| διανοίας καὶ ἀγαθῆς ; τί μὲν σεμνότερον θέαμα γενναίου καὶ φιλοπόνου βασιλέως ; τί δὲ ἥδιον ἡμέρου καὶ προσφιλοῦς , | ||
| ἐπιζητεῖς διὰ γραμμάτων μαθεῖν . οὐκ ὀλίγης γὰρ ἀρετῆς καὶ φιλοπόνου σπουδῆς ἐπίδειξιν ἔχει τὸ πολλῶν ἐθέλειν εἰληφέναι πραγμάτων γνῶσιν |
| ἤτοι γε ἐκ ταὐτοῦ καὶ ἑνὸς εἶναι γένους παντάπασιν ἢ συγγενοῦς τε καὶ μὴ πόρρω διεστηκότος , ὥσπερ ἔφαμεν ἔχειν | ||
| . . , . τὸν δίκαιον περὶ πλείονος ποιεῖσθαι τοῦ συγγενοῦς . . . , . τοὺς βουλομένους ἀθανάτους εἶναι |
| ἀγῶνος ὄντος τῷ ῥήτορι διπλοῦ , τοῦ πράγματος καὶ τοῦ ἤθους , καὶ τούτου κρατοῦντος , ἡ περὶ τῶν ἠθῶν | ||
| , ναυάγιον , θηρίον ἄμικτον , καὶ ὅσα ἐν ταῖς ἤθους λοιδορίαις ἔχεις : φιλοτιμουμένῳ δὲ ἔξεστιν εἰπεῖν Σαλμυδησσός , |
| ἐστιν ἢ τινῶν μορίων ἕξις τοῦ παθητικοῦ ψυχῆς , οἷον θυμικοῦ μὲν ἀνδρεία , ἐπιθυμητικοῦ σωφροσύνη , δικαιοσύνη δὲ ἀμφοτέρων | ||
| ζητούντων ἐν θυμῷ μεγάλην ἀρετήν : καὶ γὰρ κινουμένου τοῦ θυμικοῦ ἐν τῇ καρδίᾳ , ὅθεν καὶ εὐκάρδιος , παρακινεῖταί |
| ὅλον τοῦτο θεῖον πάθος , ἐπειδὴ μέλλει μὲν περὶ τοῦ σώφρονος καὶ κοσμίου ἔρωτος τῆς ψυχῆς διαλέγεσθαι , οὐκ ἀπήλλακται | ||
| ἀγώνων ἐμπειρίαν ἔχοντος , πρὸς δὲ τούτοις φρονίμου τε καὶ σώφρονος καὶ μηδὲν ὑπὸ τοῦ μεγέθους τῆς ἐξουσίας ἐπὶ τὸ |
| τὸν φίλον . ἡ μὲν γὰρ ἀρετή πως ἔχον ἡγεμονικὸν καθεστηκυῖα , καὶ ἡ σπουδαία πρᾶξις , ἐνέργειά τις οὖσα | ||
| καὶ θυμὸς περὶ σέ , τὴν δὲ τιμὴν σωφρονοῦσα καὶ καθεστηκυῖα κρίσις ἑκατέρου πάθους ἀπηλλαγμένη . Ἀλλ ' ἔστω σοι |
| ὑβρίζειν ἐπαιρομένων . Κοσκίνου γῆρας : ἐπὶ τοῦ ἀχρήστου καὶ φαύλου . Κορίνθιον κακόν : ἴσως διὰ τὰς ἑταίρας . | ||
| . κἂν γὰρ δέῃ παθεῖν , κρεῖττον ἀπὸ ἀγαθοῦ ἢ φαύλου πάσχειν . Ἁπαλοὶ θερμολουσίαις , ἁβροὶ μαλθακευνίαις : ἐπὶ |
| : αἰσχρὸν γὰρ ἀνδρί τινι ἢ μορίῳ κρατεῖσθαι ὑπὸ τοῦ χείρονος , ὥς φησιν ὁ Πλάτων , διὸ κρατείτω μὲν | ||
| ὃ δὲ ἔχει τὸ κρεῖττον , τί ἂν δέοιτο τοῦ χείρονος ; τοῦ μὲν δὴ προελθόντος ἐστί . Τί δέ |
| : χρηστός ἐστι βασιλεύς . ἕξεις ἄνδρα ὃν θέλεις : ἐντιμότερον μετὰ τὴν κρίσιν γαμηθήσῃ . βάδιζε δὲ καὶ ἀναπαύου | ||
| λόγος φησὶν εἶναι , ψευδόμενος : οὐδὲν γὰρ γηγενὲς Ὀλυμπίων ἐντιμότερον , ἀλλ ' ὁ περὶ ψυχῆς ἄλλως δοξάζων ἀγνοεῖ |
| . λῆμα μὲν γάρ ἐστι δι ' ἑνὸς μ τὸ παράστημα τῆς ⌊ ψυχῆς ⌋ , λῆμμα δὲ διὰ δύο | ||
| οἱ παλαιοὶ ὡρίσαντο οὕτως : θάρσος ἐστὶ τὸ τῆς ψυχῆς παράστημα μετὰ λογισμοῦ , θράσος δὲ ἀλόγιστος τόλμα . ὅθεν |
| χρυσοϋφῶν ἱματίων γαλακτοτροφίας ὑπομιμνήσκουσα καὶ παρὰ σοῦ ἔλεον διὰ τούτου θηρωμένη , σὺ δὲ πρὸς τοῦτο ἀπιδὼν οὐκ ἠλέησας τὴν | ||
| καὶ τραγήματ ' ἐξώκειλεν , ἐπιδορπισμάτων εὑροῦσα πλῆθος , παντοδαπὰς θηρωμένη . ἅπαντ ' ἀφανίζει γῆρας , ἰσχὺν σώματος , |
| διὰ τῶν ἀρτηριῶν ἐπὶ πᾶν τὸ σῶμα ἡπλωμένη , αἰσθητῶς βλάπτουσα τὴν ἐνέργειαν . Ἡ δὲ οὐσία τοῦ πυρετοῦ ἐστιν | ||
| μὲν ἡ ὠφελοῦσα , χείρων δὲ κατὰ τὸ ἀναγκαῖον ἡ βλάπτουσα . παραδείγματα δὲ ἑκατέρας τοῖς δυναμένοις ὁρᾶν ἀνέθηκε Μωϋσῆς |
| ἀρχαί , τὸ δὲ ὅλον σύστημα τῶν εἰς χρείαν τοῦ θνητοῦ βίου συντελουσῶν ἐκ τοῦ γονίμου τῆς ψυχῆς λόγου προελήλυθεν | ||
