| , ἀλλα τοὐναντιον ταυτα πραττουσιν ἐξ ὡν ἀναγκη τους ἐπιτηδευοντας διατελειν δουλευοντας τον ἁπαντα χρονον και μηδεπωποτε ἐλευθεριας ἐπιτυγχανειν . | ||
| καλλωπιζομεθα . ἀλλα μεγαλην εἰχεν ἁλυσινἀξια γε ἐστιν ἐν ἁλυσει διατελειν πλην οὐχι χρυσῃφασματος ἐχουσα προσωπον . ἡλικοι δε οἱ |
| και των κτηνων τροπολογων ἐκτεθειται . Το γαρ διχηλευειν και διαστελλειν ὁπλης ὀνυχας σημειον ἐστι του διαστελλειν ἑκαστα των πραξεων | ||
| δει καθαπερ τα ἐμπροσθεν , ὡς ἐοικεν , ἡμας διχα διαστελλειν . Δει γαρ οὐν . Και μην το γε |
| συνηθη : Διονυσιος δε ἐτετρωτο μεν , το δε τραυμα περιστελλειν ἐπειρατο , οἱα δη πεπαιδευμενος ἀνηρ και ἐξαιρετως ἀρετης | ||
| χρησθαι : προαποκαμνει γαρ ὁ ἀκροατης και προεκλυεται : ἀλλα περιστελλειν και μη περιουσιαζειν . γινεται δε , φησι , |
| αὑται μεν ὁλοσχερεστεραι ὑπογραφαι : ἑξης δε μετα ταυτα την τελειαν ὑπογραφην ἀποδιδωσι την ἀπο της διαιρεσεως των φωνων ληφθεισαν | ||
| λαμβανειν την οὐσιωσιν και την ὑπαρξιν , κἀν ἡ μεν τελειαν εὐθυς , ὁτιπερ ἀυλος και ἀσωματος , το δε |
| ποιησαι παροινουμενους ὑπο τουτων . του δε πραγματος εἰς τουτο παρελθοντος , ὡς δευρο ἀνηλθομεν , ἠν ἡμιν , οἱον | ||
| οὐδε γαρ ὁ ἁπαξ ἐγχειρισας τοιουτῳ τινι , οὑτος χρονου παρελθοντος τινος οὐκ ἐτ ' ἐστιν πονηρος : και ὁτι |
| ἐποιησατ ' ἀν : τον δε Μενεκλεα ποιησαντα ταὐτα τουτῳ παραφρονειν φησι και γυναικι πιθομενον ποιησασθαι . Πως οὐν οὐ | ||
| λογια ἐστιν ἀκουσαι : τι γαρ ἐλλειπει προς το μη παραφρονειν αὐτον , ὠ Ὠκεανιδες ; ἠ δια τι χαλᾳ |
| οὐχ οὑτως : οὐ γαρ ἁπλως ἀπουσης της ἑξεως ἐννοιαν παριστησιν ἡ στερησις , ἀλλ ' ἀπουσης του πεφυκοτος αὐτην | ||
| ἰσως ἐλλιπες το τοιουτον : οὐδεν γαρ των παρακολουθουντων αὐταις παριστησιν . . . : . . . χαλβανη ἀκνηστις |
| ] . καθωπλισμενη δε πλαττεται και οὑτως ἱστορουσιν αὐτην γεγονεναι παρισταντες ὁτι αὐταρκως προς τας μεγιστας και δυσφορωτατους πραξεις παρασκευαζεται | ||
| Δημητρι πανυ οἰκειως , το πολυγονον και εὐσυλληπτον και τελεσφορον παρισταντες . ἀνατιθεασι δ ' αὐτῃ και τας μηκωνας κατα |
| θ ' ἱσταμενου τε ] ἀλγεα : θυμοβορειν μαλα τοι τετελεσμενον ἠμαρ . Ἐν δε τεταρτῃ μηνος ἀγεσθ ' εἰς | ||
| Πηνελοπεια : “ αἰ γαρ τουτο , ξεινε , ἐπος τετελεσμενον εἰη : τω κε ταχα γνοιης φιλοτητα τε πολλα |
| δεσμῳ : τοις πυκτικοις ἱμασι . Δια το τας σαρκας διακοπτειν και ἀναλισκειν . Βελτιον δε τον δεσμον ἀκουειν , | ||
| ὁταν κενωθῃ το ἐν αὐτῃ αἱμα , ἀποσφιγγοντας τους βροχους διακοπτειν το μεσον και περιττον του ἀγγειου και ἀφαιρειν , |
| του ἀνιμησαντος ἀποχωρειν ταυτα και ἀπ ' ἀλληλων κρινεσθαι . παρελθειν μεν δη ἐς την Κισσιαν και αὐτος ὡμολογηκεν ἐν | ||
| πεπιστευται ὑπο πολλων και ἐν γραφαις ἀξιοχρεοις φερεται , μη παρελθειν . λεγεται δη τισιν , ὡς ἀδηλου πασιν οὐσης |
| κακη θεραπεια . ἡ δε καλη ποια ἐστιν ; δει τειναι και ἀντιτειναι και πλατυν βαλειν ἐπιδεσμον , ἱνα ὁλον | ||
| κνημης και φησιν , ὁτι ἐαν καταγῃ ὀστουν , δει τειναι και ἀντιτειναι εἰτα ἐπιδησαι κατα τον πολλακις ἡμιν εἰρημενον |
| δια μεσων ἑκαστου παροδους κατα τε μηκος και πλατος ἀκριβως κατανοειν δυναμενης δια της προς τα τηρουμενα παραφορας του τε | ||
