| λαμβανε ” . Μεθ ' ἡμερας παλιν εἰς το βαλανειον ἐλθοντος του Ξανθου και τισιν ἐντυχοντος ἐκει των φιλων , | ||
| φωκων ἐνδιαιτασθαι . οὑτος και του Ἀλεξανδρου την Ἑλενην ἐλαβεν ἐλθοντος ἀπο της Ἑλλαδος , και δεδωκεν αὐτῳ το εἰδωλον |
| ποιησαι παροινουμενους ὑπο τουτων . του δε πραγματος εἰς τουτο παρελθοντος , ὡς δευρο ἀνηλθομεν , ἠν ἡμιν , οἱον | ||
| οὐδε γαρ ὁ ἁπαξ ἐγχειρισας τοιουτῳ τινι , οὑτος χρονου παρελθοντος τινος οὐκ ἐτ ' ἐστιν πονηρος : και ὁτι |
| την πολιν εὐνους ἀρχηθεν ἐγενομην , ὡστε και του πολεμου καταλαβοντος ὑμας της ἐμης εὐνοιας ἐχοντες δειγματα παντας παραλιποντες τους | ||
| ? τον τροπον τουτον : Φιλιππου [ ] δε [ καταλαβοντος ] Ἐλατειαν και Κυτινιον [ ] και πρεσβεις [ |
| της ἐφοδου ἐκπληξαι τους Περσας και του θασσον ἐς χειρας ἐλθοντας ὀλιγα προς των τοξοτων βλαπτεσθαι . και ξυνεβη ὁπως | ||
| παρα τοις Θηβαιοις . τους δ ' ἀλλους Ἡρακλειδας φασιν ἐλθοντας παρ ' Αἰγιμιον τον Δωρου την πατρῳαν της χωρας |
| ἁμαρτανων ἀφρων ἀν δικαιως νομισθειη . και Φιλημονος του κωμῳδιογραφου γραφοντος τους πολλακις ναυτιλλομενους και εἰποντος νομῳ τεθαυμακ ' οὐκ | ||
| , Ἀφοβητου και Φιλοχαρους του τας ἀλαβαστοθηκας και τα τυμπανα γραφοντος , παις μεν ὠν τῳ πατρι ὑπηρετει γραμματα διδασκοντι |
| του “ φρυγανου ” . Γ ῥιπος : παροιμια θεου θελοντος κἀν ἐπι ῥιπος πλεοι . ῥιψ δε ἐστιν ἱμαντωδες | ||
| μυεισθαι : ἐλθοντος δε του Ἡρακλεους ἐν Ἐλευσινι , και θελοντος μυεισθαι , τον μεν του Εὐμολπου νομον φυλαττοντες , |
| οὐτε ὑπαρχον οὐτε ἐνδεχομενον : ὁμοιως γαρ και ἐπι του ὑπαρχοντος συμπερασματος και ἐπι του ἐνδεχομενου αἱ προτασεις ἑξουσιν . | ||
| πλουσιου και πενητος ἠ εὐγενους και εὐτελους , ἀλλα καθολικωτερου ὑπαρχοντος ἐπι παντων : κακους δε θνητων : τινες οὑτως |
| ἐχοντες τικτονται ; και ἐκ της φυσεως ἐχουσας ἐν σωματι πολιτευεσθαι τας ψυχας μη δειν ἁπαξ ἐξελθουσας τον ἁπαντα αἰωνα | ||
| ἀξιωσεως , πρωτον αἰσχυνην ὀφλησομεν , εἰ παρον ἐν ἀριστοκρατιᾳ πολιτευεσθαι δημῳ τα κοινα ἐπιτρεψομεν : ἐπειτα δ ' εἰς |
| Κυδωνιαν πολιορκειν ἐπεχειρησεν . κατασκευασαντος δε αὐτου μηχανας πολιορκητικας και προσαγοντος τῃ πολει , κεραυνων πεσοντων αὑται μεν ὑπο του | ||
| μηχανην κατεσκευασε τριπλασιαν τῳ ὑψει και πλατει της προτερον , προσαγοντος δ ' αὐτην προς τον λιμενα νοτος ἐκνεφιας ἐπιγενομενος |
| και Τρωας ἐλθειν εἰς Ἰταλιαν . ταυτα δε οὐ των ἐπιτυχοντων τις οὐδε νεων συγγραφευς ἱστορηκεν , ἀλλ ' Ἀντιοχος | ||
| : οὐ γαρ ἠν το κτημα πολλων οὐδε ἑνος των ἐπιτυχοντων , ἀλλα πλουσιου τινος και βασιλεως , τοις δε |
| ἀλλα μετεχον νου και λογου . Διο και ἐδεηθη ἁρμονιας συνελθοντος νου και ἀναγκης , της μεν προς το χειρον | ||
| κατασχειν το Φικειον , εἰτ ' ἀναιρεθηναι ὑπο τινος Οἰδιποδος συνελθοντος αὐτῃ . τινες δε και Λαϊου την Σφιγγα παραδιδοασιν |
| ἐφ ' ἑαυτων ἐχωρουν ἡγεμονας ἐχοντες . ἐστρατοπεδευοντο δε ἑκαστοτε ἀπεχοντες ἀλληλων παρασαγγην και πλεον : ἐφυλαττοντο δε ἀμφοτεροι ὡσπερ | ||
| . ἐπει δε κατειδον τους Ἑλληνας οἱ πολεμιοι , ἐστησαν ἀπεχοντες αὐτων ὁσον πεντεκαιδεκα σταδιους . ἐκ τουτου εὐθυς ὁ |
| παιδες ἁλιηες τον τοπον , και ἐκβαντες ἐκ του ἀκατιου προσελθοντες αὐτοις ταδε εἰπον : ἀγετε ὠ ξενοι ἐπακουσατε ἡμεων | ||
