| ἀλλα και ὁ δια της γης τρεχων δεει του μη διαμαρτειν βραδυτερος ἠν προς την φυγην , ὡστε ταχεως ἡλισκετο | ||
| τα κοινα ταυτι δ ' ἀκκιουμαι τωι λογωι του μη διαμαρτειν : “ ὡς ἀναιδης ἠσθα και ἰταμος τις ” |
| ὑπερ της αἰχμαλωτου χαλεπως ἐνεγκων πως οὐ πολυ μειζονως ἀγανακτησει διαμαρτων Πολυξενης , ἡν ἐπι γνησιοις παισιν ἀξιοι λαβειν ; | ||
| μαχομενοις ἐθεσιν ὑπαχθεις ἐνδῳς και της προς εὐσεβειαν ὁδου λαθῃς διαμαρτων προς ἀνοδιαν ἐκτραπεις : και ταχα μεν αὐτος ἀνθεξεις |
| μεν ἀν δοξειε κἀνταυθα το πληθος των ἐκ της ἑπταμηνου συναγομενων σταδιων τρισμυριων ἑξακισχιλιων διακοσιων εἰς ἐλαττον μειουν του ἡμισεως | ||
| ὠσι , και πολλαπλασιασαι ἐπι τον μοναδι ἐλαττονα και των συναγομενων λαβειν το ἡμισυ και τοσαυτας ἀποφαινεσθαι εἰναι τας σχεσεις |
| : και των κατω το μεν εἰϲ κοιλιαν και ἐντερον μεταλαμβανεται , το δε εἰϲ κυϲτιν , τηϲ μεταληψεωϲ δι | ||
| μη δειν ἀριστεα ὀντα αὐτον ἀναιρεθηναι . και ἐνταυθα οὐν μεταλαμβανεται λεγων μη δειν ἀναιρεθηναι εὐνουχον ὀντα , ὡσπερ κἀκει |
| ἐν τῳ Φαληρικῳ ἀπεχοντι σταδιους εἰκοσι . φασι δε αὐτην ἀπεραντον βαθος ἐχειν , το δε ὑδωρ ἁλμυρον . ἐπαιξε | ||
| ὑπερ παντα Σωκρατη εἰρημενον προς Εὐρυβιαδην και μυρι ' ἑτερα ἀπεραντον ἀν εἰη λεγειν . ὡς δ ' ἀντελεγε μεν |
| των παραπληϲιων . ἡ δε δυϲκρινηϲ ἀνεϲιϲ και οὐ καθαρα καταλαμβανεται ἐκ τηϲ των ϲυμπτωματων ὑφαιρεϲεωϲ , ὡϲ ἐπι ϲυνεχων | ||
| , οἰνῳ και γαλακτι χρωμεθα . ἀναλογισμῳ δε το χρησιμον καταλαμβανεται , ὁταν ἀγνοηται μεν ἡ αἰτια . τηρησις τε |
| ποιησαι παροινουμενους ὑπο τουτων . του δε πραγματος εἰς τουτο παρελθοντος , ὡς δευρο ἀνηλθομεν , ἠν ἡμιν , οἱον | ||
| οὐδε γαρ ὁ ἁπαξ ἐγχειρισας τοιουτῳ τινι , οὑτος χρονου παρελθοντος τινος οὐκ ἐτ ' ἐστιν πονηρος : και ὁτι |
| ὡστε ταυτῃ πασχειν , ἀλλ ' ἀναλεξας τα πεσοντα , παραθεσθαι παλιν ἐκελευσε τον Ἀλκιβιαδην : ὡς δε ἐκεινος οὐ | ||
| ἐφυλαξε το αἐστι . και ἀλλα παμπολλα εἰς το τοιουτον παραθεσθαι . ἀναγκαια ἀρα και ἡ μονη του ι ἐν |
| λευκος , ὁταν αὐτην τις , κεκραγε τηλικουτον εὐθυς ἡ καταρατος , ὡστ ' οὐκ ἐστι πολλακις λαθειν . Τον | ||
| ἀγαθος ἀν γενεσθαι παιδαγωγος . ὁθεν δη και πολυς ὁ καταρατος ἐν τῳ τυπτειν , ὁ ἐδρα τῃ κωπῃ την |
| . εὐμαθεις ] εὐμαθης λογος λεγεται ὁ εὐγνωστος και εὐκολως καταλαμβανομενος . ὡς ἐνταυθα και παρα Σοφοκλει : ὡς εὐμαθες | ||
| ἀλλ ' ἀορατος , ἀειδης , ψυχῃ μονον ὡς ψυχῃ καταλαμβανομενος . τις ἀν οὐν εἰη πλην ὁ λογος ὁ |
| ἐν νοτιοις λεγω πηγαις . δεον δε εἰπειν ἐποιησα την παρειαν δακρυσιστακτον και διαβροχον ἐν πηγαις νοτιοις ἀπο των ὀσσων | ||
| . το δακρυσιστακτον ἠ προς το ῥεος ᾐ προς το παρειαν συντακτεον . ἀπ ' ὀσσων ] ἀπο των ὀφθαλμων |
| εἰδεναι , ὁτι το διαχωρισθηναι σημαινει , ὡσπερουν και το ἐναντιον αὐτου , το συγκριθηναι , το εἰς ἑν και | ||
| ἐπειδη φθειρ αὐτον ἐδακεν οὐ διετραπη , λαβων δε περιφανως ἐναντιον παντων ἀπεκτεινε προσειπων , νη τους θεους ἡδεως τον |
| ποτε ᾠδῃ και μελει τον κατα της ψυχης ἐχοντα τι προσαντες και ἀλγεινον . Ἐχει δε ἀρα ὁ κυκνος οὐ | ||
| . τοτε οἱ μεν ἀλλοι της ὁδου το δυσκολον και προσαντες καταπλαγεντες ὑποκατεκλινησαν και την μακραν και λειαν παρεκαλουν αὐτον |
