, και την προσηκουσαν ἑαυταις ἀποληψονται ταξιν αἱ του ἀναγκαιου ἀντιφασεις , συμπαρατεινομεναι μεν ταις του ἀδυνατου ἀντιφασεσιν , ἐναντιως | ||
τῳ κατηγορουμενῳ ποτε μεν ὡρισμενῳ ποτε δε ἀοριστῳ ἀποτελουνται η ἀντιφασεις , αὑται τριπλασιαζομεναι κατα τους τρεις χρονους , οἱον |
, οὐ μεντοι διελοντες και το ἑτερον μονον μοριον της ἀντιφασεως εἰποντες ἀσφαλως ἀποφανουμεθα ὁτι ἐσται παντως ἠ οὐκ ἐσται | ||
ἠ ψευδη , ἀλλα κατα παντος δειν θατερον μερος της ἀντιφασεως ἀληθες θατερον δε ψευδες εἰναι , ἀντερει και προς |
του παρασχοντος τινα διαμαρτυρησαντα ἐν τῃ διαμαρτυριᾳ περι του μη ἐπιδικον εἰναι την Ἀριστοφωντος θυγατερα . οὑτος δε ὁ ῥητωρ | ||
: ἐαν οὐν προφασιζωνται δια την του Ἐνδιου ποιησιν μη ἐπιδικον εἰναι την γυναικα , και δια ταυτα μη φωσιν |
μοιρων εἰς τας ἐκ του μεταξυ χρονου των δυο τηρησεων συναγομενας ἡμερας . Παλιν οὐν , ἐπει ὁ ἀπο του | ||
τις προς τα δεξια ἐκκλινῃ , σφοδρα φανταζεται τας πετρας συναγομενας , ὁταν δε κατα μεσον , ὁρᾳ διισταμενας και |
περι ἡμων , ἀλλ ' ἀποχρην ᾠετο , ἐαν το κελευομενον ποιειν ἐθελοντας ἐχῃτα δ ' αὐ Λακεδαιμονιοις δοξαντα ταυτ | ||
, και περι την ἀγοραν ὑπομενοντας ἑτοιμους εἰναι δραν το κελευομενον , ἀπῃει πρωτος εἰς την πολιν . οἱ δε |
των βροτων γινωσκε μοι : Ἐπιτυχιας πραγματων προμηνυει , Τοπων μεταβασεις τε προς λοιπους τοπους , Χαραν τε πολλην ἐκ | ||
χρονον της ἀρχης πεπληρωκοτας , κατα διαδοχην δε ἑτερων τας μεταβασεις ποιουμενους οὑς μεν ἐπι το ἐνδοξοτερον και ἐπωφελες , |
ἐξωνουμενα . τῳ γαρ λεγειν τῳ δημῳ κεχαρισμενα ὠνειτο τοις τοιουτοις λογοις την παρ ' αὐτου εὐνοιαν . ΓΘ ἐπιπαστα | ||
Προμηθευ , προσβαλῃς : ὁρᾳς δ ' ὁτι Ζευς τοις τοιουτοις οὐχι μαλθακιζεται . σεμνοστομος γε και φρονηματος πλεως ὁ |
ὑπερφιαλοι κλεινᾳ πολει [ ] καλλιστον , ἱν ' ἀντιθεοι ναιον κλυτον ἱπποβοτον Ἀργος ἡρωες περικλειτοι λιποντες [ . ] | ||
θεοδματους ἀγυιας . Ἠδη γαρ ἐτος δεκατον θεοφιλες λιποντες Ἀργος ναιον ἀδεισιβοαι χαλκασπιδες ἡμιθεοι συν πολυζηλῳ βασιλει . Νεικος γαρ |
ἐν πασῃ τεχνῃ και οὐχ ἡκιστα ἐν ἰητρικῃ πολυν ὀχλον παρασχοντα και πολλην ὀψιν και πολυν λογον ἐπειτα μηδεν ὠφελησαι | ||
. και τον ὑποδεξαμενον ἠ κρυψαντα ἠ την ἐρευναν οὐ παρασχοντα τοις ἰσοις ἐνεχεσθαι . μηνυειν δε ἑκαστα τουτων τον |
τουτων ᾐ , τα ἀλλα οὐκ ἐστιν , οἱον ἐαν ἐνδεχομενον ᾐ , οὐτε ἀναγκαιον ἐστιν οὐτε ὑπαρχον . εἰ | ||
συναγουσιν αἱ τοιαυται προτασεις συμπερασμα . ὁτι μεν γαρ οὐδεν ἐνδεχομενον συναγουσιν αἱ τοιαυται προτασεις συμπερασμα , δηλον ἐξ ὡν |
των ἀντιφατικως μαχομενων . και καλει την μεν ἀντιφατικως μαχομενην ἀντιθεσιν , ὁταν ἡ μεν ἐστι καθολου ἡ δε μερικη | ||
, ἐπιμιμεισθαι δ ' ἐθελειν ἁπαντα : καιτοι καθα περ ἀντιθεσιν τινα ποιουσιν της ἀοριστου δυαδος και του ἑνος , |
, ἀλλα τοὐναντιον ταυτα πραττουσιν ἐξ ὡν ἀναγκη τους ἐπιτηδευοντας διατελειν δουλευοντας τον ἁπαντα χρονον και μηδεπωποτε ἐλευθεριας ἐπιτυγχανειν . | ||
καλλωπιζομεθα . ἀλλα μεγαλην εἰχεν ἁλυσινἀξια γε ἐστιν ἐν ἁλυσει διατελειν πλην οὐχι χρυσῃφασματος ἐχουσα προσωπον . ἡλικοι δε οἱ |
