τὸ ἀγαθὸν μὴ δυνάμενος : ὥστε κἂν γέρων τις εἴη ἐμπαθῶς ἔχων , οὐδὲ οὗτος οἰκεῖος ἀκροατὴς τούτων τῶν λόγων | ||
σώζεσθαι τὸ λογιζόμενον ἡμῶν καθαρὸν καὶ ἀδιαλώβητον . οἱ γὰρ ἐμπαθῶς ζῶντες οὐκ εἰσὶν ὅπερ εἰσίν , ἤτοι νοεραὶ ψυχαί |
εἶδέ με , ἀναθοροῦσα περιβάλλει καὶ πᾶν μου τὸ πρόσωπον ἐμπίπλησι φιλημάτων . ἦν δὲ τῷ ὄντι καλή , καὶ | ||
: διὸ καὶ τάχιστα ἐλαιηρὸν γίνεται : διὰ τοῦτο οὖν ἐμπίπλησι τοὺς ἐσθίοντας αὐτὸ ταχέως ἀνατρέπει τε τὸν στόμαχον καὶ |
ἡ τῆς γαστρὸς ἐπίσχεσις γένοιτο . Τὰς δ ' αἱμοῤῥαγίας δεινῶς παροξύνει . Τῷ θερμαίνειν δηλονότι καὶ καίειν τὰς ὕλας | ||
Ἀττικὴν πυρπολουμένην καὶ τὸ τέμενος τῆς Ἀθηνᾶς ἀκούοντες κατεσκάφθαι , δεινῶς ἠθύμουν . ὁμοίως δὲ καὶ τοὺς ἄλλους Ἕλληνας πολὺς |
ἄρχοντα ἀγαθόν , ὅτι Μητρόδωρον εἴρωνα κρίνων ἴσως δικαίως προσέρριψεν Εὐπείθιος οὐ δικαίως αὐτῷ θυμῷ πρὸς τὴν αἰτίαν ἐνεχθείς , | ||
ἐς φίλους καὶ δεομένους ἀναλίσκειν . , . . Εὐπείθιος Εὐπείθιος καὶ Ἀρχιάδας , δύο υἱοὶ Ἡγίου . , . |
ὁ μὴ λυπούμενος ἐπὶ τῇ τῶν αὐτῶν τούτων παρουσίᾳ , ἀκόλαστος δὲ ὁ ἐπὶ ἀπουσίᾳ τινῶν λυπούμενος , σώφρων δὲ | ||
εἶναι : ὁ γὰρ ἀμεταμέλητος ἀνίατος : τοιοῦτος δὲ ὁ ἀκόλαστος : ὁ δὲ ἔλαττον τοῦ δέοντος τὰ τοιαῦτα ζητῶν |
, ἀλλὰ δὴ καὶ τῆς ἰδίας ἀσφαλείας , ὁ δὲ παρωσάμενος τήν τε γυναῖκα καὶ τοὺς παῖδας ἀδίκως ἐγκρατὴς γίνεται | ||
ἐμφαίνεται καὶ κηδεμονικὸν τοῦ θεοῦ . αὐτὸς δὲ ὁ Λάϊος παρωσάμενος τὰς τοῦ θεοῦ ἐντολὰς , ὑπὸ τῶν αὐτοῦ φίλων |
οὔτε παῖδας τοὺς ἑωυτῆς οὔτε θεράποντας οὔτε οὐσίην ἡντιναῶν ἐθέλει σῴαν ἐσιδέειν , φθορὴν δὲ πᾶσαν ἀρεῖται καὶ εὔχεται εἶναι | ||
καὶ μόνον ὅτι ἐκ λύκου στόματος καὶ ὀδόντων ἐξῆρας κάραν σῴαν μηδὲν παθοῦσαν . Ὁ μῦθος πρὸς ἄνδρας οἵτινες ἀπὸ |
παρ ' Ἕρμον Φεύγει , οὐδὲ μένει , οὐδ ' αἰδεῖται κακὸς εἶναι . Οὐ γὰρ ἄν , ἔφη , | ||
δέχθαι , ἐπεὶ πάντη καὶ ὅτις μάλα κύντατος ἀνδρῶν Ξεινίου αἰδεῖται Ζηνὸς θέμιν ἠδ ' ἀλεγίζει . ” Ὧς φάτ |
εἶναι ἢ παρὰ τὸ λεπιδωτὸν τῶν ἰχθύων ἢ παρὰ τὸ ἐλλείπεσθαι ὀπὸς καὶ φωνῆς . ᾠδήκαντι : Αἰολικῶς ἢ Δωρικῶς | ||
ἐξαίφνης καὶ περιττεύει μὲν καρποὺς πολλοὺς ἐπὶ τὴν γαῖαν , ἐλλείπεσθαι δὲ πολλαχῶς τοὺς δαπανῶντας τούτους , καὶ σάλοι ἀλλεπάλληλοι |
τοὺς τρόπους τοῦ εὐμεταβλήτου καὶ ἄλλοτε ἄλλῃ πηδῶντος ἀνθρώπου : ἔμπληκτος γὰρ ὁ εὐμετάβλητος : καὶ μὴ πρὸ χειρῶν : | ||
ἁδηφάγος καὶ ὑβριστής , ὁ δὲ θυμώδης καὶ ἰτητικὸς καὶ ἔμπληκτος , ὁ δὲ νωθὴς καὶ ἐκλελυμένος , ὁ δὲ |
κόλαξ καὶ στρατηγὸν καὶ δυνάστην καὶ φίλους καὶ τὰς πόλεις ἀνατρέπει λόγῳ κακούργῳ μικρὸν ἡδύνας χρόνον . νῦν δὲ καὶ | ||
, ὅτι οὔτε αὐτὸς λέγει οὐδὲν καὶ τὰ τῶν ἄλλων ἀνατρέπει : κατὰ διαίρεσιν δὲ , οἷον πολλάς τις γαμῶν |
πρός με γραμμάτων καὶ εἶχεν εὐθὺς πειθόμενον , τὴν μὲν αἰδούμενον , σοὶ δὲ τεθαρρηκότα . γίγνου τοίνυν καὶ νῦν | ||
φακῆς διὰ τοῦ Κεραμεικοῦ φέρειν . ἐπεὶ δὲ εἶδεν αὐτὸν αἰδούμενον καὶ παρακαλύπτοντα , παίσας τῇ βακτηρίᾳ κατάγνυσι τὴν χύτραν |
εὖγε , ” εἶπεν , “ ὅτι τοὺς τοῦ σώματος ἐραστὰς ἐπὶ τὸ τῆς ψυχῆς κάλλος μετάγεις . ” Θαυμάζοντός | ||
εὐθὺς ἐξ ἀρχῆς ἄμισθον , ἀξύμβολον εἰσεδεξάμην , οἶσθα ὅσους ἐραστὰς παραπεμψαμένη , Θεοκλέα τὸν πρυτανεύοντα νῦν καὶ Πασίωνα τὸν |