| κατεπλωσαν δε παιδες ἁλιεις , και ἐκβαινοντες ἐκ του ἀκατιου προσελθοντες προς αὐτον εἰπον ἀγετε ὠ ξενοι ἐπακουσατε ἡμεων ἠν |
| , το δε χρησασθαι τοις δοθεισιν ὡς προσηκε της του λαβοντος εὐλογιστιας ; βουλοιμην δ ' ἀν ὑμας μαρτυρηθηναι περι | ||
| οὐ τον κοσμον αἰτιωμενου , ἀλλα τινα των αὐτου χωρις λαβοντος , οἱον εἰ παντος ζῳου τριχα ἠ των χαμαι |
| βραχυτερα και μαλλον προσηκοντα . της γαρ του κεκτημενου και νεμοντος ἡμας δαιμονος ἀπερημωθεντες ἐπιμελειας , των πολλων αὐ θηριων | ||
| των ἀγαθων , ἁς αὐτοις προὐξενησε παρα του τα τοιαυτα νεμοντος , ποιησαι δε τους τα των πολεμιων λῃστευοντας ὡν |
| περι της ἀποφασεως . και ἐκδεχεται το προστιθεμενου ἀντι του προστιθεντος , το δε διαιρουμενου ἀντι του διαιρουντος : ἐπι | ||
| Ἀρης ἀναποδιζει ἐν τῃ καταρχῃ του χωρισμου ἐπιστρεψαντος αὐτου και προστιθεντος ὁ ἀνηρ διαλλαγησεται και μετελευσεται την γυναικα . Ἠν |
| οἱ οὐν ἐγγυτατα νεμοντες ἠ και ἀρουντες ἑκαστοι τα ἐργα ἀπολειποντες ἠθροιζοντο ἐπι του ποιμενος την ἐν τῳ ὑπνῳ ᾠδην | ||
| ἑτερα περιεπεμπον συν τε ὀργῃ και φιλονικιᾳ , σπουδης οὐδεν ἀπολειποντες ὀξυτατης . ὁ δε Καισαρ ἐπι μεν τον ἑαυτου |
| πολις Περσων το Κισσινον . στιφος ] το πυκνωμα . παρεχοντες ] ὀντες : ἠ το πολεμου ἀντι του πολεμῳ | ||
| πανταπασιν ἀφαιρουσι , τα μεν ἑαυτων ἀγαθα τοις φιλοις οἰκεια παρεχοντες , τα δε των φιλων ἑαυτων νομιζοντες . πως |
| δημευσιν , ὡς παρα τους ὁρκους και τας συνθηκας , διεξιοντος . τα γαρ ἐπι των ἱερων συνομολογηθεντα τοις πατρικιοις | ||
| ' ἐστιν τοις ἐπιτηδειοις ἡμιν , ἁ συνισμεν πολλακις τουτου διεξιοντος ἀκηκοοτες , λεγειν και διδασκειν ὑμας , ἱν ' |
| . ἑπομενων / [ δε των στρατων και μηπω ] ἐπελθοντων ? ? ἑαυτοις ? ? ? ? ? ? | ||
| ἀκροπολιν παραδουναι και ἐπι Μεσσηνην ξυστρατευσαι . και μετα τουτο ἐπελθοντων οἱ Μεσσηνιοι των τε Ἀθηναιων και των ξυμμαχων προσεχωρησαν |
| Συηνης ἐν τῃ γῃ γραφομενου παραλληλου , διχα και αὐτου τεμνοντος ἐγγιστα το πλατος της οἰκουμενης . Οὑτως δε ἐχουσιν | ||
| βασει του τριγωνου εὐθειᾳ ἐπι την κοινην τομην πεσουνται του τεμνοντος ἐπιπεδου και του δια του ἀξονος τριγωνου και προσεκβαλλομεναι |
| τουτῳ διαιρετεον , ἁ οὐκ ἀντιμαρτυρειται τοις παρ ' ἡμιν γινομενοις πλεοναχως συντελεισθαι . “ Κοσμος ἐστι περιοχη τις οὐρανου | ||
| γενομενος μαθητης γινομαι διδασκαλος ἐθνων , τα παραδοθεντα ἀξιως ὑπηρετω γινομενοις ἀληθειας μαθηταις . Τις γαρ ὀρθως διδαχθεις και λογῳ |
| Λαϊος χρονον Δεδρακε ποιον ἐργον ; οὐ γαρ ἐννοω . ἀφαντος ἐρρει θανασιμῳ χειρωματι ; Μακροι παλαιοι τ ' ἀν | ||
| ἁ δ ' [ ἐκ θαλαμων ] ἐγενετο διαπρο δωματων ἀφαντος , ὠ Ζευ και Γα και Φως και Νυξ |
| μεσῃ τιθεις : οἱα δε ἐπι γειτονων φιλιαν και κοινωνιαν πραγματευομενος ποταμους ἐγκατεμιξεν , οἱ ἐκ τε γης εἰς την | ||
| . ὁ μεντοι μαθηματικος των ἐξ ἀφαιρεσεως εἰδων τους ὁρισμους πραγματευομενος οὐδεν ὑπολογιειται την ὑλην οὐδε τῃ αἰτιᾳ προσχρησεται ὡς |
| δε ὁ ποταμος τοσουτος βαθος ὡς μηδε τα δορατα ὑπερεχειν πειρωμενοις του βαθους . ἀπορουμενοις δ ' αὐτοις προσελθων τις | ||
