φαινομενη ὑστερον ἐστι της ἀληθινης . Του μεν οὐν ἡλιου ἀνατελλοντος κατα το αʹ , το βʹ ἀστρον οὐ φαινεται | ||
μεσουρανουντος Κριου και Αἰγοκερω δυνοντος . ἀρξαμενος μεντοι ἀπο Καρκινου ἀνατελλοντος και προθεις τα συνανατελλοντα αὐτῳ ἀστρα και τα ἀντιδυνοντα |
ἐσχηκει δυο Λεοντα και Δρακοντα και τας της Λυκιας εἰσβολας κατεχοντες μετα και των ὑπ ' αὐτους ἀνῃρουν τους παριοντας | ||
των νεκρων καταστρατοπεδευσαμενοι την ἐπιουσαν νυκτα ηὐλισαντο , οἱ δε κατεχοντες το Ἰανικλον Τυρρηνοι , ἐπειδη οὐδεμια παρα των οἰκοθεν |
την πολιν εὐνους ἀρχηθεν ἐγενομην , ὡστε και του πολεμου καταλαβοντος ὑμας της ἐμης εὐνοιας ἐχοντες δειγματα παντας παραλιποντες τους | ||
? τον τροπον τουτον : Φιλιππου [ ] δε [ καταλαβοντος ] Ἐλατειαν και Κυτινιον [ ] και πρεσβεις [ |
ἐπει δε ἠλθον , Σευθου τουτουι πολλους ἀγγελους προς ἐμε πεμποντος και πολλα ὑπισχνουμενου μοι , εἰ πεισαιμι ὑμας προς | ||
μυρρινας . Ἀλλ ' οὐ γαρ ἐμαθε ταυτ ' ἐμου πεμποντος , ἀλλα μαλλον πινειν , ἐπειτ ' ᾀδειν κακως |
οὐσης αὐτης μετα των ἀγαθοποιων και Ἑρμου , κακοποιων δε ἀποντων . ἐν δε τοις κτηνωδεσι καλον κτηνη καθισταν , | ||
οὐκ ἐπιποθησεις , ἀλλα βιωσῃ ἀρκουμενος τοις παρουσι , των ἀποντων οὐκ ἐπιθυμων , τοις συμβεβηκοσιν οὐ δυσα - ρεστων |
και Τρωας ἐλθειν εἰς Ἰταλιαν . ταυτα δε οὐ των ἐπιτυχοντων τις οὐδε νεων συγγραφευς ἱστορηκεν , ἀλλ ' Ἀντιοχος | ||
: οὐ γαρ ἠν το κτημα πολλων οὐδε ἑνος των ἐπιτυχοντων , ἀλλα πλουσιου τινος και βασιλεως , τοις δε |
δ ' εἰς το ἐντος ἀνθυποχωρησει τωι ἀερωδει την ἀντεπεισοδον παρεχομενου την εἰσπνοην . την δε νυν κατεχουσαν φερομενου του | ||
τουτων ἑκαστῳ , οἱς ἀν λεγω , τους τε νομους παρεχομενου και τα ψηφισματα , τα τε της βουλης και |
δικτατωρ ἀποδεικνυται των ὑπατων ὁ νεωτερος Αὐλος Ποστομιος ὑπο του συναρχοντος Οὐεργινιου : ἱππαρχην δ ' αὐτος ἑαυτῳ προσειλετο κατα | ||
συνεκαλει την βουλην και τους δημαρχους πολλα ἐπαινεσας και του συναρχοντος δεηθεις μη ἀντιπραττειν τῃ σωτηριᾳ της πολεως ἐκαλει τους |
πολις Περσων το Κισσινον . στιφος ] το πυκνωμα . παρεχοντες ] ὀντες : ἠ το πολεμου ἀντι του πολεμῳ | ||
πανταπασιν ἀφαιρουσι , τα μεν ἑαυτων ἀγαθα τοις φιλοις οἰκεια παρεχοντες , τα δε των φιλων ἑαυτων νομιζοντες . πως |
τινα φευγειν . διωκουσι δε γε συντονως παντες ἀνθρωποι το δοξαζομενον αὐτοις ἀγαθον και φευγουσι το ὑποσταθεν κακον . πασα | ||
ἐστι δε ἐπιμαρτυρησις μεν καταληψις δι ' ἐναργειας του το δοξαζομενον τοιουτον εἰναι ὁποιον ποτε ἐδοξαζετο , οἱον Πλατωνος μακροθεν |
νυν ἀντι του ἀγαπητους , Ὁμηρος δε τους ἐν γηρᾳ γεννωμενους . Αἰτωλις δε ἠτοι δια την χωραν ἠ ἀπο | ||
ἐπικεντροι ἀνατολικοι και προσθετικοι , λαμπρους και ἐπιδοξους ποιουσι τους γεννωμενους : ἐαν δε ἐπι των ἐπαναφορων , ἀφ ' |
οἱ μεν δη ἀλλοι κατενεχθεντες παραχρημα ἐτελευτησαν : του δε Ἀριστομενους ἡ ἀσπις ἐφελκομενη τον ἀερα ἐλαφρως αὐτον ἐπι την | ||
του Β ἀδιοριστως , το ἀει εἰναι κατα του διανοητου Ἀριστομενους , ἀληθες ὀν , το δε Β κατα του |
του πανηγεμονος λαβων της ἐφ ' ἁπασιν ἀρχης το κρατος ἀνανταγωνιστον : μονος ἐλευθερος , ἀφειμενος ἀργαλεωτατης δεσποινης , κενης | ||