τριων , και του μεν πρωτου , ἐν ᾡ ὁ κοινος ὁρος του μεν κατηγορειται , τῳ δε ὑποκειται , | ||
Ἀνδρομεδας ἑσπεριος δυνει . εʹ . ὡρων ιδ : ὁ κοινος Ἱππου και Ἀνδρομεδας ἐπιτελλει . ὡρων ιε : Ἀρκτουρος |
τοπον δυναι παλιν . ἀνομοιοτης δε περι την ὑλην , ἀποιον και ἀδιαφορον οὐσαν , οὐκ ἐστιν . ἀλλα μετα | ||
ἀλλ ' ὡσπερ περι της ὑλης λεγεται , ὡς ἀρα ἀποιον εἰναι δει παντων , εἰ μελλει δεχεσθαι τους παντων |
Ἐταττον μεν οἱ ἀνδρες μετα τον νοερον ἀριθμον και τον ψυχικον και τον μαθηματικον και τον φυσικον ἀριθμον , οὐ | ||
Σωκρατης ἐπανεισιν ἀπο του ἐν τοις λογοις καλου ἐπι το ψυχικον καλλος , τουτεστι τας ἀρετας τε και ἐπισ - |
και των κτηνων τροπολογων ἐκτεθειται . Το γαρ διχηλευειν και διαστελλειν ὁπλης ὀνυχας σημειον ἐστι του διαστελλειν ἑκαστα των πραξεων | ||
δει καθαπερ τα ἐμπροσθεν , ὡς ἐοικεν , ἡμας διχα διαστελλειν . Δει γαρ οὐν . Και μην το γε |
δακνει . Ἀλλο : ποιη ἡ μικροφυλλος , ᾑ ὀνομα παρθενιον το μικροφυλλον , ἡ τα θυμια τα ἀπο του | ||
. ὁ δ ' Ἀνακρεων τι φησιν ; ὠ παι παρθενιον βλεπων , διζημαι σε , συ δ ' οὐ |
νεα ἀκουνιστα , τουτεστιν ἀπισσωτα , εἰτα πωμασαντες τα ἀγγεια ἀποτιθενται , και οὑτω τηρουμενα παραμενει τον ἐνιαυτον ὁλον νεαρα | ||
ἀπο τηϲ ἐπεμβαλλομενηϲ πυτιαϲ δριμυτητα , την τε ὑγροτητα ἁπαϲαν ἀποτιθενται και μαλιϲτα χρονιϲαντεϲ . ἡνικα και δριμυτεροι γιγνονται και |
ἐφηυρες ὡστε μη θανειν ποτε , εἰ την παρουσαν κατθανειν πεισεις ἀει γυναιχ ' ὑπερ σου : κἀιτ ' ὀνειδιζεις | ||
ὁντινα μη συ δωροδοκησας , οἱα πολλα ποιειτε , ἀδικα πεισεις ὑπερ σου ψηφισασθαι ; Θαρρειτε τουτου γε ἑνεκα : |
διαιρεσεως των ζητηματων ἐπεσκεμμενους , μηδ ' αὐτο τουτο τας λεγομενας στασεις των προβληματων εἰδοτας , ἀμηχανον δηπου των προειρημενων | ||
παλαιον λεγομενον και τον νεον : κατα δε τας Κωτινας λεγομενας χαλκος τε ἁμα γενναται και χρυσος . ἐν ἀριστερᾳ |
ὀντα και ἐπιβουλοτερα και δυσμαχωτερα των θυραιων . ὁ γαρ τοι προεδρος και συνθακος της βασιλειας ὁ νομος , συγκατελθων | ||
δ ' αὐ τοι δολομητα θεων συμφρασσατο βουλας ; αἰει τοι φιλον ἐστιν ἐμευ ἀπο νοσφιν ἐοντα κρυπταδια φρονεοντα δικαζεμεν |
ἐστι ταὐτα , πολλα παραγαγοντες καθ ' ἑκαστα και ἑνι παραβαλοντες ὁτῳουν και τῃ προς ἐκεινο ταὐτοτητι , και ἀλληλοις | ||
εὑρηκαμεν ἡμερας ε , και τα ὑπολειφθεντα λεπτα μζ ὁμοιως παραβαλοντες παρα το ὡριαιον μεσον δρομημα της Σεληνης εὑραμεν ὡραν |
ἀστερας και τον ζῳδιακον κυκλον οὑτως . Ἡλιῳ μεν γαρ οἰκειουται ἡ τε καρδια και το ἀπο της καρδιας ἑως | ||
. και ἐτι ἐκεινο το μελος οὐ δει χειρουργειν ὁπερ οἰκειουται κατα φυσιν τῳ ζῳδιῳ ἐκεινῳ ἐνθα ἐστιν ἡ Σεληνη |
Φιλοσοφος τις , ὠ Ἑρμη , μαλλον δε γοης και τερατειας μεστος : ὡστε ἀποδυσον και τουτον : ὀψει γαρ | ||
δια δεισιδαιμονιας : τουτο δ ' οὐκ ἀνευ μυθοποιιας και τερατειας . κεραυνος γαρ και αἰγις και τριαινα και λαμπαδες |
ὁστις εὐ βιον κεκτημενος τα μεν κατ ' οἰκους ἀμελιαι παρεις ἐαι , μολπαισι δ ' ἡσθεις τουτ ' ἀει | ||
παν ἀναστημα της γης . . . ὁ δε Ἀπιων παρεις το σημαινομενον , προθεις δε το Κολωνη , πολις |