| οὑτως ἀκαιρολογειν πανυ παρεργον ἡγησαμενος , ἀρκουντα δε προδιασημηναμενος τοις πειρωμενοις παιζειν ἐν οὐ παικτοις , τον περι τουτων ἀφηκα |
| μαλλον τε ἠγανακτουν και ἐκεκραγεσαν και ἑδρας ἐνιοι των Καισαρος ἀνδριαντων ἐπεδεικνυον ἀνῃρημενων . ὡς δε τις αὐτοις ἐφη και | ||
| ἐχοντας ἀμφοτερους μορφην τον Λυκουργον , ἀρ ' ἀν των ἀνδριαντων τον προτερον οἱον ἐχρην διαπλασας τον ἑτερον , ἱνα |
| εἰναι ἀναγκαιον . Τουτο δε ἐν ᾡ ἐστι , του κατεχοντος αὐτο και πεπληρωκοτος ἑτερον εἰναι δει , ἀσωματον ὀν | ||
| και λιχανος . Ἑρμου δε το μεταιχμιον Ἀφροδιτης και Ἡλιου κατεχοντος παραμεση . περι ὡν ἀκριβεστερον και μετα γραμμικων και |
| ? της ! ! [ ! ] ! υλλιδος ? ἀκατος οὐκετ ' ἀνηχθη ? ? ? , κατεστη δ | ||
| οὐ συμφορον νεα ' στι πρεσβυτῃ γυνη . ὡσπερ γαρ ἀκατος οὐδε μικρον πειθεται ἑνι πηδαλιῳ , το πεισμ ' |
| ἡμεροτητος , ἁ παντα ἐν σοι , παντα εἰς ἐξετασιν ἀγοντων . ἐγω δε , εἰ μεν οὐκ εὐ ᾐδειν | ||
| κατ ' αὐτων πολεμον ἐξοισειν , ὁπερ και συνεβη . ἀγοντων γαρ και φεροντων ἀλληλους των κακουργοτατων ἐξ ἑκατερας πολεως |
| ἐθελησαντων παραμειναι προς τα ὑπολοιπα του βαρβαρου , ἡμιν δε προσελθοντων των ξυμμαχων και αὐτων δεηθεντων ἡγεμονας καταστηναι : ἐξ | ||
| αὐτῳ λαλῃ . και ἀναγεσθαι δη μελλοντας κωλυειν . και προσελθοντων δεισθαι ἐπισχειν , ἑως ἀν περιπατησῃ . και το |
| ἐπει δε ἠλθον , Σευθου τουτουι πολλους ἀγγελους προς ἐμε πεμποντος και πολλα ὑπισχνουμενου μοι , εἰ πεισαιμι ὑμας προς | ||
| μυρρινας . Ἀλλ ' οὐ γαρ ἐμαθε ταυτ ' ἐμου πεμποντος , ἀλλα μαλλον πινειν , ἐπειτ ' ᾀδειν κακως |
| το πειθειν : δει δε νοεισθαι ἀπιθανον , και ἁμα προκεισθαι τῳ λογῳ το καθ ' ὑπερβολην : τα γαρ | ||
| ταυτῃ , Περσεα ἀνελοντα το κητος , ᾡ την παιδα προκεισθαι του Κηφεως , ἐνταυθα το αἱμα ἀπονιψασθαι . ὑδωρ |
| δε εἰδος το τοιονδε σχημα του χαλκου , οἱον του ἀνδριαντος , ἐκ τουτου συγκειμενος αὐτος ὁ ἀνδριας . ὡστε | ||
| μετοχικων : ἱμας γαρ ἱμαντος και ὠ ἱμας , ἀνδριας ἀνδριαντος και ὠ ἀνδριας ὁμοφωνως τῃ εὐθειᾳ : αἱ γαρ |
| του παρασχοντος τινα διαμαρτυρησαντα ἐν τῃ διαμαρτυριᾳ περι του μη ἐπιδικον εἰναι την Ἀριστοφωντος θυγατερα . οὑτος δε ὁ ῥητωρ | ||
| : ἐαν οὐν προφασιζωνται δια την του Ἐνδιου ποιησιν μη ἐπιδικον εἰναι την γυναικα , και δια ταυτα μη φωσιν |
| ἠθος το οἰκειον δεικνυσιν , ὡς οὐ φιλονεικος τοις καλως λεγομενοις . αὐτος ἐπειρωμην ] δια του ἐπειρωμην ἐταπεινωσε τον | ||
| και ἐν ποτῳ και τοις ἀφροδισιοις λεγομενοις . το δε λεγομενοις προσεθηκεν , εὐλαβειαν φιλοσοφῳ πρεπουσαν εὐλαβηθεις : οὐ γαρ |
| περι τους βωμους λοχων ὑπερ του λαβειν τι παρα των θυοντων . μεταφορικως δε και ὁ παραπλησιως τουτῳ ὠφελειας ἑνεκα | ||
| χαιρειν ταις δαπαναις των θυομενων , ἀλλα ταις εὐσεβειαις των θυοντων : εἰθ ' ὡς πολλην ἀνοιαν τουτων και οἱ |
| ὁ Κυρος , συγε ἐκεινου του παρα τα ἁρματα ταχυ ἐλαυνοντος τον ἱππον . Και πως , ἐφη , οὐδε | ||
| μη δυναμενος δε συγγενεσθαι αὐτῃ του Περσεως ἠδη προς ἡβην ἐλαυνοντος πλαττεται ὡς ἐδνων χρειαν ἐχει προς γαμον Ἱπποδαμειας της |
| , ἐαν μη τερατωδεις ὠσιν , τοτε σκοπειν δεησει την προγενομενην συζυγιαν συνοδικην ἠ πανσεληνιακην και τον οἰκοδεσποτησαντα ταυτης τε | ||
| ζωογονειται και ἀλλοιουται . χρη οὐν ἐπι πασης καταρχης την προγενομενην συνοδον ἠτε πανσεληνον σκοπησαι ὡς ἐπι γενεσεως , πρωτον |
