Μοιραν μεν την Λαχεσιν , ἠγουν την τους κλη - ρους διανεμουσαν , την χρυσην περικεφαλαιαν φορουσαν , τας χειρας | ||
: μιαν μεν ὁτι δυο τα ἐναντια , ἀπει - ρους δε ὁτι τα ἐναντια ἀμηχανον ἀπειρα εἰναι : διχα |
οὐδεν κοινωνω , μηδε τουτον οἰου : νομιζων δε τι μετειναι μοι , τοσουτον και τουτῳ νομιζε , ἡ γαρ | ||
ἐγω δε ἀνδρειας μεν και προμηθειας πανυ τισιν ὀλιγοις οἰμαι μετειναι , θρασυτητος δε και τολμης και του ἀφοβου μετα |
ἀπαγορευσεως και ἑτερον αἰνιττεσθαι μοι δοκει των προς ἠθοποιϊαν μαλιστα συντεινοντων , διελεγχων οὐ μετριως τους φιλοχρηματους , | οἱ | ||
ὠφελειας ἐργῳ και λογῳ πραγματευεσθαι , μηδενα παραλιποντι καιρον των συντεινοντων εἰς κοινην κατορθωσιν . μονος οὑτος των πωποθ ' |
ἀφανης οὐσα το παλαι . προς δε τουτοις μεγαλων πελαγων μεγαλους κολπους και βαθεις ἀναξηρανθεντας ἠπειρωσθαι και γεγενησθαι της παρακειμενης | ||
παραλληλου κοβαλους και ] πανουργους . ἑπταβοειους : Ἀντι του μεγαλους : ἀπο μεταφορας της ἀσπιδος του Αἰαντος . 〚 |
μετοικους ὑπαρχειν πλειους των μυριων ἑπτακισχιλιων , τριηρεις τε τας παρουσας τριακοσιας . τους δε Λακεδαιμονιους χρηματων τε σπανιζειν ἀπεδεικνυε | ||
ἡδεως μεν των παλαιων πραξεων μεμνηνται , εὐ δε τας παρουσας ἡδονται πραττοντες , δι ' ἐμε φιλοι μεν θεοις |
παραλειφθεντα πολεμον ὑπο του πατρος , ὀνομασθεντα δε ἱερον , συντεταγμενος ἐντευθεν ἠρκται ἀπο της καταληψεως του ἐν Δελφοις ἱερου | ||
Ὀλυμπιων το σωμα . ψυχης δε τιμη μαθησις και νους συντεταγμενος ἐπι φρονησιν : ὡς οὐκ ἐστιν ὡς ἐπι το |
ποιει οὐν την πλευραν ἐφ ' ἑαυτην , και των γινομενων το τριτον και δεκατον ἐσται το ἐμβαδον : τουτεστι | ||
μυριας και πλουν παντοιον ἐν χειμωσι και γαληναις και διαφορας γινομενων , συγγινομενων , ἀπογινομενων . ἐπινοειν δε και τον |
Περσου , κατα τινα παλαιαν μαντειαν εἰρημενην αὐτοις τους ἀλκιμωτατους προσθεσθαι συμμαχους , ἐλθειν εἰς Βραχγιδας , και τον ἐκει | ||
: Ὠ Λακεδαιμονιοι , χρησαντος του θεου τον Ἑλληνα φιλον προσθεσθαι , ὑμεας γαρ πυνθανομαι προεσταναι της Ἑλλαδος , ὑμεας |
” ληρεις “ : ἐπι γαρ των κατα μηδενα λογον πραττοντων εἰωθασι το ” ἀπο ὀνου καταπεσων “ λεγειν την | ||
τα δε κωλυσαι , εἰδοτας ὁτι φιλονικειν μεν ἐστιν εὐ πραττοντων , γνωναι δε τα βελτιστα των οἱων ἡμων ; |
ἐν αὐτῃ τον Θησεα ἠ γυψον : ὁ γαρ Θησευς ἀπερχομενος κατα του Μινωταυρου την Ἀθηναν ποιησας ἀπο γυψου ἐβαστασεν | ||
την ὁδον ἐκεινην και ὁ Λαιος ὁ τουτου πατηρ , ἀπερχομενος και οὑτος ἐρωτησων εἰς το μαντειον περι του παρ |
ἐγω δε παρειχομην , ἠ τους παραγενομενους μη παρειχομην , ἑτερους δε τινας , εἰκοτως ἀν οἱ τουτων λογοι πιστοτεροι | ||
ἀργον και ἀκαρπον , μηδεν αὐτης ὀνινασθαι μελλοντα μηδε ὠφελησειν ἑτερους ; πλην εἰ μη και ἀκοη καλον , ἱνα |
ὑστερῳ κατ ' ἐπιδικασιας νομον , γενεαν του προτερου μη καταλιποντος , ἀλλ ' ὁμως ἀκηλιδωτον διαφυλαξασα τον ἑαυτης βιον | ||
: ἀδικηθεις , ὠ ἀνδρες . Κατα Ἡδυλης ἀποστασιου : καταλιποντος † ἐνοτιου πατρος . Ἀποστασιου προς Ἀρχεστρατον : πολλα |
ὑπεραυξηθεντων δε των κατ ' αὐτον παθων , τοτε ἡπαρ ἀντιπαρακειμενον , της ἐξ αὐτου μεταλαμβανει κακιας , και τῳ | ||