| τὸ λογικὸν οὐ τοῦ λογικοῦ καὶ τὸ θνητὸν οὐ τοῦ θνητοῦ , ἀλλ ' ἕκαστον ἄλλο , οὐδὲ ὁ ἐκ |
| χαίρουσι διαφερόντως ἅμα μὲν ἡδόμενοι , ἅμα δὲ ἀπατώμενοι τοῦ λυπηροῦ . αἱ δὲ θεωρητικαὶ καὶ εἴ τινές εἰσιν αὐτῆς | ||
| τῶν αἰσχίστων , ἀδύνατος δὲ ἀπώσασθαι λύπην , ἐνίοτε μηδενὸς λυπηροῦ παρόντος , οὐ δυνάμενος δὲ ὑπομεῖναι πόνους , οὐδὲ |
| ἂν ἀμφότερα κατὰ τοῦ αὐτοῦ : εἰ γὰρ ἦν ταὐτὸν ἕξις καὶ ἕξιν ἔχειν , κατηγορεῖτο ἂν ἀμφότερα κατὰ τοῦ | ||
| τὸν ἄνθρωπον τῇ φυσικῇ ἐπιτηδειότητι μόνον . ἡ δ ' ἕξις ὁμοία οὖσα , τότ ' ἔσται κυρίως ἀρετή . |
| τὸ ζῷον πρὸς τὰ ἔκγονα , ἔχει δὲ μέγεθος ὄρνιθος γενναίου , τὴν δὲ κεφαλὴν μικρὰν πρὸς τὸ σῶμα καὶ | ||
| ψυχὰς ἀνατρέφειν πρὸς τὰ μεγέθη καὶ ὥσπερ ἐγκύμονας ἀεὶ ποιεῖν γενναίου παραστήματος . τίνα , φήσεις , τρόπον ; γέγραφά |
| δὲ τοῦ σπουδαίου ζωὴ ἀγαθὴ καὶ ἡδεῖα , ἡ τοῦ σπουδαίου ἄρα ζωὴ αἱρετή : τὸ ζῆν ἄρα τῷ σπουδαίῳ | ||
| αὐτῷ πάντα ταῦτα „ . τοῦτ ' ἔπαινός ἐστι τοῦ σπουδαίου , τὴν ἱερὰν ὧν ἔλαβε παρακαταθήκην , ψυχῆς , |
| Θεαίτητε , δρᾶν ; Τίνος πέρι ; Φαινόμεθά μοι ἀλεκτρυόνος ἀγεννοῦς δίκην πρὶν νενικηκέναι ἀποπηδήσαντες ἀπὸ τοῦ λόγου ᾄδειν . | ||
| δεινοῖς ὑποβεβλημένος καὶ προστιθεὶς ἑκάστῳ τὸ ὑπεῖκον καὶ εὐένδοτον , ἀγεννοῦς καὶ ἀνάνδρου ψυχῆς πάθη : τλῆναι γὰρ ἔδει καὶ |
| κατήκοον , παρίστησι λέγων πειθαρχεῖ γοῦν τῷ λόγῳ τὸ τοῦ ἐγκρατοῦς . εἰ γὰρ μὴ ἐπεφύκει πως λογικεύεσθαι , οὐκ | ||
| φαύλας ἐπιθυμίας καὶ ἰσχυράς , καί φησιν ὅτι εἰ τοῦ ἐγκρατοῦς ἐπιθυμίαι ἀγαθαί εἰσι , λοιπὸν ἡ ἕξις , ἤτοι |
| , χρηστοῦ ἂν εἴη εἴτε πώματος εἴτε ἄλλου ὅτου ἐστὶν ἐπιθυμία , καὶ αἱ ἄλλαι οὕτω . Ἴσως γὰρ ἄν | ||
| τοῦ κατὰ τὴν ἐπιθυμίαν ἐγκρατοῦς καὶ ἀκρατοῦς ὅτι ἕτερον ἡ ἐπιθυμία καὶ ἡ προαίρεσις . Ἔτι φησὶ προαιρέσει μὲν ἡ |
| τέσσαρα τῆς ἀρετῆς εἴδη παρὰ τὴν διὰ πέντε συμφωνίαν , πραότης μὲν ἐν ταῖς ἀνεκστασίαις ὑπὸ ὀργῆς , ἀφοβία δὲ | ||
| : πρόσκειται βαρύτονα ἀρσενικὰ διὰ τὸ ἁγιότης : ὁσιότης : πραότης : βαρύτονα καὶ καθαρὰ διὰ τοῦ ο μικροῦ γράφεται |
| . ἔρως γὰρ ἔσχεν : ἀλλ ' οὔ σφιν : ἔρως γὰρ καὶ ἐπιθυμία , φησί , τῶν ἐκείνης γάμων | ||
| ταῖς ψυχαῖς καὶ ἀκρασία καὶ πρὸς τὰ τυχόντα τῶν ἀφροδισίων ἔρως καὶ φλεγμονῆς ἀπάτη καὶ τοῦ προπετοῦς ἀβλεψία . τὴν |
| τοῦ δὲ τεταρταίου πολυειδὴς θεωρία καὶ ἄπεπτος . σημεῖον θανάτου πυρρότης καὶ στιλβότης οὔρων μετὰ ὑμενώδους ἐπιφανείας . σημεῖον πληθωρικῶν | ||
| λευκότης καὶ παχύτης καὶ θολερότης οὔρων , τοῦ τριταίου δὲ πυρρότης καὶ ὑποπυρρότης , τοῦ δὲ τεταρταίου πολυειδὴς θεωρία καὶ |
| , καὶ ἐντεῦθεν ὁ Λίβυς ἔγνω οὐ νόθου ἀλλὰ γόνου γνησίου πατὴρ ὤν . λέγονται δὲ καὶ τῶν ἑτέρων δακέτων | ||
| αἱ ἄμορφοι καὶ εἰδεχθεῖς ἑταῖραι περιάπτοις καὶ νόθῳ κόσμῳ χηρείᾳ γνησίου . λέγουσι γὰρ ὅτι ἡ ἐξ ἀλλήλων γένεσις ἀνθρώπων |
| ' ἀπωθεῖν οὐδ ' ἀτιμάζειν ξένους . ὦ πολύξεινος καὶ ἐλευθέρου ἀνδρὸς ἀεί ποτ ' οἶκος , σέ τοι καὶ | ||
| τε , καὶ φυταλμίων παῖδες γερόντων , οὐκέτ ' ἐξ ἐλευθέρου δέρης ἀποιμώζουσι φιλτάτων μόρον : τοὺς δ ' αὖτε |
| τὰ Γάδειρα , γνοφερὸν πέλαγος . Ἡγεμονεύει : δεικνύει , ὁδηγεῖ . Ἰχθυβόλοις : ἁλιεῦσιν , ὥσπερ τοῖς κυνηγοῖς . | ||
