ἣν ὅταν μὲν αἱ θύραθεν αὖραι μετρίως ψυχραὶ καταπνέωσιν , εὐοδεῖ τὰ τῆς ἀναπνοῆς ὄργανα ταῖς εὐκρασίαις , ὅταν δὲ | ||
ἀρχήν : ἐπ ' αὐτῶν δὲ μόνων , φησίν , εὐοδεῖ ὁ λόγος : καὶ ἀνάγκη ταῦτα λέγειν αὐτούς , |
δώροις κιθαρίζων . αἰνίττεται δὲ τὸ μόριον ἀνδρός . ψαλάξεις κρούσεις , ψηλαφήσεις καὶ ἄνευ σίτου κιθαρίσεις . τοιγὰρ ψαλάξεις | ||
κενὸν ψαλάξεις καὶ κινήσεις τοιγὰρ ψαλάξεις ἀπὸ παροιμίας εἰς κενὸν κρούσεις τὰς χορδὰς καὶ ψηλαφήσεις οὐκ ἐπὶ σίτῳ καὶ δώροις |
: ἀνάσπα δὲ ὅμως . Ἰδού τις ἄλλος ὑπόπλατος ὥσπερ ἡμίτομος ἰχθὺς πρόσεισιν , ψῆττά τις , κεχηνὼς εἰς τὸ | ||
δείσας ἐπαύσατο . ἠθάνιον ἔκπωμα παρ ' Ἑλλανίκῳ . καὶ ἡμίτομος παρ ' Ἀττικοῖς ἀπὸ τοῦ σχήματος οὕτως ὀνομασθέν . |
δὲ οἱ μὲν ἄλλοι πάντες κατεκοιμήθησαν , ἡσυχία δὲ ἦν ἀκριβής , περιλαβοῦσα ἡ Ἀνθία τὸν Ἁβροκόμην ἔκλαεν ἄνερ λέγουσα | ||
μίαν . Τὸ δὲ τρίτον γένος τῶν διαλειπόντων πυρετῶν ὁ ἀκριβής ἐστι τεταρταῖος , πολυχρονιώτερος καὶ ἐπὶ μόνῳ γινόμενος τῷ |
ὅταν σφοδρὰ τυγχάνῃ καὶ συγκεχυμένη ἡ πρὸς τὴν καρδίαν καταφερομένη παλίρροια , οὔθ ' ὁμοίους οὔτε καθαροὺς τοὺς τύπους ἐᾷ | ||
πυρὸς αὐγὴν ἀπαστράπτουσα ἦν , πελαγῶν ἃ τέως ἀνακοπέντα διειστήκει παλίρροια , τοῦ διακοπέντος καὶ ἀναξηρανθέντος μέρους αἰφνίδιος θαλάττωσις , |
ἐπὶ τὰ εἴδωλα καὶ τὸ φῶς , καὶ ἐκ τοῦ καταγείου καὶ αἰσθητοῦ εἰς τὸν ἥλιον ἐπάνοδος καὶ τἀγαθόν , | ||
πέντε πλέθρων οὐκ ἐλάττων , ἡ δὲ διάθεσις τοῦ μὲν καταγείου περιστύλῳ παραπλήσιος , τοῦ δ ' ὑπερῴου κρύπτῃ φραγμοῖς |
παραστῆσαι . ὁ τοίνυν λόγος ἐστὶ διττός , ὅ τε δημιουργικὸς καὶ ὁ καθ ' ἡμᾶς . καὶ περὶ μὲν | ||
εἰ γὰρ ἀληθής ἐστιν ὁ λόγος , καὶ νοῦς ὁ δημιουργικὸς * * * πάντως ἔσται καὶ τὸ ἐσόμενον . |
ἐπιδέχεται ὁ τρόπος ἐκτροπὰς μυρίας δεικνύς , ὅταν τις τὰς εἰσκρίσεις παραιτησάμενος τίθεσθαι μετὰ τὰς ἐκ τῆς μητρὸς ἀποκυήσεις εἰς | ||
τῆς διανοίας . . . . . . κατὰ ῥευμάτων εἰσκρίσεις καὶ ἀκτίνων † οὐκ † εἰδώλων γίνεσθαι τὰς ἄλλων |
συντετρῖφθαι . ἄρθρον ἐκχωρῆσαι , ἄρθρον παραιωρεῖσθαι . πηρός , πήρωσις , πεπηρῶσθαι . χωλός , χωλεία , ἀποκεχωλῶσθαι . | ||
δι ' ἄγνοιαν ἀγαθῶν καὶ κακῶν : οὐκ ἐλάττων ἡ πήρωσις αὕτη τῆς στερισκούσης τοῦ διακρίνειν τὰ λευκὰ καὶ μέλανα |
ὑπάρχουσιν ἄνευ δυνάμεως , ὥς φησιν ἀλλαχοῦ , καὶ ὁ νοῦς αὐτὸς θιγγάνων αἱρεῖ αὐτὰ ἁπλαῖς ἐπιβολαῖς , ὥς φησιν | ||
καὶ ὁ νοῦς ΑἰακοῦΖεὺς γὰρ καὶ ἡ εἱμαρμένη καὶ ὁ νοῦς λέγεται μετέστρεψεν αὐτοὺς καὶ μετερύθμισε πρὸς τὸ κατ ' |
φωνῆς μὲν οὐδεμιᾶς ἀκούει , αὑτῆς δὲ καὶ τῶν ἄλλων ἀκοῶν ἀκούει καὶ τῶν μὴ ἀκοῶν ; Οὐδὲ τοῦτο . | ||
πνεύματος , σπορᾶς καὶ ἀρτηρίων : Ἄρης μερῶν ἀριστερῶν , ἀκοῶν καὶ νεφρῶν τε καὶ τῶν φλεβῶν τοῦ σώματος καὶ |
. πῶς οὖν δυνήσηι ; μῶν ἄπειρος εἶ ξένου ; ἄπειρος : οὔπω Βιστόνων ἦλθον χθόνα . οὐκ ἔστιν ἵππων | ||
νωθής , βραδύς , μισοστρατιώτης , ἀνεπιστήμων , ὀκνηρός , ἄπειρος , ἀμαθὴς τῶν στρατιωτικῶν , ὑπνώδης , μέθυσος , |
ἐν τῷ Περὶ ποιητικῆς . εʹ Μυρία τῶν παλαιῶν ἔργα κοσμοῦσα Ἡ μὲν ἔνδον ἐν τῇ ψυχῇ ἐνέργεια τῆς ποιητικῆς | ||
