και διυλισθεντα τας ἀπο των γλοιωδων σωματων δυναμεις φυλαττει . Οἰνον ὑδατωδη καλουσιν οἱ ἀνθρωποι τον ἐοικοτα κατα χροαν και | ||
. το δε ἐνεχεις ἀντι του ἐκιρνας . Θασιον : Οἰνον δηλ . ἐνεχεις : Ἐκιρνας . Θ . . |
, οὐδ ' ὁ γε δυσμενεων ποθ ' ὑποτρεσσας μενος αἰνον ἀψ ἀναχωρησει προλιπων ἐριγηθεα νικην : οὐδε οἱ ἀθλητηρι | ||
Ἀχω δ ' ἀντεβοασεν , ἀπωλετο καλος Ἀδωνις . Κυπριδος αἰνον ἐρωτα τις οὐκ ἐκλαυσεν ἀν αἰαι ; ὡς ἰδεν |
τριγωνον προς το ἀπο της δευτερας το ὁμοιον και ὁμοιως ἀναγραφομενον . Ἐκ της εἰς ἀδυνατον ἀπαγωγης . Οὐκ , | ||
Δ εὐθεια , ὁ δε κζ το ἀπο της Δ ἀναγραφομενον τετραγωνον . και ἐστιν ὁ μεν λϚ τῳ κζ |
φακον λεανας καταπλαττε . καλως δε ποιει και το σελινον καταπλαττομενον και το ἡδυοσμον και χολη μαλιστα βοεια καταπλαττομενη . | ||
διαρροιαϲ ὠφελειν . Βρυον θαλαττιον ϲτυφει και ψυχει , ὁθεν καταπλαττομενον ὁϲα ἐϲτι θερμα ἐναργωϲ ἐμψυχει και ὠφελει . Βρυον |
' αὐτου υἱοποιηθεις . του δε βασιλεως μελλοντος ἀνελειν τον Αἰνον , ὡς εἰς πατερα ἀσεβησαντα , ᾐτησατο αὐτον ὁ | ||
πονεεσθαι : ἀταρ μενος οὐκετ ' ὀπηδει . Αὐταρ Ὀδυσσευς Αἰνον ἐνηρατο και Πολυιδον ἀμφω Κητειους , τον μεν δορι |
ἐπειδη οὐκ ἐστι μετα μακρας ἐνταυθα : το γαρ ι συνεσταλμενον ἐστιν : ἀλλα κανονιζεται ἀπο της δοτικης των ἑνικων | ||
αἰτιαν το λαας το προσηγορικον και το μεγας το ἐπιθετον συνεσταλμενον ἐχουσι το α . Και περι μεν του λαας |
των Ἑλληνων αὐξομενην και παντα τον πολεμον ἐπι την Μακεδονιαν συνισταμενον περιφοβος ἠν ὑπερ του μελλοντος . διοπερ ἐξεπεμψε πρεσβευτας | ||
ἑξει προς την ποδιαιαν της σφαιρας διαμετρον . και το συνισταμενον ἀρα στερεον ἀπο του τεσσαρακοστου μερους της κεγχριαιας διαμετρου |
στερησιν τουτἐστι ' τρυφερον : και ἀπαλον , το εὐχερως τειρομενον : και βλαπτομενον λεγονται δε τεραμνα , τα μη | ||
' αὐτῳ δωκε τισιν θεος αἰψα και ἐδρακεν ἐχθρον ὁμιλον τειρομενον κατα βενθος . Ἑῳ δ ' ἀρα πολλα τοκηι |
ἐν οὐρανῳ θηλυ , καθυγρον , παρυγρον , δισωμον , πολυγονον , λιχηνωδες , λεπιδωτον , νευρωδες , κυρτωτον , | ||
ἱππομαραθον , λινου ὁ καρπος , κυμινον , ὀροβοι , πολυγονον . ὑγρον δε μισγεται προς ἑκαστην ἀει δυναμιν προσφορον |
φυσιν ναματος , ἡσθη τε τῃ πηγῃ , και το πτερον λουσας τιμᾳ τῳ μελει τα ναματα . ἀρ ' | ||
την ὁδον οὐκ ἐσθ ' ὁπως οὐ πιστον ἐξ ὑμων πτερον ἐξηγαγ ' εἰς τοδ ' ἀλσος : οὐ γαρ |
ἀναιρεθησεται . και ποτερου ἀναιρεθεντος τροπον τινα και το ἑτερον συναναιρειται . ἐπι μεν οὐν του ὑποκειμενου παραδειγματος ὁ τεχνικος | ||
δε ὁ συντελει τινι προς το εἰναι και οὑ ἀναιρεθεντος συναναιρειται το ὁλον . οἱον το σκυτεως ὀργανον ἐστιν σμιλη |
των γυναικων ἀνακειμενοι ὑπο τῳ αὐτῳ ἱματιῳ . Θεοπομπος : ἐπινομεν μετα ταυτα . . . . . . κατακειμενοι | ||
] φιλοφρονουμενοι ὡς ξενοι πολυτελεσι βρωμασι και πομασι και ἀκοντες ἐπινομεν , κινουμενοι ὑπο των Περσων . χρυσιδων : χρυσων |
σωζειν ἐν πολεμοις , και ὁτι παντες ἀνθρωποι τους ἱκετας αἰσχυνονται , και ὁτι και ἐν πολεμῳ και ἐν εἰρηνῃ | ||
οἱ τας παρ ' ἐκεινου δωρεας οἰκαδε λαμβανειν νομιζοντες οὐκ αἰσχυνονται Φιλιππωι ζωντες , οὐδ ' αἰσθανονται παντα και τα |