ἀνηγειρε , καταποντωθεις , | ὡς ὑπερβαλλουσαν θεαν και νικην ἀνανταγωνιστον και χαραν ἐλπιδος μειζονα τον καιρον ἐνεγκειν ἐκεινον . |
, ἀλλα τοὐναντιον ταυτα πραττουσιν ἐξ ὡν ἀναγκη τους ἐπιτηδευοντας διατελειν δουλευοντας τον ἁπαντα χρονον και μηδεπωποτε ἐλευθεριας ἐπιτυγχανειν . | ||
καλλωπιζομεθα . ἀλλα μεγαλην εἰχεν ἁλυσινἀξια γε ἐστιν ἐν ἁλυσει διατελειν πλην οὐχι χρυσῃφασματος ἐχουσα προσωπον . ἡλικοι δε οἱ |
ποιησαι παροινουμενους ὑπο τουτων . του δε πραγματος εἰς τουτο παρελθοντος , ὡς δευρο ἀνηλθομεν , ἠν ἡμιν , οἱον | ||
οὐδε γαρ ὁ ἁπαξ ἐγχειρισας τοιουτῳ τινι , οὑτος χρονου παρελθοντος τινος οὐκ ἐτ ' ἐστιν πονηρος : και ὁτι |
και των κτηνων τροπολογων ἐκτεθειται . Το γαρ διχηλευειν και διαστελλειν ὁπλης ὀνυχας σημειον ἐστι του διαστελλειν ἑκαστα των πραξεων | ||
δει καθαπερ τα ἐμπροσθεν , ὡς ἐοικεν , ἡμας διχα διαστελλειν . Δει γαρ οὐν . Και μην το γε |
ἀδελφεοι , οὑς τεκε Ῥεα , Ζευς και ἐγω , τριτατος δ ' Ἀιδης , ἐνεροισιν ἀνασσων και τριχθα δε | ||
πρωτιστος , Σεσμε δε και ὁ μεσος και Σιετο ὁ τριτατος ἰσομοιρος των ἀλλων . Οἱ γεννηθεντες ἀνθρωποι ἐν δεκανῳ |
οὐτε ὑπαρχον οὐτε ἐνδεχομενον : ὁμοιως γαρ και ἐπι του ὑπαρχοντος συμπερασματος και ἐπι του ἐνδεχομενου αἱ προτασεις ἑξουσιν . | ||
πλουσιου και πενητος ἠ εὐγενους και εὐτελους , ἀλλα καθολικωτερου ὑπαρχοντος ἐπι παντων : κακους δε θνητων : τινες οὑτως |
. Οὑτος στρατηγος μεν ἐγενετο του προς Γαλλους πολεμου , σταντος Ἀγριππινῃ . Βασιλευων δε ὁ Τραϊανος οὑτω προεστη των | ||
κεκραγας ἀνδρος ὡδ ' ὑπερφρονα ; ποι βαντος ἠ που σταντος οὑπερ οὐκ ἐγω ; Οὐκ ἀρ ' Ἀχαιοις ἀνδρες |
του “ φρυγανου ” . Γ ῥιπος : παροιμια θεου θελοντος κἀν ἐπι ῥιπος πλεοι . ῥιψ δε ἐστιν ἱμαντωδες | ||
μυεισθαι : ἐλθοντος δε του Ἡρακλεους ἐν Ἐλευσινι , και θελοντος μυεισθαι , τον μεν του Εὐμολπου νομον φυλαττοντες , |
ἀγαν εἰρεσιᾳ ἐκ της δινης ἐξελαθεισαν ἐς εὐθυ του πλου καταστηναι . . . . ἐνδοσιμον : Ἀρριανος : οἱ | ||
Πλειαδα και τροπας και ἰσημεριας και Κυνα : πριν γαρ καταστηναι καλως , κινειν οὐ συμφερει . ἐν δε ταις |
' αὐτους λογισμος , ὁτι του περι της ἐλευθεριας νομου καταλυθεντος οὐδεν ἐσται το κωλυον και τας αὑτων γυναικας και | ||
. εὐτυχουντος μεν δη ἐκεινου συνευτυχειν και τουτοις συνεβαινε , καταλυθεντος δε συγκατελυθη και τα τουτων και ἐταπεινωθησαν : ὠλιγωρηθη |
καθεζετο / ἐπι τοισι βωμοις ὠχρος ἐν φοινικιδι / στρατιαν προσαιτων : ἡ δε Μεσσηνη τοτε / ὑμιν ἐπεκειτο χὡ | ||
μετριωτερον ἐπι σαυτῳ φρονων ὀφθῃς . ἀν δ ' αὐτος προσαιτων και της ἐφημερου τροφης ἀπορων και βλεπων εἰς δυο |
ἐφ ' ἑαυτων ἐχωρουν ἡγεμονας ἐχοντες . ἐστρατοπεδευοντο δε ἑκαστοτε ἀπεχοντες ἀλληλων παρασαγγην και πλεον : ἐφυλαττοντο δε ἀμφοτεροι ὡσπερ | ||
. ἐπει δε κατειδον τους Ἑλληνας οἱ πολεμιοι , ἐστησαν ἀπεχοντες αὐτων ὁσον πεντεκαιδεκα σταδιους . ἐκ τουτου εὐθυς ὁ |
διισχυριζεται τον ἀνδρα τονδε ἐκ τωνδε πανταχη και παντως ἀπαθη καταστησειν ἠ καθαπαξ ἠ ποσον τι χρονου ; οὐκουν ἠ | ||
μεν οὐν ἐκεινος ἐζη , διαδοχον της οὐσιας ἠλπιζεν αὐτον καταστησειν της ἑαυτου : ἐπειδη δε ἐτελευτησε νοσησας του ἐξελθοντος |