θεῖα γεννᾶται καὶ πρόεισιν , ἀλλ ' ἐκ παναρίστου καὶ ἀκράτως ἐχούσης τὸ ἀγαθόν . ὥσθ ' ὅσα ἐν τοῖς | ||
. . . . , : Οὐδὲ γὰρ αὐτὸς ἦν ἀκράτως αὐστηρὸς ὁ Λυκοῦργος : ἀλλὰ καὶ τὸ τοῦ Γέλωτος |
ὄντες οὔτε σώφρονες οὔτε ἀκόλαστοι λέγονται : οὐδὲ γὰρ τοὺς φιλομύθους καὶ διηγητικοὺς λέγομεν ἀκολάστους ἀλλ ' ἀδολέσχους : οὐδὲ | ||
περὶ τὰς ἄλλας ὅσαι οὔκ εἰσι σωματικαί : τοὺς γὰρ φιλομύθους καὶ διηγητικοὺς καὶ περὶ τὰ τυχόντα κατατρίβοντας τὰς ἡμέρας |
φησίν , ἐπὶ τῆς μετανοίας εἰμὶ καὶ πᾶσιν τοῖς μετανοοῦσιν σύνεσιν δίδωμι . ἢ οὐ δοκεῖ σοι , φησίν , | ||
φωναῖς αἱ ἀφανεῖς τὰς φανερὰς ποιήσασαι καὶ ταύτῃ τὴν ψυχὴν σύνεσιν καλοῦ λαβεῖν ἐποίησαν , ἐν ἄλλῳ τὸ αὐτὸ δείξασαι |
, εἰς μὲν τὴν κύστιν ᾗ παράγει κατὰ νεφροὺς καὶ οὐρητῆρας , εἰς δὲ τὸ ἔντερον κατὰ φλέβας καὶ χιτῶνας | ||
ὄγκου ἢ διατάσεως , γίνωσκε περὶ τοὺς νεφροὺς ἢ τοὺς οὐρητῆρας εἶναι τὴν ἔμφραξιν ἢ φλεγμονὴν ἢ λίθον . ὅπως |
αὐτοῦ ὁ λόγος γένηται . . . . ἐπὶ τοὺς λογισμοὺς ] ἐπὶ τὸ ἀπαιτῆσαι λόγον τῶν ἀναλωθέντων χρημάτων . | ||
προσδιαλέγεσθαι . καὶ ἐπειδὰν εὕρῃς αὐτὸν ἀποκρινόμενον ἀκολούθως καὶ τοὺς λογισμοὺς ἐρρωμένους ἔχοντα καὶ τὸ βαρβαρικὸν ἦθος ἀποθέμενον , ἔτι |
Ὅτι δ ' οὐκ ἔστιν ὀρθῶς ἡγεῖσθαι , ἐὰν μὴ φρόνιμος ᾖ , τοῦτο ὅμοιοί ἐσμεν οὐκ ὀρθῶς ὡμολογηκόσιν . | ||
ἡ μὲν τρυγὼν ἐκ φύσεώς ἐστι σώφρων ἡ δὲ ἀλώπηξ φρόνιμος ὁ δὲ λέων ἀνδρεῖος ὁ δὲ πελαργὸς δίκαιος : |
φωνὰς ἀναβοῶσαι καὶ παίουσαι τὰ στήθη περιεχύθημεν αὐτῷ τοὺς ἐσχάτους ἀσπασμοὺς κομιούμεναι : τῶν δὲ παιδίων τούτων ἐγὼ μὲν τὸ | ||
ὁ λοχαγὸς ἐγγὺς τοῦ τείχους ποτὲ γενόμενος καὶ τοὺς συνήθεις ἀσπασμοὺς τῷ ἀνδρὶ ἀποδοὺς οἰκτείρειν αὐτὸν ἔφη τῆς καταληψομένης ἅμα |
καὶ στρατηγοῦ , πάνυ ἐχέφρων καὶ νουνεχής . καὶ γὰρ ἐνναετὴς οὖσα ἔπεισε πατέρα τὸν ἑαυτῆς μὴ πεισθῆναι Ἀρισταγόρᾳ τῷ | ||
μηδ ' εἰ χαλεπώτερα τῶνδε μογήσαι , εἴη δ ' ἐνναετὴς ἢ καὶ δεκάτω ἐπιβαίνοι : αὐτὸς δ ' εὐαγέοιμι |
κονεῖν , ὡς εἴρηται , μηδὲ ἐνεργεῖν ποιοῦσαν καθυπνέας ] κατόχους ὄντας ὕπνῳ καταψύχουσι ] ψυχρά εἰσι τὰ δ ' | ||
ὡς ἐπὶ τῶν ἐνθουσιαστικῶν ἐπιρρημάτων ἐν τῷ εὖ εἶναι τοὺς κατόχους σημαινόντων , ἢ καὶ τὴν ῥηθεῖσαν παρ ' ἑτέρων |
καθόλου τινὰ κατάφασιν ἁπλῆν , οἷον τὴν ἆρα πᾶς ἄνθρωπος σοφός ; , ἀληθὲς μὲν τὸ ἀποφῆσαι καὶ ἀποκρίνασθαι ὅτι | ||
τῆς εἰκοτολογίας ληπτὰ γίγνεται , οὔτι γε τῷ σοφῷ καθὸ σοφός , ἀλλ ' ἰατροῖς εἰ τύχοι καὶ φυσικοῖς καὶ |
παννυχίσιν ἢ ἑταίραν οὔπω γυναικῶν ἔχουσαν ἤδη πάθη ἢ διὰ ἀσέλγειαν νεανίσκον ἕνα πόλεως ἐραστὴν ὅλης ἢ τὰς τῶν ἐλαιῶν | ||
πληγάς , ἀλλ ' ἐπανελθὼν διὰ τὴν ὕβριν καὶ τὴν ἀσέλγειαν τὴν τούτων πολλῷ τῆς προσηκούσης ἐλάττω δίκην εἴληχα , |
πόρρω ἦσαν τοῦ πίνειν , τότε δὴ μύρον μέν τις περιήνεγκεν : οἱ δὲ ἐχρίοντο . , . . Διακορεῖς | ||
τῆς ἀμφὶ τὰς δύσεις θαλάσσης ἐγένετο , καὶ τὴν Ἰταλίαν περιήνεγκεν ἐς λιμὸν καὶ τοὺς ἐχθροὺς ἐς συμβάσεις , ἃς |
προφορικῷ φησιν , ἐπεὶ οὐκ ἔσται ὁ ἄγγελος λογικὸς μὴ προφέρων λόγον , τὸν ἐνδιάθετον οὖν λόγον λέγει . Ἰστέον | ||
ἡμῖν τὰς αἰτίας , εἰ καὶ αὐτὸς μετὰ μείζονος ἀξιώματος προφέρων τοὺς λόγους παρῆκε τὰς αἰτίας εἰπεῖν , καὶ τέως |