Πλάτων εἶπεν , ὅτι ἡ ποιητικὴ μυρία τῶν παλαιῶν ἔργα κοσμοῦσα τοὺς ἐπιγινομένους παιδεύει . παιδεία ἄρα ἐστὶν ἡ ἔντευξις |
ἀντιλογία καὶ τὰ περὶ τῶν ἀριθμῶν θεῖα νοήματα συγχεῖ καὶ ἐπιταράττει . Ὃ ἀπορεῖ τοιοῦτόν ἐστιν . ἐκ τοῦ ἑνὸς | ||
ἀνδράποδα καὶ καθάρματα ἡμᾶς ἀποκαλῶν , ἐνίοτε δὲ καὶ ᾄδων ἐπιταράττει ἡμῶν τὰς οἰμωγάς , καὶ ὅλως λυπηρός ἐστιν . |
εἰς τὰ γεννητικὰ στοιχεῖα τοῦ παντός . ἡ δὲ μάλιστα ἀληθὴς δόξα τέσσαρα στοιχεῖα συνίστησι , πῦρ , ἀέρα , | ||
εἶναί που πλησίον ἡμῖν , λόγος ὑμᾶς ὥσπερ ἡμᾶς οὐκ ἀληθὴς ἐξηπάτηκεν . ἀλλ ' ἡμεῖς μὲν ἀπατώμενοι πεπαύμεθα , |
πλήρης ? ? ? ? ? ὡς [ ἂν ] εὐφυὴς [ ] ? τῶν κοινῶν [ ] ἐννοιῶν ? | ||
καὶ προτελεῖν τῇ ἡλικίᾳ βουλόμενος , οὐχ ἥκιστα δὲ ὅστις εὐφυὴς τῶν νέων βασιλείου γένους πα [ . . . |
οὐχ ἁπλῶς πᾶσα ἡ τινὸς πρός τι καὶ ἔν τινι πλῆξις ψόφος , οὐ πᾶν ψοφήσει τὸ τυπτόμενον ἢ τύπτον | ||
ἐφ ' ὑγιοῦς σώματος : πληγὴ δὲ ἡ ἐκ χειρὸς πλῆξις . ἐπίκουροι καὶ βοηθοὶ διαφέρει . ἐπίκουροι μὲν γάρ |
καὶ ἐξ ἑτέρων τῶν ὑπ ' αὐτοῦ νοουμένων εἰς ἕτερον μεταβαίνουσα . δείκνυσι τοίνυν τῷ δοξαστικῷ μέρει τῆς ψυχῆς τὴν | ||
' , νῆσός ἐστιν οἰκουμένη κατάφυτος δένδρεσιν ἡμέροις ἐπινηχομένη καὶ μεταβαίνουσα πρὸς τὰς τῶν πνευμάτων φοράς . τὸ δ ' |
τῇ τοῦ μέρους φλεγμονῇ πυρετὸς ἕπεται . καὶ τὰ μὲν αἰσθητικώτερα μέρη διὰ τὰς ὀδύνας τρέπει τοὺς σφυγμούς , τὰ | ||
ἐμποιεῖν καὶ οὐ πολὺν χρόνον δύνασθαι τοῖς αὐτοῖς ἐπιμένειν . αἰσθητικώτερα δὲ τὰ μείζω ζῶια καὶ ἁπλῶς εἶναι κατὰ τὸ |
τάδε δ ' ὑπερέβαλεν παρέδραμεν τὰ τότε κακὰ τάλανι διογενεῖ κόρωι . μονότεκνον Πρόκνης φόνον ἔχω λέξαι θυόμενον Μούσαις : | ||
οὐδὲ ἐλλιπῶς ] ὁ Ἔρως ἀνερρίπιζεν [ αὐτούς ] : κόρωι μὲν το [ ! ! ! ! ! ! |
δὲ μολπαί Διονυσίαις ἐν ὥραις , ἔαρος νέον φανέντος , νοεραῖς πνέουσι Μούσαις . Χλοερῶν ὕπερθε δένδρων μέλος ὄρνεον λιγαίνει | ||
! ! ! ταῖς δὲ ἰδέαις ἄμφω προσῆν , καὶ νοεραῖς εἶναι καὶ ἀκινήτοις κατ ' οὐσίαν , ἐν ἁγνῷ |
ἱστορικῶν κεφαλαίων . ὁ δὲ Θεόφραστος γέγονεν ἀνὴρ συνετώτατος καὶ φιλοπονώτατος καί , καθά φησι Παμφίλη ἐν τῷ τριακοστῷ δευτέρῳ | ||
. , : Ὁ δὲ Θεόφραστος γέγονεν ἀνὴρ συνετώτατος καὶ φιλοπονώτατος καὶ , καθά φησι Παμφίλη ἐν τῷ τριακοστῷ δευτέρῳ |
φροντίσῃς , εἰ τηλικόσδε ὢν τελείου ἔργα ποιῶ ἢ εἰ τελειότατός εἰμι : τότε γὰρ ἐγενόμην , ὅτε ἡ Ἀνάγκη | ||
φροντίσῃς , εἰ τηλικόσδε ὢν τελείου ἔργα ποιῶ ἢ εἰ τελειότατός εἰμι : τότε γὰρ ἐγενόμην , ὅτε ἡ Ἀνάγκη |
πρεπωδεστάτην καὶ γνησιωτάτην συναπτέον : ἡ μὲν γὰρ γνώσεως ἁπάσης τελεσιουργός , ἡ δὲ προπαιδεία τυγχάνει , καὶ ἡ μὲν | ||
κύκλον ἡ σελήνη συμπληροῖ τὸν ἑαυτῆς , ὥστε καὶ αὐτὴ τελεσιουργός ἐστιν , εἴπερ ἐν τῷ ἡμίσει ὑπὲρ τοῦ παντὸς |
τάξιν λιπόντων ἢ τὸ παραγγελθὲν ὑπὸ τῶν ἡγεμόνων μὴ ποιούντων ἔταττε πρόστιμον οὐ θάνατον , ἀλλὰ τὴν ἐσχάτην ἀτιμίαν : | ||
τάξιν λιπόντων ἢ τὸ παραγγελθὲν ὑπὸ τῶν ἡγεμόνων μὴ ποιούντων ἔταττε πρόστιμον οὐ θάνατον ἀλλὰ τὴν ἐσχάτην ἀτιμίαν . εἰ |
