| οὐν ὁτι παντος γενους αἰσθητου μια ἐστιν αἰσθησις , και ἐπιστητου μια ἐστιν ἐπιστημη . οἱον ἐστιν αἰσθητα τα χρωματα | ||
| ἡ ἐπιστημη οὐν των προς τι : ἡ γαρ ἐπιστημη ἐπιστητου ἐπιστημη . ποιοτης δε ἐστι καθ ' ἡν ποιοι |
| δ ' εἰς το ἐντος ἀνθυποχωρησει τωι ἀερωδει την ἀντεπεισοδον παρεχομενου την εἰσπνοην . την δε νυν κατεχουσαν φερομενου του | ||
| τουτων ἑκαστῳ , οἱς ἀν λεγω , τους τε νομους παρεχομενου και τα ψηφισματα , τα τε της βουλης και |
| κοσμον ἀγενητον τοις γενητον ἀπο - φαινομενοις ἠ οἱ χωρις ἐπιστατου και ἡγεμονος ἀλογου και ἀπαυτοματιζουσης ἐξαψαντες φορας τοις ὑπολαμβανουσι | ||
| ἐδαφος τα λατομουμενα θραυματα : και τουτο ἀδιαλειπτως ἐνεργουσι προς ἐπιστατου βαρυτητα και πληγας . οἱ δε ἀνηβοι παιδες εἰσδυομενοι |
| ὁ γαρ τοι Πινδαρος διαλεγομενον παραγων τον Σειληνον τῳ Ὀλυμπῳ τοιουτους αὐτῳ περιεθηκε λογους “ ὠ ταλας ἐφημερε , νηπιε | ||
| ' ἀπεθανον ἀνδρες ἀγαθοι , και ἀπεκτειναν δε δηλον ὁτι τοιουτους : οὐδεν γαρ οὑτω βραχυ ὁπλον ἑκατεροι εἰχον ᾡ |
| τῃ ταξει των προβληματων ἀκολουθει , πειραθωμεν ἠδη γυμναζοντι τους ἀντικειμενους λογους συνοδευειν αὐτῳ , και τοις μεν εἰς το | ||
| . Και πρωτος ἐφη δυο λογους εἰναι περι παντος πραγματος ἀντικειμενους ἀλληλοις : οἱς και συνηρωτα , πρωτος τουτο πραξας |
| οὐσης αὐτης μετα των ἀγαθοποιων και Ἑρμου , κακοποιων δε ἀποντων . ἐν δε τοις κτηνωδεσι καλον κτηνη καθισταν , | ||
| οὐκ ἐπιποθησεις , ἀλλα βιωσῃ ἀρκουμενος τοις παρουσι , των ἀποντων οὐκ ἐπιθυμων , τοις συμβεβηκοσιν οὐ δυσα - ρεστων |
| ἑτερα εἰσφεροντων εἰς ἐρανον , αὐτου μη ἐχοντος τι εἰσενεγκειν ὑποσχομενου δε την της γοργονος κομισαι κεφαλην , πολυδεκτης ἐρων | ||
| διαρρηδην περι τουτων ἐπιστειλαντος το κατ ' ἀρχας εὐθυς και ὑποσχομενου τουτους βελτιστους και ἀριστους κρινειν , οἱτινες ἀν της |
| και Τρωας ἐλθειν εἰς Ἰταλιαν . ταυτα δε οὐ των ἐπιτυχοντων τις οὐδε νεων συγγραφευς ἱστορηκεν , ἀλλ ' Ἀντιοχος | ||
| : οὐ γαρ ἠν το κτημα πολλων οὐδε ἑνος των ἐπιτυχοντων , ἀλλα πλουσιου τινος και βασιλεως , τοις δε |
| περι ἡμων , ἀλλ ' ἀποχρην ᾠετο , ἐαν το κελευομενον ποιειν ἐθελοντας ἐχῃτα δ ' αὐ Λακεδαιμονιοις δοξαντα ταυτ | ||
| , και περι την ἀγοραν ὑπομενοντας ἑτοιμους εἰναι δραν το κελευομενον , ἀπῃει πρωτος εἰς την πολιν . οἱ δε |
| τουδε του πολεμου οὐκ ἐδεδοντο , την ταχιστην οἱ ἐκπεμπεσθαι παρακελευομενος : συνταξεως δε ἑνεκα μελλοντος φορου παρ ' αὐτον | ||
| τα ἀλλα , φησι , τα αὐτα δει προστιθεναι , παρακελευομενος ἡμιν τον τε ὑποκειμενον ὁρον και τον κατηγορουμενον τον |
| και των κτηνων τροπολογων ἐκτεθειται . Το γαρ διχηλευειν και διαστελλειν ὁπλης ὀνυχας σημειον ἐστι του διαστελλειν ἑκαστα των πραξεων | ||
| δει καθαπερ τα ἐμπροσθεν , ὡς ἐοικεν , ἡμας διχα διαστελλειν . Δει γαρ οὐν . Και μην το γε |
| μοι συμβουλευεις ψευσασθαι την πολιτειαν ; τι δε λεγων θανατου καταφρονειν , δια τεχνης φευγειν αὐτον καταγγελλεις ; ἐγω μεν | ||
| . Οὑτω δε διακειται τοτε , ὡς και του νοειν καταφρονειν , ὁ τον ἀλλον χρονον ἠσπαζετο , ὁτι το |
| ΤΕΡΟΣ ὑπερτρισυλλαβα συγκριτικα ἠ συγκριτικως παραληγομενα προπαροξυνεται : ἰθυντερος ἀβελτερος μελαντερος ὀρεστερος . τουτοις ἠκολουθησε και το κασσιτερος , εἰ | ||
