| ἡι ποτ ' ἐς Πυθω μολων ἠιτησε Φοιβον πατρος οὑ κτεινει δικην , εἰ πως τα προσθε σφαλματ ' ἐξαιτουμενος | ||
| ἐρχομαι ἐρεων : νομαια τε κινεει πατρια και βιαται γυναικας κτεινει τε ἀκριτους . Πληθος δε ἀρχον πρωτα μεν οὐνομα |
| καθ ' αὑτον [ τοτε ἀνθρωπων ] ἐκεινον τ ' ἀποκτεινει και αὐτος ἐν τῳ σκυλευειν τον νεκρον πληγεις ὑπο | ||
| πυρετον ῥηϊδιως κρατεον του ἐν τῳ σωματι ψυχρου , και ἀποκτεινει το θερμον τοινυν [ τοινυν τ . θ . |
| ἡ ΛΖ ἀρα ἐλασσων ἐστι της , ὑφ ' ἡν ὑποτεινει ἡ του τετραγωνου πλευρα του εἰς τον μεγιστον κυκλον | ||
| Διδυμοι Παρθενος Τοξοτης Ἰχθυες , τα παντα τετραγωνα γ : ὑποτεινει δε ἡ του τετραγωνου πλευρα ὑπο ζῳδια μεν γ |
| ἐγγυς ἐστι της ἰθυωριης της κατα το σωμα , και τεινει και ἐσωτερω . Ὁταν οὐν τριβον μεν λαβῃ το | ||
| ' οὐ μοναις ταις ἐνεργειαις . κἀκεινο δε προς τουτο τεινει : μεσται δε Διος πασαι μεν ἀγυιαι , πασαι |
| μεχρι ἑπτα σταδιων πλατυνομενος . ἐντευθεν μεν οὐν ἡ παραλια παρατεινει μεχρι του ἱερου της Πυρηναιας Ἀφροδιτης : τουτο δ | ||
| μεν οὐν παρεκβασεσι παντοδαπης ἱστοριας τους ἱστορικους αὑτου λογους Θεοπομπος παρατεινει . διο και Φιλιππος ὁ προς Ῥωμαιους πολεμησας ἐξελων |
| . ὡν και ἡ συνταξις ἐπι τα συγκεχυμενα του ὠ συντεινει : παντι γαρ ἀριθμῳ συμφερεται , παντι γενει . | ||
| ἠ ῥητεον , ἀλλ ' ὁσα ἀν ὁ λογος ὑφηγηται συντεινει αὐτη προς το κεφαλαιον , ὁ προεστησατο . † |
| ἠν οἱς ἐποιει δια τι ἐφιλει , οὑτος δ ' ἀπατων διετελει και δικαιον ἐπιτιμαν , και μαλλον , φησιν | ||
| διανοιας ἐπιμελες μεν ἐθεμην ἐκκλιναι τους ταυτα διηγουμενους ἡδεως ἐμαυτον ἀπατων τῳ δοκειν μηδεν ἀγνοειν των ἐκεινῃ προσοντων , οὐ |
| Το τε γαρ ὡς ἐπι το πολυ και συνηθες των κατηγορηματων οὐ μονον φυσικωτερον , ἀλλα και τοις πλειστοις εὐπαρακολουθητοτερον | ||
| τι ἀρατικον : τας γαρ περι αὐτοτελων και ἀξιωματων και κατηγορηματων πραγματειας ἡδ ' ἐστιν ἡ συνθεισα . ἡμιφωνον δε |
| των ἐξ ὑποκειμενου και κατηγορουμενου και ἐπι των ἐκ τριτου προσκατηγορουμενου , ἐθελησοιμεν και ἐπι τουτων ποιειν , εὑρεθησομεθα συναληθευουσας | ||
| βιβλιου κεφαλαιον , ὁπερ ἐλεγομεν εἰναι περι των ἐκ τριτου προσκατηγορουμενου προτασεων . δει δε και ἐν τουτοις πριν διασαφησαι |
| ποτε ᾠδῃ και μελει τον κατα της ψυχης ἐχοντα τι προσαντες και ἀλγεινον . Ἐχει δε ἀρα ὁ κυκνος οὐ | ||
| . τοτε οἱ μεν ἀλλοι της ὁδου το δυσκολον και προσαντες καταπλαγεντες ὑποκατεκλινησαν και την μακραν και λειαν παρεκαλουν αὐτον |
| : παραμυθουνται γαρ μονον ὑπο των τοιουτων ὑδατων , οὐ θεραπευονται . ἐμαθομεν δε , ὡς ἡ δυναμις των γλυκεων | ||
| γαρ των ὑποληψεων , ὁτι αἱ αὐται οὐσαι ταις κατασκευαις θεραπευονται , καλως φησιν . ἐπει δε αἱ αὐται εἰσιν |
| τριγωνον προς το ἀπο της δευτερας το ὁμοιον και ὁμοιως ἀναγραφομενον . Ἐκ της εἰς ἀδυνατον ἀπαγωγης . Οὐκ , | ||
| Δ εὐθεια , ὁ δε κζ το ἀπο της Δ ἀναγραφομενον τετραγωνον . και ἐστιν ὁ μεν λϚ τῳ κζ |
| παρεστι δε το βασιλικον ἁπαν συνεδριον προκαθημενου του τα σκηπτρα λαχοντος : οὐ μιαν δε μονον ἠ δευτεραν ἠ τριτην | ||
| Ἀλλοι δε μεριζουσι τοις ζ θεοις ἀπο του δεσποτου του λαχοντος τον ἐνιαυτον , τῳ μεν ἑαυτου κυριῳ την ἑαυτου |
