τους θεους φασκουσιν οἰκειν συνδυο ; ὁτι Δωριωνι τῳ αὐλητῃ φασκοντος τινος ἀγαθον ἰχθυν εἰναι βατιδα , ὡσπερ ἀν εἰ | ||
εἰπειν θαρρουντως εἰ τι συνοιδε . και παρελθοντος ἐκεινου και φασκοντος δεδιεναι μη τινα των αὑτου κρειττονων παροξυνας κακον τι |
το συμφωνειν προς το διαφωνειν . ἠ κατα συγχωρησιν του διωκοντος ἠ κατα διαγνωσιν του τυχοντος , και μηκετι παρα | ||
ἀνθυπατος το μεν διωκομενον μερος ἐξελθειν κελευσας , του δε διωκοντος τον διδασκαλον μονον , εἰτα ἀπολαβων τον Θεμιστοκλεα και |
Ἀν δε και παραπλησιους γεωργιας γεωργουντας , τους μεν ἀπολωλεναι φασκοντας ὑπο γεωργιας και ἀπορουντας , τους δε ἀφθονως και | ||
δοξης . Ποσειδωνιος ἐν τῳ περι συνδεσμων ἀντιλεγων προς τους φασκοντας , ὡς οἱ συνδεσμοι οὐ δηλουσι μεν τι , |
ἀναλγης διαφερει . ἀναλγητος μεν γαρ ἐστιν ὁ ἀνεπιστρεπτος του καθηκοντος , ἀναλγης δε ὁ μη ἀλγων . ἀντικρυς και | ||
μεν ἡ δικαιοσυνη , ποιητικως δε τιθεται και ἐπι του καθηκοντος . Εὐχη , συνηθως μεν ἡ δεησις , ποιητικως |
ἡ ἀληθεια εἰς ψευδος , ἀλλα του πραγματος κινουμενου και μεταβαλλοντος το ψευδος και ἡ ἀληθεια γινεται : οὐ γαρ | ||
γνωρισματι προσεχειν σε χρη τον νουν και παυειν αὐτικα , μεταβαλλοντος ἠ κατα μεγεθος ἠ κατ ' ἀνωμαλιαν ἡντινουν : |
δημευσιν , ὡς παρα τους ὁρκους και τας συνθηκας , διεξιοντος . τα γαρ ἐπι των ἱερων συνομολογηθεντα τοις πατρικιοις | ||
' ἐστιν τοις ἐπιτηδειοις ἡμιν , ἁ συνισμεν πολλακις τουτου διεξιοντος ἀκηκοοτες , λεγειν και διδασκειν ὑμας , ἱν ' |
εἰναι ἀναγκαιον . Τουτο δε ἐν ᾡ ἐστι , του κατεχοντος αὐτο και πεπληρωκοτος ἑτερον εἰναι δει , ἀσωματον ὀν | ||
και λιχανος . Ἑρμου δε το μεταιχμιον Ἀφροδιτης και Ἡλιου κατεχοντος παραμεση . περι ὡν ἀκριβεστερον και μετα γραμμικων και |
παρεστι δε το βασιλικον ἁπαν συνεδριον προκαθημενου του τα σκηπτρα λαχοντος : οὐ μιαν δε μονον ἠ δευτεραν ἠ τριτην | ||
Ἀλλοι δε μεριζουσι τοις ζ θεοις ἀπο του δεσποτου του λαχοντος τον ἐνιαυτον , τῳ μεν ἑαυτου κυριῳ την ἑαυτου |
ποιησαι παροινουμενους ὑπο τουτων . του δε πραγματος εἰς τουτο παρελθοντος , ὡς δευρο ἀνηλθομεν , ἠν ἡμιν , οἱον | ||
οὐδε γαρ ὁ ἁπαξ ἐγχειρισας τοιουτῳ τινι , οὑτος χρονου παρελθοντος τινος οὐκ ἐτ ' ἐστιν πονηρος : και ὁτι |
μεν περι Τενεδον τῃ δε κατα τον Αἰγαιον , Λευκολλου πολεμουντος , τους Ποντικους νενικησθαι , και οὐκ ἀξιομαχον αὑτον | ||
Μαριανδυνων , ὁς ἀπεθανεν ἐν Ἡρακλειᾳ τῃ Ποντικῃ , Ἡρακλεους πολεμουντος τοις πλησιον , οὑ εἰς ὀνομα ὁ πατηρ την |
ψιλῳ . τι γαρ δυναται καθ ' ἑαυτο ὑγραναι ἐκτος ὑδατος ἠ ἐμψυξαι καλως ὑπο χολης ἐκπυρουμενον σωμα ; βελτιον | ||
ἀνωμαλος ἐστιν ἠ ἀνεμος ὡς εἰκος ταραχωδης κινουμενος ἠ ἠχος ὑδατος παρεμποδιζει τῃ φωνῃ του καθαρως διακουεσθαι , οὐκ ἀτοπον |
ἀλλ ' οὐ περιψυχεσθαι . [ και δια την του προσπιπτοντος κινησιν ] εἰ γαρ το περιψυχειν εἰς τα ἀνω | ||
των ἀγαλματων θεωμενοι ἐχονται μεν τους ὀφθαλμους ὑπο του πρωτου προσπιπτοντος , μεταβιβαζοντες δε ἀλλοτε ἐπ ' ἀλλο την θεαν |
βραχυτερα και μαλλον προσηκοντα . της γαρ του κεκτημενου και νεμοντος ἡμας δαιμονος ἀπερημωθεντες ἐπιμελειας , των πολλων αὐ θηριων | ||