| ὑγροτερος , ξηροτερος λεγομενος , ὡσπερ και εἰ λευκοτερος ἠ μελαντερος , ἠ εὐσαρκοτερος ἠ ἰσχυροτερος , μειζων τε και |
| ] . καθωπλισμενη δε πλαττεται και οὑτως ἱστορουσιν αὐτην γεγονεναι παρισταντες ὁτι αὐταρκως προς τας μεγιστας και δυσφορωτατους πραξεις παρασκευαζεται | ||
| Δημητρι πανυ οἰκειως , το πολυγονον και εὐσυλληπτον και τελεσφορον παρισταντες . ἀνατιθεασι δ ' αὐτῃ και τας μηκωνας κατα |
| αὐτου και ἐν τῳ αὐτῳ χρονῳ ἀμηχανον δοξαζειν τε και ἐπιστασθαι . δοξα μεν οὐν τουτο ἐστιν . Ἀγχινοια δε | ||
| βουλει . Ταυτ ' ἐστιν ἁπερ ἐφη Ἀνακρεων την Καλλικριτην ἐπιστασθαι : ἠ οὐκ οἰσθα το ᾀσμα ; Ἐγωγε . |
| , οἱον σεμνους ἠ τραχεις ἠ ἀφελεις ἠ περικαλλεις και ἐπιμελεις ἠ ὁσα εἰδη ῥυθμων τε και λογων ἐλεγομεν . | ||
| φιλοκερδεις εἰναι μετριως ἐχουσι , πως ἐκδιδασκεις ὡν συ βουλει ἐπιμελεις γιγνεσθαι ; Ἁπλως , ἐφη , πανυ , ὠ |
| παρα σου και χαιροντα ἀπελθειν . Οὐ μαλα ἡμων ἐοικατε ἀπειναι , το γαρ οὑτω τεχνικως ἐπιστελλειν οὐ παντως ἐστιν | ||
| ἐφη , οἰδα : σπευσει γαρ ἑως ἐτι προσω δοκεις ἀπειναι . Ἐγω δ ' , ἐφη ὁ Κυρος , |
| την πολιν εὐνους ἀρχηθεν ἐγενομην , ὡστε και του πολεμου καταλαβοντος ὑμας της ἐμης εὐνοιας ἐχοντες δειγματα παντας παραλιποντες τους | ||
| ? τον τροπον τουτον : Φιλιππου [ ] δε [ καταλαβοντος ] Ἐλατειαν και Κυτινιον [ ] και πρεσβεις [ |
| , ἐπην οἰκεια φανῃ κατα δωμαθ ' ἑαυτου γεινομενοις θνητοισιν ἐπισκοπον εἰς βιου ὡρην , εὐκτεανους δεικνυσι και ὀλβου πλειονος | ||
| ἀγρην ὁ φαεσφορος εὑρετο Καστωρ : και τους μεν κατεπεφνεν ἐπισκοπον ἰθυς ἀκοντι βαλλομενος , τους δ ' αὐτε θοοις |
| μεγεθων και ἀποστηματων ἀποδεδεικται Ἀναξιμανδρου πρωτου τον περι μεγεθων και ἀποστηματων λογον εὑρηκοτος , ὡς Εὐδημος [ . . ] | ||
| πορων , ὡς δια κοσκινου , ἐκκενουσα το ὑγρον των ἀποστηματων , τα δε μηπω μεταβληθεντα διαφορει : ἐχει δε |
| οὐ γαρ περι του και μειζον αὐτο εἰναι φιλονεικει ὁ κατηγορος , ἀλλ ' ἡττον , οἱον ἐπι μεν τοις | ||
| Φινευς παραιτησαμενος Κλεοπατραν : γεγονει δε του Φινεως και πρεσβυτις κατηγορος παρα τῳ Ἡρακλει . διοπερ Ἡρακλης ἀναιτιους εὑρων τους |
| σωματι βιαν προσφεροντα και τραυματα ποιουντα και καθολου τι κακον ἀπεργαζομενον . οἱ ταριχευται δε καλουμενοι πασης μεν τιμης και | ||
| μικροιϲ ἀγγειοιϲ φερομενον παραιτητεον χειροναϲ οἰνου βλαβαϲ ἐπι των τοιουτων ἀπεργαζομενον , και μαλιϲτα ἐπι των κατα την κεφαλην και |
| και οὐχ ὁμοιον ἐστιν ἠ ἐμε διαβαλλεσθαι ὑφ ' ὑμων ἀπολλυμενων ἠ ὑμας πονηροτατους ὀντας ὑπ ' ἐμου ἀμυνομενου ἀπολλυσθαι | ||
| γαρ ἐκκλησιαν δια τουτο ἐποιησας , ὁρων το πληθος των ἀπολλυμενων ὑπο της νοσου , τῳ τε Καλχαντι παρῃνεις εἰπειν |
| ἠγουν μωρος και παλαιος . φοιταν ] φοιτητης ἐρχεσθαι , παραγινεσθαι , ἀπερχεσθαι , βαδιζειν εἰς το διδασκαλειον . μειρακιων | ||
| , ἡμετερου δε ἀμεμπτου φιλου , σοι μεν εὐκλεως ἐοικε παραγινεσθαι , τῃ θυγατρι δ ' ὑμων εἰκοστον ἠδη ἐτος |
| της ἐπιφανειας του κατοπτρου , πιλουμενας δ ' ὑπο του ἐκκρινομενου ἐκ του κατοπτρου πυρωδους και τον προκειμενον ἀερα , | ||
| ἀνεμου . οὐρω , το ἀπο του οὐρου , του ἐκκρινομενου ὑγρου . προσουρησαντα οὐν , το βραχυν τινα χρονον |
