και παθων , ὡν γυναικωδεις αἱ βλασται , φυτευσαντες : οὑ χαριν θυγατερας οἱ ἀνθρωποι οὑτοι γεννησαι λεγονται , υἱον | αὐτου δε τουτου ἐπικαλεσαμενου τον Σεβαστον ἐκρινα πεμπειν . περι οὑ ἀσφαλες τι γραψαι τῳ κυριῳ οὐκ ἐχω : διο |
, ὡι περιλαμβανεται και ἡ Πνυξ , Κολωνος ἐστιν , οὑ ἑτερος ὁ μισθιος λεγομενος : οὑτως μερος τι νυν | οὑ ἠν γεγραμμενον , Πνευμα κυριου ἐπ ' ἐμε , οὑ εἱνεκεν ἐχρισεν με εὐαγγελισασθαι πτωχοις , ἀπεσταλκεν με κηρυξαι |
τον Ὠτον τον Κυλληνιον „ Φυλειδεω ἑταρον μεγαθυμων ” ἀρχον Ἐπειων „ καλει . „ αὐταρ Ὀδυσσευς ἠγε Κεφαλληνας ” | ; ὁ δε Ἰησους εἰπεν αὐτῳ , Τι με λεγεις ἀγαθον ; οὐδεις ἀγαθος εἰ μη εἱς ὁ θεος . |
διῃ : ὁτι τα περιελασθεντα ἐκ της Πυλου ὑπο των Ἐπειων θρεμματα χρεος καλει . . πολεσιν γαρ Ἐπειοι χρειος | το δοκιμαζειν ὑμας τι το θελημα του θεου , το ἀγαθον και εὐαρεστον και τελειον . Λεγω γαρ δια της |
ἐλεγχου ἀγνοιαν λεγειν εἰωθαμεν . ἐλεγχος τοινυν ἐστι | κυριως ἀντιφασις του αὐτου και ἑνος , μη ὀνοματος , ἀλλα | φιλοσοφιας και κενης ἀπατης κατα την παραδοσιν των ἀνθρωπων , κατα τα στοιχεια του κοσμου και οὐ κατα Χριστον : |
το ἐν ἀρχῃ αἰτειται λεγων οὑτως ὁτι οὐ συντρεχει ἡ ἀντιφασις , ἐπειδη ἡ καταφασις οὐδεποτε συνυπαρχει τῃ ἀποφασει . | ἐν οὐρανοις και ἐπι γης ὀνομαζεται , ἱνα δῳ ὑμιν κατα το πλουτος της δοξης αὐτου δυναμει κραταιωθηναι δια του |
σημειον πλαγιον εἰς μερος το δεξιον καταβαινον . την περισπωμενην σημειουται προσῳδιαν κατω βλεπον . την μακραν προσῳδιαν πλαγιῳ τῳ | δια τι ; ὁτι οὐκ ἀγαπω ὑμας ; ὁ θεος οἰδεν . Ὁ δε ποιω και ποιησω , ἱνα ἐκκοψω |
σχημα δυναμις . ὀνομα ἐστιν ᾡ προσαγορευεται , σχημα ᾡ σημειουται , δυναμις ᾑ ἰσχυει . των γραμματων εἰσιν τα | . ἐθαυμαζον οὐν οἱ Ἰουδαιοι λεγοντες , Πως οὑτος γραμματα οἰδεν μη μεμαθηκως ; ἀπεκριθη οὐν αὐτοις [ ὁ ] |
γελοιον πραγμα : ἐγω γαρ δηπου ὑμιν μεν ὡσπερ εἰκος διακειμαι : τουτων δε των περιεστηκοτων ἠ τινα ἠ οὐδενα | ἐπιθυμει . δει οὐν τον ἐπισκοπον ἀνεπιλημπτον εἰναι , μιας γυναικος ἀνδρα , νηφαλιον , σωφρονα , κοσμιον , φιλοξενον |
. κἀγω δε : τουτεστιν οὐ περι τους ἀποθανοντας ἀμελως διακειμαι , ἀλλα τον τουτων θανατον βασταζω λαμπρως πολυδακρυτον , | τουτῳ ἠλθαν οἱ μαθηται αὐτου , και ἐθαυμαζον ὁτι μετα γυναικος ἐλαλει : οὐδεις μεντοι εἰπεν , Τι ζητεις ; |
ἠν οἱς ἐποιει δια τι ἐφιλει , οὑτος δ ' ἀπατων διετελει και δικαιον ἐπιτιμαν , και μαλλον , φησιν | δωσει : τουτον γαρ ὁ πατηρ ἐσφραγισεν ὁ θεος . εἰπον οὐν προς αὐτον , Τι ποιωμεν ἱνα ἐργαζωμεθα τα |
διανοιας ἐπιμελες μεν ἐθεμην ἐκκλιναι τους ταυτα διηγουμενους ἡδεως ἐμαυτον ἀπατων τῳ δοκειν μηδεν ἀγνοειν των ἐκεινῃ προσοντων , οὐ | οὐν οἱ ὑπηρεται προς τους ἀρχιερεις και Φαρισαιους , και εἰπον αὐτοις ἐκεινοι , Δια τι οὐκ ἠγαγετε αὐτον ; |
, εἰ δε τις τουτων πλημμελοιη , μαστιγουσθωσαν Λακεδαιμονιοι , ἐπισκωπτων τας παρ ' αὐτοις ἀγομενας μαστιγωσεις . παρα - | εἰς το ἰδιον τεκνον αὐτης ἐμοιχευσεν . Τους δε μετανοουντας παντας εἰσακουσεται Κυριος και λεγει : οὐ θελω τον θανατον |
. δια ταυτα παρεβαλλεν εἰς τας πανηγυρεις . ἐλεγε δε ἐπισκωπτων , ὁτι ἐπιπληττοι το του κυνος : [ δια | συνεκλεισεν γαρ ὁ θεος τους παντας εἰς ἀπειθειαν ἱνα τους παντας ἐλεησῃ . Ὠ βαθος πλουτου και σοφιας και γνωσεως |
. Οἰκητηρια : Κριος και Σκορπιος Ἀρεως , Ταυρος και Ζυγος Ἀφροδιτης , Διδυμοι και Παρθενος Ἑρμου , Καρκινος Σεληνης | ἡ τιμη και ἡ δοξα και το κρατος εἰς τους αἰωνας των αἰωνων . και τα τεσσαρα ζῳα ἐλεγον , |
Ἰχθυες , Ὑδροχοος , Αἰγοκερως , Τοξοτης , Σκορπιος , Ζυγος . Πυρ , γη , οὐρανος , θαλασσα . | βασιλειαν αὐτου την ἐπουρανιον , ᾡ ἡ δοξα εἰς τους αἰωνας των αἰωνων : ἀμην . Ἀσπασαι Πρισκαν και Ἀκυλαν |
ἀγαθου τε και του κακου : ἀλλ ' οὐδε ὁ προκοπτων ἐκ μιξεως του σπουδαιου τε και φαυλου , οὑτος | ἠν ἠ ἐξ ἀνθρωπων ; ἀποκριθητε μοι . και διελογιζοντο προς ἑαυτους λεγοντες , Ἐαν εἰπωμεν , Ἐξ οὐρανου , |
πρωτην ἡλικιαν εὐτυχησει οὐκ ἀνευ κοπου και της ἑαυτου ἀνδρειας προκοπτων και περιττευομενος και αὐξομενος πλην μετα βραδυτητος . ἐν | Και παλιν ἠρξατο διδασκειν παρα την θαλασσαν . και συναγεται προς αὐτον ὀχλος πλειστος , ὡστε αὐτον εἰς πλοιον ἐμβαντα |
ῬΕΙΑ ΜΕΝ . Παντα ὁ Ζευς διοικων , και τους ἀδυνατους δυναμοι , και τους δυνατους καθαιρει της δυναμεως . | ἡμων . Τουτου χαριν ἀπελιπον σε ἐν Κρητῃ , ἱνα τα λειποντα ἐπιδιορθωσῃ και καταστησῃς κατα πολιν πρεσβυτερους , ὡς |
και περιστελλων και προδιδασκων διεγενετο , ὡσπερ οἱ τους νειν ἀδυνατους ἀνεχοντες ταις ἑαυτων χερσιν , οὐκ ἐξελεγχων , ἀλλ | πως δυναται τις εἰσελθειν εἰς την οἰκιαν του ἰσχυρου και τα σκευη αὐτου ἁρπασαι , ἐαν μη πρωτον δησῃ τον |
ἐλθων οὐδ ' ἁπαξ δια του πορθμου πεπλευκεν Ὀδυσσευς , ἀπολογειται διοτι και οἱ ὑστερον ἐφευγον ἁπαντες τον πλουν τουτον | ποθεν οὐν ἐχεις το ὑδωρ το ζων ; μη συ μειζων εἰ του πατρος ἡμων Ἰακωβ , ὁς ἐδωκεν ἡμιν |
τις , μηπω ἁλοντος ᾡ δοκει συνειδεναι : προτερον μεν ἀπολογειται ὑπερ ἐκεινου , εἰτα ὑπερ ἑαυτου : χρησιμωτατη οὐν | κατασκευασει την ὁδον σου ἐμπροσθεν σου . λεγω ὑμιν , μειζων ἐν γεννητοις γυναικων Ἰωαννου οὐδεις ἐστιν : ὁ δε |
ἐαν σχοινιον τριψας βατου καρπῳ και κατορυξας εἰς γην , καλαμους παχεις συγκοπτων φυτευσῃς μικρῳ βαθει , πλαγιους βαλλων και | μυλικος περικειται περι τον τραχηλον αὐτου και ἐρριπται εἰς την θαλασσαν ἠ ἱνα σκανδαλισῃ των μικρων τουτων ἑνα . προσεχετε |
των ὀφθαλμων ἠκουσαν . βελτιον δε το πρωτον . δονακας καλαμους . δουρικτητην την τῳ δορατι κεκτημενην . δοροισι θυλακοις | συ ὁ ποιησας τον οὐρανον και την γην και την θαλασσαν και παντα τα ἐν αὐτοις , ὁ του πατρος |
Ἀριστογειτονι προσελθων προς ἐμε ἐδειτο μη περιιδειν αὑτον δια τους τοκους ἐκ των ὀντων ἐκπεσοντα . κατασκευαζομαι δ ' ἐφη | τῃ ἐξ ἡμων ἐν ὑμιν ἀγαπῃ , ἱνα και ἐν ταυτῃ τῃ χαριτι περισσευητε . Οὐ κατ ' ἐπιταγην λεγω |