των ἀγαθων , ἁς αὐτοις προὐξενησε παρα του τα τοιαυτα νεμοντος , ποιησαι δε τους τα των πολεμιων λῃστευοντας ὡν |
ἀν μεν οὐν και νυν ἐχειν με φῃ , τινος παραδοντος ἐρωτατ ' αὐτον , και καθ ' ἑκαστον παρασχεσθαι | ||
εὐρυσθενης , ὁταν τις ἀρετᾳ κεκραμενον καθαρᾳ βροτησιος ἀνηρ ποτμου παραδοντος αὐτον ἀναγῃ πολυφιλον ἑπεταν . ὠ θεομορ ' Ἀρκεσιλα |
ἀφειθη ὑπο του τοτε της Συριας ἀρχοντος , ἀνδρος φιλοσοφιᾳ χαιροντος , ὁς συνεις την ἀπονοιαν αὐτου και ὁτι δεξαιτ | ||
: παρ ' ὑπονοιαν . Γ ἐπαιξεν ὡς του Ἑρμου χαιροντος ταις κλοπαις . οὑτω γουν σε τιμησαι προαιρουμεθα , |
τουτο ποιουσα συνεχωςλεγω δε συνεχως κατα τον χρονονὑπερβαινουσα μεν τους περιεχομενους ὑπο των τασεων τοπους , ἱσταμενη δ ' ἐπ | ||
διαστασεις θεωρου - μενους και οἱον ὑπο μηκους και πλατους περιεχομενους , τους δε ὑπο τριων στερεους , ὡς και |
των θεων ναους ἐνεπρησαν . του δε βασιλεως περι ταυτα διατριβοντος , κατεπλευσεν ὁ στολος ἐκ της Εὐβοιας εἰς την | ||
εἰς το δαιμονιον ὡστε μικρον ἀνωτερον των Δελφικων καιρων Ἰφικρατους διατριβοντος περι Κορκυραν μετα ναυτικης δυναμεως και Διονυσιου του Συρακοσιων |
τραχεια κοὐκ εἰθισμενως λαλεις ; στωμυλου δε ἀγεννους πραγματα αὐτῳ παρεχοντος ἐφη : ἀκολασθ ' ὁμιλειν γιγνεται δουλων τεκνα . | ||
τε μη εὐπνους , οὐκ ἀν ἐχοι την ἀπο του παρεχοντος ἀνεμου συλληψιν προς τον σκεδασμον των ἀχυρων : μετα |
ὁ Κυρος , συγε ἐκεινου του παρα τα ἁρματα ταχυ ἐλαυνοντος τον ἱππον . Και πως , ἐφη , οὐδε | ||
μη δυναμενος δε συγγενεσθαι αὐτῃ του Περσεως ἠδη προς ἡβην ἐλαυνοντος πλαττεται ὡς ἐδνων χρειαν ἐχει προς γαμον Ἱπποδαμειας της |
οὐδετερως ' . . . + . ἀφοδος : ὁ ἀποπατος , ὁδος . λεγεται δε ἀφοδος και ἡ ἀναχωρησις | ||
τε και ἐργαστικωτερος ἐν τοισι γυμνασιοισιν : ὁ δ ' ἀποπατος σμικροτερος τε και ξυνεστηκως μαλιστ ' ἀν τουτῳ γενοιτο |
μιαν αὐτην ὑποτιθεσθαι και μη δεισθαι τριτου του και ταυτην συνεχοντος ; οὑτω μεν οὐν ὁ λογος δυσχερης ἑκατερωθεν . | ||
πολεμιων ἡγεμονος ἠ ἐπι θατερου κερως ὀντος ἠ τα μεσα συνεχοντος της φαλαγγος , “ τεθνηκεν ὁ των πολεμιων στρατηγος |
ἀνατειναι το ξιφος εἰς τας του ἡλιου αὐγας : το νομιζομενον δε εἰναι καλον , ὁ κατα της μητρος φονος | ||
λεγει και τον ταυτης παιδα φησιν ἀνῃρησθαι ὑπο αἰγισθου , νομιζομενον ὀρεστην εἰναι , τον δε ὀρεστην κλαπεντα εἰς φωκιδα |
ἡ δε συνοικουσα αὐτῳ γυνη Ῥωμαια , Λουκρητιου θυγατηρ ἀνδρος ἐπιφανους , ἐξενιζεν αὐτον ὡς συγγενη του ἀνδρος πολλῃ προθυμιᾳ | ||
ἐρωντων ἠθους περιαιρειται τον κοσμον , δια τουτο την του ἐπιφανους κοσμου περιαιρεσιν φρυκτον τινα , φησι Κλεαρχος ἐν πρωτῳ |
οὐ ποτον ἐξεστι προσενεγκασθαι , καθαραις ὁπως διανοιαις , μηδενος ἐνοχλουντος μηδ ' ἐμποδιζοντος σωματικου παθους , ὁποια φιλει συμβαινειν | ||
και γεγονεν , ὡσπερ ἐν ἐκλειψεσιν ἡλιου , του μεν ἐνοχλουντος ἀπαλλαγη , της δε ἀκτινος ἐπανοδος , το δε |
' ὀντων προσωπων , καθαπερ ἐν ταις κωμῳδιαις , του διαβαλλοντος και του διαβαλλομενου και του προς ὁν ἡ διαβολη | ||
την σιωπην : τοιγαρουν τις ἠκουσε μου κατα την πολιν διαβαλλοντος ; τις λοιδορουντος ᾐσθετο ; τις ὡς ἀπιστον ἐμε |