| : οὐτε γαρ ἐθνος των ἐντος του Ποντου οὐδεν ἐχομεν προβαλεσθαι σοφιης περι οὐτε ἀνδρα λογιον οἰδαμεν γενομενον , παρεξ | ||
| ὁ Συριανος διηγειτο πολλοις τισιν , ὡς οὐδεν ἠν αὐτῳ προβαλεσθαι κλειδιον οὑτω πολυπλοκον τε και μηχανικως εἰργασμενον , ὁπερ |
| ὡστε ταυτῃ πασχειν , ἀλλ ' ἀναλεξας τα πεσοντα , παραθεσθαι παλιν ἐκελευσε τον Ἀλκιβιαδην : ὡς δε ἐκεινος οὐ | ||
| ἐφυλαξε το αἐστι . και ἀλλα παμπολλα εἰς το τοιουτον παραθεσθαι . ἀναγκαια ἀρα και ἡ μονη του ι ἐν |
| ἐλθων οὐδ ' ἁπαξ δια του πορθμου πεπλευκεν Ὀδυσσευς , ἀπολογειται διοτι και οἱ ὑστερον ἐφευγον ἁπαντες τον πλουν τουτον | ||
| τις , μηπω ἁλοντος ᾡ δοκει συνειδεναι : προτερον μεν ἀπολογειται ὑπερ ἐκεινου , εἰτα ὑπερ ἑαυτου : χρησιμωτατη οὐν |
| τῳ γʹ και δʹ βιβλιῳ της συνταξεως ἐκτεθειμενων ὁμαλων και ἀνωμαλων κινησεων ἐπιλογιζομεναις δια των ἀριθμων , ὁτε δε διαφωνους | ||
| και σειεσθαι , και μη ὡσπερ ἀπο των τραχεων και ἀνωμαλων : οὐ γαρ ἀθροως ἐκειθεν ἐκπεμπεται κατακερματιζομενος . αἱ |
| : τεχνῃ γαρ οἱ ῥητορες λεγουσιν . Πολλων ὀντων και μεγαλων : Ὁ Πλατων οὐκ ἀνεχεται την ῥητορικην τεχνην εἰναι | ||
| ἐφ ' ἑωυτον , μαλιστα μεν και πλειστον ἐκ των μεγαλων φλεβων : αὑται γαρ αὐτῳ ἐγγυτατω εἰσι , και |
| δε ἐστι τοιαυτη ὡστε τα προς τον ὑποτεθεντα σκοπον συντεινοντα δυνασθαι ταυτα πραττειν και τυγχανειν αὐτων . ἀν μεν οὐν | ||
| , δια το ἐγγυς , οἰμαι , του ἀτρεκεστατου ὁμου δυνασθαι ἡκειν λογισμῳ , προσιεσθαι , και ἐκ πολλης ἀγνωσιης |
| Θηκε : ἐνεβαλεν . Βριθοντι : βαρουντι . Ἀγκλινει : ἀνατεινει . Θωμιγξ : σχοινιον , ὁ σχοινος , ἐστω | ||
| πηγαι τε και ἀρχαι , εἰς ἁπερ ὁ Ζευς παντα ἀνατεινει τα μεθ ' ἑαυτον . Θεαι μεν οὐν οἰκειοτερον |
| , εἰποντες ὁτι γνωριζεται ἡ παραγραφη ἐκ του προςκεισθαι ὁτι παραγραφεται : διο προςηκε μη τουτῳ προςεχειν , ἀλλα τῳ | ||
| παραγραφεσθαι , οὐτε ὡς γενομενης ἠδη κρισεως περι της ὑβρεως παραγραφεται , οὐτε τιμωρια τις ἐπι τουτῳ δευτερα παρηκολουθησεν , |
| ἀμοιρος ἀκληρος ἐτυχθην . . . . . . . δωματων γαρ εἱλομαν ἀνατροπας , ὁταν Ἀρης τιθασος ὠν φιλον | ||
| , προπαροιθε των νομιμων γαμων διαμειψαι και διελθειν στυγεραν ὁδον δωματων ὠμοδροπων και ὠμως δρεψαντων [ . . . . |
| των ἐλεγχων , οἱς χρηται κατα των πελας , ὡστε δοκειν κατα τους ἀλλους συγγραφεας ἁπαντας συγκεκοιμησθαι τοις πραγμασι και | ||
| ἐν οἱς μαλιστα λαθειν ἐστι και ὑποτιθεμενους τι , ὡστε δοκειν μειζους εἰναι ἠ εἰσι : και ὑποχριεσθαι δε τους |
| μοι δοκουμεν οἱον γε τινος ἰχνους ἐφ ' ὁ πορευομεθα προσαπτεσθαι . το γαρ δη των ἱερεων σχημα και το | ||
| ἀλληλων ἑψηθεντων , ἀνακογχυλιαζεσθαι δει τῳ ὑδατι ξηροις τε λειωθεισι προσαπτεσθαι του γαργαρεωνος , ἀτρεμα πως προσαγοντας προς τε την |
| Εἰ δε μη λεγω γ ' ἐγω τἀληθες , ἀξιω θανειν . Ὠ προσπολ ' , οὐχι δεσποτῃ ταδ ' | ||
| ' ὁς εὐχεται θανειν : κακως ζην κρεισσον ἠ καλως θανειν . ὠ τλημον Ἑλενη , δια σε και τους |
| ἀρχης τε οὑτω πεφυκος και δια τινα φλεγμονην ἠ σκληρων φυματων και ἀνεκπυητων πιεζοντων ἠ τισιν ἀλλοις ἐμφραγμασι , τουτοις | ||
| λειχηνος και λεπρας . τα οὐν διαφορητικα και συμπεπτικα ἐπι φυματων και παντος ἀποστηματος τοιουτου ἁρμοζει . διαφορητικαι δε εἰσιν |