. Τῃ γῃ δανειζειν κρειττον ἐστιν ἠ βροτοις , ἡτις τοκους διδωσιν οὐ λυπουμενη . Ὁστις γαρ αὐτος αὑτον οὐκ | πιστιν ὡς κοκκον σιναπεως , ἐλεγετε ἀν τῃ συκαμινῳ [ ταυτῃ ] , Ἐκριζωθητι και φυτευθητι ἐν τῃ θαλασσῃ : |
και τους χωρις οἰκουντας “ των δεσποτων . ” οὐ μην ἀλλα και χωρις του προσκεισθαι φανερον ἀν εἰη το | κατηγγειλαν τας ἡμερας ταυτας . ὑμεις ἐστε οἱ υἱοι των προφητων και της διαθηκης ἡς διεθετο ὁ θεος προς τους |
ταυτι μεν ἠκουσε , δηλος δε ἠν ἀτιμασων , οὐ μην ἐπετρεψε γε ὁ θανατος . Ἑτερος Προτασιος τα γε | , ἱνα παντες μανθανωσιν και παντες παρακαλωνται , και πνευματα προφητων προφηταις ὑποτασσεται : οὐ γαρ ἐστιν ἀκαταστασιας ὁ θεος |
' οὑ και Φρυνιχος , γεγονως δυνατος τῃ λεξει και ζηλων Κρατινον : πολυ γουν λοιδορον και σκαιον ἐπιφαινει . | και πως αὐτου υἱος ἐστιν ; Ἀκουοντος δε παντος του λαου εἰπεν τοις μαθηταις [ αὐτου ] , Προσεχετε ἀπο |
ἐπαινοι και ἐγκωμια παλαιων ἀνδρων ἀγαθων , ἱνα ὁ παις ζηλων μιμηται και ὀρεγηται τοιουτος γενεσθαι . οἱ τ ' | θεῳ . και οὐκ ἰσχυσαν ἐπιλαβεσθαι αὐτου ῥηματος ἐναντιον του λαου , και θαυμασαντες ἐπι τῃ ἀποκρισει αὐτου ἐσιγησαν . |
, ἐπιδειξω τα νοσηματα τουτου ἀπογονα τε και ἐκγονα παντα ἐοντα . Πρωτον δε ἀπο του κοινοτατου νοσηματος ἀρξομαι , | ὑποταξαντος αὐτῳ τα παντα . ὁταν δε ὑποταγῃ αὐτῳ τα παντα , τοτε [ και ] αὐτος ὁ υἱος ὑποταγησεται |
ἀπεστειλε ἐπι τε Ἐρετριαν και Ἀθηνας , Δατιν τε , ἐοντα Μηδον γενος , και Ἀρταφρενεα τον Ἀρταφρενεος παιδα , | , ἱνα δι ' ἐμου το κηρυγμα πληροφορηθῃ και ἀκουσωσιν παντα τα ἐθνη , και ἐρρυσθην ἐκ στοματος λεοντος . |
σχημα νοεισθω . [ οὐ ] βουλεται οὐν ὁ Παλαιος διαμετρους αὐτους εἰναι λεγων : πασα μεν οὐν ἀντιζυγης στασις | την παραβολην του σπειραντος . παντος ἀκουοντος τον λογον της βασιλειας και μη συνιεντος , ἐρχεται ὁ πονηρος και ἁρπαζει |
την δειξιν του τε ἀπογειου και της ἐκκεντροτητος γ ἀκρωνυκτους διαμετρους προς την μεσην του ἡλιου παροδον , ὡν την | ἐν τῃ βασιλειᾳ των οὐρανων : οἱ δε υἱοι της βασιλειας ἐκβληθησονται εἰς το σκοτος το ἐξωτερον : ἐκει ἐσται |
ἀποδειξασθαι : οὑτω δε τουτο ῥᾳδιον εἰναι μαθειν ὡστε τον προσεχοντα τον νουν τῃ μετρησει ἁμα την τε γην ὁποση | , εὐχαριστιας , ὑπερ παντων ἀνθρωπων , ὑπερ βασιλεων και παντων των ἐν ὑπεροχῃ ὀντων , ἱνα ἠρεμον και ἡσυχιον |
των ἐπι την Ποντικην παραλιαν καθηκοντων ὁρωσα τον ἀνδρα τρυφῃ προσεχοντα και μεθῃ αὐτη μεν τα πολλα ἐδικαζεν , αὐτη | της χειρος μου . ὁ πατηρ μου ὁ δεδωκεν μοι παντων μειζον ἐστιν , και οὐδεις δυναται ἁρπαζειν ἐκ της |
καταπεμπει και καταδυει τἀνομημα . Ὁπῃ νου και αἰσθησεων νηψει θειων λογιων ᾐδετο μελη και συνᾳδοντες ἠσαν ἀνωθεν νοες , | αὐτα ἐλθειν προς με , των γαρ τοιουτων ἐστιν ἡ βασιλεια των οὐρανων . και ἐπιθεις τας χειρας αὐτοις ἐπορευθη |
τας φρενας βλαπτουσης μοιρας και του χωρισμου του ἀπο των θειων αἰτιον ἠν το αὐτεξουσιον κινημα παρα φυσιν διατεθεν , | , και λεγετε αὐτοις , Ἠγγικεν ἐφ ' ὑμας ἡ βασιλεια του θεου . εἰς ἡν δ ' ἀν πολιν |
δ ' ἐτων γενομενος και της Πυθιας κελευουσης αὐτῳ φιλοσοφειν στελλεται ἐν Ἀθηναις , ἐνθα φοιτᾳ Σωκρατει και συνεστι τουτῳ | οὐρανῳ εἰρηνη και δοξα ἐν ὑψιστοις . και τινες των Φαρισαιων ἀπο του ὀχλου εἰπαν προς αὐτον , Διδασκαλε , |
οἰκειν ἡδοναις και ἀλγηδοσι προσερριζωμενος , αὐθις δ ' ἀποικιαν στελλεται την προς κακιαν , ἠδη του λογισμου προς το | εἰπεν Ἠσαϊας ὁ προφητης . Και ἀπεσταλμενοι ἠσαν ἐκ των Φαρισαιων . και ἠρωτησαν αὐτον και εἰπαν αὐτῳ , Τι |
δουλον μεν μηδενα εἰναι το παραπαν , ἐλευθερους δ ' ὑπαρχοντας την ἰσοτητα τιμαν ἐν πασι . τους γαρ μαθοντας | ἐμνησθημεν ὁτι ἐκεινος ὁ πλανος εἰπεν ἐτι ζων , Μετα τρεις ἡμερας ἐγειρομαι . κελευσον οὐν ἀσφαλισθηναι τον ταφον ἑως |
συναγορευειν βουλῃ τῃ γινομενῃ συμμαχιᾳ , των καιρων τουτων τους ὑπαρχοντας ἐμφανιζειν και δεικνυναι τους την συμμα - χιαν ποιουμενους | ἐστιν των δωδεκα φυλων υἱων Ἰσραηλ : ἀπο ἀνατολης πυλωνες τρεις , και ἀπο βορρα πυλωνες τρεις , και ἀπο |
δρυος ἠ πρινου , μεγεθος τρισπιθαμον , περιφλοιον , παχος παλαιστης . ἱσταναι δε τας ποδοστραβας διελοντα της γης βαθος | ὁτι τῃ ἡλικιᾳ μικρος ἠν . και προδραμων εἰς το ἐμπροσθεν ἀνεβη ἐπι συκομορεαν ἱνα ἰδῃ αὐτον , ὁτι ἐκεινης |
εὐλογῳ τρεχειν . Σκιμποδιον ἑν και κωδιον και ψιαθιον ἰσως παλαιστης . Χαλεπον το ποιειν , το δε κελευσαι ῥᾳδιον | τοις ] οὐρανοις : ὁστις δ ' ἀν ἀρνησηται με ἐμπροσθεν των ἀνθρωπων , ἀρνησομαι κἀγω αὐτον ἐμπροσθεν του πατρος |
ἀρετην , ὁσον των φυσει καλων σωματων τα συνερανιζομενα κοσμοις ἐπιθετοις . πεφυκε γαρ ἡ Λυσιου λεξις ἐχειν το χαριεν | ἀναγκην , ὡσπερ οἱ ἀρχιερεις , προτερον ὑπερ των ἰδιων ἁμαρτιων θυσιας ἀναφερειν , ἐπειτα των του λαου : τουτο |
ἀετος , ἀπο - θνησκειν ἐνιαυτῳ . ταυτα μεν οὐν ἐπιθετοις ἐοικεν , ὡσπερ εἰρηται . τροποι δ ' οὐκ | σωσει ψυχην [ αὐτου ] ἐκ θανατου και καλυψει πληθος ἁμαρτιων . Πετρος ἀποστολος Ἰησου Χριστου ἐκλεκτοις παρεπιδημοις διασπορας Ποντου |
Μοιραν μεν την Λαχεσιν , ἠγουν την τους κλη - ρους διανεμουσαν , την χρυσην περικεφαλαιαν φορουσαν , τας χειρας | παραβολην . και λεγει αὐτοις , Οὑτως και ὑμεις ἀσυνετοι ἐστε ; οὐ νοειτε ὁτι παν το ἐξωθεν εἰσπορευομενον εἰς |
: μιαν μεν ὁτι δυο τα ἐναντια , ἀπει - ρους δε ὁτι τα ἐναντια ἀμηχανον ἀπειρα εἰναι : διχα | το ἰδιον ἐφιλει : ὁτι δε ἐκ του κοσμου οὐκ ἐστε , ἀλλ ' ἐγω ἐξελεξαμην ὑμας ἐκ του κοσμου |
οἰνανθηϲ , ἀκακιαϲ τε και ὑποκιϲτιδοϲ και ῥοοϲ και των ὁμοιων , ἐγκαθιζειν τε ϲχινου και βατου και των παραπληϲιων | ποιειτε τας τριβους αὐτου . πασα φαραγξ πληρωθησεται και παν ὀρος και βουνος ταπεινωθησεται , και ἐσται τα σκολια εἰς |
, ἐγω ἐγραψα , ἐγω λαλω , και ἐπι των ὁμοιων το αὐτο , και τουτου ἀποδειξιν φασιν το μη | παρα την θαλασσαν της Γαλιλαιας , και ἀναβας εἰς το ὀρος ἐκαθητο ἐκει . και προσηλθον αὐτῳ ὀχλοι πολλοι ἐχοντες |
ἰδια ἐστι του Διος , ὡσπερ ὁ ὑετιος και ὁ καταιβατης , και παρ ' Ἀθηναιοις φρατριος . το γαρ | ἡμιν την παραβολην των ζιζανιων του ἀγρου . ὁ δε ἀποκριθεις εἰπεν , Ὁ σπειρων το καλον σπερμα ἐστιν ὁ |