ἁμαρτανων ἀφρων ἀν δικαιως νομισθειη . και Φιλημονος του κωμῳδιογραφου γραφοντος τους πολλακις ναυτιλλομενους και εἰποντος νομῳ τεθαυμακ ' οὐκ | ||
, Ἀφοβητου και Φιλοχαρους του τας ἀλαβαστοθηκας και τα τυμπανα γραφοντος , παις μεν ὠν τῳ πατρι ὑπηρετει γραμματα διδασκοντι |
εὐπεπτος , εὐαναδοτος , εὐκοιλιος . τουτων δε ὁ προσφατος ὑποπτος , ἐπει τους θαλαττιους λαγως σιτειται . διο και | ||
εὐπεπτος , εὐαναδοτος , εὐκοιλιος . τουτων δε ὁ προσφατος ὑποπτος , ἐπειδη τους θαλαττιους λαγως θηρευοντες σιτουνται : διο |
ἐπει δε ἠλθον , Σευθου τουτουι πολλους ἀγγελους προς ἐμε πεμποντος και πολλα ὑπισχνουμενου μοι , εἰ πεισαιμι ὑμας προς | ||
μυρρινας . Ἀλλ ' οὐ γαρ ἐμαθε ταυτ ' ἐμου πεμποντος , ἀλλα μαλλον πινειν , ἐπειτ ' ᾀδειν κακως |
ὡστε ταυτῃ πασχειν , ἀλλ ' ἀναλεξας τα πεσοντα , παραθεσθαι παλιν ἐκελευσε τον Ἀλκιβιαδην : ὡς δε ἐκεινος οὐ | ||
ἐφυλαξε το αἐστι . και ἀλλα παμπολλα εἰς το τοιουτον παραθεσθαι . ἀναγκαια ἀρα και ἡ μονη του ι ἐν |
ἠ ἡ Σεληνη προς τον οἰκοδεσποτησαντα την γενεσιν ἀστερα , διδωσιν ὁ Ἡλιος μεν ρκ , ἡ δε Σεληνη η | ||
δυναται δε και Ἀδρηναιος , ὡς Κυρηναιος Πελληναιος Μιτυληναιος . διδωσιν ἡ τεχνη και το Ἀδρηνευς , ὡς Πελληνευς . |
Δαε ” παρ ' ἑκαστον λεγων , “ ἐμοι το παιδιον δος . οὑτως εὐτυχης , οὑτως ἐλευθερος . γυναικα | ||
ἀνδρα ὡς ἀνδρα καθαριον εἰναι , γυναικα ὡς γυναικα , παιδιον ὡς παιδιον . οὐ : ἀλλα και του λεοντος |
ἀλλ ' οἱδε οὐκ οὐρεουϲι , οὐδε τιϲ ἀλλη του πινομενου διαπνοη . τοιγαρουν ἀκοριῃ μεν του ποτου , πλημυρῃ | ||
δε οὐκ οὐ - ρουσιν , οὐδε τις ἀλλη του πινομενου διαπνοη : τοιγαρουν ἀκοριῃ μεν του ποτου , πλημμυρῃ |
ἐχοντες τικτονται ; και ἐκ της φυσεως ἐχουσας ἐν σωματι πολιτευεσθαι τας ψυχας μη δειν ἁπαξ ἐξελθουσας τον ἁπαντα αἰωνα | ||
ἀξιωσεως , πρωτον αἰσχυνην ὀφλησομεν , εἰ παρον ἐν ἀριστοκρατιᾳ πολιτευεσθαι δημῳ τα κοινα ἐπιτρεψομεν : ἐπειτα δ ' εἰς |
ἐπι δεκα , τρια ἐπι δεκα : την ιεʹ πρωτην φθινοντος δια το ἐντος ταυτης συμπληρουσθαι την αὐξησιν της σεληνης | ||
καλως τε και ἐπιστημονως χρησομενους ἐπανεισιν ἐς την Ἀδριανου φθινοπωρου φθινοντος ἠδη . και ἑξηκοστον ἐτος προς τοις ἐννακοσιοις τε |
τουτοις συσχηματισθῃ ὑπο πειρατων ἠ λῃστηριων ἠ κακουρ - γων ἀπολλυμενους , ἐπι δε των μελεοκοπουμενων και ἀτελων ζῳδιων ἠ | ||
προς Ἀθηναιους θανατος ἐστω . Ἡγητοριδης Θασιος ὁρων πολλους πολιτας ἀπολλυμενους μακρῳ πολεμῳ και λιμῳ βροχον τῳ τραχηλῳ περιβαλων ἐς |
της Οἰνοης ἀπ ' αὐτου : του βραδους δοκων : νομιζομενος . ἐν τῃ ξυναγωγῃ του πολεμου μαλακος : . | ||
Μελανευς , τοξευειν ἀνηρ ἀγαθος και δια τουτο Ἀπολλωνος εἰναι νομιζομενος : και οἱ της χωρας το Καρνασιον , τοτε |
λογον , ἁρμονικος δε ὁ τῳ συνηγορειν περι του μαθηματος πεπειραμενος . Της φωνης τοπος ἐστι και κατα τοπον κινησις | ||
γεγονως , και της κατα την γυναικα δε θειοτητος ἀσφαλως πεπειραμενος . ὁ δε Φιλομητωρ φαιδρος ἀπηντα περι θυρας αὐτῳ |
λαμβανε ” . Μεθ ' ἡμερας παλιν εἰς το βαλανειον ἐλθοντος του Ξανθου και τισιν ἐντυχοντος ἐκει των φιλων , | ||
φωκων ἐνδιαιτασθαι . οὑτος και του Ἀλεξανδρου την Ἑλενην ἐλαβεν ἐλθοντος ἀπο της Ἑλλαδος , και δεδωκεν αὐτῳ το εἰδωλον |