τὸν φίλον . ἡ μὲν γὰρ ἀρετή πως ἔχον ἡγεμονικὸν καθεστηκυῖα , καὶ ἡ σπουδαία πρᾶξις , ἐνέργειά τις οὖσα | ||
καὶ θυμὸς περὶ σέ , τὴν δὲ τιμὴν σωφρονοῦσα καὶ καθεστηκυῖα κρίσις ἑκατέρου πάθους ἀπηλλαγμένη . Ἀλλ ' ἔστω σοι |
διαλεκτική , τοῦ αἰσθητοῦ τὸ μὲν πίστις , τὸ δὲ εἰκασία , ἅ εἰσι δʹ . ἄλλοι τὰ ὅλα διακοσμηθῆναί | ||
τῶν πρώτων ἐσφάλη . φαντασίας δ ' ἀληθοῦς δεύτερά ἐστιν εἰκασία καὶ στοχασμὸς καὶ ὅσα εἰς τὴν τῶν εὐλόγων καὶ |
οἰκειότατον δὲ κακίας ὄνομα σύγχυσις : οὗ πίστις ἐναργὴς πᾶς ἄφρων , λόγοις καὶ βουλαῖς καὶ πράξεσιν ἀδοκίμοις καὶ πεφορημέναις | ||
, φθονεῖς , ταράσσῃ , μεταβάλλῃ : διὰ ταῦτα ὁμολογεῖς ἄφρων εἶναι . ἐν δὲ τῷ φιλεῖν οὐ μεταβάλλῃ ; |
ἔχε ἀτρέμα κατὰ σεαυτὴν καὶ ῥάπιζε τὸ κακὸν ἐξωθοῦσα τῆς διανοίας . εἰ γάρ τι τούτων ὁ σὸς πατὴρ πύθοιτο | ||
τὸν μετὰ φωνῆς τοῦ ποσοῦ εἶναι : ὁ γὰρ λόγος διανοίας ἐστὶ σημαντικός , καὶ διὰ τοῦτο σύνθετός ἐστιν ὡς |
τὰ κάλλιστα ὁρμή τε καὶ φιλοχωρία : νυνὶ δὲ τοσαύτης ἐπιπολαζούσης ἀφιλομουσίας ἆρ ' ἀγαπητὸν ἔσται τοῖς μετρίως ἐπιμελέσιν , | ||
ἀλλὰ καὶ στιλπνοῦ : καὶ γὰρ στίλβειν ἔοικεν ὑπὸ τῆς ἐπιπολαζούσης αὐτῷ πιμελῆς . Ἀφροδίτην ἐλεφαντίνην ἐν ἁπαλοῖς μυρρινῶσιν ᾄδουσιν |
αἰθέριος ὡς τέλειος κατείληφε τὸν τρία , ὁ δ ' ὑλικὸς ὡς ἀτελὴς καὶ παθητικὸς ἔστερξε τὴν δυάδα . ἀλλὰ | ||
; Ὁ καλὸς κόσμος , οὐκ ἔστι δὲ ἀγαθός : ὑλικὸς γάρ , καὶ εὐπάθητος , καὶ πρῶτος μὲν πάντων |
ποιότητας ἢ ποσότητας ἢ ἄλλο τι τῶν συμβεβηκότων αὐταῖς , φαντασία δὲ τῶν αἰσθήσει φανέντων τύπους καὶ εἰκόνας ἐν αὑτῇ | ||
οὐδέν , ἀλλ ' ἢ ἄλογος : οὐδὲ γὰρ ἡ φαντασία τύπον ἑαυτῆς προβάλλεται , ἀλλὰ τοῦ αἰσθητοῦ , οἷον |
σοι λόγων κατηφὲς ἀναπλάσεται πρόσωπον καὶ τραπέζης παρούσης ἄσιτος καθεδεῖται νεύουσα κάτω καὶ πρὸς εὐνὴν καλοῦντος δυσμενῶς ὑπακούσεται . τίς | ||
δύο [ εἰσὶν ] ἐξαρθρήσεις ἀγκῶνος , ἡ μὲν ἔσω νεύουσα , ἡ δὲ εἰς τὸ ἔξω μέρος . μνημονεύει |
ἐπὶ τὴν χεῖρα τοῦ κάμνοντος ἔκτασις πρῶτον μὲν ῥᾳδία καὶ διηνεκής , εὐπρεπής τε καὶ εὐσχήμων καὶ τὸ „ ὁρεῖ | ||
εἰρη - μένοις ὀχληροῖς ἁλίσκονται . διόπερ ὑγιεινὴ μὲν ἡ διηνεκής ἐστιν παρθενία καθάπερ ἐπὶ τῶν ἀρρένων καὶ ἐπὶ τῶν |
συνεξαμαρτάνει . Ὁ δὲ ἄλλος ἵππος , ἡ καταγωγὸς καὶ γενεσιουργὸς αὐτῆς δύναμις , εἰς γῆν βρίθει καὶ ἀντιτείνει τῷ | ||
χωρὶς ὕπνου . Λέγε μοι καὶ τοῦτο : τίς ἐστι γενεσιουργὸς τῆς παλιγγενεσίας ; Ὁ τοῦ θεοῦ παῖς , ἄνθρωπος |
εἰπόντος Εὐριπίδου ὁ δ ' ὄλβος οὐ βέβαιος ἀλλ ' ἐφήμερος καὶ ὅτι μικρὰ τὰ σφάλλοντα , καὶ μί ' | ||
ἀπολλύς , σπαθῶν τὴν οὐσίαν , κατακυβεύων , καταπορνοκοπῶν , ἐφήμερος τῷ βίῳ . ἐπιρρήματα δ ' ἀφειδῶς , ἀταμιεύτως |
προστάσεως ἣν πρὸς τοὺς ἔξω σχηματίζονται , ἀλλ ' ἱκανῶς διορᾷ ; εἰ οὖν οἰοίμην δεῖν ἐκείνου πάντας ἡμᾶς ἀκούειν | ||
τῶν ὀνειράτων , ὃ θειότατον τῶν ἀνθρωπίνων δοκεῖ , ῥᾷον διορᾷ μὴ ξυντεθολωμένη ὑπὸ τοῦ οἴνου , ἀλλ ' ἀκήρατος |
τὸν ἀδελφὸν ἕξεις , ἵν ' ὁ μὲν τῷ πλήθει ἀπαγγέλλῃ τὰ ἀπὸ σοῦ , σὺ δ ' ἐκείνῳ τὰ | ||