| δε λοιπον προς την θαλατταν , ὁθεν οὐδεν ὑπωπτευε . παραπλεοντες δε τινες και τουτο στοχασαμενοι αὐτης κατετοξευσαν . ἡ | ||
| αὐτους ἀλωπηξιν . τουτο δε φησι , παρ ' ὁσον παραπλεοντες οἱ ναυται ἐξορμωσιν , ἐπειτα ἐπειδαν παριωσιν ἀμπελους , |
| ] Θαυμασιοις ὑπο τρυφης ἱματιον τοιουτον κατασκευασασθαι τῃ πολυτελειᾳ ὡς προτιθεσθαι αὐτο ἐπι Λακινιου ἐν τῃ πανηγυρει της Ἡρας , | ||
| ἐγενετο . ἐν ταυτῃ δε πλεω δαιτα των ἀλλων δικαιευσι προτιθεσθαι : ἐν τῃ οἱ εὐδαιμονες αὐτων βουν και ὀνον |
| και ἐκεινα λεγεται . αἱ ἱπποι εἰς ἁρματηλασιαν ἐπιτηδειοτεραι εἰναι πιστευονται . πυνθανομαι δε τους ἀνδρας τους πωλευτικους λεγειν ὁτι | ||
| . ὁσοι δε την ὑποστασιν μετριαν ἐκληρωσαντο , βασιλεως πραγματα πιστευονται και διοικουσιν και ἀνωμαλως και ἐπιφθονως διευθυνουσιν : τινες |
| ' αὐτους λογισμος , ὁτι του περι της ἐλευθεριας νομου καταλυθεντος οὐδεν ἐσται το κωλυον και τας αὑτων γυναικας και | ||
| . εὐτυχουντος μεν δη ἐκεινου συνευτυχειν και τουτοις συνεβαινε , καταλυθεντος δε συγκατελυθη και τα τουτων και ἐταπεινωθησαν : ὠλιγωρηθη |
| ἐπι δεκα , τρια ἐπι δεκα : την ιεʹ πρωτην φθινοντος δια το ἐντος ταυτης συμπληρουσθαι την αὐξησιν της σεληνης | ||
| καλως τε και ἐπιστημονως χρησομενους ἐπανεισιν ἐς την Ἀδριανου φθινοπωρου φθινοντος ἠδη . και ἑξηκοστον ἐτος προς τοις ἐννακοσιοις τε |
| ἡ ἀληθεια εἰς ψευδος , ἀλλα του πραγματος κινουμενου και μεταβαλλοντος το ψευδος και ἡ ἀληθεια γινεται : οὐ γαρ | ||
| γνωρισματι προσεχειν σε χρη τον νουν και παυειν αὐτικα , μεταβαλλοντος ἠ κατα μεγεθος ἠ κατ ' ἀνωμαλιαν ἡντινουν : |
| στιχοι οβʹ . + εἰσθεσις διπλης συνεχους ἐν ἐκθεσει του δραματος . οἱ δε στιχοι εἰσι τροχαϊκοι κεʹ , ὡν | ||
| οἱ περι τον Φιλοχορον ἀναγραφουσιν . εἰλικρινως δε τους του δραματος χρονους οὐκ ἐστι λαβειν : οὐ δεδιδακται γαρ Ἀθηνησιν |
| παρεστι δε το βασιλικον ἁπαν συνεδριον προκαθημενου του τα σκηπτρα λαχοντος : οὐ μιαν δε μονον ἠ δευτεραν ἠ τριτην | ||
| Ἀλλοι δε μεριζουσι τοις ζ θεοις ἀπο του δεσποτου του λαχοντος τον ἐνιαυτον , τῳ μεν ἑαυτου κυριῳ την ἑαυτου |
| δε Ἰδαιαν την Δαρδανου , ἡτις ἀπεχθως ἐχουσα προς τους προγονους , λεγω δη προς τους ἀπο Κλεοπατρας υἱους , | ||
| και πλουσιωτερον ; ἀξιον δε αὐτην γενεσθαι και δια τους προγονους κοινους ὀντας ἀμφοτεραις ταις πολεσι και δια τους θεους |
| οὐ ποτον ἐξεστι προσενεγκασθαι , καθαραις ὁπως διανοιαις , μηδενος ἐνοχλουντος μηδ ' ἐμποδιζοντος σωματικου παθους , ὁποια φιλει συμβαινειν | ||
| και γεγονεν , ὡσπερ ἐν ἐκλειψεσιν ἡλιου , του μεν ἐνοχλουντος ἀπαλλαγη , της δε ἀκτινος ἐπανοδος , το δε |
| Ὁτι Ἐφιαλτης ὁ Σοφωνιδου πενεστατος ἠν . δεκα δε ταλαντα διδοντων αὐτῳ των ἑταιρων , ὁ δε οὐ προσηκατο εἰπων | ||
| , ἀει δε ἠν , των θεων σοι και τουτο διδοντων , ὡς ἀν μαλλον εὐδοκιμοιης . οὐ γαρ ἰσον |
| τῳ προσωπῳ γαληνης , ἡν εἰ μη θολωσεις , ἀστρον ὑπερτατον ἐν ἁμερᾳ βλεπομενον δοξεις . εἰ δε ἐκ Πινδαρου | ||
| καρδια , κακον , ἐκεινο γ δαψει β πηματων ε ὑπερτατον , δ εὐτ ' ἀν Ϛ λαβραζων κα περκνος |