σωματι βιαν προσφεροντα και τραυματα ποιουντα και καθολου τι κακον ἀπεργαζομενον . οἱ ταριχευται δε καλουμενοι πασης μεν τιμης και | ||
μικροιϲ ἀγγειοιϲ φερομενον παραιτητεον χειροναϲ οἰνου βλαβαϲ ἐπι των τοιουτων ἀπεργαζομενον , και μαλιϲτα ἐπι των κατα την κεφαλην και |
πολις Περσων το Κισσινον . στιφος ] το πυκνωμα . παρεχοντες ] ὀντες : ἠ το πολεμου ἀντι του πολεμῳ | ||
πανταπασιν ἀφαιρουσι , τα μεν ἑαυτων ἀγαθα τοις φιλοις οἰκεια παρεχοντες , τα δε των φιλων ἑαυτων νομιζοντες . πως |
τοιαυτα συναγουσι και θρυλουσιν , Ἀριστειδου δε τον μεν ἐξοστρακισμον παρατιθενται , καταδικης δε τοιαυτης οὐδαμου μνημονευουσι . . . | ||
λελεκται . Ἐπει δε και σημεια τινα τοις βιβλιοις αὐτου παρατιθενται , φερε και περι τουτων τι εἰπωμεν . Χι |
δενδρων και ἀβατων , τους δε ἐγχωριους μολιβδον τοις ὀϊστοις προστιθεντας τοξευειν και καταρρηγνυειν τας νεοττειας . Τον δε κοκκυγα | ||
διαιρουντας μεν ἐστιν ἐλαττον ἀει λαβειν παντος ὡρισμενου μεγεθους , προστιθεντας δε οὐ παντος μειζον μεγεθους : οὐ γαρ παντος |
τινα φευγειν . διωκουσι δε γε συντονως παντες ἀνθρωποι το δοξαζομενον αὐτοις ἀγαθον και φευγουσι το ὑποσταθεν κακον . πασα | ||
ἐστι δε ἐπιμαρτυρησις μεν καταληψις δι ' ἐναργειας του το δοξαζομενον τοιουτον εἰναι ὁποιον ποτε ἐδοξαζετο , οἱον Πλατωνος μακροθεν |
ἡ ἀληθεια εἰς ψευδος , ἀλλα του πραγματος κινουμενου και μεταβαλλοντος το ψευδος και ἡ ἀληθεια γινεται : οὐ γαρ | ||
γνωρισματι προσεχειν σε χρη τον νουν και παυειν αὐτικα , μεταβαλλοντος ἠ κατα μεγεθος ἠ κατ ' ἀνωμαλιαν ἡντινουν : |
. τουτο ἐκειναι καταμαθουσαι , αἱ μεν πλεισται των μελισσων καθευδουσιν ἁτε πεπονηκυιαι , ὀλιγαι δε αὐτων ἐλλοχωσιν . εἰτα | ||
: προεξειργασμενων δε τουτων κριον θυσαντες και το δερμα ὑποστρωσαμενοι καθευδουσιν ἀναμενοντες δηλωσιν ὀνειρατος . νησοι δε Ἀθηναιοις οὐ πορρω |
ὁ γαρ τοι Πινδαρος διαλεγομενον παραγων τον Σειληνον τῳ Ὀλυμπῳ τοιουτους αὐτῳ περιεθηκε λογους “ ὠ ταλας ἐφημερε , νηπιε | ||
' ἀπεθανον ἀνδρες ἀγαθοι , και ἀπεκτειναν δε δηλον ὁτι τοιουτους : οὐδεν γαρ οὑτω βραχυ ὁπλον ἑκατεροι εἰχον ᾡ |
πειθομενων δ ' αὐτων , οἱ πρεσβεις προσιοντες τοις οἰκοδομουσι προσεταττον ἀφιστασθαι των ἐργων την ταχιστην . ἀπορουμενων δε των | ||
τουτο ἠ πιειν ἠ φαγειν οὐδεν μαλλον ἠ τῳ Εὐρυπυλῳ προσεταττον , ὡς ἱκανων ὀντων των φαρμακων ἰασασθαι ἀνδρας προ |
δευτερος και τεταρτος , εἰς ἁς νικας και Εὐριπιδης ἐγραψεν ἐπινικιον , θυσας Ὀλυμπιῳ Διι την πανηγυριν πασαν εἱστιασε . | ||
. εἰς γαρ την ἐπιουσαν νεομηνιαν ὑπεσχετο συντετελεσμενον ἐπιδειξασθαι τον ἐπινικιον : Ἀντιτειν ' ἐπιβουλιᾳ . ἠγουν ἐναντιου τῳ φθονῳ |
ἡ δε συνοικουσα αὐτῳ γυνη Ῥωμαια , Λουκρητιου θυγατηρ ἀνδρος ἐπιφανους , ἐξενιζεν αὐτον ὡς συγγενη του ἀνδρος πολλῃ προθυμιᾳ | ||
ἐρωντων ἠθους περιαιρειται τον κοσμον , δια τουτο την του ἐπιφανους κοσμου περιαιρεσιν φρυκτον τινα , φησι Κλεαρχος ἐν πρωτῳ |
συγγενη μελετα προς σεαυτον ἡμερας και νυκτος προς τε τον ὁμοιον σεαυτῳ , και οὐδεποτε οὐθ ' ὑπαρ οὐτ ' | ||
της ἀντιστροφης δακτυλον ἐχει τον βʹ ποδα : το ηʹ ὁμοιον τῳ πρωτῳ : το θʹ ὁμοιον τῳ ζʹ : |