δε ἀντιπαρακειμενον το ο δια το ἀλειτης , ἐχει δε ἀντιπαρακειμενον το ο ἀλοιτης : προσκειται μη ἐχοντα ἀπο πλεονασμου |
; Οὐκουν ἀναγκη πρωτον εἰπειν ὁτι φιλοσοφιας μεν οὐδεποτε ἠρασθη παρασιτος , παρασιτικης δε παμπολλοι ἐπιθυμησαντες μνημονευονται φιλοσοφοι , και | ||
συνεδειπνουν τῳ βασιλει , ὡς αὐτος φησιν . Νεστωρ δε παρασιτος μοι δοκει των βασιλεων μαλιστα τεχνιτης και ἀγαθος γενεσθαι |
: Φερεκυδης δε φησιν , ὁτι Ἰνιος ἐπεισε τους Ἑλληνας παραγενομενους εἰς αὐτον , αὐτου μενειν τα ἐννεα ἐτη , | ||
κεφαλην οὐτε ἀλλο κακον οὐδεν ἐλαβεν , ὡν ἐγω τους παραγενομενους ὑμιν παρεξομαι μαρτυρας . Ὁτι μεν τοινυν οὑτος ἠν |
τουτοις συσχηματισθῃ ὑπο πειρατων ἠ λῃστηριων ἠ κακουρ - γων ἀπολλυμενους , ἐπι δε των μελεοκοπουμενων και ἀτελων ζῳδιων ἠ | ||
προς Ἀθηναιους θανατος ἐστω . Ἡγητοριδης Θασιος ὁρων πολλους πολιτας ἀπολλυμενους μακρῳ πολεμῳ και λιμῳ βροχον τῳ τραχηλῳ περιβαλων ἐς |
γαρ ταλανος και μελανος ἀποβολῃ του τ γεγονασιν . Δει προσθειναι χωρις των μετοχων και των μετοχικων και των οὐδετερων | ||
ταυτ ' ἐστιν : ἀκολουθον δ ' ἀν εἰη τουτοις προσθειναι δια βραχεων και τα περι της των νυχθημερων ἀνισοτητος |
καταλαμβανεσθαι , ἐπειπερ ἀλογοι εἰσιν και δια τουτο ἀλογως το καταλαμβανομενον αὐτας ἐκινουν . εἰτα τας αἰσθησεις λαμβανουσα παντως αὐτη | ||
δ ' ἀποδειξιν λογον δια των μαλλον καταλαμβανομενων το ἡττον καταλαμβανομενον περαινοντα . Την δε φαντασιαν εἰναι τυπωσιν ἐν ψυχῃ |
' αὐτῳ ἐχρησαντο και καταμυειν δοκων ἀνεβλεψεν ἀθροον πυρος τε μεστους τους ὀφθαλμους ἐδειξε , ξυνηκαν οἱ Ἐφεσιοι του δαιμονος | ||
, κἀν πανυ νηφωσιν , οὐδεν μεν τουτων ἡγουμενους , μεστους δε εὐφροσυνης και ἡδονης , ἡ δη προσπιπτει σφισιν |
ὠν : την γαρ τοιαυτην φυϲιν του ϲωματοϲ οὐ χρη μεταγειν ἐφ ' ἑτερον ἐθοϲ , οὐδε ὁλωϲ ὁϲοι δια | ||
ἐποιησε . Διο δει ἀναλαμβανοντα τουτεων των προειρημενων ἑκαστα , μεταγειν την σοφιην ἐς την ἰητρικην και την ἰητρικην ἐς |
τι ἀπετεμνοντο , ἠ οἱ Ἀργειοι τετραμμενων προς πολεμον ἐκεινων ὑπεροριον ἐν τῳ τοιουτῳ και αὐτοι σφισιν ἐνεκειντο . προηγμενου | ||
προστεθεν δε ἐπι πασι το ὡρισμενον λογῳ των τε κακιων ὑπεροριον ταυτην ἀπεφηνεν , ἐπει κἀκειναι μεν της προαιρεσεως ἠρτυνται |
φοβον ἠ αἰδω . τρια γαρ ἐπιτηδευουσι τα μεγιστα και συντεινοντα προς ἡγεμονιαν ἀκαθαιρετον , σεμνοτητα και δεινοτητα και εὐεργεσιαν | ||
κοπρια νοωνται . . ἐφοδια λεγονται τα κατα την ὁδον συντεινοντα . . κατεσθιειν : Δαπαναν . το ὠ φιλ |
ἀριστων ὁ Ἱπποκρατης , ἐνθα φησιν : ὑδωρ το ταχεως θερμαινομενον και ψυχομενον κουφοτατον . οὐ γαρ ἐπι των βορβορωδων | ||
δυναμει ἐστι , καθ ' ὁ κινειται , οἱον το θερμαινομενον , ὁτι δυναμει ἐστι θερμον , και το ψυχομενον |
πατρις , μετῳκισεν εἰς το πεδιον , και πλησιον του τεμενους των ὀνομαζομενων Παλικων ἐκτισε πολιν ἀξιολογον , ἡν ἀπο | ||
, ἐπιγραφην ἐχων ἀρχαιοις γραμμασιν ἀγνωστοις . ἐπιμελονται δε του τεμενους ἀνηρ και γυνη , δια βιου την ἱερωσυνην ἐχοντες |
. κἀντευθεν αὐτῳ ῥυπαινεται το μακαριον . ταυτα δε φησι παριστων ὡς οὐδε μετα θανατον ἐστιν ἀσφαλες τῳ εὐδαιμονι το | ||
