| νυκτος πρεσβειαν προς Ἀντιγονον , ἐπαγγελλομενοι τον Ἀλκεταν ἠ ζωντα παραδωσειν ἠ τετελευτηκοτα . ἠξιουν δ ' αὐτον ἐφ ' | ||
| ὁρκους ἀποκτειναντα κατεστρατηγησεν . ὁ μεν τυραννος [ ὡμολογησε Τιμολεοντι παραδωσειν ἑαυτον ἐφ ' ᾡ τε ] κριθηναι παρα Συρακουσιοις |
| πολις Περσων το Κισσινον . στιφος ] το πυκνωμα . παρεχοντες ] ὀντες : ἠ το πολεμου ἀντι του πολεμῳ | ||
| πανταπασιν ἀφαιρουσι , τα μεν ἑαυτων ἀγαθα τοις φιλοις οἰκεια παρεχοντες , τα δε των φιλων ἑαυτων νομιζοντες . πως |
| ἀνθρωπων δια το μεγεθος της εὐεργεσιας ἀπονειμαντων την ἀθανασιαν . παρασημον δ ' αὐτῳ ποιησαι κερατα τους κατασκευαζοντας τας γραφας | ||
| των πολιτων ἐντυχοντων και τουτ ' ἀξιωσαντων οἱονει βασιλειας τινος παρασημον . ὑστερον δε δια τινα πανηγυριν πορευομενον ἐπ ' |
| τῳ Περι της ἱερειας . Ὁτι δε Νικης Ἀθηνας ξοανον ἀπτερον , ἐχον μεν ἐν τῃ δεξιᾳ ῥοαν , ἐν | ||
| , ὡς φησιν αὐτος , οἱον πεζον , διπουν , ἀπτερον : δια τι γαρ ταυτα ἑν λεγομεν εἰναι και |
| σωματι βιαν προσφεροντα και τραυματα ποιουντα και καθολου τι κακον ἀπεργαζομενον . οἱ ταριχευται δε καλουμενοι πασης μεν τιμης και | ||
| μικροιϲ ἀγγειοιϲ φερομενον παραιτητεον χειροναϲ οἰνου βλαβαϲ ἐπι των τοιουτων ἀπεργαζομενον , και μαλιϲτα ἐπι των κατα την κεφαλην και |
| τον μεντοι ἰδιον ἑκαστου και συμφυα οὐκ ἐστιν εὑρειν σαφως παραδεδομενον . καιτοι χρονον ἀναγκη ὡσπερ κοινον οὑτω και ἰδιον | ||
| συντρεχειν , τοις ἐξαιφνης φησιν ἀκουουσι ἀτοπον εἰναι δοξει το παραδεδομενον περι των ἀπροσδιοριστων θεωρημα δια το δοκειν την οὐκ |
| μεγεθων και ἀποστηματων ἀποδεδεικται Ἀναξιμανδρου πρωτου τον περι μεγεθων και ἀποστηματων λογον εὑρηκοτος , ὡς Εὐδημος [ . . ] | ||
| πορων , ὡς δια κοσκινου , ἐκκενουσα το ὑγρον των ἀποστηματων , τα δε μηπω μεταβληθεντα διαφορει : ἐχει δε |
| Το τε γαρ ὡς ἐπι το πολυ και συνηθες των κατηγορηματων οὐ μονον φυσικωτερον , ἀλλα και τοις πλειστοις εὐπαρακολουθητοτερον | ||
| τι ἀρατικον : τας γαρ περι αὐτοτελων και ἀξιωματων και κατηγορηματων πραγματειας ἡδ ' ἐστιν ἡ συνθεισα . ἡμιφωνον δε |
| φυομενα ταυτα και τον καρπον τον ἐκ γης ἑνεκα του παραμενειν ἡμας γιγνεσθαι , καθαπερ δεσμωταις τροφην διδομενην ἀηδη τε | ||
| τα δε συνεκτικα , δια το ποιειν το παθος και παραμενειν , τουτεστιν , ὡν μεν παροντων τα ἀποτελεσματα παρεστιν |
| : τι ὀξυνθῃ , τουτο θηλυκον προσηγορικον εὑρεθη τῳ Ο παραληγον : κλαδος ἀδος καδος . το μεντοι ὁδος και | ||
| οὐν το ο εἰς το ω , ἠναγκαζοντο και το παραληγον φωνηεν εἰς ε μεταβαλλειν , και οὐκετι λοιπον εὑρισκετο |
| την πολιν εὐνους ἀρχηθεν ἐγενομην , ὡστε και του πολεμου καταλαβοντος ὑμας της ἐμης εὐνοιας ἐχοντες δειγματα παντας παραλιποντες τους | ||
| ? τον τροπον τουτον : Φιλιππου [ ] δε [ καταλαβοντος ] Ἐλατειαν και Κυτινιον [ ] και πρεσβεις [ |
| ὡστε δε τους διημαρτηκοτας του ἐν τοις μαθημασιν ἀσκηθηναι , ὀρεγομενους δε της γνωσεως των συγγραμματων αὐτου μη πανταπασιν ὡν | ||
| : και καλον , ὁτι προς ἑαυτην καλειν πεφυκε τους ὀρεγομενους . αὐτης : και συμφερον , φερειν γαρ τοιαυτα |
| ἐστιν . Πως λεγεις ; Ὡσπερ ἀν εἰ ἐτυγχανεν ὠν ὑποδηματων δημιουργος , ἀπεκρινατο ἀν δηπου σοι ὁτι σκυτοτομος : | ||