Πηνελοπης , οἱον : ἀχρειον ἡ δ ' ἐγελασεν , ἐπιπλαστον διανοιγειν ' . . . . ἀχρι : ἑως | ||
ἐχοντας ἀνεσταλ - μενας , κρυψιφρονας , ὑποκρισει ἐξαπατωντας , ἐπιπλαστον ἐπιεικειαν ἐχοντας , μυκτηρας πλατεις ἐχοντας , παχυαυχενας , |
παρακειμεν ' ἀγορασων . „ λογιζομενος ταυτ ' ἀπεθανεν μηδεν τελων . } Λυπης ἰατρος ἐστιν ἀνθρωποις λογος : ψυχης | ||
ὁ του Λυξου παις προχρονωτερος τουτου . οὑ συγγραφοντος παις τελων Θουκυδιδης ἀκηκοως ἐκλαυσε των συγγραμματων . ὁ δ ' |
: ἀλλα τῃ ἀγαθοτητι μονῃ κολληθητε , ὁτι ὁ Θεος ἀναπαυεται εἰς αὐτην , και οἱ ἀνθρωποι ποθουσιν αὐτην : | ||
, την δε νυκτα ταδε αὐτῳ χραται : ἐν τῃ ἀναπαυεται κοιτῃ , περι ταυτην ἱστησι το ἀμφιβληστρον και ἐπειτα |
ϲυνεχωϲ . Προϲ λευκωματα . δρακοντιου του ἐχοντοϲ το ϲπερμα κρυπτομενον ἐν τῃ γῃ ὁμοιον πεπερει , λαβων αὐτο το | ||
και βελτιον τι ἀλλο του ἐνταυθα εἰναι ὑπο γην σκοτῳ κρυπτομενον ] κἀν δυσερωτες φαινωμεθα και σφοδρα φιλουντες τουτον τον |
, και ταυτης μερος τι εἰς τας μηνιγγας ἀναθυμιασθαι . ἐνισταμενον δε περι ταυτας , ἀπεργαζεται τας ἐκνοιας : ὀχλουνται | ||
σπληνα και ὀρθοπνοιαν ἀνιγρην , και φθισιν ἰωμαι , σπασμον ἐνισταμενον , και σφαλερην πλευριτιν : ἀποπτυων δε τις αἱμα |
ἡκιστα δυναμενας γονην δεξασθαι μη γαρ εἰναι φυσεως ποιημα την ἡμιονον , ἀλλα ἐπινοιας ἀνθρωπινης και τολμης ὡς ἀν εἰποις | ||
εἰ πελταζοι . οὐδε τουτ ' ἐφη , ἀλλ ' ἡμιονον ἐλαυνειν ταχθεις ὑπο των συσκηνων ἐλευθερος ὠν . ἐνταυθα |
τον ἐγκρυπτομενον τῳ κυρτῳ δολον ἀγνοησαντες ὀλεθρον αὑτοις δια το λιχνον ἐκ της ὀδμης ἐπεσπασαντο : ὡσπερ δη κἀκεινη δια | ||
ἀπηλλακται κακων : το τ ' ἀρσεν ἀει του κεκρυμμενου λιχνον . ὁστις δε μοχλοις και δια σφραγισματων σῳζει δαμαρτα |
ἀπο του πυρος και ψυξας βραχυ , ἐπιπασσε σμυρνην , σχινον , και ἐπιχεε τοις λεωθεισι , και ἑνωσας χρω | ||
αὑτου χαιρετω . και παλιν : θριδακας , ἐλαταν , σχινον , . . . ῥαφανιδας , κακτους . . |
δε και το ἐρωτωντα τους ἀκουοντας ἐνια λεγειν και μη ἀποφαινομενον : ἀλλ ' ὁ την Εὐβοιαν ἐκεινος σφετεριζομενος και | ||
? [ ] : χρη γαρ [ οὑτω ] [ ἀποφαινομενον ] ? [ ] λεγειν . Ἐπει ὁ / |
' ἐννοησον ἀνδρα ἐν βαθει πωγωνι και πολιᾳ τῃ κομῃ ἐξεταζομενον εἰ τι οἰδεν ὠφελιμον , και τοις μεν δοκουντα | ||
αἰωνιον „ ὡς ἀν ἐν τῳ καθ ' ἡμας αἰωνι ἐξεταζομενον , οὐκ ἐν τῳ προ αἰωνος , ” και |
τινα φευγειν . διωκουσι δε γε συντονως παντες ἀνθρωποι το δοξαζομενον αὐτοις ἀγαθον και φευγουσι το ὑποσταθεν κακον . πασα | ||
ἐστι δε ἐπιμαρτυρησις μεν καταληψις δι ' ἐναργειας του το δοξαζομενον τοιουτον εἰναι ὁποιον ποτε ἐδοξαζετο , οἱον Πλατωνος μακροθεν |
, εἰποντες ὁτι γνωριζεται ἡ παραγραφη ἐκ του προςκεισθαι ὁτι παραγραφεται : διο προςηκε μη τουτῳ προςεχειν , ἀλλα τῳ | ||
παραγραφεσθαι , οὐτε ὡς γενομενης ἠδη κρισεως περι της ὑβρεως παραγραφεται , οὐτε τιμωρια τις ἐπι τουτῳ δευτερα παρηκολουθησεν , |
ὁτι και ἐνταυθα του λογισμου ἀπασχολουμενου περι των λυπηρων , ἐπιλανθανεται των οἰκειων ἐργων και παρερχεται και μιας και δυο | ||
και ἀγριαινει προς τους ποτε συνηθεις . ὁθεν δηλον ὁτι ἐπιλανθανεται και ἀναμιμνησκεται . ὁτι δε ἐχει ἀναμνησιν , δηλον |