, ὅταν ἐκ τῆς προτέρας στάσεως ὁ χορὸς μεταβὰς οὕτως ἀπαγγέλλῃ πρὸς τὸν δῆμον . εἴδη δὲ παραβάσεως ἑπτά , |
, Ε , Α , Ο ἔν τε γὰρ τῇ κωνικῇ ἐπιφανείᾳ ἐστὶ καὶ ἐν τῷ διὰ τοῦ ἄξονος ἐπιπέδῳ | ||
ἴσος ἐστὶν τῇ ὑπὸ τῆς ΑΒ ἐν τῇ στροφῇ γινομένῃ κωνικῇ ἐπιφανείᾳ διὰ τὸ ιεʹ πάλιν Ἀρχιμήδους θεώρημα [ παντὸς |
καθ ' ἑαυτὴν καὶ ἐν τῷ σπέρματι οὖσα ἡ ψυχὴ φαντασιοῦται καὶ ὀρέγεται , ὡς δὲ ζῴου καὶ τοῦ συναμφοτέρου | ||
ὅλων ἐμφαίνεσθαι δι ' αὐτῆς : ὡς γὰρ διὰ κατόπτρου φαντασιοῦται ὁ νοῦς θεὸν δρῶντα καὶ κοσμοποιοῦντα καὶ τῶν ὅλων |
: αἱ δὲ πρακτικαὶ πάντα κατασκευάζουσι : μικτὴ δέ ἐστιν αἴσθησις μετὰ λόγου καὶ πράξεως καὶ ἡ κιθαρῳδία : ὁ | ||
τὸ μεταλαβὸν καὶ κατὰ κρίσιν μετέσχηκεν , αἰσθητικὸν καλεῖται καὶ αἴσθησις , εἰ δὲ μόνον ἄζων καὶ κρίσεως ἄνευ ἐδέξατο |
τῆς ῥοδοχρόου τρίτην , χειὰς ἀνώρμων ὡς ὄφεις οἱ τὰς κάρας ἔχοντες ὡς ὄνειδος ἐξυρημένας . τούτων ὑπῆρχε καὶ κρότος | ||
ἔχουσιν εἰς ποινὴν θέσιν . ἔρριπτον ἔνδον ἀντὶ πετρῶν τὰς κάρας , ἔβαλλον αὐτῶν πολλάκις καὶ πατέρας καὶ τοὺς ἀδελφούς |
ἡ ἀληθὴς συνῆκται τοῦ συμπεράσματος ὕπαρξις , ὅταν φαύλη ἡ ἐπιτήδευσις , δι ' ἧς τὸ ὀρεκτὸν ὂν ἀγαθὸν ἀποβέβηκεν | ||
αὐτὸς συνησκεῖτο , τίς τε ἡ τελεωτέρα αὐτοῦ τῆς φιλίας ἐπιτήδευσις ἦν , καὶ αὐτὴ προπαρασκευάζουσα εἰς φιλοσοφίαν ἐπιτηδείους . |
μὲν οὐδέν , ὁ δ ' ἐγκέφαλός ἐστιν ὁ τὰς αἰσθήσεις παρέχων τοῦ ἀκούειν καὶ ὁρᾶν καὶ ὀσφραίνεσθαι , ἐκ | ||
' ἐκ τῶνδε μᾶλλον φανερώτερον ὡς οὐκ ἐν τῷ τὰς αἰσθήσεις ἀργεῖν καὶ μὴ χρῆσθαι αὐταῖς ὁ ὕπνος , οὐδ |
ἀλήθειαν πολεμήσων . οἷς μὲν οὖν ἦθος ἀστεῖον καὶ χάρις ἔμφυτος ἐπανθεῖ , τούτοις ἔστω μοι συνηγορία ἠθῶν ὁ λόγος | ||
συντέτηκεν ἡδονῇ : φιλεῖ δὲ θοὑμόφυλον ἀνθρώπους ἄγειν . ὡς ἔμφυτος μὲν πᾶσιν ἀνθρώποις κάκη : ὅστις δὲ πλεῖστον μισθὸν |
τοῦ τυφλοῦ τῶν ἀγελαίων ἀνθρώπων γένους , ὃ βλέπειν δοκοῦν πεπήρωται . πῶς γὰρ οὐ πεπήρωται , ὅτε κακὰ μὲν | ||
ὡς οὐδὲ ὁ τυφλὸς ὁδηγεῖν ποτε δύναται τὸν βλέποντα : πεπήρωται γὰρ ὁ ἰδιώτης εἰς τὰ τῆς τέχνης θεωρήματα , |
διαδιδοῖ τῇσι πλευρῇσι : ἀπὸ δὲ τῆς παχείης ἀπὸ καρδίης παλινδρομέει μία ἐς τὰ ἀριστερὰ ἐγκεκλιμένη . Ἔπειτα ἡ μὲν | ||
τὸ ἐπ ' ἀριστερὰ κάθηται ἁπλῆ πρὸς ῥάχιν , ἣ παλινδρομέει ἐς μὲν τὸ ἄνω τοῦ σώματος ἄχρι τῶν ἀνωτάτω |
καὶ τῆς ἐξ αὐτῶν πλοκῆς καὶ οἰκοδομίας οὐδέν . οὐκοῦν εἴτις λίθον ἐνθεὶς ἐπιφράξειε τούτῳ τὴν εἴσδυσιν , ὁ δὲ | ||
δίκαιον ἐν τούτῳ οὐχ εὑρίσκεται ἀορίστῳ ὄντι , ἄδηλον ὂν εἴτις αὐτομολήσει πρὸς Λακεδαιμονίους : ἐὰν δὲ ὡρισμένον ᾖ τὸ |
φωνὴ μόνον ἀνωφελής , καὶ πρὸς ἔπαινον καὶ πρὸς ὀργὴν εὐχερής . τοῦτ ' ἔστι τὸ μετ ' ἐνδόξου προπηλακισμοῦ | ||
Θήβας χρυσαρμάτους καὶ εὐαρμάτους καὶ λευκίππους καὶ κυανάμπυκας : τέλεον εὐχερής τις ὤν . καὶ γὰρ καὶ ἄλλας πλείους λιπαρὰς |
: καὶ τρίτον τὸ συνεστηκὸς ἐξ ἀμφοῖν . καὶ ἔστι κόσμος ὁ ἰδίως ποιὸς τῆς τῶν ὅλων οὐσίας ἤ , | ||
' οὐδένα τόπον στερουμένου τινὸς ὧν νῦν ὁ σύμπας ἔχει κόσμος , ἀνάγκη πᾶσα ὑπὸ τῶν ὑπερκειμένων συγκεκοσμῆσθαι καὶ πεπληρῶσθαι |