πικρίαν , καὶ τὰς γαστέρας ἐμφράττῃ : γλύκαινε δὲ τὴν πικρίαν αὐτῆς μέλιτι . Λαθύριον δὲ καὶ αὖχος ἀλεστὰ ταῦτα | ||
ἐγὼ βεβαιοτέραν τὴν τῆς πατρίδος ἡγούμενος μαρτυρίαν ἢ τὴν Τιμαίου πικρίαν , θαρσῶν ἀποφαίνομαι , μηδενὶ τὸν Δημοχάρους βίον ἔνοχον |
καὶ δικαίων αὐξάνεται τοῖς ὕμνοις , ἐξόχως δὲ τὰ περὶ πόνους κατορθώματα . ἄλλως . κατὰ πολλά τις χρείαν ἔχει | ||
βασιλέως εὔνοιαν , σώζεσθαι δὲ βασιλεῖ τοὺς σοὺς ὑπὲρ αὐτοῦ πόνους ἐλθεῖν τε αὖθις ὡς ἡμᾶς τὸν τῶν πόλεων ἰατρὸν |
τῷ ἵππῳ παρέχει , ἀγνοεῖν αὐτὸν οἴει ὅτι τὸν ἵππον διαφθείρει ; Οὐκ ἔγωγε . Οὐκ ἄρα οἴεταί γε ἀπὸ | ||
μὴ φράσει ' ὀρθῶς ὁδὸν ἢ πῦρ ἐναύσει ' ἢ διαφθείρει ' ὕδωρ , ἢ δειπνιεῖν μέλλοντα κωλύσαι τινά . |
καὶ οὕτωϲ ἅπτεται τῆϲ κεφαλῆϲ τῷ θερμαίνειν ἱκανῶϲ , ἀτμὸν ἀναπέμπων ἐπ ' αὐτὴν θερμόν τε ἅμα καὶ φαρμακώδη : | ||
, τὸ δὲ καχλάζω ἐφ ' ὕδατος , τοὺς βρασμοὺς ἀναπέμπων : φλῶ φλύων φλάζω τὸ ἀναπέμπω . ὀδύνῃσι : |
| τοῦ θεοῦ ὅτι καὶ τοξότης ἀγαθός | ἐστι καὶ ἰατρὸς καὶ μάντις | καὶ ἐπόπτης τῆς τροφῆς τῶν θρεμμάτων | ||
. Μετὰ μικρὸν δὲ τοῦτον θανεῖν συνέβη . Ἀλλ ' ἰατρὸς ἔλεγε πρὸς τοὺς παρόντας : Εἰ οἴνου ἀπείχετο , |
ἐν μὲν δὴ τοῖς ὀνόμασι ταῦτα πειρᾶται διώκειν καὶ τούτων γλίχεται : ἐν δὲ τοῖς κώλοις ταῦτά τε ὁμοίως ἐπιτηδεύει | ||
γὰρ οὐκ ἀγνοητέον ὅτι οἷα ἑταιρὶς καὶ μαχλὰς οὖσα ἡδονὴ γλίχεται τυχεῖν ἐραστοῦ καὶ μαστροποὺς ἀναζητεῖ , δι ' ὧν |
σὺ δὲ περιχαρῶς ἐδέξω τὸ γέρας οὐ πρὸς ἀρχὰς ἔχων ἐρωτικῶς , ἀλλὰ τροφείων τῇ χώρᾳ πρόφασιν ἐξευρών . αὕτη | ||
ταῖς καυστικαῖς καὶ ἐπιθυμητικαῖς ὁρμαῖς τῆς ἀφροδίτης . Οἰστρηδόν : ἐρωτικῶς , μανιωδῶς , μετ ' οἴστρου ἤγουν ἔρωτι κινούμενοι |
πολλοὺς μὲν πονηροὺς ἐπιεικεῖς , πολλοὺς δὲ τῶν μετρίων ὑπειλῆφθαι μοχθηροτέρους , δέομαί σου , βασιλεῦ , τὸν τοῦ λόγου | ||
δὲ ἄρα ὅλην τὴν Ἑλλάδα ἐλάνθανεν διαφθείρων τοὺς συγγιγνομένους καὶ μοχθηροτέρους ἀποπέμπων ἢ παρελάμβανεν πλεῖν ἢ τετταράκοντα ἔτη . οἶμαι |
Τύλλος μοίρᾳ τινὶ τῶν ἱππέων κελεύσας τοὺς ἐπὶ τὸν ποταμὸν ὠθουμένους κτείνειν , αὐτὸς ἐπὶ τὸ στρατόπεδον τῶν Οὐιεντανῶν τὴν | ||
τοὺς δὲ πολυπόνους ἀπαγχομένους , τοὺς δὲ πυρώδεις εἰς πῦρ ὠθουμένους , οἷος ἦν καὶ ὁ Κάλανος , ἀκόλαστος ἄνθρωπος |
θερμῷ μὴ θέλῃς , ψυχρῷ . Ἀλλὰ λέγει Ἀριστοφάνης τοὺς ὠχριῶντας , τοὺς ἀνυποδήτους λέγω . Λέγει γὰρ καὶ ἀεροβατεῖν | ||
ἀγελαστὶ ἠνέσχετο κατὰ νοῦν ἔχων ταῦτα τὰ ἔπη : τοὺς ὠχριῶντας , τοὺς ἀνυποδήτους λέγεις , ὧν ὁ κακοδαίμων Σωκράτης |
τοὺς μὲν κοσμίους τὰ ἤθη καὶ τοὺς τῶν ἰδίων ἐπιμελουμένους ἀπεδοκίμαζε , τοὺς δὲ πολυτελεῖς καὶ ζῶντας ἐν κύβοις καὶ | ||
τοὺς μὲν κοσμίους τοῖς ἤθεσι καὶ τῶν ἰδίων βίων ἐπιμελουμένους ἀπεδοκίμαζε , τοὺς δὲ πολυτελεῖς καὶ ζῶντας ἐν μέθαις καὶ |
, οἷς οὐδὲν ὁμοίως βεβίωκεν , ἀλλὰ τῶν ἐπιτηδευμάτων αὐτῶν καταπεφρόνηκεν ; Οὐ μόνον δὲ αὐτῶν ἕνεκα τῶν παρανομούντων , | ||
μόνου σημείου τὸν στοχασμὸν λέγει γίγνεσθαι , τοῦ προσώπου πάντη καταπεφρόνηκεν : ἐμέμψαντο δὲ καὶ τὸ λέγειν , τίς ὁ |
. ἀλλοτριωθεὶς δὲ τῶν ἑαυτοῦ περιαχθήσεται ἐπὶ ξενῶν διὰ τὸ ἀποσχίζεσθαι τοὺς δύο ἵππους καὶ κτηνοτροφήσει καὶ ἱππηλατήσει διὰ τὸν | ||