μονον ἀτμοι τινες , ἀλλα πληθος ὑλης το την ἐμφραξιν ἐργαζομενον . γνωρισθησεται δε σοι σαφεστερον προς τοις εἰρημενοις ἁπασιν | ||
Ἀθηναιους . Παριων δε ποτε , και ἰδων πρεσβυτην πετρας ἐργαζομενον και τοπους λιθωδεις , ἠρετο τον πρεσβυτην , τινας |
ὁ Κυρος , συγε ἐκεινου του παρα τα ἁρματα ταχυ ἐλαυνοντος τον ἱππον . Και πως , ἐφη , οὐδε | ||
μη δυναμενος δε συγγενεσθαι αὐτῃ του Περσεως ἠδη προς ἡβην ἐλαυνοντος πλαττεται ὡς ἐδνων χρειαν ἐχει προς γαμον Ἱπποδαμειας της |
τοσουτῳ βελτιων ἡ βλαστησις : την δ ' ἀλλην ἁπασαν τεκμαιρομενον προς τουτο τον χρονον . Χρη δε και την | ||
πηγας , μικροις δη τισι και φαυλοις ὑπερ των τηλικουτων τεκμαιρομενον . ἐπει μεντοι ἀτρεκεστερον ἐξηλεγξε τα ἀμφι τῳ ποταμῳ |
, και ἐβασιλευσε του τοπου και αἱ ἀπ ' αὐτης δεχομεναι την βασιλειαν Κλειται ὠνομασθησαν . ἐστι και Ἀμαζονια πολις | ||
αἱ του θεου χαριτες τον αἰωνα παρ ' ἀλλων ἀλλαι δεχομεναι και συναπτουσαι , τελη μεν ἀρχαις , ἀρχαι δε |
βρεφη Γ φασι καλειν ἐπ ' αὐτοις την Λαμιαν . μυθευεται δε ὡς ἀϋπνος αὑτη διατελει βουλησει Ἡρας , ἱνα | ||
περιπεσειν ἐπι γηρως , καθαπερ ἐν τοις ἡρωϊκοις περι Πριαμου μυθευεται : τον δε τοιαυταις χρησαμενον τυχαις και τελευτησαντα ἀθλιως |
ὁσοι την ὡραν ὑπερ τους ἀλλους θαυμαζονται . . . Προτερον δε αὐτου την ἀπολογιαν σκεψωμεθα . δογματος οὐν ἀπαιτεις | ||
] και ἐκ τουτου προτερον το ἐπιστητον της ἐπιστημης . Προτερον ἐπι ἑνος παραδειγματος των προς τι σκαζειν δειξας το |
πληθος ἀποστηθιζειν και γραφειν ἐς καλλος . ὁ δε Σαλουστιος ἁδροτερον ἠδη ἁπτομενος της τεχνης , ἐλαττω ἠ καθ ' | ||
της Εὐβοιας : ποιει δε χειρω μεν εἰς την σιτησιν ἁδροτερον δε τῃ προσοψει : παραπαττουσι δε χοινικα εἰς τον |
. Παραδους ἡμιν δια των προειρημενων τον του ῥηματος ὁρισμον κοινοτερον τε και εἰδικωτερον , βουλεται δια τουτων εἰπειν ὁπως | ||
την ἀρετην ἐνταυθα και ἐπιστημην και την θερμοτητα και ψυχροτητα κοινοτερον ἐκλαμβανομενοι , τας μεν εὐαποβλητους τας δε δυσκινητους ἐπωνομασαμεν |
. το αʹ ἰαμβελεγος . το βʹ τροχαϊκον εἰς ἰαμβον καταληγον . το γʹ διμετρον τροχαϊκον ἀκαταληκτον . το δʹ | ||
μεταθεν εἰς την πρωτην . το βʹ τροχαϊκον εἰς ἰαμβον καταληγον . το γʹ το αὐτο τῳ αʹ . το |
το ὠειδες , ὁπερ ἐπιτεγγει αὐτο συνεχως ὑπο των ἐνεργειων ξηραινομενον : και προβολος αὐτῳ ἐστιν , ἱνα μη ἀμεσως | ||
και τακερας γενομενας λειοτριβησας ἐμπλασον εἰς ὀθονιον και ἐπιτιθει : ξηραινομενον δ ' ὑγραινεσθω τῳ ὀξει . Προς ἀνθρακας . |
ἀνατειναι το ξιφος εἰς τας του ἡλιου αὐγας : το νομιζομενον δε εἰναι καλον , ὁ κατα της μητρος φονος | ||
λεγει και τον ταυτης παιδα φησιν ἀνῃρησθαι ὑπο αἰγισθου , νομιζομενον ὀρεστην εἰναι , τον δε ὀρεστην κλαπεντα εἰς φωκιδα |
γινομενον γινεσθαι , και εἰς το μη ὀν παν το φθειρομενον φθειρεσθαι , δυναμει της αὐτης ἐχεται τῳ Ξενοφανει στασεως | ||
ὡς λεγει ἡ ὑποθεσις . Εἰ οὐν παν μεν το φθειρομενον προαποβαλλει την ἐνεργειαν , τουτο δε ἐστ ' ἀν |
πιειν . [ Προς ἰκτερον καλον λιαν και ἐπι πολλων πεπειραμενον . ] Ῥαφανους χλωρους συν τοις φυλλοις λειωσας , | ||