ἁμαρτανων ἀφρων ἀν δικαιως νομισθειη . και Φιλημονος του κωμῳδιογραφου γραφοντος τους πολλακις ναυτιλλομενους και εἰποντος νομῳ τεθαυμακ ' οὐκ | ||
, Ἀφοβητου και Φιλοχαρους του τας ἀλαβαστοθηκας και τα τυμπανα γραφοντος , παις μεν ὠν τῳ πατρι ὑπηρετει γραμματα διδασκοντι |
ὁ φευγων λεγων ἀλλ ' ὑπερ ὑμων τε και των πλεοντων την τοιανδε προ του λιμενος πεποιημαι γραφην , ἱν | ||
ἐπιγινομενοις παραδοσιμου γεγενημενης της περιπετειας , ἀει τους χειμαζομενους των πλεοντων εὐχας μεν τιθεσθαι τοις Σαμοθραιξι , τας δε των |
τῃ ταξει των προβληματων ἀκολουθει , πειραθωμεν ἠδη γυμναζοντι τους ἀντικειμενους λογους συνοδευειν αὐτῳ , και τοις μεν εἰς το | ||
. Και πρωτος ἐφη δυο λογους εἰναι περι παντος πραγματος ἀντικειμενους ἀλληλοις : οἱς και συνηρωτα , πρωτος τουτο πραξας |
περι τας Ἀρκτους χιονιζεσθαι τοπους , περι τροπας δε θερινας μετασταντος του ἡλιου τηκομενης της χιονος και ἀτμιζομενης ἀπο της | ||
: γινεται γαρ ὁ κιων δεξιος οὐδεν αὐτος μεταβαλλων ἐμου μετασταντος και τα δεκα διπλασια μηδεμιαν λαβοντα προσθηκην των πεντε |
. οἰμοι : τιν ' ὀψιν τηνδε δερκομαι ταλας ; ἀπολεμον , ὠ παι , πολεμον ἐσπευσας τεκνοις . τι | ||
εἰρηνην και ἀπο του θνητου και πεφυρμενου στρατοπεδου προς τον ἀπολεμον και εἰρηναιον λογικων και εὐδαιμονων ψυχων βιον θειον . |
, το δε χρησασθαι τοις δοθεισιν ὡς προσηκε της του λαβοντος εὐλογιστιας ; βουλοιμην δ ' ἀν ὑμας μαρτυρηθηναι περι | ||
οὐ τον κοσμον αἰτιωμενου , ἀλλα τινα των αὐτου χωρις λαβοντος , οἱον εἰ παντος ζῳου τριχα ἠ των χαμαι |
περι της ἀποφασεως . και ἐκδεχεται το προστιθεμενου ἀντι του προστιθεντος , το δε διαιρουμενου ἀντι του διαιρουντος : ἐπι | ||
Ἀρης ἀναποδιζει ἐν τῃ καταρχῃ του χωρισμου ἐπιστρεψαντος αὐτου και προστιθεντος ὁ ἀνηρ διαλλαγησεται και μετελευσεται την γυναικα . Ἠν |
Φιλοσοφος τις , ὠ Ἑρμη , μαλλον δε γοης και τερατειας μεστος : ὡστε ἀποδυσον και τουτον : ὀψει γαρ | ||
δια δεισιδαιμονιας : τουτο δ ' οὐκ ἀνευ μυθοποιιας και τερατειας . κεραυνος γαρ και αἰγις και τριαινα και λαμπαδες |
ἐρημων ἡξεις ἀγρων , οὑς το πιεζεσθαι ταις εἰσπραξεσιν ἐκενωσε προστεθεντος ἑτερου κακου μειζονος , των τα ἀντρα σφων αὐτων | ||
, και ἀλλας μετ ' αὐτου μοναδας . . Κοινου προστεθεντος του τεταρτου , και ἐαν τοις ἀνισοις προστεθῃ τα |
περι ἡμων , ἀλλ ' ἀποχρην ᾠετο , ἐαν το κελευομενον ποιειν ἐθελοντας ἐχῃτα δ ' αὐ Λακεδαιμονιοις δοξαντα ταυτ | ||
, και περι την ἀγοραν ὑπομενοντας ἑτοιμους εἰναι δραν το κελευομενον , ἀπῃει πρωτος εἰς την πολιν . οἱ δε |
ἁμιλλαν ἐξιων . το δ ' ἠν ἀρ ' οὐκ ἀκουστον οὐδ ' ἀνασχετον , σιγαν κλυοντα δεινα προς κακιονων | ||
τροπον το μεν ὁρατον ὁρασει ληπτον ἐστι , το δε ἀκουστον ἀκοῃ γνωριμον ἐστι , το δε ὀσφρητον ὀσφρησει , |
Ἀετου ἁπτεται της αὐτης ἁψιδος , ὁ δε προηγουμενος ἐντος ἀπολαμβανεται , ὁμοιως δε και ὁ προηγουμενος λαμπρος των ἐν | ||
λʹ ὀντος το εʹ ἑῳον δυνει . Ὁσα των ἀστρων ἀπολαμβανεται ὑπο του ζῳδιακου κατα τας δυσεις ἐπι τα προς |
συμμαχιας . ὁ μεν γαρ Πολυπερχων ἀργως ἐδοκει και ἀφρονως προστατειν της τε βασιλειας και των συμμαχων , ὁ δε | ||
, ἠ πανταπασι παιδαριου γνωμην ἐχει . δει τον πολιτων προστατειν αἱρουμενον την του λογου μεν δυναμιν οὐκ ἐπιφθονον , |