γαρ ἀπειλουντι και τῳ δεσποτῃ θανατον μαντευεται : τοις δε λοιποις ἀπραξιαν σημαινει . σημαινει δε ὁ ἀετος και τον | ||
μεσῳ παρηλασας ἐργοις παλλιστοις και τροπαιοις και νικαις και τοις λοιποις ἀριστευμασιν . Ὁσα μεν οὐν ἠ τους ὑπηκοους εὐεργετων |
μη ἰεναι δια παντος του σωματος οὐ δυνασθαι συνειναι : σημειον δε : και γαρ τοις ἀναμιμνησκομενοις την ἀποριαν εἰναι | ||
μεν οὐν ἐστι χρονος ἀτομος και ἐλαχιστος , ὁς και σημειον καλειται . ἐλαχιστον δε καλω τον ὡς προς ἡμας |
οὐχ οὑτως : οὐ γαρ ἁπλως ἀπουσης της ἑξεως ἐννοιαν παριστησιν ἡ στερησις , ἀλλ ' ἀπουσης του πεφυκοτος αὐτην | ||
ἰσως ἐλλιπες το τοιουτον : οὐδεν γαρ των παρακολουθουντων αὐταις παριστησιν . . . : . . . χαλβανη ἀκνηστις |
μεν ἐστιν ἡ ὑποστασις , το δε γνωστον οἱον το φανον της ὑποστασεως : και γαρ ἀλλο τῳ ἐνυλῳ εἰδει | ||
τοις κατηργμενοις ἠδη της ὑπου - ρανιου πορειας , ἀλλα φανον βιον διαγοντας εὐδαιμονειν μετ ' ἀλληλων πορευομενους , και |
θαυμαζομενην μεν ὑπ ' ἀνθρωπων , ἀρεσκουσαν δε θεοις τοις χρηστοις μεν ἀτυχουσι χειρα τε ὀρεγειν και ὀρθουν και βοηθειν | ||
παραβαλλομενῳ το μειζον . Δει δε συγκρινοντας ἠ καλα παραθειναι χρηστοις ἠ φαυλα φαυλοις ἠ χρηστα πονηροις ἠ μικρα παραθειναι |
των μεν εἰδων εἰδητικον τι συναιρεμα , των δε γενων γενικον , των δε μερων το ὁλον καλουμενον , των | ||
γαρ των πραγματων ποιοτητας ταυτας εἰναι συμβεβηκεν , και ἐστι γενικον ὀνομα ἡ ποιοτης , κοινον των ἑνδεκα στασεων των |
: παρ ' ἐλπιδα την των Λυγκηστων ἀντεστησαν οἱ Λακεδαιμονιοι ἐπιφερομενους μεν : τους βαρβαρους . οἱ λοιποι : των | ||
εἰς την ἐπαυλιν . οἱ δε τους μεν κυνας δρομῳ ἐπιφερομενους ἐδεξαντο και κατεδησαν , ἐμε δε παιοντες οὐ προτερον |
αὐτων βουλομενος γενεσθαι . οἱ μεν βαρβαροι τους πολεμιους ὑπερανω γιγνομενους ἰδοντες ἐφυγον , Ξενοφων δε ἀσφαλως διηγε τους Ἑλληνας | ||
τα χρηματα , οὐκ οἰει δειν οὐδε τους τοκους τους γιγνομενους ἀποδουναι , ἀλλα τους εἰς Ῥοδον προσταττεις ἀπολαβειν , |
τῳ προσωπῳ γαληνης , ἡν εἰ μη θολωσεις , ἀστρον ὑπερτατον ἐν ἁμερᾳ βλεπομενον δοξεις . εἰ δε ἐκ Πινδαρου | ||
καρδια , κακον , ἐκεινο γ δαψει β πηματων ε ὑπερτατον , δ εὐτ ' ἀν Ϛ λαβραζων κα περκνος |
γινομενων δ ' ἐτι των παθων , οὐκ αὐτοις τοις ἀρχομενοις καμνειν μελεσιν , ἀλλα τοις συνεχεσιν αὐτων ἐπιβαλλειν την | ||
, τα δε μικροτερα και χειρονα τοις ἐχθροις και τοις ἀρχομενοις . Οἱ Ἡρωες και αἱ Ἡρωιδες τοις θεοις τον |
: ξενος πατρῳος : ἐν ἠθει και εἰρωνειᾳ εἰπεν ὁ πατρικος μου φιλος κατ ' ἀντιφρασιν : † ξενος πατρῳος | ||
χρη συμβουλευειν . δικαιος δ ' εἰ : και γαρ πατρικος ἡμιν φιλος τυγχανεις ὠν : ἀει γαρ ἐγω και |
, φοβουμενοι , τον νομον ἐτιθεσαν τον ἐξειναι τα ἑαυτου διατιθεσθαι ἁπλως ὁπως ἀν τις ἐθελῃ το παραπαν , ἐγω | ||
πειθωνται , ἀπῃει παλιν . και την μεν λειαν ἀπεπεμψε διατιθεσθαι Ἡρακλειδην εἰς Περινθον , ὁπως ἀν μισθος γενοιτο τοις |
ἐνυπαρχουσα πως ἠ δυναμει ἠ ἐντελεχειᾳ , δυναμει μεν το ὑλικον αἰτιον , ἐντελεχειᾳ δε το ποιητικον . Ἐντευθεν περι | ||