γʹ . διδου . ἐστω δε μια ποσις . ἀλλο πεπειραμενον ἡμιν ἐπι πολλων . τιθυμαλλου χαρακιου την ῥιζαν διδου |
πονος καθ ' ἁπαν το σωμα , γαστρος δε το κατωτερον του ὀμφαλου , και βριθος γινεται ἐν τῃσι μητρῃσι | ||
κομην δε ἐχουσι μακροτατην μεχρις ἐπι τα γονατα και ἐτι κατωτερον , και πωγωνα μεγιστον παντων ἀνθρωπων . ἐπειδαν οὐν |
ἐν τῳ Φαληρικῳ ἀπεχοντι σταδιους εἰκοσι . φασι δε αὐτην ἀπεραντον βαθος ἐχειν , το δε ὑδωρ ἁλμυρον . ἐπαιξε | ||
ὑπερ παντα Σωκρατη εἰρημενον προς Εὐρυβιαδην και μυρι ' ἑτερα ἀπεραντον ἀν εἰη λεγειν . ὡς δ ' ἀντελεγε μεν |
. Ἐστι γαρ ἑκαστον ὁ ἐστιν ἐφ ' αὑτου : ἐφετον δε γινεται ἐπιχρωσαντος αὐτο του ἀγαθου , ὡσπερ χαριτας | ||
δι ' αἰωνος ὑπεδεχετο . ὡστε εἰ το πρωτως ὀν ἐφετον τοις πασι , και του εἰναι τοις πασιν αἰτιον |
και ἐτι λαλουντος του Πριαμου τον Ἀχιλλεα ἀνθυπαντησαι ὑπο ὀργης κεκινημενον και μεσολαβησαι την διαλεξιν ἀλλα ταχιστα λυσον , ἱν | ||
ἐν πασι γενησεται τοις του διαστηματος μερεσιν , οὐκ ἐσται κεκινημενον το διαστημα ἀλλα ἐπεσχηκος : ὁπερ ἀτοπον . οὐ |
Β : και γαρ ἐν τουτοις , εἰ εἰη το μεταλαμβανομενον δειξεως δεομενον , δια κατηγορικου δειχθησεται συλλογισμου . οἱον | ||
τουτοις το μεν ὑποτιθεται το δε μεταλαμβανεται : προς ὁ μεταλαμβανομενον και συλλογισμου κατηγορικου χρεια : παντες γαρ ἐξ ὑποθεσεως |
λιμον , ὑποκρυπτομενος ἐν λοχμαις ἠ φαραγξιν , ὁπῃ τι ἀμελουμενον ἰδοι , ἐφιπτατο ἐξ ἀφανους ὡς τις αἰετος και | ||
ὁ Καλλισθενης ὑπ ' Εὐβουλου του Ἀταρνειτου τον ποιητην Περσινον ἀμελουμενον εἰς Μιτυληνην ἀπελθοντα θαυμαζοντι γραψαι , διοτι τας Φωκαιδας |
και τας ἐπιληπτους και ὑπαιτιους πραξεις , αἱς ἀγνοιᾳ των συμφεροντων ἐνεχειρουμεν . ταυτ ' οὐν ἁπαντα ὁ ἱερωμενος ἐλεγχος | ||
τα οὐν φαινομενα , ἠτοι ὡς φαινομενα προς εὑρεσιν των συμφεροντων λαμβανεται και παντα ἐσται χρησιμα , ἠ οὐ . |
του σφαζῃ , θυῃ , ἀπο του παρακολουθουντος , τον κραταιον τους ποδας ταυρον τῳ Ποσειδωνι τῳ συνεχοντι την γην | ||
κρεϲϲονων κρεϲϲονεϲ . ἀταρ οὐδε ζωον ἐξ ἀλλου τευ γιγνεται κραταιον ἠ θορηϲ . μεγα ὠν και ἐϲ ὑγειην , |
αὐτοδιδακτον εἰναι και ὑπερηφανον οὐδ ' ἀν ἐπαινεσαιμι κατακρυψαντα την ποιησιν ἐν τῳ της Ἀρτεμιδος ναῳ , μυστηριωδως ὁπως ὑστερον | ||
ποιητικους παρατηρων τροπους και χαρακτηρας : λεγεται γαρ αὐτον και ποιησιν εἰς τον Μακεδονα Ἀλεξανδρον γραψαντα μυριοις χρυσοις τετιμησθαι . |
τοιαυτα συναγουσι και θρυλουσιν , Ἀριστειδου δε τον μεν ἐξοστρακισμον παρατιθενται , καταδικης δε τοιαυτης οὐδαμου μνημονευουσι . . . | ||
λελεκται . Ἐπει δε και σημεια τινα τοις βιβλιοις αὐτου παρατιθενται , φερε και περι τουτων τι εἰπωμεν . Χι |
ἠν οἱς ἐποιει δια τι ἐφιλει , οὑτος δ ' ἀπατων διετελει και δικαιον ἐπιτιμαν , και μαλλον , φησιν | ||
διανοιας ἐπιμελες μεν ἐθεμην ἐκκλιναι τους ταυτα διηγουμενους ἡδεως ἐμαυτον ἀπατων τῳ δοκειν μηδεν ἀγνοειν των ἐκεινῃ προσοντων , οὐ |
πειρωμενοι δεικνυειν . ἀλλ ' ἐμε τουτο πεισθηναι των ἀμηχανων μεμνημενον των ἐργων των ὑμετερων των πολλων τε και μεγαλων | ||
ἀκρον οὐτ ' ἀμνημονησειν των εἰρημενων παρ ' ἡμων οὐτε μεμνημενον ἀμελησειν . ἀει δε με συ πεποιηκως τοις παρα |