ψυχῇ | προσβλέπειν , καὶ μὴ τῷ πόθῳ τῶν παιδικῶν ἀποσχίζεσθαι . γνωρίζω τὸ πάθος , ἐμὴν ἑρμηνεύει [ γνώμην |
, ὅτι Ἀντιοχέων οἱ μὲν τὰ κοινὰ πράττοντες μεταρρυθμίζουσιν εἰς καρτερίαν τὴν πόλιν , ὁ δῆμος δὲ ἀντιτείνει καὶ οἴεται | ||
ὁρῶμεν δὲ πολλοὺς τῶν φιλοσόφων τὸν μὲν πόνον καὶ τὴν καρτερίαν αἱρουμένους , τῆς ἡδονῆς δὲ καταφρονοῦντας . ὁμοίως δ |
καὶ κηδεστῶν καὶ ἐκγόνων καὶ θυγατέρων καὶ φείσασθαι συγγενοῦς καὶ μιαροῦ πολέμου ἢ πρώτας ἀνελεῖν , αἳ τὴν αἰτίαν ἔχουσι | ||
γε κακός , καθαρὸς δὲ ὁ ἐναντίος , παρὰ δὲ μιαροῦ δῶρα οὔτε ἄνδρ ' ἀγαθὸν οὔτε θεὸν ἔστιν ποτὲ |
πατˈρὶ δὲ πατˈρὸς ἐνέπˈνευσεν μένος γήραος ἀντίπαλον : Ἀΐδα τοι λάθεται ἄρμενα πˈράξαις ἀνήρ . ἀλλ ' ἐμὲ χˈρὴ μναμοσύναν | ||
τουτέστιν ἀθάνατα φρονεῖ διὰ τὴν παρεστῶσαν εὐφροσύνην . Ἀίδα τοι λάθεται : πᾶς γὰρ ἀνὴρ ἁρμόδια πράξας τῇ ἑαυτοῦ προαιρέσει |
] θαρρεῖ οιθ . , θάρρος εἶχεν . ἀκόλαστος ] ἀκρατής , τολμηρός , ἀκράτητος . , ἀναίσχυντος , ἀναιδής | ||
ὁ κυρίως ἀκρατὴς ἀλλὰ περὶ τὰ ἀφροδίσια καταγίνεται ὁ κυρίως ἀκρατής , περὶ ἃ καταγίνεται καὶ ὁ ἀκόλαστος . οὔτε |
τὸν μέγαν σπόνδυλον λορδὸν τὸν αὐχένα ἔχειν , ὡς μὴ προπετὴς ἔῃ αὐτέοισιν ἡ κεφαλή : στενοχωρίην μὲν οὖν πολλὴν | ||
νίκας τῆς Ὀλυμπίας τῆς οὔσης παρὰ τῷ Κρονίῳ τεμένει ὁ προπετὴς κλῆρος ὑμᾶς ἀπεστέρησεν , ὦ Ἀλκιμίδη . δελφῖνί κε |
. Διογένης ὁ Ἐπικούρειος , ἕξιν ἔχων ἱκανὴν ἐν οἷς μετεχειρίζετο λόγοις , τὸ μὲν γένος ἦν ἐκ Σελευκείας τῆς | ||
ποιητοῦ , ἤγουν : οὕτως ὁ Πολύφημος , φησί , μετεχειρίζετο τὸν ἔρωτα . μουσίσδων : τῇ σοφίᾳ τῶν Μουσῶν |
] ἐπεὶ τὸν ψωμὸν [ [ ] ερεῦσι ? τὴν γενὴν ? [ α ? [ επε ? ? [ | ||
εἰλή , ὠνῶ ὠνή . Καλλίμαχος : „ τὴν δὲ γενὴν οὐκ οἶδα „ . Φιλόξενος Ῥηματικῷ . . . |
, ἡσυχίαν ἄγειν ἠγάπησεν . Ἡκέτω δὲ ἡμῖν εἰς μέσον τυφλὸς ὁ παῖς περὶ οὗ ὁ λόγος , χειραγωγούμενος τῷ | ||
τεκμαίρεσθαι τοῖς τοιούτοις , τί ἂν πάθοι τις , εἰ τυφλὸς ὢν ἐπιθυμοίη φιλοσοφεῖν ; τῷ διαγνῷ τὸν τὴν ἀμείνω |
πολλῶν δὲ τετρωμένων , ἠνδραποδισμένων ἑτέρων , ἄλλων ἔξω κειμένων ἐλεεινῶς καὶ τῶν ἔνδον πικρότερα πάθη προσδεχομένων ἀλλὰ γὰρ πάλιν | ||
γυναικῶν , παίδων , Λατίνων τε καὶ αὐτῶν Ἰουδαίων , ἐλεεινῶς πρὸς ἀλλήλους διομιλούντων καὶ τὰ μὲν ἄλλα , ὅσα |
ἔχοντα κομψῶς τῶν δραμάτων ἠφάνιζε δυσκολαίνων τοῖς θεαταῖς διὰ τὸ γῆρας . ὅτι ἦν παλαιὸς νόμος τῆς ἐπιγονῆς ἕνεκα τῶν | ||
τῆς νόσου διασῶσαι . κατισχυθέντος δὲ τοῦ Φερεκύδου διὰ τὸ γῆρας καὶ διὰ τὸ μέγεθος τῆς νόσου , περιέστειλεν αὐτὸν |
πάντες εἶναι φυλακτήρια περιαπτόμενοι καὶ ὠκυτοκίαν ἐργαζόμενοι καὶ ἀλγήματα στομάχου ἰώμενοι , καὶ ὀδύνης . . . Λίθος ἱασπαχάτης ἐκ | ||
σώματος νόσους ἐξαιροῦντες , ἀλλὰ καὶ τὰ τῶν πόλεων νοσήματα ἰώμενοι , μᾶλλον δὲ οὐδ ' ἐγγίγνεσθαι τὴν ἀρχὴν ἐῶντες |
. ταύταις καὶ ταῖς παραπλησίαις τομαῖς καὶ διαστολαῖς τῶν πραγμάτων ἐντραφεὶς καὶ ἐνασκηθεὶς ὁ ἀστεῖος ἆρ ' οὐκ εἰκότως εὔχεσθαι | ||
, ἢ ἕτερα ἐπὶ τοῦτον λέγοντα : εἰ δὲ φιλοσόφοις ἐντραφεὶς μαθήμασι , φιλοσόφους ἀνερευνοῦντα λογισμοὺς , καὶ φιλοσόφων ἐκδιηγούμενον |
