει τοὺς ἄλλους πάντας , ὅτι δὴ τὰς δίκας ὑμεῖς | ||
θεὸς οὐδὲ ἐᾷ φαντάζεσθαι , τὰ δὲ σμικρὰ οὐδέν μιν κνίζει : ὁρᾷς δὲ ὡς ἐς οἰκήματα τὰ μέγιστα αἰεὶ |
βαρὺ καὶ κοῦφον οὐχ ἁπλῶς , ἀλλ ' ἐπὶ τῶν γεωδῶν ἀφώρικε : τούτων γὰρ δοκεῖ τὸ μὲν βαρὺ χαλεπῶς | ||
ψυχὴ μεμέρισται , ὥσπερ καὶ μία γῆ ἐστιν ἁπάντων τῶν γεωδῶν καὶ ἑνὶ φωτὶ ὁρῶμεν καὶ ἕνα ἀέρα ἀναπνέομεν , |
λεπτοῖσι πάσας καὶ ἐλαίῳ ἀλείψας : πληθώρην γὰρ ἔχει τῆς τέρψιος αὐτὸς ἐν αὑτῷ . καὶ θύννης οὐραῖον ἔχειν , | ||
πάσας καὶ ἐλαίῳ ἀλείψας : τὴν ἀρετὴν γὰρ ἔχει τῆς τέρψιος αὐτὸς ἐν αὐτῷ . σάλπη . Ἐπίχαρμος λάβρακές τε |
: κεβληγόνου Ἀτρυτώνης . μήκων δὲ εἴρηται παρὰ τὸ μὴ κονεῖν , τουτέστι μὴ ἐνεργεῖν : κονεῖν γὰρ λέγεται τὸ | ||
εἴρηται παρὰ τὸ μὴ κονεῖν , τουτέστι μὴ ἐνεργεῖν : κονεῖν γὰρ λέγεται τὸ ἐνεργεῖν , κωλυτικὸν δὲ τοῦτο τῶν |
συνεπιβουλεῦσαν ἡμῖν γενέσθαι , τὸ δὲ πλεῖστον ἐξηπατῆσθαι καὶ εἰς ἀκουσίους ἀνάγκας ἀφῖχθαι . εἰ δέ γε τούτων μηδὲν ἀληθὲς | ||
πάρεστι δύναμις τοὺς μὲν ἑκουσίους πείθειν σωφρονεῖν τοὺς δ ' ἀκουσίους ἀναγκάζειν : αὐτῷ δὲ συγγνώμη εἴη , εἰ δι |
κατὰ τρόπον , εἰ τὸν ἐν ἡμῖν νοῦν παρασκευάσαιμεν πάσης κακίας ὥσπερ τινὸς κηλῖδος καθαρόν . κοσμητέον ἱερὸν μὲν ἀναθήμασι | ||
ὕδωρ : τὸ γὰρ εὐαλλοίωτον πρὸς ἀρετῆς μᾶλλόν ἐστιν ἢ κακίας , ὥστε , ὅταν ἔχῃ τὰ γνωρίσματα τῶν ἀρίστων |
μύθου δῆλόν ἐστι : βούλεται δὲ τὸν δεσπότην Ἑρμῆν εἰς ὑπερτέραν καὶ βασιλικωτέραν δύναμιν ἀνάγειν : τάξις γὰρ καὶ ἐν | ||
μόχθου , φησί , καὶ καμάτου τοῦ πρὸς τὴν πάλην ὑπερτέραν ἔχει τὴν ἑαυτῆς ψυχήν , οἱονεὶ οὐ κάμνει πρὸς |
ἀκολουθεῖν , Ὁμήρῳ δὲ πᾶν ὅ τι ἂν ἐπ ' ἀκαιρίμαν γλῶσσαν ἴῃ κελαδεῖν ; χωρὶς γὰρ τῶν λεχθέντων περὶ | ||
, εἰ μέλλουσι μὴ πᾶν ὅ τι κεν ἐπ ' ἀκαιρίμαν γλῶσσαν ἔπος ἔλθῃ λέγειν μηδ ' εἰκῇ συνθήσειν τὰ |
καρπίμην : διδυμητοκεῖν γάρ φασι καὶ τὰ θρέμματα . ἀὴρ διαλλάττων δὲ παρὰ τὸν Ποντικὸν ἐστὶν ὑπὲρ αὐτούς , καίπερ | ||