| ὡροσκοπου τῳ κληρῳ της ἀνδρειας και της τολμης , ἐτι καταλειπομενων τῃ Ἀφροδιτῃ ἐκ των ὁριων αὐτης λεπτων μϚ , | ||
| ποιησαι ἐπιθυμειν , ἀλλ ' ἑνεκα του πληθους των ἐμοι καταλειπομενων Θηριππιδῃ τε τας ἑβδομηκοντα μνας και Δημοφωντι τα δυο |
| των ἰδιων περιοδον . Λεωνιδης δε την ἑτοιμοτητα των στρατιωτων ἀποδεξαμενος , τουτοις παρηγγειλε ταχεως ἀριστοποιεισθαι , ὡς ἐν ᾁδου | ||
| , ὡς διακοψοντες αὐτα παντως . ὁ δε την ὁρμην ἀποδεξαμενος , “ οὐκ ἀξιως , ” ἐφη , “ |
| ἠν οἱς ἐποιει δια τι ἐφιλει , οὑτος δ ' ἀπατων διετελει και δικαιον ἐπιτιμαν , και μαλλον , φησιν | ||
| διανοιας ἐπιμελες μεν ἐθεμην ἐκκλιναι τους ταυτα διηγουμενους ἡδεως ἐμαυτον ἀπατων τῳ δοκειν μηδεν ἀγνοειν των ἐκεινῃ προσοντων , οὐ |
| ἀν μεν οὐν και νυν ἐχειν με φῃ , τινος παραδοντος ἐρωτατ ' αὐτον , και καθ ' ἑκαστον παρασχεσθαι | ||
| εὐρυσθενης , ὁταν τις ἀρετᾳ κεκραμενον καθαρᾳ βροτησιος ἀνηρ ποτμου παραδοντος αὐτον ἀναγῃ πολυφιλον ἑπεταν . ὠ θεομορ ' Ἀρκεσιλα |
| ἐχοντες τικτονται ; και ἐκ της φυσεως ἐχουσας ἐν σωματι πολιτευεσθαι τας ψυχας μη δειν ἁπαξ ἐξελθουσας τον ἁπαντα αἰωνα | ||
| ἀξιωσεως , πρωτον αἰσχυνην ὀφλησομεν , εἰ παρον ἐν ἀριστοκρατιᾳ πολιτευεσθαι δημῳ τα κοινα ἐπιτρεψομεν : ἐπειτα δ ' εἰς |
| η του αἱματος μετ ' ὀξους # γ . Ἐχεοδηκτοις ἀντιδοτος . Ἀλευρου σιτανιου , χελωνης θαλασσιας αἱματος ξηρου ἀνα | ||
| ὑγιης ἐστι και ἀπαροξυντος του λοιπου . ἡ δε Φιλωνος ἀντιδοτος παρηγορει μεν τους δια ψυχραν αἰτιαν ὀδυνωμενους , οὐκ |
| ' ὀντων προσωπων , καθαπερ ἐν ταις κωμῳδιαις , του διαβαλλοντος και του διαβαλλομενου και του προς ὁν ἡ διαβολη | ||
| την σιωπην : τοιγαρουν τις ἠκουσε μου κατα την πολιν διαβαλλοντος ; τις λοιδορουντος ᾐσθετο ; τις ὡς ἀπιστον ἐμε |
| μαχομεναϲ αὐτῃ ποιῃϲ προϲθεϲειϲ , ὁτε μη δυναται μηδε ῥοφηματα διοικειν ὁ καμνων , τοτε πιεζων τε αὐτον και πνιγων | ||
| κοινης σωτηριας , και τουτοις ἐπετρεψαν τα κατα τον πολεμον διοικειν , αὐτοκρατορας ποιησαντες τους συνεδρους . οὑτοι δ ' |
| αὐτῳ διαβαλειν τους μαρτυρας : γινεται δε και ἀπο των παρειμενων ἀπ ' ἀρχης ἀχρι τελους : ὡσπερ ὁ Δημοσθενης | ||
| και ἐπιβαλλομεν τῃ κορυφῃ , των δε σκελων και των παρειμενων λαβομενοι των μεσων ἐπιῤῥηγνυμεν το κατα την ἑξιν των |
| Β : και γαρ ἐν τουτοις , εἰ εἰη το μεταλαμβανομενον δειξεως δεομενον , δια κατηγορικου δειχθησεται συλλογισμου . οἱον | ||
| τουτοις το μεν ὑποτιθεται το δε μεταλαμβανεται : προς ὁ μεταλαμβανομενον και συλλογισμου κατηγορικου χρεια : παντες γαρ ἐξ ὑποθεσεως |
| δε ἐστι τοιαυτη ὡστε τα προς τον ὑποτεθεντα σκοπον συντεινοντα δυνασθαι ταυτα πραττειν και τυγχανειν αὐτων . ἀν μεν οὐν | ||
| , δια το ἐγγυς , οἰμαι , του ἀτρεκεστατου ὁμου δυνασθαι ἡκειν λογισμῳ , προσιεσθαι , και ἐκ πολλης ἀγνωσιης |
| δριμυταται και θερμοταται , και δυναμεναι τον ἰον ἐπισπασθαι και διακρατειν και διαφορειν : ὡς δι ' ἁλων ἠ νιτρου | ||
| δερματι διαιρεσεως δυο καμπαις ἐπακμων ἀγκιστρων λαβοντες παραδοντες τε ὑπηρεταις διακρατειν ταυτα , αὐτοι καθησομεν τριτον ὀξυκαμπες εἰς την των |
| ὁτι και ἐνταυθα του λογισμου ἀπασχολουμενου περι των λυπηρων , ἐπιλανθανεται των οἰκειων ἐργων και παρερχεται και μιας και δυο | ||
| και ἀγριαινει προς τους ποτε συνηθεις . ὁθεν δηλον ὁτι ἐπιλανθανεται και ἀναμιμνησκεται . ὁτι δε ἐχει ἀναμνησιν , δηλον |