μοι δοκουμεν οἱον γε τινος ἰχνους ἐφ ' ὁ πορευομεθα προσαπτεσθαι . το γαρ δη των ἱερεων σχημα και το | ||
ἀλληλων ἑψηθεντων , ἀνακογχυλιαζεσθαι δει τῳ ὑδατι ξηροις τε λειωθεισι προσαπτεσθαι του γαργαρεωνος , ἀτρεμα πως προσαγοντας προς τε την |
τουτῳ διαιρετεον , ἁ οὐκ ἀντιμαρτυρειται τοις παρ ' ἡμιν γινομενοις πλεοναχως συντελεισθαι . “ Κοσμος ἐστι περιοχη τις οὐρανου | ||
γενομενος μαθητης γινομαι διδασκαλος ἐθνων , τα παραδοθεντα ἀξιως ὑπηρετω γινομενοις ἀληθειας μαθηταις . Τις γαρ ὀρθως διδαχθεις και λογῳ |
: δια του κορη τον των Ἀργοναυτων φοβον ἀποκρουεται και ἀποτρεπεται : και γαρ αὐτοι ἐδεδοικεσαν ἑωρακοτες αὐτας καθωπλισμενας . | ||
αὐτους ἐτι χειρωσαμενος , ἡν ἐσχε διανοιαν οἰκοθεν ὁρμωμενος , ἀποτρεπεται : στρατοπεδευσαμενος δ ' ἐπι λοφου τινος το πρωτον |
γαρ ἠν αὐτου της διδασκαλιας το σχημα . και των προσιοντων οἱ μεν ἐκαλουντο μαθηματικοι , οἱ δ ' ἀκουσματικοι | ||
λογοι μαρτυρωσιν εἰναι τεχνῃ . ὡσπερ γαρ ἀκουειν δοκω τινων προσιοντων και διαμαρτυρομενων λογων , ὁτι ψευδεται και οὐκ ἐστι |
κλεπτης ἠ ποια δικαστηρια φοβερα τοις οὑτως παρ ' οὐδεν πεποιημενοις το σωμα και τα τουτου κτηματα ; μεινατε , | ||
ἀναθημασιν , οὐκ ἀνδριασιν , ἀλλα λεβησι και τριποσι χαλκου πεποιημενοις . Λακεδαιμονιοι μεν οὐν χρυσωσαι βουλομενοι το προσωπον του |
ἐλθων οὐδ ' ἁπαξ δια του πορθμου πεπλευκεν Ὀδυσσευς , ἀπολογειται διοτι και οἱ ὑστερον ἐφευγον ἁπαντες τον πλουν τουτον | ||
τις , μηπω ἁλοντος ᾡ δοκει συνειδεναι : προτερον μεν ἀπολογειται ὑπερ ἐκεινου , εἰτα ὑπερ ἑαυτου : χρησιμωτατη οὐν |
Διοδωρος και Διων ὁτι Σαμνητων , Τυρρηνων και ἑτερων ἐθνων πολεμουντων Ῥωμαιοις ὁ Δεκιος ὑπατος Ῥωμης συστρατηγος ὠν Τουρκουατου οὑτως | ||
ὀσσων εἰναι . ἐληϊσαντο : ληϊζω κυριως ἐπι των ἀνθρωπων πολεμουντων το λαφυραγωγω : ἠχμαλωτευσαν , ἐκρατησαν , ἐλαβον , |
Κυδωνιαν πολιορκειν ἐπεχειρησεν . κατασκευασαντος δε αὐτου μηχανας πολιορκητικας και προσαγοντος τῃ πολει , κεραυνων πεσοντων αὑται μεν ὑπο του | ||
μηχανην κατεσκευασε τριπλασιαν τῳ ὑψει και πλατει της προτερον , προσαγοντος δ ' αὐτην προς τον λιμενα νοτος ἐκνεφιας ἐπιγενομενος |
ἀργυριον αἰτουντι οὐκ ἐδοσαν , οὐδε των κοπρωνων ἀν ἐπιστατας ἑλεσθαι φασκων , οὐκ ἐκεινους ὑβριζων , οὐ , ἀλλα | ||
Ἀλλα διδωμι σοι , ἐφη ὁ Χειρισοφος , ὁποτερον βουλει ἑλεσθαι . εἰπων ὁ Ξενοφων ὁτι νεωτερος ἐστιν αἱρειται πορευεσθαι |
και περιψυχεσθαι , σπασθαι τε και ἀσφυκτειν και δυςπνοειν και καταφερεσθαι και σκοτουσθαι και πνιγεσθαι και διψᾳν και αἱμοῤῥαγειν , | ||
, δια το ἐν τοις ἰσοις χρονοις ἀναφερεσθαι τε και καταφερεσθαι και ἐπι των ἰσων εἰναι παραλληλων . τουτων δε |
, ἐναυμαχουν , πολλους μεν ὁπλιτας ἐχοντες ἀμφοτεροι ἐπι των καταστρωματων , πολλους δε τοξοτας τε και ἀκοντιστας , τῳ | ||
σωματα τοις κινδυνοις παραρριπτοντων . οἱ μεν γαρ ἐπι των καταστρωματων ὑπο του πληθους των εἰς αὐτους φερομενων βελων κατετιτρωσκοντο |
μητε ἐπιχειρειν ἐτι , ἀλλ ' ἐν προβολῃ τα δορατα θεμενους ἑσταναι και ἐπιοντας ἀμυνεσθαι μονον . ὁ δε Σκιπιων | ||
ἀλλ ' εἰναι γε τινας ἰσως ἀ * * * θεμενους αἰσθη * * * διαμαχεται ὁ Ἀριστοτελης * * |