| ὑγρὸν τὸ ἐν αὐτοῖς , λεπτὸν ὂν καὶ διαλυτικόν , ὁδηγεῖ ῥᾳδίως τὴν ἐπ ' αὐτῶν δύναμιν εἰς τὰ σώματα |
| ὥστ ' ἐπισκιάζειν ; ὅλως δὲ τοῦ διαφανοῦς καὶ τοῦ λαμπροῦ μᾶλλον ἔοικε τὴν φύσιν ἢ τοῦ λευκοῦ λέγειν . | ||
| τῶν Χηλῶν ὁ προηγούμενος τοῦ ἐν ἄκρᾳ τῇ βορείᾳ χηλῇ λαμπροῦ [ καὶ τοῦ Ὕδρου ὁ ἐν ἄκρᾳ τῇ οὐρᾷ |
| : καὶ ἐν συνκοπῇ αἰσχρός : ἀνία ἡ λύπη , ἀνίατος τὶς οὖσα , ἡ δυσχέρως ἰωμένη : ἀκριβὴς παρὰ | ||
| τις ἀποδέξαιτο , ὅτι τὸ γῆρας , ἡ μακρὰ καὶ ἀνίατος νόσος , τοὺς τῶν ὀρέξεων ἐχάλασέ τε καὶ ἔλυσε |
| αἰτία τῆς ἐκφύσεως τῶν τριχῶν . νῦν δὲ περὶ τοῦ θυμοειδοῦς μέρους τῆς ψυχῆς φησιν . ἀφ ' ὧν λέγει | ||
| [ : ἀμνημοσύνη ] . Ὀργιλότης δέ ἐστι κακία τοῦ θυμοειδοῦς καθ ' ἣν εὐκίνητοι γίνονται πρὸς ὀργήν . εἴδη |
| μέντοι διάνοιαν σχεδὸν ἁπάντων , οἷς ἔφη διαφέρειν τὰ τοῦ ἐρῶντος ἢ τὰ τοῦ μή , ἐν κεφαλαίοις ἕκαστον ἐφεξῆς | ||
| πέφυκεν ὁρᾶν ὀξύτερον οὑτοσὶ ὁ πάνυ ἐραστὴς ἐμοῦ τοῦ μὴ ἐρῶντος , ἀλλ ' ἔγωγε τοῦ σοῦ κάλλους αἴσθομαι οὐδενὸς |
| τελεία . διὸ ἐνεργεῖ μὲν καὶ ἐν τῷ ἐνεργεῖν ἡ τελειότης : ἐπεὶ δὲ καὶ ὅταν ἐπίστηται οὐ πάντως ἐνεργεῖ | ||
| , κίνησιν λέγω καὶ τελειότητα τῆς δυνάμεως . πᾶσα γὰρ τελειότης σῴζει ὃ τελειοῖ : ἕως μὲν γὰρ ἡ δύναμις |
| τῇ νοήσει τοῦ οὐρανοῦ , οὐχ ὡς καὶ αὐτοῦ μεταβατικῶς ἐνεργοῦντος , ἀλλ ' ὡς τῆς ψυχῆς τὴν ἐκείνου νόησιν | ||
| ἂν ἔτι εἰς τὸ σῶμα ταῦτα ἀφίκετο τοῦ πέμποντος οὐκέτι ἐνεργοῦντος τὸ πέμπειν διὰ τὸ κατέχεσθαι τῷ πάθει καὶ ἐξίστασθαι |
| τῆς ψυχῆς τῷ λόγῳ ἐποχουμένη , μετ ' αὐτὴν ἡ ἀνδρία ὡς ἐν τῷ θυμοειδεῖ ἐποχουμένη , καὶ τετάρτη ἡ | ||
| πλείω κατατείνει τὸν λόγον : μάλιστα γὰρ περὶ ταῦτα ἡ ἀνδρία . Εἰπὼν ἃ δεῖ τὸν ἀνδρεῖον φοβεῖσθαι , λέγει |
| δὲ χαλεπόν , ὅταν γε φαίνηται παρῃνημένα μὲν ὑπὸ τοῦ ἀρίστου , δυσχέρειαν δὲ παρέχῃ χρωμένοις : καὶ γὰρ εἴ | ||
| κατ ' ἔτος ἐθύετο βοῦς , διακελευσαμένου τοῦτο τοῦ πάντα ἀρίστου Ἀδριανοῦ βασιλέως , ὃς καὶ ἀνέστησεν ἐπὶ τοῦ μνήματος |
| προστίθησιν “ ἐφ ' ἑκάτερα προσεκβληθῇ ” , ἐπειδήπερ τοῦ τυχόντος κώνου γένεσιν δηλοῖ . εἰ μὲν γὰρ ἰσοσκελὴς ὁ | ||
| καταγόμενος τὸ αὐτὸ δεῖ παρατηρεῖν . ἐν δὲ τῷ δυτικῷ τυχόντος τοῦ Ἑρμοῦ καὶ μαρτυρουμένου ὑπὸ Διὸς ἢ Ἀφροδίτης βελτίω |
| μονάδων τεσσάρων , τουτέστι μήκει ῥητή , ἀλλά τις πλευρὰ ἀλόγου ἀριθμοῦ , τουτέστι δυνάμει μόνον ῥητή , ἦν ἂν | ||
| θεός . ἀλλ ' ἐστὶ ταῦτα δωρεὰ τύχης , ἄλογος ἀλόγου , οἷαι αἱ παρὰ τῶν μεθυόντων φιλοφροσύναι . Μία |
| καὶ ἀναγκαῖα ἔχειν τὰ τοῖς τεθειμένοις ἑπόμενα , τοῦ δὲ λογιστικοῦ τὸ ἐξ ἐνδεχομένων καὶ ἐνδεχόμενα , δῆλον ὅτι διάφοροι | ||
| δὲ ὑπὸ πόνων . ] Ἀφροσύνη δέ ἐστι κακία τοῦ λογιστικοῦ αἰτία τοῦ ζῆν κακῶς . ἔργα δὲ αὐτῆς : |
| νομίσματος . ἀντὶ δὲ τοῦ εἰπεῖν φαύλου συστήματος , πονηροῦ κόμματος εἶπεν , ἐπειδὴ περὶ πλούτου ὁ λόγος . ἀντὶ | ||
| ἀπολωλεκὼς ] ἀποβεβληκώς σχεδὸν ] τάχα τοῦ πονηροῦ ] λείψανον κόμματος ] ἀπὸ ποιῶν ] τὰ ἄδικα . πάσχων ὁ |
| δοκεῖ διὰ τὸ πολλοῖς χρῆσθαι τοῖς ἐπιθέτοις . καὶ ἡ δριμεῖα δὲ λέξις τῶν γλυκύτητα ποιουσῶν ἐστι , περὶ ἧς | ||