σος : ὁτι χθονιος ὁ Ἑρμης , Γ ὁθεν και καταιβατης παρα Ῥοδιοις και Ἀθηναιοις . Γ ἁττ ' ἀν | ἀγρους και κωμας ἀγορασωσιν ἑαυτοις τι φαγωσιν . ὁ δε ἀποκριθεις εἰπεν αὐτοις , Δοτε αὐτοις ὑμεις φαγειν . και |
ἀναιρεθησεται . και ποτερου ἀναιρεθεντος τροπον τινα και το ἑτερον συναναιρειται . ἐπι μεν οὐν του ὑποκειμενου παραδειγματος ὁ τεχνικος | του θανατου ἐσχηκαμεν , ἱνα μη πεποιθοτες ὠμεν ἐφ ' ἑαυτοις ἀλλ ' ἐπι τῳ θεῳ τῳ ἐγειροντι τους νεκρους |
δε ὁ συντελει τινι προς το εἰναι και οὑ ἀναιρεθεντος συναναιρειται το ὁλον . οἱον το σκυτεως ὀργανον ἐστιν σμιλη | και πιητε αὐτου το αἱμα , οὐκ ἐχετε ζωην ἐν ἑαυτοις . ὁ τρωγων μου την σαρκα και πινων μου |
ἀγορευειν βουλεται των ὑπερ πεντηκοντα ἐτη γεγονοτων ; ἐπειδαν δε οὑτοι παντες εἰπωσι , τοτ ' ἠδη κελευει λεγειν των | ἐπιχορηγων ὑμιν το πνευμα και ἐνεργων δυναμεις ἐν ὑμιν ἐξ ἐργων νομου ἠ ἐξ ἀκοης πιστεως ; καθως Ἀβρααμ ἐπιστευσεν |
ἑκαστου δημου των ἐν Ἀθηναις ὁ καταρχων δημαρχος ἐλεγετο . οὑτοι δε τας ἀπογραφας ἐποιουντο προσοντων ἑκαστῳ δημῳ χωριων . | ἀπεκτανθησαν ἐν ταις πληγαις ταυταις , οὐδε μετενοησαν ἐκ των ἐργων των χειρων αὐτων , ἱνα μη προσκυνησουσιν τα δαιμονια |
ἐν τῳ φρουριῳ τῳ ἐν τῳ Πλημμυριῳ . την γνωμην προσεχοντων : τον νουν . ʃ την ναυμαχιαν θεωρουντων . | Ἱεροσολυμων ὡς ἀπο σταδιων δεκαπεντε . πολλοι δε ἐκ των Ἰουδαιων ἐληλυθεισαν προς την Μαρθαν και Μαριαμ ἱνα παραμυθησωνται αὐτας |
εἰς τας ἑκαστῳ καθηκουσας ταξεις . των δε Μακεδονων οὐ προσεχοντων τοις λογοις , ἀλλα και προσαπειλουντων τοις πρεσβευταις Εὐμενης | δακρυων και πειρασμων των συμβαντων μοι ἐν ταις ἐπιβουλαις των Ἰουδαιων : ὡς οὐδεν ὑπεστειλαμην των συμφεροντων του μη ἀναγγειλαι |
την τε Κυνουριακην ἑλοντων αὑτων ἀποτεμνεσθαι τους Ἀργειους και τους περιοικους σφων ὑπηκοους ὀντας ἀφισταναι . τοτε μεν δη παρα | ' ἐν παντι φανερωσαντες ἐν πασιν εἰς ὑμας . Ἠ ἁμαρτιαν ἐποιησα ἐμαυτον ταπεινων ἱνα ὑμεις ὑψωθητε , ὁτι δωρεαν |
θεων εὐφοριαν γενεσθαι και την γην πολυκαρπησαι , τους δε περιοικους πυθομενους ἱερεα και ἀρχοντα αὐτον καταστησαι . ἐξ αὐτου | καταλλαγητε τῳ θεῳ . τον μη γνοντα ἁμαρτιαν ὑπερ ἡμων ἁμαρτιαν ἐποιησεν , ἱνα ἡμεις γενωμεθα δικαιοσυνη θεου ἐν αὐτῳ |
γενεσθαι των γυναικων τουτεων , και ἀνευρειν μεν σφεας οὐ δυνατοι γενεσθαι , πυθεσθαι δε ὑστερον ταυτα περι αὐτεων τα | και παν πνευμα πονηρον μετα του ἀντιχριστου , και σταθησονται ἐνωπιον μου παντες γυμνοι και τετραχηλισμενοι . Και παλιν εἰπον |
και ὁ δημος την γην ἐπενοει ἀναδασασθαι . οἱ δε δυνατοι αἰσθομενοι Συρακοσιους τε ἐπαγονται και ἐκβαλλουσι τον δημον . | ἐβαλεν αὐτους εἰς την γην . και ὁ δρακων ἑστηκεν ἐνωπιον της γυναικος της μελλουσης τεκειν , ἱνα ὁταν τεκῃ |
μακραν , οὐτε ἡμερας οὐτε νυκτος ἀναπαυων . Πομπηιος δε προμαθων ἀντιπαρωδευεν ἐκ Μακεδονιας , συν ἐπειξει και ὁδε πολλῃ | αὐτου τους ὀφθαλμους . παλιν οὐν ἠρωτων αὐτον και οἱ Φαρισαιοι πως ἀνεβλεψεν . ὁ δε εἰπεν αὐτοις , Πηλον |
εἰκος ἠν ἀποβησεσθαι του περι το ἱερον ἁψασθαι νεωτερισμου , προμαθων δε ἀκριβως τα μελλοντα ὡς ἠδη παροντα και τα | αὐτου ἠρξαντο ὁδον ποιειν τιλλοντες τους σταχυας . και οἱ Φαρισαιοι ἐλεγον αὐτῳ , Ἰδε τι ποιουσιν τοις σαββασιν ὁ |
τριων διαφορων , ἐφ ' ὡν κεκαμμενη ἡ χειρ ἀδυνατει ἐκτεινεσθαι , της κλιμακος μετα του τονιου παρεσκευασμενης , καθως | αὐτῳ και οἱ μαθηται αὐτου . Και ἰδου γυνη αἱμορροουσα δωδεκα ἐτη προσελθουσα ὀπισθεν ἡψατο του κρασπεδου του ἱματιου αὐτου |
, ἑν των πεντε λεγομενων στερεων σχηματων , εἰς σφαιραν ἐκτεινεσθαι . ἐνιοι δε τον περι της ἀλογιας και της | ἐν τῃ ὁδῳ τις μειζων . και καθισας ἐφωνησεν τους δωδεκα και λεγει αὐτοις , Εἰ τις θελει πρωτος εἰναι |
? [ [ γοργωπα ] ? ? λευσσων [ πηληκα σειων , οὑ φοβ ? [ ποιμενες ? ? ? | ἑαυτους ἁγνους εἰναι τῳ πραγματι . ἀρα εἰ και ἐγραψα ὑμιν , οὐχ ἑνεκεν του ἀδικησαντος , οὐδε ἑνεκεν του |
Ἐνθ ' ἀπο τριποδων θεοκτητων , χλωροτομον [ ] δαφναν σειων , μαντοσυναν ἐποιχνεις , ἰη ἰε Παιαν , φρικωεντος | μετα ταυτα μη ἐχοντων περισσοτερον τι ποιησαι . ὑποδειξω δε ὑμιν τινα φοβηθητε : φοβηθητε τον μετα το ἀποκτειναι ἐχοντα |
το των κηρυκων ἀπεχεσθαι και μονοις τουτοις πολλην ἀσφαλειαν εἰναι βαδιζουσιν . των μεν οὐν νομον παραβαινοντων οὐδεις ἀν ἐπιδειξειεν | τῳ ὀρει ἀγελη χοιρων μεγαλη βοσκομενη : και παρεκαλεσαν αὐτον λεγοντες , Πεμψον ἡμας εἰς τους χοιρους , ἱνα εἰς |
, οἱ Μηλιοι δε αὐτοι μεν ἀνευ ὁπλων ἐν ἱματιοις βαδιζουσιν , αἱ δε γυναικες ἑκαστη ξιφος ἐν τῳ κολπῳ | ἐμπιπλων τροφης και εὐφροσυνης τας καρδιας ὑμων . και ταυτα λεγοντες μολις κατεπαυσαν τους ὀχλους του μη θυειν αὐτοις . |
ἀνισοι : ἐαν δε ἠ πασιν ἠ τοιν δυοιν ἰσαι γιγνωνται , τῃ ἀγαθῃ μοιρᾳ και τυχῃ ἐπιτρεψαντας , κληρῳ | βαπτισθηναι ἁπαντα τον λαον και Ἰησου βαπτισθεντος και προσευχομενου ἀνεῳχθηναι τον οὐρανον και καταβηναι το πνευμα το ἁγιον σωματικῳ εἰδει |
. Σκυθαι δε κρινουσι λογον φαυλον , ὁταν διαλογισμοι φαυλοι γιγνωνται . πολλων καθυστερησετε , ἀν δυσχεραινητε φωναις βαρβαροις , | ὡς ἑνα των μισθιων σου . και ἀναστας ἠλθεν προς τον πατερα ἑαυτου . ἐτι δε αὐτου μακραν ἀπεχοντος εἰδεν |
ἡι ποτ ' ἐς Πυθω μολων ἠιτησε Φοιβον πατρος οὑ κτεινει δικην , εἰ πως τα προσθε σφαλματ ' ἐξαιτουμενος | : ὁς δ ' ἀν ποιησῃ και διδαξῃ , οὑτος μεγας κληθησεται ἐν τῃ βασιλειᾳ των οὐρανων . λεγω γαρ |
ἐρχομαι ἐρεων : νομαια τε κινεει πατρια και βιαται γυναικας κτεινει τε ἀκριτους . Πληθος δε ἀρχον πρωτα μεν οὐνομα | ἐγενοντο ἀστραπαι και φωναι και βρονται , και σεισμος ἐγενετο μεγας οἱος οὐκ ἐγενετο ἀφ ' οὑ ἀνθρωπος ἐγενετο ἐπι |
ἐπι το βουλευτηριον ἐλθω , σε δοξω βλεπειν δημαγωγουντα την γερουσιαν ἐπι του βηματος : ἀν ἐπι το θεατρον , | ὁ Ἰωαννης . Ἐγενετο οὐν ζητησις ἐκ των μαθητων Ἰωαννου μετα Ἰουδαιου περι καθαρισμου . και ἠλθον προς τον Ἰωαννην |