| γιγνωϲκειν ὡϲ καλλιϲτη ϲαρξ ἐϲτιν ἰχθυων των ἐν καθαρᾳ θαλαττῃ διαιτωμενων , και μαλλον ὁταν ὑπο ἀνεμων καταιγιζηται ὁ τοποϲ | ||
| διαφορα και των ἐν λιμναιϲ ἠ ἑλεϲιν ἠ τελματωδεϲι χωριοιϲ διαιτωμενων προϲ τα κατ ' ὀρη και ξηρουϲ τοπουϲ : |
| μεν ἰδιᾳ προς τινα ἀδικηματων ηὐθυνθη , τα δε μεγιστα ἀπολυεται μη ἀδικειν : κατηγορειτο δε αὐτου οὐχ ἡκιστα μηδισμος | ||
| κατηγορουμενος . προς το ἐθος δε , ὁτι ὁ φευγων ἀπολυεται ἰσων των ψηφων ἐνεχθεισων , ἀπο του κατα τον |
| τριγωνον προς το ἀπο της δευτερας το ὁμοιον και ὁμοιως ἀναγραφομενον . Ἐκ της εἰς ἀδυνατον ἀπαγωγης . Οὐκ , | ||
| Δ εὐθεια , ὁ δε κζ το ἀπο της Δ ἀναγραφομενον τετραγωνον . και ἐστιν ὁ μεν λϚ τῳ κζ |
| κακου . Μετα δε Λαοδικειαν ἐπ ' Αἰγυπτον ὡρμα , πυνθανομενος μεν Κλεοπατραν βαρει στολῳ διαπλευσεισθαι προς τε Καισαρα και | ||
| δυνατωτεροις αὐτων ἐνηγγυα . Μαχαρης δ ' αὐτον ὁ παις πυνθανομενος ὁδον τε τοσαυτην ὀλιγῳ χρονῳ και ἀγρια ἐθνη και |
| διασυρων το τειχος της ἀκροπολεως . και ὁτι οὐ δυνατον ἀντισχειν προς τοσαυτην του βαρβαρου παρασκευην : προς τι γαρ | ||
| της πολεως και της ἐνταυθα διατριβης : οὐ γαρ μικρον ἀντισχειν τοσαυταις μεν ἐπιθυμιαις , τοσουτοις δε θεαμασι τε και |
| , εἰποντες ὁτι γνωριζεται ἡ παραγραφη ἐκ του προςκεισθαι ὁτι παραγραφεται : διο προςηκε μη τουτῳ προςεχειν , ἀλλα τῳ | ||
| παραγραφεσθαι , οὐτε ὡς γενομενης ἠδη κρισεως περι της ὑβρεως παραγραφεται , οὐτε τιμωρια τις ἐπι τουτῳ δευτερα παρηκολουθησεν , |
| . . , : Φερεκυδης ἐν ἑκτῳ Εὐηνιαν αὐτην φησι καλεισθαι . . : Ἰοφωσσα : ἡ χαλκειος , ὡς | ||
| το συμπερασμα καλως ἐχειν , στοιχεια φαμεν ὑπο των παλαιων καλεισθαι τα γεννητικα των ὁλων αἰτια . πολλων δε εἰρημενων |
| την αὐτην παρειχομεθα προθυμιαν . παρειαι και παρειαι διαφερουσιν . παρειαι μεν γαρ ὀξυτονως αἱ του ἀνθρωπου , παρειαι δε | ||
| . Παρειαι σαρκωδεις ῥᾳθυμιαν και οἰνοφλυγιαν του ἀνδρος κατηγορουσι . παρειαι λεπται πανυ κακοηθειαν και πανουργιαν του ἀνδρος κατηγορουσι . |
| ἐπειδη κυριον ἐστι : τα γαρ εἰς ης ληγοντα κυρια ἀποστρεφονται την ὀξειαν τασιν , τουτεστι βαρυνονται ἠ περισπωνται , | ||
| πλησιασωσι την χερσον , παντες ὁμου ἐωσι την ναυν και ἀποστρεφονται προς τα πελαγη , ὁπερ ἐχουσιν οἱ ναυται σημειον |
| στενοχωριαν μου θεωρησας της δυναμεως παρεκαλεσα τους παρ ' ἡμιν λεγομενους Χριστιανους : και ἐπερωτησας εὑρον πληθος και μεγεθος αὐτων | ||
| φλεβοτομιας μγʹ Περι λειεντεριας Ὁπως μεν χρη θεραπευειν τους καρδιακους λεγομενους ἠ ἀλλως ἐπι τῳ του στομαχου παθει συγκοπτομενους , |
| και θεοφιλεστερον ὀφθησεσθαι νομιζων , εἰ προσθειη ταχος , οὐ περιμεινας ἑτερον καιρον , ἀλλα σπασαμενος το ξιφος της πλευρας | ||
| και οὐδ ' ἐνταυθα τον στρατον αὑτου κατα μερη προσιοντα περιμεινας ἐς τας Κασσιου και Ῥοδιων τριηρεις ἐνεβη συν τοις |
| κρατος προεξαγαγομενοι : προτερον ἠ Ἀθηναιοι . του παντος : στρατευματος δηλονοτι . σφισι : τοις Ἀθηναιοις . των προτερων | ||
| Ἰωνος κατα συγγενειαν ἐνικησαν Ἀθηναιοι . ἀπο οὐν της του στρατευματος βοης της ἐπι τῳ ἀστει δραμουσης ὁ Ἀπολλων † |
| ἐστιν ἡ ἐν ἡμικυκλιῳ γωνια . την γαρ ὀρθην δει συναγειν κατα της ἐν ἡμικυκλιῳ γωνιας δια μεσης της ἡμισειας | ||