| ἐχαρησαν . ἡ δε διανοια : προς την των εὐ πρασσοντων φιλων ἀγγελιαν ἐχαρησαν οἱ ἀγαθοι . ἠ οὑτω : | ||
| : το γαρ ἐστι μονον ἐκ θεων : εὑδει δε πρασσοντων μελεων , ἀταρ εὑδοντεσσιν ἐν πολλοις ὀνειροις δεικνυσι τερπνων |
| οὐδ ' ἀμεινον . συ δ ' ἀφεις ἐκτελειν τα προσταγματα του στρατηγου ἐγκαλεις , ὁταν τι σοι προσταχθῃ τραχυτερον | ||
| Γυμνῳ φυλακην ἐπιταττεις : παροιμια ἐπι των μη δυναμενων τα προσταγματα πληρουν , δια το ἀναγκαιον αὐτο γινεσθαι . Γλωσσα |
| ἐχειν ἀνω τουϲ διδυμουϲ , τῃ ἑτερᾳ δε τον περιναιον ἀποτεινειν ἐπι θατερα τηϲ δοθηϲομενηϲ τομηϲ , αὐτοι τε λαβοντεϲ | ||
| πονηρως εἰχεν οἱον εἰκος χαμαι καθευδοντα και της νυκτος οὐδε ἀποτεινειν τα σκελη δυναμενον ἐν τῳ ξυλῳ κατακεκλειμενα : της |
| Μαγˈνητων σκοπον πεισαις ' ἀκοιταν ποικιλοις βουλευμασιν , ψευσταν δε ποιητον συνεπαξε λογον , ὡς ἠρα νυμφειας ἐπειρα κεινος ἐν | ||
| ἁ και προνοηθεις ὁ νομοθετης ἀπειπεν τῳ ποιητῳ αὐτῳ ὀντι ποιητον υἱον μη ποιεισθαι , τινα τροπον διορισας περι τουτων |
| ἀπειθουσαν . Δηλον . Και μην τουτο γε οἱ πολλοι προσταττουσιν τοις νομοθεταις , ὁπως τοιουτους θησουσιν τους νομους οὑς | ||
| ἰατρῳ δια τουτο πειθονται . οὐδε γαρ ἀλλ ' ἀττα προσταττουσιν οὑτοι ἠ τα συμφεροντα αὐτοις . οἱ δε γε |
| ἀπο των κατερηριμμενων οἰκων προς τας ψυχας των ἐρωντων των πεμματων των πλακουντων ἐν γαρ τῃ Ἰδῃ ἐτιματο ὁ Ζευς | ||
| : ” ἀλλα κἀγω κανηφορειν ἐδοξα και τρια πληρη κανα πεμματων κομιζειν ἐπι της κεφαλης , το δ ' ἀνωτατω |
| τοις κατοιχομενοις , ἐπειδη ἐνομιζετο καθαρος εἰναι και ἀπελαστικος των μιασματων . Διοπερ προς πασαν ἀφοσιωσιν και ἀποκαθαρσιν αὐτῳ ἐχρωντο | ||
| κελευσας ἐξαγει τον λεων τας φλογας ὑπερθρωσκοντα της ὁσιωσεως των μιασματων ἑνεκα . ἐπει δε παν , ὁσον ἠν ἐκ |
| τους ἀρχοντας ἐν τοις ὑπερ αὑτου λογοις ἐσται βελτιων οὐδε δυνατωτερος . συ δ ' ὡς μεν ῥητορα θεραπευεις τον | ||
| και σιδηρου , των ἐν τῃ φυσει κραταιοτατων , φανεις δυνατωτερος , ἀποτραγων τοις ὀδουσι την γλωτταν εἰς τον βασανιστην |
| παρα το φθειρειν ἑκοντα τον σοφιστην την εἰρημενην ἐν τοις κατηγορουμενοις διαστολην και τα πη εἰτ ' οὐν συνθετως και | ||
| ἰδια τοις ἐν τῃ οὐσιᾳ και ἐν τῳ τι ἐστι κατηγορουμενοις και οὑτως ἑπομενοις : το μεν γαρ ζωον και |
| το συμφωνειν προς το διαφωνειν . ἠ κατα συγχωρησιν του διωκοντος ἠ κατα διαγνωσιν του τυχοντος , και μηκετι παρα | ||
| ἀνθυπατος το μεν διωκομενον μερος ἐξελθειν κελευσας , του δε διωκοντος τον διδασκαλον μονον , εἰτα ἀπολαβων τον Θεμιστοκλεα και |
| του ὀστεου , ἠν ἐν τεσσαρακοντα ἡμερῃσιν ἀποστῃ , καλως ἀποστησεται : ἐνια γαρ ἐς ἑξηκοντα ἡμερας ἀφικνειται , ἠ | ||
| και τα ἀπο των ἀλλων βεβαιως ἑξουσιν . οὐδεις γαρ ἀποστησεται , γνους Μιτυληναιους δεδουλωμενους φ ἡ προσοδος : των |
| εἰδεναι , ὁτι το διαχωρισθηναι σημαινει , ὡσπερουν και το ἐναντιον αὐτου , το συγκριθηναι , το εἰς ἑν και | ||
| ἐπειδη φθειρ αὐτον ἐδακεν οὐ διετραπη , λαβων δε περιφανως ἐναντιον παντων ἀπεκτεινε προσειπων , νη τους θεους ἡδεως τον |
| ἀλλα και ὁ δια της γης τρεχων δεει του μη διαμαρτειν βραδυτερος ἠν προς την φυγην , ὡστε ταχεως ἡλισκετο | ||