βρέφος ἐν νόσῳ συλληφθὲν καὶ κυοφορηθὲν μὴ φυλάξαι τοὺς πόρους ἐρρωμένους . Ὅσα ὁμοίως κινεῖται , ἐν τοῖς ὕπνοις βλεπόμενα | ||
τοὺς φίλους ἐπικουφίζειν , πῶς τούτους οὐχὶ βαθεῖς τε καὶ ἐρρωμένους ἄνδρας χρὴ νομίσαι ; ἀλλὰ γὰρ ἐπαινεῖν μέν , |
ἀποθνῄσκειν ἐάσουσιν , τοὺς δὲ κατὰ τὴν ψυχὴν κακοφυεῖς καὶ ἀνιάτους αὐτοὶ ἀποκτενοῦσιν ; Τὸ γοῦν ἄριστον , ἔφη , | ||
ἀφυῶς ἔχουσι κολάσεις καὶ τιμωρίας ἐπιτιθέναι , τοὺς δ ' ἀνιάτους ἐξορίζειν τοῦ χοροῦ τῶν ὑγιαινόντων ἢ δυναμένων : προσήκει |
παρ ' ἀνθρώποις θητείας αὐτοῖς ὠνείδισαν , ἀλλὰ καὶ παίδων βρώσεις καὶ πατέρων ἐκτομὰς καὶ μητέρων δεσμοὺς καὶ πολλὰς ἄλλας | ||
, ὁ δὲ περὶ οἶνον οἰνόφλυξ , ὁ δὲ περὶ βρώσεις ποικίλος , ὁ μὲν οὐ περιμένων τοὺς προσήκοντας καιροὺς |
καὶ ἡ Ῥοδῶπις . καὶ ἔστησαν μὲν τὸ πρῶτον τοὺς ὀφθαλμοὺς ἑκάτεροι , μηδέτερος ἐκκλῖναι θέλων ἐπὶ θάτερα : κατὰ | ||
καὶ ὀσφὺν ἀλγῆσαι καὶ ἐπιγάστριον καὶ κενεῶνας καὶ βρέγμα καὶ ὀφθαλμοὺς καὶ τένοντας . εἰκὸς δὲ καὶ εἰλιγγιάσαι , καὶ |
τῶν πρώτων νυμφίων ἀνδρός τε καὶ γυναικὸς τότε πρῶτον εἰς ὁμιλίαν κοινὴν ἐπὶ σπορᾷ τοῦ ὁμοίου συνελθόντων . ἀλλ ' | ||
: ταύτῃ μιγεὶς Ζεὺς ἐγέννησε Βριτόμαρτιν . αὕτη φυγοῦσα τὴν ὁμιλίαν τῶν ἀνθρώπων ἠγάπησεν ἀεὶ παρθένος εἶναι . καὶ παρεγένετο |
περὶ τὰ ἕρποντα καὶ ὁλκὰ τῶν ζῴων : τὰ μὲν θηριώδη περὶ τὰ ἄγρια καὶ βλαπτικὰ τῶν ἀνθρώπων , τὰ | ||
ἀταξίαν εἰς τάξιν ἀγαγών , ὁ τὰ ἄμικτα ἔθνη καὶ θηριώδη πάντα ἡμερώσας καὶ ἁρμοσάμενος , ὁ τὴν μὲν Ἑλλάδα |
δὲ παρὰ Θουκυδίδῃ ἐφ ' ἑτέρου εἴρηται . τοὺς δὲ βαναύσους καὶ ἐργαστῆρας ἂν κατὰ Ξενοφῶντα εἴποις . τοὺς μέντοι | ||
κωλῦσον ἐπὶ τὴν φύσιν ὀλισθαίνοντας εἰδώς , ἐπιδιφρίους μὲν καὶ βαναύσους καὶ προσαγωγοὺς ἐπιθυμιῶν αἰσχρῶν τέχνας , ὡς ἀφανιζούσας καὶ |
ἀνθρώπου βίον κατατρίβειν καὶ ἄλλων πολλῶν τε καὶ ὠφελίμων μαθημάτων ἀποκωλύειν . ἐκέλευε δὲ καὶ ἀστρολογίας ἐμπείρους γίγνεσθαι , καὶ | ||
κατὰ τὰς ᾠδὰς καὶ τὰς ὀρχήσεις φύσει πᾶσι προσγινόμενα παισὶν ἀποκωλύειν μὲν οὐκ ἦν δυνατὸν ἢ καὶ τὴν φύσιν αὐτὴν |
ἀναστρέφονται . Ἡβηδόν . μετ ' ἰσχύος , μετ ' ἀκολασίας , ὀρχηδόν . Ἤλυσιν . ἔφοδον , πορείαν . | ||
ὡς οὐδέν ἐστιν αὐτῶν ἀγαθόν , καὶ περὶ τρυφῆς καὶ ἀκολασίας , καὶ ὅτι παιδείας πολλῆς καὶ ἀγαθῆς δέονται , |
ὡσαύτως δὲ καὶ τῇ γυναικὶ ἡ θέρμη ἐξαΐσσει πρὸς τὴν γονὴν τοῦ ἀνδρὸς , ἔπειτα λήγει . Ἧσσον δὲ πολλῷ | ||
ὡς οὖν ἔλεγε Σωκράτης εὔχεσθαι δεῖν μουσικὴν τὸν μανθάνοντα καὶ γονὴν παίδων τὸν γαμοῦντα , οὕτω καὶ Ἡσίοδος καρπῶν γονὴν |
καὶ διορύττων . ὅτι Πλάτων τοὺς γαστριμαργίας καὶ ὕβρεις καὶ φιλοποσίας μεμελετηκότας καὶ μὴ διευλαβουμένους εἰς τὰ τῶν ὄνων γένη | ||
Σώκρατες ; Οἷον τοὺς μὲν γαστριμαργίας τε καὶ ὕβρεις καὶ φιλοποσίας μεμελετηκότας καὶ μὴ διηυλαβημένους εἰς τὰ τῶν ὄνων γένη |
ὅμως τι εὐπαράγωγον ἐπεδείκνυτο . , ; , . . εὔκολος Ὀδύσσεια ὁ δὲ ἁπλοῦς ἦν καὶ μάλα εὔκολος , | ||
] φιλόδικος . Γ ἀκράχολος ] μανιώδης , εἰς ὀργὴν εὔκολος . Γ κυαμοτρώξ ] ὅτι κυάμοις ἐχρῶντο οἱ δικασταὶ |
: τελευτήσαντος γὰρ ἐκείνου τὴν ἡγεμονίαν ἀποβαλεῖν εὐθὺς τοὺς Θηβαίους γευσαμένους αὐτῆς μόνον : αἴτιον δὲ εἶναι τὸ λόγων καὶ | ||