| δε μοι ἐν γωνιᾳ τινι μισθου ἀκουμενος τα σαθρα των ὑποδηματων . πολλους δε και ἀλλους ἠν ἰδειν ἐν ταις |
| ἡμεροτητος , ἁ παντα ἐν σοι , παντα εἰς ἐξετασιν ἀγοντων . ἐγω δε , εἰ μεν οὐκ εὐ ᾐδειν | ||
| κατ ' αὐτων πολεμον ἐξοισειν , ὁπερ και συνεβη . ἀγοντων γαρ και φεροντων ἀλληλους των κακουργοτατων ἐξ ἑκατερας πολεως |
| τοπον δυναι παλιν . ἀνομοιοτης δε περι την ὑλην , ἀποιον και ἀδιαφορον οὐσαν , οὐκ ἐστιν . ἀλλα μετα | ||
| ἀλλ ' ὡσπερ περι της ὑλης λεγεται , ὡς ἀρα ἀποιον εἰναι δει παντων , εἰ μελλει δεχεσθαι τους παντων |
| δημου διπλασιως : ὑμων τ ' ὠ βουλη , το παραλογον της γνωμης τεθαυμακα , ὁτι οὐκ ἐπιτρεψαντες αὐτῳ , | ||
| ἑαυτου νῳ καταλαβειν τον Ἀπολλωνα τα πεπραγμενα τῃ Κορωνιδι : παραλογον γαρ τον ἀλλοις μαντευομενον αὐτον μη συμβαλειν τα κατ |
| του παρασχοντος τινα διαμαρτυρησαντα ἐν τῃ διαμαρτυριᾳ περι του μη ἐπιδικον εἰναι την Ἀριστοφωντος θυγατερα . οὑτος δε ὁ ῥητωρ | ||
| : ἐαν οὐν προφασιζωνται δια την του Ἐνδιου ποιησιν μη ἐπιδικον εἰναι την γυναικα , και δια ταυτα μη φωσιν |
| και φυλακας ἐγκαταστησας αὐτοις αὐτος ἐς Μαντινειαν ἀπελθων , πολιχνην παραλιον , μετα γε της γυναικος και των παιδων και | ||
| Πελωριαδος ἐπι τον Ἐρυκα . διεξιοντος δ ' αὐτου την παραλιον της νησου , μυθολογουσι τας Νυμφας ἀνειναι θερμα λουτρα |
| , ἀλλα τοὐναντιον ταυτα πραττουσιν ἐξ ὡν ἀναγκη τους ἐπιτηδευοντας διατελειν δουλευοντας τον ἁπαντα χρονον και μηδεπωποτε ἐλευθεριας ἐπιτυγχανειν . | ||
| καλλωπιζομεθα . ἀλλα μεγαλην εἰχεν ἁλυσινἀξια γε ἐστιν ἐν ἁλυσει διατελειν πλην οὐχι χρυσῃφασματος ἐχουσα προσωπον . ἡλικοι δε οἱ |
| ποιησαι παροινουμενους ὑπο τουτων . του δε πραγματος εἰς τουτο παρελθοντος , ὡς δευρο ἀνηλθομεν , ἠν ἡμιν , οἱον | ||
| οὐδε γαρ ὁ ἁπαξ ἐγχειρισας τοιουτῳ τινι , οὑτος χρονου παρελθοντος τινος οὐκ ἐτ ' ἐστιν πονηρος : και ὁτι |
| ἐν πασῃ τεχνῃ και οὐχ ἡκιστα ἐν ἰητρικῃ πολυν ὀχλον παρασχοντα και πολλην ὀψιν και πολυν λογον ἐπειτα μηδεν ὠφελησαι | ||
| . και τον ὑποδεξαμενον ἠ κρυψαντα ἠ την ἐρευναν οὐ παρασχοντα τοις ἰσοις ἐνεχεσθαι . μηνυειν δε ἑκαστα τουτων τον |
| Λυσις ἀπο του ῥητου . ὡς και ἐπι των ἑτερων ζητηματων , ᾑ ὁ νομος εἰπεν , εἰτε ἑκοντα , | ||
| Ἰσθμον βραδυναι : ὁθεν οὐδε ἀμειβομενου του προσωπου ἐπι των ζητηματων τουτων συνισταται : Ἑρμογενης μεντοι φευγων τον ἀπο πραγματος |
| δεινῳ περι κατω τετραμμενῳ . Ἀρχεδικος δ ' ἐν Διαμαρτανοντι παραγων οἰκετην τινα περι ἑταιριδων διαλεγομενον φησι : Νικοστρατην τιν | ||
| γιγνομεθα . Ἐγω μεν οὐν δεδιως ταυτα , εἰς ὑμας παραγων τον ἀσεβησαντα καθαρος των ἐγκληματων εἰμι : ὑμεις δε |
| και διετριβον οἱ θεοι , κατῳκισαν τον Πολεμον . ὑμας παραδοντες : τῳ Πολεμῳ δηλονοτι . ἀνῳκισανθ ' : ἀντι | ||
| ; τουτο δ ' Ἀρχεβιον και Ἡρακλειδην , οἱ Βυζαντιον παραδοντες Θρασυβουλῳ κυριους ὑμας ἐποιησαν του Ἑλλησποντου , ὡστε την |
| δε ὀνομα πολεως . δια του ι γραφεται κατα την παραδοσιν . Φιλοξενος δε δια της ει διφθογγου λεγει αὐτο | ||
| ὁμοιως ἐπι τῳ ἀνω κεντρῳ συν Σεληνῃ σημαινει ταχεως την παραδοσιν δια γυναικος ῥυπαρας ἠ δουλης , ἡ Ἀφροδιτη δε |