Πηνελοπης , οἱον : ἀχρειον ἡ δ ' ἐγελασεν , ἐπιπλαστον διανοιγειν ' . . . . ἀχρι : ἑως | ||
ἐχοντας ἀνεσταλ - μενας , κρυψιφρονας , ὑποκρισει ἐξαπατωντας , ἐπιπλαστον ἐπιεικειαν ἐχοντας , μυκτηρας πλατεις ἐχοντας , παχυαυχενας , |
μειωθεντος , καιπερ και πεψεως τινος ἐν τοις οὐροις ἀρξαμενης ἐπιφαινεσθαι , τοις σπλαγχνοις ἐπιβαλλειν , ἐαν ᾐ χρεια , | ||
σεσημειωται : ὁ μεντοι Σωσιβιος ἐμπαλιν οἰεται οὐκ εὐμενως αὐτην ἐπιφαινεσθαι . Πολεμων δε κ . τ . λ . |
τριγωνον προς το ἀπο της δευτερας το ὁμοιον και ὁμοιως ἀναγραφομενον . Ἐκ της εἰς ἀδυνατον ἀπαγωγης . Οὐκ , | ||
Δ εὐθεια , ὁ δε κζ το ἀπο της Δ ἀναγραφομενον τετραγωνον . και ἐστιν ὁ μεν λϚ τῳ κζ |
ἀπειθουσαν . Δηλον . Και μην τουτο γε οἱ πολλοι προσταττουσιν τοις νομοθεταις , ὁπως τοιουτους θησουσιν τους νομους οὑς | ||
ἰατρῳ δια τουτο πειθονται . οὐδε γαρ ἀλλ ' ἀττα προσταττουσιν οὑτοι ἠ τα συμφεροντα αὐτοις . οἱ δε γε |
καλλιλογειτε και εἰρωνευεσθε , ὠ Μηνυκιε , ὀνομα καλον ἐργῳ περιθεντες ἀνοσιῳ ; οὐ γαρ δη καθοδον μοι διδοτε , | ||
. πρωτοι δ ' ἐς αὐτην οἱ βασιλεις ξυλοφορουσι και περιθεντες ἑτεραν ἐν κυκλῳ βραχυτεραν τῃ μεν ἀνω γαλα και |
' , ὡρισμενη . ταυτην ἐπερσε Κεκροπιδαις κοινωι δορι . ἐπικουρος ἐλθων ; κἀιτα σον γαμει λεχος ; φερνας γε | ||
' ἐστρατοωντο παρ ' ὀχθας Σαγγαριοιο : και γαρ ἐγων ἐπικουρος ἐων μετα τοισιν ἐλεχθην ἠματι τῳ ὁτε τ ' |
γαρ ὑπο των ἀλλοτριων χρωματων , κινειται δε οὐχ ὡς ἀλλοιουσθαι , οὐδ ' ὡς μεταβαλλειν εἰς αὐτα , οὐδ | ||
μεν ἐπι της οἰκειας μενειν ἀκινητον τελειοτητος , τον δε ἀλλοιουσθαι και μεταβαλλειν ἀγομενον προς το τελειον , μαλλον το |
ἐναντια . Ταυτα λεγων ὁ Μιλτιαδης προσκταται τον Καλλιμαχον : προσγενομενης δε του πολεμαρχου της γνωμης ἐκεκυρωτο συμβαλλειν . Μετα | ||
μεν σφισιν ὑπαρχουσης , εὐταξιας δ ' ἐς τα ἐργα προσγενομενης : ἐπιδωσειν γαρ ἀμφοτερα αὐτα , την μεν μετα |
Ἀλπεων και του Ῥοδανου μεχρι μεν του Δρουεντια ποταμου Σαλυες οἰκουσιν ἐπι πεντακοσιους σταδιους : πορθμειῳ δε διαβασιν εἰς Καβαλλιωνα | ||
ὠν προς την ΞΟ ὁριζων ἐστι τοις προς τῳ Ε οἰκουσιν . Ἐπει οὐν δυο κυκλοι , ὁ τε περι |
λευκος , ὁταν αὐτην τις , κεκραγε τηλικουτον εὐθυς ἡ καταρατος , ὡστ ' οὐκ ἐστι πολλακις λαθειν . Τον | ||
ἀγαθος ἀν γενεσθαι παιδαγωγος . ὁθεν δη και πολυς ὁ καταρατος ἐν τῳ τυπτειν , ὁ ἐδρα τῃ κωπῃ την |
ἐκει τε γαρ ἡ διπλασιον τετραπλασιον και ἐνταυθα οἱ ἀθροοι πολλαπλασιον . διαφορα δε και ἐν τῳ τα κινουμενα τοιαυτα | ||
, δεησει τον ὑποτεινουσης και καθετου του ὑποτεινουσης και καθετου πολλαπλασιον εἰναι κατα τον ὑποτεινουσης και καθετου ὀρθογωνιου τινος . |
ζῃ το γεννηθεν και τρεφεται ι σωζῃ της κατηγοριας α ἐπιβαλεσθαι ὡρα [ ἐστιν ] ἁπαξ μονον β ἐαν πλευσῃς | ||
: Ἱερωνυμος δε φησι και Σκυθινον τον των ἰαμβων ποιητην ἐπιβαλεσθαι τον ἐκεινου λογον δια μετρου ἐκβαλλειν . . : |
μεν ἐστιν ἡ ὑποστασις , το δε γνωστον οἱον το φανον της ὑποστασεως : και γαρ ἀλλο τῳ ἐνυλῳ εἰδει | ||
τοις κατηργμενοις ἠδη της ὑπου - ρανιου πορειας , ἀλλα φανον βιον διαγοντας εὐδαιμονειν μετ ' ἀλληλων πορευομενους , και |
καταθησειν ] τους θεους “ , ἁμα ἐπιφερει το ” ποιους ὀμει συ θεους ; “ , οὐχ ὡς ἀλλοις | ||