διαιρεσεως των ζητηματων ἐπεσκεμμενους , μηδ ' αὐτο τουτο τας λεγομενας στασεις των προβληματων εἰδοτας , ἀμηχανον δηπου των προειρημενων | ||
παλαιον λεγομενον και τον νεον : κατα δε τας Κωτινας λεγομενας χαλκος τε ἁμα γενναται και χρυσος . ἐν ἀριστερᾳ |
ἀλλα τρισιν ἀνδρασιν ἀφ ' ἑκατερας , ὡς ἐν τοις προτεροις δεδηλωκα λογοις . οὑτοι δη μονοι κατα νωτου λαβοντες | ||
ἐξω ταυτης της συγγενειας ἐστιν , οὐκ ἰσον , ἀλλα προτεροις τοις ἀρρεσιν των θηλειων την ἀγχιστειαν πεποιηκε . Λεγει |
θεου , την μεν ἐξ ἑαυτης βλαβεραν και ἐπιληπτον και καταρατον , την δε ὠφελιμον και ἐπαινετην , και ἐχουσαν | ||
ἐασατε συντακτεον . . . . προστροπαιον ] μιαρον , καταρατον . . μετακαλει ] ἀντι του μεταγει . . |
τελευταιον κρατησαντα των βασιλειων την μεν Κλεοπατραν ἐκ της φυλακης προαγαγειν , τοις δε Φινειδαις ἀποκαταστησαι την πατρωιαν ἀρχην . | ||
Ἀθηναιους [ ] της ἡσυχιας και της εἰρηνης και [ προαγαγειν ] ἐπι το πολεμειν και πολυπραγμονειν [ ] [ |
οὐν προαλειψαμενος οὐ μη δηχθησεται ποτε . γινεται δε και καταποτιον δια του χυλου προς τους δεδηγμενους ὑπο των προγεγραμμενων | ||
: βελτιον δε , εἰ μηλων Κυδωνιων χυλῳ . Ἑτερον καταποτιον ἐν τε τοιϲ παροξυϲμοιϲ και τοιϲ διαλειμμαϲιν ἐπι παντοϲ |
ἀλλα μετεχον νου και λογου . Διο και ἐδεηθη ἁρμονιας συνελθοντος νου και ἀναγκης , της μεν προς το χειρον | ||
κατασχειν το Φικειον , εἰτ ' ἀναιρεθηναι ὑπο τινος Οἰδιποδος συνελθοντος αὐτῃ . τινες δε και Λαϊου την Σφιγγα παραδιδοασιν |
αὐτον και ὁτι πολλακις και τας ἡμερους ἐκκαλουνται φυσεις οἱ προσκειμενοι τε και παροξυνοντες , ἐδεισε περι τῳ Πολεμωνι , | ||
ἀσιτοι διηγαγομεν , ὁταν ἐνεργουντες τι μεθ ' ἡδονης και προσκειμενοι προς το ἐργον δια μεν την ἡδονην μη καμνωμεν |
κακη θεραπεια . ἡ δε καλη ποια ἐστιν ; δει τειναι και ἀντιτειναι και πλατυν βαλειν ἐπιδεσμον , ἱνα ὁλον | ||
κνημης και φησιν , ὁτι ἐαν καταγῃ ὀστουν , δει τειναι και ἀντιτειναι εἰτα ἐπιδησαι κατα τον πολλακις ἡμιν εἰρημενον |
βραχυτερα και μαλλον προσηκοντα . της γαρ του κεκτημενου και νεμοντος ἡμας δαιμονος ἀπερημωθεντες ἐπιμελειας , των πολλων αὐ θηριων | ||
των ἀγαθων , ἁς αὐτοις προὐξενησε παρα του τα τοιαυτα νεμοντος , ποιησαι δε τους τα των πολεμιων λῃστευοντας ὡν |
μεγεθων και ἀποστηματων ἀποδεδεικται Ἀναξιμανδρου πρωτου τον περι μεγεθων και ἀποστηματων λογον εὑρηκοτος , ὡς Εὐδημος [ . . ] | ||
πορων , ὡς δια κοσκινου , ἐκκενουσα το ὑγρον των ἀποστηματων , τα δε μηπω μεταβληθεντα διαφορει : ἐχει δε |
ἀφηκε . το γαρ ἡμων δι ' ὑμας εἰς πολεμον κατασταντων ὑμας ἀνευ της ἡμετερας γνωμης εἰρηνην ποιεισθαι πως οὐκ | ||
ἐφην ἐχειν διδοναι προϊοντος ἀναιρησει του χρονου , παντων ἀτελων κατασταντων . ἐπειτα κἀκεινο προσῃδεσαν και σφοδρα γε πεφυκος ἐν |
τα του ῥηθεντος προ βραχεος . Ἐλελειπτο μεντοι του συναναφαινομενου κεινοις πυρρου χρωματος και εἰ δει παραδειγματισαι τον λογον νεφεσιν | ||
και περαν ποντοιο παλλοντ ' αἰετοι . προφˈρων δε και κεινοις ἀειδ ' ἐν Παλιῳ Μοισαν ὁ καλλιστος χορος , |
θεους , οὑς ὠμοσατε , αἰδεισθαι , και μη πολεμου καταρχειν ἀδικως ἐς φιλους μηδ ' ἐγκλημα ποιεισθαι γειτνιασιν και | ||