| των ἐλεγχων , οἱς χρηται κατα των πελας , ὡστε δοκειν κατα τους ἀλλους συγγραφεας ἁπαντας συγκεκοιμησθαι τοις πραγμασι και | ||
| ἐν οἱς μαλιστα λαθειν ἐστι και ὑποτιθεμενους τι , ὡστε δοκειν μειζους εἰναι ἠ εἰσι : και ὑποχριεσθαι δε τους |
| εἰπε „ ξυνειρω γαρ τα παντα ἐς εὐχην μιαν και προσιων τοις βωμοις ὡδε εὐχομαι : ὠ θεοι , δοιητε | ||
| . τουτον ἰδων ἐγω σκυθρωπον ἐν ἀγορᾳ καθημενον ἐταραχθην και προσιων ἠρωτων , ὁθεν ἡμιν τοιουτος ἐστιν , ὁ δε |
| , ἐπι δε τοισδε μηκετι : οὐ τι ἀν εἰη γελοιοτερον ; οὑτος μεν οὐν ὁ λογος ταυτῃ τελευτᾳ . | ||
| δυνασθαι το νυν ἐρωτηθεν ἀποκρινασθαι σοι παλιν τουτο προσταττειν : γελοιοτερον δ ' οἰμαι πολυ το μηδετερον ἡμων δυνασθαι . |
| περι ἡμων , ἀλλ ' ἀποχρην ᾠετο , ἐαν το κελευομενον ποιειν ἐθελοντας ἐχῃτα δ ' αὐ Λακεδαιμονιοις δοξαντα ταυτ | ||
| , και περι την ἀγοραν ὑπομενοντας ἑτοιμους εἰναι δραν το κελευομενον , ἀπῃει πρωτος εἰς την πολιν . οἱ δε |
| οὐχ οὑτως : οὐ γαρ ἁπλως ἀπουσης της ἑξεως ἐννοιαν παριστησιν ἡ στερησις , ἀλλ ' ἀπουσης του πεφυκοτος αὐτην | ||
| ἰσως ἐλλιπες το τοιουτον : οὐδεν γαρ των παρακολουθουντων αὐταις παριστησιν . . . : . . . χαλβανη ἀκνηστις |
| αὐτοισι ξυμφερει : διαφευγουσι δε οὐ μαλα : των γαρ νουσηματων ὁ τι ἀν ἑτερον ἐφ ' ἑτερῳ γενηται , | ||
| εὐλαβεεσθαι . Γυναικι ἐν γαστρι ἐχουσῃ ὑπο τινος των ὀξεων νουσηματων ληφθηναι , θανατωδες . Γυνη ἐν γαστρι ἐχουσα , |
| την νοησιν ἀπεφηναντο . αὐτικα Ἐμπεδοκλης οὑτω λεγει : προς παρεον μητις ἀεξεται ἀνθρωποισι . παροντα γαρ αὐτῳ ἐνταυθα τα | ||
| κατηκε . Ἀλλ ' , εὐ γαρ ἐχει ἐς το παρεον ἡμιν , νυν μεν ἐν τῃ Ἑλλαδι καταμειναντας ἀμεινον |
| ταυτα και λαμπροτεραν αὐτην ἀπεδεικνυε . πυθομενης δε της βασιλιδος ὁποτερον ἀνδρα βουλοιτο μαλλον , οὐδεν ἀπεκρινατο , ἀλλα μονον | ||
| ἀποκρινεσθαι ; Πανυ μεν οὐν . Και νυν δη τουτων ὁποτερον βουλει ποιει , ἐρωτα ἠ ἀποκρινου . Ἀλλα ποιησω |
| ἐφ ' ἑαυτων ἐχωρουν ἡγεμονας ἐχοντες . ἐστρατοπεδευοντο δε ἑκαστοτε ἀπεχοντες ἀλληλων παρασαγγην και πλεον : ἐφυλαττοντο δε ἀμφοτεροι ὡσπερ | ||
| . ἐπει δε κατειδον τους Ἑλληνας οἱ πολεμιοι , ἐστησαν ἀπεχοντες αὐτων ὁσον πεντεκαιδεκα σταδιους . ἐκ τουτου εὐθυς ὁ |
| Δηιονεως ἐξ Ἀθηνων φυγαδος παραληφθεντος , κατασχοντα δε την νησον παραδουναι τῳ Κεφαλῳ , και ταυτην μεν ἐπωνυμον ἐκεινου γενεσθαι | ||
| ἐχει , χωρις ἑξηρους μιας και σκαφων πεντε καταφρακτων , παραδουναι τῳ Φλαμινινῳ και ἀργυριου ταλαντα Ῥωμαιοις ἐσενεγκειν πεντακοσια μεν |
| αὐτων βουλομενος γενεσθαι . οἱ μεν βαρβαροι τους πολεμιους ὑπερανω γιγνομενους ἰδοντες ἐφυγον , Ξενοφων δε ἀσφαλως διηγε τους Ἑλληνας | ||
| τα χρηματα , οὐκ οἰει δειν οὐδε τους τοκους τους γιγνομενους ἀποδουναι , ἀλλα τους εἰς Ῥοδον προσταττεις ἀπολαβειν , |
| κατα τουτο . τους ἐν τῃ ἀκρᾳ τῃ ἐν Σαρδεσι δεδεμενους ἀνδρας ἠξιωσεν αὐτον ἀφειναι ἐλευθερους αὐτῳ , Ἐχεκρατιδην τον | ||
| λαβειν , πολλῳ δε και μετα την ἁλωσιν συγκεκλεισθαι χρονῳ δεδεμενους ἐν ξυλῳ ὠχρους τε και ἰσχνους και δυσειδεις γεγονεναι |
| της Οἰνοης ἀπ ' αὐτου : του βραδους δοκων : νομιζομενος . ἐν τῃ ξυναγωγῃ του πολεμου μαλακος : . | ||
| Μελανευς , τοξευειν ἀνηρ ἀγαθος και δια τουτο Ἀπολλωνος εἰναι νομιζομενος : και οἱ της χωρας το Καρνασιον , τοτε |