| ἐναντιως ἐχειν . Ἀστειοις δ ' ἐτι και την ἀρχην ἀπονεμουσιν ἠ ἐπιστασιαν και τα ταυτης εἰδη , βασιλειαν , | ||
| δε ἀντιμεσουρανημα τῳ ἀναπεισαντι . τινες δε και παλιν οὑτως ἀπονεμουσιν : την μεν Σεληνην και τον ὡροσκοπον τῳ φευγοντι |
| ποιειν ἠν ἀρα οὐκ εὐ ἐχοντος παντη , ἀλλα ταυτῃ ποιουντος και κινουμενου , καθ ' ὁ τι και χειρον | ||
| . και ὁ Χαιρεκρατης εἰπεν : Ἐαν οὐν ἐμου ταυτα ποιουντος ἐκεινος μηδεν βελτιων γιγνηται ; Τι γαρ ἀλλο , |
| ἀλλα φαμεν : ὁτι ἑνεκα του εἰς οἰκτον κινησαι τοις θεωμενοις ? ταυτα ὁ ποιητης ἐτεχνα σατο ἠ ὁτι οἱ | ||
| , ὁμοιως τουτοις οὐκ ἀν ἐβαλεν αὐτον ἀτρεμα συν τοις θεωμενοις ἑστωτα . Ἐστι δε οὐδε το ἁμαρτημα του παιδος |
| ναρθηκες : ἀναγκαιον δε και ἀνισους αὐτους εἰναι ἀλληλοισιν , παραλλασσειν δε παρ ' ἀλληλους , ᾑ ἀν ξυμφερῃ , | ||
| προς τους συμποτας ὁμιλιαν γλυκεια ἐστιν , ὡστε τα κηρια παραλλασσειν και παραπορευεσθαι τῃ γλυκυτητι των φρενων : ἀντι του |
| Δηιονεως ἐξ Ἀθηνων φυγαδος παραληφθεντος , κατασχοντα δε την νησον παραδουναι τῳ Κεφαλῳ , και ταυτην μεν ἐπωνυμον ἐκεινου γενεσθαι | ||
| ἐχει , χωρις ἑξηρους μιας και σκαφων πεντε καταφρακτων , παραδουναι τῳ Φλαμινινῳ και ἀργυριου ταλαντα Ῥωμαιοις ἐσενεγκειν πεντακοσια μεν |
| ἀλλα τρισιν ἀνδρασιν ἀφ ' ἑκατερας , ὡς ἐν τοις προτεροις δεδηλωκα λογοις . οὑτοι δη μονοι κατα νωτου λαβοντες | ||
| ἐξω ταυτης της συγγενειας ἐστιν , οὐκ ἰσον , ἀλλα προτεροις τοις ἀρρεσιν των θηλειων την ἀγχιστειαν πεποιηκε . Λεγει |
| μη διωκοντες ἀφισταιντο μακραν μηδε ὡς ἐν δρομῳ περιφεροιντο και χρονιον εἰη το ἐργον . αὐτος δ ' ἁπαντας ἐπεπλει | ||
| ὑπολαβων δ ' , ὡσπερ ἠν , το Ῥωμαιοις ἐπιχειρησαι χρονιον τε Καρχηδονιοις ἐσεσθαι και μεγαλην αὑτῳ δοξαν , εἰ |
| ταυτην αἰτιωμενος . , : Ἁ μεν γαρ ὁ ἱππος ἀναγκαζομενος ποιει , ὡσπερ και Σιμων λεγει , οὐτ ' | ||
| ' ὡς εὐεργετῃ προσεχειν τον νουν . οὐ γαρ ὡν ἀναγκαζομενος φιλος εἰναι φησι φενακιζων ὑμας , χαριν ἐστι δικαιον |
| πολις Περσων το Κισσινον . στιφος ] το πυκνωμα . παρεχοντες ] ὀντες : ἠ το πολεμου ἀντι του πολεμῳ | ||
| πανταπασιν ἀφαιρουσι , τα μεν ἑαυτων ἀγαθα τοις φιλοις οἰκεια παρεχοντες , τα δε των φιλων ἑαυτων νομιζοντες . πως |
| κακον δε και ἐπι ἰκτερῳ μωρωσις : τουτους ἀφωνους , αἰσθανομενους δε , ξυμβαινει γινεσθαι : ταχα δε και κοιλιη | ||
| ' οὐν οἰδε , και αὑτον ὑμιν ἐπιβουλευοντα και ὑμας αἰσθανομενους : εὐ φρονειν δ ' ὑμας ὑπολαμβανων , δικαιως |
| κοπτομενων των πικρων ἀμυγδαλων καθαρων ἐπιρραινομενου και βραχεοϲ ὑδατοϲ και διακρινομενων , ὡϲ εἰρηται . τινεϲ δε κοπεντων των ἀμυγδαλων | ||
| καθ ' ἡν ὁδε ὁ κοσμος ἐδημιουργειτο : τοτε γαρ διακρινομενων των στοιχειων και την ἐναρμονιον ταξιν λαμβανοντων προς τε |
| λογοι πολλοι τε και παρα πολλων τῳ καλῳ Προκλῳ και ποιουμενοι και δεικνυμενοι και ῥωμην ἐχοντες ὁσην εἰκος παιδας ἀκμαζοντων | ||
| ἐπι τον δημον ἀγαγοντες των Ἀνδριων ἐπεδειξαντο πασι , μαρτυρας ποιουμενοι της εἰς την νησον ἀφιξεως του φυγαδος . και |
| τελευταιον κρατησαντα των βασιλειων την μεν Κλεοπατραν ἐκ της φυλακης προαγαγειν , τοις δε Φινειδαις ἀποκαταστησαι την πατρωιαν ἀρχην . | ||
| Ἀθηναιους [ ] της ἡσυχιας και της εἰρηνης και [ προαγαγειν ] ἐπι το πολεμειν και πολυπραγμονειν [ ] [ |