| τα κοινα ταυτι δ ' ἀκκιουμαι τωι λογωι του μη διαμαρτειν : “ ὡς ἀναιδης ἠσθα και ἰταμος τις ” |
| , ἐναυμαχουν , πολλους μεν ὁπλιτας ἐχοντες ἀμφοτεροι ἐπι των καταστρωματων , πολλους δε τοξοτας τε και ἀκοντιστας , τῳ | ||
| σωματα τοις κινδυνοις παραρριπτοντων . οἱ μεν γαρ ἐπι των καταστρωματων ὑπο του πληθους των εἰς αὐτους φερομενων βελων κατετιτρωσκοντο |
| ἐν νοτιοις λεγω πηγαις . δεον δε εἰπειν ἐποιησα την παρειαν δακρυσιστακτον και διαβροχον ἐν πηγαις νοτιοις ἀπο των ὀσσων | ||
| . το δακρυσιστακτον ἠ προς το ῥεος ᾐ προς το παρειαν συντακτεον . ἀπ ' ὀσσων ] ἀπο των ὀφθαλμων |
| , ὀργισθεις ἀνεχωρησεν . οὑτως οὐν του Αἰσωπου προς πολλους ἀπολογουμενου ἀνεχωρουν ἁπαντες , ὑβριν τον λογον νομιζοντες εἰναι . | ||
| ὡς ἐξαπατωμενον ὑπ ' ἀνθρωπων δολιων μηθεν προσεχειν αὐτοις . ἀπολογουμενου δε του ὑπατου και το ἐργον ἐξ αὐτων λεγοντος |
| τριων διαφορων , ἐφ ' ὡν κεκαμμενη ἡ χειρ ἀδυνατει ἐκτεινεσθαι , της κλιμακος μετα του τονιου παρεσκευασμενης , καθως | ||
| , ἑν των πεντε λεγομενων στερεων σχηματων , εἰς σφαιραν ἐκτεινεσθαι . ἐνιοι δε τον περι της ἀλογιας και της |
| ἐχοντες τικτονται ; και ἐκ της φυσεως ἐχουσας ἐν σωματι πολιτευεσθαι τας ψυχας μη δειν ἁπαξ ἐξελθουσας τον ἁπαντα αἰωνα | ||
| ἀξιωσεως , πρωτον αἰσχυνην ὀφλησομεν , εἰ παρον ἐν ἀριστοκρατιᾳ πολιτευεσθαι δημῳ τα κοινα ἐπιτρεψομεν : ἐπειτα δ ' εἰς |
| πολις Περσων το Κισσινον . στιφος ] το πυκνωμα . παρεχοντες ] ὀντες : ἠ το πολεμου ἀντι του πολεμῳ | ||
| πανταπασιν ἀφαιρουσι , τα μεν ἑαυτων ἀγαθα τοις φιλοις οἰκεια παρεχοντες , τα δε των φιλων ἑαυτων νομιζοντες . πως |
| λογον , ἁρμονικος δε ὁ τῳ συνηγορειν περι του μαθηματος πεπειραμενος . Της φωνης τοπος ἐστι και κατα τοπον κινησις | ||
| γεγονως , και της κατα την γυναικα δε θειοτητος ἀσφαλως πεπειραμενος . ὁ δε Φιλομητωρ φαιδρος ἀπηντα περι θυρας αὐτῳ |
| ὡροσκοπου τῳ κληρῳ της ἀνδρειας και της τολμης , ἐτι καταλειπομενων τῃ Ἀφροδιτῃ ἐκ των ὁριων αὐτης λεπτων μϚ , | ||
| ποιησαι ἐπιθυμειν , ἀλλ ' ἑνεκα του πληθους των ἐμοι καταλειπομενων Θηριππιδῃ τε τας ἑβδομηκοντα μνας και Δημοφωντι τα δυο |
| πεττουσα την τροφην ἀναλωσῃ την προςενεχθεισαν , ἀναγκαζεται τηνικαυτα παλιν ἀναλυειν , ἁ προσεθηκε . και δια τουτο πλειονα πτυουσι | ||
| φορους αὐτας τε πολεις τας μεν δειν τας τ ' ἀναλυειν , λαινα τειχη τα μεν οἰκοδομειν τα δε αὐτα |
| και περιπατουσης και ἱσταμενης της παραταξεως δυναται γινεσθαι των δυο κερατων ἐπι τα ἐξω νευοντων , εἰτε μερος ἑν , | ||
| εὐρωστως ὑπομενειν το δεινον , οἱ τ ' ἐπι των κερατων ἱππεις , ἁπαντες ἐπιλελεγμενοι κατ ' ἀρετην , ἡμιλλωντο |
| τειχους ἐσπασμενοις τοις ξιφεσιν εἰς τα βασιλεια καταντησαι και τους ἐναντιουμενους των φυλακων ἀνελειν . τας δε του Πελιου θυγατερας | ||
| ὁταν αὐτῳ τῳ ὑδατι μιγνυῃ χυλους συνηθεις τε και πλειους ἐναντιουμενους τῃ του ὑδατος κακιᾳ και το παν ὑγρον μη |
| ' ἀλλ ' ἑαυτων . ὁ λιβανωτος εὐσεβης και το ποπανον : τουτ ' ἐλαβεν ὁ θεος ἐπι το πυρ | ||
| πανυ ἀρχαια . ἐν γαρ τοις Διιπολειοις φασι βουν το ποπανον καταφαγειν το παρεσκευασμενον προς την θυσιαν , Βαυλωνα δε |