| ζωτικου πνευματος ἀντεισαγωσιν . ἀλλως δε και τῃ στυψει δυνανται συναγειν τε και σφιγγειν το ἐν ἡμιν πνευμα , ὡστε |
| ἀνθρωπων ὀνομασθεισαν . ὁμοιως δε και κατα την νησον ταυτην ἀνειναι τας Νυμφας ταυτας χαριζομενας τηι Ἀρτεμιδι μεγιστην πηγην την | ||
| ἠ χονδριλης ἠ ψυλλιου ἠ ὀμφακος ἠ ἀνδραχνης τριβοι ὡς ἀνειναι χυλον τινα , ἀριστον ἑξει φαρμακον προς τα καρκινωδη |
| δε ἐτυγχανε αὐτος ἐων Μαρδονιος , ἀπ ' ἱππου τε μαχομενος λευκου ἐχων τε περι ἑωυτον λογαδας Περσεων τους ἀριστους | ||
| Νεοπτολεμος καταδραμουσαν ἐπι τας ναυς ἰταμωτερον και πειρωμενην ἐμπρησαι , μαχομενος ἐκ της νεως ναυμαχῳ δορατι , και Ἀλεξανδρος ἀποθνῃσκει |
| , ὁς μιν ἐμελλε πεμψειν εἰς Ἀϊδαο και οὐκ ἐθελοντα νεεσθαι . τον δ ' ὡς οὐν ἐνοησε ποδαρκης διος | ||
| και Τοισι δ ' ἀφαρ πολεμος γλυκιων γενετ ' ἠε νεεσθαι ἐν νηυσι γλαφυρῃσι φιλην ἐς πατριδα γαιαν . τοιαυτ |
| : οὐ γαρ ἡ Σπευσιππου λυσις , καθ ' ἡν ἐνισταμενος λυειν ἐπιχειρει τονδε τον λογον , συμβαινει τῃ ἀληθειᾳ | ||
| Παρμενιδου του διδασκαλου αὐτου δοξαν λεγουσαν ἑν το ὀν εἰναι ἐνισταμενος και συνηγορων τηι του διδασκαλου δοξηι ἐπεχειρει δεικνυναι ὁτι |
| ἀλλων τινων , ὁσα συνεργει μαλλον τῃ καθαρσει και οὐκ ἀντιπραττειν πεφυκεν . ὡστε δε μη καμνειν τον θελοντα κατασκευαζειν | ||
| και τους δημαρχους πολλα ἐπαινεσας και του συναρχοντος δεηθεις μη ἀντιπραττειν τῃ σωτηριᾳ της πολεως ἐκαλει τους εἰωθοτας ἀποφαινεσθαι γνωμας |
| πυα ἀποχωρεουσιν ὑγιαζεται ἡ νουσος . Τοις μελαγχολικοις μετα φρενιτικων ἐχομενοις αἱμοῤῥοϊδες ἐγγενομεναι ἀγαθον . Ὁσοι μαινονται , αὐτοματοι ἠ | ||
| την αὐτην δυναμιν ἐχοντος πραγματος ἐν ὀλιγανθρωπιαις ὑπο πολλης ἀποριας ἐχομενοις , γευσαμενοις δε και ἀναγκασθεισι χρησασθαι τοις συσσιτιοις ἐδοξεν |
| ἐμβαλλει , κἀκεινον κατεφαγον . ἀνδριον : δυσγενες και ἀνελευθερον ἀνθρωπιον : ὑποκοριστικως . ἀνδριον : ἀνδραριον , ἀνθρωπαριον : | ||
| εὐδαιμων ἀποβλεπεσθαι : τοις δ ' ἀρα δυστυχειν ἐδοκει το ἀνθρωπιον , και παιδευειν ἐπεχειρουν αὐτον οὐ πικρως οὐδ ' |
| ἡ ἀληθεια εἰς ψευδος , ἀλλα του πραγματος κινουμενου και μεταβαλλοντος το ψευδος και ἡ ἀληθεια γινεται : οὐ γαρ | ||
| γνωρισματι προσεχειν σε χρη τον νουν και παυειν αὐτικα , μεταβαλλοντος ἠ κατα μεγεθος ἠ κατ ' ἀνωμαλιαν ἡντινουν : |
| ἠθος το οἰκειον δεικνυσιν , ὡς οὐ φιλονεικος τοις καλως λεγομενοις . αὐτος ἐπειρωμην ] δια του ἐπειρωμην ἐταπεινωσε τον | ||
| και ἐν ποτῳ και τοις ἀφροδισιοις λεγομενοις . το δε λεγομενοις προσεθηκεν , εὐλαβειαν φιλοσοφῳ πρεπουσαν εὐλαβηθεις : οὐ γαρ |
| των Ἑλληνων αὐξομενην και παντα τον πολεμον ἐπι την Μακεδονιαν συνισταμενον περιφοβος ἠν ὑπερ του μελλοντος . διοπερ ἐξεπεμψε πρεσβευτας | ||
| ἑξει προς την ποδιαιαν της σφαιρας διαμετρον . και το συνισταμενον ἀρα στερεον ἀπο του τεσσαρακοστου μερους της κεγχριαιας διαμετρου |
| μεχρι ἑπτα σταδιων πλατυνομενος . ἐντευθεν μεν οὐν ἡ παραλια παρατεινει μεχρι του ἱερου της Πυρηναιας Ἀφροδιτης : τουτο δ | ||
| μεν οὐν παρεκβασεσι παντοδαπης ἱστοριας τους ἱστορικους αὑτου λογους Θεοπομπος παρατεινει . διο και Φιλιππος ὁ προς Ῥωμαιους πολεμησας ἐξελων |