| , ἀλλα και το ταις αἰσθησεσιν συμφωνον , ἐξεσται παλιν κατανοειν ἀπο του δια πασων περιεχοντος ὀκταχορδου κανονος , ἀκριβουμενων |
| συνναυμαχησασι . 〚 ὑπερφρονησωμεν , ἀλαζονευθωμεν , μεγαλαυχησωμεν . 〛 κυματων ἐν ἀγκαλαις : και ταυτα ὀντες ἐν πολλοις κινδυνοις | ||
| πελαγος ἐκληθη : ἐκβληθεις δ ' ὁ Ἰκαρος ὑπο των κυματων παρα του πατρος ἐταφη . Δασειαν νυκτα : την |
| περι ἡμων , ἀλλ ' ἀποχρην ᾠετο , ἐαν το κελευομενον ποιειν ἐθελοντας ἐχῃτα δ ' αὐ Λακεδαιμονιοις δοξαντα ταυτ | ||
| , και περι την ἀγοραν ὑπομενοντας ἑτοιμους εἰναι δραν το κελευομενον , ἀπῃει πρωτος εἰς την πολιν . οἱ δε |
| ' αὐτους λογισμος , ὁτι του περι της ἐλευθεριας νομου καταλυθεντος οὐδεν ἐσται το κωλυον και τας αὑτων γυναικας και | ||
| . εὐτυχουντος μεν δη ἐκεινου συνευτυχειν και τουτοις συνεβαινε , καταλυθεντος δε συγκατελυθη και τα τουτων και ἐταπεινωθησαν : ὠλιγωρηθη |
| ἠθος το οἰκειον δεικνυσιν , ὡς οὐ φιλονεικος τοις καλως λεγομενοις . αὐτος ἐπειρωμην ] δια του ἐπειρωμην ἐταπεινωσε τον | ||
| και ἐν ποτῳ και τοις ἀφροδισιοις λεγομενοις . το δε λεγομενοις προσεθηκεν , εὐλαβειαν φιλοσοφῳ πρεπουσαν εὐλαβηθεις : οὐ γαρ |
| ἀδελφεοι , οὑς τεκε Ῥεα , Ζευς και ἐγω , τριτατος δ ' Ἀιδης , ἐνεροισιν ἀνασσων και τριχθα δε | ||
| πρωτιστος , Σεσμε δε και ὁ μεσος και Σιετο ὁ τριτατος ἰσομοιρος των ἀλλων . Οἱ γεννηθεντες ἀνθρωποι ἐν δεκανῳ |
| Ε μεγισταις παροδοις ἀποτελουμενη , ἐπειδηπερ περιεχουσι μεν αὐτας αἱ ὑποτεινουσαι γωνιαι τας ὑπεροχας των ΘΔ και ΚΕ και ΛΖ | ||
| ΕΘΗ τριγωνα , ὁμολογοι αἱ ὑπο τας ἰσας γωνιας πλευραι ὑποτεινουσαι . Και ἐστι δοθεισα . , ] ἐπει γαρ |
| δ ' εἰς το ἐντος ἀνθυποχωρησει τωι ἀερωδει την ἀντεπεισοδον παρεχομενου την εἰσπνοην . την δε νυν κατεχουσαν φερομενου του | ||
| τουτων ἑκαστῳ , οἱς ἀν λεγω , τους τε νομους παρεχομενου και τα ψηφισματα , τα τε της βουλης και |
| του πανηγεμονος λαβων της ἐφ ' ἁπασιν ἀρχης το κρατος ἀνανταγωνιστον : μονος ἐλευθερος , ἀφειμενος ἀργαλεωτατης δεσποινης , κενης | ||
| ἀνηγειρε , καταποντωθεις , | ὡς ὑπερβαλλουσαν θεαν και νικην ἀνανταγωνιστον και χαραν ἐλπιδος μειζονα τον καιρον ἐνεγκειν ἐκεινον . |
| αὐτου και ἐν τῳ αὐτῳ χρονῳ ἀμηχανον δοξαζειν τε και ἐπιστασθαι . δοξα μεν οὐν τουτο ἐστιν . Ἀγχινοια δε | ||
| βουλει . Ταυτ ' ἐστιν ἁπερ ἐφη Ἀνακρεων την Καλλικριτην ἐπιστασθαι : ἠ οὐκ οἰσθα το ᾀσμα ; Ἐγωγε . |
| τον τοξευοντα ἐπιθεντα τα βελη μηθεν ἀλλο λειτουργειν πλην του καταγειν το χελωνιον , περιαγοντα ταις σκυ - ταλαις τον | ||
| Ἀντιπατρῳ περι τουτων , ὁπως τας μη βουλομενας των πολεων καταγειν ἀναγκασῃ . Ἀμασις Πολυκρατει ὡδε λεγει . Ἡδυ μεν |
| τροπον ὠφελει . και τυρος ἁπαλος νεαλης μετα σελινου φυλλων καταπλασσομενος , και ἀρτος ἐξ οἰνου , ἠ ῥοδινου φυραθεις | ||
| ἀποτιθενται φαρμακον των στοματικων ποιουν προς τας σηπεδονας . Βρομος καταπλασσομενος ξηραινει και διαφορει μετριως και ἀδηκτως : ἐστι δε |
| καταλυσαι : καταλυσαι κυριως ἐπι των ὀχουμενων ἐπι ἁρματος , καταγεσθαι δε ἐπι νεως ἐπι την ἑστιαν : ἐνθα το | ||
| ἀπῃσαν : οὐ γαρ ἐδοκει λυειν αὐτους νυκτος πορευεσθαι και καταγεσθαι ἐπι το στρατοπεδον . ἐπειδη δε σαφως ἀπιοντας ἠδη |