συμπερασμα ἐστι των εἰρημενων , ἑξεως οὐσης της σοφιας , παριστων ἁμα μεν αὐτης την ἐνεργειαν , ἁμα δε και |
τριων διαφορων , ἐφ ' ὡν κεκαμμενη ἡ χειρ ἀδυνατει ἐκτεινεσθαι , της κλιμακος μετα του τονιου παρεσκευασμενης , καθως | ||
, ἑν των πεντε λεγομενων στερεων σχηματων , εἰς σφαιραν ἐκτεινεσθαι . ἐνιοι δε τον περι της ἀλογιας και της |
, δειξον μοι , ὡς βαλω γε παντῃ τῃ βωλῳ ἀνελομενος : και ὁ μεν Κυρος δεικνυσιν αὐτῳ , ὁπου | ||
σηπεδονος παρατρεχων . Ἀλλα συ προσελθε και προσελθων ἀνελου και ἀνελομενος δος . Ἱκανον σοι νυν δοξαι μη πενητι , |
φιλιᾳ βεβαιοτητος , ἡς ὑμας αἰσθανομαι και παρα την ἡλικιαν ἐπιμελουμενους . ὡς οὐν και δια ταυτα και δια την | ||
τον κινδυνον . αὐτους τοινυν ὑμας τουτων μαρτυρας παρεξομαι , ἐπιμελουμενους μεν ἑκαστου μηνος , ἐπιγνωμονας δε πεμποντας καθ ' |
αὐτου δοκωμεν τοις μεν ἡγεμονιας ἐθνων διδοναι , Δεκμον δε ἐπαινειν , ὁτι του δημου νομον ἀκυροι , και Ἀντωνιον | ||
οὑτοι τι σοι δοκουσιν ἑτερον ποιειν ἠ αὐτοι σφας αὐτους ἐπαινειν ; και ταυτα ἁ μη χρη γε και ὁν |
ἐφ ' ἡμας . και οἱ μεν τινες αὐτῳ των παραγενομενων οὐκ ἠθελησαν συνεξαμαρτειν , Σιμων δε οὑτοσι και Θεοφιλος | ||
δʹ φησιν αὐτην κατοικισθηναι ὑπο Ἀθηναιων των μετα Μιλτιαδου ἐκει παραγενομενων . Κριωευς : Δημοσθενης ἐν τῳ προς Φαινιππον . |
ἐστιν , ἁμα τῳ λεχθηναι ὁτι τοδε τι καλον ἐστι συνεισαγεται και το ἀγαθον αὐτο εἰναι , ὡς ἀρκειν την | ||
τα κατα μερος ἐσται ψευδη και οὐδεν ἀληθες . ᾡ συνεισαγεται το μηδεν εἰναι ψευδος : και γαρ αὐτο το |
πανυ κιβδηλον : το γαρ περισπαν και περισπασθαι ἐπι του παραινειν και παραινεισθαι λεγουσιν : δεον οὐν ἀσχολος λεγειν . | ||
' ἰσθι σοι τε τουθ ' ὁσην τιμην φερει κἀμοι παραινειν οὐ φοβον φερει , τεκνον , ἀνδρας βιαιους και |
πειρωμενοι δεικνυειν . ἀλλ ' ἐμε τουτο πεισθηναι των ἀμηχανων μεμνημενον των ἐργων των ὑμετερων των πολλων τε και μεγαλων | ||
ἀκρον οὐτ ' ἀμνημονησειν των εἰρημενων παρ ' ἡμων οὐτε μεμνημενον ἀμελησειν . ἀει δε με συ πεποιηκως τοις παρα |
, ὡσπερει μεγαιροντος τοις τοιουτοις του θεου και τιννυμενου τους γινομενους ὑπ ' αὐτων φονους και ἀληκτως και ἀπαυστως τουτο | ||
κακους δε τους ἀλλους , και μαλιστα τους ἐπι πυρετοις γινομενους . Παχυς και δριμυς χυμος ἐπιρρευσας ἐργαζεται το ἐρυσιπελας |
Δαε ” παρ ' ἑκαστον λεγων , “ ἐμοι το παιδιον δος . οὑτως εὐτυχης , οὑτως ἐλευθερος . γυναικα | ||
ἀνδρα ὡς ἀνδρα καθαριον εἰναι , γυναικα ὡς γυναικα , παιδιον ὡς παιδιον . οὐ : ἀλλα και του λεοντος |
, ὁτε δε Ἰουλω . Ἀπο των οὐν της Δημητρος εὑρηματων τους τε καρπους και τους ὑμνους , τους εἰς | ||
γενη των ἀνθρωπων και μεταδιδοντας ἑκαστοις της ἐκ των ἰδιων εὑρηματων ὠφελειας . Δημητραν μεν γαρ περαιωθεισαν εἰς την Ἀττικην |
πολλης δυναμεως . πορθησας δε την χωραν και πολλα των πολισματων χειρωσαμενος μετα πολλων λαφυρων ἐπανηλθεν εἰς την Μακεδονιαν . | ||
οὐ μονον της Ἑλλαδος ἠ των κατ ' Ἀσιαν κειμενων πολισματων , ἱστωρ δε γεγονως των τε περι τον Ἀδριαν |
ἐναντια . Ταυτα λεγων ὁ Μιλτιαδης προσκταται τον Καλλιμαχον : προσγενομενης δε του πολεμαρχου της γνωμης ἐκεκυρωτο συμβαλλειν . Μετα | ||