| , πελειαδας οὐ σημαινει τας ὀρνιθας , ἁς τινες ὑπονοουσι περιστερας εἰναι , ἁμαρτανοντες . ἑτερον γαρ εἰναι φησιν Ἀριστοτελης | ||
| , οὑ ὁ καρπος γλυκυς και χρηστος , ὡστε τας περιστερας τερπομενας ἐν αὐτῳ αὐλιζεσθαι και κατασκηνουν . τουτο το |
| και θυμικους κατ ' ἀλληλων γενεσθαι δια το μηδεπω δυνασθαι διακρινεσθαι μηδ ' ἐρριπισθαι τον ἐνοντα αὐτοις σπινθηρα της κοινωνιας | ||
| ἀν ὀρθως καλοιεν το τε γινεσθαι συμμισγεσθαι και το ἀπολλυσθαι διακρινεσθαι . . . . . ὁ μεν οὐν ἑταιρος |
| Ἀσιαν : τουτο γαρ και ἐπραττε . διο παντελως οἱ ἀποσταται τεταπεινωμενοι ἀπεγινωσκον : λοιποι γαρ ὑπηρχον Σαυνιτων ὀλιγοι και | ||
| τα προς τον πολεμον ἐπιμελως ἡτοιμαζον . οἱ δ ' ἀποσταται μιγαδες ὀντες οὐθ ' ἡγεμονας ἀξιοχρεους εἰχον , το |
| διαλεγομενοι λαθραιως τελευτωσιν . Μεθ ' αἱμοῤῥαγιην βραχειην και μελανων διαχωρησιν , ἐν ὀξεσι , κωφωσις , κακον : αἱματος | ||
| ἀνησου ἡμισυ . τουτο δε και οὐρηθηναι ἀγαθον και εἰς διαχωρησιν . Ὁσους δ ' ἀνατρεφειν βουλομεθα καταλελεπτυσμενους , οἰνον |
| σε ῥᾳδιως ἐκεινος οὐκ εὐ πεφυκως . ἐδοξε τῳ Διι βασιλευεσθαι και το ὀρνιθων γενος και δια του Ἑρμου προς | ||
| οὐκ ἐγενετο ὑπο των Δωριεων ὁ δημος ἀναστατος , ἀλλα βασιλευεσθαι τε συγχωρουσιν ὑπο Κρεσφοντου και ἀναδασασθαι προς τους Δωριεας |
| ψιλῳ . τι γαρ δυναται καθ ' ἑαυτο ὑγραναι ἐκτος ὑδατος ἠ ἐμψυξαι καλως ὑπο χολης ἐκπυρουμενον σωμα ; βελτιον | ||
| ἀνωμαλος ἐστιν ἠ ἀνεμος ὡς εἰκος ταραχωδης κινουμενος ἠ ἠχος ὑδατος παρεμποδιζει τῃ φωνῃ του καθαρως διακουεσθαι , οὐκ ἀτοπον |
| τακτεον κατα τον ποιουμενον , ἀλλα κατα τον ποιουντα , ἀπολυτον την ποιησιν αὐτου τιθεμενοις , και οὐχ ἱνα ἀλλο | ||
| ἠ ὁτι προϋφεστωτων των ῥηματων και ἀναπληρουντων το της εὐθειας ἀπολυτον προσωπον εἰς οὐδεν χρειωδες ἐπενοουντο αἱ της εὐθειας ἐγκλιτικαι |
| και δυσπιστον της πλανης , ὁπως ἀκατηγορητος ἡ συνταξις ἡμων διαμενοι , ἐπανιμεν ἐπ ' αὐτον . Ὁποταν μεν γαρ | ||
| και τα πραγματα τουτῳ μαρανθειη , ἀλλ ' ἀειθαλης αὐτῳ διαμενοι ὁ βιος μηποτε φθινων μηδε φυλλοῤῥοων . Εὐχομαι ] |
| συντασσεται μετα του χονδρος : οἱ μεν γαρ φασιν ἀνομοιοπτωτως συντασσεσθαι , ὁπερ ἐστι Δωριδος , ὁ χονδρος ἁλος , | ||
| . κἀκεινο δε ἐστιν ἀληθες , ὡς τα ῥηματα θελει συντασσεσθαι τοις πτωτικοις ἠ ὡς πτωτικοις . και δη τα |
| κιονων σκιας ὁρωμεν ἀποτελουμενας ἠτοι λαμπαδος τινος ἀπ ' ἀντικρυ καιομενης ἠ λυχνου . τουτων δε εἰ και πασι πλειστον | ||
| ὑπ ' αὐτῃ δε κρηναι ῥεουσι χλιαρου και ἀσφαλτου , καιομενης , ὡς εἰκος , της βωλου της ἀσφαλτιτιδος : |
| . Ἐπι τελει δε του ὑπομνηματος οὐκ ἐπαινεσας τους διχα διαιρουντας ἁπαν το των ἀνθρωπων πληθος εἰς τε Ἑλληνας και | ||
| των εἰδων συντιθεντας ἐξευρισκειν τους ὁρισμους ἠ ἀπο των γενων διαιρουντας . ἀλλ ' ὁμως προς το λαμβανειν τα καθολου |
| τῳ δικτυῳ λαβοντας δελφινα και μελλοντας κατακοπτειν ἀργυριον δους και παραιτησαμενος ἀφηκεν εἰς το πελαγος . και μετα ταυτα ναυαγιᾳ | ||
| . . Κιννας δε μετ ' οὐ πολυ στρατηγων Καισαρα παραιτησαμενος δογμα ἐκυρωσεν κατιεναι τους ἀπελαθεντας δημαρχους και , ὡσπερ |
| αὐτου πεμφθεντας ἀπρακτους ἠφιει , παρα δε τον βασιλεα τους διαλεξομενους ἐστελλεν , ὡς , εἰ μη γην και χρηματα | ||
| τινας των πολεμιων . Ὁτι και ἡνικα τις πρεσβεις ἀποστειλῃ διαλεξομενους τοις πολιταις , ὁπως ἁπαντων ἐπι την αὐτων ἀκροασιν |