' οὖν ποιῶν καὶ τοὺς θεοὺς ἐφιστὰς τῇ γῇ καὶ διαλλάττων ἐῴκει ναυπηγῷ νηὶ μεγάλῃ τοὺς οἴακας ἀποβαλούσῃ προστιθέντι πάλιν |
Νηρεὺς καὶ Νηρηίδες αὐτοί τε ὁρώμενοι καὶ τὰ ἀγάλματα αὐτῶν ἀτάραχοι καὶ μηδὲν πονηρὸν πράττοντες ἢ λέγοντες ἀγαθοί εἰσι πᾶσι | ||
. ὅσον γὰρ ἡσυχία φυλάττεται , τοσοῦτον καὶ οἱ νεώτεροι ἀτάραχοι καὶ τὰ ἄλογα ἄπτυρτα γίνονται καὶ ἡ τάξις φοβερωτέρα |
βλάπτεται : ἴσον γάρ ἐστι τῷ εἴ τις μεθύει , βλάπτεται . τὸν τοιοῦτον λόγον ἀκριβέστερον ἐν τῷ περὶ συντάξεως | ||
ὅλου τοῦ προσώπου : βαρεῖται γὰρ ὑπὸ τῶν καταπλασμάτων καὶ βλάπτεται πρὸς τῶν ἐμβροχῶν καταρρεουσῶν . καὶ ἐπὶ τῶν πολυκινήτων |
οἰκειότατον δὲ κακίας ὄνομα σύγχυσις : οὗ πίστις ἐναργὴς πᾶς ἄφρων , λόγοις καὶ βουλαῖς καὶ πράξεσιν ἀδοκίμοις καὶ πεφορημέναις | ||
, φθονεῖς , ταράσσῃ , μεταβάλλῃ : διὰ ταῦτα ὁμολογεῖς ἄφρων εἶναι . ἐν δὲ τῷ φιλεῖν οὐ μεταβάλλῃ ; |
σώτειρα : εὐπάτειρα : δότειρα : Κάειρα : μάκαιρα : ἀντιάνειρα : κυδιάνειρα : κτεάνειρα . Τὰ διὰ τοῦ ισσα | ||
γὰρ ἀντί ἐπὶ τοῦ ἴσου λαμβάνεται , ὥσπερ ἀντίθεος καὶ ἀντιάνειρα καὶ τὰ τοιαῦτα . καὶ θαυμαστὸς ὁ τῆς κακίας |
τῇ πόλει : τότε δὲ , οὐκ ἄξιον εἰπεῖν , ἅγε μὴ πεῖραν ἔδωκε θεῶν τινος εὔνοια „ . καὶ | ||
σωτηρίαν τῇ πόλει : τότε δὲ οὐκ ἄξιον εἰπεῖν , ἅγε μηδὲ εἰς πεῖραν ἔδωκε θεῶν τινος εὔνοια καὶ τὸ |
μέγεθος τῶν εὐημερημάτων προφερόμενος , ὥσπερ τῆς τύχης οὐκ ἐναλλὰξ εἰθισμένης βραβεύειν τὰ κατὰ πόλεμον προτερήματα . Ἀθηναῖοι μὲν οὖν | ||
, αἰδούμενος δὲ λαμβάνειν παρ ' ἑτέρων ἐξ οἰκίας γεγονὼς εἰθισμένης ἑτέροις βοηθεῖν , ὥρμησε νέος ὢν ἔτι πρὸς ἐμπορίαν |
καθ ' ἃς διαφέρουσιν ἀλλήλων : οὕτως γὰρ παρίσταται ἡ φύσις τοῦ ἀνθρώπου ἢ τοῦ ἵππου ἢ ἄλλου τινὸς ἐν | ||
ἐξαμαρτάνειν εἰς τὸν πενθερόν , ἀλλὰ περιμένειν , ἕως ἡ φύσις αὐτὸν ἐκ τοῦ ζῆν ἐξαγάγῃ , καὶ τὸν ἀδελφὸν |
ἀναισθήτου οὔσης , ἵνα τὸ ὅλον δηλώσῃ τὸν ἀναίσθητον καὶ ἀνόητον καὶ περιττολόγον . ΓΘ κρουνοχυτρολήραιον ] ἤγουν φλυαρός . | ||
χαίροντα ἤδη εἶδες ; Ἔγωγε . Ἄνδρα δὲ οὔπω εἶδες ἀνόητον χαίροντα ; Οἶμαι ἔγωγε : ἀλλὰ τί τοῦτο ; |