| , κατὰ μὲν τὴν πρώτην ἐπιβολὴν ἀπαντᾷ θερμαϲία πολλὴ καὶ δριμεῖα καὶ οἷον μετὰ ἀτμοῦ τινοϲ ἀναφερομένη , νικᾶται δ |
| ἐπειδήπερ εὐχὰς εἶπε , τὸ δὲ τῆς εὐχῆς ὄνομα ἐπὶ καλοῦ λαμβάνεται , διὰ τοῦτο εἶπε δυσπότμους . δυσπότμους ] | ||
| ἀργίας ὕπο , οἱ δ ' ἡδονὴν προθέντες ἀντὶ τοῦ καλοῦ ἄλλην τιν ' : εἰσὶ δ ' ἡδοναὶ πολλαὶ |
| ἀπέθανον ἐκ φαρμάκων , ὁ δὲ καὶ αὐτὸς ὑπὸ τοῦ ἐρωμένου , τὸν δὲ ἄλλος ἴσως ὁμοιότροπος θάνατος κατέλαβεν . | ||
| , ἀλλ ' ὁ μὲν ἐραστὴς ἥδεται τῇ ὄψει τοῦ ἐρωμένου , ὁ δὲ θεραπευόμενος ὑπὸ τοῦ ἐραστοῦ . ληγούσης |
| πολιτῶν ὀνείδους . εἰ δὲ καὶ ὁ ἀνδρεῖος δι ' αἰσχροῦ φυγήν , ἀλλ ' οὐ καὶ ὀνείδους , ἀλλ | ||
| , βίος τερπνότατος . ὁ γὰρ τὸ ἡδὺ μετὰ τοῦ αἰσχροῦ ἑλόμενος εἰ καὶ πρὸς ὀλίγον δελεασθείη τῷ ἥδοντι , |
| οὐχὶ διὰ τοῦτο σφάλλει ; ἀλλὰ θέασαι , εἰ προσηνέστερον μεγαλοψυχία , ἐλευθερία , ἁπλότης , εὐγνωμοσύνη , ὁσιότης . | ||
| οὐδ ' ἂν εἷς ἔτ ' ἀξιώσαι τοῦ νόμου κρατοῦντος μεγαλοψυχία πρὸς τὴν πόλιν ἐν τῷ τῶν πραγμάτων ἀπαιτοῦντι . |
| Ἀνακρέοντος ᾠδὰς καὶ ἐπαίνους καὶ ὅσα εἰκὸς ἦν παρὰ ποιητοῦ ἐραστοῦ . Εἰ δή τις παραβάλλοι ἔρωτα ἔρωτι , τυραννικὸν | ||
| ὡς κατειργάσατο τὸ κάλλιστον ἔργον , ἔφευγεν ὤκιστα εὐθὺ τοῦ ἐραστοῦ . μετῄεσαν δὲ αὐτὸν οἱ δορυφόροι , καὶ διέφυγεν |
| πατρὶ αἰτῶν θυγατέρα πρὸς γάμον , οὐκ ἔδωκεν , ἐρᾷ εἰδώλου ἡ κόρη , καὶ κρίνεται ὁ μάγος φαρμάκων . | ||
| εἴδωλον , τοῦτ ' ἔστι τὸ σῶμα , μὴ καὶ εἰδώλου εἴδωλον ἔχειν . εἰδώλου δὲ εἴδωλον τὴν εἰκόνα ἔφη |
| . παρουσία νὴ τὴν Ἀθηνᾶν , μακάριόν γ ' ἡ χρηστότης πρὸς πάντα καὶ θαυμαστὸν ἐφόδιον βίῳ . τούτῳ λαλήσας | ||
| , ὃν τύχη μὲν παρέχει , ἀνελευθερία δὲ φυλάττει , χρηστότης δὲ ἀφαιρεῖται . , Βίων καταγελάστους ἔλεγεν τοὺς σπουδάζοντας |
| τῶν στερεῶν σχημάτων τῆς γενέσεως ἀφηγουμένη ἡ μονὰς καὶ δυνάμει ἐπιδεχομένη τοὺς πάντων λόγους , πρὸς τούτοις τε ὅτι ἀφ | ||
| θέσις , ὡς ἔφημεν , καὶ μετακίνησιν οὐδ ' ἡντινοῦν ἐπιδεχομένη . μετὰ δὲ ταύτην τὴν τῇ τάξει ἁπλουστέραν . |
| ἡ σποδιὰ ἐπιπασσομένη τῷ ποτῷ . πρόσθετα δὲ διὰ τοῦ γυναικείου κόλπου στέλλει τὰς αἱμορραγίας ὑποκιστίδος χυλὸς ἢ ἀκακίας σὺν | ||
| . καρκινοῦσθαι : σκληρύνεσθαι . κρημνοί : τὰ χείλη τοῦ γυναικείου αἰδοίου . κόνυζα : λάχανον ὅμοιον σελίνῳ , φυόμενον |
| ἡ τύχη με κατέστησεν ἐπίτροπον τοῦ σώματος τοῦ σοῦ , νέου παντελῶς ὄντος , καὶ τῆς ὅλης βασιλείας , ἀπ | ||
| δυνατὸν εἶναι παντὶ τρόπῳ πότερον εἴδωλον καὶ ψεῦδος ἀποτίκτει τοῦ νέου ἡ διάνοια ἢ γόνιμόν τε καὶ ἀληθές . ἐπεὶ |
| διαλεκτικὸν τόπον : δεύτερον δὲ ὑπογράφειν τὴν ἠθικὴν θεωρίαν πρὸς βελτίωσιν τῶν ἠθῶν : ἀκίνδυνος γὰρ ἡ παραδοχὴ ταύτης ἐπὶ | ||
| ; οὐδὲ αὐτὴν οἶμαι τὴν τοῦθ ' ὑπομένουσαν εἰδέναι τὴν βελτίωσιν αὑτῆς , ἅτε κατ ' ἐκεῖνον τὸν χρόνον ἐπιθειάζουσαν |
| ἐπειδὴ οὐσιωδῶς τοῦ γένους , τοῦτ ' ἔστι τῆς οὐσίας ἐμψύχου αἰσθητικῆς , οὐ κατηγορεῖται . ὁ αὐτὸς λόγος καὶ | ||
| τὸ τοῦ Κριοῦ καὶ τῶν ὅλων ἀρχὴν ὑποτίθενται , καθάπερ ἐμψύχου ζῴου τοῦ ζῳδιακοῦ τὴν ὑγρὰν τοῦ ἔαρος ὑπερβολὴν προκαταρκτικὴν |