| ὁμοιον ἐληλυθυιας , αἱς ὑστερον αὐτοι προσφερομενοι κινουσιν ἐκεινας , καταλαμβανουσιν , καταλαμβανοντες δε οὐκ ἀλλην ἐπεμβαλλοντες ἀνεταραξαν κινησιν , | ||
| ἀριστωντων δε ἐν τῃ αὐλῃ , ὡς ἐπεισπηδωσιν οὑτοι και καταλαμβανουσιν αὐτας και ἡρπαζον τα σκευη , αἱ μεν ἀλλαι |
| ἐστι το συνεπιγελαν τοις ἀλλοτριοις κακοις , συγχαιρειν δε το συνηδεσθαι τινος ἀγαθοις . ἐπιδοτικος μεν ἐστιν ὁ δεομενοις ἐπιδιδους | ||
| πολιν μη χειρω της ἐνεγκουσης εἰναι , μεταστησον εἰς το συνηδεσθαι τας αἰτιας . Μη λαβειν μεν σε τα γραμματα |
| φαινομενη ὑστερον ἐστι της ἀληθινης . Του μεν οὐν ἡλιου ἀνατελλοντος κατα το αʹ , το βʹ ἀστρον οὐ φαινεται | ||
| μεσουρανουντος Κριου και Αἰγοκερω δυνοντος . ἀρξαμενος μεντοι ἀπο Καρκινου ἀνατελλοντος και προθεις τα συνανατελλοντα αὐτῳ ἀστρα και τα ἀντιδυνοντα |
| της Οἰνοης ἀπ ' αὐτου : του βραδους δοκων : νομιζομενος . ἐν τῃ ξυναγωγῃ του πολεμου μαλακος : . | ||
| Μελανευς , τοξευειν ἀνηρ ἀγαθος και δια τουτο Ἀπολλωνος εἰναι νομιζομενος : και οἱ της χωρας το Καρνασιον , τοτε |
| ἀν μεν οὐν και νυν ἐχειν με φῃ , τινος παραδοντος ἐρωτατ ' αὐτον , και καθ ' ἑκαστον παρασχεσθαι | ||
| εὐρυσθενης , ὁταν τις ἀρετᾳ κεκραμενον καθαρᾳ βροτησιος ἀνηρ ποτμου παραδοντος αὐτον ἀναγῃ πολυφιλον ἑπεταν . ὠ θεομορ ' Ἀρκεσιλα |
| προσγενομενων πολλων των ἐκ της πολεως και της χωρας ἠναγκασθησαν καταλιποντες τους αἰχμαλωτους καταφυγειν ἐπι τας ναυς . ὁ δ | ||
| δ ' ἐπι τουτῳ και θορυβου γενομενου την ἐκκλησιαν τινες καταλιποντες ἐζητουν Ἀσρουβαν περιιοντες . ὁ δ ' ἐφθασε μεν |
| εἰναι τῳ Ῥωμυλῳ ταυτην σεβειν την θεον . οὐτε γαρ ἀναγκαιοτερον ἀνθρωποις οὐδεν εἰναι της κοινης ἑστιας οὐτε τῳ Ῥωμυλῳ | ||
| τε γνησιους και ψευδεις λογους παντων ἠ των γε πλειστων ἀναγκαιοτερον οἰμαι τοις μη ἐκ περιζωματος ἀσκουσι ῥητορικην . ἁμα |
| . εὐμαθεις ] εὐμαθης λογος λεγεται ὁ εὐγνωστος και εὐκολως καταλαμβανομενος . ὡς ἐνταυθα και παρα Σοφοκλει : ὡς εὐμαθες | ||
| ἀλλ ' ἀορατος , ἀειδης , ψυχῃ μονον ὡς ψυχῃ καταλαμβανομενος . τις ἀν οὐν εἰη πλην ὁ λογος ὁ |
| εὐμενεις οἱ θεοι , μεθ ' ὡν και των ἐνταυθα ἐνοχλουντων ἐκρατεις . ἐμε δε μητε κοθορνον μητε Εὐριπον μητε | ||
| την τεχνην ἐπανελομενος ὀλιγου δειν τα ὠτα ἐκκεκωφηται προς των ἐνοχλουντων κατα χρειαν της μαντικης , και ἀρτι μεν αὐτῳ |
| ? [ ] ? ἠμελλον : [ ὁ μηδε ] ἀμιαντος [ ] περι ? των ὁσιωτατων [ ] [ | ||
| οἰκου σου ἐν ἁπλοτητι εὑρεθῃ και καθαρα και ἀκακος και ἀμιαντος . Παλιν μοι λεγει : Ἀληθειαν ἀγαπα , και |
| ' ὀντων προσωπων , καθαπερ ἐν ταις κωμῳδιαις , του διαβαλλοντος και του διαβαλλομενου και του προς ὁν ἡ διαβολη | ||
| την σιωπην : τοιγαρουν τις ἠκουσε μου κατα την πολιν διαβαλλοντος ; τις λοιδορουντος ᾐσθετο ; τις ὡς ἀπιστον ἐμε |
| περι τας Ἀρκτους χιονιζεσθαι τοπους , περι τροπας δε θερινας μετασταντος του ἡλιου τηκομενης της χιονος και ἀτμιζομενης ἀπο της | ||
| : γινεται γαρ ὁ κιων δεξιος οὐδεν αὐτος μεταβαλλων ἐμου μετασταντος και τα δεκα διπλασια μηδεμιαν λαβοντα προσθηκην των πεντε |
| μιαν αὐτην ὑποτιθεσθαι και μη δεισθαι τριτου του και ταυτην συνεχοντος ; οὑτω μεν οὐν ὁ λογος δυσχερης ἑκατερωθεν . | ||
| πολεμιων ἡγεμονος ἠ ἐπι θατερου κερως ὀντος ἠ τα μεσα συνεχοντος της φαλαγγος , “ τεθνηκεν ὁ των πολεμιων στρατηγος |