, ἡ δε πολιτικη ἐργον ἐχει ἐπιμελεστατον ποιειν τους πολιτας ποιους τινας , ἠγουν ἀγαθους και πρακτικους των καλων . |
: και ἐγκαρσιος : εἰρωνευεσθαι , ψευδολογειν : χλευαζειν , ὑποκρινεσθαι : παρα το εἰρων εἰρωνος , εἰρωνευω : τουτο | ||
ἀναγνωσμα διελθειν , ἀλλ ' αὐτοι διδασκουσι , πως αὐτους ὑποκρινεσθαι δει , νυν μεν εἰρωνευομενον , νυν δε ἀγανακτουντα |
ἐπειδη οὑτοι , ἐφη , ὠ συμποσιαρχε , ὑπο λογοδιαρροιας ἐνοχλουμενοι μη πεινωσιν ἠ τα περι της φακης λεχθεντα χλευαζουσιν | ||
οὐτε τους ποδας ἐπι την γην θειναι συσσεσωρευμενων αὐτων , ἐνοχλουμενοι δε και ὑπο της των τετελευτηκοτων ὀδμης , ἐφυγον |
. Ἀλλ ' ὁτε δη πορον ἱξον ἐϋρρειος ποταμοιο Ξανθου δινηεντος , ὁν ἀθανατος τεκετο Ζευς , Ἑρμειας μεν ἐπειτ | ||
, χρυσου δε τετυγμενος αὐτος ἐην Ζευς . ἀμφι δε δινηεντος ὑπο στεφανην ταλαροιο Ἑρμειης ἠσκητο , πελας δε οἱ |
ἐξωθεν ἐπιθεωρειν , οἱον χροιαν , ἀναπνοην , ἀποκρισιν , κατακλισιν . τους δ ' ἐπιφαινομενους ἱδρωτας , εἰ μεν | ||
' ἐν ἀνεσει τυγχανοντας . Οὑτως σημειωσαμενος την κατα φυσιν κατακλισιν τρεπεται και ἐπι την σημειωσιν της παρα φυσιν κατακλισεως |
την πολιν εὐνους ἀρχηθεν ἐγενομην , ὡστε και του πολεμου καταλαβοντος ὑμας της ἐμης εὐνοιας ἐχοντες δειγματα παντας παραλιποντες τους | ||
? τον τροπον τουτον : Φιλιππου [ ] δε [ καταλαβοντος ] Ἐλατειαν και Κυτινιον [ ] και πρεσβεις [ |
ὑστερον δε αὐτος καθειλεν αὐτο δια τοδε . λεγεται ὁτι εἰσελθοντος εἰς Δελφους εὐτελους τινος και λαβοντος χρησμον , Νερων | ||
δε παρα τα ἐν Ἰναχῳ Σοφοκλεους , ὁτε του Διος εἰσελθοντος παντα μεστα ἀγαθων ἐγενετο . προυχει δε τα λευκα |
και ταχυ ξυμβηναι ; ἡμιν τε πως οὐ βλαβη δαπαναν καθημενοις δια το ἀξυμβατον και , ἠν ἑλωμεν , πολιν | ||
ἐστιν ὀφθαλμων πανηγυρις . ἐν αὐτοις δε τοις λειοις και καθημενοις ἀλση τε ἐστι ποικιλα και ὑποδρομαι συνεχεις , ἐν |
της θεραπευτικης μεθοδου γραμμασι , βραχεα δε , ὁσα προς εἰσαγομενους εἰπειν , ἀναμιμνησκοντες . Ζητησωμεν οὐν της των λουτρων | ||
. . . . . , σκοπον δε το προς εἰσαγομενους γραψαι και διδαξαι : χρησιμον δε , ὁτι δια |
δια τουτο προσεθηκε το δοκειν ; δοκει μεν γαρ ἰσως ἀνδρειοτερος εἰναι ὁ την ἑξιν ἐχων , ἐστι δε μονος | ||
: σοφωτερος μεν των την ἀπατην Πεισιστρατου μη συνιεντων , ἀνδρειοτερος δε των ἐπισταμενων μεν , δια δεος δε σιωπωντων |
Ῥοδου , ἐφ ' οὑ μαλιστα γεγονασιν αἱ ἀναμετρησεις , ἀπεχοντος του ἰσημερινου μοιρας λϚ , σταδιων μυριαδων ἑπτα ͵β | ||
ἡ διαφορα του προσποιουμενου μεν ἀρχοντος εἰναι , πλειστον δε ἀπεχοντος ἀρχης και βασιλειας . εἰ δε τις φησει με |
τῳ δικτυῳ λαβοντας δελφινα και μελλοντας κατακοπτειν ἀργυριον δους και παραιτησαμενος ἀφηκεν εἰς το πελαγος . και μετα ταυτα ναυαγιᾳ | ||
. . Κιννας δε μετ ' οὐ πολυ στρατηγων Καισαρα παραιτησαμενος δογμα ἐκυρωσεν κατιεναι τους ἀπελαθεντας δημαρχους και , ὡσπερ |
στενοχωριαν μου θεωρησας της δυναμεως παρεκαλεσα τους παρ ' ἡμιν λεγομενους Χριστιανους : και ἐπερωτησας εὑρον πληθος και μεγεθος αὐτων | ||
φλεβοτομιας μγʹ Περι λειεντεριας Ὁπως μεν χρη θεραπευειν τους καρδιακους λεγομενους ἠ ἀλλως ἐπι τῳ του στομαχου παθει συγκοπτομενους , |