Ἐρετριακοι : περι οὑ λεξομεν ὑστερον δια το και αὐτον καταρχειν αἱρεσεως . Εὐκλειδης ἀπο Μεγαρων των προς Ἰσθμῳ , |
την ἐν Σικυωνι ἀρχην ἐσχεν . Ἀδραστου δε ἐς Ἀργος κατελθοντος Ἰανισκος ἀπογονος Κλυτιου του Λαμεδοντι κηδευ - σαντος ἐλθων | ||
ὑπο της πεινης , ἀλλοτε δε ὑπο ἀλλοις συμβαμασι . κατελθοντος οὐν ποτε των καιρων ἐκ του οὐρανου πυρος ἐπι |
ἐθελησαντων παραμειναι προς τα ὑπολοιπα του βαρβαρου , ἡμιν δε προσελθοντων των ξυμμαχων και αὐτων δεηθεντων ἡγεμονας καταστηναι : ἐξ | ||
αὐτῳ λαλῃ . και ἀναγεσθαι δη μελλοντας κωλυειν . και προσελθοντων δεισθαι ἐπισχειν , ἑως ἀν περιπατησῃ . και το |
Θηκε : ἐνεβαλεν . Βριθοντι : βαρουντι . Ἀγκλινει : ἀνατεινει . Θωμιγξ : σχοινιον , ὁ σχοινος , ἐστω | ||
πηγαι τε και ἀρχαι , εἰς ἁπερ ὁ Ζευς παντα ἀνατεινει τα μεθ ' ἑαυτον . Θεαι μεν οὐν οἰκειοτερον |
ὀξυμελιτος ἀλευρον ὀροβων ἠ αἰρων ἠ το των κυαμων . προσαγειν δε σφοδροτερον βουλομενος ἁλων ἐπεμβαλλειν ἠ τροχισκον τον Ἀνδρωνος | ||
εἰναι τα λεγομενα , ἱνα μη ἡμεις αὐτα κακοτεχνουντες δοκωμεν προσαγειν , ἀλλ ' αὐτη ἡ φυσις των πραγματων ἐφελκεσθαι |
κἀμαρτυρησας ψευδος , ὡστ ' ἀνεψυχης . Κοὐδεις σοὐστιν των πλουτουντων , μα τον Ἡφαιστον , προσομοιως καλλιτραπεζος και βουλομενος | ||
. ἀγαθα Κιλικων : ἐπι των ἀπο των οὐ προςηκοντων πλουτουντων . προδοτης γαρ τις των Κιλικων προδους Μιλιτον ηὐπορησεν |
Παλιν ὑπευθυνον οὐκ ἐᾳ την οὐσιαν καθιερουν , οὐδε ἀναθημα ἀναθειναι , οὐδ ' ἐκποιητον γενεσθαι , οὐδε διαθεσθαι τα | ||
πολεμικων θεων ἱερα , ὡν ἀν τις βουληται , γραψαντα ἀναθειναι μαρτυριον εἰς την των ἀριστειων κρισιν παντος του βιου |
ᾠοις οἰκουντες ἐτι και κατειλημμενοι τοις περιπεφυκοσι σφισιν ὀστρακοις οὐκ ἀναμενουσι την ἐκ των γειναμενων ἐκγλυφην , ἀλλ ' αὐτοι | ||
ὁρωσι τον ἐν αὑτοις λογον οὐδ ' [ ἀν ] ἀναμενουσι βουλην ἠ σκεψιν . Παλιν δε συγκρινων τον ἀκρατη |
μηδε ἰατρευεσθαι , φοβουμενος ὡσπερανει παις το καεσθαι και το τεμνεσθαι , ὁτι ἀλγεινον . ἠ οὐ δοκει και σοι | ||
το ἐπι της γναθου λαμβανειν ἁπτομενον και του κροταφου . τεμνεσθαι . ἀντι του ζημιουσθαι . ἐμε . τον ἐκ |
μορον ἀπιων . ὡς δ ' εἰς την οἰκιαν ἀφικοντο μεταστηναι τους ἀλλους κελευσας μονωθεντα τον Ῥωμον ἠρετο τις εἰη | ||
τε νομον και το δικαιον ἐμβασιλευειν τοις ἀνθρωποις και οὐδαμῃ μεταστηναι ἀν αὐτα : φυσει γαρ ἰσχυρα ἐνδεδεσθαι ταυτα . |
τινα και κατεσκελετευμενας και εἰδεχθεστατας , ἀνελθειν και συννεμεσθαι ταις προτεραις : εἰτ ' ἐξαπιναιως ὑπο των χειρονων καταβρωθηναι τας | ||
του τεταγμενου καιρου ὁ ἐπινικος γεγραπται . . Ἀρχαις δε προτεραις ] ἀντι του ταις ταξεσι δε της ἀρχης της |
αὐτων βουλομενος γενεσθαι . οἱ μεν βαρβαροι τους πολεμιους ὑπερανω γιγνομενους ἰδοντες ἐφυγον , Ξενοφων δε ἀσφαλως διηγε τους Ἑλληνας | ||
τα χρηματα , οὐκ οἰει δειν οὐδε τους τοκους τους γιγνομενους ἀποδουναι , ἀλλα τους εἰς Ῥοδον προσταττεις ἀπολαβειν , |
τους παραληγοντας τρισυλλαβους ποδας , οὐτε δακτυλον οὐτε τριβραχυν οὐτε ἀναπαιστον , ἀλλα μαλιστα μεν ἰαμβον , ὁτε και εὐπρεπες | ||
, κατα δε τας ἀρτιους τουτους τε και σπονδειον και ἀναπαιστον . Καταληκτικον δε ὁτε ἐστι , τον παραληγοντα μαλιστα |