ἐδοξαν πληγων ἀξια ἐργασασθαι , τους ἀρχοντας , | την γερουσιαν , οἱ και γηρως και τιμης εἰσιν ἐπωνυμοι , | , και ἰδου κεχαρισται σοι ὁ θεος παντας τους πλεοντας μετα σου . διο εὐθυμειτε , ἀνδρες : πιστευω γαρ |
συνθηκας τας ἐν τῃ κοινῃ εἰρηνῃ γεγραμμενας Ἀλεξανδρος εἰς Μεσσηνην καταγαγων τους Φιλιαδου παιδας , ὀντας τυραννους , ἀρ ' | διεκρινεν μεταξυ ἡμων τε και αὐτων , τῃ πιστει καθαρισας τας καρδιας αὐτων . νυν οὐν τι πειραζετε τον θεον |
τουτων ἐμνησθη . ὁθεν ὡς ἐπι ἀγροικων και τῳ “ καταγαγων ” ἐχρησατο σημαντικως , ὡσπερ ἀπ ' ἀγρου τινος | αὐτου . τοτε ἠγερθησαν πασαι αἱ παρθενοι ἐκειναι και ἐκοσμησαν τας λαμπαδας ἑαυτων . αἱ δε μωραι ταις φρονιμοις εἰπαν |
τῳ γʹ και δʹ βιβλιῳ της συνταξεως ἐκτεθειμενων ὁμαλων και ἀνωμαλων κινησεων ἐπιλογιζομεναις δια των ἀριθμων , ὁτε δε διαφωνους | λεγω ἐγω , οὐχ ὁ κυριος : εἰ τις ἀδελφος γυναικα ἐχει ἀπιστον , και αὑτη συνευδοκει οἰκειν μετ ' |
και σειεσθαι , και μη ὡσπερ ἀπο των τραχεων και ἀνωμαλων : οὐ γαρ ἀθροως ἐκειθεν ἐκπεμπεται κατακερματιζομενος . αἱ | και τοιαυτη πορνεια ἡτις οὐδε ἐν τοις ἐθνεσιν , ὡστε γυναικα τινα του πατρος ἐχειν . και ὑμεις πεφυσιωμενοι ἐστε |
μη ἰεναι δια παντος του σωματος οὐ δυνασθαι συνειναι : σημειον δε : και γαρ τοις ἀναμιμνησκομενοις την ἀποριαν εἰναι | ἐντυγχανει ὑπερ ἁγιων . οἰδαμεν δε ὁτι τοις ἀγαπωσιν τον θεον παντα συνεργει εἰς ἀγαθον , τοις κατα προθεσιν κλητοις |
μεν οὐν ἐστι χρονος ἀτομος και ἐλαχιστος , ὁς και σημειον καλειται . ἐλαχιστον δε καλω τον ὡς προς ἡμας | Ἰησου υἱε του θεου του ὑψιστου ; ὁρκιζω σε τον θεον , μη με βασανισῃς . ἐλεγεν γαρ αὐτῳ , |
και μητε νιτρου μητε τι τοιουτον ἑτερον ἐν τοιϲ λουτροιϲ προϲαγειν , ἀλλ ' ὁτι μαλιϲτα θερμον ὑδρελαιον προθερμανθεντι τῳ | γαρ ἀρτι δι ' ἐσοπτρου ἐν αἰνιγματι , τοτε δε προσωπον προς προσωπον : ἀρτι γινωσκω ἐκ μερους , τοτε |
, ἐλαιον τε γλυκυ ἐπιχεονταϲ χλιαρον τριψιν μετριαν και μαλακην προϲαγειν , διαιταν δε λεπτῃ διαιτῃ και οἰνον λευκον και | και ἡ ἰρις ἐπι την κεφαλην αὐτου , και το προσωπον αὐτου ὡς ὁ ἡλιος , και οἱ ποδες αὐτου |
. ] γενομενης φονους ἐν Συριᾳ ἐσεσθαι , τον δε δυναστην Συριας και Αἰγυπτου διενεχθεντας ὑπ ' ἀλληλων μετ ' | αἰτησωνται , γενησεται αὐτοις παρα του πατρος μου του ἐν οὐρανοις . οὑ γαρ εἰσιν δυο ἠ τρεις συνηγμενοι εἰς |
ὁν φησι Τιμαιος [ . ] κατα Ἱερωνα τον Σικελιας δυναστην και Ἐπιχαρμον τον ποιητην γεγονεναι , Ἀπολλοδωρος [ . | μου προς τον πατερα , ἐξ οὑ πασα πατρια ἐν οὐρανοις και ἐπι γης ὀνομαζεται , ἱνα δῳ ὑμιν κατα |
, κἀν παντα τα ἀλλα ἀφανισθῃ , μικρον δε τι λειψανον ἀρετης ὡσπερ ἐμπυρευμα διασῳζηται , δια το βραχυ τουτο | , και ἡ φωνη ἡν ἠκουσα ὡς κιθαρῳδων κιθαριζοντων ἐν ταις κιθαραις αὐτων . και ᾀδουσιν [ ὡς ] ᾠδην |
την οὐϲιαν , ἐχουϲα και του καυϲαντοϲ την ὑλην πυροϲ λειψανον , ἀλλα τουτο μεν ὀλιγον . ἡ δε ὁλη | της ὁμολογιας : οὐ γαρ ἐχομεν ἀρχιερεα μη δυναμενον συμπαθησαι ταις ἀσθενειαις ἡμων , πεπειρασμενον δε κατα παντα καθ ' |
των νεων ἐκπεσοντες ἐς τα ὀρη συνεφευγον και πυρα πολλα ἐκαιον συμβολα τοις ἐτι οὐσιν ἐν τῃ θαλασσῃ και διενυκτερευον | ἐν ἐκκλησιᾳ , ἑαυτῳ δε λαλειτω και τῳ θεῳ . προφηται δε δυο ἠ τρεις λαλειτωσαν , και οἱ ἀλλοι |
Διοδωρος , ὁτι προ του ἀναφυεσθαι ταυτας τον τοπον σιδηρωι ἐκαιον , ὁπως μη ἀναφυοιτο . . . . Ἀγαμμεια | οὐρανε , και οἱ ἁγιοι και οἱ ἀποστολοι και οἱ προφηται , ὁτι ἐκρινεν ὁ θεος το κριμα ὑμων ἐξ |
δε δικαιωντες ? : ἀδικα γαρ δικαιοι προς οὐδενα γιγνεσθαι ἀξιωσουσιν , εἰ δε και ἐπιχειροιεν , προς μεν βραχυ | πρωτον ἀπελθειν και θαψαι τον πατερα μου . ὁ δε Ἰησους λεγει αὐτῳ , Ἀκολουθει μοι , και ἀφες τους |
και μειονος ἀξιοι : ἠν δε τι γενηται ἀγαθον , ἀξιωσουσιν οὑτοι παντες ἰσομοιρειν . καιτοι ἐγωγε οὐδεν ἀνισωτερον νομιζω | ἀποταξασθαι τοις εἰς τον οἰκον μου . εἰπεν δε ὁ Ἰησους , Οὐδεις ἐπιβαλων την χειρα ἐπ ' ἀροτρον και |
βρεφη Γ φασι καλειν ἐπ ' αὐτοις την Λαμιαν . μυθευεται δε ὡς ἀϋπνος αὑτη διατελει βουλησει Ἡρας , ἱνα | και Ἰερουσαλημ και της παραλιου Τυρου και Σιδωνος , οἱ ἠλθον ἀκουσαι αὐτου και ἰαθηναι ἀπο των νοσων αὐτων : |
περιπεσειν ἐπι γηρως , καθαπερ ἐν τοις ἡρωϊκοις περι Πριαμου μυθευεται : τον δε τοιαυταις χρησαμενον τυχαις και τελευτησαντα ἀθλιως | την γην : οὐκ ἠλθον βαλειν εἰρηνην ἀλλα μαχαιραν . ἠλθον γαρ διχασαι ἀνθρωπον κατα του πατρος αὐτου και θυγατερα |
ιαʹ και τα της ἀντιστροφης τοσαυτα : το αʹ περιοδικον διμετρον ἀκαταληκτον , ἐξ ἰαμβικης και τροχαικης συζυγιας : το | πειρασμῳ και την ἐκβασιν του δυνασθαι ὑπενεγκειν . Διοπερ , ἀγαπητοι μου , φευγετε ἀπο της εἰδωλολατριας . ὡς φρονιμοις |
κωλων και στιχων ἐστιν ἑπτα . ὡν το αʹ χοριαμβικον διμετρον ἀκαταληκτον . το βʹ δακτυλικον πενθημιμερες . το γʹ | ὑπερογκα , θαυμαζοντες προσωπα ὠφελειας χαριν . Ὑμεις δε , ἀγαπητοι , μνησθητε των ῥηματων των προειρημενων ὑπο των ἀποστολων |
φιλων ἐμβαλλειν , αὐτον δε ταυτῃ δη και μαλλον οὐκ ἀνιεναι ἀλλα λιπαρειν . οὑτω δη ἀγαπησαι τε Ἀλεξανδρον του | τοιαυτα σημεια ποιειν ; και σχισμα ἠν ἐν αὐτοις . λεγουσιν οὐν τῳ τυφλῳ παλιν , Τι συ λεγεις περι |
γενομενων παραγγελουμεν τους λοχαγους ἠρεμειν , τους δε λοιπους μεταβαλλομενους ἀνιεναι τα ὀπισω ζυγα , εἰτα παλιν μεταβαλλεσθαι , και | ὡσει κορακες μελανιζοντες και συνπλεκων την ψυχην την ἁμαρτωλην και λεγουσιν οὑτως : ἐν τῃ βαπτισει αὑτων ὑπο του ἱερεως |
παχναι γεωργοις μεν σφοδρα ἀγαθαι , τοις δε λοιποις μικρας ἐργασιας προαγορευουσιν . ὀμβρος δε και λαιλαψ και χειμων κινδυνους | των Ἰουδαιων ; ὁ δε ἀποκριθεις αὐτῳ λεγει , Συ λεγεις . και κατηγορουν αὐτου οἱ ἀρχιερεις πολλα . ὁ |
οἱον ἀν γενοιτο πρᾳον ἀρτι παυσαμενου θυμου , ἱνα της ἐργασιας οὑτω πεποιημενης το μεν ἡμερον ἡμας εἰς εὐθυμιαν προτρεψηται | κληρονομησω ; ὁ δε Ἰησους εἰπεν αὐτῳ , Τι με λεγεις ἀγαθον ; οὐδεις ἀγαθος εἰ μη εἱς ὁ θεος |
μεν γαρ ἀλλαι γυναικες μισθον της αἰσχυνης ἐχουσι την της ἐπιθυμιας ἡδονην , ἐγω δε ἡ δυστυχης την μεν αἰσχυνην | το ἐθνος ἡμων και κωλυοντα φορους Καισαρι διδοναι και λεγοντα ἑαυτον Χριστον βασιλεα εἰναι . ὁ δε Πιλατος ἠρωτησεν αὐτον |