' ὑπογραφὴν ἀσφαλὴς καὶ ἀνεύθυνος , καὶ τῷ ἁπλουστέρῳ τῶν φιλαιτίων νικῶν τὰς μέμψεις , πάντα γὰρ περιλαμβάνει καὶ τὰ | ||
καὶ εἰς κρεῖττον ἐκ τοῦ χείρονος μεταφέρουσα τὰ παρὰ τῶν φιλαιτίων διασυρόμενα . Ἡ μὲν γνώμη ἁπλοῦν , ἡ δὲ |
ἀκατάληκτα , ὧν τελευταῖον : τάξιν γ ' ἔχουσα καὶ δυσήλιον κνέφας , ὃς μόνος ἰαμβικός ἐστι τρίμετρος . ἐνταῦθα | ||
γελᾷ . ἄψυχον ἄνδρα λαμβάνειν συνέμπορον δισχιδὴς ὁδός δυσμάραντον κακόν δυσήλιον θέρος διχόρροπος γνώμη ἐλαφρὸν παραινεῖν τῷ κακῶς πεπραγότι . |
τὰς ὑποστάσεις δ γʹ , καὶ ἡ ἀπ ' αὐτῶν ὑφισταμένη δύναμις ιϚ θʹ , ἅτινα οὐχ ὑπερβάλλει τὰς δύο | ||
ὑποφερομένωι , καθάπερ εἶπεν Ἐ . νύκτα δὲ γαῖα τίθησιν ὑφισταμένη φαέεσσι ἠελίου . . . . , . σκοτεινὸς |
, εἰ μή τι μεῖζον ἦν τῆς τοπικῆς ἱστορίας : κληρονομεῖ δ ' οὖν ἀπὸ τῆς τοῦ συμβεβηκότος μνήμης τοὔνομα | ||
τοῖς Βιθυνιακοῖς αὐτοῦ . σημείωσαι τὴν σύνταξιν : οὐκ εἶπε κληρονομεῖ [ ἀπὸ ] τοῦ ὀνόματος , ἀλλὰ τοὔνομα . |
ἄλκιμον ἦτορ , οὐρῇ δὲ πλευράς τε καὶ ἰσχία ἀμφοτέρωθεν μαστίεται , ἑὲ δ ' αὐτὸν ἐποτρύνει μαχέσασθαι , γλαυκιόων | ||
ὁ ποιητής : οὐρῇ δὲ πλευράς τε καὶ ἰσχία ἀμφοτέρωθεν μαστίεται . Καλλίμαχος δὲ κακῶς ἐπὶ τῶν μυῶν τέθεικεν : |
οὐχ ὅπως τῇ θηριώδει καὶ ἀλόγῳ ἡδονῇ ἐπιτρέψας ἐνταῦθα τετραμμένος ζήσει , ἀλλ ' οὐδὲ πρὸς ὑγίειαν βλέπων , οὐδὲ | ||
οὐκ ἀπολύεσαι τῆς συνοχῆς ζ γίνῃ μοναχός η ὁ ἀσθενῶν ζήσει θ σώζῃ τῆς συκοφαντίας ι κληρονομεῖς τὴν γυναῖκα α |
φησὶ χρῆναι τοῦτον ἢ ὅτι διαβάλλει αὐτὸν καὶ διὰ τοῦτο ἀναίσθητον : φησὶ γὰρ τούτου χάριν δέον εἶναι τοῖς ἁλσὶ | ||
ἄκρον τοῦ ὄνυχος , ὃ δὴ καὶ ἄζον ἐστὶ καὶ ἀναίσθητον . παρακελεύεται τοίνυν μὴ ἐν εὐωχίαις θεῶν τέμνειν τοὺς |
συστάσει ] καὶ ἐν τῆι τοῦ [ περιέχοντος ] καὶ ἐπεισιόντος κατὰ [ ] τὸ αὐτόματον [ ἀνάγκηι ] [ | ||
τῶν ἔξωθεν πρὸς ἡμᾶς ἀνοίσει . Δεῖ δὲ καὶ νομίζειν ἐπεισιόντος τινὸς ἀπὸ τῶν ἔξωθεν τὰς μορφὰς ὁρᾶν ἡμᾶς καὶ |