: τι ὀξυνθῃ , τουτο θηλυκον προσηγορικον εὑρεθη τῳ Ο παραληγον : κλαδος ἀδος καδος . το μεντοι ὁδος και | ||
οὐν το ο εἰς το ω , ἠναγκαζοντο και το παραληγον φωνηεν εἰς ε μεταβαλλειν , και οὐκετι λοιπον εὑρισκετο |
εὐμενεις οἱ θεοι , μεθ ' ὡν και των ἐνταυθα ἐνοχλουντων ἐκρατεις . ἐμε δε μητε κοθορνον μητε Εὐριπον μητε | ||
την τεχνην ἐπανελομενος ὀλιγου δειν τα ὠτα ἐκκεκωφηται προς των ἐνοχλουντων κατα χρειαν της μαντικης , και ἀρτι μεν αὐτῳ |
θ ' ἱσταμενου τε ] ἀλγεα : θυμοβορειν μαλα τοι τετελεσμενον ἠμαρ . Ἐν δε τεταρτῃ μηνος ἀγεσθ ' εἰς | ||
Πηνελοπεια : “ αἰ γαρ τουτο , ξεινε , ἐπος τετελεσμενον εἰη : τω κε ταχα γνοιης φιλοτητα τε πολλα |
ΤΕΡΟΣ ὑπερτρισυλλαβα συγκριτικα ἠ συγκριτικως παραληγομενα προπαροξυνεται : ἰθυντερος ἀβελτερος μελαντερος ὀρεστερος . τουτοις ἠκολουθησε και το κασσιτερος , εἰ | ||
ὑγροτερος , ξηροτερος λεγομενος , ὡσπερ και εἰ λευκοτερος ἠ μελαντερος , ἠ εὐσαρκοτερος ἠ ἰσχυροτερος , μειζων τε και |
ὁ Ἀβαυχας καταλιπων τα παιδια κλαυθμυριζομενα και την γυναικα ἐκκρεμαννυμενην ἀποσεισαμενος και σωζειν αὑτην παρακελευσαμενος , ἀραμενος τον ἑταιρον κατηλθεν | ||
περα του μετριως ἐχοντος . ἑωθεν τε ὑπο κωδωνι ἐξαναστας ἀποσεισαμενος του ὑπνου το ἡδιστον συμπεριθεις ἀνω και κατω ἐτι |
κυκλῳ περι ταις ῥαβδοις ὡσπερ το πρασιον ἀνθος χρυσοειδες , μηλινον . εἰσι δε φλογοειδεις διπλαι , δασειαι , προσφυεις | ||
σχοινινου το ἀρκουν . θες δε ἐαν χρεια δεῃ ἐλαιον μηλινον και οἰνου καλου στυφοντος ὁσον χρεια δεοιτο εἰς το |
ἐκ της τουτων συμπλοκης ἀναφαινονται . Τεταρτον ἠν κεφαλαιον των προτεθεντων το ζητησαι τις ἡ διδασκαλια των προς τι . | ||
δευτερου ἀριθμου . ἑκτη λεγεται μεσοτης , ὁταν τριων ὁρων προτεθεντων ὡς ὁ δευτερος προς τον πρωτον ἐχει , οὑτως |
οὐν ὁτι παντος γενους αἰσθητου μια ἐστιν αἰσθησις , και ἐπιστητου μια ἐστιν ἐπιστημη . οἱον ἐστιν αἰσθητα τα χρωματα | ||
ἡ ἐπιστημη οὐν των προς τι : ἡ γαρ ἐπιστημη ἐπιστητου ἐπιστημη . ποιοτης δε ἐστι καθ ' ἡν ποιοι |
Εἰ μεν γαρ αἰφνιδιασμος τις γενηται ὑπο ἐχθρων κατα νωτου ἐπιφερομενων , παραγγελλει : ! Και , ὡς ἱστανται ἐν | ||
των περι τον Εὐκλειδαν ἀναιρεθεντων και των ἐκειθεν ὡς ἐκρατουν ἐπιφερομενων , ταραττομενους ὁρων τους στρατιωτας και μενειν οὐκετι τολμωντας |
ἐστι το συνεπιγελαν τοις ἀλλοτριοις κακοις , συγχαιρειν δε το συνηδεσθαι τινος ἀγαθοις . ἐπιδοτικος μεν ἐστιν ὁ δεομενοις ἐπιδιδους | ||
πολιν μη χειρω της ἐνεγκουσης εἰναι , μεταστησον εἰς το συνηδεσθαι τας αἰτιας . Μη λαβειν μεν σε τα γραμματα |
νυκτωρ εἰς ἱερον παρελθειν ἱεροσυλιας ἀρχη : προστεθεντων δε των λειποντων ἐν ἑκατερῳ τελεια τα πλημμεληματα γινεται . Των δε | ||
φευγων τοὐναντιον μειωσει το πεπραγμενον , και μαλλον ὑπο των λειποντων αὐτο δειξει περιεχομενον : οἱον ὁ μεν φιλοσοφος ἐρει |
ἐξωνουμενα . τῳ γαρ λεγειν τῳ δημῳ κεχαρισμενα ὠνειτο τοις τοιουτοις λογοις την παρ ' αὐτου εὐνοιαν . ΓΘ ἐπιπαστα | ||
Προμηθευ , προσβαλῃς : ὁρᾳς δ ' ὁτι Ζευς τοις τοιουτοις οὐχι μαλθακιζεται . σεμνοστομος γε και φρονηματος πλεως ὁ |
ταις μεσημβριαις θηλεα παρα την ἀραιοτητα . Ἱππωναξ παρα το συνεστος τε και ἰσχυρον ἠ παρα το ῥευστικον τε και | ||