: παραμυθουνται γαρ μονον ὑπο των τοιουτων ὑδατων , οὐ θεραπευονται . ἐμαθομεν δε , ὡς ἡ δυναμις των γλυκεων | ||
γαρ των ὑποληψεων , ὁτι αἱ αὐται οὐσαι ταις κατασκευαις θεραπευονται , καλως φησιν . ἐπει δε αἱ αὐται εἰσιν |
ἐφιεμενον . και ἀδικειν , ἀδικοπραγειν , πλεονεκτειν , ἀνομειν παρανομειν , βιαζεσθαι . και πλεονεξια , ἀνομια , βια | ||
ὁμολογιαις , ἐξ ὡν ἑτεροι τινες ἐν ὁρκοις και σπονδαις παρανομειν ἐδοξαν ὁμοια και περι ἐμου τεκμαιρομενοις . γενομενης δε |
ἱνα γαρ τουτο γενηται , δεησει ταὐτο και φαντασιαν και φανταστον γινεσθαι . και ἐπει ἐστιν ἑτερον μεν το φανταστον | ||
λαβειν και το ὑποκειμενον φανταστον . ἀλλα το μεν ὑποκειμενον φανταστον ταχα δυνησεται λαβειν φαντασια οὐσα ἐκεινου : ἑαυτην δε |
οἱ περι των ἐθων ἀγωνες και τους περι ψυχης κινδυνους ὑπερβαλλουσιν , ἀλλ ' ὁτι και μονοι των ὑφ ' | ||
γαρ εἰρηνται ὁτι ἐν αὐτῃ τῃ ὀρεξει της πλησμονης οὐχ ὑπερβαλλουσιν , ἀλλα τῳ ἐπιτεταμενως ἐχειν περι τι και σφοδρως |
ἀποθνῃσκοντας , Ἀφροδιτης δε αὐτοις προσγενομενης ὑπο φαρμακειων ἠ γυναικειων ἐπιβουλων , ἐν Παρθενῳ δε και Ἰχθυσιν ἠ τοις καθυγροις | ||
και ἐπιθυμιων , ἐτι δε και λυπων και φοβων , ἐπιβουλων παθων , ἡς την προστασιαν ὁ γεννητης ἀνηπται πατηρ |
. τα δε ἁρπαζοντα μεν , οὐ φανερως δε , ἐπιβουλους , ὡς ἰκτινος και ἀλωπηξ . τα δε εὐμορφα | ||
. οὑς ὁ Κρονος μεν τῳ Ταρταρῳ προσεδησεν , ὡς ἐπιβουλους πτοουμενος , ὁ δε Ζευς της βασιλειας κρατησας τον |
γεραιροντι παν ὁ τι οὐν ἀγαλμα , ἐξεικασμενον αὐτῳ και τετιμημενον . ταις θυγατρασι φαρμακον ὠρεξε , και αὐτος ἐπιε | ||
των Ὠρωπιων : ἐνταυθα δε που και το Ἀμφιαραειον ἐστι τετιμημενον ποτε μαντειον , ὁπου φυγοντα τον Ἀμφιαρεων , ὡς |
ἀριστων ὁ Ἱπποκρατης , ἐνθα φησιν : ὑδωρ το ταχεως θερμαινομενον και ψυχομενον κουφοτατον . οὐ γαρ ἐπι των βορβορωδων | ||
δυναμει ἐστι , καθ ' ὁ κινειται , οἱον το θερμαινομενον , ὁτι δυναμει ἐστι θερμον , και το ψυχομενον |
, ἐναυμαχουν , πολλους μεν ὁπλιτας ἐχοντες ἀμφοτεροι ἐπι των καταστρωματων , πολλους δε τοξοτας τε και ἀκοντιστας , τῳ | ||
σωματα τοις κινδυνοις παραρριπτοντων . οἱ μεν γαρ ἐπι των καταστρωματων ὑπο του πληθους των εἰς αὐτους φερομενων βελων κατετιτρωσκοντο |
ἀθλιους και τον παρα των πολλων ἐλεον , ὁν ὡσπερ ἐνταφιον χρη ἐπιφερειν τοις ἀδικως ἀπελθουσι . δικαστικον μεν δη | ||
ὁ γυμναστης ἐς ἐρωτα θανατου κατεστησεν ἀναβοησας ἐξωθεν ὡς καλον ἐνταφιον το ἐν Ὀλυμπιᾳ μη ἀπειπειν . Προμαχου δε του |
τῳ καθολικῳ χρονοκρατορι ἠ ἀνοικειως σχηματισθεις κατα γενεσιν και κατα παροδον ταραχας και φοβους και ζημιας κατεσκευασε . και ἐαν | ||
υ σταδια λαμβανεσθαι κατα την προς ἀρκτον ἠ προς μεσημβριαν παροδον : τοις μεν γαρ ἐπι του αὐτου παραλληλου οἰκουσι |
, τουτεστιν ἀπογονε του Αἰολου ; ἀγε δεχου τοδε το φιλτρον το των ἱππων , ἠγουν το φαρμακον το πραϋντικον | ||
, μαλλον δε εἰ φοβος μεν ἐπειχε τους βαρβαρους , φιλτρον δε τους ὑπηκοους , πως οὐκ ἀξιον ἑκατερον θαυμασαι |
καταλαμβανεσθαι , ἐπειπερ ἀλογοι εἰσιν και δια τουτο ἀλογως το καταλαμβανομενον αὐτας ἐκινουν . εἰτα τας αἰσθησεις λαμβανουσα παντως αὐτη | ||