| ὥσπερ ἀπὸ λευκοῦ εἰς μέλαν μεταβαλλόμενον , οὕτως ἀπὸ τοῦ περυσινοῦ πάθους εἰς τὸ τητινόν , οὐ καθὸ ἀπὸ πάθους | ||
| καὶ ἀχρεῖον . Βεβαιότερον δὲ συμφυήσεται τὰ νέα κλήματα ἔχοντα περυσινοῦ κλήματος μέρος . Οὐχ ἅμα δὲ τῷ ἀφαιρεθῆναι τῆς |
| μὲν οὖν ἐστιν εὐλάβεια ὀρθοῦ ψόγου . βʹ Ἁγνεία δὲ εὐλάβεια τῶν περὶ θεοὺς ἁμαρτημάτων . Ἐπαινετὰ μέν ἐστι τὰ | ||
| ᾧ τὸ καθαρὸν χρυσίον δοκιμάζεται . ὄκνος . ἀνάδυσις , εὐλάβεια , ἀναβολή . δυνατή ἡ τῶν ἀρχόντων φύσις . |
| , ὡς καὶ ἀλλαχοῦ εἶπε καὶ νῦν , ἀλλ ' εἰωθυῖά τις , τουτέστι κωλυτική : εἰ δὲ λέγοις ὅτι | ||
| ] ἐπὶ τοῦ τραχὺ ἀκούει . τὸ δὲ πάνσοφος ἡ εἰωθυῖά ἐστι τοῦ Σωκράτους εἰρωνεία : τὸ γὰρ λάσιον καὶ |
| λόγος πρὸς τοὺς ἐπὶ τοῖς ἰδίοις ἀγαθοῖς λυπουμένους . κάμηλος ἀναγκαζομένη ὑπὸ τοῦ ἰδίου δεσπότου ὀρχεῖσθαι εἶπεν : „ ἀλλ | ||
| ἀναγκάζοντος πάλιν εἶπεν εἴποιμι ἂν ἢ φάγοιμι . τέλος οὖν ἀναγκαζομένη δυοῖν θάτερον πρᾶξαι , ἢ φαγεῖν ἢ εἰπεῖν , |
| ἐστιν ἢ καλῶς ἔχειν ἢ μηδὲν εἶναι καὶ στερηθῆναι πάτρας φίλου τ ' ἀδελφοῦ φιλτάτης τε συγγόνου . καὶ πρῶτα | ||
| ὡς δὲ ἐκεῖνος ἀπῆρε , τὴν ὀροφὴν ἐποιούμην ἀντὶ τοῦ φίλου . πρὸς ἣν ἀναβλέπων κείμενος ἐπὶ τῆς κλίνης νῦν |
| ' αὖ μὴ κεκτημένον ἀληθῆ μὴ δοξάζειν χαίρειν χαίροντα , λογισμοῦ δὲ στερόμενον μηδ ' εἰς τὸν ἔπειτα χρόνον ὡς | ||
| , εἰ ἐξ ἄλλων λογισμῶν , δεῖ ἐπί τι πρὸ λογισμοῦ ἢ τινά γε πάντως ἰέναι . Τίνες οὖν ἀρχαί |
| τὸν φίλον . ἐπήγαγεν ἢ παραπλησίως , τουτέστι παραπλήσιος καὶ ὁμοιοτάτη ἐστὶν ἡ τοῦ φίλου ζωὴ τῇ ἑαυτοῦ βιοτῇ . | ||
| . τί τοῦτο ; φαντασία μοι ἐγένετο ἐλαίου ἀδιάκριτος , ὁμοιοτάτη , νὴ τὴν σὴν τύχην . δὸς ὧδε τὴν |
| εἰπεῖν ἄνδρας καὶ γυναῖκας ἐν τῷ χρόνῳ : ὑπὸ τοῦ ἔρωτος : ἀντὶ τοῦ : διαστείλασα καὶ διεξελθοῦσα τὰς Συμπληγάδας | ||
| πῦρ : ὄφελον εἶχον τὴν αὐτὴν φύσιν τῷ κοινῷ τοῦ ἔρωτος πυρί , ἵνα σοι περιχυθεῖσα κατέφλεξα : νῦν δὲ |
| ἐναργῶς οὔτε σαφῶς ἐπαφρόδιτον , ἀλλὰ πολεμικοῦ μὲν ἡμερώτερον , ἐρωτικοῦ δὲ φοβερώτερον : οὕτω κοινήν τινα κρᾶσιν ῥώμης μετῆλθε | ||
| τοῦ τοῦτο ποιεῖν . νῦν δ ' ἡμῖν ἀντ ' ἐρωτικοῦ γέγονας συκοφάντης ἐπὶ πάντας ἀφιεὶς τὴν γλῶτταν , ἀνθρώπους |
| θυμικὸν καὶ τὸ ἐπιθυμητικόν , ἡνιοχῶνται καθάπερ ἵπποι ὑπὸ τοῦ λογικοῦ , τότε γίνεται δικαιοσύνη : δίκαιον γὰρ τὸ μὲν | ||
| τὴν πρώτην ἑβδομάδα . ἔστι δ ' ἐννόημα φάντασμα διανοίας λογικοῦ ζῴου : τὸ γὰρ φάντασμα , ἐπειδὰν λογικῇ προσπίπτῃ |
| ὑπηρέτην αὐτῆς δεξιοῦται . τρεῖς δ ' εἰσὶν οἱ τῆς ἀκολάστου καὶ ἀκράτορος ψυχῆς ἑστιοῦχοί τε καὶ θεραπευταί , ἀρχισιτοποιός | ||
| δι ' ἧτταν ἀλλὰ διὰ προαίρεσιν . καὶ γὰρ τοῦ ἀκολάστου φεύγειν τὰς σωματικὰς λύπας , οἷον τὰς ἀπὸ πείνης |
| εἶναι τὰ ἐπέκεινα ταύτης παρέλκοντα , αὐτάρκους οὔσης αὐτῆς πρὸς ἀποπλήρωσιν ὁρισμοῦ : οἷον ἐπὶ τοῦ ἀνθρώπου ἐκλεγόμεθα τὰ μὴ | ||
| μὲν ἴσως καὶ τὸ φάναι τὴν ἐνέργειαν , ἔργου οὖσαν ἀποπλήρωσιν , αὐτὸ εἶναι τὸ ἔργον . Εἰ δὲ ἐν |
| ἐν Πλαταιαῖς ὕστερον νίκην , τοσούτῳ μειζόνως τὴν ἐκείνου τοῦ ἀνδρὸς σύνεσίν τε καὶ πρόνοιαν κοσμεῖ . εἰ γὰρ πολλοστημόριον | ||
| μᾶλλον . „ ἐρῶν δὲ ὁ Νεῖλος τῆς ἀκροάσεως τοῦ ἀνδρὸς „ καὶ μὴν σὲ ” ἔφη ” προσήκει ἄρξαι |