τοιουτος ἐν ἑαυτῳ , οὐδε εἱς ἀλλα διπλους τις , ἐπιθυμιας δε ἐπιθυμιων ὡς το πολυ κρατουσας ἀν ἐχοι βελτιους | καθ ' ἑνα ἑκαστος την ἑαυτου γυναικα οὑτως ἀγαπατω ὡς ἑαυτον , ἡ δε γυνη ἱνα φοβηται τον ἀνδρα . |
και εἰς τα ἀπορα , και οἱον εἰπειν και τοις ἀδυνατοις ἐπιχειρων . ψαυουσι γαρ και των ἀψαυστων οἱς λιχνοι | οἱ δικαιοι ἐκλαμψουσιν ὡς ὁ ἡλιος ἐν τῃ βασιλειᾳ του πατρος αὐτων . ὁ ἐχων ὠτα ἀκουετω . Ὁμοια ἐστιν |
τα πραγματα κατορθουντων . Ἀδυνατα θηρᾳς : ἐπι των τοις ἀδυνατοις ἐπιχειρουντων . Ἀδεες δεος : δηλη ἡ παροιμια . | , πατερ , ἱνα πεμψῃς αὐτον εἰς τον οἰκον του πατρος μου , ἐχω γαρ πεντε ἀδελφους , ὁπως διαμαρτυρηται |
αὐτῳ και στρατιωτικον ἀπο της Ἑλλαδος ἀθροισαντα . ταυτα δε πιστουται παρατιθεμενος τα Θεοτιμου ἐκ του πρωτου περι Κυρη - | και διδαξῃ οὑτως τους ἀνθρωπους , ἐλαχιστος κληθησεται ἐν τῃ βασιλειᾳ των οὐρανων : ὁς δ ' ἀν ποιησῃ και |
ὀντως ἐγενετο κατασκευαζει και κατα μιαν προτασιν δι ' ἐπιχειρηματων πιστουται το δοκουν . πλατυνεται δε τα ἀπ ' ἀρχης | τῳ σταυρῳ : μνησθητι μου , Κυριε , ἐν τῃ βασιλειᾳ σου , τον παραδεισον ἐλαβεν . Ἐαν ᾐ μοιχος |
, και την προσηκουσαν ἑαυταις ἀποληψονται ταξιν αἱ του ἀναγκαιου ἀντιφασεις , συμπαρατεινομεναι μεν ταις του ἀδυνατου ἀντιφασεσιν , ἐναντιως | ἀκριβως τα περι του Ἰησου , ἐπισταμενος μονον το βαπτισμα Ἰωαννου . οὑτος τε ἠρξατο παρρησιαζεσθαι ἐν τῃ συναγωγῃ : |
τῳ κατηγορουμενῳ ποτε μεν ὡρισμενῳ ποτε δε ἀοριστῳ ἀποτελουνται η ἀντιφασεις , αὑται τριπλασιαζομεναι κατα τους τρεις χρονους , οἱον | λαου και διαλογιζομενων παντων ἐν ταις καρδιαις αὐτων περι του Ἰωαννου , μηποτε αὐτος εἰη ὁ Χριστος , ἀπεκρινατο λεγων |
ἀστερας και τον ζῳδιακον κυκλον οὑτως . Ἡλιῳ μεν γαρ οἰκειουται ἡ τε καρδια και το ἀπο της καρδιας ἑως | παρεδοθη ἀνεχωρησεν εἰς την Γαλιλαιαν . και καταλιπων την Ναζαρα ἐλθων κατῳκησεν εἰς Καφαρναουμ την παραθαλασσιαν ἐν ὁριοις Ζαβουλων και |
. και ἐτι ἐκεινο το μελος οὐ δει χειρουργειν ὁπερ οἰκειουται κατα φυσιν τῳ ζῳδιῳ ἐκεινῳ ἐνθα ἐστιν ἡ Σεληνη | ' ὀναρ ἀνεχωρησεν εἰς τα μερη της Γαλιλαιας , και ἐλθων κατῳκησεν εἰς πολιν λεγομενην Ναζαρετ , ὁπως πληρωθῃ το |
: τεχνῃ γαρ οἱ ῥητορες λεγουσιν . Πολλων ὀντων και μεγαλων : Ὁ Πλατων οὐκ ἀνεχεται την ῥητορικην τεχνην εἰναι | τε και Ἑλληνας παντας ὑφ ' ἁμαρτιαν εἰναι , καθως γεγραπται ὁτι Οὐκ ἐστιν δικαιος οὐδε εἱς , οὐκ ἐστιν |
ἐφ ' ἑωυτον , μαλιστα μεν και πλειστον ἐκ των μεγαλων φλεβων : αὑται γαρ αὐτῳ ἐγγυτατω εἰσι , και | υἱος εἰ του θεου , βαλε σεαυτον ἐντευθεν κατω : γεγραπται γαρ ὁτι Τοις ἀγγελοις αὐτου ἐντελειται περι σου του |
εἰς αὐτον ἐπιβουλην ⋮ Λεγεται και ταδε περι αὐτων : τικτειν και ἀῤῥενας λαγως και ἐχειν παιδοποιεισθαι τε ἁμα και | . ἀναγκαιον οὐν ἡγησαμην παρακαλεσαι τους ἀδελφους ἱνα προελθωσιν εἰς ὑμας και προκαταρτισωσιν την προεπηγγελμενην εὐλογιαν ὑμων , ταυτην ἑτοιμην |
κτησει του ἀριστου διαθλουσαν ἀθλους , ἑβδομαδι την ἰσοτιμον μοναδα τικτειν εἰκος ἠν : εὐτοκος γαρ και εὐπαις ἡ φυσις | ἀληθη χαριν του θεου : εἰς ἡν στητε . Ἀσπαζεται ὑμας ἡ ἐν Βαβυλωνι συνεκλεκτη και Μαρκος ὁ υἱος μου |
ἀπιστασθαι . . . , : Ἀρχιδαμιδας δε μεμφομενων τινων Ἑκαταιον τον σοφιστην , ὁτι παραληφθεις εἰς το συσσιτιον οὐδεν | τοπους ἐκπεσωμεν , ἐκ πρυμνης ῥιψαντες ἀγκυρας τεσσαρας ηὐχοντο ἡμεραν γενεσθαι . των δε ναυτων ζητουντων φυγειν ἐκ του πλοιου |
τον μεν οὐν ἐκδουναι πρωτον γεωγραφικον πινακα , τον δε Ἑκαταιον καταλιπειν γραμμα , πιστουμενον ἐκεινου εἰναι ἐκ της ἀλλης | γραφειν οὐκ ἐβουληθην δια χαρτου και μελανος , ἀλλα ἐλπιζω γενεσθαι προς ὑμας και στομα προς στομα λαλησαι , ἱνα |
. ἐστι δε , ὡς Ἀριστοτελης φησιν , των ἀῤῥενων φασιανων οὐ κατα λογον ὑπεροχη , ἀλλα πολυ μειζων . | , κἀν ἐχω πασαν την πιστιν ὡστε ὀρη μεθισταναι , ἀγαπην δε μη ἐχω , οὐθεν εἰμι . κἀν ψωμισω |
. Ὀρνεων δε ἐσθιετωσαν την τε κατοικιδιον ὀρνιν και των φασιανων τα μη λιπαρα και περδικων ὁμοιως και ἀτταγηνων και | ὑψος και βαθος , γνωναι τε την ὑπερβαλλουσαν της γνωσεως ἀγαπην του Χριστου , ἱνα πληρωθητε εἰς παν το πληρωμα |
! ! ! ! ! ! ! πυροφορου ] Ἀσιης ἑδος [ ! ! ! ! ! ! ! μηλοβοτους | ὠφελησεν ὁ λογος της ἀκοης ἐκεινους , μη συγκεκερασμενους τῃ πιστει τοις ἀκουσασιν . εἰσερχομεθα γαρ εἰς [ την ] |
τεχνης γαρ οὐχ ἡμαρτες τιεσκε μυθους Τιρυνθιον πλινθευμα , κυκλωπων ἑδος τραπεζιτην Παριν φοινικελικτην και λογων ἀλαζονα χαλκοδοντας στολους χθονιαν | και ἐποικοδομουμενοι ἐν αὐτῳ και βεβαιουμενοι [ ἐν ] τῃ πιστει καθως ἐδιδαχθητε , περισσευοντες ἐν εὐχαριστιᾳ . βλεπετε μη |
δ ' ὁ μεν κεστρευς ὑπο λαβρακος , ὁ δε γογγρος ὑπο μυραινης . ἡ δε λεγομενη παροιμια : κεστρευς | του Χριστου , ἱνα πληρωθητε εἰς παν το πληρωμα του θεου . Τῳ δε δυναμενῳ ὑπερ παντα ποιησαι ὑπερεκπερισσου ὡν |
. ἐστι δε ἰχθυς θαλαττιος , ὡς εἰρηκαμεν , ὁ γογγρος . ὀδαξησμοι ἠ ἀδαξησμοι : ἐν τισι γαρ των | Χριστου : χαρις ὑμιν και εἰρηνη πληθυνθειη ἐν ἐπιγνωσει του θεου και Ἰησου του κυριου ἡμων . Ὡς παντα ἡμιν |
καθ ' αὑτον [ τοτε ἀνθρωπων ] ἐκεινον τ ' ἀποκτεινει και αὐτος ἐν τῳ σκυλευειν τον νεκρον πληγεις ὑπο | Ἰουδας ὁ Γαλιλαιος ἐν ταις ἡμεραις της ἀπογραφης και ἀπεστησεν λαον ὀπισω αὐτου : κἀκεινος ἀπωλετο , και παντες ὁσοι |
πυρετον ῥηϊδιως κρατεον του ἐν τῳ σωματι ψυχρου , και ἀποκτεινει το θερμον τοινυν [ τοινυν τ . θ . | λεγει , Ὁλην την ἡμεραν ἐξεπετασα τας χειρας μου προς λαον ἀπειθουντα και ἀντιλεγοντα . Λεγω οὐν , μη ἀπωσατο |
ἐπι δυσμας μεταβαινοντος , οἱον ἀπο Καρκινου εἰς Διδυ - μους . στηριγμος δε ἐστι φαντασια πλανητος ὡς ἐπι πλεον | Χριστου , ὁς ἐστιν εἰκων του θεου . οὐ γαρ ἑαυτους κηρυσσομεν ἀλλα Ἰησουν Χριστον κυριον , ἑαυτους δε δουλους |
! ] [ ! ! ! ! ! ! ] μους [ ! ! ! ! ] [ ! ! | συνιστανοντων : ἀλλα αὐτοι ἐν ἑαυτοις ἑαυτους μετρουντες και συγκρινοντες ἑαυτους ἑαυτοις οὐ συνιασιν . ἡμεις δε οὐκ εἰς τα |