| , ὁτε δε Ἰουλω . Ἀπο των οὐν της Δημητρος εὑρηματων τους τε καρπους και τους ὑμνους , τους εἰς | ||
| γενη των ἀνθρωπων και μεταδιδοντας ἑκαστοις της ἐκ των ἰδιων εὑρηματων ὠφελειας . Δημητραν μεν γαρ περαιωθεισαν εἰς την Ἀττικην |
| μη ἰεναι δια παντος του σωματος οὐ δυνασθαι συνειναι : σημειον δε : και γαρ τοις ἀναμιμνησκομενοις την ἀποριαν εἰναι | ||
| μεν οὐν ἐστι χρονος ἀτομος και ἐλαχιστος , ὁς και σημειον καλειται . ἐλαχιστον δε καλω τον ὡς προς ἡμας |
| η του αἱματος μετ ' ὀξους # γ . Ἐχεοδηκτοις ἀντιδοτος . Ἀλευρου σιτανιου , χελωνης θαλασσιας αἱματος ξηρου ἀνα | ||
| ὑγιης ἐστι και ἀπαροξυντος του λοιπου . ἡ δε Φιλωνος ἀντιδοτος παρηγορει μεν τους δια ψυχραν αἰτιαν ὀδυνωμενους , οὐκ |
| μαχομεναϲ αὐτῃ ποιῃϲ προϲθεϲειϲ , ὁτε μη δυναται μηδε ῥοφηματα διοικειν ὁ καμνων , τοτε πιεζων τε αὐτον και πνιγων | ||
| κοινης σωτηριας , και τουτοις ἐπετρεψαν τα κατα τον πολεμον διοικειν , αὐτοκρατορας ποιησαντες τους συνεδρους . οὑτοι δ ' |
| τῳ δικτυῳ λαβοντας δελφινα και μελλοντας κατακοπτειν ἀργυριον δους και παραιτησαμενος ἀφηκεν εἰς το πελαγος . και μετα ταυτα ναυαγιᾳ | ||
| . . Κιννας δε μετ ' οὐ πολυ στρατηγων Καισαρα παραιτησαμενος δογμα ἐκυρωσεν κατιεναι τους ἀπελαθεντας δημαρχους και , ὡσπερ |
| αὐτοδιδακτον εἰναι και ὑπερηφανον οὐδ ' ἀν ἐπαινεσαιμι κατακρυψαντα την ποιησιν ἐν τῳ της Ἀρτεμιδος ναῳ , μυστηριωδως ὁπως ὑστερον | ||
| ποιητικους παρατηρων τροπους και χαρακτηρας : λεγεται γαρ αὐτον και ποιησιν εἰς τον Μακεδονα Ἀλεξανδρον γραψαντα μυριοις χρυσοις τετιμησθαι . |
| ἐλαττον κακον του προτερου δηλοι . οὑτως οὐν και το διεσπασμενον ἀνωμαλον του διεσπασμενου μεν , ὁμαλως δε φαινομενου μετριωτερον | ||
| δι ' ὁλου ἐστι διεσπασμενον , ἀλλα σημερον μεν φαινεται διεσπασμενον , αὐριον δ ' οὐ , ἀλλα συνημμενον : |
| : ἀπο γαρ των εἰρημενων εὑρησει τις και τας ἀλλας ἐνεργειας αὐτης . εἰ δε μη εὐποροιη τουτων , τοις | ||
| των παιδων οὐν ἐχοντων πολυ το ἐμφυτον θερμον και τας ἐνεργειας ἰσχυρας το παχος της ὑλης κεχυμενον εἰς τους νεφρους |
| καταθησειν ] τους θεους “ , ἁμα ἐπιφερει το ” ποιους ὀμει συ θεους ; “ , οὐχ ὡς ἀλλοις | ||
| , ἡ δε πολιτικη ἐργον ἐχει ἐπιμελεστατον ποιειν τους πολιτας ποιους τινας , ἠγουν ἀγαθους και πρακτικους των καλων . |
| και θεοφιλεστερον ὀφθησεσθαι νομιζων , εἰ προσθειη ταχος , οὐ περιμεινας ἑτερον καιρον , ἀλλα σπασαμενος το ξιφος της πλευρας | ||
| και οὐδ ' ἐνταυθα τον στρατον αὑτου κατα μερη προσιοντα περιμεινας ἐς τας Κασσιου και Ῥοδιων τριηρεις ἐνεβη συν τοις |
| τοιαυτα συναγουσι και θρυλουσιν , Ἀριστειδου δε τον μεν ἐξοστρακισμον παρατιθενται , καταδικης δε τοιαυτης οὐδαμου μνημονευουσι . . . | ||
| λελεκται . Ἐπει δε και σημεια τινα τοις βιβλιοις αὐτου παρατιθενται , φερε και περι τουτων τι εἰπωμεν . Χι |
| και πιττα συνδεσεως αὐτων και της του ὁλου ἑνωσεως ἑνεκα παραλαμβανονται , τον αὐτον τροπον κἀν τῳ λογῳ συνδεσμοι και | ||
| πρωτη και το εἰδος : ταυτα γαρ των συνθετων ἑνεκα παραλαμβανονται , ἀει δε τα δι ' ἑτερον τι παραλαμβανομενα |