| ζωῆς διῄρει μίμησιν , τὴν μὲν ἔμπνουν στήσασα καὶ οἷον ὀρεγομένην Κιθαιρῶνος , τὴν δὲ ἐκ τοῦ βακχικοῦ θανατωθεῖσαν οἴστρου | ||
| τὸ παιδίον ἀξιοῖ . παιδίον δὲ καλεῖ τὴν ἄρτι διδασκαλίας ὀρεγομένην ψυχὴν καὶ πρὸς τῷ μαθεῖν νυνὶ τρόπον τινὰ γεγενημένην |
| ὁτουοῦν διῃρημένον ἄχθος ἐπὶ θάτερον ῥέπῃ . ἔκμετρος πλοῦτος καὶ ἔκμετρος χρυσός : ἐπὶ τοῦ ὑπερβάλλοντος πλήθει χρυσοῦ . καὶ | ||
| ἔκμετρος χρυσός : ἐπὶ τοῦ ὑπερβάλλοντος πλήθει χρυσοῦ . καὶ ἔκμετρος καρπός ὁ εἰς μέτρον ὑπὸ πλήθους μὴ ἀφικνούμενος . |
| κατὰ τὸν αὐ - τὸν χρόνον πεφύκασι γίνεσθαι : τοῦ περιττώματος δηλονότι τούτου ἕνα γεννήσαντος τρισσουμένου κατά τε τὸ ποιὸν | ||
| καὶ αὐτομάτως καὶ ὡς ἂν τύχῃ καὶ τὸ ὅλον ἀεὶ περιττώματος ἔχοντες πλῆθος . Δοκοῦσι δέ τινες καὶ ἐν τῷ |
| , οὐκ ἔνι . Ἑρμηνεία . Οὐκ εὐπόριστος ἡ τροφὴ μόχθου δίχα , Κἂν τὸ ποτὸν ἀφθόνως | ἡ φύσις | ||
| μολεῖν ] ἐλθεῖν δεῦρ ' ] ἐνταῦθα ἐκμεμόχθηκε ] μετὰ μόχθου καὶ κόπου ὑπέμεινεν φράσω ] λέξω τεκμήριον ] σημεῖον |
| ὡς εἶχε περὶ τὴν Ἑλένην τε καὶ τὴν ἐς Μενέλεων ἀδικίην : κατηγόρεον δὲ ταῦτα πρός τε τοὺς ἱρέας καὶ | ||
| δὲ οὐκ εὐτυχέα . τοιόσδε μέντοι ἐὼν ἀνδρὸς ἐπ ' ἀδικίην ἐγκαλέομαι . “ Ὁ δὲ πρὸς τάδε ἀμβώσας περιέβαλέν |
| κτήνεσιν τροφὰς παράβαλε : ὅσα ἐστὶν μοχθηρὰ ἢ κοπηρὰ ἢ λύπης μεστὰ ἢ δούλια , πάντα τῷ Αἰσώπῳ ἐπιτάσσεται ἄγειν | ||
| πάντως ἐν ὀξεῖ νοσήματι χαλεπόν . τί γὰρ ἢ ἀπὸ λύπης ἢ διὰ τὸ πολλάκις κάμψαι θεὸν εἰς ἀνθρωπίνην θεραπείαν |
| εἴης φοβερὸς σοφισταῖς ἐν σοφιστῶν ἐπιδείξεσιν , ἐμοὶ δὲ δόξης βελτίονος αἴτιος τῶν ἐπαινούντων ἐρωτώντων , τίς σε πηγὴ τοσοῦτον | ||
| ὅπως αὐτοῖς χρώμεθα , ἐπειδὰν πρῶτον ἄρξωνται συνιέναι τε τοῦ βελτίονος καὶ τῷ σώματι ἀνδρίζεσθαι καὶ ὑφίστασθαι τοὺς πόνους , |
| συγκαλέσας δ ' εἰς ἐκκλησίαν τὸ πλῆθος καὶ βασιλικὸν ἐκ τυραννικοῦ τρόπου μεταλαβὼν τήν τε πόλιν αὐτοῖς ἔφη τὴν ἰδίαν | ||
| δύσιν : ὑπερθορὼν δὲ πύργον ὠμηστὴς λέων ἄδην ἔλειξεν αἵματος τυραννικοῦ . θεοῖς μὲν ἐξέτεινα φροίμιον τόδε : τὰ δ |
| θαυμαστὸς ἐδόκουν εἶναι καὶ ἅμα μακάριος . ἀπολελαύκει μὲν οὐ χρηστοῦ τοῦ χειμῶνος ἡ γῆ , μετριωτέρα δὲ οὐδὲν ἡ | ||
| μεταδιδοὺς καὶ τούτοις , ὥσπερ ἀπὸ πηγῆς εὐμενοῦς ἀρύσασθαί τινος χρηστοῦ . κελεύει γὰρ ἐν ταῖς ἡμέροις ἀγέλαις , κατά |
| θυμός , ἔρως , ὕβρις , ἀμαθία , φιλοκέρδεια , δειλία , καὶ ἔτι τοιάδε , πλοῦτος , κάλλος , | ||
| κακίας πρὸς τοῖς τῶν πολεμίων : οὕτω σύμφυτος αὐτοῖς ἡ δειλία . καὶ μὲν δή , ὦ ἄνδρες δικασταί , |
| δάκω φρένα , δέδοιχ ' , ἃ χρήιζω : διὰ πόθου δ ' ἐλήλυθα . ἀλλ ' ἐξερώτα , μηδὲν | ||
| κατασχεθεὶς ὥσπερ οἱ κορυβαντιῶντες ἐνθουσιᾷ , ἑτέρου γεμισθεὶς ἱμέρου καὶ πόθου βελτίονος , ὑφ ' οὗ πρὸς τὴν ἄκραν ἁψῖδα |
| φαίνοιτο , σκοπεῖσθαι χρὴ καὶ ἀναμιμνῄσκεσθαι , πότερα πλείω τοῦ προσήκοντος ἐπόνησεν ἢ ὀξυτέραις ἐχρήσατο ταῖς κινήσεσιν ἢ περὶ τὴν | ||
| ἐν τάξεσιν ὑπὸ πρεσβυτέροις νέοι καθέζονται , μετὰ κόσμου τοῦ προσήκοντος ἔχοντες ἀκροατικῶς . εἶθ ' εἷς μέν τις τὰς |
| προσηνεστάτου , καὶ θρέψαι γονιμωτάτου , ἄλλοθέν ποθεν ἐκ πηγῆς ἀσθενοῦς καὶ ἧττον τὰ αὐτὰ ἀγαθῆς ἀρυσάμενοι κομίζοιμεν τῷ διψῶντι | ||