| περι τας Ἀρκτους χιονιζεσθαι τοπους , περι τροπας δε θερινας μετασταντος του ἡλιου τηκομενης της χιονος και ἀτμιζομενης ἀπο της | ||
| : γινεται γαρ ὁ κιων δεξιος οὐδεν αὐτος μεταβαλλων ἐμου μετασταντος και τα δεκα διπλασια μηδεμιαν λαβοντα προσθηκην των πεντε |
| ὁ γαρ τοι Πινδαρος διαλεγομενον παραγων τον Σειληνον τῳ Ὀλυμπῳ τοιουτους αὐτῳ περιεθηκε λογους “ ὠ ταλας ἐφημερε , νηπιε | ||
| ' ἀπεθανον ἀνδρες ἀγαθοι , και ἀπεκτειναν δε δηλον ὁτι τοιουτους : οὐδεν γαρ οὑτω βραχυ ὁπλον ἑκατεροι εἰχον ᾡ |
| των ἐν τοις οὐροις ὑφισταμενων και προσετι των ἐν τοις παρυφισταμενοις διαφορως τεθεωρημενων , ἐτι τε πομφολυγων , και ἀλλοιων | ||
| ἐπισχεθεντων ἀλογως , ἑνος μεν ἠδη μηνος παρωχηκοτος συνεπιφαινεται τοις παρυφισταμενοις και τινα συνεπινηχομενα ἐρυθρα ψηγματα , προϊουσης δε της |
| ΤΕΡΟΣ ὑπερτρισυλλαβα συγκριτικα ἠ συγκριτικως παραληγομενα προπαροξυνεται : ἰθυντερος ἀβελτερος μελαντερος ὀρεστερος . τουτοις ἠκολουθησε και το κασσιτερος , εἰ | ||
| ὑγροτερος , ξηροτερος λεγομενος , ὡσπερ και εἰ λευκοτερος ἠ μελαντερος , ἠ εὐσαρκοτερος ἠ ἰσχυροτερος , μειζων τε και |
| ἠ το προς Γαιον εὐσεβες καταπλησειν την χωραν ἁπασαν | ἀναθηματων , οἱ δε ἐν ὀψεσι ταις αὑτων την των | ||
| Ἀπολλωνα ἀνεθηκε τον μικρον : και ἁπαντων πρωτον τεθηναι των ἀναθηματων τουτο φασιν οἱ Δελφοι . βαρβαρων δε των προς |
| οἱ μεν δη ἀλλοι κατενεχθεντες παραχρημα ἐτελευτησαν : του δε Ἀριστομενους ἡ ἀσπις ἐφελκομενη τον ἀερα ἐλαφρως αὐτον ἐπι την | ||
| του Β ἀδιοριστως , το ἀει εἰναι κατα του διανοητου Ἀριστομενους , ἀληθες ὀν , το δε Β κατα του |
| τυφλον : ἑνδεκατῳ δε ἐτεϊ ἀπικεσθαι οἱ μαντηιον ἐκ Βουτους πολιος ὡς ἐξηκει τε οἱ ὁ χρονος της ζημιης και | ||
| ] ταν ὀνασιν . ταυτα δε παντα ἐσσειται , αἰκα πολιος εὐνομουμενας τυχῃ ὁ ἀνθρωπος . και ταυτα μεν ἐγω |
| . ἀκρωϲ δε ὠφελει τουϲ ἐπιληπτικουϲ καϲτοριον μετα τινα καθαρϲιν παραλαμβανομενον ἐπι ἡμεραϲ ε ἠ πλειοναϲ ⋖ α μετα μελικρατου | ||
| . προς οἱς και ἀντωνυμια ἐστιν το ἀντ ' ὀνοματος παραλαμβανομενον και ὀνομα μιμουμενον , και σαφες ὁτι ἐπακολουθημα ἐστιν |
| ἐξ αὑτου πειθει και ἐπισπαται ἡμας προς συγκαταθεσιν , ὡστε παρελκειν την ἐκ ῥητορικης ἐπ ' αὐτου συνισταμενην πειθω . | ||
| τοιουτον λογον ἡμερα ἐστι , φως ἀρα ἐστιν , και παρελκειν το εἰ ἡμερα ἐστι , φως ἐστιν συνημμενον . |
| τοις τι δεομενοις ἀποδοσθαι , τοις δε ἀντι αὐ ἀργυριου διαλλαττειν ὁσοι τι δεονται πριασθαι . Αὑτη ἀρα , ἠν | ||
| Ἡσιοδος της αὐτης ἐχεσθαι γνωμης Ὁμηρῳ και τοις ῥημασι μονοις διαλλαττειν ἐν τοισδε τοις ἐπεσι Κεινος μεν παναριστος ὁς αὑτῳ |
| λογικαι , αἱ δε πρακτικαι , αἱ δε ἐξ ἀμφοιν τουτοιν μικται , και τουτων αὐ ἑτερα ἐστιν εἰδη , | ||
| Εἰπες γαρ οὐν . Και μετα ταυτα γε παντων ἱκανωτατα τουτοιν οὐδετερον ἱκανον ἐφανη . Ἀληθεστατα . Οὐκουν πανταπασιν ἐν |
| οὑτως ὁ Σωγενους οἰκος ἐξ ἀμφοτερων των χειρων , και ἀριστερας και δεξιας , ἐχων τα σα τεμενη , μεσος | ||
| εἰχον δ ' ὑπερ δεξιων χωριον οἱον χαλεπωτατον και ἐξ ἀριστερας ἀλλον ποταμον , εἰς ὁν ἐνεβαλλεν ὁ ὁριζων , |
| διαιρεσεως των ζητηματων ἐπεσκεμμενους , μηδ ' αὐτο τουτο τας λεγομενας στασεις των προβληματων εἰδοτας , ἀμηχανον δηπου των προειρημενων | ||