: οὐδεν γαρ κωλυει και το ἐκ στοιχειων και ὑλης συνεστος ἐνεργειᾳ εἰναι . εἰ δε κατ ' εὐθειαν πτωσιν |
κυαμοι και μηλα και ἰσχαδες . ἀλλα πλακουντα αἰνω Ἀθηνησιν γεγενημενον : εἰ δε μη ἀν που αὐτον ἐχῃς ἑτερωθι | ||
ἁπαντας , ἐλεξε τοιαδε . Ἀνδρες συμμαχοι , ἀνθρωπινον το γεγενημενον : το γαρ ἁμαρτανειν ἀνθρωπους ὀντας οὐδεν οἰομαι θαυμαστον |
ἐκαθημην ψαυων της ἀγορας , και ἐδρασε τι το χωριον προστεθεντων οἱς ἐφην ἀρτι πλειονων ἠ δις τοσουτων νεων , | ||
πεμπτον ἐτος ἡ Τανακυλλις , ὁτε βασιλευς Ταρκυνιος ἐτελευτα : προστεθεντων δη τοις ἑβδομηκοντα και πεντε ἐτεσιν ἑτερων τετταρακοντα ἐτων |
, και αὐτης δη της γλωττης προσφορας , ἱνα το οἰκειον ἀμεσως ἐπιχορηγουντος ἑκαστου , και μη ταις ἀλληλων συμπαθειαις | ||
οὐκ ἐχουσιν οὑ ἑνεκα ἐξ ἀρχης κατα το της φυσεως οἰκειον ὠρεχθησαν . . Οὐδεμια ἡδονη καθ ' ἑαυτο κακον |
παρα το λαῳ φυρεσθαι συντιθεασιν . Ξ δαϊων ] των πολεμιων . δαϊων ] πολεμικων . δαϊων ] συναπτε το | ||
μη ἐπιλιπωσιν οἱ καρποι , δεος δε , μη των πολεμιων ἡττηθωμεν και ὁσα τοιαυτα . ἑξης ἐπι τας συγκρισεις |
' οὐκ ἀν ὠργισθητε και δικην ἀπῃτησατε παρα των ἀναιρειν ἐπιχειρουντων ἁ κεκυρωκατε ; ἐγω μεν ἀκριβως οἰμαι . εἰθ | ||
διαφθειραντων και την εἰρηνην , ἡν τοις Ἑλλησι κατεσκευασα διαλυειν ἐπιχειρουντων ἐστρατευσα ἐπι σε ὑπαρξαντος σου της ἐχθρας . ἐπειδη |
ἱνα ἐμμεινῃ το ἠθος του λεγοντος ἐν τῃ γνωμῃ του ἀκουοντος , οἱον την μεν ὑβριν Μειδιου παντες ἰστε , | ||
δε αὐτου τι τους ἀλλους σιωπαν κελευσαι και ἐπαινεσαι δε ἀκουοντος , και ἐπισημηνασθαι δε , εἰ παυεται , Ὀρθως |
] . καθωπλισμενη δε πλαττεται και οὑτως ἱστορουσιν αὐτην γεγονεναι παρισταντες ὁτι αὐταρκως προς τας μεγιστας και δυσφορωτατους πραξεις παρασκευαζεται | ||
Δημητρι πανυ οἰκειως , το πολυγονον και εὐσυλληπτον και τελεσφορον παρισταντες . ἀνατιθεασι δ ' αὐτῃ και τας μηκωνας κατα |
σφοδρα δε κυνηγεσια . οὐ μην ἀπαξιοι το καμνειν και ἐνοχλεισθαι των ἀλλων ἑνεκεν , οὐδε ταυτῃ χειρον πραττειν νενομικεν | ||
' εἰ και ἀπηρας παρ ' ἡμων , το γε ἐνοχλεισθαι παρ ' ἡμων οὐ διεφυγες , ἐπειδη οὐδε αὐτος |
ποησασας ; Ἠν παυσωμεν πρωτιστον μεν ξυν ὁπλοισιν ἀγοραζοντας και μαινομενους . Νη την Παφιαν Ἀφροδιτην . Νυν μεν γαρ | ||
ἡ , μεχρι των συμποσιων προβαινουσα . τῳ δε και μαινομενους ἀει τους πολλους νομιζοντι και παντελως οὐκ ἐξεστι ἐπι |
δημοσιῳ ἀδικηματι , ἠ και πικροτεραις , ἐαν δυνωμεθα , ἀπολογουμενους δε συστελλειν τα ὀνοματα και κλοπην μεν την ἱεροσυλιαν | ||
ἐποιησαν τον χορον . ἀλλ ' ὁ μεν Εὐριπιδης εὐθυς ἀπολογουμενους πεποιηκε περι της προτερον ἀμελειας , ὁτι δη τοσουτων |
μειζω λαβῃ , λογους μετα τον χιτωνα . παντως οὐκ ἀντερει σοι Θεοδωρα χαριν οὑτως αἰτουντι δικαιαν τε και αὐτῃ | ||
, οὐκ ἀν ὑπο τουτῳ δικην ἐφευγον φονου ; οὐδεις ἀντερει . μη τοινυν της τελευ - της ἀποστερει με |
ὁ ποιων εἰργαζετο ἱκανην ἐξ ἑαυτης τον ποιητην ἰδειν , λογισαμενος δε μεγαλα ὀνησειν το δημιουργημα , εἰ λαβοι του | ||
αὑτο ἀνευ παντων αὐτων μαθοι , τουτον τον δεσμον αὐ λογισαμενος ὡς ὀντα ἑνα και παντα ταυτα ἑν πως ποιουντα |