τὴν ὑπόθεσιν . . [ ἢ τὸ σαυτοῦ : Ὅτι δυσγενὴς ὁ Εὐριπίδης . ἐπῶν δὲ , τῶν ἰαμβείων . | ||
. τὸ δὲ περὶ τῶν ἰδίων , ὅτι Σκύθης καὶ δυσγενὴς καὶ τὸν βίον αἰσχρός , σαφῶς δὲ παραιτεῖται λέγειν |
Ἐμπορίαν αἰτεῖς ; ἣν δίδωσιν ναῦς καὶ θάλαττα καὶ πνευμάτων φορά : ἀγορὰ πρόκειται : ὤνιον τὸ χρῆμα . Τί | ||
πάλιν ἠρεμεῖν : οὐ ταὐτὸν δέ ἐστιν περιφορά τε καὶ φορά . δοκεῖ δέ τι μέγα εἶναι καὶ χαλεπὸν γνωσθῆναι |
τις καὶ τὸ πλῆθος τῶν ἡμερῶν καὶ τὸ τεταγμένον τῶν διανύσεων , ὅπερ αὐτὸς ποιεῖ : τοὐναντίον δ ' ἀκόλουθον | ||
διαστάσεως ἀπὸ τῶν φαινομένων . Ἡ αὐτὴ διόρθωσις ἀπὸ τῶν διανύσεων τῶν κατὰ τὰς ὁδοιπορίας . Ἡ αὐτὴ διόρθωσις ἀπὸ |
πάτερ , δι ' ὄμματος ἀστακτὶ λείβων δάκρυον ὧδ ' ὁδοιπορεῖ . Τίς οὗτος ; Ὅνπερ καὶ πάλαι κατείχομεν γνώμῃ | ||
χαλινῶν ἔργον οἰάκων θ ' ἅμα ταχεῖα πειθὼ τῶν κακῶν ὁδοιπορεῖ ἀλλ ' οὑμὸς ἀεὶ πότμος ἐν πυκνῷ θεοῦ τρόχῳ |
ἀλεύρου καταπλάσμασι χρῶ : συλλαμβάνουσι γὰρ ἰσχυρῶς τῷ τάχει τῆς ἐκπυήσεως : ἔπειτα ἀναστομώσας , ἐὰν μὲν ἀκριβῶς ᾖ τὰ | ||
ὧν μήτε πλῆθός ἐστι τὸ ἐπιρρέον μήτε ὀδύνη βίαιος μήτε ἐκπυήσεως προσδοκία , ῥᾳδίως ἰασόμεθα , πυρίᾳ δι ' ἅλμης |
συνουσίας . ὅταν γὰρ ἀφίκηται μέν τις ἐπὶ τὸν σύλλογον ὑψηλόφρων τε καὶ γεγανωμένος , ἐπειδὴ πολλὰς μὲν κέκτηται οἰκίας | ||
ἔξω θείου χοροῦ , ἀλλ ' ὅτι σοβαρὸς ἦν καὶ ὑψηλόφρων καὶ ταῖς θεαῖς ἐρίζειν ἠξίου . ἀλαζονεία δὲ ἄρα |
τῶν ὅπλων οὐκ ἐπελέληστο . πλὴν ἀλλ ' ἥ γε εἰκὼν αὐτὴ καὶ ἄλλως γαμήλιόν τι ἐπὶ τῆς ἀληθείας διεφάνη | ||
τὴν ναῦν ἁπάντων ἀγαθῶν καὶ χρημάτων , ἐν οἷς καὶ εἰκὼν ἦν , ἣν ἡ μήτηρ Μέροπος , θυγάτηρ Ἡλίου |
δ ' ἔσται σοι σκοπὸς ἁπάσης ἐπανορθώσεως ἡ τῆς ἐναντίας ἀμετρίας χρῆσις , εἰς δὲ τὸ μηδὲν ἐν ταῖς ἐπανορθώσεσι | ||
βούλει , τὸν Ἀγαμέμνονα θέασαι τὸν Ὁμήρου , ὃς τῆς ἀμετρίας τοῦ θυμοῦ διδοὺς δίκας οἰμώζων ἀναφωνεῖ : ἀλλ ' |
τῆς πρὸς ἅπαντας εὐνοίας δεῖγμά ἐστιν ὁ λόγος , οὐ πικρίας οὐδὲ μισανθρωπίας . Οὐχ ἓν τὸ κωλῦόν ἐστιν ἀνακαλεῖν | ||
αὐτῷ ψωμιζούσας : ἐδήλου γὰρ πάντως τὸ ὄναρ , ὡς πικρίας καὶ πόνων μετεσχηκὼς τῆς παιδεύσεως ἀειθαλῆ γεννήσει ποιήματα . |
οἱ πολλοὶ τὰς Μούσας αἰτεῖν . καίτοι Σωκράτης ὁ Ἀθηναῖος ποιητικὸς μὲν οὐκ ἦν , ἐδεήθη δὲ τῶν Μουσῶν παρεῖναί | ||
χρυσῷ τε καὶ ἀργύρῳ ἐσφήκωντο . Ὁ δὲ τρόπος ἐστὶ ποιητικὸς πράξεως ἢ παθήματος ἢ σχέσεώς τινος , καθ ' |
πάλιν . καὶ πολλάκις δρᾷ τοῦτο , μεταξὺ ἡσυχίας καὶ ἐνεργείας ὤν , οὐ μὴν ἐς ἀκινησίαν ἐκπίπτων παντελῆ ποτε | ||
τῶν ἀνομοίων φῶς γέγονε , καταλαμπόμενον ὑπὸ τῆς τοῦ θεοῦ ἐνεργείας παντὸς ἀγαθοῦ γεννήτορος καὶ πάσης τάξεως ἄρχοντος καὶ ἡγεμόνος |
τῆς δὲ Ἀφροδίτης ὁμοίως ἀσυνδέτου τυχούσης χαρίτων καὶ τρυφῆς καὶ ἀστειότητος ἐκτὸς ἔσται καὶ τοῦ φιλεῖσθαι , εἰ δὲ ἀπὸ | ||
τῆς δὲ Ἀφροδίτης ὁμοίως ἀσυνδέτου τυχούσης χαρίτων καὶ τρυφῆς καὶ ἀστειότητος ἐκτὸς ἔσται καὶ τοῦ φιλεῖσθαι , ἢν δὲ ἀπὸ |
ὅρκιον καλῶ : καὶ ταῦτ ' ἐπίστω , καὶ γράφου φρενῶν ἔσω . Σὺ γὰρ νοσεῖς τόδ ' ἄλγος ἐκ | ||