ἀκουεται , και οὐ τα μεν ὁρατα ἐκβαλλομεν ὁτι οὐκ ἀκουεται , τα δε ἀκουστα παραπεμπομεν ὁτι οὐχ ὁραται , | των γραμματεων και Φαρισαιων , οὐ μη εἰσελθητε εἰς την βασιλειαν των οὐρανων . Ἠκουσατε ὁτι ἐρρεθη τοις ἀρχαιοις , |
γαρ θεος και πατηρ και το ἀγαθον οὐτε λεγεται οὐτε ἀκουεται : τουτου δε οὑτως ἐχοντος , ἐν πασι τοις | ἡμας . Και ἐγενετο ἐν τῳ ἐπανελθειν αὐτον λαβοντα την βασιλειαν και εἰπεν φωνηθηναι αὐτῳ τους δουλους τουτους οἱς δεδωκει |
. , Κου . δεινον δ ' ὁταν τις μη φρονων δοκηι φρονειν . . , Κου . σοφης δε | ἁπαξ ἐπι συντελειᾳ των αἰωνων εἰς ἀθετησιν [ της ] ἁμαρτιας δια της θυσιας αὐτου πεφανερωται . και καθ ' |
εἰναι το χρημα . τι γαρ , φησιν , οὑτω φρονων οὐδε την ἐναγχος θεαν των , ὡς αὐτος ἐφης | προς ὑμας . και ἐλθων ἐκεινος ἐλεγξει τον κοσμον περι ἁμαρτιας και περι δικαιοσυνης και περι κρισεως : περι ἁμαρτιας |
ἀρα διττος ὁ λεγων λογος δος μοι το ἡμισυ του ἐπους . οὑτως οὐν και ἐπι του ἀρα γε οὑτος | εἰμι ἐγω ὑμεις οὐ δυνασθε ἐλθειν . εἰπον οὐν οἱ Ἰουδαιοι προς ἑαυτους , Που οὑτος μελλει πορευεσθαι ὁτι ἡμεις |
μοι το ἡμισυ του ἐπους διττος , δυναμενων ἡμων ἡμισυ ἐπους νοειν και το ἡμισυ του στιχου και το ἡμισυ | και ὁ πατηρ ἑν ἐσμεν . Ἐβαστασαν παλιν λιθους οἱ Ἰουδαιοι ἱνα λιθασωσιν αὐτον . ἀπεκριθη αὐτοις ὁ Ἰησους , |
της Κροισου ἀρχης παντες Ἑλληνες ἠσαν ἐλευθεροι . Το γαρ Κιμμεριων στρατευμα το ἐπι την Ἰωνιην ἀπικομενον , Κροισου ἐον | οὐρανων ἐμπροσθεν των ἀνθρωπων : ὑμεις γαρ οὐκ εἰσερχεσθε , οὐδε τους εἰσερχομενους ἀφιετε εἰσελθειν . Οὐαι ὑμιν , γραμματεις |
' ὁσα λαϊνος οὐδος ἀφητορος . ἠλαινων : μωραινων . Κιμμεριων : Σκυθων . βοος πορον Ἰναχιωνης : της Ἰους | ' αὐτους . οὐ πεινασουσιν ἐτι οὐδε διψησουσιν ἐτι , οὐδε μη πεσῃ ἐπ ' αὐτους ὁ ἡλιος οὐδε παν |
οὐν αἱ τεσσαρες σεληνιακαι φασεις ὑπαρχουσαι συμπληρουσιν εὐλογως τον του ἀστερος τουτου μηνα , ἡμερων ὀντα ἐγγιστα κηʹ . συλλογισασθαι | ὑμας ἡ βασιλεια του θεου . ἠ πως δυναται τις εἰσελθειν εἰς την οἰκιαν του ἰσχυρου και τα σκευη αὐτου |
και ἐξηραμμενην , ἐπειτα ἀνιεμενην μετα γαλακτος , ἠ του ἀστερος κολλυριου ἠ του κυκναριου ἠ των παραπλησιων ἀδηκτων κολλυριων | τῃ πιστει , και ὁτι δια πολλων θλιψεων δει ἡμας εἰσελθειν εἰς την βασιλειαν του θεου . χειροτονησαντες δε αὐτοις |
κοποϲ δια κακοχυμιαν λεληθοτωϲ ὑποτραφειϲαν γιγνεται χυμων δριμεων τε και λεπτων και θερμων , ὡϲ διαβιβρωϲκειν τε και κεντειν και | ἑπτα σφραγιδων , και ἠκουσα ἑνος ἐκ των τεσσαρων ζῳων λεγοντος ὡς φωνῃ βροντης , Ἐρχου . και εἰδον , |
: εὐκινητον , λεπτον . : ῥαδινων ] Εὐκινητων , λεπτων . : ῥεος : Ῥευμα : παρα το ῥεω | του δεσμου τουτου τῃ ἡμερᾳ του σαββατου ; και ταυτα λεγοντος αὐτου κατῃσχυνοντο παντες οἱ ἀντικειμενοι αὐτῳ , και πας |
οὑτω κεκληκασιν . εἰη δ ' ἀν ὁ μεν εἰσω περιρραντηριων τοπος ἐνθεος , ἱερος , καθιερωμενος , καθωσιωμενος , | ἡμερᾳ τον πηλον ἐποιησεν ὁ Ἰησους και ἀνεῳξεν αὐτου τους ὀφθαλμους . παλιν οὐν ἠρωτων αὐτον και οἱ Φαρισαιοι πως |
ἠ φιλοθεοι σπουδασαντες οἱ τοιουτοι τροποι παντες εἰναι βαινετωσαν ἐξω περιρραντηριων , ἱν ' ὡς μιαροι και ἀκαθαρτοι μηδ ' | οὐκ οἰδεν που ὑπαγει , ὁτι ἡ σκοτια ἐτυφλωσεν τους ὀφθαλμους αὐτου . Γραφω ὑμιν , τεκνια , ὁτι ἀφεωνται |
προβλημα , ὁ ἐγκαταμεμικται στοχασμῳ και γνωμῃ : οὐτε γαρ ὁμολογειται παντελως και ὡς ἐν ἀντιθεσει ὁμολογησας συγγνωμην ἐργαζεται : | ἀνθρωπου το ἐν αὐτῳ ; οὑτως και τα του θεου οὐδεις ἐγνωκεν εἰ μη το πνευμα του θεου . ἡμεις |
κατ ' αἰτησιν της πραγματικης ἀμφισβητειται εἰδεσι , τουτο γαρ ὁμολογειται , ἀλλα το εἰδος της δωρεας : οἱον ποτερον | Θεολογε : και πως μελλει σωθηναι πασα ψυχη , ὁτι οὐδεις ἀναμαρτητος ; Και λεγει αὐτῳ Ἰωαννης : ἀκουσον , |
ἁπαξ , ἀπηλασαν δε με οἱ σοι παιδες ἀπο των οἰκειων οὐ σχολην ἀγειν σε λεγοντες , ἀλλ ' ἑτερα | σαλευθηναι ὑμας ἀπο του νοος μηδε θροεισθαι μητε δια πνευματος μητε δια λογου μητε δι ' ἐπιστολης ὡς δι ' |
ἐνεγκατε ψηφον ἐμφαινουσαν ὑφ ' ὁτου μαλλον ὁ νεως των οἰκειων κοσμειται , ἀπορον εἰναι φησουσι τουτο το τεχνημα : | εἰς Ἱεροσολυμα , ὁτι πολις ἐστιν του μεγαλου βασιλεως : μητε ἐν τῃ κεφαλῃ σου ὀμοσῃς , ὁτι οὐ δυνασαι |
τους ἀρχοντας ἐν τοις ὑπερ αὑτου λογοις ἐσται βελτιων οὐδε δυνατωτερος . συ δ ' ὡς μεν ῥητορα θεραπευεις τον | κατα σαρκα , του ὁρισθεντος υἱου θεου ἐν δυναμει κατα πνευμα ἁγιωσυνης ἐξ ἀναστασεως νεκρων , Ἰησου Χριστου του κυριου |
και σιδηρου , των ἐν τῃ φυσει κραταιοτατων , φανεις δυνατωτερος , ἀποτραγων τοις ὀδουσι την γλωτταν εἰς τον βασανιστην | , ἀπεσταλμενοι ἀπο Καισαρειας προς με . εἰπεν δε το πνευμα μοι συνελθειν αὐτοις μηδεν διακριναντα . ἠλθον δε συν |
ἑψησεως . Σπερματων δε και ῥιζων και βοτανων οὐδεν ἑψησιν ὑπομενει : λεανθεντων οὐν και μενοντων ἐν θυιᾳ καταχυτεον τα | ἀποθανεισθε : ὁπου ἐγω ὑπαγω ὑμεις οὐ δυνασθε ἐλθειν . ἐλεγον οὐν οἱ Ἰουδαιοι , Μητι ἀποκτενει ἑαυτον , ὁτι |
και ἐοικε κυνιδιῳ αἰκαλλοντι , και ψηλαφησεις , ὁ δε ὑπομενει : κἀν τροφην ἐμβαλῃς , ἀσμενως ληψεται Λαγως θαλαττιος | Δαιμονιον ἐχει και μαινεται : τι αὐτου ἀκουετε ; ἀλλοι ἐλεγον , Ταυτα τα ῥηματα οὐκ ἐστιν δαιμονιζομενου : μη |
, φησι , ποιουμεν Ποσειδωνιαταις τοις ἐν τῳ Τυρσηνικῳ κολπῳ κατοικουσιν . οἱς συνεβη τα μεν ἐξ ἀρχης Ἑλλησιν οὐσιν | ἐχων κτηματα πολλα . Και περιβλεψαμενος ὁ Ἰησους λεγει τοις μαθηταις αὐτου , Πως δυσκολως οἱ τα χρηματα ἐχοντες εἰς |
, ἀκρωτηριον της Λυδιας οὑτω καλουμενον . * ναιουσιν : κατοικουσιν οἰκουσιν Κιλβις ὀρος Λυδιας ἠ τοπος ἠ ποταμος , | λαβων ὁ Ἰησους ἀρτον και εὐλογησας ἐκλασεν και δους τοις μαθηταις εἰπεν , Λαβετε φαγετε , τουτο ἐστιν το σωμα |
, τῳ δε μη γεγυμνασθαι περι λογους ἡττηται προς δεινου παλαισαι Καιν τεχνῃ μαλλον ἠ ῥωμῃ περιγενεσθαι δυναμενου ; διο | μαστιζειν ; ἀκουσας δε ὁ ἑκατονταρχης προσελθων τῳ χιλιαρχῳ ἀπηγγειλεν λεγων , Τι μελλεις ποιειν ; ὁ γαρ ἀνθρωπος οὑτος |