οὐκ ἀποκνητεον . δηλον ὁτι ἡνπερ κτλ . ὁτι το ὑλικον αἰτιον της πολιτικης τα πρακτεα εἰσιν . ὁ δε |
το ἀρθρον . . Οἱον τε ἐστιν τοις προσηγορικοις ὀνομασι προσνεμειν ἀρθρον και ταις συντασσομεναις μετοχαις , ὁ παις ὁ | ||
, τα δε μοχθηρως ἠτοι παρα το προστιθεναι τι και προσνεμειν ταις φαντασιαις ἠ παρα το ἀφαιρειν τι τουτων και |
Τοιουτος ὁ ἐναντιωτατος τῳ ἀκριβει τριταιῳ . Ἐναντιωτατον φησι τον γνησιον και νοθον . ἐπει τῳ τριταιῳ γνησιος ἀμφημερινος ἐστιν | ||
, μαλλον νοθον ἀν εἰη το φαντασμα αὐτης και οὐ γνησιον , ἐκ θατερου οὐκ ἀληθους και μετα του ἑτερου |
προς την ἐρωτησιν , ὁμολογουμεν δε το λοιπον της ἀντιφασεως μοριον εἰναι το ἀληθες . εἰ δε γε ὁλην τις | ||
βραχυ παραπλεκειν δει τι των στυφοντων , ἱνα τονουμενον το μοριον σῳζῃ την οἰκειαν ἐνεργειαν : τουτο δ ' ἐστιν |
, ἀλλα δια μεν του ταρβει δεδιεν , ὁ ἡμεις φοβειται , δια δε του φοβειται φευγει . λεγει οὐν | ||
θελοις . φρουραις κεκασται δεξιαις τε δορυφορων ; ἐγνως : φοβειται γαρ σε κοὐχ εὑδει σαφως . εἰἑν : συ |
ἡμεροτητος , ἁ παντα ἐν σοι , παντα εἰς ἐξετασιν ἀγοντων . ἐγω δε , εἰ μεν οὐκ εὐ ᾐδειν | ||
κατ ' αὐτων πολεμον ἐξοισειν , ὁπερ και συνεβη . ἀγοντων γαρ και φεροντων ἀλληλους των κακουργοτατων ἐξ ἑκατερας πολεως |
τους παραληγοντας τρισυλλαβους ποδας , οὐτε δακτυλον οὐτε τριβραχυν οὐτε ἀναπαιστον , ἀλλα μαλιστα μεν ἰαμβον , ὁτε και εὐπρεπες | ||
, κατα δε τας ἀρτιους τουτους τε και σπονδειον και ἀναπαιστον . Καταληκτικον δε ὁτε ἐστι , τον παραληγοντα μαλιστα |
, τα δε λοιπα κοινα . μετα τοινυν τα ἐπιτηδευματα διαιρησεις τας πραξεις εἰς τεσσαρας ἀρετας . δικαιοσυνην : ἐν | ||
ἑτερῳ ὑπευθυνον ἑαυτον καθισταναι . Τουτον ὁμοιως τοις διπλοις στοχασμοις διαιρησεις . Δει , φησιν , ἐπι των τοιουτων διπλῃ |
ποιησαι παροινουμενους ὑπο τουτων . του δε πραγματος εἰς τουτο παρελθοντος , ὡς δευρο ἀνηλθομεν , ἠν ἡμιν , οἱον | ||
οὐδε γαρ ὁ ἁπαξ ἐγχειρισας τοιουτῳ τινι , οὑτος χρονου παρελθοντος τινος οὐκ ἐτ ' ἐστιν πονηρος : και ὁτι |
οὐχ ὑγροτερα μονον , ἀλλα και ψυχροτερα , και ὁλως ἀναιμον παν ἐναιμου ψυχροτερον , ὡσπερ και οἱ χιτωνες της | ||
: θερμοτητι γαρ ἀπολειπεται τοσουτον ὁσον εἰκος ἀπολειπεσθαι το παντελως ἀναιμον ἐναιμου σωματος . ἡ δε του σπληνος και ἡ |
παρα νομον ἀσεβησαντων , τιμημα δε ὁτι χρη πασχειν ἠ ἀποτινειν , ἐαν ὀφλῃ . Κλοπη μεν χρηματων ἀνελευθερον , | ||
. ὡσαυτως ἐνομοθετησαν μηδε τους τας ἐγχελεις πωλουντας τελος αὐτους ἀποτινειν μηδε τους θηρευοντας . και τους την θαλασσιαν δε |
καταθησειν ] τους θεους “ , ἁμα ἐπιφερει το ” ποιους ὀμει συ θεους ; “ , οὐχ ὡς ἀλλοις | ||
, ἡ δε πολιτικη ἐργον ἐχει ἐπιμελεστατον ποιειν τους πολιτας ποιους τινας , ἠγουν ἀγαθους και πρακτικους των καλων . |
συνηθη : Διονυσιος δε ἐτετρωτο μεν , το δε τραυμα περιστελλειν ἐπειρατο , οἱα δη πεπαιδευμενος ἀνηρ και ἐξαιρετως ἀρετης | ||
χρησθαι : προαποκαμνει γαρ ὁ ἀκροατης και προεκλυεται : ἀλλα περιστελλειν και μη περιουσιαζειν . γινεται δε , φησι , |
ἑπτα ἀπεχει σταδιους : ἐχει δ ' ἡ πολις το Διον κωμην πλησιον Πιμπλειαν , ἐνθα Ὀρφευς διετριβεν . . | ||