| οὐχ ὑγροτερα μονον , ἀλλα και ψυχροτερα , και ὁλως ἀναιμον παν ἐναιμου ψυχροτερον , ὡσπερ και οἱ χιτωνες της | ||
| : θερμοτητι γαρ ἀπολειπεται τοσουτον ὁσον εἰκος ἀπολειπεσθαι το παντελως ἀναιμον ἐναιμου σωματος . ἡ δε του σπληνος και ἡ |
| ὀφεων . ὁ θηριον ἐλθων ὁ Ἡρακλης μετα Ὑλλου του θεραποντος αὐτου ἀπεκτεινε . μυθευεται δε και τουτο , ὁτι | ||
| περαν του ποταμου καταφυγων ἐς ἀλσος τι μεθ ' ἑνος θεραποντος ὑπεσχε τῳ θεραποντι την σφαγην καταλαμβανομενος : Φλακκου δ |
| ἠ το προς Γαιον εὐσεβες καταπλησειν την χωραν ἁπασαν | ἀναθηματων , οἱ δε ἐν ὀψεσι ταις αὑτων την των | ||
| Ἀπολλωνα ἀνεθηκε τον μικρον : και ἁπαντων πρωτον τεθηναι των ἀναθηματων τουτο φασιν οἱ Δελφοι . βαρβαρων δε των προς |
| καθολικωτερον φαναι : και εὐθειας οἱασδηποτε ῥηματων τε των ὑπαρξιν σημαινοντων ἠ ὀνομαστικην ἠ οὐσιωδη , ὁ τον ἀνθρωπον ὑβρισας | ||
| Το δευτερον τμημα περιεχον λογους ιγ αʹ Περι ἀριθμου των σημαινοντων το ἐτος βʹ Και των σημαντικων της ψυχης γʹ |
| κυκλος ὀρθος γιγνεται προς τον ὁριζοντα . Τοις ὑπο τον ἰσημερινον οἰκουσι τα του ζῳδιακου ἡμικυκλια παντα πασιν ἐν ἰσῳ | ||
| μιας μοιρας ἐγγιστα , ὁσῳ σχεδον κατα το προς τον ἰσημερινον πλατος διαφερουσιν αἱ μετα τα δυο μερη του Ταυρου |
| Ϛʹ , ἑνωσον ἐντος πατελλιου παχεως ὑαλινου , ἀνατριβων και λειων καλως μετα τριβιδιου ὑαλινου , ἀρδευων τῳ λευκῳ ζωμῳ | ||
| ὑδατι και νιτρῳ προαποσμηξας θειον ἀπυρον μετ ' οὐρου ἀνθρωπειου λειων χρω Λιθαργυρου . . . . . δραχ . |
| προς την ὑπο την διπλην της ΘΗ . ἀλλα των ἐπιζητουμενων περιφερειων ἡ μεν ΒΗ και ἡ ΘΗ αὐτοθεν ἐστιν | ||
| ἠν κατα τον αὐτον χρονον ἐφ ' ἑτερου τινος των ἐπιζητουμενων , ὁταν διαφερωσιν οἱ δι ' αὐτων μεσημβρινοι , |
| ποιησιν ἐξαρτησας μεθης . τῃ γαρ μαλακιᾳ και τῃ τρυφῃ ἐπιδους ἑαυτον ἐν τοις ποιημασι διαβεβληται , οὐκ εἰδοτων των | ||
| πολυ δε μαλιστα ὡν νυν συ ἀπολαυεις . διο και ἐπιδους σεαυτον εἰς τα τοιαυτα αἰωρῃ [ γαρ ] και |
| ἐμμεναι ἀνδρων . Ποτερον οἱ παλαιοι την ἐνεργειαν της προγνωσεως ἐπισταμενοι δια το μεγαλαυχες και ἀνθρωπινῃ φυσει δυσεφικτον φθονῳ ἐνεχθεντες | ||
| την καταστασιν : ἐπανεμειναν γαρ οἱ Ἀθηναιοι διατριβοντες , εὐ ἐπισταμενοι ὁτι ἐμελλον Λακεδαιμονιοι πευσεσθαι ἡκοντα παρα του βαρβαρου ἀγγελον |
| νυκτωρ εἰς ἱερον παρελθειν ἱεροσυλιας ἀρχη : προστεθεντων δε των λειποντων ἐν ἑκατερῳ τελεια τα πλημμεληματα γινεται . Των δε | ||
| φευγων τοὐναντιον μειωσει το πεπραγμενον , και μαλλον ὑπο των λειποντων αὐτο δειξει περιεχομενον : οἱον ὁ μεν φιλοσοφος ἐρει |
| , ἐπαν δε πλημμυρις ἐπελθῃ , τα προς την ἀγραν παρασκευαζονται . Τους μεντοι γε τελευτωντας αὐτων οὐδεμιας ἀξιουσι προνοιας | ||
| παρ ' ὁσον οἱ διαμαρτοντες κατα τον προτερον πλουν ἀσφαλως παρασκευαζονται τον δευτερον . ἐμνησθη ταυτης ἐν Φαιδωνι : τον |
| οὐδεν πλεον σημαινει ἐν τῳ ἀρα ἡμερα ἐστινἙνεκα . του τοιουτου οὐδ ' ὁ και συνδεσμος οὐδ ' ὁ ὁτι | ||
| και ταυτα Κελσου του πανταχου δικαιου κἀν τοις πραγμασι τουτοις τοιουτου πεφηνοτος ; ὁρμησας γαρ ἐπι την τιμωριαν οὐχ ὁπως |
| εἰναι τῳ Ῥωμυλῳ ταυτην σεβειν την θεον . οὐτε γαρ ἀναγκαιοτερον ἀνθρωποις οὐδεν εἰναι της κοινης ἑστιας οὐτε τῳ Ῥωμυλῳ | ||