| παλαιον λεγομενον και τον νεον : κατα δε τας Κωτινας λεγομενας χαλκος τε ἁμα γενναται και χρυσος . ἐν ἀριστερᾳ |
| ληψεται τι πραγμ ' ὁ τουτον ποησει τον σοφιστην ὡν πανουργειν ἠρξατ ' ἐξαιφνης † τι κακον λαβειν † . | ||
| δυσχερασματα . ῥηματα δε δυσκολαινειν , δυσμεναινειν , κακουργειν , πανουργειν : τα γαρ ἀπο των ἀλλων δυσφθεγκτα . τα |
| Ἀετου ἁπτεται της αὐτης ἁψιδος , ὁ δε προηγουμενος ἐντος ἀπολαμβανεται , ὁμοιως δε και ὁ προηγουμενος λαμπρος των ἐν | ||
| λʹ ὀντος το εʹ ἑῳον δυνει . Ὁσα των ἀστρων ἀπολαμβανεται ὑπο του ζῳδιακου κατα τας δυσεις ἐπι τα προς |
| ὁ Ἀβαυχας καταλιπων τα παιδια κλαυθμυριζομενα και την γυναικα ἐκκρεμαννυμενην ἀποσεισαμενος και σωζειν αὑτην παρακελευσαμενος , ἀραμενος τον ἑταιρον κατηλθεν | ||
| περα του μετριως ἐχοντος . ἑωθεν τε ὑπο κωδωνι ἐξαναστας ἀποσεισαμενος του ὑπνου το ἡδιστον συμπεριθεις ἀνω και κατω ἐτι |
| διισχυριζεται τον ἀνδρα τονδε ἐκ τωνδε πανταχη και παντως ἀπαθη καταστησειν ἠ καθαπαξ ἠ ποσον τι χρονου ; οὐκουν ἠ | ||
| μεν οὐν ἐκεινος ἐζη , διαδοχον της οὐσιας ἠλπιζεν αὐτον καταστησειν της ἑαυτου : ἐπειδη δε ἐτελευτησε νοσησας του ἐξελθοντος |
| τοπον δυναι παλιν . ἀνομοιοτης δε περι την ὑλην , ἀποιον και ἀδιαφορον οὐσαν , οὐκ ἐστιν . ἀλλα μετα | ||
| ἀλλ ' ὡσπερ περι της ὑλης λεγεται , ὡς ἀρα ἀποιον εἰναι δει παντων , εἰ μελλει δεχεσθαι τους παντων |
| μεγεθων και ἀποστηματων ἀποδεδεικται Ἀναξιμανδρου πρωτου τον περι μεγεθων και ἀποστηματων λογον εὑρηκοτος , ὡς Εὐδημος [ . . ] | ||
| πορων , ὡς δια κοσκινου , ἐκκενουσα το ὑγρον των ἀποστηματων , τα δε μηπω μεταβληθεντα διαφορει : ἐχει δε |
| ὁ μεν Εὐαγορας ἀπογνους την καθοδον και περι των ἐγκληματων ἀπολογησαμενος ἀλλης ἡγεμονιας ἠξιωθη κατα την Ἀσιαν μειζονος . κακως | ||
| φιλανθρωπως ἐκκλησιαν συνηγαγε , και πολλα των καθ ' ἑαυτον ἀπολογησαμενος εἰς τοσαυτην εὐνοιαν τους ὀχλους ἠγαγεν , ὡστε ὁμολογειν |
| την πολιν εὐνους ἀρχηθεν ἐγενομην , ὡστε και του πολεμου καταλαβοντος ὑμας της ἐμης εὐνοιας ἐχοντες δειγματα παντας παραλιποντες τους | ||
| ? τον τροπον τουτον : Φιλιππου [ ] δε [ καταλαβοντος ] Ἐλατειαν και Κυτινιον [ ] και πρεσβεις [ |
| Φιλοσοφος τις , ὠ Ἑρμη , μαλλον δε γοης και τερατειας μεστος : ὡστε ἀποδυσον και τουτον : ὀψει γαρ | ||
| δια δεισιδαιμονιας : τουτο δ ' οὐκ ἀνευ μυθοποιιας και τερατειας . κεραυνος γαρ και αἰγις και τριαινα και λαμπαδες |
| νυκτος πρεσβειαν προς Ἀντιγονον , ἐπαγγελλομενοι τον Ἀλκεταν ἠ ζωντα παραδωσειν ἠ τετελευτηκοτα . ἠξιουν δ ' αὐτον ἐφ ' | ||
| ὁρκους ἀποκτειναντα κατεστρατηγησεν . ὁ μεν τυραννος [ ὡμολογησε Τιμολεοντι παραδωσειν ἑαυτον ἐφ ' ᾡ τε ] κριθηναι παρα Συρακουσιοις |
| αὐτων οὐσων προτασεων ἐγχωρει εὐπορησαι ὁρων το ἐξ ἀναγκης παντι συναγοντων , ὡστε και ταυτῃ παντα ἀναιρεισθαι τα συμπερασματα . | ||
| δε ἠρεμα καθαιροντας τε και ῥυπτοντας ἁλμυρους , των δε συναγοντων τους πορους και συγκρινοντων τους μεν τραχυτερους στρυφνους εἰναι |
| ὑπεξαιρεισθαι αὑτῳ , γυναικι , παιδιῳ , το δε τεταρτον ἀπολειπειν ἀποινα της γυναικος . ὡς δε ἐς κοιτον τοτε | ||
| μη πασαν καταληψιν ἀναιρειν ἀλλα την ἐπιστημονικην και ἀδιαπτωτον , ἀπολειπειν δε την δοξαστην : τουτο γαρ ἐμφαινει το ” |