μεν σφισιν ὑπαρχουσης , εὐταξιας δ ' ἐς τα ἐργα προσγενομενης : ἐπιδωσειν γαρ ἀμφοτερα αὐτα , την μεν μετα |
εἰ , ἱνα και των κορακων και κορωνων ἀθλιω - τερος ᾐς , οἱς ἐξεστιν ἱπτασθαι , ὁπου θελουσιν , | ||
ἀνθρωποις : ἐρωτᾳ ὁ ἀμνος , τις ὡς ἑκα - τερος ἐθελει αὐτον μεταχειρισασθαι και ἀγειν . Ὡς δε ἐπυθετο |
. θ διπαλτων πηματων ] πολυορμητων και πολυκινητων δυστυχηματων . πηματων ] βλαβων . οὐ μονον λεγειν ὀλοα , ἀλλα | ||
ἀνδρος φιλου πωλον εὐ - νιν ζυγεντ ' ἐν ἁρμασιν πηματων , συ δ ' ἐν δρομῳ προστιθεις μετρον κτισον |
και δια τουτο βραχυτερας ἐπικουριας ἐκ φαρμακων προσδειται το μη παραγινομενον αὐταρκως εἰς μαστους αἱμα . και ὁσα γε τουτο | ||
χρονον ἐπεδημησας ἐν Σαμῳ , Διαγορα , πολλακις οἰδα σε παραγινομενον εἰς τους παρ ' ἐμοι ποτους , ἐν οἱς |
ἐτυγχανεν : οὐχ οὑτως ἀσθενης ὁ πολλακις ὑπερ του γενους παραταξαμενος , ὁ συμβουλευων τῳ δημῳ μη προεσθαι την ἐλευθεριαν | ||
τας δε Πασσαργαδας ἐκτισεν ὁ Κυρος ἐφ ' οὑ τοπου παραταξαμενος Ἀστυαγην ἐνικησεν . ὀνομαζεται δε ἡ πολις διερμηνευθεισα Περσων |
, ἀπο του κατα κωμας ἀρξασθαι ταυτην πριν εἰς ἀστυ μετελθειν , κωμῳδια ὠνομασθη . ἐν διθυραμβοις . ὁ διθυραμβος | ||
Αἰγειδας πρωτους παρακαλουντες διημαρτανον , τους ἐκ των Θηβων συμμαχους μετελθειν προτερον . κατα τυχην δε ταυτῃ τῃ στρατειᾳ των |
Β : και γαρ ἐν τουτοις , εἰ εἰη το μεταλαμβανομενον δειξεως δεομενον , δια κατηγορικου δειχθησεται συλλογισμου . οἱον | ||
τουτοις το μεν ὑποτιθεται το δε μεταλαμβανεται : προς ὁ μεταλαμβανομενον και συλλογισμου κατηγορικου χρεια : παντες γαρ ἐξ ὑποθεσεως |
ὀρθην κλιμακα ἑλκομενον ἀκολουθειν ποιει και την πεπερονημενην , και ἐπαιρεται τοσουτον ὡστε κἀκεινην ὀρθην ποιησαι , και οὑτως λαμβανει | ||
αὐτου Ἀριστοφανους : Ὑπο γαρ λογων ὁ νους γε μετεωριζεται ἐπαιρεται τ ' ἀνθρωπος : οὑτω και ς ' ἐγω |
ἀνατειναι το ξιφος εἰς τας του ἡλιου αὐγας : το νομιζομενον δε εἰναι καλον , ὁ κατα της μητρος φονος | ||
λεγει και τον ταυτης παιδα φησιν ἀνῃρησθαι ὑπο αἰγισθου , νομιζομενον ὀρεστην εἰναι , τον δε ὀρεστην κλαπεντα εἰς φωκιδα |
οἰκειται σκηνη καλως στρατιωτικη , ἐνταυθα μεν οὐδεν ἀλλο δει προσγενεσθαι ἠ τον λαβοντα εἰδεναι ὁτι τουτων ὡς οἰκειων ἐπιμελεσθαι | ||
της ἀεικειης μαλλον ἠ Βαβυλωνας οἱ εἰκοσι προς τῃ ἐουσῃ προσγενεσθαι : Ἐτιμησε δε μιν μεγαλως : και γαρ δωρα |
των παραπληϲιων . ἡ δε δυϲκρινηϲ ἀνεϲιϲ και οὐ καθαρα καταλαμβανεται ἐκ τηϲ των ϲυμπτωματων ὑφαιρεϲεωϲ , ὡϲ ἐπι ϲυνεχων | ||
, οἰνῳ και γαλακτι χρωμεθα . ἀναλογισμῳ δε το χρησιμον καταλαμβανεται , ὁταν ἀγνοηται μεν ἡ αἰτια . τηρησις τε |
ἀρα διττος ὁ λεγων λογος δος μοι το ἡμισυ του ἐπους . οὑτως οὐν και ἐπι του ἀρα γε οὑτος | ||
μοι το ἡμισυ του ἐπους διττος , δυναμενων ἡμων ἡμισυ ἐπους νοειν και το ἡμισυ του στιχου και το ἡμισυ |
ἐλθων οὐδ ' ἁπαξ δια του πορθμου πεπλευκεν Ὀδυσσευς , ἀπολογειται διοτι και οἱ ὑστερον ἐφευγον ἁπαντες τον πλουν τουτον | ||
τις , μηπω ἁλοντος ᾡ δοκει συνειδεναι : προτερον μεν ἀπολογειται ὑπερ ἐκεινου , εἰτα ὑπερ ἑαυτου : χρησιμωτατη οὐν |
Ἰταλικοις . . . . : Ἀσδρουβας βασιλευς , Σικελιαν καταλαβομενος , πολεμον Ῥωμαιοις κατηγγειλε : Μετελλος δε ὑπο της | ||