, ποιμνας βουστασεις τε προς πατρος , ὡς ἀν το Διον ὀμμα λωφησῃ ποθου . τοιοισδε πασας εὐφρονας ὀνειρασι ξυνειχομην |
αὐτων παραλαμβανομεναι . τας μεν οὐν ἀλλας πτωσεις ἐν προσωποις τριτοις νοεισθαι , μονην δε την κλητικην ἐν δευτερῳ , | ||
ποιων και την ἀλλην , την δε διαφοραν δευτεροις και τριτοις διδους . Το δε ἐν τῳ Φαιδρῳ ψυχη πασα |
οὐτε ὑπαρχον οὐτε ἐνδεχομενον : ὁμοιως γαρ και ἐπι του ὑπαρχοντος συμπερασματος και ἐπι του ἐνδεχομενου αἱ προτασεις ἑξουσιν . | ||
πλουσιου και πενητος ἠ εὐγενους και εὐτελους , ἀλλα καθολικωτερου ὑπαρχοντος ἐπι παντων : κακους δε θνητων : τινες οὑτως |
πολιν ὠνομασαν . το ἐθνικον ὁμοιως Αἰγειρατης και θηλυ - κον Αἰγειρατις . Φιλων δε φησι Κιλικιας πολιν εἰναι Αἰγειραν | ||
μητριον ? [ [ ] ! αιν [ [ ] κον ? [ [ ] κλ ? [ . . |
και ἡγεμων της ὀψεως γιγνομενος , την δε νυκτα ἑτεροις παριεις : ἀργων δ ' ὁμως οὐδ ' οὑτως , | ||
τουτους δε συ καλλιων εἰδεναι ; και πως ἀν σοι παριεις εἰδεναι βελτιον ὀρθως ἀν φρονοιην ; και μην το |
: ἀπο γαρ των εἰρημενων εὑρησει τις και τας ἀλλας ἐνεργειας αὐτης . εἰ δε μη εὐποροιη τουτων , τοις | ||
των παιδων οὐν ἐχοντων πολυ το ἐμφυτον θερμον και τας ἐνεργειας ἰσχυρας το παχος της ὑλης κεχυμενον εἰς τους νεφρους |
συμβαινει καθ ' ὑδατος . τα γε μην πορρωτατω ψευδεις προσβαλλοντα φαντασιας τον νουν εἰωθεν ἀπαταν : ἀψυχα γαρ ἐστιν | ||
ἀνιᾳ παν ὁ τι ἀν ἐμπεσῃ , και τα πνευματα προσβαλλοντα , και τα ἀλλα ὁσα λαμπροτερα ἠ κατ ' |
, βουλομενοι τι ἐξαπατησαι την πολιν . Μεταξυ δε ἡμων διαλεγομενων ἐτυχετην οἱ Συρακοσιοι πρεσβεις παριοντες . εἰπεν οὐν ὁ | ||
οὐ δυνανται . εἰ δε τις αὐτων περι της ἐγκρατειας διαλεγομενων ἀπαντικρυ σταιη ἐχων ἐνθρυπτα και στρεπτους , ἐκβαλλουσι την |
ἀναγκης . Παραβολη παρα τοις μαθηματικοις λεγεται ὁ μερισμος : παραβαλειν γαρ ἀριθμον παρα ἀριθμον ἐστι το μερισαι τον μειζονα | ||
ἀληθες ἐαρος ὀψει και λειμωνι δε εὐανθει καλως ἀν ἐχοι παραβαλειν : πλην παρ ' ὁσον ἐκεινα μεν ἀπανθει και |
θ ' ἱσταμενου τε ] ἀλγεα : θυμοβορειν μαλα τοι τετελεσμενον ἠμαρ . Ἐν δε τεταρτῃ μηνος ἀγεσθ ' εἰς | ||
Πηνελοπεια : “ αἰ γαρ τουτο , ξεινε , ἐπος τετελεσμενον εἰη : τω κε ταχα γνοιης φιλοτητα τε πολλα |
χωρας αἰδεσιμωι πνευματι , ὁ ἐστιν αἰδω ἐπιπνευσας τοις ἡμας δεχομενοις Ἀργειοις . ἀσωδει ] πηλωδει . ἀσωδει ] ψαμμωδει | ||
, τοσῳ δε φανερωτεραν ἐξην αὐτοις την ἀρετην διδουσι και δεχομενοις τα δικαια δεικνυναι . ἀλλ ' οὐτε προς τους |
πυλην ταυτην , ἀνωτερω ἀλλον περιβολον και γυναικας ἐξω του περιβολου ἑστηκυιας κεκοσμημενας ὡσπερ ἑταιραι εἰωθασι ; Και μαλα . | ||
ἀλλοις στρατιωταις παρηγγειλε κλιμακας προσφερειν κατα τα γυμνουμενα μερη του περιβολου , αὐτος δε τους κρατιστους της στρατιας ἀναλαβων ἐπι |
Εἰ μεν γαρ αἰφνιδιασμος τις γενηται ὑπο ἐχθρων κατα νωτου ἐπιφερομενων , παραγγελλει : ! Και , ὡς ἱστανται ἐν | ||
των περι τον Εὐκλειδαν ἀναιρεθεντων και των ἐκειθεν ὡς ἐκρατουν ἐπιφερομενων , ταραττομενους ὁρων τους στρατιωτας και μενειν οὐκετι τολμωντας |
ταυτην αἰτιωμενος . , : Ἁ μεν γαρ ὁ ἱππος ἀναγκαζομενος ποιει , ὡσπερ και Σιμων λεγει , οὐτ ' | ||