| φυομενα ταυτα και τον καρπον τον ἐκ γης ἑνεκα του παραμενειν ἡμας γιγνεσθαι , καθαπερ δεσμωταις τροφην διδομενην ἀηδη τε | ||
| τα δε συνεκτικα , δια το ποιειν το παθος και παραμενειν , τουτεστιν , ὡν μεν παροντων τα ἀποτελεσματα παρεστιν |
| την νοησιν ἀπεφηναντο . αὐτικα Ἐμπεδοκλης οὑτω λεγει : προς παρεον μητις ἀεξεται ἀνθρωποισι . παροντα γαρ αὐτῳ ἐνταυθα τα | ||
| κατηκε . Ἀλλ ' , εὐ γαρ ἐχει ἐς το παρεον ἡμιν , νυν μεν ἐν τῃ Ἑλλαδι καταμειναντας ἀμεινον |
| ἐν πασῃ τεχνῃ και οὐχ ἡκιστα ἐν ἰητρικῃ πολυν ὀχλον παρασχοντα και πολλην ὀψιν και πολυν λογον ἐπειτα μηδεν ὠφελησαι | ||
| . και τον ὑποδεξαμενον ἠ κρυψαντα ἠ την ἐρευναν οὐ παρασχοντα τοις ἰσοις ἐνεχεσθαι . μηνυειν δε ἑκαστα τουτων τον |
| μοιρων εἰς τας ἐκ του μεταξυ χρονου των δυο τηρησεων συναγομενας ἡμερας . Παλιν οὐν , ἐπει ὁ ἀπο του | ||
| τις προς τα δεξια ἐκκλινῃ , σφοδρα φανταζεται τας πετρας συναγομενας , ὁταν δε κατα μεσον , ὁρᾳ διισταμενας και |
| θεους , οὑς ὠμοσατε , αἰδεισθαι , και μη πολεμου καταρχειν ἀδικως ἐς φιλους μηδ ' ἐγκλημα ποιεισθαι γειτνιασιν και | ||
| Ἐρετριακοι : περι οὑ λεξομεν ὑστερον δια το και αὐτον καταρχειν αἱρεσεως . Εὐκλειδης ἀπο Μεγαρων των προς Ἰσθμῳ , |
| θεος ἡμας ἐρρυσατο ἀπο συμπλοκης , ἀπο μαχης , ἀπο τραυματων , ἀπο αἱματων : λογου δε ὡς ἱνα εἰπω | ||
| στεφανου [ νικην ] , ἀπειρηκοτες δε ὁ μεν ὑπο τραυματων , ὁ δε ὑπο διψης , και γαρ ἀκμαζουσα |
| μαλλον ἀρχη , το εἰδικωτατον του γενους μαλλον ἀρχη . παραλογιζεται δε ὁ λογος κατα την ἐλαττονα προτασιν : οὐ | ||
| γαρ τουτου οὐκ ἐσται ὁ συλλογισμος . . Ζηνων δε παραλογιζεται : εἰ γαρ ἀει , φησιν , ἠρεμει παν |
| δικτατωρ ἀποδεικνυται των ὑπατων ὁ νεωτερος Αὐλος Ποστομιος ὑπο του συναρχοντος Οὐεργινιου : ἱππαρχην δ ' αὐτος ἑαυτῳ προσειλετο κατα | ||
| συνεκαλει την βουλην και τους δημαρχους πολλα ἐπαινεσας και του συναρχοντος δεηθεις μη ἀντιπραττειν τῃ σωτηριᾳ της πολεως ἐκαλει τους |
| , ἐπαν δε πλημμυρις ἐπελθῃ , τα προς την ἀγραν παρασκευαζονται . Τους μεντοι γε τελευτωντας αὐτων οὐδεμιας ἀξιουσι προνοιας | ||
| παρ ' ὁσον οἱ διαμαρτοντες κατα τον προτερον πλουν ἀσφαλως παρασκευαζονται τον δευτερον . ἐμνησθη ταυτης ἐν Φαιδωνι : τον |
| σωματι βιαν προσφεροντα και τραυματα ποιουντα και καθολου τι κακον ἀπεργαζομενον . οἱ ταριχευται δε καλουμενοι πασης μεν τιμης και | ||
| μικροιϲ ἀγγειοιϲ φερομενον παραιτητεον χειροναϲ οἰνου βλαβαϲ ἐπι των τοιουτων ἀπεργαζομενον , και μαλιϲτα ἐπι των κατα την κεφαλην και |
| τουδε του πολεμου οὐκ ἐδεδοντο , την ταχιστην οἱ ἐκπεμπεσθαι παρακελευομενος : συνταξεως δε ἑνεκα μελλοντος φορου παρ ' αὐτον | ||
| τα ἀλλα , φησι , τα αὐτα δει προστιθεναι , παρακελευομενος ἡμιν τον τε ὑποκειμενον ὁρον και τον κατηγορουμενον τον |
| : τι ὀξυνθῃ , τουτο θηλυκον προσηγορικον εὑρεθη τῳ Ο παραληγον : κλαδος ἀδος καδος . το μεντοι ὁδος και | ||
| οὐν το ο εἰς το ω , ἠναγκαζοντο και το παραληγον φωνηεν εἰς ε μεταβαλλειν , και οὐκετι λοιπον εὑρισκετο |
| και ἐκεινα λεγεται . αἱ ἱπποι εἰς ἁρματηλασιαν ἐπιτηδειοτεραι εἰναι πιστευονται . πυνθανομαι δε τους ἀνδρας τους πωλευτικους λεγειν ὁτι | ||
| . ὁσοι δε την ὑποστασιν μετριαν ἐκληρωσαντο , βασιλεως πραγματα πιστευονται και διοικουσιν και ἀνωμαλως και ἐπιφθονως διευθυνουσιν : τινες |