| ὡστε δε τους διημαρτηκοτας του ἐν τοις μαθημασιν ἀσκηθηναι , ὀρεγομενους δε της γνωσεως των συγγραμματων αὐτου μη πανταπασιν ὡν | ||
| : και καλον , ὁτι προς ἑαυτην καλειν πεφυκε τους ὀρεγομενους . αὐτης : και συμφερον , φερειν γαρ τοιαυτα |
| διαιρεσεως των ζητηματων ἐπεσκεμμενους , μηδ ' αὐτο τουτο τας λεγομενας στασεις των προβληματων εἰδοτας , ἀμηχανον δηπου των προειρημενων | ||
| παλαιον λεγομενον και τον νεον : κατα δε τας Κωτινας λεγομενας χαλκος τε ἁμα γενναται και χρυσος . ἐν ἀριστερᾳ |
| λογον , ἁρμονικος δε ὁ τῳ συνηγορειν περι του μαθηματος πεπειραμενος . Της φωνης τοπος ἐστι και κατα τοπον κινησις | ||
| γεγονως , και της κατα την γυναικα δε θειοτητος ἀσφαλως πεπειραμενος . ὁ δε Φιλομητωρ φαιδρος ἀπηντα περι θυρας αὐτῳ |
| ἀλλ ' οἱδε οὐκ οὐρεουϲι , οὐδε τιϲ ἀλλη του πινομενου διαπνοη . τοιγαρουν ἀκοριῃ μεν του ποτου , πλημυρῃ | ||
| δε οὐκ οὐ - ρουσιν , οὐδε τις ἀλλη του πινομενου διαπνοη : τοιγαρουν ἀκοριῃ μεν του ποτου , πλημμυρῃ |
| παρυφιστα - μενων , ἐτι μαλλον ἀσφαλεστεραν ἐπιθησεις τῳ λογῳ προρρησιν δια πασων των πεψεων την διαμαρτιαν συνιεις της φυσεως | ||
| αὐτον τροπον και τους ὑπερ των συμφεροντων λογους ὡσπερ τινα προρρησιν ἱεραν λυσιτελει πολλακις , μαλλον δε ἀει λεγεσθαι . |
| τῳ Περι της ἱερειας . Ὁτι δε Νικης Ἀθηνας ξοανον ἀπτερον , ἐχον μεν ἐν τῃ δεξιᾳ ῥοαν , ἐν | ||
| , ὡς φησιν αὐτος , οἱον πεζον , διπουν , ἀπτερον : δια τι γαρ ταυτα ἑν λεγομεν εἰναι και |
| , ὡστε , της μαχης ἐν Σελλασιαι γενομενης και του Κλεομενους ἀποβεβληκοτος την δυναμιν και την πολιν , εὐθυς παρειναι | ||
| οὐ μην ἀλλα και προς αὐτον ἐλθειν Μεγιστονουν παρα του Κλεομενους δεομενου παραλαβειν τον Ἀκροκορινθον και πολλα χρηματα διδοντος : |
| . Ἀλλ ' ὁτε δη πορον ἱξον ἐϋρρειος ποταμοιο Ξανθου δινηεντος , ὁν ἀθανατος τεκετο Ζευς , Ἑρμειας μεν ἐπειτ | ||
| , χρυσου δε τετυγμενος αὐτος ἐην Ζευς . ἀμφι δε δινηεντος ὑπο στεφανην ταλαροιο Ἑρμειης ἠσκητο , πελας δε οἱ |
| τους θεους φασκουσιν οἰκειν συνδυο ; ὁτι Δωριωνι τῳ αὐλητῃ φασκοντος τινος ἀγαθον ἰχθυν εἰναι βατιδα , ὡσπερ ἀν εἰ | ||
| εἰπειν θαρρουντως εἰ τι συνοιδε . και παρελθοντος ἐκεινου και φασκοντος δεδιεναι μη τινα των αὑτου κρειττονων παροξυνας κακον τι |
| ἐν Ῥωμῃ συναγορευσας ἐπι των βασιλεων , μεχρι με σφων ἐπιτροπευειν ἠξιωσαν . και εἰ τῳ σπουδη και τα λοιπα | ||
| τας διαλλαγας χωρειν ἐνθυμουμενους , ὁτι το μεν ἀρχειν και ἐπιτροπευειν τοις πατρικιοις ὑπαρχει , φιλοτητος δε και εἰρηνης . |
| ὑστερον δε αὐτος καθειλεν αὐτο δια τοδε . λεγεται ὁτι εἰσελθοντος εἰς Δελφους εὐτελους τινος και λαβοντος χρησμον , Νερων | ||
| δε παρα τα ἐν Ἰναχῳ Σοφοκλεους , ὁτε του Διος εἰσελθοντος παντα μεστα ἀγαθων ἐγενετο . προυχει δε τα λευκα |
| Πορσιναν οὐκ εἰδως ὁστις ἠν , ὁν ᾠηθη μαλιστα των καθεζομενων ἐοικεναι βασιλει και δη τουτον ἐκτεινε σπασαμενος το ξιφος | ||
| θερμην ἐχοντα , λεσχην δε την γενομενην ἐκει φλυαριαν των καθεζομενων . ἐνιοι δε λεσχην , ἐν ᾑ ἀθροιζονται ἁλις |
| ἐξερυσας . ” μηκιστα μεγιστα . μηκαδες αἰγες ἀπο του ἰδιωματος της φωνης . μηλα κοινως μεν τα τετραποδα , | ||