| , ἐναυμαχουν , πολλους μεν ὁπλιτας ἐχοντες ἀμφοτεροι ἐπι των καταστρωματων , πολλους δε τοξοτας τε και ἀκοντιστας , τῳ | ||
| σωματα τοις κινδυνοις παραρριπτοντων . οἱ μεν γαρ ἐπι των καταστρωματων ὑπο του πληθους των εἰς αὐτους φερομενων βελων κατετιτρωσκοντο |
| τις με δαιμονων ” φησιν “ ἀπατᾳ βουλομενος ἀναστρεψαι της προκειμενης ὁδου ; ὑπαρ ἠ ὀναρ ταυτα ἠκουσα ; θελει | ||
| της φυσεως ἑκαστου των ῥητορευοντων ἰδια : της γαρ αὐτης προκειμενης ὑποθεσεως ἀλλως μεν ὁ ὀξυς τε και ἀγχινους εὐπορησει |
| δικαια ἐστι δια τον Ἀθηνησι νομον τον το δοκουν τοις δικασταις ἡγουμενον κυριον . ἀλλα μην τουτο νομῳ και φυσει | ||
| αὐτος αὐτα εὑρηκε και ἐνθυμειται , ἠ ὁτι προσενθυμεισθαι τοις δικασταις , εἰ τι ἐλλειποι , καταλειπει . ἐχουσι δε |
| τον φυσικον : τους μεν γαρ χρονους εἰς ἀμερες ὑπελαβον καταληγειν , τα δε σωματα και τους τοπους εἰς ἀπειρον | ||
| εἰς η φυσει : λοιπον των οὐδετερων κωλυομενων εἰς η καταληγειν κωλυεται και ἡ κλητικη εἰς η καταληγειν ἐπι των |
| και τροπικη φρασις , ὡς μεν Τιμαιος φησι , Γοργιου ἀρξαντος ἡνικ ' Ἀθηναζε πρεσβευων κατεπληξατο τους ἀκουοντας τῃ δημηγοριᾳ | ||
| χρονον ἀχρι Νικομαχου : ἐπι δε Θεοφραστου του μετα Νικομαχον ἀρξαντος ἐλυθησαν , Ἀθηναιων μεν Φιλιππον αἰτιωμενων ἀρχειν του πολεμου |
| ἀδικειν , και τα ἐπι τουτοις τιμηματα ἐλυσαν : και συντελειας μεν Λακεδαιμονιους της ἐς το Ἀχαϊκον οὐκ ἀφιασι , | ||
| . Των μεν οὐν τριων υἱων του Νωε και της συντελειας αὐτων και γενεαλογιας , ἐγενετο ἡμιν ὁ καταλογος ἐν |
| εὐχων εἰεν και περι του πραγματος οὑ τις εὐχεται και πυνθανεται . Μετερχονται οἱ ὁρκοι τους ἐπιορκους ἐπαν ἐπιορκησῃ τις | ||
| ὀφρυσι : ὠφρυωμενως . ἀλλα , θεαι , πως : πυνθανεται της Μουσης ὁ ποιητης , που τον πλουν ἐποιησαν |
| , οὐκ ἐξ ὡν ἑορακαθ ' ὑπειληφοτας , ὁμως την δικαιαν εὐνοιαν διασῳζειν , Λυκουργῳ δ ' οὑτως ὑπογυου και | ||
| βασιλευς πραϋναι βουλομενος του Παυσανιου την ἐπι τῳ παθει γεγενημενην δικαιαν ὀργην δωρεας ἀξιολογους ἀπενειμεν αὐτῳ και κατα την σωματοφυλακιαν |
| των γυναικων ἀνακειμενοι ὑπο τῳ αὐτῳ ἱματιῳ . Θεοπομπος : ἐπινομεν μετα ταυτα . . . . . . κατακειμενοι | ||
| ] φιλοφρονουμενοι ὡς ξενοι πολυτελεσι βρωμασι και πομασι και ἀκοντες ἐπινομεν , κινουμενοι ὑπο των Περσων . χρυσιδων : χρυσων |
| πεττουσα την τροφην ἀναλωσῃ την προςενεχθεισαν , ἀναγκαζεται τηνικαυτα παλιν ἀναλυειν , ἁ προσεθηκε . και δια τουτο πλειονα πτυουσι | ||
| φορους αὐτας τε πολεις τας μεν δειν τας τ ' ἀναλυειν , λαινα τειχη τα μεν οἰκοδομειν τα δε αὐτα |
| παρα το φθειρειν ἑκοντα τον σοφιστην την εἰρημενην ἐν τοις κατηγορουμενοις διαστολην και τα πη εἰτ ' οὐν συνθετως και | ||
| ἰδια τοις ἐν τῃ οὐσιᾳ και ἐν τῳ τι ἐστι κατηγορουμενοις και οὑτως ἑπομενοις : το μεν γαρ ζωον και |
| ἐκει τε γαρ ἡ διπλασιον τετραπλασιον και ἐνταυθα οἱ ἀθροοι πολλαπλασιον . διαφορα δε και ἐν τῳ τα κινουμενα τοιαυτα | ||
| , δεησει τον ὑποτεινουσης και καθετου του ὑποτεινουσης και καθετου πολλαπλασιον εἰναι κατα τον ὑποτεινουσης και καθετου ὀρθογωνιου τινος . |
| ὑπογραφης διαφερει , ὁτι ὁ μεν ὁρισμος ἐξ οὐσιωδων φωνων λαμβανεται και την οὐσιαν αὐτην και την φυσιν του ὑποκειμενου | ||