τῶν ἑταίρων διαβαίνων προσεῖπε τῇ φωνῇ , καὶ ὁ ποταμὸς γεγωνόν τι καὶ τρανὸν ἀπεφθέγξατο πάντων ἀκουόντων : χαῖρε , | ||
, ἐφθέγξατο πολλῶν παρουσῶν γλώττῃ Λατίνῃ φωνὴν εὐσύνετόν τε καὶ γεγωνόν : ἧς ἐστι φωνῆς ἐξερμηνευόμενος ὁ νοῦς εἰς τὴν |
τὸν ἔχοντα καὶ ἐκφαίνει τὴν δειλίαν : πᾶσά τε ἐπιστήμη χωριζομένη δικαιοσύνης καὶ τῆς ἄλλης ἀρετῆς πανουργία , οὐ σοφία | ||
ἀπρεπῆ καὶ ἐπιφανεστέραν ἔχοντα τὴν δειλίαν , πᾶσά τε ἐπιστήμη χωριζομένη δικαιοσύνης καὶ τῆς ἄλλης ἀρετῆς πανουργία , ἀλλ ' |
ψυχρότητα τίκτει , ἔστι δ ' ὅτε ἐξ ἑτέρων μορίων πρωτοπαθούντων εἰς αὐτὴν συρρεῖ τὰ περιττώματα , οἷον ἥπατος ἢ | ||
τὴν ὀδύνην ἐργάζεται : οὐδὲ γὰρ τῶν προαιρετικῶν νεύρων ἐϲτὶ πρωτοπαθούντων ἡ φλεγμονή , ἐπεὶ ἂν ἔδει κἀν τοῖϲ μεταξὺ |
, δραστήρια καὶ ὑψηλὰ ἔργα μεγάλα παρέχοντα , τόλμης καὶ μεγαλονοίας εἰς ἄκρον ἥκοντα δηλοῦσιν , ὀργῆς δὲ ἀκρατεῖς καὶ | ||
ὁ δὲ ἐν τοῖς ὤμοις ὑποκινούμενος καὶ ἅμα πράως κεκυφὼς μεγαλονοίας καὶ ἀνδρείας καλῶς μέτοχος . ὁ δὲ ἐν τοῖς |
χρήϲιμον δὲ καὶ δήξεϲι καὶ ἄϲαιϲ καὶ ἐπὶ τῶν ϲφόδρα διψώντων . κεφαλὴν δὲ πληροῖ μέν , οὐχ ὁμοίωϲ δὲ | ||
: ἀλλ ' εἰ βούλει , ἔφη , μαθεῖν τῶν διψώντων τὸ πλῆθος , ὅρμησον ἐπί τι τῶν ἱερῶν . |
τοὺς ἐν ἑαυτῇ ἐκείνου λόγους ποιεῖ καὶ οὐ κατὰ τὸ ἐπιτυχόν : ὥστε οὐδὲν τῶν ἀσυμμέτρων τῇ φύσει εἴη ἄλογον | ||
δ ' ἀκμάζων παιδί , τὸ δὲ πρὸς ὁτιοῦν τὸ ἐπιτυχόν , οἷον ὁ Δίων πρὸς τὸν Θέωνα . καὶ |
καὶ ἐξ ἑτέρων τῶν ὑπ ' αὐτοῦ νοουμένων εἰς ἕτερον μεταβαίνουσα . δείκνυσι τοίνυν τῷ δοξαστικῷ μέρει τῆς ψυχῆς τὴν | ||
' , νῆσός ἐστιν οἰκουμένη κατάφυτος δένδρεσιν ἡμέροις ἐπινηχομένη καὶ μεταβαίνουσα πρὸς τὰς τῶν πνευμάτων φοράς . τὸ δ ' |
, οὐκ ἀναιροῦϲι δὲ δακόντεϲ , ἀλλ ' ὡϲ ἡ ἀμφίϲβαινα καὶ ἡ ϲκυτάλη , οὕτωϲ καὶ οὗτοϲ πλήξαϲ φλεγμονὰϲ | ||
ποῖον ἡ οὐρά . μόνον δὲ διαφέρει τῆϲ ϲκυτάληϲ ἡ ἀμφίϲβαινα τῷ κατὰ ἀμφότερα τὰ μέρη βαίνειν , παρὸ καὶ |
οἶνος διαφέρουσι μὲν καὶ αὐτοὶ ἑωυτῶν φύσει ἐς ἰσχὺν καὶ ἀσθενείην καὶ κουφότητα καὶ βαρύτητα : διαφέρει δὲ καὶ χώρη | ||