δ ' ἀποδειξιν λογον δια των μαλλον καταλαμβανομενων το ἡττον καταλαμβανομενον περαινοντα . Την δε φαντασιαν εἰναι τυπωσιν ἐν ψυχῃ |
δε και Θηβαιων ἀνδρας πεντηκοντα , και σφεων οὐ χωρις ἑκατερους κλιναι , ἀλλα Περσην τε και Θηβαιον ἐν κλινῃ | ||
: οἱον Κερκυραιοι , Κορινθιοι και οἱ τοιουτοι ξυνισταμενον προς ἑκατερους : εἰς συστασιν και εἰς βοηθειαν ἑκατερων κινουμενον . |
εἰδη , ἰδιαι ἑκαστον ὁμοιον αὐτο ἑαυτωι . και γαρ μανον , το δε πυκνον εἰναι , μη ὀντος ἐν | ||
το ὑγρον : ἀλλως τε και αὐτο το εὐπνουν και μανον ἱκανην ποιει την ἐκκρισιν ἀει τε συνεχες ὀν και |
τηλικουτον δηλονοτι το πρωτον ὀθονιον προσηκει ὑπαρχειν ὡς ἐξαρκεσαι ταις εἰρημεναις περιβολαις . ὡσαυτως δε και κατα τους ἀλλους ἐπιδεσμους | ||
εἰ γαρ μητε πλακουντι των τρυφερωτερων ἐγκρυψαι δυνηθειημεν μητε ταις εἰρημεναις πτισαναις , τῳ βολβῳ χρηστεον : οὑτως δε και |
: οὐ γαρ ἡ Σπευσιππου λυσις , καθ ' ἡν ἐνισταμενος λυειν ἐπιχειρει τονδε τον λογον , συμβαινει τῃ ἀληθειᾳ | ||
Παρμενιδου του διδασκαλου αὐτου δοξαν λεγουσαν ἑν το ὀν εἰναι ἐνισταμενος και συνηγορων τηι του διδασκαλου δοξηι ἐπεχειρει δεικνυναι ὁτι |
σχημα νοεισθω . [ οὐ ] βουλεται οὐν ὁ Παλαιος διαμετρους αὐτους εἰναι λεγων : πασα μεν οὐν ἀντιζυγης στασις | ||
την δειξιν του τε ἀπογειου και της ἐκκεντροτητος γ ἀκρωνυκτους διαμετρους προς την μεσην του ἡλιου παροδον , ὡν την |
ἐχοντων την ἐπιμελειαν , ἐν ᾡπερ το ἀγαλμα της θεου ἐντιθεμενον διαπορθμευεται . ἐν ῥητῳ γαρ οἱ βαρβαροι χρονῳ ἐς | ||
γαρ ἀρχομενουϲ ἀφανειϲ ποιει , τουϲ δε ἠδη ῥαγενταϲ ὑγιαζει ἐντιθεμενον ἐν τῳ ἑλκει και ἀνωθεν ἐπιπαϲϲομενον . Προϲ αἰγιλωπαϲ |
ἀνδρα ἀνῃρηκεναι : οἱ δε ὑπο λυπης τε και ἀμηχανιας κρατουμενον ἑκουσιῳ χρησασθαι τελευτῃ αὐτον ἐφασαν , ἐπειδη παντα χαλεπα | ||
: το μεν γαρ ἰσοπλευρον κατα παντα ἰσοτητι και ἁπλοτητι κρατουμενον συγγενες ἐστι ταις θειαις ψυχαις , το δε ἰσοσκελες |
εὐμενως προσιεται την ἐπιμελειαν . και οὑτω σοι αὐτα παιδαγωγουντι ἀναφανησεται χρησιμα τε και ὠφελιμα ἀντι ἀχρηστων και βλαβερων . | ||
: εἰ δε μη , παρα το εἰδος ἀει ἀλλο ἀναφανησεται εἰδος , και ἀν ἐκεινο τῳ ὁμοιον ᾐ , |
πιτυροις ἑφθοις ἐν ὀξει ἠ πηγανου ἀφεψηματι , ποιει δε καταπλασσομενον και ἡδυοσμον μετα ἀλφιτων , καρυα βασιλικα μετα πηγανου | ||
ὑπνον παρασκευαζει . το σπερμα δ ' αὐτης τῳ μετωπῳ καταπλασσομενον κεφαλαλγιας πυρωδεις ἀποκρουει . Ἰον βοτανη ἐστι ψυχρα τῃ |
μεν ἰδιᾳ προς τινα ἀδικηματων ηὐθυνθη , τα δε μεγιστα ἀπολυεται μη ἀδικειν : κατηγορειτο δε αὐτου οὐχ ἡκιστα μηδισμος | ||
κατηγορουμενος . προς το ἐθος δε , ὁτι ὁ φευγων ἀπολυεται ἰσων των ψηφων ἐνεχθεισων , ἀπο του κατα τον |
: και των κατω το μεν εἰϲ κοιλιαν και ἐντερον μεταλαμβανεται , το δε εἰϲ κυϲτιν , τηϲ μεταληψεωϲ δι | ||
μη δειν ἀριστεα ὀντα αὐτον ἀναιρεθηναι . και ἐνταυθα οὐν μεταλαμβανεται λεγων μη δειν ἀναιρεθηναι εὐνουχον ὀντα , ὡσπερ κἀκει |
τους φιλους ὑπερτερους [ κακου ] γαρ ἀνδρος ἐστι τους καινους φιλους τιμαν , ἀτιμαζειν δε τους παλαιτερους × – | ||
τα φιλια . προς ταυτα ὁρωντες ἐκκλησιαζετε και νομους εἰσφερετε καινους . Ταυτα και πολλα τουτοις ὁμοια εἰπων παρεστησατο τους |