| εἰσι τῶν πρωτευόντων ἐν αὐτῇ ἢ τιμωμένων , αὑτοὺς καθαιροῦσιν ἀσθενοῦς καὶ ἀδόξου πόλεως προεστηκότες : εἴτε τῶν ἀπερριμμένων εἰσὶ |
| καὶ ἐϲχάραϲ ἄχρι ὀϲτέου ῥήϲϲει . Χολῆϲ ξανθῆϲ ἀμιγοῦϲ ἑτέρου χυμοῦ ἀποκριθείϲηϲ καὶ κατά τι μόριον ἱϲταμένηϲ τὸ πάθοϲ ἕρπηϲ | ||
| εἰς αὐτὴν τὴν κεφαλὴν ἀναπέμποντος , ἤδη ἐκεῖ συστάντος ὀλεθρίου χυμοῦ . τοσοῦτο δὲ τῶν ἄλλων οἵδε διενηνόχασιν , ὡς |
| τὴν ὄρεξιν ἔχουσα , τὸν δὲ νοῦν ἐπικρίνοντα , ἢ ὄρεξις διανοητική . τὸ αὐτὸ γὰρ δηλοῦσιν ἀμφότερα ἢ τοῦ | ||
| βούλησις προαίρεσις βούλευσις : ἡ μὲν βούλησις τοῦ ἀγαθοῦ ἁπλῶς ὄρεξις , αὕτη ἐν μὲν ταῖς θείαις οὐσίαις θεωρουμένη κατάληψιν |
| αἱ μέντοι κωμῳδίαι καὶ αἱ τραγῳδίαι μυρία ἔχουσι τοιαῦτα . ἀγανάκτησιν δὲ ἐμφαίνει τὰ τοιαῦτα Χαρίδημον ; οἴμοι καὶ πάλιν | ||
| ταύτης ἐπεξηγεῖται . . ΚΑΙ ΚΕΡΑΜΕΥΣ ΚΕΡΑΜΕΙ ΚΟΤΕΕΙ . Ἤγουν ἀγανάκτησιν ἔχει ἀποκειμένην , βλάβης καιρὸν παρατηροῦσαν , καὶ τέκτονι |
| τἀπρεπές , τὸ δὲ τάχος εἰς ὄκνον πολύν . ἐὰν πονηροῦ γείτονος γείτων ἔσῃ , πάντως παθεῖν πονηρὸν ἢ μαθεῖν | ||
| παρ ' ἡμῖν ἐγένετο Ἰουδαίοις ὡς ἥξοντος ἐπὶ τὴν ἀρχὴν πονηροῦ τινος γέροντος , ὃν ἔχοντα αὐτὴν πρότερον ἐξέβαλον τυραννίδα |
| , εὐθείᾳ περαίνει κατὰ φύσιν περιπορευόμενος : τῷ δὲ ἀεὶ συνέπεται δίκη τῶν ἀπολειπομένων τοῦ θείου νόμου τιμωρός , ἧς | ||
| τὸ ἴδιον χώρας καὶ ὅσων δή ποτε αἰτίων οὐ πᾶσι συνέπεται τὸ αὐτὸ δίκαιον εἶναι . . Τὸ μὲν ἐπιμαρτυρούμενον |
| τῶν πρώτων νυμφίων ἀνδρός τε καὶ γυναικὸς τότε πρῶτον εἰς ὁμιλίαν κοινὴν ἐπὶ σπορᾷ τοῦ ὁμοίου συνελθόντων . ἀλλ ' | ||
| : ταύτῃ μιγεὶς Ζεὺς ἐγέννησε Βριτόμαρτιν . αὕτη φυγοῦσα τὴν ὁμιλίαν τῶν ἀνθρώπων ἠγάπησεν ἀεὶ παρθένος εἶναι . καὶ παρεγένετο |
| ἔτι δὲ οὐδὲ ὁμοίως δύναται νῦν ἀπορούμενον τὸ ἐπὶ τοῦ ἀκρατοῦς . ἐκεῖνος μὲν γὰρ οὐ κατὰ τὴν βούλησιν ποιῶν | ||
| Ἐνταῦθα μέλλει διδάξαι , ὅτι ὁ ἀκόλαστος τιμιώτερός ἐστι τοῦ ἀκρατοῦς . φησὶ γάρ , ὅτι ὁ ἀκόλαστος μὴ ἔχων |
| ἵππου χαλεποῦ καὶ βιαίου κατέχων τὸ ἄγριον καὶ ἀπειθὲς , ἐκφερόμενος μὲν ὑπ ' αὐτοῦ , πολλάκις δὲ κατέχων καὶ | ||
| τῷ πρώτῳ Περὶ ὅρων , λόγος κατ ' ἀνάλυσιν ἀπαρτιζόντως ἐκφερόμενος , ἤ , ὡς Χρύσιππος ἐν τῷ Περὶ ὅρων |
| δόξῃ τῇ θεῶν ἔρημα εἶναι πάντα ἀκράτειαί τε ἡδονῶν καὶ λυπῶν προσπέσωσι , μνῆμαί τε ἰσχυραὶ καὶ μαθήσεις ὀξεῖαι παρῶσι | ||
| ἠδυνάμην , οὔτε κοινῇ τὸν δῆμον ἀδικῶν οὔτ ' ἰδίᾳ λυπῶν οὐδένα τῶν ἐν τῇ πόλει , πειρώμενος δ ' |
| τῆς ἀρετῆς ἐστιν ἀλλ ' οὐ τοῦ χρησίμου ἢ τοῦ ἡδέος καὶ ἔστιν ἡ μὲν φίλησις ἀεὶ μετὰ συνηθείας , | ||
| ἐκ τοῦ καλοῦ καὶ ἐκ τοῦ χρησίμου καὶ ἐκ τοῦ ἡδέος , οἷον Ὅμηρος ἐπὶ τῶν Ἀχιλλέως ὅπλων ἐποίησεν , |
| : τὰ γὰρ ἀπὸ τῶν ἄλλων βιαιότερα . ἀπὸ δὲ θυμοῦ θυμοῦσθαι , θυμούμενος , θυμικός , θυμοειδής , ἄθυμος | ||
| ἐνδιδόναι . ἢ ἔνεστί τις λόγος ἐν τῷ ἀκρατεῖ τοῦ θυμοῦ , ὅτι οὐ χρὴ ἐπὶ πᾶσι θυμοῦσθαι οὐδὲ ἐφ |
| πληττόμενος , βλαπτόμενος , ἀπὸ τῆς ἄτης . Ἀπηχής : ἀηδής . Ἀνασιμῶσαι : τὸ ἀναλῶσαι καὶ δαπανῆσαι . Ἀρχαιρεσιάζειν | ||
| καὶ ὑπὲρ αὑτοῦ δὲ λέγειν , ὡς ἡδύς ἐστι καὶ ἀηδής , ἀμφότερα δὲ οὐκ ἔχοντα οὐ ῥᾴδιον ἄνθρωπον λαβεῖν |