| ὀρεγοντες τα ποτηρια . δει δε νοησαι ὁτι κατα το σιωπωμενον ἐδεξατο ὁ Ἀχιλλευς . ἰδιως δε οὐχ ὑπεθηκε και | ||
| ἐπαταξε παρα το σφυρον . ἰστεον , ὁτι κατα το σιωπωμενον ἀπηλθεν ὁ Βαττος διωξαι τας βοας και ἀπερχομενος ἐπατησεν |
| γωνιας . διπλασια ἀρα φαινεται ἡ ΑΖ της ΒΓ των ὀμματων ἐπι των ΑΚΖ , ΒΔΓ περιφερειων κειμενων . Ἐστω | ||
| εἰπεν ἀφρωδη πελανον ἐπι του στοματος , ἐπι δε των ὀμματων οὐ δει προσλαμβανειν το ἀφρωδη πελανον , ἀλλα μονον |
| ἑκαστῃ πολει ἀνα μερος ἐς Ἀμφικτυονας και ἐν χρονου περιοδῳ συντελειν ἐστιν . ἐσελθοντι δε ἐς την πολιν εἰσιν ἐφεξης | ||
| γενων ἐλαττονων ὀντων ἠ εἰδων και ὑπο τουτοις ἀτομων , συντελειν ἁπαντα εἰς μιαν φυσιν και ἐκ παντων τῳ νοητῳ |
| τους θεους φασκουσιν οἰκειν συνδυο ; ὁτι Δωριωνι τῳ αὐλητῃ φασκοντος τινος ἀγαθον ἰχθυν εἰναι βατιδα , ὡσπερ ἀν εἰ | ||
| εἰπειν θαρρουντως εἰ τι συνοιδε . και παρελθοντος ἐκεινου και φασκοντος δεδιεναι μη τινα των αὑτου κρειττονων παροξυνας κακον τι |
| εὐμενως προσιεται την ἐπιμελειαν . και οὑτω σοι αὐτα παιδαγωγουντι ἀναφανησεται χρησιμα τε και ὠφελιμα ἀντι ἀχρηστων και βλαβερων . | ||
| : εἰ δε μη , παρα το εἰδος ἀει ἀλλο ἀναφανησεται εἰδος , και ἀν ἐκεινο τῳ ὁμοιον ᾐ , |
| Λυκειον και την ἑαυτου νεοτητα και τους συνεφηβους και την ἑταιρειαν , μετ ' αὐτου ζην και κολακευειν αὐτον και | ||
| ποιησεις γαρ ἀσμενος . οἰσθα δε την προς αὐτους μοι ἑταιρειαν , και ὁτι Διονυσιος ἐξηπατηται , ὡς ἀδικουντων αὐτων |
| ' ὁστις αὐτων ἐχοι ἀν των συμφυλακων νομισαι τινα ἠ προσειπειν ὡς ἀλλοτριον ; Οὐδαμως , ἐφη : παντι γαρ | ||
| μονοι συγγενεις και πολιται , ἀλλα πασαν ὁσην Ἑλλαδα χρη προσειπειν , συμπεπενθηκεν δε και της οἰκουμενης το πλειστον μερος |
| Κυδωνιαν πολιορκειν ἐπεχειρησεν . κατασκευασαντος δε αὐτου μηχανας πολιορκητικας και προσαγοντος τῃ πολει , κεραυνων πεσοντων αὑται μεν ὑπο του | ||
| μηχανην κατεσκευασε τριπλασιαν τῳ ὑψει και πλατει της προτερον , προσαγοντος δ ' αὐτην προς τον λιμενα νοτος ἐκνεφιας ἐπιγενομενος |
| ἀντι του περιπατειν τον σφαλλομενον και καταπιπτοντα . . 〚 περινοστειν ἐᾳ : Περιερχεσθαι ἀφιησιν , ἀπο τοπου εἰς τοπον | ||
| ἀλλ ' αὐτος μεν ἑκαστην ῥαψῳδιαν γραψας και ἐπιδειξαμενος τῳ περινοστειν τας πολεις τροφης ἑνεκεν ἀπελιπεν . ὑστερον δε συνετεθη |
| οἰδα ὡς οὐκ ἐμελλεν ὁ παις αὐτῳ Νιοβης παιδι ἰσα οἰσεσθαι Διος γε εἰναι δοκουντι . ἐπῳκησαν δε και Ἑρμιονα | ||
| τον βιον θαρρειν μελλων ἀποθανεισθαι και εὐελπις εἰναι ἐκει μεγιστα οἰσεσθαι ἀγαθα ἐπειδαν τελευτησῃ . πως ἀν οὐν δη τουθ |
| ἐπειδη κυριον ἐστι : τα γαρ εἰς ης ληγοντα κυρια ἀποστρεφονται την ὀξειαν τασιν , τουτεστι βαρυνονται ἠ περισπωνται , | ||
| πλησιασωσι την χερσον , παντες ὁμου ἐωσι την ναυν και ἀποστρεφονται προς τα πελαγη , ὁπερ ἐχουσιν οἱ ναυται σημειον |
| ἀμβατος αὐτῳ : ὁσαις δε βˈροτον ἐθˈνος ἀγˈλαϊαις ἁπτομεσθα , περαινει προς ἐσχατον πλοον : ναυσι δ ' οὐτε πεζος | ||
| ἐν πασιν ἀγαθη τοις ἐγχειριζομενοις , και ὀξεως τας πραξεις περαινει , και δοκουντες βλαπτεσθαι ἀπροσδοκητως ὠφελουνται . ἐν δε |
| ἐπειδη οὐκ ἐστι μετα μακρας ἐνταυθα : το γαρ ι συνεσταλμενον ἐστιν : ἀλλα κανονιζεται ἀπο της δοτικης των ἑνικων | ||