τα ἀνωτερω του ἀνθρωπων γενους , Κρονον και Δια αὐτοθι παλαισαι λεγοντες και ὡς Κουρητες δραμοιεν πρωτοιτουτων ἑνεκα ἐκτος ἐστω | μετα του Ναζαρηνου ἠσθα του Ἰησου . ὁ δε ἠρνησατο λεγων , Οὐτε οἰδα οὐτε ἐπισταμαι συ τι λεγεις . |
. δει δε λαβειν το μεγεθος αὐτης το φαινομενον , ἀφελοντας ἀπο μεν του ὁλου μεγεθους της γης το ἡμισφαιριον | τινα ὑμων ἐκηρυξαμεν εἰς ὑμας το εὐαγγελιον του θεου . ὑμεις μαρτυρες και ὁ θεος , ὡς ὁσιως και δικαιως |
διαστημα των ἀριθμων ἐπεχει , και προσθεντας τῳ ἐγκλιματι και ἀφελοντας κατα την δοκουσαν πλανην την εὑρεθεισαν μοιραν κρινειν ὡροσκοπικην | ὁτι κλειετε την βασιλειαν των οὐρανων ἐμπροσθεν των ἀνθρωπων : ὑμεις γαρ οὐκ εἰσερχεσθε , οὐδε τους εἰσερχομενους ἀφιετε εἰσελθειν |
ἀλλην την προσηκουσαν ἰασιν σκληροτητας ἠ μελανοτητας ἐν τοις μερεσιν ὑπολειπομενας ἐχουσι , τουτων ἀπαγειν του αἱματος οὐδεν ἀτοπον : | ἱματια , και ἐπεκαθισεν ἐπανω αὐτων . ὁ δε πλειστος ὀχλος ἐστρωσαν ἑαυτων τα ἱματια ἐν τῃ ὁδῳ , ἀλλοι |
, Στιλβων τρεις , ἐννεα Θουρος , τας δ ' ὑπολειπομενας δισσας Φαινων λαχε μοιρας . κατα δε Πτολεμαιον : | καταβας μετ ' αὐτων ἐστη ἐπι τοπου πεδινου , και ὀχλος πολυς μαθητων αὐτου , και πληθος πολυ του λαου |
την φυσιν ὡς ἐν τοις ζῳοις ὑπαρχοντα , ἐκ της χειρονος δε και ἀτελεστατης των γνωσεων ἐπι την κρειττω και | . Και ὁ τεταρτος ἀγγελος ἐσαλπισεν : και ἐπληγη το τριτον του ἡλιου και το τριτον της σεληνης και το |
το εἰναι και ὁπωσουν , κατα τοιουτον ἐστιν ἐνδεης του χειρονος , το δε τοσουτον οὐκ ἀν εἰη ἀρχη . | και θειον . ἀπο των τριων πληγων τουτων ἀπεκτανθησαν το τριτον των ἀνθρωπων , ἐκ του πυρος και του καπνου |
προ του εἰδικωτερου και μερικωτερου : καθαπερ γαρ ἐν τοις ἀυλοις εἰδεσιν ἀει τα πολυδυναμωτερα και ὁλικωτερα προηγειται των μερικωτερων | αἰωνιον εὐαγγελισαι ἐπι τους καθημενους ἐπι της γης και ἐπι παν ἐθνος και φυλην και γλωσσαν και λαον , λεγων |
και συνεμφαινει τα καθ ' ἑκαστον , και τα μεν ἀυλοις και καθαραις ἐνεργειαις χρηται τα δε συμμεμιγμενην ἐχει την | πονηρους ποιειν , οὐδε δενδρον σαπρον καρπους καλους ποιειν . παν δενδρον μη ποιουν καρπον καλον ἐκκοπτεται και εἰς πυρ |
ἐγγυς ἐστι της ἰθυωριης της κατα το σωμα , και τεινει και ἐσωτερω . Ὁταν οὐν τριβον μεν λαβῃ το | ἐσομαι αὐτῳ εἰς πατερα , και αὐτος ἐσται μοι εἰς υἱον ; ὁταν δε παλιν εἰσαγαγῃ τον πρωτοτοκον εἰς την |
' οὐ μοναις ταις ἐνεργειαις . κἀκεινο δε προς τουτο τεινει : μεσται δε Διος πασαι μεν ἀγυιαι , πασαι | φονευς και μετανοων θερμως , ἰδε τον Μανασσην ὁτι τον υἱον αὐτου εἰδωλων θυσιαν ἐποιησεν και μετα τεσσαρακοντα πρεσβυτερους ἐφονευσε |
τοις τοποις των της δευτερας ἱνα περονωνται σιδηραις ἠ ξυλιναις περοναις : τα δε ἀκρα των κλιμακων σιδηραις λεπισι περιβεβλησθωσαν | εἰς το μη ἐγκοπτεσθαι τας προσευχας ὑμων . Το δε τελος παντες ὁμοφρονες , συμπαθεις , φιλαδελφοι , εὐσπλαγχνοι , |
ἐκτος εἰ μη οὐκ ἐπι των σφυρων λεγει το χρυσοδετοις περοναις ἐπισαμον , ἀλλα δια την τυφλωσιν ἐπισημον αὐτον γεγονεναι | ὁ πρωτος και ὁ ἐσχατος , ἡ ἀρχη και το τελος . Μακαριοι οἱ πλυνοντες τας στολας αὐτων , ἱνα |
ἐξωθεν ἐπιθεωρειν , οἱον χροιαν , ἀναπνοην , ἀποκρισιν , κατακλισιν . τους δ ' ἐπιφαινομενους ἱδρωτας , εἰ μεν | συ και ὁ οἰκος σου . και ἐλαλησαν αὐτῳ τον λογον του κυριου συν πασιν τοις ἐν τῃ οἰκιᾳ αὐτου |
' ἐν ἀνεσει τυγχανοντας . Οὑτως σημειωσαμενος την κατα φυσιν κατακλισιν τρεπεται και ἐπι την σημειωσιν της παρα φυσιν κατακλισεως | ὡς ἡ ἀμμος της θαλασσης , το ὑπολειμμα σωθησεται : λογον γαρ συντελων και συντεμνων ποιησει κυριος ἐπι της γης |
ἡδονης γαρ πασα φιλια , οἱ δε στρυφνοι και οἱ πρεσβυται , ὡς ἐπι το πολυ οὐτε ἀλληλοις οὐτε ἀλλοις | ἐδουλωσα , ἱνα τους πλειονας κερδησω : και ἐγενομην τοις Ἰουδαιοις ὡς Ἰουδαιος , ἱνα Ἰουδαιους κερδησω : τοις ὑπο |
ἐχρησαντο ἀναξιῳ τε ἁμα και ἀνοσιῳ σεμνοι και λογου ἀξιοι πρεσβυται , εὐγενεις τε και κατ ' ἀξιαν ἐπι την | ποιειτε , παντα εἰς δοξαν θεου ποιειτε . ἀπροσκοποι και Ἰουδαιοις γινεσθε και Ἑλλησιν και τῃ ἐκκλησιᾳ του θεου , |
Οὐρανιος ἐν Ἀραβικων τεταρτῳ . Τινες δε δια του ι γραφουσιν , ὡς εἰρησεται μοι ἐν τῳ ι . : | , ἀλλα και δι ' ἡμας οἱς μελλει λογιζεσθαι , τοις πιστευουσιν ἐπι τον ἐγειραντα Ἰησουν τον κυριον ἡμων ἐκ |
παραχρουν ἠ ἑτεροσχημον μηδεν . οὐ γαρ ὡσπερ οἱ ῥητορες γραφουσιν , ἀλλα τα μεν λεχθησομενα ἐστιν και εἰρησεται : | λεγω ὑμιν ὁτι χαιρει ἐπ ' αὐτῳ μαλλον ἠ ἐπι τοις ἐνενηκοντα ἐννεα τοις μη πεπλανημενοις . οὑτως οὐκ ἐστιν |
, ὡς ἐνην γε , ἀποδειξαι πασῃ μηχανῃ δι ' ὁμαλων και ἐγκυκλιων κινησεων ἀποτελουμενας , ταις δε των ε | μετα το παθειν αὐτον ἐν πολλοις τεκμηριοις , δι ' ἡμερων τεσσαρακοντα ὀπτανομενος αὐτοις και λεγων τα περι της βασιλειας |
μεν οὑτως θεωρουσιν δυο ἡμισυ , προς δε τον των ὁμαλων νυχθημερων ἐπιλογισμον δυο ἡμισυ πεντεκαιδεκατον , ἀπο δε του | τουτο πρωτον γινωσκοντες , ὁτι ἐλευσονται ἐπ ' ἐσχατων των ἡμερων ἐν ἐμπαιγμονῃ ἐμπαικται κατα τας ἰδιας ἐπιθυμιας αὐτων πορευομενοι |
, ἐαν μη τερατωδεις ὠσιν , τοτε σκοπειν δεησει την προγενομενην συζυγιαν συνοδικην ἠ πανσεληνιακην και τον οἰκοδεσποτησαντα ταυτης τε | γραφη πληρωθῃ . νυν δε προς σε ἐρχομαι , και ταυτα λαλω ἐν τῳ κοσμῳ ἱνα ἐχωσιν την χαραν την |
ζωογονειται και ἀλλοιουται . χρη οὐν ἐπι πασης καταρχης την προγενομενην συνοδον ἠτε πανσεληνον σκοπησαι ὡς ἐπι γενεσεως , πρωτον | του πνευματος , το δε πνευμα κατα της σαρκος : ταυτα γαρ ἀλληλοις ἀντικειται , ἱνα μη ἁ ἐαν θελητε |
Τι οὐν ; οὐ νομοθετου και ταυτα αὐ φησομεν εἰναι διανεμειν ; Και μαλα . Βουλει δη τα μεν ἁπαντα | οἰκῳ Δαυιδ παιδος αὐτου , καθως ἐλαλησεν δια στοματος των ἁγιων ἀπ ' αἰωνος προφητων αὐτου , σωτηριαν ἐξ ἐχθρων |
οὐτι που χρυσῳ κεκοσμημενας , ἀλλα παντοιων ἀνθων στεφανοις . διανεμειν δε και των ἀνθων αὐτων , και τἀλλα ἐπιμελεισθαι | ὁ και ἐποιησα ἐν Ἱεροσολυμοις , και πολλους τε των ἁγιων ἐγω ἐν φυλακαις κατεκλεισα την παρα των ἀρχιερεων ἐξουσιαν |