Ὁτι Ἐφιαλτης ὁ Σοφωνιδου πενεστατος ἠν . δεκα δε ταλαντα διδοντων αὐτῳ των ἑταιρων , ὁ δε οὐ προσηκατο εἰπων | ||
, ἀει δε ἠν , των θεων σοι και τουτο διδοντων , ὡς ἀν μαλλον εὐδοκιμοιης . οὐ γαρ ἰσον |
ἠ το προς Γαιον εὐσεβες καταπλησειν την χωραν ἁπασαν | ἀναθηματων , οἱ δε ἐν ὀψεσι ταις αὑτων την των | ||
Ἀπολλωνα ἀνεθηκε τον μικρον : και ἁπαντων πρωτον τεθηναι των ἀναθηματων τουτο φασιν οἱ Δελφοι . βαρβαρων δε των προς |
δε ὁ ποταμος τοσουτος βαθος ὡς μηδε τα δορατα ὑπερεχειν πειρωμενοις του βαθους . ἀπορουμενοις δ ' αὐτοις προσελθων τις | ||
οὑτως ἀκαιρολογειν πανυ παρεργον ἡγησαμενος , ἀρκουντα δε προδιασημηναμενος τοις πειρωμενοις παιζειν ἐν οὐ παικτοις , τον περι τουτων ἀφηκα |
: παρ ' ἐλπιδα την των Λυγκηστων ἀντεστησαν οἱ Λακεδαιμονιοι ἐπιφερομενους μεν : τους βαρβαρους . οἱ λοιποι : των | ||
εἰς την ἐπαυλιν . οἱ δε τους μεν κυνας δρομῳ ἐπιφερομενους ἐδεξαντο και κατεδησαν , ἐμε δε παιοντες οὐ προτερον |
ἠγουν μωρος και παλαιος . φοιταν ] φοιτητης ἐρχεσθαι , παραγινεσθαι , ἀπερχεσθαι , βαδιζειν εἰς το διδασκαλειον . μειρακιων | ||
, ἡμετερου δε ἀμεμπτου φιλου , σοι μεν εὐκλεως ἐοικε παραγινεσθαι , τῃ θυγατρι δ ' ὑμων εἰκοστον ἠδη ἐτος |
. Νυν εἰς χωραν ἠλθες : ἐπι των προτερον μη ἀνεχομενων ἐλθειν ὁπου δει , ὑστερον δε αὐτοματουντων . Ξυλῳ | ||
ἐστιν ἐχοιεν εἰτε και δυναμει , των μετα τροπου μη ἀνεχομενων της τοιαυτης ἀντιθεσεως ἀλλα κατα τους τροπους αὐτους ἀλληλαις |
τοις ὑπ ' αὐτου διαπλαττομενοις , ὡστε και ζητεισθαι τους χρησομενους . ἐχρην οὐν ἁ πεισει λεγων ταυτα και γραφειν | ||
δε κοπων [ ἠ ] χαριν ἠ πονων χρονιων ὑδρελαιῳ χρησομενους ἐν τῳ δευτερῳ του βαλανειου οἰκῳ ἐμβιβαστεον ἐπι πλειονα |
γυναικας μονομαχησαι εὐπρεπεστατας ἁς ἐκεκτητο , ἑτερος δε παιδας ἀνηβους ἐρωμενους αὐτου . ἀλλα γαρ οὐκ ἠνεσχετο ὁ δημος την | ||
οὑς ἐρωσι φιλειν ὑπερ παντας , δηλονοτι τους προτερον γενομενους ἐρωμενους , κακως διαθησουσιν αὐτους δια τους ὑστερον . Τεταρτον |
οὐ γαρ περι του και μειζον αὐτο εἰναι φιλονεικει ὁ κατηγορος , ἀλλ ' ἡττον , οἱον ἐπι μεν τοις | ||
Φινευς παραιτησαμενος Κλεοπατραν : γεγονει δε του Φινεως και πρεσβυτις κατηγορος παρα τῳ Ἡρακλει . διοπερ Ἡρακλης ἀναιτιους εὑρων τους |
οὐχ ὑγροτερα μονον , ἀλλα και ψυχροτερα , και ὁλως ἀναιμον παν ἐναιμου ψυχροτερον , ὡσπερ και οἱ χιτωνες της | ||
: θερμοτητι γαρ ἀπολειπεται τοσουτον ὁσον εἰκος ἀπολειπεσθαι το παντελως ἀναιμον ἐναιμου σωματος . ἡ δε του σπληνος και ἡ |
ἐπραττον ἐφ ' ὁσον ἐκεινος παρην , τα δε και φυγοντος αὐτου και τελευτησαντος . και μετα ταυτα ἀλλους τινας | ||
ἐνταυθα ἱκετας , οὐδε ἀρχην ἐξαιτησαι θελησαντες . Παυσανιου δε φυγοντος οἱ μεν παιδες Ἀγησιπολις και Κλεομβροτος νεοι πανταπασιν ἐτι |
ἀποδωσει , ἠ εἰ ἑξει , ὁμωνυμος ἐσται φωνη το ἀποδιδομενον . ὡς εἰναι ἐνθα μεν γενος το μειζον , | ||
το πραγμα ἐστι και οὐχ ἑτερον τι , οὑ τον ἀποδιδομενον ὁρισμον εἰναι λεγουσι . το δε δυνατον εἰναι ἠ |
πειθομενων δ ' αὐτων , οἱ πρεσβεις προσιοντες τοις οἰκοδομουσι προσεταττον ἀφιστασθαι των ἐργων την ταχιστην . ἀπορουμενων δε των | ||
τουτο ἠ πιειν ἠ φαγειν οὐδεν μαλλον ἠ τῳ Εὐρυπυλῳ προσεταττον , ὡς ἱκανων ὀντων των φαρμακων ἰασασθαι ἀνδρας προ |