, αὕτη μέν ἐστιν ἀπαθής , τούς γε μὴν αὐτῆς γευσαμένους ἀποκτείνει . Λέγει Δημόκριτος πολύγονον εἶναι ὗν καὶ κύνα |
εὐκληρίας τῆς ἐς τὸ κακόν . ἀλλὰ καὶ τούτου θηρίον μιαρώτερον καὶ ἀφυλακτότερον γυνὴ φαρμακίς , οἵαν ἀκούομεν καὶ τὴν | ||
καταψηφισθεὶς τίμημα ἀργυρικὸν εἶπεν , ὅτι θηρίον οὐδέν ἐστι δήμου μιαρώτερον , ὃς οὐδὲ τῶν σιτιζόντων ἀπέχεται . . Τοῦ |
, ἁπάντων ἐπελάθετο : ἅπαξ δὲ τολμήσας τοῦτο ψεύσασθαι πάντα συνέχεε . καὶ τοὺς θεοὺς ἐνταῦθα ποιεῖ μαχομένους ἀλλήλοις , | ||
λεγόμενον τῷ αὐτομήκει . ὅπερ πάλιν οὐ συνιδὼν ὁ Εὐκλείδης συνέχεε κἀπὶ τούτῳ τὴν τῆς θεωρίας ἐξαλλαγὴν καὶ ποικιλίαν , |
: λανθανόντως κολακεύει τοὺς Ἀθηναίους ʃ πολλάκις γάρ τινες διὰ πενίαν ἐμισθοφόρουν καὶ κατὰ τῶν οἰκείων ἐστράτευον . λέγει δὲ | ||
καὶ μὴ νικηθῶμεν ὑπ ' αὐτῆς , καὶ εἰς ματαίαν πενίαν ἐμπεσόντες δυστυχήσωμεν , ἀνόνητοι καθεστῶτες : τοῦ γυμνάζεσθαι τὰς |
ἀναισθήτου οὔσης , ἵνα τὸ ὅλον δηλώσῃ τὸν ἀναίσθητον καὶ ἀνόητον καὶ περιττολόγον . ΓΘ κρουνοχυτρολήραιον ] ἤγουν φλυαρός . | ||
χαίροντα ἤδη εἶδες ; Ἔγωγε . Ἄνδρα δὲ οὔπω εἶδες ἀνόητον χαίροντα ; Οἶμαι ἔγωγε : ἀλλὰ τί τοῦτο ; |
ἀπόρου σχήματος καὶ ματαία ἡ σκέψις διότι οὔτε ἀλαζὼν οὔτε ἀνόητος ἀρετή , οἷοι δὴ καὶ τυφλοὶ πόνοι πάντες οἱ | ||
Ὑπέρβολος ὁ λυχνοποιὸς καὶ Διοκλῆς ὁ λωποδύτης καὶ Μελιτίδης ὁ ἀνόητος . Καὶ τί σοι λέγομεν τὸν Ἀπόλλω ; ὁρᾷς |
θεραπείαις ? ταῖς προσηκούσαις τροπώσασθαι τὸν πόλεμον , ἢν δὲ ἐπιμείνωσιν ἀδικεῖν βουλόμενοι , οὐδ ' οὕτως ἀναγκαία ἡ μαντεία | ||
οὖν ἔτι ἐστὶν μετάνοια , ἐὰν ταχὺ μετανοήσωσιν καὶ μὴ ἐπιμείνωσιν ταῖς ἡδοναῖς αὐτῶν : ἐὰν δὲ ἐπιμείνωσιν ταῖς πράξεσιν |
νουθέτησιν . ἐκ φιλίας μηδέποτε ἐξαιρεῖν πίστιν μήτε παίζοντας μήτε σπουδάζοντας : οὐ γὰρ ἔτι ῥᾴδιον εἶναι διυγιᾶναι τὴν ὑπάρχουσαν | ||
τὸ λοιπὸν ἰδιώτου βίον βιωσόμενος : ὅταν δὲ εἰς τοὺς σπουδάζοντας καὶ παρακαλοῦντας , ὑπονοεῖν ἐμαυτὸν ἀναγκάζομαι , μὴ ἄρα |
ἐπικαλοῦνται : τὸ δ ' εἶναι μὴ πάντας ἀλλὰ τοὺς ἁπλουστέρους καὶ νέους ἐπιτηδειοτέρους δηλοῖ τοῦτο , ὡς εἰς καταδοχὴν | ||
τοιούτους ἄνδρας ἀλλὰ μεικτούς , ἐπὶ δὲ θυμοειδεῖς τε καὶ ἁπλουστέρους ἀποκλίνειν , τοὺς πρὸς πόλεμον μᾶλλον πεφυκότας ἢ πρὸς |
ἴδοις ἂν τὸν μὲν γεωργικὸν μακαρίζοντα τοὺς ἀστικούς , ὡς συνόντας βίῳ χαρίεντι καὶ ἀνθηρῷ : τοὺς δὲ ἀπὸ τῶν | ||
μάλιστα πάντων ἀνθρώπων , ἔπειτα διαλεγόμενος προετρέπετο πάντων μάλιστα τοὺς συνόντας πρὸς ἐγκράτειαν . ἀεὶ μὲν οὖν περὶ τῶν πρὸς |
ᾧ τῶν σωμάτων ἐξήρκει ἐπιμελεῖσθαι , εἰ ἰσχυρά τε καὶ ῥωμαλέως ξυμπεπηγότα , ἡμεῖς δὲ εἰς τὸν ἀγῶνα τῆς ἀρετῆς | ||
ὁρμῆς ἀμαλδύνῃ τὸ ἄσχετον . Καὶ καθάπερ τις δεινὸς πολεμιστὴς ῥωμαλέως μὲν ἀμυνόμενος καὶ διωθούμενος τὸν ἀντίπαλον , κυκλωθεὶς δὲ |
περιχαράσσοντες . τοὺς δὲ ἐν παρισθμίοις ὑπεραίροντας τὸ κατὰ φύσιν ἀδένας περιαιροῦμεν τοῖς ἀντιοτόμοις . τὰ δὲ ἐν τῷ τραχήλῳ | ||
δέρμα μέρη τὰ σαρκώδη , καὶ μᾶλλόν γε εἰς τοὺς ἀδένας ἐπιτηδείους ὄντας ὑποδέχεσθαι τὸ περιττὸν διά τε τὸ χαῦνον |
ἐγγέγονεν . ἀκούων γὰρ τῶν παίδων εὐθύς , εἴ τι μέμφοιντο ἢ καὶ ἐπαινοῖεν Λακεδαιμόνιοι Ἀθηναίους , ὡς “ Ἡ | ||