| το μεθιστασθαι τον ἐπιμερισμον ἠ τον ἐπιμεριζοντα ἀπο ἀγαθοποιου ἐπι κακοποιον : και δηλοι μεταβασιν ἀπο ἀγαθων ἐπι κακα και | ||
| ὡρων κυβερνητην ἀγαθοποιον ἀστερα , ὑποφαινε ἀγαθα : εἰ δε κακοποιον , ἐναντια . Ὁ δε θʹ δηλωτικος κυβερνᾳ τας |
| πολει , οὐδε τοιουτον οὐδενα ἀξιοιμεν ἀν ἐκεινων γιγνεσθαι , παραχωρειν δε ἑτεροις . χειροτεχνας μεν γαρ ἐξ αὐτων τινας | ||
| ὡν ἀν ἐχειν αὐτοι Δολοβελλαν ἀφελομενοι , ἀλλα μη ὑμιν παραχωρειν ἀξιωμεν . Και Δολοβελλας ἐν τῃ ἡμετερᾳ στρατοπεδευει , |
| γυναικας μονομαχησαι εὐπρεπεστατας ἁς ἐκεκτητο , ἑτερος δε παιδας ἀνηβους ἐρωμενους αὐτου . ἀλλα γαρ οὐκ ἠνεσχετο ὁ δημος την | ||
| οὑς ἐρωσι φιλειν ὑπερ παντας , δηλονοτι τους προτερον γενομενους ἐρωμενους , κακως διαθησουσιν αὐτους δια τους ὑστερον . Τεταρτον |
| ἐπειδη κυριον ἐστι : τα γαρ εἰς ης ληγοντα κυρια ἀποστρεφονται την ὀξειαν τασιν , τουτεστι βαρυνονται ἠ περισπωνται , | ||
| πλησιασωσι την χερσον , παντες ὁμου ἐωσι την ναυν και ἀποστρεφονται προς τα πελαγη , ὁπερ ἐχουσιν οἱ ναυται σημειον |
| ἀλλ ' ἐναντιουσθαι και κωλυειν νυν μεν ἀπατῃ και δολῳ χρησαμενους : του - των γαρ ἐν τῳ παροντι δει | ||
| μαλαχης του καρπου ἐμβληθεισαι ἐλαιῳ καμπαι και ἀνατριφθεισαι ἱκανωτατα τους χρησαμενους ὀνινασιν , ὡστε ἀτρωτους τον ἁπαντα και ἀνεπιβουλευτους ἀπο |
| οὐτε ὑπαρχον οὐτε ἐνδεχομενον : ὁμοιως γαρ και ἐπι του ὑπαρχοντος συμπερασματος και ἐπι του ἐνδεχομενου αἱ προτασεις ἑξουσιν . | ||
| πλουσιου και πενητος ἠ εὐγενους και εὐτελους , ἀλλα καθολικωτερου ὑπαρχοντος ἐπι παντων : κακους δε θνητων : τινες οὑτως |
| και ἀμαθης και ὑωδης : κωμῳδει δε αὐτον Ἀριστοφανης ὡς παρασιτους ἐχοντα , και δια τον Λαϊδος ἐρωτα . κωμῳδειται | ||
| Ἑλληνες . πιομαι πιθι Ἀττικοι , πιουμαι πιε Ἑλληνες . παρασιτους τους τα δημοσια σιτουμενους ἐν πρυτανειῳ Ἀττικοι , τους |
| δε και ” σακιονἡ “ ἀσπιςποδιον ” , ὁριον , ὀρειον “ και τα ὁμοια . οὑτω και ” θυριον | ||
| , οἱον εὐθυς το μητε ὑπτιαν εἰναι δια πασης μητε ὀρειον παντελως , ἀλλ ' ἐσχηματισθαι προς την ἑκατερου χρειαν |
| ἐγειρει μαλλον αὐτα και ἐπιτεινει , ἁτε της τουτου φυσεως προσεχεστερον ἐξημμενα . εἰ δε ταυτα τουτον ἐχει τον τροπον | ||
| ἐσχε τον λεγοντα ὁμοιωσις θεῳ κατα το δυνατον ἀνθρωπῳ : προσεχεστερον γαρ το καθαραι την ψυχην ἑαυτου , εἰτα καθαρθεισαν |
| τουτων ᾐ , τα ἀλλα οὐκ ἐστιν , οἱον ἐαν ἐνδεχομενον ᾐ , οὐτε ἀναγκαιον ἐστιν οὐτε ὑπαρχον . εἰ | ||
| συναγουσιν αἱ τοιαυται προτασεις συμπερασμα . ὁτι μεν γαρ οὐδεν ἐνδεχομενον συναγουσιν αἱ τοιαυται προτασεις συμπερασμα , δηλον ἐξ ὡν |
| . παντοδαπος ] παντοιος . παντοδαπος ] ἐκ πολλων εἰδων συνισταμενος . δαπεδον ἡ γη , ἀλλοδαπον το ξενον ὡς | ||
| ὑπερ του των ἀκροωμενων : οὐτε μην ὁ Δημοσθενης Ὀλυνθιοις συνισταμενος ὡς ὑπερ Ὀλυνθιων τον λογον βουλεται ποιεισθαι δοκειν , |
| Ε μεγισταις παροδοις ἀποτελουμενη , ἐπειδηπερ περιεχουσι μεν αὐτας αἱ ὑποτεινουσαι γωνιαι τας ὑπεροχας των ΘΔ και ΚΕ και ΛΖ | ||
| ΕΘΗ τριγωνα , ὁμολογοι αἱ ὑπο τας ἰσας γωνιας πλευραι ὑποτεινουσαι . Και ἐστι δοθεισα . , ] ἐπει γαρ |