| δαιμονος τινος ἐπηρειαν διαφυγειν , πολυ δε χαλεπωτερον ἀπολογιαν εὑρειν παραλογου και δαιμονιου πταισματος , ἁπερ ἀμφοτερα νυν ἐμοι συμβεβηκεν | ||
| φανηναι των στρατηγων και την ἀποριαν ἐκφυγειν , ὑπεραυξηθεισαν ἐκ παραλογου δια τα ἐν τῳ Ἰονιῳ γενομενα . ᾑρουντο τε |
| τουδε μη πολις πυθηται κενανδρον , οὑτω μοι δοκει τουτο συνταττειν : μη πυθηται και ἀκουσῃ ἡ πολις , το | ||
| νομους τινας λαβοι , καθ ' οὑς προσηκει την ζωην συνταττειν και προς τουτους το της συνειδησεως ταμιειον ὡς προς |
| ναρθηκες : ἀναγκαιον δε και ἀνισους αὐτους εἰναι ἀλληλοισιν , παραλλασσειν δε παρ ' ἀλληλους , ᾑ ἀν ξυμφερῃ , | ||
| προς τους συμποτας ὁμιλιαν γλυκεια ἐστιν , ὡστε τα κηρια παραλλασσειν και παραπορευεσθαι τῃ γλυκυτητι των φρενων : ἀντι του |
| το δε φθινον φθινοπωρον νοσερον . ἀλλα και της ἡμερας θαλλειν μεν την ἑω , φθινειν δε την ἑσπεραν , | ||
| ἡ ἀδικια : παρα ἐν τῃ ἀττῃ ἠγουν τῃ βλαβῃ θαλλειν : ὡς παροινια , ἡ περι τον οἰνον ἀταξια |
| ἐστιν . Πως λεγεις ; Ὡσπερ ἀν εἰ ἐτυγχανεν ὠν ὑποδηματων δημιουργος , ἀπεκρινατο ἀν δηπου σοι ὁτι σκυτοτομος : | ||
| δε μοι ἐν γωνιᾳ τινι μισθου ἀκουμενος τα σαθρα των ὑποδηματων . πολλους δε και ἀλλους ἠν ἰδειν ἐν ταις |
| ὁ ποιων εἰργαζετο ἱκανην ἐξ ἑαυτης τον ποιητην ἰδειν , λογισαμενος δε μεγαλα ὀνησειν το δημιουργημα , εἰ λαβοι του | ||
| αὑτο ἀνευ παντων αὐτων μαθοι , τουτον τον δεσμον αὐ λογισαμενος ὡς ὀντα ἑνα και παντα ταυτα ἑν πως ποιουντα |
| ἐπειτα στησας την γυναικα ὀρθην διεστηκοτων των σκελων , ὡστε ἀπορρειν το συνηθροισμενον ἐν τῃ μητρᾳ ὑγρον , παλιν σχηματισας | ||
| ὁταν πεφοβημενος τουτο ποιησῃ , ἐπικαειν οὑτως ὡστε τας τριχας ἀπορρειν των κυνων : ἀν δ ' ἀνευ φοβου τουτο |
| ἠγουν μωρος και παλαιος . φοιταν ] φοιτητης ἐρχεσθαι , παραγινεσθαι , ἀπερχεσθαι , βαδιζειν εἰς το διδασκαλειον . μειρακιων | ||
| , ἡμετερου δε ἀμεμπτου φιλου , σοι μεν εὐκλεως ἐοικε παραγινεσθαι , τῃ θυγατρι δ ' ὑμων εἰκοστον ἠδη ἐτος |
| νομον , μαλλον δε ἑν τι προσθειναι , το και ἐπιστελλειν , ὡσπερ τοις γονευσι , και ἐμοι , ὁπως | ||
| . Ἀρα και τουτο τοις ἀρχουσι νομος μη τοις φιλοις ἐπιστελλειν , ἐπειδηπερ ἀρχουσιν ; εἰ μεν δη κειται και |
| Εἰ μεν γαρ αἰφνιδιασμος τις γενηται ὑπο ἐχθρων κατα νωτου ἐπιφερομενων , παραγγελλει : ! Και , ὡς ἱστανται ἐν | ||
| των περι τον Εὐκλειδαν ἀναιρεθεντων και των ἐκειθεν ὡς ἐκρατουν ἐπιφερομενων , ταραττομενους ὁρων τους στρατιωτας και μενειν οὐκετι τολμωντας |
| της Παλαιστινης ἀρχοντα πεποιηκως πεμψας ἐκεισε Κληματιον , και οἱς Ἀρισταινετος ἐκοσμηθη , ταυτα εἰς ἡμας γεγενησθαι . προσθες δη | ||
| Ἡρακλεα γραφουσιν . Οὑτως , ἐφη , γιγνεσθω , ὁ Ἀρισταινετος , εἰ σοι ἡδιον . και το ἀπο τουτου |
| ἑαλωκεναι , οἱ δε τετρωμενον τουτον ἰδειν και κατα γης ἐρριμμενον , οἱ δε δεσμιον ἀπαγομενον εἰς το των ἐναντιων | ||
| ὁ ἐραστης ἐξεμεσῃ της νυμφης τον φοβον , ἡ δε ἐρριμμενον ἰδῃ τον θανατον χαμαι , τοτε καταβαινει της πετρας |
| οὐν ὁτι παντος γενους αἰσθητου μια ἐστιν αἰσθησις , και ἐπιστητου μια ἐστιν ἐπιστημη . οἱον ἐστιν αἰσθητα τα χρωματα | ||