ὡς οἶσθα , φύσεώς ἐστιν ἀναζήτησις : εἰ δέ τινες μέμφοιντο τὴν προαίρεσιν ταύτην , ἀξιοπιστότερος ἐπαινῶν ἐγώ . Ὀρθῶς |
: Κρατερὸν γὰρ αὐτῆς τὸ ἄφρον . Ἀλογίστου γὰρ ὁρμῆς ὑπόπλεως δρομὰς ὣς ἐπὶ πᾶσαν ἀδικίαν ᾤετο . Παθῶν οὖν | ||
κατὰ τὴν Ἀθηνᾶν ἡμῖν παραδέδωκεν . Ἐπειδὴ γὰρ ὁ Ἀχιλλεὺς ὑπόπλεως ὀργῆς γενόμενος ὥρμησεν ἐπὶ τὸν σίδηρον , ἐπισκοτουμένου τοῦ |
περὶ τὰς ἡδονάς . Συγκρίνει τήν τε δειλίαν καὶ τὴν ἀκολασίαν , καὶ δείκνυσι φευκτοτέραν τὴν ἀκολασίαν , καὶ πρῶτον | ||
δ ' ἐν τῆι Πρὸς Ἀλέξανδρον ἐπιστολῆι τὴν Ἁρπάλου διαβάλλων ἀκολασίαν φησίν : ἐπίσκεψαι δὲ καὶ διάκουσον σαφῶς παρὰ τῶν |
μᾶλλον πέφυκε τἀνθρώπῳ . Ὁ δ ' αὖ οὐ πάνυ πονηρὸς καθέστηκεν ἀπὸ τῆς τῶν χρωμάτων τεκμαιρομένων ἡμῶν οἰκειότητος . | ||
ἔλυσε τοὺς νόμους : εἰ δ ' ἐκβαλεῖν ἀπάτην ἣν πονηρὸς ἄνθρωπος ἐνέθηκέ σοι , μένει μὲν Ἱεροκλῆς ἐν τῷ |
καὶ προσέχειν ἐγκρατῶς ἔχουσαν , ἐπανελθόντι δὲ δόλον μηχανᾶσθαι , συνωμότας ἄνδρας ἑβδομήκοντα καὶ δύο πεποιημένον καὶ συνεργὸν ἔχοντα βασίλισσαν | ||
ὁ Ἐλεάτης ὑπὸ τοῦ τυράννου στρεβλούμενος , ὅπως εἴποι τοὺς συνωμότας : εἰ γὰρ ἦσαν , εἶπεν , ἐτυράννεις ; |
δέ , ὅταν τις ἄλλον ἐπαινεῖν προσποιῆται , τῇ ἀληθείᾳ ψέγων . καὶ τοιοῦτό ἐστι τὸ παρ ' Ὁμήρῳ λεγόμενον | ||
τὰ προσόντα δυσχερῆ τοῖς ἐγκωμιαζομένοις καὶ ἅπερ ἄν τις εἴποι ψέγων , παραλείποντες μόνα ἐξαγγέλλωμεν τὰ ἐπαίνου ἄξια , οἷον |
κατακαίουσι τοῖς θεοῖς αὐτῶν ” : Ἰνδῶν δὲ | τοὺς γυμνοσοφιστὰς ἄχρι νῦν , ἐπειδὰν ἄρχηται καταλαμβάνειν ἡ μακρὰ καὶ | ||
Μάγους , παρὰ δὲ Βαβυλωνίοις ἢ Ἀσσυρίοις Χαλδαίους , καὶ γυμνοσοφιστὰς παρ ' Ἰνδοῖς , παρά τε Κελτοῖς καὶ Γαλάταις |
τῆς ἐπιορκίας ὑπομένει τὸ πάθος . οὐκ ἂν ἀκριβεῖ λόγῳ μῖμος ἐπιορκήσειεν ἄν , εἰ μὴ τὴν προσηγορίαν ἀρνοῖτο τοῖς | ||
τὰ δὲ λόγοις μιμεῖσθαι , κἂν ἰατρὸν ἢ ῥήτορα σχηματίσηται μῖμος ἢ μοιχὸν ἢ δεσπότην ἢ δοῦλον , μιμεῖται μὲν |
, τῆς τε μεταβολῆς τῆς ἐπὶ τὰ χείρω τοὺς δημαγωγοὺς ἀποφαίνων αἰτίους ὡς οὐ τὰ κράτιστα εἰσηγουμένους ἀλλὰ τὰ πρὸς | ||
καρτερικοὺς αὐτοὺς ἐκπονῶν καὶ ἑτοίμους πρὸς τὸ τὰ δέοντα πράττειν ἀποφαίνων . πρὸς δὲ τοὺς τρυφῶντας αὐτῶν καὶ ἐς τὰ |
ὁ καθεύδων ἀνενέργητός ἐστι τῶν κατὰ τὰς αἰσθήσεις ἐνεργειῶν , ἀνενέργητον δὲ τούτων καὶ τὸ κυούμενον , σκεπτέον εἰ τῷ | ||
κατὰ τὸ τέλειον εἶδος τοῦ δυνάμει καὶ μόνον ἐν ἡσυχίᾳ ἀνενέργητον | παραιτούμενος φαίνεται . οὕτω γὰρ μὲν ὁ ἐπὶ |
ἄν . καὶ ὁ λόγος δὲ ὡσαύτως : οὐδὲν γὰρ ὑπομένει τῶν μορίων αὐτοῦ , ἀλλ ' εἴρηταί γε καὶ | ||
: ὁ μὲν γὰρ ἄνθρωπος μουσικὸς γενόμενος ἄνθρωπός ἐστι καὶ ὑπομένει , τὸ δὲ ἄμουσον οὐχ ὑπομένει : οὔτ ' |
τοῖς εὐπορωτάτοις , καὶ τοὺς μὲν φονεύων , τοὺς δὲ φυγαδεύων καὶ τὰς οὐσίας δημεύων οὐ μόνον τοὺς ἄνδρας ἠργυρολόγησεν | ||
τὰ θεῖα βλαστήματα . τὴν δὲ ἄδικον καὶ ἄθεον ψυχὴν φυγαδεύων ἀφ ' ἑαυτοῦ πορρωτάτω διέσπειρεν εἰς τὸν ἡδονῶν καὶ |
νοσερός : νωθὴς ὁ στερημένος τοῦ θέειν : νήστης ὁ ἐστερημένος σιτίων : νέπους ὁ ἐστερημένος ποδῶν . Εἰς νω | ||
+ . ἄνηστις : παρὰ τὸ νῆστις ἄνηστις , ὁ ἐστερημένος τῶν σιτίων . . . . ἀνῆκεν : ἵημι |
ἐμαυτοῦ νομίζω , καὶ γὰρ εἶ κοινὸν ἀγαθὸν πάσης Σικελίας εὐτυχῶν . δὸς οὖν μοι σχολάζοντα σεαυτὸν καὶ ἀκούσῃ μεγάλα | ||