μη οὑτω μετιοιμεν ταυτα τα μαθηματα , ἀτελης τε και ἀνονητος και οὐδενος λογου ἀξια ἡ περι τουτων σκεψις γενοιτ | ||
της φιλοτιμιας ὡς , εἰ τινι συμπεσοι τελευτησαι ταχυτερον , ἀνονητος ἐσομενος των ἀγαθων τινος : ὁ γαρ εὐκλεους δοξης |
φιλων ἐμβαλλειν , αὐτον δε ταυτῃ δη και μαλλον οὐκ ἀνιεναι ἀλλα λιπαρειν . οὑτω δη ἀγαπησαι τε Ἀλεξανδρον του | ||
γενομενων παραγγελουμεν τους λοχαγους ἠρεμειν , τους δε λοιπους μεταβαλλομενους ἀνιεναι τα ὀπισω ζυγα , εἰτα παλιν μεταβαλλεσθαι , και |
των ἐλεγχων , οἱς χρηται κατα των πελας , ὡστε δοκειν κατα τους ἀλλους συγγραφεας ἁπαντας συγκεκοιμησθαι τοις πραγμασι και | ||
ἐν οἱς μαλιστα λαθειν ἐστι και ὑποτιθεμενους τι , ὡστε δοκειν μειζους εἰναι ἠ εἰσι : και ὑποχριεσθαι δε τους |
ἀκολουθως Ὁμηρῳ [ Χ . ] . ὁλον δε το ἀστρον κυων λεγεται , ὁπερ ἐκ πολλων ἀστερων συγκειται , | ||
οὐδε μην του ἡλιου την γζαʹ περιφερειαν διαπορευομενου το βʹ ἀστρον φαινεται δυνον : μετα ἀρα τινας ἡμερας το βʹ |
. τελος δε προαγει ἠδη τεθνηκοτα τον Ἀχιλλεα και ποιει μαχομενον : οὐκ ὀντων δε ὁπλων , ἀλλα του Ἑκτορος | ||
ἀφωνος καθηται . και ἐν αὐτῳ δε τῳ προλογῳ το μαχομενον ἐστι : Μηδεια δ ' ἡ δυστηνος ἠτιμασμενη βοᾳ |
προσγενομενων πολλων των ἐκ της πολεως και της χωρας ἠναγκασθησαν καταλιποντες τους αἰχμαλωτους καταφυγειν ἐπι τας ναυς . ὁ δ | ||
δ ' ἐπι τουτῳ και θορυβου γενομενου την ἐκκλησιαν τινες καταλιποντες ἐζητουν Ἀσρουβαν περιιοντες . ὁ δ ' ἐφθασε μεν |
της ἰσχυος . καθαιρει δε και ὁ κυπαρισσιας ὁμοια , γενναιοτερον δε , ὡστε ἐξαρκει και ἐλασσον δουναι . ἡ | ||
γενεσθαι πλειω των μυριων και τρισχιλιων . Τυριοι μεν οὐν γενναιοτερον μαλλον ἠ φρονιμωτερον ὑποσταντες την πολιορκιαν τοσαυταις περιεπεσον συμφοραις |
ἀποδεδοται . Ἐν τοις ἀδηλοις φησι κατ ' οὐσιαν και κεκρυμμενον το τι ἐστιν ἐχουσι δυσχερης ἡ τουτου εὑρεσις . | ||
κληρον τε ἀπαιτων πατρικον και βιον ἀποθετον ὑπ ' αὐτης κεκρυμμενον . ἡ δε μη φερουσα την καθ ' ἡμεραν |
ἐφυλαξαν . ὁ γαρ δη Σατυρος ἐπεισε δυο φιλους ἱκετας καταφυγοντας προς αὐτην ἐπιβουλευσαι . οἱ μεν κατεφυγον , ὁ | ||
μη οὐν ἀλλοιωθητε νυν . και παραδειγματα προοισομεθα , τους καταφυγοντας μεν ἐπι τον βωμον , μη ἀτυχησαντας δε ὡν |
οὑτω τιθεσθαι . Εἰ οὐν πανταχου , οὐχ οἱον τε μεμερισμενον : οὐ γαρ ἀν ἐτι πανταχου αὐτος εἰη , | ||
των παρ ' Ἑλλησι ποταμων . το δε ὑδωρ πανταχου μεμερισμενον οὐκ ἐξασθενει , ἀλλα και πλειται και πινεται και |
ἐκ του χαλινου ὑβρεως . οὐ δη εὐπορει γραφειν ἱππου ἀφρον κεκμηκοτος ἐν ἀγωνι . ἀπορων δε ἐπι πλεον , | ||
ἀφριαα : ἀφρον ἀποτελει , ἀπογεννᾳ , ἠχον ἀποτελει και ἀφρον . ἱσταται : γινεται , ὑψουται , ἐξισταται . |
. παντοδαπος ] παντοιος . παντοδαπος ] ἐκ πολλων εἰδων συνισταμενος . δαπεδον ἡ γη , ἀλλοδαπον το ξενον ὡς | ||
ὑπερ του των ἀκροωμενων : οὐτε μην ὁ Δημοσθενης Ὀλυνθιοις συνισταμενος ὡς ὑπερ Ὀλυνθιων τον λογον βουλεται ποιεισθαι δοκειν , |
Το τε γαρ ὡς ἐπι το πολυ και συνηθες των κατηγορηματων οὐ μονον φυσικωτερον , ἀλλα και τοις πλειστοις εὐπαρακολουθητοτερον | ||
τι ἀρατικον : τας γαρ περι αὐτοτελων και ἀξιωματων και κατηγορηματων πραγματειας ἡδ ' ἐστιν ἡ συνθεισα . ἡμιφωνον δε |