. Ὡς Φιλομηλος ὁ Φωκευς τους Δελφους και το μαντειον καταλαβομενος τον ἱερον πολεμον ἐξεκαυσεν . ιδʹ . Περι της |
τραχεια κοὐκ εἰθισμενως λαλεις ; στωμυλου δε ἀγεννους πραγματα αὐτῳ παρεχοντος ἐφη : ἀκολασθ ' ὁμιλειν γιγνεται δουλων τεκνα . | ||
τε μη εὐπνους , οὐκ ἀν ἐχοι την ἀπο του παρεχοντος ἀνεμου συλληψιν προς τον σκεδασμον των ἀχυρων : μετα |
τειχους ἐσπασμενοις τοις ξιφεσιν εἰς τα βασιλεια καταντησαι και τους ἐναντιουμενους των φυλακων ἀνελειν . τας δε του Πελιου θυγατερας | ||
ὁταν αὐτῳ τῳ ὑδατι μιγνυῃ χυλους συνηθεις τε και πλειους ἐναντιουμενους τῃ του ὑδατος κακιᾳ και το παν ὑγρον μη |
εἰ δε την Ἀντωνιου γνωμην φθανετε , μαρτυρομαι και παρακαλω περιμειναι την πρεσβειαν μου την ἐς Ἀντωνιον ἀπεσταλμενην ἠ λαβοντας | ||
μικρον παραμειναι ὡστε διαναπαυσαι τε την στρατιαν και ἑτεραν αὐτου περιμειναι και ἁμα πειραν ποιουμενος των της Πελοποννησου ἡγεμονων , |
το παντελες αὐτοις ἀπορραγειεν αἱ δυναμεις δια το σφοδρον και συντονον της ἀθλησεως , ἐλαιον ἐπιχεουσιν . εἰθ ' ὁ | ||
εἰναι τας φλεγμονας , μητε το ἀρθρον νευροις και μυσι συντονον . τας δε βηχας τας ξηρας και χρονιους λυει |
συνηγορια . ἐνδεχεται κατηγορικον συλλογισμον δια πλειονων ἠ τριων ὁρων προβαινειν , ὡς ὁ Πλατων ἐν Φαιδρῳ την ψυχην ἀθανατον | ||
. Και ταυτα μεν οὑτω . Ἐπει δε και περαιτερω προβαινειν ἀναγκη τῳ λογῳ , δει προαναλαβοντας ὡδε τουτον ἐκθεσθαι |
και ἀλλα ἀλλων αἰτιατοτερα τε και μερικωτερα ἀπο των προτερων κατιοντων ἐπι τα ὑστερα . ἀλλα περι μεν αἰτιων και | ||
ἑκαστης οἰκιας . και γαρ τα πληθη δια την των κατιοντων ἀει βασιλεων ἀρεσκειαν εὐθετως εἰχε προς τας μεταβολας . |
καλυμμα Νηρηϊδες . Τω σε , πολεμαρχε Κνωσιων , κελομαι πολυστονον ἐρυκεν ὑβριν : οὐ γαρ ἀν θελοιμ ' ἀμβροτοι | ||
τον Ἀχεροντα , ὁς ἐστι ποταμος του Ἁιδου κατα την πολυστονον ναυστολον θεωριδα , την τους νεκρους διαγουσαν προς τον |
τας ἀκοας και παραπεμπουσιν ἀπονως και συν ἡδονηι δια του μελους τον καματον των παριοντων ἀφανισαντες . παρ ' ἑκατερα | ||
ἀπεθρηνει τον Ἰτυν ἀωρον ἐκπεσοντα της ὡρης . ἐκ του μελους δ ' ἐγνωσαν αἱ δυ ' ἀλληλας , και |
παλιν ἀνιεναι κατα ποικιλα διαστηματα παντως ἑνος τινος αὐτων ἐφαψομαι προσλαμβανομενου . τουτων δε οἱ μεν μελῳδουνται διολου , οἱ | ||
δια πασων , τονων ἑξ , οἱον ἐστι το ἀπο προσλαμβανομενου ἐπι μεσην : τεταρτον δε το δια πασων και |
τηρησαντες ἀδικως ταις μεγισταις συμφοραις περιεπεσον . Ἁμα δε τουτοις πραττομενοις ἐν τῃ Κερκυρᾳ μεγαλη συνεστη στασις και φιλοτιμια δια | ||
ἀσφαλισαμενος φρουρᾳ διηρεν εἰς την Αἰγυπτον . Ἁμα δε τουτοις πραττομενοις Κλεοπατρα τῳ μεν Ἀντιγονῳ προσκοπτουσα , τῃ δ ' |
τον τροπον τουτον τοις θεοις εἰναι οἰκειον και τῃ φυσει προσφορον . ἀλλα μην ὁτι γε και τας ἀρχας τας | ||
οἱον ἐναπερειδεσθαι την δυναμιν του τεχνιτου ἐκεινην την τῳ ὀργανῳ προσφορον , μαλλον δε οὐ την δυναμινπανταχου γαρ ἡ δυναμιςἐκει |
δε ὁ λογος οὑτως ποιει ἐφην , ἀλλ ' οὐ προσποιουνται πολλοι συνιεναι δια μαλακιαν . ἀλλ ' εἰσι και | ||