| ἰω ” και το “ ἰου ” ἐνταυθα ἐπι χαρας λαμβανεται : το δε “ ἰου ” . . . |
| τῳ Ἀντιγονῳ χιλιαρχον τον υἱον Κασανδρον , ὁπως μη δυνηται διαλαθειν ἰδιοπραγων . αὐτος δε τους βασιλεις ἀναλαβων και την | ||
| : τον ἐξ Ἀπολλωνος γινομενον παιδα . οὐκ ἠδυνηθη οὐν διαλαθειν τον αὐτην θρεψαντα Αἰπυτον δεξαμενη γονον θεου . ἀλλ |
| δια τουτο μετα την του πρωτου σφαγην οὐδεν περι των λειπομενων τουτων ἠξιωσα . ἐλογισαμην γαρ κατ ' ἐμαυτον , | ||
| ὀπισω δια το και εἰς τοὐμπροσθεν . και ἐπι των λειπομενων δυειν διαστασεων ὁ αὐτος λογος . εἰ δε εἰς |
| Διοδωρος και Διων ὁτι Σαμνητων , Τυρρηνων και ἑτερων ἐθνων πολεμουντων Ῥωμαιοις ὁ Δεκιος ὑπατος Ῥωμης συστρατηγος ὠν Τουρκουατου οὑτως | ||
| ὀσσων εἰναι . ἐληϊσαντο : ληϊζω κυριως ἐπι των ἀνθρωπων πολεμουντων το λαφυραγωγω : ἠχμαλωτευσαν , ἐκρατησαν , ἐλαβον , |
| , φησι , ποιουμεν Ποσειδωνιαταις τοις ἐν τῳ Τυρσηνικῳ κολπῳ κατοικουσιν . οἱς συνεβη τα μεν ἐξ ἀρχης Ἑλλησιν οὐσιν | ||
| , ἀκρωτηριον της Λυδιας οὑτω καλουμενον . * ναιουσιν : κατοικουσιν οἰκουσιν Κιλβις ὀρος Λυδιας ἠ τοπος ἠ ποταμος , |
| ἀπαγορευσεως και ἑτερον αἰνιττεσθαι μοι δοκει των προς ἠθοποιϊαν μαλιστα συντεινοντων , διελεγχων οὐ μετριως τους φιλοχρηματους , | οἱ | ||
| ὠφελειας ἐργῳ και λογῳ πραγματευεσθαι , μηδενα παραλιποντι καιρον των συντεινοντων εἰς κοινην κατορθωσιν . μονος οὑτος των πωποθ ' |
| ἐλθων οὐδ ' ἁπαξ δια του πορθμου πεπλευκεν Ὀδυσσευς , ἀπολογειται διοτι και οἱ ὑστερον ἐφευγον ἁπαντες τον πλουν τουτον | ||
| τις , μηπω ἁλοντος ᾡ δοκει συνειδεναι : προτερον μεν ἀπολογειται ὑπερ ἐκεινου , εἰτα ὑπερ ἑαυτου : χρησιμωτατη οὐν |
| του ὀστεου , ἠν ἐν τεσσαρακοντα ἡμερῃσιν ἀποστῃ , καλως ἀποστησεται : ἐνια γαρ ἐς ἑξηκοντα ἡμερας ἀφικνειται , ἠ | ||
| και τα ἀπο των ἀλλων βεβαιως ἑξουσιν . οὐδεις γαρ ἀποστησεται , γνους Μιτυληναιους δεδουλωμενους φ ἡ προσοδος : των |
| Ὁκοσα ποδαγρικα νουσηματα γινεται , ταυτα ἀποφλεγμηναντα ἐν τεσσαρακοντα ἡμερῃσιν ἀποκαθισταται . Ὁκοσοισιν ἀν ὁ ἐγκεφαλος διακοπῃ , τουτεοισιν ἀναγκη | ||
| δι ' ἀμυγδαλινου πεποιημενης και εἰς την κατα φυσιν χροιαν ἀποκαθισταται . αἱ δ ' ὀχθωδεις ὑπεροχαι φλεγμαινουσαι ἠ εἱλκωμεναι |
| τι ἀπετεμνοντο , ἠ οἱ Ἀργειοι τετραμμενων προς πολεμον ἐκεινων ὑπεροριον ἐν τῳ τοιουτῳ και αὐτοι σφισιν ἐνεκειντο . προηγμενου | ||
| προστεθεν δε ἐπι πασι το ὡρισμενον λογῳ των τε κακιων ὑπεροριον ταυτην ἀπεφηνεν , ἐπει κἀκειναι μεν της προαιρεσεως ἠρτυνται |
| δι ' ἡν ἐλυπησε τον Δια . χρειων ἑξειης : μαντευομενος πασιν ἐφεξης και τελειως . παρατιθησι δε αὑτου τας | ||
| οὐ παρακελευομενος ταυτα λεγει , ἀλλ ' εἰκαζων και οἱονει μαντευομενος , ἐπει και εὐκτικῳ ἀλλ ' οὐ προστακτικῳ ἐχρησατο |
| ἐμοι δωσειν ἀγειν , τα δ ' ἡμισεα τῳ παιδι καταλειψειν αὐτου : το γαρ δη δικαιοτατον οὑτως ἐχειν . | ||
| παις οὐ γαρ ἐφη οἱ συμπλευσεσθαι , τοιγαρων ἐφη αὐτον καταλειψειν ὀϊν ἐν λυκοισι : ἀπο του ἐπεος τουτου οὐνομα |
| πολισμασι λαμβανει και τουτους ὁμολογιᾳ ἑαυτους τε και τα φρουρια παραδοντας ἀμαχι . παραστησαμενος δε πασαν την νησον και κατασχων | ||
| την φυγην ἐν ὡρισμενοις τισι χρονοις ἐκ της Τρωαδος ἀπελθειν παραδοντας Ἀχαιοις τα φρουρια : Ἀχαιους δε παρασχειν αὐτοις την |