ὑγροῦ , ὥστε καταναλίσκειν τὸ ἐπιῤῥέον καὶ ξυνιστάναι δι ' ἀσθενείην τοῦ πυρός : ὁκόταν δὲ κατὰ τωὐτὸ ἀμφότερα συνεμπεσόντα |
πάλιν ὑπὸ τῆϲ βελόνηϲ νυγῆναι τὸ νεῦρον . εἰδέναι δὲ καθάπαξ ἐπὶ τῶν νευροτρώτων , ὅτι τὸ τὰ νύγ - | ||
καὶ τὸ κριτήριον αὐτῶν ἀδιάψευστον : τὴν δ ' αἴσθησιν καθάπαξ τε δεῖ τι παθεῖν , ἵνα τῶν αὐτῶν αἴσθηται |
ὃς ἡνίοχός ἐστιν αὐτῆς τὸ ἀκρότατον [ ὄν ] φησι κακύνεσθαι , καὶ οὐχ ὥς φησι Πλωτῖνος τὸ μέν τι | ||
, φησὶ , μόγις , τὰ ἡμέτερα λέγων τῶν πεφυκότων κακύνεσθαι καὶ ῥεπόντων ἐπὶ τὴν γένεσιν . Βρίθει γὰρ , |
ὑπέφηνεν ἂν ὡς εὐμαρῶς τὴν ἀρχὴν διοίσοντι ἐν ἀρχομένοις οὕτως εὐνοοῦσιν : ἐμοὶ δὲ ταῦτα μεγάλα ὄντα καὶ ἐξαίρετα τιμῆς | ||
οὐχ οὕτως ἀποδεκτέον , ὡς ἐν τῷ πεπύσθαι μόνον ὅτι εὐνοοῦσιν ἀλλήλοις , ἀλλὰ καὶ ἐν τῷ ἐντετυχηκέναι πολλάκις . |
τε καὶ ζῶντ ' ἐσεῖδον ; εἴργασαι δέ μ ' ἄσκοπα , ὥστ ' , εἰ πατήρ μοι ζῶν ἵκοιτο | ||
. εἰ τοίνυν ὑποθώμεθα ἄπειρον τὸ τελικὸν αἴτιον , πάντα ἄσκοπα ἔσονται , καὶ ἐντεῦθεν ἀναιρεῖται πᾶσα πρᾶξις , εἴ |
τούτων δὲ τὰ μὲν ἐξ ὕλης πεποιημένα στερεᾶς τε καὶ ἀσήπτου ἀγαθὰ ἂν εἴη , οἷον τὰ ἐκ χρυσοῦ πεποιημένα | ||
τούτων κατασκευαζομένας ναῦς διαφόρους κατὰ τὴν χρείαν ὑπάρχειν , οὔσης ἀσήπτου ταύτης τῆς ὕλης . ποιησάμενος δὲ καὶ τῆς τῶν |
λέγει μίαν τῶν Πλειάδων , ἄλλην δὲ πρὸς τοῦ Διὸς ἐνίεσθαι χάριν τοῦ σῴζειν τὸν ἀριθμὸν αὐτῶν , ποιητικῶς αἰνιττόμενος | ||
ὑπομένει αὐτοῦ τὴν συντονίαν τοῦ αἰδοίου : ὥστε μὴ ἑστώσης ἐνίεσθαι τὸ σπέρμα , ἀλλ ' ὑποτρεχούσης . κύει δὲ |
ἐπιγονατίδοϲ ἐκϲτῆναι κωλύεται . τοῖϲ αὐτοῖϲ οὖν τῆϲ κατατάϲεωϲ χρώμενοι τρόποιϲ , ποτὲ μὲν διὰ τῶν χειρῶν μόνον , ποτὲ | ||
ἀγαθὸν εἶναι τὸν θεόν . ἀλλ ' οἱ γενόμενοι τοῖϲ τρόποιϲ αὐτοὶ κακοί : πολλὴν δ ' ἐπιπλοκὴν τοῦ βίου |
χρόνος ἐγγένηται , ἄφορος μένει : δῆλον δὲ τὸ πάθημα ψηλαφήσει μάλιστά ἐστι , σκληρὸν γάρ τι ἐγγίνεται . Καὶ | ||
τὰς ἰξύας , καὶ τὸ στόμα τῶν ὑστερέων οὐ δῆλον ψηλαφήσει . Ὅταν τοίνυν ὧδε ἔχῃ , πυριῆσαι οὔρῳ παλαιῷ |