| δύναται , κρῖναι δὲ ἕκαστα μὴ προσλαβοῦσα σύνεσιν ἑτέραν οὐκ αὐτάρκης . ἔτι διακριτέον εἰ πλείους αἰτίαι εἰσὶ περὶ ὧν | ||
| τὸ εὖ ζῆν : τελειότης κατ ' ἀρετήν : ὠφελία αὐτάρκης ζῴου . Μεγαλοπρέπεια ἀξίωσις κατὰ λογισμὸν ὀρθὸν τὸν σεμνότατον |
| ὑπὸ τῶν πολιτῶν δημοσίας ἕνεκα χρείας ἐπιδιδόμενον τῇ πόλει . ζῆλος μίμησις καλοῦ , οἷον ζηλοῖ τὸν καθηγητὴν ὁ παῖς | ||
| εἶναι : μία γὰρ ἐπὶ πολλῶν οὐ τηρεῖται τάξις : ζῆλος δὲ τοῖς πολλοῖς παρέπεται τοῦ κρείττονος . καὶ ἐρῶ |
| τούτων τῶν λόγων καὶ δυνήσεται ποιεῖν τῆς τῶν παθῶν δουλείας ἀπηλλαγμένος καὶ δυνάμενος ἤδη τῇ ἰδίᾳ χρῆσθαι δυνάμει . Ὁποῖον | ||
| τὴν ἐπιβολήν , τῶν ταμιῶν ἀφέντων εἰκότως ἂν τοῦ ἐγκλήματος ἀπηλλαγμένος εἴην . εἰ μὲν γὰρ μὴ κύριοι ἦσαν πράξασθαι |
| . Ὁ δὲ αἶνος οὗτος τρίτος παραίνεσίς τις ὢν καὶ νουθέτησις ἐπικεκαλυμμένη πρὸς τοὺς κατὰ πάθος ζῶντας , ἔνδειξίς ἐστι | ||
| νήστης Ἕλληνες . νεῖα τὰ εἰς παρασκευὴν πλοίου ξύλα . νουθέτησις Ἀττικοί , νουθεσία Ἕλληνες . νᾶπυ Ἀττικοί , σίνηπι |
| δαίμονος : φασὶ γάρ , ὅτι δειπνήσαντες μὲν ἐπερρόφουν ἀγαθοῦ δαίμονος , ἀπαλλάττεσθαι δὲ μέλλοντες ἔπινον Διὸς σωτῆρος . ὡς | ||
| Παλαίμονος : ὁμοίως καὶ τὸ Ἀνδραίμων Ἀνδραίμονος : δαίσω δαίμων δαίμονος , ἡγήσω Ἡγήμων Ἡγήμονος , αἰδήσω αἰδήμων αἰδήμονος , |
| Ἆρον ἀπὸ σεαυτοῦ πᾶσαν ἐπιθυμίαν πονηράν , ἔνδυσαι δὲ τὴν ἐπιθυμίαν τὴν ἀγαθὴν καὶ σεμνήν : ἐνδεδυμένος γὰρ τὴν ἐπιθυμίαν | ||
| Πολλάκις ἔπεμψε πρός με , λέγουσα : Εὐδόκησον πληρῶσαι τὴν ἐπιθυμίαν μου , καὶ λυτρώσω σε τῶν δεσμῶν , καὶ |
| ὄψιν ἄγων τὸ δηλούμενον . ποιεῖ δὲ πειθὼ καὶ λέξις ἀνεπιτήδευτος καὶ τὸ αὐτοσχέδιον ἐμφαίνουσα . ποιήσεις δὲ πιθανότητα , | ||
| καὶ ὀλιγοϋπνία , δόξης τε καὶ πλούτου καὶ τῶν ὁμοίων ἀνεπιτήδευτος περιφρόνησις : καὶ ταῦτα πάντα εἰς ἀνδρείαν αὐτοῖς συνέτεινεν |
| ἐπιλόγοις : ὁ γοῦν τούτων ἐργάτης καὶ ἀγώνων καὶ ἐπιλόγων μέτοχον τὸν οἰκεῖον λόγον ἀποδεῖξαι ἰσχύσειε . Καὶ ὁ μὲν | ||
| κατὰ φιλοστοργίαν τά τ ' ἄλλα παρηγόρει καὶ τῶν ὑπαρχόντων μέτοχον ἐποίησε . τὰ μὲν οὖν μʹ ἔτη καὶ τῇ |
| ὠφέλησε τὸν ἀνθρώπινον βίον , διὰ μὲν τοῦ λογικοῦ πρὸς ἀνεξαπάτητον ἑρμηνείαν , διὰ | δὲ τοῦ ἠθικοῦ πρὸς τὴν | ||
| φησίν , καὶ ἐν ταῖς ὕλαις ταύταις γενόμενον διαφυλάξαι τὸ ἀνεξαπάτητον . Τίνα ; τὸν καλὸν καὶ ἀγαθόν . σοὶ |
| τὸ ἡττηθῆναι οὕτω σφοδροτάτων παθῶν , ἀλλ ' εἴ τις ἡττᾶται πρὸς ἃς οἱ πολλοὶ δύνανται ἀντέχειν ἡδονὰς καὶ λύπας | ||
| δὲ τοῦ ἀκρατοῦς , διότι ὁ μὲν ἀκρατὴς κατὰ πολὺ ἡττᾶται τῶν σωματικῶν ἡδονῶν , ἤτοι τῶν αἰσχρῶν , οὗτος |
| , οἷον αὕτη τῶν περὶ Θήβας ἐγένετο πραγμάτων ἀρχὴ καὶ κατάστασις πρώτη , εἶτα πρὶν ἐπαγαγεῖν , ὃ σφόδρα ἂν | ||
| ὀξέα δὲ τούτοισι καὶ θανατώδεα ξυνέπιπτεν . Ἦν δὲ ἡ κατάστασις τῶν γενομένων καύσων ὧδε : ἀρχόμενοι κωματώδεες , ἀσώδεες |
| βοῦς ἀρότης γέγονα : καὶ ἐπὶ πολυμαθοῦς καὶ ἐπὶ πολλὰ πονήσαντος . Κακὸν ἀναγκαῖον τὸ πείθεσθαι γαστρί : ἐπὶ τῶν | ||
| προχειρισθέντα ὑπὸ τῆς στρατιᾶς ἄρχειν , οὐ κληρονόμον γενόμενον ἄλλου πονήσαντος ἐς τὴν βασιλείαν : ἐπεὶ τῷ Ἀδειμάντου θησαυρῷ παρα |