| τε γνησιους και ψευδεις λογους παντων ἠ των γε πλειστων ἀναγκαιοτερον οἰμαι τοις μη ἐκ περιζωματος ἀσκουσι ῥητορικην . ἁμα |
| προς τους καταμεμφομενους αὐτον ἐπι τῃ πολυειδειᾳ ὡν γραφει ποιηματων ἀπαντων φησιν ὁτι Ἰωνα μιμειται τον τραγικον : ἀλλ ' | ||
| , ὁτι οὐ τοιαυτην ἐξεστιν αἰτειν : μη εὐθυς δε ἀπαντων ταις λυσεσιν ἐπι τας διαιρεσεις ἐρχου : ἀλλ ' |
| τοπον δυναι παλιν . ἀνομοιοτης δε περι την ὑλην , ἀποιον και ἀδιαφορον οὐσαν , οὐκ ἐστιν . ἀλλα μετα | ||
| ἀλλ ' ὡσπερ περι της ὑλης λεγεται , ὡς ἀρα ἀποιον εἰναι δει παντων , εἰ μελλει δεχεσθαι τους παντων |
| δικτατωρ ἀποδεικνυται των ὑπατων ὁ νεωτερος Αὐλος Ποστομιος ὑπο του συναρχοντος Οὐεργινιου : ἱππαρχην δ ' αὐτος ἑαυτῳ προσειλετο κατα | ||
| συνεκαλει την βουλην και τους δημαρχους πολλα ἐπαινεσας και του συναρχοντος δεηθεις μη ἀντιπραττειν τῃ σωτηριᾳ της πολεως ἐκαλει τους |
| ποησασας ; Ἠν παυσωμεν πρωτιστον μεν ξυν ὁπλοισιν ἀγοραζοντας και μαινομενους . Νη την Παφιαν Ἀφροδιτην . Νυν μεν γαρ | ||
| ἡ , μεχρι των συμποσιων προβαινουσα . τῳ δε και μαινομενους ἀει τους πολλους νομιζοντι και παντελως οὐκ ἐξεστι ἐπι |
| τον παντα νομον . Καθως δε ἀνεγνωσθη τα τευχη , σταντες οἱ ἱερεις και των ἑρμηνεων οἱ πρεσβυτεροι και των | ||
| ἐθος τους ἐν ταις τοιαυταις ὑπηρεσιαις , προ της κατακλισεως σταντες ἑξης κατα στοιχον ἐν κοσμῳ και τας τε ὀψεις |
| περι της ἀποφασεως . και ἐκδεχεται το προστιθεμενου ἀντι του προστιθεντος , το δε διαιρουμενου ἀντι του διαιρουντος : ἐπι | ||
| Ἀρης ἀναποδιζει ἐν τῃ καταρχῃ του χωρισμου ἐπιστρεψαντος αὐτου και προστιθεντος ὁ ἀνηρ διαλλαγησεται και μετελευσεται την γυναικα . Ἠν |
| μειζω λαβῃ , λογους μετα τον χιτωνα . παντως οὐκ ἀντερει σοι Θεοδωρα χαριν οὑτως αἰτουντι δικαιαν τε και αὐτῃ | ||
| , οὐκ ἀν ὑπο τουτῳ δικην ἐφευγον φονου ; οὐδεις ἀντερει . μη τοινυν της τελευ - της ἀποστερει με |
| ἐξωνουμενα . τῳ γαρ λεγειν τῳ δημῳ κεχαρισμενα ὠνειτο τοις τοιουτοις λογοις την παρ ' αὐτου εὐνοιαν . ΓΘ ἐπιπαστα | ||
| Προμηθευ , προσβαλῃς : ὁρᾳς δ ' ὁτι Ζευς τοις τοιουτοις οὐχι μαλθακιζεται . σεμνοστομος γε και φρονηματος πλεως ὁ |
| ὁ φευγων λεγων ἀλλ ' ὑπερ ὑμων τε και των πλεοντων την τοιανδε προ του λιμενος πεποιημαι γραφην , ἱν | ||
| ἐπιγινομενοις παραδοσιμου γεγενημενης της περιπετειας , ἀει τους χειμαζομενους των πλεοντων εὐχας μεν τιθεσθαι τοις Σαμοθραιξι , τας δε των |
| ὁποτε ἀναπηδωντες ἐπαινοιεν , ταχα μεν τι και αὐτο τουτο προσαγεσθαι αὐτους : ἀληθες γαρ εἰναι το του Ὁμηρου , | ||
| τοις Βοιωτοις , ἐσπευδε τα ἐκτος Πελοποννησου δι ' αὑτου προσαγεσθαι τοις Θηβαιοις . παραλαβων δε Ἰσμηνιαν , ἀνδρα φιλον |
| χωρας αἰδεσιμωι πνευματι , ὁ ἐστιν αἰδω ἐπιπνευσας τοις ἡμας δεχομενοις Ἀργειοις . ἀσωδει ] πηλωδει . ἀσωδει ] ψαμμωδει | ||
| , τοσῳ δε φανερωτεραν ἐξην αὐτοις την ἀρετην διδουσι και δεχομενοις τα δικαια δεικνυναι . ἀλλ ' οὐτε προς τους |
| αἰσθησεως , φαντασιας , πειρας , ἐμπειριας , τεχνης , ἐπιστημης , και της μεν αἰσθησεως τα ἐκτος ὁρωσης αἰσθητα | ||
| γαρ τι ἐστιν ἀνθρωπος , ζῳον λογικον θνητον νου και ἐπιστημης δεκτικον . Ἐντευθεν παλιν ἀρχεται τελειοτερας της διαιρεσεως , |