| Τι οὐν ; οὐ νομοθετου και ταυτα αὐ φησομεν εἰναι διανεμειν ; Και μαλα . Βουλει δη τα μεν ἁπαντα | ||
| οὐτι που χρυσῳ κεκοσμημενας , ἀλλα παντοιων ἀνθων στεφανοις . διανεμειν δε και των ἀνθων αὐτων , και τἀλλα ἐπιμελεισθαι |
| το συμφωνειν προς το διαφωνειν . ἠ κατα συγχωρησιν του διωκοντος ἠ κατα διαγνωσιν του τυχοντος , και μηκετι παρα | ||
| ἀνθυπατος το μεν διωκομενον μερος ἐξελθειν κελευσας , του δε διωκοντος τον διδασκαλον μονον , εἰτα ἀπολαβων τον Θεμιστοκλεα και |
| . παντοδαπος ] παντοιος . παντοδαπος ] ἐκ πολλων εἰδων συνισταμενος . δαπεδον ἡ γη , ἀλλοδαπον το ξενον ὡς | ||
| ὑπερ του των ἀκροωμενων : οὐτε μην ὁ Δημοσθενης Ὀλυνθιοις συνισταμενος ὡς ὑπερ Ὀλυνθιων τον λογον βουλεται ποιεισθαι δοκειν , |
| γαρ ἀπο βαρυτονων θεματων μεταγομενα εἰς την δευτεραν συζυγιαν των περισπωμενων μεταβαλλουσι το ε εἰς ω μεγα : τρωπωμαι ἐτρωπωμην | ||
| ποιουμαι ποιῃ . Τα εἰς ΜΑΙ ὑποτακτικα προπερισπωνται μεν ἀπο περισπωμενων ὀντα : ἐαν νοω ἐαν νοωμαι , ἐαν φιλω |
| προηγειται του ἀριστερου μηρου , τῃ ιγʹ μοιρᾳ των Ἰχθυων συναναφερεται . μονη δε αὐτου ἡ ἀριστερα κνημη τῳ Κριῳ | ||
| δεξιος ὠμος αὐτου τῃ βʹ και κʹ μοιρᾳ του Κριου συναναφερεται , ὁ δε βορειοτερος των ἐν τῃ κεφαλῃ ἐτι |
| γραφῃ και ὀπιου γο αʹ και ἐχρησαντο ἐπι των σφοδρων ἀλγηματων , ἑτεροι δε ἐπι της χρη - σεως βραχυ | ||
| ὀχηματι μηδε ἐπι πολυ ἱστασθαι . δει δε μηδε των ἀλγηματων , ὁταν περι τι ἀρθρον γενηται του ποδος , |
| θερμοις μαλλον ἠ ψυχροις λουτροις : οὐπω γαρ οὐδε τουτων ἀνεχεσθαι ἀλυπως δυνηθησεται . πλαττεσθω δε και την ψυχην ἐν | ||
| μη ὀρτυγοκοπειν μηδε περι τα τοιαυτα ἐπτοησθαι : και το ἀνεχεσθαι παρρησιας : και το οἰκειωθηναι φιλοσοφιᾳ και το ἀκουσαι |
| μηδενος ἀξιων ἠσαν . ὠφειλεν εἰπειν “ ὠ μακαριος του σκεμματος , του ἐξευρηματος ” : νυν δε διαγελων ἐφη | ||
| : οὐδεν γαρ διασαφει περαιτερω . ἡ μεντοι χαλεποτης του σκεμματος και ἐντευθεν δηλη : εἰτε γαρ εἰδος εἰτε ὑλη |
| μοι δοκουμεν οἱον γε τινος ἰχνους ἐφ ' ὁ πορευομεθα προσαπτεσθαι . το γαρ δη των ἱερεων σχημα και το | ||
| ἀλληλων ἑψηθεντων , ἀνακογχυλιαζεσθαι δει τῳ ὑδατι ξηροις τε λειωθεισι προσαπτεσθαι του γαργαρεωνος , ἀτρεμα πως προσαγοντας προς τε την |
| παντων ἀνοητοτατα . γρ . ἀνοητοτητα . και ποιμαινειν και διακονειν . . . . ταλασιας . ἐργασιας , ἠ | ||
| την δεξιαν ἐνεβαλον , ἐμνησθην Διος σωτηρος , ἐμπεπηγα τῳ διακονειν . τοιουτος ὁ τροπος . μειρακιον ἐρων παλιν τα |
| φορτον ἀγουσαν μητε πονον τρομεουσαν ἀγαστονον Εἰλειθυιης , ἀλλ ' ἡσθαι βασιλειαν ἀφαυρων θηλυτεραων ψυχης ὀμμα φαεινον ὑπερ βιοτοιο χεουσαν | ||
| ἐξεστι μοι , και δυναμαι , εἰ μοι δοξει , ἡσθαι και πεφυλαχθαι ; Ἐξεστιν , εἰποις ἀν , και |
| ὑπεραυξηθεντων δε των κατ ' αὐτον παθων , τοτε ἡπαρ ἀντιπαρακειμενον , της ἐξ αὐτου μεταλαμβανει κακιας , και τῳ | ||
| δε ἀντιπαρακειμενον το ο δια το ἀλειτης , ἐχει δε ἀντιπαρακειμενον το ο ἀλοιτης : προσκειται μη ἐχοντα ἀπο πλεονασμου |
| ἀνατειναι το ξιφος εἰς τας του ἡλιου αὐγας : το νομιζομενον δε εἰναι καλον , ὁ κατα της μητρος φονος | ||
| λεγει και τον ταυτης παιδα φησιν ἀνῃρησθαι ὑπο αἰγισθου , νομιζομενον ὀρεστην εἰναι , τον δε ὀρεστην κλαπεντα εἰς φωκιδα |