Διαλεκτικην . την μεν γαρ Πυρρωνειον οὐδ ' οἱ πλειους προσποιουνται δια την ἀσαφειαν : ἐνιοι δε κατα τι μεν |
περα της των νηων διαμετρου προβεβληκοτες , ξενον τι και παρηλλαγμενον πανουργευμα δια του τοιουτου τεχνασματος ἐτεκτηναντο . ὑψου γαρ | ||
τους γαμους δε και τας των τελευτωντων ταφας πολυ το παρηλλαγμενον ἐχειν ἐποιησε νομιμα προς τα των ἀλλων ἀνθρωπων . |
μεν τον βιον ῥᾳονα και βελτιους τας προς ἀλληλους ἐντευξεις ποιουμενων , ἐκεινων δε το ἠθος δυσπροσοδον και πανταπασιν ἀνομιλητον | ||
περι των ἀποδιδρασκοντων , ἀλλα και των τας μακρας ἀποδημιας ποιουμενων δια τε γης και θαλασσης . Ἐαν τα φωτα |
ἀποφηνασθαι εἰναι περι ἀρετης και δικαιοσυνης : ἐπι πλειον δε προστηναι του λογου Μητροδωρον τον Λαμψακηνον , γνωριμον ὀντα αὐτου | ||
, ὁσας ἐγω . . ἐπι πλειον δε [ ] προστηναι του λογου Μητροδωρον τον Λαμψακηνον γνωριμον ὀντα αὐτου , |
. Ἐν τουτῳ δε ἀφικοντο παρα Ἀλεξανδρον των Μαλλων των ὑπολειπομενων πρεσβεις ἐνδιδοντες το ἐθνος , και παρα Ὀξυδρακων οἱ | ||
πως ; ἠ περι μεν συνδεσμων και ἀρθρων και των ὑπολειπομενων του λογου μερων ἐκεινο λεγομεν , ὡς ἐν οὐδεμιᾳ |
λιμον , ὑποκρυπτομενος ἐν λοχμαις ἠ φαραγξιν , ὁπῃ τι ἀμελουμενον ἰδοι , ἐφιπτατο ἐξ ἀφανους ὡς τις αἰετος και | ||
ὁ Καλλισθενης ὑπ ' Εὐβουλου του Ἀταρνειτου τον ποιητην Περσινον ἀμελουμενον εἰς Μιτυληνην ἀπελθοντα θαυμαζοντι γραψαι , διοτι τας Φωκαιδας |
οὐδε πευσεσθαι παρ ' ἡμων , πριν ξενιων των παροντων μεταδουναι , και λαβων ἡμας ἠγεν ἐπι την οἰκιαν ἐπεποιητο | ||
δε πλειονων δειται των ἐπιμελουμενων ; τις δε κυριος μειζονων μεταδουναι πραγματων ; τινι δε μαλλον ἐξεστιν ἑτερῳ πιστευειν τα |
χρονω , προνοια δε τω μελλοντος , αἰσθασις δε τω παρεοντος . διο δη δει τον ὀρθως και καλως βιοτευεν | ||
ἐξ αὐτου ἐδωρηθη , παραστηναι και ῥυσασθαι μιν ἐκ του παρεοντος κακου . Τον μεν δακρυοντα ἐπικαλεεσθαι τον θεον , |
παροντας εὐχαι τε προς θεους . ἐχθρος μεν ὁ λουτρου μεμνημενος , ἐχθρος δε ὁ δειπνου , και φυγη μεν | ||
ὀνομα Σαλαμινος κλυειν : φευ , των Ἀθηνων ὡς στενω μεμνημενος . στυγναι γ ' Ἀθαναι δαϊοις : μεμνησθαι τοι |
ἐστιν ἀπο του οἰγω και οὐκ ἀπο του ἀνοιγω , κανονιζεται οὑτως : οἰγω οἰξω ᾠχα ᾠγα , Ἀττικως ἐῳγα | ||
Το ἐαν τετυφω χρονου μεν ἐστι παρακειμενου και ὑπερσυντελικου , κανονιζεται δε ἀπο του ὁριστικου ἐνεργητικου παρακειμενου του τετυφα : |
οἰδημα μαλθακον : τῃ τριτῃ δε το ἐπιδεθεν λυθεν , ἰσχνοτερον , παρα πασας τας ἐπιδεσιας τουτο . Τῃ δε | ||
το βρωμα . και τριτη Λακωνικη . ἐν ἡμεραις τρισιν ἰσχνοτερον αὐτον ἀποφανω Φιλιππιδου . οὑτως ἐν ἡμεραις ὀλιγαις νεκρους |
ἐφυλαξαν . ὁ γαρ δη Σατυρος ἐπεισε δυο φιλους ἱκετας καταφυγοντας προς αὐτην ἐπιβουλευσαι . οἱ μεν κατεφυγον , ὁ | ||
μη οὐν ἀλλοιωθητε νυν . και παραδειγματα προοισομεθα , τους καταφυγοντας μεν ἐπι τον βωμον , μη ἀτυχησαντας δε ὡν |
ἀγαλματα θεραπευουσαι και ὑπονοιας , ἀλλα ξυνουσιας φανερας προς αὐτους ποιουμεναι , τα τε των ἀνθρωπων ὁρωσιν ἐλευθεραι νοσων τε | ||
, παλιν ἀνανευουσιν ἀνω προς το στερνον , ἀθροαν τινα ποιουμεναι καμπην , ὁθενπερ ἠδη το προς το στερνον αὐτων |