' ὡς εὐεργετῃ προσεχειν τον νουν . οὐ γαρ ὡν ἀναγκαζομενος φιλος εἰναι φησι φενακιζων ὑμας , χαριν ἐστι δικαιον |
Εἰ γαρ τις τα χρωματα ῥηθεντα και τας ἐπι τουτοις ἐπιτασεις τε και ὑφεσεις και τα ἐκ της προς ἀλληλας | ||
μεν ἐσχατης ἀν εἰη λευκοτητος . Ἐπει δε τας τε ἐπιτασεις και τας ὑφεσεις ἐπιδεχεται τα γενικα των χρωματων , |
δραστικωτερα . ἀλθαιας της ῥιζης ἀφεψημα , ἡδυοσμον προς τας προσφατους , κενταυριου του μεγαλου ⋖ β διδομεναι τοις μεν | ||
γαρ θαττον και ἀσφαλεστερον : προς συριγγας πασας και τας προσφατους και παλαιας ὑποφορας , κολπους , φυματα , παρωτι |
και το γ ' ἐφ ' αὑτῳ συμπραττων , το συμπλειν και συστρατευειν μονον ἐξαρνουμενος : ὡς ἐπειδηπερ αὐτον ἐχων | ||
το κερτομηθεν την τε ναυν ἀποστρεψαι και δεηθηναι των Διοσκορων συμπλειν αὐτοις . νικησαντων δε αὐθημερον , και της φημης |
ὑπο ΘΒΚ , τουτεστι της ὑπο ΒΘΚ . οὐκ ἀρα συμπεσειται ἡ ΒΓ τῃ ΚΘ . οὐκ ἀρα ὀφθησεται το | ||
δη των γραμμων ἐπιψαυει κατα το Α : ὡστε οὐ συμπεσειται τῃ Β . ὡστε οὐδε ἡ ΓΑΔ . Ἐαν |
ἀγαθη τυχη , μετα τουτους το δυνον , εἰτα το ὑπογειον , ἐπι πασι δε ὁ ἐννατος τοπος ὁ καλουμενος | ||
ἐξετεθη το κλαπεν , και ἐαν μεν ἀρσενικον ᾐ το ὑπογειον ζῳδιον εἰς ἀρσενικον προσωπον κειται , ἐαν δε θηλυκον |
δωρεας μεν τας τε σιτησεις και τας προεδριας και τας ἀτελειας και το ἱερασθαι και ὁσα ἀλλα λαμπρυνει ἀνδρας , | ||
ἐντευθεν λυμαινεσθαι ; ὡστε και ἁ Δημοσθενης λαμπρως ἀγαν ὑπερ ἀτελειας προϊσχεται , των ἀτοπωτατων εἰναι φασκων και της εἰς |
την πολιν εὐνους ἀρχηθεν ἐγενομην , ὡστε και του πολεμου καταλαβοντος ὑμας της ἐμης εὐνοιας ἐχοντες δειγματα παντας παραλιποντες τους | ||
? τον τροπον τουτον : Φιλιππου [ ] δε [ καταλαβοντος ] Ἐλατειαν και Κυτινιον [ ] και πρεσβεις [ |
οὐχ ὁ Περσης , ὁ κακιστος ἀνθρωπων : λελυπηκας με σκεπτομενος περι φυγης ἐν ἐπινικιοις : νικωμεν γαρ , ἀν | ||
ἐκ των Πετοσιριδος εἰληφως , ὁ δε Δωροθεος περι τεκνων σκεπτομενος λεγει . δει τους τριγωνοκρατορας του Διος σκοπειν πως |
και ἀπο της ὑμετερας Ἀσιας των ἐργων λογος βεβαιων τας προσδοκιας . οὐδεν γαρ οὑτω μεγα των ἀγγελλομενων ὀντων ἁπαντων | ||
δε ὡς ἡμας ἰεναι περι σου λογους βεβαιουντας ἡμιν τας προσδοκιας . ἐμοι δε μεγα μεν ἀν ἠν εἰς τιμην |
ὑπηνην ὠνο - μακεναι δαυλον . ἐνταυθα ἐν τῃ Δαυλιδι παραθειναι τῳ Τηρει τον παιδα αἱ γυναικες λεγονται , και | ||
. Και το βραχεως δε τι εἰπειν και τα πολλα παραθειναι δυναμεως ἐστιν ἀληθινης , οἱον καλεσας δε , εἰτα |
τα σχηματα δε αὐτοις τα γραμμικα ἐξωθεν περιγραφε τους ἀριθμους ἐκτιθεμενος , ὡστε μεσους μεν εἰναι τους ἀριθμους , ἐξωθεν | ||
. . , : και ἀσφαλως ὁ Εὐδημος το προβλημα ἐκτιθεμενος : εἰ ἀμερες , φησιν , ἐστι το πρωτως |
ἀποπληρουντας , ἐπειδηπερ ἐσωθημεν , και ἁμα διατριβειν περι μετρου διαλεγομενους οὐ συμβαινον ἐστιν . εἰεν . σε γαρ δη | ||
ἐπει και ἐν Λιταις , ἡνικα προς ἀλληλους ποιει αὐτους διαλεγομενους , λεγει αὐτῳ ὁ Ἀχιλλευς προς τον Ὀδυσσεα Διογενες |
νομον , μαλλον δε ἑν τι προσθειναι , το και ἐπιστελλειν , ὡσπερ τοις γονευσι , και ἐμοι , ὁπως | ||