| ποτε ᾠδῃ και μελει τον κατα της ψυχης ἐχοντα τι προσαντες και ἀλγεινον . Ἐχει δε ἀρα ὁ κυκνος οὐ | ||
| . τοτε οἱ μεν ἀλλοι της ὁδου το δυσκολον και προσαντες καταπλαγεντες ὑποκατεκλινησαν και την μακραν και λειαν παρεκαλουν αὐτον |
| μητε ἐπιχειρειν ἐτι , ἀλλ ' ἐν προβολῃ τα δορατα θεμενους ἑσταναι και ἐπιοντας ἀμυνεσθαι μονον . ὁ δε Σκιπιων | ||
| ἀλλ ' εἰναι γε τινας ἰσως ἀ * * * θεμενους αἰσθη * * * διαμαχεται ὁ Ἀριστοτελης * * |
| τον τοξευοντα ἐπιθεντα τα βελη μηθεν ἀλλο λειτουργειν πλην του καταγειν το χελωνιον , περιαγοντα ταις σκυ - ταλαις τον | ||
| Ἀντιπατρῳ περι τουτων , ὁπως τας μη βουλομενας των πολεων καταγειν ἀναγκασῃ . Ἀμασις Πολυκρατει ὡδε λεγει . Ἡδυ μεν |
| Ἐλθοντος δε του ἐσχατου ἀγγελου και δηλωσαντος μοι την των ἐμων τεκνων ἀπωλειαν , ἐταραχθην ἐν μεγαλῃ ταραχῃ και διερρηξα | ||
| ὁτι Ἀρχεβιαδης οὐκ ἀλλο τι ἐζητει κομισασθαι , ἀλλα των ἐμων ἠμφεσβητει . Ἀρχιππος γαρ οὑτοσι , ὠ Ἀθηναιοι , |
| τε αὐτῳ την προτερον ἀπο της Μεγαλης ταφρου φαμενος οὐκ ἀνονητον ἐκ Λακεδαιμονιων γενεσθαι , προσεσεσθαι δε οἱ χαριν και | ||
| ! ν [ . . . [ ] σδ ' ἀνονητον [ ] διαφθορας ? [ ] ! ασσεις [ |
| ἁμαρτανων ἀφρων ἀν δικαιως νομισθειη . και Φιλημονος του κωμῳδιογραφου γραφοντος τους πολλακις ναυτιλλομενους και εἰποντος νομῳ τεθαυμακ ' οὐκ | ||
| , Ἀφοβητου και Φιλοχαρους του τας ἀλαβαστοθηκας και τα τυμπανα γραφοντος , παις μεν ὠν τῳ πατρι ὑπηρετει γραμματα διδασκοντι |
| ἐστι ταὐτα , πολλα παραγαγοντες καθ ' ἑκαστα και ἑνι παραβαλοντες ὁτῳουν και τῃ προς ἐκεινο ταὐτοτητι , και ἀλληλοις | ||
| εὑρηκαμεν ἡμερας ε , και τα ὑπολειφθεντα λεπτα μζ ὁμοιως παραβαλοντες παρα το ὡριαιον μεσον δρομημα της Σεληνης εὑραμεν ὡραν |
| πολιν ὠνομασαν . το ἐθνικον ὁμοιως Αἰγειρατης και θηλυ - κον Αἰγειρατις . Φιλων δε φησι Κιλικιας πολιν εἰναι Αἰγειραν | ||
| μητριον ? [ [ ] ! αιν [ [ ] κον ? [ [ ] κλ ? [ . . |
| και περιπατουσης και ἱσταμενης της παραταξεως δυναται γινεσθαι των δυο κερατων ἐπι τα ἐξω νευοντων , εἰτε μερος ἑν , | ||
| εὐρωστως ὑπομενειν το δεινον , οἱ τ ' ἐπι των κερατων ἱππεις , ἁπαντες ἐπιλελεγμενοι κατ ' ἀρετην , ἡμιλλωντο |
| τοιαυτα συναγουσι και θρυλουσιν , Ἀριστειδου δε τον μεν ἐξοστρακισμον παρατιθενται , καταδικης δε τοιαυτης οὐδαμου μνημονευουσι . . . | ||
| λελεκται . Ἐπει δε και σημεια τινα τοις βιβλιοις αὐτου παρατιθενται , φερε και περι τουτων τι εἰπωμεν . Χι |
| δε τους πανηγυρικους των λογων οὐ σφοδρα ἐπιτηδειως ἐχωντον γουν ἐπιταφιον αὐτου τινες αἰτιωνται ὡς παρα την ἀξιαν του ῥητορος | ||
| πασχοντας ἑωρων , ἀπηλθον μακρα χαιρειν φρασας θανατιωντι σοφιστῃ τον ἐπιταφιον ἑαυτου προ τελευτης διεξιοντι . Πλην το γε τοσουτον |
| δε λοιπον προς την θαλατταν , ὁθεν οὐδεν ὑπωπτευε . παραπλεοντες δε τινες και τουτο στοχασαμενοι αὐτης κατετοξευσαν . ἡ | ||
| αὐτους ἀλωπηξιν . τουτο δε φησι , παρ ' ὁσον παραπλεοντες οἱ ναυται ἐξορμωσιν , ἐπειτα ἐπειδαν παριωσιν ἀμπελους , |
| πληθος ἀποστηθιζειν και γραφειν ἐς καλλος . ὁ δε Σαλουστιος ἁδροτερον ἠδη ἁπτομενος της τεχνης , ἐλαττω ἠ καθ ' | ||
| της Εὐβοιας : ποιει δε χειρω μεν εἰς την σιτησιν ἁδροτερον δε τῃ προσοψει : παραπαττουσι δε χοινικα εἰς τον |