. ἠδη δε και περι του ἀφειναι την ἀρχην και καταθεσθαι την δυναστειαν ἐσκοπουμην , ὁπως μονον ἀσφαλως παυσαιτο ἀν | ||
τοις περιστατικοις μοριοις , ὡς ἐπι του φιλοσοφου του πεισαντος καταθεσθαι την τυραννιδα : ἐρει γαρ ἐκ των προσωπων τῃ |
και τουτου συνηθους , ἀκουεσθε δε ὑπο μυριων ἐθνων οὐκ ἐπισταμενων ὑμας , και ὁρατε μεν τρεις ἠ τετταρας ἡνιοχους | ||
ἠ πυκτευοντα των ἀλλων ἁπαντων [ οὐδαμως ] ὁ των ἐπισταμενων ἐπαινος ἡδιστος τοις εἰδοσι και πλειστης σπουδης ἀξιος : |
ἁβροτιμων ] των λιαν τιμιων . προκαλυμματων ] ἠτοι των περιεχοντων και περικαλυπτοντων αὐτον οἰκων . Ζεφυρου ] ἐξ ἑσπερας | ||
πασι τοις ἐν συνοχῃ οὐσιν : ἀπολλυμενα γαρ ταυτα των περιεχοντων το σωμα κακων ἀπωλειαν σημαινει . τοις δε ἀλλοις |
πολλῳ ; πολλακις δηπου . τι οὐν ; οὐκουν ἑκαστος ἐκλεγομενος λαμβανει των ἐπινεουσων την πεπαιτατην ἀει ; δηλονοτι . | ||
αὐλης και των γε στρατιωτων φυλοκρινων τε παντας αὐτους και ἐκλεγομενος τους ἀριστους ἐν τε φρονησει και ἀνδρειᾳ και μελετῃ |
οὐδε τους νοσῳ καμνοντας της στρατιας οὐδε τους δια καματον ὑπολειπομενους ἐν ταις ὁδοις ἀγειν ἐτι ἠν εὐμαρως ἀποριᾳ τε | ||
νεωτατοι πρωτοι , οὐραγουσι δε οἱ μεγιστοι , και τους ὑπολειπομενους ἐπιστραφεντες εἰτα μεντοι ἑπεσθαι σφισιν ἐκβιαζονται . ἐαν δε |
οὐν ἱερων και θυσιας , οὑτω και του βιου τους ἀρχομενους εὐλογιας / μαλιστα πρεπει ἐπιμελεισθαι . . . . | ||
οὐ το αὐτο δικαιον πατρι προς υἱους και βασιλει προς ἀρχομενους : οὐδ ' ἡ φιλια ὁμοια : ἡ δε |
μεγαν αἰδουμαι τον ταδε πραξαντ ' , ἐπ ' Ἀλεξανδρῳ τεινοντα παλαι τοξον , ὁπως ἀν μητε προ καιρου μηθ | ||
μεν ἐπι το στηθος , το δ ' ἐπι νωτον τεινοντα , ταυτα δ ' ἐς το αὐτο ἁπαντα τεινοντα |
, εἰ τι τωνδ ' ] εἰπειν ἐχεις . , ματαιους ἀφροσυνας [ , . ) ἀλλ ' ἐργον [ | ||
. Αἰσχρον γ ' ὁταν τις ἐπι γλωσσῃ φυεις γλωσσῃ ματαιους ἐξακοντισῃ λογους . Οὐτ ' ἐκ χερος μεθεντα καρτερον |
κατα τον Ὁμηρον εἰπειν . τοσουτον ἀρα φιλικη χαρις οἰδε μεταθειναι κρισιν βουλησεως . Θειων δε ἀνδρων εἰπερ ἀλλο τι | ||
γε των παρα του δεινος ῥηματων , οἱοι τε ἐγενοντο μεταθειναι περι ὡν ἐδεοντο : οὑτω πανταχου το της ἐξετασεως |
τῳ δημοσιῳ λουτρῳ τουτον καθηρατε , πασης χλευασιας φεισαμενοι και παιδιας , ὡσπερ ἐμον τινα παιδα ψαιροντες . ” και | ||
ταυτα χρωμενους ἀφιεναι . της δ ' ἐν τοις ποτοις παιδιας , εἰτ ' ἐκστασεως συμβολον εἰσιν οἱ Σατυροι την |
λογῳ ἐχει συλλαμβανομενον , και ὁ ἀνθρωπος κατα το συναμφοτερον λαμβανομενος , καθα δη και φυσικως ὁριζεται , και το | ||
συναγει και πιλοι και πυκνοι , ἀλλα και ὡς σιτιον λαμβανομενος . Φυκος ὑγρον ἐστι και χλωρον : ἐξαιρουμενον δε |
την τε Κυνουριακην ἑλοντων αὑτων ἀποτεμνεσθαι τους Ἀργειους και τους περιοικους σφων ὑπηκοους ὀντας ἀφισταναι . τοτε μεν δη παρα | ||
θεων εὐφοριαν γενεσθαι και την γην πολυκαρπησαι , τους δε περιοικους πυθομενους ἱερεα και ἀρχοντα αὐτον καταστησαι . ἐξ αὐτου |
ἀρθμιην Λακεδαιμονιοισι τουτον τον χρονον : ὑγιης δε γενομενος και προσποιησαμενος ξυλινον ποδα κατεστηκεε ἐκ της ἰθεης Λακεδαιμονιοισι πολεμιος : | ||
και το ἀνελευθερον . ἡκε δ ' ἀντ ' ἐκεινου προσποιησαμενος και αὐτος εἰναι Μιθριδατου υἱος του Εὐπατορος Ἀρχελαος , |