| ΒΕΛ ὀρθογωνιον κυκλος τξ , αὐτη δε ἡ ΒΛ εὐθεια τοιου - των β νθ , οἱων ἐστιν ἡ ΕΒ | ||
| ἐχουσαν μεν ἀρχην την εὐγενειαν , ὁ και Ὁμηρος φησι τοιου γαρ και πατρος , ὁ και πεπνυμενα βαζεις , |
| ὑπο ΑΗΖ : ὁπερ προεκειτο δειξαι . Τουτων δη οὑτως προεκτεθειμενων προϋποληπτεον και την περι τον ἡλιον φαινομενην ἀνωμαλιαν ἑνεκεν | ||
| μητε ἐν ταις τελευταιαις μοιραις των ζῳδιων . Τουτων οὑτω προεκτεθειμενων ἀκολουθον ἀν εἰη κατα το κεφαλαιωδες λογικως ἐπελθειν τα |
| περι τῃ Πελοποννησῳ . Τεως μεν δη αὐτων ἀνηρ ἀνδρι παραστας σιγῃ λογον ἐποιεετο , θωμα ποιευμενοι την Εὐρυβιαδεω ἀβουλιην | ||
| ἀμφι Συλοσωντα και Πανταγνωστον τα ὁπλα ἐχοντες , ἀνηρ ἀνδρι παραστας , ἐφεξης ἁπαντας ἐκτιννυον . Πολυκρατης τους ἐν τῃ |
| ἐπιστημης : και ὡν μεν μη ἐστι λογος , οὐκ ἐπιστητα εἰναι , οὑτωσι και ὀνομαζων , ἁ δ ' | ||
| ἐπ ' ἀπειρον και αἱ ἐπιστημαι αὐξηθησονται . Ἐπιστημας τα ἐπιστητα αὐτα τα ἀποδεικτικα καλει . οἱ μεν γαρ ἐσονται |
| δημοσιῳ ἀδικηματι , ἠ και πικροτεραις , ἐαν δυνωμεθα , ἀπολογουμενους δε συστελλειν τα ὀνοματα και κλοπην μεν την ἱεροσυλιαν | ||
| ἐποιησαν τον χορον . ἀλλ ' ὁ μεν Εὐριπιδης εὐθυς ἀπολογουμενους πεποιηκε περι της προτερον ἀμελειας , ὁτι δη τοσουτων |
| χρονων εἰδομεν . ὑπηρξε δε και τοδε εἰς εὐθυμιαν . ἐπιδεικνυμενου γαρ μου λογους τινας ὡς το ὀναρ και σφοδρα | ||
| ἐπιστανται . Πολλου ἀρα δεουσιν περι γε λογισμων ἀνεχεσθαι σου ἐπιδεικνυμενου . Πολλου μεντοι , νη Δια . Ἀλλα δητα |
| Φιλοσοφος τις , ὠ Ἑρμη , μαλλον δε γοης και τερατειας μεστος : ὡστε ἀποδυσον και τουτον : ὀψει γαρ | ||
| δια δεισιδαιμονιας : τουτο δ ' οὐκ ἀνευ μυθοποιιας και τερατειας . κεραυνος γαρ και αἰγις και τριαινα και λαμπαδες |
| ἐποιησατ ' ἀν : τον δε Μενεκλεα ποιησαντα ταὐτα τουτῳ παραφρονειν φησι και γυναικι πιθομενον ποιησασθαι . Πως οὐν οὐ | ||
| λογια ἐστιν ἀκουσαι : τι γαρ ἐλλειπει προς το μη παραφρονειν αὐτον , ὠ Ὠκεανιδες ; ἠ δια τι χαλᾳ |
| οἱ μεν δη ἀλλοι κατενεχθεντες παραχρημα ἐτελευτησαν : του δε Ἀριστομενους ἡ ἀσπις ἐφελκομενη τον ἀερα ἐλαφρως αὐτον ἐπι την | ||
| του Β ἀδιοριστως , το ἀει εἰναι κατα του διανοητου Ἀριστομενους , ἀληθες ὀν , το δε Β κατα του |
| ἐμειναν , τους δ ' ἀλλους οἰκειν σπονδας προς ἀλληλους ποιησαμενους και προς Ἀθηναιους , ὡστε τους αὐτους ἐχθρους και | ||
| δικασαι , την τα δικαι ' ἀγαπωσαν Εὐνομιαν περι πλειστου ποιησαμενους , ἡ πασας και πολεις και χωρας σῳζει : |
| τινα φευγειν . διωκουσι δε γε συντονως παντες ἀνθρωποι το δοξαζομενον αὐτοις ἀγαθον και φευγουσι το ὑποσταθεν κακον . πασα | ||
| ἐστι δε ἐπιμαρτυρησις μεν καταληψις δι ' ἐναργειας του το δοξαζομενον τοιουτον εἰναι ὁποιον ποτε ἐδοξαζετο , οἱον Πλατωνος μακροθεν |
| οὐν περιζωσασθε αὐτας πριν τελευτησω , ἱνα δυνηθητε θεασασθαι τους ἐρχομενους ἐπι την ἐμην ψυχην , ἱνα θαυμασητε τα του | ||
| ἐβλεπον δε ἑτερους λιθους ῥιπτομενους μακραν ἀπο του πυργου και ἐρχομενους εἰς την ὁδον και μη μενοντας ἐν τῃ ὁδῳ |
| κἀμαρτυρησας ψευδος , ὡστ ' ἀνεψυχης . Κοὐδεις σοὐστιν των πλουτουντων , μα τον Ἡφαιστον , προσομοιως καλλιτραπεζος και βουλομενος | ||
| . ἀγαθα Κιλικων : ἐπι των ἀπο των οὐ προςηκοντων πλουτουντων . προδοτης γαρ τις των Κιλικων προδους Μιλιτον ηὐπορησεν |