| τινα φευγειν . διωκουσι δε γε συντονως παντες ἀνθρωποι το δοξαζομενον αὐτοις ἀγαθον και φευγουσι το ὑποσταθεν κακον . πασα | ||
| ἐστι δε ἐπιμαρτυρησις μεν καταληψις δι ' ἐναργειας του το δοξαζομενον τοιουτον εἰναι ὁποιον ποτε ἐδοξαζετο , οἱον Πλατωνος μακροθεν |
| γινομενων δ ' ἐτι των παθων , οὐκ αὐτοις τοις ἀρχομενοις καμνειν μελεσιν , ἀλλα τοις συνεχεσιν αὐτων ἐπιβαλλειν την | ||
| , τα δε μικροτερα και χειρονα τοις ἐχθροις και τοις ἀρχομενοις . Οἱ Ἡρωες και αἱ Ἡρωιδες τοις θεοις τον |
| τουτακι δ ' οἰοπολος : το τηνικαυτα δε ὁ μονος ἀναστρεφομενος θεος παρεγενετο ἀνδρος αἰδεσιμου και ἀξιοπρεπους φαιδραν και εὐπρεπη | ||
| και την δοξαν οὐ προς ἐκεινην ἀλλα περι τα ἐκεινης ἀναστρεφομενος , ὡσπερ ἐνταυθα ὁ Σωκρατης περι Λυσιου λεγει κινων |
| των καταφασεων τας ἀποφασεις . Ληπτεον δε και περι της προσηγοριας του καθολου προσδιορισμου , δια τι οὐχ ὡσπερ πας | ||
| δε , εἰασε ζητειν και ἀνευρισκειν , εἰπερ ἀξιοι της προσηγοριας φαμεν εἰναιἰσως οὐν βελτιον ἐντευθεν την ἀρχην ποιησασθαι . |
| ἀντιστροφης και της ἐπωιδου καλειται ἐφυμνιον : και ἐστι δακτυλικον πενταμετρον . ἐπι τωι τελει της στροφης και ἀντιστροφης παραγραφος | ||
| ἐστι το ὁλον ποιημα ἐχον ἀμοιβαιον το μετρον , και πενταμετρον και ἑξαμετρον . Ἀναγιγνωσκονται δε ταυτα λιγυρως : ἠγουν |
| , ] δει δ ' ὑμας πρωτον ἁπαντων ἀκουσαι και μαθειν , τι ποτ ' ἐστι το Χερρονησον ὑμας ἀσφαλως | ||
| ὡν οὐδεν ὁτι ἀληθες ἐστιν οὐδ ' ὑγιες ῥᾳδιον ὑμιν μαθειν . ἰθι γαρ , εἰπε ὠ Οὐαλεριε , τινες |
| νουν ἐχει και σωφρονει , νομιζω παντα τον βιον ὑμιν ἀναθησειν και θεραπευσειν ὑμας οὐχ ἡττον ἐμου . τινος γενομενου | ||
| ἀν μη παρελθωσιν ἐφ ' οἱς ἀρχουσιν χρυσην εἰκονα αὐτων ἀναθησειν ἐν ἀστει , ἐν Πυθοι , ἐν Ὀλυμπιᾳ . |
| συγγενη μελετα προς σεαυτον ἡμερας και νυκτος προς τε τον ὁμοιον σεαυτῳ , και οὐδεποτε οὐθ ' ὑπαρ οὐτ ' | ||
| της ἀντιστροφης δακτυλον ἐχει τον βʹ ποδα : το ηʹ ὁμοιον τῳ πρωτῳ : το θʹ ὁμοιον τῳ ζʹ : |
| ἑαλωκεναι , οἱ δε τετρωμενον τουτον ἰδειν και κατα γης ἐρριμμενον , οἱ δε δεσμιον ἀπαγομενον εἰς το των ἐναντιων | ||
| ὁ ἐραστης ἐξεμεσῃ της νυμφης τον φοβον , ἡ δε ἐρριμμενον ἰδῃ τον θανατον χαμαι , τοτε καταβαινει της πετρας |
| νυκτος κατα την ἑωθινην ἐπι το ὀρος το καλουμενον Παγγαιον ἀνιων προσεμενε τας ἀνατολας , ἱνα ἰδηι τον Ἡλιον πρωτον | ||
| , κεφαλην τε και ἀλλην χειρα και ἰξυν , Αἰγοκερως ἀνιων καταγει : τα δε νειατα παντα αὐτῳ Τοξευτηρι κατερχεται |
| κρατησῃ ὡστε το αἱμα θερμανθηναι , ἠν τε ὑπο των προσφερομενων ἠν τε ὑφ ' ἑωυτου , μετεωριζεται τε και | ||
| οὐδε ἐπεχειρησαν τουτους ἀμυνασθαι . τριακοντα γαρ ναυσι των Ῥωμαιων προσφερομενων τῃ χωρᾳ και μητε ταξεως μητε συστηματος ἁδρου γενομενου |
| αἱμα βʹ : το γενος . και το συνηθες . αἰνειν βʹ : ἐπαινειν . και συγκατατιθεσθαι . αἰνος δʹ | ||
| σχημα το ἐρρειν ἐαν , ὡς το νη ' ὀλιγην αἰνειν , ἀντι του ἐρρειν ἐα την μικραν νηα , |
| περι τους βωμους λοχων ὑπερ του λαβειν τι παρα των θυοντων . μεταφορικως δε και ὁ παραπλησιως τουτῳ ὠφελειας ἑνεκα | ||
| χαιρειν ταις δαπαναις των θυομενων , ἀλλα ταις εὐσεβειαις των θυοντων : εἰθ ' ὡς πολλην ἀνοιαν τουτων και οἱ |