τὰ γεννηθέντα ἡ μήτηρ . Μετάφρενον . ὅτι ἐξόπισθεν τῶν φρενῶν κεῖται . φρένες δὲ ὑμένες . εἰσὶ δὲ μεταξὺ |
ἐκ τοῦ ϲτόματοϲ καὶ τῶν ῥινῶν προβάλλει , καὶ πονηρὸν βλέπει καὶ ϲτυγνότερόϲ ἐϲτι τοῦ ϲυνήθουϲ : ἐφορμᾷ δὲ καὶ | ||
δυνάμεσι διοικεῖται , καὶ κάτω πρὸς τὰ τῆς φύσεως ἔργα βλέπει , συμπληροῖ τε τῆς εἱμαρμένης τὴν διοίκησιν , καὶ |
' ἀμφοτέρως ἐκέρδαινον , σοί τε συνὼν καὶ τῆς νῦν ἀνιούσης ἡμῖν πόλεως ἀπολαύων τὰ γιγνόμενα . ἐπεὶ δ ' | ||
ἡ μὲν ὀρθὴ γωνία σύμβολον εἶναι ζωῆς κατ ' ἀρετὴν ἀνιούσης καὶ εἰς ὕψος αἰρομένης καὶ μενούσης ἀκλίτου πρὸς τὰ |
ἡ τῶν αἰτούντων ἀγνωμοσύνη , ἀλλ ' ἡ τοῦ διδόντος φιλοτιμία , ἣ ἥμερον καὶ ἐκκεχυμένον τῆς εὐμενείας μᾶλλον ἐκφαίνεσθαι | ||
ἑνὸς σώματος ἢ δέκα ἢ εἴκοσιν ἢ δὶς τοσούτων ἡ φιλοτιμία , ἀλλ ' ὅσων οὐδ ' ἀριθμῆσαι ῥᾴδιον . |
, ἀνάγκη που αὐτῇ τοῦτο ἐξ ἀϊδίου ἐνεῖναι , τὰς νοήσεις τὲ καὶ ἐπιστήμας τῶν πραγμάτων . Ἅτε δέ , | ||
ἄρα . Ἀλλὰ πῶς οὐ καὶ ἐν ἡμῖν οὕτως αἱ νοήσεις αἱ τῆς ψυχῆς καὶ οἱ λόγοι , ἀλλ ' |
, ἄρα σύμφωνόν ἐστιν . Ἔτι πᾶς παρακείμενος ἀπαθήςλέγω δὲ ἀπαθής διὰ τὸ ἑώρακα πᾶς παρακείμενος ἀπαθὴς ἀρχόμενον ἀπὸ τοῦ | ||
τιμῶν ; οὔτ ' οὖν ἐλεύθερος ἔσῃ οὔτε αὐτάρκης οὔτε ἀπαθής : ἀνάγκη γὰρ φθονεῖν , ζηλοτυπεῖν , ὑφορᾶσθαι τοὺς |
γε . τί δή ἐστιν τοῦτο περὶ οὗ αὐτός τε ἐπιστήμων ἐστὶν ὁ σοφιστὴς καὶ τὸν μαθητὴν ποιεῖ ; Μὰ | ||
ἤγουν ὁ ἄρχων τῆς νεὼς ἢ ὁ κωπηλατῶν πᾶς τε ἐπιστήμων τῶν ὅπλων καὶ στρατιώτης εἰσήρχετο εἰς τὴν ναῦν . |
ἰδεῖν . Νοήσας δὲ αὐτὸς πολὺς γίνεται , νοητός , νοῶν , κινούμενος καὶ ὅσα ἄλλα προσήκει νῷ . Πρὸς | ||
ὡς ἐν τόπῳ τις τιθεῖτο τὸ τοιοῦτον , τὸν τόπον νοῶν ἢ πέρας σώματος τοῦ περιέχοντος καθὸ περιέχει , ἢ |
πάντα τελείεται ἀνθρώποισι . δοιαὶ γάρ τε πύλαι ἀμενηνῶν εἰσὶν ὀνείρων : αἱ μὲν γὰρ κεράεσσι τετεύχαται , αἱ δ | ||
οὐχ ἥκιστα τῶν ὑπομενόντων ὀδυνώμενος . ἀλλ ' ἐπειδὴ τοῖς ὀνείρων κριταῖς ἀληθεύειν ἀναγκαῖον θεῖα λόγια διερμηνεύουσι καὶ προφητεύουσι , |
. . ἐμβαλεῖν : Ῥίψαι , ἐνθεῖναι . . ἡ γλῶττα τῷ κήρυκι : 〚 Διχῶς νοεῖται : 〛 ἡ | ||
περιπαρεὶς , ἀέριος αὐτίκα ἐπαίρεται . Ἔστι δὲ αὐτοῖς ἡ γλῶττα τραχεῖα καὶ στενὴ ῥίνης ἀποσώζουσα σιδηροβρώτιδος μίμημα , δι |
ᾄδουσι μέλος . τῶν γὰρ χορικῶν μελῶν τὰ μέν ἐστι παροδικά , ὡς τὸ ” ἀέναοι Νεφέλαι , ἀρθῶμεν φανεραί | ||
προλογίζει χορὸς πρεσβυτῶν . τῶν δὲ χορῶν τὰ μέν ἐστι παροδικά , ὡς ὅτε λέγει δι ' ἣν αἰτίαν πάρεστιν |
οὗτος γὰρ ὄντως ἀναγκαίως ἔχει : ὁ γὰρ λόγος ὁ κανονίζων ἀπὸ τῶν καθόλου τὰ μερικὰ ἀναγκαίως ἀληθεύει : ἀνάγκη | ||
ἀλλ ' οὔτε δὲ ὁ ἐκ τοῦ ἴσου τὸ ἴσον κανονίζων ἐστὶ κυρίως τρόπος ἀποδείξεως : οὐδὲ γὰρ πάντως ἀληθεύει |
ᾧ τὸ τῶν ἰδεῶν πλήρωμα : τὸ αὐτοέν , ἡ αὐτοδυάς , ἡ αὐτοτριὰς καὶ ἡ αὐτοτετράς , ἀφ ' | ||
ᾧ τὸ τῶν ἰδεῶν πλήρωμα : τὸ αὐτοέν , ἡ αὐτοδυάς , ἡ αὐτοτριὰς καὶ ἡ αὐτοτετράς , ἀφ ' |
ἑβδόμῃ ἡμέρᾳ καταπαύσας τὴν τῶν θνητῶν σύστασιν ἄρχεται ἑτέρων θειοτέρων διατυπώσεως : παύεται γὰρ οὐδέποτε ποιῶν ὁ θεός , ἀλλ | ||
τοῦτο κατὰ ἀνάγκην οὕτως ἔχειν : ὁ γὰρ λόγος ἐκ διατυπώσεως τῆς ψυχῆς ἐστιν , οὗ χάριν καὶ εὑρέθη , |