| ἑνι τῳ προς αὐτην συνταττομενῳ μεταδιδωσιν ἡ δυας του ἑαυτης ἰδιωματος , ὡσπερ αὐ παλιν και ἡ τριας του ἑαυτης |
| ταυτα και λαμπροτεραν αὐτην ἀπεδεικνυε . πυθομενης δε της βασιλιδος ὁποτερον ἀνδρα βουλοιτο μαλλον , οὐδεν ἀπεκρινατο , ἀλλα μονον | ||
| ἀποκρινεσθαι ; Πανυ μεν οὐν . Και νυν δη τουτων ὁποτερον βουλει ποιει , ἐρωτα ἠ ἀποκρινου . Ἀλλα ποιησω |
| οὐδετερως ' . . . + . ἀφοδος : ὁ ἀποπατος , ὁδος . λεγεται δε ἀφοδος και ἡ ἀναχωρησις | ||
| τε και ἐργαστικωτερος ἐν τοισι γυμνασιοισιν : ὁ δ ' ἀποπατος σμικροτερος τε και ξυνεστηκως μαλιστ ' ἀν τουτῳ γενοιτο |
| τε και λακτιζοντας αὑτους , και πολυν ὀχλον περιεστωτας και θεωμενους , ἑως καμων ὁ ἑτερος ἐφυγεν ἀπορρηξας προσελθων ἐστεφανωσε | ||
| ἐφοβουντο . χρηστον οὐν κἀνταυθα το ἠθος ἐφανη το τους θεωμενους φοβεισθαι ἐπι τῳ παραδοξῳ του θεαματος . Ἠθος ἀλλο |
| σε ῥᾳδιως ἐκεινος οὐκ εὐ πεφυκως . ἐδοξε τῳ Διι βασιλευεσθαι και το ὀρνιθων γενος και δια του Ἑρμου προς | ||
| οὐκ ἐγενετο ὑπο των Δωριεων ὁ δημος ἀναστατος , ἀλλα βασιλευεσθαι τε συγχωρουσιν ὑπο Κρεσφοντου και ἀναδασασθαι προς τους Δωριεας |
| ἱνα ἐμμεινῃ το ἠθος του λεγοντος ἐν τῃ γνωμῃ του ἀκουοντος , οἱον την μεν ὑβριν Μειδιου παντες ἰστε , | ||
| δε αὐτου τι τους ἀλλους σιωπαν κελευσαι και ἐπαινεσαι δε ἀκουοντος , και ἐπισημηνασθαι δε , εἰ παυεται , Ὀρθως |
| Ἀλπεων και του Ῥοδανου μεχρι μεν του Δρουεντια ποταμου Σαλυες οἰκουσιν ἐπι πεντακοσιους σταδιους : πορθμειῳ δε διαβασιν εἰς Καβαλλιωνα | ||
| ὠν προς την ΞΟ ὁριζων ἐστι τοις προς τῳ Ε οἰκουσιν . Ἐπει οὐν δυο κυκλοι , ὁ τε περι |
| ὡστε ταυτῃ πασχειν , ἀλλ ' ἀναλεξας τα πεσοντα , παραθεσθαι παλιν ἐκελευσε τον Ἀλκιβιαδην : ὡς δε ἐκεινος οὐ | ||
| ἐφυλαξε το αἐστι . και ἀλλα παμπολλα εἰς το τοιουτον παραθεσθαι . ἀναγκαια ἀρα και ἡ μονη του ι ἐν |
| , αἱρετεον δε τα ἁπλουϲτερα και ἀλυποτερα ἑκαϲτου γενουϲ των προρρηθεντων . Περι ϲυνθετων προϲ αἱμοπτυικουϲ φαρμακων . Κατα πρωτον | ||
| θεους ; Οὑτος μεν οὐν . Τισιν οὐν δη των προρρηθεντων ἀπεικαζων ὁμοιους φυλακας εἰναι θεους οὐκ ἀν καταγελαστος γιγνοιτο |
| ταις μεσημβριαις θηλεα παρα την ἀραιοτητα . Ἱππωναξ παρα το συνεστος τε και ἰσχυρον ἠ παρα το ῥευστικον τε και | ||
| : οὐδεν γαρ κωλυει και το ἐκ στοιχειων και ὑλης συνεστος ἐνεργειᾳ εἰναι . εἰ δε κατ ' εὐθειαν πτωσιν |
| δικαια ἐστι δια τον Ἀθηνησι νομον τον το δοκουν τοις δικασταις ἡγουμενον κυριον . ἀλλα μην τουτο νομῳ και φυσει | ||
| αὐτος αὐτα εὑρηκε και ἐνθυμειται , ἠ ὁτι προσενθυμεισθαι τοις δικασταις , εἰ τι ἐλλειποι , καταλειπει . ἐχουσι δε |
| οἱ μεν αὐτων λευκοι τ ' εἰσι και ὡς αἱ περιστεραι βραχεις : οἱ δε τουτων μεν εἰσι μειζους και | ||
| τα δε συμβαλλει προτερον τα στοματα , ὡς ἐχιδναι και περιστεραι και γαλαι : τα δε κατα βραχυ συνερχεται , |
| αὐτους , τι πλεον του τειχους ἠν , εἰ και σεμνοτερον του των Βαβυλωνιων ἐσταθη και πασης κρειττον μηχανης ; | ||
| . προσανακρινω δε παλιν , ποτερον τον ἑνα ἀνθρωπον οἰονται σεμνοτερον εἰναι ἠ τους δεκα ἀνθρωπους : εἰ μεν γαρ |
| τοπον δυναι παλιν . ἀνομοιοτης δε περι την ὑλην , ἀποιον και ἀδιαφορον οὐσαν , οὐκ ἐστιν . ἀλλα μετα | ||
| ἀλλ ' ὡσπερ περι της ὑλης λεγεται , ὡς ἀρα ἀποιον εἰναι δει παντων , εἰ μελλει δεχεσθαι τους παντων |