| αἰτιαν το λαας το προσηγορικον και το μεγας το ἐπιθετον συνεσταλμενον ἐχουσι το α . Και περι μεν του λαας |
| των προφητων τον θανατον ἐξεφυγεν : και οὐδεις ἐκ των βασιλευοντων ὑπαρχει ἀθανατος : οὐδεις ἐκ των προπατορων ἐξεφυγεν το | ||
| κτισεων ἀγνοουνται , των κατα καιρον ἐν αὐταις ἀρχοντων ἠ βασιλευοντων τῳ μεσουρανηματι χρησομεθα εἰ συμπαθειαν ἐχει προς τον αὐτον |
| . . συ δε κωλυεις ἀναγεσθαι : Τον Χαρωνα δηλονοτι ἀναπλειν . τοις προβουλοις : Τοις ἀλλοις δηλονοτι τοις κʹ | ||
| ἐκελευσε τῳ κυβερνητῃ την αὐ - την ὁδον ἐπι Ἰταλιαν ἀναπλειν μηδε προσπελασαντι τῃ γῃ . Ἀριστοξενος δ ' ὁ |
| , ἐξελθοντων αὐτων ἐπι τινα πολεμον , τους μεν καταλειφθεντας ἀναιρειν , τους δε ἀπο της ξενης προσιοντας μη δεχεσθαι | ||
| , τον δε ἀναιρετην ἐπι τον ἀφετην παραγινεσθαι και οὑτως ἀναιρειν . Τα μεν οὐν τετραγωνα σχηματα και διαμετρα ὡς |
| διασυρων το τειχος της ἀκροπολεως . και ὁτι οὐ δυνατον ἀντισχειν προς τοσαυτην του βαρβαρου παρασκευην : προς τι γαρ | ||
| της πολεως και της ἐνταυθα διατριβης : οὐ γαρ μικρον ἀντισχειν τοσαυταις μεν ἐπιθυμιαις , τοσουτοις δε θεαμασι τε και |
| θερμοις μαλλον ἠ ψυχροις λουτροις : οὐπω γαρ οὐδε τουτων ἀνεχεσθαι ἀλυπως δυνηθησεται . πλαττεσθω δε και την ψυχην ἐν | ||
| μη ὀρτυγοκοπειν μηδε περι τα τοιαυτα ἐπτοησθαι : και το ἀνεχεσθαι παρρησιας : και το οἰκειωθηναι φιλοσοφιᾳ και το ἀκουσαι |
| περι των ὑστερον , διοτι Ῥωμαιοις προσηκεν οὐκ ἀπο των ἐρυματων ἀλλα ἀπο των ὁπλων και της οἰκειας ἀρετης ἐχειν | ||
| αὐτῳ καμνοι ἡ δυναμις μηδε μιαν ὡραν ἀποστηναι βουλομενῳ των ἐρυματων , εἰς ταγματα διελων το στρατευμα , ὁς ' |
| ἀναδυναι , ἀναχωρησαι , μεταβουλευσασθαι , μεταδοξασαι , ἀναψηφισασθαι , ἀναθεσθαι . Μονιμον , βεβαιον , ἐχυρον , παγιον , | ||
| ἀναφυγειν , ἀποφυγειν , ἀνενεγκειν , ἀναχωρησαι ἐπαναχωρησαι . και ἀναθεσθαι δε ἐπι του αὐτου . ὡσαυτως ταὐτον ἐστι τρυφαν |
| , φησι , ποιουμεν Ποσειδωνιαταις τοις ἐν τῳ Τυρσηνικῳ κολπῳ κατοικουσιν . οἱς συνεβη τα μεν ἐξ ἀρχης Ἑλλησιν οὐσιν | ||
| , ἀκρωτηριον της Λυδιας οὑτω καλουμενον . * ναιουσιν : κατοικουσιν οἰκουσιν Κιλβις ὀρος Λυδιας ἠ τοπος ἠ ποταμος , |
| τα περι την ταφην , τας μαρτυριας ὑμιν των εἰδοτων ἀναγνωσεται . Ὁτι τοινυν ὁ Μενεκλης , ὠ ἀνδρες , | ||
| τουτῳ την ψηφον ὑμας προσθεσθαι . πρωτον μεν οὐν μαρτυριας ἀναγνωσεται ὁτι οὐκ ἐγω αἰτιος εἰμι του εἰς το δικαστηριον |
| τουτοις συσχηματισθῃ ὑπο πειρατων ἠ λῃστηριων ἠ κακουρ - γων ἀπολλυμενους , ἐπι δε των μελεοκοπουμενων και ἀτελων ζῳδιων ἠ | ||
| προς Ἀθηναιους θανατος ἐστω . Ἡγητοριδης Θασιος ὁρων πολλους πολιτας ἀπολλυμενους μακρῳ πολεμῳ και λιμῳ βροχον τῳ τραχηλῳ περιβαλων ἐς |
| , το μεν ποιητης προηγουμενως αὐτου και καθ ' αὑτο κατηγορηθησεται , λεγω δε το καθ ' αὑτο οὐχ ὁτι | ||
| , το καθολικως λαμβανεσθαι : ταυτα δε του ἀνθρωπου οὐ κατηγορηθησεται , ἐπειδη οὐσιωδως του γενους , τουτ ' ἐστι |
| . Ἀλλα τι ἐστιν ὁπερ ἐφεξης ὡς ἐν πορισματος ταξει προστιθησιν ὁ Ἀριστοτελης , ἁμα δε δηλον λεγων ὁτι οὐδε | ||
| κς προστιθεται , και ἐπι μεν των Ϛ , γ προστιθησιν : ἐπι δε των ιβ , Ϛ . και |