. Ἀρα και τουτο τοις ἀρχουσι νομος μη τοις φιλοις ἐπιστελλειν , ἐπειδηπερ ἀρχουσιν ; εἰ μεν δη κειται και |
την μεν των ὀντων διαιρεσιν εἰς τεσσαρα τινα κατα το συμπλεκομενον ποιει , ὑστερον δε την των δεκα γενων ἀσυμπλοκως | ||
ὁποιουουν συντεταγμενου τῳ ὑποκειμενῳ τον κατηγορουμενον ἑκαστῳ των τετταρων προσδιορισμων συμπλεκομενον τετταρα προτασεων συμβαινει ποιειν εἰδη , ὡστε δια τουτων |
ἀναγκασῃς , τοις μεν ἀποδωσεις την αὑτων , τους δε ποιησεις βελτιους . Εὐκλαδιου δε κατελθοντος ἐπανεισι μεν Ὠριων , | ||
εὐθυς Ὀλυμπιῳ δεδωκαμεν , ὁν οἰσθα τε και εἰδως εὐ ποιησεις , ὁ τι ἀν ἐχῃς . Και ὡς ἀνδρα |
κυκλῳ περι ταις ῥαβδοις ὡσπερ το πρασιον ἀνθος χρυσοειδες , μηλινον . εἰσι δε φλογοειδεις διπλαι , δασειαι , προσφυεις | ||
σχοινινου το ἀρκουν . θες δε ἐαν χρεια δεῃ ἐλαιον μηλινον και οἰνου καλου στυφοντος ὁσον χρεια δεοιτο εἰς το |
δη οὐ πολλῳ ὑστερον πραχθεντα ἐγω ἐν τοισδε τοις ἀμφι Κλειτον ξυνενεχθεισιν Ἀλεξανδρου ἀνεγραψα , τουτοις μαλλον τι οἰκεια ὑπολαβων | ||
πολιτευομενων βουλεται . κᾀτ ' ἠν μεν ἰδωσι κομητην : Κλειτον λεγει , ὁς ἠν ἐπι κομῃ σκωπτομενος . οἱ |
, ἀκριβως τας παραφυλακας ποιεισθαι δια τας νυκτερινας των ἐχθρων ἐπιθεσεις . Μαλλον δε σπουδαζειν γυμνῳ και ἡπλωμενῳ και ὑψηλοτερῳ | ||
δε ὁδου ἀρξασθαι και πλου , οἰκετας παραφυλασσεσθαι και ἐχθρων ἐπιθεσεις , γαμειν οὐκ αἰσιον οὐδε γυναικι ἐκτιτρωσκειν . ἐν |
την νοησιν ἀπεφηναντο . αὐτικα Ἐμπεδοκλης οὑτω λεγει : προς παρεον μητις ἀεξεται ἀνθρωποισι . παροντα γαρ αὐτῳ ἐνταυθα τα | ||
κατηκε . Ἀλλ ' , εὐ γαρ ἐχει ἐς το παρεον ἡμιν , νυν μεν ἐν τῃ Ἑλλαδι καταμειναντας ἀμεινον |
ἐστι το συνεπιγελαν τοις ἀλλοτριοις κακοις , συγχαιρειν δε το συνηδεσθαι τινος ἀγαθοις . ἐπιδοτικος μεν ἐστιν ὁ δεομενοις ἐπιδιδους | ||
πολιν μη χειρω της ἐνεγκουσης εἰναι , μεταστησον εἰς το συνηδεσθαι τας αἰτιας . Μη λαβειν μεν σε τα γραμματα |
εὐχων εἰεν και περι του πραγματος οὑ τις εὐχεται και πυνθανεται . Μετερχονται οἱ ὁρκοι τους ἐπιορκους ἐπαν ἐπιορκησῃ τις | ||
ὀφρυσι : ὠφρυωμενως . ἀλλα , θεαι , πως : πυνθανεται της Μουσης ὁ ποιητης , που τον πλουν ἐποιησαν |
ἀλλα τρισιν ἀνδρασιν ἀφ ' ἑκατερας , ὡς ἐν τοις προτεροις δεδηλωκα λογοις . οὑτοι δη μονοι κατα νωτου λαβοντες | ||
ἐξω ταυτης της συγγενειας ἐστιν , οὐκ ἰσον , ἀλλα προτεροις τοις ἀρρεσιν των θηλειων την ἀγχιστειαν πεποιηκε . Λεγει |
, οἱον σεμνους ἠ τραχεις ἠ ἀφελεις ἠ περικαλλεις και ἐπιμελεις ἠ ὁσα εἰδη ῥυθμων τε και λογων ἐλεγομεν . | ||
φιλοκερδεις εἰναι μετριως ἐχουσι , πως ἐκδιδασκεις ὡν συ βουλει ἐπιμελεις γιγνεσθαι ; Ἁπλως , ἐφη , πανυ , ὠ |
χρισματος ἡ συνθεσις αὑτη . Δει δ ' εἰδεναι ποιαι ποιοις εὐμικτοι και ποιαι ποιοις συνεργουσιν εἰς το ποιειν μιαν | ||
' ὠλετ ' ; ἠ κατ ' οἰκον , ἠ ποιοις τοποις ; οὑπερ πριν Ἀκταιωνα διελαχον κυνες . τι |
ἐχει , ὡστε ταυτα μεν οὐκ ἀν εἰεν κεφαλαια , προτασεις δε γινονται της διανοιας του νομοθετου : ἀκολουθος οὐν | ||
εἰεν των ἀναγκαιων εἰλημμεναι . Κατα μεν οὐν τας κυριας προτασεις λαμβανομενων των συλλογισμων : κυριας δε λεγω προτασεις τας |