| ' ἑκαστα ὑφισταμενων : ἐοικασι γαρ βουλεσθαι μεν εἰναι των νοηματων ἁ συναθροιζεται ἐκ της των καθ ' ἑκαστον ὁμοιοτητος | ||
| γραμματα εἰπεν , ἐπειδη εἰκονες εἰσιν ἐσχατα των της ψυχης νοηματων . σξʹ Βασιλεως δε αὐ Το μεν του μυθου |
| καινοτομιαν . , . . ) Ὁτι οἱ πλειστοι των ἁλοντων βαρβαρων κατα τας ὁδοιποριας ἀγομενοι οἱ μεν ἑαυτους οἱ | ||
| νικαν [ τινας ] , εἰθ ' ὑπ ' ἐκεινων ἁλοντων . Αἰαντειος γελως : ἐπι των παραφρονως γελωντων . |
| ἠν αὐτοις ἁπαλαις χρησθαι , κρεα μοσχεια και χηνων μονον προσφερομενους , οἰνου δε τακτον τι μετρον πινοντας , μη | ||
| ὁ Θεοπομπος περι Μηθυμναιων ταδε λεγει και τα μεν ἐπιτηδεια προσφερομενους πολυτελως μετα του κατακεισθαι και πινειν , ἐργον δ |
| ποησασας ; Ἠν παυσωμεν πρωτιστον μεν ξυν ὁπλοισιν ἀγοραζοντας και μαινομενους . Νη την Παφιαν Ἀφροδιτην . Νυν μεν γαρ | ||
| ἡ , μεχρι των συμποσιων προβαινουσα . τῳ δε και μαινομενους ἀει τους πολλους νομιζοντι και παντελως οὐκ ἐξεστι ἐπι |
| εἰναι τῳ Ῥωμυλῳ ταυτην σεβειν την θεον . οὐτε γαρ ἀναγκαιοτερον ἀνθρωποις οὐδεν εἰναι της κοινης ἑστιας οὐτε τῳ Ῥωμυλῳ | ||
| τε γνησιους και ψευδεις λογους παντων ἠ των γε πλειστων ἀναγκαιοτερον οἰμαι τοις μη ἐκ περιζωματος ἀσκουσι ῥητορικην . ἁμα |
| λογον , ἁρμονικος δε ὁ τῳ συνηγορειν περι του μαθηματος πεπειραμενος . Της φωνης τοπος ἐστι και κατα τοπον κινησις | ||
| γεγονως , και της κατα την γυναικα δε θειοτητος ἀσφαλως πεπειραμενος . ὁ δε Φιλομητωρ φαιδρος ἀπηντα περι θυρας αὐτῳ |
| το ἐν ᾡ τι γιγνεται του ἐν αὐτῳ γιγνομενου ὀφειλει προϋπαρχειν , ὁ γιγνομενος ἐν ἑαυτῳ χρονος , εἰ μεν | ||
| οὐδεν γινεται ἐκ του μηδαμῃ μηδαμως ὀντος : δει γαρ προϋπαρχειν την ὑλην ἐπι των γινομενων . εἰτα λοιπον ζητει |
| την ΑΒ , του δε λοξου της σεληνης την ΓΔ παραλληλους προς αἰσθησιν γινομενας μεχρι γε των κατα τους ἐκλειπτικους | ||
| ὁ δε δια των πολων της σφαιρας διχα τεμνει τους παραλληλους κυκλους , καθ ' ὡν φερεται τα ἀστρα , |
| : παρ ' ἐλπιδα την των Λυγκηστων ἀντεστησαν οἱ Λακεδαιμονιοι ἐπιφερομενους μεν : τους βαρβαρους . οἱ λοιποι : των | ||
| εἰς την ἐπαυλιν . οἱ δε τους μεν κυνας δρομῳ ἐπιφερομενους ἐδεξαντο και κατεδησαν , ἐμε δε παιοντες οὐ προτερον |
| ἠθος το οἰκειον δεικνυσιν , ὡς οὐ φιλονεικος τοις καλως λεγομενοις . αὐτος ἐπειρωμην ] δια του ἐπειρωμην ἐταπεινωσε τον | ||
| και ἐν ποτῳ και τοις ἀφροδισιοις λεγομενοις . το δε λεγομενοις προσεθηκεν , εὐλαβειαν φιλοσοφῳ πρεπουσαν εὐλαβηθεις : οὐ γαρ |
| διαιρεσεως των ζητηματων ἐπεσκεμμενους , μηδ ' αὐτο τουτο τας λεγομενας στασεις των προβληματων εἰδοτας , ἀμηχανον δηπου των προειρημενων | ||
| παλαιον λεγομενον και τον νεον : κατα δε τας Κωτινας λεγομενας χαλκος τε ἁμα γενναται και χρυσος . ἐν ἀριστερᾳ |
| ὀξυμελιτος ἀλευρον ὀροβων ἠ αἰρων ἠ το των κυαμων . προσαγειν δε σφοδροτερον βουλομενος ἁλων ἐπεμβαλλειν ἠ τροχισκον τον Ἀνδρωνος | ||
| εἰναι τα λεγομενα , ἱνα μη ἡμεις αὐτα κακοτεχνουντες δοκωμεν προσαγειν , ἀλλ ' αὐτη ἡ φυσις των πραγματων ἐφελκεσθαι |
| τοις ὑπ ' αὐτου διαπλαττομενοις , ὡστε και ζητεισθαι τους χρησομενους . ἐχρην οὐν ἁ πεισει λεγων ταυτα και γραφειν | ||