| αὐτον και ὁτι πολλακις και τας ἡμερους ἐκκαλουνται φυσεις οἱ προσκειμενοι τε και παροξυνοντες , ἐδεισε περι τῳ Πολεμωνι , | ||
| ἀσιτοι διηγαγομεν , ὁταν ἐνεργουντες τι μεθ ' ἡδονης και προσκειμενοι προς το ἐργον δια μεν την ἡδονην μη καμνωμεν |
| οἱ θηβαιοι προμητορα : την οὑτως μακαριαν οὐκ ἀπεικος τον ἐπελθοντα πολεμον ἀπωσασθαι : ἀλλως : ἠδη τοσαυτα πλεονεκτηματα εὐτυχησασα | ||
| οὐδε την ὀργην και τον θυμον του Διος τῃ γῃ ἐπελθοντα φησιν ἐκποδων σχεθειν και κρατησειν , ἠτοι ποιησειν αὐτον |
| ὀλιγωτερον , ὡς ἀν της ὑλης δια την εὐτροφιαν του συγκριματος ἀναλισκομενης , ταις ἰσχνοτεραις δε και ἀσαρκοις πλειον : | ||
| και ἀσεβη Καιν δεοντως καταραται , ὁτι τους φωλεους του συγκριματος διοιξας ἐπικεχηνε πασι τοις ἐκτος , εὐχομενος δι ' |
| των καταφασεων τας ἀποφασεις . Ληπτεον δε και περι της προσηγοριας του καθολου προσδιορισμου , δια τι οὐχ ὡσπερ πας | ||
| δε , εἰασε ζητειν και ἀνευρισκειν , εἰπερ ἀξιοι της προσηγοριας φαμεν εἰναιἰσως οὐν βελτιον ἐντευθεν την ἀρχην ποιησασθαι . |
| οὐν αἱ τεσσαρες σεληνιακαι φασεις ὑπαρχουσαι συμπληρουσιν εὐλογως τον του ἀστερος τουτου μηνα , ἡμερων ὀντα ἐγγιστα κηʹ . συλλογισασθαι | ||
| και ἐξηραμμενην , ἐπειτα ἀνιεμενην μετα γαλακτος , ἠ του ἀστερος κολλυριου ἠ του κυκναριου ἠ των παραπλησιων ἀδηκτων κολλυριων |
| νυν ἀντι του ἀγαπητους , Ὁμηρος δε τους ἐν γηρᾳ γεννωμενους . Αἰτωλις δε ἠτοι δια την χωραν ἠ ἀπο | ||
| ἐπικεντροι ἀνατολικοι και προσθετικοι , λαμπρους και ἐπιδοξους ποιουσι τους γεννωμενους : ἐαν δε ἐπι των ἐπαναφορων , ἀφ ' |
| ποτε ᾠδῃ και μελει τον κατα της ψυχης ἐχοντα τι προσαντες και ἀλγεινον . Ἐχει δε ἀρα ὁ κυκνος οὐ | ||
| . τοτε οἱ μεν ἀλλοι της ὁδου το δυσκολον και προσαντες καταπλαγεντες ὑποκατεκλινησαν και την μακραν και λειαν παρεκαλουν αὐτον |
| σωματι βιαν προσφεροντα και τραυματα ποιουντα και καθολου τι κακον ἀπεργαζομενον . οἱ ταριχευται δε καλουμενοι πασης μεν τιμης και | ||
| μικροιϲ ἀγγειοιϲ φερομενον παραιτητεον χειροναϲ οἰνου βλαβαϲ ἐπι των τοιουτων ἀπεργαζομενον , και μαλιϲτα ἐπι των κατα την κεφαλην και |
| κατα δυο τοπους προσβολας ἐποιησατο . των δ ' ἐνδον ἐπεξελθοντων καρτεραν συνεβη μαχην συστηναι : πανδημει δε των Ἐφεσιων | ||
| και μια Ἀναιιτις και μια Μιλησια και Λεοντος μια . ἐπεξελθοντων δε των Χιων πανδημει και καταλαβοντων τι ἐρυμνον χωριον |
| ων δισυλλαβα ἐπι πολεων ὀξυνεται , εἰ μη διαστολην ἐχοι σημαινομενου , ὡς το Κροτων βαρυνεται : ὀξυνομενον γαρ δηλοι | ||
| και τρηχωδεος , ἀμφοτερα [ περι ] κατα του αὐτου σημαινομενου , τουτεστι τραχειας ῥηχωδεος ] ὀρεινης , ἐνθα αἱ |
| δακρυουσιν ἐπ ' αὐτοις και μητερες και πατερες , εἰδοτες ὠφελουμενους . ὁ δε ἐφην , ὁτι και προτερον ὑμας | ||
| ἀρχας ἐπισημους παρεχομενοι , ἐκ τε γυναικων και ἐπισημων προσωπων ὠφελουμενους , ἀπο οἰκειων ἠ τεκνων εὐεργετουμενους και δωρεων [ |
| Το τε γαρ ὡς ἐπι το πολυ και συνηθες των κατηγορηματων οὐ μονον φυσικωτερον , ἀλλα και τοις πλειστοις εὐπαρακολουθητοτερον | ||
| τι ἀρατικον : τας γαρ περι αὐτοτελων και ἀξιωματων και κατηγορηματων πραγματειας ἡδ ' ἐστιν ἡ συνθεισα . ἡμιφωνον δε |