εἰναι ἀναγκαιον . Τουτο δε ἐν ᾡ ἐστι , του κατεχοντος αὐτο και πεπληρωκοτος ἑτερον εἰναι δει , ἀσωματον ὀν | ||
και λιχανος . Ἑρμου δε το μεταιχμιον Ἀφροδιτης και Ἡλιου κατεχοντος παραμεση . περι ὡν ἀκριβεστερον και μετα γραμμικων και |
ὑπογειου Πλουτωνος τον Κερβερον , ταις χερσι του μεγαλοφρονος Ἡρακλεους ἑλκομενον , δεινον χυλον σιελωδη ἀπο των στοματων αὐτου φασιν | ||
το κακον ἠ εἰς αἰσθησιν των εἰργασμενων ὑπο της συνειδησεως ἑλκομενον στρεβλουσθαι την ψυχην και δειμαινειν τα ἐν ᾁδου κολαστηρια |
σωματι βιαν προσφεροντα και τραυματα ποιουντα και καθολου τι κακον ἀπεργαζομενον . οἱ ταριχευται δε καλουμενοι πασης μεν τιμης και | ||
μικροιϲ ἀγγειοιϲ φερομενον παραιτητεον χειροναϲ οἰνου βλαβαϲ ἐπι των τοιουτων ἀπεργαζομενον , και μαλιϲτα ἐπι των κατα την κεφαλην και |
ἐν χρειᾳ μου γεγονως της συμμαχιας . οὐδεν ἀρα σοι κεχαρισμενον ὀκνει διαπραξασθαι , κἀν ἐπιορκησαι δεησῃ . ὀμνυς μεν | ||
πολιν , ἀνδρα παρ ' ὁντιναουν των ἀριστοκρατικων τῳ δημῳ κεχαρισμενον . Ὁς ἀναστας πρωτον ὑπεμιμνησκε την βουλην των ἰδιων |
και τελευταιον το καλλιστον ταττειν , ἐν μεσῳ δε το χειριστον , μη διδαξας διαγιγνωσκειν το τε καλον και το | ||
ἀναισθησιαι τε και παραφροσυναι και λειποψυχιαι και παν ὁτι , χειριστον ἐν συμπτωμασι . ταυτα δ ' ἐνιοτε πονηρα οὑτως |
ὡροσκοπου τῳ κληρῳ της ἀνδρειας και της τολμης , ἐτι καταλειπομενων τῃ Ἀφροδιτῃ ἐκ των ὁριων αὐτης λεπτων μϚ , | ||
ποιησαι ἐπιθυμειν , ἀλλ ' ἑνεκα του πληθους των ἐμοι καταλειπομενων Θηριππιδῃ τε τας ἑβδομηκοντα μνας και Δημοφωντι τα δυο |
φλεγμονη του ἀπευθυσμενου , ὁπερ λεγουσιν οἱ ἰδιωται βιασμους : ἀπευθυσμενον δε ἐστι του παχεος ἐντερου το ἐγγυς του δακτυλιου | ||
φλεγμονην ἁρμοττουσι καταπλασμασι μιγνυται : τοις δε δακνομενοις κατα το ἀπευθυσμενον ἠ το κωλον ἐνιεμεν αἰγειον μαλλον ἠ ὑειον στεαρ |
ὡς Ἀριστοφανης . Ἐγχυτριστριας δε λεγεσθαι και ὁσαι τους ἐναγεις καθαιρουσιν αἱμα ἐπιχεουσαι ἱερειου : και τας θρηνητριας , ἐτι | ||
τα καθαρα : τα δ ' ἰσχναινοντα , ταυτα δε καθαιρουσιν . Ἠν δε τις συναγῃ τα μηπω ὡραια ἐοντα |
οὑτω την γνωμην ἐχετε . ταυτα εἰπεν : οἱ δε στρατιωται οἱ τε αὐτου ἐκεινου και οἱ ἀλλοι ταυτα ἀκουσαντες | ||
την Λοκριδα ἐμβαλλει . και την μεν ἀλλην ἡμεραν οἱ στρατιωται και σκευη ἐκ των κωμων και σιτον ἡρπαζον : |
ἀντι του ἐπιβαλλοντος : ὡς ἐν τῳ της δικαιοσυνης ὁρῳ παρειληπται , ὁταν λεγηται εἰναι „ ἑξις ἀπονεμητικη του κατ | ||
οὐδεμιαν . εἰ δη μητε του ἀναγκαιου χαριν ἡ προσθηκη παρειληπται μητε του περιττου , τις ἀν τουτο ἐτι ἑτερον |
και αὐτος τελευτᾳ , οὑ το ἀνω περας ἀρυταινοειδες οἱ πλειστοι των ἀνατομικων ὀνομαζουσιν , ἀπο της του σχηματος ὁμοιοτητος | ||
πολιν ἀβοηθητον περιιδων εἰασε κατασκαφηναι , ὁπως μη μονον ὡς πλειστοι διαφθειρωνται των Σικελιωτων , ἀλλα και Καρχηδονιοι τας ἐξ |
πεμματα και τα ἰτρια καλουμενα και παν ἀζυμον ἐκ πυρων ϲκευαζομενον πεμμα και οἱ δι ' αὐτων ϲκευαζομενοι πλακουντεϲ . | ||
και το δια των ϲαρκων αὐτων και το δια κιτριου ϲκευαζομενον , μαλαγματα δε το τε Μαρκιατον και το δι |