| δε κοπων [ ἠ ] χαριν ἠ πονων χρονιων ὑδρελαιῳ χρησομενους ἐν τῳ δευτερῳ του βαλανειου οἰκῳ ἐμβιβαστεον ἐπι πλειονα |
| ἐκ της τουτων συμπλοκης ἀναφαινονται . Τεταρτον ἠν κεφαλαιον των προτεθεντων το ζητησαι τις ἡ διδασκαλια των προς τι . | ||
| δευτερου ἀριθμου . ἑκτη λεγεται μεσοτης , ὁταν τριων ὁρων προτεθεντων ὡς ὁ δευτερος προς τον πρωτον ἐχει , οὑτως |
| τους αὐτους τοπους τας πολεις ἱδρυσαμενοι ἱερα κατεσκευασαν ἀπο κοινων ἀναλωματων : Ἰωνες μεν ἐν Ἐφεσῳ το της Ἀρτεμιδος , | ||
| γεωργουντων και ποιησον ἀμφοτεροις λαμπροτεραν την πολιν και μηδετερον των ἀναλωματων φυγῃς , ὁπως ἡμιν μεν ὡς περι πολιτου διαλεγεσθαι |
| ' ἑαυτο μεν μενον κοινοτερον , τῳ ὀντι δε συνερχομενον μερικωτερον , και το ὀν προ του καταδεεστερου κοινοτερον , | ||
| , Διονυσιον χρη περιπατειν , Διονυσιον δει διαλεγεσθαι . και μερικωτερον γε , καθοτι και το ἀγε ἐπιρρημα τοις προστακτικοις |
| : οὐ γαρ ἁπλως ποσον ἐποιει την ψυχην ὁ Δημοκριτος διωρισμενον , ὡσπερ Ξενοκρατης : ὑπετιθετο γουν μην ἐκ των | ||
| ; ἠ οὐκ ἐχει οὑτως : οὐδε γαρ ἑν ἐκεινο διωρισμενον ὡς ἑν , οἱον την ὑλην εἰναι φαμεν , |
| τῳ προ τουτου , ἀναγκαιως και περι των κοινῃ αὐταις παρεπομενων μετα και των ἀλλων του λογου μερων πειρασομεθα διαλαβειν | ||
| και ἑκαστῳ των γνωρισματων πλειστακις προειρημενων , και ἐκ των παρεπομενων ἐνιοτε περι την ὑστεραν συμπτωματων . εἰ γαρ κἀν |
| ψογον της ἡμετερας , ἡ τα μεν των τους ἁμαρτανοντας πειρωμενων κατεχειν ἐποιησε , δησαι δε οὐκ ἐδυνηθη . Και | ||
| οὐκ εἰσι Πυθαγορικαι , ἀλλ ' ἐνιων ἐξωθεν ἐπισοφιζομενων και πειρωμενων προσαπτειν εἰκοτα λογον , οἱον και περι του νυν |
| και συνικμασθεντας τους δε και μαλακωτερους και διαθραυστους μαλλον . φανερον δε ὡς ἀμφοτερων μεν ἐξαιρειται την ὑγροτητα , συμβαινει | ||
| δ ' αὑτη ἁμα και πρωτως μαλιστα τῳ ἁπτικῳ , φανερον , ὁτι τουτου ἐστι παθος ἡ ἐγρηγορσις και ὁ |
| Εἰ μεν γαρ αἰφνιδιασμος τις γενηται ὑπο ἐχθρων κατα νωτου ἐπιφερομενων , παραγγελλει : ! Και , ὡς ἱστανται ἐν | ||
| των περι τον Εὐκλειδαν ἀναιρεθεντων και των ἐκειθεν ὡς ἐκρατουν ἐπιφερομενων , ταραττομενους ὁρων τους στρατιωτας και μενειν οὐκετι τολμωντας |
| ναρθηκες : ἀναγκαιον δε και ἀνισους αὐτους εἰναι ἀλληλοισιν , παραλλασσειν δε παρ ' ἀλληλους , ᾑ ἀν ξυμφερῃ , | ||
| προς τους συμποτας ὁμιλιαν γλυκεια ἐστιν , ὡστε τα κηρια παραλλασσειν και παραπορευεσθαι τῃ γλυκυτητι των φρενων : ἀντι του |
| ἀποθνῃσκουσιν : σαιρειν δε ἐστι το διελκειν το στομα και χαινειν . Σιμωνιδης δε ἀπο Ταλω του χαλκου , ὁν | ||
| οὐδ ' ἀν γε χρυσιου λεγῃ . εἰρηται παρα το χαινειν χανη και ἀχανη του α ἐπιτατικου νοουμενου , ὡς |
| , μνημονευειν ἀμεινον των ἐπι σωτηριᾳ και μη τα βελτιω παρεντας ἑκοντας ἐχεσθαι των χειρονων . ἡγουμαι δ ' εἰ | ||
| δη χαριν μητρι και πατρι και τοις της γυναικος οἰκειοις παρεντας χρη τας αὑτων οἰκησεις , οἱον εἰς ἀποικιαν ἀφικομενους |
| Λυδων μεγαλην ἀρχην . Ἀκουω δε και παρ ' Ὁμηρῳ εὐχομενου Ἑλληνος ἀνδρος , Ζευ πατερ , ἠ Αἰαντα λαχειν | ||
| ἀζυγας φοινικοτριχας . Του δ ' ἐκλυ ' ἀριστοπατρα θηροσκοπος εὐχομενου : πιθουσα δ ' Ἡραν παυσεν καλυκοστεφανους κουρας μανιαν |