οὔπω γεγένηται ὁ παύσων σε τῆς ταλαιπωρίας . τοιαῦτ ' ἀπηύρω : Τοιούτων , φησίν , ἐπέτυχες φιλάνθρωπος γενόμενος . | ||
πω ] ἀκμήν τοιαῦτ ' ] ἐν ἤθει ὁ λόγος ἀπηύρω ] ἤγουν ἀπέλαυσας ὤπασας ] παρέσχες δίκης πέρα ] |
προσομοιάζουσά πως ταύτῃ , καὶ ἰδικῶς ἐστι πασῶν τῶν βοτανῶν φθαρτική . σκευάζουσι δὲ αὐτὴν ἐν Ἀραβίᾳ οὕτως : ξηράναντες | ||
γεῦσις γάρ τις ἀμφότερα , ἀλλὰ τὸ μὲν φαύλη καὶ φθαρτική , τὸ δὲ τελειωτικὸν καὶ κατὰ φύσιν , τὸ |
σοφία ἕξις ἐπαινετή , ἡ ἐπαινετὴ ἕξις ἀρετή , ἡ σοφία ἄρα ἀρετή . ὡσαύτως δὲ καὶ ἡ σύνεσις καὶ | ||
οὖν ἐστι συμφέρον ῥώμη κάλλος ὑγίεια , ψυχῇ δὲ ἀνδρεία σοφία δικαιοσύνη : τὰ δὲ ἐπίκτητα φίλοι χρήματα κτήματα : |
βορόν , ἤγουν τὸ κατεσθίον καὶ ἀφανίζον πᾶσαν ὕλην . Ἁφαίστου ] τοῦ πυρός . Παῖδ ' ἐκ νεκροῦ ] | ||
ζαμενὴς ἔμειξ [ ὦ Μοῖσαι : τοῦ δὲ παντέχνοις [ Ἁφαίστου παλάμαις καὶ Ἀθάνας [ τίς ὁ ῥυθμὸς ἐφαίνετο ; |
δακρύοντας γελᾶν : τοιοῦτος ἔνδοθέν τις ἐν τῷ σώματι διέδραμε γαργαλισμὸς ὡς ὄντων γάμων . φακῆν παρατιθείς , εἰπέ μοι | ||
: μέγεθος αὐτῶν μέγα καὶ οὐ μέγα . Τεκμήρια , γαργαλισμὸς , ὀδύνη , ῥῆξις , γνώμη , ἱδρὼς , |
ἤν οἱ χρήματα πολλὰ διδῶι , οὐδὲ γυνὴ κακοῦ ἀνδρὸς ἀναίνεται εἶναι ἄκοιτις πλουσίου , ἀλλ ' ἀφνεὸν βούλεται ἀντ | ||
καὶ εὔδιος ἄμμιν ἱκάνοις μέτρον ἄγων : οὐ γάρ τις ἀναίνεται ἔργον ἔρωτος . πάντῃ μὲν κρατέεις , πάντῃ δέ |
Περὶ ποιητικῆς . : . . . τὸ δὲ τέταρτον ὄψις , οἷον αἵ τε Φορκίδες καὶ Προμηθεὺς καὶ ὅσα | ||
συγκόψειν ἔμελλον καὶ τὰς ναῦς ἐμπρήσειν . οἰκτρὰ δὲ ἡ ὄψις ἦν ἀναιρουμένων θηρίων ἡμέρων τε καὶ σπανίων καὶ νεῶν |
: τὸ δὲ προσθεῖναι , οὐχ ὅτ ' ἂν ὡς ἀλλότριος καὶ μηδὲν προσήκων , δῆλον ὅτι τῆς αὐτοῦ τοῦ | ||
ἔργα μήποτε θεοῦ βουλήματί ἐστι : καὶ γὰρ οὐδεὶς ἦν ἀλλότριος λογισμὸς τῶν εἰωθότων ἐν τῇ ψυχῇ κατοικεῖν εἴσω . |
καὶ πλείονας ὥρας μένων συσχηματίζεται αὐτῇ . ἔστι γὰρ κἀκείνη κυκλικὴ καὶ περιφερής : ἀλλὰ τοῦτο οὐκ ἂν πάθοι , | ||
, τεταγμένη τε καὶ ὁμαλή . τῶν δὲ ἄλλων πλανωμένων κυκλικὴ μέν , οὐ μὴν ἁπλῆ δοκεῖ καὶ μία , |
οὕτω καὶ ὁ τὸ μέσον ἀμφοῖν ἀναπληρῶν πλάτος , ὁ πολυτίμητος νοῦς , ἐπιστήμην καὶ ἐπιστητὸν παράγει καὶ εἰς ταὐτὸν | ||
νοῦ θεάματα . καὶ πῶς οὐκ ἔσται τῆς αἰσθήσεως ὁ πολυτίμητος ἡμῖν νοῦς ἀτυχέστερος , εἴπερ ἐκείνη μὲν πρὸς ὄντα |
γίνοιτο ἀνάκλασις , πεφυκότων γε τῶν τοιούτων σωμάτων καταδέχεσθαι τὰς ἀκτῖνας , ἀλλὰ μὴ κατὰ μόνην τὴν ἐπιφάνειαν λαμπρύνεσθαι ὑπ | ||
τύχῃ . ὅπου δ ' ἂν καταλήξῃ , ὄψομαι τὰς ἀκτῖνας τῶν κακοποιῶν , μήπως ἐμποδίσωσιν : ἐὰν γὰρ οὕτως |
, ὅτι ἐκ μὲν τοῦ πράως τὰ δυσχερῆ φέρειν ὁ ἀνθρώπινος τρόπος εὐλόγιστος ἀναφαίνεται καὶ πρὸς τὸ παρὸν ἐπελαφρύνων τὰ | ||
ἔξω σώματος πάντῃ καὶ γενέσεως , ὁ δὲ λόγος ὁ ἀνθρώπινος μετὰ τούτων ἐστίν , ἔστ ' ἂν ἡ ψυχὴ |
μὲν πρωΐαν γενέσθαι , πεφρικὼς τὸ σκότος καὶ τὰς ἀλλοκότους φαντασίας , ὁπότε τύχοι καταδαρθών , ἅμα δὲ τῇ ἕῳ | ||
αἰσθάνεται ἑαυτοῦ . Μετὰ ταῦτ ' οὖν δῆλον / ὅτι φαντασίας τινὸς ἑαυτοῦ γενομένης αὐτῶι ϲον ! ! ἴσχει περὶ |