και δητα αὐθις , ὠ φιλε Σωκρατες , και τουτο ἐπεισι μοι θαυμαζειν , ὡς λιαν μαντικως ἀπεφηνω του ἐμου | ἐσται ἐπι προσωπου πασης της γης σαλευομενον τι , και ἐσται ἡ γη ἀκινητος . Και παλιν εἰπον : κυριε |
. ὠ Διος παιδες , ἰτε , ἰτε Μουσαι χρυσοπτερυγοι ἐπεισι γαρ μοι και ποιητικον εἰς ὑμας ἀναφθεγξασθαι , εἰτε | ἱνα κατηγορησωσιν αὐτου . ὁ δε εἰπεν αὐτοις , Τις ἐσται ἐξ ὑμων ἀνθρωπος ὁς ἑξει προβατον ἑν , και |
αὐτην ἐποιει μειζω της φυσεως δεικνυειν . ξιφος ἐνταυθα ἐγυμνωσε Λουκιανος , ὠ θεοι . ἡ δε τουτο ἐπῃνεσε μονον | ναον του θεου και δια τριων ἡμερων οἰκοδομησαι . και ἀναστας ὁ ἀρχιερευς εἰπεν αὐτῳ , Οὐδεν ἀποκρινῃ ; τι |
τους φιλους ἠ τηρουντα ταυτην ἀνιασαι τους φιλους . ἠδικει Λουκιανος , αὐτος τουτο φησιν , ὡστ ' οὐδεν δει | , νομιζοντες αὐτον τεθνηκεναι . κυκλωσαντων δε των μαθητων αὐτον ἀναστας εἰσηλθεν εἰς την πολιν . και τῃ ἐπαυριον ἐξηλθεν |
μαγειρῳ μη λυμαινεσθαι , ὡς των ὀψων ἑφθων ὀντων , ὀπτων ὀντων , ψυχρων ὀντων , καθ ' ἑκαστα λεγω | ἁγιον . ἰδων δε ὁ Σιμων ὁτι δια της ἐπιθεσεως των χειρων των ἀποστολων διδοται το πνευμα , προσηνεγκεν αὐτοις |
κακων , ὠ παι , γλιχει ; εἰτ ' ἀρτον ὀπτων τυγχανει τις ὀβελιαν . ὡσπερ κυλικειου τοὐθονιον προπεπταται . | ἐβεβλητο προς τον πυλωνα αὐτου εἱλκωμενος και ἐπιθυμων χορτασθηναι ἀπο των πιπτοντων ἀπο της τραπεζης του πλουσιου : ἀλλα και |
Ἑρμαιον κοινον : και : Ἑρμης κοινος : ἐπι των εὑροντων τι κερδος ἀπροσδοκητον και κοινον ποιησαμενων : ἠ ἀπο | του μεγαλου , ἱνα πετηται εἰς την ἐρημον εἰς τον τοπον αὐτης , ὁπου τρεφεται ἐκει καιρον και καιρους και |
και των τεχνων αἱ ἐπιδοσεις γεγονασι , των μεν πρωτον εὑροντων θαυμαστῃ τινι φυσει χρησαμενων , του δε χρονου και | αὐτον εἰναι . Γενομενης δε ἡμερας ἐξελθων ἐπορευθη εἰς ἐρημον τοπον : και οἱ ὀχλοι ἐπεζητουν αὐτον , και ἠλθον |
και διυλισθεντα τας ἀπο των γλοιωδων σωματων δυναμεις φυλαττει . Οἰνον ὑδατωδη καλουσιν οἱ ἀνθρωποι τον ἐοικοτα κατα χροαν και | . ὡς δε ἐβαπτισθη και ὁ οἰκος αὐτης , παρεκαλεσεν λεγουσα , Εἰ κεκρικατε με πιστην τῳ κυριῳ εἰναι , |
. το δε ἐνεχεις ἀντι του ἐκιρνας . Θασιον : Οἰνον δηλ . ἐνεχεις : Ἐκιρνας . Θ . . | ἐξω ἐν τῃ αὐλῃ : και προσηλθεν αὐτῳ μια παιδισκη λεγουσα , Και συ ἠσθα μετα Ἰησου του Γαλιλαιου . |
τε δι ' ἐμε ἡκειν , οὐτε ἀνελευθερον τι διελεχθην βασιλευσιν ἠ ὑπερ βασιλεων δημοις οὐτ ' ἐπιστολαις ἐλαμπρυναμην ἠ | ' ὑμων διελθειν εἰς Μακεδονιαν , και παλιν ἀπο Μακεδονιας ἐλθειν προς ὑμας και ὑφ ' ὑμων προπεμφθηναι εἰς την |
ὡς [ ! ! ! ! ! ! ! ! βασιλευσιν ] [ ! ! ! ! ! ! ! | οὐ μονον δε τουτο κινδυνευει ἡμιν το μερος εἰς ἀπελεγμον ἐλθειν , ἀλλα και το της μεγαλης θεας Ἀρτεμιδος ἱερον |
. . : Ἐν Συβαρει , πολει της Ἰταλιας , νεος περιβλεπτος το καλλος Αἱμιλιος φιλοκυνηγος ἠν : ἡ δε | ὁ Ἰησους , Καλως εἰπες ὁτι Ἀνδρα οὐκ ἐχω : πεντε γαρ ἀνδρας ἐσχες , και νυν ὁν ἐχεις οὐκ |
ἡ ἀρετη βροτοις . Ὁν οἱ θεοι φιλουσιν , ἀποθνῃσκει νεος . Ὁμοια πορνη δακρυα και ῥητωρ ἐχει . Οἰνῳ | ταις οὐραις αὐτων ἡ ἐξουσια αὐτων ἀδικησαι τους ἀνθρωπους μηνας πεντε . ἐχουσιν ἐπ ' αὐτων βασιλεα τον ἀγγελον της |
ἀνυσιν : τον τε πλουν και ἐφ ' ἡν πραξιν ἐπλεον . ἀστειως δε ταυτην αὐτοις την ἐρωτησιν διδωσι την | , εἰς Ἐφραιμ λεγομενην πολιν , κἀκει διετριβεν μετα των μαθητων . Ἠν δε ἐγγυς το πασχα των Ἰουδαιων , |
γην ὁ Ζευς ἐπι του Δευκαλιωνος και παντες οἱ ἀνθρωποι ἐπλεον ἐν τοις ὑδασι και τα τειχη κατεπιπτον , των | ἑκαστος βραχυ τι λαβῃ . λεγει αὐτῳ εἱς ἐκ των μαθητων αὐτου , Ἀνδρεας ὁ ἀδελφος Σιμωνος Πετρου , Ἐστιν |
Λυκειον και την ἑαυτου νεοτητα και τους συνεφηβους και την ἑταιρειαν , μετ ' αὐτου ζην και κολακευειν αὐτον και | οὐδεν εὑρεν ἐν αὐτῃ εἰ μη φυλλα μονον , και λεγει αὐτῃ , Μηκετι ἐκ σου καρπος γενηται εἰς τον |
ποιησεις γαρ ἀσμενος . οἰσθα δε την προς αὐτους μοι ἑταιρειαν , και ὁτι Διονυσιος ἐξηπατηται , ὡς ἀδικουντων αὐτων | Ἰησους τοις μαθηταις ἐγερθεις ἐκ νεκρων . Ὁτε οὐν ἠριστησαν λεγει τῳ Σιμωνι Πετρῳ ὁ Ἰησους , Σιμων Ἰωαννου , |
ἀλλ ' ὁ την ] πνευμα . ἀλλα την Μυσων λειαν ] παροιμια : ταττεται δε ἐπι των ματην και | δια το ὀνομα μου : ὁ δε ὑπομεινας εἰς τελος οὑτος σωθησεται . ὁταν δε διωκωσιν ὑμας ἐν τῃ πολει |
μακεδονιζοντας . ἰδειν οὐν εἰ γραφικα ἐστιν ἁμαρτηματα . Μυσων λειαν : Δημοσθενης ἐν τῳ ὑπερ Κτησιφωντος . παροιμια τις | οὐρανου . Ὁ δε εἰς τας θυρας ἐξω φθασθη , οὑτος ἀπρακτος τῳ Θεῳ κεκραγε . Το δε ἀγιον της |
παντα κακοχυμα αἰτια . Συναγε ταυτην ἀπο της προ ιγʹ καλανδων Ἰουλιου : βοτανη Καρκινου το συμφυτον . Ταυτης ἡ | [ ἀν ] ἐλθῃ ὁ υἱος του ἀνθρωπου . Οὐκ ἐστιν μαθητης ὑπερ τον διδασκαλον οὐδε δουλος ὑπερ τον κυριον |
πειρα την ἐνεργειαν . Συναγε ταυτην ἀπο της προ ιγʹ καλανδων Ἰουνιων : βοτανη των Διδυμων περιστερεων ὑπτιος . Τουτου | και το πνευμα ἐστιν το μαρτυρουν , ὁτι το πνευμα ἐστιν ἡ ἀληθεια . ὁτι τρεις εἰσιν οἱ μαρτυρουντες , |
δυναται αἰφνιδιως ἐπελθων ἀπροσδοκητοις ἐπιπεσειν τοις ἐχθροις δηλονοτι δι ' αὐτομολου τοις ἐχθροις τουτο μηνυσας . Ὁτι και ἐαν τις | ὁτι ἠλπικαμεν ἐπι θεῳ ζωντι , ὁς ἐστιν σωτηρ παντων ἀνθρωπων , μαλιστα πιστων . Παραγγελλε ταυτα και διδασκε . |
. Ὁτι Φιλιππος Βυζαντιους πολιορκων συμμαχους ἐχοντας πλειστους δι ' αὐτομολου ἐξεφημισεν , ὡς τας τουτων χωρας δι ' ἑτερων | και περιφερομενοι παντι ἀνεμῳ της διδασκαλιας ἐν τῃ κυβειᾳ των ἀνθρωπων ἐν πανουργιᾳ προς την μεθοδειαν της πλανης , ἀληθευοντες |
κυριον σημαινει [ της νεως ἠ της οἰκειας ] , ἀντιπροσωπον δε τον πρῳρεα , και ὁ χηνισκος τον κυβερνητην | του στοματος του θηριου και ἐκ του στοματος του ψευδοπροφητου πνευματα τρια ἀκαθαρτα ὡς βατραχοι : εἰσιν γαρ πνευματα δαιμονιων |
σκελος : το μη στρεψαντα τα νωτα , ἀλλ ' ἀντιπροσωπον των ἀντιπαλων φευγειν και ὑποχωρειν εἰς τοὐπισω . ἀμαχον | Σαρδεσιν ἐκκλησιας γραψον : Ταδε λεγει ὁ ἐχων τα ἑπτα πνευματα του θεου και τους ἑπτα ἀστερας : Οἰδα σου |