παιδαρίου γνώμην ἔχει . κοινὸν ἀγαθόν ἐστι τοῦτο , χρηστὸς εὐτυχῶν , πόλει . εἴπερ τὸν ἀδικοῦντα † μενως ἠμύνετο |
Ὁμοίως δὲ εἰ καὶ πράγματα συγκρίνοις , ἐρεῖς τοὺς πρώτους ἁψαμένους τῶν πραγμάτων καὶ τοὺς μετιόντας παραθήσεις ἀλλήλοις , ποιότητα | ||
ἡγοῦντο : καὶ γὰρ τότε Θήβηθεν ἥκειν τοῖς Δωριεῦσι τοὺς ἁψαμένους τῆς καθόδου Αἰγείδας μετὰ τῶν Ἀθηναίων : εἶναι δὲ |
τείχεσι πολεμίων ὁσάκις πρῶτος ἐπέβη . τελευτῶν δ ' εἰς οἴκτους κατέβαινε καὶ δεήσεις , ἀντὶ τῆς ἑαυτοῦ πρὸς ἅπαντας | ||
θωΰσσεις ; ποῖ λόγος ἥκει ; διὰ γὰρ μελάθρων ἄιον οἴκτους οὓς οἰκτίζηι . διὰ δὲ στέρνων φόβος ἀίσσει Τρωιάσιν |
ποδήρει , ἀλλὰ τὸν τῆς δόξης καὶ φαντασίας ψυχῆς χιτῶνα ἀποδυσάμενος καὶ καταλιπὼν τοῖς τὰ ἐκτὸς ἀγαπῶσι καὶ δόξαν πρὸ | ||
πομπῆς καιρὸς παρέλθῃ , τηνικαῦτα ἕκαστος ἀποδοὺς τὴν σκευὴν καὶ ἀποδυσάμενος τὸ σχῆμα μετὰ τοῦ σώματος ἐγένετο οἷόσπερ ἦν πρὸ |
, χρηστότης ἐπέτριψεν αὐτὸν καὶ φιλανθρωπία καὶ ὁ πρὸς τοὺς δεομένους ἅπαντας οἶκτος , ὡς δὲ ἀληθεῖ λόγῳ , ἄνοια | ||
καὶ οὗτος ἄδικος ἐς αὐτὸν φανείς : πορθμεύοντος γὰρ τοὺς δεομένους τούτου ἐπιστὰς ὁ Ἡρακλῆς ξὺν τῇ γυναικὶ Δηιανείρᾳ καὶ |
μετὰ ταύτης καταφλεχθεὶς ἐτελεύτησεν . τῶν δὲ παρόντων οἱ μὲν μανίαν αὐτοῦ κατέγνωσαν , οἱ δὲ κενοδοξίαν ἐπὶ καρτερίᾳ , | ||
ὃς στρατιώτης ὢν Ἀθηναῖος προσεποιεῖτο πρὸς τοῖς ἄλλοις κακοῖς καὶ μανίαν , εἰδὼς ὅτι μισεῖται παρὰ τῶν πολιτῶν . διὸ |
τὸν ἀδικοῦντα λέγειν ὅτι οὐ βούλεται ἄδικος εἶναι ἢ τὸν ἀκόλαστον ὅτι οὐ βούλεται ἀκολασταίνειν : εἰ γὰρ καὶ βουλόμενος | ||
κυβευταὶ συνίασι . καὶ ὁ σκιροφόρος , ὃ σημαίνει τὸν ἀκόλαστον καὶ κυβευτήν , ἀπὸ τῶν ἐν Σκίρῳ διατριβόντων . |
] οὐ παράδειγμα [ ] [ ] καλόν , οὗ Πολύαινος ] αὐτῶι [ ] προκαθηγήσατο ] ἐκ τῆς αὑτοῦ | ||
δήσειν με ἀπειλοῖεν , λέγοντες ὅτι οὐδὲν ἐλάττω χρόνον Καλλικράτους Πολύαινος ἐνδημοίη . κἀμοὶ μὲν τὰ προειρημένα διείλεκτο ἐπὶ τῇ |
γρ . ὁτιοῦν χωρὶς τοῦ τοῦ . . ἢ πρὸς κακίαν . τοῦ πατριάρχου τὸ βιβλίον ἢ πρὸς κακίαν . | ||
αὐτῶν τοὺς μὲν ἀχρήστους , τοὺς δὲ πολλοὺς κακοὺς πᾶσαν κακίαν , τῆς διαβολῆς τὴν αἰτίαν ἐπισκοποῦντες ἐπὶ τούτῳ νῦν |
κεκτημένους : οὐδ ' ἐπιθυμεῖν χρημάτων , τοῖς ὀλίγοις ἀρκεῖσθαι μεμαθηκότας : εἶτα ἡ δύναμις . ἀλλὰ γὰρ οὐδὲ πένησιν | ||
ἡμῖν πρύτανιν καὶ τῶν καλλίστων ἠθῶν πληροῦντα τοὺς σέβειν αὐτὸν μεμαθηκότας . σέβας δὲ ὅρκου μόνον ἂν εἴη ἡ τήρησις |
πάντες ὀλέθριοι ἀλλήλοισιν ἔρχονται : τὸ καὶ οὔποτ ' ἐσόψεαι ὑπνώοντας ἔλλοπας , ἀλλ ' ἄρα τοῖσι καὶ ὄμματα καὶ | ||
ὄμματα θέλγει ὧν ἐθέλει , τοὺς δ ' αὖτε καὶ ὑπνώοντας ἐγείρει : τὴν μετὰ χερσὶν ἔχων πέτετο κρατὺς Ἀργειφόντης |
τὸν μέγιϲτον , εὖ γ ' Εὐριπίδηϲ εἴρηκεν εἶναι τὴν γυναικείαν φύϲιν πάντων μέγιϲτον τῶν ἐν ἀνθρώποιϲ κακῶν : ἂν | ||
, ἀφελέσθαι τὰ ὅπλα καὶ τοὺς ἵππους , καὶ στολὴν γυναικείαν αὐτοὺς ἀναγκάσαι φορεῖν , καὶ μήτε τοξεύειν μήτε ἱππεύειν |
, μᾶλλον δὲ τοῦτο πάθοι ἄν : ἀλλ ' οὐκ ἔρωτας ἐκ φαρμάκων , εἴπερ τὸ ἐρᾶν ἐπινευούσης καὶ τῆς | ||
Χιμαιρέωςλέγει Μενέλαον καὶ τοὺς μετ ' αὐτοῦ Λάκωναςοὔτε τοῦ Ἀνθέως ἔρωτας καὶ τόδε * καὶ τόδε * ἔτλης καὶ ὑπέμεινας |