Β : και γαρ ἐν τουτοις , εἰ εἰη το μεταλαμβανομενον δειξεως δεομενον , δια κατηγορικου δειχθησεται συλλογισμου . οἱον | ||
τουτοις το μεν ὑποτιθεται το δε μεταλαμβανεται : προς ὁ μεταλαμβανομενον και συλλογισμου κατηγορικου χρεια : παντες γαρ ἐξ ὑποθεσεως |
δε ἐτυγχανε αὐτος ἐων Μαρδονιος , ἀπ ' ἱππου τε μαχομενος λευκου ἐχων τε περι ἑωυτον λογαδας Περσεων τους ἀριστους | ||
Νεοπτολεμος καταδραμουσαν ἐπι τας ναυς ἰταμωτερον και πειρωμενην ἐμπρησαι , μαχομενος ἐκ της νεως ναυμαχῳ δορατι , και Ἀλεξανδρος ἀποθνῃσκει |
αὐτου πεμφθεντας ἀπρακτους ἠφιει , παρα δε τον βασιλεα τους διαλεξομενους ἐστελλεν , ὡς , εἰ μη γην και χρηματα | ||
τινας των πολεμιων . Ὁτι και ἡνικα τις πρεσβεις ἀποστειλῃ διαλεξομενους τοις πολιταις , ὁπως ἁπαντων ἐπι την αὐτων ἀκροασιν |
παραπικρον , ὁταν καθεψηθῃ . φευγοντας : τους εἰς δικην ἀγομενους . των γραψαμενων ] των κατηγορουντων . Γ ἀπο | ||
κριτηι πιθανον εἰρηκεν Ἑκαταιος ὁ Ἀβδηριτης : λεγει δε τους ἀγομενους γυναικας πολλους παρακαλειν ἐπι την ἑστιασιν ἱνα πολλοι συνειδωσι |
λιβανωτον ἠ βδελλιον , εἰ μεν οὐν δυναιτο ἡ γυνη καθησθαι , καθισαντες αὐτην ἐπι μαιωτικου διφρου , περιστειλαντες ἰσχυρως | ||
γεγονεν αἰτιον , σοι μεν του ἐλθειν προς ἐμε και καθησθαι νυν ἀκουοντα , ἐμοι δε του λεγειν ταυτα . |
, ἐφθη δε ὑπο ταχους την ἐς Ἀμυκλας ἀνυσας προ ἀνισχοντος ἡλιου , και Ἀμυκλας το πολισμα εἱλε τε και | ||
μεν γαρ της ἀποτεξεως ἡ ἀναφορα του κατ ' οὐρανον ἀνισχοντος ζωδιου τετηρηται , καθαπερ διακονῳ προς την τηρησιν του |
εὐκαταφρονητος . Τρυφων στρατηγος κοινος ὀλεθρος τῳ στρατευματι γινεται . Ἀριστος ἡγεμων ὁ και θαρσος εὐκαιρως ἐμποιων και προπετειαν δειλιωντων | ||
οἰνον οὑτω διουρητικον ὡστε λαγαρους εἰναι πανυ τους πινοντας . Ἀριστος δε παντων και τουτων και των ἀλλων ὁ Οἰταιος |
κακου . Μετα δε Λαοδικειαν ἐπ ' Αἰγυπτον ὡρμα , πυνθανομενος μεν Κλεοπατραν βαρει στολῳ διαπλευσεισθαι προς τε Καισαρα και | ||
δυνατωτεροις αὐτων ἐνηγγυα . Μαχαρης δ ' αὐτον ὁ παις πυνθανομενος ὁδον τε τοσαυτην ὀλιγῳ χρονῳ και ἀγρια ἐθνη και |
και των ὑπατων ἐπιτηδες ἐν τῃ πολεμιᾳ γῃ τας δυναμεις κατασχοντων , ἑως ὁ της ἀρχης αὐτοις παρελθῃ χρονος . | ||
οἰκαδε παλιν Ἐλευσινα κατεσχε . των δε μετα Κλεομενους Ἐλευσινα κατασχοντων Ἀθηναιοι τας οἰκιας κατεσκαψαν και τας οὐσιας ἐδημευσαν , |
του ἀναγομενου βουλεται εἰπειν , του ἀπο του αἰσθητου καλλους ἀναγομενου ἐπ ' ἐκεινο το καλλος : οὐ καλλος δε | ||
περι των ἐν Μακεδονιᾳ ῥηθεντων : περι του πεπλου του ἀναγομενου τῃ Ἀθηνᾳ τοις μεγαλοις Παναθηναιοις οὐ μονον παρα τοις |
μονοτροποις και μονωτικοις ζῳοις : τοτε δη καθ ' ἑαυτον ἐξεταζομενος σωματος οὐκ ἐφηπτετο , ἀθρουν οὐκ ἐχων ὀργανον περι | ||
ἐν τηι Σατυρου ἐπιτομηι [ . ] . ὁτε και ἐξεταζομενος τους συνειδοτας και περι των ὁπλων ὡν ἠγεν εἰς |
ἀνδρος ἐδεξατο τιμηεντα . ὁ δε νους : ὁ δε συνετος ἀνηρ και κρεισσων των λοιπων ὁ Ἀδραστος κατεπαυσε την | ||
ἁ ἐπιστανται . Κακου κορακος κακον ὠον : Κοραξ τις συνετος ἀνηρ κεχρησθαι πραγμασιν ἱκανος , συνιδων ὁτι οὐχ ὁμοιον |