| ἡ ἐπιστημη οὐν των προς τι : ἡ γαρ ἐπιστημη ἐπιστητου ἐπιστημη . ποιοτης δε ἐστι καθ ' ἡν ποιοι |
| ἠ νιτρον ἠ ἀφρονιτρον λαβοντα δει συμπασσειν το βρεφος , φυλασσομενον τους ὀφθαλμους και το στομα : το γαρ παρεμπεσον | ||
| παχυτερον : ποιεειν δε ὡς λειοτατον τε και στρογγυλωτατον , φυλασσομενον ὁκως σχινδαλμος μηδεις ἐσται : προστιθεναι δε πρωτον το |
| πολις Περσων το Κισσινον . στιφος ] το πυκνωμα . παρεχοντες ] ὀντες : ἠ το πολεμου ἀντι του πολεμῳ | ||
| πανταπασιν ἀφαιρουσι , τα μεν ἑαυτων ἀγαθα τοις φιλοις οἰκεια παρεχοντες , τα δε των φιλων ἑαυτων νομιζοντες . πως |
| ἐξωνουμενα . τῳ γαρ λεγειν τῳ δημῳ κεχαρισμενα ὠνειτο τοις τοιουτοις λογοις την παρ ' αὐτου εὐνοιαν . ΓΘ ἐπιπαστα | ||
| Προμηθευ , προσβαλῃς : ὁρᾳς δ ' ὁτι Ζευς τοις τοιουτοις οὐχι μαλθακιζεται . σεμνοστομος γε και φρονηματος πλεως ὁ |
| ὁμοιον ἐληλυθυιας , αἱς ὑστερον αὐτοι προσφερομενοι κινουσιν ἐκεινας , καταλαμβανουσιν , καταλαμβανοντες δε οὐκ ἀλλην ἐπεμβαλλοντες ἀνεταραξαν κινησιν , | ||
| ἀριστωντων δε ἐν τῃ αὐλῃ , ὡς ἐπεισπηδωσιν οὑτοι και καταλαμβανουσιν αὐτας και ἡρπαζον τα σκευη , αἱ μεν ἀλλαι |
| ψυχην ἀπο και μακραν των ἀδικων παμπαν και παντελως , μειναντες ἐς τρις και ἐκ τριτου ἑκατερωθι , ἠγουν ἐν | ||
| δε οἱ ἐκ της μεθης τοιουτον τι παθοντες και ἀφωνοι μειναντες ἀποθνησκουσιν : ἠν γαρ ῥηξωσι φωνην αὐθημερον ἠ τῃ |
| γαρ ἐκ της ἐναργειας αὐτης των πραγματων ἡ των ἀρχων παραστασις γινεται , πως οὐκ ἀν εἰεν αἱ ἀρχαι μαλλον | ||
| ὁτι ὀβολος ἠν το ἑκτον της δραχμης . ἡ δε παραστασις δραχμη ἠν , ἡν ὁ διωκων παρα διαιτητῃ προσεισεφερεν |
| . ἀλλα μην ὑπερ ὡν γε τοις εὑρημενοις τας τιμας καταλειπειν φησει , οἱ μεν ἁπλα πανυ και δικαι ' | ||
| ἀπεργαζεται . παισιν δε αἰδω χρη πολλην , οὐ χρυσον καταλειπειν . οἰομεθα δε ἐπιπληττοντες τοις νεοις ἀναισχυντουσιν τουτο καταλειψειν |
| την ΑΒ , του δε λοξου της σεληνης την ΓΔ παραλληλους προς αἰσθησιν γινομενας μεχρι γε των κατα τους ἐκλειπτικους | ||
| ὁ δε δια των πολων της σφαιρας διχα τεμνει τους παραλληλους κυκλους , καθ ' ὡν φερεται τα ἀστρα , |
| ὀξυμελιτος ἀλευρον ὀροβων ἠ αἰρων ἠ το των κυαμων . προσαγειν δε σφοδροτερον βουλομενος ἁλων ἐπεμβαλλειν ἠ τροχισκον τον Ἀνδρωνος | ||
| εἰναι τα λεγομενα , ἱνα μη ἡμεις αὐτα κακοτεχνουντες δοκωμεν προσαγειν , ἀλλ ' αὐτη ἡ φυσις των πραγματων ἐφελκεσθαι |
| ὁρᾳς . τι δε ὁρᾳς : ἐν συμφοραισι τον Ἀγαμεμνονος γονον . δηλον δε ὁτι οὐ τον Ὀρεστην μονον λεγει | ||
| δρυογονοισιν κοραν ἀεισατ ' Ἀρτεμιν ἀγροτεραν . Ἑπομαι κλῃζουσα σεμναν γονον ὀλβιζουσα Λατους , Ἀρτεμιν ἀπειρολεχη . Λατω τε κρουματα |
| προς τους καταμεμφομενους αὐτον ἐπι τῃ πολυειδειᾳ ὡν γραφει ποιηματων ἀπαντων φησιν ὁτι Ἰωνα μιμειται τον τραγικον : ἀλλ ' | ||
| , ὁτι οὐ τοιαυτην ἐξεστιν αἰτειν : μη εὐθυς δε ἀπαντων ταις λυσεσιν ἐπι τας διαιρεσεις ἐρχου : ἀλλ ' |
| ἐπιστολην την μακραν ἐκεινην , ἐκελευσας γαρ και οὐκ ἠν ἀπειθειν τοσαυτῃ δυναμει . ἡ μεν οὐν ἀναγνωσις ἐκινει γελωτα | ||
| την Καλλιου ἐνδ . ἀπολ . . ἀπιστειν ἀντι του ἀπειθειν Ἀ . κατα Λαισποδιου . . Γαληψος : Ἀ |
| δευτερος και τεταρτος , εἰς ἁς νικας και Εὐριπιδης ἐγραψεν ἐπινικιον , θυσας Ὀλυμπιῳ Διι την πανηγυριν πασαν εἱστιασε . | ||