| μοιρων εἰς τας ἐκ του μεταξυ χρονου των δυο τηρησεων συναγομενας ἡμερας . Παλιν οὐν , ἐπει ὁ ἀπο του | ||
| τις προς τα δεξια ἐκκλινῃ , σφοδρα φανταζεται τας πετρας συναγομενας , ὁταν δε κατα μεσον , ὁρᾳ διισταμενας και |
| : ἐπηρσαι πεφραξαι ὑψωθης : θριγκῳ : θριγκοι καλουνται οἱ ἐπικειμενοι λιθοι ταις ἐξοχαις των δωματων . τα αὐτα δε | ||
| ἐς μιμημα Τυρρηνικης πομπης , περιεζωσμενοι τε και στεφανην χρυσην ἐπικειμενοι : ἰσα τε βαινουσιν ἐν ταξει μετα ᾠδης και |
| ἀν ἠν και το μεγεθος . ἀκρον τε ἐχοντος του πεπερασμενου διαληπτον , εἰ μη και καθ ' ἑαυτο θεωρητον | ||
| ἐκ τοιουτων ἀρχων οὐσι τε και γινομενοις , του τε πεπερασμενου και του ἀπειρου ; ὡν το μεν πεπερασμενον ἐστι |
| ἐλεγοντο ἐς τριακοντα μυριαδας , ἑαλωσαν δε πολυ πλειονες των ἀποθανοντων και οἱ ἐλεφαντες και των ἁρματων ὁσα μη κατεκοπη | ||
| ἀνδρων οἱ μεν ἡκουσι και εἰσιν ἐνθαδε , των δε ἀποθανοντων εἰσι πολλοι προσηκοντες : ὡν ὁστις βουλεται , ἐν |
| του πανηγεμονος λαβων της ἐφ ' ἁπασιν ἀρχης το κρατος ἀνανταγωνιστον : μονος ἐλευθερος , ἀφειμενος ἀργαλεωτατης δεσποινης , κενης | ||
| ἀνηγειρε , καταποντωθεις , | ὡς ὑπερβαλλουσαν θεαν και νικην ἀνανταγωνιστον και χαραν ἐλπιδος μειζονα τον καιρον ἐνεγκειν ἐκεινον . |
| ἐγω την ἀληθινην δοξαν ἐσεσθαι και λογον ἡμων μεν ὀντων ἐπιεικων βελτιω , φαυλων δε , τοὐναντιον . . . | ||
| ἐχει γαρ τα φυσει ἀγαθα και κρειττω μετα φιλων και ἐπιεικων ἠτοι ὁμοιων αὐτῳ ἠ μετα ὀθνειων και κατα τα |
| ἀστερων φυσεις . Ἡλιος μεν οὐν και Σεληνη Κρονῳ παραδιδοντες ἐναντιωματων και φοβων εἰσι δηλωτικοι , ἐπαγοντες ἐχθρας μειζονων και | ||
| δε κακοποιος ἐπιδιακατεχει τον χρονον , ἀπρακτος και ἐπινοσος δυσκαταγωνιστος ἐναντιωματων πληρης , ὡς και προς τοις κακοις ἀδρανη και |
| ἀναφαινειν προφαινεσθαι , δυειν δυεσθαι καταδυεσθαι , κατω ῥεπειν , κατακλινεσθαι ἀποκλινειν , μεσημβριαζειν , ὑπερ κεφαλης ἑσταναι : το | ||
| ἀγριον γεροντα εἰς βιον ἡμερον ῥυθμιζων διδαξας τε ὡς δει κατακλινεσθαι φησιν : ἐπειτα ἐπαινεσον τι των χαλκωματων , ὀροφην |
| ἁμα δε πεμπων προς Σελευκον εἰς Μηδιαν περι των ἀει συντελουμενων και παρακαλων βοηθειν την ταχιστην . ὁ δε Δημητριος | ||
| ᾑ παρεστι σημειουσθαι πασιν ἐκ των ὑπο σου συντετελεσμενων και συντελουμενων . Μετα μειζονος δε φωνης παντας αὐτους ὁ βασιλευς |
| ; ἠ ὑπερ ἑτερας ἀμεινονος ἐσθητος ; τροφης μεν γαρ ἀναγκαιας ἀπορος οὐδεις , ἀχρις ἀν πηγαι μεν ἀναβλυζωσι , | ||
| ἐστιν του ἀναγκαιου , ἐπειδη οἱ ἀναγκαιον συναγοντες ἠ ἀμφω ἀναγκαιας εἰχον ἠ την καθολου ἀναγκαιαν ἀποφασιν , ἱνα και |
| περι τας Ἀρκτους χιονιζεσθαι τοπους , περι τροπας δε θερινας μετασταντος του ἡλιου τηκομενης της χιονος και ἀτμιζομενης ἀπο της | ||
| : γινεται γαρ ὁ κιων δεξιος οὐδεν αὐτος μεταβαλλων ἐμου μετασταντος και τα δεκα διπλασια μηδεμιαν λαβοντα προσθηκην των πεντε |
| τοις ἀντικειμενοις ὡς μαλακωτερα και ὡς ἡττον μαχομενα ἐν τοις ἀντικειμενοις , ὡς και ἀμφιβαλλεσθαι εἰ εἰσιν ἀντικειμενα σωζοντα ἀλληλα | ||
| Και τα μεν τῳ αὐτῳ εἰδει , τα δε τοις ἀντικειμενοις εἰναι ἁ λεγεται : ἁμα οὐν τῳδε μεν προσηλθε |
| και τα προς ἁλειαν και θηραν και στρατειαν ἑτοιμαζεσθαι , ἐπιτιθεσθαι τε και μαχεσθαι και ἰξευειν και κοινωνιας καταρχεσθαι και | ||