ἐπιβουλευοντας τῳ οἰκῳ αὐτου ἐτιμωρησατο . ἐξ ὡν δηλος ἐστι παριστας δια μεν της Ἰλιαδος ἀνδρειαν σωματος , δια δε | ||
[ του σωφρονος ] δια του μεσου μερους του σωματος παριστας . Οὐκ οἰεται δε οὐδε τον Ἀνακρεοντα και Σαπφω |
ὀνειροπολειν το φανταζεσθαι , ὀνειρωττειν δε το καθ ' ὑπνους συνουσιαζειν . ὀνειροπολει ] ἐν τοις ὀνειροις φανταζεται . ἰσθι | ||
πορρωτατω της Συριων ἀποδοσθαι γης , την δε Ἀνθιαν οἰκετῃ συνουσιαζειν ἐνενοει και ταυτα των ἀτιμοτατων , αἰπολῳ τινι ἀγροικῳ |
ὑπομειναι . ὡσπερ εἰσι τινες πραξεις καλαι , μη καλως γινομεναι , οὑτως εἰσι τινες και αἰσχραι [ τινες ] | ||
ἐπωδυνοι τε και προϲ ἁφην και προϲ ἐπιθεϲιν φαρμακου χειρουϲ γινομεναι κακοηθειϲ εἰϲιν , ἁϲ δη και καρκινωδειϲ τινεϲ εἰρηκαϲιν |
αὐτον ὁ Φαβιος , δικτατωρ ἀναδειχθεις : ὁς ἀει μεν ἀναβαλλομενος την μαχην , ἀει δε αὐτην προςδοκασθαι ποιων , | ||
δια τριτης , ἐγω δ ' εἰς την τεταρτην ἡμεραν ἀναβαλλομενος ἐνιοτε , και μαλιστα ἐν χειμωνι , χειρον οὐδεν |
ἐπι δεκα , τρια ἐπι δεκα : την ιεʹ πρωτην φθινοντος δια το ἐντος ταυτης συμπληρουσθαι την αὐξησιν της σεληνης | ||
καλως τε και ἐπιστημονως χρησομενους ἐπανεισιν ἐς την Ἀδριανου φθινοπωρου φθινοντος ἠδη . και ἑξηκοστον ἐτος προς τοις ἐννακοσιοις τε |
αὐτην ἀγρυπνιας τε γινεσθαι και πυρετους ἐπιγινεσθαι και την δυναμιν καταλυεσθαι . παρηγορειν οὐν τηνικαυτα μαλλον , οὐ συμπραττειν τῃ | ||
: μαστιγουν , στρεβλουν παντες οἱ λεγοντες , τον δημον καταλυεσθαι . ἐγω δε τι φημι ; τον μεν ὑφαιρουμενον |
θεου και το ποιησαι ἰσον δυνασθαι . Γλαυκος μεν δη μεταπεμψαμενος τους Μιλησιους ξεινους ἀποδιδοι σφι τα χρηματα . Του | ||
ἀκουσας , την αὐτου φρονησιν ἐμακαρισε . μετα δε ταυτα μεταπεμψαμενος των ἀφ ' Ἡλιου πολεως ἀνδρας ζητηματων σοφιστικων ἐπιστημονας |
, το δ ' αὐτομολον ταττεται ἐπι του αὐτοπροαιρετου . κεινους : ἀπο κοινου το ἑπεσθαι , ἀγεσθαι , λειπει | ||
, τι τουτο ; και ἀνθρακες : ἀλλ ' ὁτε κεινους θαλψωμεν , λαμπους ' ὡς ῥοδεαι καλυκες . Νικησας |
διακοσιαι ιδʹ , ἱν ' ᾐ το δις ἀπο κοινου λαμβανομενον ἐν τῳ ἑπτα . . . ἑκατι ] χαριν | ||
εἰ ἐπ ' ἀπειρον αἱ ἀποδειξεις προϊασι και ἀει το λαμβανομενον εἰς ἀλλου δειξιν ἀποδεικτον ἐστι και αὐτο , ἠ |
μεν ἰδιᾳ προς τινα ἀδικηματων ηὐθυνθη , τα δε μεγιστα ἀπολυεται μη ἀδικειν : κατηγορειτο δε αὐτου οὐχ ἡκιστα μηδισμος | ||
κατηγορουμενος . προς το ἐθος δε , ὁτι ὁ φευγων ἀπολυεται ἰσων των ψηφων ἐνεχθεισων , ἀπο του κατα τον |
ἀλλ ' ἐφ ' οἱς ὑμιν και δημοσιᾳ τῃ πολει παρασχειν ἐδυναμην , ταυτην ἐγω μεγαλην ἀριθμω βλαβην και ζημιαν | ||
πολεως . ἀπορουντων δε , τις ὁ παταξων ἐσται , παρασχειν αὐτοις τουτο , εἰ πολιτην αὐτον ποιησαμενοι κοινωνησουσι του |
: Ἀχαιου ἐστιν ἐκ Μωμου . οὐδεν δε χειρον ὁλοκληρον θειναι το ἰαμβειον , ὁπερ οὑτως ἐχει Ἀρης ὁ λῃστης | ||
δια ταυτ ' ἐγραψεν μηδε νομον ἐπ ' ἀνδρι ἐξειναι θειναι , ἐαν μη τον αὐτον ἐφ ' ἁπασιν Ἀθηναιοις |
μοιρας , ἀφ ' ὡν οἱ καθ ' ἑκαστον χρονοι συνιστανται , δια μακροτερων ἐν τῃ κατ ' ἰδια συνταξει | ||
τε ] θερμοτητος και ὑγροτητος [ των σωματων ) ] συνιστανται νοσοι , [ διατεθρυληται . * * ] ὁ |