| . εἰς γαρ την ἐπιουσαν νεομηνιαν ὑπεσχετο συντετελεσμενον ἐπιδειξασθαι τον ἐπινικιον : Ἀντιτειν ' ἐπιβουλιᾳ . ἠγουν ἐναντιου τῳ φθονῳ |
| των ἀπολωλοτων συμφορας νομιζειν ἀλλ ' οἰκειας , οὐδ ' ἀναμειναι , ἑως ἀν ἐπ ' αὐτους ἡμας αἱ δυναμεις | ||
| ἐπιτετραφαται μεγας οὐρανος ὀπτανιαων ἠμεν ἐπισπευσαι δειπνου χρονον ἠδ ' ἀναμειναι . ἐνθ ' ἀλλοι μεν παντες λαχανοις ἐπι χειρας |
| οὐσης αὐτης μετα των ἀγαθοποιων και Ἑρμου , κακοποιων δε ἀποντων . ἐν δε τοις κτηνωδεσι καλον κτηνη καθισταν , | ||
| οὐκ ἐπιποθησεις , ἀλλα βιωσῃ ἀρκουμενος τοις παρουσι , των ἀποντων οὐκ ἐπιθυμων , τοις συμβεβηκοσιν οὐ δυσα - ρεστων |
| ἐστι το συνεπιγελαν τοις ἀλλοτριοις κακοις , συγχαιρειν δε το συνηδεσθαι τινος ἀγαθοις . ἐπιδοτικος μεν ἐστιν ὁ δεομενοις ἐπιδιδους | ||
| πολιν μη χειρω της ἐνεγκουσης εἰναι , μεταστησον εἰς το συνηδεσθαι τας αἰτιας . Μη λαβειν μεν σε τα γραμματα |
| συμπερασματος ἀποτελεσματος . ταυτα γαρ ἐστιν ἁ ἐν τοις Ἀναλυτικοις διοριζεται . οὑτως εἰποντα τον Ἀριστοτελην ἐδει ἀποδουναι τον μερισμον | ||
| ἐστιν ἐκλαβειν . ἠ γαρ πως ὁ ὀρθος λεγεται και διοριζεται , ἠ αὐτον τον ὀρθον λογον λεγει . το |
| “ ἐξεθηκα ” , μαρτυρει Εὐριπιδης λεγων : διδωσι βουκολοισιν ἐκθειναι βρεφος . λεγει οὐν Ἀριστοφανης , ὡς ἐπειδη παρανομως | ||
| ὁτι ὁ Φοινοδαμας γʹ ἐχων θυγατερας ἀναγκαζομενος ὑπο του Λαομεδοντος ἐκθειναι αὐτας τῳ κητει ἐκκλησιαν συναγαγων ἐδημηγορησε δεον εἰναι Λαομεδοντα |
| του ἀροτου , τουτεστιν ὁταν ὁ ἡλιος τον Σκορπιον ἠδη περατοι : τοτε γαρ ἑῳος ὁ Ταυρος δυεται . ταυτα | ||
| το εἰδος το ἀορι - στον της ὑλης ὁριζει και περατοι . δευτερα οὐν ἀπορια ὑπηρχε ζητουσα εἰ ἐστι καθολου |
| κυαμοι και μηλα και ἰσχαδες . ἀλλα πλακουντα αἰνω Ἀθηνησιν γεγενημενον : εἰ δε μη ἀν που αὐτον ἐχῃς ἑτερωθι | ||
| ἁπαντας , ἐλεξε τοιαδε . Ἀνδρες συμμαχοι , ἀνθρωπινον το γεγενημενον : το γαρ ἁμαρτανειν ἀνθρωπους ὀντας οὐδεν οἰομαι θαυμαστον |
| τοις ὑπ ' αὐτου διαπλαττομενοις , ὡστε και ζητεισθαι τους χρησομενους . ἐχρην οὐν ἁ πεισει λεγων ταυτα και γραφειν | ||
| δε κοπων [ ἠ ] χαριν ἠ πονων χρονιων ὑδρελαιῳ χρησομενους ἐν τῳ δευτερῳ του βαλανειου οἰκῳ ἐμβιβαστεον ἐπι πλειονα |
| ἀποδωσει , ἠ εἰ ἑξει , ὁμωνυμος ἐσται φωνη το ἀποδιδομενον . ὡς εἰναι ἐνθα μεν γενος το μειζον , | ||
| το πραγμα ἐστι και οὐχ ἑτερον τι , οὑ τον ἀποδιδομενον ὁρισμον εἰναι λεγουσι . το δε δυνατον εἰναι ἠ |
| φωνηεσσι τοις μακροις συνταττειν , ὡς τας συλλαβας οὐσας ὀγκωδεις ἐκτελειν τους ῥυθμους εὐηχους . Δει δε προς τουτοις και | ||
| βιου την εὐδαιμονιαν . θεμισσαμενους : δικαιως διακριναντας τους τροπους ἐκτελειν την λοιπην εὐδαιμονιαν . εἰδοτι τοι ἐρεω : γινωσκοντι |
| οἱ οὐν ἐγγυτατα νεμοντες ἠ και ἀρουντες ἑκαστοι τα ἐργα ἀπολειποντες ἠθροιζοντο ἐπι του ποιμενος την ἐν τῳ ὑπνῳ ᾠδην | ||
| ἑτερα περιεπεμπον συν τε ὀργῃ και φιλονικιᾳ , σπουδης οὐδεν ἀπολειποντες ὀξυτατης . ὁ δε Καισαρ ἐπι μεν τον ἑαυτου |
| κοπτομενων των πικρων ἀμυγδαλων καθαρων ἐπιρραινομενου και βραχεοϲ ὑδατοϲ και διακρινομενων , ὡϲ εἰρηται . τινεϲ δε κοπεντων των ἀμυγδαλων | ||
| καθ ' ἡν ὁδε ὁ κοσμος ἐδημιουργειτο : τοτε γαρ διακρινομενων των στοιχειων και την ἐναρμονιον ταξιν λαμβανοντων προς τε |