| δημευσιν , ὡς παρα τους ὁρκους και τας συνθηκας , διεξιοντος . τα γαρ ἐπι των ἱερων συνομολογηθεντα τοις πατρικιοις | ||
| ' ἐστιν τοις ἐπιτηδειοις ἡμιν , ἁ συνισμεν πολλακις τουτου διεξιοντος ἀκηκοοτες , λεγειν και διδασκειν ὑμας , ἱν ' |
| πραγματος , αἰτιαν τις ἀποδωσει και το λεγομενον χρωμα : ἀπολογησεται δ ' οἰμαι ὁ ἀσωτος και ἐρει τι . | ||
| αὐτων δικας . Ὁρᾳς ὁτι ἐνταυθα ὁ φευγων οὐκ εὐθυς ἀπολογησεται περι του ἐγκληματος : ἀλλα καθαπαξ ἀνελειν την κρισιν |
| στερεου φυσιν ἐδειξε , των προ αὐτης ἀριθμων τοις ἀσωματοις ἀνακειμενων : κατα μεν γαρ το ἑν ταττεται το λεγομενον | ||
| πεποιημενα και τεχνης θαυμαστης δαιδαλα . κελευει των λυχνιων των ἀνακειμενων αὐτῳ , ἀργυρα δε ἠν ταυτα , το ἑτερον |
| ἀπλετῳ : ἁπασαν γαρ την Βοιωτιην κατειχε ἠχω ὡς ἀνδρος ἀπολομενου μετα γε Μαρδονιον λογιμωτατου παρα τε Περσῃσι και βασιλεϊ | ||
| ἀπο της πετρας . παραπλησιως δε και του δευτερου προσαναβαινοντος ἀπολομενου , οἱ λοιποι ταχεως παντες ἐφυγον : ἀπορρωγος δε |
| σωζειν ἐν πολεμοις , και ὁτι παντες ἀνθρωποι τους ἱκετας αἰσχυνονται , και ὁτι και ἐν πολεμῳ και ἐν εἰρηνῃ | ||
| οἱ τας παρ ' ἐκεινου δωρεας οἰκαδε λαμβανειν νομιζοντες οὐκ αἰσχυνονται Φιλιππωι ζωντες , οὐδ ' αἰσθανονται παντα και τα |
| . τα δε ἁρπαζοντα μεν , οὐ φανερως δε , ἐπιβουλους , ὡς ἰκτινος και ἀλωπηξ . τα δε εὐμορφα | ||
| . οὑς ὁ Κρονος μεν τῳ Ταρταρῳ προσεδησεν , ὡς ἐπιβουλους πτοουμενος , ὁ δε Ζευς της βασιλειας κρατησας τον |
| ἀπο της ἀποτυχιας αἰσχυνην . . . . εἰς την προστασιαν της Καδμειας ] οἱον εἰς την εἰσοδον και προπυλωνα | ||
| , . . ) Ὁτι οἱ Ῥοδιοι ἐχοντες ἀγχινοιαν και προστασιαν , και ταυτῃ χρωμενοι , διετελουν καθαπερει τινας ἑκουσιους |
| κοψας ] την ἐρυσιμον βοτανην οἰνῳ ] ἐν ἐντριψαιο ] τριψον κακης δ ' ἀπερυκεο νουσου ] ἀπο της δεινης | ||
| γʹ . Προς κινουμενους ὀδοντας . ] Ὀνου χηληνιον καυσας τριψον ὀξει ἀναλαμβανε και ποιων κυκλισκια ἀποθου και χρω , |
| ἐξω πυλων οὐ πανυ θραττει με , ἐπει οὐδε τοις προσταταις συνεχαιρον , ἡνικα περιειργαζοντο : δεισθω δ ' ὑπερ | ||
| Ἑλληνικον ἐκινηθη , διαφορων οὐσων ἑκασταχου τοις τε των δημων προσταταις τους Ἀθηναιους ἐπαγεσθαι και τοις ὀλιγοις τους Λακεδαιμονιους . |
| δε και το ἐρωτωντα τους ἀκουοντας ἐνια λεγειν και μη ἀποφαινομενον : ἀλλ ' ὁ την Εὐβοιαν ἐκεινος σφετεριζομενος και | ||
| ? [ ] : χρη γαρ [ οὑτω ] [ ἀποφαινομενον ] ? [ ] λεγειν . Ἐπει ὁ / |
| ἡκω περι ἁ τε ξυνεθεμην πρεσβυς ὠν γεραιτερωι , θυρσους ἀναπτειν και νεβρων δορας ἐχειν στεφανουν τε κρατα κισσινοις βλαστημασιν | ||
| ὡσπερ νομος ἐστι ταις παρθενοις : ἐθος γαρ εἰχον πυρ ἀναπτειν ἐπι των γαμων : ὠ Ἑκατα : την Ἑκατην |
| οὐχ οὑτως : οὐ γαρ ἁπλως ἀπουσης της ἑξεως ἐννοιαν παριστησιν ἡ στερησις , ἀλλ ' ἀπουσης του πεφυκοτος αὐτην | ||
| ἰσως ἐλλιπες το τοιουτον : οὐδεν γαρ των παρακολουθουντων αὐταις παριστησιν . . . : . . . χαλβανη ἀκνηστις |
| Παρθους και Μηδους και Περσας παραστησοιτο , οὐκ ἐτι Ῥωμαιων ἀνεξεσθαι την αὐτου νοσφιζομενων ἀρχην , ἀλλα θεραποντας περιφανως ἡγησαμενον | ||
| ἡμας ὡς κατα σου την ἀρχην πικραν ἐχοντας , οὐκ ἀνεξεσθαι φασκουσα ἐπι πλεον σε ἀποντα , ἀλλ ' ἐπιβοησαμενη |