ἑτοιμως ὑπισχνουμεθα , οὐ ποιουμεν δε , εἰκοτως ἁπαντες ἡμιν ἀπιστουσιν . πολλην δη ] το σχημα ἀπο αὐξησεως . | ||
ὑμιν προσεξει τον νουν ] οὑτω , φησιν , ἁπαντες ἀπιστουσιν ἡμιν μηδεν ποιουσιν : ὁτι κἀν θεασωνται ἡμας ποιουντας |
πεφυκα , πατρις γη δ ' Ἀθηναιων πολις . ὠ κλεινον οἰκους ' ἀστυ γενναιων τ ' ἀπο τραφεισα πατερων | ||
. αὐτος γουν ὁ Ποσειδων φησι [ ] λειπω το κλεινον Ἰλιον βωμους τ ' ἐμους : προς δε κρηπιδων |
ἐξεταζομεν του τε συμβουλου και των ἀκουοντων και ἐτι του ἀντιλεγοντος : διατι και τινος ἑνεκα και τι βουλομενος την | ||
μη μελλειν . και ὁ Εὐρυμεδων αὐτῳ ταυτα ξυνηγορευεν . ἀντιλεγοντος δε του Νικιου ὀκνος τις και μελλησις ἐνεγενετο και |
περι τους βωμους λοχων ὑπερ του λαβειν τι παρα των θυοντων . μεταφορικως δε και ὁ παραπλησιως τουτῳ ὠφελειας ἑνεκα | ||
χαιρειν ταις δαπαναις των θυομενων , ἀλλα ταις εὐσεβειαις των θυοντων : εἰθ ' ὡς πολλην ἀνοιαν τουτων και οἱ |
ὡρας ἰσημερινης εἰς συμπληρωσιν των ὑφ ' ὁλου του μηκους περιεχομενων ἡμικυκλιων : ληψομεθα τα ἰσοδυναμουντα τμηματα καθ ' ἑκαστον | ||
οὐχ ὑπαγορευει λογος , παντων γε σωματων ὑπο του κοσμου περιεχομενων . Ἀφ ' ὡν γνωριμον , ὡς οὐκ ἐνδεχεται |
ὁ Καρυστιος ἐν τῳ περι λεξεως τῳ Ποσειδωνι φησι θυννον θυεσθαι , καθαπερ προειπαμεν . Ἡρακλεων δ ' ὁ Ἐφεσιος | ||
θυσειεν , ὡσπερ οἰκοι , ἐφη , εἰωθειν ἐγω ὑμιν θυεσθαι και ὁλοκαυτειν . ὁ δ ' οὐκ ἐφη ἐξ |
ἐκκεκομμενοις στρογγυλοις και διανταιοις τρημασιν ἀξων ἐστιν ἐκθετος μεσον ἐχων τυλον , κατα δε τας ἐκθετους ἀποτορνωσεις σκυταλας , τῃ | ||
Γαληνοϲ , και μηδεπω μοι φαινομενηϲ ἐχειν ἐνδον ἐν αὑτῃ τυλον , ἀλλα μονον ῥυπον , ἐνηκα προτερον την κονιαν |
πατερας . κοινῃ τε γαρ παρ ' οἱς τουτο ποιεις κοσμουνται και οἱ πινοντες της πηγης ἑτερων βελτιους . ἐμοι | ||
και των [ ἀλλων των ] ἐν τοις πενταθλοις . κοσμουνται δ ' οἱ παιδες χρυσῳ , το πυρωπον τιθεμενων |
φακον λεανας καταπλαττε . καλως δε ποιει και το σελινον καταπλαττομενον και το ἡδυοσμον και χολη μαλιστα βοεια καταπλαττομενη . | ||
διαρροιαϲ ὠφελειν . Βρυον θαλαττιον ϲτυφει και ψυχει , ὁθεν καταπλαττομενον ὁϲα ἐϲτι θερμα ἐναργωϲ ἐμψυχει και ὠφελει . Βρυον |
ὑπο των ἐτησιων ἐλαυνεσθαι , μεχρι ἀν ὁτου προσπεσηι τοις μεγιστοις ὀρεσι των κατα την οἰκουμενην , ἁ φησιν εἰναι | ||
ἐργων . τοιγαρουν ὁραν ἐστι τους τοιουτους αὐτους μεν τοις μεγιστοις ἀκληρημασι περιπιπτοντας , ταις δε πολεσι των ἀτυχηματων γινομενους |
καταγοητευον ἡμας , ὡς ἀν μη δια μικραν ἀπολαυσιν και προσκαιρον ῥᾳστωνην λαθωμεν τα αἰσχιστα ἑαυτοις περιποιησαμενοι . οὐ γαρ | ||
διαφερει , ⌈ καθοτι [ ὁτι ] το μεν ψηφισμα προσκαιρον ἐστι και κατα μονην κρατει και ἐνεργει την ἀμφισβητησιν |
και τροπικη φρασις , ὡς μεν Τιμαιος φησι , Γοργιου ἀρξαντος ἡνικ ' Ἀθηναζε πρεσβευων κατεπληξατο τους ἀκουοντας τῃ δημηγοριᾳ | ||
χρονον ἀχρι Νικομαχου : ἐπι δε Θεοφραστου του μετα Νικομαχον ἀρξαντος ἐλυθησαν , Ἀθηναιων μεν Φιλιππον αἰτιωμενων ἀρχειν του πολεμου |
] ? πενταϲυριγγον ξυλον ] ? ἐν ὡι οἱ καταδικοι κολαζονται ] ] οντων κ ? - αὑται λαλουϲαι τον | ||
κατα ἀνδρων , οἱ τινες τους εὐεργετας ἀδικουντες ὑπο θεου κολαζονται . ἐλαφος κυνηγους φευγουσα ὑπ ' ἀμπελῳ ἐκρυβη . |