| ἐδοξε πλαναν μεν μηκετι Περσας , σιτα δε ἑκαστοτε ἀναιρεομενοισι ἐπιτιθεσθαι . Νωμωντες ὠν σιτα ἀναιρεομενους τους Δαρειου ἐποιευν τα |
| ἐστιν . Πως λεγεις ; Ὡσπερ ἀν εἰ ἐτυγχανεν ὠν ὑποδηματων δημιουργος , ἀπεκρινατο ἀν δηπου σοι ὁτι σκυτοτομος : | ||
| δε μοι ἐν γωνιᾳ τινι μισθου ἀκουμενος τα σαθρα των ὑποδηματων . πολλους δε και ἀλλους ἠν ἰδειν ἐν ταις |
| και διετριβον οἱ θεοι , κατῳκισαν τον Πολεμον . ὑμας παραδοντες : τῳ Πολεμῳ δηλονοτι . ἀνῳκισανθ ' : ἀντι | ||
| ; τουτο δ ' Ἀρχεβιον και Ἡρακλειδην , οἱ Βυζαντιον παραδοντες Θρασυβουλῳ κυριους ὑμας ἐποιησαν του Ἑλλησποντου , ὡστε την |
| ' οὐκ ἀν ὠργισθητε και δικην ἀπῃτησατε παρα των ἀναιρειν ἐπιχειρουντων ἁ κεκυρωκατε ; ἐγω μεν ἀκριβως οἰμαι . εἰθ | ||
| διαφθειραντων και την εἰρηνην , ἡν τοις Ἑλλησι κατεσκευασα διαλυειν ἐπιχειρουντων ἐστρατευσα ἐπι σε ὑπαρξαντος σου της ἐχθρας . ἐπειδη |
| εἰρηται τροπον ἀπαις ἠδη παρηκμαζεν , εἰς το του Ἀπολλωνος μαντειον ἐγενετο ἐρωτησων εἰ δεοι τεκνωσασθαι . ἐξηνεγκε δε αὐτῳ | ||
| ἐστι τερατοσκοπος . Ἐπιφανεις Ἀπολλων συμβουλευει Ὀρεστηι καταλιπειν μεν το μαντειον , φυγειν δε εἰς Ἀθηνας . και δευτερα δε |
| νομον , μαλλον δε ἑν τι προσθειναι , το και ἐπιστελλειν , ὡσπερ τοις γονευσι , και ἐμοι , ὁπως | ||
| . Ἀρα και τουτο τοις ἀρχουσι νομος μη τοις φιλοις ἐπιστελλειν , ἐπειδηπερ ἀρχουσιν ; εἰ μεν δη κειται και |
| και ἀμαθης και ὑωδης : κωμῳδει δε αὐτον Ἀριστοφανης ὡς παρασιτους ἐχοντα , και δια τον Λαϊδος ἐρωτα . κωμῳδειται | ||
| Ἑλληνες . πιομαι πιθι Ἀττικοι , πιουμαι πιε Ἑλληνες . παρασιτους τους τα δημοσια σιτουμενους ἐν πρυτανειῳ Ἀττικοι , τους |
| κοποϲ δια κακοχυμιαν λεληθοτωϲ ὑποτραφειϲαν γιγνεται χυμων δριμεων τε και λεπτων και θερμων , ὡϲ διαβιβρωϲκειν τε και κεντειν και | ||
| : εὐκινητον , λεπτον . : ῥαδινων ] Εὐκινητων , λεπτων . : ῥεος : Ῥευμα : παρα το ῥεω |
| Ἰωνων ἐλευθεριας ἠ περι της ἡμετερας τε και της των συμπαντων Ἑλληνων ὁρωμεν και ὑμιν . . . : το | ||
| των ἀκρων . οὑτως ὁ θεος ἀκονησαμενος τον τομεα των συμπαντων αὑτου λογον διῃρει την τε ἀμορφον και ἀποιον των |
| δε των ἐκ της γης γεννωμενων ἠ των κατα τεχνην ἐπιτελουμενων καλων ἠ τιμιων οὐκ ἐκομισθη δωρον ὡς αὐτον ; | ||
| ' ἐνοικουντας πανδημει κατεσφαγμενους . των δ ' ἀπειλων ὀξεως ἐπιτελουμενων καταπλαγεντες οἱ βαρβαροι τον ἱππον ἀποκατεστησαν και μετ ' |
| ἠδη ἐν ὑποστασει ὀντος το ἐχει λεγοντες ἐπι δε του γενησομενου το ἑξει . Τα δια των προλαβοντων ἀσυμφανως εἰρημενα | ||
| οὑτω διατεθεις πλουτον ἐπηγγειλαμην ἀφθονον ἀγειν ὡς οὐδεν ἐμποδων μοι γενησομενου του παθους , παρεβην τας ὑποσχεσεις , παρεκρουσαμην τον |
| γινομενων δ ' ἐτι των παθων , οὐκ αὐτοις τοις ἀρχομενοις καμνειν μελεσιν , ἀλλα τοις συνεχεσιν αὐτων ἐπιβαλλειν την | ||
| , τα δε μικροτερα και χειρονα τοις ἐχθροις και τοις ἀρχομενοις . Οἱ Ἡρωες και αἱ Ἡρωιδες τοις θεοις τον |
| αὑται μεν ὁλοσχερεστεραι ὑπογραφαι : ἑξης δε μετα ταυτα την τελειαν ὑπογραφην ἀποδιδωσι την ἀπο της διαιρεσεως των φωνων ληφθεισαν | ||
| λαμβανειν την οὐσιωσιν και την ὑπαρξιν , κἀν ἡ μεν τελειαν εὐθυς , ὁτιπερ ἀυλος και ἀσωματος , το δε |