τῆς δριμύτητος , καὶ μάλιστα μιγνύντων ἡμῶν τῶν τὰς δήξεις ἀμβλυνόντων . ἐν δὲ τῷ καιρῷ τῶν φλεγμονῶν καταπλάσματά τε | ||
διαφορήσας χοιραδώδη σκληρότητα . μίγνυται δ ' αὐτοῖς τι τῶν ἀμβλυνόντων τὸ σφοδρὸν τῆς δυνάμεως . ὄνων ὄνυχας κεκαυμένους ἐλαίῳ |
ἀδιαπτώτως ἐπιλύειν . ἦν δὲ οὗτος μέλας τὴν χροιάν , εἰδεχθὴς τὰς ὄψεις , γραμματιστὴς τὴν ἐπιστήμην , ἐκ Πανὸς | ||
παρεκάθητο δὲ αὐτῷ γυνὴ ἐπὶ ζεύγους ὁδοιποροῦντι τά τε ἄλλα εἰδεχθὴς καὶ ξηρὰ τὸ ἥμισυ τὸ δεξιὸν καὶ τὸν ὀφθαλμὸν |
μὲν αἱ βάσεις εἰσίν , ἔργῳ δὲ ἀκοαί τε καὶ ὄψεις , ἃς ἔχων μέν τις ὁλοκλήρους ἐγήγερται καὶ ἀνωρθίασται | ||
βουλώμεθα ἀκριβῶς νοῆσαι , εἰς ἐρημίαν ἀποδιδράσκομεν , καταμύομεν τὰς ὄψεις , τὰ ὦτα ἐπιφράττομεν , ἀποταττόμεθα ταῖς αἰσθήσεσιν . |
τὴν ὑγρὰν φύσιν ἐγέννα : ῥευστικῶς δ ' αὕτη διακειμένη κατεφέρετο πρὸς τοὺς κοίλους τόπους καὶ δυναμένους χωρῆσαί τε καὶ | ||
τοῦ ἀφηγοῦ καὶ διηγοῦ τάδε καὶ ταῦτα . κοχύεσκε : κατεφέρετο καὶ δαψιλῶς ἔρρει ὁ ἱδρώς , ὁμοίως ταῖς καθύγροις |
θʹ στένω σε ] καθ ' ὅλον καὶ μέρος τὰς οὐλομένας ] τὰς ἀξίας φθορᾶς ἢ φθαρτικάς † στένω σε | ||
ἦν ἀδελφὸς τοῦ Κρόνου τοῦ πατρὸς τοῦ Διός . . οὐλομένας τύχας ] καθ ' ὅλον καὶ μέρος τὰς ἀξίας |
ἐνέργειαν ἀίδιον θεῶ τε καὶ γενέσιος κατὰ συνακολουθίαν τᾶς μεταβλατικᾶς φύσιος . καὶ ὁ μὲν εἷς ἐς ἀεὶ διαμένει κατὰ | ||
καὶ δύο λόγως εἶμεν , τὸν μὲν ἕνα τᾶς ἀγαθοποιῶ φύσιος , τὸν δ ' ἕνα τᾶς κακοποιῶ . διὰ |
καὶ πρὸς νεφέλην παρεικασθείσῃ προσδραμεῖν καὶ μιγῆναι , ὅθεν καὶ Ἱπποκένταυρος γέγονε : Σίσυφος δὲ πέτρον μέγιστον εἰς ἀνάντη τόπον | ||
. Ὅσα τεράστια ἐστὶ καὶ οὐδαμῶς ἐνδεχόμενα γενέσθαι , ὡς Ἱπποκένταυρος καὶ Σκύλλα , ψευδεῖς τὰς προσδοκίας ἔσεσθαι σημαίνει , |
, καὶ τὴν κεφαλὴν βαρέεται , καὶ ἐξερᾷ , καὶ πυρεταίνει , καὶ οὖρον οὐ χρηστῶς διέρχεται : ταῦτα δέ | ||
: καὶ ἀναγαργαρισμὸν σκευάζειν αὐτῷ θαμινά . Οὗτος ἐνίοτε καὶ πυρεταίνει βληχρῷ πυρετῷ , καὶ φρίκη λεπτὴ ἐπιγίνεται . Καὶ |
καθ ' ἃς διαφέρουσιν ἀλλήλων : οὕτως γὰρ παρίσταται ἡ φύσις τοῦ ἀνθρώπου ἢ τοῦ ἵππου ἢ ἄλλου τινὸς ἐν | ||
ἐξαμαρτάνειν εἰς τὸν πενθερόν , ἀλλὰ περιμένειν , ἕως ἡ φύσις αὐτὸν ἐκ τοῦ ζῆν ἐξαγάγῃ , καὶ τὸν ἀδελφὸν |
οὐχ ὡς ὁ μῦθος τοὺς Αἰγινήτας , ὅτι λοιμοῦ μεγάλου συμπεσόντος οἱ μύρμηκες ἄνθρωποι γένοιντο κατ ' εὐχὴν Αἰακοῦ , | ||
ἡμῶν γὰρ διελόντων τὸ ἐπιγάστριον καὶ κομισαμένων τὰ ἐνδοσθίδια , συμπεσόντος τοῦ σώματος εὐχερὴς γίνεται ὁ μετασχηματισμός . Παρὰ δὲ |
οἶδα διακρίνειν τὰς ὁμιλίας τῶν συνόντων μοι , ὡς τὰς ἐμφάσεις τῶν προσώπων τὸ κάτοπτρον . ὅσπερ οὐχ ἑκὼν ἔπλει | ||
Περὶ μὲν οὖν τῶν μυστικῶν , ἐν οἶς τὰς μεγίστας ἐμφάσεις καὶ διαφάσεις λαβεῖν ἔστι τῆς περὶ δαιμόνων ἀληθείαις , |
καὶ τὰς ἐπιμενούσας εἶναι μικράς . ἔνια δὲ καὶ ῥιγώσαντα νοσεῖ , καθάπερ ἡ ἄμπελος : ἀμβλοῦνται γὰρ οἱ ὀφθαλμοὶ | ||
, οἷον ἐὰν εἴπω οὐχ ὑγιαίνει Ἄνυτος , δῆλον ὅτι νοσεῖ . ἐπὶ δὲ τῶν μὴ οὕτως ὄντων ῥημάτων πάντα |